Commit 0471ab281de14c40ca01317e28e8a55ab8d5e47b
1 parent
2f3de34a
Add 1965-1969 committees (old format)
Showing
654 changed files
with
40310 additions
and
0 deletions
Too many changes to show.
To preserve performance only 94 of 654 files are displayed.
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00001-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00001-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 1/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 1/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:1</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">1</note> | |
| 21 | + <date>1965-09-21</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00001-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 21 września br. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), - wysłuchała sprawozdania o realizacji Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa w roku 1965 r., - rozpatrzyła projekty ustaw:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- o rozszerzeniu uprawnień gromadzkich rad narodowych w zakresie podatkowym oraz o usprawnieniu w gromadach wymiaru i poboru podatków i innych należności pieniężnych, - o zmianie dekretu o niektórych podatkach i opłatach terenowych, oraz omówiła sprawy organizacyjne.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- członkowie prezydiów innych komisji sejmowych, - Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski, Minister Finansów - Jerzy Albrecht, podsekretarze stanu w tym ministerstwie - Julian Kole i Jan Dusza, wiceprezes NIK - Bolesław Szlązak.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Sprawozdanie o aktualnej sytuacji w realizacji Narodowego Planu Gospodarczego w roku 1965 przedstawił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski; ocenę realizacji budżetu Państwa w roku 1965 przedstawił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">(Streszczenie podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">W dyskusji głos zabrali posłowie. Franciszek Blinowski (PZPR) , Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Henryk Janus (SD), Władysław Piłatowski (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Stanisław Cieślak (ZSL), Feliks Starzec (ZSL), Wiktor Obolewicz (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Józef Raźny (SD) i Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji podkreślono, iż przyspieszona w roku bież. dynamika wzrostu produkcji i dochodu narodowego stwarza możliwość zabezpieczenia niezbędnych rezerw na rok przyszły, pogłębienia i utrwalenia równowagi rynkowej. Jednym z głównych postulatów w dziedzinie utrwalenia równowagi w gospodarce i zapewnienia dalszej dynamiki jej rozwoju jest zachowanie właściwych proporcji pomiędzy wzrostem zatrudnienia i funduszu płac a wzrostem wydajności pracy. Powinno być troską wszystkich organów gospodarczych, aby dochód narodowy nie był obciążany ponadplanowym wzrostem zatrudnienia, które nie znajduje rzeczywistego odbicia w przyroście produkcji.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Z tym wiąże się ściśle konieczność wzmocnienia wysiłków w organizacyjno-technicznym usprawnianiu przemysłu, w rytmicznym zaopatrywaniu zakładów produkcyjnych w surowce i materiały, w należytym wykorzystaniu środków na postęp techniczny.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W dziedzinie rolnictwa wskazywano, że rosnącym tendencjom do inwestowania, mającym swe źródło w zwiększonych dochodach ludności wiejskiej i ogromnym dopływie kredytów państwowych na wieś, nie towarzyszy w równe mierze zaopatrzenie inwestycyjne. Dotyczy to zarówno wielu rodzajów materiałów budowlanych jak i sprzętu rolniczego, zwłaszcza takiego, który jest niezbędny dla mechanizacji prac hodowlanych i polowych w średnim gospodarstwie.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Podkreślano niezbędną potrzebę lepszego przystosowania się organizacji skupu do wzrastającej produkcji w rolnictwie, zwłaszcza zaś skupu i przetwórstwa mleka. Stąd konieczność uwzględnienia większego udziału mleczarstwa w nakładach inwestycyjnych na przemysł rolno-spożywczy. Wskazywano również na potrzebę usprawnienia obrotu mięsem.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Poruszano ponadto szereg innych problemów z dziedziny rolnictwa, jak również z dziedziny produkcji przemysłowej, zaopatrzenia i usług.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i Minister finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Podsumowując dyskusję - przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza stwierdził m. in.:</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dyskusji wyrażono zgodną opinię, że gospodarka nasza w minionych 8 miesiącach rozwijała się pomyślnie, że plan i budżet były realizowane w zasadzie z powodzeniem. Jednocześnie w toku dyskusji zwrócono uwagę na rysujące się zagrożenia, na problemy wymagające skoncentrowania uwagi.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Są tu takie zagadnienia, które mimo że do końca roku niewiele pozostało czasu, wymagają natychmiastowego działania resortów, zjednoczeń i jednostek gospodarczych, jak również takie problemy, które dziś sygnalizowane, powinny stać się przedmiotem szczególnej uwagi Komisji przy rozpatrywaniu projektu planu i budżetu na rok 1966 jak również sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w roku 1964.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Bardzo ważną grupą zagadnień, która w dyskusji się przewinęła, to sprawa właściwych proporcji między wydajnością pracy, zatrudnieniem i funduszem płac. Sejmowe komisje branżowe powinny rozeznać na najbliższych posiedzeniach sytuacje w tej dziedzinie, bardziej krytycznie spojrzeć na kształtowanie się tych wskaźników w poszczególnych branżach. Jednocześnie trzeba już dzisiaj, w całym przemyśle i budownictwie, zwrócić na te sprawy uwagę resortów, zjednoczeń, jednostek gospodarczych, biorąc pod uwagę, że utrzymanie się niewłaściwych proporcji w poszczególnych zakładach i branżach stwarza już dziś pewne trudności, może również rzutować na przygotowania do realizacji planu na rok 1966.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Z uznaniem przyjąć trzeba kroki podjęte przez rząd, które zmierzają do zahamowań niepomyślnych zjawisk w tej dziedzinie w niektórych gałęziach przemysłu i budownictwa.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Trzeba podnieść sprawę większej odpowiedzialności poszczególnych kierowników za gospodarowanie powierzonymi im środkami i egzekwowanie tej odpowiedzialności.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Nie modna uznać za dostateczne postępy w zakresie usprawnień organizacyjnych w przemyśle, wdrażania nowej techniki itd. Niedostateczna jest ciągłość i konsekwencja w tym działaniu. Problemy te powinny być również postawione przed jednostkami gospodarczymi, zjednoczeniami, resortami jako sprawy, na których należy stale koncentrować uwagę. Podjęta już w wielu zakładach inicjatywa przygotowania się do realizacji planu roku 1966 przez dokonanie przeglądu sytuacji w zakresie organizacji, wdrażania techniki, przygotowania się do nowych uruchomień w latach 1966 i 1967 jest jak najbardziej słuszna. Konieczne jest, aby resorty i zjednoczenia wyszły tej inicjatywie bardziej naprzeciw. Występujące na licznych budowach opóźnienia i poślizgi wskazują, że podjęte rok temu pociągnięcia mające na celu uporządkowanie budownictwa, mimo pewnego postępu, nie dały jeszcze dostatecznych wyników; w tych warunkach wydaje się uzasadnione podjęcie w budownictwie dalszych środków zaradczych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Komisja zwróciła uwagę, że aktualnie występuje szereg trudności w zaopatrzeniu przemysłu. Bilanse materiałowe i zaopatrzenie przemysłu wymagać będą zwiększonej uwagi w toku prac nad planem na rok 1966. Konieczne jest również głębsza analiza oddziaływania zjednoczeń na kierunki wzrostu produkcji ponadplanowej w przedsiębiorstwach. Bardzo ważną sprawą jest ponadto poprawa zaopatrzenia materiałowego i usprawnienia pracy przedsiębiorstw zajmujących się remontami w gospodarce komunalnej.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Szczególnych wysiłków wymaga uszlachetnienie i unowocześnienie wyrobów przemysłowych przeznaczonych na eksport.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Ze spraw, które wymagałyby obecnie zwiększonej uwagi i mobilizacji środków - to problem zaopatrzenia wsi zwłaszcza w materiały budowlane i inwestycyjne.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W dyskusji szczególnie wiele uwagi poświęcono zagadnieniom rynku. Analiza kształtowania się dochodów ludności i zaopatrzenia rynku wskazuje na potrzebę zwiększenia wysiłków ze strony zainteresowanych resortów w kierunku wzmocnienia równowagi rynkowej w zakresie najbardziej poszukiwanych asortymentów.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Poruszano również w dyskusji szereg zagadnień szczegółowych, do których Komisja powróci w toku dalszych prac.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła rządowy projekt ustawy o rozszerzeniu uprawnień gromadzkich rad narodowych w zakresie podatkowym oraz o usprawnieniu w gromadach wymiaru i poboru podatków i innych należności pieniężnych. Sprawozdawcą był poseł Stanisław Cieślak (ZSL).</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Obecnie na każdą należność (z tytułu podatku gruntowego, składek PZU, należności PFZ, Funduszu Gromadzkiego, opłaty elektryfikacyjnej i melioracyjnej) wystawia się odrębne wezwanie płatnicze. Utrudnia to rolnikom rozliczanie się z tych należności.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Projekt ustawy ma na celu powszechne przekazanie gromadom całości uprawnień w zakresie wymiaru i ściągania podatku gruntowego oraz innych należności, które będą wystawiane na jednym nakazie płatniczym. Zakłada się również uproszczenie obsługi i ułatwienie rolnikom rozliczania się z ciążących na nich zobowiązań pieniężnych.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">W roku 1964 przeprowadzono eksperymentalnie w gromadach 11 powiatów zamierzone ustawą uproszczenie wymiaru i poboru należności podatkowych; eksperyment ten w roku bieżącym rozciągnięto na gromady dalszych 39 powiatów oraz na miasta i osiedla.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Objęto jednym nakazem płatniczym kilka należności przypadających na tego samego rolnika, ujednolicono terminy płatności. Eksperyment ten w pełni zdał egzamin i stąd propozycja resortu rozciągnięcia tej praktyki na wszystkie gromady.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Nieodzownym warunkiem dokonania tego usprawnienia jest wprowadzenie następujących zasad:</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- uznanie kilku należności przypadających na rzecz państwa od tego samego rolnika lub członków jego rodziny prowadzących z nim wspólną gospodarkę rolną lub pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym - za jedno łączne zobowiązanie pieniężne;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">- solidarna odpowiedzialność za zobowiązania pieniężne przypadające na rolnika i członków rodziny prowadzących z nim wspólną gospodarkę rolną;</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">- rozciągnięcie na należności Państwowego Funduszu Ziemi przepisów dekretu o zobowiązaniach podatkowych i o postępowaniu podatkowym oraz poddanie postępowania w zakresie składek PZU, należności z tytułu funduszu gromadzkiego, opłat melioracyjnych i elektryfikacyjnych przepisom dekretu o postępowaniu podatkowym, co jest konieczne dla ustalenia jednolitych terminów płatności, dodatku za zwłokę itp.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Przekazanie wymiaru podstawowych świadczeń wsi oraz ich inkasa na szczebel gromady ma olbrzymie znaczenie dla dalszego procesu decentralizacji. Gromadzkim radom narodowym przyznaje się znacznie większe uprawnienia niż dotychczas. Mogą one odraczać, rozkładać na raty i umarzać należności do wysokości 500 zł. Wydaje się, że ustawa może dać duże efekty w usprawnieniu pracy aparatu finansowego przy stosunkowo niedużych nakładach.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Dla zabezpieczenia wykonania ustawy przewiduje się przyznanie dodatkowych 2.900 etatów przeniesionych z powiatu na gromady, 797 etatów przekazanych będzie ze skarbowych urzędów komorniczych oraz ustanowienia 436 nowych etatów dla gromad.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Umacnia się rolę powiatu w nadzorze i instruktażu w zakresie wymiaru i ściągania należności podatkowych.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Projekt ustawy był szeroko dyskutowany na poszczególnych szczeblach organów partyjnych, w organizacjach społecznych i chłopskich; w zasadzie spotkał się on z pełnym poparciem.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Poseł Cieślak wniósł o przyjęcie projektu ustawy w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Michał Grendys (SD), Tomasz Malinowski (ZSL), Wiktor Obolewicz (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Franciszek Bies (ZSL), Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Podkreślano, że ustawa wychodzi słusznie naprzeciw tendencjom do dalszej decentralizacji pracy aparatu rad narodowych. Konieczne jest zapewnienie odpowiednio przygotowanej kadry fachowej dla wykonania zadań przewidzianych w ustawie.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Poseł Michał Grendys wysunął wniosek, ażeby do przepisu art. 8 ustawy, która przewiduje, że Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może rozciągać przepisy ustawy na tereny miast i osiedli, dodać, iż uprawnienie to obowiązywać będzie tylko w stosunku do osób posiadających gospodarstwa rolne.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Minister Finansów - Jerzy Albrecht i podsekretarz stanu w tym resorcie - Jan Dusza.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Komisja przyjęła projekty ustawy wraz z poprawką zgłoszoną przez posła Grendysa.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Na sprawozdawcę Komisji na plenarne posiedzenie Sejmu wybrano posła Stanisława Cieślaka (ZSL).</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Projekt ustawy o zmianie dekretu o niektórych podatkach i opłatach terenowych przedstawił poseł Józef Raźny (SD). Przypomniał on, że projekt ten był już przedmiotem prac Komisji w poprzedniej kadencji Sejmu. Przedłożony obecnie przez rząd projekt ustawy uwzględnia propozycje poprawek wysunięte przez Komisję w poprzedniej kadencji.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Nowelizacja dekretu ma na celu uregulowanie sprawy opłat od przewozów wykonywanych na obszarze Polski zagranicznymi pojazdami samochodowymi. Podobne opłaty pobierane są od polskich przewodników drogowych w innych krajach. Od opłat zwolnione będą przewozy środkami transportowymi tych krajów, w stosunku do których obowiązują Polskę odpowiednie umowy międzynarodowe, a także przewozy pojazdami specjalnego przeznaczenia, np. pojazdy sanitarne, straży pożarnej, straży granicznej oraz ciągniki rolnicze na obszarze przylegających do siebie pasów granicznych. W myśl poprawki wprowadzonej na wniosek Komisji poprzedniej kadencji, przy zwalnianiu od opłat Minister Komunikacji działać ma również w porozumieniu z innymi zainteresowanymi ministrami, głównie zaś z przewodniczącymi Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, w celu elastycznego realizowania przepisów ustawy w zakresie turystyki zagranicznej. Komisja przyjęła projekt ustawy w przedłożonym brzmieniu. Na sprawozdawcę na plenarnym posiedzeniu Sejmu wybrano posła Józefa Raźnego (SD).</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Dla opracowania podstawowych problemów planu i budżetu na rok 1966 Komisja powołała zespoły poselskie:</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">- do spraw produkcji przemysłowej, budownictwa i transportu z uwzględnieniem problematyki handlu zagranicznego - przewodniczący poseł Zdzisław Balicki (PZPR);</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">- do spraw inwestycji - przewodniczący poseł Leon Kasman (PZPR);</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">- do spraw kosztów, akumulacji i finansów - przewodniczący poseł Franciszek Blinowski (PZPR);</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">- do spraw zatrudnienia, płac, dochodów ludności i spożycia indywidualnego - przewodniczący poseł Stanisław Hasiak (PZPR);</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">- do spraw spożycia zbiorowego - przewodniczący poseł Zdzisław Siedlewski (SD);</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">- do spraw rolnictwa - poseł Tomasz Malinowski (ZSL);</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">- do spraw planu i budżetu rad narodowych - przewodniczący poseł Stanisław Cieślak (ZSL).</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">W dyskusji podkreślono, że jednym z głównych zadań zespołów powołanych przez Komisję wiodącą w sprawach planu i budżetu jest ścisły kontakt z innymi branżowymi komisjami sejmowymi, uzyskiwanie od nich sygnałów i wniosków oraz współdziałanie z nimi dla wnikliwej analizy projektów planu i budżetu.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">O AKTUALNEJ SYTUACJI W REALIZACJI NARODOWEGO PLANU GOSPODARCZEGO W ROKU 1965</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">Informacja złożona przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefana Jędrychowskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu Finansów w dniu 21 września 1965 r.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Rozwój naszej gospodarki za 8 miesięcy 1965 r. cechuje dość duża dynamika zarówno w dziedzinie produkcji przemysłowej, inwestycji, jak i obrotów detalicznych, zatrudnienia i handlu zagranicznego.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">Produkcja przemysłowa w ciągu 8 miesięcy br. była o 10,8 proc. wyższa aniżeli w analogicznym okresie roku ubiegłego. Jest to tempo wysokie, najszybsze od 1961 r.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Najszybsze tempo wzrostu produkcji wykazały przedsiębiorstwa przemysłowe podległe Ministerstwu Przemysłu Chemicznego - o 18,4 proc., przedsiębiorstwa przemysłu maszynowego, podległe Ministerstwu Przemysłu Ciężkiego - o 15,7 proc., przedsiębiorstwa nadzorowane przez Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu, których produkcja wzrosła o 13,4 proc. oraz przemysłu planowanego terenowo, koordynowanego przez Komitet Drobnej Wytwórczości, którego produkcja wzrosła - o 12 proc.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Produkcja przemysłu materiałów budowlanych wzrosła o 9,2 proc., jednak wysokie zapotrzebowanie ze strony budownictwa uspołecznionego i rynku powoduje napięcie w bilansie materiałów budowlanych, zwłaszcza cementu i materiałów ściennych. Produkcja przemysłu lekkiego wzrosła o 6,5 proc.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Mimo wzrostu produkcji i dostaw na rynek występują nadal trudności w pełnym zaopatrzeniu rynku w niektóre asortymenty tkanin bawełnianych, wełnianych i elanowych.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Zatrudnienie w przemyśle wzrosło - o 5,2 proc., podczas gdy plan przewidywał wzrost - o 2,7 proc. Osobowy fundusz płac wzrósł w tym okresie, biorąc porównywalnie o 6,6 proc., planowany wzrost - 4,7 proc. Średnia płaca w przemyśle wzrosła o 2,4 proc., planowano - 1,9 proc. Wydajność pracy w ciągu 7 miesięcy br. wzrosła o 5,4 proc., plan zakładał wzrost o 4,9 proc.; oczywiście przekroczenia zatrudnienia i funduszu płac oraz średniej płacy uzasadnione są w pewnym stopniu ponadplanowym wzrostem produkcji i pokryte zostaną z rezerw, założonych w planie; w porównaniu z rokiem ubiegłym i w porównaniu z planem na ten rok nastąpiło jednak pogorszenie proporcji między wzrostem produkcji, wydajności pracy, zatrudnienia i funduszu płac; dodatkowy przyrost produkcji był realizowany w znacznie większej mierze drogą wzrostu zatrudnienia niż drogą wzrostu wydajności pracy; wzrost wydajności pracy pokrył około 52 proc. przyrostu produkcji wobec założonego w planie wskaźnika 65 proc. Trzeba więc podjąć środki dla przywrócenia bardziej właściwych proporcji.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Tegoroczne plony w rolnictwie ocenić można jako pomyślne.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Wyniki spisu pogłowia w czerwcu br. wykazały, że potrafiliśmy utrzymać stabilny poziom pogłowia bydła. Pogłowie trzody chlewnej wzrosło o 6,7 proc.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Dostawy nawozów dla rolnictwa pod zbiory 1965 r. były wyższe o 14,3 proc. niż pod zbiory 1964 r. Sprzedaż ciągników, maszyn i narzędzi rolniczych wzrosła o 6,5 proc. Sprzedaż pasz treściwych -- o 49,1 proc.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Skup żywca przekroczył o 20,9 proc. poziom zeszłego roku; skup mleka był w pierwszych 7 miesiącach br. o 12,5 proc. wyższy niż w odpowiednim okresie roku ubiegłego.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Mieliśmy pomyślną sytuację w transporcie. Również zapotrzebowanie na przewozy na IV kwartał jest w zasadzie przez Ministerstwo Komunikacji pokryte.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Nakłady inwestycyjne wzrosły w ciągu pierwszych 7 miesięcy roku bieżącego o 10,2 proc. Plan przewiduje ich wzrost roczny o 7,6 proc.; nakłady na roboty budowlano-montażowe wzrosły o 9,1 proc.; na zakup maszyn - o 13,5 proc. Wartość obiektów oddanych do użytku wzrosła o 17,3 proc. Jednak ujemną stroną realizacji planu inwestycyjnego są opóźnienia występujące w dostawie maszyn i urządzeń na poszczególne budowy i opóźnienia w oddawaniu obiektów do użytku. Spośród 34 obiektów inwestycji priorytetowych przewidzianych do oddania do użytku w ciągu trzech pierwszych kwartałów roku - 11 przechodzi na IV kwartał.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">Wartość produkcji podstawowej przedsiębiorstw budowlano-montażowych w ciągu 7 miesięcy br. była wyższa o 9,1 proc. aniżeli w roku ubiegłym. Zatrudnienie w budownictwie było o 4,3 proc. wyższe niż w roku ubiegłym, podczas gdy według planu miał nastąpić przyrost o 3,6 proc. w skali rocznej. Wartość produkcji na jednego robotnika w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych była wyższa o 4,6 proc., ale duża część przedsiębiorstw nie osiągnęła zadań wzrostu wydajności pracy. Pod względem ekonomicznym sytuacja w budownictwie kształtuje się więc mniej korzystnie, aniżeli w zeszłym roku. Minister Budownictwa wydał zakaz zwiększania stanu zatrudnienia, zakaz przyjmowania do pracy nowych pracowników umysłowych w podległych sobie przedsiębiorstwach, którym grozi przekroczenie rocznego limitu funduszu płac, Już w sierpniu wystąpiły pewne pozytywne skutki realizacji tych zarządzeń.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">Jeżeli chodzi o całość zatrudnienia w gospodarce uspołecznionej, to wzrosło ono o 4,8 proc. w porównaniu ze wskaźnikiem planu - 3,2 proc. Niektóre jednostki gospodarcze, które osiągnęły już poziom zatrudnienia planowany na cały rok 1963 mogą się w konsekwencji znaleźć w nieprzyjemnej sytuacji pod koniec tego i na początku przyszłego roku. Wobec tego Prezes Rady Ministrów wydał 12 sierpnia pismo okólne zobowiązujące wszystkie resorty do przeprowadzenia analizy stanu zatrudnienia, realizacji planów w tym zakresie i do przedsięwzięcia środków przeciwdziałających nadmiernie wysokiemu poziomowi zatrudnienia pod koniec bieżącego roku.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Przychody brutto ludności ze sprzedaży produktów rolnych będą w bieżącym roku o około 4 mld wyższe niż to przewidziano w planie, w tym saldo na korzyść chłopów w związku ze zmianą cen zbóż i pasz wyniesie w ostatnim kwartale bieżącego roku około 520 mln zł.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">Główną troską rządu jest w tej chwili zutylizowanie stosunkowo wysokiej dynamiki rozwoju gospodarki dla poprawy sytuacji rynkowej, dla zwiększenia dostaw na rynek poszukiwanych towarów.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">W okresie pierwszych 8 miesięcy br. dostawy mięsa i tłuszczów na zaopatrzenie ludności wzrosły o 12,3 proc. w porównaniu z identycznym okresem ubiegłego roku. Trzeba stwierdzić, że mimo tego poważnego wzrostu, zapotrzebowanie na mięso i przetwory nie zostało w pełni pokryte. Niewątpliwie poważną rolę w zwiększeniu popytu na mięso odegrał brak na rynku warzyw i owoców. Wysoki stosunkowo wzrost zatrudnienia w tym roku niewątpliwie również zaostrzył to zagadnienie. Ponieważ jednak nadal utrzyma się wysokie tempo wzrostu dostaw a równocześnie nastąpi poprawa struktury asortymentowej, powinniśmy osiągnąć normalizację sytuacji w tym zakresie.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Poważnie wzrosły dostawy na rynek drobiu bitego, sprzedaż tłuszczów zwierzęcych wzrosła stosunkowo nieznacznie, zmniejszył się popyt na tłuszcze roślinne; dostawy kasz wzrosły o 7,6 proc., mniejsze niż w roku ubiegłym były dostawy ryżu z powodu trudności importowych. Dostawy ryb i przetworów kształtowały się na poziomie o 12,3 proc. wyższym niż w zeszłym roku, dostawy masła wzrosły o blisko 11 proc., sprzedaż mleka - o 1,2 proc. sprzedaż jaj kształtowała się o 2 proc. poniżej poziomu roku ubiegłego, przy czym nie było w zasadzie ich niedoboru z wyjątkiem drugiej połowy sierpnia.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">Dostawy tkanin bawełnianych i bawełnopodobnych kształtowały się prawie na poziomie zeszłego roku, dostawy tkanin wełnianych i wełnopodobnych wzrosły o 2,6 proc., sprzedaż tkanin jedwabnych nie osiągnęła poziomu zeszłego roku, dostawy tkanin lnianych i pakulanych - wzrosły o 13,4 proc., dostawy obuwia z wierzchami skórzanymi - o 3,5 proc.; dostawy lodówek wzrosły o 52,3 proc., odkurzaczy - o 14,9 proc., froterek - o 9,5 proc., odbiorników radiowych o 23,6 proc., odbiorników telewizyjnych - o 6,3 proc., motocykli i skuterów - o 3,9 proc., rowerów - o 13,5 proc., zegarków - o 42,2 proc. Natomiast na poziomie niższym niż w roku ubiegłym kształtowały się dostawy maszyn do szycia, pralek domowych, motorowerów, głównie z powodu mniejszego zapotrzebowania. Dostawy węgla kamiennego, brykietów z węgla kamiennego przez sieć handlową CRS i biur opałowych wzrosły w ciągu pierwszych 7 miesięcy o 7,5 proc.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">Dostawy cementu wzrosły w ciągu 8 miesięcy o 6,1 proc., materiałów ściennych o 2,8 proc., w tym cegły - o 8 proc.; dostawy eternitu wzrosły o 42,8 proc., natomiast dostawy na rynek dachówki, papy, wapna budowlanego i betonów lekkich kształtowały się na poziomie niższym niż w roku zeszłym.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">W ciągu 7 miesięcy tego roku przeciętne płace wzrosły o 2,2 proc., koszty utrzymania wzrosły -- o 0,4 proc.; tak więc wzrost płacy realnej wyniósł 1,8 proc.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">Przy wzroście ogólnej wartości dostaw towarów na rynek nadal odczuwało się na rynku dość poważne braki asortymentowe.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">W dziedzinie handlu zagranicznego w stosunku do roku ubiegłego obroty wzrosły o 8 proc.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">O 13,8 proc. wzrósł eksport maszyn i urządzeń; poważnie, bo o 38 proc., wzrósł import przemysłowych towarów konsumpcyjnych.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#">Nadal mamy trudności w zbilansowaniu handlu zagranicznego z krajami kapitalistycznymi. Trzeba będzie dokonać dość dużego wysiłku, szczególnie w dziedzinie eksportu maszyn i urządzeń, tym bardziej, że nasz eksport rolno-spożywczy nie może wzrastać ze względu na pogarszanie się możliwości zbytu na rynkach światowych i ze względu na potrzeby rynku wewnętrznego.</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">Główne problemy, które w obecnej sytuacji nasuwają się w pracach nad projektem planu na 1966 r. to:</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">- zapewnienie zrównoważenia bilansu handlowego i płatniczego;</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">- lepsze dostosowanie asortymentowe produkcji do potrzeb rynku wewnętrznego, co wymaga dużego wysiłku ze strony wszystkich gałęzi przemysłu;</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-1.86" who="#">- nadrobienie opóźnień w realizacji planów inwestycyjnych, w szczególności w oddawaniu obiektów do użytku;</u> | |
| 96 | + <u xml:id="u-1.87" who="#">- zahamowanie nadmiernego wzrostu zatrudnienia.</u> | |
| 97 | + <u xml:id="u-1.88" who="#">Głównym celem jest wykorzystanie wysokiej dynamiki rozwoju gospodarki dla poprawy sytuacji rynkowej i dla wzrostu stopy życiowej ludności.</u> | |
| 98 | + <u xml:id="u-1.89" who="#">OCENA REALIZACJI BUDŻETU PAŃSTWA w roku 1965.</u> | |
| 99 | + <u xml:id="u-1.90" who="#">Informacja złożona przez Ministra Finansów - Jerzego Albrechta na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 21 września 1965 r.</u> | |
| 100 | + <u xml:id="u-1.91" who="#">Pomyślny przebieg wykonania narodowego planu gospodarczego znajduje wyraz również w korzystnym na ogół ukształtowaniu sytuacji finansowej państwa.</u> | |
| 101 | + <u xml:id="u-1.92" who="#">Roczne zadania w dziedzinie akumulacji finansowej z całokształtu działalności przedsiębiorstw zostały w okresie 7 miesięcy br. zrealizowane w blisko 58 proc. W tym samym czasie w r. ub. osiągnięto 55,6 proc. rocznej kwoty akumulacji. Można więc oczekiwać, że w roku bieżącym roczny plan akumulacji finansowej zostanie przekroczony.</u> | |
| 102 | + <u xml:id="u-1.93" who="#">Dane za pierwsze półrocze wykazują, że jest to zasługą przede wszystkim przemysłu i organizacji obrotu towarowego oraz przedsiębiorstw gospodarki komunalnej i rolnictwa. Mniej korzystnie niż w r. ub. kształtuje się natomiast wykonanie planów akumulacji w budownictwie i transporcie.</u> | |
| 103 | + <u xml:id="u-1.94" who="#">Ważniejsze czynniki wpływające na wygospodarowanie ponadplanowej akumulacji w przemyśle to:</u> | |
| 104 | + <u xml:id="u-1.95" who="#">- przekroczenie planów produkcji przemysłu, - poprawa struktury asortymentowej i częściowo jakości produkcji, sprzyjająca m. in. osiąganiu wyższych cen np. w przemyśle węglowym i w przemyśle lekkim, - ponadplanowa obniżka kosztów m. in. w wyniku zastępowania surowców droższych tańszymi (np. w przemyśle chemicznym i lekkim) oraz lepszego wykorzystania materiałów i surowców (np. w przemyśle mięsnym i młynarskim).</u> | |
| 105 | + <u xml:id="u-1.96" who="#">Tym korzystnym tendencjom w rozwoju produkcji towarzyszą jednak również mniej pomyślne zjawiska.</u> | |
| 106 | + <u xml:id="u-1.97" who="#">Tegoroczny wzrost produkcji przemysłu osiągany jest kosztem wyższego wzrostu zatrudnienia, niż założono w planie. W planie bowiem przyjęto, że 1 procent wzrostu produkcji będzie wymagał zwiększenia zatrudnienia o 0,35 proc. Tymczasem faktycznie 1 proc. przyrostu produkcji jest osiągany kosztem wzrostu zatrudniania prawie o ok. 0,50 proc.</u> | |
| 107 | + <u xml:id="u-1.98" who="#">Nadprogramowemu wzrostowi zatrudnienia towarzyszą w I półroczu br. nieuzasadnione przekroczenia funduszu płac.</u> | |
| 108 | + <u xml:id="u-1.99" who="#">W tym miejscu zwrócić warto uwagę na fakt, że nadmiernemu wzrostowi zatrudnienia i płac sprzyjał m. in. niewłaściwy sposób wykorzystania przez niektóre zjednoczenia uprawnień przyznanych przedsiębiorstwom produkującym na eksport. Na tle tych niepożądanych rozluźnień dyscypliny zatrudnienia i płac korzystniej ukształtowała się sytuacja w tych przedsiębiorstwach, które objęte zostały nowymi zasadami korekty funduszu płac.</u> | |
| 109 | + <u xml:id="u-1.100" who="#">Obecnie, dalsze wzmocnienie dyscypliny finansowej w zakresie dysponowania funduszem płac jest szczególnie ważnym zadaniem.</u> | |
| 110 | + <u xml:id="u-1.101" who="#">Nie każda jednak złotówka, zwiększająca akumulację finansową, cieszy nas jednakowo. Odnosi się to zwłaszcza do przypadków, gdy wzrost produkcji lub obniżka kosztów osiągane są w wyniku nieprzestrzegania norm zużycia materiałów lub wprowadzania do produkcji gorszych jakościowo surowców. Obniża to bowiem jakość produktów finalnych. Wypadki takie zdarzają się i nie zawsze są ujawniane przez kontrolę jakości produkcji.</u> | |
| 111 | + <u xml:id="u-1.102" who="#">Gdy mowa o jakości produkcji, to zwrócić trzeba uwagę na dość niskie wykorzystanie w resortach gospodarczych środków z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego, co dotyczy zwłaszcza funduszu nowych uruchomień. Wprawdzie koncentracja wydatków na postęp techniczno-ekonomiczny następuje zazwyczaj pod koniec roku, to jednak niskie ich zaawansowanie w I półroczu budzi obawy o pomyślną realizację zadań w dziedzinie postępu techniczno-ekonomicznego.</u> | |
| 112 | + <u xml:id="u-1.103" who="#">Skala tego typu niekorzystnych zjawisk w dziedzinie produkcji i wypracowanej akumulacji nie jest jednak tak duża, aby mogła wpłynąć w istotny sposób na pozytywną ocenę wyników finansowych pracy całego przemysłu.</u> | |
| 113 | + <u xml:id="u-1.104" who="#">Przedsiębiorstwa budowlane osiągnęły wysoki przyrost produkcji za okres 7 miesięcy br. i wykazują się wyższym stopniem wykonania rzeczowych zadań rocznych niż w latach 1962- 1964. Ten postęp w realizacji zadań rzeczowych nie jest jednak równoznaczny z postępem w wynikach finansowych.</u> | |
| 114 | + <u xml:id="u-1.105" who="#">Ostatnio jednak resort budownictwa podjął kroki, które zapewne wpłyną na częściową poprawę wyników finansowych pracy podległych mu przedsiębiorstw budowlanych.</u> | |
| 115 | + <u xml:id="u-1.106" who="#">W okresie 8 miesięcy br. roczny plan dochodów budżetu państwa zrealizowany został w około 66 proc., w tym samym czasie w ubiegłym roku zrealizowaliśmy około 64 proc. rocznych wpływów budżetowych. Na ten stosunkowo wysoki wskaźnik wypracowania dochodu w budżecie złożyło się o wiele wyższe niż w ub. roku zaawansowanie realizacji wpływów z tytułu podatku obrotowego od przedsiębiorstw uspołecznionych.</u> | |
| 116 | + <u xml:id="u-1.107" who="#">Wobec omówionego zaawansowania realizacji wpływów budżetowych, określone w budżecie państwa na rok 1965 dochody w kwocie 292 mld zł będą prawdopodobnie przekroczone o ok. 1,2 proc.</u> | |
| 117 | + <u xml:id="u-1.108" who="#">Podkreślić należy przy tym fakt, że tegoroczny wzrost wpływów budżetowych i jego ponadplanowe dochody w zasadzie mają swe źródło w gospodarce uspołecznionej.</u> | |
| 118 | + <u xml:id="u-1.109" who="#">Obciążenia podatkowe wsi, mimo znacznego w bieżącym roku wzrostu dochodów indywidualnych gospodarstw rolnych, kształtują się nawet na nieco niższym poziomie niż przed rokiem. Wprowadzone zostały bowiem dodatkowe ulgi podatkowe dla gospodarstw na najgorszych glebach, co zmniejszyło wymiar podatku o ok. 70 mln zł w skali rocznej; w ten sposób jest konsekwentnie realizowana polityka stabilizacji obciążeń podatkowych wsi. Wraz ze stabilizacją obciążeń podatkowych poprawia się również dyscyplina podatkowa, pomimo konsekwentnie realizowanego już drugi rok ograniczenia zakresu stosowania środków przymusu przy ściąganiu należności finansowych od chłopów. Znalazło to, jak wiadomo, wyraz m. in. w zmniejszeniu w ciągu ostatnich 2 lat liczby poborców podatkowych o ponad 1.000. Równocześnie kontynuowane są dość intensywne prace nad zatwierdzonym w roku ubiegłym przez KERM programem przenoszenia wymiaru podatku gruntowego do gromad i scalania wszystkich obciążeń podatkowych rolników na jednej karcie wymiarowej oraz łącznego ich inkasowania przez gromadzkie rady narodowe.</u> | |
| 119 | + <u xml:id="u-1.110" who="#">Wpływy podatkowe od rzemiosła i przedsiębiorstw prywatnych, według aktualnych przewidywań, będą w br. o ok. 4 proc. wyższe niż przed rokiem. I w tym przypadku nie można powiedzieć, że jest to wynikiem wzrostu stopnia obciążeń podatkowych. Mamy bowiem do czynienia ze znacznym wzrostem liczby zakładów rzemieślniczych o ok. 3 tys., i ze wzrostem zatrudnienia w rzemiośle o ponad 16 tys., osób, czyli o ok. 6,8 proc. na koniec I półrocza br. w stosunku do jego poziomu w analogicznym okresie ub. r. Wzrost zatrudnienia i obrotów jest więc szybszy niż wzrost wpływów podatkowych. Ten ogólny wzrost aktywności gospodarczej rzemiosła upoważnia chyba m. in. do wniosku, że ostatnie decyzje rządowe w sprawie poprawy warunków działania rzemiosła, a zwłaszcza objęcia rzemieślników systemem ubezpieczeń społecznych, zostały przez nich ocenione pozytywnie, jako wyraz wzmocnienia pozycji rzemiosła w systemie naszej gospodarki i wzmogło ogólną aktywność rozwoju rzemiosła.</u> | |
| 120 | + <u xml:id="u-1.111" who="#">Wyższym niż planowane dochodom budżetu towarzyszy w br. mniej więcej podobne, jak w ub. roku tempo wydatków. W okresie 8 miesięcy br. rozdysponowano ok. 61,5 proc. środków przewidzianych na rok. Przewiduje się więc, że tegoroczne wydatki budżetowe będą prawdopodobnie o 1-2 mld zł niższe niż przewidywano w ustawie budżetowej.</u> | |
| 121 | + <u xml:id="u-1.112" who="#">Przebieg wykonania budżetów terenowych zapowiada się równie pomyślnie jak i całego budżetu państwa. Dochody własne rad narodowych zostały w okresie 8 miesięcy zrealizowane w 62,6 proc., podczas gdy w ubiegłym roku wskaźnik ten wynosił tylko 60,1 proc. Przyjmując dotychczasową dynamikę, można założyć, że do końca roku planowane dochody własne rad narodowych zostaną przekroczone o ok. 1 mld zł. Przekroczenie to zostanie osiągnięte przede wszystkim dzięki wpływom z terenowych przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej, które pomyślnie realizują swoje zadania w zakresie akumulacji.</u> | |
| 122 | + <u xml:id="u-1.113" who="#">W okresie 8 miesięcy br. rady narodowe wydatkowały ok. 64 proc. planowanych na rok wydatków, tymczasem w analogicznym okresie roku ubiegłego zrealizowano ok. 63 proc. planu. W znacznej mierze jest to związane z faktem, że rady narodowe dysponują w bieżącym roku wyższą nadwyżką budżetową z lat ubiegłych niż przed rokiem oraz wspomnianymi już wyższymi, ponadplanowymi dochodami z własnych przedsiębiorstw. Dzięki temu mogły one, zgodnie ze swoimi uprawnieniami, nie tylko realizować swoje zadania planowe, ale również je przekraczać.</u> | |
| 123 | + <u xml:id="u-1.114" who="#">Można stwierdzić, że ogólna poprawa sytuacji finansowej rad narodowych znajdzie swój wyraz nie tylko w globalnej podwyżce budżetów terenowych, jaka będzie wypracowana, ale także w poprawie sytuacji płatniczej w budżetach tych rad, które w ubiegłym roku odczuwały niedobory.</u> | |
| 124 | + <u xml:id="u-1.115" who="#">Kredyty dla ludności i gospodarki nieuspołecznionej stanowić będą bardzo istotny kierunek wydatkowania wygospodarowanych w tym roku nadwyżek finansowych, zwłaszcza nadwyżki budżetowej. Przewidujemy, że w okresie trzech kwartałów bieżącego roku wypłaty wszystkich kredytów dla ludności wyniosą około 21 mld zł i będą o ok. 3 mld zł wyższe niż w tym samym okresie roku ubiegłego. W skali całego roku będą one według obecnych przewidywań o ponad 13 proc. wyższe niż w roku ubiegłym. Wzrost ten jest wyrazem kontynuowanej dość konsekwentnie już od paru lat polityki aktywnego oddziaływania finansów na rozwój produkcji rolnej i rzemiosła indywidualnego oraz na kształtowanie pożądanych kierunków wzrostu obrotów handlu wewnętrznego.</u> | |
| 125 | + <u xml:id="u-1.116" who="#">W kredytach dla rolnictwa na szczególną uwagę zasługują zwłaszcza kredyty inwestycyjne dla gospodarki chłopskiej, które będą w bieżącym roku o 20 proc. wyższe niż przed rokiem i o 10 proc. wyższe niż planowano. Zapewniło to rolnikom niezbędne środki na inwestycje w tegorocznym sezonie budowlanym i stało się ważnym czynnikiem rozwoju robót remontowo-budowlanych, m. in. na ziemiach zachodnich i północnych.</u> | |
| 126 | + <u xml:id="u-1.117" who="#">Wypłaty kredytów inwestycyjnych i obrotowych dla rzemiosła w ramach realizacji wytycznych partii i rządu w sprawie popierania rozwoju rzemiosła osiągną w tym roku w ciągu trzech kwartałów kwotę 380 mln zł; w tym samym okresie ubiegłego roku wypłacono rzemieślnikom ok.170 mln zł kredytów.</u> | |
| 127 | + <u xml:id="u-1.118" who="#">Poważnie wzrosły w bieżącym roku również kredyty na zakupy ratalne towarów w związku ze znaczną poprawą zaopatrzenia w niektóre artykuły trwałego użytku; kredyty te będą o ok. 10 proc. wyższe niż w roku ubiegłym.</u> | |
| 128 | + <u xml:id="u-1.119" who="#">Następuje wysoki wzrost wkładów oszczędnościowych. W okresie 8 miesięcy wzrosły one w PKO o ok. 4,4 mld zł, tj. o ok. 21 proc. w porównaniu z ich stanem na koniec sierpnia ubiegłego roku. Szacuje się, że na koniec roku ogółem wkłady oszczędnościowe osiągną około 52 mld zł.</u> | |
| 129 | + <u xml:id="u-1.120" who="#">Charakteryzując naszą sytuację finansową podkreślić trzeba następujące elementy, składające się na jej syntetyczny obraz:</u> | |
| 130 | + <u xml:id="u-1.121" who="#">- Wydatny wzrost akumulacji i dochodów budżetu państwa, oparty głównie o wzrost produkcji przemysłu i zmiany jej struktury w kierunku wyrobów bardziej rentownych.</u> | |
| 131 | + <u xml:id="u-1.122" who="#">- Zmienił się wyraźnie w porównaniu z poprzednimi latami układ czynników decydujących o gromadzeniu środków finansowych i dochodów budżetowych. Obecnie decydujące znaczenie w ponadplanowych środkach ma akumulacja finansowa przedsiębiorstw, natomiast następuje relatywne ograniczenie roli kredytów zagranicznych i opłat od ludności.</u> | |
| 132 | + <u xml:id="u-1.123" who="#">- Wykonanie budżetu cechuje na ogół zgodne z planem wydatkowanie środków, uwzględniające istotne potrzeby w dziedzinie oświaty, ochrony zdrowia i wypłat emerytur. W niezbędnych przypadkach, w oparciu o ponadplanowe dochody, występuje nawet przekroczenie planowanych wydatków.</u> | |
| 133 | + <u xml:id="u-1.124" who="#">- Zwiększyła się aktywność polityki kredytowej państwa wobec gospodarki indywidualnej i ludności, co daje w konsekwencji pomyślne rezultaty.</u> | |
| 134 | + <u xml:id="u-1.125" who="#">Tym korzystnym tendencjom rozwoju sytuacji finansowej towarzyszą m. in. następujące niepożądane zjawiska:</u> | |
| 135 | + <u xml:id="u-1.126" who="#">- Niedostateczne przestrzeganie dyscypliny zatrudnienia i płac, prowadzące m. in. do nieuzasadnionych przekroczeń limitów funduszu płac i wzrostu kosztów produkcji. Ogranicza to w sposób niepożądany możliwości planowych regulacji płac.</u> | |
| 136 | + <u xml:id="u-1.127" who="#">- Nie zawsze racjonalne metody wygospodarowania akumulacji finansowej w przedsiębiorstwach (np. kosztem jakości produkcji).</u> | |
| 137 | + <u xml:id="u-1.128" who="#">- Niedostatecznie intensywna troska o ograniczenie zbędnych wydatków i strat nadzwyczajnych, prowadzących na niektórych odcinkach gospodarki do istotnych zahamowań w realizacji planów akumulacji, - Nie dość wydatne postępy w dostosowaniu produkcji do wymogów rynku wewnętrznego - co utrudnia ludności wykorzystanie zasobów pieniężnych, zgodnie z jej potrzebami.</u> | |
| 138 | + <u xml:id="u-1.129" who="#">Przezwyciężenie tych słabych stron w rozwoju sytuacji jest przedmiotem całego zespołu zabiegów bieżącej polityki gospodarczej i finansowej. Na to powinno być nacelowane obecne doskonalenie metod planowania, zarządzania i finansowania gospodarki narodowej. Na sprawy te zwrócona będzie szczególna uwaga przy ustalaniu planowych zadań na rok 1966.</u> | |
| 139 | + </div> | |
| 140 | + </body> | |
| 141 | + </text> | |
| 142 | + </TEI> | |
| 143 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00002-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00002-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 2/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 2/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:2</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">2</note> | |
| 21 | + <date>1965-11-08</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00002-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 8 listopada 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964 w częściach dotyczących:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, - Ministerstwa Finansów, - Komitetu Nauki i Techniki, - Państwowej Komisji Cen, - Najwyższej Izby Kontroli - sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964 wraz z uwagami Najwyższej Izby Kontroli oraz wnioskami w tym przedmiocie innych komisji sejmowych, przyjęła regulamin prac komisyjnych nad projektami planu i budżetu na rok 1966 oraz ustaliła kalendarz tych prac, powołała również zespoły poselskie, którym zleciła opracowanie wybranych problemów projektu planu i budżetu na rok 1966.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym Stefanem Jędrychowskim i I Zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, - przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z przewodniczącym Komitetu - wicepremierem Eugeniuszem Szyrem, - przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu - Józefem Duszą i Julianem Kole, - przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z Prezesem Konstantym Dąbrowskim i wiceprezesem Bolesławem Szlęzakiem, - przedstawiciele Głównego Urzędu Statystycznego z prezesem Wincentym Kowalcem, - przedstawiciele Państwowej Komisji Cen z Prezesem Juliuszem Strumińskim oraz przewodniczący innych komisji sejmowych.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Przed rozpoczęciem obrad Komisja uczciła pamięć prof. Oskara Langego, wieloletniego członka Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, jej przewodniczącego w okresie I i II kadencji Sejmu.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za 1964 r. w części dotyczącej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów zreferował poseł Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Gospodarka budżetowa Komisji Planowania w 1964 r. była prowadzona zgodnie z zasadami legalności, celowości i gospodarności.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Rok 1964 charakteryzował się poważnymi osiągnięciami w dziedzinie ulepszania metod planowania; polegało to m. in. na usprawnianiu planowania produkcji przemysłowej oraz właściwym jej wiązaniu z planowaniem zatrudnienia, wydajności pracy i płac; dotyczyło to również rozwoju techniki i inwestycji.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Ulepszanie metod planowania produkcji przemysłowej zmierzało głównie w kierunku systematycznego eliminowania ujemnych skutków stosowania wskaźnika produkcji globalnej i produkcji towarowej oraz zastąpienia ich bardziej prawidłowymi miernikami. Dla znalezienia właściwych rozwiązań metodycznych prowadzone były szerokie badania i eksperymenty na wszystkich szczeblach organizacji gospodarczej. W rezultacie tych prac ustalony został konkretny harmonogram wprowadzania nowych mierników produkcji w wielu gałęziach przemysłu; równocześnie wprowadzono odrębne zasady planowania w przedsiębiorstwach przemysłowych, zakładach i wydziałach specjalizujących się w eksporcie. Podjęto prace nad weryfikacją systemu funduszu zakładowego. Usprawnieniu uległy metody obliczania zbiorczych efektów ekonomicznych postępu technicznego oraz nakładów na rozwój techniki.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Zmiany w metodach planowania inwestycji polegały głównie na wdrożeniu w szerszym niż dotychczas zakresie zasady koncentracji oraz na wprowadzeniu dyrektywności terminów oddawania obiektów do eksploatacji.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Zmiany w metodach planowania przeprowadzone w roku 1964 stanowiły etap przygotowawczy do realizowanej obecnie reformy systemu planowania i zarządzania gospodarką narodową wytyczonej przez IV Plenum KC PZPR.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Postęp w metodach planowania gospodarczego dokonany w ostatnim okresie w kraju jest zjawiskiem ze wszech miar pozytywnym. Jednak w praktyce planistycznej zwłaszcza średnich i podstawowych ogniw gospodarczych (zakładów i zjednoczeń) obserwuje się szereg braków, m. in. poważne niedomagania w zakresie terminowości planowania oraz nieprzestrzeganie dyscypliny inwestycyjnej.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Szereg zjednoczeń i resortów w niedostatecznym stopniu analizuje i bierze pod uwagę propozycje załóg idące w kierunku zwiększenia produkcji bez dodatkowych albo przy minimalnych nakładach inwestycyjnych i przy uzasadnionym wzroście zatrudnienia.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Nie w pełni realizowana jest zasada koordynowania przez rady narodowe działalności wszystkich jednostek gospodarczych na ich terenie.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Cieślak (ZSL), Wiktor Obolewicz (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD) i Józef Kulesza (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dyskusji wskazywano na konieczność dalszego doskonalenia systemu planowania i zarządzania gospodarką narodową. Konieczne jest m. in. pełne zharmonizowanie etapów i terminów prac nad projektami planów w dołowych ogniwach planowania, zakładach pracy; opóźnienia w przekazywaniu podstawowych wskaźników planu ze szczebla centralnego poprzez zjednoczenia były jedną z głównych przyczyn niemożności terminowego opracowania planów techniczno-ekonomicznych. Przyspieszenie w roku ubiegłym o 1 miesiąc przekazywania tych wskaźników przyniosło pozytywne rezultaty.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Wiele uwagi poświęcono sprawie zbilansowania planu inwestycyjnego z mocami przerobowymi; wskazywano na poważny postęp w tej dziedzinie. W dalszym ciągu należy rygorystycznie przeciwdziałać wprowadzaniu do planu inwestycyjnego zadań bez zatwierdzonych projektów wstępnych, dążyć do maksymalnej koncentracji inwestycji, przestrzegać normatywnych cykli budowy. Wiele uwagi należy poświęcać przyspieszeniu prac nad planem rozdziału robót i zabezpieczeniu priorytetu dla tych robót, które są z punktu widzenia gospodarczego szczególnie ważne.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Posłowie zwrócili uwagę na niepełne wykorzystanie mocy produkcyjnych w niektórych przedsiębiorstwach; przedsiębiorstwa organizują np. własne warsztaty, których możliwości przerobowych nie są w stanie wykorzystać. Należałoby przemyśleć możliwość wprowadzenia kooperacji w tej dziedzinie, co w efekcie dałoby lepsze wykorzystanie mocy produkcyjnych i zwolnienie części środków inwestycyjnych przeznaczanych przez zakłady na rozbudowę własnego zaplecza.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za 1964 r. w części dotyczącej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za 1964 r. w części dotyczącej Ministerstwa Finansów zreferował poseł Jan Dąb Kocioł (ZSL).</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Henryk Janus (SD), Józef Raźny (SD), Stanisław Kozioł (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Igor Łopatyński (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR).</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W referacie i dyskusji wskazywano na występujące jeszcze niedomagania pracy terenowego aparatu rewizji i kontroli finansowej, na dysproporcje między rosnącymi zadaniami tego aparatu, a jego obsadą ilościową: niezbędne jest zabezpieczenie wysokokwalifikowanych kadr dla prowadzenia działalności kontrolno-rewizyjnej.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Ponieważ od 1966 r. gromadzkie rady narodowe przejmują obowiązki w zakresie wymiaru i poboru podatków, ważne jest odpowiednie przygotowanie pracowników GRN do pełnienia tych funkcji.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Banki powinny w większym niż dotychczas stopniu przeciwdziałać gromadzeniu ponadnormatywnych zapasów, jak również występującym w niektórych przedsiębiorstwach przejawom rozluźnienia dyscypliny płac.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Mimo uregulowania szeregu problemów finansowych rzemiosła, w działalności terenowego aparatu finansowego występują w tej dziedzinie nadal pewne niedociągnięcia, które powinny być likwidowane.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Poruszono również problem równowagi budżetowej gromadzkich rad narodowych oraz metody wykorzystywania Funduszu Gromadzkiego, a także problem wysokości odszkodowań wypłacanych przez PZU.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu na rok 1964 w części dotyczącej Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Sprawozdania rządu z wykonania budżetu państwa za rok 1964 w części dotyczącej Komitetu Nauki i Techniki zreferował poseł Wiktor Obolewicz (PZPR):</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Realizacja budżetu Komitetu Nauki i Techniki, obejmującego również budżet Pełnomocnika Rządu ds. Elektronicznej Techniki Obliczeniowej, charakteryzowała się oszczędnością i gospodarnością.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">W zakresie merytorycznej działalności Komitetu Nauki i Techniki podkreślić należy niektóre fakty jak np. wydanie kierunkowych wytycznych opracowywania planu rozwoju nauki i techniki na lata 1965-1966 oraz na dalszy okres do roku 1970, dzięki czemu uzyskano możliwość większej koncentracji nakładów, właściwszego doboru zadań i tematów.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W zakresie metodologii planowania rozwoju nauki i techniki, działalność Komitetu skupiała się na wprowadzeniu zasady kompleksowego planowania prac naukowo-badawczych i doświadczalno-konstrukcyjnych w układzie kierunkowo-problemowym i ich powiązania z zadaniami gospodarczymi. Ważną innowacją było wprowadzenie zasady ciągłości w planowaniu techniki, przy corocznym korygowaniu zadań w niezbędnym zakresie.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Obszerną dziedziną działalności Komitetu było metodyczne i organizacyjne porządkowanie bazy naukowo-badawczej. Zaplecze naukowo-techniczne przemysłu składało się w roku 1964 z ponad tysiąca placówek zatrudniających przeszło 92 tys. osób, co stanowiło 2,7 proc. ogółu zatrudnionych w przemyśle. Ponad 80 proc. to placówki przyzakładowe, reszta - branżowe i szczebla resortowego. Przy współpracy poszczególnych resortów dokonano skrupulatnej analizy stanu zaplecza we wszystkich ważniejszych gałęziach gospodarki i stwierdzono, iż wymaga ono pewnej reorganizacji, usprawnienia działalności i rozbudowy. Ważnym problemem jest zapewnienie odpowiedniej koordynacji działania zaplecza resortowego z placówkami naukowo-badawczymi Polskiej Akademii Nauk i Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Jakkolwiek w stosunku do lat ubiegłych stopień realizacji zadań planu rozwoju nauki i techniki znacznie się w roku 1964 zwiększył, nie jest on w pełni zadowalający. Wg danych GUS, wydatkowano na postęp techniczny w ostatnich latach ponad 11,5 mld zł, zaś efekty ekonomiczne uzyskane w r.1964 oblicza się na ponad 8 mld zł. z tytułu oszczędności na materiałach i surowcach, na robociźnie i wskutek poprawy organizacji, mechanizowania ciężkich prac i automatyzacji. Efektywność ekonomiczna postępu technicznego charakteryzuje się szybką (w przeciągu 1-2 lat) zwrotnością nakładów finansowych. Nie osiągnięto jednak w pełni oczekiwanych wyników w zakresie pełnego lub etapowego kończenia ważniejszych prac naukowo-badawczych i konstrukcyjno-doświadczalnych, prac prototypowych; zbyt długie było zwłaszcza uruchamianie produkcji nowych maszyn, urządzeń i wyrobów.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Stwierdzić zatem można, że postęp był jeszcze niezadowalający w stosunku do naszych potrzeb, zwłaszcza na odcinku unowocześniania produkcji. Wysunąć należy postulat pod adresem Komitetu Nauki i Techniki zwiększenia kontroli realizacji zadań przez poszczególne resorty, a nawet przez niektóre zjednoczenia i zakłady przemysłowe. Wymaga również nadal większej uwagi i kontroli przebieg realizacji wykorzystania funduszu postępu technicznego, zwłaszcza funduszu nowych uruchomień w przemyśle elektromaszynowym.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Ciągle zbyt niskie jest, mimo poprawy w roku 1964, wykorzystanie patentów i wniosków racjonalizatorskich. Konieczna jest, obok podjętych przez Komitet kroków, ściślejsza kontrola realizacji przyjętych do wykonania wynalazków.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">W roku 1964 nastąpiło dalsze okrzepnięcie organizacyjne krajowej służby informacji naukowo-technicznej i ekonomicznej; uruchomiono szereg nowych działów informacji. Uwagi dotyczyć tu mogą ulepszenia metod dotarcia z informacją i jej wykorzystania przez zainteresowane komórki naszego organizmu gospodarczego.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Elektronicznej Techniki Obliczeniowej pracowało w 1964 r. m. in. nad stworzeniem sieci terytorialnej ośrodków przetwarzania informacji, które do 1970 r. tworzyć mają sieć wojewódzką i wykonywać przetwarzanie danych oraz obliczenia na zlecenie różnych instytucji gospodarczych.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Dąb Kocioł (ZSL), Bolesław Bednarek (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), wyjaśnień udzielił Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki, Wicepremier - Eugeniusz Szyr.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Przedmiotem dyskusji były m. in. problemy ciągle jeszcze niedostatecznej umiejętności łączenia przez personel inżynieryjno-techniczny zagadnień technicznych i ekonomicznych - dla wyciągania wniosków dotyczących efektywności rozwiązań w zakresie postępu technicznego.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Poruszano również zagadnienie bodźców ekonomicznych mających stymulować postęp techniczny oraz zmian w systemie planowania i zarządzania, mających zachęcić zakłady przemysłowe do podejmowania ryzyka związanego z tzw. nowymi uruchomieniami.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">W roku bieżącym przyrost produkcji osiągnięty został w większym stopniu w drodze wzrostu zatrudnienia aniżeli w drodze racjonalizacji procesów technologicznych. Podkreślano, że jednym z głównych warunków postępu technicznego jest specjalizacja produkcji.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Podkreślając znaczenie sprawnej informacji technicznej, posłowie wskazywali, że obecnie należy koncentrować się nie tyle na dalszej jej rozbudowie, ile na rozszerzeniu kręgu korzystających z tej informacji; niezbędne jest łączenie bazy informacyjnej w pokrewnych i sąsiadujących z sobą zakładach tych samych branż.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Wskazywano również na wagę zagadnienia postępu technicznego w drobnej wytwórczości i usługach naprawczych. Uznano za celowe kroki podejmowane w kierunku uzyskania tu pomocy ze strony wiodących placówek przemysłu kluczowego.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Poruszano znaczenie współdziałania resortowych instytutów naukowo-badawczych z odpowiednimi placówkami PAN i resortu szkolnictwa wyższego i określenia roli placówek wiodących w opracowywaniu danego tematu, który wymaga współudziału wielu innych placówek.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za rok 1964 w części dotyczącej Komitetu Nauki i Techniki. Problemy dotyczące merytorycznej działalności Komitetu będą jeszcze przedmiotem obszerniejszej dyskusji przy rozpatrywaniu projektu planu na rok 1966 - w oparciu o materiały przygotowane przez podkomisję z udziałem przedstawicieli innych branżowych komisji sejmowych zainteresowanych postępem technicznym w kontrolowanych przez siebie resortach.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Sprawozdanie z wykonania budżetu za 1964 r. w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego złożył poseł Stanisław Kozioł (ZSL):</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Przed organami statystycznymi stoją obecnie coraz większe zadania. Wprowadzenie zmian w systemie planowania i zarządzania pociąga za sobą konieczność dostosowania opracowań statystycznych do nowej sytuacji i potrzeb gospodarki narodowej.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Kierownictwo GUS podejmowało w 1964 r. wysiłki i wychodzi z inicjatywą unowocześnienia naszej statystyki. Nastąpiło rozszerzenie programu prac sprawozdawczo-statystycznych wojewódzkich urzędów statystycznych i powiatowych inspektoratów statystycznych. Nastąpiła poważna poprawa w sposobie informowania prezydiów rad narodowych przez organa statystyki państwowej. Opracowywane są systematycznie publikacje zawierające informacje o realizacji zadań planowych i o rozwoju sytuacji gospodarczej. W roku 1964 opracowało roczniki statystyczne 14 urzędów wojewódzkich oraz 19 inspektoratów powiatowych. Przewiduje się, że w 1965 r. roczniki te wyda ok. 200 inspektoratów.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Realizacja tych zadań wymaga coraz lepszego przygotowania pracowników statystyki.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Mimo poważnych wyników w zakresie prac nad uporządkowaniem sprawozdawczości, a przede wszystkim nad zlikwidowaniem zbędnych sprawozdań nie wyczerpano wszystkich możliwości w tym zakresie. Występują nadal tendencje do powstawania zbędnej sprawozdawczości.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">W dyskusji zabrali głos posłowie: Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Henryk Janus (SD).</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Zwrócono uwagę na konieczność zsynchronizowania wszelkiego rodzaju sprawozdawczości, a co za tym idzie zlikwidowania wszelkich zbędnych sprawozdań. Konieczne jest włączanie do prac analityczno-sprawozdawczych wyższych uczelni ekonomicznych.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Słuszne są tendencje do uchwycenia w ruchu gospodarki narodowej i podawania szybkich informacji. Pomyślnie rozwijają się prace w zakresie badań dochodów i wydatków ludności.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Przyspieszenie informacji statystycznej wymaga dalszego postępu technicznego w obliczaniach statystycznych.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielił Prezes Głównego Urzędu Statystycznego - Wincenty Kawalec.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">Przewodniczący obradom - poseł Józef Kulesza (PZPR):</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Biorąc pod uwagę przedłożone informacje, jak również całokształt działalności GUS, należy wyrazić uznanie dla pracy tego Urzędu za nieustanny wysiłek w zakresie rozszerzania analiz i badań, w zakresie szybkiej informacji gospodarczej, podejmowania nowych metod badawczych.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">Niektóre poruszone w dyskusji problemy znajdą odbicie przy omawianiu projektu planu i budżetu na 1963 r.; chodzi tu głównie o zlikwidowanie wszelkiego rodzaju nielegalnej sprawozdawczości i statystyki, zmniejszenie do minimum błędów w sprawozdawczości, dalsze przyspieszenie informacji oraz usprawnienie pracy organów statystyki.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Odrębnym problemem, wprawdzie zależnym nie tylko od pracy GUS, jest szersze wykorzystanie opracowań Głównego Urzędu Statystycznego.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu na rok 1964 w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za 1964 r. Państwowej Komisji Cen zreferował poseł - Władysław Kuszyk (PZPR).</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Realizacja budżetu w 1964 r. Państwowej Komisji Cen była prawidłowa. Na tle ogólnie pozytywnej oceny działalności Państwowej Komisji Cen, zwrócić trzeba uwagę na występujące w tej dziedzinie braki i nieprawidłowości.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">W świetle dokonanej analizy działalności PKO oraz kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli - wydaje się niezbędne podjęcie kroków zmierzających do opracowania przepisów normujących osobistą odpowiedzialność jednostek naruszających ustalone ceny; konieczne jest rozszerzenie zakresu prac badawczych w dziedzinie polityki cen, przy czym, wobec szczupłości własnej kadry PKC, należałoby zainteresować tym zagadnieniem katedry uniwersyteckie i inne placówki naukowe.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Komisja postanowiła przeprowadzić dyskusję nad działalnością Państwowej Komisji Cen łącznie z dyskusją nad całością sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964, jak również wprowadzić ten temat do planu pracy na 1966 rok.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli do sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964 przedstawił Prezes Najwyższej Izby Kontroli - Konstanty Dąbrowski.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#komentarz">(Streszczenie referatu podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Koreferat podkomisji ds. wykonania planu i budżetu w 1964 r. uwzględniający analizę sprawozdania rządu dokonaną przez Komisje sejmowe w częściach stanowiących przedmiot ich zainteresowania przedstawił poseł Feliks Starzec (ZSL):</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Rok 1964 był tym okresem w realizacji założeń bieżącej 5-latki, w którym ukazano wiele możliwości lepszego funkcjonowania naszej gospodarki i zdolności rozwiązywania trudności, jakie okresowo występują w rozwoju kraju. Potwierdziła się skuteczność podejmowanych przez rząd decyzji w dziedzinie uruchamiania rezerw produkcyjnych, zwiększania wydajności pracy, obniżania kosztów i skracania cyklu inwestycyjnego oraz osiągania poprawy ekonomicznych wyników handlu zagranicznego. Na tle trudności roku poprzedniego, na podkreślenie zasługuje mobilizacja sił i środków w 1964 r. na zagrożonych odcinkach.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">Poczynania te nosiły jeszcze w dużej mierze charakter akcyjny, a chodzi o to, aby niektóre osiągnięcia roku 1964 weszły na stałe do praktyki i rozciągnęły się na całą gospodarkę, a nie tylko na poszczególne jej odcinki.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">Podkomisja uważa za celowe zwrócić uwagę, również na podstawie ustaleń innych komisji sejmowych, że niektóre z osiągnięć roku 1964 zostały pomniejszone w praktyce gospodarczej roku bieżącego; głównie chodzi tu o mniej korzystne w stosunku do roku 1964 kształtowanie się proporcji wzrostu produkcji, wydajności pracy, zatrudnienia i funduszu płac.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Uwaga komisji sejmowych skupiła się przy rozpatrywaniu wyników działalności rządu w roku 1964 na niektórych słabych stronach gospodarki. Zaliczyć do nich należy: odchylenia kosztorysowe inwestycji przemysłowych, dość znaczne zasoby niezagospodarowanych maszyn i urządzeń, niedostateczne zainwestowanie krajowej bazy surowców budowlanych. W zakresie inwestycji rolniczych - niemożność pełnego „budowlanego” wykorzystania szybko rosnących nakładów, zwłaszcza na budownictwo inwentarskie, niewłaściwe niekiedy proporcje między nakładami na melioracje trwałe a środkami na ich konserwację i zagospodarowanie; niewłaściwa jeszcze struktura sprzętu będącego w użytkowaniu kółek rolniczych (większy udział zakupu traktorów aniżeli maszyn), co daje w wyniku niedostateczną efektywność; niedobór względnie wady w dystrybucji części zamiennych do maszyn rolniczych, niska jakość narzędzi rolniczych.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">W zakresie zaopatrzenia rynku wewnętrznego uwagę budzi utrzymujące się ciągle jeszcze dostarczanie do handlu produkcji nie objętej umowami i niedostatek kontroli jakości, szereg braków asortymentowych.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">W dziedzinie handlu zagranicznego nie są wykorzystywane liczne jeszcze możliwości eksportu wyrobów przemysłowych konsumpcyjnych, na które istnieje popyt lub pojawiają się nowe zapotrzebowania, zwłaszcza na rynkach krajów kapitalistycznych.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Z problemów, jakie nasuwają się przy ocenie realizacji budżetów i planów terenowych, na czoło wysuwa się problem niedostatecznej jeszcze decentralizacji środków i zadań, zwłaszcza ze szczebla wojewódzkiego na szczebel powiatowy. Sporo już zrobiono dla usamodzielnienia gromadzkich rad narodowych. Procesy decentralizacji nie objęły w należytym stopniu małych miast, których uprawnienia i dochody własne nie pozwalają na rozwijania aktywnej działalności.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">Rozwiązania wymaga sprawa udziału jednostek budżetu centralnego w finansowaniu inwestycji komunalnych, niezbędne jest również dalsze porządkowanie i usprawnianie działalności inwestycyjnej rad narodowych, aby przeciwdziałać zbytniemu wydłużaniu się cyklu inwestycyjnego i wzrostowi kosztów inwestycji.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">Przeciwdziałać również należy występującemu zjawisku kurczenia się produkcji rynkowej przedsiębiorstw terenowych i spółdzielczości pracy.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">Biorąc pod uwagę:</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">- pomyślne wykonanie podstawowych zadań planu i budżetu za rok 1964, skoncentrowanie wysiłków na szybszym uruchamianiu realizowanych inwestycji, dostarczeniu rolnictwu większej ilości podstawowych środków produkcji, zapewnianie bardziej prawidłowych proporcji między zatrudnieniem i wydajnością pracy, - przezwyciężenie w tym okresie licznych trudności z lat 1962-1963, - decyzje podjęte dla usprawnienia systemu planowania i zarządzania gospodarką, co prowadzić będzie do usunięcia wielu istniejących jeszcze niedomagań, podkomisja wnosi o poparcie wniosku Najwyższej Izby Kontroli w przedmiocie absolutorium dla rządu za rok 1964.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Tadeusz Jańczyk (PZPR), Czesław Domagała (PZPR), Krystyna Biernacka (SD), Czesław Burski (ZSL), Bolesław Bednarek (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Henryk Janus (SD), Stanisław Kozioł (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Józef Łastowski (PZPR), Józef Raźny (SD), Ewa Trojanowska (bezp.), Jan Frankowski (bezp. Stow. Chrześć. Społ.); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Prezes Państwowej Komisji Cen - Juliusz Strumiński, Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski, Minister Finansów - Jerzy Albrecht, Prezes Najwyższej Izby Kontroli - Konstanty Dąbrowski.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">W dyskusji podkreślano poważne osiągnięcia gospodarki narodowej uzyskane w 1964 r.: wzrost produkcji przemysłowej, rozszerzenie asortymentu, poprawa bilansu płatniczego; osiągnięcia rolnictwa, szczególnie hodowli. Równolegle z tym występowały w różnych dziedzinach życia gospodarczego braki i niedociągnięcia, hamujące rozwój, tym bardziej dotkliwe, że powtarzające się z roku na rok.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#">Szczególnie wiele miejsca w dyskusji poświęcono niepełnej realizacji procesu inwestycyjnego; wskazywano na stale powtarzające się niedociągnięcia przy opracowywaniu dokumentacji projektowo-kosztorysowej, na wzrastające w toku wykonawstwa koszty budowy, na przedłużanie cykli inwestycyjnych, na niepełne uzyskiwanie zaplanowanych mocy produkcyjnych; zgłaszano zastrzeżenia do pracy biur projektowych i do organizacji pracy na placu budowy. Mimo znacznej poprawy, w dalszym ciągu nie została zbilansowana moc przerobowa przedsiębiorstw budowlanych z zadaniami inwestycyjnymi wynikającymi z planu. Te wszystkie błędy i braki dają się zaobserwować nie tylko na wielkich budowach priorytetowych, lecz również w budownictwie małych obiektów planu terenowego, w budownictwie szkolnym, komunalnym, socjalnym itd.</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">Posłowie, stwierdzając poprawę jakości produkowanych wyrobów przeznaczonych na rynek wewnętrzny i na eksport, wskazywali, że sprawa jakości pozostaje nadal centralnym problemem, na którym powinna skupić się uwaga administracji gospodarczej wszystkich szczebli. Rozważano środki, jakie należy podjąć celem przeciwdziałania gromadzeniu nadmiernych, nieuzasadnionych gospodarczo zapasów.</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">Środki przeznaczone dla rolnictwa rosną z roku na rok, są one jednak nadal niewystarczające w stosunku do potrzeb. Tym bardziej powinny być w pełni i gospodarnie wykorzystywane.</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">Pozytywna ocena pracy handlu zagranicznego nie może przesłonić występujących jeszcze w tej dziedzinie niedostatków. Wydaje się np. iż zbyt mała jest troska o efektywność operacji handlowych; struktura organizacyjna handlu zagranicznego powinna być bardziej elastyczna i lepiej przystosowana do operatywnego, szybkiego działania na rynkach zagranicznych.</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-1.86" who="#">Więcej uwagi i środków należy poświęcić rozbudowie i poprawie jakości usług komunalnych, przy czym na plan pierwszy wysuwa się sprawa remontów bieżących i kapitalnych w budownictwie mieszkaniowym, szczególnie w związku z podwyżką czynszów.</u> | |
| 96 | + <u xml:id="u-1.87" who="#">Wiele miejsca w dyskusji poświęcono sprawie polityki cen, w szczególności środkom, jakie powinny być podejmowane dla zapewnienia ich stabilności, co ma ogromny wpływ na wysokość realnych dochodów ludności.</u> | |
| 97 | + <u xml:id="u-1.88" who="#">Omawiano sprawę egzekwowania odpowiedzialności działaczy gospodarczych i społecznych za niewłaściwą realizację zadań.</u> | |
| 98 | + <u xml:id="u-1.89" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR):</u> | |
| 99 | + <u xml:id="u-1.90" who="#">Jak wynika z dyskusji, Komisja zgodna jest z oceną posła-sprawozdawcy dotyczącą działalności rządu w 1964 r., uwzględniającą powiązanie wyników działalności gospodarczej w 1964 r. z rozwojem sytuacji w roku bieżącym i z perspektywami roku 1966.</u> | |
| 100 | + <u xml:id="u-1.91" who="#">Niektóre problemy poruszone w toku dyskusji nad sprawozdaniem rządu przez inne komisje sejmowe i przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów wymagać będą przedstawienia na plenarnym posiedzeniu Sejmu, niektóre przekazane zostaną do rozważenia Radzie Ministrów, względnie poszczególnym ministrom. Do niektórych problemów komisje sejmowe wracać będą w toku dalszych prac, szczególnie przy rozpatrywaniu projektu planu i budżetu na rok 1966.</u> | |
| 101 | + <u xml:id="u-1.92" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za rok 1964 w części dotyczącej Państwowej Komisji Cen.</u> | |
| 102 | + <u xml:id="u-1.93" who="#">Komisja przyjęła w całości sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu na rok 1964 wraz z uwagami Najwyższej Izby Kontroli i wnioskiem NIK w przedmiocie absolutorium dla rządu za rok 1964.</u> | |
| 103 | + <u xml:id="u-1.94" who="#">Poseł Jan Frankowski (bezp. Stow. Chrześć. Społ.) zreferował sprawozdanie z wykonania budżetu za 1964 r. w części dotyczącej Najwyższej Izby Kontroli. Wskazał on na prawidłową gospodarkę środkami budżetowymi i na prawidłową gospodarkę etatami. Podejmowane przez Najwyższą Izbę Kontroli tematy kontroli dobierane były zgodnie z potrzebami gospodarki; na uwagę zasługuję wnikliwość kontroli, wielostronność stosowanych metod. Za poważny dorobek NIK uznać trzeba wielki autorytet, jaki instytucja ta zdobyła sobie wśród społeczeństwa.</u> | |
| 104 | + <u xml:id="u-1.95" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza wskazał, że w toku dyskusji nad sprawozdaniem rządu z wykonania planu i budżetu posłowie dali wyraz uznania dla pracy NIK, wysoko ocenili w szczególności pomoc, jaką niesie NIK dla działalności kontrolnej Sejmu i jego komisji.</u> | |
| 105 | + <u xml:id="u-1.96" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za rok 1964 w części dotyczącej Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 106 | + <u xml:id="u-1.97" who="#">Komisja wybrała:</u> | |
| 107 | + <u xml:id="u-1.98" who="#">- na sprawozdawcę Komisji rządowego projektu uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na rok 1966 i rządowego projektu ustawy o budżecie państwa na rok 1966 - posła Franciszka Blinowskiego (PZPR);</u> | |
| 108 | + <u xml:id="u-1.99" who="#">- na sprawozdawcę Komisji o sprawozdaniu rządu z wykonania Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa za rok 1964 wraz z uwagami Najwyższej Izby Kontroli i wnioskiem NIK w przedmiocie absolutorium dla rządu za ten okres - posła Feliksa Starca (ZSL).</u> | |
| 109 | + <u xml:id="u-1.100" who="#">Komisja uchwaliła regulamin prac komisji sejmowych nad projektami planu i budżetu na rok 1966, ustaliła rozdział części projektu planu i budżetu między komisje sejmowe i kalendarz prac nad projektami planu i budżetu.</u> | |
| 110 | + <u xml:id="u-1.101" who="#">W pierwszym etapie zostaną rozpatrzone przez poszczególne komisje sejmowe poszczególne części planu i budżetu, w dalszym etapie prac Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów przy udziale przedstawicieli innych komisji rozpatrzy generalne problemy projektu planu i budżetu na rok 1966, a mianowicie:</u> | |
| 111 | + <u xml:id="u-1.102" who="#">- dochód narodowy i główne proporcje jego podziału, - analiza całości rozwoju produkcji materialnej, - produkcja przemysłowa ze szczególnym uwzględnieniem zadań eksportowych, - inwestycje i budownictwo, - postęp techniczny, - koszty, akumulacja i normatywy finansowe, - zatrudnienie, płace, dochody ludności, spożycie indywidualne, - spożycie zbiorowe (oświata, kultura, zdrowie, ubezpieczenia), - rolnictwo, - plany i budżety rad narodowych.</u> | |
| 112 | + <u xml:id="u-1.103" who="#">Referaty przygotowane zostaną przez zespoły problemowe Komisji w oparciu o analizę własną projektów, jak również w oparciu o analizę przeprowadzoną uprzednio przez inne komisje sejmowe.</u> | |
| 113 | + <u xml:id="u-1.104" who="#">W końcowej fazie prac nad projektem planu i budżetu na 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów przy udziale przedstawicieli prezydiów komisji sejmowych rozpatrzy wnioski i poprawki komisji do projektów planu i budżetu oraz omówi projekty referatów sprawozdawców generalnych projektu ustawy budżetowej i projektu uchwały o NPG na 1966 r. oraz uchwały o wykonaniu budżetu i NPG z 1964 r.</u> | |
| 114 | + <u xml:id="u-1.105" who="#">UWAGI NAJWYŻSZEJ IZBY KONTROLI O WYKONANIU PLANU I BUDŻETU W 1964 r.</u> | |
| 115 | + <u xml:id="u-1.106" who="#">Referat Prezesa Najwyższej Izby Kontroli - Konstantego Dąbrowskiego złożony na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 8 listopada 1965 r.</u> | |
| 116 | + <u xml:id="u-1.107" who="#komentarz">(Streszczenie)</u> | |
| 117 | + <u xml:id="u-1.108" who="#">Wyniki gospodarcze 1964 roku zajmują szczególne miejsce w procesie realizacji bieżącego planu 5-letniego, a to ze względu na osiągnięte, po dwóch latach pewnego zahamowania, przyspieszenie tempa rozwoju.</u> | |
| 118 | + <u xml:id="u-1.109" who="#">W przemyśle osiągnięto w 1964 r. najszybszy wzrost produkcji od 1961 r. Korzystny był zwłaszcza przebieg wykonania zadań w przemyśle wydobywczym i energetyce. Bardziej korzystnie ukształtowały się proporcje wytwarzania dóbr grupy A i B. W obydwu grupach nastąpił znaczny wzrost produkcji, przy czym w porównaniu z latami poprzednimi rozpiętość tempa wzrostu zmniejszyła się.</u> | |
| 119 | + <u xml:id="u-1.110" who="#">W roku 1964 bardziej prawidłowo niż w latach poprzednich ukształtowały się proporcje między wzrostem produkcji, wzrostem zatrudnienia i funduszem płac. Znacznie większą, niż w latach poprzednich część przyrostu produkcji osiągnięto w wyniku wzrostu wydajności pracy. W sposób bardziej korzystny niż w latach poprzednich kształtowała się realizacja planu akumulacji finansowej w przemyśle, m. in. dzięki obniżeniu zużycia materiałowego.</u> | |
| 120 | + <u xml:id="u-1.111" who="#">Na tle ogólnych osiągnięć przemysłu nie można jednak pominąć negatywnych zjawisk, wyrażających się niepełną realizacją planu niektórych podstawowych asortymentów wyrobów, zwłaszcza w przemyśle maszynowym i chemicznym. Również w dziedzinie nowoczesności i jakości wyrobów nie nastąpiła w 1964 r. zadowalająca poprawa.</u> | |
| 121 | + <u xml:id="u-1.112" who="#">Istotnym osiągnięciem w gospodarce 1964 r. był szybki rozwój transportu, który - jak wiadomo -- w latach 1962-1965 nie nadążał za wzrostem potrzeb przewozowych.</u> | |
| 122 | + <u xml:id="u-1.113" who="#">Produkcja globalna rolnictwa wzrosła w 1964 r. tylko o około 1,2 proc. Było to rezultatem przede wszystkim niekorzystnych warunków atmosferycznych dla wegetacji zbóż i pasz, dobre natomiast wyniki osiągnięto w zbiorach ziemniaków i buraków cukrowych, wyjątkowo wysokich w 1964 r. Rekordowe zbiory ziemniaków umożliwiły znaczny wzrost pogłowia trzody chlewnej w 1964 r., tworząc również warunki do przekroczenia w 1965 r. najwyższego dotychczas poziomu pogłowia trzody, osiągniętego w 1962 r. Mimo niekorzystnej sytuacji paszowej, spowodowanej nieurodzajem zbóż i siana, utrzymane zostało - dzięki pomocy państwa - pogłowie bydła.</u> | |
| 123 | + <u xml:id="u-1.114" who="#">Należy podkreślić osiągnięcia państwowych gospodarstw rolnych, wyrażające się we wzroście ich towarowości oraz w zagospodarowaniu nowych powierzchni uprawowych przejętych z Państwowego Funduszu Ziemi. Nastąpił także znaczny rozwój organizacyjny kółek rolniczych; powiększył się stan parku maszynowego, wzrosły usługi kółek dla rolnictwa.</u> | |
| 124 | + <u xml:id="u-1.115" who="#">Rozmiar środków przeznaczonych dla rolnictwa, ich szybki i dynamiczny wzrost w warunkach gospodarki wielosektorowej, przy dużym jej rozproszeniu, niedostatku kadr i zaplecza technicznego - stwarzał równocześnie wielorakie trudności i problemy, których rozwiązywanie rząd podejmował zarówno środkami doraźnymi, jak i poprzez działanie długofalowe.</u> | |
| 125 | + <u xml:id="u-1.116" who="#">Ogólny bilans handlu zagranicznego był w 1964 r. dodatni. Tempo wzrostu eksportu było szybsze niż tempo wzrostu produkcji. Pozytywnym objawem był dalszy wzrost eksportu maszyn i urządzeń. Poprawiła się sytuacja płatnicza kraju. Wydatny wzrost eksportu oraz korzystnie kształtujące się ceny towarów eksportowanych pozwoliły na zwiększenie importu zbóż i pasz. Nie osiągnięto jednak planowanego eksportu maszyn i towarów konsumpcyjnych trwałego użytku do krajów kapitalistycznych, co nie pozwoliło na uzyskanie planowanego dodatniego salda bilansu handlowego z tymi krajami, nie poprawiła się dostatecznie efektywność ekonomiczna transakcji towarowych; dotyczyło to szczególnie eksportu gotowych obiektów.</u> | |
| 126 | + <u xml:id="u-1.117" who="#">Rok 1964 przyniósł postępy w zagospodarowaniu obiektów inwestycyjnych, realizowanych w latach 1961-1963, oraz przyśpieszenie tempa oddawania do eksploatacji nowych obiektów, a w rezultacie znaczny wzrost zdolności produkcyjnych przemysłu. Znaczne były osiągnięcia w dziedzinie inwestycji socjalno-kulturalnych, choć na niektórych odcinkach założenia planowe, na skutek ogólnej sytuacji gospodarczej, musiały ulec rewizji w stosunku do założeń planu 5-letniego i dostosowaniu do aktualnych możliwości gospodarczych. W dalszym ciągu występowały jednak nieprawidłowości w programowaniu i przygotowaniu inwestycji do realizacji, w przestrzeganiu czasu ich realizacji, jak również w dziedzinie zaplanowanych kosztów.</u> | |
| 127 | + <u xml:id="u-1.118" who="#">Osiągnięcia w najważniejszych dziedzinach gospodarki w 1964 r. oraz ogólny wzrost poziomu gospodarności znalazły swój syntetyczny wyraz w uzyskaniu ponadplanowego wzrostu dochodu narodowego.</u> | |
| 128 | + <u xml:id="u-1.119" who="#">W 1964 r. osiągnięto lepsze niż w latach 1962-1963 zrównoważenie pieniężnych dochodów ludności z masą towarową na rynku. Poprawiło się zaopatrzenie rynku w artykuły trwałego użytku, tłuszcze roślinne, ryby i jaja, uzyskano poprawę zaopatrzenia rynku wiejskiego, zwłaszcza w cement. W zaopatrzeniu rynku występowały jednak braki, zwłaszcza w pierwszych trzech kwartałach 1964 r.; dotyczyły one głównie mięsa i niektórych wyrobów włókienniczych.</u> | |
| 129 | + <u xml:id="u-1.120" who="#">Po przedstawieniu ogólnej oceny wykonania zadań w 1964 r. Prezes Dąbrowski omówił niektóre zagadnienia w świetle wyników kontroli NIK.</u> | |
| 130 | + <u xml:id="u-1.121" who="#">W 1964 r. podjęto w całym przemyśle, a szczególnie w przemyśle maszynowym, długofalowy program podniesienia poziomu produkcji z punktu widzenia jej jakości i nowoczesności. Dla realizacji tego zadania podjęto szereg kroków zmierzających do zacieśnienia współdziałania nauki z techniką, poddano analizie i ukierunkowano prace w dziedzinie wynalazczości.</u> | |
| 131 | + <u xml:id="u-1.122" who="#">Celem lepszego dostosowania jakości wyrobów przemysłowych do wzrastających wymagań odbiorców, podjęto w 1964 r. szereg długofalowych środków organizacyjnych. Przyniosło to pewne efekty, niemniej jednak jakość wyrobów była w 1964 r. i jest nadal niezadowalająca.</u> | |
| 132 | + <u xml:id="u-1.123" who="#">W dalszym ciągu Prezes NIK omówił na konkretnych przykładach przyczyny hamujące wzrost jakości produkcji. I tak np. niska jakość opon samochodowych miała swe źródło nie tylko w ciągłej zmianie surowców i receptur produkcji, nie tylko w słabej pracy kontroli technicznej, lecz również w niewykorzystaniu nowoczesnych urządzeń i aparatury kontrolno-pomiarowej; wykorzystanie tej aparatury zabezpieczałoby wprawdzie jakość produkcji, ale utrudniałoby przekraczanie ilościowych wskaźników planu i wysokie przekraczanie norm pracy.</u> | |
| 133 | + <u xml:id="u-1.124" who="#">Również w przemyśle motoryzacyjnym zanotowano szereg przypadków niskiej jakości produkcji, czemu częściowo sprzyjał system bodźców ekonomicznych, działający w ten sposób, że złe wykonawstwo produkcji nie przysparzało zakładowi i jego załodze takich dolegliwości, jak niewykonanie ilościowe dostaw.</u> | |
| 134 | + <u xml:id="u-1.125" who="#">Niedociągnięcia jakościowe w przemyśle obuwniczym wynikały m. in. ze złej organizacji kontroli technicznej. Kontrola stwierdziła m. in., że brakarz w zakładzie powinien, zgodnie z obowiązującą normą, sklasyfikować w ciągu 8 godzin 800 par obuwia, czyli w ciągu 30 sekund ocenić jakość pary obuwia, wykluczając 67 rodzajów podstawowych błędów przewidzianych normą. Podjęto już kroki zmierzające do zmiany sytuacji w tej dziedzinie.</u> | |
| 135 | + <u xml:id="u-1.126" who="#">Przytoczone przykłady wykazują, jak złożone i wielokierunkowe działanie jest niezbędne do poprawy na odcinku podniesienia jakości i nowoczesności produkcji, W dziedzinie tej doniosłe znaczenie mieć będzie realizacja uchwał IV Plenum KC PZPR o zmianach w systemie planowania i zarządzania gospodarką narodową. Środki opracowywane i realizowane na podstawie tych uchwał w sposób bezpośredni sprzyjać będą usuwaniu wspomnianych zjawisk.</u> | |
| 136 | + <u xml:id="u-1.127" who="#">W dalszym ciągu Prezes Dąbrowski omówił wyniki kontroli ewidencji gospodarczej, dokumentacji rachunkowej i ewidencji operacji gospodarczych. Stan w tej dziedzinie w wielu zakładach pracy budzi szereg zastrzeżeń.</u> | |
| 137 | + <u xml:id="u-1.128" who="#">Rok 1964 przyniósł poważny wzrost środków przeznaczonych na rozwój rolnictwa. Kontrole efektywności środków zainwestowanych w tak ważnych działach jak gospodarka nasienna, ochrona roślin uprawnych oraz działalność służb rolnych, a zwłaszcza służby zootechnicznej i weterynaryjnej, nie nasunęły poważniejszych zastrzeżeń.</u> | |
| 138 | + <u xml:id="u-1.129" who="#">Na poważny wzrost gospodarności oraz efektywności nakładów wskazują również wyniki kontroli kółek rolniczych. Osiągnięcia kółek rolniczych uzyskane zostały dzięki poważnemu wzrostowi troski aktywu chłopskiego o majątek społeczny oraz dzięki poprawie usług państwowych ośrodków maszynowych; korzystne wyniki przyniosła również stopniowa koncentracja sprzętu maszynowo-traktorowego. Tym niemniej kontrola stwierdziła nadal istnienie pewnych niedociągnięć w dziedzinie mechanizacji rolnictwa. I tak pogłębiła się dysproporcja w strukturze parku traktorowo-maszynowego kółek rolniczych; pogorszył się wskaźnik ilości maszyn towarzyszących przypadających w kółkach rolniczych na 100 traktorów. Jednocześnie stwierdzono pewne ilości sprzętu nieprzydatnego wskutek wad konstrukcyjnych. Niedostateczne wyposażenie kółek w maszyny było jedną z przyczyn słabego rozwoju usług polowych. Nie został również przezwyciężony niedobór maszyn trakcji konnej dla gospodarstw chłopskich.</u> | |
| 139 | + <u xml:id="u-1.130" who="#">Kontrole stwierdziły niski stopień zagospodarowania i wykorzystania wielu cennych dla rolnictwa maszyn. W wyniku tej kontroli, a także z własnej inicjatywy jednostki resortu rolnictwa i prezydiów rad oraz zainteresowane jednostki przemysłu i handlu podjęły szereg przedsięwzięć dla usunięcia tych niedociągnięć. Nastąpiła w wyniku poprawa w produkcji i dystrybucji części zamiennych, dzięki czemu w 1964 r. sprawniej przebiegały remonty i wzrósł stopień wykorzystania maszyn rolniczych. Tym niemniej wiele pozostaje jeszcze do zrobienia w dziedzinie podniesienia efektów ekonomicznych mechanizacji rolnictwa.</u> | |
| 140 | + <u xml:id="u-1.131" who="#">Dziedziną rolnictwa, w której efektywność nakładów nie może jeszcze zadowalać, jest melioracja użytków zielonych.</u> | |
| 141 | + <u xml:id="u-1.132" who="#">Pewne uwagi nasuwa pieniężno-kredytowa obsługa wsi, a zwłaszcza działalność spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych, których rola szybko wzrasta. W strukturze kredytów udzielanych gospodarstwom chłopskim spadł udział pożyczek na cele bezpośrednio związane z produkcją roślinną i zwierzęcą. Zdarzają się wypadki nieuzasadnionej odmowy kredytu oraz niedostateczna kontrola celowości zużycia pożyczek. Niedostateczny był wysiłek SOP w zakresie kasowej i pieniężno-kredytowej obsługi kółek rolniczych.</u> | |
| 142 | + <u xml:id="u-1.133" who="#">W działalności inwestycyjnej notuje się szereg osiągnięć, które dały w efekcie przyspieszenie tempa wzrostu produkcji przemysłowej. Równolegle wystąpiły jednak pewne niekorzystne objawy. I tak wysokiemu wskaźnikowi wykorzystania nakładów inwestycyjnych w gospodarce uspołecznionej towarzyszyły stosunkowo niskie wskaźniki wykonania planu oddawania inwestycji do użytku; znaczne były różnice między poziomem kosztów określanym w momencie włączania inwestycji do planu a faktycznymi jej kosztami; zbyt długi jest jeszcze proces inwestowania; wiele nowych inwestycji nie osiąga w terminie założonego wzrostu zdolności produkcyjnej.</u> | |
| 143 | + <u xml:id="u-1.134" who="#">Przytoczonym, nie nowym zresztą niekorzystnym objawom w działalności inwestycyjnej, rząd przeciwstawił szereg środków organizacyjnych. W marcu br. Rada Ministrów podjęła uchwałę stwarzającą podstawy do urealnienia i ustabilizowania wartości kosztorysowej inwestycji oraz prawidłowej wyceny kosztów w wieloletnich i rocznych planach. Uchwała sprecyzowała wymogi stawiane programowaniu, projektowaniu i plantowaniu inwestycji, nałożyła szereg nowych rygorów w zakresie ewidencji, kontroli i analizy kosztów; dała również początek zmianom w systemie finansowania inwestycji.</u> | |
| 144 | + <u xml:id="u-1.135" who="#">W dziedzinie handlu zagranicznego osiągnięto poprawę struktury eksportu i uzyskano dodatnie saldo bilansu handlowego, niedostateczną uwagę poświęcono jednak sprawom efektywności ekonomicznej obrotów towarowych. Problem ten Prezes NIK zilustrował przykładami z dziedziny eksportu niektórych kompletnych obiektów przemysłowych. Ministerstwo Handlu Zagranicznego podejmuje obecnie działania dla lepszego zabezpieczenia efektywności transakcji; zagadnieniem tym zajęły się również intensywnie kolegia resortów przemysłowych.</u> | |
| 145 | + <u xml:id="u-1.136" who="#">Rok 1964 charakteryzował się wzrostem ogólnej wartości dostaw towarów na zaopatrzenie rynku, w wielu jednak dziedzinach nadal występowały dotkliwe braki. Obok znanych trudności obiektywnych, jak: ograniczona moc produkcyjna niektórych branż przemysłu, trudności surowcowe, konieczność ograniczenia importu itp. działały tu w niemałym stopniu niedomagania w działalności organizacji przemysłowych i handlowych. Niektóre zakłady przemysłowe nadal przejawiały tendencje do osiągania ponadplanowej akumulacji poprzez dobieranie korzystnych asortymentów, z reguły droższych, niejednokrotnie trudno zbywalnych, przy równoczesnym zmniejszaniu produkcji artykułów tanich poszukiwanych na rynku. Tendencjom tym nie przeciwdziałał skutecznie stosowany system kar konwencjonalnych. Braki w zaopatrzeniu sieci detalicznej w poszczególne artykuły występowały znacznie ostrzej i w szerszym zakresie, niż to wynikało z ogólnego układu popytu poszczególnych artykułów i z jego zaspokojenia przez przemysł. Istotną przyczyną powstawania niedoborów w zaopatrzeniu sieci detalicznej były nieprawidłowości w organizacji i technice sprzedaży w hurcie i detalu, takie, jak niedostateczna informacja, brak koordynacji planów hurtu i detalu, częste przypadki nierespektowania przez hurtownie zamówień sieci detalicznej - mimo możliwości ich realizacji.</u> | |
| 146 | + <u xml:id="u-1.137" who="#">Kontrole NIK stwierdziły, że w porównaniu z 1962 r., kiedy przeprowadzono szeroką kontrolę pracy jednostek administracyjnych prezydiów rad narodowych, wzrósł poziom pracy administracji terenowej. Stwierdzenie to nie może jednak przysłonić występujących jeszcze niewłaściwości i uchybień, które, jak wynika ze skarg i odwołań obywateli, dotyczą głównie usług świadczonych przez terenowe jednostki gospodarcze, jak remonty, komunikacja, zaopatrzenie w wodę i gaz, usługi służby zdrowia i służby rolnej.</u> | |
| 147 | + <u xml:id="u-1.138" who="#">Przedstawione problemy, nasuwające w świetle wyników kontroli krytyczne uwagi, nie mogą podważyć ogólnej, pozytywnej oceny wykonania zadań w 1964 r. Rok 1964 był pomyślny dla naszej gospodarki i stworzył warunki do dalszego korzystnego rozwoju gospodarki narodowej w 1965 r. Potwierdzają to wstępne dane o wykonaniu zadań gospodarczych w roku bieżącym.</u> | |
| 148 | + <u xml:id="u-1.139" who="#">Wiele z poruszonych problemów wymaga długofalowego działania, ważnym jednakże jest, że decyzje i środki podejmowane przez rząd w tych sprawach, poza bezpośrednią poprawą, stworzyły warunki dla osiągnięcia pozytywnych efektów gospodarczych w latach następnych.</u> | |
| 149 | + <u xml:id="u-1.140" who="#">Biorąc pod uwagę ogólne wyniki realizacji Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa oraz podejmowana w tym okresie przez rząd środki, Kolegium Najwyższej Izby Kontroli przedstawiło Sejmowi wniosek o udzielenie absolutorium dla rządu za rok 1964.</u> | |
| 150 | + </div> | |
| 151 | + </body> | |
| 152 | + </text> | |
| 153 | + </TEI> | |
| 154 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00003-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00003-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 3/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 3/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:3</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">3</note> | |
| 21 | + <date>1965-11-17</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00003-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 17 listopada 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła projekt budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Głównego Urzędu Statystycznego na rok 1966.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i zastępcą Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu - Julianem Kole, dyrektor departamentu Najwyższej laty Kontroli -- Aleksander Ivanka, dyrektor Instytutu Planowania - Józef Pajestka, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego - Wincenty Kawalec i wiceprezes GUS - Leon Rzędowski.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Projekt budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na rok 1966 zreferował poseł Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Planowane na rok przyszły wydatki Komisji Planowania są nieco wyższe od przewidywanego wykonania w roku bieżącym, co wiąże się m. in. z zatrudnieniem absolwentów wyższych szkół ekonomicznych i podyplomowego studium planowania. W budżecie Komisji Planowania mieszczą się też wydatki powołanego z dniem 1 października br. Instytutu Planowania.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Po zreferowaniu poszczególnych pozycji budżetu, mówca zatrzymał się nad wybranymi, aktualnymi problemami planowania.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Prowadzone obecnie prace nad końcową wersją projektu planu na przyszłą 5-latkę oparte są w większym niż kiedykolwiek stopniu na wynikach szerokiej dyskusji społecznej przeprowadzonej w zakładach produkcyjnych. Wyniki tej dyskusji znalazły m. in. swój wyraz w planach alternatywnych, opracowanych przy udziale aktywu gospodarczego i załóg poszczególnych przedsiębiorstw, zjednoczeń, instytutów naukowo-badawczych, społecznego aktywa wojewódzkiego i ministerstw. Znaczenie tej akcji polega na wkładzie merytorycznym załóg w ostateczny proces ukształtowania projektu planu 5-letniego. Trudność podania syntetycznych wyników tej akcji polega jednak na tym, że równocześnie z opracowywaniem planów alternatywnych w przedsiębiorstwach i województwach, trwały intensywne prace w centralnym aparacie gospodarczym, który wykorzystywał na bieżąco wyniki planów alternatywnych do kolejnych wariantów projektu placu 5-letniego. Niemniej można stwierdzić, że m. in. dzięki wykorzystaniu wyników prac nad pracami alternatywnymi w szeregu resortów, jak np. w górnictwie i energetyce, budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych, w przemyśle ciężkim - wartość produkcji globalnej w roku 1970 będzie wyższa aniżeli przewidywały to wytyczne IV Zjazdu PZPR. Plany alternatywne przyczyniają się w wielu wypadkach do poprawy bilansu handlu zagranicznego poprzez zwiększenie produkcji na eksport, względnie przez rozwój produkcji antyimportowej.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Niezależnie od pozytywnej roli, jaką już odegrały plany alternatywne przy pracach nad planem 5-letnim, wiele wniosków wymaga dalszej analizy i w zależności od jej wyników będą one wykorzystywane w toku dalszych prac nad projektem planu 5-letniego i w trakcie realizacji tego planu. Należy zwrócić też uwagę, że obok wymiernych wartości ekonomicznych owocować będą i wartości społeczne zrodzone drogą zaangażowania załóg do współgospodarzenia. Wolno przypuszczać, że i w przyszłości tego rodzaju konsultacje z organami samorządu robotniczego w przemyśle zostaną przyjęte jako stała zasada planowania.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Prace nad planowaniem perspektywicznym podjęto u nas w 1957 r. Do 1963 r. zakończono prace nad pełną wersją planu do 1980 r.; służyła ona jako materiał wyjściowy do opracowania projektu planu na najbliższą 5-latkę. Obecnie w Komisji Planowania podjęto organizację prac nad nową wersją perspektywicznego planu alternatywnego. Ważnym elementem w planowaniu perspektywicznym jest współdziałanie z innymi krajami - członkami RWPG. W początku roku przyszłego ma nastąpić dalszy etap wymiany poglądów w łonie RWPG na temat koordynacji planowania.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">W dyskusji zabrali głos posłowie: Zdzisław Balicki (PZPR), Tadeusz Janczyk (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Tomasz Malinowski (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Wiktor Obolewicz (PZPR) i Władysław Piłatowski (PZPR).</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W dyskusji podkreślono, że zastosowana po raz pierwszy przy pracach nad projektem planu 5-letniego na lata 1966-1970 metoda planowania alternatywnego przyniosła dodatnie skutki zarówno dla ekonomiki, jak i dla demokracji fabrycznej i dobrze by było, aby ta metoda została usankcjonowana jako stała forma planowania. Metoda ta wymaga wnikliwej oceny, a także podjęcia kroków, by ten wartościowy instrument rozbudzania inicjatywy załóg fabrycznych nie uległ sformalizowaniu.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Podkreślono wagę podejmowanych eksperymentów w dziedzinie planowania i konieczność poszukiwania form planowania uwzględniających specyfikę poszczególnych branż i rodzajów przemysłu. Wskazano na dużą rolę, jaka stoi przed służbami ekonomicznymi w przedsiębiorstwach, sygnalizowano opieszałość w realizacji uchwały Rady Ministrów w sprawie postępu techniczno-ekonomicznego, przewidującego powoływanie służb ekonomicznych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Wielkie znaczenie ma koordynacyjna działalność komisji planowania wszystkich szczebli. Poruszono sprawę rekonstrukcji przemysłu i konieczności nadania temu problemowi większej wagi w systemie planowania.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Przewodniczący obradom - poseł Stanisław Cieślak (ZSL) stwierdził, że z jednej strony w proces planowania angażowane jest całe społeczeństwo, z drugiej - terenowe ogniwa władzy nie mają dostatecznego wpływu na to, co się w danym terenie dzieje. Prezydia rad narodowych bywają bezradne wobec nacisku zjednoczeń i wyższych ogniw administracji gospodarczej; jest to w pewnej mierze wynikiem tendencji do centralizacji i niedoceniania dość licznej i fachowej kadry planistycznej w terenie.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Do spraw poruszonych w dyskusji ustosunkowali się: I zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Tadeusz Gede i zastępca przewodniczącego - Zbigniew Januszko. Stwierdzili oni, że w łonie Komisji Planowania nie ma tendencji do centralizacji planowania, natomiast podejmowanych jest szereg zabiegów zmierzających do lepszej koordynacji gospodarki narodowej, które mogą nosić pozory - a w wypadku złej realizacji, nie tylko pozory - centralizacji. Niemniej jednak kształtowany obecnie model koordynacji branżowej i organizacyjnej opiera się na zasadach porozumień, a nie - podległości. Równolegle rozwijana jest koordynacja pozioma, terenowa, która prezydiom rad narodowych daje wiele dodatkowych uprawnień w stosunku do przemysłu na swoim terenie, niezależnie od tego, czy jest to przemysł kluczowy czy terenowy. W dziedzinie lokalizacji nowych obiektów przemysłowych nie podejmuje się żadnych decyzji bez udziału przedstawicieli władzy terenowej.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Modyfikacja metod planowania wymaga uciekania się coraz częściej do pomocy nauki. Istniejący od wielu lat Zakład Badań Ekonomicznych Komisji Planowania odegrał w swoim czasie bardzo pozytywną rolę w tej dziedzinie. Wzrastające zadania doprowadziły do przekształcenia Zakładu w Instytut Planowania, przed którym postawiono ambitne cele prowadzenia prac teoretycznych i metodologicznych w zakresie organizacji planowania, opracowywanie studiów i analiz ekonomicznych, prowadzenie badań w zakresie prawidłowości i skuteczności działania instrumentów ekonomicznych planowania oraz przygotowywanie i wprowadzanie w życie nowych technik planowania.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Dyrektor Instytutu Planowania - prof. Józef Pajestka poinformował komisję o głównych kierunkach pracy i zamierzeniach nowopowstałego instytutu.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Komisja przyjęła projekt uchwały o NPG na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na rok 1966 w części dotyczącej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Projekt budżetu Głównego Urzędu Statystycznego na rok 1966 zreferował poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Wydatki Głównego Urzędu Statystycznego w budżecie na rok 1966 rosną w stosunku do roku ubiegłego ogółem o ponad 32 mln zł, co znajduje uzasadnienie w rozbudowie programu badań statystycznych w roku 1966.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">W 1966r. nastąpi dalsze umocnienie terenowych ogniw statystyki państwowej, rozbudowane zostaną ośrodki zmechanizowanego obrachunku. W celu sprostania potrzebom wynikającym ze zmian w systemie planowania i zarządzania gospodarką narodową ustalono, iż do programu badań GUS w 1966 r. należy wprowadzić badanie stanu sił roboczych zatrudnionych w rolnictwie, rozszerzyć badania rentowności, norm finansowania i funduszów warunkujące wykorzystanie tych wskaźników jako ekonomicznych narzędzi planowania i zarządzania, wprowadzić badania dotyczące wartości usług świadczonych dla rolnictwa przez jednostki obsługujące wieś, dokonywać szacunku plonów ziemiopłodów nie tylko w porównaniu do roku poprzedniego, ale także do średnich plonów za poprzednie 4 lata i inne. Na wniosek resortów i zainteresowanych instytucji, do programu badań statystycznych wprowadzono szereg innych tematów, m. in. przeprowadzenie spisu ludności rolniczej na wsi (z uwzględnieniem źródeł utrzymania, formy gospodarki, wielkości gospodarstw), podjęcie badań budżetów rodzinnych rodzin robotników-chłopów, uwzględnienie w programie badań z zakresu rolnictwa nowych pozycji (badanie obciążeń gospodarstw chłopskich, zaopatrzenie rolnictwa w traktory i ważniejsze maszyny rolnicze, mleczność krów w gospodarstwach indywidualnych). Ponadto projektuje się prowadzenie dodatkowych badań mających na celu usprawnienie bilansowania siły roboczej, a także badań dotyczących inwestycji mieszkaniowych. Dokładne wykonanie zamierzonych prac i wnikliwa analiza zebranych materiałów przyczynią się do usprawnienia zarządzania gospodarką narodową.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">W trakcie realizacji obszernego programu prac, GUS winien skuteczniej oddziaływać na resorty, zjednoczenia, organizacje, instytucje, by usprawniały prace podległych im służb statystycznych oraz w pełni wykorzystywały materiały statystyczne, wyniki badań i analiz opartych na tych badaniach. Prowadzone przez GUS kontrole wykazały wiele zaniedbań w tym zakresie. Szeroko stosowana jest praktyka nielegalnych sprawozdań. W wyniku przeprowadzonej w październiku kontroli, stwierdzono w 53 skontrolowanych jednostkach w 5 województwach aż 300 różnego rodzaju dodatkowych, nielegalnych sprawozdań.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Za przykład nonsensu i bezmyślności może posłużyć fakt, iż powiatowy lekarz weterynarii w jednym z powiatów woj. katowickiego zażądał od sołtysów sporządzenia wykazu psów, w którym oprócz nazwiska i adresu właściciela psa, należało podać informacje o imionach psów, ich rasie. maści i wieku. Rzeszowskie Zakłady Gastronomiczne zobowiązały restauracje i bary do przekazywania w miesięcznych sprawozdaniach (oprócz wykazywania obrotów) informacji o wartości sprzedaży dań typu obiadowego w rozbiciu na poszczególne rodzaje zup. Konieczne jest podjęcie energicznych środków dla likwidacji nielegalnej sprawozdawczości.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Kontrole ujawniają w szeregu wypadków błędy w sprawozdawczości, co jest m. in. wynikiem płynności zatrudnienia w komórkach planowania i sprawozdawczości, niedostatecznych kwalifikacji pracowników, braku znajomości instrukcji i braku nadzoru ze strony jednostek nadrzędnych. Podjęto szereg starań zmierzających do podniesienia kwalifikacji pracowników zatrudnionych przy sporządzeniu sprawozdawczości statystycznej. Zachodzi pilna potrzeba dalszego zbliżenia organów terenowych statystyki państwowej (GUS i PIS) do jednostek statystycznych, zaznajamianie ich z programem badań i odpowiednimi publikacjami. GUS winien występować wobec resortów i prezydiów rad z konkretnymi propozycjami w sprawie usprawniania prac ich służb statystycznych. GUS winien kontynuować wysiłki dla usprawnienia prac powiatowych inspektoratów statystycznych, dążyć do ich wzmocnienia kadrowego i technicznego, kontynuować wysiłki dla przyspieszania opracowań i dostarczania szybkiej i aktualnej informacji.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Na pytania posłów: Tomasza Malinowskiego (ZSL) i Stanisława Kozioła (ZSL) odpowiedzi udzielili Prezes GUS - Wincenty Kawalec i wiceprezes GUS - Leon Rzędowski.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Komisja przyjęła projekt uchwały o NPG na 1966 r. wraz z projektem ustawy budżetowej w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego, wyrażając jednocześnie uznanie dla pracy GUS i szeregu jego ambitnych zamierzeń.</u> | |
