Częściowe dostosowanie metaopisu do bieżącej reprezentacji przyimków

Wojciech Jaworski
1 parent 1582210d
Showing 2 changed files with 41 additions and 30 deletions
semsources/metaopis.pdf
semsources/metaopis.tex
@@ -190,16 +190,14 @@ np. {\it Kot pod stołem}
 \node[relation, above=0.8cm of a] (d) {Pres};
 \node[relation, right=1cm of a] (e) {Loc};
 \node[concept, right=1cm of e] (f) {pod};
-\node[relation, right=1cm of f] (g) {Poss};
-\node[concept, right=1cm of g] (h) {\sg stół};
-\context{cx}{(a)(b)(c)(e)(f)(g)(h)}{};
+\node[concept, below=0.5cm of e] (h) {\sg stół};
+\context{cx}{(a)(b)(c)(e)(f)(h)}{};
 \edge {a} {b};
 \edge {b} {c};
 \edge {cx} {d};
 \edge {a} {e};
-\edge {e} {f};
-\edge {f} {g};
-\edge {g} {h};
+\edge [dashed]{e} {f};
+\edge {e} {h};
 \end{tikzpicture}\]
 %TODO pro-zdarzenie to może też być stan, przydałaby się ogólniejsza nazwa
@@ -339,13 +337,15 @@ np: {\it Dwa słonie trąbią}, {\it trzy i pół jabłka}, {\it kilka słoni}
 Liczebniki określone reprezentujemy za pomocą liczb, a nieokreślone (np {\it kilka, trochę}) za pomocą leksemów.
 Dwa ostatnie z powyższych przykładów wykorzystuj notację dla koordynacji opisaną szczegółowo w rozdziale \ref{coordination}.
-Liczebniki mogą być modyfikowane nieintersektywnie przez operatory adnumeratywne np. {\it prawie 30 słoni}.
+Liczebniki mogą być modyfikowane przez operatory adnumeratywne np. {\it prawie 30 słoni}.
 \[\begin{tikzpicture}
 \node[concept] (t) {jabłko};
 \node[relation, right=1cm of t] (ts) {Count};
-\node[concept, right=1cm of ts] (s) {prawie(30)};
+\node[concept, right=1cm of ts] (s) {30};
+\node[concept, below=0.5cm of ts] (a) {prawie};
 \edge {t} {ts};
 \edge {ts} {s};
+\edge [dashed]{ts} {a};
 \end{tikzpicture}\]
 Podobnie zachowują się {\it około}, {\it koło}, {\it co najmniej}, {\it niemal}, {\it niespełna}, {\it co najwyżej}, {\it ponad}, {\it prawie}, {\it przeszło}, {\it przynajmniej}.
@@ -373,9 +373,11 @@ Oprócz niego stosujemy symbol $\pl$ na określenie liczności większej niż 1.
 \node[concept] (t) {słoń};
 \node[relation, right=1cm of t] (ts) {Count};
 % \node[concept, right=1cm of ts] (s) {co najmniej(2)};
-\node[concept, right=1cm of ts] (s) {ponad(1)};
+\node[concept, right=1cm of ts] (s) {1};
+\node[concept, below=0.5cm of ts] (a) {ponad};
 \edge {t} {ts};
 \edge {ts} {s};
+\edge [dashed]{ts} {a};
 \end{tikzpicture}\]
 Rzeczowniki plurale tantum nie wnoszą informacji o liczności.
@@ -500,11 +502,13 @@ liczebników np. {\it nieco mleka} lub pojemników np. {\it dwa litry mleka}, cz
 \node[relation, right=1cm of t] (ts) {Measure};
 \node[concept, right=1cm of ts] (s) {metr};
 \node[relation, right=1cm of s] (a) {Count};
-\node[concept, right=1cm of a] (b) {około(30)};
+\node[concept, right=1cm of a] (b) {30};
+\node[concept, below=0.5cm of a] (c) {około};
 \edge {t} {ts};
 \edge {ts} {s};
 \edge {s} {a};
 \edge {a} {b};
+\edge [dashed]{a} {c};
 \end{tikzpicture}\]
 %TODO konstrukcje typu: {\it Na ostatnich dziesięć lat osiem obfitowało w ...}, {\it 3 razy w tygodniu}, 
@@ -534,6 +538,7 @@ Kwantyfikatory i określenia częstości traktujemy jak pozostałe pojęcia np.