| 34 | + </div> | |
| 35 | + </body> | |
| 36 | + </text> | |
| 37 | + </TEI> | |
| 38 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00004-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00004-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 4/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 4/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:4</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">4</note> | |
| 21 | + <date>1965-11-18</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00004-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 18 listopada 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrzyła projekt uchwały o NPG na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na rok 1966 w częściach dotyczących Państwowej Komisji Cen i Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu uczestniczyli: przedstawiciele Państwowej Komisji Cen z prezesem Juliuszem Strumińskim, przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem Bolesławem Gałęzą i przedstawiciele Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu Julianem Kole.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Projekt uchwały o NPG na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na r.1966 w części dotyczącej Państwowej Komisji Cen zreferował poseł Władysław Kuszyk (PZPR).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Referent podkreślił zwiększone zadania Państwowej Komisji Cen w świetle uchwał IV Plenum KC PZPR, mające na celu wzmocnienie roli systemu cen, jako jednego z głównych instrumentów polityki gospodarczej państwa. Ceny mają elastycznie nadążać za zmianą kosztów produkcji oraz popytu, stawać się tym czynnikiem, który winien pobudzać rozwój produkcji w kierunku najbardziej ekonomicznie celowym. Ceny powinny być w warunkach naszej gospodarki poważnym narzędziem kształtowania struktury spożycia. Polityka cen powinna być ściśle zgodna z polityką płac; zgodność taka wymaga nie tylko przestrzegania ogólnych proporcji, lecz również zapewnienia, by strukturalne zmiany zachodzące w dochodach ludności postępowały równolegle ze strukturalnymi zmianami masy towarowej.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W dziedzinie zadań bieżących Państwowa Komisja Cen powinna prowadzić prace analityczno-badawcze, zwłaszcza w zakresie ruchu cen, a wnioski wynikające z tych badań stosować w celu zrównoważenia popytu i podaży. Państwowa Komisja Cen powinna także prowadzić kontrolę prawidłowości i rzetelności kalkulacji cenowych oraz nadzorować instytucje uprawnione do ustalania cen. Poważną pomoc da Państwowej Komisji Cen w jej pracy Zakład Badania Cen, który w 1966 roku zostanie powołany przy PKO.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Na pytania posłów: Jana Frankowskiego (Chrz. Stow. Społ.), Michaliny Tatarkówny-Majkowskiej (PZPR), Ewy Trojanowskiej (bezp.), Władysława Piłatowskiego (PZPR), Józefa Łastowskiego (PZPR), Wiktora Obolewicza (PZPR), Zdzisława Siedlewskiego (SD), Eugeniusza Witka (ZSL) dotyczące między innymi przestrzegania ustalonych cen towarów, regulacji cen zaopatrzeniowych, badań nad opłacalnością produkcji poszczególnych towarów i głównych kierunków pracy mającego powstać Zakładu Badania Cen - odpowiedzi udzielił Prezes Państwowej Komisji Cen - Juliusz Strumiński.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Władysław Piłatowski (PZPR), Józef Raźny (SD), Stanisław Hasiak (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Feliks Starzec (ZSL), Jan Frankowski (Chrz. Stów. Społ.), Józef Łastowski (PZPR) i Ewa Trojanowska (bezp.).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Oceniono pozytywnie wysiłki rządu zmierzające do uporządkowania cen i dostosowania cen artykułów do ich wartości. Wskazano jednak, że w tej dziedzinie jest jeszcze wiele do zrobienia. Szczególnie duże krytyki ze strony społeczeństwa - stwierdzili dyskutanci - wywołuje częsta jeszcze praktyka producentów obniżania jakości towarów bez zniżenia ceny oraz wprowadzenia na rynek towarów droższych przy jednoczesnym wycofywaniu tańszych. W stosunku do tych praktyk obserwuje się jeszcze zbyt duży liberalizm terenowych ogniw Państwowej Komisji Cen i aparatu kontroli. Wskazano, że niedostateczna jest jeszcze elastyczność cen w zależności od sezonu i podaży, że często jeszcze zbyt długi jest proces zatwierdzania cen nowych wyrobów przez Wojewódzkie Komisje Cen. Podkreślono także, że nieprawidłowości występują w pracy niektórych ogniw aparatu skupu płodów rolnych, stosowane przez aparat skupu kryteria oceny są zbyt skomplikowane, a ocena - niejednokrotnie dowolna.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Ustosunkowując się do wypowiedzi posłów, prezes Państwowej Komisji Cen - Juliusz Strumiński stwierdził, że odpowiedzialność za jakość towarów musi spoczywać przede wszystkim na producencie. Organa kontroli będą musiały intensywniej weryfikować towary znajdujące się na rynku z wzorcami, jakie zakłady produkcyjne przedstawiały przy wnioskach o zatwierdzenie cen artykułów. Celowe jest także angażowanie do tego kontroli społecznej. Kontrola społeczna powinna także odegrać dużą rolę w dziedzinie przestrzegania prawidłowości i uczciwości w stosunkach pomiędzy rolnikiem a aparatem skupu.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Przewodniczący obradom poseł Wiktor Obolewicz (PZPR) stwierdził, że prowadzona przez rząd polityka cen jest prawidłowa, niemniej jednak w realizacji tej polityki występuje jeszcze szereg niedociągnięć. Państwowa Komisja Cen powinna wykazywać więcej inicjatywy w zakresie kontroli rzetelności cen oraz pobudzać w tym zakresie cały istniejący w kraju system kontroli, włącznie z czynnikami społecznymi. Szczególną uwagę należy zwrócić na walkę z ukrytymi podwyżkami cen.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Komisja przyjęła projekt uchwały o NPG na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na 1966 r. w części dotyczącej Państwowej Komisji Cen.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Projekt uchwały o NPG na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na 1966 r. w części dotyczącej Najwyższej Izby Kontroli zreferował poseł Jan Frankowski (Chrz. Stow. Społ.).</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Podobnie jak w roku bieżącym, NIK koncentruje swą działalność na głównych problemach realizacji Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa na przestrzeganiu dyscypliny gospodarczej i finansowej oraz na zabezpieczeniu mienia społecznego.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Z ogólnej liczby 144 tematów przewidzianych do kontroli w okresie rocznym, najwięcej - bo 31 - dotyczy dziedziny przemysłu. 21 kontroli dotyczyć będzie inwestycji i budownictwa, 16 - handlu zagranicznego, eksportu i importu, 15 - rolnictwa, 16 - gospodarki budżetowej i finansowej, 17 - urządzeń kulturalnych i socjalnych, 10 - gospodarki mieszkaniowej i komunalnej, 7 - handlu wewnętrznego, 8 - transportu. M. in. przewidziano sprawdzenie sposobu ustosunkowania się do wniosków i postulatów ludności zgłoszonych w toku kampanii wyborczej do Sejmu i rad narodowych.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W porównaniu z ubiegłym okresem, zwiększono ilość i zakres kontroli przemysłu i handlu zagranicznego ze zwróceniem szczególnej uwagi na wdrażanie postępu technicznego, realizację wybranych zadań rozwoju techniki, wykonanie zadań produkcji eksportowej, jakość produkcji przeznaczonej na kooperację, zaopatrzenie rynku krajowego, na wybrane zagadnienia produkcyjne, jak: wykonawstwo, asortyment itp. Kontrole obejmą również jakość i terminowość dostaw eksportowych oraz efektywność ekonomiczną eksportu. Dużą uwagę koncentrować będzie NIK na profilaktyce ochrony mienia społecznego, na problematyce doskonalenia systemu zarządzania i organizacji administracji gospodarczej i ogólnej, legalności, gospodarności i celowości działania organów administracji gospodarczej i ogólnej i wykonania przez administrację zakładów pracy uchwał konferencji samorządu robotniczego.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Na realizację przyszłorocznych zadań NIK projekt budżetu przewiduje kwotę około 92 mln zł, z czego podstawową pozycję stanowi fundusz płac. Projekt budżetu NIK cechuje oszczędność, niemniej planowane wydatki zapewnią prawidłową działalność Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Na pytania posłów: Michaliny Tatarkówny-Majkowskiej (PZPR), Ewy Trojanowskiej (bezp.), Zdzisława Siedlewskiego (SD) Feliksa Starca (ZSL), Czesława Burskiego (ZSL), Stanisława Kozioła (ZSL), Franciszka Blinowskiego (PZPR), dotyczące konkretnych tematów kontroli w przyszłym roku, współdziałania NIK z innymi organami kontroli oraz skuteczności zaleceń pokontrolnych NIK - odpowiedział wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Gałęza.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W dyskusji wzięli udział posłowie: Ewa Trojanowska (bezp.), Eugeniusz Witek (ZSL), Stanisław Kozioł (ZSL), Franciszek Blinowski (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Józef Łastowski (PZPR), Jan Pysz (PZPR) i Jan Frankowski (Chrz. Stow. Społ.).</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Najwyższa Izba Kontroli z roku na rok rozszerza i pogłębia zakres swojego działania, podejmuje coraz nowe formy współdziałania z organizacjami społecznymi i samorządami robotniczymi. Niemniej jednak egzekutywa wyników kontroli NIK-u nie jest jeszcze zadowalająca. Dalszego rozwijania wymaga też działalność NIK-u w dziedzinie zapobiegania nadużyciom i nieprawidłowościom oraz postulowania usuwania przyczyn, które te nadużycia i nieprawidłowości umożliwiły.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przewodniczący obradom poseł Wiktor Obolewicz (PZPR) stwierdził: Nie uzurpując sobie prawa do pełnej oceny działalności Najwyższej Izby Kontroli, które to prawo przysługuje Sejmowi, Komisja w toku dyskusji wydała pozytywną ocenę pracy NIK-u. Z uznaniem należy stwierdzić, że z roku na rok praca NIK-u ulega doskonaleniu, nabiera też coraz bardziej cech działalności wychowawczo-społecznej. Rozszerzają się formy pracy NIK-u, spośród których szczególnie cenne jest współdziałanie ze związkami zawodowymi i samorządami robotniczymi w kierunku rozwijania kontroli społecznej. W trosce o dalsze podnoszenie poziomu pracy NIK, należy jednak zwrócić uwagę na potrzebę wzmożenia wysiłków w celu zwiększenia efektywności kontroli; dyskusja wskazała wyraźnie na potrzebę zaostrzenia kontroli wykonania zaleceń NIK-u.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Komisja przyjęła projekt uchwały o NPG na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na 1966 r. w części dotyczącej Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 30 | + </div> | |
| 31 | + </body> | |
| 32 | + </text> | |
| 33 | + </TEI> | |
| 34 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00005-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00005-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 5/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 5/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:5</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">5</note> | |
| 21 | + <date>1965-11-29</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00005-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniach 29 i 30 listopada 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów rozpoczęła cykl posiedzeń poświęconych omówieniu referatów zespołów problemowych Komisji opracowanych na podstawie własnej analizy projektu uchwały o NPG 1966 r. oraz podstawowych założeń planu na 1967 r. i projektu ustawy budżetowej na 1966 r. oraz w oparciu o wyniki prac komisji sejmowych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Przedmiotem prac Komisji były następujące problemy:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- dochód narodowy i główne proporcje jego podziału, rozwój produkcji materialnej, ze szczególnym uwzględnieniem zadań eksportowych;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- rolnictwo.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">- przedstawiciele Komisji planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego Tadeuszem Gede oraz zastępcami Przewodniczącego - Władysławem Jagusztynem, Zbigniewem Januszko, Józefem Olszewskim, Kazimierzem Secomskim i Edmundem Sznajderem;</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">- przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu - Janem Duszą, Julianem Kole i Józefem Trendotą;</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Referat podkomisji na temat: „Dochód narodowy i główne proporcje jego podziału w projekcie Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1966 oraz w podstawowych założeniach na rok 1967” przedstawił poseł Zdzisław Balicki (PZPR). W skład podkomisji wchodzili ponadto posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Jan Dąb Kocioł (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Stanisław Kuziński (PZPR) i Józef Raźny (SD).</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Projekt Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1966 konkretnie odzwierciedla szereg zaleceń IV Plenum KC PZPR w zagadnieniach, o których niejednokrotnie dyskutowano również w Sejmie, uwidacznia duży wysiłek rządu włożony w doskonalenie systemu planowania. Po raz pierwszy projekt planu rocznego został przedłożony łącznie z wiążącymi wytycznymi na rok następny. Według projektu planu, w roku 1966, zapoczątkowane zostanie tworzenie rozgałęzionego systemu rezerw, które stają się ważnym instrumentem polityki gospodarczej państwa. Projekt odznacza się dużym stopniem wewnętrznego zharmonizowania i zrównoważenia.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Stwierdzić można, że projekt planu na 1966 r. i podstawowe założenia na 1967 r. stanowią kolejne szczeble konkretnej realizacji ogólnych kierunków rozwoju społeczno-ekonomicznego naszego kraju wytyczonych przez IV Zjazd Partii.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W wyniku założonego dalszego uprzemysłowienia kraju, udział przemysłu w tworzeniu dochodu narodowego wzrośnie z 48,6 proc. w 1965 r. do 50,9 proc. w 1967 r. Przyjęty kierunek na unowocześnianie gospodarki znajduje swój plastyczny wyraz w zwiększaniu udziału tych gałęzi przemysłu, które decydują o nowoczesności, np. przemysłu elektrotechnicznego i chemicznego. Projekt planu realizuje konsekwentnie założenia polityki rolnej państwa, przewidując dalszy wzrost nakładów na intensyfikację produkcji rolnej - o 7,6 proc. w. 1966 r. i 6,7 proc. w 1967 r., kontynuuje kierunek aktywizacji i bardziej prawidłowego kształtowania struktury eksportu. Zakłada wyważone rozdysponowanie przyrostu dochodu narodowego na fundusz spożycia i fundusz akumulacji.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W planie na 1966 r., z uwagi na poważne uzależnienie produkcji rolnej od warunków atmosferycznych, zastosowana została metoda polegająca na oparciu wskaźników produkcji rolnej na poziomie średniej 4-letnich plonów upraw roślinnych. W wyniku, planowany na rok 1966 poziom produkcji globalnej rolnictwa będzie o 3,6 proc. wyższy od średniego poziomu tej produkcji w ciągu ostatnich 4 lat, ale równocześnie o około 3 proc. niższy niż w 1965 r.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Oparte na tym wyliczeniu ostrożne szacunki w zakresie surowców rolnych zdecydowały o obniżeniu tempa wzrostu produkcji przemysłu spożywczego na 1966 r. (o 2,7 proc.), co wobec dużego udziału tej gałęzi produkcji w produkcji ogółem wpływa na wskaźnik dynamiki rozwoju całej produkcji przemysłowej, a zwłaszcza na wskaźnik dynamiki wzrostu produkcji przedmiotów spożycia.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W związku z tym, zmniejszająca się w okresie ostatnich 2 lat różnica między tempem wzrostu produkcji grupy A i grupy B ulega w planie pewnemu zwiększeniu na rzecz tej pierwszej.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">O ile więc przewidywany w roku bieżącym dochód narodowy wytworzony osiągnie stopę przyrostu 5,9 proc., to na rok 1966 planuje się ten przyrost na poziomie 3,7 proc. a na rok 1967 - 6,4 proc. Stopa prostu dochodu narodowego do podziała będzie jednak nieco wyższa i osiągnie około 4 proc.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Podstawowe założenia planu na lata 1966-1967 wskazują na istnienie w nim szeregu potencjalnych rezerw. Można oczekiwać, że nawet w przypadku przeciętnych warunków klimatycznych, zbiory podstawowych upraw roślinnych jak również produkcja przemysłowa będą wyższe od założeń, dzięki czemu tempo wzrostu dochodu narodowego może być szybsze, niż zaplanowane.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Założone umiarkowane wskaźniki wzrostu ilościowego powinny w szczególności być wykorzystane dla skoncentrowania uwagi wszystkich jednostek gospodarczych na problemach jakościowych, na doskonaleniu wartości użytkowej produktów.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przewiduje się, że fundusz spożycia w dochodzie narodowym wzrośnie w 1966 r. o 4,7 proc., w tym na spożycie indywidualne - o około 4,5 proc. Odpowiada to w przybliżeniu średniemu tempu wzrostu spożycia osiąganemu od 1961 roku z wyjątkiem niepomyślnego roku 1962.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Tempo wzrostu spożycia zbiorowego wyniesie w 1966 r. 6,2 proc., w 1967 r. - 5,8 proc., kształtując się również na średnim wieloletnim poziomie i wyprzedzając nieco tempo spożycia indywidualnego.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Przewiduje się w latach 1966-1967 pewne przyspieszenie wzrostu nakładów inwestycyjnych i ich udziału w dochodzie narodowym z 17,2 proc. w 1965 r. do około 17,8 proc. w 1966 r. i około 18,3 proc. w 1967 r. Ten stosunkowo wysoki udział wymaga dużej ostrości i konsekwencji w dziedzinie doskonalenia procesu inwestycyjnego. Niedociągnięcia w zakresie cykli, testów inwestycji i uruchamiania wywołują ujemne skutki dla całej gospodarki narodowej.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Produkcja globalna przemysłu zwiększy w roku 1966 o około 6,5 proc., w roku 1967 - o ok. 6,6 proc., przy czym najszybsze tempo wzrostu przewidziane jest dla przemysłu maszynowego, chemicznego i energetyki. Dynamika rozwoju przemysłu maszynowego nie będzie jednak tak silna jak w latach poprzednich, co wynika z możliwości zaopatrzeniowych. Przemysł ten, jak i cała gospodarka, odczuć mogą w latach najbliższych deficyt wyrobów walcowanych, w związku z czym szczególną uwagę należy poświęcić hutnictwu i zużyciu materiałów hutniczych.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Wzrost eksportu w latach 1966 i 1967 wyniesie odpowiednio 5,4 proc. i 9,6 proc. i będzie wyższy od dynamiki wzrostu dochodu narodowego i wzrostu produkcji przemysłowej. Jednakże nie dynamika wzrostu obrotów jest najbardziej charakterystyczna dla założeń eksportowych w tych latach; najbardziej znamienne i godne pozytywnego podkreślenia jest założenie daleko idącej poprawy struktury towarowej, poprawy polegającej na wzroście udziału w eksporcie maszyn i urządzeń oraz towarów przemysłowo-konsumpcyjnych przy jednoczesnym spadku udziału surowców i materiałów oraz artykułów rolno-spożywczych. Będzie to zadanie trudne do wykonania i wymagające uruchomienia szerokiego wachlarza dźwigni materialnych i moralnych, jak również dalszego doskonalenia mechanizmu handlu zagranicznego. Podkreślić trzeba, że projekt planu realizuje niezmiernie słuszną tendencję zwiększenia udziału eksportu wyrobów bardziej pracochłonnych i zmniejszenia udziału wyrobów materiałochłonnych.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Należy zaakcentować, że w dążeniu do poprawy zaopatrzenia rynku wewnętrznego, jak również uwzględniając nieopłacalność cen na niektóre artykuły, założono w planie na rok 1956 wydatne zmniejszenie - o 19 proc. eksportu artykułów rolno-spożywczych w porównaniu z przewidywanym wykonaniem 1965 r.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Reasumując, podstawowe założenia planu na lata 1966 i 1967 jakkolwiek oznaczają pewne zwolnienie tempa wzrostu produkcji i dochodu narodowego w stosunku do bieżącego roku, tworzą warunki dla bardziej zrównoważonego rozwoju gospodarczego kraju, zawierają w sobie znaczne rezerwy i możliwości, stanowiąc bazę dla wzmożenia aktywności produkcyjnej ludzi pracy i wszystkich jednostek gospodarczych.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">W dyskusji zabrali głos posłowie: Franciszek Blinowski (PZPR), Tadeusz Jańczyk (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD). Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Podkreślano konieczność właściwego wykorzystania rezerw dla przekroczenia ostrożnie zaplanowanego planu produkcji w roku przyszłym. Rozważano podstawowe kierunki wykorzystania tych rezerw.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Jako jeden z czołowych problemów w roku 1966 należy uznać sprawę podnoszenia jakości produkcji. Podawano szereg przykładów wskazujących, że mimo widocznego postępu w zakresie dostaw nowoczesnych materiałów do produkcji, unowocześnienie asortymentu i dostosowanie wyrobów do gustu i zainteresowań konsumenta nie jest zadowalające.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Duże znaczenie dla poprawy jakości produkcji może mieć powołanie Głównego Urzędu Miar i Kontroli Jakości. Niezależnie jednak od działania tej instytucji, konieczne jest doskonalenie całego systemu kontroli produkcji w przemyśle. W szerszym niż dotychczas zakresie przy wprowadzeniu nowych systemów płac, jako jeden z elementów uzależniających osiągnięcie wyższych zarobków, należy wprowadzić element jakości. Niektóre przemysły opracowały już długofalowe programy poprawy jakości produkcji; programy te powinny być jak najszybciej realizowane i obejmować coraz większą ilość produkowanych wyrobów. Wydaje się, że istotne znaczenie miałoby uchwalenie ustawy o ochronie jakości produkcji.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Wiele uwagi poświęcono sprawom właściwego kształtowania proporcji między wydatkami przeznaczonymi na spożycie zbiorowe i spożycie indywidualne. Posłowie wskazywali, że należy stale śledzić układ tych proporcji i zachować właściwy stosunek pomiędzy obiema grupami tych wydatków.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Przekroczenie planu produkcji w znacznym stopniu może być uzyskane poprzez lepsze wykorzystanie istniejących jeszcze u nas rezerw mocy produkcyjnych. Konieczne jest prowadzenie stałej ewidencji niewykorzystanych mocy produkcyjnych i dokonywanie oceny możliwości w tym zakresie.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Usprawnienia wymaga praca central handlu zagranicznego, głównie poprzez ściślejsze powiązanie branżowe CHZ i przemysłem. Pierwszym z takich przedsięwzięć jest wyodrębnienie z poszczególnych CHZ biur branżowych. Nie należy jednak w pracach tych doprowadzić do zbyt dużego rozdrobnienia.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Fundusz aktywizacji eksportu należy w większym niż dotychczas zakresie wykorzystywać nie tylko na rozwijanie produkcji nowych asortymentów, ale również na uzyskiwanie tzw. produkcji trudnych; w tym zakresie powinny w większym stopniu działać bodźce ekonomiczne przy uruchamianiu produkcji eksportowej.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR): Szczególnie przy dyskusji nad planem na rok 1966 należałoby zwrócić większą uwagę na doskonalenie systemu oddziaływania na rozwój produkcji ponadplanowej, a przede wszystkim na prawidłowe jej ukierunkowanie. W chwili obecnej nie dysponujemy jeszcze kompleksową oceną w jakim stopniu nowy system sterowania produkcją ponadplanową poprzez rezerwy funduszu płac jest odpowiednio wykorzystany, ale na podstawie wstępnych sygnałów można stwierdzić, że walory tego systemu nie zostały jeszcze w pełni wykorzystane. Uruchamianie dodatkowej produkcji nie musi zawsze wiązać się ze zwiększaniem planów zatrudnienia. Niejednokrotnie może o tym decydować zwiększenie zaopatrzenia materiałowego, likwidacja przestojów czy też uruchamianie innego rodzaju rezerw. W tym zakresie należałaby udoskonalić wskazania i praktyczne działanie.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">W czasie dyskusji nad planem i budżetami na 1966 r. w poszczególnych komisjach sejmowych, jako jeden z istotnych problemów, podkreślano konieczność udoskonalenia i zacieśniania współpracy międzyresortowej. Sprawa ta powinna znaleźć swój pełniejszy wyraz w uchwale o NPG na rok przyszły. Np. rozwijająca się chemizacja naszej gospodarki narodowej w chwili obecnej wskazuje na konieczność bliższej współpracy resortu przemysłu chemicznego z innymi branżami, które użytkują i wykorzystują w produkcji wyroby przemysłu chemicznego.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">W zakresie kształtowania wydatków na spożycie zbiorowe, konieczne jest badanie dłuższych okresów działania a także analiza poszczególnych pozycji spożycia zbiorowego.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Referat podkomisji nt. projektu Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1966 i założeń na 1967 r. w zakresie rolnictwa przedstawił poseł Tomasz Malinowski (ZSL); w skład podkomisji wchodzili ponadto posłowie: Stanisław Kozioł (ZSL), Igor Łopatyński (PZPR), Władysław Piłatowski (PZPR) i Eugeniusz Witek (ZSL).</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Po krótkim scharakteryzowaniu pomyślnych w roku bieżącym wyników rolnictwa i zwróceniu uwagi na pewne osiągnięcia i braki w dziedzinie realizacji zaplanowanych dla rolnictwa dostaw środków produkcji, sprawozdawca omówił podstawowe założenia przyszłorocznego planu.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Plan na rok 1966 przewiduje zwiększenie powierzchni upraw zbóż o 43 tys. ha do wysokości 8 700 tys. ha oraz dalsze zwiększenie upraw pszenicy i jęczmienia; uprawa buraków planowana jest na poziomie nieco niższym aniżeli w roku bieżącym; nieznacznie zmniejszy się areał ziemniaków, wzrośnie nieco areał uprawy warzyw. Tak ukształtowana struktura zasiewów ma na celu zabezpieczenie realizacji programu zbożowo-paszowego.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Założony poziom produkcji roślinnej zabezpieczony będzie wzrostem dostaw nawozów sztucznych o 8,5 proc. i nawozów wapniowych - o 15,9 proc. w stosunku do 1965 r.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Zakłada się, że dzięki znacznej poprawie sytuacji paszowej pogłowie bydła wzrosnąć powinno ogółem o 3,5 proc., przy utrwaleniu wysokiej tegorocznej mleczności krów; zakłada się też utrzymanie wysokiego tegorocznego poziomu produkcji żywca wieprzowego.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Budżet rolnictwa na rok 1966 charakteryzuje się skoncentrowaniem większości środków budżetowych w radach narodowych: środków inwestycyjnych w 90 proc., a funduszów na wydatki bieżące w 72 proc. Największe sumy w budżetach terenowych przewidziano na finansowanie przedsiębiorstw rolnych. Wydatki na inwestycje w PGR wynoszą 6,5 mld zł; wzrastają one o 5 proc. i będą kierowane głównie na budownictwo gospodarcze i mieszkaniowe oraz na uzupełnienie parku traktorowo-maszynowego. Drugą co do wielkości jest suma przeznaczona na melioracje rolne; wynosi ona 1,4 mld zł i wzrasta o 13,8 proc. Na różne formy popierania produkcji zwierzęcej przeznacza się w budżetach rad narodowych 500 mln zł (wzrost o 20 proc.), a na popieranie produkcji roślinnej w różnych formach - 400 mln zł (wzrost o 13 proc.). Kredyty inwestycyjne dla rolnictwa osiągnąć mają w 1966 r. wielkość 5,1 mld zł., a kredyty na cele obrotowe - 14,8 mld zł.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Głównym kierunkiem inwestowania rolnictwa jest jego mechanizacja, której źródłem finansowania, oprócz środków państwowych, jest w poważnym stopniu Fundusz Rozwoju Rolnictwa i środki własne rolników. Projekt NPG na rok 1966 w części dotyczącej mechanizacji przewiduje wzrost zaopatrzenia w maszyny i sprzęt - o 8,5 proc. w stosunku do przewidywanego wykonania 1965 r. (założona wartość dostaw - 7,05 mld zł). Szczególna uwaga zwrócona została na asortyment maszyn, których dostawy od szeregu lat nie pokrywały potrzeb rolnictwa, jak również na zaspokojenie potrzeb indywidualnych gospodarstw chłopskich w niezbędne maszyny konne.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Umieszczenie większości wydatków inwestycyjnych i bieżących w budżetach terenowych wymaga zwrócenia szczególnej uwagi przez rady narodowe na racjonalną, skoordynowaną gospodarkę środkami finansowymi i ich efektywne wykorzystanie dla intensyfikacji produkcji rolnej.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Rozpatrując projekt NPG i budżetu państwa w części dotyczącej rolnictwa, sejmowa Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego uchwaliła szereg dezyderatów. Uwagi ogólne, jakie dotyczyć mogą sprawnej realizacji zadań przyszłorocznych tej gałęzi gospodarki narodowej, sprowadzają się do postulatu zapewnienia w toku realizacji planu pełnych, przewidzianych w planie dostaw materiałów i środków produkcji, prawidłowego wykonywania inwestycji melioracyjnych, zabezpieczenia rozwoju budownictwa rolniczego na różnych odcinkach, a także - co jest na danym etapie niezmiernie ważne - skoncentrowania uwagi na rozwoju różnorodnych produkcyjnych usług dla rolnictwa oraz usprawnienia skupu i odbioru produktów rolnych tak, aby problem ten nie stawał na przeszkodzie w osiąganiu dalszego postępu w rolnictwie.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Tadeusz Jańczyk (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Franciszek Blinowski (PZPR), Czesław Domagała (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR),~ ~Stanisław Hasiak (PZPR), Feliks Starzec (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Jan Kołder (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Jan Pysz (PZPR), Józef Raźny (SD), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Józef Łastowski (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Władysław Jagusztyn i Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Wartość środków przekazywanych rolnictwu rośnie z roku na rok. Dlatego też szczególną uwagę przywiązywać należy do jak najbardziej celowego ich wykorzystywania. Zwracano uwagę m. in. na niepełną realizację programu melioracyjnego w ubiegłym 5-leciu; efektywność nakładów w tej dziedzinie jest bardzo wielka, ale staje się ona odczuwalna dopiero w momencie pełnego zakończenia ostatniego etapu prac melioracyjnych, jakim jest zagospodarowanie zmeliorowanych terenów. Dlatego też proporcje nakładów na melioracje podstawowe, szczegółowo oraz na zagospodarowanie powinny być przedmiotem specjalnej troski.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Szczególnie wiele miejsca w dyskusji poświęcono problemowi efektywności nakładów na rolnictwo; wskazywano na konieczność kompleksowego rozpatrywania tego zagadnienia.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Z roku na rok rośnie park maszynowy na wsi; równocześnie jednak - jak wskazywali posłowie - obserwuje się niepełne wykorzystanie w kółkach rolniczych i w PGR posiadanego sprzętu. Pewną poprawę sytuacji przyniosła przeprowadzana ostatnio koncentracja maszyn. Zdecydowanych zmian nie osiągnie się jednak bez rozbudowy zaplecza remontowego, wzrostu dostaw części zamiennych, podniesienia stopnia konserwacji maszyn i poprawy ich obsługi.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Zdecydowanej poprawie uległo zaopatrzenie wsi w wiele podstawowych środków do produkcji rolnej. W dalszym ciągu jednak utrzymuje się napięta sytuacja w dziedzinie dostaw niektórych materiałów budowlanych, głównie ściennych, pokryciowych, wyrobów hutniczych itd. Dla wyrównania niedoboru cegły należy większy nacisk położyć na rozwijanie chłopskich zespołów wypału cegły, stworzyć korzystne warunki dla tej produkcji, rozbudzić zainteresowanie nią chłopów.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Wiele uwagi poświęcili posłowie sprawie bazy techniczno-materiałowej skupu i magazynowania, wskazując na niedostosowanie tej bazy do rosnącej ilości produktów rolnych i artykułów przemysłowych dostarczanych wsi. Zbyt mała sieć punktów skupu i magazynów, niedostatki organizacyjne w tej dziedzinie powodują straty oraz wpływają hamująco na rozwój niektórych kierunków produkcji. Odnosi się to szczególnie do przemysłu mleczarskiego, warzywniczego itp.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Zwracano uwagę na potrzebę przyspieszenia prac z zakresu klasyfikacji gruntów, jako niezbędnego warunku rozwinięcia na szeroką skalę programu komasacji; utrzymywanie na wielu terenach rozdrobnionych działek chłopskich wpływa hamująco na szerokie zastosowanie uprawy maszynowej.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Rozważano politykę kredytową na wsi; w 1965 r. udział kredytów długoterminowych w ogólnych nakładach inwestycyjnych wsi wzrósł do 53 proc. Zwracano uwagę na potrzebę przeanalizowania struktury tych kredytów i ich wykorzystania.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Rosnące zadania produkcyjne wsi nie są możliwe do wykonania bez rozwijania w szerokim stopniu oświaty rolniczej. W związku z tym zwracano uwagę na potrzebę większego zainteresowania Ministerstwa Rolnictwa szkołami przysposobienia rolniczego.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Poruszano również problemy dotyczące gospodarstw zaniedbanych, programu elektryfikacji wsi, budownictwa dróg na wsi, zaopatrzenia wsi w wodę, rozwoju nasiennictwa, pracy gminnych spółdzielni itp.</u> | |
| 65 | + </div> | |
| 66 | + </body> | |
| 67 | + </text> | |
| 68 | + </TEI> | |
| 69 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00006-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00006-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 6/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 6/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:6</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">6</note> | |
| 21 | + <date>1965-11-30</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00006-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 30 listopada 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów kontynuowała obrady poświęcone omówieniu referatów zespołów problemowych Komisji opracowanych na podstawie własnej analizy projektu uchwały o NPG na 1966 r. oraz podstawowych założeń planu na 1967 r. i projektu ustawy budżetowej na 1966 r. oraz w oparciu o wyniki prac komisji sejmowych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Przedmiotem prac Komisji były następujące problemy:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- inwestycje i budownictwo, - zatrudnienie, płace, dochody ludności, spożycie indywidualne, - spożycie zbiorowe (oświata, kultura, zdrowie, ubezpieczenia), - plany i budżety rad narodowych.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, zastępcami Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko i Kazimierzem Secomskim, - przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Julianem Kole, - przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">W imieniu zespołu ds. inwestycji i budownictwa referat przedstawił poseł Leon Kasman (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Krystyna Biernacka (SD), Czesław Domagała (PZPR), Tadeusz Jańczyk (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL) i Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Według przewidywań plan inwestycyjny na 1965 r. wykonany będzie w 100,7 proc.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Nakłady w gospodarce uspołecznionej w 1965 r. cechowało pewne zmniejszenie stanu zamrożenia środków w inwestycjach kontynuowanych. Obserwowaliśmy pomyślne zjawisko oddania do użytku poważnego potencjału, co związane było z większą niż w ubiegłych latach koncentracją robót.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Przy pełnym wykonaniu planu pod względem wartościowym, nie oddano jednak do użytku szeregu ważnych obiektów, a więc plan realizowano częściowo, podejmując roboty, bądź kapitalne remonty nie ujęte planem.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Nakłady inwestycyjne na 1966 r. wzrastają w porównaniu do wykonania w br. o 5,8 proc., a na 1967 r. o dalsze o 7,3 proc. Udział inwestycji netto w dochodzie narodowym wyniósł w 1965 r. 17,2 proc., w roku 1966 wzrośnie do 17,8 proc., a w 1967 r. - do 18,3 proc.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Udział inwestycji centralnych spadnie w 1966 r. do 35,1 proc. i do 36,1 proc. w 1967 r. w porównaniu do 41,1 proc. w 1965 r. Inwestycje rad narodowych stanowiły 25,9 proc. planu w roku 1965, a udział ich w planie na 1966 r. wyniesie 21,3 proc., a w 1967 r. - 19,8 proc. Wzrasta natomiast udział inwestycji spółdzielczych z 8,6 proc. w br. do 10,1 proc. w 1966 r. i 11,2 proc. w 1967 r. Spadek udziału inwestycji rad narodowych i wzrost udziału inwestycji spółdzielczych jest związany ze zmniejszeniem rozmiarów budownictwa mieszkaniowego rad narodowych na korzyść budownictwa spółdzielczego. Przejściowo w 1966 r. spadają nakłady na rozbudowę placówek służby zdrowia i kultury fizycznej o ponad 9 proc., ale już w 1967 r. mają one wzrosnąć o 13,3 proc. w porównaniu z nakładami 1966 r.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Ogółem w gospodarce narodowej inwestycje produkcyjne mają wzrosnąć o 4,6 proc. w 1966 r. i o 8,2 proc. w 1967 r., natomiast inwestycje nieprodukcyjne wzrosną odpowiednio o 1,8 proc. i 4,1 proc.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Nakłady na rolnictwo w roku 1966 wzrosną o 9,7 proc., w roku 1967 - o 8 proc.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Nieco szybciej mają wzrosnąć w roku przyszłym inwestycje w gospodarce transportowej - o 6,4 proc., podczas gdy w 1967 r. wzrost ten wyniesie 1,2 proc.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Przy dokonywaniu analizy planu inwestycyjnego zespół zwrócił uwagę na zbyt małą dynamikę nakładów inwestycyjnych w przemyśle włókienniczym, które w 1966 r. mają wzrosnąć tylko 0,6 proc. w porównaniu do br. Wydaje się, że w ramach planu 5-letniego, a nawet już w ramach tych środków, które mogą dodatkowo powstać w roku bieżącym, potrzeby tego przemysłu powinny być jeszcze raz przeanalizowane.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Udział nakładów w rolnictwie, łącznie z nakładami przemysłu dla potrzeb rolnictwa, wyniesie 25,4 proc. nakładów inwestycyjnych w gospodarce narodowej. W dyskusji nad planem inwestycyjnym w tym dziale gospodarki wskazywano na konieczność rozbudowy zaplecza magazynowego.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Doniosłą rolę w naszej działalności inwestycyjnej odgrywają inwestycje tzw. grupy „B”, tzn.: inwestycje z czynów społecznych i ze środków SFOSiK, inwestycje szybko rentujące oraz różne drobne inwestycje spółdzielcze, w tym CRS i ZSS „Społem”. W roku 1965 nakłady na tę grupę inwestycji wynosiły 5,5 mld zł, w planie na rok 1966 przyjęto kwotę 4,1 mld, a w 1967 r. 4,2 mld zł. Ten typ inwestycji wskazuje na duże tendencje rozwojowe i zainteresowanie społeczeństwa i rad narodowych. Projekt planu zawiera upoważnienie dla ministra finansów do zwiększania środków na ten cel w miarę niewykorzystania kwot przeznaczonych na inwestycje grupy „A”. Te środki mogą okazać się skuteczne tylko wówczas, jeżeli decyzje nie będą podejmowane zbyt późno.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Plan na 1966 r. przewiduje wzrost ilości inwestycji nowo rozpoczynanych. W roku 1966 planuje się rozpoczęcie 6.100 nowych inwestycji, a w roku 1967 - 5.700; równocześnie przewiduje się skrócenie cyklu budowy z 4,8 roku w 1965 r., 4,6 w 1966 r. i 4,2 w 1967 r. Mimo założonego skrócenia cyklu inwestycyjnego będzie on jeszcze stosunkowo długi.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Zgodnie z uchwałami IV Zjazdu i IV Plenum KC PZPR, plan przewiduje podjęcie szeregu środków mających na celu usprawnienie procesu inwestycyjnego. Zaliczyć do nich należy:</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">- zabezpieczenie w planie poważnych rezerw: wynoszą one w 1966 r. - 2.500 mln zł; w 1967 - 2.870 mln zł i będą mogły być wykorzystane w miarę pomyślnej realizacji planu na dodatkowe inwestycje związane z potrzebami handlu zagranicznego i innymi ważnymi działami gospodarki narodowej. Ponadto rezerwy resortowe i wojewódzkie wyniosą w roku 1966 - 3.238 mln zł, a w roku 1967 - 4.540 mln zł. Rezerwy w planie inwestycyjnym służyć mają zapobieżeniu nadmiernym napięciom, które rodzą się w wypadkach niedoszacowań kosztorysów, jak również realizacji pilnych zadań nie ujętych w planie inwestycyjnym;</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">- dalsze ograniczenie ilości obiektów, które są wprowadzane do planu bez projektu wstępnego;</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">- poprawę zaopatrzenia w podstawowe materiały budowlane oraz w maszyny i urządzenia. Pewne niedobory m. in. występować będą jeszcze w materiałach izolacyjnych i w wyrobach walcowanych. Dla pełniejszego zabezpieczenia dostaw materiałów ściennych dla budownictwa wiejskiego przewiduje się także znaczny rozwój chłopskich zespołów wypału cegły; konieczne jest zapewnienie tym zespołom odpowiednich dostaw węgla oraz stworzenia atmosfery pewności, że ciągłość pracy tych zespołów nie będzie zagrożona;</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">- dostosowanie zdolności przerobowej wykonawstwa budowlano-montażowego do zadań planu inwestycyjnego; rozdział zadań między przedsiębiorstwa budowlane dokonywany jest przez zjednoczenia wiodące; prace nad rozdziałem robót podjęto znacznie wcześniej niż w latach ubiegłych;</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">- nowe zasady finansowania inwestycji i wprowadzenie w przemyśle oprocentowania środków trwałych.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">W imieniu zespołu ds. zatrudnienia, płac, dochodów ludności oraz spożycia indywidualnego referat przedstawił poseł Stanisław Hasiak (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Stanisław Cieślak (ZSL), Jan Frankowski (bezp. Chrześć. Stow. Społ.), Edward Graliński (PZPR), Feliks Starzec (ZSL).</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Spożycie indywidualne w roku 1966 wzrośnie w stosunku do 1965 r. - o 4,5 proc., w roku 1967 -- o 4 proc. Wzrost spożycia indywidualnego oparty jest w pełni na zakładanych w planie zakupach artykułów konsumpcyjnych w handlu uspołecznionym, przewidywaniach dotyczących kształtowania się zakupów na targowiskach i w gospodarce nieuspołecznionej oraz na szacunku spożycia artykułów przez ludność wiejską (spożycie naturalne).</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">W roku 1966 przewiduje się dalszą poprawę struktury spożycia artykułów żywnościowych poprzez wzrost udziału artykułów zawierających białko. Na szczególne podkreślenie zasługuje przewidywane zwiększenie dostaw mięsa i przetworów, co powinno w wyraźniejszy sposób wpłynąć na zmniejszenie niedoborów występujących w tym zakresie. Dostawy tłuszczów jadalnych powinny w zasadzie pokryć potrzeby rynku.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Wzrastają dostawy tkanin z włókien syntetycznych oraz tkanin bawełnianych i jedwabnych, znaczna poprawa nastąpi w zaopatrzeniu rynku w wyroby dziewiarskie i pończosznicze, jak również w obuwie.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Plan zaopatrzenia rynku w artykuły trwałego użytku w 1966 r. opracowany został przy założeniu możliwie maksymalnego zaspokojenia potrzeb ludności w podstawowe artykuły trwałego użytku, jak - motocykle, rowery, pralki, lodówki, odbiorniki radiowe, telewizory itp.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Wzrost dostaw artykułów zakupywanych przez ludność wiejską wyniesie w roku 1966 14,2 proc. Najwyższe tempo wzrostu wykazują dostawy środków ochrony roślin i nawozów sztucznych.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Sprzedaż w zakładach gastronomicznych powinna wzrosnąć w roku 1966, w porównaniu z 1965 r. - o 7 proc. Rozwój i poprawa działalności zakładów gastronomicznych wymagają wykorzystania w pełni przewidzianych w planie środków na ten cel oraz większego zaangażowania organizacji handlowych i prezydiów rad narodowych w realizowanie i przekraczanie przyjętych zadań.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Łączne dochody ludności wzrosną w roku 1966 - w stosunku do poziomu 1965 r. o 6,3 proc., a w roku 1967 - o 5,4 proc. Podstawowym elementem dochodów pieniężnych ludności są wynagrodzenia objęte funduszem płac, który będzie wyższy aniżeli w 1965 r. - o 6 proc.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Dochody pieniężne ludności rolniczej ze sprzedaży produktów rolnych będą o 2,9 mld zł wyższe aniżeli w roku bieżącym. Uwzględniono tu zwiększone o ok. 0,9 mld zł przychody z tytułu podwyżki cen zbóż.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Kredyty dla ludności wiejskiej wzrosnąć mają o 6,6 proc.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Założenia planu przewidują utrzymanie równowagi rynkowej oraz zmniejszenie istniejących dotychczas niedoborów w zaopatrzeniu rynku.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Przyrost siły roboczej w roku 1966 szacuje się na 300 tys. osób, z tego 175 tys. mężczyzn i 125 tys. kobiet. Przewiduje się zabezpieczenie w skali kraju niezbędnej ilości nowych miejsc pracy.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">Dla zwiększenia samodzielności przedsiębiorstw, zmniejsza się w roku 1966 ilość wskaźników dyrektywnych w zakresie zatrudnienia i płac. Wskaźnikiem dyrektywnym objęta będzie tylko ogólna liczba zatrudnionych i ogólny fundusz płac, bez podziału na poszczególne grupy pracowników, dokonywany będzie na szczeblu przedsiębiorstwa. Niektóre gałęzie przemysłu, których produkcja powinna szybko dostosowywać się do aktualnych potrzeb rynku wewnętrznego i eksportu, zwolniono całkowicie z limitowania zatrudnienia.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Śledząc za przebiegiem obrad nad planem i budżetem poszczególnych komisji, które szczegółowo omawiały także problemy zatrudnienia, obrotu towarowego i usprawnienia handlu i usług, należałoby mieć na uwadze:</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">- dalszą aktywizację zawodową kobiet poprzez zwiększanie ilości miejsc pracy i szkolenie kobiet i dziewcząt w nowych zawodach;</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">- dalszą aktywizację terenów zaniedbanych, co ma szczególne znaczenie przy przeprowadzaniu procesu deglomeracji;</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">- doskonalenie metod planowania i wykorzystania siły roboczej;</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">- zwiększenie i zaostrzenie kontroli przestrzegania umów w zakresie dostaw towarów rynkowych;</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">- lepsze dostosowanie produkcji do potrzeb rynku wewnętrznego, a zwłaszcza zabezpieczenie potrzeb ludności wiejskiej i poszczególnych regionów kraju;</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">- poprawę jakości artykułów spożywczych i przemysłowych dostarczanych na rynek wewnętrzny.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">W imieniu zespołu dla spraw spożycia zbiorowego (oświata, kultura, zdrowie, ubezpieczenia) referat przedstawił poseł Zdzisław Siedlewski (SD). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Czesław Burski (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”).</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Przewiduje się, że fundusz spożycia zbiorowego w dochodzie narodowym wzrośnie w roku 1965 o 7,3 proc., a w 1966 r. o 6,2 proc.~ ~Absolutny przyrost funduszu spożycia wyniesie 3,2 mld zł. w roku 1965 i 2,9 mld zł w roku 1966. Udział funduszu spożycia zbiorowego w dochodzie narodowym do podziału wyniesie w 1965 r. 9 proc. a w 1966 r. - 9,1 proc.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Zakłada się, że wzrost zużycia dóbr materialnych w jednostkach świadczących bezpośrednio usługi dla ludności wyniesie 7,4 proc. w roku 1965 i 6,6 proc. w roku 1966.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Na cele socjalne i kulturalne łącznie z ubezpieczeniami społecznymi w projekcie planu i budżetu państwa na 1966 r. planuje się wydatki w wysokości 85,3 mld zł, co oznacza wzrost o 5,8 proc. w stosunku do roku bieżącego.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Wydatki na szkolnictwo ogólnokształcące i wychowanie wzrastają o 908 mln. zł w stosunku do wykonania roku bieżącego. Wzrost tych wydatków zapewnia dalsze podnoszenie poziomu wykształcenia ogólnego ludności m. in. przez wprowadzenie 8-klasowej szkoły podstawowej oraz rozszerzenie opieki nad dzieckiem. Reforma szkolnictwa podstawowego powoduje wzrost liczby uczniów, w tych szkołach o 7 proc., a liczby oddziałów o 11 proc.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Na szkolnictwo zawodowe planuje się wydatki w kwocie 7,4 mld zł; będą one wyższe od wydatków na ten cel w roku bież. o ponad 800 mln zł. Zakłada się szybsze tempo rozwoju szkolnictwa zawodowego dla pracujących; w szkołach zawodowych dla pracujących uczyć się będzie 45 proc. ogółu uczniów, a w technikach 38 proc. W budżecie na 1966 r. przewiduje się również pokrycie podwyżki płac dla nauczycieli i administracji szkolnej i ok. 50 mln zł na dalszą poprawę norm żywienia w zakładach opiekuńczo-wychowawczych.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Wzrost wydatków budżetowych na szkolnictwo wyższe wyrazi się wskaźnikiem 8,3 proc.; wynika on głównie ze wzrostu liczby studentów oraz rozbudowy istniejącej basy materialnej tych szkół. Ilość studentów pracujących w ogólnej liczbie kształcących się stanowić będzie 34 do 35 proc. Przewiduje się, że w roku 1966 oddane będzie do użytku 12 domów akademickich na 5600 miejsc.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Na kulturę i sztukę w budżecie na 1966 r. planuje się wydatki w wysokości 3,3 mld zł, co oznacza wzrost o 6,5 proc. Na wzrost tych wydatków wpływa zwiększenie zakresu usług w dziedzinie radia i telewizji oraz niektórych dopłat dla przedsiębiorstw artystycznych. Poza planowanymi wydatkami budżetowymi na cele kultury i sztuki poszczególne rady narodowe oraz związki zawodowe i inne instytucje społeczne przeznaczają dodatkowo rocznie ponad 200 mln zł.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Wydatki związane z ochroną zdrowia w roku 1966 wyniosą 20,1 mld zł. i wzrosną o 3 proc. w stosunku do wykonania w rb.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Wzrost tych wydatków zapewnia sfinansowanie przyrostu ok. 7 tys. łóżek szpitalnych i tysiąca łóżek w zakładach dla nerwowo i psychicznie chorych, uruchomienie 195 nowych przychodni lecznictwa otwartego w miastach i 173 ośrodków zdrowia na wsi. Dla dalszej poprawy usług w zakresie służby zdrowia przewidziano kwotę 196 mln zł na poprawę norm na lekarstwa i norm rzeczowych w szpitalach i sanatoriach przeciwgruźliczych.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Łączne wydatki na rozwój kultury fizycznej i turystyki z budżetu państwa oraz ze środków będących w dyspozycji związków zawodowych, klubów sportowych i innych funduszy wyniosą 2,7 mld zł, z czego z budżetu państwa przeznacza się ok. 45 proc. tych wydatków.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Wydatki na ubezpieczenia społeczne wyniosą w roku 1966 - 32,7 mld zł, z czego na renty przypada 18,8 mld zł. Wydatki te wzrosną w stosunku do poziomu bieżącego roku o 5,6 proc. w związku ze wzrostem liczby ubezpieczonych i rencistów oraz przeciętnej wysokości rent i zasiłków.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">Wydatki budżetowe na gospodarkę komunalną i mieszkaniową wyniosą 12,0 mld zł. Dzięki podwyżce czynszów zaistniała możliwość podwyższenia wydatków na eksploatację i remonty budynków mieszkalnych z 25 zł w roku 1965 do przeszło 36 zł w 1966 r. na 1 m2 pow. użytkowej. Należy dołożyć wszelkich starań, ażeby środki te były w pełni wykorzystane i przyniosły odczuwalną poprawę warunków mieszkaniowych.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Przedstawiony przegląd wydatków budżetowych państwa przeznaczonych na polepszenie poziomu warunków bytowych ludności wskazuje, że zarówno zadania planu gospodarczego jak i budżetu zabezpieczają dalszą poprawę tych warunków. Wobec określonych możliwości naszej gospodarki w zaspokajaniu niektórych potrzeb, należałoby w szerszych niż dotychczas rozmiarach włączyć społeczeństwo w organizowanie różnego rodzaju placówek kulturalnych i socjalnych. Bardziej intensywnie należałoby wykorzystać zdolności usługowe szeregu placówek, a w szczególności kin, teatrów i różnych urządzeń sportowych i turystycznych.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">Zwiększenie ilości świadczonych usług socjalnych i kulturalnych oraz polepszenie ich jakości można również osiągnąć drogą lepszego gospodarowania środkami materialnymi i finansowymi będącymi w dyspozycji poszczególnych jednostek. Występują bowiem niejednokrotnie zasadnicze różnice w kosztach jednostkowych tego samego rodzaju usług świadczonych przez różne instytucje.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Finansowanie działalności w zakresie kultury i sztuki oraz w zakresie kultury fizycznej i turystyki odbywa się z różnych źródeł zarówno państwowych jak i spółdzielczych i społecznych. Konieczne jest zwrócenie większej uwagi na właściwą koordynację i wykorzystanie tych środków.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Referat zespołu do spraw projektu planów i budżetów rad narodowych przedstawił poseł Stanisław Cieślak (ZSL). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Henryk Janus (SD), Jan Pysz (PZPR) i Zdzisław Siedlewski (SD).</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">W roku 1965 rady narodowe zamkną swój budżet nadwyżką sięgającą ogółem 900 mln zł. Z zadowoleniem można stwierdzić, że nadwyżka ta powstała po raz pierwszy z wypracowanych dochodów własnych, a nie wskutek niezrealizowania wydatków, czyli niewykonania zadań. Nadwyżka osiągnięta przez rady narodowe stanowi pomyślny start do zadań nadchodzącej 5-latki.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Budżety rad narodowych stanowią 25,8 proc. całości budżetu państwa, który to udział jest wielkością stabilną od kilku lat.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Dochody własne rad narodowych wzrosną w 1966 r. o 3,8 proc., a środki wyrównawcze obniżą się o 3 proc. w porównaniu z 1965 r. Wydatki bieżące preliminowane są na poziomie o 5 proc. wyższym aniżeli w 1965 r. Ogółem w budżetach rad narodowych wydatki kształtować się będą poniżej poziomu tegorocznego ze względu na zmniejszenie do 85 proc. wydatków inwestycyjnych w budżetach rad. Wiąże się to że zmianami w systemie planowania i zarządzania, w myśl których wydatki inwestycyjne przedsiębiorstw terenowych nie będą mieścić się w budżetach rad narodowych; część akumulacji przedsiębiorstwa te zatrzymają na własnych rachunkach w celu finansowania inwestycji, a ponadto ich zadania inwestycyjne będą częściowo finansowane z kredytów bankowych. Ponadto na zmniejszenie wydatków ogółem w budżetach rad narodowych wpływa rozwój budownictwa mieszkaniowego spółdzielczego, finansowanego z kredytów bankowych i własnych wkładów spółdzielców.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Z analizy zadań rad narodowych w roku 1966 wynikają - zdaniem zespołu - następujące problemy:</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Planowany wzrost produkcji zarządzanego przez rady przemysłu terenowego i spółdzielczego sięga zaledwie 4,3 proc. a więc kształtuje się poniżej tempa wzrostu przewidzianego dla całego przemysłu. Wydaje się ponadto, że nadmiernie wzrasta ta część produkcji przemysłu terenowego, która służy potrzebom innych gałęzi produkcji (udział kooperacji wynosi ponad 60 proc.), podczas gdy głównym zadaniem przemysłu terenowego powinno być zaspokojenie potrzeb lokalnych, rynkowych w oparciu o lokalne surowce. Najbardziej niepokojące jest cofnięcie się terenowego przemysłu materiałów budowlanych, które to zjawisko występuje zresztą od kilku lat. Na 24 mld wartości produkcji przemysłu materiałów budowlanych, udział przemysłu terenowego sięga zaledwie 3,4 mld. Słuszny jest kierunek na przejmowanie niektórych terenowych zakładów przez przemysł kluczowy materiałów budowlanych, cała ta dziedzina jednak wymaga zwiększenia inwestycji i właściwego stosunku kluczowego przemysłu do rozwoju lokalnej produkcji materiałów budowlanych. Problem ten nie może być rozwiązany wyłącznie w drodze reaktywowania chłopskich zespołów wypału cegły.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Poważnego wysiłku organizacyjnego ze strony rad narodowych wymagają w szczególności: gospodarka komunalna i zadania w dziedzinie szkolnictwa.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Rok 1966 zapoczątkuje radykalne zmiany w dziedzinie remontów i konserwacji domów mieszkalnych. Nakłady wzrastają tu o 40 proc. i przeciętnie kształtować się będą w r. 1966 w wysokości około 37 zł na 1 m2 powierzchni mieszkalnej. Niezbędne jest udzielenie pomocy administracjom domów mieszkalnych i przedsiębiorstwom remontowym, które organizacyjnie nie są dostatecznie silne, aby mogły w przyszłym roku wypełnić zadania w zakresie remontów i konserwacji domów mieszkalnych i osiągnąć w tej dziedzinie zapowiedzianą generalną poprawę w ciągu nadchodzącej 5-latki.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Pomocy ze strony rad narodowych i Ministerstwa Gospodarki Komunalnej wymaga budownictwo mieszkaniowe spółdzielcze; chodzi głównie o zwrócenie uwagi na tereny nie w pełni przygotowane do rozwijania tej formy budownictwa. Przy braku pomocy możemy stanąć wobec zjawiska, że budownictwo to rozwijać się będzie głównie w większych ośrodkach.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">We wrześniu 1966 r. ma się rozpocząć realizacja reformy szkolnej, w której wyniku powstać ma 22 tys. klas ósmych w szkołach podstawowych. Nowych izb szkolnych przybędzie stosunkowo niewiele. Niezbędny jest więc również poważny wysiłek organizacyjny ze strony rad narodowych idący w tym kierunku, aby wygospodarować jak najwięcej dodatkowych pomieszczeń w szkołach i dla szkół. Jest to tym bardziej ważne, że dysproporcje w zakresie rozbudowy sieci szkół są w poszczególnych województwach znaczne, a wskaźnik zagęszczenia izb szkolnych - duży. Istnieje w związku z tym potrzeba utrzymania nadal społecznego funduszu budowy szkół oraz rozwijania budownictwa szkolnego w ramach czynów społecznych.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">Od 1 stycznia 1966 r. wymiar i pobór świadczeń pieniężnych wsi przekazany zostaje w całości gromadzkim radom narodowym. Wymagać będzie dużej pracy, aby świadczenia te sięgające 10 mld zł rocznie były prawidłowo obliczane i wpływały w terminie. Należy w szczególności zwrócić uwagę na właściwe, uwzględniające wielkość gromady i liczbę mieszkańców rozdysponowanie dodatkowych etatów, jakie gromadzkie rady narodowe otrzymają na wykonanie tego zadania.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Sprawozdawca poinformował o przedstawionych wstępnie zespołowi przez przedstawicieli Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Finansów zamierzeniach uregulowania problemu aktywizacji małych miast. Zamierzenia te są słuszne i godne poparcia, powinny one jak najszybciej uzyskać formę odpowiednich aktów prawnych.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">W łącznej dyskusji nad referatami udział wzięli posłowie: Stanisław Kozioł (ZSL), Władysław Piłatowski (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Igor Łopatyński (PZPR), Franciszek Blinowski (PZPR), Czesław Domagała (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”).</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępcy Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierz Secomski i Zbigniew Januszko, Przewodniczący Komisji Planowania - Stefan Jędrychowski oraz Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Podsumowując dyskusję, przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR), stwierdził m. in.:</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">Z przebiegu dyskusji wynika potrzeba ujęcia niektórych ważnych zagadnień w dezyderaty, których projekt powinien opracować specjalnie wyłoniony zespół poselski. Na podstawie dyskusji można scharakteryzować problemy, którym rząd powinien poświęcić szczególną uwagę w roku realizacji planu w roku 1966.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">Chodzi w pierwszym rzędzie o kierunki tworzenia i wykorzystania rezerw, jakie tkwią potencjalnie w planie przyszłorocznym zarówno w dziedzinie produkcji, jak i inwestycji.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">W zakresie inwestycji szczególnej uwagi wymaga cały proces ich usprawniania, a więc skracanie cykli, zwężanie frontu nowo rozpoczynanych robót, bardziej szczegółowo bilansowanie mocy przerobowych i zaopatrzenia materiałowego w przekroju wojewódzkim w tym celu, aby - obok zabezpieczenia inwestycji planu centralnego - zapewnić realizację inwestycji terenowych, w tym również typu socjalnego. Należy uwzględnić potrzebę uzupełnienia mocy przerobowych przedsiębiorstw wykonawczych w województwach odczuwających ich deficyt. Skrupulatnej kontroli wymaga zarówno tok realizowania inwestycji, jak przygotowań do ich uruchomienia, również pod względem kadrowym, w wielu bowiem resortach występują z tej przyczyny istotne opóźnienia w uzyskiwaniu oczekiwanej zdolności produkcyjnych nowych obiektów przemysłowych.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">W rozdziale środków inwestycyjnych na dalsze lata 5-latki a także możliwie w toku realizacji przyszłorocznego planu, należy w większym stopniu uwzględnić potrzeby przemysłu lekkiego, którego moce produkcyjne, zwłaszcza w zakresie przędzalnictwa i wykończalnictwa są wykorzystane, a zadania w stosunku do rynku wewnętrznego i eksportu -- rosną.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">Podobnie uwzględnić należy problem rozbudowy magazynów dla obrotu płodami rolnymi, z zastosowaniem prostszych, mniej kosztownych rozwiązań.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">W centrum zainteresowania powinien pozostawać nadal cały kompleks zagadnień związanych z zaopatrzeniem wsi, modernizacją przemysłu terenowego i rozwojem produkcji materiałów budowlanych. Należy dołożyć starań, aby w tych dziedzinach osiągnąć wyniki optymalne.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#">Wzrastający udział spółdzielczości w budownictwie mieszkaniowym nasuwa konieczność czuwania nad racjonalnym, możliwie elastycznym rozdziałem środków na cele budownictwa spółdzielczego, rozwijania go w różnorodnych formach odpowiadających lokalnym możliwościom i potrzebom tak, aby ten rodzaj budownictwa mógł się rozwijać proporcjonalnie w całym kraju, a nie tylko w określonych ośrodkach.</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">W dyskusji wiele miejsca zajęły sprawy jakości produkcji. Obok kroków podejmowanych przez przemysł w kierunku poprawy i unowocześnienia produkcji, pożądane byłoby ustawowe uregulowanie tego problemu, obowiązujące bowiem przepisy w tej dziedzinie nie stanowią już właściwego instrumentu działania na rzecz poprawy jakości.</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">W dyskusji poruszono również problemy deglomeracji. Należy uznać za niesłuszne tendencje powstałe w wielu większych miastach podjęcia deglomeracji nie tyle z punktu widzenia faktycznych potrzeb, ile z uwagi na, jak to się często uzasadnia chęć oczyszczenia miast z uciążliwych zakładów pracy. Zamierzenia w tej dziedzinie zasadniczo powinny uzasadniane być efektami produkcyjnymi, opłacalnością ekonomiczną, z uwzględnieniem wymogów celowego wykorzystania posiadanych środków.</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">Komisja powołała zespół do opracowania projektu dezyderatów, w skład którego weszli posłowie: Krystyna Biernacka (SD), Stanisław Cieślak (ZSL), Czesław Domagała (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR). Władysław Piłatowski (PZPR) i Zdzisław Siedlewski (SD).</u> | |
| 95 | + </div> | |
| 96 | + </body> | |
| 97 | + </text> | |
| 98 | + </TEI> | |
| 99 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00007-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00007-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 7/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 7/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:7</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">7</note> | |
| 21 | + <date>1965-12-01</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00007-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 1 grudnia 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów kontynuowała obrady poświęcone omówieniu referatów zespołów problemowych Komisji opracowanych na podstawie własnej analizy projektu uchwały o NPG na 1966 r. oraz podstawowych założeń planu na 1967 r. i projektu ustawy budżetowej na 1966 r. oraz w oparciu o wyniki prac komisji sejmowych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Przedmiotem prac Komisji były następujące problemy:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- postęp techniczny, - koszty, akumulacja i normatywy finansowe, - projekt budżetu na 1966 r. w częściach dotyczących Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, - przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z Przewodniczącym Komitetu, wiceprezesem Rady Ministrów - Eugeniuszem Szyrem, - przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Józefem Trendotą, - Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski, - przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z Prezesem - Konstantym Dąbrowskim i wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Opracowany przez podkomisję referat o planie rozwoju techniki na lata 1966-1967 oraz o projekcie budżetu Komitetu Nauki i Techniki na rok 1966 przedstawił poseł Wiktor Obolewicz (PZPR). W skład podkomisji wchodzili ponadto posłowie: Jan Kołder (PZPR), Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Projekt planu prac naukowo-badawczych w dziedzinie przygotowania nowej techniki stanowi kontynuację i dalsze pogłębienie metod planowania zastosowanych w planie na lata 1965-1966. Plan ten opracowany został w układzie kierunkowym i przewiduje kompleksowe opracowanie zadań i koordynację prac w ramach poszczególnych problemów. Pozwala to na bardziej racjonalne wykorzystanie całego potencjału badawczego poszczególnych resortów, Polskiej Akademii Nauk i szkolnictwa wyższego.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Projekt planu ważniejszych prac naukowo-badawczych obejmuje 36 kierunków o charakterze ogólnym, w ramach których wyodrębniono 425 problemów, z czego 333 kontynuowanych i 92 nowo rozpoczynanych.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Zadania w zakresie wprowadzenia nowej techniki do praktyki produkcyjnej obejmuje 461 zadań, z tego 188 dotyczących uruchomienia produkcji nowych maszyn, urządzeń i wyrobów, 167 zadań w zakresie wprowadzenia i rozszerzenia mechanizacji, automatyzacji oraz rozszerzenia postępowych metod technologicznych oraz 106 zadań w zakresie zaprzestania produkcji maszyn i urządzeń o konstrukcji przestarzałej. Zadania w zakresie wycofania z produkcji maszyn i urządzeń o konstrukcji przestarzałej zostały do projektu planu wprowadzone po raz pierwszy.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Projekt planu podstawowych zadań normalizacyjnych na lata 1966-1967 opracowany jest po raz pierwszy w układzie problemowym obejmującym węzłowe zadania normalizacyjne. Cechą charakterystyczną tego planu jest ściślejsze powiązanie normalizacji z zadaniami rozwoju nauki i techniki, zwłaszcza na odcinku unowocześnienia produkcji i poprawy jej jakości.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">W stosunku do roku 1965 wpłaty przedsiębiorstw na fundusz postępu technicznego wzrosną w roku 1966 o 11,9 proc., a na fundusz nowych uruchomień o 10 proc. W roku 1967 wskaźnik ten wyniesie odpowiednio - 11,2 proc. i 10,1 proc.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Planowany wzrost zatrudnienia w instytucjach i centralnych laboratoriach badawczych wyniesie 2.560 osób, co uzasadnione jest koniecznością intensyfikacji pracy tych placówek w kierunku poprawy jakości produkcji i unowocześnienia wyrobów.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W niektórych resortach przewiduje się przejęcie w 1966 r. z inwestycji nowych obiektów oraz utworzenie szeregu placówek naukowo-badawczych, w związku z rozszerzeniem lub podjęciem badań w nowych dziedzinach.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Ponadto w dyspozycji przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki pozostaje - podobnie jak w roku 1965 - rezerwą 1000 etatów z przeznaczeniem na regulowanie ewentualnych nieprawidłowości wzrostu zatrudnienia i pokrywania potrzeb wynikających z zadań dodatkowych włączonych w ciągu roku do planów placówek naukowo-badawczych.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Zakłada się, że ogólne nakłady na inwestycje związane z rozwojem nauki i techniki wzrosną w roku 1966 w stosunku do 1965 r. - o 20,8 proc., a w 1967 r. - o 9,6 proc. Niezależnie od nakładów inwestycyjnych przewiduje się wydatki pozainwestycyjne na zakup aparatury naukowo-badawczej specjalnej: w roku 1966 - 115 mln zł i w roku 1967 - 135 mln zł.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Ponadto przewidziane są nakłady w postaci środków dewizowych na zakup licencji w krajach kapitalistycznych oraz na opłaty za licencje dotychczas nabyte oraz rezerwa środków dewizowych na ponadplanowe zakupy aparatury naukowo-badawczej.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W projekcie planu na 1966 r. i podstawowych założeń na rok 1967 zawarto zobowiązanie dla ministrów (kierowników urzędów centralnych) do zabezpieczenia w ramach limitów przeznaczonych na import towarów w latach 1966-1967 odpowiednich kwot na, związany z zakupami licencji, import kooperacyjny i inwestycyjny niezbędny do zastosowania nabytych licencji.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Po raz pierwszy przy opracowywaniu projektu planu rozwoju nauki i techniki na lata 1966-1967 podjęto próby ustalenia efektów ekonomicznych w formie rachunkowej i określenia okresu zwrotu nakładów na poszczególne prace w dziedzinie rozwoju nauki i techniki. Przy ustalaniu tej efektywności w szerokim jeszcze zakresie stosowano metodę opisową. Dla wielu problemów matematyczne ustalenie efektów okazało się niemożliwe bez przeprowadzenia prac studialnych, bądź rozwiązania postawionego zadania badawczego. Do takich należą w szczególności problemy, których celem jest np. dokonanie optymalnego wyboru wśród wielu możliwych surowców, metod technologicznych lub konstrukcji. W odniesieniu do niektórych problemów wyliczenie efektywności okazało się niemożliwe wobec niewymierności efektów jak np. w problematyce rozwoju transportu, gdzie dominuje problematyka bezpieczeństwa ruchu itp.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Na tle przeprowadzonej analizy projektu planu postępu technicznego, podkomisja zwraca uwagę na:</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">- prawidłowość podstawowych kierunków planu postępu technicznego;</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">- konieczność dalszego zaostrzenia dyscypliny w zakresie realizacji planów postępu technicznego i doskonalenia metod kontroli tej realizacji przez Komitet Nauki i Techniki;</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">- konieczność dalszego wzmocnienia zaplecza naukowo-badawczego i wzrostu efektywności prac tego zaplecza;</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">- badanie możliwości stałego zwiększania nakładów na postęp nauki i techniki, - położenie większego nacisku na prace w zakresie rekonstrukcji i uprzywilejowywanie najważniejszych dziedzin i gałęzi życia gospodarczego w zakresie prac rekonstrukcyjnych dążąc do zmniejszania dystansu między poziomem technicznym w świecie i u nas w kraju;</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">- lepsze wykorzystanie i wdrażanie wynalazków, a przede wszystkim szersze zaangażowanie zaplecza naukowo technicznego w tym zakresie;</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">- zacieśnienie współpracy z Urzędem Patentowym i Głównym Urzędem Miar zwłaszcza w wyniku rozszerzenia zakresu jego działalności.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Budżet Komitetu Nauki i Techniki na 1966 r. przewiduje wydatki w kwocie 292.170 tys. zł.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Podkreślić należy, że podstawowe zamierzenia Komitetu Nauki i Techniki na 1966 r. w dużym stopniu uwzględniają uwagi Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów ubiegłej kadencji Sejmu. Zakładają one m. in. wzmocnienie działalności koordynacyjnej Komitetu Nauki i Techniki, pełniejsze wykorzystanie doświadczeń zagranicznych oraz dokonanie szeregu zmian strukturalnych w zapleczu naukowo-technicznym i lepsze wykorzystanie tego zaplecza dla realizacji zadań w dziedzinie rozwoju techniki.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Udział Komitetu w realizacji planu postępu technicznego będzie się przejawiał zarówno w kontroli jego wykonania, w usuwaniu ewentualnych przeszkód i hamulców, doskonaleniu systemu bodźców ekonomicznych, usprawnianiu współdziałania poszczególnych jednostek gospodarczych wykonujących zadania planu.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Komitet stawia sobie szereg szczegółowych zadań w poszczególnych dziedzinach gospodarki narodowej. I tak np. w dziedzinie hutnictwa problem zastosowania paliw zastępujących część koksu w procesach wielkopiecowych, wzbogacenie metod przerobu rud i koncentratów miedzi itp. W dziedzinie górnictwa i geologii wysuwa się problematykę usprawnienia robót prowadzonych w warunkach zagrożenia wodnego w kopalniach okręgu miedziowego oraz opanowanie techniki głębokich wierceń. Poważne zadania wysuwa się w zakresie rozwoju energetyki w długofalowym planie do r. 1985, jak również w zakresie budownictwa uprzemysłowionego szersze zastosowanie nowych tworzyw i prefabrykatów itd.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Podkreślić należy, że w ramach prac nad problemami jakości i nowoczesności produkcji przewidziane jest:</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- stworzenie warunków do oceny i klasyfikacji poziomu technicznego i jakości wyrobów;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">- wprowadzenie świadectw dopuszczania wyrobów przemysłu maszynowego do seryjnej produkcji;</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">- kontynuowanie prac nad rozwojem zaplecza naukowo-technicznego;</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">- wzmocnienie ochrony patentowej polskich rozwiązań technicznych;</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">- opracowanie programu doskonalenia kadr z wyższym i średnim wykształceniem w latach 1966-70.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Wiele uwagi poświęcone będzie problemowi rekonstrukcji przede wszystkim poprzez opracowanie programu rekonstrukcji generalnych założeń inwestycji i planów perspektywicznych oraz dokonanie oceny opracowanych już programów. W roku 1966 Komitet rozpocznie wstępne prace nad opracowaniem perspektywicznego planu rozwoju nauki i techniki.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Referent uznał, że budżet Komitetu Nauki i Techniki zaspakaja niezbędne potrzeby i wniósł o przyjęcie go w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Franciszek Blinowski (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Stanisław Cieślak (ZSL), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Jan Kołder (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Jan Dziemba (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Igor Łopatyński (PZPR), Józef Kulesza (PZPR), dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki, wiceprezes Rady Ministrów - Eugeniusz Szyr oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Józef Trendota.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">W dyskusji wskazywano, że rosnące z roku na rok w budżecie centralnym i w budżetach poszczególnych resortów nakłady na rozwój nauki i postępu technicznego są wymownym świadectwem wagi, jaką do tych zagadnień przywiązują władne państwowej w rozwoju zaplecza techniczno-naukowego w ostatnim dziesiątku lat dokonany został w Polsce poważny skok, tym niemniej w wielu dziedzinach jesteśmy zapóźnieni, co stwarza konieczność koncentrowania wysiłków i zwiększania środków na te cele.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Plan rozwoju techniki na następne lata zakłada poważne zwiększenie zatrudnienia w zapleczu techniczno-naukowym. W związku z tym niezbędne staje się jak najbardziej prawidłowe rozmieszczenie kadr; niezbędne byłoby opracowanie programu działania w tej dziedzinie, uwzględniającego nie tylko prawidłowe wykorzystanie nowozatrudnionych, lecz również przemieszczenie zatrudnionej w produkcji kadry inżynieryjno-technicznej, której doświadczenie i kwalifikacje mogą okazać się niezwykle przydatne dla rozwoju prac naukowo-badawczych. W programowaniu zatrudnienia nie może być żywiołowości, procesy te powinny być kierowane centralnie przez Komitet Nauki i Techniki; bez zachowania tego warunku nie uzyska się dostatecznej efektywności rosnących nakładów na rozwój nauki i techniki.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Poruszono problemy związane z wdrażaniem do produkcji nowej techniki, z rozwojem ruchu wynalazczości i racjonalizacji; stwierdzono, że mimo podjętych kroków, w dalszym ciągu droga od wynalazku do jego zastosowania w produkcji jest zbyt długa. W wielu zakładach pracy komórki wynalazczości i kluby NOT nie przejawiają dostatecznej aktywności, nie wszędzie stworzono klimat zachęcający do inicjatywy w tej dziedzinie, nie wszędzie należycie wykorzystuje się stworzony już system bodźców ekonomicznych. Nie jest w pełni realizowana uchwała rządu o organizacji służb ekonomicznych w zakładach pracy; w niektórych przedsiębiorstwach potraktowano tę sprawę formalnie, w niektórych występują trudności z zabezpieczeniem kadr dla tych służb.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Zastrzeżenia budzi część opracowanych przez zjednoczenia programów rekonstrukcji techniczno-organizacyjnej zakładów; w zbyt małym stopniu w programach tych uwzględnione są założenia perspektywicznego rozwoju zakładów.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Wskazywano na potrzebę stworzenia możliwości kadrom inżynieryjno-technicznym zatrudnionym w małych miastach i miasteczkach szerszego korzystania z dorobku naukowego.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Niedostateczne jest - zdaniem posłów - wprowadzanie zdobyczy postępu technicznego w dziedzinie mechanizacji szczególnie ciężkich pracochłonnych robót w transporcie, budownictwie itd., w zbyt małym stopniu wprowadza się tzw. mały postęp techniczny.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Dyskutowano związki nauki z przemysłem, stwierdzając pogłębienie współpracy wyższych uczelni z zakładami przemysłowymi; niezbędne jest jednak bliższe powiązanie planu Komitetu Nauki i Techniki z planami wyższych uczelni w dziedzinie rozwoju określonych, szczególnie ważnych kierunków badań.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR):</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Ilość środków angażowanych na rozwój postępu techniki i nauki stale się zwiększa; w stosunku do rosnących potrzeb nie są one we wszystkich pozycjach wystarczające, tym bardziej więc niezbędne jest celowe ich zagospodarowywanie, zachowanie właściwych proporcji wydatków na poszczególne dziedziny nauki i techniki.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Niezbędne jest wzmocnienie zaplecza naukowo-technicznego, lepsze wyposażenie go w maszyny i urządzenia, prowadzenie właściwej polityki kadrowej; dotąd zbyt wiele było żywiołowości w kształtowaniu rozwoju tego zaplecza; konieczne jest centralne nim sterowanie bez organizacyjnej centralizacji, na co Komitet Nauki i Techniki powinien zwrócić szczególną uwagę.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">W związku z postępującym procesem chemizacji życia, zarówno Ministerstwo Przemysłu Chemicznego jak i Komitet Nauki i Techniki powinny w większym stopniu uwzględnić badania związane wykorzystaniem i stosowaniem wyrobów chemicznych przez przemysł i innych użytkowników.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Wykorzystanie aparatury kontrolno-pomiarowej w zakładach, jak i stan tej aparatury budzą poważne zastrzeżenia. Komisja w ubiegłej kadencji zwracała już uwagę na to zagadnienie; wydaje się niezbędne szczegółowe rozpatrzenie problemu przy opracowaniu projektu następnego planu 5-letniego.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu na 1966 r. Komitetu Nauki i Techniki w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Projekt budżetu Ministerstwa Finansów na rok 1966 zreferował poseł Jan Dąb-Kocioł (ZSL).</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Ministerstwo Finansów dokonało poważnej pracy w zakresie dostosowania systemu finansowego do zmian w systemie planowania i zarządzania gospodarką narodową. Nie mniej poważne zadania stają przed aparatem finansowym w 1966 r., jeśli chodzi o realizowanie zasad tego systemu.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Aby nowe zasady mogły być prawidłowo wcielane w życie od 1 stycznia 1966 r. niezbędne jest:</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">- ścisłe i pełne włączenie całego aparatu finansowego do szeroko podjętej akcji instruktażowej w resortach, zjednoczeniach i przedsiębiorstwach;</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">- systematyczna i wnikliwa analiza działania nowego systemu planowania i zarządzania oraz stosowanie środków zapobiegających występowaniu szkodliwych tendencji lub antybodźców;</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">- wzmocnienie oddziaływania poprzez system kredytowy na procesy produkcyjne, ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania się zapasów;</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">- wnikliwa ocena zamierzeń inwestycyjnych na tle zdolności i rezerw produkcyjnych przedsiębiorstw;</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">- wykorzystanie nowoczesnej techniki obliczeniowej dla pogłębienia kompleksowej analizy ekonomicznej.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Na tym tle poważnie wzrastają zadania banków.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Główne zadania Narodowego Banku Polskiego to oddziaływanie na gospodarkę zjednoczeń, m. in. przez pogłębienie analizy i kontroli wykorzystania funduszów płac i limitów zatrudnienia; oddziaływanie na produkcję rynkową i zaopatrzenie rynku poprzez kontrolę przestrzegania umów i właściwego wykorzystania funduszu płac dla poprawy asortymentowej struktury produkcji oraz zwrócenie szczególnej uwagi na kształtowanie się stanu zapasów normatywnych.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Jednym z głównych zadań Banku Inwestycyjnego jest oddziaływanie na bardziej oszczędne inwestowanie w skali zjednoczeń a nie, jak dotychczas, w skali poszczególnych zadań inwestycyjnych.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Bank Rolny powinien pogłębić oddziaływanie na procesy produkcyjne w rolnictwie przez właściwą realizację pomocy kredytowej państwa dla gospodarki uspołecznionej i indywidualnej.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">W zadaniach PKO na czoło wysuwa się szersze propagowanie wkładów na budownictwo spółdzielcze w zakładach pracy i wśród młodzieży oraz wkładów wieloletnich, jak również aktywizowanie ajencji PKO w zakładach pracy i w placówkach pocztowych.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Realizowanie od przyszłego roku przez gromadzkie rady narodowe zadań wymiaru i poboru świadczeń pieniężnych wsi wymagać będzie wzmożonego działania instruktażowo-inspekcyjnego ze strony nadrzędnych szczebli aparatu finansowego.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Z realizacją złożonych zadań wynikających z nowego systemu finansowego wiąże się problem kadr dla aparatu finansowego. Poza centralą Ministerstwa Finansów i bankami, dotkliwie odczuwa się niedobór kadr z wyższym wykształceniem ekonomicznym. Stosunkowo duży jest odpływ kadr wysokokwalifikowanych z terenowych ogniw resortu finansów do innych placówek, ze względu na bardziej atrakcyjne warunki pracy. Trudności pogłębia fakt, że kształcenie kadr ekonomistów na poziomie wyższym pozostaje w Polsce nadal znacznie w tyle za kształceniem w wielu innych kierunkach, pomimo że potrzeby w omawianej dziedzinie szybko rosną, zarówno w aparacie finansowym, jak i przemyśle.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">W imieniu zespołu ds. kosztów, akumulacji i normatywów finansowych referat przedstawił poseł Bronisław Warowny (ZSL). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Franciszek Blinowski (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Ewa Trojanowska (bezp.).</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">W roku 1965 przewiduje się uzyskanie przez przedsiębiorstwa uspołecznione ponadplanowej akumulacji finansowej w kwocie 3,2 mld zł, czyli przekroczenie planu akumulacji o 2 proc.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Przekroczenie planu akumulacji w roku 1965 pozwoli na utworzenie funduszu zakładowego o ponad 13 proc. w skali krajowej wyższego niż planowano.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">W planie na 1966 r. zakłada się, że przedsiębiorstwa uspołecznione osiągną akumulację wyższą o 6,5 proc. w porównaniu z założeniami planu na rok 1965. Akumulacja w przemyśle powinna wzrosnąć o 10,3 proc. przy wzroście produkcji o 6,2 proc. Podstawowym elementem, który zapewni szybszy wzrost akumulacji niż produkcji w roku 1966 będzie obniżenie kosztów własnych.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">W planie na 1966 r. szacuje się obniżenie poziomu kosztów w całym przemyśle na ok. 0,5 proc., co oznacza że wskaźnik udziału kosztów w wartości produkcji obniży się z 82,1 proc. w roku 1965 do 81,7 proc. w roku 1966. Przewiduje się, że najpoważniejsze obniżenie kosztów nastąpi w dziedzinie kosztów materiałowych. Największe tempo obniżenia poziomu kosztów założono w przemysłach: chemicznym - 1,7 proc., lekkim - 1,5 proc., ciężkim - 1,3 proc.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Przy wzroście globalnej akumulacji w roku 1966 - o 6,5 proc. wpłata do budżetu państwa wzrośnie tylko o 0,9 proc. w stosunku do wpłaty przewidzianej w roku 1965. Udział akumulacji przedsiębiorstw w budżecie państwa w roku 1966 zmniejszy się zatem do 78,9 proc. w stosunku do 83,3 proc. w roku 1965. Założenie tego spadku dochodów budżetu pochodzących z akumulacji przedsiębiorstw wynika przede wszystkim ze zmian w systemie finansowania przedsiębiorstw i zjednoczeń. Wzrasta natomiast poważnie, bo o 32,4 proc. część akumulacji przeznaczona na fundusz rozwoju przedsiębiorstw.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">Zwiększenie funduszu rozwoju przedsiębiorstw spowodowane jest m. in. założeniem znacznego rozszerzenia rozmiarów inwestycji własnych przedsiębiorstw, które w nowym systemie będą dokonywane, głównie z wygospodarowanych zysków przedsiębiorstw. Istotną zmianą w systemie finansowania przedsiębiorstw będzie również przyjęcie zasady finansowania z funduszu rozwoju rzeczywistych zapasów, a nie ich normatywów; wpłynie to zapewne na zmniejszenie zapasów ponadnormatywnych.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">Wydaje się, że w związku z wprowadzeniem nowego systemu finansowania przedsiębiorstw, należałoby zwrócić uwagę jednostek gospodarczych na większą troskę o usuwanie nieprawidłowości objawiających się w formie tzw. strat nadzwyczajnych, szczególnie strat związanych z nieterminowymi dostawami, przetrzymywaniem wagonów itp.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Rozszerzenie znaczenia funduszów własnych przedsiębiorstw, a zwłaszcza funduszu rozwoju i związana z tym możliwość wyboru w przedsiębiorstwie przeznaczania środków na zapasy czy inwestycje - powinna wpłynąć na zwiększenie roli rachunku ekonomicznego w przedsiębiorstwach. Zwiększa to również odpowiedzialność organów nadrzędnych.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">W roku 1966 wprowadza się również zmiany w systemie finansowania przedsiębiorstw budowlanych. Szereg elementów przebiega podobnie jak w przemyśle. Najważniejsze jednak znaczenie mają te zmiany systemu finansowania budownictwa, które prowadzą do obniżenia kosztów budowy i terminowego oddawania obiektów do użytku. W tym zakresie zasadnicze znaczenie będzie miało wprowadzanie pełnego kredytowania robót w toku, rozliczania się z przedsiębiorstwami budowlanymi za cały obiekt lub gotowe elementy. Przedłużenie wykonania robót oznaczać będzie wzrost oprocentowania, a więc pogorszenie wyników finansowych.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">W łącznej dyskusji nad referatami udział wzięli posłowie: Czesław Burski (ZSL), Franciszek Blinowski (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Wiktor Obolewicz (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Feliks Starzec (ZSL) i Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), wyjaśnień udzielili: Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Gajewski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Józef Trendota, Minister Finansów - Jerzy Albrecht i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">Z uznaniem podkreślano fakt, że po raz pierwszy projekt budżetu państwa przedstawiony został Sejmowi w nowym układzie uwzględniającym wyniki finansowe zjednoczeń przemysłowych. Uzyskuje się tym samym obraz rozwoju gospodarczego, którego bazę stanowią przedsiębiorstwa przemysłowe i ich zjednoczenia.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">W sposób wyrazisty, bez nadmiernej szczegółowości, występują w budżecie poszczególne grupy wydatków. Po raz pierwszy również przedstawiony został (w ujęciu rocznym) plan kredytowy obejmujący całość systemu kredytowego w Polsce, w tym również kredytowanie inwestycji centralnych, inwestycji zjednoczeń i środków obrotowych.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">Podkreślano jako słuszną przyjętą w nowym systemie finansowym zasadę, że decyzją Banku będzie mogło ulec ograniczeniu finansowanie środków obrotowych oraz inwestycji przedsiębiorstwa, w przypadku przyrostu zbędnych i nieprawidłowych zapasów. Komisja zwróciła uwagę na konieczność podejmowania dalszych kroków zmierzających do podnoszenia rentowności przedsiębiorstw, przy równoczesnym eliminowaniu niesłusznych, z punktu widzenia społeczno-ekonomicznego, przejawów (ceny, asortymenty). Uwaga działaczy gospodarczych powinna w szczególności skupić się na sprawie obniżki kosztów materiałowych.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu państwa na rok 1966 w części dotyczącej Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 91 | + </div> | |
| 92 | + </body> | |
| 93 | + </text> | |
| 94 | + </TEI> | |
| 95 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00008-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00008-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 8/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 8/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:8</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">8</note> | |
| 21 | + <date>1965-12-03</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00008-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 3 grudnia 1965 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów zakończyła prace nad projektem uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na 1966 r. oraz podstawowych założeń planu na 1967 r. oraz projektem ustawy budżetowej na 1966 r.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- członkowie prezydiów innych komisji sejmowych;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede;</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Julianem Kole;</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z Prezesem - Konstantym Dąbrowskim.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Sprawozdawca generalny projektu uchwały o NPG i projektu ustawy budżetowej - poseł Franciszek Blinowski (PZPR) zreferował propozycje poprawek do obu projektów zgłoszone przez komisje sejmowe w wyniku rozpatrzenia przez nie odpowiednich części projektów planu i budżetu na rok 1966 oraz założeń na rok 1967.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Komisja rozpatrzyła i przyjęła m. in. następujące poprawki do projektu uchwały o NPG.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W wyniku dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Franciszek Gesing (ZSL), Edmund Stuczyński (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”) oraz na podstawie wyjaśnień udzielonych przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Stefana Jędrychowskiego i I zastępcę Przewodniczącego - Tadeusza Gede, Komisja przyjęła wniosek Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, aby w roku 1966 zwiększyć przewidziane w projekcie planu na ten rok rynkowe dostawy cementu dla wsi o 100 tys. ton, do ogółem 3.260 tys. ton. Ze względu na potrzeby budownictwa indywidualnego w okręgu śląskim, z dodatkowej puli rynkowej 100 tys. ton cementu przeznaczyć należy 5 tys. ton dla odbiorców miejskich w tym okręgu.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Równocześnie Komisja postanowiła wspólnie z Komisją Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego wystąpić z dezyderatami w sprawie:</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">- uwzględnienia w toku realizacji planu na rok 1966 potrzebę dalszego zwiększenia dostaw materiałów budowlanych na rynek wiejski, w miarę ponadplanowego wzrostu produkcji lub wyłonienia się innych rezerw bilansowych;</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">- wzmożenia przez powołane do tego organa kontroli nad prawidłowym przydziałem cementu na rynek wiejski w tym celu, aby zapobiec zaopatrywaniu z tej puli innych odbiorców.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W toku dyskusji wysunięto postulat, aby sejmowa Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej w ciągu roku 1966 poświęciła szczególną uwagę kształtowaniu się produkcji i wykorzystaniu wszelkich rezerw produkcyjnych w przemyśle materiałów budowlanych.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Komisja przyjęła wniosek Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie zwiększenia nakładów inwestycyjnych na leśnictwo (melioracje leśne, budowa dróg, hoteli robotniczych i osad leśnych) - o ponad 20 mln zł na rok 1966.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Komisja uznała za słuszny kolejny wniosek Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie zwiększenia obszaru zalesień w latach 1966-1967.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W wyniku dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Jerzy Szukała (PZPR), Bronisław Drzewiecki (ZSL), Józef Kulesza (PZPR) i Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski, wniosek Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego dotyczący zmniejszenia pozyskania drewna w 1967 r. odesłano do ponownego wielostronnego rozpatrzenia przez tę Komisję przy omawianiu projektu planu 5-letniego. Zwrócono równocześnie uwagę na konieczność pełniejszego zagospodarowania odpadów w przemyśle drzewnym.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Komisja przyjęła poprawki proponowane przez Komisję Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy idące w kierunku ujęcia w projekcie planu zadań w dziedzinie postępu technologicznego w przemyśle włókienniczym i skórzanym (włókna sztuczne, barwniki), oraz produkcji maszyn dla przemysłu włókienniczego.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Na wniosek Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy uwzględniono w projekcie planu zadania rzemiosła indywidualnego; powinno ono przede wszystkim rozwijać usługi dla ludności i rolnictwa oraz rozszerzać zakres szkolenia uczniów, zwłaszcza w tych regionach, w których nie cała młodzież ma warunki do nauki zawodu w szkołach i uspołecznionych zakładach pracy. Należy stworzyć warunki sprzyjające powstawaniu nowych warsztatów rzemieślniczych w małych miastach i na wsi oraz zwiększeniu zakresu szkolenia w rzemiośle; liczba uczniów pobierających naukę zawodu w warsztatach rzemieślniczych powinna w 1966 r. wynieść 60 tys. osób.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przyjęto szereg poprawek proponowanych przez Komisję Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, między innymi wniosek dotyczący oddania do użytku w roku 1966 wytwórni fenolu i acetonu.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Na wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych przyjęto poprawkę określającą przyrost ilości miejsc w zakładach pomocy społecznej w roku 1966 o około 1.500 (ogółem do ok. 42,5 tys.) z tym, że przyrost ten nastąpi głównie w zakładach typu specjalnego. Postawiono również podkreślić w projekcie uchwały o NPG, że w roku 1966 nastąpi dalszy rozwój różnych form opieki społecznej.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Komisja przyjęła projekt uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na rok 1966 i podstawowych założeniach na rok 1967 z autopoprawkami rządu i poprawkami komisji sejmowych.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Komisja rozpatrzyła i przyjęła m. in. następujące poprawki do projektu ustawy budżetowej na 1966 r.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W wyniku dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Irena Janiszewska (PZPR), Jan Frankowski (bezp. Stow. Chrześć. Społ.), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Leon Kasman (PZPR), Józef Kulesza (PZPR), oraz na podstawie wyjaśnień udzielonych przez Ministra Finansów - Jerzego Albrechta, Komisja przyjęła wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych dotyczący budżetu Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej; w myśl wniosku, dotacje dla organizacji społecznych: Polskiego Czerwonego Krzyża, Polskiego Związku Niewidomych, Związku Inwalidów Wojennych, Polskiego Związku Głuchoniemych oraz Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej, zwiększone zostaną o 6,5 mln zł z uwzględnieniem m. in. potrzeb Polskiego Czerwonego Krzyża, który dodatkowe środki zużytkuje na rozszerzenie opieki nad niedołężnymi chorymi w domach.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Komisja przyjęła wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych dotyczący zwiększenia dotacji dla budżetów terenowych na rozszerzenie form opieki społecznej; Komisja stanęła na stanowisku, że wprawdzie rosnące nadwyżki budżetowe w terenowych radach narodowych stwarzają możliwość zwiększenia środków na pomoc społeczną przez same rady, niemniej jednak z uwagi na duże potrzeby w tej dziedzinie i na konieczność zmniejszenia dysproporcji występującej w zakresie wysokości środków na ten cel w poszczególnych radach, Komisja postanowiła przeznaczyć na ten cel dodatkowo 8 mln zł. Komisja Pracy i Spraw Socjalnych powinna przedyskutować z przedstawicielami rad narodowych zasady polityki rad w dziedzinie pomocy społecznej.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Komisja przyjęła wniosek Komisji Kultury i Sztuki o zwiększenie o 1,5 mln zł wydatków budżetowych Ministerstwa Kultury i Sztuki z przeznaczeniem na poprawę ochrony dóbr muzealnych oraz o 1,5 mln zł - na zakup dzieł sztuki współczesnej.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">W wyniku dyskusji, w której głos zabrali posłowie: Alicja Musiałowa (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Jan Frankowski (bezp. Stów. Chrz. Społ.), Zdzisław Siedlewski (SD), Komisja przyjęła wniosek Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej dotyczący zwiększenia w budżecie Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej środków przeznaczonych na podniesienie norm żywieniowych w szpitalach psychiatrycznych o 1,50 zł.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Komisja ustosunkowała się do wniosku Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej w sprawie zwiększenia wydatków na umasowienie sportu zwłaszcza wśród młodzieży. Komisja postanowiła uwzględnić potrzeby Szkolnego Związku Sportowego, przyznając 2,5 mln zł na zwiększenie wydatków Ministerstwa Oświaty. Środki te mają być całkowicie zużytkowane na zakup sprzętu sportowego dla młodzieży szkolnej.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Komisja przyjęła projekt ustawy budżetowej na 1966 r. z autopoprawkami rządu i poprawkami komisji sejmowych.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, po przeanalizowaniu projektu planu gospodarczego i budżetu na rok 1966 i zapoznaniu się ze stanowiskiem w tej sprawie pozostałych komisji sejmowych wyraziła opinię, że podstawowe proporcje planu i budżetu zostały ustalone prawidłowo, zadania wytyczone w planie są realne i wewnętrznie zharmonizowane i służą zaspokojeniu najpilniejszych potrzeb społecznych oraz zabezpieczają dalszy, zrównoważony rozwój gospodarki, oświaty i kultury.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Akceptując w pełni generalne założenia i proporcje planu i budżetu na rok 1966, Komisja uważa za konieczne, aby w toku realizacji planu, jak również przy opracowywaniu projektu wytycznych planu 5-letniego, zostały wzięte pod uwagę przez rząd następujące dezyderaty:</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- Niezbędne jest dalsze umacnianie dyscypliny inwestycyjnej, dokładne zharmonizowanie zadań inwestycyjnych i mocy przerobowej przedsiębiorstw wykonawczych, przestrzeganie ustalonych w planie terminów oddawania inwestycji do użytku. Terminy rozpoczynania nowych inwestycji należy ustalać z uwzględnieniem faktycznego zaangażowania mocy przerobowej przedsiębiorstw i przestrzegać zasady racjonalnej koncentracji środków.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Rezerwy inwestycyjne na wszystkich szczeblach powinny być uruchamiane rozważnie i w pierwszym rzędzie przeznaczane na przezwyciężenie powstałych w toku realizacji planu nieprawidłowości i opóźnień w wykonawstwie inwestycji, a dopiero po zlikwidowaniu tych trudności, mogą być wykorzystane na rozszerzenie frontu robót.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Przestrzegając ściśle proporcji ustalonych w planie, należy przeciwstawiać się stosowanej niekiedy praktyce opóźniania lub nie oddawania do użytku mających duże znaczenie społeczne inwestycji terenowych.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Wychodząc na spotkanie aktywności i inicjatywie załóg robotniczych i całego społeczeństwa należy w miarę posiadanych środków i rezerw zabezpieczyć odpowiedni poziom realizacji nielimitowanych inwestycji grupy „B” oraz dokonywanych w ramach czynów społecznych.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">- Wprowadzane w 1966 r. zmiany w systemie planowania i zarządzania gospodarką narodową oraz istniejące rezerwy należy wykorzystać dla uzyskania wyższej niż planowania produkcji towarów rynkowych poszukiwanych przez ludność i umocnienia tym samym globalnej i odcinkowej równowagi rynkowej.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">- W dalszym ciągu centralnym zagadnieniem o stale rosnącym znaczeniu pozostaje sprawa aktywizacji eksportu na drodze podnoszenia jakości i nowoczesności wyrobów, przy dalszym poszukiwaniu nowych artykułów eksportowych i nowych rynków zbytu.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">- Niezbędne jest uwzględnienie w toku opracowywania i realizacji planu 5-letniego - gruntowniejszego doinwestowania przemysłu lekkiego, zwłaszcza pod kątem jego szybszej modernizacji. Wymaga tego potrzeba podniesienia jakości i stopnia wykończenia wyrobów tego przemysłu, przeznaczonych na eksport i na rynek wewnętrzny.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">- Wzrost produkcji przemysłowej i rolnej w kraju wymaga opracowania długofalowego programu w zakresie magazynów, transportu i opakowań. Problem ten występuje z całą ostrością w dziedzinie rolnictwa, gdzie z roku na rok wzrasta zarówno podaż produktów, jak również zaopatrzenie w środki produkcji. Szczególną uwagę należy zwrócić na potrzeby wiejskiej spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu w tym zakresie. Rozważyć należałoby również możliwość realizacji w pionie CRS dodatkowych inwestycji magazynowych nielimitowanych.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">- Należy otoczyć większą opieką i zabezpieczyć większe środki na rozwój terenowej produkcji materiałów budowlanych; stworzyć warunki dla szybszego rozwoju terenowych przedsiębiorstw wykonawstwa budowlanego i brygad budowlano-remontowych, wyposażyć je w bardziej nowoczesny sprzęt, aby mogły one w szerszym niż dotychczas zakresie podejmować mniejsze inwestycje oraz remonty w gospodarce terenowej, w oparciu o lokalne surowce i materiały budowlane.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">- Poważnych wysiłków organizacyjnych wymaga rozwój spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego. Należy umocnić łączenie środków różnych przedsiębiorstw, organizacji i instytucji w celu rozwijania tego budownictwa nie tylko w wielkich miastach, lecz również w nowych okręgach przemysłowych, w małych miastach i osiedlach oraz na wsi - dla zaspokojenia potrzeb mieszkającej tam ludności nierolniczej.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Niezbędny jest również znaczny wysiłek organizacyjny ze strony rad narodowych dla wykorzystania w całej pełni przewidzianych w planie poważnych środków na remonty bieżące i kapitalne domów mieszkalnych.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">- Jednym z głównych zadań planu na rok 1966 jest podniesienie na wyższy poziom jakości produkcji i usług. Obok bodźców ekonomicznych wymaga to zapewnienia właściwego nadzoru i kontroli. W tej dziedzinie należy opracować także nowe przepisy prawne.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Ponadto Komisja postanowiła wystąpić z dezyderatami:</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">- wspólnie z Komisją Zdrowia i Kultury Fizycznej w sprawie wygospodarowania z obecnych globalnych środków 15 mln zł na zakup sprzętu sportowego dla ludowych Zespołów Sportowych, Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej oraz klubów sportowych uwzględniając przy tym głównie rozwój sportu masowego wśród młodzieży.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">- wspólnie z Komisją Komunikacji i Łączności - w sprawie zwiększenia środków, w toku realizacji planu, na remonty dróg państwowych.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Komisja postanowiła poprzeć dezyderat Komisji Oświaty i Nauki w sprawie takiego ukształtowania planu budownictwa szkolnego na lata 1967-1970, które prowadziłoby do zmniejszenie dysproporcji w bazie lokalowej szkół podstawowych pomiędzy poszczególnymi województwami oraz szybciej przezwyciężyć trudności lokalowe szkół związane z realizacją reformy szkolnej.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Na zakończenie obrad Komisja omówiła referaty, które w imieniu Komisji przedstawione zostaną na plenarnym posiedzeniu Sejmu, a mianowicie:</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">- sprawozdanie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów o projekcie uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na 1966 rok i podstawowych założeniach na 1967 rok oraz o projekcie ustawy budżetowej na rok 1966 - sprawozdawca generalny poseł Franciszek Blinowski (PZPR);</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">- sprawozdanie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów o sprawozdaniach rządu z wykonania Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa wraz z wnioskiem Najwyższej Izby Kontroli w przedmiocie absolutorium dla rządu - za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1964 r. - sprawozdawca poseł Feliks Starzec (ZSL).</u> | |
| 59 | + </div> | |
| 60 | + </body> | |
| 61 | + </text> | |
| 62 | + </TEI> | |
| 63 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00009-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00009-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 9/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 9/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:9</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">9</note> | |
| 21 | + <date>1966-02-17</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00009-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 17 lutego 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrywała wstępnie niektóre problemy przygotowywanego projektu planu na lata 1966-1970 na tle analizy prac w tym zakresie przeprowadzonej w województwach poznańskim i rzeszowskim oraz w m. Poznaniu.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu Janem Duszą;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Gałęza;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele wojewódzkich rad narodowych:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- w Poznaniu - zastępca przewodniczącego Prezydium - Stanisław Cozaś, sekretarz Komisji Planu, Budżetu i Finansów - Eugeniusz Setutas, przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego - W. Hempowicz;</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">- w Rzeszowie - przewodniczący Prezydium - Edward Duda, przewodniczący Komisji Planu, Budżetu i Finansów - Bronisław Trojanowski;</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">- przedstawiciele Miejskiej Rady Narodowej w Poznaniu - zastępca przewodniczącego Prezydium - Jerzy Łangowski, przewodniczący Komisji Planu, Budżetu i Finansów - St. Mytko, zastępca przewodniczącego WKPG - B. Ziółek.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Posłowie otrzymali we wcześniejszym terminie obszerne materiały opracowane przez prezydia wojewódzkich rad narodowych w Poznaniu i Rzeszowie oraz przez Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Poznaniu; w materiałach tych omówiono węzłowe problemy, jakie zarysowały się w terenie w toku prac nad projektem narodowego Planu Gospodarczego na lata 1966-1970 w dziedzinie rozwoju przemysłu i rolnictwa, inwestycji i zatrudnienia, w dziedzinie wykorzystania rezerw i surowców miejscowych, rozwoju usług, oświaty, ochrony zdrowia itd.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Przed posiedzeniem dwa zespoły poselskie zwizytowały tereny omawianych województw; odwiedziły szereg zakładów pracy, dokonały analizy postulatów wysuniętych przez ludność w toku kampanii wyborczej. W skład zespołów wchodzili posłowie:</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">- zespół dla woj. poznańskiego i m. Poznania: Zdzisław Siedlewski (SD) - przewodniczący, Zdzisław Balicki (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Krystyna Biernacka (SD), Czesław Burski (ZSL), Jan Frankowski (bezp. Chrz. Stow. Społ.), Edward Graliński (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.);</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">- zespół dla woj. rzeszowskiego: Stanisław Cieślak (ZSL) - przewodniczący, Leon Kasman (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Igor Łopatyński (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Jan Pysz (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR).</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Obrady Komisji rozpoczęły referaty przedstawicieli prezydiów rad narodowych: przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie - Edwarda Dudy, zastępcy przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu - Stanisława Cozasia, zastępcy przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Poznaniu - Jerzego Łangowskiego.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Cieślak (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Tomasz Malinowski (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Władysław Kuszyk (PZPR), Jan Pysz (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Wiktor Obolewicz (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Zdzisław Balicki (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Jan Kołder (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dyskusji skoncentrowano się na następujących problemach:</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">- prawidłowe ukierunkowanie inwestycji, zbilansowanie wielkości nakładów inwestycyjnych z mocą przerobową przedsiębiorstw wykonawczych i z wielkością produkcji materiałów budowlanych;</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">- jak najpełniejsze uruchomienie rezerw miejscowych;</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">- pełne i prawidłowe zbilansowanie siły roboczej, co wiąże się z aktywizacją gospodarczą małych miast i zagospodarowaniem surowców miejscowych;</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">- prawidłowa rejonizacja upraw rolnych i kontraktacji;</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">- rozbudowa i prawidłowa konserwacja urządzeń komunalnych/głównie urządzeń wodno-kanalizacyjnych i komunikacji/;</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">- baza lokalowa szkolnictwa w związku z reformą szkolną;</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">- budownictwo mieszkaniowe;</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">- gospodarka remontowa.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Omawiając te problemy, posłowie podkreślali, że rady narodowe w niedostatecznym jeszcze stopniu spełniają funkcje koordynacyjne; wynika to w poważnej mierze ze stanowiska zjednoczeń i reportów.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Zwracano uwagę na konieczność pełniejszego wykorzystania w toku opracowywania ostatecznej wersji projektu planu 5-letniego wniosków, jakie wysunięte zostały w planach alternatywnych, które powstały w wyniku wielkiej kampanii polityczno-gospodarczej.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Do problemów poruszonych w dyskusji ustosunkował się Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski, który udzielił również szeregu wyjaśnień i omówił stan prac nad projektem Narodowego Planu Gospodarczego na lata 1966-1970.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza:</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Materiały opracowane przez wojewódzkie rady narodowe oraz informacje zebrane przez posłów w terenie, dyskusja na posiedzeniu Komisji - przyniosły wiele wartościowego i cennego materiału, umożliwiającego głębsze poznanie aktualnych i zarysowujących się problemów, potrzeb i możliwości terenu w związku z opracowywanymi przez wojewódzkie rady narodowe wstępnymi założeniami planu 5-letniego. Materiały te będą mieć duże znaczenie dla Komisji, gdy przystąpi ona do rozpatrywania projektu planu 5-letniego na lata 1966-1970.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Jak wynika z dyskusji szereg problemów w przekroju terenowym wymaga jeszcze głębokiego przemyślenia, niezbędne okazuje się bardziej precyzyjne wyważenie pewnych proporcji, pogłębienie wariantowości rozwiązań.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Na podstawie informacji i dyskusji nasuwa się nieodparcie wrażenie, że o ile na szczeblu centralnym trwają obecnie intensywne prace przygotowawcze do opracowania projektu 5-latki, to w terenie występuje jakby pewne zahamowanie działalności w tej dziedzinie. Władze terenowe, w oparciu o otrzymane wskaźniki i wytyczne, opracowały wstępny projekt, wyszły z własnymi inicjatywami i obecnie trwają jakby w oczekiwaniu. Jasne, że ogniwom terenowym brak podstaw do dalszej działalności w zakresie przygotowania 5-latki, wydaje się jednak, że mogą i powinny one kontynuować badania różnego rodzaju możliwości wykorzystania środków, przygotowywania wariantów rozwiązań jak najbardziej ekonomicznych i celowych w przekroju terenowym. Jednym z przykładów może tu być sprawa budownictwa mieszkaniowego. Znajdujemy się na etapie ogromnego rozwoju budownictwa spółdzielczego, jednakże opiera się ono na formach i typach zastosowanych w budownictwie rad narodowych. A wydaje się, że właśnie budownictwo spółdzielcze stwarza możliwości i warunki do stosowania różnych rozwiązań, poszukiwania form najbardziej odpowiednich dla danego terenu, najbardziej odpowiadających potrzebom.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Tego typu problemów można by znaleźć więcej; wszystkie one stwarzają możliwości rozwoju inicjatywy terenowej. Doświadczenie uczy, że w czasie realizacji planu inicjatywa terenowa pozwala na uzyskiwanie dodatkowych efektów.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Dyskusja zasygnalizowała liczne wypadki niewłaściwego stosunku resortów i zjednoczeń do wniosków i propozycji terenowych rad narodowych. Przykładem może tu być sprawa tzw. gospodarki kojarzonej. Wiele rad narodowych wysuwa cenne propozycje z tej dziedziny m. in. w zakresie gospodarki cieplnej. Realizacja tych inicjatyw napotyka jednak na poważne trudności w wyniku niechętnego stosunku resortów i zjednoczeń do tego problemu.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Opracowywanie przez zakłady pracy planów alternatywnych pozwoliło na wielką mobilizację społeczną. Dialog między zakładem i zjednoczeniem powinien być kontynuowany. Przez uwzględnianie wniosków zawartych w planach alternatywnych wszędzie tam, gdzie to jest celowe i możliwe, poprzez - co również jest bardzo ważne - tłumaczenie dlaczego niektóre z nich nie są realizowane, stworzy się lepsze warunki dla rozwoju inicjatywy i pomysłowości załóg.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza zreferował opracowany przez prezydium Komisji projekt jej planu pracy na I półrocze 1966 r. W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Cieślak (ZSL) Franciszek Blinowski (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Władysław Kuszyk (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Ewa Trojanowska (bezp.), Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Komisja uchwaliła plan pracy, w którym przewiduje rozpatrzenie m. in. następujących problemów:</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">- problematyka usług i rzemiosła (wspólne posiedzenie z Komisją Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy);</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">- sytuacja gospodarcza kraju;</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">- realizacja wniosków poselskich wysuniętych w toku debaty budżetowej;</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">- wstępne rozpatrzenie realizacji planu gospodarczego w 1965 r. oraz sytuacji gospodarczej w I półroczu ze szczególnym uwzględnieniem planu inwestycyjnego.</u> | |
| 48 | + </div> | |
| 49 | + </body> | |
| 50 | + </text> | |
| 51 | + </TEI> | |
| 52 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00010-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00010-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 10/, Komisja Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości /nr 11/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 10/, Komisja Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości /nr 11/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:10</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">11</note> | |
| 21 | + <date>1966-03-25</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00010-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 25 marca 1966 r. na wspólnym posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy rozpatrzono problemy rozwoju produkcji drobnej wytwórczości, usług i rzemiosła w latach 1966-1970. Obradom przewodniczyli kolejno posłowie: Józef Kulesza (PZPR) i Irena Sroczyńska (PZPR).</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z zastępcą Przewodniczącego - Władysławem Jagusztynem, Komitetu Drobnej Wytwórczości z Przewodniczącym - Włodzimierzem Lechowiczem, Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu - Janem Duszą, Państwowej Komisji Cen z wiceprezesem - Stanisławem Pawełczakiem oraz Urzędu Rady Ministrów;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z Wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem i dyrektorem Zespołu - Norbertem Radziwillerem;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy z Prezesem Zarządu - Bogdanem Trąmpczyńskim, Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” z wiceprezesem - Józefem Janczakiem;</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- Prezes Związku Izb Rzemieślniczych - Julian Sadłowski.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Komisja otrzymała obszerne opracowania:</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">- Komitetu Drobnej Wytwórczości - „Informacja o rozwoju produkcji drobnej wytwórczości, usług i rzemiosła w latach 1966 - 1970”;</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">- Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy - „Podstawowe zadania spółdzielczości pracy w obecnej 5-latce”;</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">- CRS „Samopomoc Chłopska” - „Program rozwoju działalności usługowej”;</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">- Ministerstwa finansów - „O wydanych ostatnio aktach prawnych w sprawach podatkowych rzemiosła”;</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">- Związku Izb Rzemieślniczych - „O sytuacji rzemiosła w 1965 r. „ i „Główne kierunki rozwoju rzemiosła w latach 1966- 1970”.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Informację o perspektywach rozwoju produkcji drobnej wytwórczości, usług i rzemiosła w latach 1966-1970 złożył Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości - Włodzimierz Lechowicz.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Poseł Wacław Kiełczewski (bezp.) przedstawił w imieniu Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy wnioski wynikające z obrad Komisji w dniach 24 i 25 bm. w sprawie rzemiosła. (por. BPS nr 131 i 135)IV kad./. Wnioski te dotyczą m. in. zaopatrzenia rzemiosła w surowce i materiały do produkcji, dostaw, robót i usług na rzecz gospodarki uspołecznionej, lepszego przystosowania do aktualnej sytuacji rzemiosła przepisów o ubezpieczeniach rzemieślników.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Stanisław Ceberek (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Henryka Golińska (PZPR), Tadeusz Ilczuk (ZSL), Leon Kasman (PZPR), Wacław Kiełczewski (bezp.), Tadeusz Koślacz (SD), Wacław Kozubski (SD), Władysław Kuszyk (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Barbara Natorska (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Zdzisław Siedlewski (SD), Feliks Starzec (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Bronisław Warowny (ZSL), Władysław Wiśniowski (SD), Eugeniusz Witek (ZSL), Wiesław Wołosz (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości - Włodzimierz Lechowicz, zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Władysław. Jagusztyn, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Jan Dusza, Prezes Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy - Bogdan Trąmpczyński, wiceprezes CRS „Samopomoc Chłopska” - Józef Janczak, wiceprezes Państwowej Komisji Cen - Stanisław Pawełczak.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dyskusji zwrócono uwagę na poważne zadania, jakie w naszej gospodarce stoją przed drobną wytwórczością. Podkreślono, że wszystkie piony drobnej wytwórczości uzyskały znaczny stopień rozwoju, że, jak wynika ze wstępnego opracowania projektu planu 5-letniego, założone wskaźniki zakładają dalszy wzrost produkcji i usług, przy czym relacje między rozwojem produkcji a zatrudnieniem i funduszem płac są w zasadzie prawidłowe. Jednakże - zdaniem posłów - wskaźniki te kształtują się na stosunkowo niskim poziomie; drobna wytwórczość ma jeszcze wielkie niewykorzystane możliwości rozwojowe, których uruchomienie przyczyniłoby się do poprawy zaopatrzenia rynku w poszukiwane artykuły, do lepszego zaspokojenia potrzeb ludności miast i wsi w dziedzinie usług, do rozwoju chałupnictwa, a więc do rozwiązania szeregu problemów z dziedziny zatrudnienia, jak również do rozszerzenia eksportu.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Poważnym zagadnieniem jest właściwa polityka inwestycyjna w stosunku do drobnej wytwórczości, a w szczególności koncentrowanie nakładów inwestycyjnych na kompleksowym rozwiązywaniu określonych problemów dotyczących całej drobnej wytwórczości.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Jednym z czynników, w istotny sposób limitującym rozwój produkcji w tym dziale, jest zaopatrzenie. Drobna wytwórczość w zasadzie powinna bazować na surowcu odpadowym, którego wykorzystanie wymaga rozwiązania szeregu problemów organizacyjnych. Posłowie wskazywali na szerokie możliwości rozwijania inicjatywy zmierzającej do wynajdywania dodatkowych źródeł surowcowych.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Usprawnienia wymaga kooperacja zakładów drobnej wytwórczości z przemysłem kluczowym. Zwracano uwagę na zdarzające się wypadki przejmowania przez przemysł kluczowy produkcji, w której wyspecjalizował się zakład przemysłu terenowego, czy spółdzielczości pracy.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Pozytywnie na ogół oceniono podjęte eksperymenty w dziedzinie planowania i zarządzania zmierzające do uelastycznienia wskaźników i stwierdzono potrzebę upowszechniania w poszczególnych branżach i dziedzinach wyników przeprowadzonych eksperymentów.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Zwracano uwagę na konieczność wyjścia naprzeciw inicjatywie drobnej wytwórczości, zmiany stosunku niektórych ogniw administracji terenowej i gospodarczej do drobnej wytwórczości. Nie wydaje się słuszne automatyczne przenoszenie wielu przepisów obowiązujących w przemyśle kluczowym do przemysłu drobnego, który ma swoją specyfikę.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Drobnej wytwórczości udzielić również trzeba pomocy w dziedzinie zabezpieczenia dopływu kadr inżynieryjno-technicznych, co jest trudne z uwagi na rozrzucenie zakładów drobnej wytwórczości w małych miastach.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Przewodniczący Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - poseł Józef Kulesza (PZPR):</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Komisja wzięła na warsztat prac sprawy drobnej wytwórczości jako jedną z kolejnych dziedzin gospodarczych, której problematykę rozpatrzyć chce przed generalną debatą nad projektem planu 5-letniego.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Niepokój Komisji budzi fakt, że wskaźniki wzrostu produkcji i usług drobnej wytwórczości na lata 1966-1970 w obecnej fazie ich opracowania ustalane są na stosunkowo niskim poziomie. Stąd główną sprawą w dalszych pracach nad planem wszystkich organizacji koordynowanych przez Komitet Drobnej Wytwórczości oraz rad narodowych jest dołożenie wysiłków zmierzających do zapewnienia szybszego wzrostu produkcji i usług.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Jak to stwierdziły Komisje, na poszczególnych terenach nie wykorzystano jeszcze szeregu możliwości rozwoju produkcji drobnej wytwórczości w oparciu o surowce i materiały pochodzenia miejscowego. A jest to problem centralny.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Komisje wskazały na konieczność wydatnego zwiększenia wykorzystania surowców i materiałów odpadowych oraz surowców wtórnych - dla poprawy zaopatrzenia materiałowego.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Rozdział środków inwestycyjnych przeznaczonych dla drobnej wytwórczości powinien uwzględniać odpowiednią koncentrację nakładów, tak by wydatnie rozszerzyć własną bazę surowcową i materiałowo-techniczną.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Dotychczas opracowane wskaźniki rozwoju usług zakładają dużą nierównomierność w poszczególnych województwach. Konieczne jest przeanalizowanie tych założeń i odpowiednie skoncentrowanie wysiłków na terenach, które wymagają pomocy; rozwój usług powinien szerzej objąć przede wszystkim wieś i małe miasta. Odpowiednia praca organizatorska poszczególnych pionów drobnej wytwórczości powinna uwzględniać niezbędną pomoc dla tych terenów.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Komisje stanęły na stanowisku, że we wszystkich plonach drobnej wytwórczości konieczne jest umocnienie rangi wskaźników ekonomiczno-technicznych. W słusznym dążeniu do ulepszania jakości, uszlachetniania wyrobów, nie mogą ulegać pomniejszeniu wysiłki na rzecz wzrostu wydajności pracy.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Uznając w pełni rolę bodźców ekonomicznych (układ cen, równowaga podaży i popytu), Komisje wskazały na potrzebę umacniania działalności organizatorskiej w ramach województw i poszczególnych pionów drobnej wytwórczości - w celu konkretnego ustalania kierunków rozwoju produkcji i usług.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Ponieważ na wielu terenach pojawiły się tendencje deglomeracji zakładów drobnej wytwórczości bez analizy faktycznych możliwości i potrzeb - niezbędne jest, by Komitet Drobnej Wytwórczości opracował bardziej precyzyjnie to zagadnienie z punktu widzenia potrzeb rozwojowych tej ważnej dziedziny, uwzględniając jednocześnie konkretną sytuację w dziedzinie zatrudnienia w poszczególnych rejonach.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Komisje wskazały, że wśród rozlicznych źródeł wzrostu produkcji i usług drobnej wytwórczości, istotną sprawą jest pełniejsze wykorzystanie mocy zakładów produkcyjnych i usługowych w drodze pracy wielozmianowej.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Komisje przyjęły także szereg wniosków dotyczących warunków dalszego rozwoju rzemiosła oraz uznały, że wszystkie rady narodowe powinny znacznie zwiększyć własne wysiłki dla szerszego jego rozwoju. Nie we wszystkich bowiem radach narodowych doceniona jest sprawa należytego zabezpieczenia najszerszego rozwoju rzemiosła i całej drobnej wytwórczości w oparciu o własne siły i środki, o inicjatywę terenu, o łączenie wysiłków podejmowanych przez poszczególne piony drobnej wytwórczości z wysiłkami rad narodowych. Waga takiego działania rad narodowych i wszystkich pionów drobnej wytwórczości wynikać powinna z uznania poważnej roli i znaczenia całej drobnej wytwórczości w zaspokajaniu potrzeb społecznych, w zwiększaniu produkcji i usług dla ludności, a także w podejmowaniu zadań eksportowych.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Komisje powołały zespół do spraw dezyderatów, w skład którego weszli posłowie: Zdzisław Siedlewski (SD) (Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów) oraz Tadeusz Koślacz (SD) i Jerzy Domiński (PZPR) z Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">PERSPEKTYWY ROZWOJU PRODUKCJI DROBNEJ WYTWÓRCZOŚCI, USŁUG I RZEMIOSŁA W LATACH 1966-1970</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Informacja złożona przez przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości - Włodzimierza Lechowicza na wspólnym posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy w dniu 25 marca 1966 r.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">W realizacji planu 1965 r. przez drobną wytwórczość jako pozytywne zjawisko należy podkreślić wysoki wzrost produkcji globalnej i ogólnie korzystniejsze relacje między wykonaniem zadań a zużytymi środkami w drobnej wytwórczości w stosunku do całego przemysłu krajowego. I tak np. o ile wartość produkcji globalnej przemysłu krajowego wzrosła w stosunku do 1964 r. o 9,1 proc., to w drobnej wytwórczości o 10,7 proc.; wydajność pracy w przemyśle krajowym wzrosła w 1965 r. w. stosunku do 1964 r. o 3,9 proc., a w drobnej wytwórczości - o 5,5 proc.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">W roku 1965 nastąpił również szybki wzrost usług dla ludności świadczonych przez drobną wytwórczość, sięgający 17,8 proc. w stosunku do 1964 r. Wzrosła również w omawianym okresie praca nakładcza oraz nastąpiło zahamowanie spadku udziału sprzedaży rynkowej. Wykorzystanie siły roboczej w drobnej wytwórczości kształtuje się prawidłowo w stosunku do uzyskiwanych efektów produkcyjnych i zaangażowania funduszu plac.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Jako szczególnie pozytywne zjawisko działalności gospodarczej drobnej wytwórczości w 1965 r. uznać należy wysoki udział dostaw rynkowych i eksportowych oraz usług w całości obrotów.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">W obecnej 5-latce przed drobną wytwórczością jako podstawowe zadania wysuwają się następujące sprawy:</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">- rozszerzenie działalności usługowej, przede wszystkim usług dla ludności i rolnictwa;</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">- rozwijanie produkcji rynkowej o specjalistycznych cechach (krótkoseryjność, wyższy standard wykończenia, dostosowanie do mody itd.) nie dublującej produkcji przemysłu kluczowego;</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">- wzrost produkcji eksportowej;</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">- rozszerzenie związków kooperacyjnych z przemysłem kluczowym;</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">- zagospodarowywanie, w większym niż dotychczas stopniu, surowców odpadowych.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Dla wykonania zadań stojących przed drobną wytwórczością niezbędne jest wprowadzenie zmian w obowiązujących dotąd zasadach planowania i zarządzania, idących w kierunku zniesienia nadmiernej dyrektywności, jak również wprowadzenie na szeroką skalę takich bodźców ekonomicznych, które mobilizowałyby zakłady pracy do uwzględniania w większym stopniu potrzeb rynku przez rozwijanie produkcji wymagającej większego wkładu pracy przy mniejszej wartości i ilości surowca oraz wykorzystywaniu istniejących rezerw.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">W II półroczu 1965 r. na terenie kilku województw podjęte zostały eksperymenty planistyczne w państwowym przemyśle terenowym i spółdzielczości pracy, dały one pozytywne efekty ekonomiczne wyrażające się wzrostem ponadplanowej produkcji artykułów rynkowych, wprowadzeniem nowych asortymentów itd.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">W myśl wstępnych opracowań projektu planu 5-letniego na lata 1966-1970, produkcja towarowa drobnej wytwórczości wzrośnie w 1970 r. o 41 proc. w porównaniu z 1965 r.; produkcja globalna w analogicznym okresie wzrosnąć ma o 45,3 proc. Zatrudnienie wzrośnie o 17,7 proc., przy czym udział drobnej wytwórczości w ogólnym zatrudnieniu kraju w działalności produkcyjnej poza rolnictwem wyniesie w 1970 r. - 27,7 proc.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Zakłada się poważny wzrost dostaw artykułów rynkowych oraz produkcji eksportowej drobnej wytwórczości.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">We wstępnych założeniach projektu planu 5-letniego szczególny nacisk położony został na rozwój usług dla ludności. Wartość tych usług w przeliczeniu na jednego mieszkańca wzrosnąć ma w 1970 r. w stosunku do 1965 r. o 58,3 proc. W celu dalszego rozwoju niektórych rodzajów usług niezbędne będzie podniesienie poziomu organizacyjnego systemu porozumień terenowo-branżowych i ogólnobranżowych. Chodzi tu m. in. o rozwiązywanie zagadnień wspólnych dla całej branży jak - zaplecze techniczne, podnoszenie kwalifikacji pracowników, badanie ekonomiki produkcji w poszczególnych branżach itd.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Projekt planu zakłada również znaczną poprawę w zakresie uzyskiwania lokali dla działalności usługowej. Poprawie ulegnie też zaopatrzenie materiałowo-techniczne usług.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Projekt planu inwestycyjnego na lata 1966-1970 zakłada wzrost nakładów inwestycyjnych w stosunku do minionej 5-latki o 20,4 proc. Najwyższy udział nakładów przypada na przemysły: spożywczy, metalowy, drzewny oraz chemiczny, a w przekroju terenowym na najsłabiej gospodarczo rozwinięte województwa. Istotną sprawą dla drobnej wytwórczości jest rozbudowa własnego zaplecza remontowego. Sytuacja w tej dziedzinie nie wygląda pomyślnie i park maszynowy, którym dysponują przedsiębiorstwa przemysłu terenowego i spółdzielnie pracy jest w przeważającej swej części wyeksploatowany i przestarzały. Kredyty na budowę sieci baz remontowych jakkolwiek jeszcze w niewystarczającej wysokości, zostały zabezpieczone, W wyniku szeroko przeprowadzonych ostatnio prac, mających na celu stworzenie najkorzystniejszych ram prawnych dla działania rzemiosła - stworzone zostały perspektywy rozwoju tego działu drobnej wytwórczości. W latach 1966-1970 nastąpi rozwój rzemiosła indywidualnego przede wszystkim jako czynnika uzupełniającego działalność innych pionów drobnej wytwórczości w zakresie usług dla ludności. Główna uwaga rzemiosła powinna się koncentrować się na aktywizacji gospodarczej małych ośrodków.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Szacuje się, że w 1970 r. ilość zakładów rzemieślniczych wzrośnie do 163 tys. Wzrośnie też zatrudnienie w rzemiośle, szczególnie zatrudnienie uczniów. Podkreślić jednak trzeba, że rozszerzony zakres ulg i bodźców dla rzemiosła nie będzie działać automatycznie. Nieodzowne jest aktywne wcielanie go w życie przez terenowe ogniwa władzy państwowej, jak również intensyfikacja działania organizacji rzemieślniczych i samorządu rzemiosła.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Bieżąca 5-latka, to dla drobnej wytwórczości okres wzmożonej działalności w kierunku uruchomienia wszystkich rezerw, wykorzystania możliwości tkwiących jeszcze w wielu dziedzinach życia gospodarczego. Chodzi bowiem o jak najlepsze i najpełniejsze zaspokojenie potrzeb ludzi pracy, zabezpieczenie im odpowiedniej puli artykułów rynkowych i szerokie zaspokojenie zapotrzebowania na usługi.</u> | |
| 65 | + </div> | |
| 66 | + </body> | |
| 67 | + </text> | |
| 68 | + </TEI> | |
| 69 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00011-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00011-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 11/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 11/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:11</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">11</note> | |
| 21 | + <date>1966-04-07</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00011-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 7 kwietnia 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrywała projekt ustawy o rzecznikach patentowych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, - przedstawiciele Urzędu Patentowego z Prezesem - Ignacym Czerwińskim, przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z zastępcą przewodniczącego - Bolesławem Adamskim, podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego - Zygmunt Furlak, prezes Polskiej Izby Handlu Zagranicznego - Antoni Adamowicz, dyrektor naczelny PHZ „Polservice” - Albin Trawiński, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów, - wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Projekt ustawy o rzecznikach patentowych zreferował w imieniu podkomisji poseł Bolesław Bednarek (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Obok tak podstawowych elementów postępu technicznego jak szeroka inicjatywa wynalazcza pracowników, dobrze zorganizowane, odpowiednio wyposażone i należycie funkcjonujące zaplecze naukowo-techniczne, bezpośrednie zainteresowanie zakładów przemysłowych w wykorzystaniu najnowszej myśli technicznej - szczególnej wagi nabiera obecnie należycie zorganizowany system przemysłowej ochrony nowej rodzimej myśli technicznej, ochrony działającej skutecznie zarówno w kraju jak i zagranicą.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Do roku 1962 - do czasu uchwalenia ustaw: o prawie wynalazczym i o Urzędzie Patentowym - istniejąca w tej dziedzinie sytuacja prawna nie odpowiada to wymogom dynamicznie rozwijającego się przemysłu i rosnącym zadaniom eksportowym. Oparta na normach prawnych pochodzących jeszcze z okresu międzywojennego działalność patentowa ograniczała się w zasadzie do rejestracji praw do krajowych i zagranicznych wynalazków, wzorów użytkowych oraz znaków towarowych. Nie dysponowano pełnymi materiałami, które mogłyby uzasadnić odmowę udzielenia patentu na zgłoszenie zagraniczne. W rezultacie - w wielu przypadkach udzielano patentów na wynalazki blokujące rozwój polskiego przemysłu, mimo iż przemysł nasz niejednokrotnie dysponował oryginalnymi rozwiązaniami, które nie były jednak zgłaszane do opatentowania w kraju i zagranicą.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Wśród złożonych przyczyn tego stanu rzeczy - przyczyną podstawową był brak dostatecznego zrozumienia problemu ochrony patentowej, niedocenianie konieczności chronienia własnej, nowej myśli technicznej i skutecznego przeciwstawiania się zgłaszanym do opatentowania wynalazkom obcym. Tym samym znaczenie Polski, jako kontrahenta na rynku międzynarodowym było nieproporcjonalne w stosunku do posiadanego potencjału gospodarczego oraz możliwości eksportu i wymiany myśli naukowo-technicznej. W dziedzinie rozwoju wynalazczości i organizacji ochrony patentowej wyprzedziły nas kraje nie tylko mniejsze, lecz również słabiej gospodarczo rozwinięte.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Sytuacja zmieniła się po uchwaleniu wstaw o prawie wynalazczym i Urzędzie Patentowym. Rozszerzono zadania w zakresie ochrony w kraju i za granicą wynalazków stanowiących własność państwa, pogłębiła się współpraca z przemysłem w zakresie badania zdolności patentowej lub rejestrowej zgłoszonych projektów wynalazczych, wzmogła się działalność informacyjna i szkoleniowa, zaczęto baczniej czuwać nad wykorzystaniem projektów wynalazczych w przemyśle oraz badać efekty uzyskiwane z tego tytułu przez gospodarkę narodową.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Wspomniane ustawy oraz wydane na ich podstawie rozporządzenia wykonawcze stworzyły dogodne warunki dla rozwoju wynalazczości w Polsce. Poprzez wzmożone oddziaływanie zainteresowanych tą dziedziną instytucji i organizacji społecznych osiągnięto widoczną poprawę w rozwoju masowej wynalazczości jak i w dziedzinie ochrony osiągnięć rodzimej myśli naukowo-technicznej. Efekty ekonomiczne uzyskane z zastosowania wynalazków, wzorów użytkowych, projektów racjonalizatorskich - wzrosły z 2.008 mln zł w 1963 r. do 4.003 mln zł w 1965 r. Wynagrodzenia wypłacone twórcom wzrosły w tym samym okresie ze 136,8 mln do 213,5 mln zł. Poprawił się poziom techniczny krajowych wynalazków oraz zwiększyła się ilość wynalazków pochodzących z zaplecza naukowo-technicznego przemysłu.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">O ile rozwój masowego ruchu wynalazczego następuje dość szybko, to w dziedzinie zapewnienia wynalazkom ochrony patentowej pozostajemy jeszcze nadal w tyle za innymi krajami. W tej sytuacji jako jeden z najważniejszych wyłania się obecnie problem rzeczników patentowych jako instytucji związanej ściśle z ochroną praw patentowych.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Służba ochrony patentowej (rzecznicy patentowi lub inżynierowie patentowi) jest rozbudowywana do wielkich rozmiarów w krajach kapitalistycznych; również w krajach obozu socjalistycznego znacznie wcześniej niż w Polsce zagadnienie to zostało właściwie docenione; np. w Czechosłowacji istnieje, obok służb zajmujących się masową wynalazczością, około 200 branżowych ośrodków ochrony patentowej oraz sieć referatów ochrony patentowej w zakładach przemysłowych i jednostkach naukowo-technicznych. Podobnie problem ten jest rozwiązany w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Istnienie tego rodzaju rozbudowanej służby ochrony patentowej oraz ośrodków informacji naukowo technicznej i patentowej pozwala gromadzić dane o najnowszych osiągnięciach techniki światowej, nadawać wskutek tego właściwy kierunek własnym opracowaniom i zabezpieczać wyłączność własnych praw za granicą oraz rozwijać na tej podstawie eksport.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">W Polsce - nieliczni rzecznicy patentowi ograniczali swoją działalność tylko do udzielania techniczno-prawnej pomocy wynalazcom oraz reprezentowali ich przed Urzędem Patentowym. Zakres tej działalności wynikający z postanowień ustawy z 1958 r. nie mógł zresztą być szerszy, gdyż rzecznicy patentowi musieli zajmować się wynalazkami z najróżnorodniejszych dziedzin technicznych i nie byli związani z określoną branżą lub zakładem pracy. Układ taki w żadnej mierze nie zabezpieczał potrzeb gospodarki, utrudniał sprzedaż polskich licencji i patentów za granicę, powodował utratę praw do własnych rozwiązań w związku z ich przechwytywaniem i opatentowaniem przez firmy zagraniczne. Do tych wszystkich niewymiernych z natury rzeczy strat dochodzą również straty spowodowane koniecznością zrezygnowania ze stosowania wyników wieloletnich nieraz prac naszych instytutów i biur projektowych oraz konstrukcyjnych - wskutek wcześniejszego uzyskiwania ochrony patentowej na podobne rozwiązania przez firmy zagraniczne.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Pierwsze zmiany w organizacji ochrony patentowej przyniosła ustawa o prawie wynalazczym w 1962 r., która przekazała zabezpieczenie naszych praw patentowych zagranicą z rąk rzeczników patentowych do wyłącznej kompetencji Ministerstwa Handlu Zagranicznego, działającego w tym zakresie poprzez przedsiębiorstwo handlu zagranicznego „Polservice”.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Przedłożony obecnie rządowy projekt ustawy o rzecznikach patentowych zakłada, że również zgłaszanie wynalazków wzorów i znaków towarowych z zagranicy do Polski załatwiane będzie wyłącznie przez Ministerstwo Handlu Zagranicznego - poprzez Polską Izbę Handlu Zagranicznego.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Rzecznicy patentowi będą pracownikami uspołecznionych zakładów, wykonującymi swe obowiązki w imieniu i na rzecz tych zakładów. Obowiązki te nie będą ograniczać się, jak poprzednio, tylko do czynności formalno-prawnych; do zadań rzeczników należeć będzie również pobudzanie twórczości wynalazczej oraz inicjowanie i prowadzenie prac zapobiegających wchodzeniu w kolizję z obcymi prawami wyłącznymi oraz służących zabezpieczeniu interesów naszej gospodarki bądź poszczególnych uspołecznionych zakładów w zakresie twórczości technicznej oraz działalności przemysłowej i handlowej.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Projekt ustawy nie reguluje sieci organizacyjnej i umiejscowienia rzeczników patentowych, jednak wskazuje, że w tych zakładach uspołecznionych, w których ustanowienie stanowiska rzecznika patentowego nie będzie uzasadnione, prace związane z ochroną patentową ciążyć będą na jednostce nadrzędnej lub innej posiadającej rzecznika patentowego. Wszelkie rozliczenia z tego tytułu odbywać się będą pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej, z wyłączeniem możliwości świadczenia usług na rachunek własny rzecznika.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Tym samym zbędne staje się dalsze istnienie kancelarii rzeczników patentowych działających na podstawie ustawy z 1958 r.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Sprawy będące w toku i prowadzone przez dotychczasowe kancelarie rzeczników zostaną w odpowiednim czasie przejęte przez właściwe jednostki gospodarki uspołecznionej.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Osoby prywatne będą mogły korzystać z usług jednostki uspołecznionej w zakresie ochrony praw patentowych na zasadach przewidzianych w ustawie o prawie wynalazczym bądź też z pomocy rzeczników patentowych przy prezydiach rad narodowych, którzy udzielać mają pomocy przedsiębiorstwom podległym radom oraz autorom wynalazków niepracowniczych.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Wspomnieć należy, że już w roku 1963 Urząd Patentowy PRL przystąpił do szkolenia wytypowanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej kandydatów na rzeczników. Z objętych szkoleniem ok. 700 osób - 415 zdało już egzamin i przeszło do pracy w przemyśle. Skutki działalności tych rzeczników patentowych są już widoczne, zarówno jeśli chodzi o wzrost ilości wynalazków w tych zakładach jak o podjęte kroki w zakresie ochrony patentowej. Przewiduje się, że do roku 1970 cała gospodarka uspołeczniona zatrudni ok. 2 tys. rzeczników patentowych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Sprawozdawca przedstawił szereg proponowanych przez podkomisję poprawek.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bronisław Warowny (ZSL), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Stanisław Cieślak (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Józef Raźny (SD), Tadeusz Młyńczak (SD) - Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, Jan Dziemba (PZPR). Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Prezes Urzędu Patentowego - Ignacy Czerwiński oraz wicedyrektor Biura Prawnego w Urzędzie Rady Ministrów - Zdzisław Keck.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Przewodniczący obradom - poseł Wiktor Obolewicz (PZPR) stwierdził, że poruszone przez posłów problemy można podzielić na trzy zasadnicze grupy. Przede wszystkim poruszone zostały w dyskusji istotne sprawy merytoryczne dotyczące ducha projektu ustawy, konieczności jego opracowania z uwagi na istniejącą w Polsce sytuację w dziedzinie wynalazczości i ochrony patentowej. Nasze zacofanie w tej mierze kosztuje nas drogo. Co prawda ilość wniosków wynalazczych stopniowo rośnie, jednakże w nieodpowiedniej proporcji do możliwości; poważna ilość pomysłów wynalazczych nie zostaje uchwycona i zarejestrowana, gdyż obecna organizacja instytucji rzeczników patentowych nie jest dostosowana do potrzeb. Uchwalenie ustawy o rzecznikach patentowych umożliwi stworzenie w Polsce warunków do szybszego rozwoju postępowej myśli technicznej, zabezpieczy interesy państwa w tej dziedzinie, ułatwi drogę wynalazcom do rejestracji patentów.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Drugi kompleks zagadnień poruszonych w dyskusji dotyczył spraw związanych ze strukturą organizacyjną, z tworzeniem sieci rzeczników patentowych. Projektowana ustawa określa w sposób ramowy zakres działania i obowiązki rzeczników patentowych oraz warunki ich powoływania. Ze względu na zmienność sytuacji w dziedzinie wynalazczości i postępu technicznego organizacyjne problemy znajdą rozwiązanie w rozporządzeniach wykonawczych.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Wskazywano na konieczność zabezpieczenia właściwej pozycji rzeczników patentowych w zakładach pracy, stworzenia im warunków, do rozwijania działalności w dziedzinie pobudzania twórczości wynalazczej w oparciu o szeroką znajomość osiągnięć światowych w interesujących ich branżach.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Wskazywano na potrzebę rozwiązania spraw orzecznictwa patentowego dla drobnej wytwórczości, w której ruch wynalazczy rozwija się. Zwracano też uwagę na konieczność rozwiązania całokształtu problemów wynikających z rejestracji polskich patentów zagranicą i zagranicznych w Polsce.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Ponadto szereg problemów poruszonych w dyskusji dotyczył konieczności bardziej precyzyjnego sformułowania poszczególnych przepisów projektu ustawy.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Komisja przyjęła propozycję szeregu merytorycznych i redakcyjnych poprawek do projektu ustawy.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">M. in. Komisja uznała za potrzebne odmienne aniżeli w projekcie rządowym określenie zadań rzeczników patentowych.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Projekt ustawy przewidywał:</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">„Rzecznik patentowy powołany jest do wykonywania czynności związanych z zabezpieczeniem interesów Państwa w zakresie wynalazczości, do udzielania porad oraz pomocy technicznej i prawnej w sprawach dotyczących ochrony wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych i znaków towarowych, do wykonywania czynności związanych z tą ochroną, do pobudzania twórczości wynalazczej oraz do ochrony interesów twórców projektów wynalazczych”.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Komisja przyjęła następującą redakcję tego przepisu:</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">„Rzecznik patentowy jest powołany do udzielania porad i pomocy technicznej oraz prawnej w sprawach ochrony wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych i znaków towarowych, jak również do wykonywania wszelkich czynności związanych z tą ochroną w Polsce i zagranicą, do pobudzania twórczości wynalazczej oraz do ochrony interesów właścicieli i twórców projektów wynalazczych”.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Poprawka ta ma na celu podkreślenie, że rzecznicy patentowi powołani są do ochrony interesów zarówno właścicieli wynalazków jak i ich twórców, zarówno krajowych jak i zagranicznych.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Skreślono z projektu ustawy przepis głoszący, że:</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">„Rzecznik patentowy wykonuje swoje czynności w imieniu i na rzecz uspołecznionego zakładu pracy, w którym jest zatrudniony”.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Zdaniem Komisji przepis ten mógł sugerować, że rzecznik patentowy zatrudniony w określonym zakładzie uspołecznionym nie może świadczyć usług na rzecz innego zakładu uspołecznionego. Pozostawiono natomiast przepis głoszący, że:</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">„Rzecznikowi patentowemu nie wolno wykonywać czynności rzecznika w imieniu własnym i na własny rachunek.” W myśl projektu ustawy:</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">„Prezes Urzędu Patentowego w porozumieniu z Ministrem Finansów ustali tryb regulowania i wysokość odpłat za czynności rzeczników patentowych, wykonywane na rzecz innych jednostek gospodarki uspołecznionej oraz osób fizycznych i prawnych…” Komisja stanęła na stanowisku, że decyzje w tej sprawie powinny być podejmowane również w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Komisja przyjęła projekt ustawy o rzecznikach patentowych z poprawkami oraz powołała na sprawozdawcę projektu ustawy na plenarne posiedzenie Sejmu posła - Bolesława Bednarka (PZPR).</u> | |
| 49 | + </div> | |
| 50 | + </body> | |
| 51 | + </text> | |
| 52 | + </TEI> | |
| 53 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00012-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00012-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 12/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 12/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:12</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">12</note> | |
| 21 | + <date>1966-05-05</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00012-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 5 maja 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrywała:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- aktualną sytuację gospodarczą kraju na tle wykonania zadań planowych w I kwartale br., - odpowiedzi na dezyderaty.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym Stefanem Jędrychowskim, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Julianem Kole, wiceprezes NIK - Bolesław Szlązak.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Informacje o aktualnej sytuacji gospodarczej kraju na tle wykonania zadań planowych w I kwartale 1966 r. złożyli: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski oraz Minister Finansów - Jerzy Albrecht (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Hasiak (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Jan Kołder (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Franciszek Blinowski (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Igor Łopatyński (PZPR), Feliks Starzec (ZSL), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Józef Raźny (SD), Czesław Burski (ZSL), Jan Pysz (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">W dyskusji wskazywano na korzystne kształtowanie się dynamiki produkcji górnictwa, przemysłu materiałów budowlanych, przemysłu chemicznego. Na tym tle niekorzystnie odbijają się słabsze wyniki osiągnięte przez przemysł przetwórczy: ciężki i lekki. Rozważano czynniki natury planistycznej, inwestycyjnej i surowcowej, które wpłynęły na osłabienie tempa produkcji tych gałęzi przemysłu. Szczególny nacisk położono na konieczność rytmiczności produkcji, na dalsze rozwijanie planowania dwuletniego, które ma służyć utrzymaniu jej ciągłości.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Wiele uwagi poświęcono w toku dyskusji sprawie kształtowania właściwych proporcji między wzrostem produkcji i wydajności pracy, a stanem zatrudnienia i funduszu płac.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Wskazywano, że wyższą jakość osiągnąć można nie przez wzrost zatrudnienia, tym więcej, że wzrost ten oznacza z konieczności w większości wypadków zatrudnienie pracowników niewykwalifikowanych. Problem poprawy jakości rozwiązywać można przede wszystkim przez wzrost wydajności pracy i związaną z tym poprawę technologii produkcji.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Analizując sytuację w I kwartale br., stwierdzono dobrą sytuację w rolnictwie i, co jest szczególnie ważne, utrzymujący się trend rozwoju hodowli.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Wiele uwagi poświęcono poprawie i zaopatrzeniu rynku; zdaniem posłów osiągnięcia w tej dziedzinie są znaczne, wymagają jednak utrwalenia i pogłębienia.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Omawiając problemy handlu zagranicznego posłowie skoncentrowali się na problemie efektywności obrotów towarowych z zagranicą, postulując dla jej poprawy dalszą zmianę w strukturze eksportu i dalszą poprawę jakości eksportowanych towarów.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła odpowiedzi na dezyderaty uchwalone w czasie dyskusji nad projektem planu i budżetu na 1966 r. Sprawozdawcą był poseł Stanisław Cieślak (ZSL).</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W odpowiedzi na dezyderat Komisji w sprawie przyznania z rezerwy dodatkowych środków inwestycyjnych na rozszerzenie mocy produkcyjnych i modernizację procesów technologicznych, zwłaszcza w przemyśle włókienniczym - przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów poinformował, że w założeniach planu na lata 1966/1967 przewidziane zostało poważne zwiększenie nakładów inwestycyjnych w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego. Uwzględnia się zarówno rozbudowę, jak i modernizację zakładów a także konieczność rekonstrukcji tego przemysłu. Ustalono również z Ministrem Przemysłu lekkiego konieczność przyspieszenia niektórych inwestycji i w związku z tym przygotowania dokumentacji technicznej. Zakres i sposób uwzględniania w planach dodatkowych programów oraz zgrania dostaw maszyn i urządzeń dla tych inwestycji będzie jeszcze szczegółowo opracowany w porozumieniu z zainteresowanymi resortami.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W odpowiedzi na dezyderat Komisji w sprawie zwiększenia nakładów na rozbudowę sieci magazynów spółdzielczości wiejskiej, Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wyjaśnia, że przy opracowaniu projektu planu na lata 1966-1970 szczególną uwagę zwrócono na zabezpieczenie tych potrzeb, zwłaszcza magazynów zbożowych i punktów skupu oraz magazynów nawozowych, pasz treściwych i innych związanych z zaopatrzeniem rolnictwa. Ponadto wydano odpowiednie przepisy zezwalające na rozszerzenie zakresu inwestycji drobnych realizowanych poza nakładami ustalonymi w planie.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Z wyjaśnień Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wynika również, że pomyślnie realizowany jest dezyderat Komisji w sprawie wzrostu dostaw artykułów inwestycyjnych dla wsi. W projekcie planu 5-letniego w przemyśle materiałów budowlanych zwrócono uwagę na rozwój miejscowej produkcji tego przemysłu, m. in. na zapewnienie intensyfikacji produkcji w terenowym przemyśle materiałów budowlanych, rozszerzenie produkcji w kółkach rolniczych i zespołach chłopskich. Zobowiązano Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych do opracowania w porozumieniu z prezydiami WRN szczegółowego programu działania w tym zakresie.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Zawarte w bilansach na rok 1966 przydziały podstawowych materiałów budowlanych dla Ministerstwa Gospodarki Komunalnej uwzględniają wzrost zapotrzebowania materiałowego na zwiększony zakres remontów budynków mieszkalnych. Postulat ten był również jednym z dezyderatów Komisji. Komisja Planowania informuje, że wielkość przydziałów materiałowych została uzgodniona z Ministerstwem Gospodarki Komunalnej i o ile w trakcie realizacji wystąpią braki w zaopatrzeniu materiałowym, zostaną one uwzględnione w operatywnych planach zaopatrzenia.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Komisja w czasie dyskusji nad planem i budżetem zwróciła uwagę na niepełne zbilansowanie w ujęciu terenowym w zakresie niektórych wyspecjalizowanych robót mocy przerobowej przedsiębiorstw budowlano-montażowych z zadaniami planu inwestycyjnego. W uchwalonym dezyderacie Komisja zwróciła się o wzięcie pod uwagę toku realizacji możliwości dostosowania mocy przerobowej do faktycznych potrzeb poszczególnych województw ze szczególnym uwzględnieniem woj. krakowskiego i wrocławskiego.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Z nadesłanych wyjaśnień wynika, że postulat ten jest w pełni realizowany i obecnie odbywają się odpowiednie konsultacje z wojewódzkimi radami narodowymi, w których bada się możliwość ulokowania nieprzyjętych do realizacji zleceń oraz rozszerzenia mocy produkcyjnych.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W związku z rozwojem budownictwa mieszkaniowego spółdzielczego Komisja zwróciła uwagę w jednym z dezyderatów na konieczność prawidłowego jego rozmieszczenia w terenie oraz właściwej kontroli rozdziału kredytów przeznaczonych na ten cel.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Minister Finansów poinformował, że wydane zostały odpowiednie zarządzenia, na podstawie których stworzono specjalnie dogodne warunki kredytowania, dostosowane do możliwości finansowych osób o niższych zarobkach. Prezydia rad narodowych oraz Ministerstwo Gospodarki Komunalnej zwrócą szczególną uwagę przy opracowywaniu projektu planu budownictwa mieszkaniowego na ustalenie odpowiednich rozmiarów tego budownictwa w mniejszych miastach i osiedlach. Podjęte są również prace dla zapewnienia odpowiednich podstaw organizacyjnych dla spółdzielczości mieszkaniowej na tych terenach. Komisja uznała, że bardziej szczegółową informację w sprawie realizacji tego dezyderatu powinna jeszcze otrzymać w okresie półrocza br.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">W oparciu o wnioski Komisji Oświaty i Nauki - Komisja zwróciła się z dezyderatem o zapewnienie niezbędnych warunków lokalowych dla realizacji reformy szkolnej. Z wyczerpujących wyjaśnień Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wynika, że postulaty Komisji są w pełni realizowane. Plan inwestycyjny przewiduje oddanie do użytku w okresie bieżącej 5-latki - 21 tys. izb lekcyjnych, nie licząc dodatkowych izb uzyskanych w ramach tzw. czynów społecznych. Jest to w naszych warunkach duży wysiłek.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Komisja, w oparciu o wnioski Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, zwróciła się do rządu o przeznaczenie kwoty 15 mln zł w ramach środków pozabudżetowych, którymi dysponuje GKKFiT, na dodatkowy zakup sprzętu sportowego dla organizacji sportowych LZS i szkolnych związków sportowych.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">GKKFiT poinformował, że w związku z koniecznością zabezpieczenia warunków pracy szkoleniowej dla kadry olimpijskiej, zmuszony jest przeznaczyć część środków na zakup sprzętu dla ośrodków szkoleniowych. W tych warunkach zwiększenie nakładów na organizacje masowe mogłoby nastąpić jedynie poprzez ograniczenie nakładów na szkolenie kadry olimpijskiej. Komisja uznała, że odpowiedź ta nie jest wystarczająca, i że jej zdaniem, przeznaczone przez GKKFiT nakłady na zakup sprzętu dla organizacji masowych są niewystarczające.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">O AKTUALNEJ SYTUACJI GOSPODARCZEJ KRAJU NA TLE WYKONANIA ZADAŃ PLANOWYCH W I KWARTALE br.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Informacja złożona przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefana Jędrychowskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów dniu 5 maja 1966 r.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Sytuację, jaka zarysowała się po I kwartale br. charakteryzują momenty pozytywne, do których zaliczyć można przede wszystkim poprawę sytuacji rynkowej, która zarysowała się już pod koniec ub. roku, stosunkowo pomyślne warunki realizacji planu w rolnictwie, utrzymujące się tendencje wzrostu produkcji i inwestycji w rolnictwie indywidualnym, dobrą pracę transportu i wreszcie lepsze przygotowanie realizacji planu inwestycyjnego.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Objawy, wywołujące pewien niepokój, to stosunkowo powolne tempo wzrostu produkcji przemysłowej, słabsze niż w roku ubiegłym tempo inwestowania w dziedzinie maszyn i urządzeń, niekorzystne kształtowanie się proporcji między wzrostem produkcji, stanem zatrudnienia i funduszem płac jak również powolny wzrost obrotów handlu zagranicznego.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Sytuacja rynkowa: Obroty detaliczne w I kwartale br. były o 9,1 proc. wyższe aniżeli w analogicznym okresie roku ubiegłego, obroty gastronomii wzrosły o 9,6 proc. Utrwaliła się poprawa zaopatrzenia rynku w artykuły żywnościowe. Dostawy mięsa i przetworów mięsnych wzrosły o 9,3 proc., poprawiła się - aczkolwiek nie w pełni odpowiada jeszcze potrzebom rynku - struktura asortymentowa tych dostaw. W zeszłym roku np. nie zaspokoiliśmy popytu na wieprzowinę, przy stosunkowo dużej podaży wołowiny, obecnie sytuacja jest odwrotna.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Dostawy ryb i przetworów rybnych wzrosły o 17,3 proc., znacznie - bo o 77 proc. zwiększyły się dostawy morskich ryb świeżych i mrożonych oraz o 28 proc. - dostawy filetów rybnych. Znaczny był wzrost sprzedaży masła - o 22,1 proc. przy równoczesnym spadku popytu na tłuszcze zwierzęce i stabilizacji popytu na tłuszcze roślinne. Poważnie wzrosły dostawy serów: dojrzałych - o 33 proc., topionych - o 8,5 proc.; dostawy mleka konsumpcyjnego w związku z ukształtowaniem się popytu wzrosły o niespełna 2 proc. Niższe aniżeli w roku ubiegłym dostawy jaj w pełni zaspokajają zapotrzebowanie rynku.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Zaspokojone jest zapotrzebowanie rynku na pieczywo, mąkę i kasze, poza takimi asortymentami jak kasza gryczana czy jaglana.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Dostawy cukru wzrosły o 8,5 proc., wyrobów czekoladowych - o 29,5 proc.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Mamy do czynienia z tendencją dalszego wzrostu popytu na wyroby spirytusowe - o 10,5 proc., popyt na wina i miody kształtował się poniżej poziomu dostaw ub. roku, dostawy papierosów wzrosły o 7,8 proc., kawy - o 26 proc. Dostawy owoców krajowych były mniejsze aniżeli w zeszłym roku - ze względu na nieurodzaj, dostawy warzyw krajowych z lekka wzrosły; utrzymana została ciągłość sprzedaży cytryn; poważnie wzrosły także dostawy pomarańcz.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Dostawy tkanin jedwabnych wzrosły o 16 proc., tkanin lnianych i pakulanych - o 26 proc., wyrobów dziewiarskich - o 18 proc., wyrobów pończoszniczych - o 31 proc., konfekcji - o blisko 8 proc. Nieznacznie tylko wzrosły i w szeregu asortymentów nie zaspokoiły popytu dostawy tkanin bawełnianych i bawełnopodobnych - wzrost dostaw o 1,4 proc. wełnianych i wełnopodobnych - o 3,3 proc.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Dostawy obuwia z wierzchami skórzanymi wzrosły o 1,9 proc., obuwia z wierzchami tekstylnymi i z tworzyw sztucznych - o 23 proc. Dostawy deficytowego jeszcze obuwia gumowego wzrosły o 6,8 proc.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Nawet w tych grupach towarów, których dostawy wzrosły silniej, występują jeszcze braki w poszczególnych asortymentach.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Bardzo zróżnicowana jest sytuacja w dziedzinie dostaw artykułów trwałego użytku i artykułów gospodarstwa domowego. Dostawy motorowerów wzrosły o 18 proc., rowerów o 14 proc., naczyń emaliowanych o przeszło 11 proc., naczyń ocynkowanych o 19 proc., naczyń aluminiowych o 14 proc., odkurzaczy - o 52 proc., froterek o 25 proc., porcelany stołowej o 15 proc., mebli o 13 proc., szkła gospodarczego o 12 proc. Natomiast w sprzedaży takich artykułów jak odbiorniki radiowe, telewizory, motocykle i skutery, aparaty fotograficzne, zegarki, lodówki, maszyny do szycia, wózki dziecięce mamy albo stabilizację, albo pewien spadek popytu.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Nastąpiła również stabilizacja popytu na środki piorące. Dostawy mydła do prania kształtują się na poziomie roku ubiegłego, dostawy proszku do prania wzrosły o 2,5 proc.; nie jest to związane z brakiem tych artykułów, lecz z kształtowaniem się popytu.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Mamy również pełne nasycenie rynku, jeżeli chodzi o środki opałowe. Stworzono zarówno dla ludności rolniczej jak i miejskiej możliwości zaopatrzenia się w dodatkowe ilości węgla poza obowiązującym systemem rozdziału.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Rząd stoi na stanowisku, że sytuacja nie dojrzała jeszcze do całkowitego zniesienia reglamentacji węgla, jednakże znaczną poprawę sytuacji, jaką osiągnięto w przemyśle węglowym wykorzystuje się dla poprawy zaopatrzenia się ludności w węgiel. Nasza polityka zmierza do tego, ażeby zachęcić ludność zarówno wiejską jak i miejską do zaopatrzenia się w węgiel przede wszystkim w II i III kwartale roku, kiedy rosną zapasy i kiedy środki transportu są mniej obciążone.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Znacznie poprawiło się zaopatrzenie rynku w materiały budowlane. W I kwartale dostawy cementu wzrosły o 22 proc., wapna budowlanego - o 34,5 proc., materiałów ściennych - o 16,8 proc. jednak wobec rosnącego zapotrzebowania dostawy tych ostatnich nie zaspokajają w pełni popytu. Dostawy papy wzrosły o 28 proc., płyt dachowych cementowo-azbestowych - o 53 proc., tarcicy - o 11,6 proc.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Sytuacja w rolnictwie. Stan ozimin jest lepszy od średniego, jakkolwiek nie jest tak dobry jak w zeszłym roku. Straty wyrządzone przez mróz i wynikłe z powodzi nie przekraczają normalnych strat corocznych. Stan łąk, pastwisk, upraw koniczyny jest lepszy niż w ubiegłym roku.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">W roku bieżącym lepsze jest zaopatrzenie rolnictwa w środki produkcji: przekroczono zadania planu w dziedzinie zaopatrzenia w nasiona zbóż, roślin motylkowych, strączkowych nasiennych i jadalnych. W okresie od 1 lipca ub. roku do 31 marca br. dostawy nawozów sztucznych były o 14,8 proc. wyższe w stosunku do odpowiedniego okresu ubiegłego roku. Dostawy wapna nawozowego wzrosły o 23 proc., sprzedaż ciągników i maszyn rolniczych dla gospodarstw indywidualnych - o 20 proc. a dla kółek rolniczych - o 15,5 proc.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Pomyślnie przebiega kontraktacja produkcji roślinnej: buraków cukrowych, pszenicy konsumpcyjnej, jęczmienia browarnego, natomiast kontraktacja żyta kształtuje się na nieco niższym poziomie.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Utrzymuje się tendencja do rozwoju hodowli. Kwartalny spis reprezentacyjny przeprowadzony przez Główny Urząd Statystyczny w marcu br. wykazał wzrost pogłowia bydła o 3,7 proc., przy stabilizacji pogłowia krów. Wysoki stan pogłowia trzody chlewnej został otrzymany, wzrosło ono o 1,1 proc.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Tę sytuację na ogół należy uważać za pomyślną, nie spodziewaliśmy się bowiem jakiegoś większego wzrostu pogłowia trzody chlewnej. W niektórych województwach nastąpił jednak spadek pogłowia trzody chlewnej, ze względu na słabe zbiory ziemniaków. Ponownie występują tendencje do wzrostu pogłowia owiec: wzrosło ono o 7,1 proc.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Sytuacja w skupie produktów rolnych kształtuje się też na ogół zadowalająco. Skup żywca kształtuje się na poziomie nieznacznie wyższym aniżeli w roku ubiegłym (100,8 proc.).</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Skup mleka wzrósł o 12 proc.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Skup jaj w okresie 4 miesięcy kształtował się na poziomie 98 proc. zeszłorocznego.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Plan skupu ziemniaków w akcji wiosennej realizowany jest w tempie zbliżonym do r. ub. z tym, że plan skupu ziemniaków przemysłowych wykonano już z nadwyżką, plan skupu zwykłych ziemniaków jadalnych został wykonany na poziomie 95 proc., natomiast poważne braki występują w realizacji planu skupu sadzeniaków i ziemniaków jadalnych jednoodmianowych.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Do 25 kwietnia skupiono 3.326 tys. ton zboża na zaplanowane 3,5 mln ton, przy czym PGR przekroczyły plan skupu. Sprzedaż pasz treściwych nie osiąga zaplanowanych wielkości. Ocenia się, że do końca roku gospodarczego prawdopodobnie nie sprzeda się, względnie nie wyprodukuje się około 250 tys. ton pasz, niemniej jednak osiągnięto w tej dziedzinie poważny postęp w stosunku do zeszłego roku.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Sytuacja w transporcie. W I kwartale tego roku koleje przewiozły o ponad 5 proc. więcej ładunków niż w I kwartale 1965 r. żegluga morska przewiozła wprawdzie, licząc w tonach, o 1/2 proc. mniej ładunku niż w zeszłym roku, jednakże przewozy liczone w tonomilach wzrosły o 7,3 proc., co świadczy o wydłużeniu się tras przewozów.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Przemysł. Mamy do czynienia z wolniejszym aniżeli w roku ubiegłym tempem wzrostu produkcji przemysłowej. Wolniejsze, bo wyrażające się wskaźnikiem 6,5 proc. - tempo wzrostu produkcji przemysłowej założone było w planie na rok 1966, faktycznie wskaźnik ten wynosił w I kwartale 6,6 proc. z tym, że znaczniejsze osłabienie tempa wzrostu produkcji wystąpiło w styczniu i w lutym, natomiast w marcu produkcja przemysłowa była już wyższa o 8 proc. w porównaniu z marcem ubiegłego roku; szacuje się, że w kwietniu wzrost produkcji przemysłowej w stosunku do kwietnia ub. roku wyniesie ponad 7 proc. Tempo wyższe niż założono w planie rocznym osiągnęło w I kwartale b.r. Ministerstwo Górnictwa i Energetyki (6,7 proc., założenia planu rocznego przewidują 5,5 proc.), Ministerstwo Przemysłu Chemicznego (11,4 proc. wobec założonych 10 proc.), Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (4,1 proc. wzrostu wobec założonych 3,7 proc.), Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - produkcja materiałów budowlanych (12,7 proc. wobec założonych 7,2 proc.), Komitet Drobnej Wytwórczości (6,6 proc. wobec założonych 6,4 proc.).</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Natomiast nie osiągnęło założonego w planie rocznym tempa wzrostu produkcji, Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego (w hutnictwie - 4,1 proc. wobec założonego w planie rocznym - 5,4, w przemyśle maszynowym - 8 proc. wobec założonych w planie rocznym - 10 proc.). Ministerstwo Przemysłu Lekkiego osiągnęło w I kwartale wzrost produkcji wyrażającej się wskaźnikiem 5,5 proc., wobec 5,9 proc. założonych w planie rocznym, Ministerstwo Przemysłu Spożywczego osiągnęło wzrost produkcji o 2,6 proc. wobec 3,6 proc. założonych w planie rocznym.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Niepokój budzi pewne pogorszenie proporcji ekonomicznych między wzrostem produkcji i wydajności pracy a wzrostem funduszu płac. W I kwartale nastąpił wzrost produkcji globalnej w przemyśle o 6,6 proc., czyli tylko nieco powyżej założeń planu, natomiast zatrudnienie wzrosło o 3,9 proc. podczas gdy w narodowym planie gospodarczym w skali rocznej przewidziany jest wzrost zatrudnienia o 2,8 proc. Fundusz płac wzrósł o 5,9 proc., podczas gdy w planie rocznym przewidziany jest wzrost funduszu płac o 5,1 proc. Wydajność pracy w przemyśle wzrosła w I kwartale o 2,6 proc., przy planowanej w skali rocznej - 3,1 proc., udział wydajności pracy w przyroście produkcji planowany w skali rocznej na 57 proc., w I kwartale br. wyraził się wskaźnikiem 41 proc.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">W związku z tą sytuacją Rada Ministrów podjęła w dniu 30 marca br. uchwałę w sprawie wykonania zadań ustalonych w Narodowym Planie Gospodarczym na 1966 r. gdzie zwraca uwagę na niewykonanie w szeregu przedsiębiorstw zadań produkcyjnych w I kwartale, na relatywnie zbyt duże wykorzystywanie wzrostu za trudnienia i funduszu płac, na niewykonywanie zadań kooperacyjnych zwłaszcza dotyczących kooperacji zewnętrznej, na osłabienie dyscypliny pracy i płac; uchwała ta przewiduje szereg środków, przede wszystkim zobowiązuje zjednoczenia przemysłowe i budowlano montażowe do analizy stanu zatrudnienia; przewiduje się także, że każde przedsiębiorstwo dokona analizy i oceny całokształtu wykonania zadań planowych w I kwartale i opracuje w oparciu o tę analizę szczegółowy program wyrównania niedoborów produkcyjnych I kwartału, pełnej i efektywnej realizacji przedsięwzięć postępu technicznego, jak najszerszego terminowego wdrażania usprawnień organizacyjno-technicznych, weryfikacji stanu zatrudnienia, zwolnienia zbędnych pracowników administracyjno-biurowych, dokonania weryfikacji pracowników zaplecza technicznego z punktu widzenia ich kwalifikacji; odpowiednie zalecenia dotyczą ustalenia planów operatywnych przedsiębiorstw na II i III kwartał. Podejmując te kroki ma się na uwadze konieczność zatrudnienia w III kwartale absolwentów szkół zawodowych. Uchwała zawiera szereg postanowień dotyczących zaopatrzenia, poprawy jakości produkcji, kooperacji itd. O wynikach realizacji tej uchwały można będzie mówić dopiero za kilka miesięcy.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Inwestycje i budownictwo. W ciągu pierwszych 2 miesięcy br. wzrost inwestycji był dosyć powolny; wyniósł on w stosunku do 2 miesięcy zeszłego roku tylko 1,5 proc. podczas gdy plan przewiduje wzrost o 5,9 proc. O tym powolnym wzroście zdecydowało powolne tempo inwestowania maszyn i urządzeń, ponieważ w robotach budowlano-montażowych nastąpił wzrost o 7 proc.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Produkcja budowlano-montażowa uspołecznionych przedsiębiorstw budowlano-montażowych w ciągu 2 miesięcy wzrosła o 8,5 proc. w stosunku do 2 miesięcy roku ubiegłego, przy czym zatrudnienie wzrosło o 2,3 proc. i było wyższe od założeń planu na rok 1966. Wartość produkcji na jednego robotnika była w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych o 6 proc. wyższa niż w zeszłym roku.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">W całej gospodarce uspołecznionej zatrudnienie w okresie 2 miesięcy wzrosło w stosunku do 2 miesięcy zeszłego roku o 4,6 proc. przy planowanym wzroście o 3,3 proc. w ciągu roku; wynika stąd, że wystartowaliśmy z bardzo wysokim stanem zatrudnienia i gdyby to tempo wzrostu zatrudnienia utrzymało się, mogłoby to spowodować szereg negatywnych reperkusji. Stąd konieczność bardzo umiarkowanego wzrostu zatrudnienia, aby zapewnić w skali rocznej właściwe proporcje wzrostu zatrudnienia w stosunku do wzrostu produkcji.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Osobowy fundusz płac - w ciągu 2 pierwszych miesięcy br. był o 8 proc. wyższy aniżeli w analogicznym okresie ub. roku; przeciętna płaca była wyższa o 3,3 proc., przy planowanym wzroście przeciętnej płacy w skali rocznej o 1,9 proc.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">Wypłaty za skup produktów rolnych wzrosły o 11,5 proc. w stosunku do odpowiedniego okresu ub. roku.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Wyższy niż w I kwartale zeszłego roku był przyrost wkładów oszczędnościowych.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Handel zagraniczny. Obserwujemy powolne tempo realizacji tegorocznych obrotów zagranicznych.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów rozpatrywał sprawę planu handlu zagranicznego. Zostały w szczególności podjęte decyzje, które zapewniają zrównoważenie tego planu w skali roku i w skali I półrocza.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Należy stwierdzić, że utrzymanie poprawy sytuacji rynkowej w kraju zależy od poprawy proporcji ekonomicznych w przemyśle i od utrzymania równowagi w handlu zagranicznym.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Pomyślne wykonanie planu rocznego zależy od poprawy terminowości w oddawaniu do użytku obiektów z inwestycji w II kwartale i w II półroczu tego roku. To będzie miało decydujący wpływ na tempo wzrostu produkcji w skali całego roku.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Zadaniem całego aparatu gospodarczego jest zwiększenie tempa wzrostu produkcji w następnych kwartałach, wzrostu dostaw na rynek, na eksport i dla inwestycji przy zapewnieniu właściwych proporcji ekonomicznych pomiędzy produkcją, zatrudnieniem, wydajnością pracy i funduszem płac.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Informacja złożona przez Ministra Finansów - Jerzego Albrechta na posiedzenia Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu i Finansów w dniu 5 maja 1966 r.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Aktualnie dostępne dane finansowe wskazują, że stopień wykonania założonych w budżecie państwa dochodów i wydatków jest nieco wyższy niż przed rokiem.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Dochody budżetu państwa wyniosły w I kwartale br. ponad 77 mld zł i były o 11 proc. wyższe niż przed rokiem. Oznacza to zrealizowanie ok. 25,4 proc. rocznego planu wpływów budżetowych, podczas gdy w I kwartale roku ubiegłego osiągnięto 24 proc. rocznych dochodów.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Na to przyspieszenie złożyły się następujące czynniki:</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">- planowa realizacja dochodów od gospodarki uspołecznionej, które stanowią ponad 80 proc. dochodów budżetu państwa;</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">- sprawniejsze realizowanie podatków od gospodarki nieuspołecznionej;</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">- wysoki wzrost wkładów oszczędnościowych ludności, a tym samym i lokaty PKO w budżecie państwa.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">Dochody budżetu od gospodarki uspołecznionej osiągnęły w I kwartale 66,2 mld zł, tj. 25,1 proc. planu rocznego.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">W przemyśle, który jest najpoważniejszym źródłem dochodów budżetowych, ogólna realizacja planu akumulacji i wpływów budżetowych przebiega nie gorzej niż w analogicznym okresie ubiegłego roku. Lepszymi wynikami legitymują się przedsiębiorstwa Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Niekorzystnie natomiast przedstawiają się wyniki finansowe przemysłu ciężkiego. Ogólnie biorąc, nie gorszy niż przed rokiem stopień wykonania planu rocznego, zawdzięczamy nie tyle obniżce kosztów czy wzrostowi wydajności pracy, ile niektórym przesunięciom w strukturze produkcji. Sprawozdania o wykonaniu planu mówią bowiem o osłabieniu tempa wzrostu wydajności pracy w przemyśle.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Wyraźną poprawę w realizacji planu akumulacji obserwuje się w przedsiębiorstwach obrotu towarowego.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">Korzystne wyniki przynosi szerzej wprowadzony w ub. roku tzw. system ajencyjny w gastronomii i zryczałtowany rozrachunek w zakładach usługowych.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">Systemem ajencyjnym objęte jest około 1.000 małych zakładów gastronomicznych, które w poprzednich latach przysparzały strat naszej gospodarce. W roku ub. rentowność tych zakładów okazała się wyższa niż zakładów prowadzonych tradycyjnie.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">Zryczałtowanym rozrachunkiem objęto już 8,5 tys. drobnych zakładów usługowych. Dzięki temu wpływy budżetowe od uspołecznionych zakładów usługowych wzrosły w roku ubiegłym o ok. 20 mln zł, a ponadto zmniejszyły one straty o ok. 50 mln zł.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">Bardziej niż przed rokiem zaawansowane jest również wykonanie planu akumulacji w przedsiębiorstwach transportu i łączności.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">Na uwagę zasługuje nowe źródło dochodów budżetu państwa, jakim jest oprocentowanie środków trwałych. Pierwsze sygnały z odbytych w I kwartale br. konferencji samorządów robotniczych wskazują, że wprowadzenie oprocentowania zachęciło do bardziej wnikliwych analiz wykorzystania majątku trwałego. Przedsiębiorstwa bardziej energicznie zabiegają o pozbycie się zbędnych dla ich działalności maszyn i urządzeń.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">Trudno w tej chwili ocenić wpływ innych zmian systemu finansowego na gospodarkę przedsiębiorstw, ze względu na bardzo krótki okres jego funkcjonowania. Jednakże jest faktem, że wprowadzenie wskaźnika rentowności - jako jedynego dyrektywnego wskaźnika finansowego - pogłębiło zainteresowanie samorządów robotniczych planami finansowymi przedsiębiorstw, a zwłaszcza możliwościami zwiększenia ich rentowności.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#komentarz">W I kwartale br. nie nastąpił żaden wzrost stopnia obciążenia podatkami dochodów ludności. Wyższe o 1,9 proc. niż przed rokiem wpływy podatkowe od ludności związane są głównie ze wzrostem dochodów wsi, z dalszym rozwojem indywidualnego rzemiosła i ze wzrostem wynagrodzeń za pracę.</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">W styczniu br. gromady dokonały po raz pierwszy wymiaru podatków i opłat od gospodarki chłopskiej. Dzięki współdziałaniu i nadzorowi ze strony powiatowych wydziałów finansowych, zadanie to zostało wykonane poprawnie i na czas, a kwota wymiaru należności skumulowanych ukształtowała się w granicach analogicznych jak w roku ubiegłym. Poprawnie dokonany został również pobór I raty należności. Funkcjonowanie nowego systemu łącznego wymiaru i poboru podatków i opłat wiejskich jest nadal przedmiotem szczególnej troski aparatu finansowego, który na bieżąco stara się usuwać trudności w pracy gromad.</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">Z tytułu podatku obrotowego i dochodowego od gospodarki prywatnej w mieście wpłynęło w I kwartale br. około 700 mln zł, wobec około 670 mln zł w I kwartale ub. roku. Największa pozycja, to wpływy od rzemiosła, które wyniosły w I kwartale br. około 429 mln zł i były o ponad 6 proc. wyższe niż w I kwartale 1965 r. Wzrost wpływów od rzemiosła związany jest oczywiście ze wzrostem liczby zakładów oraz wzrostem zatrudnienia. Według danych Związku Izb Rzemieślniczych na koniec I kwartału 1966 r. było zatrudnionych w rzemiośle o 14 tys. osób więcej niż w I kwartale ubiegłego roku i o 3,2 tys. osób więcej w porównaniu ze stanem na koniec ubiegłego roku. Liczba zakładów w porównaniu z I kwartałem ubiegłego roku wzrosła natomiast o ponad 3 tysiące.</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">Wzrost wpływów podatkowych od rzemiosła częściowo związany jest również z przyśpieszeniem wpłat w wyniku powszechnienia ryczałtu, pobieranego przez rzemieślnicze spółdzielnie zaopatrzenia i zbytu.</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-1.86" who="#">Nie należy jednak oczekiwać że osiągnięta na początku br. dynamika wpływów podatkowych od rzemiosła utrzyma się do końca roku. Dokonane bowiem ostatnio dalsze rozszerzenie zakresu ulg podatkowych prawdopodobnie sprawi, że dynamika wpływów ulegnie osłabieniu.</u> | |
| 96 | + <u xml:id="u-1.87" who="#">Bieżące wydatki budżetowe wyniosły w I kwartale br. 56,7 mld zł, tj. 23,7 proc. planowanej na cały rok sumy.</u> | |
| 97 | + <u xml:id="u-1.88" who="#">Wydatki na rolnictwo, które w skali rocznej wynieść mają ponad 23 mld zł, zrealizowano w 22 proc. W roku bieżącym obserwujemy pewną poprawę na odcinku wykorzystywania środków przeznaczonych przez państwo na rozwój rolnictwa. Pełne i racjonalne wykorzystanie tych środków, zwłaszcza na konserwację melioracji, program nasienny i popieranie rozwoju hodowli, wymaga jednak dalszego zwiększenia wysiłków resortu rolnictwa i rad narodowych.</u> | |
| 98 | + <u xml:id="u-1.89" who="#">Wydatki budżetu państwa na finansowanie zadań w zakresie usług socjalnych i kulturalnych wyniosły 12,9 mld zł, tj. 25,5 proc. planu rocznego. Na rozwój oświaty i wychowania wydatkowano 4,6 mld zł, tj. 24 proc. planu rocznego wobec 22 proc. w ubiegłym roku; wzrost wydatków w tej dziedzinie powodowany został głównie przeprowadzoną obecnie reformą szkolną. Wydatki budżetu na służbę zdrowia osiągnęły 5,2 mld zł i były znacznie wyższe aniżeli w analogicznym okresie roku ubiegłego. W wyższym niż w roku ubiegłym stopniu zrealizowano kwoty preliminowane na kulturę, kulturę fizyczną, turystykę.</u> | |
| 99 | + <u xml:id="u-1.90" who="#">Sytuacja finansowa rad narodowych kształtuje się na ogół lepiej niż w roku ubiegłym. Wynika to między innymi z nadwyżek wygospodarowanych w roku ubiegłym, które osiągnęły sumę 3,3 mld zł na początku roku bieżącego. Jednakże w niektórych radach narodowych, zwłaszcza gromadzkich i osiedlowych, które zamknęły rok ubiegły deficytowo, rysują się pewne trudności w kształtowaniu sytuacji finansowej.</u> | |
| 100 | + <u xml:id="u-1.91" who="#">W okresie pierwszych 3 miesięcy br. dochody własne rad narodowych wyniosły 23,4 proc. planu rocznego, a udziały w dochodach budżetu centralnego - 21,2 proc. Stopień zaawansowania rocznego planu wydatków rad narodowych wyniósł w I kwartale 23,6 proc.</u> | |
| 101 | + <u xml:id="u-1.92" who="#">Sytuacja pieniężno-rynkowa kształtowała się pod wpływem znacznego wzrostu wypłat z tytułu wynagrodzenia za pracę i wypłat z tytułu skupu produktów rolnych. Przeciwstawiana tym wypłatom masa towarowa i usług była na tyle duża, że nie wystąpiły istotniejsze zakłócenia równowagi rynkowej.</u> | |
| 102 | + <u xml:id="u-1.93" who="#">Obserwuje się dalsze wzmocnienie tendencji do oszczędzania. Wzrasta odsetek zasobów pieniężnych ludności, odłożony w formie wkładów oszczędnościowych. Na koniec I kwartału br. oszczędności były o ok. 22 proc. wyższe niż przed rokiem, a zasoby gotówkowe tylko o 8 proc. wyższe. Szczególnie zwiększają się najwyżej oprocentowane, wymagające 12-miesięcznego wypowiedzenia, wkłady terminowe, wysoki jest również wzrost wkładów premiowanych nagrodami rzeczowymi, jak również wkładów mieszkaniowych.</u> | |
| 103 | + <u xml:id="u-1.94" who="#">Przy pomocy kredytów dla ludności państwo nadal aktywnie oddziaływało na rozwój procesów gospodarczych w indywidualnym rolnictwie i rzemiośle. W I kwartale br. kredyty udzielone wsi wyniosły 5,3 mld zł i były o 118 mln zł wyższe niż w roku ubiegłym.</u> | |
| 104 | + <u xml:id="u-1.95" who="#">Stwarza się również poważne udogodnienia kredytowe dla rozbudowy rzemieślniczych warsztatów, głównie usługowych. Przewiduje się, że w bieżącym roku rzemiosło otrzyma ponad 0,5 mld zł kredytów.</u> | |
| 105 | + <u xml:id="u-1.96" who="#">W I kwartale br. kwota kredytów na ratalne zakupy była o 24 proc. wyższa niż w analogicznym okresie roku ubiegłego; najbardziej wzrosły kredyty na zakup telewizorów (o 26 proc.), sprzętu zmechanizowanego (o 30 proc.), samochodów (o 20 proc.) i odzieży (o 47 proc.).</u> | |
| 106 | + <u xml:id="u-1.97" who="#">Ogólne tendencje rozwoju sytuacji finansowej można scharakteryzować w następujący sposób:</u> | |
| 107 | + <u xml:id="u-1.98" who="#">- uzyskane w I kwartale br. dochody budżetowe pozwalają oczekiwać, że plan roczny wpływów budżetowych powinien być wykonany. Umożliwia to zgodne z założeniami planu finansowanie potrzeb gospodarki narodowej i rozwoju urządzeń socjalno-kulturalnych;</u> | |
| 108 | + <u xml:id="u-1.99" who="#">- nowo wprowadzony system finansowania umożliwia bardziej elastyczne korzystanie ze środków budżetowych odpowiednio do głębokości wahań sezonowych i możliwości przyspieszenia realizacji niektórych zadań;</u> | |
| 109 | + <u xml:id="u-1.100" who="#">- znacznemu wzrostowi dochodów ludności miejskiej towarzyszył wzrost tendencji do oszczędzania, czego szczególnym wyrazem jest wzrost wkładów długoterminowych;</u> | |
| 110 | + <u xml:id="u-1.101" who="#">- wzrostowi dochodów ludności wiejskiej towarzyszyła tendencja do zwiększania nakładów produkcyjnych, czemu sprzyjała polityka kredytowa państwa.</u> | |
| 111 | + <u xml:id="u-1.102" who="#">Dla dalszego, pomyślnego rozwoju sytuacji gospodarczej niezbędne jest zwłaszcza:</u> | |
| 112 | + <u xml:id="u-1.103" who="#">- bardziej rytmiczne wykonywanie planów produkcji oraz wzmocnienie dyscypliny zatrudnienia i płac, która w I kwartale br. nie była zadowalająca;</u> | |
| 113 | + <u xml:id="u-1.104" who="#">- dalsza koncentracja uwagi na wzroście dostaw na potrzeby rynku;</u> | |
| 114 | + <u xml:id="u-1.105" who="#">- właściwe gospodarowanie środkami budżetowymi tak, aby udogodnienia w ich wykorzystaniu nie prowadziły do nieracjonalnych wydatków, ale do bardziej przemyślanego działania.</u> | |
| 115 | + </div> | |
| 116 | + </body> | |
| 117 | + </text> | |
| 118 | + </TEI> | |
| 119 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00013-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00013-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 13/, Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa /nr 15/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 13/, Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa /nr 15/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:13</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">15</note> | |
| 21 | + <date>1966-06-10</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00013-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 10 czerwca 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, obradujące pod kolejnym przewodnictwem posłów: Józefa Kuleszy (PZPR) i Józefa Niedźwieckiego (PZPR) rozpatrzyły rządowe projekty ustaw:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- o utworzeniu Centralnego Urzędu Jakości i Miar;</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- o miarach i narzędziach pomiarowych.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Głównego Urzędu Miar z prezesem - Zygmuntem Ostrowskim, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z podsekretarzem stanu - Józefem Talmą, dyrektorzy zespołów NIK - Aleksander Iwanka i Edward Demidowski oraz przedstawiciele Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Projekt ustawy o utworzeniu Centralnego Urzędu Jakości i Miar z ramienia podkomisji zreferował poseł Henryk Szafrański (PZPR):</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Obecna organizacja i technika kontroli w zakładach produkcyjnych przy odbiorze wyrobów nie przeciwdziałają w pełni dopływowi do odbiorców wyrobów niskiej jakości.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Stosowanie różnych, nieskoordynowanych centralnie kryteriów odbioru w poszczególnych branżach, a nawet zakładach tej samej branży, nie sprzyja skutecznemu oddziaływaniu państwa na jakość produkcji; straty ponoszone przez gospodarkę wskutek złej jakości produkcji są znaczne.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Poprawa jakości staje się zatem jednym z ważnych zadań i ściśle wiąże się z efektywnością gospodarowania.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Jakość produkcji nie jest tylko polskim problemem najbliższych lat. W wielu krajach powołano już organizacje dla zabezpieczenia wysokiej jakości produkcji. Prowadzone są również prace nad utworzeniem ogólnoświatowej organizacji, której działalność koncentrowałaby się na inicjowaniu i propagowaniu zasad i metod polepszenia jakości produkcji. Ingerencja państwa w sprawy jakości produkcji wzrasta powszechnie i to zarówno w krajach socjalistycznych i w krajach kapitalistycznych.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W Polsce nie ma dotychczas organu, który w sposób kompleksowy zajmowałby się ciągłą analizą osiągnięć światowych oraz dostosowywaniem ich do specyfiki naszego przemysłu.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Odbiorem technicznym i kontrolą jakości zajmuje się obecnie, niezależnie od producenta, 20 jednostek resortowych, które stosują różne metody pracy.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Program realizacji uchwał IV Zjazdu PZPR określał m. in. zadania w zakresie opracowania zasad i systemu centralnego nadzoru w dziedzinie kontroli jakości, ustalania znaku jakości zasad i techniki odbioru wyrobów oraz koordynacji pracy instytucji i komórek działających w tym zakresie.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Projekt ustawy przewiduje utworzenie Centralnego Urzędu Jakości i Miar, podległego bezpośrednio Prezesowi Rady Ministrów. W skład Urzędu wejść mają komórki organizacyjne dotychczasowego Głównego Urzędu Miar i Biura Znaku Jakości. W projekcie przyjęta jest zasada, iż za jakość produkcji odpowiada przede wszystkim wytwórca.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Zasadniczą metodą pracy Urzędu będzie inicjowanie i koordynowanie poczynań zmierzających do poprawy jakości.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Urząd uprawniony będzie do:</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">- dokonywania w zakładach produkcyjnych szczególnej i doraźnej kontroli jakości wyrobów oraz pracy aparatu kontroli technicznej;</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">- koordynowania prac resortowych jednostek kontroli i odbioru technicznego wyrobów; działalność Urzędu w tym zakresie ma na celu lepsze wykorzystanie specjalistycznych służb tych jednostek, działających w wielu przypadkach na terenie jednego zakładu produkcyjnego;</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">- występowania z wnioskami do właściwych ministrów, prezydiów wojewódzkich rad narodowych oraz central spółdzielczych o usunięcie wad albo wstrzymanie produkcji wyrobów niskiej jakości;</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">- wymierzania kary grzywny osobom odpowiedzialnym za jakość produkcji, wprowadzającym do obrotu wyroby niskiej jakości.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przewiduje się również prowadzenie przez Urząd i jego terenowe organy działalności społecznej w celu propagowania i rozwiązywania problemów jakości.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Podkomisja zaproponowała wprowadzenie poprawek uściślających niektóre przepisy.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Na pytania posłów: Konstantego Łubieńskiego (bezp. „Znak”), Michaliny Tatarkówny-Majkowskiej (PZPR), Leona Kasmana (PZPR), Tadeusza Młyńczaka (SD), Adolfa Książkiewicza (PZPR), Stanisława Prüfera (PZPR), dotyczących niektórych sformułowań projektu ustawy i zakresu działania przyszłego Centralnego Urzędu Jakości i Miar odpowiedzi udzielił Prezes Głównego Urzędu Miar - Zygmunt Ostrowski.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Bolesław Gregorek (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Andrzej Borodzik (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Tadeusz Młyńczak (SD), Adolf Książkiewicz (PZPR), Józef Kulasa (PZPR), Łucja Matuszewska (bezp.), Stanisław Prüfer (PZPR), Henryk Rutkowski (PZPR), Franciszek Blinowski (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielił Prezes Głównego Urzędu Miar - Zygmunt Ostrowski.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W dyskusji posłowie zgłosili szereg uwag dotyczących szerokiego działania na rzecz poprawy jakości produkcji.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Wskazywano, że powołanie Centralnego Urzędu Jakości i Miar jest jednym z ogniw służących temu celowi, Urząd powinien stać się skutecznym instrumentem oddziaływania państwa na poprawę jakości produkcji. W ramach swoich uprawnień Urząd powinien szczególny nacisk położyć na koordynację szkolenia kadr kontroli technicznej i pracy tego aparatu na wszystkich szczeblach produkcji i administracji przemysłu. Rozważano możliwość powołania przysięgłych kontrolerów jakości produkcji.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Zwrócono uwagę na konieczność ustalenia zasad współpracy Urzędu z Polskim Komitetem Normalizacyjnym oraz z Wyższym Urzędem Górniczym.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Komisje przyjęły projekt ustawy o utworzeniu Centralnego Urzędu Jakości i Miar wraz z poprawkami podkomisji.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Na sprawozdawcę na plenarnym posiedzeniu Sejmu wybrano posła Henryka Szafrańskiego (PZPR).</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Zlecono podkomisji zaznajomienie się z przygotowanymi projektami rozporządzeń wykonawczych do ustawy oraz opracowanie projektu dezyderatów dotyczących współdziałania i koordynacji działalności różnych jednostek zajmujących się kontrolą jakości oraz roli i funkcji kontroli technicznej w zakładach produkcyjnych, jak również projektu powołania przysięgłych kontrolerów.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Projekt ustawy o miarach i narzędziach pomiarowych zreferował w imieniu podkomisji poseł Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">W związku z rozwojem techniki pomiarowej i wzrostem znaczenia pomiarów dla rozwoju postępu technicznego w przemyśle i kontroli jakości wyrobów, zachodzi potrzeba jednolitego i kompleksowego uregulowania zagadnienia miar i narzędzi pomiarowych we wszystkich gałęziach gospodarki narodowej. Obowiązujący dotychczas dekret z 1951 r. o organach administracji miar oraz o miarach i narzędziach mierniczych nie odpowiada obecnym potrzebom gospodarki.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Niezbędne jest też odpowiednie ustalenie obowiązków i uprawnień organów administracji miar oraz resortów gospodarczych. Tym celom służy, wraz z projektem ustawy o utworzeniu Centralnego Urzędu Jakości i Miar - również projekt ustawy o miarach i narzędziach pomiarowych.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Rozszerza się zakres działania Centralnego Urzędu Jakości i Miar na procesy produkcyjne przemysłu, wprowadzając obowiązek dokonywania przez jednostki gospodarki uspołecznionej okresowego sprawdzania użytkowanych narzędzi pomiarowych. Ustawa przewiduje powołanie sieci punktów legalizacyjnych w dużych ośrodkach przemysłowych. Utrzymana zostaje zasada wiodącej roli organów administracji miar we wszystkich gałęziach techniki i gospodarki.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Istotnym dla podniesienia jakości seryjnej produkcji narzędzi pomiarowych jest przepis przewidujący znacznie szersze obowiązki zakładów produkcyjnych i organów administracji miar w zakresie kontroli jakości narzędzi pomiarowych, uzależniając podjęcie ich produkcji od spełnienia określonych warunków.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Organy administracji miar obejmą również swym zakresem działania wzorce fizyczne lub chemiczne właściwości ciał, na równi z wzorcami miar i kontrolnymi przyrządami pomiarowymi stosowanymi w przemyśle.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Projekt ustawy o miarach i narzędziach pomiarowych jest ważnym krokiem w kierunku usprawnienia ustawodawstwa administracyjnego w tym zakresie, a zarazem przejawem konsekwentnej polityki rządu zmierzającej do wdrażania postępu technicznego we wszystkich dziedzinach naszej działalności gospodarczej, do systematycznego podnoszenia na wyższy poziom jakości produkcji.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">Komisje przyjęły projekt ustawy o miarach i narzędziach pomiarowych, z poprawkami uściślającymi niektóre przepisy.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">Na sprawozdawcę na plenarnym posiedzeniu Sejmu wybrano posła - Igora Łopatyńskiego (PZPR).</u> | |