 \end{tikzpicture}\]
 Podobnie zachowuje się {\it tylko}, {\it pewien}, {\it niektóre}, {\it wszystkie}, {\it zawsze}, {\it zwykle}, {\it czasami}%, {\it }, {\it }, 
+%TODO: poprawić poniższe 3 przykłady żeby nie było Poss
 Dystrybutywne {\it po} traktujemy jako kwantyfikator, np. {\it Pięciu studentów zjadło po 2 arbuzy}
 \[\begin{tikzpicture}
 \node[concept] (b) {jeść};
@@ -738,8 +743,9 @@ Kwantyfikatory mające dodatkowe argumenty, np: {\it Każdy z wyjątkiem Francis
 \node[relation, below=5mm of j] (k) {Poss};
 \node[concept, left=10mm of k] (l) {\pl osoba};
 \node[relation, left=10mm of l] (m) {Count};
-\node[concept, left=10mm of m] (n) {co najwyżej(3)};
-\context{cx}{(b)(c)(d)(e)(f)(i)(j)(k)(l)}{};
+\node[concept, left=10mm of m] (n) {co najwyżej};
+\node[concept, below=5mm of m] (o) {3};
+\context{cx}{(b)(c)(d)(e)(f)(i)(j)(k)(l)(o)}{};
 \edge{c}{b};
 \edge{cx}{a};
 \edge{d}{c};
@@ -750,7 +756,8 @@ Kwantyfikatory mające dodatkowe argumenty, np: {\it Każdy z wyjątkiem Francis
 \edge{j}{k};
 \edge{k}{l};
 \edge{l}{m};
-\edge{m}{n};
+\edge[dashed]{m}{n};
+\edge{m}{o};
 \end{tikzpicture}\]
 {\it Kucharz posolił wszystkie dania dwoma łyżkami soli.}\\
@@ -772,15 +779,16 @@ Poss jest domyślną rolą dla przydawki dopełniaczowej. W konkretnych przypadk
 Predykat Poss wykorzystujemy również w sytuacjach, gdy pojęcia mają charakter funkcji biorących odniesienie jednego ze 
 swych podrzędników i określających swoje odniesienie na tej podstawie, np odniesieniem frazy 
-{\it pod stołem} będzie miejsce znajdujące się poniżej jakiegoś {\it stołu}.
-Podobnie przy frazie {\it kolor piłki} mamy {\it piłkę}, z której wyłuskujemy cechę.
-\[\begin{tikzpicture}
-\node[concept] (a) {pod};
-\node[relation, right=1cm of a] (b) {Poss};
-\node[concept, right=1cm of b] (c) {\sg stół};
-\edge {a} {b};
-\edge {b} {c};
-\end{tikzpicture}\]
+%{\it pod stołem} będzie miejsce znajdujące się poniżej jakiegoś {\it stołu}.
+%Podobnie przy frazie 
+{\it kolor piłki} mamy {\it piłkę}, z której wyłuskujemy cechę.
+% \[\begin{tikzpicture}
+% \node[concept] (a) {pod};
+% \node[relation, right=1cm of a] (b) {Poss};
+% \node[concept, right=1cm of b] (c) {\sg stół};
+% \edge {a} {b};
+% \edge {b} {c};
+% \end{tikzpicture}\]
 \[\begin{tikzpicture}
 \node[concept] (a) {\sg kolor};
 \node[relation, right=1cm of a] (b) {Poss};
@@ -789,28 +797,31 @@ Podobnie przy frazie {\it kolor piłki} mamy {\it piłkę}, z której wyłuskuje
 \edge {b} {c};
 \end{tikzpicture}\]
-Spójniki podrzędne traktujemy analogicznie jak przyimki, jako 
-operatory, które wyłuskują cechę sytuacji będącej ich argumentem.
+% Spójniki podrzędne traktujemy analogicznie jak przyimki, jako 
+% operatory, które wyłuskują cechę sytuacji będącej ich argumentem.
 Przydawki przyimkowe domyślnie traktujemy tak jak argumenty czasownika.
 Na przykład {\it pasta do zębów Jana} jest reprezentowana jako
 \[\begin{tikzpicture}
 \node[concept] (a) {\sg pasta};
 \node[relation, right=1cm of a] (b) {Purp};
-\node[concept, right=1cm of b] (c) {do};
-\node[relation, right=1cm of c] (d) {Poss};
-\node[concept, right=1cm of d] (e) {\pl ząb};
+\node[concept, below=0.5cm of b] (c) {do};
+\node[concept, right=1cm of b] (e) {\pl ząb};
 \node[relation, left=1cm of a] (f) {Poss};
 \node[concept, left=1cm of f] (g) {\sg osoba ``Jan''};
 \edge {a} {b};
-\edge {b} {c};
-\edge {c} {d};
-\edge {d} {e};
+\edge [dashed]{b} {c};
+\edge {b} {e};
 \edge {a} {f};
 \edge {f} {g};
 \end{tikzpicture}\]
 %TODO: można by wprowadzać domyślne zdarzenia/użycia: pasta do [mycia] zębów
+{\it UWAGA: od tego momentu reprezentacja przyimków nie jest jeszcze poprawiona. 
+Dla kazdego przyimka: Trzeba usunąć relację Poss spod przyimka, 
+podpiąć połaczony z nią rzeczownik z rolą tematyczna będącą nad przyimkiem i 
+zamienić strzałką łączącą przyimek z jego rola na przerywaną}
+
 Relacja identyczności komunikowana jest przez apozycję oraz przydawkę rzeczoną i zachodzi między odniesieniami obu wyrażeń.
 Apozycja (dwa rzeczowniki uzgodnione pod względem przypadka) wyraża dwa określenia tego samego obiektu.
 Może to być typ i nazwa, albo dwa różna typy, np. {\it lekarz dentysta} zapiszemy jako