| 47 | + </div> | |
| 48 | + </body> | |
| 49 | + </text> | |
| 50 | + </TEI> | |
| 51 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00014-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00014-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 14/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 14/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:14</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">14</note> | |
| 21 | + <date>1966-06-30</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza" role="speaker"> | |
| 28 | + <persName>Przewodniczący Obradom poseł Józef Kulesza</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 31 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 32 | + </person> | |
| 33 | + </particDesc> | |
| 34 | + </profileDesc> | |
| 35 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00014-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 30 czerwca 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów Józefa Kuleszy (PZPR) i Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrzyła sprawozdania z wykonania budżetu i z działalności Komitetu Nauki i Techniki, Ministerstwa Finansów i Państwowej Komisji Cen w 1965 r.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Komitetu Nauki i Techniki z I zastępcą przewodniczącego ministrem Mieczysławem Leszem i zastępcą przewodniczącego - Wacławem Czachórskim, Ministerstwa Finansów z ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu Julianem Kole i Józefem Trendotą, Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski, zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Cen - Stanisław Pawełczak oraz przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Wykonanie budżetu i działalność Komitetu Nauki i Techniki w 1965 r. zreferował poseł Wiktor Obolewicz (PZPR).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Przyznane przez Komitet dotacje pozwoliły na podjęcie względnie intensyfikację 200 tematów prac naukowo-badawczych, szczególnie ważnych dla gospodarki narodowej. Wymienić tu można prace podstawowe i teoretyczne w dziedzinie nowych materiałów półprzewodnikowych, badania w zakresie technologii, elektroniki, automatyki, maszyn cyfrowych, odlewnictwa, transportu, rolnictwa i gospodarki wodnej, techniki izotopowej, automatyzacji systemu energetycznego, nowych rozwiązań produkcji betonów, szkła i materiałów izolacyjnych.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Przewidziane w budżecie wydatki Komitetu Nauki i Techniki nie zostały w pełni zrealizowane. Wystąpiły trudności ze skompletowaniem kadry, nie zrealizowano w pełni planu zakupów inwestycyjnych, nie wykorzystano w całości rezerwy budżetowej Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, przeznaczonej na finansowanie szczególnie ważnych prac związanych z rozwojem nauki i techniki.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">W roku bieżącym rezerwa Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki na prace naukowo-badawcze została już rozdysponowana w ponad 90 proc., co pozwoliło podjąć szereg prac o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Realizację ubiegłorocznego budżetu cechowała szeroko stosowana zasada oszczędności i gospodarności, z drugiej jednakże strony niektóre pozycje wydatków zaplanowane zostały nierealnie.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W 1965 r. Komitet Nauki i Techniki przeprowadził szereg prac o podstawowym dla gospodarki znaczeniu. Opracowano po raz pierwszy projekt 5-letniego planu rozwoju nauki i techniki oraz podjęto prace nad metodologią planowania perspektywicznego. Jednocześnie podjęto w roku ubiegłym prace nad skoordynowaniem krajowych planów badań z planami innych państw - członków RWPG. Na szczególną uwagę zasługuje zawarcie w czerwcu br. umowy z ZSRR o koordynacji badań o kluczowym znaczeniu dla obu krajów.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Podjęto szereg prac porządkujących zagadnienia postępu technicznego. Utworzony został w ramach Funduszu Postępu Technicznego - Fundusz Nowych Uruchomień i Fundusz Postępu Techniczno-Ekonomicznego. Wprawdzie wysokie kwoty tych funduszów nie zostały w całości rozdysponowane, następuje jednak stała poprawa w tej~ ~dziedzinie.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Na uwagę zasługują takie ważne akcje jak: katowicki przegląd prototypów oraz w br. ogólnokrajowa wystawa technologii przemysłu maszynowego. W oparciu o zebrane na niej materiały opracowano projekt uchwały KERM w sprawie unowocześnienia technologii budowy maszyn.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Wiele uwagi poświęcił Komitet sprawom gospodarki materiałowej, określone zostały zasady organizacji i rozpowszechniania informacji o stosowaniu materiałów zamiennych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Komitet Nauki i Techniki dokonał analizy szeregu programów rekonstrukcji organizacyjno-technicznej branż i regionów kraju. Wiele miejsca w pracy Komitetu zajęły także zagadnienia rozbudowy zaplecza naukowo-technicznego przemysłu, szczególnie zaś problematyka rozwojowa elektroniki i automatyzacji.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W działalności merytorycznej w dziedzinie nauki i techniki nastąpiła widoczna poprawa. KNiT silniej oddziałowywał na resorty gospodarcze, wskazując im konkretne potrzeby, kierunki i sposoby usprawnienia działalności technicznej. Poprawy jednakże nie można już uznać za w pełni zadowalającą. Zwłaszcza w zjednoczeniach i przedsiębiorstwach plany postępu technicznego zostały zrealizowane w zbyt niskim procencie.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Hasiak (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Franciszek Blinowski (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Bolesław Bednarek (PZPR), Tadeusz Janczyk (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielił I zastępca Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - minister Mieczysław Lesz.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Rozważano m. in. przyczyny niepełnego wykorzystania środków przeznaczonych w planie i budżecie na rozwój techniki, mierniki efektywności nakładów na te cele, perspektywy szerszego niż dotąd stosowania, nowoczesnej techniki obliczeniowej.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Postulowano przyspieszenie prac naukowo-badawczych i koncentrację na problemach o podstawowym dla gospodarki narodowej znaczeniu, stworzenie bodźców, które by temu sprzyjały, jak również przyspieszenie wdrożenia do produkcji osiągnięć nauki.</u> | |
| 25 | + </div> | |
| 26 | + <div xml:id="div-2"> | |
| 27 | + <u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Nie budzi wątpliwości fakt, jakie wielkie korzyści przynosi koncentracja wysiłków w pracach naukowo-badawczych. Jak najbardziej celowe jest też badanie efektywności prac naukowych i postępu techniki, zarówno w przekrojach rocznych, jak też wieloletnich, w przekroju jednego zakładu, jak też całej gospodarki.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zaplecze naukowo-techniczne powinno zbliżyć się jeszcze bardziej do zakładów produkcyjnych; należy zastanowić się nad pociągnięciami, które powinny ułatwić tego rodzaju nastawieniu.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Należy głębiej analizować metody i drogi wprowadzania nowych rozwiązań do praktyki. Nową technikę i technologię należy w jeszcze pełniejszym stopniu uwzględnić w inwestycjach.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przy rozwiązywaniu spraw związanych z nowoczesną techniką obliczeniową i przetwarzaniem danych, poważne zadania stają przed krajowymi producentami; niemniej istotna jest sprawa kadr dla tych celów.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przyjęty kierunek na zacieśnienie współpracy z zagranicą w rozwiązywaniu problemów naukowych i technicznych jest całkowicie słuszny. Komisja postulowała opracowanie przez Komitet i przedstawienie jeszcze przed sejmową debatą nad projektem planu 5-letniego szeregu poruszonych w toku dyskusji zagadnień.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-2.5" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Komitetu Nauki i Techniki w 1965 r.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-2.6" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Sprawozdanie z wykonania budżetu na rok 1965 i z działalności Ministerstwa Finansów przedstawił poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”).</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-2.7" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Omówił on obszernie realizację poszczególnych pozycji budżetu i stwierdził, że realizacja ta była w zasadzie prawidłowa.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-2.8" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Oceniając politykę finansową resortu, poseł Łubieński wskazał na następujące momenty:</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-2.9" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- skodyfikowane, uporządkowane i uzupełnione zostały przez Ministerstwo Finansów w roku 1965 przepisy z zakresu gospodarki pozabudżetowej, dotyczące m. in. finansowania gospodarstw pomocniczych;</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-2.10" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- uelastyczniono system otwierania kredytów bieżących z budżetu centralnego; kredyty te otwierane mają być obecnie w całości na początku roku budżetowego; ma to zapobiec nieprzemyślanemu wydatkowaniu środków budżetowych w końcu roku;</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-2.11" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- w zakresie finansowania gospodarki narodowej osiągnięto pewną poprawę w kształtowaniu się zapasów, kontroli funduszu płac i przebiegu procesów inwestycyjnych, choć jeszcze na odcinku inwestycji niedociągnięcia są zbyt liczne. Optymizm budzi wzrost roli Banku Inwestycyjnego, który sprawuje kontrolę coraz skuteczniejszą nad przygotowaniem inwestycji do realizacji, nad kształtowaniem się kosztów i realizacją;</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-2.12" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- w stosunku do roku 1964 pewnej poprawie uległa sytuacja w zakresie bilansu płatniczego;</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-2.13" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- zabezpieczona była globalna równowaga pieniężno-rynkowa z tym, że niedostateczne było w stosunku do popytu i siły nabywczej ludności zaopatrzenie w niektóre artykuły.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-2.14" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Ogólny kierunek opracowanych w 1965 r. i wprowadzonych w życie z dniem 1 stycznia 1966 r. zmian w systemie finansowym przemysłu, budownictwa i inwestycji referent uznał za słuszny, a zwłaszcza przyjętą zasadę finansowania potrzeb przedsiębiorstw w pewnym zakresie z ich własnych środków.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-2.15" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Rok bieżący jest pierwszym etapem działania zmienionego systemu finansowego. Poseł Konstanty Łubieński sformułował w związku z tym szereg uwag dotyczących ulepszania tego systemu w dalszej perspektywie.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-2.16" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Sprawozdawca wniósł o przyjęcie realizacji budżetu Ministerstwa Finansów za 1965 r.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-2.17" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Kozioł (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Feliks Starzec (ZSL), Czesław Burski (ZSL), Wiktor Obolewicz (PZPR), Jan Kołder (PZPR), Edward Graliński (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Jan Dziemba (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Minister Finansów - Jerzy Albrecht i prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-2.18" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poruszono m. in. problemy kształtowania się dochodów i wydatków ludności w roku 1965, efektywności działania systemu pomocy dla podupadłych gospodarstw rolnych, polityki kredytowej na wsi i formalności związanych z pobieraniem kredytów, rentowności Państwowych Ośrodków Maszynowych, działalności Państwowego Zakładu Ubezpieczeń, samodzielności budżetowej rad narodowych, realizacji wymiaru i poboru podatków przez gromadzkie rady narodowe, kredytowania budownictwa spółdzielczego w małych miastach i osiedlach, oceny doświadczeń zakładów eksperymentujących.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-2.19" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Ministerstwa Finansów w roku 1965.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-2.20" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Sprawozdanie z działalności Państwowej Komisji Cen przedstawił poseł Władysław Kuszyk (PZPR).</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-2.21" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji zabrali głos posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Stanisław Cieślak (ZSL), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL). Dodatkowych wyjaśnień udzielił wiceprzewodniczący Państwowej Komisji Cen - Stanisław Pawełczak.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-2.22" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji poruszone zostały m. in. zagadnienia kształtowania się cen w kraju, kontroli poziomu cen, problemy związane z oddziaływaniem PKO na wojewódzkie komisje cen.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-2.23" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Państwowej Komisji Cen w 1965 r. Komisja postanowiła powrócić do merytorycznych zagadnień polityki cen na jesieni.</u> | |
| 51 | + </div> | |
| 52 | + </body> | |
| 53 | + </text> | |
| 54 | + </TEI> | |
| 55 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00015-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00015-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 15/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 15/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:15</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">15</note> | |
| 21 | + <date>1966-07-01</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00015-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 1 lipca Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów: Stanisława Cieślaka (ZSL) i Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz Głównego Urzędu Statystycznego w 1965 r.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu uczestniczyli: przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i zastępcą Przewodniczącego - Zbigniewem Januszką, przedstawiciele NIK - z Prezesem Konstantym Dąbrowskim i Głównego Urzędu Statystycznego -- z Wiceprezesem Stanisławem Rogiem.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Sprawozdanie z wykonania budżetu i z działalności Komisji Planowania przy RM w 1965 r. przedstawił poseł Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Realizację budżetu Komisji Planowania charakteryzowała legalność, celowość, oszczędność, gospodarność w wydatkowaniu środków.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Obok prac związanych z przygotowaniem projektu planu pięcioletniego, przygotowaniem planów rocznych, Komisja Planowania prowadzi od szeregu lat prace nad doskonaleniem metod planowania i zarządzania gospodarką narodową. W tej dziedzinie - na podstawie uchwały IV Plenum KC PZPR opracowano szereg aktów normatywnych o podstawowym znaczeniu.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Sprawozdawca szeroko omówił dokonane ostatnio zmiany w systemie planowania i zarządzania gospodarką narodową, kierunki dalszych poszukiwań w tym zakresie, jak również występujące jeszcze niedostatki w metodach planowania; zdaniem sprawozdawcy uwaga organów planistycznych powinna skoncentrować się na usprawnieniu procesów inwestycyjnych i na poprawie planowania zaopatrzenia rynku.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Michalina Tatarkówna Majkowska (PZPR), Tadeusz Janczyk (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Leon Kasman (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Franciszek Blinowski (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Eugeniusz, Witek (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i zastępca Przewodniczącego - Zbigniew Januszko.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji podkreślano, że doskonalenie metod planowania powinno być procesem ciągłym. Szczególnie wiele uwagi należy - zdaniem uczestników dyskusji - poświęcić poszukiwaniu. właściwych mierników produkcji, opracowaniu właściwych metod badania jej efektywności.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Szczególną troską kierowniczych organów planistycznych powinna być otoczona działalność inwestycyjna.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Wzmocnienia wymagają więzi planistyczne między jednostkami różnych szczebli organizacyjnych.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Przedmiotem dyskusji były również problemy związane z lepszym zaspokojeniem zapotrzebowania rynku wewnętrznego, prawidłowym kształtowaniem cen;</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">- problemy kształtowania się wydajności pracy i realnych płac, - problemy zatrudnienia i kształcenia wykwalifikowanych kadr.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w 1965 r.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Uwagi o wykonaniu budżetu i działalności GUS w 1965 r. przedstawił poseł Stanisław Kozioł (ZSL):</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Gospodarka budżetowa GUS nie budzi zastrzeżeń.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W ostatnich latach rozszerzył się znacznie zakres publikacji statystycznych, a ich treść uległa wzbogaceniu i zróżnicowaniu. Wzrasta systematycznie liczba interesujących opracowań problemowych - w osobnych opracowaniach i biuletynach. Mimo to, nie należy istniejącego stanu uważać za zadowalający. Zapotrzebowanie na informacje statystyczne różnego rodzaju jest nadal bardzo duże.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">GUS szybciej obecnie opracowuje dane i zestawia je w tabele statystyczne. W 1965 r. GUS podjął prace nad opracowaniem programu badań statystycznych. Równolegle pracowano nad rozwiązaniami metodologicznymi usprawniającymi sprawozdawczość statystyczną. Rozpoczęto prace programowo-metodyczne, mające na celu zwalczanie nielegalnej sprawozdawczości.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Tomasz Malinowski (ZSL), Franciszek Blinowski (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Jan Pysz (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielił wiceprezes GUS - Stanisław Róg oraz dyrektor w GUS - Wacław Rostowski.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Postulowano dalszą rozbudowę zakresu publikacji statystycznych, wysuwając konkretne propozycje.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności GUS w 1965 r.</u> | |
| 29 | + </div> | |
| 30 | + </body> | |
| 31 | + </text> | |
| 32 | + </TEI> | |
| 33 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00016-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00016-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 16/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 16/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:16</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">16</note> | |
| 21 | + <date>1966-09-20</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza" role="speaker"> | |
| 28 | + <persName>Przewodniczący Obradom poseł Józef Kulesza</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 31 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 32 | + </person> | |
| 33 | + </particDesc> | |
| 34 | + </profileDesc> | |
| 35 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00016-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Prace komisji sejmowych nad rządowym projektem 5-letniego planu rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 zainaugurowało w dniu 20 września br. posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem prezydiów innych komisji oraz sprawozdawców poszczególnych części projektu planu 5-Ietniego.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Porządek dzienny przewidywał wysłuchanie referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów o głównych założeniach, kierunkach i proporcjach 5-letniego planu rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 oraz omówienie spraw organizacyjnych związanych z rozpatrywaniem projektu planu 5-letniego przez komisje sejmowe.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli: Wicemarszałek Sejmu - Jan Karol Wende, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i zastępcą Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Julianem Kole, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Referat o głównych założeniach, kierunkach i proporcjach 5-letniego planu rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 przedstawił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">(Streszczenie referatu podamy w biuletynie jutrzejszym)</u> | |
| 14 | + </div> | |
| 15 | + <div xml:id="div-2"> | |
| 16 | + <u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Sprawy organizacyjne związane z rozpatrywaniem projektu 5-letniego planu przez komisje sejmowe omówił przewodniczący Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Terminarz prac przewiduje odbycie przez Sejm plenarnej debaty nad projektem planu 5-letniego w pierwszych dniach listopada br.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W związku z tym komisje sejmowe mają przeanalizować stanowiące przedmiot ich zainteresowań działy projektu planu 5-letniego, do 17 października br. Między 19 a 25 października Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem prezydiów innych komisji i wyznaczonych przez te komisje sprawozdawców poszczególnych części projektu planu, dokona podsumowania prac.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Nową i charakterystyczną cechą prac nad projektem planu 5-letniego jest pogłębione współdziałanie pomiędzy Komisją Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów a pozostałymi komisjami. Podczas gdy w latach ubiegłych uwagi, wnioski i propozycje komisji sejmowych do projektu planu rozpatrywane były na jednym, końcowym posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - to obecnie zakłada się, że po pierwsze: powołane przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów zespoły specjalistyczne współpracować będą ściśle z innymi komisjami i wyznaczonymi przez nie sprawozdawcami, kładąc również nacisk na współpracę międzykomisyjną tam, gdzie występuje szczególnie współzależność dyskutowanych problemów, po wtóre - poszczególne działy gospodarki narodowej oraz węzłowe zagadnienia rozwoju rozpatrywane będą przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem członków prezydiów innych komisji sejmowych i wyznaczonych przez nie sprawozdawców.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przyjęcie tej metody pozwoli nie tylko na dokładniejszą analizę projektu planu, lecz również na kompleksową ocenę kierunków rozwoju działów czy gałęzi gospodarki, przeznaczanych środków, warunków działalności, efektywności gospodarowania itd. Pozwoli to także pełniej wydobyć i wykorzystać wnioski i dezyderaty poszczególnych komisji sejmowych dla ukształtowania planu 5-letniego.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-2.5" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przyjęcie tej metody pozwoli także na dokonanie głębszej, merytorycznej analizy podstawowych kierunków i proporcji zawartych w przedłożonym Sejmowi projekcie planu 5-letniego.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-2.6" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Stanisław Hasiak (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Edmund Stuczyński (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Pelagia Pająk (bezp.), Józef Raźny (SD), Andrzej Werblan (PZPR), Ignacy Konkolewski (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Bolesław Bednarek (PZPR), Krystyna Biernacka (SD), Władysław Kuszyk (PZPR), Jan Gałązka (PZPR), Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-2.7" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W toku dyskusji i w pytaniach skierowanych pod adresem Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów szczególnie wiele miejsca poświęcono generalnym proporcjom planu. Zainteresowanie posłów koncentrowało się przede wszystkim na przewidzianym podziale dochodu narodowego, na stosunku wskaźników rozwoju poszczególnych dziedzin gospodarki narodowej, na perspektywach likwidacji dysproporcji pomiędzy poziomem rozwoju poszczególnych regionów kraju.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-2.8" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wiele uwagi poświęcono również stworzeniu lepszych warunków dla działalności przedsiębiorstw.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-2.9" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wskazywano na występujący nadal niedobór mocy przerobowych przedsiębiorstw budowlanych i materiałów w stosunku do zadań inwestycyjnych. Niedobory te - jak wskazywali uczestnicy dyskusji - dotyczą w głównej mierze budownictwa rolniczego, budownictwa obiektów socjalno-kulturalnych (szkoły, szpitale) oraz budownictwa na rzecz gospodarki komunalnej.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-2.10" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poważne miejsce w dyskusji zajęły problemy zabezpieczenia wzrostu produkcji rolnej. Nakłady na ten cel szybko rosną, chodzi o to, by stworzyć warunki jak najbardziej racjonalnego ich wykorzystania, jak również lepszego przystosowania mocy produkcyjnej przemysłu rolno-spożywczego do perspektyw wzrostu produkcji rolnej.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-2.11" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poważnym problemem, mającym znaczenie dla całej gospodarki narodowej, jest usprawnienie transportu.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-2.12" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przewidziane na ten cel nakłady pozwolą na dość znaczne zwiększenie taboru samochodowego, co ma szczególne znaczenie przy odbiorze produktów rolnych. Wskazywano, że wraz ze wzrostem ilości taboru, niezbędne jest pogłębienie koordynacyjnej funkcji rad, co pozwoli na lepsze wykorzystanie posiadanych środków transportu.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-2.13" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wiele miejsca w dyskusji zajęła sprawa lepszego zaopatrzenia rynku wewnętrznego; wskaźniki planu przewidują poważną poprawę w tej dziedzinie. Trzeba - zdaniem posłów - dążyć do unowocześnienia przemysłu wytwarzającego artykuły konsumpcyjne, do podniesienia ich jakości, obniżenia kosztów produkcji i stwarzać tą drogą możliwości obniżenia cen artykułów przemysłowych.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-2.14" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Rosnąca aktywność społeczna przejawia się m. in. w coraz szerszym zasięgu czynów społecznych, plan powinien zabezpieczyć pokrycie materiałowe dla realizacji tych czynów. Sytuacja w tej dziedzinie jest, jak dotychczas, niezadowalająca.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-2.15" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W toku realizacji planu należy w. miarę możliwości najszerzej uwzględniać słuszne a nie wprowadzone do planu wnioski zawarte w planach alternatywnych. Wnioski te zawierają wiele cennych uwag, a ponadto stanowią wyraz rosnącej świadomości społecznej i wzrostu gospodarności wśród załóg robotniczych.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-2.16" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i zastępca Przewodniczącego - Zbigniew Januszko oraz Przewodniczący Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - Józef Kulesza.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-2.17" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Na zakończenie obrad Wicemarszałek Sejmu - Zenon Kliszko wskazał, że posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz prezydiów innych komisji już w toku wstępnej dyskusji wyłoniło szereg bardzo istotnych problemów, które powinny być w dalszych pracach komisji szerzej zbadane i naświetlone. W tych pracach wyłoni się niewątpliwie daleko więcej problemów. Zajęcie się nimi wszystkimi przez komisje sejmowe oraz wszechstronna ocena projektu planu pozwolą na sformułowanie właściwych poprawek do projektu planu oraz dezyderatów dotyczących sposobów jego realizacji.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-2.18" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja powołała 9 zespołów:</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-2.19" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Do spraw produkcji przemysłowej przewodniczący - poseł Igor Łopatyński (PZPR) do spraw transportu i łączności przewodniczący - poseł Zdzisław Balicki (PZPR) do spraw rolnictwa i leśnictwa przewodniczący - poseł Tomasz Malinowski (ZSL) do spraw budownictwa przewodniczący - poseł Leon Kasman (PZPR) do spraw handlu zagranicznego przewodniczący - poseł Stanisław Kuziński (PZPR) do spraw handlu wewnętrznego i spożycia przewodniczący - poseł Władysław Kuszyk (PZPR) do spraw urządzeń kulturalnych, socjalnych, oświaty, ochrony zdrowia przewodniczący - poseł Zdzisław Siedlewski (SD) do spraw zatrudnienia, kadr i wydajności pracy przewodniczący - poseł Stanisław Cieślak (ZSL) do spraw postępu technicznego przewodniczący - poseł Wiktor Obolewicz (PZPR)</u> | |
| 36 | + </div> | |
| 37 | + </body> | |
| 38 | + </text> | |
| 39 | + </TEI> | |
| 40 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00017-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00017-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 17/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 17/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:17</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">17</note> | |
| 21 | + <date>1966-09-21</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00017-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Jak już podaliśmy w biuletynie wczorajszym (por. BPS)222/IV kad./, w dniu 20 września br. odbyło się posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem prezydiów innych komisji oraz sprawozdawców poszczególnych części projektu planu 5-letniego.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Komisja wysłuchała referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefana Jędrychowskiego - o głównych założeniach, kierunkach i proporcjach 5-letniego Planu Rozwoju Gospodarki Narodowej na lata 1966-1970.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Stosownie do zapowiedzi - podajemy na kartkach z numeracją rzymską skrót referatu.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">O GŁÓWNYCH ZŁOŻENIACH, KIERUNKACH I PROPORCJACH 5-LETNIEGO PLANU ROZWOJU GOSPODARKI NARODOWEJ NA LATA 1966 - 1970</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Informacja złożona przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefana Jędrychowskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 20 września 1966 r. (skrót) Przedłożony pod obrady Wysokiego Sejmu projekt 5-letniego planu rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 stanowi ostateczny rezultat długotrwałych i rozległych prac mających na celu ustalenie możliwie optymalnego tempa i najracjonalniejszych kierunków rozwoju gospodarczego kraju.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Podstawę tych prac stanowiły wytyczne rozwoju gospodarczego Polski w latach 1966-1970, uchwalone w czerwcu 1964 roku przez IV Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Konieczność przezwyciężenia zarysowujących się w latach 1966-1970 trudności, określenia najwłaściwszego w aktualnej sytuacji tempa rozwoju, wykrycia istniejących rezerw, ustalenia racjonalnego podziału na poszczególne cele ograniczonych z natury rzeczy zasobów materiałowych i ludzkich oraz uwzględnienia międzynarodowego podziału pracy, wynikającego z zawieranych z krajami należącymi do RWPG wieloletnich umów gospodarczych, wymagało szerszego niż zazwyczaj frontu prac nad projektem planu i dłuższego niż początkowo przewidywano okresu czasu. Tym też tłumaczy się późniejsze przedłożenie Wysokiemu Sejmowi ostatecznego projektu uchwały o planie 5-letnim na lata 1966-1970. Zapoczątkowane na przełomie lat 1963-1964 prace nad bieżącym planem 5-letnim oparte były o znacznie większą niż to miało miejsce przy ubiegłych planach wieloletnich ilość materiałów analitycznych, naukowych i planisty samych oraz oparte były o liczne uwagi, wnioski i postulaty zgłoszone przez załogi pracownicze i inne zespoły, zarówno w toku ogólnonarodowej dyskusji na temat wytycznych do planu, jak i w czasie kampanii wyborczej do Sejmu i rad narodowych oraz w trakcie opracowywania planów alternatywnych.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Spośród prowadzonych przez organy planowania prac, które zostały wykorzystane przy sporządzaniu projektu planu 5-letniego, należy wspomnieć w szczególności o terenowych bilansach siły roboczej o trzykrotnej weryfikacji wyceny resortowych programów inwestycyjnych, o wykorzystaniu w miarę możliwości pierwszych wyników prac prowadzonych przy sporządzaniu programów rekonstrukcji branż i gałęzi gospodarki narodowej oraz regionów, jak również w zakresie generalnych założeń inwestycji, i wyników prac komisji i zespołów deglomeracyjnych, mających na celu ograniczenie zatrudnienia w okręgach deficytowych w siłę roboczą.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Istotne znaczenie dla realności projektu planu ma fakt położenia w etapie budowy planu dużego nacisku na zrównoważenie potrzeb importowych z możliwościami i programami rozszerzenia eksportu, uwzględniającymi specyficzne warunki poszczególnych rynków. Obecny projekt planu 5-letniego -- w przeciwieństwie do planu poprzedniego - opiera się na zawartych już umowach z krajami socjalistycznymi, co pozwala na duży stopień pewności i jasności przynajmniej na tym decydującym odcinku naszego handlu zagranicznego.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W dziedzinie problematyki kształtowania się spożycia pogłębiono, wraz z instytutami naukowymi, metody badań, co pozwoliło na ustalenie kierunków wzrostu spożycia lepiej niż dotychczas dostosowanych do przewidywanych potrzeb społeczeństwa oraz możliwości gospodarki narodowej.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">W trakcie prac nad projektem planu przygotowano i rozpatrywano kilka wariantów rozwoju gospodarczego kraju i wzrostu stopy życiowej ludności, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości różnorodnego ukształtowania rozmiarów i kierunków inwestycji, zatrudnienia i produkcji rolniczej.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Specyficznym wariantem planu były alternatywne plany 5-letnie zakładów przemysłowych i województw, które były konfrontowane z projektami planów nadesłanych przez resorty i prezydia WRN i które umożliwiły uwzględnienie w ostatecznym projekcie planu szeregu cennych wniosków, dotyczących zwłaszcza zwiększenia produkcji przemysłowej.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Jest oczywiste, że ostateczny projekt musi zawierać w zasadzie jedną wersję ze względu na potrzebę przekazania wykonawcom planu konkretnych i jednoznacznych zadań, do realizacji; niemniej jednak obecny projekt planu wieloletniego - tam, gdzie jest to możliwe, unika nadmiernej drobiazgowości i sztywności.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Przytoczone dotychczas okoliczności i metody budowy projektu planu na lata 1966-1970 pozwalają na stwierdzenie, że plan ten jest lepiej skoordynowany wewnętrznie niż minione plany wieloletnie i że powinien zapewnić równomierny wzrost potencjału ekonomicznego kraju w oparciu o możliwie efektywne i racjonalne metody gospodarowania.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Podstawowym zadaniem planu na lata 1966-1970 jest dalszy, wszechstronny rozwój sił wytwórczych kraju przy jednoczesnym unowocześnieniu struktury ekonomicznej Polski oraz zapewnieniu zatrudnienia dla całego przyrostu siły roboczej i uzyskaniu dalszego wzrostu stopy życiowej ludności.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Realizacja tego zadania będzie oznaczać kontynuowanie dotychczasowej zasadniczej linii rozwojowej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, polegające na zmianie struktury gospodarczej kraju w kierunku przeobrażania polski w nowoczesne i uprzemysłowione państwo, a tym samym stopniowego zmniejszania dystansu dzielącego nas jeszcze od bardziej rozwiniętych krajów świata.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Przejawi się to w szczególności w rosnącym udziale przemysłu w tworzeniu dochodu narodowego, w rozszerzaniu i wzbogacaniu jednostronnej ongiś bazy paliwowo-surowcowej, w szybkim wzroście produkcji przemysłu maszynowego i chemicznego, w wydatnym zwiększeniu roli maszyn i urządzeń w eksporcie oraz w unowocześnianiu i ulepszeniu struktury spożycia.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Tendencje te znajdują swe odzwierciedlenie w założonym na lata 1966-1970 stosunkowo szybkim tempie wzrostu dochodu narodowego, wysokim udziale inwestycji produkcyjnych oraz w szeregu zmian w proporcjach i strukturze poszczególnych gałęzi gospodarki narodowej.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W oparciu o przyjęte w projekcie planu założenia dotyczące wzrostu produkcji i usług materialnych, przewiduje się, że dochód narodowy wytworzony wzrośnie w 1970 r. w porównaniu z wykonaniem planu na 1965 r. o ok. 34 proc., co daje średnioroczne tempo wzrostu w wysokości ok. 6,0 proc. Oznacza to utrzymanie dotychczasowego tempa wzrostu. Podkreślić jednak należy, że istnieją możliwości uzyskania większego przyrostu dochodu narodowego niż zakładany w projekcie planu. Wynika to z nieco odmiennej konstrukcji obecnego planu, zawierającego większą niż dawniej ilość rezerw oraz zakładającego w szeregu przypadków ostrożna tempo wzrostu. Dotyczy to zwłaszcza rolnictwa.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Dochód narodowy do podziału wzrośnie w r. 1970 o ok. 32 proc. w porównaniu z 1965 r., to znaczy o 5,8 proc. średniorocznie, a więc również w tempie zbliżonym do tempa wzrostu osiągniętego w ubiegłym pięcioleciu.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Zakłada się, że w latach 1966-1970 skumulowana część dochodu narodowego wzrośnie o ponad 34 proc., co oznacza nieznaczny wzrost udziału funduszu akumulacji w dochodzie narodowym - z 25,3 proc. w 1965 r. do 25,6 proc. w 1970 r.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W ramach wzrostu nakładów na akumulację wzrost inwestycji netto wyniesie około 45 proc., co odpowiada średniorocznemu wzrostowi o 7,8 proc. Obciążenie dochodu narodowego inwestycjami netto wzrośnie z 17,1 proc. w 1965 r. do 18,7 proc. w 1970 r. Podstawowe założenia dotyczące podziału dochodu narodowego przewidują, że ogólny fundusz spożycia wzrośnie w r. 1970 w stosunku do r. 1965 o około 27 proc., a w przeliczeniu na 1 mieszkańca o około 20 proc.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Wzrost podstawowej części funduszu spożycia, a mianowicie spożycia z dochodów osobistych ludności ma wynieść około 25 proc. a w przeliczeniu na jednego mieszkańca ok. 18 proc.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Podstawowym czynnikiem wzrostu dochodu narodowego jest dalszy rozwój przemysłu uspołecznionego wyrażający się we wzroście globalnej produkcji przemysłowej o 43,6 proc. Jednocześnie produkcja czysta przemysłu uspołecznionego wzrośnie o ok. 30 proc., zaś udział przemysłu w tworzeniu dochodu narodowego zwiększy się z 49 proc. w 1965 r. do 54,5 proc. w 1970 r. Zadania, jakie stawiamy przemysłowi, to - po pierwsze - dalsze unowocześnienie produkcji, po drugie - wydatne poprawienie jakości wytwarzanych produktów i, po trzecie - zmniejszenie trudności związanych z niedoborem surowców i materiałów.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Charakterystyczną cechą rozwoju przemysłu w latach 1966-1970 powinien być szybszy rozwój produkcji bardziej uszlachetnionej, o niższej materiałochłonności i wyższym stopniu przetworzenia. Przemysł powinien uruchomić produkcję wielu nowych wyrobów charakteryzujących się nowoczesną konstrukcją, odpowiadającą standardom światowym, z jednoczesnym wycofywaniem z produkcji wyrobów o przestarzałej konstrukcji. Wprowadzać się będzie do procesów produkcyjnych nowoczesne metody technologiczne.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">W celu stworzenia podstaw szybkiego postępu technicznego zarówno w przemyśle, jak i w pozostałych działach gospodarki narodowej, założony został w projekcie planu szybki rozwój zaplecza naukowo-technicznego gospodarki.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">W celu przyśpieszenia tempa unowocześnienia produkcji wykorzystywane będą także doświadczenia krajów socjalistycznych w ramach umów o współpracy naukowo-technicznej oraz także - doświadczenia krajów kapitalistycznych o wysoko rozwiniętym przemyśle - drogą zakupu licencji.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Unowocześnienie konstrukcji wyrobów oraz procesów produkcyjnych w przemyśle stanowi podstawowy czynnik zrealizowania następnego zadania postawionego przed przemysłem, a mianowicie poprawy jakości wytwarzanych produktów dla potrzeb zaopatrzeniowych, inwestycyjnych i rynkowych, jak również - i to nie w ostatnim rzędzie - przeznaczonych na eksport, W tym celu przewiduje się również dalsze usprawnienie i zaostrzenia kontroli jakości zarówno produktów finalnych, jak i materiałów oraz półproduktów.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Zmniejszenie trudności materiałowych i surowcowych powinno być osiągnięte w latach 1966-1970 z jednej strony przez odpowiedni wzrost produkcji surowcowych gałęzi przemysłu, a z drugiej - przez oszczędne gospodarowanie materiałami.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Wyraźnym przejawem przemian jakościowych, które nastąpią w produkcji przemysłowej jest założona na lata 1966-1970 zmiana struktury przemysłu.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Przy wzroście produkcji globalnej przemysłu ogółem o 43,6 proc. najszybciej ma wzrosnąć produkcja przemysłu chemicznego (prawie o 80 proc.) oraz przemysłu maszynowego i metalowego (o ponad 62 proc.). Wolniejszym tempem wzrostu charakteryzuje się wzrost produkcji przemysłu paliw (o 32 proc.), przemysłu spożywczego (o prawie 21 proc.), włókienniczego (o prawie 35 proc.) oraz skórzano-obuwniczego (o prawie 33 proc.). W rezultacie wzrośnie wyraźnie w całości globalnej produkcji przemysłowej udział przemysłu chemicznego i gumowego (z 9,5 proc., w 1965 r. do 11,7 proc. w 1970 r.) oraz maszynowego i metalowego (z 25,6 proc. do 28,9 proc.) przy jednoczesnym zmniejszeniu udziału niektórych innych gałęzi przemysłu.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">W dalszym ciągu Przewodniczący Komisji Planowania omówił podstawowe założenia rozwoju poszczególnych gałęzi przemysłu.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Na zrealizowanie założonego programu rozwoju produkcji przemysłowej jak i zapewnienie dalszego wzrostu produkcji po r. 1970 przewidziano nakłady inwestycyjne na lata 1966-1970 w łącznej kwocie około 344 mld zł., co oznacza wzrost o ok. 38 proc. w stosunku do nakładów poniesionych w latach 1961-1965.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Istotnym elementem oceny planu na lata 1966-1970 jest odpowiedź na pytanie, w jakim miejscu postawi nas wykonanie tego planu wśród rozwiniętych gospodarczo krajów Europy, jakim zmianom ulegnie potencjał ekonomiczny Polski w stosunku do innych krajów.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Jak wiadomo, doniosłym rezultatem dotychczasowego rozwoju gospodarczego Polski było stałe zmniejszanie rozpiętości pomiędzy naszym krajem a wyżej uprzemysłowionymi krajami zachodniej Europy, które na skutek różnych przyczyn wyprzedziły nas znacznie w procesie uprzemysłowienia.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Można to zilustrować na przykładzie okresu minionego 5-lecia. Jeżeli przyjąć za podstawę szacunku wartość produkcji czystej w takich 4 krajach zachodniej Europy jak NRF, Anglia, Francja i Włochy, można szacować, że w 1960 r. produkcja na 1 mieszkańca Polski stanowiła w przybliżeniu około 63 proc. odpowiedniej produkcji na 1 mieszkańca wymienionych wyżej 4 krajów. Jeżeli w taki sam sposób porównać odpowiednie dane dla 1965 r. - to stosunek ten zwiększył się do około 70 proc., przyjmując produkcję na 1 mieszkańca tych 4 krajów za 100 proc.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Jeżeli z kolei porównać nałożenia naszego planu w 1970 r. z obecną produkcją wyżej wymienionych krajów, to jest z ich produkcją z 1965 r. - to odpowiedni stosunek przy uwzględnieniu wzrostu liczby ludności naszego kraju wyniesie około 96 proc. obecnej produkcji na 1 mieszkańca tych krajów.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Zdajemy sobie oczywiście sprawę z tego, że i te kraje nie będą stały w miejscu. Opracowywane w tych krajach prognozy przewidują w latach 1966-1970 wprawdzie znacznie wolniejsze niż w Polsce - ale również dalsze zwiększanie produkcji przemysłowej (tych krajów) w tempie średnio 3-4 proc. rocznie. Inną sprawą jest, czy przewidywania te okażą się realne. Prasa zachodnia już obecnie, po upływie pierwszego roku realizacji tych programów i prognoz, pesymistycznie na ogół ocenia perspektywy ich wykonania, zwłaszcza w niektórych krajach, np. w Anglii.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Niemniej, przyjmując za podstawę założenia tych, jak wspomniano wyżej, najbardziej optymistycznych przewidywań, w 1970 r. produkcja przemysłowa na 1 mieszkańca Polski wyniesie co najmniej 81 proc. poziomu tych 4 krajów, mających za sobą 100 - 150 lat intensywnego uprzemysłowienia.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Oznaczać to będzie, że w ciągu 10 lat 1960-1970 produkcja na jednego mieszkańca Polski wzrośnie z 57 proc. do 78 proc. produkcji przypadającej na jednego mieszkańca Anglii, z 45 proc. do 67 proc. produkcji na jednego mieszkańca NRF, z 68 proc. do 87 proc. produkcji na jednego mieszkańca Francji oraz ze 100 proc. do 105 proc. produkcji na jednego mieszkańca Włoch. Jak daleko odeszliśmy dziś od sytuacji z 1937 r., kiedy produkcję na jednego mieszkańca Polski stanowiła ok. 18 proc. ówczesnej produkcji przemysłowej na jednego mieszkańca Anglii, ok. 16 proc. ówczesnej produkcji na jednego mieszkańca na obecnym obszarze NRF, ok. 29 proc. ówczesnej produkcji na jednego mieszkańca Francji, ok. 54 proc. ówczesnej produkcji na jednego mieszkańca Włoch.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Trudno o bardziej przekonywający dowód ogromnych korzyści, jakie przyniósł ludności naszego kraju ustrój socjalistyczny i gospodarka planowa.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">W stosunku do innych krajów socjalistycznych, które podobnie jak my rozwijają się w bardzo szybkim tempie, obserwuje się i obserwować się będzie nadal proces wyrównywania się poziomów uprzemysłowienia krajów, rozwijających się w nowych socjalistycznych stosunkach społecznych i korzystających z wszystkich zalet socjalistycznej współpracy i nowego typu stosunków międzynarodowych.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">W 1937 r. produkcja przemysłowa, przypadająca na jednego mieszkańca w Polsce wyniosła około 80 proc. światowej produkcji przemysłowej, przypadającej na 1 mieszkańca. Obecnie przekracza ona dwukrotnie przeciętny poziom produkcji światowej w przeliczeniu na 1 mieszkańca. Wskaźniki wzrostu produkcji przemysłowej założone w projekcie obecnego planu pięcioletniego oznaczają, że produkcja przemysłowa przypadająca na 1 mieszkańca przekroczy 2,7 raza poziom światowej produkcji przemysłowej na 1 mieszkańca z roku 1965.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">W bieżącym planie 5-letnim zamierzamy kontynuować i rozwijać zapoczątkowaną w ubiegłym 5-leciu politykę koncentrowania dużej ilości środków na cele rozwoju rolnictwa, przy jednoczesnym ostrożnym ustalaniu przypuszczalnego tempa wzrostu produkcji rolnej. Jak wykazują wyniki roku 1965 oraz wstępne informacje dotyczące kształtowania się sytuacji w rolnictwie w 1966 roku, polityka zwiększania nakładów na rozwój produkcji rolnej przynosi już pierwsze pozytywne rezultaty. I tak nastąpił poważny wzrost pogłowia zwierząt, w tym zwłaszcza bydła, a plony większości roślin osiągnęły poziom przekraczający założenia planu.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">W celu osiągnięcia dalszej intensyfikacji rolnictwa, bezpośrednie nakłady na rolnictwo ze środków państwowych i prywatnych wyniosą w latach 1966-1970 - 143 mld zł. Oznacza to w porównaniu z latami 1961-1965 wzrost o około 66 proc. Udział nakładów na rolnictwo w ogólnych nakładach wyniesie prawie 18 proc. wobec 14 proc. w latach 1961-1965.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Należy podkreślić, że nie wszystkie efekty nakładów inwestycyjnych przeznaczonych na rolnictwo zostaną osiągnięte już w obecnym 5-leciu. Uzyskiwanie tych efektów rozłoży się na dłuższy okres czasu, wykraczając poza rok 1970.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">W planie zakłada się, że produkcja globalna rolnictwa wzrośnie w 1970 r. w stosunku do średniego poziomu produkcji w latach 1964-1965 o około 15,8-17,2 proc., w tym produkcja roślinna o 15,9-18,1 proc., a produkcja zwierzęca o 14,1- 17,3 proc.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Dążenie do unowocześnienia i usprawnienia gospodarki narodowej, stanowiące podstawowy kierunek planu znajduje również wyraz w założeniach dotyczących rozwoju transportu. Przejawia się to m. in. w elektryfikacji ponad 1500 km linii kolejowych, co umożliwi zwiększenie udziału przewozów towarowych trakcją elektryczną z 22 proc. w 1965 r. do 56 proc. w 1970 r. oraz w dalszym zwiększeniu przewozów trakcją spalinową.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Modernizacja taboru morskiego realizowana przez dostawy nowych 118 statków o tonażu 883 tys. DWT, przyczyni się do dalszego odmłodzenia floty.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Doniosłą rolę w naszej gospodarce odgrywa handel zagraniczny. Rozwój wielu gałęzi przemysłu polskiego opiera się prawie całkowicie na importowanych surowcach. Sprowadzamy i będziemy sprowadzać z zagranicy wiele maszyn i urządzeń, których produkcja w kraju byłaby niecelowa ze względów ekonomicznych. Potrzeby rynku wewnętrznego wymagają też importu szerokiego asortymentu artykułów konsumpcyjnych - zarówno przemysłowych, jak i rolno-spożywczych.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Jesteśmy żywotnie zainteresowani w rozwijaniu współpracy z krajami socjalistycznymi i zwiększaniu obrotów ze wszystkimi krajami, z którymi możemy utrzymywać stosunki handlowe na zasadzie równości i wzajemnych korzyści.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Projekt planu 5-letniego zakłada zwiększenie obrotów towarowych z zagranicą o co najmniej 30 proc., w tym eksportu co najmniej o 33 proc. a importu o około 28 proc.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Należy podkreślić, że tego poziomu nie można traktować jako granicy powiększenia obrotów handlu zagranicznego i w związku z tym w okresie realizowania planu 5-letniego będziemy poszukiwać dalszych rezerw rozszerzenia wymiany międzynarodowej.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Przewiduje się, że w latach 1965-1970 w strukturze eksportu nastąpi spadek udziału paliw i surowców z ok. 35 proc. do ok. 28 proc. oraz udziału towarów rolno-spożywczych z ok.18 proc. do ok. 11 proc. Zakłada się poważny wzrost eksportu towarów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego (a zwłaszcza artykułów trwałego użytku i konfekcji).</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Najpoważniej jednak wzrośnie eksport maszyn i urządzeń, a ich udział w eksporcie powinien się zwiększyć z 55 proc. w 1965 r. do ok. 44 proc. w 1970 r.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Zrealizowanie postawionych zadań w zakresie eksportu oraz zwiększenie jego opłacalności wymaga poważnej poprawy jakości wyrobów, w związku z czym niezbędny będzie zaostrzenie dyscypliny technologicznej we wszystkich ogniwach procesu technologicznego oraz konsekwentne przeciwdziałanie odstępstwom od dokumentacji technicznej.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Poważne znaczenie dla rozszerzenia eksportu oraz poprawy jego opłacalności mają wprowadzone od 1 lipca br. przepisy w sprawie nagradzania pracowników przedsiębiorstw przemysłowych i handlu zagranicznego za efektywny eksport.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">Zależy nam nie na rozszerzaniu eksportu za wszelką cenę, lecz na rozszerzaniu eksportu tych towarów i usług, które są najbardziej efektywne i opłacalne dla gospodarki narodowej.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">W tym też celu Rada Ministrów zobowiązała poszczególne resorty, by w trakcie realizacji planu 5-letniego dążyły m. in. do:</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">- poprawy struktury eksportu wewnątrz każdego działu towarowego i poszczególnych grup asortymentowych przez kierowanie na eksport towarów bardziej uszlachetnionych, mniej materiałochłonnych, o lepszych wskaźnikach opłacalności dewizowej;</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">- dokonywania analizy planów inwestycyjnych w kierunku wydatniejszego uwzględnienia potrzeb eksportu i przeznaczenia niezbędnych środków na unowocześnienie wydziałów rozwijających produkcję eksportową i procesów wytwarzania;</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">- zapewnienia pełnego zaopatrzenia produkcji eksportowej w surowce, materiały pomocnicze, opakowania i dostawy kooperacyjne;</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">- kierowania się przy doborze towarów eksportowych wskaźnikami efektywności dewizowej, rozwijania eksportu towarów wykazujących wysoki wskaźnik zysku kalkulacyjnego;</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">- podniesienia estetyki towarów eksportowych oraz dostosowania ich do gustów, zwyczajów i tradycji odbiorców zagranicznych.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Walka o zwiększenie efektywności i opłacalności eksportu i importu nie może jednak tłumaczyć osłabienia wysiłków w kierunku ilościowego zwiększania eksportu i zapewnienia pełnego zrównoważenia obrotów płatniczych z zagranicą.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Aparat handlu zagranicznego i kierowniczy aktyw przedsiębiorstw przemysłowych pracujących lub mogących pracować na eksport, muszą w swych wysiłkach połączyć dążenia do zapewnienia równowagi bilansu płatniczego, dążenie do poprawy struktury eksportu i troskę o zwiększenie opłacalności handlu zagranicznego. Do tych kierunków działania dochodzi jeszcze konieczność poprawy struktury geograficznej handlu zagranicznego, a mianowicie szczególnie intensywnego rozwijania eksportu na rynki tych krajów, w obrotach z którymi istnieje od lat strukturalny deficyt płatniczy, a które stanowią źródło zaopatrzenia w surowce mające podstawowe znaczenie dla naszej gospodarki narodowej.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Podstawowa część obrotów naszego handlu zagranicznego, obejmująca ponad 60 proc. obrotów, oparta jest na umowach wieloletnich zawartych z krajami socjalistycznymi. W oparciu o te umowy pogłębiliśmy wzajemnie korzystny, międzynarodowy podział pracy, oraz zapewniliśmy wzajemną dostawę szeregu ważnych surowców i urządzeń technicznych, stanowiących mocne podstawy dla dalszego rozwoju gospodarki krajów zrzeszonych w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Również wzrastające dynamicznie obroty z rozwijającymi się krajami tzw. trzeciego świata mogą i powinny być kształtowane w sposób planowy, w oparciu o umowy wieloletnie, uwzględniające możliwości wzajemnie korzystnych obrotów i pomagające tym krajom określić własne perspektywy rozwoju.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Również w handlu z rozwiniętymi krajami kapitalistycznymi staramy się zawierać umowy wieloletnie, przewidujące rozwój wzajemnych obrotów oraz określające możliwie korzystne warunki handlu, a przede wszystkim usuwać sztuczne przeszkody w rozwoju handlu, jak kontyngentowanie importu z naszego kraju, nadmiernie wysokie cła i dodatkowe opłaty wyrównawcze, embargo stosowane w eksporcie niektórych towarów i urządzeń oraz inne praktyki dyskryminacyjne. Wychodzimy z założenia, że wzajemnie korzystny rozwój obrotów handlowych nie tylko sprzyja wzrostowi ekonomicznemu w zainteresowanych krajach, ale stanowi solidną bazę pokojowego współistnienia krajów o różnych ustrojach, przyczyniając się tym samym do odprężenia międzynarodowego i umocnienia pokoju.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Założony na lata 1966-1970 rozwój gospodarki narodowej oraz potrzeba stworzenia podstaw do dalszego rozwoju po roku 1970 wymagają wysiłku inwestycyjnego. W bieżącym planie 5-letnim przeznacza się na inwestycje w gospodarce narodowej 840 mld zł, co oznacza wzrost w porównaniu do lat 1961-1965 o około 37,5 proc. oraz wzrost obciążenia dochodu narodowego inwestycjami netto z. 17,1 proc. w 1965 r. do 18,7 proc. w 1970 r.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">W ramach globalnych nakładów przeznacza się m. in. na przemysł 344 mld zł, na rolnictwo - 143 mld zł, na transport i łączność - ok. 85 mld zł, na obrót towarowy - 24 mld zł, na budownictwo mieszkaniowe i gospodarkę komunalną - 145 mld zł, na oświatę, naukę i kulturę, ochronę zdrowia, opiekę społeczną i kulturę fizyczną - 43 mld zł.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">W ramach ogólnych sum nakładów inwestycyjnych stworzone zostały rezerwy inwestycyjne w skali, jakiej nie przewidziano dotychczas w żadnym z planów wieloletnich a mianowicie centralną rezerwę planu oraz rezerwy resortowe i wojewódzkie.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Pierwszoplanowym zadaniem rezerw resortowych i wojewódzkich jest zapewnienie stabilności planu inwestycyjnego w przypadku powstania różnic między szacunkiem kosztu inwestycji zawartym w planie a rzeczywistymi kosztami. W przypadku nie wystąpienia takich różnic, rezerwy te mogą być zużyte przez resorty i prezydia rad narodowych na realizację inwestycji uznanych na celowe i potrzebne, a nie włączonych do planu z braku środków.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">Ograniczane możliwości, wynikające z proporcji podziału dochodu narodowego pomiędzy spożyciem i akumulacją oraz ograniczone możliwości wykonawcze i materiałowe, nie pozwoliły na uwzględnienie szeregu potrzeb i projektów inwestycyjnych, z których wiele można uznać za słuszne.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">W celu utrzymania się w ustalonej nieprzekraczalnej kwocie nakładów inwestycyjnych i uzyskania z niej możliwie największych efektów gospodarczych będzie się dążyć do dalszego usprawnienia planowania i realizacji inwestycji, poprzez koncentrację nakładów, skracanie cykli inwestowania, stosowanie bardziej oszczędnych rozwiązań w projektowaniu inwestycji oraz obniżenie kosztów ich realizacji.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Jednym z głównych zadań planu na lata 1966-1970 jest zapewnienie pełnego i racjonalnego zatrudnienia przyrastających zasobów siły roboczej, szacowanych na około 1,5 mln osób. Polityka pełnego zatrudnienia, dająca obywatelom Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a przede wszystkim młodzieży, gwarancję realizacji ich konstytucyjnego prawa do pracy, ma jednak swoją stronę odwrotną. Wysoki poziom zatrudnienia w gospodarce narodowej przy określonym poziomie dochodu narodowego oznacza mniejsze możliwości wzrostu przeciętnych płac realnych. Jak wiadomo IV Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej ustalił jako wytyczną naszej polityki zatrudnienia - zatrudnienia poza rolnictwem - całej nadwyżki sił roboczych zarówno w miastach jak i na wsi, przy zachowaniu ilości osób czynnych zawodowo w gospodarce chłopskiej w skali całego kraju na obecnym poziomie.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">Przyjęcie tych założeń nie może jednak prowadzić do nieracjonalnego gospodarowania siłą roboczą, nadmiernego wzrostu załóg i niedostatecznego wzrostu wydajności pracy. Przekraczanie ustalonego w projekcie planu poziomu zatrudnienia musiałoby powodować nadmierny odpływ ludności ze wsi, zbędne i kosztowne migracje ludności, ostry deficyt rąk do pracy w ośrodkach wysokouprzemysłowionych, a z drugiej strony - nadmierny, nieuzasadniony poziomem produkcji fundusz płac i związane z tym tendencje inflacyjne na rynku.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">Wszechstronna analiza wykazuje, że zadania produkcyjne i usługowe, założone w planie na lata 1966-1970, można wykonać przy założonym w planie wzroście zatrudnienia, wynikającym z bilansu zasobów siły roboczej. Wymaga to większego niż dotychczas nacisku na pracooszczędne metody wzrostu produkcji i odpowiednich zmian w metodach i instrumentach zarządzania.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">Z drugiej zaś strony należy podkreślić, że obecny plan 5-letni ustala znacznie większy przyrost zatrudnienia od faktycznie osiągniętego w latach 1961-1965.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">Ze względu na duże znaczenie społeczne i gospodarcze prawidłowej polityki zatrudnienia przewiduje się dodatkowe opracowanie dla okresu 1966-1970 specjalnych programów uwzględniających problematykę:</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">- środków zmierzających do zapewnienia racjonalnego zatrudnienia;</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">- sposobów likwidowania dysproporcji terenowych w rozmieszczeniu siły roboczej i miejsc pracy;</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#">- zatrudnienia absolwentów szkół zawodowych, ogólnokształcących i wyższych;</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">- prawidłowego zatrudnienia kobiet;</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">- środków zapewniających wzrost zatrudnienia w rolnictwie na terenach ziem północnych.</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">Jednocześnie należy podkreślić, że ważnym zadaniem lat 1966-1970 będzie uzyskanie większego od założonego w planie wzrostu wydajności pracy, której poziom nadal znacznie odbiega od wydajności osiąganej w krajach wysoko rozwiniętych. Konieczne będzie również ścisłe przestrzeganie dyscypliny zatrudnienia i płac, gdyż przekraczanie limitów planowych w tej dziedzinie w większości przypadków utrudnia utrzymanie równowagi gospodarczej kraju i zmusza do podejmowania niełatwych posunięć natury administracyjnej.</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-1.86" who="#">Z problematyką inwestycyjną i zatrudnienia wiąże się ściśle temat bardziej prawidłowego rozmieszczenia sił wytwórczych na terenie kraju i co za tym idzie stopniowego wyrównywania się poziomu ekonomicznego regionów i województw. Pod tym względem dzięki lokalizacji szeregu zakładów przemysłowych na terenach dotychczas mniej uprzemysłowionych oraz dzięki przeprowadzonej polityce deglomeracji biernej, a częściowo również i czynnej ośrodków nadmiernie uprzemysłowionych, projekt planu pięcioletniego na lata 1966-1970 stanowi dalszy, znaczny krok naprzód. Oczywiście polityka lokalizacji nowych zakładów przemysłowych nie może kierować się tylko względem na wyrównywanie poziomów ekonomicznych i na bilanse siły roboczej. Poważnym elementem w decyzjach lokalizacyjnych jest poziom kosztów przyszłej produkcji, a ten w pierwszym rzędzie zależy od położenia zakładu w stosunku do źródeł surowców i rynków zbytu.</u> | |
| 96 | + <u xml:id="u-1.87" who="#">Założenia podziału dochodu narodowego (w latach 1966-1970) zawarte w opracowaniach planu 5-letniego zapewniają dalszy wzrost spożycia.</u> | |
| 97 | + <u xml:id="u-1.88" who="#">Globalny fundusz spożycia wzrośnie w latach 1966-1970 o 27 proc., w tym wzrost spożycia ludności z dochodów osobistych, czyli tzw. spożycia indywidualnego wyniesie 25 proc.</u> | |
| 98 | + <u xml:id="u-1.89" who="#">Spożycie indywidualne przypadające na jednego mieszkańca podniesie się w mniejszym stopniu, ponieważ w tym samym czasie nastąpi wzrost liczby ludności naszego kraju. Według oceny demografów liczba ludności Polski w 1970 r. wyniesie 33,3 mln osób. W związku z tym spożycie indywidualne w przeliczeniu na 1 mieszkańca wzrośnie w latach 1966-1970 w granicach 18 proc.</u> | |
| 99 | + <u xml:id="u-1.90" who="#">Natomiast przeciętne płace realne robotników i pracowników zwiększą się o około 10 proc., wobec 8 proc. uzyskanych w latach 1961-1965.</u> | |
| 100 | + <u xml:id="u-1.91" who="#">Założony na lata 1966-1970 wzrost spożycia znajduje pełne pokrycie w założeniach planu obrotu towarowego, przewidującego, że dostawy towarów rynkowych w 1970 r. osiągną wartość około 470 mld zł. co oznacza wzrost o prawie 39 proc. w porównaniu z 1965 r.</u> | |
| 101 | + <u xml:id="u-1.92" who="#">Zasadniczym założeniem leżącym u podstaw planu obrotu towarowego było dążenie do likwidacji, bądź radykalnego zmniejszenia najbardziej uciążliwych braków rynkowych drogą zwiększenia i dostosowania produkcji do aktualnych i dających się przewidzieć w najbliższej przyszłości potrzeb ludności. Równolegle będzie się dążyć do wyraźnego usprawnienia funkcjonowania aparatu handlu wewnętrznego.</u> | |
| 102 | + <u xml:id="u-1.93" who="#">W zakresie artykułów żywnościowych plan przewiduje wyraźne zwiększenie zaopatrzenia ludności w artykuły zawierające białko zwierzęce. Sprzedaż mięsa i przetworów mięsnych wzrośnie co najmniej o 26 proc., zaś ilość mięsa i przetworów przypadająca na 1 mieszkańca wyniesie - w zależności od uzyskanego poziomu produkcji - 53-55 kg wobec 49 kg w 1965 r. i 42 kg w 1960 r. Bardzo poważnie, bo o 56 proc. wzrośnie sprzedaż ryb. Dostawy mleka będą zwiększone o 17 proc., a jaj o 37 proc. Przewiduje się także wzrost sprzedaży tłuszczów roślinnych o 34 proc.</u> | |
| 103 | + <u xml:id="u-1.94" who="#">Duże znaczenie dla ulepszenia struktury wyżywienia będzie miał przewidywany wydatny wzrost spożycia warzyw i owoców. W tym celu przewiduje się odpowiedni wzrost produkcji krajowej, m. in. poprzez rozbudowę szklarni i cieplarni, oraz zakłada się bardzo poważny wzrost importu owoców, w tym zwłaszcza cytrusowych.</u> | |
| 104 | + <u xml:id="u-1.95" who="#">Równolegle do rozwoju produkcji przemysłu rolno-spożywczego zwiększać się będzie w sprzedaży artykułów żywnościowych udział koncentratów spożywczych, przetworów warzywnych i owocowych, soków pitnych, produktów mrożonych itp.</u> | |
| 105 | + <u xml:id="u-1.96" who="#">Ważnym zadaniem lat 1966-1970 jest uzyskanie dalszego wzrostu sprzedaży artykułów przemysłowych. W celu zmniejszenia istniejących braków dokonano dużego wysiłku zmierzającego do lepszego niż dotychczas zaopatrzenia w wyroby przemysłu lekkiego.</u> | |
| 106 | + <u xml:id="u-1.97" who="#">Przewiduje się dalszy pokaźny wzrost sprzedaży różnorodnych towarów rynkowych produkowanych przez przemysł chemiczny, a zwłaszcza wyrobów z tworzyw sztucznych, kosmetyków, środków piorących, artykułów chemicznych gospodarstwa domowego itp.</u> | |
| 107 | + <u xml:id="u-1.98" who="#">Niezależnie od poprawy zaopatrzenia rynku miejskiego i. wiejskiego w artykuły konsumpcyjne, projekt planu pięcioletniego przewiduje lepsze niż dotychczas zaopatrzenie rynku wiejskiego w towary niezbędne do rozwijania produkcji rolnej. Dotyczy to zwłaszcza zaopatrzenia w materiały budowlane oraz najrozmaitsze wyroby metalowe.</u> | |
| 108 | + <u xml:id="u-1.99" who="#">Istotnym czynnikiem wpływającym na poziom życiowy ludności są rozmiary tzw. spożycia zbiorowego, obejmującego usługi świadczone bezpośrednio dla ludności. Podstawowa część tych usług, a przede wszystkim usługi socjalno-bytowe są świadczone ludności przez państwo bezpłatnie, względnie na warunkach częściowej odpłatności.</u> | |
| 109 | + <u xml:id="u-1.100" who="#">W bieżącym planie 5-letnim przewiduje się, że ta część dochodu narodowego, która przeznaczona jest na zaspokojenie tego rodzaju potrzeb społeczeństwa, wzrośnie o ok. 40 proc. Zakłada się, że w ramach funduszu spożycia zbiorowego najszybciej wzrośnie zużycie środków materialnych w szkolnictwie wyższym, a mianowicie o ok. 57 proc., a następnie w dziale ochrony zdrowia o 47 proc. oraz w dziale oświaty i wychowania - o 36 proc. Wzrost ten powinien nie tylko zabezpieczyć zakładany w planie wzrost rzeczowy usług socjalno-bytowych, ale również dać możliwość pewnej poprawy jakości tych usług przez zwiększenie norm na wyżywienie, leki itp.</u> | |
| 110 | + <u xml:id="u-1.101" who="#">W latach 1966-1970 przewidujemy częściowe rozwiązanie palącej sprawy budownictwa mieszkaniowego. Przewiduje się, że w okresie bieżącego 3-lecia zapewni się nowe mieszkania dla ok. 975 tys. rodzin w mieście i na wsi, co powinno pozwolić na zmniejszenie zagęszczenia na jedną izbę w miastach i osiedlach z 1,46 osób w.1965 r. do 1,37 osób w 1970 r., a na wsi z 1,79 osób w 1965 r. do 1,70 osób w 1970 r. Rozwój budownictwa mieszkaniowego będzie opierany w coraz większym stopniu na budownictwie spółdzielczym. Zakłada się, że w formie spółdzielczej będzie realizowane w latach 1966-1970 przeciętnie około 67 proc. całości uspołecznionego budownictwa mieszkaniowego, z tym że w roku 1970 udział ten osiągnie około 78 proc.</u> | |
| 111 | + <u xml:id="u-1.102" who="#">I wreszcie ważnym elementem poprawy stopy życiowej będzie wzrost usług przemysłowych i nieprzemysłowych. Wartość tych usług świadczonych ludności przez jednostki gospodarki uspołecznionej wzrośnie w 1970 r. o 62 proc. w porównaniu z 1965 r., a wartość usług rzemiosła indywidualnego świadczonych ludności - o 24 proc. W związku z tym przewiduje się, że liczba zatrudnionych w warsztatach rzemieślniczych wzrośnie z ok. 255 tys. w 1965 r. do 300 tys. w 1970 r.</u> | |
| 112 | + <u xml:id="u-1.103" who="#">Przedstawiony projekt planu 5-letniego na lata 1966-1970 stanowi dalszy etap rozwoju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W okresie realizacji planu, dostosowanego do realnych możliwości gospodarczych naszego kraju, zamierzamy rozwiązać szereg problemów i trudności oraz zapewnić dalszą poprawę poziomu bytowego ludności.</u> | |
| 113 | + <u xml:id="u-1.104" who="#">Na lata 1966-1970 przewiduje się podjęcie kroków zmierzających do podniesienia na wyższy poziom metod zarządzania i planowania. Stanowią one ważny element sprawnej realizacji zadań bieżącego planu 5-letniego.</u> | |
| 114 | + <u xml:id="u-1.105" who="#">Główne kierunki zmian w systemie planowania i zarządzania odpowiadające potrzebom rozwoju sił wytwórczych kraju w latach 1966-1970 określiło IV Plenum KC PZPR w lipcu 1965 r.</u> | |
| 115 | + <u xml:id="u-1.106" who="#">W oparciu o te ustalenia, wprowadzono w ostatnim okresie szereg zmian w metodach planowania i zarządzania, mających zasadnicze znaczenie dla realizacji planu 5-letniego. Do zmian tych zaliczyć należy przede wszystkim: ustalenie nowych zasad systemu finansowego przedsiębiorstw i zjednoczeń przemysłowych oraz budowlano-montażowych oraz nowych zasad programowania, projektowania, planowania i finansowania inwestycji; wprowadzenie systemu planowania wartościowego zadań w zakresie handlu zagranicznego, systemu cen fabrycznych oraz nowych mierników produkcji. Obok tych zmian istotne znaczenie miało wprowadzenie do praktyki gospodarczej zasad planowania 2-letniego, zapewniających większą ciągłość procesu planowania na poszczególnych szczeblach organizacji gospodarczej. Ustalono ponadto zasady tworzenia i rozdysponowywania rezerw, niezbędnych dla uniezależnienia przebiegu realizacji planów od zewnętrznych i wewnętrznych trudności.</u> | |
| 116 | + <u xml:id="u-1.107" who="#">Na ukończeniu znajdują się prace nad określeniem zasad nowej organizacji zjednoczeń, zmierzającej do zwiększenia roli tych jednostek w procesach gospodarczych, a następnie nad określeniem na tym tle praw i obowiązków przedsiębiorstw. Dotyczy to również zasad planowania gospodarczego przedsiębiorstw i zjednoczeń.</u> | |
| 117 | + <u xml:id="u-1.108" who="#">Szereg z przedstawionych zmian w metodach planowania i zarządzania znalazło już wyraz w przedłożonym projekcie planu 5-letniego na lata 1966-1970.</u> | |
| 118 | + <u xml:id="u-1.109" who="#">Przedstawione kierunki zmian w metodach planowania i zarządzania nie wyczerpują oczywiście wszystkich istniejących możliwości. Dlatego też prowadzimy nadal w szerokim zakresie badania i eksperymenty dla doskonalenia planowania i zarządzania, zmierzające do dalszego uelastycznienia istniejącego systemu.</u> | |
| 119 | + <u xml:id="u-1.110" who="#">Proszę w imieniu rządu o rozpatrzenie i zatwierdzenie projektu uchwały o Pięcioletnim Planie Rozwoju Gospodarki Narodowej na lata 1966-1970.</u> | |
| 120 | + </div> | |
| 121 | + </body> | |
| 122 | + </text> | |
| 123 | + </TEI> | |
| 124 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00018-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00018-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 18/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 18/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:18</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">18</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-19</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00018-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 19 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów zainaugurowała cykl 7 posiedzeń poświęconych rozpatrzeniu podstawowych kierunków i założeń projektu 5-letniego planu rozwoju gospodarki narodowej w latach 1966-1970.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W toku tych posiedzeń Komisja wysłucha sprawozdań 9 zespołów specjalistycznych, których przedstawiciele uczestniczyli w posiedzeniach innych komisji sejmowych rozpatrujących poszczególne części projektu planu 5-letnlego.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Pierwsze posiedzenie Komisja poświęciła omówieniu podstawowych zadań, głównych problemów i kierunków rozwoju całej produkcji przemysłowej, szczególnie produkcji przemysłu ciężkiego, chemicznego, górnictwa, przemysłu lekkiego oraz rzemiosła i spółdzielczości pracy.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele sejmowych Komisji: Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa oraz Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy;</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, zastępcami Przewodniczącego: Romanem Fidelskim, Zbigniewem Januszko i Kazimierzem Secomskim, dyrektor Zespołu NIK - Edward Demidowski oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Komisja uczciła pamięć zmarłego w dniu 19 bm. członka Komisji - posła Henryka Janusa.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Podstawowe zadania, problemy i kierunki rozwoju produkcji przemysłowej przedstawił - w imieniu zespołu poselskiego - poseł Igor Łopatyński (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Jan Dąb-Kocioł (ZSL) i Ewa Trojanowska (bezp.).</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Planowany wysoki wzrost produkcji przemysłowej pozwoli na podniesienie udziału przemysłu w tworzeniu dochodu narodowego z 48,8 proc. w 1965 r. do 54,4 proc. w 1970 r.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Projekt planu zakłada następujące najważniejsze zadania przemysłu:</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">- dalsze unowocześnienie produkcji i szersze stosowanie postępu technicznego w celu wydatnej poprawy jakości wyrobów przemysłowych;</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">- zwiększenie udziału produkcji wyrobów o wysokim uszlachetnieniu przy jednoczesnym obniżaniu udziału produkcji wyrobów materiałochłonnych;</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">- zapewnienie środków produkcji dla szybkiej intensyfikacji produkcji rolnej;</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">- osiągnięcie wydatnego wzrostu produkcji eksportowej, zwłaszcza w przemyśle elektromaszynowym;</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">- zapewnienie dostaw inwestycyjnych dla rekonstrukcji i unowocześnienia aparatu wytwórczego poszczególnych działów gospodarki narodowej;</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">- lepsze dostosowanie wielkości i struktury dostaw rynkowych do potrzeb ludności;</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">- zwiększenie i rozszerzenie krajowej bazy surowcowej i paliwowej;</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">- stworzenie nowych miejsc pracy, szczególnie na terenach opóźnionych w rozwoju gospodarczym.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przy wzroście produkcji globalnej przemysłu o prawie 44 proc. - produkcja środków wytwarzania wzrosnąć ma o 47,7 proc. (wobec 60,7 proc. w ubiegłej 5-latce), a produkcja środków konsumpcyjnych o 36,5 proc. (wobec 39,5 proc. w ubiegłej 5-latce). Najwyższy przyrost produkcji obserwujemy w przemyśle chemicznym.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Na podkreślenie zasługuje ustalenie w bieżącym planie 5-letnim szybszego tempa wzrostu produkcji wyrobów przemysłu lekkiego niż to miało miejsce w ubiegłym 5-leciu.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Projekt planu 5-letniego przewiduje powstanie w przemyśle uspołecznionym do 1970 r. ok. 518 tys. nowych miejsc pracy, tj. o prawie 15 proc. więcej niż w 1965 r., przy czym założenia rozwojowe gospodarki narodowej przewidują, że w dużej części będą to miejsca pracy wyposażone w nowoczesną technikę o właściwym poziomie higieny i bezpieczeństwa pracy. Przy zrealizowaniu zakładanego wzrostu wydajności pracy średnio w okresie 5-letnim o 4,6 proc. rocznie, płace pracowników przemysłu powinny do 1970 r. zwiększyć się o ok. 10,5 proc., a globalny fundusz płac - o 27,7 proc.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W rezultacie przyjętych w projekcie planu założeń nastąpić powinno wyraźne przesunięcie lokalizacji nowych inwestycji przemysłowych z wielkich miast i tradycyjnych ośrodków przemysłowych do miast średniej wielkości i mniejszych oraz do nowo tworzonych okręgów i ośrodków przemysłowych. Konieczność oszczędnego gospodarowania środkami inwestycyjnymi nakazuje jednak stosowanie rozbudowy i modernizacji zakładów istniejących, przez co nastąpi nieuchronny wzrost potencjału wytwórczego i przyrostu zatrudnienia również w niektórych rozwiniętych ośrodkach przemysłowych.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Zapewnienie dostaw wyrobów z przemysłu na rzecz eksportu i innych potrzeb rynku wewnętrznego wymaga zabezpieczenia wykonania inwestycji oraz oszczędnego gospodarowania środkami inwestycyjnymi przeznaczonymi na rozwój przemysłu uspołecznionego, których wysokość wynosi w bieżącej 5-latce prawie 344 mld zł.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Sejmowa Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa zgłosiła szereg uwag do projektu planu. Komisja, oceniając sytuację paliwowo-energetyczną, wskazała na zabezpieczenie równowagi bilansowej w tej dziedzinie, podkreśliła rysujące się jednak problemy w zaspakajaniu rosnącego zapotrzebowania na ropę naftową i jej przetwory. Stąd pilna potrzeba dalszego usprawnienia poszukiwań geologicznych i zwiększenia tą drogą ich efektywności.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Konieczne jest - zdaniem tej Komisji - szybsze zagospodarowanie odkrytych zasobów gazu ziemnego, głównie w przemyśle.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Komisja zwróciła uwagę na niezadowalający stan sieci energetycznej zarówno niskiego jak i średniego napięcia; dotyczy to zwłaszcza sieci wiejskiej; konieczne jest przebudowanie tej sieci wszędzie tam, gdzie może nie być ona obecnie wykorzystana jako energia dla celów produkcyjnych.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">W wysuniętych dezyderatach Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa zwraca uwagę na konieczność właściwego rozwoju badań w dziedzinie energii atomowej.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Celem złagodzenia napięć bilansu wyrobów walcowanych i rur, przewiduje się zastosowanie nowych technologii i konstrukcji oraz rozszerzanie stosowania tworzyw sztucznych do produkcji niektórych maszyn. Dla dalszej poprawy zaopatrzenia kraju w wyroby hutnicze konieczne jest opracowanie programu poprawy rytmiczności dostaw, dozbrojenia szeregu wydziałów walcowniczych; związane to jest z przyznaniem dodatkowych nakładów inwestycyjnych.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa wysunęła propozycje w sprawie realizacji programu w zakresie poprawy jakości wyrobów hutniczych.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Zwrócono również uwagę na konieczność bardziej wnikliwego rozważenia zakresu programu inwestycyjnego na lata 1966-1970 w hutnictwie żelaza i stali.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Plan przewiduje poważny postęp w dziedzinie przemysłu maszynowego. Charakteryzuje się on m. in. modernizację przemysłu motoryzacyjnego, rozwojem produkcji wyrobów precyzyjnych mniej materiałochłonnych oraz znaczną poprawą pokrycia zapotrzebowania rynku wewnętrznego na wyroby trwałego użytku i wyroby niezbędne dla zapewnienia rozwoju produkcji rolniczej. Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa zwróciła uwagę na potrzebę i możliwość rozszerzenia produkcji narzędzi.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego, i Górnictwa, podkreślając duży dynamizm rozwoju przemysłu chemicznego zwróciła uwagę na potrzebę stworzenia w bieżącej pięciolatce możliwości szybszego wzrostu produkcji przemysłu rafineryjnego i petrochemicznego w przyszłych planach wieloletnich, jak również na konieczność właściwego zagospodarowania szeregu cennych półproduktów powstałych przy tej produkcji. Bardzo szybki wzrost zadań inwestycyjnych chemii wymaga lepszego przygotowania inwestycji i wzmocnienia potencjału biur projektowych; konieczne jest zapewnienie terminowości i kompletności maszyn i urządzeń dla przemysłu chemicznego. Problem jest o tyle wysokiej wagi, że w bieżącej 5-latce następuje przeszło dwukrotny wzrost nakładów dewizowych na import aparatury, maszyn i urządzeń dla wyposażenia zarówno nowych obiektów, jak i będących w rozbudowie. Z drugiej strony jednak należy wzmóc wysiłki krajowego przemysłu maszynowego w kierunku opanowania produkcji nowoczesnych rozwiązań - dla przemysłu chemicznego.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Komisja Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy w przekazanych uwagach podkreśla, że rozwój przemysłu lekkiego dostosowany jest do potrzeb rynku wewnętrznego. Jednym z ważniejszych elementów planu przemysłu lekkiego jest rozszerzenie stosowania do produkcji surowców pochodzenia krajowego, głównie włókien syntetycznych oraz barwników i innych chemikaliów.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">W wysuniętych dezyderatach Komisja zwróciła uwagę na konieczność szybszego opanowania przez przemysł krajowy produkcji niektórych maszyn dla przemysłu lekkiego, zwłaszcza maszyn włókienniczych. Konieczne jest również wprowadzenie zmian konstrukcyjnych i poprawa jakości niektórych maszyn włókienniczych względnie zakupienie licencji na niektóre typy maszyn. Problem tej nowoczesnej techniki dla przemysłu lekkiego nie znalazł odpowiedniego odbicia w planach badawczych Komitetu Nauki i Techniki, jak również w zamierzeniach przemysłu.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Niepokój wzbudziło spiętrzenie środków inwestycyjnych dla przemysłu lekkiego na ostatnie lata planu, co przy stale występujących trudnościach w organizowaniu wykonawstwa budowlano-montażowego może grozić niepełnym wykonaniem planu.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Szereg dezyderatów Komisji poświęcono istniejącym jeszcze rezerwom produkcyjnym w przemyśle lekkim, które można uruchomić poprzez pogłębienie specjalizacji produkcji, usprawnienie kooperacji wewnątrzresortowej oraz poprawę organizacji pracy, zaopatrzenia i wykorzystania rezerw w zakresie wydajności pracy.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Komisja Przemysłu Lekkiego, uznając za prawidłowe ogólne założenia i kierunki rozwoju drobnej wytwórczości, zwróciła uwagę na konieczność pogłębienia koordynacji branżowej działalności drobnej wytwórczości i wzmocnienia pomocy udzielanej przez zjednoczenia wiodące. Podkreślano również istniejące rezerwy w dziedzinie zagospodarowania i wykorzystania surowców wtórnych i odpadowych oraz w dziedzinie rozwoju usług świadczonych przez rzemiosło.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Podkomisja wyraża pogląd, że zadania nałożone przez przemysł w planie 5-letnim są i mogą być w pełni zrealizowane. Dla prawidłowej realizacji tych zadań konieczne jest dalsze doskonalenie metod planowania i zarządzania, w szczególności konsekwentne wdrażanie tych zmian w podstawowym ogniwie gospodarczym - w przedsiębiorstwie.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Niezbędne jest zwłaszcza skoncentrowanie uwagi w zakładach pracy na poprawie struktury zatrudnienia wewnątrz przedsiębiorstw, przezwyciężenie tendencji do ekstensywnego gospodarowania, poprawie rytmiczności pracy oraz kooperacji wewnątrzzakładowej i międzyzakładowej.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Ewa Trojanowska (bezp.), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Leon Kasman (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Irena Sroczyńska (PZPR - przewodnicząca Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzem. i Spółdz. Pracy), Jan Kołder (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Jerzy Bukowski (bezp. - zast. przew. Komisji Przem. Ciężk., Chem. i Górn.), Józef Kulesza (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Szczególnie wiele miejsca w dyskusji zajęła sprawa proporcji między planowaną wielkością produkcji środków wytwarzania i środków konsumpcyjnych. Przewidziane w planie proporcje uznano za prawidłowe. Jednakże - w oparciu o dotychczasowe doświadczenia - zwrócono uwagę na konieczność ścisłego przestrzegania tych proporcji w toku realizacji planu.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Porównywano planowane tendencje rozwojowe polskiego przemysłu z tendencjami jego rozwoju w innych krajach, zwracając uwagę na konieczność koncentracji wysiłków na rozwoju produkcji wybranych wyrobów, które powinny stanowić polską specjalność; stąd wielkie znaczenie porozumień w ramach RWPG.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Wiele uwagi w dyskusji poświęcano problemom inwestycyjnym przemysłu, zwracając równocześnie uwagę na trudności, które wystąpić mogą przy realizacji inwestycji ze względu na napięcie w bilansie mocy przerobowych i materiałów budowlanych, Wskazywano na poważne rezerwy, jakie tkwią w możliwości podniesienia wydajności pracy i obniżki kosztów własnych.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Istotnym problemem 5-latki jest zapewnienie wysokiej jakości i nowoczesności wyrobów przemysłowych. Osiągnięcie tego celu uwarunkowane jest postępem technicznym, zabezpieczeniem odpowiednich dostaw surowcowych jak również ulepszaniem systemu bodźców ekonomicznych. Równolegle z poprawą jakości iść musi lepsze przygotowanie produkcji przemysłowej do wymagań odbiorców krajowych i zagranicznych.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">W związku z przewidzianym w planie wzrostem produkcji szeregu towarów, niezbędne jest pełne zagospodarowanie tej produkcji; dotyczy to - zdaniem posłów - i nawozów sztucznych, i gazu ziemnego, i wielu cennych półproduktów wytwarzanych przez petrochemię.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Postulowano kontynuowanie prac nad usprawnianiem systemu planowania i zarządzania. Resorty powinny w szczególności pogłębiać działalność koordynacyjną. Rozbudowania wymaga - zdaniem dyskutantów - system rezerw. Usprawnienia w dziedzinie planowania i zarządzania powinny obejmować przede wszystkim podstawowe ogniwo produkcji przemysłowej, jakim jest przedsiębiorstwo.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Komisja zleciła zespołowi do spraw produkcji przemysłowej opracowanie w oparciu o przebieg dyskusji i w porozumieniu z Komisjami: Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa oraz przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy projektu wniosków, które będą rozpatrzone przez Komisję w późniejszej fazie prac.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Wnioski te mają m. in. dotyczyć:</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">- wzmocnienia jakościowych elementów planu;</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">- uznania, że założony w projekcie planu wskaźnik wydajności uważać należy za zalecenie minimalne, koncentrując uwagę na dalszym jego podniesieniu;</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">- sterowania ruchem produkcji ponadplanowej w dostosowaniu do wymogów odbiorców krajowych i zagranicznych, w oparciu o dalszą intensyfikację produkcji i eliminowanie ekstensywnych metod gospodarowania;</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">- dróg podnoszenia jakości produkcji, usprawniania systemu kontroli jakości i zabezpieczenia potrzebnej aparatury kontrolno-pomiarowej;</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">- wzmocnienia rytmiczności pracy i systemu kooperacji.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Komisja wybrała swego przewodniczącego posła Józefa Kuleszę na sprawozdawcę generalnego projektu uchwały o 5-letnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970.</u> | |
| 64 | + </div> | |
| 65 | + </body> | |
| 66 | + </text> | |
| 67 | + </TEI> | |
| 68 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00019-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00019-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 19/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 19/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:19</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">19</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-20</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00019-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 20 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego,~ ~Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), omówiła założone w pięcioletnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 podstawowe zadania rolnictwa i leśnictwa oraz przemysłu rolno-spożywczego i drzewnego. W obradach udział wzięli:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- przedstawiciele sejmowych komisji: Rolnic twa i Przemysłu Spożywczego oraz Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą przewodniczącego - Tadeuszem Gede, zastępcą przewodniczącego - Władysławem Jagusztynem, przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem: Bolesławem Gałęzą, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu - Janem Duszą.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Sprawozdanie zespołu do spraw rolnictwa i leśnictwa, przemysłu rolno-spożywczego i drzewnego przedstawił poseł Tomasz Malinowski (ZSL). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Tadeusz Janczyk (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Władysław Piłatowski (PZPR) i Feliks Starzec (ZSL).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Miniona pięciolatka przyniosła dalszy wszechstronny rozwój. rolnictwa we wszystkich jego działach, korzystne zmiany proporcji między produkcją roślinną i zwierzęcą, unowocześnienie bazy produkcyjnej rolnictwa.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Równolegle z rozwojem rolnictwa rozwijał się przemysł rolno-spożywczy; zanotowano znaczną poprawę asortymentu i jakości wyrobów tej gałęzi przemysłu, jednakże nie została w pełni rozwiązana sprawa przystosowania zaplecza przetwórczego i magazynowego do wzrastającej produkcji rolnej.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Plan na lata 1966-1970 przewiduje podniesienie plonów zbóż z ha: z 17,3 q w 1965 r. do 20-21 q w roku 1970. Dla osiągnięcia tego celu opracowano wszechstronny program działania przewidujący m. in. poprawę struktury zasiewów, wzrost nawożenia, szersze stosowanie środków ochrony roślin. Plan przewiduje sukcesywne zmniejszanie ilości zbóż spasanych w drodze szerszego stosowania przemysłowych mieszanek paszowych.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Słusznym i podstawowym celem jest takie zwiększenie plonów zbóż, ażeby ograniczyć i zlikwidować import zbóż.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Innym założeniem planu jest zmiana struktury produkcji zwierzęcej: główny nacisk kładzie się na rozwój hodowli bydła i na podniesienie produkcyjności krów.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Plan przewiduje dalszy szybki rozwój państwowych gospodarstw rolnych, jak również rozwój działalności tych organizacji, których głównym zadaniem jest doskonalenie produkcji gospodarstw chłopskich, a więc kółek rolniczych i spółdzielczości we wszystkich jej formach.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Plan przewiduje poważny wzrost nakładów inwestycyjnych na rolnictwo: ich udział w ogólnej kwocie nakładów inwestycyjnych. wynieść ma w bieżącej 5-latce 17,5 proc. wobec 14,1 proc. w minionym 5-leciu.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Istotnym czynnikiem warunkującym prawidłową realizację zadań planu w dziedzinie rolnictwa będzie wszechstronny rozwój oświaty rolniczej i podniesienie ogólnego poziomu kultury rolnej.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, rozpatrując projekt planu pięcioletniego w części dotyczącej rolnictwa, zwróciła szczególną uwagę na potrzebę doskonalenia wszelkich form powiązań tego działu z całą gospodarką narodową. Zwrócono w szczególności uwagę na konieczność zapewnienia rolnictwu rytmicznych i terminowych dostaw nawozów sztucznych, których produkcja w bieżącym pięcioleciu wzrosnąć ma 2,5-krotnie.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W myśl założeń planu, wartość dostarczonych rolnictwu traktorów i przyczep oraz maszyn i narzędzi rolniczych ma być o 65 proc. większa aniżeli w latach 1961-1965. Postulaty Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego zmierzają do lepszego przystosowania asortymentu produkcji maszyn do rzeczywistych potrzeb rolnictwa, wskazują na potrzebę poprawy jakości tych maszyn.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego rozważała zagadnienie proporcji między poziomem produkcji rolnej i jaj planowanym wzrostem, a zdolnością produkcyjną przemysłu rolno-spożywczego. Zwrócono uwagę na potrzebę usprawnienia odbioru płodów rolnych od producentów, należyte zagospodarowanie tych produktów, zwiększenia przepustowości punktów, skupu, rozbudowy sieci magazynów i suszarni, modernizacji i mechanizacji punktów skupu. Wobec zdecydowanej tendencji wzrostu skupu mleka, rozważenia wymagają potrzeby inwestycyjne przemysłu mleczarskiego. Celem lepszego zagospodarowania produkcji ogrodniczej Komisja postuluje powołanie specjalnej komisji rządowej, której zadaniem byłoby przeprowadzenie analizy rynku owocowo-warzywnego i opracowanie programu usprawnienia organizacji jego zaopatrzenia.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Rozwój mechanizacji rolnictwa wymaga zabezpieczenia równoległego rozwoju usług mechanizacyjno-remontowych, poprawy ich organizacji, jakości i terminowości; niezbędne jest również przygotowanie odpowiednio wyszkolonej kadry mechanizatorów rolnictwa.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Mimo poważnego, bo wyrażającego się wskaźnikiem 48,1 proc. - wzrostu dostaw materiałów budowlanych dostarczanych wsi, potrzeby w tym zakresie nie będą w pełni zaspokojone, jeśli nie uruchomi się lokalnych rezerw w dziedzinie produkcji tych materiałów.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dziedzinie leśnictwa plan przewiduje utrzymanie wyrębów na dotychczasowym poziomie, ograniczenie drewna, całkowite zalesienie nieużytków. Zdaniem Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego jednym z podstawowych zadań jest wzbogacenie programu oszczędzania drewna. Komisja postuluje rozważenie możliwości przeznaczenia dodatkowych środków na rozbudowę osad leśnych, dróg leśnych, melioracje oraz na rozwój szkolnictwa zawodowego.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Feliks Starzec (ZSL), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Tadeusz Janczyk (PZPR), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Franciszek Blinowski (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Jerzy Szukała (PZPR - z-ca przewodniczącego Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego), Stanisław Kozioł (ZSL), Edmund Stuczyński (PZPR - z-ca przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego), Jan Kołder (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL) i Józef Kulesza (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Władysław Jagusztyn i Przewodniczący Komisji Planowania - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W toku dyskusji podkreślono, że zwiększenie produkcji rolnej, a zwłaszcza roślinnej jest kluczowym problemem; warunkuje realizację założeń planu dotyczących kształtowania się realnych dochodów zarówno ludności wsi, jak i ludności miast, poprawę bilansu płatniczego państwa.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Państwo przeznacza ogromne nakłady inwestycyjne na cele rozwoju rolnictwa. Najistotniejszym problemem jest jak najbardziej racjonalne wykorzystanie tych nakładów. Muszą być - zdaniem posłów - zapewnione warunki realizacji zaplanowanych inwestycji poprzez zagwarantowanie mocy wykonawczych oraz dostaw materiałów budowlanych, zwłaszcza zwiększenie produkcji materiałów ściennych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Jednym z elementów warunkujących osiągnięcie założonego w planie wzrostu hodowli bydła jest budownictwo inwentarskie, zwłaszcza w tych rejonach, gdzie przeprowadzone melioracje wzbogacają bazę paszową; stąd konieczność zapewnienia dostaw elementów prefabrykowanych oraz dokumentacji typowej dla budowy pomieszczeń inwentarskich.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Znaczenie nie mniej ważne jak inwestycje mają dla wzrostu produkcji rolnej przedsięwzięcia organizacyjne. Szczególną wagę ma - zdaniem posłów - prawidłowa organizacja obrotu płodami rolnymi: ich odbiór, zagospodarowanie, przechowywanie i przetwórstwo. Dotyczy to głównie zbóż, owoców i warzyw, a przede wszystkim mleka.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Postulat dotyczący doinwestowania przemysłu mleczarskiego uznano w zasadzie za słuszny. Zwracano równocześnie uwagę, że realizacja tego postulatu może napotkać trudności z braku mocy przerobowych, jak i braku dokumentacji.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Wielkie nakłady, jakie państwo przeznacza na rolnictwo, zobowiązują do podjęcia kroków, mających na celu należyte przygotowanie wsi do efektywnego wykorzystania tych nakładów. W związku z tym wysuwano w dyskusji postulaty zwiększenia świadczeń nauki rolniczej na rzecz intensyfikacji produkcji rolnej, a przede wszystkim rozbudowy i organizacyjnego umocnienia podstawowego i średniego szkolnictwa rolniczego. Szkolnictwo rolnicze wszystkich szczebli powinno, w sposób bardziej racjonalny szkolić fachowe kadry zarówno dla potrzeb rolnictwa uspołecznionego, jak i dla potrzeb indywidualnej wsi.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">W dyskusji podkreślano konieczność lepszego przystosowania asortymentu produkowanych maszyn i sprzętu rolniczego do potrzeb poszczególnych regionów. W szczególności uznano za niezbędne zwiększenie produkcji sprzętu do obsługi hodowli. Powstają nowe jakościowe wymogi związane z mechanizacją - rozbudowa, na skalę potrzeb, zaplecza remontowego w rolnictwie.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">W toku dyskusji podkreślono, że plan zawiera rezerwy, których uruchomienie uwarunkowane jest dalszą intensyfikacją produkcji rolnej.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">W dyskusji rozważano ponadto problemy leśnictwa, przy czym szczególną uwagę zwrócono na konieczność rygorystycznego przestrzegania zasady oszczędnej gospodarki drewnem w różnych gałęziach gospodarki.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Komisja zleciła zespołowi do spraw rolnictwa i leśnictwa, przemysłu spożywczego i drzewnego - opracowanie w oparciu o przebieg dyskusji, w porozumieniu z Komisją Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego oraz z Komisją Leśnictwa i. Przemysłu Drzewnego, projektu wniosków, które będą rozpatrzone przez Komisję w późniejszej fazie prac.</u> | |
| 37 | + </div> | |
| 38 | + </body> | |
| 39 | + </text> | |
| 40 | + </TEI> | |
| 41 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00020-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00020-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 20/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 20/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:20</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">20</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-21</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza" role="speaker"> | |
| 28 | + <persName>Przewodniczący Obradom poseł Józef Kulesza</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 31 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 32 | + </person> | |
| 33 | + </particDesc> | |
| 34 | + </profileDesc> | |
| 35 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00020-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 21 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła problemy postępu technicznego w pięcioletnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych komisji: Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, Komunikacji i Łączności, Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, Oświaty i Nauki, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z przewodniczącym Komitetu - wicepremierem Eugeniuszem Szyrem i I zastępcą przewodniczącego - min. Mieczysławem Leszem, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, zastępca przewodniczącego - Roman Fidelski dyrektor Zespołu NIK - Edward Demidowski oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Problemy postępu technicznego, jego efektywności i wpływu na rozwój gospodarki narodowej przedstawił w imieniu zespołu poselskiego - poseł Wiktor Obolewicz (PZPR). W skład zespołu weszli ponadto posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Jan Kołder (PZPR) i Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Poważne zadania postawione przez ubiegły plan pięcioletni w dziedzinie rozwoju techniki wymagały powołania organu odpowiedzialnego za realizację tych zadań, koordynującego działalność w zakresie postępu technicznego, stwarzającego tej. działalności jak najdogodniejsze warunki. Organem takim stał się powołany w 1963 r. Komitet Nauki i Techniki.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">5-letni plan rozwoju techniki na lata 1961-1965, którego główne kierunki wytyczały zadania w zakresie mechanizacji ciężkich i pracochłonnych robót, automatyzacji procesów wytwarzania, rekonstrukcji technicznej i modernizacji zakładów, lepszego wykorzystania zasobów surowców i materiałów, unowocześniania konstrukcji maszyn oraz technologii, wytwarzania, przyspieszania rozwoju, elektroniki, techniki jądrowej itd. przyniósł znaczne osiągnięcia w wielu dziedzinach techniki. I tak w przemyśle maszynowym wprowadzono w tym okresie do produkcji kilka tysięcy nowych wyrobów, uzyskana znaczny postęp i podniesienie poziomu technicznego przemysłu chemicznego, co wyrażała się m. in. uruchomieniem produkcji poważnej ilości nie wytwarzanych dotąd wyrobów i podnoszeniem poziomu technologicznego procesu wytwarzania. Uzyskano poprawę szeregu wskaźników techniczno-ekonomicznych. Wyższy poziom osiągnęła technika w dziedzinie transportu; znacznemu tempu elektryfikacji kolei towarzyszyło wykonanie szeregu prac badawczych np. z dziedziny automatyzacji zabezpieczenia ruchu oraz zwiększenia stopnia mechanizacji. Zakończono w ubiegłej pięciolatce szereg prac konstrukcyjnych dla ciężkich robót drogowych itp.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Te bezsporne osiągnięcia nie mogą jednak przesłonić faktu, że postęp techniczny w naszym kraju realizuje się zbyt wolno, i że w wielu dziedzinach nie nadążamy jeszcze za tempem rozwoju techniki światowej. Przejście na bardziej intensywne metody gospodarowania wymaga przyspieszania tempa wprowadzania postępu technicznego do wszystkich dziedzin tej gospodarki.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Poważne, rosnące z roku na rok środki funduszu postępu techniczno-ekonomicznego nie były w poprzednich latach w pełni wykorzystywane (np. w 1955 plan funduszu postępu techniczno-ekonomicznego wykonany został w 87,8 proc.).</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Dotychczasowa niepełna realizacja zadań rozwoju techniki i to zarówno zadań zawartych w narodowych planach gospodarczych, jak również podejmowanych przez zjednoczenia i przedsiębiorstwa - wymaga zaostrzenia i rozszerzenia kontroli sprawowanej przez Komitet Nauki i Techniki, wymaga też bardziej wnikliwego badania sytuacji w zakładach pracy, głębszego wnikania w opinię załóg robotniczych w celu podejmowania decyzji sprzyjających wykonywaniu tych zadań i stwarzania warunków sprzyjających wprowadzaniu postępu technicznego w podstawowych ogniwach naszego życia gospodarczego.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Poseł Obolewicz omówił szczegółowo w dalszym ciągu swego wystąpienia wyniki przeprowadzonych analiz realizacji planów postępu technicznego w wybranych zakładach przemysłu maszynowego, chemicznego i włókienniczego.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Wyniki tych analiz pozwalają na stwierdzenie, że ilość realizowanych tematów np. z zakresu rozszerzenia mechanizacji, automatyzacji oraz postępowych metod technologicznych nie osiąga planowanych założeń, że występuje przypadkowość w ujmowaniu w planie poszczególnych tematów, czego rezultatem jest m. in. nie uzyskiwanie założonych efektów; nie dostateczne jest jeszcze zainteresowanie nowoczesnością i poprawą jakości produkcji; trudności w realizowaniu zadań postępu technicznego powodują niedostateczne i nieterminowe dostawy materiałów, maszyn i urządzeń; udział placówek naukowo-badawczych w realizacji zakładowych planów rozwoju nauki i techniki jest stosunkowo niewielki, niedostateczna jest też współpraca między zjednoczeniami a zakładami w okresie opracowywania dyrektyw planów postępu technicznego; nie dość skuteczne są też jeszcze bodźce ekonomicznego oddziaływania.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W bieżącym pianie 5-letnim planuje się nakłady na rozwój nauki i techniki w wysokości 28.400 mln zł; na sumę tę składają się środki funduszu postępu technicznego, dotacja budżetowa pozostająca w dyspozycji przewodniczącego Kom. Nauki i Techniki oraz wpłaty na fundusz nowych uruchomień. Plan rozwoju nauki i techniki na lata 1966-1970 obejmuje:</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">- główne kierunki prac naukowo-badawczych w dziedzinie przygotowania nowej techniki (36 kierunków), - główne kierunki ważniejszych prac podstawowych, teoretycznych i doświadczalnych w dziedzinie nauk matematyczno-przyrodniczych i społecznych (15 kierunków), - zadania w zakresie nowych uruchomień, mechanizacji i postępowych technologii (242 zadania dotyczące uruchomienia produkcji nowych maszyn, urządzeń i wyrobów, 185 zadań z zakresu mechanizacji, automatyzacji, postępowych technologii);</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">- plan prac normalizacyjnych obejmujący zadania dotyczące opracowania grup Polskich Norm i norm branżowych;</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">- program zakupu licencji.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Zdaniem zespołu wszystkie części planu rozwoju techniki na lata 1966-1970 są ustalone prawidłowo.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Głównym zadaniem bieżącej 5-latki jest unowocześnianie i podnoszenie jakości produkcji. Dla realizacji tego właśnie zadania prawidłowe wykonawstwo założeń i kierunków postępu technicznego ma decydujące znaczenie.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Pełne zrealizowanie przez przemysł szeroko zakrojonych poważnych zadań dotyczących unowocześnienia produkcji i podniesienia jej jakości wymaga położenia szczególnego nacisku na rozwój zaplecza bezpośrednio związanego z przemysłem. Chodzi bowiem o zapewnienie warunków znacznego zwiększenia w latach 196...</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u> | |
| 29 | + </div> | |
| 30 | + <div xml:id="div-2"> | |
| 31 | + <u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">...-1970 tempa modernizacji produkcji maszyn i urządzeń, aby w 1970 r. móc osiągnąć założone planem wskaźniki udziału nowoczesnych wyrobów w całej produkcji przemysłowej (wskaźnik ten dla przemysłu maszynowo elektrotechnicznego wynosi 60 proc.).</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dostosowanie potencjału zaplecza naukowo-technicznego do potrzeb wymaga dłuższego okresu czasu; dlatego też w bieżącym 5-leciu zwiększenie w produkcji udziału nowoczesnych maszyn i urządzeń warunkowane jest przyspieszeniem wdrażania nowych opracowań oraz rozszerzeniem zakupów licencji. Niezbędne jest również usprawnienie organizacji i ściślejsze powiązanie placówek zaplecza na wszystkich jego szczeblach, wzmocnienie prototypowni stacji prób, laboratoriów i innych komórek decydujących o skróceniu cyklu uruchomienia nowych produkcji, zabezpieczenie dostaw odpowiednich jakościowo materiałów, rozszerzanie współpracy naukowo-technicznej w ramach RWPG, wyrównywanie proporcji rozwoju poszczególnych branż; a zwłaszcza uwzględnianie tych powiązań międzybranżowych, które decydują o poziomie technicznym produkowanych maszyn i urządzeń.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W myśl projektu planu przewiduje się opracowanie ulepszonych konstrukcji zespołów maszyn ułatwiających pracę i podnoszących bezpieczeństwo i higienę ich obsługi, Podobny charakter mają również plany dotyczące rozwiązywania problemów zabezpieczenia powietrza i wód od zanieczyszczeń.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W bieżącym 5-leciu niezbędne jest rozszerzenie badań nad efektywnością, wprowadzania postępu technicznego. Różnorodność tematyki postępu technicznego uniemożliwia rozwiązywanie wszystkich problemów z nim związanych. Należy wybierać takie kierunki, które przy naszych możliwościach i środkach okażą się najbardziej celowe i ekonomiczne.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Większej uwagi i otoczenia troskliwszą opieką wymaga wynalazczość pracownicza, która jest poważną rezerwą w procesie podnoszenia na wyższy poziom naszej techniki.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-2.5" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Krystyna Czechowska (PZPR - Kom. Przem. Lekkiego, Rzemiosła i Spółdz. Pracy), Jan Dziemba (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Ewa Trojanowska (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Andrzej Borodzik (PZPR - Kom. Przem. Ciężk., Chemicznego i Górn.), Jan Kołder (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Czesław Burski (ZSL), Józef Łastowski (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki - Eugeniusz Szyr i Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-2.6" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wyrażono opinię, że ogólne kierunki projektu planu rozwoju techniki na 1966–1970 odpowiadają w zasadzie najpilniejszym potrzebom gospodarki narodowej. Podstawową trudnością, jaka towarzyszy opracowywaniu planu postępu technicznego, jest ustalenie właściwej hierarchii potrzeb. Wskazując na szereg problemów, które wymagają pilnego rozwiązania (np. w przemyśle maszynowym, włókienniczym, rolniczym), posłowie uznali, że przewidziane w projekcie planu nakłady kieruje się na rozwiązanie na najważniejszych zadań, jakimi są poprawa jakości i nowoczesności produkcji. Realizując te zadania otoczyć trzeba opieką nie tylko „wielką technikę”, lecz również tzw. „mały postęp techniczny” - tj. ruch racjonalizatorski.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-2.7" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Miernikiem postępu powinny być - zdaniem posłów - nie tylko liczby określające ilość wynalazków i ulepszeń, lecz przede wszystkim efekty ekonomiczne. Obok ekonomicznej oceny efektywności postępu technicznego, brać trzeba pod uwagę jego rolę społeczną - jak służy on człowiekowi?</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-2.8" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Postulowano zapewnienie ściślejszego związku badań naukowych z potrzebami gospodarki narodowej, zapewnienie ich kompleksowości poprzez lepszą koordynację. Zdaniem posłów, osiągnięcia instytutów i innych komórek naukowo-badawczych powinny być szeroko udostępniane zakładom pracy. Podejmując badania naukowo-techniczne należy zadbać o zapewnienie ich efektywności.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-2.9" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Jednym z podstawowych warunków realizacji planu postępu technicznego jest zapewnienie placówkom naukowo-badawczym odpowiednio przygotowanych kadr do rozwiązywania trudnych zadań, które stoją przed tymi placówkami. Niezbędne jest również udoskonalenie systemu informacji naukowo-technicznej.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-2.10" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Posłowie wskazywali na konieczność usunięcia wszelkich przeszkód na drodze wprowadzania w życie postępu technicznego; jak dotychczas istnieje jeszcze szereg barier administracyjnych, w szczególności niedostateczne jest jeszcze zainteresowanie przedsiębiorstw postępem technicznym.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-2.11" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Określając kierunki postępu technicznego, należy szerzej brać pod uwagę potrzeby handlu zagranicznego.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-2.12" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Trzeba również przejawiać jak najwięcej troski o eksport - wysoko cenionej w świecie - polskiej myśli technicznej.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-2.13" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja zleciła zespołowi do spraw postępu technicznego opracowanie w oparciu o przebieg dyskusji i w porozumieniu z zainteresowanymi komisjami sejmowymi - projektu wniosków, które będą rozpatrzone przez komisję w późniejszej fazie prac.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-2.14" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wnioski te mają m. in. dotyczyć:</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-2.15" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- rozwoju tzw. małej mechanizacji w przemyśle, rolnictwie i innych działach gospodarki narodowej;</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-2.16" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- usprawnienia dostaw i poprawy jakości oprzyrządowania. produkcji narzędzi i aparatury kontrolno-pomiarowej;</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-2.17" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- przygotowania w bieżącej pięciolatce przemysłu lekkiego do wdrażania nowoczesnej techniki;</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-2.18" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- rozszerzenia informacji naukowo-technicznej;</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-2.19" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- koncentracji kadr naukowo-technicznych przy rozwiązywaniu poszczególnych tematów.</u> | |
| 51 | + </div> | |
| 52 | + </body> | |
| 53 | + </text> | |
| 54 | + </TEI> | |
| 55 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00021-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00021-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 21/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 21/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:21</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">21</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-21</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00021-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 21 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów na popołudniowym posiedzeniu, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła problemy transportu i łączności w projekcie 5-letniego na lata 1966-1970.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz Komunikacji i Łączności, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i zastępcą Przewodniczącego - Kazimierzem Secomskim, Wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Problemy transportu i łączności w projekcie planu 5-letniego na lata 1966-1970 przedstawił w imieniu zespołu poselskiego poseł Zdzisław Balicki (PZPR) W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Czesław Burski (ZSL) i Eugeniusz Witek (ZSL).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Poważne trudności, które przeżywał transport w ubiegłym 5-leciu, zostały w znaczny sposób przezwyciężone lub złagodzone na skutek przedsięwzięć inwestycyjnych i organizacyjnych. Istotną rolę odegrały koncentracja nakładów na elektryfikację kolei, rozbudowa urządzeń kolejowych i dróg kołowych na Śląsku; dynamicznie wzrósł tabor autobusowy i pływający.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Projekt planu zakłada znaczny wzrost taboru kolejowego; przewidziane w pianie dostawy środków trakcyjnych zabezpieczają wzrastające potrzeby przewozowe. Trudności mogą wystąpić w dostawach lokomotyw spalinowych większej mocy, wagonów osobowych oraz krytych wagonów towarowych w okresach szczytu przewozów.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Poważnie wzrosnąć ma nowoczesny tabor żeglugi śródlądowej, przy pomocy którego przewóz ładunków drogą wodną wzrośnie w 1970 r. o 100 proc. Projekt planu nie zawiera jednak pełnego rozwiązania powiązań komunikacyjnych z nowo budującymi się zakładami zlokalizowanymi nad głównymi drogami wodnymi.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Zasadniczemu zwiększeniu ulegnie zdolność przewozowa ładunków i osób transportem samochodowym. Przy pełnej realizacji zaplanowanych dostaw tego taboru, w końcu planu 5-letniego transport samochodowy odegra znaczną rolę w poprawie ogólnej sytuacji transportowej kraju.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Poważne wysiłki, zmierzające do zwiększenia ogólnego potencjału transportowego, nie usuną jednak możliwości napięć sezonowych i regionalnych; zapoczątkowane zostanie tworzenie rezerw transportowych.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Szczególnie ważne są zadania dotyczące poprawy eksploatacyjnych parametrów pracy transportu i usprawniania jego organizacji, a więc te zadania, których prawidłowe rozwiązywanie powinno wzmocnić potencjał transportu na drodze bezinwestycyjnej. Tym zagadnieniom poświęca się obecnie wiele uwagi, dążąc do większej koncentracji taboru, pogłębiania koordynacji przewozów, dalszego ich racjonalizowania itd.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Projekt planu na lata 1966-1970 zakłada nie tylko wzrost potencjału transportu, lecz również jego unowocześnienie.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Bieżąca 5-latka rozpoczyna proces gruntownej reorganizacji naszego transportu. Stwarza to konieczność ukształtowania, w oparciu o głębokie analizy, właściwego modelu transportowego w naszym kraju, w którym problemy ekonomiczne, techniczne i organizacyjne pracy transportu znalazłyby jak najefektywniejsze rozwiązanie.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W minionych latach dokonał się w naszym kraju ogromny postęp w zakresie budowy i ulepszania dróg. Potrzeby jednak w tej dziedzinie są nadal bardzo duże, stąd też ze szczególnie niepokojące należy uznać zmniejszenia w projekcie planu tempa wzrostu nakładów na drogi w stosunku do minionej 5-latki. Sieć dróg powinna być przystosowana do rosnących przewozów samochodowych i do rosnącego obciążenia, wynikającego ze stopniowego przechodzenia na cięższe jednostki transportu. Obecnie głównym kierunkiem działalności w zakresie drogownictwa powinno być wzmacnianie nawierzchni dróg państwowych.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Pomyślnie kształtuje się sytuacja w dziedzinie utrzymania stanu nawierzchni kolejowej; rosnące nakłady na ten cel pozwolą. na wydatniejszą poprawę stanu nawierzchni w końcowym okresie 5-latki. Jednakże rosnące nakłady nie wyrównują jeszcze dużych zaległości z lat ubiegłych.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Dla zabezpieczenia zaopatrzenia materiałowego niezbędnego do budowy dróg i torów, konieczne jest wykorzystanie wszelkich możliwości produkcji materiałów drogowych, stworzenie bodźców sprzyjających szerszej eksploatacji złóż lokalnych. Poprawie ulec też musi zaopatrzenie w ciężkie maszyny oraz sprzęt do mechanizacji robót.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Projekt planu zakłada uzyskanie pewnej poprawy w dziedzinie łączności, jednakże dalecy jeszcze będziemy od zaspokojenia rosnących potrzeb w tej dziedzinie. Należy szerzej niż dotychczas wykorzystywać i upowszechniać postęp techniczny w łączności, usprawniać organizację pracy, aby przyznane środki wykorzystane zostały jak najefektywniej, aby poprawa łączności w kraju jak najwydatniej była odczuwana przez społeczeństwo.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Edward Graliński (PZPR) Andrzej Benesz (SD - Przewodniczący Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi), Eugeniusz Witek (ZSL), Władysław Adamiec (PZPR - przedst. Kom. Gosp. Morskiej i Żeglugi), Zdzisław Siedlewski (SD), Eugeniusz Grochal (PZPR - z-ca przewodniczącego Komisji Komunikacji i Łączności), Stanisław Cieślak (ZSL) i Jan Pysz (PZPR), dodatkowych wyjaśnień udzielił I zastępca Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Tadeusz Gede.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W dyskusji szczególnie wiele miejsca poświęcono proporcji między wzrostem produkcji i związanym z nią zapotrzebowaniem na usługi przewozowe a osiągniętym wzrostem zdolności przewozowych. Stwierdzając poważną poprawę wszystkich rodzajów transportu, posłowie zwracali uwagę, że nie uda się jeszcze w bieżącym pięcioleciu całkowicie zlikwidować trudności na tym odcinku. Bieżący plan pięcioletni traktować należy jako wycinek planu perspektywicznego, którego realizacja pozwoli dopiero w pełni zabezpieczyć potrzeby transportowe.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Rosnące nakłady na transport dadzą większe efekty, jeśli towarzyszyć im będą poczynania organizacyjne. Niezbędne jest - zdaniem posłów - opracowanie takiego modelu organizacyjnego transportu, który odpowiadałby w pełni potrzebom gospodarki narodowej, w ramach którego sprawniejsza niż dotąd byłaby koordynacja działalności wszelkich rodzajów transportu; jak dotychczas koordynacja ta nie jest jeszcze dostateczna.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Posłowie przytaczali m. in. przykłady pokrywania się linii PKP i PKS, niedostatecznego wykorzystania możliwości dróg wodnych przy przeciążeniu kolei, niedostatecznego zgrania transportu morskiego ze śródlądowym.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">W ramach tej działalności koordynacyjnej przeciwstawiać się trzeba tendencjom wielu przedsiębiorstw do utrzymywania własnej bazy transportu samochodowego i niechęci do korzystania z usług wyspecjalizowanych przedsiębiorstw transportowych.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Wiele uwagi poświecono w dyskusji sprawie jak najbardziej racjonalnego wykorzystania środków inwestycyjnych,~ ~skierowania ich na odcinki najbardziej zagrożone. Nakłady te nie dadzą - zdaniem posłów - należytych efektów, jeśli nie zabezpieczy się równolegle odpowiednich funduszy na konserwację i ulepszanie istniejących urządzeń (tory kolejowe, drogi), jak również odpowiadającego potrzebom zatrudnienia. Wolniejszy niż w komunikacji jest przewidziany wzrost nakładów na łączność. Postulowano zwłaszcza przyspieszenie tempa telefonizacji wielkich aglomeracji miejskich oraz wsi. Poważne rezerwy tkwią - zdaniem dyskutantów - w usprawnianiu organizacji pracy łączności.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Komisja ziściła zespołowi do spraw komunikacji i łączności opracowanie - w porozumieniu z Komisją Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz z Komisją Komunikacji i Łączności - projektu wniosków, które będą rozpatrzone przez komisję w późniejszej fazie prac.</u> | |
| 32 | + </div> | |
| 33 | + </body> | |
| 34 | + </text> | |
| 35 | + </TEI> | |
| 36 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00022-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00022-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 22/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 22/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:22</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">22</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-22</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00022-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 22 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), omówiła założone w 5-letnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 podstawowe zadania w zakresie spożycia i handlu wewnętrznego.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowej Komisji Handlu Wewnętrznego, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z zastępcami Przewodniczącego Komisji Planowania - Zbigniewem Januszko, Władysławem Jagusztynem, Kazimierzem Secomskim i Januszem Walewskim, przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem Bolesławem Gałęzą oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Sprawozdanie zespołu do spraw handlu wewnętrznego, spożycia, rozwoju sieci handlu, gastronomii oraz innych usług przedstawił poseł Władysław Kuszyk (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Jan Pysz (PZPR) i Bronisław Warowny (ZSL).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Projekt planu 5-letniego na lata 1966-1970 przewiduje, że ogólny fundusz spożycia wzrośnie w 1970 roku w stosunku do 1965 r. o ok. 27 proc., a w przeliczeniu na 1 mieszkańca o około 20 proc. Spożycie z dochodów osobistych ludności wzrosnąć ma o ok. 25 proc. a w przeliczeniu na 1 mieszkańca o około 18 proc.; ten ostatni wskaźnik wiąże się z przewidywanym wzrostem liczby ludności w naszym kraju, która wg szacunku demograficznego osiągnąć. ma w 1970 r. - 33,3 mln osób.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Założenia planu 5-letniego przewidują, że przeciętne płace realne robotników i pracowników wzrosną o ok. 10 proc.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Założenie wzrostu spożycia, jak i płacy realnej w bieżącym 5-leciu oparte są na przesłankach realistycznych. Plan zawiera w sobie rezerwy w dziedzinie produkcji jak i zaopatrzenia rynku, co stwarza możliwość bardziej elastycznej jego realizacji, zależnie od potrzeb.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Plan zakłada wzrost dostaw rynkowych, poprawę jakości towarów i usług. Sprzedaż detaliczna wzrosnąć ma o 36,9 proc., zaś wartość masy towarowej mającej być przedmiotem obrotów detalicznych, zwiększa się o 38,7 proc. Powinno to zapewnić pełną równowagę pomiędzy podażą a popytem.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Założona w planie struktura spożycia odpowiada zmianom zachodzącym w popycie, a wynikającym ze wzrostu dochodów ludności. W ogólnej masie towarów, które mają być skierowane na rynek, wzrasta udział artykułów przemysłowych, a w zakresie żywności - zwiększa się udział artykułów białkowych.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Wybór w sklepach zależy od asortymentu towarów oferowanych przez przemysł. Zależy również od rozeznania potrzeb rynku przez organizacje handlowe i ich oddziaływania na produkcję. Handel powinien stosować nowe, skuteczniejsze formy badania popytu oraz występujących potrzeb w zakresie asortymentu, rodzajów, rozmiarów itp.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Szczególnej uwagi wymagają podnoszone przez sejmową Komisję Handlu Wewnętrznego problemy: bardziej racjonalnego rozmieszczenia sklepów detalicznych i placówek usługowych z uwzględnieniem zwłaszcza nowopowstających osiedli mieszkaniowych, lepszego wykorzystania urządzeń i sprzętu instalowanego w sklepach i zakładach gastronomicznych, a przede wszystkim usprawnienia obsługi i podniesienia w tym celu kwalifikacji fachowych personelu sklepowego oraz oddziaływania na jego świadomość społeczną. Usprawnienia wymaga wewnętrzna organizacja handlu w tym kierunku, aby specjalne służby branżowe zajmowały się zaopatrzeniem sklepów i by kierownicy sklepów mogli czas swój poświęcić na organizowanie sprawnej sprzedaży.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Należałoby w szerszym zakresie umożliwić placówkom detalicznym bezpośredni zakup towarów u producenta.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Istotnym problemem są usługi gastronomiczne. Znaczne nakłady łożone na gastronomię w latach poprzednich i przewidziane także w bieżącym 5-leciu łagodzą niedobór miejsc konsumpcyjnych. W tej dziedzinie istnieje wiele rezerw, których wykorzystanie nie zawsze wymaga nakładów inwestycyjnych, wymaga natomiast usprawnień organizacyjnych.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Komisja Handlu Wewnętrznego uznała za celowe poparcie wniosku Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w sprawie uznania dodatkowych potrzeb inwestycyjnych dla przemysłu mleczarskiego, mając na uwadze potrzebę poprawy zaopatrzenia rynku w mleko i przetwory mleczne, oraz wystąpiła z szeregiem postulatów organizacyjnych, mających na celu ulepszenie działalności handlu i gastronomii.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dyskusji zabrali głos posłowie: Józef Łastowski (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Leon Kasmann (PZPR), Bronisław Warowny (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Franciszek Dąbal (ZSL - Komisja Handlu Wewnętrznego), Zdzisław Siedlewski (SD), Kazimierz Kwiatkowski (PZPR - Komisja Handlu Wewnętrznego), Eugeniusz Witek (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR) i Józef Kulesza. Dodatkowych wyjaśnień udzielił zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierz Secomski.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W dyskusji podkreślano, że wskaźniki wzrostu zaopatrzenia ludności kształtują się w planie na lata 1966-1970 proporcjonalnie do planowanego wzrostu dochodów ludności.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Podkreślano, że w działalności handlu notuje się w ostatnich latach poważny postęp wyrażający się m. in. rozwojem sieci handlu, rozszerzeniem asortymentów i poprawą obsługi klientów.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Nadal jednak obserwuje się - zdaniem posłów - szereg niedociągnięć w funkcjonowaniu handlu. Usunięcie tych niedociągnięć uwarunkowane jest nie tylko zwiększeniem środków inwestycyjnych, lecz również i przede wszystkim udoskonaleniami organizacyjnymi.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Inwestycje objąć powinny zarówno rozbudowy sieci handlu, jak również modernizację sieci istniejącej. W szczególności wzrost dostaw wielu artykułów (np. mleka i jego przetworów oraz ryb) - konieczność ich prawidłowego rozprowadzenia, stwarza potrzebę zaopatrzenia sklepów w odpowiednie wyposażenie.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Wiele uwagi poświęcono sprawie usprawnienia zarządzania i kierowania handlem. W związku ze znacznym wzrostem podaży wielu towarów, możliwe staje się - zdaniem posłów - dalsze, poważne ograniczenie rozdzielnictwa, nie tylko na szczeblu centralnym, gdzie system ten uległ już pewnemu ograniczeniu, lecz również na szczeblu wojewódzkim.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Dalszych usprawnień wymaga współpraca między hurtem i detalem. Posłowie stwierdzali, że hurt nadal sprawuje niejako rolę wiodącą, podczas gdy powinien spełniać w stosunku do detalu raczej funkcje usługowe. Należy, zdaniem posłów, eliminować wszędzie, gdzie to możliwe, ilość ogniw pośredniczących między producentem a konsumentem. Stąd również potrzeba rozważenia bezpośrednich kontaktów między przemysłem a handlem detalicznym.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Zdaniem posłów dążyć należy do usunięcia istniejących w handlu przerostów administracji.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Bardziej rygorystycznie powinny być egzekwowane zobowiązania przemysłu wobec handlu, zwłaszcza w dziedzinie terminowości, asortymentu i jakości dostaw.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Aby wieś stała się w większym niż dotychczas stopniu odbiorcą artykułów przemysłowych trwałego użytku - niezbędne jest rozbudowanie sieci usług instalacyjno-naprawczych. Rosnące dostawy materiałów budowlanych dla wsi winny być realizowane kompleksowo.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Wzrost zadań handlu, jak również poprawa jego kultury, wymagają odpowiedniego zatrudnienia i przygotowania kadr. Podkreślano potrzebę szerszego stosowania zatrudnienia na pół etatu. Uregulowania wymaga funkcjonowanie 40 tys. sklepów o jednoosobowej obsłudze.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Wiele uwagi poświęcono w dyskusji polityce cen; większa elastyczność w tej dziedzinie służyć powinny przede wszystkim stabilizacji kosztów utrzymania, oddziałując równocześnie na prawidłowe kształtowanie popytu. W szerszym niż dotąd stopniu wykorzystać należy reklamę jako instrument kształtowania popytu.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Radykalnego usprawnienia wymaga - zdaniem posłów - działalność gastronomii. I tu - niezależnie od potrzeb inwestycyjnych - na plan pierwszy wysuwają się sprawy organizacyjne - głównie kadrowe.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">System ajencyjny powinien być - zdaniem posłów - nadal rozszerzany zarówno w handlu jak i w gastronomii. Usprawnienia wymagają warunki pracy w systemie ajencyjnym oraz warunki zaopatrzenia. Sprawa ta powinna być przedmiotem większego zainteresowania rad narodowych.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Posłowie podkreślali, że mimo pewnych jeszcze braków w pracy handlu, liczna rzesza jego pracowników zasługuje na słowa uznania za osiągnięty postęp w ostatnich latach.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Komisja zleciła zespołowi do spraw handlu opracowanie w oparciu o dyskusję w porozumieniu z Komisją Handlu Wewnętrznego wniosków, które będą rozpatrzone przez Komisję w późniejszej fazie pracy.</u> | |
| 39 | + </div> | |
| 40 | + </body> | |
| 41 | + </text> | |
| 42 | + </TEI> | |
| 43 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00023-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00023-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 23/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 23/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:23</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">23</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-24</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00023-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 24 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza (PZPR), omówiła zawarte w 5-letnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 podstawowe założenia w zakresie handlu zagranicznego.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach Komisji udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych Komisji: Handlu Zagranicznego, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła, i Spółdzielczości Pracy oraz Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym Komisji - Stefanem Jędrychowskim i I z-cą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, dyrektor Zespołu NIK - Franciszek Kusto oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Sprawozdanie zespołu do spraw handlu zagranicznego przedstawił poseł Józef Raźny (SD).</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Projekt planu 5-letniego na lata 1966-1970 zakłada, że obroty handlu zagranicznego, w porównaniu z latami 1961-1965, wzrosną o 30,6 proc., czyli średnio co roku o 5,6 proc.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Jest to tempo wzrostu niższe od osiąganego w poprzednich latach i wynika przede wszystkim z założonego ograniczenia eksportu artykułów rolno-spożywczych, jak również ze zmniejszania importu zbóż z 2.800 tys. ton do 700 tys. ton w roku 1970.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">We wzroście obrotów znaczny udział ma wzrost eksportu gotowych wyrobów tj. maszyn, urządzeń i artykułów przemysłowych konsumpcyjnych. Zapoczątkowana już w poprzednim 5-leciu zmiana struktury naszego eksportu ulec ma w bieżącym planie 5-letnim znacznemu przyspieszeniu.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">W obrotach z krajami socjalistycznymi, które wzrosnąć mają ogółem o 36 proc., wyroby gotowe stanowić będą w roku 1970 prawie 3/4 naszego eksportu. W tym czasie import surowców stanowić będzie blisko połowę ogólnego importu z tych krajów; na pierwszym miejscu znajdują się tu obroty ze Związkiem Radzieckim, który pokrywa w skali od 55-100 proc. nasze zapotrzebowanie na szereg surowców, paliw i materiałów do produkcji.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Obroty z krajami kapitalistycznymi wzrosnąć mają o 21 proc. przy czym zakłada się tu szybszy wzrost eksportu aniżeli importu z uwagi na konieczność uzyskania poprawy salda obrotów.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Podstawowe warunki, decydujące o wypełnieniu trudnych zadań planu 5-letniego w dziedzinie handlu zagranicznego, to intensywna praca handlu zagranicznego w dziedzinie organizacji rynków zbytu i badania koniunktur, a przede wszystkim poprawa jakości produkcji eksportowej i terminowości dostaw oraz dostosowanie tej produkcji do wymogów odbiorców.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Do projektu planu w tej dziedzinie ustosunkowała się Komisja Handlu Zagranicznego i Komisje: Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa oraz Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Uwaga Komisji Handlu Zagranicznego i jej wnioski do projektu planu koncentrowały się na następujących problemach:</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">- unowocześnienie produkcji eksportowej, przede wszystkim produkcji maszyn i urządzeń, jako grupy towarów szczególnie eksponowanej w zadaniach eksportowych bież. 5-lecia; w tym wiąże się m. in. konieczność rozbudowy zaplecza naukowo-badawczego przemysłu, pełnego wykorzystania nakładów przeznaczonych na ten cel, forsowania własnych rozwiązań konstrukcyjnych przy równoczesnym racjonalnym zakupie licencji, dostosowania polskich norm elementów i podzespołów maszyn do obowiązujących w wysoko rozwiniętych krajach;</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">- prowadzenie dalszych prac nad efektywnością ekonomiczną eksportu i związany w tym odpowiedni wybór konstrukcji, technologii oraz grup towarów, jak i przyjęcie właściwych kryteriów kalkulacji;</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">- zadania zwiększenia opłacalności dewizowej eksportu dotyczą również sfery zbytu, tj. działalności aparatu handlu zagranicznego.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Komisja ta wysunęła również szereg uwag dotyczących m. in. rozwinięcia szerszej działalności akwizycyjnej na rynkach krajów socjalistycznych, wzmożenia wymiany z tymi krajami w celu wzbogacenia zaopatrzenia rynku wewnętrznego, poszukiwania nowych partnerów w rozwijających się krajach kapitalistycznych, z których można sprowadzać na korzystnych warunkach niektóre asortymenty wyrobów przemysłu, pogłębienia między handlem zagranicznym, przemysłem a handlem wewnętrznym współpracy mającej na celu lepszy rozdział masy towarowej przeznaczonej na rynek wewnętrzny i na eksport.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Komisja Handlu Zagranicznego zwróciła ponadto uwagę na konieczność zabezpieczenia realizacji zadań eksportowych przemysłu lekkiego, na zwiększenie zdolności przeładunkowej naszych portów, na rozbudowę bazy magazynowej, chłodniczej i transportowej w związku z założonym zwiększeniem eksportu warzyw i owoców. Szczególny nacisk położono na sprawę opakowań, stanowiącą w wielu przypadkach czynnik hamujący wzrost i obniżający efektywność obrotów. W tym przedmiocie Komisja zaproponowała wniesienie odpowiedniej poprawki do projektu uchwały o planie 5-letnim.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Józef Łastowski (PZRR), Ewa Trojanowska (bezp.), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Stanisław Hasiak (PZPR), Irena Sroczyńska (PZPR - przewodn. Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy), Stanisław Cieślak (ZSL), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Andrzej Brodzik (PZPR - przedstawiciel Kom. Handlu Zagranicznego), Jan Pysz (PZPR), Mirosław Zawadzki (PZPR - przedstaw. Kom. Przem. Ciężk., Chem. i Górn.), Bolesław Bednarek (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Maria Mielczarek (PZPR - przedstaw. Kom. Handlu Zagran.) i Wiktor Obolewicz (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i I zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Tadeusz Gede.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Założenie planu 5-letniego w dziedzinie handlu zagranicznego uznano za prawidłowe, wskazując jednocześnie na szereg rezerw, których uruchomienie pozwoliłoby na osiągnięcie korzystniejszych wyników w obrotach z zagranicą.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Czynnikiem decydującym o rozwoju naszego eksportu jest podnoszenie jakości i nowoczesności wyrobów. Stąd wielkie zadania, jakie nakłada się w tej dziedzinie na przemysł. Szybkie wdrażanie zdobyczy postępu technicznego to - zdaniem posłów - podstawowy warunek rozwoju eksportu wyrobów przemysłowych. Dążąc do poprawy efektywności naszego eksportu, doskonalić trzeba jej mierniki. Dalszego udoskonalenia wymaga również system bodźców ekonomicznych dla producentów towarów przeznaczonych na eksport.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Zdaniem posłów, konieczne jest ściślejsze powiązanie planów rozwoju poszczególnych branż z tendencjami na rynkach światowych; stąd konieczność głębszej analizy sytuacji rynkowych.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Za niezbędne uznano pogłębienie trójstronnej współpracy między handlem zagranicznym, handlem wewnętrznym i przemysłem. Niezbędne jest również ściślejsze powiązanie central handlu zagranicznego ze zjednoczeniami przemysłowymi i przedsiębiorstwami.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W trosce o równowagę bilansu płatniczego, konieczne jest rozwijanie eksportu różnego rodzaju usług.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">W dziedzinie importu czynić należy wszystko, by ograniczyć zbędne zakupy zagraniczne; zdaniem posłów konieczne jest wzmocnienie odpowiedzialności za wybór właściwych ofert, za zapewnienie kompleksowości dostaw.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Komisja uznała za słuszne uwagi, zawarte w referacie zespołu poselskiego i zleciła podkomisji -- w oparciu o tezy referatu i przebieg dyskusji - opracowanie projektu wniosków, które rozpatrzone zostaną w trybie dalszych prac Komisji.</u> | |
| 35 | + </div> | |
| 36 | + </body> | |
| 37 | + </text> | |
| 38 | + </TEI> | |
| 39 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00024-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00024-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 24/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 24/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:24</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">24</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-24</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza" role="speaker"> | |
| 28 | + <persName>Przewodniczący Obradom poseł Józef Kulesza</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 31 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 32 | + </person> | |
| 33 | + </particDesc> | |
| 34 | + </profileDesc> | |
| 35 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00024-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 24 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza, rozpatrzyła założone w 5-letnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 założenia w zakresie szkolnictwa, kultury i sztuki, ochrony zdrowia, ubezpieczeń, turystyki i sportu.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych Komisji: Kultury i Sztuki, Oświaty i Nauki, Pracy i Spraw Socjalnych oraz Zdrowia i Kultury Fizycznej, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z I z-cą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i z-cą Przewodniczącego Zbigniewem Januszko, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Sprawozdanie zespołu przedstawił poseł Zdzisław Siedlewski (SD). W skład zespołu weszli ponadto posłowie: Stanisław Kozioł (ZSL) i Ryszard Reiff (bezp. „PAX”).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W bieżącym planie 5-letnim część dochodu narodowego przeznaczona na zaspokojenie potrzeb socjalno-bytowych ludności, tj. oświatę, kulturę i ochronę zdrowia wzrasta o ok. 40 proc. Najszybciej wzrastają środki przeznaczone na szkolnictwo wyższe - o ok. 57 proc., na ochronę zdrowia - o 47 proc., na oświatę i wychowanie - o 36 proc. Wzrost ten powinien nie tylko zabezpieczyć zakładane w planie rozszerzenie zakresu usług socjalno-kulturalnych, lecz również umożliwić pewną poprawę ich jakości.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Ilość uczniów przypadających na 1 izbę lekcyjną zmniejszy się z 40 do 38; jednakże realizacja reformy szkolnictwa podstawowego napotyka w niektórych województwach na okresowe trudności związane z niedostateczną ilością izb lekcyjnych.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Dla zapewnienia bazy kształcenia politechnicznego należałoby w budżetach rocznych przewidzieć odpowiednie środki na zakup pomocy naukowych dla pracowni fizycznych, chemicznych oraz praktyczno-technicznych.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dziedzinie szkolnictwa średniego ogólnokształcącego istotnym problemem jest zapewnienie możliwości zdobycia kwalifikacji przez absolwentów tych szkół w szkołach zawodowych pomaturalnych. Konieczne jest opracowanie struktury kwalifikacyjnej zawodów, w których mogliby być zatrudnieni absolwenci liceów ogólnokształcących oraz programu przyuczania ich do podejmowanej pracy.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Szczególnej troski wymagają zarówno zasięg, sprawność i poziom nauczania szkół rolniczych. Resort oświaty i rolnictwa winny zabezpieczyć powiązanie sieci szkół rolniczych z rolniczym zapleczem technicznym.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Ilość dzieci objętych akcją kolonii i obozów wzrośnie o 35 proc., a ilość dzieci objętych opieką pozaszkolną - o 25,8 proc. Maleje jednak wskaźnik ilości miejsc w przedszkolach w stosunku do ilości zatrudnionych kobiet (z 16,5 proc. w roku 1965 do 16,3 proc. w roku 1970).</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Wskazuje to na konieczność szybszego rozwoju przedszkoli społecznych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Komisja Oświaty i Nauki rozpatrując projekt planu wysunęła szereg wniosków i dezyderatów, w których zwraca uwagę m. in. na konieczność zapewnienia pełnej realizacji planu inwestycyjnego szkolnictwa, zwiększenia naboru na I rok studiów wyższych.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Około 72,8 proc. nakładów inwestycyjnych resortu zdrowia i opieki społecznej przeznacza się na budownictwo zakładów służby zdrowia; uzyskane efekty pozwolą na poprawę warunków leczenia.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Ilość miejsc w żłóbkach wzrośnie o 5 tys., mimo to wskaźnik ilości miejsc na 1.000 dzieci utrzyma się na poziomie roku 1965.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Ilość miejsc w zakładach pomocy społecznej zwiększy się w myśl założeń projektu planu o 7.900, w tym o 1.935 - w domach rencisty. Wydatki budżetowe na świadczenia pieniężne w dziale pomocy społecznej wzrosną w okresie planu 5-letniego o 36,9 proc.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Plan inwestycyjny GKKFiT oraz wojewódzkich komitetów przewiduje nakłady w wysokości 1.063,4 mln zł, z czego na inwestycje przemysłowe przypada 15,3 proc. nakładów, gospodarkę komunalną 22,8 proc., szkolnictwo wyższe 3,5 proc., ochronę zdrowia, kulturę fizyczną i turystykę 58,4 proc. Przewiduje się ponadto, że w ramach środków nielimitowanych rozszerzać się będzie sieć drobnych, podstawowych urządzeń sportowych.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej rozpatrując projekt planu w zakresie ochrony zdrowia i turystyki wysunęła szereg propozycji mających na celu m. in. usprawnienie wykonawstwa inwestycji służby zdrowia oraz uwzględnienie, w toku realizacji planu, budowy szeregu szpitali wojewódzkich i powiatowych. Propozycje Komisji zmierzają również do stworzenia możliwości wykorzystania części środków ze Społecznego Funduszu Budowy Szkół i Internatów na rozbudowę wiejskich ośrodków zdrowia i średnich szkół medycznych.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej wysunęła również szereg postulatów dotyczących zwiększenia środków inwestycyjnych na rozbudowę bazy dydaktycznej wyższych szkół wychowania fizycznego i umożliwienia zwiększenia naboru studentów do tych szkół.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W dziale pomocy społecznej Komisja Pracy i Spraw Socjalnych wystąpiła o zwiększenie planowanej ilości miejsc w domach pomocy społecznej. Ważnym problemem jest zatrudnienie inwalidów i zwiększenie środków na ich przygotowanie zawodowe. Istotnym problemem jest terminowe zabezpieczenie środków na kapitalne remonty i adaptację obiektów przekazywanych na cele pomocy społecznej przez służbę zdrowia i inne resorty, z zapewnieniem odpowiedniego wykonawstwa tych robót.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Plan na lata 1966-1970 zakłada dalszy rozwój placówek upowszechnienia kultury, przede wszystkim w zakresie działalności wydawniczej oraz radia i telewizji.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Zakładany rozwój telewizji pozwoli objąć 1-szym programem telewizyjnym 74 proc. a drugim - 18 proc. powierzchni kraju. W tej dziedzinie konieczne jest stałe doskonalenie sprawności technicznej sieci nadawczej, aparatury odbiorczej oraz uatrakcyjnienie programów.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Komisja Kultury i Sztuki rozpatrując projekt planu w dziedzinie kultury i sztuki zwróciła szczególną uwagę na stale jeszcze występujący niedorozwój działalności radia i telewizji. Wskazywała na konieczność przyśpieszenia starań o objęcie całego kraju programem radia i telewizji, unowocześnienia aparatury radiowo telewizyjnej.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Komisja wysunęła również szereg dezyderatów postulujących usprawnienie działalności ZUR...</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u> | |
| 33 | + </div> | |
| 34 | + <div xml:id="div-2"> | |
| 35 | + <u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">..., zwłaszcza w dziedzinie opieki technicznej nad aparatami telewizyjnymi działającymi w szkołach i na wsi.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Olga Szwałkiewicz (bezp. - przedstawiciel Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej), Czesław Burski (ZSL), Jan Frankowski (bezp. Chrz. Stow. Społ.), Stanisław Kozioł (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Maria Augustyn (PZPR - przedst. Komisji Oświaty i Nauki), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Edward Graliński (PZPR), Marian Kubicki (ZSL - przedst. Komisji Kultury i Sztuki), Eugeniusz Witek (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Bolesław Bednarek (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), dodatkowych wyjaśnień udzielił zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Zbigniew Januszko.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Omawiając założenia planu 5-letniego w zakresie oświaty dyskutanci podkreślali konieczność zwiększenia, w toku realizacji planu, rozmiarów budownictwa szkół podstawowych uwzględniając realizację reformy szkolnej. Wskazywano przy tym na możliwość dalszego rozwijania czynów społecznych przy pomocy finansowej państwa; jest to pożądane i celowe, zwłaszcza gdy chodzi o rozszerzenie istniejących budynków szkolnych o 1–2 izby. Istnieje, zdaniem posłów, potrzeba i możliwość wznoszenia lżejszych budynków szkolnych, w których koszt 1 izby kształtowałby się niżej od dotychczasowego.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dążyć trzeba do lepszego dostosowania struktury szkolnictwa zawodowego do potrzeb gospodarki narodowej.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wiele uwagi poświęcono sprawie mieszkań dla nauczycieli, zwłaszcza na terenach wiejskich. Postulowano zachowanie należytych proporcji między budownictwem szkolnym a budownictwem mieszkań nauczycielskich, szczególną zaś uwagę zwrócono na tworzenie właściwych form i warunków rozwoju spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego dla nauczycieli we wsiach i osiedlach.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-2.5" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Postulowano dalsze zwiększenie ilości miejsc w internatach szkolnych, zwłaszcza w świetle przewidywanego rozwoju szkolnictwa zawodowego; postulowano koordynację nadzoru nad podstawowym szkolnictwem rolniczym i masową oświatą rolniczą, zwrócono uwagę na ułatwienie młodzieży wiejskiej kończącej SPR zaocznego szkolenia.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-2.6" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dziedzinie służby zdrowia główna uwaga zwrócona została na zwiększenie, w toku realizacji planu, liczby nowowznoszonych szpitali; dotyczy to terenów o niskim dotychczas wskaźniku miejsc szpitalnych w stosunku do liczby mieszkańców, a także potrzeb lecznictwa psychiatrycznego. Wskazywano ponadto na potrzebę tworzenia warunków umożliwiających pełne wykorzystanie nowoczesnej bazy diagnostycznej w lecznictwie zamkniętym.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-2.7" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zwracano uwagę na potrzebę lepszego wyposażenia wiejskich przychodni w środki lokomocji, co pozwoli sprawniej wykonywać zadania lecznicze i profilaktyczne.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-2.8" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dziedzinie pomocy społecznej uznano za uzasadnione wnioski zmierzające do zwiększenia zaplanowanej liczby miejsc w domach opiekuńczych, zabezpieczenia środków na remonty i adaptację różnego rodzaju pomieszczeń przejmowanych na cele zamkniętej opieki społecznej.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-2.9" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W zakresie upowszechnienia kultury wskazywano, że zgodnie z wnioskami płynącymi z obrad Kongresu Kultury Polskiej w sprawie rozwoju środków masowego oddziaływania - należy przede wszystkim zabezpieczyć w ciągu bieżącego 5-lecia objęcie zasięgiem telewizji 80 proc. terytorium kraju oraz rozwijać sieć nadajników radiowych na falach ultrakrótkich, gwarantujących czysty i dobry odbiór.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-2.10" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Jako podstawowy warunek realizacji planu usług socjalno-kulturalnych uznano terminową realizację zaplanowanych inwestycji. Domagano się, by inwestycje te traktowane były przez wykonawców na równi z inwestycjami produkcyjnymi.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-2.11" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W bieżącym 5-leciu trzeba położyć kres postarzającemu się w ubiegłych latach zjawisku przewlekłej realizacji tych inwestycji.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-2.12" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Szczególną uwagę zwrócono także na wykorzystanie rozlicznych rezerw, jakie tkwią w terenowej koordynacji przedsięwzięć mających na celu dalszą poprawę świadczeń socjalno-kulturalnych.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-2.13" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja zleciła podkomisji opracowanie projektu wniosków które rozpatrzone zostaną w toku dalszych prac Komisji.</u> | |
| 49 | + </div> | |
| 50 | + </body> | |
| 51 | + </text> | |
| 52 | + </TEI> | |
| 53 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00025-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00025-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 25/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 25/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:25</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">25</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-25</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00025-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 25 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła projekt planu inwestycyjnego na lata 1966-1970.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych komisji: Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, Komunikacji i Łączności, Oświaty i Nauki, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, Zdrowia i Kultury Fizycznej, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, z przewodniczącym Stefanem Jędrychowskim i zastępcą przewodniczącego Kazimierzem Secomskim, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Założenia planu inwestycyjnego na lata 1966-1970 zreferował w imieniu zespołu poseł Leon Kasman (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Krystyna Biernacka (SD), Czesław Domagała (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">5-letni plan inwestycyjny na lata 1966-1970 cechują następujące elementy:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- tempo wzrostu inwestycji jest nieco szybsze niż w minionej 5-latce, udział inwestycji netto w dochodzie narodowym wzrasta z 17,1 proc. w 1965 r. do 18,7 proc. w 1970 r.;</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">- w związku z koniecznością uzyskania przyrostu 1.500 tys. miejsc pracy w gospodarce uspołecznionej, rośnie udział nakładów na cele produkcyjne, spada udział nakładów na cele nieprodukcyjne;</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">- urealnienie kosztorysów w okresie konstruowania planu, lepsze zgranie możliwości wykonawstwa i rozmiarów zaopatrzenia w materiały budowlane z rzeczowym zakresem planu inwestycyjnego.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Jedną ze słabych stron planowania inwestycyjnego, ostro rysującą się w minionej 5-latce, była sprawa oszacowania wielkości zamierzonego wysiłku inwestycyjnego; znajdowało to wyraz w zaniżaniu kosztów inwestycji przyjętych do planu. Dla uniknięcia tego zjawiska, przy opracowywaniu bieżącego planu 5-letniego przeprowadzano kilkakrotne weryfikacje kosztorysów. W rezultacie tej działalności podniesiono niektóre z nich, wprowadzono nowe obiekty do planu, przy równoczesnym wyeliminowaniu niektórych zamierzeń inwestycyjnych. Ta praca nad weryfikacją kosztorysów przyczyniła się w bardzo dużym stopniu do urealnienia projektu planu inwestycyjnego, jednakże wysiłków w tym kierunku nie można zaprzestać.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Drugim kierunkiem działania zmierzającym do zabezpieczenia realności planu inwestycyjnego jest wprowadzenie rezerw inwestycyjnych. Stwarza to możliwości wprowadzania do planu nieprzewidzianych a koniecznych obiektów.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Zmiany w systemie finansowania części inwestycji również przyczynią do zabezpieczenia pełnej realności planu.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Globalna suma nakładów inwestycyjnych przewidzianych w bież. 5-latce wynosi 840 mld zł, co stanowi wzrost w stosunku do poprzedniego planu 5-letniego o 37,6 proc. Najwyższe tempo przyrostu nakładów inwestycyjnych przypada na pierwsze lata planu 5-letniego, co grozi stworzeniem napięć.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Nakłady na roboty budowlano-montażowe wzrastają w tym 5-leciu o 36,7 proc., a na zakup maszyn i urządzeń - o 42 proc.; są to proporcje, które uznać należy za prawidłowe.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Wydatnie rośnie udział inwestycji produkcyjnych, natomiast udział nakładów na inwestycje nieprodukcyjne spada z 28,2 proc. w latach 1961-1965 do 23,9 proc. w tym 5-leciu. O 65,5 proc. wzrastają nakłady na rolnictwo, a o 34 proc. na transport.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dziale przemysłu - najszybciej rosną nakłady inwestycyjne w chemii (o 99,4 proc.), w przemyśle gumowym i hutnictwie metali nieżelaznych. Najniższym wskaźnikiem wzrostu wykazuje się przemysł poligraficzny i odzieżowy.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Na tle analizy struktury planu inwestycyjnego wysuwa się kilka zagadnień. I tak, fakt, że w rezerwie planu centralnego zastrzeżono z góry dodatkową kwotę na inwestycje budownictwa świadczy o tym, że potrzeby tego działu w pracach nad planami rocznymi muszą być szerzej uwzględnione. Nakłady na przemysł spożywczy ustalone są w wysokości umożliwiającej przetworzenie planowanego wzrostu produkcji rolnej; jeśli jednak - z czym się liczymy - przyrost tej produkcji będzie większy, niezbędne będzie rozszerzenie programu rozbudowy przemysłu spożywczego. Przemysły włókienniczy i dziewiarski, mimo znacznego wzrostu nakładów przewidzianych w planie, nie uzyskają w 1970 r. obniżenia wieku parku maszynowego i zmniejszenia zmianowości pracy.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dziedzinie nakładów nieprodukcyjnych szczególnego rozważenia wymaga sprawa budownictwa mieszkaniowego. W ostatnich latach, dzięki podjęciu szeregu przedsięwzięć, uzyskano obniżenie kosztów budownictwa; rozszerzył się udział budownictwa spółdzielczego. Dążenie do wzrostu budownictwa mieszkaniowego znajduje wyraz w projekcie planu na lata 1966-1970; w porównaniu do ubiegłej 5-latki wzrośnie powierzchnia użytkowa o 27 proc., ulegnie też poprawie wskaźnik zagęszczenia na 1 izbę. W dalszym ciągu jednak dalecy będziemy od pełnego zaspokojenia potrzeb w tej dziedzinie. To też niezbędne wydaje się wykorzystanie wszystkich możliwości rozszerzenia zakresu budownictwa mieszkaniowego w toku realizacji planów rocznych, w miarę powstawania możliwości finansowych i przerobowych.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Jednym z najistotniejszych wskaźników obrazujących wysiłek inwestycyjny jest stosunek wartości poniesionych nakładów do wartości obiektów oddanych do użytku. W tym zakresie projekt planu zakłada prawidłowe tendencje. Plan bież. 5-latki cechuje się bowiem dużą koncentracją wysiłku inwestycyjnego, podejmowaniem nowych zadań we właściwej proporcji do efektów uzyskanych z inwestycji rozpoczętych w minionych okresach. Pamiętać jednak trzeba, że o ostatecznym efekcie działalności inwestycyjnej rozstrzyga praktyczna realizacja założeń planu. A jedną, nieprzezwyciężoną dotąd do końca, słabością naszej gospodarki inwestycyjnej jest nieprzestrzeganie normatywnego cyklu inwestycji, zwłaszcza przy realizacji dużych i trudnych obiektów. Dlatego też niezmierne ważne jest wzmożenie działania wszystkich ogniw, naszego aparatu gospodarczego na rzecz zmniejszenia tych odchyleń do minimum.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Dla zabezpieczenia realności planu inwestycyjnego niezbędne jest zgranie zamierzeń inwestycyjnych z możliwościami wykonawczymi. Chodzi przy tym nie tylko o globalne bilanse, lecz również w układzie czasowym i terenowym, w układzie asortymentowym; konieczne jest też zabezpieczenie dostatecznych rezerw.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Nasuwa się pytanie, jak w tym świetle rysuje się nasz plan inwestycyjny. Przed przedsiębiorstwami budowlano-montażowymi, których wartość robót wzrosnąć ma w tej 5-latce o 38,3 proc., stoją bardzo poważne zadania.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Dla zabezpieczenia wykonawstwa tych zadań podjęto szereg przedsięwzięć dotyczących m. in. dalszej specjalizacji przedsiębiorstw budowlano-montażowych, rozbudowy istniejących przedsiębiorstw, zmiany trybu rozliczeń, lepszego zaopatrzenia w maszyny i sprzęt budowlany.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W zakresie zaopatrzenia w materiały budowlane, mimo ogólnego zbilansowania potrzeb i wielkości dostaw, wystąpić mogą niedobory niektórych materiałów.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Józef Łastowski (PZPR) Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Bronisław Warowny (ZSL), Mirosław Zawadzki (PZPR - przedst. Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Zdzisław Balicki (PZPR), Halina Skibniewska (bezp. - przedst. Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej), Igor Łopatyński (PZPR), Witold Kasperski (PZPR - przedst. Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Franciszek Blinowski (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Józef Kulesza (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierz Secomski i przewodniczący Komisji Planowania - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W dyskusji wyrażony poparcie dla ogólnych założeń planu inwestycyjnego. Kwota 840 mld zł przeznaczona na inwestycje nie powinna być - zdaniem posłów - w żadnym wypadku przekroczona, gdyż dodatkowe obciążenie inwestycjami dochodu narodowego musiałoby prowadzić w konsekwencji do obniżenia funduszu spożycia.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Przewidziana w planie rezerwa nie powinna być obecnie - mimo wielkich potrzeb ujawnionych w toku prac komisji - rozdysponowana. Wnioski dotyczące doinwestowania hutnictwa, przemysłu mleczarskiego i leśnictwa uznano za uzasadnione, inne wnioski w sprawach inwestycji należy obecnie odłożyć. Jak bowiem wykazują doświadczenia lat minionych w toku realizacji inwestycji trudna do uniknięcia są pewne rozpiętości między wielkością kosztów zaplanowanych i faktycznie poniesionych. I przede wszystkim na pokrycie powstałych z tego tytułu różnic powinna być wykorzystana ta rezerwa, Realizacja planu uwarunkowana jest - wskazywali posłowie - usprawnianiem procesu inwestycyjnego. Mimo postępów, które w tej dziedzinie osiągnięto, niedostatki są jeszcze poważne. Występują one i w sferze projektowania, i w sferze zaopatrzenia w materiały budowlane, i w sferze wykonawstwa, Wskazywano na słabe zaopatrzenie biur projektowych w nowoczesny sprzęt pomocniczy, na braki organizacyjne, na niedostateczne materialne zainteresowanie projektantów efektami ich pracy. Trzeba - zdaniem posłów - obciążyć biura projektowe większą niż dotychczas odpowiedzialnością za jakość projektów.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Niekorzystnie kształtuje się sytuacja w dziedzinie zaopatrzenia w materiały budowlane; nierytmiczność dostaw, nie zawsze dobra jakość materiałów, braki asortymentowe - to nadal czynniki silnie rzutujące na jakość i terminowość oddawania do użytku prac budowlanych.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Lokalizacja zakładów produkujących materiały budowlane powoduje niejednokrotnie konieczność przewożenia ich na dalekie odległości, co siłą rzeczy, obciąża koszty budownictwa. Trzeba, zdaniem posłów, uruchomić wszystkie istniejące w tej dziedzinie rezerwy, a zwłaszcza zobowiązać rady narodowe do popierania wszelkimi dostępnymi środkami rozwoju przemysłu materiałów budowlanych na ich terenie. Trzeba również bardziej konsekwentnie egzekwować dostawy materiałów budowlanych produkowanych przez inne resorty, idzie przede wszystkim o materiały hutnicze.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Zbilansowanie zadań inwestycyjnych z mocą przerobową przedsiębiorstw budowlanych - to temat, który mocno przewijał się przez całą dyskusję. Obok pilnej potrzeby doinwestowania tych przedsiębiorstw, zapewnienia im kwalifikowanych kadr, wskazywano na poważne rezerwy tkwiące w ulepszaniu ich organizacji, w podnoszeniu wydajności pracy. Jednym z centralnych problemów jest podnoszenie poziomu dyscypliny pracy.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Postulowano usprawnienie systemu zarządzania budownictwem, stworzenia lepszego systemu rozliczeń i bodźców; poddano krytyce fakt, że mniejsze inwestycje, mające niejednokrotnie wielkie znaczenie gospodarcze, są przez przedsiębiorstwa budowlane traktowane jak margines ich działania.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Rozwój mocy przerobowych budownictwa powinien iść drogą zapewnienia ich zbilansowania z zadaniami rzeczowymi planu w skali terenowej. Z całą mocą podkreślano konieczność takiej rozbudowy tych mocy przerobowych, by w toku realizacji bieżącego planu 5-letniego przygotować je do wykonawstwa zwiększonych zadań, które czekać będą budownictwo po 1970 r.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Szczególnie wiele miejsca w dyskusji poświęcono sprawom budownictwa mieszkaniowego. Poszukiwanie rezerw, których uruchomienie pozwoliłoby na zwiększenie zakresu tego budownictwa - z jednej strony, poprawa jego jakości - z drugiej strony, to główne kierunki dyskusji.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Zdaniem posłów, silnym tendencjom społeczeństwa do łożenia na mieszkania spółdzielcze towarzyszyć musi odpowiednie ilościowo i jakościowo budownictwo.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Zapewnienie dostaw odpowiednich materiałów, prawidłowe projektowanie i wykonawstwo powinny prowadzić w efekcie do obniżenia kosztów budownictwa. Przekraczanie tych kosztów - mimo założonej w planie rezerwy - musiałoby prowadzić w konsekwencji do ograniczenia rzeczowego planu budownictwa.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Komisja zleciła podkomisji opracowanie projektu wniosków, które rozpatrzone zostaną w toku dalszych prac Komisji.</u> | |
| 43 | + </div> | |
| 44 | + </body> | |
| 45 | + </text> | |
| 46 | + </TEI> | |
| 47 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00026-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00026-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 26/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 26/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:26</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">26</note> | |
| 21 | + <date>1966-10-25</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00026-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 25 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza, omówiła zawarte w 5-letnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970 podstawowe założenia w zakresie zatrudnienia, wydajności pracy, płac i nowych mierników produkcji.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach Komisji udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowej Komisji Pracy i Spraw Socjalnych;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, Minister Finansów - Jerzy Albrecht, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli Bolesław Szlązak, zastępca przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac - Tadeusz Kochanowicz.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Sprawozdanie zespołu do spraw zatrudnienia, wydajności pracy, płac i nowych mierników produkcji, przedstawił poseł Stanisław Cieślak (ZSL). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Jan Frankowski (bezp. Chrz. Stow. Społ.), Edward Graliński (PZPR) i Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Projekt planu na lata 1966-1970 w zakresie zatrudnienia, płac i wydajności pracy oparty jest na głębokiej analizie wieloletnich prognoz demograficznych, wskaźników aktywności zawodowej w poszczególnych grupach wieku (oddzielnie dla miast i oddzielnie dla wsi), terenowych bilansów siły roboczej, stanu zatrudnienia w rolnictwie oraz bilansów siły roboczej opracowanych dla poszczególnych działów gospodarki narodowej. Przygotowanie tych materiałów rozpoczęto już na podstawie wyników spisu powszechnego w roku 1960, które były następnie wielokrotnie weryfikowane.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">W świetle uzyskanych materiałów przyrost ludności w Polsce w okresie bieżącego planu 5-letniego wyniesie ok. 1.800 tys. osób, a przyrost siły roboczej - 1.560 tys. osób, z tego na wsi 916 tys. osób, a w mieście 644 tys. osób (mężczyzn 895 tys., a kobiet 665 tys.).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W warunkach socjalistycznej gospodarki generalną wytyczną jest zasada pełnego zatrudnienia, ale oczywiście racjonalnego, uzasadniona efektami ekonomicznymi, a nie zatrudnienia za wszelką cenę. Założenia planu przewidują realizację tej zasady, zakładając pełne zatrudnienie przyrostu siły roboczej. Przyrost zatrudnienia oparty jest w znacznej mierze o wzrost ilości nowych miejsc pracy.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Istnieje problem właściwego rozmieszczenia siły roboczej na poszczególnych terenach kraju i w układzie gałęziowym. Obecnie na terenie 9 województw istnieje niedobór siły roboczej, w 10 natomiast województwach występuje nadwyżka. Problem właściwego wykorzystania i przemieszczenia siły roboczej jest jednym z czołowych w bieżącym planie 5-letnim.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Zatrudnienie w rolnictwie planuje się w zasadzie na poziomie minionej 5-latki. Rozdrobnienie gospodarstw chłopskich nie pozwala na dalsze zmniejszenie zatrudnienia w rolnictwie.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Przeprowadzone badania w zakresie struktury zatrudnienia na wsi wskazują m. in. na potrzebę większego rozwoju oświaty rolniczej. Nadanie szkołom przysposobienia rolniczego charakteru szkoły zawodowej oraz podniesienie atrakcyjności tych szkół i rangi zawodu rolniczego - może w poważnej mierze służyć temu celowi.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Istotnym problemem jest również prawidłowe zatrudnienie w bieżącej 5-latce ponad 1 mln młodzieży kończącej szkoły zawodowe. Chodzi tu głównie o zatrudnienie zgodne ze zdobytymi kwalifikacjami.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Więcej uwagi należy poświęcić zatrudnieniu inwalidów i zabezpieczaniu środków na ich przygotowanie zawodowe.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W planie 5-letnim zakłada się wzrost wydajności pracy o 3- proc., podczas gdy w minionej 5-latce wynosił - 25,3 proc. Wymaga to poważnego wysiłku zmierzającego do poprawy organizacji pracy każdego przedsiębiorstwa, zwłaszcza do bardziej efektywnego ekonomicznie operowania żywą siłą roboczą. Zadania w dziedzinie podnoszenia wydajności pracy sformułowane są w planie ostrożnie i istnieje możliwość przekroczenia planowanych wskaźników, W przemyśle trwa proces wprowadzania nowych, bardziej realnych mierników produkcji. W toku realizacji planu 5-letniego wskazane jest kontynuowanie prac w tym zakresie i dlatego należałoby do projektu uchwały wprowadzić zalecenie o upowszechnienie nowych mierników produkcji w całym przemyśle kierowanym centralnie.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Przedstawiony projekt planu posiada wiele rozumnych rezerw, możliwych do uruchomienia zwłaszcza w rolnictwie, w budownictwie, w dziedzinie wydajności pracy.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Józef Łastowski (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Franciszek Blinowski (PZPR), Jan Pysz (PZPR), Irena Janiszewska (PZPR) przewodn. Komisji Pracy i Spraw Socjalnych/, Czesław Burski (ZSI), Ewa Trojanowska (bezp.), Władysław Kuszyk (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), i Wiktor Obolewicz (PZPR). Dodatkowych wyjaśnień udzielił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dyskusji podkreślano, że założenia projektu planu 5-letniego przewidują prawidłowe ukształtowanie proporcji między wzrostem zatrudnienia i realnych płac - z jednej strony, a wzrostem działalności produkcyjnej, tworzącej dochód narodowy - z drugiej.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Posłowie stanęli na stanowisku, że przy określonym wskaźniku wzrostu produkcji, wskaźnik wzrostu zatrudnienia nie może przekroczyć wielkości założonych w planie. Jest to nieodzowny warunek utrzymania na planowanym poziomie realnych płac.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Wskazywano, że rezerwy wzrostu spożycia tkwią w stosunkowo nisko ustalonym wskaźniku wydajności pracy, a wysiłek ogniw gospodarczych wszelkiego szczebla powinien być skierowany na wydobycie tej rezerwy w drodze różnego rodzaju przedsięwzięć organizacyjnych.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Wskazywano, że poważne rezerwy zawiera dziedzina usług materialnych opłacalnych przez ludność i niematerialnych, których rozwój nie wymaga nakładów finansowych ani inwestycyjnych ze strony państwa; usługi te mogą zarówno zaspokoić wiele potrzeb ludności jak i rozszerzyć rynek pracy. W tej dziedzinie pożądany jest o wiele większy niż dotychczas wysiłek zwłaszcza ze strony terenowych organów władzy.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Jako szczególnie ważny uznano problem dostosowania profilu szkolnictwa zawodowego w poszczególnych zawodach do potrzeb gospodarki narodowej, poświęcenie większej uwagi adaptacji młodych kadr w zakładach pracy dla zapobiegania fluktuacji i innym niepożądanym zjawiskom przekwalifikowywania do innych zawodów niż wyuczony. Zwrócono uwagę, że szkoły zawodowe powinny uwzględniać również w swoich programach przydatność absolwentów do pracy w usługach, ażeby przeciwdziałać jednostronnemu naciskowi młodych roczników na przemysł.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Wiele wysiłków wymaga sprawa rozładowania lokalnych nadwyżek kobiecej siły roboczej. Jakkolwiek odpowiednie akty normatywne otwierają szeroko drogę zatrudnianiu kobiet, tam gdzie jest to możliwe, to jednak w wielu przypadkach napotyka się niechęć do niezbędnego czasem zastępowania pracy mężczyzn pracą kobiet.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Likwidowaniu lokalnych nadwyżek siły roboczej służyć powinna również lepiej zorganizowana komunikacja, umożliwiająca dojazd pracujących do pobliskich ośrodków cierpiących na niedosyt siły roboczej.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Uznano za słuszne założenie stabilizacji zatrudnienia w rolnictwie. Postulowane nacelowanie wysiłków na poprawę struktury wieku zawodowo czynnych w rolnictwie, czemu sprzyjać powinien m. in. prawidłowy rozwój szkolnictwa rolniczego.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Zwrócono uwagę, iż władze terenowe powinny w większym stopniu okazać pomoc terenowym wydziałem zatrudnienia, których działalność skierowana ma być na prawidłową realizację polityki zatrudnienia.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Komisja zleciła zespołowi opracowanie wniosków w oparciu o referat i przebieg dyskusji.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Na posiedzeniu w dniu 4 listopada br. Komisja uchwalić ma wnioski i dezyderaty związane z rozpatrzeniem poszczególnych działów projektu planu 5-letniego.</u> | |
| 36 | + </div> | |
| 37 | + </body> | |
| 38 | + </text> | |
| 39 | + </TEI> | |
| 40 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00027-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00027-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 27/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 27/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:27</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">27</note> | |
| 21 | + <date>1966-11-04</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00027-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 4 listopada 1966 r. odbyło się posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego Budżetu i Finansów, na którym rozpatrzono i zatwierdzono tekst poprawek komisji sejmowych do rządowego projektu uchwały w Pięcioletnim Planie Rozwoju Gospodarki Narodowej na lata 1966-1970, tezy referatu sprawozdawcy generalnego tego projektu oraz uchwalono dezyderaty wynikające z przebiegu prac komisji nad projektem.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Posiedzenie to było podsumowaniem trwających od dwóch miesięcy prac komisji sejmowych nad projektem pięcioletniego planu rozwoju gospodarki narodowej w latach 1966-1970.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Rozpatrzeniu projektu planu pięcioletniego poświęciły komisje sejmowe 43 posiedzenia; 88 razy zbierały się specjalistyczne podkomisje i zespoły poselskie; 13 razy grupy posłów wyjeżdżały w teren, by skonfrontować niektóre założenia planu z lokalnymi potrzebami i możliwościami.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele prezydiów innych komisji sejmowych, - przedstawiciele: Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i zastępcą przewodniczącego - Kazimierzem Secomskim, Ministerstwa Finansów z podsekretarzom stanu - Julianem Kobe oraz Najwyższej Izby Kontroli - z wiceprezesem Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Propozycje poprawek zreferował sprawozdawca generalny - poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Stwierdził on m. in., że przedstawiony do zatwierdzenia Komisji projekt poprawek, obejmujący 38 pozycji, jest rezultatem pracy Komisji sejmowych oraz specjalistycznych zespołów poselskich wyłonionych w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Referował on następnie kolejno poszczególne pozycje poprawek, które - po szczegółowym przedyskutowaniu - były poddawane dalszym modyfikacjom i głosowane.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Komisja przyjęła łącznie 38 poprawek do projektu planu 5-letniego.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Poprawki te zmierzają do mocniejszego zaakcentowania w planie zadań w dziedzinie podnoszenia jakości produkcji, wydajności pracy, do bardziej efektywnego wykorzystania istniejących i nowopowstających mocy produkcyjnych, dalszego usprawniania: organizacji pracy, szybszego wdrażania zdobyczy nauki i techniki do procesów produkcyjnych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Poprawki do planu inwestycyjnego obejmują kwotę 1 mld zł z przeznaczeniem na doinwestowanie wydziałów walcowniczych w hutach, przemysłu mleczarskiego oraz leśnictwa (melioracje, drogi i osady leśne).</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W myśl wniesionej przez Komisję poprawki, w toku realizacji planu 5-letniego należy dążyć do stworzenia i wykorzystania w latach 1968-1970 dalszych możliwości materiałowych i wykonawczych w celu przekroczenia rozmiarów budownictwa mieszkaniowego.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Komisja wniosła też poprawkę, w myśl której rozmiary inwestycji w planach rocznych należy dostosowywać do realnych możliwości gospodarki narodowej, a zwłaszcza do możliwości zaopatrzeniowych i zdolności wykonawczych przedsiębiorstw budowlanych.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Poprawki do rozdziału traktującego o problemach zatrudnienia akcentują zadania w dziedzinie zatrudnienia absolwentów szkół zawodowych, średnich ogólnokształcących i wyższych, zgodnie z wyuczonym zawodem, bezpośrednio po ukończeniu nauki; wyrównywanie dysproporcji terenowych w rozmieszczeniu siły roboczej i miejsc pracy.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">niesienie stopnia ich przygotowania zawodowego.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Grupa poprawek dotyczy rozwoju oświaty i nauki w planie 5-letnim. Uchwalone poprawki zmierzają do:</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">- stworzenia warunków szybszego rozwoju szkolnictwa ogólnokształcącego, zawodowego i wyższego;</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">- lepszego wykorzystania potencjału naukowo-badawczego szkolnictwa wyższego poprzez bardziej nowoczesną organizację prac badawczych w uczelniach i rozbudowę bazy materialnej;</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">- rozwijania współpracy szkół wyższych, Polskiej Akademii Nauk i zaplecza naukowo-badawczego gospodarki narodowej;</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">- znacznego rozszerzenia zakresu szkolenia rolniczego wszystkich szczebli, przystosowania programów tego szkolenia do potrzeb współczesnego rolnictwa oraz lepszego wyposażenia szkół rolniczych.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Poprawki wniesione przez Komisję przewidują ponadto szybszy niż przewidziano w projekcie wzrost ilości miejsc w zakładach pomocy społecznej oraz rozwój innych form opieki społecznej.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Komisja uchwaliła ponadto 11 dezyderatów, w których postuluje m. in.:</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">- planową rozbudowę potencjału wykonawczego przedsiębiorstw budowlano-montażowych, zapewnienie dopływu wykwalifikowanych kadr dla budownictwa, zapewnienie koncentracji środków na placach budowy, usprawnienie dostaw maszyn i urządzeń, zwiększenie produkcji mat. budowlanych, zwłaszcza ściennych i instalacyjnych oraz usprawnienie systemu rytmicznego zaopatrzenia, zapewnienie terminowej realizacji całości programu budowy szkół podstawowych i innych; usprawnienie programowania i projektowania nowych obiektów inwestycyjnych, zwłaszcza przemysłu chemicznego;</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">- stworzenie i wykorzystanie możliwości materiałowych i wykonawczych dla przekroczenia rozmiarów budownictwa mieszkaniowego;</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">- podjęcie środków zmierzających do szerszego rozwoju produkcji. materiałów budowlanych w przemyśle będącym w gestii rad narodowych, w tym również produkcji materiałów ściennych przez gminne spółdzielnie, spółdzielnie usługowo wytwórcze, kółka rolnicze oraz inne formy inicjatywy społecznej i indywidualnej;</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">- zapewnienie właściwego i terminowego wykonawstwa drobnych, ale o podstawowym znaczeniu społeczno-gospodarczym dla danego terenu inwestycji o charakterze przemysłowo-usługowym, socjalno-kulturalnym i komunalnym;</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">- zwrócenie szczególnej uwagi na możliwie duży rozwój ilościowy i asortymentowy produkcji aparatury kontrolno-pomiarowej i poprawy jej jakości, co ma szczególne znaczenie dla podniesienia jakości produkcji przemysłowej;</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">- rozważenie wszelkich możliwości ponadplanowej dostawy dla PKP wagonów osobowych, jak również z uwagi na rosnący obrót artykułami rolno-spożywczymi - wagonów chłodni;</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">- rozpatrzenie dodatkowych możliwości rozszerzenia zakresu telefonii miejscowej w drodze pełniejszego wykorzystania i upowszechniania postępu technicznego wynikającego z rozwoju elektroniki;</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">- przedsięwzięcie odpowiednich środków zapewniających pełną koordynację między należytymi rozwojem produkcji owoców i warzyw, a właściwym organizacyjnie obrotem i zaopatrzeniem rynku.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Komisja wskazała również na konieczność rozszerzenia zakresu usług świadczonych w dziedzinie konserwacji i remontów elektrycznych urządzeń instalacyjnych w gospodarstwach rolnych.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad sprawozdawca generalny poseł Józef Kulesza przedstawił projekt referatu Komisji na plenarne posiedzenie Sejmu o projekcie 5-letniego planu rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Po dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Józef Raźny (SD), Stanisław Cieślak (ZSL), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Zdzisław Siedlewski (SD), Czesław Burski (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL) i Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”) - Komisja przyjęła projekt referatu sprawozdawcy generalnego.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Na zakończenie obrad przewodniczący Komisji, sprawozdawca generalny projektu planu 5-letniego poseł Józef Kulesza wyraził w imieniu Komisji podziękowanie kierownictwu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, a w szczególności jej przewodniczącemu - Stefanowi Jędrychowskiemu za harmonijną współpracę w toku rozpatrywania projektu planu 5-letniego, za bardzo wnikliwe ustosunkowanie i rządu i kierownictwa Komisji Planowania do wszystkich postulatów i dezyderatów zgłoszonych przez komisje i posłów, W toku rozpatrywania projektu planu 5-letniego wypracowano nowe, lepsze formy współpracy Komisji sejmowych wyrażające się z jednej strony - udziałem przedstawicieli Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w pracach innych komisji sejmowych, z drugiej strony - udziałem szerokiego przedstawicielstwa innych komisji w syntetycznych pracach Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u> | |
| 44 | + </div> | |
| 45 | + </body> | |
| 46 | + </text> | |
| 47 | + </TEI> | |
| 48 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00028-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00028-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 28/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 28/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:28</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">28</note> | |
| 21 | + <date>1966-11-19</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza" role="speaker"> | |
| 28 | + <persName>Przewodniczący Obradom poseł Józef Kulesza</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 31 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 32 | + </person> | |
| 33 | + </particDesc> | |
| 34 | + </profileDesc> | |
| 35 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00028-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Prace komisji sejmowych nad projektem Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok i podstawowymi założeniami planu na 1968 rok oraz nad projektem ustawy budżetowej na 1967 rok zainaugurowało w dniu 19 listopada br. posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem prezydiów innych komisji sejmowych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Porządek dzienny przewidywał wysłuchanie referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów o głównych kierunkach projektu Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok i podstawowych założeniach planu na 1968 rok oraz Referatu Ministra Finansów o projekcie ustawy budżetowej na 1967 rok. Omówiono również sprawy organizacyjne związane z rozpatrywaniem projektu planu i budżetu na 1967 rok.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Posiedzeniu przewodniczył Marszałek Sejmu - Czesław Wycech.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">W posiedzeniu udział wzięli: Wicemarszałkowie Sejmu - Zenon Kliszko i Jan Karol Wende, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i zastępcą Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu - Julianem Kole i Janem Duszą, Prezes Najwyższej Izby Kontroli - Konstanty Dąbrowski.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Referat o głównych kierunkach projektu Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 r. i podstawowych założeniach planu na 1968 r. przedstawił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski. Referat o projekcie ustawy budżetowej na 1967 r. przedstawił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">(Streszczenia referatów podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u> | |
| 15 | + </div> | |
| 16 | + <div xml:id="div-2"> | |
| 17 | + <u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Sprawy organizacyjne związane z rozpatrywaniem projektu planu i budżetu na 1967 r. przez komisje sejmowe omówił przewodniczący Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Terminarz prac przewiduje odbycie przez Sejm plenarnej debaty nad projektem planu i budżetu na 1967 r. ok. 20 grudnia.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W związku z tym komisje sejmowe mają przeanalizować stanowiące przedmiot ich zainteresowań działy projektu planu i budżetu do 5 grudnia br. W dniach 8, 9 i 13 grudnia Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów rozpatrzy, węzłowe zagadnienia planu, ustosunkowując się równocześnie do wniosków innych komisji sejmowych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poseł Józef Kulesza zwrócił uwagę, że w toku prac nad projektem planu i budżetu na rok 1967 komisje powinny wykorzystać swój bogaty merytoryczny dorobek osiągnięty w toku zakończonych niedawno prac nad projektem planu 5-letniego. Powinno to pozwolić na przyspieszenie prac, a równocześnie zapewnić głęboką analizę projektu. Uwaga komisji powinna się skoncentrować na zgodności projektów z proporcjami i założeniami planu 5-letniego.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W tych samych terminach komisje sejmowe rozpatrzą sprawozdanie Rady Ministrów z wykonania planu i budżetu w 1965 r., uwagi Najwyższej Izby Kontroli do tego sprawozdania oraz wniosek NIK w przedmiocie absolutorium dla rządu za 1965 r.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-2.5" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poseł Kulesza przypomniał, że na przełomie czerwca i lipca br. większość komisji rozpatrzyła sprawozdania resortów z wykonania planu w 1965 r.; obecnie należałoby więc skonfrontować, w jakim stopniu przedstawione i ocenione wówczas przez komisje sprawozdania resortów są zgodne z odpowiednimi wycinkami sprawozdania rządu. W oparciu o tę konfrontację komisje powinny sformułować wnioski i przekazać je Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-2.6" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Tadeusz Jańczyk (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Alicja Musiałowa (PZPR - przewodnicząca Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej), Eugeniusz Witek (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Stanisław Kaliszewski (SD - Przewodniczący Komisji Kultury i Sztuki), Eugenia Krassowska (SD - zastępca przewodniczącego Komisji Oświaty i Nauki), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR) i wicemarszałek Sejmu - Jan Karol Wende; dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-2.7" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dyskusji i wyjaśnieniach rozważano wstępnie m. in. proporcje między założeniami projektu planu ręcznego a założeniami 5-latki, głównie w dziedzinie tempa wzrostu dochodu narodowego, zatrudnienia, wydajności pracy, zaopatrzenia rynku i obrotów handlowych z zagranicą.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-2.8" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Postulowano wyraźniejsze zaakcentowanie zadań w dziedzinie podnoszenia jakości produkcji i usług, co wiąże się ściśle z modernizacją urządzeń i wprowadzaniem postępu technicznego.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-2.9" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Podjęto wstępną analizę proporcji między rzeczowymi zadaniami budownictwa a mocą przerobową przedsiębiorstw budowlanych i wielkością dostaw materiałów budowlanych.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-2.10" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Szczególną uwagę poświęcono sprawie zabezpieczenia realizacji zadań w dziedzinie budownictwa rolnego oraz budownictwa szkół i placówek oświatowych.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-2.11" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poruszono również problemy polityki płac i cen.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-2.12" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Z pełnym poparciem spotkał się fakt zabezpieczenia w projekcie planu i budżetu rezerw; omawiano kryteria, jakie należy przyjmować przy podejmowaniu decyzji o uruchamianiu tych rezerw.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-2.13" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Podkreślano, że przedłożony projekt planu jest realny, aczkolwiek nie pozbawiony pewnych napięć.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-2.14" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Komisja powołała sprawozdawców poszczególnych części projektu planu i budżetu. I tak sprawozdawcami:</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-2.15" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów będzie poseł Igor Łopatyński (PZPR), - budżetu Głównego Urzędu Statystycznego - poseł Józef Łastowski (PZPR), - budżetu Państwowej Komisji Cen - poseł Jan Dziemba (PZPR), - planu i budżetu Komitetu Nauki i Techniki - poseł Bolesław Bednarek (PZPR), - budżetu Ministerstwa Finansów - poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), - budżetu Najwyższej Izby Kontroli - poseł Czesław Burski (ZSL).</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-2.16" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Ponadto Komisja wysłucha referatów na temat niektórych zagadnień projektu planu i budżetu. Problemy dotyczące:</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-2.17" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">- produkcji przemysłowej zreferuje poseł Ewa Trojanowska (bezp.), - rolnictwa i przemysłu spożywczego - poseł Tadeusz Jańczyk (PZPR), - transportu, gospodarki komunalnej, budownictwa - poseł Krystyna Biernacka (SD), - handlu wewnętrznego i zagranicznego - poseł Władysław Kuszyk (PZPR), - oświaty, kultury, zdrowia, opieki społecznej itd. - poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-2.18" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">O GŁÓWNYCH KIERUNKACH PROJEKTU NARODOWEGO PLANU GOSPODARCZEGO NA 1967 ROK I PODSTAWOWYCH ZAŁOŻENIACH PLANU NA 1968 ROK</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-2.19" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Skrót referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - ob. Stefana Jędrychowskiego, złożonego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 listopada 1966 r.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-2.20" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przedkładany obecnie - po upływie krótkiego czasu od chwili uchwalenia planu 5-letniego na okres 1966–1970 - projekt Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok oraz podstawowych założeń planu na 1968 rok ma stanowić próbę dostosowania zadań gospodarczych do potrzeb i możliwości gospodarki narodowej w najbliższych dwóch latach w ramach ogólnych założeń i kierunków planu 5-letniego.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-2.21" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W bieżącym roku nastąpiło dalsze wzmocnienie równowagi gospodarczej kraju, wyrażające się m. in. w przekroczeniu szeregu ważnych zadań NPG na 1966 rok.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-2.22" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dotyczyło to w szczególności zadań w zakresie produkcji przemysłowej i rolnej. Według wstępnych przewidywań, produkcja globalna przemysłu będzie w 1966 r. o ponad 7 proc. wyższa niż w 1965 r., a zadania planu będą przekroczone prawie o 1 proc.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-2.23" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Bardzo poważnie, bo o 7,6 proc. zostaną przekroczone w 1966 r. zadania planu w zakresie produkcji globalnej rolnictwa; będzie ona wyższa aniżeli w dobrym również - 1965 roku o 3,5 proc., przy czym produkcja roślinna wzrośnie o 2,8 proc., a produkcja zwierzęca - o 4,6 proc.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-2.24" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1966 r. nastąpił dalszy, poważny wzrost działalności inwestycyjnej oraz rozszerzenie obrotów handlu zagranicznego przy jednoczesnym zwiększeniu dochodów ludności, w tym zwłaszcza ludności wiejskiej.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-2.25" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przewiduje się, że nakłady inwestycyjne w gospodarce narodowej będą o 5 proc. wyższe niż w 1965 r. wobec zakładanego wzrostu o 5,8 proc. w stosunku do przewidywanego wykonania 1965 r.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-2.26" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1966 r. nastąpiła poprawa zaopatrzenia rynku; dostawy mięsa i przetworów będą o 11 proc. wyższe w stosunku do 1965 r.; poprawiło się wydatnie zaopatrzenie w mleko i przetwory mleczne.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-2.27" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Lepsze niż w roku ubiegłym było również zaopatrzenie rynku w wyroby przemysłowe.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-2.28" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Oceniając pozytywnie wyniki dotychczasowej działalności gospodarczej, nie można jednak zapominać, że w 1966 r. powstały jednocześnie pewne odchylenia od prawidłowych proporcji ekonomicznych pomiędzy wzrostem zatrudnienia i siły nabywczej ludności, a wzrostem wydajności pracy, niedobory w dziedzinie zaopatrzenia działalności inwestycyjnej w niektóre materiały budowlane, okresowe braki niektórych asortymentów wyrobów hutniczych oraz niedostosowanie niejednokrotnie do potrzeb odbiorców krajowych i zagranicznych profilu produkcji lub niewystarczająca jej jakość.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-2.29" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przytoczone dotychczas ogólne wyniki gospodarcze 1966 roku wskazują, że podstawowymi zadaniami, jakie trzeba będzie realizować w 1967 roku, jest z jednej strony potrzeba utrwalenia i umocnienia osiągnięć gospodarczych, a z drugiej - konieczność przezwyciężenia powstałych opóźnień i niewłaściwych proporcji.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-2.30" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W szczególności podstawowym kierunkiem projektu planu na 1967 r. jest dążenie do zapewnienia wykonania podstawowych elementów planu wzrostu stopy życiowej ludności założonych w planie 5-letnim przy dalszym rozwoju gospodarki narodowej, choć w nieco bardziej umiarkowanym tempie, przy równoczesnym dalszym unowocześnieniu jej struktury oraz zapewnieniu właściwej jakości produkcji.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-2.31" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Z innych podstawowych problemów, które gospodarka narodowa będzie musiała rozwiązywać w 1967 roku, na czołowym miejscu należy wymienić potrzebę zrównoważenia bilansu płatniczego zarówno w obrotach z krajami kapitalistycznymi, jak i krajami socjalistycznymi.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-2.32" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Ze względu na potrzebę wzmocnienia równowagi bilansu płatniczego kraju, w projekcie planu na rok 1967 zostało założone wyraźnie szybsze tempo wzrostu eksportu (o 12,4 proc.) niż wzrostu importu (o 4,3 proc.); zakłada się poważny wzrost eksportu maszyn i urządzeń (o 16,8 proc.), towarów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego (o 14,9 proc.) oraz nastąpi wzrost eksportu surowców i materiałów o 9,3 proc.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-2.33" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Podstawowym przedmiotem importu będą w 1967 r. nadal paliwa, surowce i materiały, których przywóz zwiększy się o 7,8 proc. Zwiększy się również (o 3,6 proc.) import maszyn i urządzeń. Natomiast import towarów rolno-spożywczych utrzyma się w zasadzie na poziomie 1966 r., a import towarów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego ulegnie zmniejszeniu o 8,9 proc.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-2.34" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zrealizowanie postawionego w planie na 1967 r. zadania poprawy wyników handlu zagranicznego wymagać będzie dużego wysiłku produkcyjnego i akwizycyjnego, jak również podniesienia jakości wyrobów eksportowych.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-2.35" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Istotnym zadaniem jest położenie większego niż dotychczas nacisku na poprawę efektywności handlu zagranicznego. Wymagać to będzie obniżenia kosztów produkcji eksportowej, w oparciu o szersze wprowadzenie postępu technicznego, doskonalenie organizacji produkcji, oszczędności w zużyciu surowców, szczególnie importowanych z krajów wolnodewizowych oraz kierowania się producentów i central handlu zagranicznego przy doborze towarów na eksport kryterium ich opłacalności dewizowej z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych rynków zagranicznych.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-2.36" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zgodnie z przyjętą metodą zakładania w planie szacunku plonów podstawowych upraw na poziomie średniej z poprzednich czterech lat, wyraźnie niższej od poziomu osiągniętego w 1966 r., w projekcie planu przyjmuje się globalną produkcję rolną na poziomie niższym o około 2 proc. niż w 1966 r., w tym produkcję roślinną niższą o 4,2 proc., a produkcję zwierzęcą wyższą tylko o 0,6 proc. Tak ukształtowane założenia planu rolnictwa zawierają znaczne rezerwy, które powinny ujawnić się już w przeciętnych, a z większą siłą w lepszych niż przeciętne warunkach atmosferycznych.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-2.37" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1967 roku będziemy kontynuować i rozwijać akcję unowocześniania i poprawy zaopatrzenia rolnictwa w środki produkcji. Pod zbiory roku 1967 otrzyma rolnictwo o 12 proc. więcej aniżeli w 1965 r. nawozów mineralnych; nakłady na inwestycje produkcyjne w rolnictwie wzrosną w 1967 roku o około 8,6 proc., w tym na inwestycje państwowe - o około 5,8 proc. Wartość dostaw traktorów, silników i maszyn rolniczych dla całego rolnictwa wzrośnie w 1967 roku o 14,7 proc. Przewiduje się dalszą poprawę zaopatrzenia rynku wiejskiego w materiały budowlane, w szczególności w materiały ścienne (o ponad 8 proc.) i hutnicze (o prawie 7 proc.). I wreszcie, w 1967 roku przewiduje się dalsze usprawnienie skupu artykułów rolnych, w tym zwłaszcza przez odpowiedni rozwój i wyposażenie punktów skupu oraz rozszerzenie transportu wiejskiego.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-2.38" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zakłada się, że wartość globalnej produkcji przemysłu wzrośnie w porównaniu z rokiem 1966 o 6,2 proc., natomiast produkcja czysta w przemyśle wzrośnie o 7,3 proc., co świadczy o korzystnych zmianach w strukturze produkcji przemysłowej w kierunku zwiększenia pracochłonności i zmniejszenia materiałochłonności tej produkcji.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-2.39" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1967 r. szybsze tempo od przeciętnego wykazują zwłaszcza przemysł chemiczny (o 12,2 proc.) i maszynowy (o 8,7 proc.), hutnictwo metali nieżelaznych (o 8,6 proc.), wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej (o 8,0 proc.) a ponadto przemysł odzieżowy, szklarski, porcelanowo-fajansowy, gumowy i poligraficzny.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-2.40" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W oparciu o przyjęte w projekcie planu założenia dotyczące wzrostu produkcji i usług materialnych, przewiduje się, że dochód narodowy wytworzony wzrośnie w 1967 r. w porównaniu z wykonaniem planu na 1966 r. o ok. 3,4 proc. Jest to tempo nieco wolniejsze od uzyskanego w 1966 r. i wynika z przyjętego umiarkowanego tempa wzrostu produkcji przemysłowej oraz ostrożnych założeń w zakresie produkcji rolnej. Oznacza to jednocześnie, że istnieją poważne możliwości przekroczenia założonego na 1967 r. poziomu wytworzonego dochodu narodowego, a w konsekwencji poprawy tempa wzrostu dochodu narodowego do podziału.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-2.41" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Pomimo stosunkowo skromnego wzrostu dochodu narodowego, podejmujemy wysiłki, by w 1967 r. można było możliwie znaczną część przeznaczyć dla potrzeb spożycia. Dlatego też zakłada się, że w 1967 r. udział akumulacji w dochodzie narodowym zmniejszy się w wyniku założonego ograniczenia tempa przyrostu zapasów. Jest to możliwe wskutek nagromadzenia w 1965 i 1966 r. dużych zapasów w rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym. Tego rodzaju założenie umożliwia jednocześnie dalszy wzrost inwestycji.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-2.42" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Spożycie dóbr konsumpcyjnych przez ludność wzrośnie w 1967 r. o ok. 4,2 proc., co w przeliczeniu na 1 mieszkańca oznacza wzrost o ok. 3,1 proc.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-2.43" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Te nałożenia znajdują pełne pokrycie w planie obrotu towarowego, przewidującego, że zakupy towarów przez ludność w handlu detalicznym wzrosną o 7,4 proc. w porównaniu do przewidywanego wykonania 1966 r. Jednym z zasadniczych zadań gospodarki narodowej w 1967 r. jest zapewnienie dalszej poprawy zaopatrzenia rynku wewnętrznego. Realizacja tego zadania wymaga zwiększenia dostaw najbardziej poszukiwanych towarów, w tym zwłaszcza pełniejszego dostosowania ich do aktualnych potrzeb odbiorców oraz rozszerzenia i usprawnienia działalności zakładów handlowych i gastronomicznych.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-2.44" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1967 r. nastąpi dalsza poprawa zaopatrzenia rynku w artykuły spożywcze. Ogółem wartość dostarczonego na rynek mięsa i przetworów wzrośnie o 3,6 proc. w tym szczególnie szybko, bo o 68 proc. wzrośnie wartość dostaw drobiu. Poważnie wzrosną dostawy ryb morskich (o 8,4 proc.), jaj (o 7,8 proc.) i ryżu (o 6,9 proc.).</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-2.45" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1967 r. kontynuowane będą zapoczątkowane w bieżącym roku kroki zmierzające do poprawy zaopatrzenia rynku w wyroby włókiennicze, których wartość zwiększy się o ponad 5 proc.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-2.46" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zaplanowane na 1967 r. dostawy podstawowych artykułów przemysłowych trwałego użytku zapewniają pokrycie przewidywanego zapotrzebowania ludności.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-2.47" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1967 r. nastąpi dalsza poprawa zaopatrzenia rynku w materiały budowlano-mineralne. W szczególności dostawy cementu wzrosną o 4,2 proc., materiałów ściennych o 6,1 proc. a płyt azbestowo-cementowych o 11,5 proc. Jednakże niektóre potrzeby, dotyczące zwłaszcza materiałów ściennych, mogą nie być w pełni pokryte, w związku z czym konieczne będzie uruchomienie wszystkich lokalnych rezerw wzrostu produkcji.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-2.48" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W miejskim budownictwie mieszkaniowym zostanie w 1967 r. oddanych do użytku około 6.681 tys. m2 powierzchni użytkowej mieszkań, co stanowi wzrost o 8 proc. w stosunku do 1966 r. Udział budownictwa spółdzielczego w mieszkaniowym budownictwie uspołecznionym powinien stanowić w 1967 r. 50,5 proc.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-2.49" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Nakłady inwestycyjne w całej gospodarce uspołecznionej wzrosną o 8,1 proc. powyżej przewidywanego wykonania planu na 1966 r.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-2.50" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zakłada się wyższe tempo wzrostu nakładów na inwestycje produkcyjne, aniżeli wynosi tempo wzrostu całości nakładów. Przyjęcie takiej proporcji jest dyktowane koniecznością przyspieszenia rozwoju rolnictwa i przemysłu związanego z potrzebami rolnictwa, kontynuowania rozbudowy krajowej bazy surowcowej, w tym głównie w celu zwiększenia wydobycia rud siarki i miedzi, a także zapewnienia dalszego rozwoju przemysłu przetwórczego.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-2.51" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W przemyśle szczególnie wysoki wzrost nakładów w stosunku do przewidywanego wykonania planu na 1966 r. - zakłada się w takich gałęziach jak: przemysł celulozowo-papierniczy, (o około 52 proc.), odzieżowy (o około 46 proc.), szklarski. (o około 44 proc.), skórzano-obuwniczy (o około 30 proc.), materiałów budowlanych (o około 29 proc.). Wysokie tempo wzrostu nakładów inwestycyjnych przyjmuje się również w zakresie przemysłu chemicznego (o 21,4 proc.).</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-2.52" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Istotnymi i trudnymi problemami planu inwestycyjnego są zagadnienia: wysokość nakładów na roboty budowlano-montażowe oraz zaopatrzenie budownictwa w niektóre materiały.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-2.53" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poważne znaczenie w przedłożonym projekcie planu na 1967 r. przykłada się do rozwoju nauki i techniki. Szczególny nacisk został położony na prowadzenie intensywnych prac naukowo-badawczych, zmierzających do unowocześnienia produkcji oraz metod wytwarzania w gospodarce narodowej. Plan zakłada też skrócenie cykli badań oraz synchronizację prac naukowo-badawczych z zadaniami wdrożeniowymi, celem przyśpieszenia terminów praktycznego wykorzystania zakończonych prac. W planie założono dalszą koncentrację środków na rozwiązaniu ok. 390 problemów, wobec 425 w planie na 1966 r.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-2.54" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Na realizację planu rozwoju nauki i techniki przeznacza się z funduszu postępu technicznego i ekonomicznego, w 1967 r. 3.145 mln zł, co w stosunku do 2.436 mln zł wykorzystanych w 1965 r. oznacza duży wzrost. Należy przy tym podkreślić, że kwoty te stanowią tylko część środków przeznaczonych na postęp techniczny, w zasadzie zaś postęp powinien być realizowany głównie w oparciu o środki własne przedsiębiorstw.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-2.55" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Podstawowym zadaniem polityki zatrudnienia, którą zamierzamy prowadzić w 1967 r., jest z jednej strony dążeniem do zapewnienia pracy dla całego przyrostu siły roboczej, a z drugiej - przeciwstawienie się nadmiernemu, nieracjonalnemu wzrostowi zatrudnienia. Sprzeczność pomiędzy tymi tendencjami jest tylko pozorna. W warunkach wszechstronnego rozwoju gospodarki narodowej jesteśmy bowiem w stanie zapewnić racjonalne zatrudnienie całego przyrostu zasobów siły roboczej.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-2.56" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Projekt Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok zakłada poważny przyrost zatrudnienia w gospodarce narodowej (o ponad 300 tys. osób), w tym w gospodarce uspołecznionej o ponad 280 tys. osób, czyli 3,3 proc. W ramach ogólnego przyrostu przewiduje się wzrost zatrudnienia w przemyśle o 2,9 proc., a w budownictwie o 3,5 proc. Wielkość tego przyrostu odpowiada w zasadzie przyrostowi zasobów siły roboczej.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-2.57" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W projekcie planu założono wzrost wydajności pracy w przemyśle o 3,6 proc., a w budownictwie o 6,1 proc.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-2.58" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Założone w planie wprowadzenie postępu technicznego, unowocześnienie zakładów pracy oraz dalsze zwiększenie udziału w ogóle zatrudnionych kadr o średnim i wyższym wykształceniu, stwarzają realne przesłanki nie tylko dla osiągnięcia, lecz również i dla przekroczenia założonego poziomu wydajności pracy.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-2.59" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dlatego też szczególnego znaczenia nabiera szerokie wdrażanie racjonalnych, naukowych metod organizacji pracy, bez których nie mogą być w pełni wykorzystane istniejące obiektywnie możliwości zwiększenia wydajności. I wreszcie nie mniej ważne jest powszechne doprowadzenie do świadomości wszystkich pracujących, że w ostatecznym rachunku o efektywnym i szybkim rozwoju gospodarki narodowej oraz o poziomie zarobków decyduje w przeważającym stopniu wzrost wydajności pracy.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-2.60" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wstępne założenia planu na r. 1968 przewidują pewne przyśpieszenie tempa rozwoju w porównaniu z obecnymi założeniami na rok 1967. I tak np. globalna produkcja przemysłowa wzrośnie w porównaniu z r. 1967 - o 7,8 proc., dochód narodowy o 7,0 proc. inwestycje o 8,3 proc., a fundusz spożycia o 4,8 proc.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-2.61" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Założenia te mają oczywiście charakter wstępny i orientacyjny, tym niemniej ujęcie w projekcie planu założeń na rok następny ma kapitalne znaczenie, gdyż umożliwia przedsiębiorstwom i zjednoczeniom właściwe i z trochę dłuższą perspektywą zaplanowanie swojej działalności.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-2.62" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przytoczone dane dotyczące projektu planu na 1967 r. i założeń na 1968 r. świadczą o realności pełnego wykonania uchwalonego niedawno przez Sejm planu 5-letniego. Lata 1967 i 1968 oznaczają dalszy poważny rozwój, dalszy postęp, dalszy krok naprzód w budownictwie socjalizmu.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-2.63" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">O PROJEKCIE USTAWY BUDŻETOWEJ NA ROK 1966.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-2.64" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Informacja Ministra Finansów Jerzego Albrechta na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 listopada 1966 r.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-2.65" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Realizacja tegorocznych zadań gospodarczych i finansowych sprawia, że można oczekiwać wyższych niż planowane dochodów budżetowych, co pozwoli na sfinansowanie odpowiednio wyższych wydatków na rozwój gospodarki, i usług socjalno-kulturalnych.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-2.66" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dochody Budżetu Państwa wyniosą w br. ok. 317 mld zł; będą o ok. 12 mld zł wyższe niż planowano i ok. 6 proc. wyższe niż w ub. r. Wydatki Budżetu Państwa wyniosą ok. 312 mld zł i będą o ponad 12 mld zł wyższe niż planowano, przekraczając o ok. 8 proc. poziom ub. r. Bieżący rok zamkniemy nadwyżką budżetową rzędu ok. 5 mld zł. Składają się na nią ponadplanowe wpływy z niektórych gałęzi przemysłu i innych działów gospodarki uspołecznionej.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-2.67" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Osiągnięte dochody pozwoliły na zwiększenie wydatków budżetowych przede wszystkim na potrzeby rozwojowe przedsiębiorstw przemysłowych, na sfinansowanie szeregu dodatkowych inwestycji w przemyśle i handlu, na zwiększenie wydatków na utrzymanie dróg, na remonty kapitalne i bieżące w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej, na oświatę i ochronę zdrowia.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-2.68" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W br. globalne dochody ludności cechuje wydatny wzrost, na który składa się przyrost płac z tytułu wzrostu zatrudnienia, regulacji płac oraz ponadplanowy skup produktów rolnych. Dochody te pozwoliły nie tylko na poważny wzrost zakupów przez ludność towarów i usług, ale również na wzrost zasobów pieniężnych ludności, a zwłaszcza oszczędności. Przyrost wkładów oszczędnościowych wyniesie zapewne ponad 11 mld zł, a ich stan na koniec br. osiągnie ok. 64 mld zł.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-2.69" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Ogólnie można powiedzieć, że w 1966 r. zapewnione zostały niezbędne środki na finansowanie rozwoju gospodarki, jak również środki na poprawę działalności urządzeń socjalno-kulturalnych. Zapewniono warunki.działania nowego systemu finansowego. Możliwe było także dokonanie dla wielu grup zatrudnionych regulacji płac, której skutki w skali rocznej szacuje się na ok. 5 mld zł.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-2.70" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Projekt budżetu na 1967 r. przewiduje osiągnięcie ponad 321 mld zł dochodów oraz wydatki rzędu 316 mld zł.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-2.71" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Dochody budżetu wzrosną o ok. 1,3 proc. a wydatki w porównaniu z przewidywanym wykonaniem budżetu o ok. 1,2 proc. w 1966 r.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-2.72" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Udział dochodów z gospodarki uspołecznionej w ogólnej kwocie dochodów budżetu wzrasta z 70 proc. w 1966 r. do 73 proc. w 1967 r. Na zwiększenie udziału dochodów budżetu od przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej wpływa planowany wzrost wpływów od gospodarki uspołecznionej, jak i m. in. decyzja o przekazaniu z budżetu do Narodowego Banku Polskiego lokat PKO, które są źródłem kredytów bankowych, zwłaszcza dla ludności. Budżet przejmie z akumulacji przedsiębiorstw w 1967 r. ok. 2,9 proc. więcej niż w 1966 r.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-2.73" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zarówno tempo wzrostu produkcji, jak i akumulacji założone są na ogół ostrożnie i istnieją możliwości poprawy wyników w toku realizacji planu, zwłaszcza dzięki wzrostowi wydajności pracy i poprawy rytmiki produkcji. Natomiast w budownictwie i w przemyśle ciężkim realizacja planu będzie wymagała znacznych wysiłków.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-2.74" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Rok bieżący upłynął pod znakiem intensywnego wdrażania zasad nowego systemu finansowego. Jak wiadomo, zakładają one zwiększenie roli rentowności jako zasadniczego wskaźnika syntetycznego oceny działalności przedsiębiorstw i zjednoczeń. Nowy system finansowy przewiduje ponadto, że przedsiębiorstwa powinny same wygospodarować środki na swoje potrzeby eksploatacyjne i rozwojowe. Gromadzone w bieżącym roku środki z odpisów z zysku pozwolą kluczowym przedsiębiorstwom przemysłowym finansować już w 1967 r. we własnym zakresie część przyrostu zapasów i inwestycji.</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-2.75" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Równocześnie zakłada się na rok 1967 poważne zwiększenie udziału zjednoczeń w podziale akumulacji. Znajduje to m. in. wyraz w zwiększeniu odpisów z zysku na fundusz inwestycyjny zjednoczeń o ponad 19 proc. w porównaniu z br. Jest to wyrazem wzrostu roli zjednoczeń w kierowaniu inwestycjami m. in. związanymi z programem rekonstrukcji branż.</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-2.76" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Liczby charakteryzujące fundusze przedsiębiorstw i zjednoczeń są szacunkowe i jeżeli przedsiębiorstwa zdołają wygospodarować większe zyski, wówczas otrzymają do swojej dyspozycji odpowiednio większe środki.</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-2.77" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Zgodnie z zaleceniami...</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-2.78" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u> | |
| 96 | + <u xml:id="u-2.79" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">... Plenum KC PZPR, opracowywane są m. in. rozwiązania szczegółowe zmierzające do stworzenia dodatkowych zachęt i sankcji sprzyjających poprawie rytmiki produkcji i kooperacji. Podjęte zostały także prace zmierzające do stworzenia korzystniejszych warunków dla bardziej oszczędnego wykorzystania siły roboczej.</u> | |
| 97 | + <u xml:id="u-2.80" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wpływy podatkowe od gospodarki nieuspołecznionej obniżają się ok. 10 mld zł w br. do ok. 9,7 mld zł w 1967 r. w związku z projektowanym rozszerzeniem ulg podatkowych. Podatki i opłaty wiejskie będą w 1967 r. o ok. 1,7 proc. niższe niż w br. Niezależnie bowiem od dotychczasowego systemu ulg podatkowych, wprowadzamy od 1967 r. ulgi inwestycyjne dla niektórych grup gospodarstw na ziemiach centralnych. Objęte nimi zostaną te gospodarstwa i te rejony kraju, gdzie jednym z podstawowych warunków uruchomienia rezerw produkcyjnych jest szybka aktywizacja budownictwa gospodarczego, np. tereny wielkich melioracji i obszary słabo zagospodarowane.</u> | |
| 98 | + <u xml:id="u-2.81" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Od przyszłego roku rozpocznie się drugi etap wprowadzania udogodnień w opodatkowaniu rzemiosła. Odpowiednie akty prawne ogłoszono już w połowie 1966 r. Pomimo przewidywanego na 1967 r. dalszego rozwoju rzemiosła, budżet zakłada, w związku z wprowadzonymi ulgami, spadek wpływów podatkowych od zakładów rzemieślniczych o ok. 220 mln zł.</u> | |
| 99 | + <u xml:id="u-2.82" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W pozostałej gospodarce nieuspołecznionej, poza rzemiosłem, obok wprowadzonych w br. ulg podatkowych dla prywatnej gastronomii oraz niektórych kategorii nierzemieślniczych zakładów usługowych, na szczególne podkreślenie zasługuje polityka podatkowa, zmierzająca do przyspieszenia rozwoju produkcji ściennych materiałów budowlanych. Rolnicy, którzy obok prowadzenia gospodarstwa rolnego produkują określone ilości materiałów budowlanych nie są z tego powodu dodatkowo opodatkowani. Z szerokich zwolnień i ulg korzystają też chłopskie zespoły produkcji materiałów budowlanych, nawet jeśli produkują na sprzedaż. Prawie wszystkie prywatne cegielnie, wapienniki itp. przedsiębiorstwa mają prawo do uproszczonych, ryczałtowych form opodatkowania. Od stycznia 1967 r. obniżony zostanie podatek dochodowy od przedsiębiorstw produkujących materiały budowlane.</u> | |
| 100 | + <u xml:id="u-2.83" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wydatki budżetu związane z finansowaniem inwestycji wynoszą w 1967 r. ponad 57 mld zł i będą o 5 proc. niższe niż br. Wzrasta natomiast udział kredytu i środków własnych przedsiębiorstw w finansowaniu inwestycji. W 1965 r., tj. przed wprowadzeniem nowego systemu finansowego udział budżetu w finansowaniu inwestycji gospodarki uspołecznionej wynosił. ok. 51 proc., a w 1967 r. po wprowadzeniu nowego systemu - 37 proc. Finansowanie inwestycji, w myśl nowego systemu finansowego, zwiększa zainteresowanie i odpowiedzialność przedsiębiorstw oraz zjednoczeń za prowadzone przez nie inwestycje.</u> | |
| 101 | + <u xml:id="u-2.84" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Łączne środki na inwestycje dla potrzeb nauki, szkolnictwa, kultury, ochrony zdrowia, turystyki i administracji. wyniosą w 1967 r. ok. 9 mld zł. Wydatki budżetowe na inwestycje oświaty w wysokości 2,6 mld zł zostaną w 1967 r. uzupełnione przez włączenie do finansowania tej grupy inwestycji. ok. 1,6 mld zł środków ze Społecznego Funduszu Budowy Szkół i Internatów.</u> | |
| 102 | + <u xml:id="u-2.85" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Finansowanie budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z założeniami polityki mieszkaniowej, w jeszcze większym niż dotychczas stopniu realizowana będzie w oparciu o wkłady własne ludności i kredyty przyznawane spółdzielniom. Wyrazem tego jest przewidywany na 1967 r. wzrost kredytów dla spółdzielni o ok. 40 proc. Zostają również zwiększone wydatki budżetu na resortowe budownictwo mieszkaniowe, ze względu na potrzeby mieszkaniowe pracowników w nowo rozwijanych ośrodkach przemysłowych. Wzrosną również wypłaty kredytów na indywidualne budownictwo mieszkaniowe z ok. 810 mln zł w br. do 930 mln zł w 1967 r.</u> | |
| 103 | + <u xml:id="u-2.86" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Realizacja planu inwestycyjnego będzie jednym z najtrudniejszych zadań 1967 r. i w tej dziedzinie niezbędna będzie rygorystyczna dyscyplina.</u> | |
| 104 | + <u xml:id="u-2.87" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Budżet na 1967 r. przewiduje na inwestycje w rolnictwie ponad 12 mld zł. Środki te przeznacza się na melioracje, elektryfikację, zaopatrzenie wsi w wodę, różnego rodzaju zakłady i stacje rolnicze oraz na inwestycje państwowych przedsiębiorstw rolnych, głównie PGR i POM. Poza tym ok. 5 mld zł nakładów na inwestycje rolne, tj. o ok. 21 proc. więcej niż w br. finansowane będzie ze środków FRP.</u> | |
| 105 | + <u xml:id="u-2.88" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">O ok.19 proc. wzrosną wydatki bieżące na rozwój produkcji rolnej, które wyniosą ponad 4 mld zł. Są to nakłady, z których w przeważającej mierze korzystają rolnicy indywidualni; zalicza się do tych nakładów środki na poprawę jakości materiału budowlanego i rozwój inseminacji zwierząt, opiekę weterynaryjną, program nasienny i ochrony roślin, konserwację urządzeń melioracyjnych itp. Rola kredytu stale wzrasta.</u> | |
| 106 | + <u xml:id="u-2.89" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Na rok 1967 przewidziano kredyty bankowe dla indywidualnego rolnictwa w kwocie 21 mld zł, w tym ok. 5,7 mld zł kredytów inwestycyjnych. Jeżeli zaopatrzenie w materiały budowlane pozwoli, w planach operatywnych kredyty dla rolnictwa będą mogły ulec dalszemu zwiększeniu.</u> | |
| 107 | + <u xml:id="u-2.90" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Rozmiary kredytów obrotowych kształtujemy elastycznie, zaspokajając w zasadzie wszystkie potrzeby produkcyjne rolników. W kredytowaniu inwestycji rolnych stosowana jest zasada koncentracji kredytów w rejonach posiadających możliwości znacznego zwiększenia produkcji, tj. tereny zmeliorowane i słabo zagospodarowane. Uwzględnia się przede wszystkim potrzeby gospodarstw słabszych ekonomicznie, mających możliwości rozwoju produkcji.</u> | |
| 108 | + <u xml:id="u-2.91" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Przewiduje się także szersze wprowadzenie szczególnie dogodnych warunków kredytowych dla rolników, którzy nabędą i zagospodarują grunty. PFZ oraz rozszerzenie kredytów na zakup gruntów przez młodych rolników i przez gospodarzy, pragnących upełnorolnić swoje gospodarstwa. Kredyty takie eksperymentalnie wprowadziliśmy już w br.</u> | |
| 109 | + <u xml:id="u-2.92" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wydatki bieżące, związane z funkcjonowaniem urządzeń socjalno-kulturalnych ogółem wynoszą ponad 52,8 mld zł i są o 6,2 proc. wyższe niż w br.</u> | |
| 110 | + <u xml:id="u-2.93" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wydatki na oświatę i kulturę zwiększą się o 5,1 proc., w tym na szkolnictwo wyższe - o 8,3 proc. Wydatki bieżące na ochronę zdrowia wyniosą 22 mld zł i będą o 8 proc. wyższe niż w 1966 r. a wydatki na ubezpieczenia społeczne wyniosą 34,4 mld zł. w tym na renty ponad 20 mld zł, tj. o ponad 7 proc. więcej niż w 1966 r.</u> | |
| 111 | + <u xml:id="u-2.94" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W kształtowaniu wydatków na usługi socjalno-kulturalne, poza zapewnieniem środków na sfinansowanie rzeczowego programu rozwoju szkół, internatów, szpitali itp. dąży się do intensyfikacji wykorzystania istniejących już urządzeń socjalno-kulturalnych i poprawy ich jakości. Wyrazem tego jest w planie na 1967 r. przede wszystkim wzrost zatrudnienia, pozwalający na lepsze wykorzystanie urządzeń.</u> | |
| 112 | + <u xml:id="u-2.95" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W dążeniu do poprawy jakości usług socjalno-kulturalnych przyjęto na bieżące 5-lecie program poprawy norm na wyżywienie w internatach, domach dziecka, szpitalach, sanatoriach itp. oraz norm na leczenie w szpitalach, którego realizacja wymagać będzie w okresie tego pięciolecia ok. 2,4 mld zł. Zmiany tych norm zostały zapoczątkowane już w 1966 r.</u> | |
| 113 | + <u xml:id="u-2.96" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Nie wszystkie przedsięwzięcia, zmierzające do bardziej intensywnego wykorzystania urządzeń i poprawy jakości usług socjalno-kulturalnych realizowane mogą być jednak w oparciu o środki budżetowe. Podejmowane są więc wysiłki, zmierzające do większego angażowania środków ludności i niektórych instytucji, zwłaszcza związków zawodowych, klubów sportowych itp.</u> | |
| 114 | + <u xml:id="u-2.97" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Według projektu budżetu na 1967 r. rady narodowe wydadzą ok. 81 mld zł, co stanowi ok. 26 proc. wydatków budżetu państwa.</u> | |
| 115 | + <u xml:id="u-2.98" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W 1967 r. wzrosną dodatkowo możliwości finansowania rozwoju gospodarki terenowej, niezależnie od środków zawartych w budżetach rad narodowych, w wyniku utworzenia Funduszu Aktywizacji Małych Miast. Fundusz ten zostanie utworzony z centralnej rezerwy inwestycyjnej i już w przyszłym roku wyniesie 200 mln zł, a w latach następnych bieżącego pięciolecia wzrośnie do 1,5 mld zł. O kredyty z niego przyznawane mogą się ubiegać rady narodowe miast i osiedli miejskich, w których liczba ludności nie przekracza 10 tys. osób, a które posiadają nadwyżki siły roboczej i potrafią zaproponować odpowiednie inwestycje produkcyjne lub usługowe, zapewniając uzyskanie szybkich efektów.</u> | |
| 116 | + <u xml:id="u-2.99" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Ponadto, opracowuje się projekt utworzenia Funduszu Miejskiego w miastach nie stanowiących powiatów, który byłby tworzony z niektórych dotychczasowych źródeł dochodów własnych budżetów rad narodowych. Służyłby on finansowaniu rozwoju urządzeń komunalnych, usług kulturalnych i turystycznych oraz lokalnych przedsięwzięć produkcyjnych, podobnie jak na wsi fundusz gromadzki.</u> | |
| 117 | + <u xml:id="u-2.100" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Nowe zasady rozliczenia środków inwestycyjnych dotyczą także i rad narodowych. Niewykorzystane przez gospodarkę terenową w br. środki inwestycyjne pozostają w jej dyspozycji na rok następny. Nadal i konsekwentnie będzie realizowana zasada refundacji radom narodowym ubytków w dochodach względnie wzrostu wydatków budżetowych w związku z realizacją przez nie wytycznych w sprawie ulg podatkowych, popierania rozwoju usług itp.</u> | |
| 118 | + <u xml:id="u-2.101" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Porównanie pieniężnych dochodów i wydatków ludności w planie na rok 1967 wskazuje, że planowane dostawy towarów i usług równoważą przewidywany wzrost siły nabywczej ludności i pozwalają na wzrost zapasów towarów rynkowych. Ażeby jednak te założenia bilansowe znalazły wyraz w rzeczywistym wzmocnieniu równowagi pieniężno-rynkowej niezbędne jest odpowiednie dostosowanie asortymentu i jakości produkcji do potrzeb rynku oraz przeciwdziałanie gromadzeniu nadmiernych i zbędnych zapasów, jak również zahamowanie tendencji do nadmiernego wzrostu zatrudnienia i związanego z nim funduszu płac.</u> | |
| 119 | + <u xml:id="u-2.102" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">W ostatnich latach stworzyliśmy poważny zespół środków oddziaływania na strukturę sprzedaży, co w istotny sposób wzmacnia równowagę rynkową. Jednym z tych środków jest polityka kredytowa.</u> | |
| 120 | + <u xml:id="u-2.103" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Poza omówionym już kształtowaniem wypłat kredytów dla rolnictwa na wspomnienie zasługują kredyty na zakupy ratalne towarów; ich wypłaty zbliżą się w przyszłym roku do 12 mld zł i będą jeszcze ważniejszym niż dotychczas czynnikiem oddziaływania na strukturę sprzedaży.</u> | |
| 121 | + <u xml:id="u-2.104" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Niemałą rolę w naszej gospodarce zajmują nadal wkłady oszczędnościowe ludności. Przewidywać można, że wzrosną one w przyszłym roku równie wydatnie, jak w bieżącym, tj. o ponad 11 mld zł i wyniosą na koniec przyszłego roku około 75 mld zł. Sprzyjać temu powinny udoskonalenia w systemie oszczędzania, a m. in. obecnie rozszerzony system bezgotówkowej regulacji niektórych płatności przez posiadaczy książeczek PKO oraz zapoczątkowany system obrotów czekowych.</u> | |
| 122 | + <u xml:id="u-2.105" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Wzrost oszczędności jest dowodem stopniowej poprawy warunków życia ludności i bardzo cennym dorobkiem nie tylko poszczególnych rodzin, ale całego naszego społeczeństwa. Z myślą o tym dorobku rozwijamy niektóre gałęzie produkcji rynkowej, a zwłaszcza przemysł motoryzacyjny oraz spółdzielcze budownictwo mieszkaniowe.</u> | |
| 123 | + <u xml:id="u-2.106" who="#PrzewodniczącyObradomposełJózefKulesza">Ponadto poprawie sytuacji pieniężno-rynkowej sprzyjać mają, jak wiadomo, nowe zasady finansowania gospodarki i projektowane dalsze usprawnienia w funkcjonowaniu bodźców zainteresowania materialnego.</u> | |
| 124 | + </div> | |
| 125 | + </body> | |
| 126 | + </text> | |
| 127 | + </TEI> | |
| 128 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00029-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00029-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 29/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 29/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:29</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">29</note> | |
| 21 | + <date>1966-11-28</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00029-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 28 listopada 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów: Józefa Kuleszy (PZPR), Stanisława Cieślaka (ZSL) i Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrzyła projekt ustawy o budżecie państwa na rok 1967 w częściach dotyczących: Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Państwowej Komisji Cen.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski, zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania - Zbigniew Januszko, dyrektor Instytutu Planowania - prof. Józef Pajestka, przedstawiciele Państwowej Komisji Cen z prezesem - Juliuszem Strumińskim, dyrektor departamentu w Najwyższej Izbie Kontroli - Aleksander Ivanka oraz dyrektor generalny w Ministerstwie Finansów - Ludwik Pawłowski.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Komisja wybrała na sprawozdawców:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- projektu uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na rok 1967 i podstawowych założeniach na rok 1968 oraz projektu ustawy o budżecie państwa na rok 1967 - posła Stanisława Cieślaka (ZSL) - sprawozdania Rady Ministrów z wykonania planu i budżetu w roku 1965 i wniosku Najwyższej Izby Kontroli w przedmiocie absolutorium dla rządu za ten okres - posła Tadeusza Jańczyka (PZPR).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Projekt budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na rok 1967 zreferował poseł Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Wydatki budżetowe Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oparte są na zasadzie utrzymania stanu etatów na poziomie roku bieżącego. Wzrost w wydatkach inwestycyjnych uzasadniony jest wyposażeniem nowo powołanego Centrum Obliczeniowego (zakup i montaż maszyny elektronicznej „Mińsk-22”) które rozwinie w roku 1967 pełną działalność.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Prace Komisji Planowania koncentrować się będą w przyszłym roku - oprócz przygotowania projektu Narodowego Planu Gospodarczego na lata 1968-1969 - na opracowaniu planu perspektywicznego do roku 1985, analizie wykonania planu za rok 1966, na bieżących analizach sytuacji gospodarczej kraju oraz analizach programów rekonstrukcji organizacyjno-technicznej poszczególnych branż i regionów, a także generalnych założeń inwestycyjnych.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W pracach nad NPG na lata 1968-1969 zakłada się pełne merytoryczne włączenie przedsiębiorstw do procesu planowania w okresie wcześniejszym niż to miało miejsce dotychczas. Zasadnicza dyskusja w przedsiębiorstwach i ich jednostkach nadrzędnych na temat założeń planu przesunie się z końca roku w zasadzie na koniec II kwartału. Istotne jest, iż wszystkie przedsiębiorstwa włączone zostaną do procesu planowania już w fazie początkowej. Obok projektów planu lub wniosków do zamierzeń jednostek nadrzędnych, przedsiębiorstwa opracowywać będą również propozycje alternatywne.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Ministerstwa, prezydia WRN i zjednoczenia rozpatrzą i dokonają wyboru najbardziej efektywnych rozwiązań spośród zgłoszonych przez przedsiębiorstwa alternatyw.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Zamierza się usprawnić tryb współpracy pomiędzy administracją gospodarczą a samorządem robotniczym. Zmierzać się będzie do znacznego zwiększenia udziału samorządu robotniczego w opracowywaniu projektów planów lub wniosków przedsiębiorstw oraz skoncentrowania uwagi samorządu na wykorzystanie istniejących w przedsiębiorstwach rezerw, a także na racjonalne kształtowanie zadań i środków w ramach poszczególnych komórek organizacyjnych przedsiębiorstw.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Zgodnie z uchwałami IV Plenum KC PZPR, zapowiadane są istotne zmiany w metodach planowania. Przede wszystkim rozwinięte i udoskonalone mają być zasady planowania dwuletniego, zwłaszcza w zakresie inwestycji, budownictwa oraz rozwoju techniki, zasady tworzenia rezerw niezbędnych dla uniezależnienia przebiegu realizacji planu od zmieniających się warunków; zwiększy się elastyczność planowania poprzez dalsze zmniejszenie ilości i szczegółowości wskaźników dyrektywnych; umocniona będzie rola wskaźników rentowności lub stopy zysku jako zasadniczych wskaźników o charakterze syntetycznym, rozszerzy się zakres stosowania cen fabrycznych, które powinny służyć również celom planowania produkcji i kosztów.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Zasady planowania zatrudnienia, wydajności pracy i płac oparte mają być o nowe mierniki produkcji, przy jednoczesnym dążeniu do stworzenia nowego miernika syntetycznego, umożliwiającego agregowanie wielkości wyrażonych w poszczególnych miernikach branżowych.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Rozwinięte będą zasady planowania wartościowego w handlu zagranicznym zarówno w zakresie zadań eksportowych ministerstw, jak i limitów importowych dla ministerstw lub głównych użytkowników towarów importowanych.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Pogłębiona będzie zasada planowania inwestycji w oparciu o zadania rzeczowe, jak i metodyka planowania inwestycji zjednoczeń.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Rozszerzone będą analizy ekonomiczne w zakresie efektywności handlu zagranicznego, inwestycji, nowej techniki oraz kosztów własnych.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Do głównych zadań Instytutu Planowania w roku przyszłym zaliczyć należy w dziedzinie technik programowania matematycznego - m. in. dalsze ulepszanie metody analiz proporcji planów 5-letnich i rocznych, szczególnie z punktu widzenia międzydziałowej i międzygałęziowej efektywności nakładów inwestycyjnych. W dziedzinie analiz spożycia główny nacisk położony zostanie na opracowanie prognozy struktury spożycia na okres planu perspektywicznego, z uwzględnieniem kryteriów jej optymalizacji.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Szerzej rozwijane będą, zapoczątkowane w br., takie prace jak: opracowanie wniosków dotyczących usprawnienia metod i trybu sporządzania rocznych planów gospodarczych, m. in. przy pomocy elektrycznej techniki przetwarzania danych; dokonywane będą opracowania analityczne związane z rozwojem rolnictwa.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Centrum Obliczeniowe, którego urządzenia uruchomione mają być w II półroczu 1967 r., zajmować się będzie obliczeniami matematycznymi dla potrzeb prac prowadzonych przez Instytut Planowania oraz przetwarzaniem Informacji dla poszczególnych odcinków prac Komisji Planowania. Centrum prowadzić będzie również prace o charakterze bardziej długofalowym, związane z jednolitym w przyszłości systemem informacji gospodarczych. Prace te koordynowane mają być z innymi instytucjami i resortami, w których szerzej wprowadza się nowoczesną technikę obliczeniową.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Wiktor Obolewicz (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Leon Kasman (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL) Feliks Starzec (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Tomasz Malinowski (ZSL), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Józef Łastowski (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: z-ca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Zbigniew Janoszko, dyrektor Instytutu Planowania - prof. Józef Pajestka i przewodniczący Komisji Planowania Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">W dyskusji wskazywano m. in., że w związku z ewolucją metod planowania, pożądane byłoby skodyfikowanie zasad planowania, realizowanych obecnie na podstawie uchwał lub instrukcji. W ramowej, znowelizowanej ustawie o planowaniu gospodarczym powinny znaleźć się główne elementy: jak rola ministerstw i zjednoczeń w dziedzinie planowania oraz rola planów alternatywnych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Podkreślano konieczność udoskonalenia metodyki przekazywania wskaźników planu przez zjednoczenia do przedsiębiorstw. Dyskutanci wskazywali, że ograniczenie ilości wskaźników dyrektywnych w skali centralnej często nie znajduje jeszcze wyrazu w stosunkach zjednoczenie-przedsiębiorstwo.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Pogłębienia wymaga - zdaniem posłów - metodologia planowania w samym przedsiębiorstwie; doprowadzenia rachunku ekonomicznego do wszystkich ogniw produkcyjnych - zgodnie z zaleceniami VII Plenum KC PZPR; udoskonalenia systemu zaopatrzenia i zbytu oraz informacji ekonomicznej w tym zakresie; bardziej sprawnego powiązania trzech ogniw, jakimi są zjednoczenie, przedsiębiorstwo i odbiorca. Niezbędne jest również lepsze przystosowanie systemu bodźców do realizacji zamierzeń w dziedzinie wzrostu wydajności pracy.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Wiele uwagi poświęcono w dyskusji zagadnieniom eksperymentów gospodarczych, ich wynikom i upowszechnieniu. Wskazywano, że podjęcie eksperymentu w kilku przedsiębiorstwach jednej branży nasuwa konieczność, aby - w czasie trwania eksperymentu - w pozostałych przedsiębiorstwach tej branży doprowadzić niezbędne elementy organizacji do tego poziomu, od którego uzależnione było podjęcie eksperymentu w wybranych zakładach; zapobiegłoby to stracie czasu w upowszechnieniu eksperymentu w całej branży.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Podnoszono konieczność pogłębienia koordynacji w opracowywaniu regionalnych planów gospodarczych pomiędzy jednostkami planistycznymi a organami prezydiów rad narodowych.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Postulowano skorygowanie systemu sporządzania planów gromadzkich w tym kierunku, aby ludność wiejska mogła współdziałać w kształtowaniu tych planów w czasie wolnym od prac polowych. Postulowano też przeciwdziałanie rozpraszaniu działalności inwestycyjnej na wsi.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na rok 1967 w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Projekt budżetu Państwowej Komisji Cen na 1967 r. przedstawił poseł Jan Dziemba (PZPR).</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Uchwały IV Plenum KC PZPR określiły główne kierunki zmian zarówno w polityce, jak i w systemie ustalania cen w latach 1966-1970. Celem tych zmian jest lepsze wykorzystanie cen jako dźwigni ekonomicznej i narzędzia planowania i zarządzania naszą gospodarką.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Referent podkreślił, że ogólne tendencje w zakresie polityki uznać należy za odpowiadające naszym stosunkom gospodarczym i regulujące w sposób właściwy wzrost spożycia i produkcji - w kraju.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">W dyskusji zabrali głos posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Jan Kołder (PZPR), Igor Łopatyński (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR). Dodatkowych wyjaśnień udzielił Prezes Państwowej Komisji Cen - Juliusz Strumiński.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">W dyskusji postulowano, aby przy zmianach cen podejmować decyzje po głębokich analizach, po gruntownym zbadaniu przewidywanych skutków tych postanowień, aby nie zachodziła potrzeba zbyt częstych zmian tych decyzji (jak to miało miejsce np. przy podwyżce cen ryb). Zwracano również uwagę na potrzebę uproszczenia procedury i skrócenie terminów zatwierdzania cen na nowe wyroby. Postulowano zaostrzenie walki z wszelkimi próbami ukrytego podwyższania cen.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Zwrócono uwagę na konieczność pogłębienia badań skutków i wpływu, jaki wywierają zmiany cen na kształtowanie się budżetów rodzinnych.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu Państwowej Komisji Cen na 1967 r. w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 42 | + </div> | |
| 43 | + </body> | |
| 44 | + </text> | |
| 45 | + </TEI> | |
| 46 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00030-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00030-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 30/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 30/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:30</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">30</note> | |
| 21 | + <date>1966-11-28</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00030-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 28 listopada 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła projekt uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na 1967 r. i podstawowych założeniach na 1968 r. oraz projekt ustawy budżetowej na 1967 r. w części dotyczącej Komitetu Nauki i Techniki oraz Głównego Urzędu Statystycznego.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z I zastępcą Przewodniczącego - ministrem Mieczysławem Leszem, przedstawiciele Głównego Urzędu Statystycznego z prezesem - Wincentym Kawalcem, dyrektor generalny w Ministerstwie Finansów - Ludwik Pawłowski, oraz dyrektor departamentu w Najwyższej Izbie Kontroli - Aleksander Ivanka.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Projekt planu rozwoju nauki i techniki na lata 1967-1968 oraz budżet Komitetu Nauki i Techniki na 1967 r. zreferował poseł Bolesław Bednarek (PZPR).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Projekt planu rozwoju nauki i techniki określa zadania dotyczące przygotowania i wprowadzenia nowej techniki oraz środki niezbędne dla ich realizacji. Projekt ten obejmuje główne kierunki rozwoju techniki, zadania w zakresie nowych uruchomień, mechanizacji i postępowych technologii, ważniejsze prace naukowo-badawcze w dziedzinie przygotowania nowej techniki, podstawowe zadania z zakresu normalizacji.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Główne kierunki rozwoju nauki i techniki stanowią syntezę ogólnych zadań rozwojowych i określają węzłowe zadania dla wszystkich resortów. Część dotyczącą nowych uruchomień, mechanizacji i nowych technologii obejmuje:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- 271 zadań dotyczących uruchomienia produkcji nowych maszyn, urządzeń i wyrobów, - 200 zadań w zakresie wprowadzenia i rozszerzenia mechanizacji, automatyzacji oraz postępowych metod technologicznych - i - 36 zadań dotyczących zaprzestania produkcji przestarzałych maszyn i urządzeń.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Plan ważniejszych prac naukowo-badawczych w dziedzinie przygotowania nowej techniki koncentruje się na 390 ważniejszych problemach zgrupowanych w takich kierunkach jak np. automatyzacja procesów wytwarzania, elektryka, mechanizacja prac ciężkich i pracochłonnych, chemia i technologia polimerów, intensyfikacja produkcji rolnej itp.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Przewidywane koszty realizacji problemów założonych w projekcie planu kształtują się na poziomie ok. 8 mld zł, z czego na rok 1967 przypada 1.610 mln zł, a na rok 1968 - 1.567 mln zł.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Planuje się, iż wpłaty przedsiębiorstw na fundusz postępu techniczno-ekonomicznego wyniosą w 1967 r. 3.145 mln zł, a w 1968 r. - 3.610 mln zł. Fundusz nowych uruchomień kształtować się będzie w tych latach:1.505 mln zł i 1.690 mln zł.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W ramach środków funduszu postępu techniczno-ekonomicznego określone zostały w projekcie planu limity wydatków na finansowanie prac warunkujących postęp organizacyjno-ekonomiczny i wprowadzenie do praktyki postępowych rozwiązań z tego zakresu.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">W latach 1967-1968 planuje się w całym zapleczu naukowo-technicznym wzrost zatrudniania w stosunku do 1966 r. o 4.500 osób rocznie. Przede wszystkim wzrośnie zatrudnianie w instytutach i centralnych laboratoriach badawczych resortów będących dysponentami funduszu postępu techniczno-ekonomicznego. Jest to podyktowane koniecznością intensyfikacji prac związanych z poprawą jakości i unowocześnianiem wyrobów przemysłowych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Inwestycje związane z rozwojem nauki i techniki obejmują nakłady na budowę, rozbudowę i wyposażenie instytutów, centralnych laboratoriów, biur konstrukcyjnych, technologicznych i obiektów doświadczalnych. Kształtują się one w 1967 r. w wysokości 1.683 mln zł., a w 1968 r. - 1.831 mln zł. Ogółem w 1967 r. wzrosną one o 17,6 proc. w stosunku do roku bieżącego.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Komitet Nauki i Techniki powinien bardziej skutecznie i na bieżąco czuwać nad realizacją planu badań prowadzonych przez wszystkie placówki zaplecza naukowo-technicznego, nad szybkością wprowadzania nowych uruchomień i ich praktyczną przydatnością oraz zgodnością z założonymi efektami. Pogłębić należy również działalność kontrolną i koordynacyjną w dziedzinie rozdziału zadań między placówkami zaplecza, prawidłowości wykorzystania sił i środków zgromadzonych w tym zapleczu.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Waga Komitetu powinna też koncentrować się na stwarzaniu odpowiednich warunków dla prawidłowej działalności resortowych instytutów ekonomiki i organizacji pracy.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Wiktor Obolewicz (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Józef Raźny (SD), Ewa Trojanowska (bezp.), Eugeniusz Witek (ZSL), Feliks Starzec (ZSL), Bronisław Warowny (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielił I z-ca Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - minister Mieczysław Lesz.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W toku dyskusji podkreślano, że projekt planu rozwoju nauki i techniki w latach 1967-1968 odpowiada założeniom planu 5-letniego.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Realizacja uchwał VII Plenum KC PZPR zmobilizowała załogi wszystkich przedsiębiorstw do poszukiwania rezerw tkwiących w usprawnianiu organizacji produkcji. Trzeba, by w tej mobilizacji w jak najszerszej mierze udział wzięło zaplecze naukowo-techniczne przemysłu, które wprawdzie ma poważny dorobek, nie mniej jednak występują w nim nadal jeszcze braki organizacyjne, a nade wszystko kadrowe. Dojrzała sytuacja, by podnieść wymagania w stosunku do pracowników tego zaplecza.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Posłowie postulowali stworzenie lepszych warunków pełnego i efektywnego wykorzystania wszystkich środków przeznaczonych na rozwój nauki i techniki. Jak dotychczas, środki te nie wszędzie są w pełni wykorzystywane, co pociąga za sobą niepełną realizację zadań.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Należy szerzej stosować kryteria celowości i efektywności przy rozdziale środków na postęp techniczny między poszczególne przedsiębiorstwa. Środki te należy koncentrować na rozwiązywaniu zagadnień podstawowych dla danej branży, czy gałęzi przemysłu. Więcej niż dotychczas troski przejawiać trzeba o kompleksowość rozwiązań.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Zakładowe plany postępu technicznego powinny być - zdaniem posłów - szerzej wiązane z planami techniczno-ekonomicznymi przedsiębiorstw.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Postulowano przyspieszenie procesu wdrażania do produkcji nowych opracowań.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Więcej niż dotychczas uwagi poświęcić trzeba małej mechanizacji w przemyśle lekkim, a zwłaszcza w przemyśle włókienniczym.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Postęp techniczny w rolnictwie - zdaniem posłów - powinien w większej niż dotychczas mierze koncentrować się na małej mechanizacji głównie prac podwórzowych, co jest szczególnie ważne ze względu na przejmowanie coraz większego zakresu prac w gospodarstwie rolnym przez kobiety.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Komitet Nauki i Techniki powinien również zwrócić uwagę na postęp techniczny w drobnej wytwórczości i w dziedzinie usług, gdzie przeznaczone na ten cel środki są rozproszone i nie przynoszą większych efektów.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Komisja przyjęła projekt planu rozwoju nauki i techniki na lata 1967-1968 oraz budżet Komitetu Nauki i Techniki na 1967 r. w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Projekt budżetu Głównego Urzędu Statystycznego zreferował poseł Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Projekt budżetu GUS na 1967 r. przewiduje wydatki w kwocie 288.737 mln zł, wyższe o 12 proc. aniżeli przewidywane wykonanie w 1966 r. Uzasadnione to jest poważnym zwiększeniem zadań tej instytucji w 1967 r.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Jednym z głównych zadań GUS w r. 1967 jest przygotowanie programu prac statystycznych, uwzględniającego wprowadzenie szeregu zmian w metodologii badań i sprawozdawczości dotychczas stosowanej. Komisja Metodologiczna GUS zakończyła już weryfikację istniejącej metodologii badań statystycznych dla dostosowania jej w r. 1967 do zmian wprowadzonych w metodologii planowania.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Realizując postanowienia uchwały IV Plenum KC PZPR i mając na uwadze dokonane już w ub. roku rozszerzenie badań w zakresie rentowności, norm finansowych i funduszów, warunkujących wykorzystanie tych wskaźników jako ekonomicznych narzędzi planowania i zarządzania, postanowiono wprowadzić do rocznych sprawozdań przedsiębiorstw przemysłowych informacje o rentowności i o stopie zysku. Uregulowana została również sprawa zabezpieczenia dla terenowych organów statystyki państwowej informacji w zakresie przedsiębiorstw, dotyczących zapasów i akumulacji z jednostek na rozrachunku gospodarczym objętych planem centralnym i terenowym, co pozwoli władzom terenowym na dokonywanie kompleksowych ocen działalności przedsiębiorstw.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Zwrócono większą uwagę na problemy mechanizacji i usprawnienia organizacji pracy statystycznej. Pierwsze wysiłki w tym zakresie pozwoliły już w roku bieżącym na skrócenie czasu opracowań szeregu sprawozdań.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Zorganizowane zostały w 10 wojewódzkich urzędach statystycznych stacje maszyn liczących, które w najbliższym czasie rozszerzone będą na dwa dalsze województwa. Utworzenie przy GUS ośrodka elektronicznego, pracującego w ścisłym powiązaniu z systemem stacji terenowych pozwoli na dalsze usprawnienie spływu informacji i zabezpieczy, przynajmniej częściowo, likwidację istniejącej obecnie wielokrotności w zbieraniu i opracowywaniu danych statystycznych.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Postępujący systematycznie proces umacniania gospodarczej roli rad narodowych stwarza konieczność koncentracji prac statystyczno-sprawozdawczych w systemie terenowym tak, aby nie pozbawiono resortów gospodarczych i zjednoczeń możliwości zabezpieczenia sobie dopływu sprawozdań i informacji bezpośrednich, niezbędnych dla prawidłowego zarządzania, planowania i operatywnego kierownictwa.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W ostatnim okresie czasu zakres informacji opracowywanych przez GUS znacznie się powiększył, uległy skróceniu terminy wydawania publikacji, rozszerzona została tematyka informacji. W rozszerzaniu dalszych prac statystycznych GUS powinien uwzględniać szerzej uwagi poszczególnych resortów i użytkowników sprawozdań, a zwłaszcza zarzuty co do zbyt wysokiego stopnia ujednolicenia sprawozdań np. w zakresie produkcji, zatrudnienia, zaopatrzenia materiałowego, inwestycji i techniki. W tych działach sprawozdawczość jest jednolita dla wszystkich gałęzi gospodarki narodowej.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">GUS podjął energiczną walkę z nielegalną sprawozdawczością. W szczególności podkreślić należy, że ujawniono ostatnio wiele nielegalnych sprawozdań, które budzą poważne zastrzeżenia co do użyteczności zawartych w nich danych. Jednakże zauważyć można, że podjęcie sprawozdań i sprawozdawczości w ogóle nie zostało dotychczas wyraźnie sprecyzowane. Istnieją możliwości określenia przez GUS w porozumieniu z resortami odpowiedniego zakresu przedmiotowego, którego mogą dotyczyć informacje zbierane przez resorty z jednostek im podporządkowanych oraz ich formy i częstotliwości.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">W dyskusji zabrali głos posłowie: Wiktor Obolewicz (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Jan Pysz (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR) i Stanisław Cieślak (ZSL). Dodatkowych wyjaśnień udzielili prezes Głównego Urzędu Statystycznego - Wincenty Kawalec i wiceprezes Stanisław Róg.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">W dyskusji wyrażono uznanie dla postępów osiągniętych przez Główny Urząd Statystyczny, zwłaszcza w dziedzinie rozszerzenia zakresu kompleksowych badań oraz w dziedzinie publikacji statystycznych.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Postulowano rozwinięcie szerszych badań nad stopniem użyteczności i wykorzystania opracowań Głównego Urzędu Statystycznego. Pozwoli to na wyeliminowanie zbędnych opracowań - z jednej strony, z drugiej zaś - na uzupełnienie programu badań GUS nie uwzględnionymi jeszcze, a potrzebnymi elementami. Wskazywano np., że przy dużej ilości opracowań dotyczących rolnictwa, niektóre zagadnienia, nie znajdują jeszcze odbicia w opracowaniach GUS.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Wskazywano na potrzebę dalszego doskonalenia warsztatu pracy GUS, przede wszystkim poprzez mechanizację prac obliczeniowych.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Prowadzona przez GUS walka z nielegalną sprawozdawczością jest jak najbardziej słuszna; nie powinna ona jednak uniemożliwiać kierownikom placówek czy instytucji zbieranie rzeczywiście potrzebnych im informacji od podległych jednostek.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu Głównego Urzędu Statystycznego na 1967 r. w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 49 | + </div> | |
| 50 | + </body> | |
| 51 | + </text> | |
| 52 | + </TEI> | |
| 53 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00031-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00031-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 31/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 31/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:31</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">31</note> | |
| 21 | + <date>1966-11-29</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00031-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 29 listopada 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Zdzisława Siedlewskiego (SD), rozpatrzyła projekt budżetu na 1967 r. w częściach dotyczących Ministerstwa Finansów i Najwyższej Izby Kontroli oraz sprawozdanie z działalności i wykonania budżetu Najwyższej Izby Kontroli w 1965 r.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Józefem Trendotą, przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem NIK - Bolesławem Gałęzą, Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Projekt budżetu na 1967 r. Ministerstwa Finansów zreferował poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”):</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Po omówieniu poszczególnych pozycji budżetu resortu, poseł Łubieński zajął się niektórymi problemami polityki finansowej państwa. Omawiając finansowanie gospodarki narodowej w ramach działalności bankowej wskazał on, że w 1967 r. ogólny stan kredytów bankowych zwiększyć się ma o 35,1 mld zł i wynieść na koniec roku 344,5 mld zł; udział gospodarki uspołecznionej w ogólnej kwocie kredytów wyniesie 86,2 proc., gospodarki chłopskiej - 8 proc., indywidualnego budownictwa mieszkaniowego ludności - 1,9 proc., środków na zakupy ratalne - 3,6 proc., kredytów dla rzemiosła 0,3 proc.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Przy rozpatrywaniu zagadnień związanych z finansowaniem gospodarki narodowej w ramach działalności bankowej szczególną uwagę zwrócić należy na kształtowanie się zapasów. Wprawdzie założenia projektu planu przewidują mniejszy przyrost zapasów niż w roku bieżącym i niższy od wycinka planu 5-letniego na 1967 r. o 3,2 mld zł, jednakże biorąc pod uwagę fakt, że plany wzrostu zapasów są z reguły przekraczane, należy liczyć się ze znacznie wyższym wzrostem zapasów w roku przyszłym niż to przewiduje plan. Jednym więc z podstawowych zadań polityki kredytowej w 1967 r. powinno być oddziaływanie na poprawę sytuacji w tym zakresie.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Wzrost środków obrotowych w 1967 r. o ponad 29 mld zł, ma być pokryty w połowie wzrostem własnych funduszów obrotowych i wzrostem kredytów bankowych. W związku z wprowadzeniem nowego systemu finansowego szczególną uwagę zwracać należy na konieczność prawidłowego ustalania norm podziału zysków i amortyzacji oraz właściwego dysponowania funduszem rezerwowym przez Zjednoczenia, w przeciwnym bowiem razie powstać może zjawisko nagromadzenia nadmiernych środków finansowych w jednych przedsiębiorstwach przy jednoczesnym występowaniu niedoborów środków własnych i zbyt wysokim zapotrzebowaniu na kredyt bankowy w innych.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Trzeba również podkreślić, że mimo wejścia w życie od 1 stycznia 1966 r. nowych zasad finansowania inwestycji centralnych kredytem bankowym, z wyjątkiem inwestycji priorytetowych i specjalnych, udział kredytu bankowego w łącznej kwocie nakładów na inwestycje centralne będzie w roku przyszłym nadal niski (11proc.).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Kredyty dla ludności i gospodarki nieuspołecznionej wzrosną w 1967 r. o 5,6 mld zł. Na szczególną uwagę zasługuje nieznaczny spadek wzrostu kredytów rolniczych, jak również rosnąca dynamika spłat rolniczych kredytów obrotowych, co świadczy o optymistycznej ocenie wzrostu siły nabywczej rolników. Przyrost wkładów oszczędnościowych ludności ocenia się na 11,1 mld zł.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Na tle założonych planem zadań związanych z obsługą kredytową gospodarki uspołecznionej i ludności zwrócić należy uwagę na niektóre kierunki działania Banku Inwestycyjnego i Banku Rolnego. Bank Inwestycyjny będzie w 1967 r. nadal kontynuował dotychczasowe wysiłki zmierzające do zabezpieczenia ciągłości finansowania inwestycji kontynuowanych, maksymalnej koncentracji nakładów, skrócenia cykli inwestycyjnych, nieprzekraczania planowych kosztorysów, wdrażania bodźców wynikających z nowego systemu finansowania inwestycji.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Bank Rolny będzie w 1967 r. koncentrował wysiłek na doskonaleniu metod finansowania inwestycji w państwowych gospodarstwach rolnych, będzie kontynuował badania przyczyn nieosiągania rentowności przez część tych gospodarstw. W zakresie indywidualnej gospodarki chłopskiej - działalność Banku będzie polegać przede wszystkim na zapewnieniu pełnego pokrycia potrzeb kredytowych wsi na zakup środków produkcji i usług oraz najbardziej efektywnym kredytowaniu nakładów inwestycyjnych.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">W stosunku do 1966 r. akumulacja w warunkach porównywalnych wzrosnąć ma o 8,6 proc.; wzrost ten pokryty będzie prawie całkowicie przez wzrost akumulacji z przemysłu. W tej dziedzinie zadania są napięte w szczególności w przemyśle maszynowym i budownictwie.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Sprawą wymagającą większej uwagi jest równoważenie budżetów terenowych, występuje bowiem zjawisko nadmiernej koncentracji w budżetach wojewódzkich rad narodowych udziału dochodów z budżetu centralnego i dochodów z przedsiębiorstw przemysłu terenowego. Natomiast rady powiatowe i gromadzkie mają duże trudności z pokrywaniem wydatków. Najdotkliwiej tę nierównomierność w redystrybucji dochodów odczuwają budżety gromadzkie, dla których dominującą pozycję stanowią dochody z wiejskiej gospodarki nieuspołecznionej (podatek gruntowy), wykazujące tendencję spadkową. Ministerstwo Finansów planuje w latach 1967-1968 zmniejszenie tych nierówności pomiędzy poszczególnymi budżetami terenowymi.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Przy ustalaniu dochodów budżetowych z podatków od opłat od gospodarki nieuspołecznionej i od ludności w 1967 r., Ministerstwo Finansów będzie kierować się ogólnymi zasadami polityki podatkowej kreślonymi w planie na lata 1966-1970. Zgodnie z tymi zasadami, podatki mają coraz mniejsze znaczenie jako źródło dochodów państwa, a w coraz większym stopniu powinny być wykorzystywane jako instrument oddziaływania na kierunki rozwoju gospodarki nieuspołecznionej oraz na podział dochodu narodowego między niektóre grupy ludności.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Wpływy budżetowe z podatków i opłat wiejskich nie wykazują tendencji wzrostu. Na niezmienionym również poziomie kształtować się będą w 1967 r. i w 1968 ulgi podatkowe. Ponadto coraz większego znaczenia nabierać będą ulgi inwestycyjne, w szczególności dla rolnictwa, przy czym w 1967 r. zasięg tych ulg zostanie rozszerzony.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Zadłużenie wsi z tytułu zaległości podatkowych utrzymuje się w granicach nie nasuwających w obecnej chwili poważniejszych zastrzeżeń.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Polityka podatkowa w stosunku do podatników podatku obrotowego i dochodowego jest zróżnicowana. Ma ona na celu pobudzenie rozwoju rzemiosła i usług dla ludności i rolnictwa. Zakres ulg dla rzemiosła jest szeroki i różnorodny. W rezultacie stosowania tych ulg, mimo wzrostu ilości zakładów rzemieślniczych i wzrostu obrotów, wpływy z obu tych podatków ukształtują się w 1967 r. na poziomie o ok. 220 mln zł niższym niż w bieżącym roku.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Podstawą realizacji polityki równowagi rynkowej jest bilans pieniężnych dochodów i wydatków ludności. W projekcie planu na 1967 r. przewiduje się, że globalne pieniężne dochody ludności wzrosną w stosunku do roku bieżącego o 7 procent. Przychody ludności rolniczej ze sprzedaży produktów rolnych będą o ok. 1,7 mld zł wyższe niż w 1966 r. O 4,7 proc. wzrośnie suma kredytów dla ludności. Ogólnie biorąc, bilans na 1967 r. wykazuje, iż zapewniona jest globalna równowaga rynkowa, chociaż mogą wystąpić pewne niedobory asortymentowe w.zakresie niektórych artykułów.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W dalszym ciągu swego referatu poseł Łubieński omówił stosunki finansowe z zagranicą.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Przechodząc do omówienia nowego systemu finansowego poseł Łubieński stwierdził, że za wcześnie jeszcze na ocenę jego działania; słuszne byłoby, by odpowiednie zespoły poselskie podjęły w roku przyszłym taką próbę.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Józef Raźny (SD), Eugeniusz Witek (ZSL), Tomasz Malinowski (ZSL), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Edward Graliński (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Franciszek Blinowski (PZPR), Czesław Burski (ZSL) i Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”); dodatkowych wyjaśnień udzielił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">W dyskusji zwrócono uwagę, że w dochodach budżetu państwa z roku na rok maleje udział podatków i opłat od ludności.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Wiele uwagi poświęcili posłowie niektórym problemom polityki finansowej, m. in. systemowi kształtowania cen fabrycznych, metodom obliczania funduszu zakładowego.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Omawiając rolę banków wskazywano, że powinny one stanowić swego rodzaju kasę przedsiębiorstw, a zarazem być instrumentem powszedniego oddziaływania na przebieg procesów ekonomicznych i kontrolować ich prawidłowość; nie może i nie powinno to w żadnym przypadku ograniczać inicjatywy przedsiębiorstw i ich odpowiedzialności.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Wskazywano na nadmierną centralizację środków budżetowych na szczeblu wojewódzkim. Osłabia to - w wielu przypadkach - zdaniem posłów - inicjatywę rad powiatowych i gromadzkich. Zmiana sytuacji w tym zakresie wymaga dalszej decentralizacji gospodarczej.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Z uznaniem posłów spotkała się polityka podatkowa w stosunku do rzemiosła. Podkreślano, że stwarza ona atmosferę pomyślną dla rozwoju tak potrzebnych społeczeństwu usług.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Wskazywano, że przekazanie wymiaru i poboru podatków do gromadzkich rad narodowych było posunięciem słusznym, pozwalającym zwiększyć trafność wymiarów, uprościć technikę poboru.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Postulowano zrównanie uprawnień przysługujących właścicielom książeczek oszczędnościowych SOP i książeczek oszczędnościowych PKO.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu państwa na rok 1965 w części dotyczącej Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu państwa w 1965 r. oraz projekt budżetu państwa na rok 1967 części dotyczącej Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Sprawozdawcą był poseł Czesław Burski (ZSL).</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Działalność NIK w roku 1965 ocenić należy bardzo pozytywnie. Materiały z kontroli przeprowadzonych przez NIK w 1965 r. stanowiły wielokrotnie dla Rady Ministrów oraz dla Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów podstawę do podejmowania środków usprawniających działalność poszczególnych resortów, doskonalenia systemu zarządzania, a także do rozszerzania i pogłębiania nadzoru nad pracą resortów.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Materiały pokontrolne NIK stanowiły również poważną pomoc w pracach komisji sejmowych, a także rad narodowych wszystkich szczebli.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W 1965 r. NIK przeprowadziła kontrole 474 tematów w 5.925 jednostkach gospodarczych i administracyjnych wszystkich szczebli. Kontrole te dotyczyły przede wszystkim gospodarności i sprawności działania kontrolowanych jednostek w zakresie realizacji zadań NPG i budżetu.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Większość przeprowadzonych kontroli miała charakter kompleksowy, co polegało na tym, że w ramach jednego tematu badano jednocześnie zespół określonych procesów gospodarczych. Spośród skontrolowanych w 1965 roku 124 tematów o zasięgu krajowym - 77 stanowiły kontrole tego typu.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Wymagało to skoordynowanej działalności kilku lub kilkunastu jednostek organizacyjnych NIK, współpracy z innymi organami kontroli, rewizji i inspekcji oraz z organizacjami społecznymi. Kontrole tego typu przeprowadzono przede wszystkim w dziedzinie inwestycji, przemysłu, rolnictwa, handlu zagranicznego, oświaty i zdrowia.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Przy planowaniu kontroli NIK uwzględniała dezyderaty komisji sejmowych oraz wnioski rad narodowych i organizacji społecznych.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">NIK opracowała i przekazała odpowiednim władzom oraz Sejmowi 69 problemowych opracowań zbiorczych, zawierających omówienie wyników kontroli o szerszym zasięgu.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">W 1965 r. NIK przekazała 298 wystąpień bezpośrednio organem powołanym do ścigania przestępstw. Wystąpienia te zawierały zawiadomienia o ujawnionych przez kontrolę nadużyciach.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">W ciąga 1965 r. wydano w wyniku kontroli 1.718 ważniejszych zarządzeń zmierzających do usunięcia stwierdzonych w toku kontroli niedociągnięć.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Realizacja wniosków pokontrolnych NIK oraz efektywność środków podejmowanych w wyniku kontroli były przedmiotem stałej uwagi jednostek organizacyjnych NIK. Analizowano bieżąco odpowiedzi na wystąpienia pokontrolne oraz przeprowadzano kontrole sprawdzające, W przypadkach, gdy odpowiedzi dotyczące realizacji wniosków pokontrolnych nie były wyczerpujące, NIK żądała dodatkowych wyjaśnień, a ponadto przeprowadzała kontrole sprawdzające. Kontrolami takimi w 1965 r. objęto 395 jednostek organizacyjnych różnych szczebli. W celu podniesienia skuteczności kontroli przyjęto zasadę badania w toku każdej kontroli również stanu realizacji wniosków z poprzednich kontroli.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Jednym z ważniejszych elementów realizacji wniosków pokontrolnych były narady pokontrolne.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Przedstawiciele NIK brali udział w okresie sprawozdawczym w 54 posiedzeniach komisji sejmowych III kadencji Sejmu oraz w 90 posiedzeniach IV kadencji. Na posiedzeniach komisji przedstawiciele NIK udzielali informacji i wyjaśnień oraz przedstawiali wyniki kontroli, dotyczące działalności naczelnych i terenowych organów administracji państwowej oraz innych urzędów i instytucji.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Ponadto przedstawiciele NIK informowali wojewódzkie zespoły poselskie o ważniejszych wynikach kontroli oraz brali udział w pracach komisji poselskich badających poszczególne problemy.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Przedstawiciele NIK w 1965 r. wzięli udział w 295 posiedzeniach kolegiów resortów, w 60 posiedzeniach kolegiów zjednoczeń i jednostek równorzędnych, w 237 posiedzeniach PWRN i w 74 posiedzeniach PPRN oraz w wielu różnych konferencjach i naradach resortowych i branżowych, zgłaszając - w oparciu o wyniki kontroli - uwagi do omawianych problemów.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">W 1965 r. kontynuowana była współpraca NIK z Centralną Radą Związków Zawodowych, Zarządami Głównymi i Okręgowymi Zw. Zaw., Wojewódzkimi Komisjami Zw. Zaw, oraz z organami samorządu robotniczego w zakładach pracy, w ramach społecznej kontroli gospodarki materiałowej prowadzonej przez związki zawodowe.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">W kontrolach NIK brali ponadto udział członkowie ZMS, ZMW, ZHP, komitetów sklepowych, komitetów dostawców płodów rolnych, komisji rewizyjnych komitetów rodzicielskich, komisji rewizyjnych kółek rolniczych, rad spółdzielczych, rad robotniczych, Ligi Kobiet, społeczni inspektorzy gospodarki samochodowej itd.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Organizacje społeczne z zasady były informowane o interesujących je wynikach kontroli.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Działalność NIK w zakresie wykonywania budżetu prowadzona była wyjątkowo racjonalnie i oszczędnie; powinna ona stanowić wzór dla innych jednostek gospodarki narodowej.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Najwyższa Izba Kontroli z zadań powierzonych jej przez Sejm i Radę Państwa wywiązała się w 1965 r. pozytywnie; jej praca była wielce pożyteczna, owocna i miała istotny, pozytywny wpływ na działalność gospodarki narodowej. Na podkreślenie zasługuje bliska, ścisła współpraca z Sejmem i komisjami sejmowymi.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Działalność NIK, obejmująca całokształt gospodarki narodowej stanowiła istotną pomoc w sprawozdaniu przez Sejm i jego organy konstytucyjnych funkcji kontrolnych.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Omawiając plan działalności i projekt budżetu NIK na 1967 r. sprawozdawca podkreślił, że podobnie jak w latach ubiegłych, Najwyższa Izba Kontroli koncentruje swą bieżącą działalność na głównych zadaniach realizacji Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa, przestrzeganiu dyscypliny gospodarczej i finansowej oraz zabezpieczeniu mienia społecznego.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Z ogólnej liczby 156 tematów przewidzianych do kontroli w okresie od października 1966 r. do września 1967 r., najwięcej - bo 34 tematów kontroli dotyczy dziedziny przemysłu, 27 - inwestycji i budownictwa, 16 - rolnictwa, 15 - transportu i łączności; 22 - dziedziny urządzeń kulturalnych i socjalnych, 12 - gospodarki mieszkaniowej i komunalnej, 6 - handlu zagranicznego, eksportu i importu, 8 - handlu wewnętrznego; 10 tematów dotyczy kontroli gospodarki budżetowej i finansowej, 3 tematy - organów kontroli; m. in. przewidziano kontrole wykonania uchwał WRN i PRN w sprawie aktywizacji małych miast.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">W porównaniu z ubiegłym rokiem zwiększono ilość i zakres kontroli przemysłu, inwestycji i budownictwa.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Tematyka kontroli, jak również organizacja i założone metody ich przeprowadzania, uwzględniają badanie powiązań pomiędzy resortami oraz pomiędzy gospodarką a administracją centralną i terenową.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Stałymi elementami procesów kontrolnych mają być takie zagadnienia jak:</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">- doskonalenie systemu zarządzania i organizacji administracji gospodarczej i ogólnej, usprawnienie koordynacji branżowej i terenowej;</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">- rytmiczność produkcji i wykorzystanie zdolności produkcyjnej;</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">- rola czynnika ekonomicznego przy podejmowaniu decyzji gospodarczych, umacnianie dyscypliny państwowej i odpowiedzialności organów zarządzania, nadzoru służbowego oraz kontroli wewnętrznej za niewykonanie poruszonych zadań i tolerowanie zaniedbań;</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">- legalność, gospodarność, celowość i rzetelność działania organów administracji gospodarczej i ogólnej, skuteczność przeciwdziałania marnotrawstwu i nadużyciom;</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">- organizacja pracy i stosowanie właściwej polityki kadrowej oraz przeciwdziałanie przejawom biurokratyzmu;</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">- wykorzystanie przez kontrolowane jednostki wniosków i zaleceń wynikających z poprzednich kontroli, realizacja zarządzeń pokontrolnych oraz ich skuteczność w usuwaniu i zapobieganiu im w przyszłości.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Podobnie jak w latach ubiegłych pogłębiona będzie współpraca NIK z innymi organami kontroli, rewizji, inspekcji i lustracji spółdzielczej oraz usprawniona koordynacja działalności tych organów z działalnością NIK, w szczególności przez organizowanie wspólnych kontroli, a ponadto zwiększenie zakresu inspiracji tematycznej działalności tych organów.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Dalej rozwijać się będzie współpraca NIK z kontrolą społeczną, zwłaszcza z komisjami rad narodowych, związkami zawodowymi, organami samorządu robotniczego oraz innymi organizacjami społecznymi, głównie w dziedzinie gospodarki materiałowej, postępu technicznego, jakości produkcji i usług, zaopatrzeniu rynku, gospodarki komunalnej, spraw socjalnych, czynów społecznych, oraz ochrony interesów i praw obywateli.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Szczególną uwagę zwraca NIK na inicjowanie społecznych akcji kontrolnych oraz udzielanie instruktażu i pomocy fachowej dla kontroli społecznej.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Jedną z form współpracy jednostek organizacyjnych NIK z kontrolą społeczną jest badanie wykonania przez administrację zakładów pracy uchwał organów samorządu robotniczego (KSR, rad robotniczych oraz ich prezydiów.) Wydatki przewidziane w projekcie budżetu NIK na rok 1967, dostosowane są do rzeczywistych potrzeb i uwzględniają wymogi racjonalnej i oszczędnej gospodarki.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Dziemba (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Stanisław Cieślak (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Józef Raźny (SD), Zdzisław Siedlewski (SD), dodatkowych wyjaśnień udzielił wiceprezes NIK Bolesław Gałęza.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">W dyskusji wysoko oceniono działalność Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Za bardzo cenne uznano coraz ściślejsze powiązanie NIK z samorządem robotniczym; dzięki pomocy ze strony NIK autorytet tego samorządu wzrasta. Należy - zdaniem posłów - kontynuować i pogłębiać praktykę kontrolowania realizacji uchwał konferencji samorządu robotniczego przez administrację gospodarczą.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Postulowano położenie większego nacisku w planach kontroli NIK na realizacji inwestycji, zwłaszcza w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego i prototypowego budownictwa przemysłowego.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Większy nacisk należy również położyć - zdaniem posłów - na kontrolę działalności jednostek gospodarczych uczestniczących w obrocie z zagranicą.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">Zwrócono uwagę na potrzebę ściślejszej współpracy podkomisji poselskich wizytujących teren z wojewódzkimi delegaturami NIK.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">Wskazywano, że bogate materiały zawarte w materiałach pokontrolnych NIK nie są w dostatecznej mierze wykorzystywane.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania budżetu za rok 1965 oraz projekt budżetu na rok 1967 w części dotyczącej Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 82 | + </div> | |
| 83 | + </body> | |
| 84 | + </text> | |
| 85 | + </TEI> | |
| 86 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00032-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00032-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 32/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 32/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:32</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">32</note> | |
| 21 | + <date>1966-12-09</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00032-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 9 grudnia 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrzyła projekt planu i budżetu na 1967 r. i podstawowych założeń planu na 1968 r. w zakresie produkcji przemysłowej, transportu, łączności, budownictwa, gospodarki komunalnej, handlu wewnętrznego i zagranicznego.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych komisji; Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, Gospodarki Morskiej i Żeglugi, Handlu Wewnętrznego, Handlu Zagranicznego, Komunikacji i Łączności, Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa oraz Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede oraz zastępcami Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko i Kazimierzem Secomskim, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu - Julianem Kole i Józefem Trendotą oraz wicedyrektor departamentu NIK - Piotr Kaltenberg.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Problemy rozwoju produkcji przemysłowej w latach 1967-1968 zreferowała poseł Ewa Trojanowska (bezp.):</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Produkcja globalna przemysłu wzrośnie w roku bieżącym o ponad 7 proc. w porównaniu z 1965 r., a zadania planu zostaną przekroczone o blisko 1 proc. Główny wpływ przekroczenie założeń planu mają wyniki produkcyjne przemysłu spożywczego osiągnięte w rezultacie wysokiej podaży surowców rolnych, jak również ponadplanowe zwiększenie produkcji w przemyśle lekkim i w przemyśle materiałów budowlanych. Do podstawowych ujemnych zjawisk w 1966 r. zaliczyć należy nieuruchomienie zaplanowanych mocy produkcyjnych w niektórych przemysłach, spowodowane opóźnieniami w realizacji inwestycji. W trakcie realizacji planu w br. wystąpiły pewne dysproporcje pomiędzy wzrostem zatrudnienia a wzrostem wydajności pracy, niedobory zaopatrzenia w niektóre materiały, a także niepełne asortymentowo i jakościowo dostosowanie produkcji do potrzeb odbiorców krajowych i zagranicznych.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">W związku z tym, zadania postawione przed przemysłem do realizacji w latach 1967-1968 wymagać będą - jak podkreślano to na wszystkich komisjach, które rozpatrywały poszczególne działy projektu planu - szczególnej uwagi administracji gospodarczej wszystkich szczebli.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Zadania stojące obecnie przed przemysłem, a wynikające również z założeń 5-latki, to:</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">- dalsze unowocześnianie produkcji w oparciu o postęp techniczny;</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">- wydatna poprawa jakości wytwarzanych produktów;</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">- zmniejszenie trudności materiałowych i surowcowych drogą rozwoju surowcowych gałęzi przemysłu i oszczędnego gospodarowania materiałami.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">W myśl projektu planu wartość produkcji globalnej przemysłu wzrosnąć ma w 1967 r. w porównaniu z 1966 r. o 6,2 proc., a w 1968 r. - o dalsze 7,8 proc.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Tempo rozwoju znacznie szybsze od przeciętnego cechować ma przemysł chemiczny, maszynowy, hutnictwo metali nieżelaznych, odzieżowy, szklarski itd.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Założenia planu przewidują, że wydobycie węgla kamiennego wzrośnie w 1967 o 1,7 mln ton w porównaniu do roku bieżącego, co stanowi o 0,5 mln ton więcej aniżeli ustalał to plan 5-letni. Wzrost wydobycia węgla umożliwi pełne pokrycie wszystkich potrzeb rynku krajowego oraz dalszą aktywizację eksportu. Jednakże niezbędne jest - jak podkreślała to Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa - dążenie do dalszej poprawy jakości wydobywanego węgla, do zwiększenia wydajności i efektywności tego przemysłu. Znacznie szybciej niż produkcja węgla ogółem, wzrastać ma wydobycie węgla gazowo-koksowego, poważnie przekraczając wskaźniki ustalone na 5-latkę; Komisja Przemysłu Ciężkiego zwróciła uwagę na potrzebę dalszej intensyfikacji jego wydobycia, zwłaszcza w Rybnickim Okręgu Węglowym.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W związku z poważnie rosnącymi zadaniami przemysłu naftowego i znacznie większymi niż w ubiegłych latach nakładami inwestycyjnymi w tym przemyśle na prace geologiczno-poszukiwawcze, Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa uznała za celowe wprowadzenie do planu poprawki przewidującej większe wydobycie ropy naftowej; w przemyśle gazowniczym, planowany wzrost wydobycia i rozprowadzania gazu stawia w centrum uwagi sprawę właściwego zagospodarowania zasobów gazu ziemnego zarówno przez przemysł, jak i gospodarkę komunalną.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Wartość produkcji globalnej przemysłu chemicznego wzrosnąć ma 1967 r. o 12,2 proc. Szczególnie wysokimi wskaźnikami wzrostu charakteryzować się ma w latach 1967-1968 produkcja nawozów azotowych (o 24 proc.), włókien syntetycznych (o 22 proc.), tworzyw sztucznych (o 30 proc.), co zmierza do wzrostu produkcji rolnej, unowocześnienia produkcji przemysłu włókienniczego oraz zwiększenia dostaw wyrobów z tworzyw sztucznych dla przemysłu elektromaszynowego i budownictwa. Rosnące zapotrzebowanie gospodarki narodowej na wytwory chemii nadaje szczególną rangę sprawie rytmicznego i terminowego realizowania inwestycji chemicznych. Drugim istotnym dla chemii problemem jest dalsze dążenie do poprawy. jakości wyrobów chemicznych.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Planowany na lata 1967-1968 poziom produkcji przemysłu maszynowego, metalowego i elektrotechnicznego jest dostosowany do możliwości zaopatrzenia materiałowego, potrzeb rynku krajowego i zagranicznego oraz do programu inwestycji. Wewnątrz tych przemysłów nastąpią zmiany strukturalne mające na celu ograniczenie rozwoju branż zużywających duże ilości wyrobów hutniczych. Natomiast szybciej od przeciętnego tempa wzrosnąć ma produkcja w przemyśle automatyki, precyzyjnym, urządzeń chemicznych, maszyn budowlanych, elektrycznym, obrabiarkowym itp. Udział nowych artykułów przemysłu maszynowego w łącznej wartości dostaw rynkowych wynieść ma w 1967 r. - 16 proc., a w 1968 r. - 17 proc. Poprawie ulegnie również zaopatrzenie w części zamienne. 70 proc. nakładów inwestycyjnych tego przemysłu przeznaczone zostało na modernizację i rekonstrukcję techniczną.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Mimo założonego w planie wzrostu produkcji globalnej hutnictwa żelaza o 3,8 proc., w dalszym ciągu utrzyma się napięta sytuacja w dostawach szeregu asortymentów wyrobów hutniczych. Dlatego też - jak podkreślała Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa - sprawa oszczędnego i jak najbardziej efektywnego zużytkowywania wyrobów hutniczych powinna stać w centrum zainteresowania resortu.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Łączna wartość produkcji przemysłu lekkiego wzrosnąć ma w 1967 r., w porównaniu do roku bieżącego, o 5,8 proc. Przed tym przemysłem stoją poważne zadania w zakresie pełniejszego i lepszego asortymentowo dostosowania produkcji do potrzeb rynku wewnętrznego i poważnie też wzrastają plany eksportu tego przemysłu.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Tempo wzrostu produkcji drobnej wytwórczości planowane na lata 1967-1968 jest wyższe od wycinkowych zadań zawartych w planie 5-letnim. O 12,4 proc. wzrosnąć ma w 1967 r. wartość usług świadczonych przez drobną wytwórczość ludności. Zdaniem Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, więcej uwagi poświęcić należy podnoszeniu jakości i nowoczesności wyrobów tego przemysłu, poprawie zaopatrzenia, w materiały i surowce do produkcji.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">W przemyśle drzewnym, w porównaniem z rokiem 1966, wzrosnąć ma produkcja płyt pilśniowych i wiórowych, mebli, papieru i tektury. Komisja Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, stwierdzając, że bilans drewna jest nadal napięty, uważa za konieczne opracowanie i konsekwentną realizację programu oszczędzania drewna.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Zadania stojące przed przemysłem w latach 1967-1968 nie odbiegają w swoich zasadniczych założeniach od proporcji zawartych w planie 5-letnim. Niemniej w toku realizacji planu wystąpić mogą trudności, które wymagają które wymagają zwrócenia szczególnej uwagi na:</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">- zabezpieczenie zaopatrzenia materiałowego;</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">- poprawę rytmiczności produkcji i dostaw, usprawnienie kooperacji pomiędzy zakładami i branżami;</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">- poprawę jakości i nowoczesności produkcji krajowej i eksportowej;</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">- pełną realizację planu inwestycyjnego;</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">- zapewnienie właściwych proporcji między rozwojem produkcji, zatrudnienia i wydajności pracy, głównie drogą dalszego usprawniania organizacji pracy i przyśpieszenia postępu technicznego.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Projekt NPG na rok 1967 i założeń planu na rok 1968 oraz projekt ustawy budżetowej na rok 1967 w częściach dotyczących handlu wewnętrznego i handlu zagranicznego zreferował poseł Władysław Kuszyk (PZPR):</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Masa towarowa przeznaczona do sprzedaży detalicznej dla ludności w latach 1967-1968 wzrasta o 11,3 mld zł, zaś sprzedaż w zakładach gastronomicznych o 990 mln zł w porównaniu z ustaleniami planu 5-letniego.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Zwiększenie masy towarów rynkowych pozwoli na lepsze zaspokojenie rosnącego popytu ludności na artykuły powszechnego użytku i pokryje wzrost dochodów pieniężnych ludności. Należy mieć jednak na uwadze, że każdy towar ma automatycznie zapewniony zbyt. Stąd konieczność wnikliwego badania przez organizacje handlowe popytu i zachodzących w nim zmian. Im lepsze jest rozeznanie potrzeb rynku, tym większą osiągnąć można zgodność pomiędzy produkcją a potrzebami ludności.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Handel ma do odegrania ważną pobudzającą rolę jeśli idzie o wzrost zainteresowania ludności w mieście i na wsi wynikami jej pracy. Wiele więc zależy od poziomu, kultury pracy handlu, jakości obsługi nabywców. Problemy te były przedmiotem szczegółowych rozważań Komisji Handlu Wewnętrznego i znalazły odbicie w uchwalonych przez nią dezyderatach.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Komisja ta pozytywnie oceniła założony wzrost dostaw podstawowych artykułów żywnościowych i przemysłowych oraz środków produkcji rolnej, jak również stwierdziła, że planowany wzrost zatrudnienia pozwoli na poprawę obsługi konsumentów. Równocześnie jednak wskazano, że podstawowym problemem pozostają nadal pełna i rytmiczna realizacja dostaw rynkowych oraz maksymalne dostosowanie asortymentu towarów do wymogów rynku.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Komisja postulowała m. in. dalsze doskonalenie metod i trybu podziału masy towarowej między miasto i wieś oraz poszczególne regiony kraju, jak również usprawnienie dostawy środków produkcji na wieś; dalsze usprawnienie przebiegu masy towarowej, zwłaszcza przez szersze organizowanie bezpośrednich dostaw od producenta do sieci detalicznej, eliminowanie zbędnych ogniw pośredniczących oraz wielokierunkowych przewozów; usprawnienie współpracy między hurtem i detalem mające na celu zapewnienie ciągłości zaopatrzenia detalu w towary znajdujące się w hurcie; doskonalenie form informacji o towarach znajdujących się w hurcie; usprawnienie transportu towarów do sieci detalicznej.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W uchwalonych dezyderatach Komisja Handlu Wewnętrznego zwróciła również uwagę na konieczność rozwiązania wielu problemów w dziedzinie prawidłowego rozmieszczenia sieci detalicznej i należytego jej funkcjonowania, co uwarunkowane jest poprawą organizacji pracy i racjonalnym wykorzystaniem planowanego wzrostu zatrudnienia. Podejmowane w tej dziedzinie kroki powinny zapewnić ciągłość obsługi w sklepach i przeciwdziałać nieuzasadnionym przerwom w sprzedaży.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Z uwagi na występujące braki w zaopatrzeniu rynku w materiały budowlane, Komisja Handlu Wewnętrznego poparła zamierzenia CRS „Samopomoc Chłopska” dotyczące uruchomienia dodatkowej produkcji materiałów ściennych oraz wnioski zgłoszone przez CRS w tej sprawie.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Obroty handlu zagranicznego wzrosnąć mają w 1967 r. o 8,3 proc. i w 1968 r. - o 9,2 proc. w stosunku do lat poprzednich. Wskaźniki wzrostu eksportu kształtują się w tym układzie na poziomie 12,4 proc. i 8,2 proc. a importu - 4,5 proc. i 10,2 proc.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Udział Polski w światowym eksporcie ma tendencje wzrastające, niemniej jednak działalność naszego handlu zagranicznego wymaga dalszego usprawnienia.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Rozpatrując szczegółowo planowane obroty handlu zagranicznego na lata 1967-1968, Komisja Handlu Zagranicznego zgłosiła szereg wniosków i dezyderatów; wskazała ona m. in., że zmiany strukturalne eksportu wyrażające się wzrostem udziału maszyn i urządzeń oraz przemysłowych artykułów konsumpcyjnych w eksporcie wymagają nowych form współpracy między przemysłem a handlem zagranicznym.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Komisja Handlu Zagranicznego zaproponowała, aby zadania określone w projekcie uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na rok 1967 uzupełnić sformułowaniami, które wskazują, że niezbędne jest:</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">- dalsze usprawnianie i zacieśnianie współpracy pomiędzy centralami handlu zagranicznego i przemysłem, szczególnie w zakresie wieloletniego planowania produkcji i kierunków jej rozwoju w sposób zapewniający potrzebny wzrost eksportu;</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">- dalsze ulepszanie form i metod organizacji sprzedaży na rynkach zagranicznych;</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">- polepszenie jakości i estetyki opakowań eksportowych oraz lepsze ich przystosowanie do wymagań i gustów odbiorców zagranicznych.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Projekt NPG na rok 1967 i założeń planu na rok 1968 oraz projekt ustawy budżetowej na rok 1967 w części dotyczącej inwestycji, gospodarki komunalnej, budownictwa, transportu i łączności zreferowała poseł Krystyna Biernacka (SD):</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Planowane nakłady inwestycyjne na rok 1967 będą o 8,1 proc. wyższe aniżeli przewidywane wykonanie w 1966 r.; założenia na rok 1968 przewidują dalszy wzrost tych nakładów o 8,3 proc. Zgodnie z przyjętymi dla okresu 5-lecia zasadami, plan zawiera rezerwy resortowe i wojewódzkie.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">W strukturze planu inwestycyjnego większy udział mają roboty budowlano-montażowe aniżeli zakupy maszyn i urządzeń. Zwiększone zadania inwestycyjne realizowane będą przy powołaniu do życia nowych i zwiększeniu mocy produkcyjnej istniejących przedsiębiorstw wykonawczych. W latach 1967-1968 przybędzie 21 nowych przedsiębiorstw ogólno-budowlanych, inżynieryjnych i instalacyjnych o zasięgu regionalnym oraz 13 przedsiębiorstw w zjednoczeniach specjalistycznych o zasięgu krajowym.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Szerzej stosować się będzie metody uprzemysłowione w budownictwie mieszkaniowym, przemysłowym i użyteczności publicznej. Dla realizacji tych zamierzeń niezbędne jest zapewnienie budownictwu dostaw, w zaplanowanych wielkościach, środków służących mechanizacji procesów budowlanych, jak również rozważenie możliwości dostaw ponadplanowych.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Na przebieg procesu inwestycyjnego składa się również wiele innych elementów, jak: wprowadzanie do planu inwestycji o pełnej dokumentacji, pełne - według rodzaju robót i w przekroju terytorialnym - zbilansowanie mocy przerobowej z zadaniami, pełne asortymentowo i rytmiczne zaopatrzenie w materiały budowlane i maszyny i urządzenia, dobre i terminowe wykonawstwo oraz zgodność przerobu finansowego z efektami rzeczowymi. W świetle realizacji tegorocznych inwestycji nasuwa się konieczność wzmożenia wysiłków mających na celu usunięcie wielu niedomagań w powyższych dziedzinach. Zwłaszcza zwrócić należy uwagę na niewprowadzanie do planów inwestycji nienależycie przygotowanych. One to powodują głównie wzrost kosztów w toku realizacji.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">W zakresie organizacji i usprawniania procesu inwestycyjnego uczyniono już wiele, szereg problemów wymaga jeszcze jednak rozwiązania, a najistotniejsze z nich ujęte zostały w dezyderatach Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej uchwalonych w wyniku dyskusji nad projektem planu 5-letniego. Dezyderaty te są w pełni aktualne, gdy chodzi o realizację planu inwestycyjnego w latach 1967-1968.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">W planie terenowym gospodarki komunalnej, obejmującym około 72 proc. globalnych nakładów na tę dziedzinę, największe kwoty przeznacza się na uzbrojenie terenów przewidzianych pod zabudowę, poprawę zaopatrzenia miast w wodę oraz usprawnienie komunikacji miejskiej. Główną pozycję planu centralnego stanowią zakupy taboru i sprzętu specjalnego dla przedsiębiorstw komunalnych.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Nakłady planu terenowego powinny ulec poważnemu zwiększeniu w związku z udziałem jednostek gospodarczych obowiązanych do partycypowania w koszcie budowy urządzeń komunalnych. Udział ten szacuje się w 1967 r. na ok. 1,1 mld zł.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">W budownictwie mieszkaniowym typu miejskiego zakłada się uzyskanie ponad 149 tys. mieszkań o 417 tys. izb. W porównaniu z przewidywanym wykonaniem tegorocznych zadań, efekty roku 1967 mają wzrosnąć o 7,9 proc. przy nakładach wyższych o 4,9 proc., zaś efekty roku 1968 - o 4,2 proc. przy nakładach wyższych o 2,3 proc. Założenia te utrzymują się poniżej wielkości odpowiednich wycinków planu 5-letniego. Należy podjąć środki zmierzające do poprawy sytuacji na odcinku budownictwa mieszkaniowego.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">W dziedzinie budownictwa mieszkaniowego szczególną wagę ma zbilansowanie mocy produkcyjnej przedsiębiorstw budowlanych z zadaniami oraz pełne i rytmiczne zaopatrzenie w materiały budowlane.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Zjawiskiem pozytywnym jest zahamowanie dalszego obniżania średniej wielkości mieszkań.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">W zakresie komunikacji nakłady inwestycyjne koncentrować się będą głównie na modernizacji i zwiększaniu taboru kolejowego, trakcji i linii kolejowych oraz portów morskich, zwiększaniu i dostosowaniu do zmieniających się potrzeb potencjału remontowego dla napraw taboru kolejowego, samochodowego i morskiego.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Obok rozbudowy potencjału przewozowego zakłada się zwiększenie efektywności pracy transportu. Ma to nastąpić w drodze lepszego podziału zadań między różne gałęzie transportu, co pozwoli obniżyć koszty własne; koncentracji rozproszonego taboru samochodowego w jednostkach zorganizowanych; zwiększenia wydajności i gotowości technicznej środków transportu i łączności.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Feliks Starzec (ZSL), Józef Łastowski (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Edward Graliński (PZPR), Krystyna Biernacka (SD), Wiktor Obolewicz (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski, I zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania - Tadeusz Gede oraz zastępcy Przewodniczącego Komisji Planowania - Zbigniew Januszko i Kazimierz Secomski.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">W toku dyskusji stwierdzono, że wszystkie komisje sejmowe uznały zasadnicze proporcje planu za prawidłowe i zasługujące na pełną aprobatę.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Rozważając problemy przemysłu, posłowie wskazywali na potrzebę zwracania szczególnej uwagi na zachowanie proporcji między przyrostem mocy energetycznej a zapotrzebowaniem przemysłu na energię. Postulowano zwiększenie troski producentów krajowych o jakość urządzeń energetycznych.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">W związku z trudnościami zaopatrzeniowymi w dziedzinie stali, konieczne jest - zdaniem posłów - wzmocnienie dyscypliny asortymentowej w hutnictwie i dalsze usprawnianie dystrybucji. Zbyt szeroki asortyment produkowanych wyrobów hutniczych powoduje, siłą rzeczy, obniżenie wydajności pracy w hutnictwie; stąd apel do projektantów maszyn, by w miarę możliwości opierali konstrukcje o wytwarzane przez huty asortymenty. Postulowano również jak najbardziej oszczędną gospodarkę stalą.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Wskazywano na konieczność bardziej konsekwentnego egzekwowania zobowiązań umownych, głównie kooperacyjnych, od zakładów przemysłowych.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">Szczególny akcent położono na prawidłową realizację planów budownictwa mieszkaniowego, na konieczność przygotowania możliwie najszerszego frontu robót. Niezbędne jest w tym celu zwiększenie produkcji materiałów budowlanych. Stąd postulat aktywizacji małych zakładów produkujących materiały ścienne, do czego przygotowywać się trzeba już teraz, w okresie zimy.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Za niezmiernie ważny problem uznano również stworzenie lepszych warunków dla pełnego wykonania inwestycji rolniczych.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Założenia planu obrotu towarowego - jak stwierdzono w dyskusji - stwarzają warunki dla poprawy zaopatrzenia rynku wewnętrznego, mimo przewidzianego w planie poważnego wzrostu eksportu.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">W parze ze wzrostem dostaw towarów rynkowych iść muszą usprawnienia organizacyjne w handlu, zdaniem posłów, nadal rozszerzać należy w handlu i w gastronomii system ajencyjny.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Wnioski i dezyderaty przedstawione przez inne komisje sejmowe, jak również wynikające z przebiegu obrad, Komisja postanowiła uchwalić na posiedzeniu w dniu 13 grudnia 1966 r.</u> | |
| 73 | + </div> | |
| 74 | + </body> | |
| 75 | + </text> | |
| 76 | + </TEI> | |
| 77 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00033-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00033-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 33/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 33/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:33</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">33</note> | |
| 21 | + <date>1966-12-10</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00033-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 10 grudnia 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obolewicza (PZPR), rozpatrzyła projekt planu i budżetu na 1967 r. oraz podstawowych założeń planu na 1968 r. w zakresie rolnictwa i przemysłu spożywczego, oświaty, nauki, kultury, zdrowia, spraw socjalnych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele sejmowych Komisji: Kultury i Sztuki, Oświaty i Nauki, Pracy i Spraw Socjalnych, Zdrowia i Kultury Fizycznej;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, zastępcami Przewodniczącego - Władysławem Jagusztynem i Zbigniewem Januszko, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu - Janem Duszą i Józefem Trendotą oraz wicedyrektor departamentu NIK - Piotr Kaltenberg.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Założenia planu rozwoju rolnictwa i przemysłu spożywczego na rok 1967 zreferował poseł Tadeusz Janczyk (PZPR):</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Plan rozwoju produkcji rolnej opracowany został w oparciu o przeciętną wyników produkcyjnych poprzednich 4 lat, przy założeniu racjonalnego wykorzystania rosnących nakładów na rolnictwo i osiągnięciu dalszego postępu organizacyjnego.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Plan na rok 1967 zakłada, że plony podstawowych roślin kształtować się będą na poziomie średniej lat 1963-1966, tj. zbóż - 17,8 q z ha, oleistych - 13,9 q z ha, ziemniaków - 162 q z ha, buraków cukrowych - 283 q z ha, siana - 37 q z ha.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Poważnie rozszerzana kontraktacja zbóż obejmie areał 1.135 tys. ha i stanowić będzie jedno z najważniejszych zadań 1967 r.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Korzystna sytuacja paszowa pozwala założyć dalszy wzrost pogłowia bydła o 3,1 proc., przy utrzymaniu pogłowia trzody chlewnej na poziomie tegorocznym.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Realizacja tych zadań zapewnić ma osiągnięcie globalnej wartości produkcji rolnictwa na poziomie ok. 249 mld zł, czyli niższej o ok. 2,3 proc. od wartości szacunkowo określanej w 1966 r. Wynika to z przyjętej metody planowania i zakłada równocześnie realną możliwość przekroczenia zadań oraz uzyskania niezbędnych w gospodarce narodowej rezerw.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Plan przewiduje znaczną poprawę zaopatrzenia rolnictwa w środki produkcji, rozwój oświaty rolniczej i szeroki program upowszechniania nowoczesnych metod produkcji.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Dostawy materiału siewnego pozwolą na obsianie kwalifikowanymi nasionami ok. 35 proc. ogólnej powierzchni upraw zbożowych. Dostawy nawozów mineralnych wzrastają o 12 proc. w porównaniu z br. zabiegi ochronne obejmą ponad 80 proc. gruntów uprawnych.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Znaczny wzrost podaży nawozów, wapna i środków ochrony roślin nasuwa konieczność ulepszania organizacji obrotu i usług związanych z ich stosowaniem.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Rozbudowa bazy technicznej POM, spółdzielni zaopatrzenia i zbytu oraz bazy magazynowej została w ramach aktualnych możliwości inwestycyjnych w dużej mierze zabezpieczona. Jednakże na tle tegorocznej realizacji tych inwestycji szczególnej uwagi wymaga terminowe ich wykonywanie w roku przyszłym.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Podczas obrad III Krajowego Zjazdu Kółek Rolniczych I Sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka poinformował o decyzjach dotyczących rozszerzenia kontraktacji zbóż, zakupu pasz oraz bonifikat cen nawozów sztucznych. Decyzje te stwarzają nowe potężne bodźce rozwoju produkcji rolnej. Kółka rolnicze, służba rolna oraz gminne spółdzielnie zaopatrzenia i zbytu powinny zapewnić poprzez swoją działalność pełne efekty tych doniosłych postanowień. W szczególności kółka rolnicze mają poważny obowiązek popularyzacji nowych warunków kontraktacji oraz udziału w jej organizowaniu.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Pomyślna dla rolnictwa jest zapowiedziane również na III Zjeździe Kółek Rolniczych przystąpienie do stopniowego scalania gruntów, co jest niezbędnym warunkiem szerszego rozwoju mechanizacji upraw i rozszerzenia zakresu zabiegów agrotechnicznych.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Korzystne byłoby dla rolnictwa wprowadzenie ustawowego obowiązku stosowania minimalnych dawek nawozów sztucznych przez gospodarstwa zacofane, które nie stosują nawożenia gruntów.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Istotną sprawą będzie również poprawa obsługi kółek rolniczych przez POM-y zarówno w dziedzinie remontów ciągników i maszyn rolniczych, jak i dostaw części zamiennych. W obu tych dziedzinach POM-y mają wiele do zrobienia.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Na inwestycje w rolnictwie przeznacza się w 1967 r. 32,2 mld zł, tj. o 2 mld więcej niż w 1966 r. Nakłady te zapewnić mają m. in. meliorację gruntów i regulowanie stosunków wodnych na łąkach i pastwiskach, zagospodarowanie użytków zielonych, rozbudowę i modernizację sieci POM, jak również rozbudowę produkcji materiału siewnego i hodowlanego w PGR.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">W toku realizacji programu melioracyjnego należy w większym stopniu uwzględniać kompleksowość zapewniającą maksymalne wykorzystanie możliwości produkcyjnych w rejonach zmeliorowanych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Wartość dostaw maszyn i narzędzi rolniczych w 1967 r. wynieść ma 7,9 mld zł i będzie wyższa o ok.15 proc. niż w roku ubiegłym.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W wyniku analizy projektu planu, Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego wysunęła szereg dezyderatów, w których wskazała zwłaszcza na potrzebę:</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">- zwiększenia dostaw części zamiennych do maszyn rolniczych, niektórych maszyn i przyczep oraz poprawy ich jakości;</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">- dokonywania przecen maszyn rolniczych o niepełnej przydatności;</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">- rozwoju usług na wsi w dziedzinie konserwacji i remontów instalacji elektrycznych;</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">- odpowiedniej rozbudowy magazynów zarówno dla środków produkcji rolnej, jak i dla produktów rolnych;</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">- zabezpieczenia mocy przerobowych dla inwestycji rolniczych.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Dezyderaty te zasługują na pełne poparcie w szczególności, gdy chodzi o wykonawstwo inwestycji.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Zakłada się, że w roku 1967 przemysł spożywczy zwiększy swe dostawy na rynek o 5,1 proc. w porównaniu z rokiem 1966.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Wartość produkcji w przemyśle spożywczym ma osiągnąć w roku 1967, według cen zbytu, 153,5 mld zł, co oznacza pewne przekroczenie odpowiedniego wycinka planu 5-letniego. Szybsze ma być zwłaszcza tempo wzrostu produkcji artykułów białkowych - mleka, serów i twarogów.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Jeśli idzie o założoną w planie wielkość produkcji mieszanek paszowych, na które popyt jest w ostatnim okresie mniejszy, należy odpowiednio ustalać operatywne zadania produkcyjne i tworzyć niezbędne rezerwy.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Plan skupu produktów rolnych zakłada m. in. skup 3.180 tys. ton zbóż, 5.600 tys. ton ziemniaków, 2.040 tys. ton żywca, 4.650 mln litrów mleka. Ekonomiczne i społeczne znaczenie usprawnienia organizacji skupu artykułów masowych zajęło wiele miejsca w obradach Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, a także w wystąpieniach posłów w plenarnej debacie Sejmu nad planem 5-letnim. Zagadnieniu temu resort przemysłu spożywczego powinien poświęcić szczególną uwagę.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Nakłady inwestycyjne w przemyśle spożywczym wynieść mają ponad 3.319 mld zł i wzrastają o 14,4 proc. w stosunku do 1966 r. Szczególnie ważnym zadaniem tego przemysłu powinna być pełna i terminowa realizacja rozbudowy sieci elewatorów zbożowych, silosów nasion oleistych i zwiększenie powierzchni składowej chłodni, jak również prawidłowe wykorzystanie środków przeznaczonych na unowocześnienie metod pracy w poszczególnych gałęziach tego przemysłu.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego wiele uwagi poświęciła sprawie inwestycji w spółdzielczości mleczarskiej, wskazując na konieczność budowy nowych zakładów mleczarskich, rozwinięcia sieci skupu mleka, podnoszenia kultury hodowli.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Komisja ta pozytywnie oceniła działalność Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu, jeśli idzie o wykonanie i przekroczenie planu skupu, produkcji oraz zadań eksportowych, wskazała jednak na poważne niedomagania wyrażające się w nie wykonaniu zadań inwestycyjnych w zakresie budowy magazynów, zakładów mięsnych, w przemyśle paszowym i przetwórstwie owocowo-warzywnym; cykle inwestycyjne zostały wydłużone, niezadowalający jest postęp techniczny.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Są to uwagi w pełni słuszne. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów powinna poprzeć dezyderat Kom. Roln. i Przemysłu Spożywczego w sprawie podjęcia energicznych kroków, mających na celu szybkie odrobienie zaległości na wymienionych odcinkach.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Projekt planu na 1967 r. i podstawowych założeń planu na 1968 r. oraz projektu ustawy budżetowej na rok 1967 w zakresie oświaty, nauki, kultury, zdrowia, socjalnym itp. zreferował poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Wydatki na oświatę wzrastają w projekcie planu na rok 1967 w stosunku do przewidywanego wykonania w roku bieżącym o 5 proc. Środki te zapewniają realizację reformy szkolnictwa podstawowego, jak również zaspokojenie potrzeb szkolnictwa ogólnokształcącego i zawodowego. Jednym z istotnych problemów, na które w toku realizacji planu zwrócić trzeba będzie szczególną uwagę jest pełne wykonanie inwestycji szkolnych; problemy tego zakresu zostały szczegółowo omówione w toku prac nad planem 5-letnim; Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów uchwaliła w tej sprawie dezyderaty. Większej uwagi wymagają też sprawy naboru nauczycieli dla szkół ośmioletnich oraz zaopatrzenia szkół w pomoce naukowe.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Wydatki na szkolnictwo wyższe wzrosną w 1967 r. o 3 proc. w stosunku do roku bieżącego. Ilość studentów wzrośnie o 7,4 proc. W projekcie planu założono ściślejsze powiązanie rozmiarów i kierunków kształcenia z zapotrzebowaniem gospodarki narodowej.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Komisja Oświaty i Nauki, rozpatrując projekt budżetu w zakresie oświaty i nauki, zgłosiła dwie poprawki; dotyczą one zwiększenia wydatków inwestycyjnych Polskiej Akademii Nauk oraz wzrostu wydatków bieżących PAN na dotacje dla towarzystw naukowych.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Wydatki na kulturę i sztukę wzrastają w projekcie planu na 1967 r. o 2,1 proc. w stosunku do przewidywanego wykonania w r. bieżącym. Planuje się rozwój podstawowych dziedzin działalności kulturalnej, rozszerzenie sieci urządzeń kulturalnych, wzrost produkcji wydawniczej. Komisja Kultury i Sztuki wnioskuje przyznanie dodatkowych limitów inwestycyjnych dla RSW „Prasa” na modernizację i budowę drukarń.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Wydatki na ochronę zdrowia, świadczenia społeczne oraz na kulturę fizyczną i turystykę planuje się o 7,4 proc. wyższe niż w 1966 r. W myśl projektu planu nastąpi dalszy postęp rozwoju służby zdrowia. Rosnące o 8 proc. w stosunku do 1966 r. środki na ochronę zdrowia pozwolą na pewne zwiększenie wskaźnika ilości łóżek przypadających na 10 tys. mieszkańców, na uzyskanie wyższych norm na leczenie oraz na wydatki rzeczowe w szpitalach. Trudności występujące w rozwijaniu placówek służby zdrowia wywołane zostały - jak podkreślała to Komisja Zdrowia i Kultury fizycznej - ciągnącym się od lat nie realizowaniem zaplanowanych zadań inwestycyjnych służby zdrowia. Na ten problem zwrócić więc trzeba szczególną uwagę; chodzi przede wszystkim o zlikwidowanie dużych dysproporcji w rozwoju placówek zdrowia między poszczególnymi rejonami kraju. Wzmóc również należy działalność w zakresie szerzenia oświaty sanitarnej.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej zaproponowała poprawki do projektu budżetu na 1967 r. dotyczące zwiększenia środków na wydatki rzeczowe szpitali klinicznych (na remonty pomieszczeń, wyposażenie w bieliznę szpitalną i drobny sprzęt lekarski) oraz zwiększenia wydatków inwestycyjnych w budżetach województw: kieleckiego, warszawskiego i m. Łodzi na rozbudowę i remonty szpitali.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Zakłada się, że w 1967 r. ilość miejsc w zakładach opieki społecznej wzrośnie do 45,3 tys.; środki na świadczenia społeczne wzrosnąć mają w 1967 r. w stosunku do roku bieżącego o 4,6 proc. Wydatki na ubezpieczenia społeczne wzrosną o 5,4 proc., a na renty o 7,1 proc.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Komisja Pracy i Spraw Socjalnych w wyniku rozpatrzenia projektu planu zgłosiła kilka propozycji poprawek w sprawie:</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">- zwiększenia wydatków budżetów terenowych na świadczenia społeczne dla województw mających najmniejsze środki budżetowe na ten cel;</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">- zwiększenia wydatków Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej na podniesienie rzeczowych norm wyposażenia domów pomocy społecznej;</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">- zwiększenia środków na dotacje dla organizacji społecznych (Polski Związek Niewidomych);</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">- uzupełnienia projektu uchwały o narodowym planie gospodarczym ustępem dotyczącym rozwijania innych form opieki społecznej, a zwłaszcza opieki nad chorym w domu oraz rencistami, ludźmi starymi i niedołężnymi.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Ponadto Komisja Pracy i Spraw Socjalnych w uchwalonych dezyderatach zwraca uwagę na potrzebę opracowania programu dostosowania w latach 1967-1970 norm finansowych do obowiązujących norm żywienia w domach pomocy społecznej oraz postuluje rozpatrzenie możliwości przyznania wojewódzkim związkom spółdzielni inwalidów etatów dla pracowników służby socjalno-rehabilitacyjnej.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Frankowski (bezp. Chrz. Stow. Społ. - Kom. Pracy i Spr. Socj.), Alicja Musiałowa (PZPR - Kom. Zdr. i Kult. Fiz.), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Józef Łastowski (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Stanisław Kozioł (ZSL), Marian Kubicki (ZSL - Kom. Kultury i Sztuki), Irena Janiszewska (PZPR - Kom. Pracy i Spr. Socj.), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Tadeusz Janczyk (PZPR) i Wiktor Obolewicz (PZPR), dodatkowych wyjaśnień udzielili: Minister Finansów - Jerzy Albrecht oraz zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Zbigniew Januszko i Władysław Jagusztyn.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">W dyskusji podkreślono, że podstawowe proporcje planu i budżetu na rok 1967 w rozpatrywanym zakresie ukształtowane zostały prawidłowo, Z pełną aprobatą posłów spotkały się ostatnie decyzje dotyczące nowych zasad kontraktacji i odbioru zbóż oraz warunków dostaw, nawozów sztucznych. Wyrażono przekonanie, że środki te powinny wydatnie przyczynić się do intensyfikacji produkcji rolnej.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Postulowano zwiększenie zakresu poradnictwa w zakresie praktycznego stosowania nawozów sztucznych i środków ochrony roślin.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Niezbędne jest dalsze zbliżenie nauki do praktyki rolniczej. W szczególności zwrócić trzeba uwagę na prace badawcze dotyczące uprawy żyta, jako że Polska jest jednym z największych jego producentów.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Stwierdzając poprawę asortymentu i jakości produkowanych maszyn rolniczych, posłowie postulowali dalszą ich poprawę; zwrócono szczególną uwagę na konieczność możliwie najszybszego wykonania decyzji rządu w sprawie rozwoju produkcji przyczep rolniczych. W parze z rozwojem mechanizacji iść musi rozwój szkolenia mechanizatorów rolnictwa.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Jednym z ważnych warunków intensyfikacji produkcji rolnej jest dalszy rozwój oświaty rolniczej. Szczególny nacisk położyć trzeba - zdaniem posłów - na szkolenie zawodowe młodzieży pozostającej na wsi.</u> | |
| 65 | + </div> | |
| 66 | + </body> | |
| 67 | + </text> | |
| 68 | + </TEI> | |
| 69 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00034-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00034-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 34/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 34/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_17-KomPlanuGosp.odt:34</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">34</note> | |
| 21 | + <date>1966-12-13</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00034-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 13 grudnia 1966 r. odbyło się posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, na którym:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- rozpatrzono i zatwierdzono tekst poprawek komisji sejmowych do projektu uchwały Sejmu o Narodowym Planie Gospodarczym na r. 1967 i podstawowych założeń planu na r. 1968 oraz do projektu ustawy budżetowej na r. 1967;</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- uchwalono dezyderaty wynikłe z prac komisji sejmowych nad projektami planu i budżetu;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- rozpatrzono i zatwierdzono sprawozdanie Rady Ministrów z wykonania Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa w roku 1965 wraz z uwagami Najwyższej Izby Kontroli i wnioskiem NIK w przedmiocie absolutorium dla Rządu za rok 1965;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- omówiono i zatwierdzono tezy referatów:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">sprawozdawcy generalnego projektu uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na rok 1967 i podstawowych założeń planu na r. 1968 oraz projektu ustawy budżetowej na rok 1967;</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">sprawozdawcy projektu uchwały o wykonaniu NPG i budżetu państwa w roku 1965.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Projekty Narodowego Planu Gospodarczego i ustawy budżetowej na r. 1967 były rozpatrywane przez komisje sejmowe na ogółem 38 posiedzeniach. Analizą poszczególnych wycinków projektów planu i budżetu zajmowało się łącznie 27 podkomisji i zespołów poselskich.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">- przedstawiciele prezydiów innych komisji sejmowych, - przedstawiciele: Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i zastępcą Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko, Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu Janem Duszą i Julianem Kole oraz Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Gałęzą.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Propozycje poprawek do projektu planu na rok 1967 i podstawowych założeń planu na rok 1968 zreferował przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR), propozycje poprawek do projektu budżetu na rok 1967 - sprawozdawca generalny poseł Stanisław Cieślak (ZSL).</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Po dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Jan Gałązka (PZPR - Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej), Aleksander Rozmiarek (SD - Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej), Jan Frankowski (bezp. Chrześć. Stow. Społ.), Wiktor Obolewicz (PZPR), Maria Augustyn (PZPR - Komisja Oświaty i Nauki), Alicja Musiałowa (PZPR - Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej), Tadeusz Janczyk (PZPR), Irena Janiszewska (PZPR - Komisja Pracy i Spraw Socjalnych), Władysław Kuszyk (PZPR) i po wysłuchaniu dodatkowych wyjaśnień, które złożyli Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i Minister Finansów - Jerzy Albrecht, Komisja przyjęła projekt Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1967 i podstawowych założeń planu na rok 1968 oraz projekt ustawy budżetowej na rok 1967 wraz z poprawkami oraz uchwaliła dezyderaty.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Do projektu planu na rok 1967 i podstawowych założeń planu na rok 1968 Komisja przyjęła ogółem 14 poprawek merytorycznych i redakcyjnych.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">M. in. na wniosek Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa postanowiono zwiększyć zadania w dziedzinie wydobycia ropy naftowej; jak wynika z uzasadnienia Komisji, udokumentowane zasoby ropy oraz zwiększające się nakłady na poszukiwania i rozpoznanie złóż umożliwiają mobilizujące podwyższenie planu wydobycia ropy.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W myśl uchwalonej przez Komisję poprawki ”w celu zapewnienia przekroczenia zadań planu 5-letniego w zakresie budownictwa mieszkaniowego należy zaawansować odpowiednio stany surowe w budownictwie mieszkaniowym w 1968 r.” Na wniosek Komisji Handlu Zagranicznego wprowadzono do projektu planu poprawki dotyczące:</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">- dalszego usprawniania i zacieśniania współpracy między centralami handlowymi i przemysłem, zwłaszcza w zakresie wieloletniego planowania produkcji i kierunków jej rozwoju - w sposób zapewniający optymalny rozwój eksportu;</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">- dalszego ulepszania form i metod organizacji sprzedaży na rynkach zagranicznych dla zapewnienia stałej dynamiki wzrostu eksportu w latach następnych;</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">- polepszenia jakości i estetyki opakowań eksportowych oraz lepszego ich przystosowania do wymagań i gustów odbiorców zagranicznych.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Na wniosek Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa nadano nowe brzmienie ustępowi określającemu zadania w dziedzinie rozwoju techniki jądrowej; zadania te sformułowano w sposób następujący:</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">„W zakresie pokojowego wykorzystania energii jądrowej należy rozwijać w wybranych kierunkach prace badawcze w ścisłym powiązaniu z zastosowaniem w praktyce. Należy zwłaszcza kontynuować działalność w zakresie zastosowań aparatury i metod izotopowych defektoskopii, geofizyki, analizy radiometrycznej i chemii radiacyjnej w gospodarce narodowej.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Dla zrealizowania tych celów należy zaopatrzyć instytucje badawcze i zakłady przemysłowe związane z techniką jądrową w niezbędną aparaturę i narzędzia badawcze, a w szczególności zakończyć modernizację reaktora „EWA” podnoszącą jego moc. Szczególnej opiece należy poddać przedsięwzięcia związane z ochroną przed promieniowaniem jonizującym.” Komisja przyjęła - obok szeregu autopoprawek zgłoszonych przez rząd - 8 poprawek do projektu budżetu na rok 1967.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">I tak postanowiono:</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">- na wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych zwiększyć o 9 mln zł wydatki na zakup urządzeń i bielizny dla domów pomocy społecznej;</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">- na wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych zwiększyć o 1 mln zł dotację dla Polskiego Związku Niewidomych;</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">- na wniosek Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej zwiększyć o 17,8 mln zł wydatki na polepszenie wyżywienia w szpitalach klinicznych akademii medycznych oraz na zakup bielizny, drobnego sprzętu lekarskiego, remonty bieżące itp.;</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">- na wniosek Komisji Oświaty i Nauki zwiększyć o 1,5 mln zł dotację dla towarzystw naukowych na działalność wydawniczą i popularyzacyjną;</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">- na wniosek Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej zwiększyć budżet WRN m. Łodzi o 4 mln zł z przeznaczeniem na remont kapitalny szpitala psychiatrycznego w Kochanówce;</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">- na wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych zwiększyć w budżetach terenowych o 10 mln zł środki przeznaczone na pomoc społeczną;</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Na wniosek Komisji Pracy i Spraw Socjalnych wprowadzono do projektu planu ustęp, w myśl którego:</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">„Należy rozwijać inne formy pomocy społecznej, a w szczególności opiekę nad chorym w domu, jak i różnorodną opiekę nad rencistami, ludźmi starymi i niedołężnymi pozostającymi w domu.” Uchwalone przez Komisję dezyderaty dotyczą m. in.:</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- przyspieszenia budowy Instytutu Technologii Elektronowej;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">- przyspieszenia rozbudowy przemysłu poligraficznego;</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">- dofinansowywania szpitali powiatowych przez rady narodowe z wygospodarowanych nadwyżek budżetowych;</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">- zwiększenia kwot na zakup sprzętu medycznego produkcji krajowej dla służby zdrowia;</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">- przyspieszenia rozbudowy bazy szpitalnictwa psychiatrycznego.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu w 1965 r. Sprawozdawca Komisji - poseł Tadeusz Janczyk (PZPR) wskazał, że na przełomie czerwca i lipca br. komisje sejmowe rozpatrzyły sprawozdania resortów z wykonania planu i budżetu w 1965 r. i przekazały swoje uwagi Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz uchwaliły dezyderaty.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Szereg wysuniętych wówczas przez Komisję wniosków znalazło odbicie w przedstawionym Sejmowi projekcie uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na 1967 r. i podstawowych założeniach planu na 1968 r.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">Na jesieni komisje rozpatrzyły odpowiednie części sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w 1965 r. wraz z wnioskiem NIK w przedmiocie absolutorium dla rządu za ten okres i w nawiązaniu do rozpatrzonych poprzednio sprawozdań resortów, przedstawiły do Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów wnioski o przyjęcie sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w 1965 r. i o udzielenie rządowi absolutorium za rok 1965. Komisje stwierdziły, że rok 1965 charakteryzowało pomyślne wykonanie zadań określonych w planie i budżecie, że w roku tym nastąpiło usprawnienie i wzrosła operatywność działania organów gospodarczych i państwowych.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza podkreślił, że nowo wprowadzona w roku bieżącym praktyka rozpatrywania sprawozdań z wykonania planu i budżetu za rok poprzedni we wcześniejszym terminie dała dobre wyniki i że należy ją kontynuować.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu w 1965 r. wraz z wnioskiem Najwyższej Izby Kontroli w sprawie udzielenia rządowi absolutorium za ten okres.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła projekty referatów:</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">- sprawozdawcy generalnego projektu uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na 1967 r. i podstawowych założeniach planu na 1968 r. oraz projektu ustawy budżetowej na 1967 r. - posła Stanisława Cieślaka (ZSL);</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">- sprawozdawcy uchwały o wykonaniu Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu w 1965 r. - posła Tadeusza Janczyka (PZPR).</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Po dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Władysław Kuszyk (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Czesław Burski (ZSL), Tadeusz Janczyk (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR) i Józef Kulesza (PZPR), Komisja przyjęła projekty referatów z poprawkami wniesionymi w czasie dyskusji.</u> | |
| 54 | + </div> | |
| 55 | + </body> | |
| 56 | + </text> | |
| 57 | + </TEI> | |
| 58 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00035-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00035-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 35/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 35/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:1</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">35</note> | |
| 21 | + <date>1967-03-03</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00035-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniu 3 marca 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrywała zagadnienie efektywności działania kar umownych w gospodarce narodowej oraz odpowiedzi na dezyderaty.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z zastępcą Przewodniczącego - Januszem Walewskim, Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu - Józefem Trendotą, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak, Prezes Głównej Komisji Arbitrażowej - Jan Topiński, Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski, oraz przedstawiciel Urzędu Rady Ministrów.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Zagadnienie efektywności działania kar umownych w gospodarce narodowej zreferował w imieniu zespołu poselskiego poseł Bolesław Bednarek (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Tadeusz Janczyk (PZPR) i Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Kary umowne ściągane są za dostarczanie towarów nieodpowiadających normom jakości, za zmianę asortymentu albo gatunku dostaw, za niekompletną dostawę, w nieodpowiednim opakowaniu, za opóźnienie terminu dostawy.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Uchwalony w 1965 r. Kodeks cywilny określił ogólne zasady ściągania odszkodowań i kar z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wydał w 1966 r. zarządzenie, w którym określono warunki umów sprzedaży oraz dostawy pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej. Zarządzeniem tym obowiązujące uprzednio stawki kar umownych zostały podwyższone, przewidziano możliwość zwiększenia kar umownych za niedotrzymywanie dostaw związanych z eksportem. Wprowadzone również obowiązek ścisłego ewidencjonowania kar i przebiegu ich windykacji. Obok zaostrzenia kar umownych wprowadzono równolegle możliwość ich łagodzenia i elastycznego stosowania w uzasadnionych przypadkach.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">W ostatnich latach obserwuje się stały wzrost wykrywalności wad przy odbiorze jakościowym towarów, przede wszystkim w handlu.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W praktyce obrotu handlowego system kar umownych spełnia w zasadzie prawidłowo przewidzianą funkcję jednego z bodźców ekonomicznych, mających przeciwdziałać produkcji towarów o nienależytej jakości. Handel bardziej rygorystycznie aniżeli przemysł egzekwuje kary umowne od swych dostawców.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Zespół badający problemy efektywności działania kar umownych, przeprowadził szereg analiz w zakładach przemysłowych. Wynika z tego konieczność dalszego doskonalenia systemu kar umownych.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Zakłady przemysłowe zwracają ponadto uwagę na konieczność zróżnicowania systemu kar umownych odpowiednio do specyfiki, branż; obecnie obowiązują jednolite zasady we wszystkich gałęziach przemysłu.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Zespół uważa za potrzebne opracowanie branżowych warunków dostaw, uwzględniających specyfikę poszczególnych branż oraz zróżnicowanie i uelastycznienie stosowanych kar. System kar należy ulepszać nie tylko poprzez zwiększanie stawek kar, lecz poprzez efektywne oddziaływanie na lepszą realizację wzajemnych zobowiązań umownych, na mobilizowanie producentów i dostawców do poprawy jakości wyrobów.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Celowe wydaje się ustalenie odpowiednich stawek kar umownych przy dostawach wyrobów nowych, prototypowych.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Należy wzmocnię skuteczność systemu kar umownych w wykonawstwie inwestycyjnym, gdyż obecnie działanie kar w znikomym stopniu wpływa na prawidłową realizację zobowiązań. W dyskusji udział wzięli posłowie: Tadeusz Janczyk (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Zdzisław Balicki (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Wiktor Cholewicz (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Eugeniusz Witek (ZSL); wyjaśnień udzielili: Prezes Głównej Komisji Arbitrażowej - Jan Topiński, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Józef Trendota oraz zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Janusz Walewski.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">W dyskusji uznano system kar umownych za jeden z instrumentów poprawy jakości produkcji i zaopatrzenia rynku oraz usprawniania wzajemnych powiązań w przemyśle, ulepszania kooperacji.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W przemyśle daje się odczuć mankament polegający na tym, że kary obciążają przede wszystkim wytwórców produktu finalnego, a w niewspółmiernie mniejszym stopniu kooperantów niewywiązujących się z umów.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Podkreślano, że do tej pory system kar umownych stosunkowo najlepiej spełnia swoją rolę w powiązaniach między handlem a przemysłem, chroniąc interesy odbiorcy.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Nie w pełni wykorzystywana jest funkcja wychowawcza kar, których wielkość powinna być powszechnie znana załogom zakładów i mobilizować je do poprawy jakości produkcji, zwiększania dyscypliny pracy i zaostrzania kontroli wewnętrznej. Tam, gdzie kary umowne nie obniżają funduszu zakładowego, dolegliwość ich jest znacznie mniejsza.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Podkreślano potrzebę doskonalenia systemu kar umownych z uwzględnieniem specyfiki branż, zainteresowania zakładów w podejmowaniu produkcji wyrobów nowych, bądź unikalnych i eliminowania z praktyki przemysłu różnych metod omijania kar umownych, np. przez zawieranie umów tak ogólnych, by nie dawały one podstawy do sporów.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Równocześnie wypowiadano się w dyskusji za tym, aby system kar umownych objął pełniej również takie gałęzie gospodarki, jak np. transport, energetyka, przemysł gazowniczy, które obecnie w stosunku do swoich odbiorców zajmują pozycję uprzywilejowaną.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Uznano też za celowe zaostrzenie kar umownych w wykonawstwie inwestycyjnym i objęciem nimi także dziedziny sporządzania dokumentacji projektowej.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR) stwierdził, że system kar umownych powinien, w istotny sposób wpływać na poprawę jakości i rytmiczności dostaw, na usprawnienie kooperacji miedzy przedsiębiorstwami. Nie jest on jeszcze należycie doceniany w praktyce gospodarczej.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W wielu gałęziach przemysłu system ten odgrywa już w tej chwili istotną rolę w doskonaleniu współpracy, zwłaszcza z handlem.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">System kar umownych zaczął oddziaływać w sposób bardziej odczuwalny dopiero w ostatnich latach; obecnie wymaga on szczegółowego dopracowania w oparciu o dotychczasowe doświadczenia, a przede wszystkim konsekwentnego stosowania. System kar umownych powinien być powiązany z nowym systemem finansowania przedsiębiorstw, który, opierając działalność przedsiębiorstw o fundusze własne, pozwoli uczynić z kar umownych efektywny instrument oddziaływania na jakość i terminowość produkcji.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Bardzo ważne jest udoskonalenie działania systemu kar umownych w stosunkach pomiędzy przedsiębiorstwami przemysłowymi. Przy opracowywaniu branżowych warunków dostaw należy uwzględnić wszystkie istotne elementy, które muszą być brane pod uwagę zarówno z punktu widzenia odbiorcy, jak i dostawcy. Takie szczegółowe ustalenia powinny uwzględnić szczególne warunki pracy niektórych przemysłów.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">W stosunkach pomiędzy przedsiębiorstwami należy dążyć do usuwania wszelkiego rodzaju nieuzasadnionych uprzywilejowań.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Konieczne jest prowadzenie okresowych badań efektywności oddziaływania systemu kar zarówno w poszczególnych zakładach, jak i poszczególnych branżach i resortach.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Komisja zleciła zespołowi poselskiemu przygotowanie projektu dezyderatów.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Poseł Stanisław Cieślak (ZSL) zreferował nadesłane odpowiedzi rządu na dezyderaty Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Realizując dezyderaty Komisji, podjął decyzję zwiększenia - w stosunku do ustaleń planu 5-letniego - produkcji przyrządów pomiarowych, taboru kolejowego i materiałów budowlanych, rozwinięcia działalności Głównego Urzędu Miar i Jakości, zwiększenia mocy przedsiębiorstw budowlano-montażowych, uporządkowania rynku owocowo-warzywnego. Rząd podjął także decyzję w postulowanych przez Komisję sprawach: współpracy przedsiębiorstw kluczowych z prezydiami rad narodowych i budżetem terenowym, dalszych ulg i ułatwień dla rzemiosła oraz środków zmierzających do poprawy terminowości realizacji inwestycji oświatowych, kulturalnych i socjalnych.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Następnie Komisja przyjęła proponowany przez Prezydium projekt planu pracy na I półrocze br. Przedmiotem obrad Komisji w najbliższych miesiącach będą:</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">- aktualna sytuacja w realizacji planu inwestycyjnego, sprawy wzmocnienia potencjału wytwórczego w budownictwie i rozwój produkcji materiałów budowlanych, ze szczególnym uwzględnieniem produkcji przemysłu terenowego;</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- aktualna sytuacja gospodarcza kraju na tle wykonania zadań I kwartału br.;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">- ocena wdrażania nowego systemu finansowania przedsiębiorstw;</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">- omówienie założeń projektu NPG na 1968 r. na tle wykonania zadań I półrocza br.;</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">- ocena działalności i wykonanie budżetu w 1966 r. Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, NIK, Państwowej Komisji Cen, Komitetu Nauki i Techniki oraz GUS.</u> | |
| 44 | + </div> | |
| 45 | + </body> | |
| 46 | + </text> | |
| 47 | + </TEI> | |
| 48 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00036-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00036-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 36/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 36/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:2</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">36</note> | |
| 21 | + <date>1967-04-19</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00036-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 19 kwietnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła środki podejmowane w celu usprawnienia procesu inwestycyjnego oraz możliwości dalszego wzrostu produkcji materiałów budowlanych w skali poszczególnych terenów, w oparciu O analizy i oceny dokonane przez wojewódzkie zespoły poselskie.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- przedstawiciele Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, - sekretarze wojewódzkich zespołów poselskich, - przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z zastępcą Przewodniczącego - Kazimierzem Secomskim, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z Ministrem Marianem Olewińskim, Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu Julianem Kole, Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorem generalnym - Andrzejem Trojnarem.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Informację o aktualnej sytuacji w realizacji planu inwestycyjnego przedstawił zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierz Secomski, informację o rozwoju potencjału wykonawczego w budownictwie - Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - Marian Olewiński.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Analizę możliwości dalszego wzrostu produkcji materiałów budowlanych w skali poszczególnych terenów dokonaną przez wojewódzkie zespoły poselskie zreferował w imieniu podkomisji poseł Zdzisław Siedlewski (SD). W skład podkomisji wchodzili przedstawiciele Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Po zakończeniu prac nad planem 5-letnim, wojewódzkie zespoły poselskie - nawiązując do wniosków wysuwanych w toku dyskusji i podejmując inicjatywę Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - przeprowadziły w ostatnich miesiącach w szerokim zakresie prace analityczne dotyczące możliwości wzrostu produkcji materiałów budowlanych w poszczególnych regionach i na tym tle oceniły plany inwestycyjne w tym przemyśle. Zespoły wysunęły szereg wniosków pod adresem rad narodowych i producentów materiałów budowlanych; realizacja tych wniosków przyczynić się może do wydatnego złagodzenia trudnej obecnie sytuacji, a w dalszej perspektywie - wraz ze środkami podejmowanymi przez rząd - do zasadniczej poprawy zaopatrzenia budownictwa uspołecznionego i indywidualnego w materiały budowlane.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Wojewódzkie zespoły poselskie w swych opracowaniach zwróciły uwagę, iż obok braków ilościowych, występuje nieprzestrzeganie terminów dostaw oraz nie najlepsza jakość niektórych materiałów budowlanych. Dotyczy to zwłaszcza dostaw z przemysłu chemicznego, ciężkiego i drzewnego. Stąd palący staje się problem międzyresortowej koordynacji produkcji materiałów budowlanych oraz odpowiedzialności zainteresowanych resortów za produkcję tych materiałów na równi z resortem budownictwa.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Z ocen WZP przebija głęboka troska o prawidłową realizację inwestycji również w gospodarce indywidualnej na wsi nierozerwalnie związanych z rozwojem produkcji rolnej.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Wojewódzkie zespoły poselskie nie tylko zanalizowały sytuację w przemyśle ceramiki budowlanej oraz stopień pokrycia potrzeb w tym zakresie, ale w ścisłym współdziałaniu z prezydiami rad narodowych opracowały również programy działania doraźne i długofalowe.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Programy długofalowe wiążą się z projektami nowych inwestycji, tj. z budową zakładów o wysokim stopniu zmechanizowania prac; programy doraźne obejmują szereg posunięć organizacyjnych i technicznych, niewymagających znaczniejszych nakładów, a dających szybkie efekty. W szeregu województwach proponuje się podjąć produkcję w cegielniach dotychczas nieczynnych. [NIECZYTELNE] produkcją cegły z polowego wypału przez zespoły [NIECZYTELNE] jej efekty w tym zakresie uzyska się w województwach: bydgoskim, kieleckim, lubelskim, łódz.im, gdańskim WZP postulują m.in. zabezpieczenie w ramach wojewódzkiego rozdziału robót realizacji wszystkich nakładów inwestycyjnych przemysłu materiałów budowlanych objętych planem na lata 1967- 1970; przyśpieszenie opracowania typowej dokumentacji zakładów ceramicznych o różnych wielkościach produkcyjnych, utrzymanie produkcji w zakładach przewidzianych do likwidacji, jak również uruchamianie zakładów nieczynnych; zabezpieczenie środków finansowych na realizację programów intensyfikacji produkcji materiałów ściennych; powołanie wojewódzkich i powiatowych zespołów koordynacyjnych produkcji materiałów budowlanych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Zamierzenia w dziedzinie wzrostu produkcji prefabrykatów budowlanych stwarzają konieczność rozwiązania deficytu kruszyw, żużla i innych surowców. Wszystkie województwa zgłaszają postulaty w sprawie przyspieszenia badań geologicznych, opracowań dokumentacji i zabezpieczenia, środków na rozbudowę bazy surowców naturalnych oraz podjęcia szerszych prób wykorzystywania surowców zastępczych. Poszczególne WZP wskazują na szereg dróg i możliwości złagodzenia deficytu w tej dziedzinie; i tak na przykład Katowice widzą źródło dodatkowego uzysku żużla w hałdach hutniczych, Poznań postuluje sfinalizowanie badań i podjęcie decyzji w sprawie wykorzystania popiołów lotnych w rejonie Konina.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Istnieje również konieczność wydania odpowiednich aktów normatywnych i wytypowania resortów wiodących oraz placówek naukowo-badawczych zajmujących się całokształtem zagospodarowania odpadów przemysłowych w kraju.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">WZP poświęciły wiele uwagi problematyce produkcji prefabrykatów, wskazując na potrzebę podjęcia kroków zabezpieczających wzrost tej produkcji w stopniu gwarantującym pokrycie obecnych i przyszłych potrzeb. Wskazując na potrzebę budowy nowych obiektów, względnie na modernizację i rozbudowę istniejących zakładów, zespoły zwróciły również uwagę na konieczność szerszego rozwijania produkcji materiałów ściennych w ramach produkcji pomocniczej przedsiębiorstw budowlano montażowych oraz na szersze wykorzystywanie potencjału produkcyjnego spółdzielczości. Stąd konieczność ustalenia i zaktualizowania profilu asortymentowego produkowanych prefabrykatów, rozwijania tej produkcji przy zabezpieczeniu jej środków finansowych, siły roboczej itp.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Wojewódzkie zespoły poselskie zwróciły uwagę na nierównomierne rozmieszczenie masy towarowej materiałów budowlanych. Innym problemem wymagającym uregulowania jest zabezpieczenie środków transportu do przewozu materiałów budowlanych w celu wyeliminowania strat ponoszonych w wyniku niewłaściwego transportu betonów i ceramiki.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W oparciu o analizy przeprowadzone przez WZP, podkomisja widzi konieczność dokonania szczegółowej analizy bilansów zapotrzebowania i produkcji materiałów budowlanych; bilanse takie powinny być aktualizowane. W oparciu o nie należy dążyć do uruchamiania produkcji zwłaszcza deficytowych asortymentów. Należy również doprowadzić do pełnej realizacji przez wszystkie zainteresowane resorty zadań planowych w dziedzinie produkcji materiałów budowlanych, przy czym przestrzegana być winna nie tylko wielkość produkcji, lecz także jej układ asortymentowy, jak również harmonogramy dostaw w powiązaniu z cyklem budownictwa.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Tadeusz Jańczyk (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Leon Kasman (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Stanisław Hasiak (PZPR), Józef Raźny (SD), Feliks Starzec (ZSL), Józef Macichowski (PZRR - sekretarz WZP w Koszalinie), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Bolesław Bednarek (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Mieczysław Gajewski (PZPR - sekretarz WZP w Łodzi) oraz Piotr Gajewski (PZPR - zastępca przewodniczącego Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Kazimierz Secomski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Julian Kole oraz Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - Marian Ożewiński.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Z pozytywną oceną spotkały się w toku dyskusji decyzje rządu, zmierzające do usprawnienia procesu inwestycyjnego. Wskazywano, że trzeba, by zarówno organa rządowe, jak i zainteresowane komisje sejmowe pilnie śledziły realizację tych decyzji, co pozwoli w porę uchwycić słabe punkty i podjąć środki zaradcze.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Poważne kwoty przeznaczone na rozwój przemysłu materiałów budowlanych i przedsiębiorstw wykonawczych należy tak wykorzystywać, aby złagodzić poważne dziś dysproporcje między poszczególnymi terenami.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Rozwój produkcji materiałów. budowlanych musi nadążać za wzrostem zadań i rozbudową potencjału wykonawczego. Za niezmiernie cenne, tym cenniejsze, że uwzględniające potrzeby i możliwości poszczególnych regionów kraju, uznano wnioski przedstawione przez wojewódzkie zespoły poselskie. Postulowano, by stały się one przedmiotem studiów zainteresowanych resortów i by zostały włączone do programów usprawniania procesu inwestycyjnego.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Dążyć trzeba - zdaniem posłów - by usprawnianie procesu inwestycyjnego objęło wszystkie dziedziny inwestowania, a więc zarówno budownictwo przemysłowe, jak i socjalno-komunalne, mieszkaniowe, wiejskie.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Usprawnienie procesu inwestycyjnego w budownictwie przemysłowym zmierzać powinno przede wszystkim dc skrócenia cykli inwestycyjnych, do likwidacji tzw. poślizgów.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W dziedzinie budownictwa mieszkaniowego dążyć trzeba nie tylko do poważnego postępu ilościowego, lecz również do podnoszenia jakości i standardu tego budownictwa, do zwiększania jego funkcjonalności. Już dziś przygotować się trzeba do zaspokojenia w kolejnej 5-latce rosnących potrzeb w tym zakresie.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Wiele miejsca w dyskusji poświęcono problemom budownictwa wiejskiego, w tym m.in. wykorzystaniu miejscowych możliwości pokrycia deficytu materiałów ściennych. Uznając, że ranga tego budownictwa jest określana jego wpływem na wzrost produkcji rolnej, postulowano stworzenie szerszych możliwości wykorzystania wszystkich form inicjatywy terenowej, a zwłaszcza wykorzystania wniosków wysuniętych w opracowaniach wojewódzkich zespołów poselskich.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Opracowania WZP spotkały się z wysoką oceną występujących w dyskusji przedstawicieli resortów, którzy zapewnili, że zawarte w tych opracowaniach wnioski zostaną uwzględnione w toku dalszych prac nad usprawnianiem procesu inwestycyjnego.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR) stwierdził, że zarówno referaty, jak i dyskusja wykazały słuszność podjętych ostatnia przez rząd decyzji zmierzających do usprawnienia procesu inwestycyjnego. Decyzje te stanowią realizację dezyderatów wysuniętych przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, Komisję Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, jak również w toku plenarnych obrad Sejmu.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Niezbędna jest dalsza koncentracja zadań inwestycyjnych, zarówno w planach, jak i w procesie ich realizacji.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Doskonalenie organizacji wykonawstwa i zaopatrzenia inwestycji musi być procesem stałym, nieustannie korygowanym stosownie do potrzeb, które dyktuje życie.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Szczególnie cenne wnioski zawarte są w opracowaniach wojewódzkich zespołów poselskich. Komisja przekaże te wnioski zainteresowanym resortom w celu wprowadzenia ich do programów działania.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Komisja zleciła zespołowi poselskiemu opracowanie projektu dezyderatów.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">O AKTUALNEJ SYTUACJI W REALIZACJI PLANU INWESTYCYJNEGO</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Informacja złożona przez zastępcę Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Kazimierza Secomskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 kwietnia 1967 r.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Ocena realizacji planu inwestycyjnego w I kwartale br. wymaga nawiązania do ostatecznych rezultatów realizacji tego planu w roku ubiegłym, ujawnienia zaistniałych wówczas niedociągnięć i braków, w celu wyciągnięcia odpowiednich wniosków i zastosowania kroków zaradczych.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">W 1966 r. zrealizowano zadania inwestycyjne o wartości ponad 132 mld zł, co oznacza przekroczenie założeń planu o 1,4 proc.; wskaźnik tempa wzrostu w skali rocznej wyniósł 7,6 proc. Planowany przyrost wartości nakładów wynosić miał 7,3 mld zł, osiągnięto 9,2 mld zł, czyli o 1,9 mld zł więcej.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Te pomyślne wyniki wymagają jednak skomentowania. Przekroczenie zadań planu nie nastąpiło w obrębie inwestycji grupy A objętej uchwałą Sejmu, lecz nastąpiło w grupie drobniejszych inwestycji, przede wszystkim czynów drogowych, zakupów itp.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Nie zrealizowano zadań w zakresie robót budowlanych w wysokości około 0,9 mld zł, przy przekroczeniu planu zakupów.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Od początku bieżącego roku obowiązują inne mierniki oceny realizacji planu inwestycyjnego. Podstawą oceny nie jest już globalna realizacja nakładów, lecz wartość obiektów zakończonych i oddawanych do użytku. Jeśliby zastosować wstecz ten właśnie miernik, okazałoby się, że oddane do użytku obiekty wg wartości kosztorysowej stanowiły: w 1963 r. - 69,5 proc., w 1964 r. - 73,5 proc., w 1965 r. - 66,7 proc., w 1966 r. - 75,5 proc. Elementem pozytywnym przebiegu realizacji zadań roku ubiegłego było oddanie do użytku obiektów przemysłu ciężkiego w 90,4 proc., obiektów przemysłu chemicznego w 80,5 proc. W zakresie budownictwa mieszkaniowego osiągnięto 98,8 proc. efektów. Nie osiągnięto założeń planu głównie w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego tzw. resortowego.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Przyrost efektów inwestycyjnych w postaci nowych zdolności produkcyjnych lub obsługowych był w roku ubiegłym najpomyślniejszy na przestrzeni ostatnich 4 lat. Osiągnięto zaplanowane zdolności produkcyjne i usługowe w podstawowych dziedzinach produkcji; dotyczy to przede wszystkim surówki żelaza, kwasu siarkowego, nawozów sztucznych, cementu, wapna. Nie osiągnięto w pełni zadań w zakresie węgla kamiennego, aluminium i rudy cynkowo-ołowianej.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">W myśl postanowień VI Plenum Kc PZPR uwaga aparatu odpowiedzialnego za realizację zadań inwestycyjnych koncentruje się na takich głównych dziedzinach jak: zwiększenie w szeregu województw potencjału budowlanego; przezwyciężenie opóźnień w dostawach maszyn i urządzeń; nieobejmowanie planem realizacji inwestycji niedostatecznie przygotowanych. W tej ostatniej dziedzinie nastąpiła pewna poprawa w stosunku do roku poprzedniego, niemniej jednak w planie znalazło się jeszcze 4,8 proc. inwestycji nie w pełni przygotowanych, w tym również inwestycji mieszkaniowych.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Jeśli chodzi o perspektywy realizacji planu inwestycyjnego w roku bieżącym, należy podkreślić na ogół pomyślne wyniki I kwartału.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Roczny plan budownictwa wykonany został już w wysokości 20,1 proc.; Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych zrealizowało zadania na poziomie 20,8 proc. Zakres zrealizowanych robót budowlanych wzrósł w stosunku do I kwartału 1966 r. o 12,4 proc.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Pomyślnie realizowane są inwestycje centralne i priorytetowe oraz inwestycje przedsiębiorstw i rad narodowych, a także budownictwo mieszkaniowe. Mniej pomyślna jest realizacja inwestycji zjednoczeń; nadal opieszale realizowane są zadania budownictwa mieszkaniowego resortów.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">W bieżącym roku zanotowano takie pozytywne zjawiska, jak wcześniejsze uruchomienie środków finansowych przez banki; znacznie wcześniejszy rozdział robót i skrystalizowanie portfeli zleceń budowlanych poszczególnych przedsiębiorstw; istotne złagodzenie trudności w zakresie zaopatrzenia materiałowego, w tym wyrobów hutniczych. Mniejszy był odsetek zgłoszonych do planu inwestycji niedostatecznie przygotowanych i w związku z tym mniejsza skala skreśleń. W planie terenowym na ogólną wartość około 600 mln tego rodzaju inwestycji skreślono tylko 160 mln, pozostawiając w planie 440 mln zł i tym samym dając radom narodowym szanse uzupełnienia przygotowania, zwłaszcza w zakresie inwestycji mieszkaniowych i szkolnych. Dąży się do tego, aby nakłady na budownictwo mieszkaniowe zostały wszędzie i w całej pełni wykorzystane.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Z oceny dotychczasowej realizacji zadań wyłoniły się m.in. następujące wnioski:</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">- należy przyspieszyć rozdział robót na rok 1968; wydane zostały zalecenia dotyczące zakończenia prac w tym zakresie już w lipcu oraz uwzględnienia pierwszeństwa w lokalizacji robót związanych z inwestycjami centralnymi, inwestycjami produkcyjnymi zjednoczeń, inwestycjami rolniczymi, mieszkaniowymi, szkolnymi i szpitalnymi;</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">- należy rozwinąć potencjał przedsiębiorstw budowlanych oraz realizowanie mniejszych inwestycji systemem gospodarczym;</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">- polepszyć zaopatrzenie budownictwa w środki transportu, w sprzęt i maszyny budowlane oraz w materiały budowlane i instalacyjne;</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">- ulec powinny poprawie warunki socjalno-bytowe załóg budowlanych.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">W tych dziedzinach podjęto już konkretne kroki.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">O ROZWOJU POTENCJAŁU WYKONAWCZEGO W BUDOWNICTWIE</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Informacja przedstawiona przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych - Mariana Olewińskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 kwietnia 1967 r.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Pięcioletni program inwestycyjny, przewidujący dalsze wzmożone tempo rozwoju kraju, postawił przed budownictwem, jako dzianiem gospodarki narodowej, zadanie zrealizowania w okresie 1966-1970 produkcji budowlano-montażowej o wartości 636 mld zł. Ogromna większość tych zadań przypada do wykonania uspołecznionym przedsiębiorstwom budowlano-montażowym. W związku z tym muszą one zwiększyć swą produkcję w 1970 r. o 52 proc. w stosunku do 1965 r., co oznacza konieczność uzyskiwania średniorocznego przyrostu produkcji w granicach 8-9 proc. (6 proc. w ubiegłej 5-latce), czyli konieczność znacznej intensyfikacji rozwoju potencjału wykonawczego.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Kierunki tego rozwoju muszą być dostosowane do struktury planu inwestycyjnego, a więc do założonego szybszego tempa wzrostu inwestycji przemysłowych, w tym szerszego zakresu modernizacji i rozbudowy istniejących zakładów, wysokiego tempa wzrostu budownictwa rolniczego oraz zadań w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego. Muszą także uwzględniać wysoki, bo przekraczający 70 proc., wskaźnik wzrostu robót budowlano-montażowych przewidzianych do realizacji w województwach: białostockim, bydgoskim, koszalińskim, olsztyńskim, szczecińskim i zielonogórskim, co wynika m.in. z lokalizacji na niektórych tych terenach nowych, dużych inwestycji.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">W planie 5-letnim założono szybsze tempo wzrostu robót w pierwszych 3 latach, wolniejsze w ostatnich 2 latach. Przebieg realizacji planu w roku 1966 oraz prace nad planem na lata 1968-1969 wskazały na konieczność przyjęcia bardziej równomiernego tempa wzrostu ze względu na możliwości przygotowania inwestycji do realizacji, możliwości rozwojowe przedsiębiorstw wykonawczych oraz warunki zaopatrzenia budownictwa w podstawowe materiały.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Obok wzrostu ilościowego, stają przed budownictwem zadania wydatnej i wszechstronnej poprawy jakości oddawanych do użytku obiektów.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Około 50 proc. wzrostu produkcji ma się uzyskać drogą wzrostu wydajności pracy, ok. 50 proc. - przez zwiększenie stanu zatrudnienia. Czynnikami zwiększającymi wydajność pracy będą w 60 proc. efekty postępu technicznego, a w 40 proc. usprawnienia w organizacji produkcji oraz wzmożenie dyscypliny pracy.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Ponad połowę zadań przypadających uspołecznionym przedsiębiorstwom budowlanym realizuje Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów. Budowlanych, którego produkcja zwiększy się w ciągu bieżącej 5-latki o prawie 57 proc.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">W budownictwie mieszkaniowym, które niemal w całości wykonywane jest przez organizacje resortu budownictwa, założony 20-procentowy wzrost produkcji jest zabezpieczony. Z uwagi na znaczenie budownictwa mieszkaniowego dla poprawy warunków bytowych ludności, główny nacisk położony zostanie na realizację dodatkowego zadania: wybudowania 100 tys. izb ponad założenia planu 5-letniego.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Wzrastający udział budownictwa spółdzielczego postawił przed resortem zadanie lepszego zaspokojenia wymogów spółdzielców pod względem struktury, rozwiązań funkcjonalnych, wyposażenia i jakości wykończenia mieszkań.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">W budownictwie przemysłowym podstawowe zadanie polega na opanowaniu szybszego tempa wzrostu, przy równoczesnym wydatnym skróceniu cyklów budowy.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Nadmienić należy, że według dokonanych obliczeń budownictwo w 48 proc. uzależnione jest od sprawności własnego funkcjonowania, a w 52 proc. od szeregu innych działów gospodarki, głównie od przemysłu ciężkiego, chemicznego, komunikacji i handlu zagranicznego.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Zapewnienie prawidłowej realizacji zadań inwestycyjnych bieżącego planu 5-letniego wymagało podjęcia określonych kroków w dziedzinie organizacji budownictwa. Podstawę ku temu dały decyzje kierownictwa PZPR, w wyniku realizacji których zamierza się osiągnąć przede wszystkim stabilizację kierunków działania i profilów potencjału wykonawczego budownictwa.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Chodzi zwłaszcza o odpowiednio wczesne rozpoznanie potrzeb inwestorskich w układzie gałęziowym i regionalnym oraz dostosowanie do tych potrzeb potencjału wykonawczego w drodze jego rozbudowy lub przemieszczenia. Głównym instrumentem jest tu bilansowanie i planowanie w układzie dwuletnim; system ten jest stale doskonalony - z roku na rok przyspiesza się terminy sporządzania planów. Ponadto wprowadzone w roku bieżącym nowe zasady zawierania umów pomiędzy inwestorem a generalnym wykonawcą, przewidujące ujęcie całości zadania inwestycyjnego, dają przedsiębiorstwom wykonawczym sprecyzowaną perspektywę rozwoju na okres kilkuletni.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">W I półroczu br. zostaną zakończone prace nad zaktualizowaniem i szczegółowym ustaleniem zapotrzebowania na roboty budowlano-montażowe w dalszych latach planu 5-letniego, co stanowić będzie podstawę skonkretyzowania rozwoju potencjału wykonawczego poszczególnych przedsiębiorstw. Dla zwiększenia zaś wydajności tego potencjału wprowadza się w życie prawidłowy podział pracy w organizacjach wykonawstwa, zapewniający koncentrację i specjalizację produkcji.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Usprawnienia idą w tym kierunku, by uwolnić przedsiębiorstwa resortu budownictwa od wykonywania wielu drobnych robót; przedsiębiorstwa te będą się koncentrować na realizacji podstawowych zadań, jak: budownictwo przemysłowe, masowe budownictwo mieszkaniowe, szkolne, szpitalne oraz bardziej skomplikowane budownictwo miejskie.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Resorty gospodarcze, obok wykonywania specjalnych robót, dla których mają już ukształtowaną sieć organizacji wykonawczych, będą rozwijać swój potencjał zarówno w formie systemu gospodarczego, jak i w fermie przedsiębiorstw, dla realizacji własnych remontów oraz nieskomplikowanych i niewielkich zadań inwestycyjnych, zwłaszcza modernizacyjnych.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Przedsiębiorstwa terenowe rozwiną moc produkcyjną, niezbędną dla realizacji inwestycji związanych z zagospodarowaniem miast (roboty drogowe, kanalizacyjne, wodociągowe) i ponadto, obok robót remontowych, wykonywać będą drobne i nieskomplikowane zadania inwestycyjne z zakresu budownictwa ogólnego.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Przedsiębiorstwa budownictwa rolniczego rozwijać powijany swój potencjał w takim zakresie, aby stopniowo przejmować wykonawstwo wszystkich robót w dziedzinie budownictwa ogólnego na terenach wiejskich.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Wszystkie organizacje gospodarcze powinny wykonywać drobne roboty remontowe i inwestycyjne systemem gospodarczym.</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Spółdzielczość pracy, obok realizowania usług dla ludności, będzie w większym stopniu wykorzystywana jako uzupełnienie państwowego potencjału wykonawczego w zakresie drobnych robót inwestycyjnych i remontowych. W związku z tym potrzeby materiałowe spółdzielczości będą uwzględniane w planie centralnym.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">Zdolność produkcyjna jednego przedsiębiorstwa budowlanego, wynosząca obecnie przeciętnie w skali kraju 60 mln zł wartości produkcji rocznie, wzrośnie do 80 mln w 1970 r. Potencjał przedsiębiorstwa podległych resortom budownictwa, przewyższa średni poziom krajowy i wynosi obecnie średnio 140 mln zł wartości rocznej produkcji na jedno przedsiębiorstwo; potencjał ten wzrośnie w 1970 r. do 200 mln zł.</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">W okresie 1967-1970 zostanie utworzonych ok. 120 nowych przedsiębiorstw, głównie w resortach budownictwa i gospodarki komunalnej oraz w spółdzielczości pracy.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">Zwiększanie zdolności produkcyjnej istniejących oraz tworzenie nowych przedsiębiorstw następować będzie tak, aby w 1970 r. uzyskać pewną nadwyżkę mocy produkcyjnych nad zadaniami. Ponadto tworzyć się będzie dalsze możliwości rozwojowe przedsiębiorstw na lata 1971-1975.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">Równocześnie postępować będzie pogłębienie specjalizacji przedsiębiorstw, zwłaszcza przedsiębiorstw budownictwa przemysłowego, montażowych i instalacyjnych, które obecnie część swego potencjału angażują w wykonawstwo budownictwa ogólnego, niewymagające wysokiej specjalizacji.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">W ciągu I półrocza br. mają być wdrożone zasady koordynacji branżowej obejmującej wszystkich wykonawców we wszystkich regionach kraju, niezależnie od ich przynależności organizacyjnej. Do współpracy tej przystąpią również biura projektów oraz przedstawiciele miejscowego przemysłu materiałów budowlanych i organizacji prowadzących obrót tymi materiałami - w tym celu, aby w pełni zharmonizować rozwój mocy przedsiębiorstw z rozwojem miejscowej bazy wytwórczej materiałów budowlanych i innych współdziałających dziedzin. W kolejnym etapie wymagać będzie rozważenia sprawa wprowadzenia w budownictwie systemu planowania branżowego, jako instrumentu współdziałania i rozdziału środków w proporcji do potrzeb.</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Z kolei Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych omówił zasady polityki technicznej w budownictwie polegającej przede wszystkim na zmniejszaniu pracochłonności i matariałochłonności procesów produkcyjnych. Prowadzone prace zmierzają do uruchomienia seryjnej produkcji przemysłowej zunifikowanych elementów konstrukcyjnych i niekonstrukcyjnych oraz typowych segmentów budynków.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">W budownictwie mieszkaniowym postępować będzie podobny proces unifikacji i typizacji oraz produkcji różnego rodzaju gotowych elementów. Ulegną udoskonaleniu ujęte w wojewódzkich zestawach projekty budownictwa mieszkaniowego z położeniem akcentu na podniesienie wartości użytkowej mieszkań (projektowanie na górnej granicy normatywu szczególnie małych i średnich mieszkań, eliminacja pośredniego oświetlenia kuchni w mieszkaniach średnich i dużych).</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">W dziedzinie zabezpieczenia potrzeb materiałowych budownictwa Minister Marian Olewiński wskazał, że produkcja materiałów budowlanych w okresie 1966-1970 wzrasta szybciej (ogółem o 46,8 proc.) aniżeli wzrastają roboty budowlano-montażowe (40,6 proc.). Pewien niedobór w zakresie materiałów ściennych i cementu występować będzie w pośrednich latach bieżącej 5-latki, przy pełnym jednak pokryciu potrzeb w roku 1970. Resort opracował i realizuje doraźny program działania w celu złagodzenia tej sytuacji.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">Resort podjął również starania, by doprowadzić do złagodzenia trudności, jakie budownictwo odczuwa najsilniej z powodu niedoborów i braku rezerw materiałów budowlanych produkowanych przez resorty przemysłu ciężkiego i przemysłu chemicznego.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">Planowany na lata 1966-1970 rozwój techniki zakłada znaczny wzrost uprzemysłowienia wykonawstwa (np. w budownictwie mieszkaniowym do 70 proc.) oraz rozwój mechanizacji robót. Kładzie się przy tym nacisk na rozwój kompleksowych form mechanizacji i wprowadzanie do budownictwa nowych, efektywniejszych maszyn i urządzeń. Wykonanie tego programu uzależnione jest od zapewnienia budownictwu terminowych dostaw określonego asortymentu maszyn.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">W programie zabezpieczenia usług przewozowych przewidziano znaczne zwiększenie dostaw środków transportu, lepiej przystosowanych do warunków pracy w budownictwie oraz podjęcie działań mających na celu zwiększenie gotowości technicznej i wskaźników eksploatacyjnych taboru.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">Przedsięwzięciem o dużym znaczeniu dla gospodarowania siłą roboczą i funduszem płac, które stworzyło dogodniejsze warunki do przystosowania potencjału produkcyjnego do potrzeb, jest dokonane w 1967 r. zniesienie limitowania zatrudnienia w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych resortów budownictwa i rolnictwa oraz wprowadzenie systemu korygowania funduszu płac odpowiednio do stopnia wykonania planu produkcji. Stawia to przed resortem konieczność podjęcia kroków zmierzających do: wydatnego rozwinięcia szkolenia kadr budowlanych, poprawy warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, warunków socjalnych, zwiększenia atrakcyjności pracy w budownictwie.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#">Dla zapewnienia szybkiego wzrostu potencjału produkcyjnego budownictwa niemałe znaczenie mają również podejmowane przez resort przedsięwzięcia organizacyjno-ekonomiczne, które przyczyniają się pośrednio do usprawnienia produkcji. Zaliczyć do nich należy m.in.:</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">- wykształcenie nowych, efektywniejszych form organizacji generalnego wykonawstwa;</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">- tworzenie pracowni projektowych i organizowanie służb przygotowania produkcji w przedsiębiorstwach budowlanych;</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">- wprowadzenie jednorazowego systemu rozliczeń obiektów budowlanych po ich zakończeniu i odbiorze;</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-1.86" who="#">- ograniczenie zakresu wskaźników dyrektywnych oraz niektórych norm i limitów, dla zwiększenia samodzielności przedsiębiorstw.</u> | |
| 96 | + </div> | |
| 97 | + </body> | |
| 98 | + </text> | |
| 99 | + </TEI> | |
| 100 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00037-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00037-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 37/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 37/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:3</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">37</note> | |
| 21 | + <date>1967-04-27</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00037-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 27 kwietnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Wiktora Obelewicza (PZPR), rozpatrzyła aktualną sytuację gospodarczą kraju na tle wykonania zadań planowych w I kwartale br.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli: przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu Julianem Kole i Józefem Trendotą oraz Prezes Najwyższej Izby Kontroli - Konstanty Dąbrowski.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Informację o wykonaniu zadań planowych w I kwartale 1967 r. przedstawił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski. Informację o sytuacji finansowej w I kwartale 1967 r. przedstawił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z informacją rzymską)</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Józef Łastowski (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Czesław Burski (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Igor Łopatyński (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Jan Dziemba (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), Edward Graliński (PZPR).</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">W dyskusji pozytywnie oceniono wyniki realizacji planu w I kwartale br., wskazując równocześnie, że nie przesądzają one jeszcze wyników planu rocznego, uwarunkowanych dalszym poważnym wysiłkiem wszystkich ogniw gospodarki.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Rezultatem dotychczasowych osiągnięć jest - wskazywali posłowie - pogłębienie w społeczeństwie poczucia stabilizacji.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Korzystne wyniki osiągnięte w I kwartale br. zawdzięczać należy w poważnej mierze wcielaniu w życie uchwał VII Plenum KC PZPR. Już w ubiegłym roku zahamowane zostały tendencje do nadmiernego przekraczania planów kosztem zużywania zapasów materiałów i surowców oraz produkcji w toku przeznaczonej na przyszły okres. Rytmiczność produkcji uległa poprawie w roku bieżącym. Niemniej jednak - jak wskazywano w dyskusji - nie wszędzie jeszcze podchodzi się z należytą uwagą do wniosków powołanych po VII Plenum KC zakładowych komisji usprawnień. Podkreślano, że usprawnienia organizacji pracy nie wolno traktować jak jednorazowej akcji, że musi to być proces stały, ciągle pogłębiany.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Mimo krótkiego okresu obowiązywania, nowy system finansowania przedsiębiorstw i nowy system finansowania inwestycji zdają egzamin; pozwalają one lepiej i szybciej ujawniać powstające braki i niedociągnięcia, skuteczniej je eliminować. Z uznaniem posłów spotkała się operatywność Ministerstwa Finansów w reagowaniu na płynące z terenu sygnały i postulaty.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W poważnej mierze dzięki usprawnieniom organizacji pracy zdołano osiągnąć poprawę proporcji między wzrostem produkcji, wzrostem wydajności pracy i stanem zatrudnienia. W tej dziedzinie nadal istnieją poważne rezerwy, które należy uruchamiać. Wydajność pracy mogłaby być zwiększona, gdyby pełniej wykorzystywany był w zakładach pracy fundusz postępu technicznego.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Dzięki wzrostowi produkcji niektórych artykułów rynkowych, w wielu asortymentach rynek producenta przekształcił się w rynek konsumenta stawiającego coraz wyższe wymagania jakościowe. Rynek jest całkowicie nasycony w niektóre towary, jednakże nie wykorzystuje się w pełni możliwości ich sprzedaży. Towary te nie docierają w odpowiednim czasie i w odpowiedniej ilości do niektórych rejonów, a zwłaszcza na wieś. Postulowano aktywizację handlu takimi towarami, bardziej elastyczną politykę cen oraz zmianę profilu produkcji niektórych zakładów produkujących te towary.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Wiele uwagi poświęcili posłowie prawidłowemu kształtowaniu się zapasów. Ich stan i struktura nie powinny ani na chwilę schodzić z pola widzenia działaczy gospodarczych. Ich prawidłowe kształtowanie jest funkcją przystosowania produkcji do potrzeb rynku.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Omawiając zagadnienia handlu zagranicznego, zwrócono szczeciną uwagę na konieczność dalszej aktywizacji produkcji eksportowej; wskazano, że obowiązujący system bodźców nie we wszystkich przypadkach należycie preferuje najbardziej korzystny dla gospodarki narodowej eksport. System nagradzania w niedostatecznej mierze zabezpiecza interesy kooperantów, nie uwzględnia należycie rozwoju produkcji antyimportowej.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski oraz Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Przewodniczący obradom poseł Wiktor Obolewicz (PZPR) stwierdził:</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Z przebiegu dyskusji wynika, że Komisja z zadowoleniem przyjęła pozytywne rezultaty osiągnięte przez naszą gospodarkę w I kwartale br. Te pozytywne rezultaty, to przede wszystkim wykonanie i przekroczenie zadań planowych, zwłaszcza przez przemysł, znaczna poprawa rytmiczności produkcji i jej efektywności ekonomicznej.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Jak wynika z dyskusji, Komisja widzi w tych osiągnięciach rezultat działania nowego systemu planowania i zarządzania, stosowania nowych mierników produkcji oraz rezultaty realizacji uchwał VII Plenum KC PZPR. Komisja zwraca uwagę na konieczność utrwalenia tych pozytywnych wyników.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Jednocześnie w toku dyskusji zwrócono uwagę na występujące jeszcze napięcia, trudności i zjawiska negatywne, w szczególności: w zakresie handlu zagranicznego, w zakresie przystosowania produkcji do potrzeb rynku, w zakresie zbyt niskiego jeszcze wzrostu wydajności pracy, przekroczenia planu zatrudnienia i nieprawidłowości w kształtowaniu się zapasów.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Komisja postuluje skoncentrowanie uwagi czynników gospodarczych na tych odcinkach.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">O WYKONANIU ZASAD PLANOWYCH W I KWARTALE 1967 R.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Informacja złożona przez Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefana Jedrychowskiego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 27 kwietnia 1967 r.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Pierwszy kwartał br. cechowała wzmożona aktywność gospodarcza prawie we wszystkich dziedzinach.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Produkcja przemysłowa wzrosła w porównaniu z I kwartałem roku ubiegłego o 8,5 proc., wobec założonego w plaśnie rocznym wzrostu o 6,2 proc. Najwydatniej wzrosła produkcja Ministerstwa Przemysłu Chemicznego - o 13,8 proc., Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego - o 11,6 proc. i Ministerstwa Przemysłu Lekkiego - o 7,3 proc.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Poprawiła się także rytmiczność realizacji planu produkcji, zwłaszcza w przemyśle maszynowym.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Wydajność pracy w przemyśle, mierzona wartością produkcji globalnej przypadającej na 1 zatrudnionego, wzrosła o 4,8 proc., wobec założonego w planie rocznym wzrostu o 3,6 proc.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Zatrudnienie wzrosło o 3,5 proc., a więc przekroczyło założenia planu rocznego, który przewiduje wzrost zatrudnienia o 2,9 proc., ale tempo wzrostu było niższe niż w roku ubiegłym.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Nadal trwa pomyślna sytuacja paliwowo-energetyczna w kraju, przy wysokim stanie zapasów węgla.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Produkcja hutnictwa wzrosła, o 8,7 proc., co pozwoliło na poprawę zaopatrzenia w wyroby hutnicze i na wzrost stanu zapasów.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Dzięki realizacji uchwał VII Plenum KC PZPR, poprawiła się rytmiczność produkcji w przemyśle maszynowym. Rysują się w związku z tym możliwości przekroczenia planu produkcji tej gałęzi przemysłu; chodzi obecnie o właściwe ukierunkowanie tego przekroczenia planu, tzn. żeby nastąpiło ono w tych asortymentach, które są najbardziej potrzebne na eksport i dla rynku.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">W przemyśle chemicznym nastąpił znaczny wzrost produkcji niektórych wyrobów, jak np. amoniaku syntetycznego o 35 proc., co wiąże się przede wszystkim z uruchomieniem pierwszych trzech ciągów amoniaku w zakładach Puławy I. Nastąpił również znaczny wzrost produkcji tworzyw sztucznych - o 25 proc., włókien syntetycznych - o 21 proc. i chloru - o 11 proc., jednakże wzrost zapotrzebowania w gospodarce na niektóre artykuły chemiczne wyprzedza często wzrost produkcji.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Na uwagę zasługuje wykonanie planu produkcji wszystkich podstawowych asortymentów mineralnych materiałów budowlanych, z wyjątkiem szkła okiennego; w produkcji cegły osiągnięto pewne nadwyżki, co nie oznacza jednak pełnego pokrycia potrzeb rynku na wyroby ścienne.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">W przemyśle lekkim znacznie, bo o 22 proc. wzrosła produkcja wyrobów pończoszniczych, dziewiarskich - o 13,5 proc., tkanin z jedwabiu sztucznego - o 12 proc., przędzy wełnianej - o 11 proc., tkanin lnianych i pakulanych - o 8 proc. Świadczy to o dość elastycznym dostosowywaniu się przemysłu lekkiego do potrzeb rynku, bo właśnie na te artykuły istnieje w tej chwili największe zapotrzebowanie, co oczywiście nie znaczy, że wszystkie potrzeby asortymentowe są już pokryte.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Udział wydajności pracy w przyroście produkcji wyniósł 58,9 proc. i był wyższy niż przewidziano w planie rocznym i wyższy niż w pierwszym kwartale 1966 roku.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">W rolnictwie mamy na ogół sytuację korzystną, chociaż w rolnictwie trudno ocenić sytuację po I kwartale. Stan ozimin w większości rejonów kraju jest niezły, mamy natomiast pewne straty w zasiewach żyta w szeregu powiatów w województwach wschodnich.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Pomyślnie przebiega zaopatrzenie na kampanię siewną w nasiona roślin uprawnych, w sadzeniaki kwalifikowane, w środki ochrony roślin. Pomyślnie przebiegała również kontraktacja, w szczególności kontraktacja zbóż, przed którą zostały postawione znacznie większe zadania. Poprawiło się zaopatrzenie w nawozy mineralne, których dostawy wzrosły o 26,5 proc.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Wartość ciągników, maszyn i narzędzi rolniczych sprzedanych indywidualnym gospodarstwom i kółkom rolniczym była o 39 proc. wyższa aniżeli w roku ubiegłym. Sprzedaż pasz treściwych dla gospodarstw indywidualnych i spółdzielczych wzrosła o 21,5 proc.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Marcowy spis reprezentacyjny pogłowia nadal wyraża tendencje do wzrostu pogłowia. Według tego spisu pogłowie bydła wzrosło o 6,6 proc. w stosunku do stanu sprzed roku, pogłowie krów o 4,7 proc. pogłowie trzody chlewnej o 5,1%, pogłowie owiec o 3,3 proc. Mimo, że plan skupu żywca w I kwartale został wykonany w 99,5 proc., to jednak osiągnął największy dotychczasowy poziom. Wysoki jest także poziom kontraktacji na II kwartał br. Rekordowy był również poziom skupu mleka, który był wyższy o 7,3 proc. aniżeli w roku ubiegłym.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Sprawa inwestycji i budownictwa była omawiana szczegółowo na poprzednim posiedzeniu komisji. Stwierdzić można ogólnie, że w I kwartale nakłady inwestycyjne były o 13,3 proc, wyższe aniżeli w I kwartale roku ubiegłego. Stopień zaawansowania wykonania planu rocznego jest więc lepszy niż w roku ub. W ubiegłym roku ujawniła się tendencja do przekraczania planów inwestycji drobnych, pozalimitowych, szybko rentujących się, czynów społecznych, oraz inwestycji przedsiębiorstw i zjednoczeń, a także zakupów maszyn i urządzeń we wszystkich kategoriach inwestycji; równocześnie niepełna była realizacja podstawowych inwestycji planu centralnego i terenowego. Program działania zmierzający do poprawy sytuacji przedstawiony został Komisji na poprzednim posiedzeniu.</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">W I kwartale br. oddano do użytku 22 tysiące mieszkań 61 tysięcy izb mieszkalnych i o 877,5 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni mieszkalnej. Oznacza to wzrost odpowiednio o 2 proc., 3,5 proc i 2,7 proc. w stosunku do roku ubiegłego. Budownictwo spółdzielcze mierzone powierzchnią użytkową mieszkań wzrosło o 20 proc., nie osiągając jednak tempa założonego w planie rocznym.</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">Jak już wskazano na wstępie, wzrost zatrudnienia był wyższy aniżeli przewidywano w założeniach planu. Na rynku pracy nadal nie jest w pełni pokryte zapotrzebowanie szeregu przedsiębiorstw na robotników kwalifikowanych. Fundusz płac był w okresie 2 miesięcy tego roku wyższy o 9,5 proc. aniżeli w analogicznym okresie ubiegłego roku.</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">Dalszej poprawia uległo zaopatrzenie rynku, szczególnie w artykuły żywnościowe. Wzrost zaopatrzenia w mięso i drób wyniósł 8,2 proc. w stosunku do odpowiedniego okresu roku ubiegłego.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Nastąpiła wyraźna poprawa zaopatrzenia w tkaniny bawełniane i bawełnopodobne, obuwie, natomiast pewne trudności występują nadal w zaopatrzeniu w tkaniny wełniane, jedwabne, obuwie gumowe.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">Na koniec roku ubiegłego stan zapasów w przemyśle uspołecznionym był o 10,8 proc. wyższy aniżeli na koniec 1965 r. Zapasy materiałów wzrosły o 11,6 proc, półfabrykatów i produkcji w toku - o 14,3 proc., wyrobów gotowych - o 9,5 proc. 81,2 proc. stanu zapasów stanowiły zapasy mieszczące się w granicach normatywu, 14,9 proc. - celowe zapasy sezonowe i rezerwy; zapasy zbędne stanowiły 1,6 proc. i zapasy nadmierne - 2,3 proc.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">Z uwagi na to, że gospodarka nasza odczuwa trudności zaopatrzeniowe na poszczególnych odcinkach - ministerstwa zostały zobowiązane do przeanalizowania przyczyn nieprawidłowego kształtowania się wzrostu zapasów.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Eksport w I kwartale br. wzrósł o 14,5 proc., import natomiast osiągnął poziom 99,9 proc. odpowiedniego okresu ub. roku. O 23,4 proc. wzrósł eksport maszyn i urządzeń.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Saldo obrotów towarowych zarówno z krajami socjalistycznymi, jak i kapitalistycznymi było dodatnie. Te wyniki I kwartału oznaczają jednakże tylko złagodzenie trudności w zrównoważeniu bilansu handlowego i płatniczego, które zarysowały się w 1966 r.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">Główne zadania polityki gospodarczej na ten rok to:</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">- zapewnienie równowagi w handlu zagranicznym, w bilansie handlowym i płatniczym z zagranicą, co trzeba osiągnąć przez aktywizację eksportu i przez zachowanie dyscypliny importowej;</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">- lepsze dostosowanie produkcji pod względem asortymentu i jakości do potrzeb rynku, - utrwalenie korzystnych zmian w proporcjach ekonomicznych, w szczególności utrwalenie osiągnięć w dziedzinie poprawy tempa wzrostu wydajności pracy i rytmiczności produkcji, osiągnięć, które wystąpiły w rezultacie realizacji uchwał VII Plenum Komitetu Centralnego PZPR, - usprawnienie budownictwa inwestycyjnego, przede wszystkim przez uzupełnienie rozwoju sieci przedsiębiorstw budowlano-montażowych, poprawę zaopatrzenia materiałowego, mechanizację robót budowlano-montażowych, a także uregulowanie sprawy zatrudnienia, - usprawnienie gospodarki zapasami, zbadanie przyczyn narastania zapasów zbędnych, poprawa w ogóle całego systemu organizacji i planowania zaopatrzenia, - poprawa rentowności i zwiększenie akumulacji przedsiębiorstw.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">O TENDENCJACH ROZWOJOWYCH SYTUACJI FINANSOWEJ W I KWARTALE 1967 R.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Informacja złożona przez Ministra Finansów - Jerzego Albrechta na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 27 kwietnia 1967 r.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">W roku 1966 wzrost dochodów budżetu państwa był o około 6 proc. wyższy niż planowany. Wydatki budżetu państwa były również o około 6 proc. wyższe niż planowano, co wynikało głównie z potrzeby wyposażenia przedsiębiorstw przemysłowych w fundusze i niezbędne dla sfinansowania części środków obrotowych oraz planowego przyrostu zapasów i inwestycji w pierwszym roku działania nowego systemu finansowego. Poza tym ponadplanowe wydatki objęły regulacje płac oraz zwiększenie inwestycji w gospodarce taranowej i w budownictwie, zwłaszcza w zakresie zwiększenia potencjału przerobowego.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">W I kwartale 1967 r. tempo wzrostu dochodów budżetu państwa było nieco niższe niż założone w planie rocznym. Wykonanie rocznego planu dochodów wyniosło w I kwartale 23,8 proc. Nie na wszystkich odcinkach zadania w zakresie akumulacji finansowej realizowane były pomyślnie. Rada Ministrów w powziętej ostatnio uchwale zobowiązała ministrów i przewodniczących prezydiów WRN do dokonania analizy przyczyn osłabienia tempa wzrostu akumulacji finansowej.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Sytuację finansową przedsiębiorstw należy rozpatrywać w świetle działania nowego systemu finansowego, którego podstawowym założeniem jest powiązanie funduszów przedsiębiorstw i bodźców materialnego zainteresowania z kształtowaniem się rentowności. W ubiegłym roku ok. 60 proc. zjednoczeń objętych nowym systemem finansowym osiągnęło lub przekroczyło dyrektywne wskaźniki rentowności. W bieżącym roku system ten zaczyna działać w całej rozciągłości. Trudno jeszcze na podstawie wyników I kwartału ocenić w pełni jego funkcjonowanie, można jednak stwierdzić już obecnie, że nowy system sprawia, iż wyniki gospodarowania wyróżniaj odbijają się na sytuacji finansowej przedsiębiorstw i to jest jego niewątpliwą zaletą. Dalsze efekty zależeć będą w znacznej mierze od konsekwentnego, stosowania zasad nowego systemu.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Zgodnie z założeniami planu realizowane są dochody w postaci podatków i opłat od wiejskich gospodarstw indywidualnych. Wzrastają wpływy od rzemiosła, co wynika z jego dynamicznego rozwoju.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">Przewidziane na rok bieżący wydatki budżetu państwa zrealizowano w I kwartale w 25,5 proc. Przyspieszenie realizacji wydatków nastąpiło zwłaszcza w dziale inwestycji, co miało na celu stworzenie warunków płynnego ich finansowania. Stopniowo w miarę podejmowania nowych przedsięwzięć inwestycyjnych, wdrażane są nowe zasady finansowania inwestycji, polegające na następowaniu środków budżetowych środkami własnymi przedsiębiorstw i zjednoczeń oraz kredytem bankowym. Wykorzystanie instytucji oprocentowania stwarza bodziec oddziałujący na obniżkę kosztów inwestycji i terminowe włączanie ich do eksploatacji. Nowe zasady wpłynęły już na lepsze przygotowanie inwestycji do realizacji, zwłaszcza od strony dokumentacyjnej, przyspieszają proces koncentracji nakładów. Te pozytywne efekty przemawiają za rozszerzeniem kredytowej formy finansowania inwestycji.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">Zgodnie z założeniami realizowane są wydatki budżetowe na rolnictwo, na transport i łączność, na naukę.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">Wydatki na finansowanie usług socjalnych i kulturalnych zrealizowano w I kwartale w ponad 25 proc. planu rocznego.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Realizacja budżetów terenowych kształtuje się na poziomie analogicznego okresu roku ubiegłego. Dąży się do dalszego usprawniania funkcjonowania budżetów terenowych, poprzez próby uproszczenia trybu finansowania jednostek budżetowych. Eksperyment taki wprowadzony został na terenie kilku województw.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">Z funduszu aktywizacji małych miast obejmującego kredyty inwestycyjne uruchomiono dotychczas około 150 mln zł na ogólną sumę 200 mln kredytów przewidzianych na rok bieżący. Uwzględniono przede wszystkim te wnioski prezydiów WRN, które zapewniały możliwość rozpoczęcia planowanych inwestycji jeszcze w roku bieżącym. Wnioski te dotyczą w 72 proc. - rozbudowy, modernizacji i budowy zakładów przemysłowych w 27 proc. - zakładów usługowych.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Począwszy od bież. roku rady narodowe małych miast dysponują tzw. funduszem miejskim przeznaczonym na budowę, remont i konserwację urządzeń komunalnych, socjalnych itp.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Funduszem tym, objęto 545 miast liczących poniżej 10 tys. mieszkańców. Analiza opracowanych planów wykorzystania funduszu miejskiego w kilkunastu miejscowościach wykazała, iż najwięcej środków z tego tytułu przeznacza się na gospodarkę komunalną i mieszkaniową. Dalsze rozszerzenie zasięgu funduszu miejskiego na miasta liczące powyżej 10 tys. mieszkańców będzie mogło być rozpatrzone w latach następnych, w zależności od związanych z tym skutków finansowych i możliwości ich pokrycia z budżetu centralnego.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">W I kwartale br. podobnie jak w roku ubiegłym, utrzymywała się tendencja wysokiego wzrostu zasobów pieniężnych ludności. Wpływa na to normalna skłonność do oszczędzania towarzysząca wzrostowi dochodu ludności z tytułu wynagrodzeń za pracę (o 8,5 proc. więcej w porównaniu z I kwartałem ubiegłego roku), ale także częściowo występujące asortymentowe i jakościowe braki w zaopatrzeniu rynku.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">Wzrostowi wkładów oszczędnościowych w I kwartale towarzyszył dalszy rozwój akcji kredytowej mającej na celu popieranie rozwoju rolnictwa i rzemiosła. Wypłaty kredytów obrotowych i inwestycyjnych dla gospodarki chłopskiej wyniosły w I kwartale 6,4 mld zł i były wyższa o ok. 21 proc. niż w I kwartale ub. roku.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Wzrosły zwłaszcza kredyty inwestycyjne, co wiązało się m.in. z możliwościami zwiększenia dostaw niektórych materiałów budowlanych. Wysoką dynamikę wykazują kredyty dla rzemiosła, które w porównaniu z I kwartałem ubiegłego roku wzrosły o 30 proc.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Na nieco niższym poziomie kształtowały się kredyty na zakupy ratalne, co wynika z ograniczenia sprzedaży ratalnej przede wszystkim samochodów osobowych i lodówek. Rozważana już obecnie możliwość wprowadzenia dalszych udogodnień sprzedaży ratalnej tych towarów, których podaż na rynku jest duża.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Przedstawione tendencje rozwoju sytuacji finansowej można scharakteryzować w następujący sposób:</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">- kształtowanie się wyników akumulacji finansowej przemysłu w I kwartale br. wskazuje na konieczność skoncentrowania uwagi w najbliższym czasie na wynikach finansowych gospodarki przedsiębiorstw, - wydatki budżetu państwa związane z finansowaniem potrzeb rozwoju gospodarki i usług socjalno-kulturalnych wykasują stosunkowo nieznaczne przekroczenie założeń planowych, możliwe do sfinansowania z przewidzianych w budżecie rezerw;. Tym niemniej pewne trudności w realizacji planu dochodów wskazują na potrzebę oszczędnego gospodarowania środkami budżetowymi.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">Wzrost zasobów pieniężnych ludności i pewne osłabienie dynamiki obrotów w handlu wewnętrznym wskazują na potrzebę dalszej poprawy asortymentowej i jakościowej w zaopatrzeniu rynku.</u> | |
| 78 | + </div> | |
| 79 | + </body> | |
| 80 | + </text> | |
| 81 | + </TEI> | |
| 82 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00038-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00038-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 38/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 38/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:4</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">38</note> | |
| 21 | + <date>1967-06-15</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00038-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 15 czerwca 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności w 1966 r.:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- Komitetu Nauki i Techniki, - Głównego Urzędu Statystycznego oraz uchwaliła dezyderaty dotyczące realizacji planu inwestycyjnego.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z zastępcy Przewodniczącego - Bolesławem Adamskim i Wacławem Czachórskim;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Głównego Urzędu Statystycznego z prezesem - Wincentym Kawalcem i wiceprezesami - Stanisławem Rogiem i Leonem Rzendowskim;</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem, dyrektorem Zespołu - Edwardem Demidowskim i dyrektorem departamentu - Aleksandrem Ivanką, oraz przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Urzędu Rady Ministrów.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności. Komitetu Nauki i Techniki w 1966 r. złożył poseł Józef Łastowski (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Bronisław Warowny (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Władysław Kuszyk (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Zdzisław Siedlewski (SD), Eugeniusz Witek (ZSL) i Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili zastępcy Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - Wacław Czachórski i Bolesław Adamski.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Zarówno w sprawozdaniu, jak i w dyskusji wskazywano na poważne postępy osiągnięte przez Komitet Nauki i Techniki w działalności koncepcyjnej, planistycznej, koordynacyjnej, normatywnej i merytorycznej.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W wyniku działalności Komitetu osiągnięto poprawę w dziedzinie koncentracji i przyspieszenia badań naukowych, poprawę zaopatrzenia w aparaturę i urządzenia niezbędne do prowadzenia prac naukowo-badawczych. W większym niż dotychczas stopniu Komitet inspirował - zgodnie z potrzebami gospodarki narodowej - kierunki badań naukowych.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Zwracając uwagę na poprawę, jaką obserwuje się w dziedzinie koordynacji badań naukowych, wskazywano na konieczność dalszego jej pogłębienia, przy równoczesnym uwolnieniu Komitetu od wszelkiego rodzaju czynności administracyjnych.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Komitet zbyt szczegółowo zajmuje się rozwojem techniki i badań stosowanych w poszczególnych branżach przemysłowych, przy niedostatecznej koordynacji problemów międzyresortowych i między branżowych. Komitet powinien ograniczać się do wskazywania kierunków działania wynikających z ogólnych potrzeb państwa, bez zajmowania się szczegółami i rozpraszania swej działalności w ramach poszczególnych resortów i branż.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Mimo postępów w tej dziedzinie, badania naukowe są wciąż jeszcze nadmiernie rozproszone, zdarzają się wypadki dublowania badań naukowych. Koncentrując te badania, trzeba równocześnie ściślej wiązać je z potrzebami praktyki, głównie z potrzebami przemysłu.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Przedmiotem stałej troski Komitetu winien być taki dobór tematyki badań naukowych, który zapewniłby najwyższą efektywność nakładów ponoszonych na te badania.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Równie ważne jest zapewnienie szybkiego i sprawnego wdrażania osiągnięć nauki do praktycznej realizacji; postępy w tej dziedzinie, choć poważne, nie mogą być uznane za zadowalające.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Niezadowalające jest jeszcze wykorzystanie Funduszu Postępu Technicznego. To samo dotyczy funduszu nagród, którego dysponowanie należałoby - zdaniem niektórych dyskutantów - zdecentralizować i uelastycznić, przekazując część środków i uprawnień do zjednoczeń. Pozwoli to uczynić z nagród skuteczniejszy niż dotąd bodziec zarówno dla pracowników naukowo-badawczych, jak i dla praktyków.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Równocześnie z wdrażaniem do praktyki wyników własnych badań naukowych, konieczne jest szersze korzystanie z osiągnięć zagranicznych. Warunki do tego stworzyć może m.in. rozbudowa informacji naukowo-technicznej.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Wskazywano na występujące jeszcze nieprawidłowości w rozmieszczeniu wysoko kwalifikowanych kadr. Stosunkowo słaba ilościowo i jakościowo jest obsada komórek naukowo-badawczych w stosunku do zakładów produkcyjnych. Wewnątrz komórek naukowo-badawczych niedostateczna jest ilość pracowników technicznych pomocniczych, co powoduje obciążenie pracowników naukowo-badawczych pracami niewymagającymi wysokich kwalifikacji. Wskazywano również na konieczność bardziej starannego doboru kadr zaplecza naukowo-badawczego.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W wyższych uczelniach obserwuje się pewien separatyzm katedr naukowych, podczas gdy należałoby większą uwagę poświęcić badaniom prowadzonym na szerszej płaszczyźnie.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Komisja stwierdziła, że w 1966 r. Komitet Nauki i Techniki dokonał dużego wysiłku zmierzającego do dalszej poprawy organizacji i może się poszczycić dalszymi osiągnięciami tak na polu techniki, jak i nauki i wspólnego ich powiązania.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Komisja postanowiła przyjąć sprawozdanie Komitetu Nauki i Techniki z wykonania budżetu i działalności w roku 1966.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Głównego Urzędu Statystycznego w roku 1966. Sprawozdawcą był poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Zdzisław Balicki (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Krystyna Biernacka (SD), Józef Lastowski (PZPR) i Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Prezes Głównego Urzędu Statystycznego - Wincenty Kawalec oraz wiceprezesi - Stanisław Róg i Leon Rzendowski.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W dyskusji i referacie wysoko oceniono postępy w działalności GUS. Stwierdzono, że program prac GUS w 1966 r. został, w porównaniu do lat ubiegłych, znacznie poszerzony; GUS rozwijał zakres działalności i udoskonalał metody pracy. Wprowadzono szereg zmian organizacyjnych oraz powołano Zakład Badań Statystyczno-Ekonomicznych i jego pracownie regionalne. Udoskonalono system zbierania informacji i ogłaszania wyników badań, poprawiła się jakość analiz i komentarzy. Wzmożone starania o mechanizację i wyposażenie biur statystycznych w niezbędne środki techniczne oraz o podniesienie poziomu pracowników. Planowane badania w zasadzie wykonano w pełni.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Podjęto nowe formy walki z nielegalną sprawozdawczością. Przeprowadzono, w porozumieniu z prezydiami wojewódzkiej i miejskiej rady narodowej w Krakowie, eksperyment służący uproszczeniu i usprawnieniu terenowej sprawozdawczości statystycznej, osiągając pozytywne wyniki.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Postulowano w dyskusji dalsze rozszerzenie zakresu badań w skali regionów.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności GUS w 1966 r.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja uchwaliła dezyderaty w sprawie usprawnienia procesu inwestycyjnego. Problem ten był przedmiotem obrad Komisji w dniu 19 kwietnia 1967 r. (por. BPS)371/IV kad.).</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Wprawdzie - jak stwierdził przewodniczący obradom-poseł Stanisław Cieślak - wiele z wysuniętych wówczas postulatów zostało już zrealizowanych, względnie jest w toku realizacji, co znalazło potwierdzenie na ostatnim posiedzeniu Sejmu, niemniej słuszne jest sprecyzowanie stanowiska Komisji w najważniejszych, jej zdaniem, sprawach.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">W uchwalonych dezyderatach Komisja postuluje m.in.:</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">- doskonalenie metody bilansowania materiałowego w oparciu o prawidłowo określone zapotrzebowanie na konkretne asortymenty materiałów budowlanych;</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- mniejsze inwestycje terenowe, zwłaszcza w pionach spółdzielczości i w dziale gospodarki komunalnej, w większym zakresie powinny być wykonywane systemem gospodarczym przez powoływane do tego celu brygady, zespoły itp. Wyniki ich pracy zależą w dużym stopniu od poziomu wyposażenia w lekki sprzęt budowlany; w planie na 1968-1969 przewidzieć należy wzrost produkcji tego sprzętu zarówno w przemyśle kluczowym, jak i w przemyśle terenowym podległym radom narodowym;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">- zwiększenie mocy przerobowych przedsiębiorstw budowlanych w m. Wrocławiu i województwie oraz w m. Kraków i województwie; aktualny potencjał wykonawczy przedsiębiorstw budowlanych na tych terenach uniemożliwia pełną realizację zadań inwestycyjnych;</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">- zabezpieczenie realizacji opracowanych przez wojewódzkie zespoły poselskie programów zwiększenia terenowej produkcji materiałów budowlanych na potrzeby lokalne. Należy w szczególności rozważyć możliwości:</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">a) wznowienia wypału cegły w lokalnych cegielniach dotychczas z rozmaitych powodów nieczynnych; Komisja wskazuje przy tym, że do rozważenia jest tu m.in. uelastycznienie cen cegły produkowanej przez drobnych wytwórców i sprzedawanej prywatnym odbiorcom,</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">b) wykorzystania cegielni przewidzianych do likwidacji z powodu braku surowca lub z powodu, całkowitego zużycia maszyn i urządzeń - do produkcji prefabrykatów lub innych materiałów budowlanych przez spółdzielczość wiejską, spółdzielnie pracy, kółka rolnicze, chłopskie zespoły produkcji materiałów budowlanych lub nawet prywatnych producentów;</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">c) lepszego rozpoznania złóż i zwiększenia wydobycia kruszyw naturalnych oraz racjonalnego zagospodarowania zasobów żużla i innych odpadów przemysłowych, nadających się do produkcji materiałów budowlanych;</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">d) prowadzenia tam, gdzie to jest gospodarczo uzasadnione, w terenowych zakładach materiałów budowlanych pracy na dwie zmiany;</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">e) reaktywowania działających w latach ubiegłych chłopskich zespołów materiałów budowlanych oraz stworzenia odpowiednich bodźców ekonomicznych zachęcających do tworzenia nowych tego typu zespołów;</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">f) opracowania lokalnych programów szerszej popularyzacji nowych, zastępujących w budownictwie wiejskim cegłę i drewno, materiałów budowlanych oraz szkolenie rzemieślników wiejskich w ich stosowaniu;</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">g) zwiększenia sieci wypożyczalni sprzętu budowlanego i urządzeń służących do produkcji na placu budowy niektórych materiałów budowlanych.</u> | |
| 50 | + </div> | |
| 51 | + </body> | |
| 52 | + </text> | |
| 53 | + </TEI> | |
| 54 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00039-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00039-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 39/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 39/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:5</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">39</note> | |
| 21 | + <date>1967-06-29</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00039-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 29 czerwca 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), wysłuchała informacji Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Stefana Jędrychowskiego na temat założeń Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1968 na tle wykonania zadań planowych za 5 miesięcy bieżącego roku oraz rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w 1966 r.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli:</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- członkowie prezydiów innych komisji sejmowych;</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym Komisji - Stefanem Jędrychowskim i zastępcą Przewodniczącego Zbigniewem Januszko;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów i Urzędu Rady Ministrów.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Informację na temat założeń Narodowego Planu Gospodarczego na 1968 r. na tle wykonania zadań planowych za 5 miesięcy bieżącego roku przedstawił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Wskazał on m.in., że w tym roku po raz pierwszy zrezygnowano z opracowania wytycznych rządu do opracowywania planu na rok następny, co jest wynikiem wzmocnienia metody planowania 2-letniego.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Wstępne założenia planu na rok 1968 przewidują wyższe, aniżeli przyjęte w planie na rok 1967, tempo wzrostu globalnej produkcji przemysłowej - 7,8 proc. Zakłada się, że produkcja środków wytwarzania wzrośnie o 8,8 proc., a artykułów konsumpcyjnych o 5,9 proc.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Dla rolnictwa przyjęto metodę ostrożnego planowania produkcji roślinnej, opartego o średnie wyniki ostatnich 4-ch lat. Założenia projektu planu produkcji rolnictwa na rok 1968 zostaną ustalone po dokonaniu oceny tegorocznych zbiorów.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Wstępny projekt planu przewiduje wzrost nakładów inwestycyjnych o 8,3 proc. Została przewidziana ogólna rezerwa inwestycyjna wysokości 1,5 mld zł.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Według wstępnych założeń, wartość towarów dostarczonych na zaopatrzenie ludności wzrosnąć ma o 6,4 proc.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Wzrost zatrudnienia założony został na poziomie określonym w NPG na rok 1967, tj. o 3,3, proc., przy wzroście wydajności pracy o 4,3 proc.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Przewiduje się wzrost obrotów handlu zagranicznego o 9,3 proc. przy jednoczesnym wyrównaniu proporcji między eksportem i importem.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Na podstawie aktualnej oceny sytuacji gospodarczej przewiduje się, że tegoroczny plan produkcji przemysłowej zostanie wykonany, a nawet przekroczony. Przewiduje się utrzymanie w r. 1968 założonego dotychczas tempa wzrostu produkcji globalnej. W poszczególnych działach gospodarki narodowej rysują się pewne nowe problemy, które zaważą na sposobie i warunkach realizacji przyszłorocznego planu i planów na dalsze lata.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dalszym ciągu Przewodniczący Komisji Planowania omówił problemy, jakie stają w roku przyszłym przed poszczególnymi działami gospodarki narodowej.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">I tak w przemyśle paliw, wobec rysujących się perspektyw zwiększenia eksportu węgla koksującego, konieczne jest skrócenie cykli inwestycyjnych nowych kopalń powstających w Rybnickim Okręgu Węglowym. Podjęte będą wysiłki zmierzające do likwidacji dysproporcji między zasobami gazu ziemnego i możliwościami ich wykorzystania.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">W przemyśle maszynowym zwiększone będą zadania w tych dziedzinach, w których wzrost produkcji pożądany jest ze względu na potrzeby rynku i eksportu. Wzrost produkcji będzie możliwy m.in. dzięki pozytywnemu oddziaływaniu uchwał VII Plenum KC Partii w tym przemyśle na wzrost wydajności pracy, poprawę rytmiczności i organizacji pracy. Dla zabezpieczenia wzrostu produkcji, przemysł maszynowy otrzyma dodatkowo zaopatrzenie w wyroby walcowane i urządzenia.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W przemyśle chemicznym zakłada się m.in. szybszy niż przewidywano pierwotnie wzrost wydobycia siarki, co zawdzięczamy powodzeniom we wdrażaniu technologii podziemnego wytapiania siarki w Grzybowie. W innych branżach przemysłu chemicznego konieczne staje się zlikwidowanie opóźnień inwestycyjnych.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W przemyśle lekkim konieczność zwiększenia programu inwestycyjnego stwarza problem pełnego zabezpieczenia wykonawstwa inwestycji. Modernizacja przemysłu lekkiego jest niezbędna dla dostosowania produkcji do potrzeb rynku i eksportu.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Dla poprawy zaopatrzenia w materiały budowlane - zwłaszcza na wsi - przewidujemy wzrost produkcji materiałów ściennych poprzez modernizację istniejących cegielni i budowę nowych zakładów poligonowych - materiałów betonowych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">W budownictwie mieszkaniowym rysuje się tendencja do przekraczania kosztów normatywnych, której należy przeciwdziałać, aby realny był program dodatkowego zwiększenia budownictwa mieszkaniowego. Jakość i standard budownictwa nie mogą w żadnym przypadku się pogorszyć.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W dalszym ciągu napięte i trudne zadania stają przed handlem zagranicznym.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w r. 1966 przedstawił poseł Igor Łopatyński (PZPR).</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Obok czynności związanych z opracowywaniem i badaniem przebiegu wykonania narodowych planów gospodarczych, Komisja Planowania przy Radzie Ministrów kontynuowała w r. 1966 prace nad realizacją szczegółowego programu udoskonalenia metod planowania i zarządzania, ustalonego uchwałą IV Plenum KC PZPR.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Zgodnie z wytycznymi uchwały IV Plenum, istotne przeobrażenia w dziedzinie planowania gospodarczego znalazły m.in. wyraz: w rozwinięciu i wzmocnieniu systemu planowania przez wprowadzenie planowania 2-letniego i powiązania planów rocznych z planem wieloletnim; w położeniu nacisku na osiągnięcie wyższego poziomu specjalizacji i koncentracji produkcji oraz lepsze wykorzystanie możliwości tkwiących w międzynarodowym podziale pracy: w przedsięwzięciach inwestycyjnych stwarzających możliwość szybszego rozwoju tych gałęzi i branż, które zapewniają wyższą efektywność ekonomiczną oraz wysoki poziom techniczny i jakościowy produkcji.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Ustalone metody opracowywania resortowych i wojewódzkich planów gospodarczych mają na celu poparcie planowanych zadań analizą ekonomiczną i wybór optymalnych wariantów planu wynikających z szerokiego zastosowania rachunku ekonomicznego w dziedzinie kosztów własnych, rentowności, efektywności inwestycji i postępu technicznego.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Jednocześnie referent zwrócił uwagę na konieczność bardziej konsekwentnego wdrażania w gospodarce narodowej nowych metod planowania i zarządzania, na poprawę organizacji pracy przedsiębiorstw i zjednoczeń.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Alicja Musiałowa - przewodnicząca Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej (PZPR), Bronisław Warowny (ZSL), Krystyna Czechowska - zastępca przewodniczącego Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Florian Wichłacz - zastępca przewodniczącego Komisji Gospodarki Marskiej i Żeglugi (PZPR), Ewa Trojanowska, (bezp.), Ryszard Hajduk - zastępca przewodniczącego Komisji Kultury i Sztuki (PZPR), Krystyna Mielczarek - przedstawicielka Komisji Handlu Zagranicznego (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Bolesław Iwaszkiewicz - przedstawiciel Komisji Oświaty i Nauki (PZPR), Edmund Stuczyński - zastępca przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego (PZPR), Leon Brudziński - przedstawiciel Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej (PZPR), Aleksander Schmidt - zastępca przewodniczącego Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Józef Macichowski - zastępca przewodniczącego Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - PZPR/, Bolesław Bednarek (PZPR) i Stanisław Cieślak (ZSL), dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i zastępca Przewodniczącego - Zbigniew Januszko.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Z aprobatą spotkał się fakt przedstawienia - pierwszy w praktyce naszego Sejmu - wstępnych założeń planu na rok następny. Uznano to za szczególne osiągnięcie na drodze do systematycznej obserwacji przez Komisję przebiega procesu planowania i realizacji założeń planu; dyskusja nad wstępnymi założeniami planu przeprowadzona przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, przy udziale prezydiów innych komisji, zbiegła się bowiem w czasie z rozpatrywaniem przez poszczególne komisje sprawozdań resortów z wykonania planów w roku ubiegłym oraz z przeprowadzoną w II dekadzie bieżącego miesiąca przez Sejm debatą nad dotychczasową realizacją planu 5-letniego.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Dyskusja nad informacją o wstępnych założeniach planu na rok następny dała okazję zarówno członkom Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów jak również uczestniczącym w posiedzenia przedstawicielom innych komisji sejmowych - przedstawienia zarówno bardziej ogólnych, jak i szczegółowych postulatów, które na obecnym etapie mogą być jeszcze uwzględnione przy opracowywania ostatecznej wersji projektu planu.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">W dyskusji wiele uwagi poświęcono między innymi:</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">- problemom usprawnienia procesów inwestycyjnych w różnych działach gospodarki narodowej, w budownictwie mieszkaniowym i socjalnym;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">- problemom handlu zagranicznego, a zwłaszcza zgrania programu inwestycyjnego z potrzebami eksportu, zapewnieniu rytmiczności dostaw za granicę, lepszej współpracy przemysłu z organizacjami handlowymi;</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">- szybszemu wdrażaniu w przemyśle zdobyczy postępu technicznego, podnoszeniu jakości i nowoczesności wyrobów, lepszemu ich przystosowaniu do potrzeb rynku; wskazywano na potrzeby inwestycyjne poszczególnych gałęzi przemysłu, jak również na konieczność uruchamiania rezerw produkcyjnych drogą usprawnienia organizacji pracy zgodnie z uchwałami VII Plenum KC PZPR;</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">- poprawie zaopatrzenia wsi w środki produkcji i materiały budowlane;</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">- dalszemu usprawnianiu planowania i zarządzania, zwiększaniu to drogą samodzielności przedsiębiorstw.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Przedstawiono również szereg konkretnych potrzeb w zakresie produkcji szeregu poszukiwanych na rynku asortymentów.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z realizacji zadań i budżetu w roku 1966.</u> | |
| 47 | + </div> | |
| 48 | + </body> | |
| 49 | + </text> | |
| 50 | + </TEI> | |
| 51 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00040-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00040-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 40/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 40/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:6</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">40</note> | |
| 21 | + <date>1967-09-22</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00040-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 22 września 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- funkcjonowanie systemu finansowego w przemyśle w latach 1966-1967;</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- sprawozdanie z wykonania budżetu i działalności Ministerstwa Finansów w 1966 r.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzem stanu - Józefem Trendotą, Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski, Naczelny Dyrektor Banku Inwestycyjnego - Janusz Anuszewski oraz przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Jak stwierdził na wstępie obrad przewodniczący Komisji poseł Józef Kulesza - podstawą dyskusji jest doręczone posłom w czerwcu br. opracowanie Ministerstwa Finansów, zawierające wstępną ocenę funkcjonowania systemu finansowego zjednoczeń i przedsiębiorstw przemysłu kluczowego, jak również ustalenia zespołów poselskich, które zwizytowały szereg zakładów przemysłowych i zjednoczeń.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Informację uzupełniającą przedstawił Minister Finansów - Jerzy Albrecht (streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Wykonanie budżetu i działalność Ministerstwa Finansów w roku 1966 omówił poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Sprawozdawca zrealizował poszczególne dziedziny dochodów budżetu Ministerstwa Finansów, które zrealizowane zostały na poziomie 118 proc., oraz wydatków zrealizowanych oszczędnie, bo na poziomie 94 proc.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Na podkreślenie zasługuje dokonana przez Ministerstwo Finansów poważna praca koncepcyjna i organizacyjna nad doskonaleniem socjalistycznej gospodarki finansowej. Rezultatem tej pracy było wprowadzenie od 1 stycznia 1966 r. w przemyśle kluczowym nowego systemu finansowego, którego celem jest osiągnięcie większej efektywności gospodarowania przedsiębiorstw, w oparciu o zasadę rentowności.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Pozytywnie ocenić należy wprowadzoną w roku ubiegłym nową klasyfikację budżetową, która umożliwia lepsze niż w poprzednim okresie zharmonizowanie budżetu państwa z Narodowym planem gospodarczym, z bilansem finansowym państwa, z bilansem dochodów i wydatków pieniężnych ludności.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Z uwagi na to, że w wielu dziedzinach kryteria przyjmowane w planie i przyjmowane w budżecie są odmienne, rysuje się potrzeba wprowadzenia nowej metody oceny realizacji budżetu i planu gospodarczego.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Uzasadniony byłby postulat przedłożenia Sejmowi projektu nowego prawa budżetowego wraz z zaktualizowaną ustawą o planowaniu gospodarczym.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Sprawozdawca stwierdził również dalsze podnoszenie się poziomu kwalifikacji aparatu finansowego, zwłaszcza w centrali Ministerstwa i wydziałach finansowych. Szczególnej uwagi wymaga nadal doskonalenie kadr inspekcji kontrolno-rewizyjnej oraz oddziałów banków.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Nadzór i kontrola wykonywania budżetu państwa na ogół nie budzi zastrzeżeń. System dwukrotnego zamiast wielokrotnego w ciągu roku otwierania kredytów dla jednostek budżetowych i rad narodowych jest korzystny z punktu widzenia realizacji budżetów.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Cieślak (ZSL), który omówił wyniki wizytacji dokonanej przez zespoły poselskie w zakładach przemysłowych oraz Ewa Trojanowska (bezp.), Józef Łastowski (PZPR), Tomasz Malinowski (ZSL), Maria Mielczarek (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”); dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów - Józef Trendota, Prezes Narodowego Banku Polskiego - Stanisław Majewski oraz Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">W dyskusji wyrażono pełną aprobatę dla założeń i kierunków wprowadzonego od stycznia 1966 r. systemu finansowania przedsiębiorstw i zjednoczeń. Mimo stosunkowo krótkiego okresu jego funkcjonowania, przynosi on już - zdaniem posłów - poważne efekty.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Funkcjonowanie systemu finansowania pozwoliło na ujawnienie szeregu niedomagań rzutujących na wyniki ekonomiczne przedsiębiorstw, wypływających z niedostatecznej ich gospodarności, jak również z przyczyn od przedsiębiorstw niezależnych. Te ostatnie dotyczą m.in. kooperacji, współpracy przemysłu z handlem zagranicznym i wewnętrznym, kar umownych, branżowych warunków dostaw. Trudności te, których rozwiązywanie pozostawiano przed tym niejednokrotnie ogniwom nadrzędnym, obecnie przedsiębiorstwa starają się rozwiązywać we własnym zakresie.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Wskazywano, że doskonalenie systemu finansowania musi iść w parze z doskonaleniem systemu planowania i zarządzania.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Wiele miejsca poświęcono rosnącej roli banków, ich oddziaływaniu na gospodarkę przedsiębiorstw. System finansowy wyposażył banki w instrumenty działania, które należy stale ulepszać.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza (PZPR) stwierdził na zakończenie obrad, że dyskusja, w której szerokie odzwierciedlenie znalazły wyniki wizytacji przedsiębiorstw i zjednoczeń przez zespoły poselskie, pozwala stwierdzić, że generalne zasady systemu finansowego w przemyśle kluczowym są słuszne. Stanowią one skuteczny instrument ekonomicznego oddziaływania na pracę przedsiębiorstw, wdrażają kierownictwa zakładów, ich aktyw społeczno-gospodarczy do myślenia kategoriami ekonomicznymi.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Dotychczasowe doświadczenia i poczynione obserwacje wskazują na potrzebę intensyfikacji prac nad pełnym wdrożeniem tego systemu, a równocześnie na potrzebę wprowadzania pewnych korektur tam, gdzie ujawniają się jeszcze pewne jego słabości.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Trzeba w szczególności lepiej dostosowywać ogólnie słuszne zasady systemu finansowego do specyfiki poszczególnych resortów, branż i gałęzi gospodarki narodowej. Stale śledzić i usprawniać trzeba funkcjonowanie systemu, m.in. na styku zjednoczenie-przedsiębiorstwo.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Efekty ekonomiczne osiągane dzięki realizacji systemu finansowego powinny być szeroko uwzględniane w planowaniu gospodarczym.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Zasady systemu finansowego, zrozumiałe dla kierownictw zakładów i aktywu gospodarczego, powinny w szerszym niż dotąd zakresie dotrzeć do świadomości ogółu pracowników i stać się bodźcem lepszej, wydajniejszej pracy.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z działalności i wykonania budżetu Ministerstwa Finansów w roku 1966.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">FUNKCJONOWANIE SYSTEMU FINANSOWEGO W PRZEMYŚLE KLUCZOWYM W LATACH 1966-1967</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Streszczenie informacji złożonej przez Ministra Finansów - Jerzego Albrechta na posiedzeniu Komisji Planu, Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 22 września 1967 r.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Nowy system finansowy zaczął funkcjonować w przemyśle kluczowym od 1 stycznia 1966 r. W pierwszym roku funkcjonowania, system finansowy nie działał jeszcze w pełnym rozwinięciu wszystkich założonych w nim rozwiązań.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">W sposób pełniejszy system finansowy działa już w roku bieżącym. Z dniem 1 stycznia tego roku wprowadzono bowiem w wielu zjednoczeniach nowe ceny fabryczne stanowiące instrument regulujący rentowność, która zgodnie z założeniami systemu finansowego stanowi zasadniczy wskaźnik syntetyczny oceny działalności przemysłu. W roku bieżącym od wykonania tego wskaźnika uzależnia się nie tylko wysokość osiąganego funduszu zakładowego, ale i premie dla kierowniczego personelu zjednoczeń i przedsiębiorstw, niezależnie od innych kryteriów i warunków wypłaty premii. Następuje zatem pełniejsze zintegrowanie bodźców zainteresowania materialnego ze wskaźnikiem rentowności, co było jednym z zasadniczych założeń systemu finansowego.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Ministerstwo Finansów podjęło w bież. roku dość szeroko zakrojone prace badawcze, mające na celu wstępną ocenę skuteczności nowych zasad. Mimo obiektywnych trudności występujących w początkowym okresie funkcjonowania nowego systemu finansowego, przeprowadzone badania wskazują na szereg pozytywnych zmian w gospodarce przedsiębiorstw i zjednoczeń. Zaobserwowano większe, chociaż jeszcze niedostateczne, zainteresowanie problematyką kosztów i rentowności. Wiele przedsiębiorstw i zjednoczeń zrozumiało, że chcąc wykonać i przekroczyć dyrektywny wskaźnik rentowności musi przede wszystkim gospodarować w sposób racjonalny i rezygnować z występującej w latach ubiegłych praktyki przekraczania zadań produkcyjnych często bez dostatecznego oglądania się na jakość produkcji i jej nowoczesność, a także bez liczenia się z poziomem kosztów. Szereg przedsiębiorstw jednak nie przestawiło się dotychczas na nowe metody działania, nie osiągając w związku z tym założonych wskaźników kosztów i rentowności.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Wprowadzenie nowych zasad systemu finansowego sukcesywnie przyczynia się do usprawnienia przebiegu finansowania inwestycji, szczególnie inwestycji o charakterze centralnym i decydowanych przez zjednoczenia. Nowe metody oddziaływania banków zakładają zwiększone oddziaływanie na koncentrację nakładów inwestycyjnych i przeciwdziałanie nadmiernemu rozciąganiu terminów oddawania inwestycji do użytku. Pozytywne doświadczenia w omawianym zakresie skłaniają do rozszerzenia zasady kredytowania inwestycji i objęcia tym systemem wszystkich inwestycji centralnych (z wyjątkiem priorytetowych).</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Dla usprawnienia funkcjonowania systemu finansowego, w oparciu o dotychczasowe doświadczenia, proponuje się cały szereg dalszych wniosków dotyczących przede wszystkim gospodarki funduszami rozwoju, z których przedsiębiorstwa finansują swe własne inwestycje i wzrost zapasów.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W tej dziedzinie zamierza się podjąć kroki w kierunku stworzenia dalszych ekonomicznych zachęt do racjonalnego i oszczędnego gospodarowania środkami. Zamierza się w szczególności rozszerzyć działanie przy pomocy takiego instrumentu ekonomicznego, jakim są ulgi i sankcje w stosowaniu odsetek bankowych. Z uwagi na początkowy i niepełny zakres funkcjonowania systemu, stosowano dotychczas w pewnym stopniu taryfę ulgową. Obecnie brak jest już przesłanek do takiego postępowania i w związku z tym zamierza się stosować w pełniejszy sposób niektóre instrumenty systemu finansowego, szczególnie w dziedzinie gospodarki zapasami.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Przedsiębiorstwa i zjednoczenia, które na skutek złej pracy popadną w trudności finansowe, same będą musiały je przezwyciężać ponosząc finansowe konsekwencje braku gospodarności.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Z drugiej strony zachodzi potrzeba urealnienia niektórych ekonomicznych sankcji, w tym m.in. kar umownych.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Ważną sprawą jest udoskonalenie metod ustalania dyrektywnych wskaźników rentowności i norm finansowych, a także umiejętne gospodarowanie rezerwami finansowymi pozostającymi w dyspozycji zjednoczeń i resortów. Od tego w dużej mierze zależy możliwość zmniejszenia częstotliwości zmian planów techniczno-ekonomicznych z jednoczesnym dalszym elastycznym dostosowywaniem produkcji do potrzeb. W oparciu o wyniki analizy, szereg środków zmierzających do dalszego wzmocnienia oddziaływania poprzez system finansowy na przemysł, podejmą również banki finansujące.</u> | |
| 45 | + </div> | |
| 46 | + </body> | |
| 47 | + </text> | |
| 48 | + </TEI> | |
| 49 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00041-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00041-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 41/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 41/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:7</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">41</note> | |
| 21 | + <date>1967-11-15</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00041-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Prace komisji sejmowych nad projektem Narodowego Planu Gospodarczego na 1968 rok i podstawowymi założeniami planu na 1969 rok oraz nad projektem ustawy budżetowej na 1968 rok zainaugurowało w dniu 15 listopada br. posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem prezydiów innych komisji sejmowych.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Porządek dzienny przewidywał wysłuchanie referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów o głównych kierunkach projektu Narodowego Planu Gospodarczego na 1968 rok i podstawowych założeniach planu na 1969 rok oraz referatu Ministra Finansów o projekcie ustawy budżetowej na 1968 rok.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Omówiono również sprawy organizacyjne związane z rozpatrywaniem projektu planu i budżetu na 1968 rok.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Posiedzeniu przewodniczył Marszałek Sejmu - Czesław Wycech.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- Wicemarszałkowie Sejmu - Zenon Kliszko i Jan Karol Wende;</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym Stefanem Jędrychowskim i zastępcami Przewodniczącego - Romanem Fideleskim, Władysławem Jagusztynem, Zdzisławem Januszko, Józefem Olszewskim i Januszem Walewskim;</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">- przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu Janem Duszą i Julianem Kole;</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">- Prezes Najwyższej Izby Kontroli Konstanty Dąbrowski i wiceprezes NIK Bolesław Szlązak.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Referat o głównych kierunkach projektu Narodowego Planu Gospodarczego na 1968 rok i podstawowych założeniach planu na 1969 rok przedstawił przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Stefan Jędrychowski. Referat o projekcie ustawy budżetowej na 1968 r. przedstawił Minister Finansów Jerzy Albrecht.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">(Teksty referatów podamy w biuletynie w dniu jutrzejszym)</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Antoni Korzycki (ZSL - przew. Komisji Spraw Wewnętrznych), Władysław Kuszyk (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Irena Sroczyńska (PZPR - przew. Komisji Przem. Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy), Maria Augustyn (PZPR - zastępca przew. Komisji Oświaty i Nauki), Mieczysław Marzec (PZPR - zastępca przew. Komisji Spraw Wewnętrznych), Stanisław Cieślak (ZSL), Stanisław Hasiak (PZPR), Maria Mielczarek (PZPR - przed. Komisji Handlu Zagranicznego) i Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W dyskusji podkreślano, że przedstawiony projekt planu na rok 1968 oraz wstępnych założeń planu na rok 1969 jest tak ukształtowany, iż stwarza warunki realizacji podstawowych założeń i wskaźników planu 5-letniego. Stwierdzono, że projekt planu uwzględnia wiele dezyderatów, wysuniętych przez komisje sejmowe zarówno w toku zeszłorocznej debaty budżetowej, w toku tegorocznych prac komisji nad sprawozdaniami resortów z wykonania planu i budżetu w roku ubiegłym, jak i w ramach bieżącej kontroli komisji nad działalnością resortów.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Z szerokiego wachlarza problemów podnoszonych w dyskusji wysunęły się m.in. sprawy: inwestycji, zaopatrzenia rynku i handlu zagranicznego.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Zwracano uwagę na konieczność zapewnienia efektywności procesu inwestycyjnego w przedsiębiorstwach przemysłowych; chodzi głównie o to, by przed podjęciem decyzji inwestycyjnych badano, czy w pełni wykorzystane są istniejące rezerwy potencjału produkcyjnego.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Postulowano przeciwdziałanie opóźnieniom w realizacji inwestycji szkolnych, również tych, które wykonywane są z funduszów SFBSiI.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Wiele miejsca w dyskusji poświęcono konieczności zwiększenia produkcji materiałów budowlanych. Zdaniem posłów - poważne znaczenie ma realizacja programu rozwoju produkcji materiałów budowlanych, której to sprawie poświęciły wiele uwagi na przełomie lat 1966/67 komisje sejmowe oraz wojewódzkie zespoły poselskie.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Wskazywano na potrzebę zabezpieczenia realizacji inwestycji w przemyśle lekkim, przy znacznie zwiększonych nakładach na ten cel.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Przewodniczący Komisji - poseł Józef Kulesza wskazał, że przedstawiony Sejmowi projekt planu i budżetu na 1968 rok przewiduje poważną dynamikę rozwoju gospodarki narodowej. Niemniej nie jest on pozbawiony pewnych elementów napięcia. W związku z tym komisje sejmowe rozpatrując poszczególne części projektu, zwrócić powinny szczególną uwagę, aby tak ukierunkować pracę resortów i zjednoczeń, by zapewnić złagodzenie tych napięć, a tym samym warunki do wykonania i przekroczenia planowanych zadań.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Należałoby np. zwrócić uwagę na:</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">- zwiększenie produkcji przemysłu na potrzeby rynku;</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">- lepsze respektowanie przez handel wewnętrzny interesów konsumenta;</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">- wykorzystanie istniejących rezerw dla zwiększenia produkcji materiałów budowlanych, zwłaszcza na potrzeby wsi.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Każda komisja w ramach zakresu swej pracy powinna krytycznie spojrzeć na działalność resortów, zwracając szczególną uwagę na rezerwy, jakie można uruchomić poprzez wprowadzanie w życie uchwały VII Plenum KC PZPR, dorobku zakładowych komisji usprawnień. Problemu nie może wyczerpać najlepsza nawet buchalteryjna analiza; rzeczą podstawową jest zapewnienie efektywności działania i prawidłowego wykorzystania środków w skali resortów, branż, zakładów.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Czas, jaki mają komisje na rozpatrzenie projektów planu i budżetu jest dostateczny na przeprowadzenie głębokiej analizy, na należyte skoordynowanie i współdziałanie wszystkich komisji.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Komisja uchwaliła terminarz prac nad projektem planu i budżetu:</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">- do dnia grudnia komisje sejmowe zakończyć powinny prace nad rozpatrywaniem projektów planu i budżetu poszczególnych resortów i skierować wnioski do Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów; w tym samym terminie komisje zakończyć powinny prace nad oceną sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w 1966 r.;</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">- w dniach 6-8 grudnia Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów rozpatrzy - przy udziale przedstawicieli prezydiów innych komisji sejmowych - węzłowe problemy projektu planu i budżetu; komisja powołała 7 zespołów, którym zlecono opracowanie referatów na następujące tematy:</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">x Podstawowe zadania planu i zasadnicze proporcje w podziale dochodu narodowego na tle realizacji zadań planu 5-letniego na lata 1966-1970.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">x Przemysł, handel wewnętrzny, handel zagraniczny, x Inwestycje i budownictwo;</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">x Rolnictwo i leśnictwo;</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">x Transport i łączność, x Dochody ludności, zatrudnienie, urządzenia socjalno-kulturalne;</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">x Rozwój gospodarczy województw.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Powołano również zespół poselski, któremu zlecono opracowanie oceny sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w roku 1966 łącznie z uwagami NIK i wnioskami komisji sejmowych.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Prace komisji nad projektem planu i budżetu zakończy posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, które odbędzie się w dniu 11 grudnia br. poświęcone uchwaleniu proponowanych przez komisję poprawek oraz zatwierdzeniu tez referatów sprawozdawców Komisji.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Na sprawozdawcę generalnego projektu planu i budżetu na rok 1968 oraz wstępnych założeń planu na rok 1969 komisja powołała posła Wiktora Obolewicza (PZPR).</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Referentem Komisji na temat sprawozdania rządu z wykonania planu i budżetu w roku 1966 będzie poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u> | |
| 46 | + </div> | |
| 47 | + </body> | |
| 48 | + </text> | |
| 49 | + </TEI> | |
| 50 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00042-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00042-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 42/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 42/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:8</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">42</note> | |
| 21 | + <date>1967-11-16</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00042-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Jak podawaliśmy w biuletynie wczorajszym (por. BPS)464/IV kad./ Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów wysłuchała na posiedzeniu w dniu 15 b.m.:</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">- referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefana Jędrychowskiego - O GŁÓWNYCH KIERUNKACH PROJEKTU NARODOWEGO PLANU GOSPODARCZEGO NA 1968 ROK I PODSTAWOWYCH ZAŁOŻENIACH PLANU NA ROK 1969;</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">- referatu Ministra Finansów - Jerzego Albrechta - O PROJEKCIE BUDŻETU PAŃSTWA NA ROK 1968.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">W załączeniu, na kartkach z numeracją rzymską, podajemy teksty tych referatów.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">O GŁÓWNYCH KIERUNKACH PROJEKTU NARODOWEGO PLANU GOSPODARCZEGO NA 1968 ROK I PODSTAWOWYCH ZAŁOŻENIACH PLANU NA ROK 1969.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Referat Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów ob. Stefana Jędrychowskiego, na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 15 listopada 1967 r.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Przedkładając pod obrady projekt Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1968 oraz podstawowych założeń planu na 1969 rok, należy na wstępie ocenić przewidywane rezultaty ekonomiczne bieżącego roku, stanowiące bazę wyjściową dla zadań ustalonych dla lat 1968 i 1969.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Rok bieżący charakteryzuje się szybkim tempem rozboju gospodarki narodowej, przekraczającym w szeregu dziedzin tempo osiągane w latach 1965-1966.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Na podstawie aktualnych danych, które do końca roku nie ulegną prawdopodobnie istotniejszym zmianom, przewiduje się, że produkcja globalna przemysłu uspołecznionego osiągnie w 1967 r. poziom o około 7,5 proc. wyższy niż w 1966 r., co oznacza wykonanie planu w 101,6 proc. Szacuje się jednocześnie, że produkcja globalna rolnictwa wzrośnie w 1967 r. o 0,7 proc. w porównaniu z 1966 r., co oznacza przekroczenie założeń planu o ok. 5 proc.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Poważnemu rozwinięciu uległa działalność inwestycyjna, co wyraża się w zwiększeniu nakładów w porównaniu z 1966 r. o 9,3 proc. Również obroty handlu zagranicznego - wzrastające o ok. 6 proc. - przekroczą zadania planu. Szczególnie eksport wzrośnie znacznie, gdyż o 9 proc.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Szacuje się wstępnie, że przeciętna płaca realna w gospodarce uspołecznionej wzrośnie w 1967 r. o prawie 2,5 proc., zaś dochody realne ludności z pracy w gospodarce uspołecznionej wzrosną w przeliczeniu na 1 osobę o ponad 4 proc.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Jednocześnie jednak należy podkreślić, że równolegle do tych pozytywnych zjawisk, występowały również objawy niekorzystne, do których zalicza się:</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">- niepełne wykonanie planu produkcji przedmiotów spożycia i jej niedostateczny wzrost zarówno w stosunku do założeń planu 5-letniego, jak i w stosunku do zwiększonej siły nabywczej ludności;</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">- niepełne wykonanie planu akumulacji finansowej w przemyśle przez szereg resortów;</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">- niedostateczny wzrost sprzedaży w handlu w stosunku do wzrostu siły nabywczej ludności oraz zaostrzenie trudności w pełnym pokryciu zapotrzebowania rynku na mięso i niektóre artykuły przemysłowe;</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">- niepełne wykonanie planu eksportu maszyn i urządzeń do krajów kapitalistycznych, a w obrotach z krajami socjalistycznymi szybszy wzrost importu z niektórych krajów niż eksportu do nich, a w rezultacie pogorszenie sytuacji płatniczej w obrotach z tymi krajami;</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">- pomimo przyspieszenia w porównaniu z 1966 r. - niedostateczny wzrost wartości produkcji na 1 zatrudnionego w przemyśle zarówno w stosunku do założeń planu 5-letniego, jak i w stosunku do wzrostu przeciętnych płac.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">W konsekwencji działania tych zjawisk powstały pewne napięcia w gospodarce narodowej. Dlatego też projekt narodowego Planu Gospodarczego na 1968 r., zakładając dalszy rozwój gospodarki narodowej oraz wzrost spożycia, przewiduje takie proporcje i tempo wzrostu, które ułatwiłyby przezwyciężenie powstałych niedociągnięć oraz bardziej harmonijny rozwój ekonomiczny kraju w warunkach równowagi na rynku wewnętrznym i w stosunkach gospodarczych z zagranicą.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Przechodząc do omówienia podstawowych proporcji planu na 1968 r. pragnę zwrócić uwagę na pewne przyspieszenie tempa wzrostu dochodu narodowego wytworzonego, który na rok przyszły zakładamy w wysokości 4,8 proc. wobec 4,3 proc. w roku 1967, a w 1969 r. w wysokości 6,3 proc.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Podstawowym czynnikiem wzrostu dochodu narodowego jest dalszy rozwój przemysłu uspołecznionego, wyrażający się we wzroście globalnej produkcji przemysłowej w cenach porównywalnych w 1968 r. o 7,1 proc.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Założone tempo rozwoju przemysłu pozwala na wzrost produkcji czystej tego działu gospodarki narodowej w 1968 r. o 7,7 proc.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">W roku 1968 będziemy kontynuować założoną w planie 5-letnim zmianę struktury produkcji przemysłowej, zmierzając do pełniejszego dostosowania jej do potrzeb gospodarki narodowej oraz tendencji rozwojowych na świecie.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Przy wzroście produkcji globalnej przemysłu o 7,1 proc., najszybciej ma wzrosnąć produkcja przemysłu chemicznego (o 11,8 proc.), przemysłu maszynowego (o 10,2 proc.), energetyki (o 8,6 proc.) oraz hutnictwa metali nieżelaznych (o 8,5 proc.). Produkcja przemysłu odzieżowego wzrośnie o 6,7 proc., skórzano-obuwniczego o 6,2 proc., włókienniczego o 5,6 proc., materiałów budowlanych o 4,5 proc. oraz spożywczego o 1,7 proc.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Stosunkowo niskie tempo wzrostu produkcji przemysłu spożywczego tłumaczy się częściowo np. w takich branżach jak przemysł mięsny, przemysł mleczarski oraz przemysł ziemniaczany ograniczonymi możliwościami dostaw surowców przy założonym w planie poziomie produkcji roślinnej i zwierzęcej, częściowo zaś istniejącym stanem nasycenia popytu na wyroby tego przemysłu. To ostatnie dotyczy takich branż jak np. przemysł cukrowniczy, przemysł olejarski, przemysł spirytusowy, przemysł młynarski.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Zgodnie z przyjętą metodą szacowania w planie plonów podstawowych roślin uprawnych na poziomie faktycznie osiągniętych średnich plonów w ciągu ostatnich 4 lat, przyjmuje się w projekcie planu założenie, że produkcja globalna rolnictwa będzie niższa w 1968 r. o ok. 1,5 proc. w porównaniu z 1967 r. W stosunku do średniej wartości produkcji rolniczej w latach 1964- 1967 ogółem wartość produkcji rolniczej w roku 1968 będzie wyższa o ok. 3,4 proc.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Założone zmniejszenie produkcji rolniczej w 1968 r. w porównaniu z rokiem 1967 przy równoczesnym wzroście nakładów materialnych na produkcję sprawiają, że poziom produkcji czystej rolnictwa w planie na 1968 r. jest niższy o 4 proc. w porównaniu z poziomem 1967 r. Istnieje jednak możliwość uzyskania lepszego wyniku w przypadku osiągnięcia w 1968 r. wyższych plonów, jakkolwiek należy również liczyć się z tym, że po latach dobrych urodzajów, może nadejść rok o nieco gorszych rezultatach.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Plan na lata 1968/1969 zakłada kontynuację dotychczasowej polityki mającej na celu dalszy rozwój i intensyfikację produkcji rolniczej. W związku z tym projekt planu przewiduje w 1968 r. dalszy wzrost nakładów inwestycyjnych na cele produkcyjne w rolnictwie (o 6,3 proc.), poważne rozszerzenie dostaw nawozów mineralnych /z ok. 79 kg w 1967 r. do 91 kg w 1968 r. i 113,5 kg w 1969 r. na hektar użytków rolnych oraz wzrost dostaw maszyn i narzędzi rolniczych, pasz przemysłowych, środków ochrony roślin, jak również usprawnienie metod oddziaływania na kierunki i rozwój produkcji w gospodarstwach indywidualnych. Szczególnie istotnym zadaniem jest uzyskanie dalszego rozwoju produkcji zbóż. W produkcji zwierzęcej podstawowy nacisk będzie położony na zwiększenie pogłowia bydła przy jednoczesnym podejmowaniu kroków, mających na celu utrzymanie pogłowia trzody chlewnej na wysokim poziomie, osiągniętym w 1967 r.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Projekt Narodowego Planu Gospodarczego przewiduje, że dochód narodowy do podziału wzrośnie w 1968 r. w takim samym tempie, jak dochód narodowy wytworzony, a mianowicie o ok. 4,8 proc. w porównaniu z przewidywanym wykonaniem planu 1967 r. oraz o ok. 6,7 proc. w 1969 r. w porównaniu z 1968 r.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Podstawowym założeniem planu w zakresie podziału dochodu narodowego jest dostosowanie struktury tego podziału do aktualnych warunków i możliwości, a przede wszystkim stworzenie realnych warunków założonego wzrostu spożycia ludności oraz zapewnienie niezbędnego poziomu inwestowania.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Założenia planu na 1968 r. przewidują wzrost części dochodu narodowego przeznaczonej na spożycie o ok. 5,0 proc., w tym na spożycie indywidualne o ok. 4,6 proc. oraz na spożycie zbiorowe o ok. 8,0 proc. Oznacza to, że wzrost spożycia indywidualnego na 1 mieszkańca wyniesie w 1968 r. około 3,6 proc. w porównaniu z rokiem 1967.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Szacuje się, że wzrost spożycia ogółem na rok 1969 wyniesie ok. 4,2 proc., w tym wzrost spożycia indywidualnego ok. 4,0 proc., a spożycia pozostałego ok. 4,9 proc. w porównaniu z planem na 1968 rok.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Założony na 1968 r. wzrost spożycia indywidualnego wynika z przyjętej dla tego roku w bilansie pieniężnych dochodów i wydatków ludności siły nabywczej, łącznie z zawartą w tym bilansie rezerwą.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W projekcie planu na 1968 r. przewiduje się, że globalne pieniężne dochody ludności wyniosą ok. 496 mld zł, co oznacza wzrost w stosunku do 1967 r. o 6,2 proc. W ramach tych dochodów wynagrodzenia objęte funduszem płac przyjęto na poziomie 273 mld zł, co oznacza wzrost o 6,3 proc. w porównaniu z przewidywanym wykonaniem w 1967 r. Założenia dotyczące wzrostu spożycia znajdują ogólnie biorąc pełne pokrycie w planie obrotu towarowego, przewidującym, że zakupy towarów w handlu uspołecznionym wzrosną co najmniej o 5,6 proc. oraz w przewidywanej sprzedaży usług w gospodarce uspołecznionej, która wzrośnie o 6,2 proc.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Akumulowana część dochodu narodowego w 1968 r. wzrośnie o 4,5 proc. w porównaniu z rokiem bieżącym. Podstawowy składnik akumulowanej części dochodu narodowego - inwestycje netto będą zgodnie z założeniami planu wyższe o ok. 4 proc. W ramach ogólnego wzrostu inwestycji zakłada się jednak wzrost podstawowych inwestycji planu centralnego i terenowego (tzw. grupy „A”) o prawie 11 proc., podczas gdy inwestycje tzw. grupy „B”, a w pierwszym rzędzie inwestycje przedsiębiorstw i inwestycje drobne ulegną pewnemu ograniczeniu.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Na tle tych ogólnych proporcji i kierunków projektu NPG na 1968 r. należy omówić dokładniej te zagadnienia, które będą miały szczególnie duże znaczenie dla rozwoju gospodarczego kraju w nadchodzącym okresie.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Na czołowym miejscu należy wymienić tu problemy związane z poprawą zaopatrzenia rynku wewnętrznego. W roku 1968 przewidujemy dalszy wzrost dochodów ludności, których podstawowym elementem jest wzrost osobowego i bezosobowego funduszu płac o 13,6 mld zł, czyli o 5,6 proc. w porównaniu z 1967 r. Wzrost ten nie obejmuje regulacji płac, które jak co roku dokonywane będą z rezerwy. Ważnym czynnikiem wzrostu dochodów ludności będzie podwyżka rent i emerytur, związana zaprowadzeniem w życie pierwszego etapu reformy rent. Tym zwiększonym dochodom ludności powinien odpowiadać odpowiedni wzrost dostaw atrakcyjnych i poszukiwanych towarów oraz odpowiedni rozwój usług.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">Dlatego też w 1968 r. konieczne jest podjęcie kroków, które zmniejszyłyby trudności występujące w bieżącym roku, gdy mieliśmy niedostateczny wzrost sprzedaży w handlu w stosunku do wzrostu siły nabywczej ludności oraz nadmierny przyrost zapasów szeregu towarów, a jednocześnie szereg potrzeb mieszkańców nie było w pełni zaspokojonych. W celu rozwiązania wymienionych problemów:</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">po pierwsze - nastąpi dalszy wzrost produkcji towarów rynkowych (o ponad 5 proc.), a zwłaszcza dalsza popijawa ich jakości oraz lepsze dostosowanie struktury produkcji do potrzeb ludności;</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">po drugie - przewiduje się wzbogacanie rynku wewnętrznego towarami importowanymi oraz dokonywanie takich dodatkowych transakcji eksportowo-importowych w zakresie artykułów konsumpcyjnych, które przyczyniłyby się do wzrostu dostaw artykułów najbardziej poszukiwanych;</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">po trzecie - konieczne jest pogłębienie badań rynku w celu lepszego uwzględnienia w dostawach towarów potrzeb poszczególnych terenów kraju i grup ludności;</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">po czwarte - należy usprawnić pracę aparatu handlu, zmierzając zarówno do lepszej obsługi klientów, jak i do rozszerzenia sprzedaży towarów, których produkcja może ulec zwiększeniu.</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">Projekt planu przewiduje, że wartość towarów przeznaczonych na zaopatrzenie obrotów detalicznych będzie wyższa w porównaniu z 1967 r. o 6,8 proc. W zakresie towarów żywnościowych przewiduje się dalszą poprawę struktury spożycia w wyniku zwiększonych dostaw artykułów zawierających białko zwierzęce oraz dostaw owoców i warzyw. Szczególnie znacznie wzrastają tu dostawy ryb - o ponad 14 proc., jaj - o ponad 11 proc. oraz owoców cytrusowych - o prawie 20 proc. Nieco wolniej natomiast, ze względu na przewidywane możliwości produkcyjne, wzrosną dostawy mięsa - o 3 proc. zaś dostawy masła ze względu na prognozę niewielkiego tylko wzrostu produkcji i skupu mleka utrzymają się na poziomie roku bieżącego. W silniejszym stopniu zwiększone zostaną natomiast dostawy smalcu, częściowo w oparciu o dodatkowy import, realizowane jeszcze w tym roku. Plan zakłada wzrost dostaw tłuszczów roślinnych o 6,8 proc., jednak w razie potrzeby dostawy margaryny i innych tłuszczów roślinnych mogą być wykonane ponad tę liczbę, gdyż istnieją wolne zdolności produkcyjne w przemyśle olejarskim i dodatkowe zaopatrzenie w surowce jest możliwe. Wobec pomyślnych zbiorów buraków cukrowych w 1967 r. możliwe jest także zwiększenie dostaw cukru na rynek ponad poziom planu, który na podstawie oceny dotychczas kształtujących się tendencji konsumpcyjnych, zakłada wzrost o 5,5 proc. W przypadkach lepszych niż założono w planie wyników rolnictwa, bądź powstania możliwości dokonania odpowiednich transakcji na rynkach zagranicznych, uzyskane w ten sposób nadwyżki będą przeznaczane na poprawę zaopatrzenia kraju.</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">W zakresie wyrobów włókienniczych plan na rok 1968 przewiduje dalszy wzrost udziału włókien syntetycznych w tkaninach wełnianych i bawełnianych, a w wyrobach dziewiarskich i pończoszniczych wzrost udziału anilany oraz przędzy elastilowej. Ogólna wartość dostaw przemysłu lekkiego na rynek w 1968 r. wzrośnie w porównaniu z 1967 r. o 9,4 proc., w tym wyrobów przemysłu włókienniczego o 10,0 proc., przemysłu odzieżowego o 8,5 proc., wyrobów dziewiarskich o 13,7 proc., a wyrobów pończoszniczych o 6,2 proc.</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">W roku 1968 przewiduje się położenie szczególnego nacisku na zwiększenie produkcji i dostaw artykułów najbardziej poszukiwanych na rynku jak wysoko procentowe tkaniny wełniani tkaniny wełniano-argonowe, tkaniny prześcieradłowe, koce i kołdry bawełniane, tkaniny podszewkowe z jedwabiu sztucznego, Nastąpi również dalszy wzrost produkcji koszul stilonowych typu „non iron” do 1,4 mln sztuk, tj. o 9,6 proc. w stosunku do 1967 r. Przewiduje się również wprowadzenie na rynek koszul z tkanin popelinowych niemnących.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">W planie na 1968 r. zakłada się rozszerzenie produkcji nowych asortymentów wyrobów z udziałem włókien wiskozowych typu Polinosic oraz tkanin elastycznych z przędz teksturowanych. Zakłada się, że produkcja tkanin wykończonych apreturami szlachetnymi wzrośnie z 257 mln mb w 1967 r. do 306 mln mb w 1968 r., tj. o 19,1 proc. Udział tkanin wykończonych apreturami szlachetnymi w ogólnej produkcji tkanin w przedsiębiorstwach Ministerstwa Przemysłu Lekkiego stanowić będzie w 1968 r. 25,8 proc. wobec 22,6 proc. w 1967 r.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">W zakresie wyrobów przemysłu skórzano-obuwniczego zakłada się wzrost dostaw w 1968 r. o 5 proc. Uwzględniając preferencję konsumentów, przewiduje się zwłaszcza zwiększenie produkcji i dostaw asortymentów bardziej skórochłonnych. Ponadto podjęte winny być kroki zmierzające do poprawy jakości produkowanego obuwia i lepszego dostosowania jego asortymentu do potrzeb.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">W zakresie artykułów przemysłowych trwałego użytku założone na 1968 r. dostawy przytłaczającej ilości wyrobów oznaczają pełne pokrycie przewidywanych potrzeb rynku. Dotyczy to zwłaszcza motorowerów, których dostać wzrosną o 20 proc., rowerów, telewizorów, pralek.</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Dostawy samochodów osobowych wzrosną o 8 proc., jakkolwiek przewiduje się, że ten wzrost nie pokryje w pełni popytu. Lepsze zaspokojenie potrzeb w tym zakresie będzie mogło nastąpić dopiero w 1969 r. po uruchomieniu na szerszą skalę produkcji samochodów licencyjnych.</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Szczególnie istotnym problemem w tym zakresie jest podniesienie jakości wyrobów oraz wprowadzanie nowych, udoskonalonych i dostosowanych do potrzeb ludności modeli. Stawia to poważne zadania przed przemysłem, a zwłaszcza przed przemysłem metalowym i elektrotechnicznym.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Przemysł powinien ponadto wykorzystać wszystkie możliwości powiększenia ponad zadania planowe dostaw na rynek poszukiwanych drobnych artykułów gospodarstwa domowego, artykułów instalacyjno-sanitarnych, drobnych narzędzi, wyrobów nożowniczych sprzętu grzejnego, sprzętu elektrotechnicznego itp. Z drugiej natomiast strony aparat handlu powinien aktywniej sprzedawać te artykuły przemysłowe trwałego użytku, gdzie istnieją wysokie zapasy, bądź których produkcja może być zwiększona.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Przedstawione założenia dalszej poprawy zaopatrzenia rynku w 1968 r. nie we wszystkich przypadkach będą mogły jednak w pełni zaspokoić przewidywane obecnie zapotrzebowanie rynku. W tych przypadkach duże znaczenie - obok ewentualnego zwiększenia produkcji lub importu - będzie posiadać kierowanie popytu ludności, drogą odpowiedniej reklamy oraz polityki cen na artykuły, które mogą być substytutami towarów deficytowych.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">Ważnym elementem poprawy zaopatrzenia rynku jest, jak już kilkakrotnie podkreślałem, podniesienie jakości sprzedawanych ludności towarów. Zagadnienie to nie dotyczy wyłącznie artykułów konsumpcyjnych; poprawa jakości wszystkich wprowadzanych do obrotu przedmiotów wytwarzanych przez przemysł ma kapitalne znaczenie dla efektywnego rozwoju gospodarki narodowej. Dlatego też sprawom jakości produkcji trzeba będzie poświęcić w 1968 r. jeszcze więcej uwagi niż dotychczas. W związku z tym w planie na 1968 r. zakłada się poprawę jakości produkcji w szeregu gałęziach przemysłu. Przytoczę tylko niektóre założenia w zakresie poprawy jakości wyrobów, które znalazły wyraz w założonych w projekcie planu dodatkowych kosztach produkcji.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">W przemyśle gumowym dotyczy to w szczególności poprawy jakości opon i dętek, w przemyśle chemicznym, poprawy jakości lakierów i emalii oraz estetyki opakowań wyrobów chemii gospodarczej. W planie kosztów na 1968 rok dla przedsiębiorstw Ministerstwa Przemysłu Chemicznego uwzględniono na ten cel środki w wysokości ok. 135,0 mln zł, z czego dla przemysłu gumowego ok. 45,0 mln zł. Zakładana poprawa jakości opon i dętek znajdzie wyraz w zwiększeniu przebiegu opon samochodowych i motocyklowych oraz w przedłużeniu okresu użytkowania opon wykorzystywanych do sprzętu rolniczego.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Ponadto przemysł chemiczny został zobowiązany do podniesienia wymagań jakościowych w zakresie surowców, jak żywiec, polistyren, polimetakrylon metylu, półfabrykatów (jak poliwinity i inne tworzywa) i wyrobów finalnych (jak płyty polistyrenowe, płyty styropianowe) w celu zagwarantowania odpowiednich własności fizykomechanicznych i jednorodności produkcji.</u> | |
| 63 | + <u xml:id="u-1.54" who="#">Również w przedsiębiorstwach Min. Przemysłu Ciężkiego w projekcie planu na 1968 rok zakłada się osiągnięcie poprawy jakości produkcji szeregu wyrobów, zarówno hutniczych, jak i przemysłu maszynowego. Przemysł metalowy zobowiązany został do poprawy jakości normalii śrubowych, odlewów, zwiększenia trwałości narzędzi oraz poprawy jakości i trwałości pomp wentylatorów; zaś przemysł elektrotechniczny do poprawy swoich wyrobów - w zakresie niezawodności, trwałości i jednorodności.</u> | |
| 64 | + <u xml:id="u-1.55" who="#">W przedsiębiorstwach przemysłowych Min. Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego zakłada się m.in. dalszą poprawę jakości produkcji płyt pilśnionych oraz celulozy wiskozowej.</u> | |
| 65 | + <u xml:id="u-1.56" who="#">W przedsiębiorstwach Min. Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych przewiduje się poprawę jakości szeregu wyrobów m.in. dachówki ceramicznej, płyt dachowych azbestowo-cementowych i kafli.</u> | |
| 66 | + <u xml:id="u-1.57" who="#">W planie na 1968 rok zakłada się również poprawę jakości węgla kamiennego, a to głównie w wyniku zwiększenia się udziału w ogólnej produkcji węgla płukanego i lepszego sortowania.</u> | |
| 67 | + <u xml:id="u-1.58" who="#">Przemysł skórzano-obuwniczy został zobowiązany do poprawy jakości skór garbowanych, ich wykończenia i kolorystyki oraz poprawy wzornictwa, estetyki i montażu obuwia, uwzględniającego dostosowanie asortymentów i rozmiarów do aktualnych potrzeb rynku krajowego i eksportu.</u> | |
| 68 | + <u xml:id="u-1.59" who="#">W przemyśle tytoniowym nastąpi w 1968 r. poprawa receptury papierosów. Wpłynie ona na wzrost kosztów o ok. 80,0 mln zł, nie pociągający za sobą zwiększenia cen. Poprawa receptury możliwa jest dzięki korzystnej sytuacji surowcowej w związku z dobrym urodzajem tytoniu odmian półorientalnych i wyższej jego jakości oraz w związku ze zmianami struktury asortymentowej produkcji. Poprawa dotyczy głównie papierosów „Giewont”, „Sport”, „Silesia” i „Płaskie”. W przemyśle tym zakłada się również poprawę w 1968 roku estetyki opakowań.</u> | |
| 69 | + <u xml:id="u-1.60" who="#">Zadania poprawy jakości produkcji nie ograniczają się oczywiście tylko do roku 1968. Muszą one być kontynuowane i pogłębiane również w roku 1969 i w latach następnych.</u> | |
| 70 | + <u xml:id="u-1.61" who="#">Aby zapewnić poprawę jakości w sposób skuteczny i ciągły, należy ten skomplikowany proces śledzić, wyciągać wnioski, obserwować skuteczność podjętych przedsięwzięć i zastosowanych środków. Można to należycie spełnić, jeśli do tego problemu podejdziemy w sposób zorganizowany i osiągniemy możliwą porównywalność danych. Dla ułatwienia tego zadania zostało wydane w połowie br. Zarządzenie Przewodniczącego Komisji Planowania w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Jakości i Miar w sprawie zasad i trybu ustalania i wprowadzania do planów gospodarczych zadań i wskaźników dotyczących podniesienia poziomu i poprawy jakości produkcji przemysłowej oraz mierników oceny wykonania planów w tym zakresie. Zarządzenie to wprowadza umowną nomenklaturę oraz ustala najbardziej charakterystyczne jednolite mierniki jakości dla poszczególnych grup wyrobów. Jednak wprowadzenie w życie tego zarządzenia i wybór właściwych mierników planowania i kontroli poprawy jakości produkcji zależy od ministerstw, zjednoczeń i samych przedsiębiorstw, gdyż musi być dostosowany do specyfiki produkcji w poszczególnych branżach, a nawet w pojedynczych przedsiębiorstwach.</u> | |
| 71 | + <u xml:id="u-1.62" who="#">Przedstawiając sytuację gospodarczą kraju w bieżącym roku oceniłem ogólnie biorąc pozytywnie szybki wzrost działalności inwestycyjnej, tworzącej mocny fundament dla rozwoju gospodarki narodowej w przyszłości. Należy jednak stwierdzić, że realne możliwości kraju oraz potrzeba zachowania ogólnej równowagi ekonomicznej nie pozwalają na utrzymywanie tak poważnego tempa wzrostu nakładów inwestycyjnych, jakie występowało w okresie ostatnich dwóch lat. Wynika to zarówno z ogólnych proporcji podziału dochodu narodowego, jak i w szczególności z sytuacji w zakresie wykonawstwa budowlano-montażowego, realnych możliwości zaopatrzenia budownictwa w materiały budowlane, ograniczonych możliwości dostaw maszyn i urządzeń z produkcji krajowej i z importu oraz możliwości zaopatrzenia w rury stalowe dużych średnio, konstrukcje stalowe i kable, jak również z niezadowalającego w szeregu przypadkach stanu przygotowania dokumentacji projektowo-kosztorysowej. Ważną rolę odgrywa ponadto fakt szybkiego wzrostu siły nabywczej ludności w przypadku zwiększenia działalności inwestycyjnej, którą nie zawsze można w dostatecznym stopniu zrównoważyć odpowiednim wzrostem dostaw poszukiwanych towarów.</u> | |
| 72 | + <u xml:id="u-1.63" who="#">W konsekwencji konieczne okazało się przyjęcie zasady, że rozmiary nakładów inwestycyjnych w 1968 r. powinny być utrzymane w granicach ustalonych w planie 5-letnim dla tego roku. Ewentualne przekroczenie tych nakładów może być dokonane w przypadku finansowania inwestycji z kredytów zagranicznych, bądź z własnych zasobów pieniężnych ludności.</u> | |
| 73 | + <u xml:id="u-1.64" who="#">Oparty na tych założeniach plan na 1968 rok ustala globalne nakłady w gospodarce narodowej w wysokości 172,5 mld zł, co oznacza wzrost w stosunku do 1967 r. o 5,8%, w tym w gospodarce uspołecznionej w wysokości 155,2 mld zł, tj. o 5,9% więcej niż 967 r., a w gospodarce nieuspołecznionej w wysokości 17,3 mld zł, tj. o 4,2% więcej niż w 1967 r. Podstawowe inwestycje w gospodarce uspołecznionej (tzw. grupy A) rosnąć będą nadal w dość znacznym tempie, wynoszącym 10,6%. Przewiduje się natomiast pewne ograniczenie inwestycji tak zwanej grupy B, obejmujących m.in. inwestycje przedsiębiorstw oraz inwestycje drobne. Inwestycje tej grupy wzrastały w ostatnich latach wysoko ponad plan. Przewiduje się, że w 1969 r. nakłady inwestycyjne w gospodarce narodowej wzrosną o 7,4% w porównaniu z r. 1968.</u> | |
| 74 | + <u xml:id="u-1.65" who="#">Przyjęcie wymienionych założeń w zakresie dopuszczalnego wzrostu nakładów inwestycyjnych wymaga zastosowania szeregu posunięć, mających na celu z jednej strony przeciwdziałania przekraczaniu ustalonych limitów i szacunków, a z drugiej powodowanie jak najracjonalniejszego wykorzystania środków; inwestycyjnych.</u> | |
| 75 | + <u xml:id="u-1.66" who="#">Dlatego też szczególnie wnikliwej analizie zostały poddane inwestycje, proponowane do rozpoczęcia w 1968 roku. W wyniku przeprowadzonej analizy okazało się konieczne przesunięcie terminu rozpoczęcia budowy szeregu obiektów z I na II półrocze 1968 r., bądź nawet na terminy późniejsze. Pozwoli to na większe skoncentrowanie nakładów inwestycyjnych na inwestycjach kontynuowanych, co niewątpliwie będzie mieć dodatni wpływ na dotrzymywania terminów oddawania ich do użytku. Ocenia się, że nakłady na rekonstrukcję oraz rozbudowę istniejących wydziałów stanowić będą w 1968 r. 40% całości nakładów na inwestycje produkcyjne w przemyśle, z czego około połowę stanowić będą inwestycje związane z modernizacją i rekonstrukcją istniejących środków trwałych. Ponadto w toku prac nad projektem planu wykorzystane zostały stwierdzone możliwości zastąpienia budowy nowych zakładów - modernizacją lub rozbudową zakładów istniejących.</u> | |
| 76 | + <u xml:id="u-1.67" who="#">Przykładowo w kopalnictwie węgla koksującego dodatkowe zdolności wydobywcze uzyska się w drodze zastosowanie nowych technologii, co pozwala na odroczenie rozpoczęcia budowy niektórych nowych kopalń przy jednoczesnym przyśpieszeniu budowy nowych kopalń, będących w toku inwestowania.</u> | |
| 77 | + <u xml:id="u-1.68" who="#">W przemyśle materiałów ściennych ok. 500 mln j.c. uzyska się w latach 1968-1970 dzięki modernizacji i rozbudowie istniejących zakładów (szczególnie w przemyśle ceramiki budowlanej).</u> | |
| 78 | + <u xml:id="u-1.69" who="#">Wobec tego, że przewiduje się pewne ograniczenie nakładów inwestycyjnych w tzw. grupie B - w której w ostatnich latach zakładany w planie poziom nakładów był wysoko przekraczany - konieczne jest ustalenie hierarchii ważności realizowanych w tej grupie zadań z punktu widzenia gospodarki narodowej.</u> | |
| 79 | + <u xml:id="u-1.70" who="#">W szczególności w zakresie inwestycji przedsiębiorstw przewidziane jest pogłębienie kontroli niezbędności i efektywności inwestycji oraz wprowadzenie następującej kolejności przyjmowania przez banki planów rzeczowo-finansowych:</u> | |
| 80 | + <u xml:id="u-1.71" who="#">- inwestycje zapewniające zwiększenie eksportu, - inwestycje modernizacyjne i związane z wprowadzeniem postępu technicznego, - mniejsze rozbudowy, o dużej opłacalności i krótkim okresie zwrotu nakładów, - wymiana maszyn i urządzeń w uzasadnionym zakresie.</u> | |
| 81 | + <u xml:id="u-1.72" who="#">W zakresie inwestycji drobnych, pierwszeństwo w realizacji przysługiwać powinno inwestycjom związanym z obsługą rolnictwa, a zwłaszcza polegającym na budowie magazynów nawozowych, magazynów materiałów budowlanych, pasz treściwych, magazynów zbożowo-nasiennych, punktów skupu żywca oraz inwestycjom związanym z zaopatrzeniem ludności wiejskiej i miejskiej jak np. pawilony gastronomiczne itp. Natomiast w zakresie nakładów na czyny społeczne powinien być zapewniony - przede wszystkim - rozwój inwestycji polegających na realizacji czynów drogowych oraz innych nie materiałochłonnych i niepowodujących angażowania pracy przedsiębiorstw budowlano-montażowych.</u> | |
| 82 | + <u xml:id="u-1.73" who="#">Podobnie jak w latach ubiegłych, również w planie na rok 1968 zakłada się nieco wyższe tempo wzrostu nakładów na inwestycje produkcyjne, niż całości nakładów.</u> | |
| 83 | + <u xml:id="u-1.74" who="#">W zakresie inwestycji produkcyjnych najpoważniej wzrastają nakłady na przemysł (o 6,4%), oraz na rolnictwo (o 6,3%). W układzie gałęzi przemysłu najszybsze tempo wzrostu nakładów inwestycyjnych w planie na 1968 r. przyjmuje się w przemyśle porcelanowo-fajansowym (wzrost o ok. 81% w stosunku do przewidywanego wykonania planu w 1967 r.), w przemyśle skórzano-obuwniczym (o 39%, w przemyśle włókienniczym)o 27%/, w przemyśle drzewnym (o 23%) i w przemyśle chemicznym (o 23%).</u> | |
| 84 | + <u xml:id="u-1.75" who="#">Nakłady na przemysł paliw oraz na energetykę utrzymują się na poziomie zbliżonym do nakładów w 1967 r. Poważniejszy spadek nakładów przewiduje się w przemyśle gumowym, ze względu na zakończenie budowy fabryki opon w Olsztynie.</u> | |
| 85 | + <u xml:id="u-1.76" who="#">W dziale oświaty, nauki i kultury planowany wzrost nakładów wynosi w 1968 r. ponad 9% i związany jest przede wszystkim z dużym wzrostem nakładów na instytuty naukowo-badawcze oraz szkolnictwo zawodowe. Wzrost nakładów na budownictwo mieszkaniowe wynosi prawie 5%. Również nakłady inwestycyjne na ochronę zdrowia wzrosną o prawie 5%.</u> | |
| 86 | + <u xml:id="u-1.77" who="#">Obok podstawowych priorytetowych inwestycji w przemyśle chemicznym, hutnictwie, przemyśle maszynowym, energetyce i innych gałęziach naszego przemysłu, szczególną opieką należy w r. 1968 otoczyć inwestycje przemysłu lekkiego i spożywczego wobec założonego w planie wysokiego tempa ich wzrostu i dużego znaczenia dla zaspokojenia potrzeb ludności.</u> | |
| 87 | + <u xml:id="u-1.78" who="#">Specjalny wysiłek winien zostać podjęty dla poprawy inwestycji służby zdrowia, które stale realizowane są z dużymi opóźnieniami.</u> | |
| 88 | + <u xml:id="u-1.79" who="#">Inną dziedziną gospodarki narodowej, w której utrzymuje się w 1968 r. pewien stan napięcia jest handel zagraniczny. Wynika to z faktu, że przewidywane potrzeby importowe rosną w szybkim tempie. W początkowej fazie prac nad planem zgłoszony przez resorty poziom importu przekraczał w poważnym stopniu przewidywany pozłota eksportu i przezwyciężenie związanych z tym trudności stanowiło jeden z podstawowych problemów prac nad projektem NPG na 1968 r.</u> | |
| 89 | + <u xml:id="u-1.80" who="#">Dlatego też w pracy nad planem zostały poddane szczegółowej analizie bilanse materiałowe i potrzeby importowe w odniesieniu do surowców, materiałów i towarów dla rynku wewnętrznego. Przewidziano możliwie maksymalnie oszczędną politykę w zużyciu surowców i materiałów i wielkości zapasów.</u> | |
| 90 | + <u xml:id="u-1.81" who="#">Rozmiary eksportu i importu maszyn i urządzeń były - w oparciu o materiały resortów i Komisji Planowania - poddane szczegółowej analizie na szczeblu rządowym.</u> | |
| 91 | + <u xml:id="u-1.82" who="#">Rozpatrzono również dokładnie przewidywane w 1968 r. wydatki i wpływy w dziedzinie usług, pod kątem maksymalizacji ich dodatniego salda.</u> | |
| 92 | + <u xml:id="u-1.83" who="#">W konsekwencji przeprowadzonych prac udało się osiągnąć wyrównane tempo wzrostu importu i eksportu wynoszące 7,0%. Projekt planu przedstawiony Wysokiemu Sejmowi zakłada zrównoważony bilans płatniczy, wprawdzie ujemne saldo bilansu obrotów towarowych, które w 1967 r. wyniesie 335 mln zł dewizowych, przekroczy w 1968 r. 360 mln zł dewizowych. Saldo to znajduje jednak pokrycie w dodatnim saldzie obrotów usługowych. Tym niemniej plan stawia szereg zadań w zakresie eksportu, które wymagają dużego wysiłku ze strony przemysłu i przedsiębiorstw handlu zagranicznego.</u> | |
| 93 | + <u xml:id="u-1.84" who="#">W planie na 1968 r. zakłada się znaczny wzrost eksportu maszyn i urządzeń (o prawie 13%) oraz towarów konsumpcyjnych przemysłowych (o prawie 12%).</u> | |
| 94 | + <u xml:id="u-1.85" who="#">W konsekwencji, w strukturze eksportu w 1968 r. nastąpi wzrost udziału maszyn i urządzeń oraz towarów konsumpcyjnych przemysłowych przy jednoczesnym spadku udziału surowców i towarów rolno-spożywczych.</u> | |
| 95 | + <u xml:id="u-1.86" who="#">W imporcie natomiast występuje wzrost udziału surowców, paliw i materiałów, maleje zaś udział towarów rolno-spożywczych. Nieznaczny spadek udziału wykazuje import maszyn i urządzeń. Udział przemysłowych towarów konsumpcyjnych w imporcie utrzymuje się w zasadzie na niezmienionym poziomie.</u> | |
| 96 | + <u xml:id="u-1.87" who="#">Założony wzrost eksportu maszyn i urządzeń oraz towarów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego stanowi niewątpliwie zadanie trudne, choć w pełni realne. Zrealizowanie tego zadania będzie wymagać odpowiedniego rozszerzenia produkcji dla potrzeb eksportu, podniesienia jej jakości, dostosowania do wymogów odbiorców oraz skrócenia terminów dostaw.</u> | |
| 97 | + <u xml:id="u-1.88" who="#">Z drugiej strony trzeba będzie zwrócić uwagę na dalszą istotną poprawę efektywności realizowanych transakcji eksportowych.</u> | |
| 98 | + <u xml:id="u-1.89" who="#">Przechodząc do omówienia ostatniego zasadniczego problemu projektu planu, do którego zaliczyć należy cały kompleks spraw związanych z polityką w dziedzinie zatrudnienia, wydajności pracy i płac, należy podkreślić, że w 1968 r. ze znacznie większą ostrością wystąpi, jako podstawowy obowiązek całej administracji przestrzeganie właściwych proporcji między produkcją, funduszem płac, zatrudnieniem i wydajnością pracy. Utrzymanie z ciągu realizacji planu właściwych proporcji ekonomicznych jest koniecznym warunkiem harmonijnego rozwoju gospodarki narodowej.</u> | |
| 99 | + <u xml:id="u-1.90" who="#">Podkreślenie tej tematyki jest konieczne, gdyż rozwój gospodarczy kraju w okresie ostatnich 2 lat charakteryzował się wyraźnym przekraczaniem ustalonego w planie 5-letnim poziomu zatrudnienia przy jednoczesnym niepełnym wykonywaniu zadań w zakresie wydajności pracy. Uzyskiwany wzrost wydajności pracy stanowi jak dotychczas w przeważającym stopniu wynik działalności inwestycyjnej, przy niedostatecznym natomiast wykorzystaniu możliwości związanych z postępem technicznym i organizacyjnym. Co gorsza, tendencje do zakładania zbyt niskiego tempa wzrostu wydajności pracy wystąpiły również w wielu jednostkach opracowujących projekt planu na 1968 rok, co pozostaje niewątpliwie w jaskrawej sprzeczności z zadaniami, jakie w tej dziedzinie postawiło przed administracją gospodarczą VII Plenum KC PZPR.</u> | |
| 100 | + <u xml:id="u-1.91" who="#">Przy prowadzeniu polityki zapewnienia dodatkowych miejsc pracy dla całego przyrostu ludności w wieku produkcyjnym, musimy jednocześnie przeciwstawiać się tendencjom dalszego, żywiołowego wzrostu zatrudnienia, który spowodowałby wydatniejsze przekroczenie ustalonego w planie poziomu. Konieczne jest również zwiększenie racjonalności i efektywności gospodarki siłą roboczą oraz konsekwentne przestrzeganie dyscypliny zatrudnienia i płac.</u> | |
| 101 | + <u xml:id="u-1.92" who="#">Założenia te znajdują swój wyraz w projekcie Narodowego Planu Gospodarczego na rok 1968, stwierdzającym, że realizując politykę pełnego zatrudnienia i wszechstronnego wykorzystania zasobów siły roboczej należy przestrzegać w przedsiębiorstwach i instytucjach zasady utrzymywania zatrudnienia jedynie na poziomie niezbędnym dla wykonania podstawowych zadań. Projekt NPG na 1968 r. przewiduje wzrost zatrudnienia w gospodarce uspołecznionej o 3,1 proc., tj o 273 tys. osób, a wzrost zatrudnienia w całej gospodarce narodowej wyniesie 293 tys. osób, co oznacza również poziom wyższy o 3,1 proc. niż w roku 1967.</u> | |
| 102 | + <u xml:id="u-1.93" who="#">Przyrost zatrudnienia ustalony w planie na 1968 rok przeznaczony jest w 80 proc. dla sfery produkcji materialnej oraz w 20 proc. dla sfery nieprodukcyjnej działalności społeczno-gospodarczej.</u> | |
| 103 | + <u xml:id="u-1.94" who="#">Zakłada się wzrost zatrudnienia w przemyśle o 2,8 proc., w budownictwie o 4,0 proc., gospodarce komunalnej i mieszkaniowej o 4,5 proc., w ochronie zdrowia, kulturze fizycznej i turystyce o 4,0 proc. oraz w usługach nieprzemysłowych o 3,7 proc.</u> | |
| 104 | + <u xml:id="u-1.95" who="#">W NPG na 1968 r. przyjęto wzrost wydajności pracy, liczonej w wartości produkcji globalnej przypadającej na pracownika przedsiębiorstw przemysłowych 4,4 proc. przy wzroście produkcji globalnej o 7,1 proc. Wydajność pracy liczona w wartości produkcji czystej wzrasta w 1968 r. o 5,1 proc. przy wzroście produkcji czystej o 7,7 proc. Oczywiście gałęziach przemysłu o wysokim tempie wzrostu produkcji i dużych możliwościach wynikających z nowych inwestycji i postępu techniczno-organizacyjnego, jak np. przemysł maszynowy i chemiczny, tempo wzrostu wydajności pracy musi być znacznie wyższe od przeciętnego w przemyśle. W budownictwie natomiast zakłada się wzrost wydajności pracy na jednego zatrudnionego o 4,7 proc.</u> | |
| 105 | + <u xml:id="u-1.96" who="#">Ustalone w Narodowym Planie Gospodarczym na 1968 rok zadania w zakresie zatrudnienia oraz wzrostu wydajności pracy są realne i możliwe do osiągnięcia.</u> | |
| 106 | + <u xml:id="u-1.97" who="#">Liczymy tu zwłaszcza na efekty, jakie powinno dać konsekwentne wprowadzanie w życie uchwał VII Plenum PZPR, dotyczących usprawnienia funkcjonowania przedsiębiorstw. Szczególnie duże znaczenie powinna mieć realizacja programów usprawnienia działalności fabryk, opracowanych przez Nakładowe Komisje do Spraw Usprawnień Organizacji Produkcji. Komisje te bowiem poddały gruntownej krytycznej analizie różne odcinki działalności fabryk, poświęcając dużo uwagi zagadnieniom zatrudnienia, rytmiczności, koncentracji i specjalizacji produkcji, gospodarki materiałowej oraz kształtowaniu się zapasów.</u> | |
| 107 | + <u xml:id="u-1.98" who="#">Dotychczasowa realizacja wspomnianych programów dała już szereg pozytywnych rezultatów, dlatego też należy je realizować w coraz szerszym zakresie, koncentrując uwagę na dziedziny, gdzie występują jeszcze szczególnie jaskrawe niedociągnięcia. I tak na przykład nadal dość częste są przypadki niedostatecznej dyscypliny pracy, niepełnego wykorzystania dnia roboczego, słabej wydajności. Konieczne jest również zwrócenie większej uwagi na określenie w poszczególnych zakładach długoterminowych kierunków kooperacji i opracowanie związanego z tym programu wyprofilowania i zunifikowania produkcji, rozszerzenie kształcenia kadr specjalistów w zakresie prawidłowej organizacji produkcji oraz bardziej umiejętne i pełniejsze upowszechnianie doświadczeń przodujących zakładów pracy.</u> | |
| 108 | + <u xml:id="u-1.99" who="#">Przedstawiony projekt Narodowego Planu Gospodarczego na 1968 rok, przewidując wyrównanie proporcji w określonych dziedzinach rozwoju gospodarczego, stwarza tym samym korzystne warunki dla wzmocnienia równowagi gospodarczej kraju oraz dla podniesienia na wyższy poziom efektywności i sprawności gospodarowania. Oznacza to, że ustalenia i kierunki NPG na 1968 rok i podstawowych założeń planu na 1969 rok stwarzają pomyślne przesłanki dla realizacji w następnych latach podstawowych zadań i proporcji Pięcioletniego Planu Rozwoju Gospodarczego na lata 1966-1970. Tym niemniej po podsumowaniu ostatecznych wyników wykonania planu w 1967 r. zastanowimy się, jakich korekt trzeba będzie jeszcze dokonać w zadaniach i środkach, przewidzianych w planie pięcioletnim na lata 1969-1970, aby zapewnić pomyślną realizację głównych wytycznych planu pięcioletniego i stworzyć korzystną podstawę wyjściową rozwoju gospodarki narodowej po 1970 r. Odpowiednie wnioski z tej analizy wyciągniemy przy opracowaniu projektu planu na lata 1969 i 1970.</u> | |
| 109 | + <u xml:id="u-1.100" who="#">O PROJEKCIE BUDŻETU PAŃSTWA NA ROK 1968</u> | |
| 110 | + <u xml:id="u-1.101" who="#">Referat Ministra Finansów ob. Jerzego Albrechta na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 15 listopada 1967 r.</u> | |
| 111 | + <u xml:id="u-1.102" who="#">Dla scharakteryzowania ważniejszych problemów sytuacji finansowej, które wyłoniły się w bieżącym roku i zamierzeń, jakie wypadnie nam realizować w roku przyszłym, omówić chcę następujące zagadnienia:</u> | |
| 112 | + <u xml:id="u-1.103" who="#">- Krótką ocenę wykonania budżetu państwa w 1967 r.</u> | |
| 113 | + <u xml:id="u-1.104" who="#">- Ważniejsze założenia budżetu na 1968 r., a zwłaszcza:</u> | |
| 114 | + <u xml:id="u-1.105" who="#">1. Czynniki określające rozmiar i dynamikę dochodów budżetowych.</u> | |
| 115 | + <u xml:id="u-1.106" who="#">2. Założenia w zakresie finansowania gospodarki narodowej.</u> | |
| 116 | + <u xml:id="u-1.107" who="#">3. Niektóre problemy finansowe gospodarki terenowej.</u> | |
| 117 | + <u xml:id="u-1.108" who="#">4. Celowe wydaje się również poświęcenie nieco uwagi niektórym problemom kredytowania gospodarki.</u> | |
| 118 | + <u xml:id="u-1.109" who="#">Zanim jednak przejdę do charakterystyki wymienionych zagadnień, chciałbym jeszcze wspomnieć o pewnym fakcie historycznym, który dla tradycji parlamentarnej ma - jak nam się wydaje - pewne znaczenie. Otóż okazuje się, że przedkładana obecnie ustawa budżetowa ma swoją poprzedniczkę sprzed 200 lat, uchwaloną przez Sejm innej epoki, w zupełnie odmiennych warunkach. Jej fotokopię pozwoliliśmy sobie załączyć do przedłożonych materiałów, gdyż wielu historyków uważa ją za pierwszą w naszej historii rozwiniętą ustawę budżetową, a zarazem jedną z pierwszych w Europie.</u> | |
| 119 | + <u xml:id="u-1.110" who="#">Wykonanie budżetu w 1967 r.</u> | |
| 120 | + <u xml:id="u-1.111" who="#">Obecnie chcę w głównych zarysach przedstawić wyniki gospodarki finansowej i wykonanie budżetu w bieżącym roku.</u> | |
| 121 | + <u xml:id="u-1.112" who="#">Według aktualnych ocen przewidujemy, że dochody budżetu państwa w 1967 r. będą o 1,1 mld zł, tj. o 0,3 proc. wyższe niż planowano, a wydatki przekroczą poziom planowany o 4,8 mld zł, tj. o 1,5 proc. Osiągnięta zostanie nadwyżka budżetowa, ale będzie ona niższa niż planowano.</u> | |
| 122 | + <u xml:id="u-1.113" who="#">Generalnie biorąc budżet w tym roku jest w pełni zrównoważony. Niemniej na tle ogólnych wyników realizacji budżetu państwa trzeba przede wszystkim zwrócić uwagę na niezadowalającą sytuację w zakresie wykonania planu wpływów z akumulacji finansowej przedsiębiorstw.</u> | |
| 123 | + <u xml:id="u-1.114" who="#">Jeśli bowiem chodzi o wpływy od przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej, to fakt, że kształtują się one w granicach zbliżonych do założeń planu, wynika z wyrównania niedoborów wpływów z podziału akumulacji głównie przez ponadplanowe wpływy z handlu zagranicznego z tytułu różnic budżetowych. Tego rodzaju przesunięć w strukturze wpływów nie można uznać za zjawisko w pełni odpowiadające założeniom planu, bo w pewnym stopniu są one związane z przewidywanym nieco gorszym niż założono w Narodowym Planie Gospodarczym saldem obrotów handlu zagranicznego.</u> | |
| 124 | + <u xml:id="u-1.115" who="#">Planowanego na br. poziomu akumulacji nie osiągną, zarówno przedsiębiorstwa przemysłowe, jak również przedsiębiorstwa budowlane, leśnictwa, rolnictwa, transportu i łączności oraz obrotu towarowego. Przewidywane mniejsze niż planowano wyniki akumulacji finansowej częściowo związane są z regulacjami płac. Regulacje te podwyższyły koszty własne przedsiębiorstw o ok. 1,8 mld zł. Do pełnego wykonania planu akumulacji zabraknie jednak więcej, bo ok. 4,5 mld zł. Najbardziej odbija się to na dochodach budżetowych od przedsiębiorstw przemysłowych, które będą w br. o ok. 3,2 proc. niższe niż planowano, pomimo przekroczenia planu produkcji towarowej. W bardzo poważnym stopniu na poziom akumulacji rzutują także poniesione przez przedsiębiorstwa straty nadzwyczajne, wynoszące per saldo (ok. 3,8 mld zł oraz niepełne wykonanie planu obniżki kosztów). Pewną rolę odgrywają również opóźnienia w uruchomieniu nowych, poszukiwanych na rynku krajowym i zagranicznym wyrobów oraz ograniczenia produkcji artykułów nieznajdujących zbytu.</u> | |
| 125 | + <u xml:id="u-1.116" who="#">Przekroczenie zatem globalnego planu dochodów budżetowych w br. wynika z wyższych niż planowano wpływów z podatku od wynagrodzeń m.in. w związku z regulacjami płac oraz przekroczeniem planu zatrudnienia i wyższych wpływów od gospodarki nieuspołecznionej.</u> | |
| 126 | + <u xml:id="u-1.117" who="#">O spodziewanym przekroczeniu planowanych wydatków budżetowych, a zwłaszcza o wykorzystaniu części planowanej nadwyżki budżetowej, decyduje finansowanie w większym niż planowano zakresie potrzeb gospodarczych. Znajduje to wyraz zarówno w wydatkach inwestycyjnych, w wydatkach na kapitalne remonty, jak i w kształtowaniu tzw. wydatków bieżących.</u> | |
| 127 | + <u xml:id="u-1.118" who="#">Budżet zapewnił w tym roku dodatkowe środki na szereg inwestycji w przemyśle, lepsze wyposażenie budownictwa m.in. w sprzęt zmechanizowany, rozszerzenie programu remontów i przebudowy dróg oraz na rozwój gospodarki komunalnej. Poza tym budżet dodatkowo sfinansował potrzeby obrotowe przedsiębiorstw budowlanych i gospodarki rybnej, w związku z niskim poziomem ich rentowności. Pewne dodatkowe środki przeznaczono także na rozwój rolnictwa. W sumie na cele gospodarcze budżet przeznacza w tym roku dodatkowo 9,8 mld zł, częściowo z przewidzianych rezerw, a częściowo z nadwyżki.</u> | |
| 128 | + <u xml:id="u-1.119" who="#">O przewidywanych, wyższych niż planowano wydatkach na naukę i usługi socjalno-kulturalne decydują przeprowadzone dwukrotnie w tym roku podwyżki rent najniższych, regulacje płac, w tym pokrycie wyższych niż planowano skutków ubiegłoroczni regulacji płac nauczycieli oraz reformy szkolnictwa podstawowego, a także - wzrost dopłat do leków dla uprawnionych. Część ponadplanowych wydatków sfinansowana została z wygospodarowanych przez rady narodowe dodatkowych dochodów własnych.</u> | |
| 129 | + <u xml:id="u-1.120" who="#">Podsumowując tę krótką charakterystykę realizacji budżetu w bieżącym roku warto podkreślić, że sfinansowanie wielu dodatkowych potrzeb gospodarczych oraz większe niż planowano środki na cele socjalne i kulturalne nastąpiło przede wszystkim w drodze wykorzystania zawartych w budżecie rezerw finansowych. Natomiast ponadplanowy przyrost produkcji towarowej przemysłu nie zapewnił odpowiednio proporcjonalnego wzrostu dochodów budżetu.</u> | |
| 130 | + <u xml:id="u-1.121" who="#">Założenia ogólne projektu budżety na 1968 r.</u> | |
| 131 | + <u xml:id="u-1.122" who="#">Przedstawiony Sejmowi projekt budżetu na 1968 r. przewiduje dochody w wysokości 313,7 mld zł, a wydatki 309 mld zł.</u> | |
| 132 | + <u xml:id="u-1.123" who="#">Planowana nadwyżka budżetowa wynosi 4,7 mld zł. Przedstawionych rozmiarów budżetu nie można bezpośrednio porównywać z jego rozmiarami w roku bieżącym. Z projektu budżetu zostały bowiem wyłączone dochody projektowanego funduszu emerytalnego, a z wydatków środki na renty. Po wyeliminowaniu skutków tych zmian dochody projektu budżetu na 1968 rok zwiększają się o 4,3 proc., a wydatki - o 3,1 proc.</u> | |
| 133 | + <u xml:id="u-1.124" who="#">Przedstawione globalne sumy projektu budżetu państwa na 1968 r. pozwalają stwierdzić, że budżet odzwierciedla finansowe zrównoważenie środków i potrzeb określonych w projekcie planu rozwoju naszej gospodarki. Za tymi liczbami kryją się jednak złożone zadania, których sens najogólniej można wyrazić tym, że osiągnięcie planowanych dochodów wymagać będzie poważnego wysiłku, zwłaszcza ze strony przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej. Natomiast preliminowane wydatki zapewniają sfinansowanie podstawowych potrzeb, przy oszczędnym gospodarowaniu środkami społecznymi.</u> | |
| 134 | + <u xml:id="u-1.125" who="#">Dochody od przedsiębiorstw uspołecznionych</u> | |
| 135 | + <u xml:id="u-1.126" who="#">Projektowany na 1968 rok budżet i równowaga finansowa państwa opierają się na założeniu dynamicznego wzrostu dochodów od przedsiębiorstw uspołecznionych. O roli tych dochodów świadczyć może fakt, że mają one zapewnić ponad 79 proc. ogółu dochodów budżetowych, a ich suma powinna być o 6,2 proc. większa niż przewidywana w bież. roku.</u> | |
| 136 | + <u xml:id="u-1.127" who="#">Podstawowym warunkiem realizacji tego założenia jest osiągnięcie przez przedsiębiorstwa ponad 192 mld zł akumulacji finansowej, co w warunkach porównywalnych oznacza zwiększenie jej poziomu o 10 proc. w stosunku do poziomu akumulacji w bież. roku. Dla zilustrowania, jakiego wymaga to postępu w gospodarce finansowej przedsiębiorstw przypomnieć warto, że akumulacja przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej porównywalnie biorąc wzrośnie w bież. roku o ok. 6-7 proc., a w 1966 r. wzrosła o ok. 8,5 proc. Niemniej zadanie to jest realne, pod warunkiem jednak, że zostaną uruchomione wszystkie czynniki zwiększające poziom akumulacji.</u> | |
| 137 | + <u xml:id="u-1.128" who="#">Jakie to są czynniki?</u> | |
| 138 | + <u xml:id="u-1.129" who="#">W pierwszym rzędzie należy do nich osiągnięcie zaplanowanego wzrostu wydajności pracy w przemyśle o 4,4 proc., wobec 3,8 proc. w br. i w budownictwie - o 4,7 proc. oraz dalszego wzrostu wydajności pracy w innych działach gospodarki. W przedsiębiorstwach przemysłowych, które decydują o poziomie akumulacji, wzrost wydajności pracy powinien zapewnić obniżkę poziomu kosztów osobowych o 1,8 proc., tj. o ok. 2,5 mld zł. W tym celu konieczne jest m.in. zdecydowane przeciwdziałanie tendencjom do nadmiernego, nieuzasadnionego wzrostu zatrudnienia.</u> | |
| 139 | + <u xml:id="u-1.130" who="#">Drugim czynnikiem niezbędnym dla wykonania planu akumulacji jest osiągnięcie przez przemysł planowanego poziomu obniżki kosztów materiałowych co najmniej o 0,4 proc., tj. o ok. 2,4 mld zł.</u> | |
| 140 | + <u xml:id="u-1.131" who="#">Nie sposób też pominąć konieczności dalszego obniżenia strat nadzwyczajnych, które - po wysaldowaniu z zyskami nadzwyczajnymi - w br. wyniosą ok. 3 mld zł.</u> | |
| 141 | + <u xml:id="u-1.132" who="#">Dążeniu do obniżki kosztów i ograniczenia strat sprzyjać powinno szerokie już wprowadzenie wskaźników rentowności netto jako wskaźników dyrektywnych. Ponadto w 3 zjednoczeniach przemysłowych - jako uzupełniający miernik oceny - wprowadzamy wskaźniki stopy zysku, celem stworzenia dalszych bodźców dla poprawy efektywności wykorzystania majątku trwałego i obrotowego w przedsiębiorstwach. Kształtowanie się tych wskaźników powinno być przedmiotem stałej obserwacji służb ekonomicznych i konferencji samorządów robotniczych, ażeby w oparciu o analizę uruchamiać rezerwy poprawy wyników finansowych, a zwłaszcza określić przyczyny powstawania strat nadzwyczajnych i opracować programy konkretnych przedsięwzięć do usuwania źródeł ich powstawania.</u> | |
| 142 | + <u xml:id="u-1.133" who="#">Nie bez wpływu dla uzyskania założonego przyrostu akumulacji finansowej będzie także oszczędna gospodarka w ramach tzw. działalności pozaoperacyjnej. W tym przypadku chodzi zwłaszcza o racjonalne wykorzystanie ok. 4,6 mld zł przeznaczanych przez przedsiębiorstwa na dopłaty do działalności socjalno-bytowej, które [NIECZYTELNE] o 6,7 proc., i o utrzymanie tych dopłat w granicach założonych w planie.</u> | |
| 143 | + <u xml:id="u-1.134" who="#">Omówione czynniki mają istotne znaczenie dla wykonania planu akumulacji we wszystkich działach gospodarki. Przede wszystkim jednak ważne jest ich uwzględnienie przez przedsiębiorstwa przemysłowe, które powinny wypracować ok. 95% całego przyrostu akumulacji finansowej, tj. 16,5 mld zł. Równocześnie jeśli chodzi o przedsiębiorstwa przemysłowe, to nie mniej ważnym zadaniem jest zapewnienie planowanego rozwoju produkcji rynkowej, bez którego nie sposób osiągnąć ani wzrostu akumulacji finansowej, stanowiącej przecież główne źródło finansowania rozwoju naszej gospodarki, ani należytego zaspokojenia potrzeb ludności.</u> | |
| 144 | + <u xml:id="u-1.135" who="#">Trzeba też zwrócić większą uwagę na wyniki finansowe budownictwa, w którym mimo wydatnego zwiększenia się potencjału przerobowego, od kilku lat obserwujemy obniżania się poziomu rentowności. Przedsiębiorstwa te mają osiągnąć w 1968 r. 800 mln zł przyrostu akumulacji finansowej. Ażeby zadanie to zostało wykonane, konieczne jest m.in. wydatne ograniczenie strat nadzwyczajnych. Niski poziom rentowności w budownictwie - częściowo wywołany czynnikami obiektywnymi a częściowo nieprawidłowościami pracy przedsiębiorstw - osłabia działanie zasad samofinansowania i rachunku ekonomicznego.</u> | |
| 145 | + <u xml:id="u-1.136" who="#">Poświęciłem nieco uwagi niektórym problemom tworzenia akumulacji finansowej. Niemniej istotne są jednak również niektóre zagadnienia związane z jej podziałem. W tym wypadku na czoło wysuwa się właściwe zagospodarowanie części akumulacji pozostającej w dyspozycji zjednoczeń i przedsiębiorstw.</u> | |
| 146 | + <u xml:id="u-1.137" who="#">W myśl projektu planu na 1968 r. udział przedsiębiorstw w podziale akumulacji wyniesie ok. 24,2 proc. i będzie nieco wyższy niż w br.</u> | |
| 147 | + <u xml:id="u-1.138" who="#">Sprawom związanym z kształtowaniem środków własnych przedsiębiorstw w ramach nowego systemu finansowego było poświęcone specjalne posiedzenie sejmowej Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów. Nie wchodząc więc w szczegóły, chciałbym tylko stwierdzić, że w przyszłym roku wszystkie resorty i zjednoczenia będą musiały zwrócić większą niż dotąd uwagę na prawidłowy rozdział norm finansowych pomiędzy przedsiębiorstwa oraz na racjonalne wykorzystanie gromadzonych przez nie środków. Do sprawy tej powrócę jeszcze przy omawianiu zagadnień inwestycyjnych.</u> | |
| 148 | + <u xml:id="u-1.139" who="#">Inne dochody budżetu</u> | |
| 149 | + <u xml:id="u-1.140" who="#">Wśród pozostałych dochodów budżetu na 1968 r. dominują dochody ze składek na ubezpieczenia społeczne oraz z podatku od wynagrodzeń. Dochody te, rzecz jasna, są funkcją założonego w planie wzrostu funduszu płac pracowników.</u> | |
| 150 | + <u xml:id="u-1.141" who="#">Łącznie obie te pozycje dostarczą 12 proc. dochodów budżetowych, wobec ok. 20 proc. w bieżącym roku. Ich udział w budżecie obniżył się w związku ze wspomnianym już projektem przekazania części składek ubezpieczeniowych i części podatku od wynagrodzeń na rzecz funduszu emerytalnego.</u> | |
| 151 | + <u xml:id="u-1.142" who="#">Zmniejsza się także udział wpływów budżetowych z tytułu podatków i opłat wiejskich, co jest wyrazem polityki stabilizacji podatków wsi. Nastąpi nawet niewielkie ich obniżenie w związku ze stosowaniem ulg inwestycyjnych i premii z tytułu kontraktacji zbóż.</u> | |
| 152 | + <u xml:id="u-1.143" who="#">Natomiast przewidziany jest wzrost wpływów podatkowych z tytułu obrotów i dochodów rzemiosła i innych dziedzin gospodarki nieuspołecznionej w mieście. Dochody te wynoszą niewiele, bo ok. 1 proc. ogółu dochodów budżetowych. Ich wzrost nastąpi w związku z osiągniętym już i przewidywanym dalszym rozwojem zakładów rzemieślniczych i zatrudnienia w rzemiośle. Wpływy podatkowe od samego rzemiosła wyniosą w przyszłym roku ponad 2,3 mld zł i będą o 6 proc. większe niż w tym roku, a nie licząc ulg inwestycyjnych, wymiar podatku od rzemiosła wzrasta o 8,6 proc.</u> | |
| 153 | + <u xml:id="u-1.144" who="#">Jak wiadomo, w ostatnich latach dokonaliśmy reformy opodatkowania rzemiosła mając na uwadze przede wszystkim przyśpieszenie rozwoju usług dla ludności. Okazuje się jednak, że przy niewątpliwej poprawie sytuacji w zakresie usług rzemieślniczych, równocześnie bardzo szybko wzrastają obroty rzemiosła z gospodarką uspołecznioną. W związku z tym celowe jest podjęcie środków, zmierzających do większego nakierowania działalności rzemiosła na usługi dla ludności. Jeśli chodzi o podatki, to wskazana wydaje się dalsza analiza obciążeń podatkowych w poszczególnych grupach rzemiosła, jakie ukształtowały się po wprowadzonych ostatnio zmianach podatkowych.</u> | |
| 154 | + <u xml:id="u-1.145" who="#">Ogólna charakterystyka wydatków budżetowych</u> | |
| 155 | + <u xml:id="u-1.146" who="#">Przechodząc do charakterystyki ważniejszych zagadnień, związanych z kształtowaniem wydatków budżetowych, nieco więcej miejsca poświęcić chcę zwłaszcza wydatkom na cele gospodarcze, które pochłaniają ok. 55 proc. środków budżetowych oraz wydatkom na usługi socjalne i kulturalne, na które przeznacza się ok. 26 proc. środków budżetu.</u> | |
| 156 | + <u xml:id="u-1.147" who="#">Wydatki gospodarcze budżetu</u> | |
| 157 | + <u xml:id="u-1.148" who="#">Generalną tendencją kształtowania wydatków budżetu na gospodarkę narodową jest przeznaczenie środków budżetowych na finansowanie takich dziedzin, które w interesie rozwoju gospodarki wymagają bezpośredniego dotowania. Jak już wspomniałem wyłączone są z budżetu wydatki na niektóre inwestycje produkcyjne, co spowodowało, że ogólny poziom wydatków budżetowych na gospodarkę będzie o ok. 6,7 proc. niższy niż w 1967 r.</u> | |
| 158 | + <u xml:id="u-1.149" who="#">Z budżetu jednak nadal będzie finansowana część produkcji przemysłowej w formie dotacji przedmiotowych, które występują w tych przypadkach, gdy cena zbytu nie pokrywa kosztów produkcji, lub nie pozwala na osiągnięcie przeciętnej rentowności. Jak wiadomo, w ubiegłym roku przeprowadziliśmy reformę cen fabrycznych, która umożliwiła wyeliminowanie niekontrolowanego, bezpośredniego pokrywania przez przedsiębiorstwa strat na deficytowej produkcji zyskami osiąganymi na innych wyrobach. Pozwoliło nam to na wydobycie „na powierzchnię” pełnego niemal asortymentu produkcji deficytowej.</u> | |
| 159 | + <u xml:id="u-1.150" who="#">Dotowanie poważnej części tego asortymentu uzasadnione jest ważnymi względami ekonomicznymi i społecznymi. Dotyczy to nawozów sztucznych, pasz treściwych oraz maszyn i urządzeń rolniczych, na których dotowanie przeznacza się ze środków budżetu centralnego ok. 40 proc. ogółu dotacji, tj. 7,7 mld zł. Ta grupa dotacji wykazuje najwyższą dynamikę, gdyż wzrastają one o ponad 13 proc. Ponad 8 mld zł dotacji przeznaczone jest na produkcję rynkową, w tym ponad 50 proc. na przetwory zbożowe. Poza tym nie mało środków, bo ponad 3 mld zł przeznaczonych jest na dotowanie produkcji zaopatrzeniowej, pomimo ograniczenia w tym przypadku dotacji w 1968 roku o ok. 8 proc.</u> | |
| 160 | + <u xml:id="u-1.151" who="#">Zarówno jednak w części dotowanej produkcji rynkowej, jak i zaopatrzeniowej nie brak asortymentów, dla dotowania których trudno znaleźć pełne uzasadnienie. W bieżącym roku opracowany został przeto program likwidacji deficytowości, za realizację którego odpowiedzialne są właściwe resorty i rady narodowe. Program ten, zawierający m.in. plan przedsięwzięć organizacyjno-technicznych, powinien stać się już w przyszłym roku dodatkowym źródłem inspiracji zmierzającej do ujawnienia, a następnie wykorzystania wszelkich możliwych rezerw w zakresie obniżki kosztów produkcji artykułów nierentownych.</u> | |
| 161 | + <u xml:id="u-1.152" who="#">Niezależnie od przedsięwzięć resortów, zmierzających do likwidacji względnie ograniczenia deficytowości poprzez obniżkę kosztów produkcji, wydziały finansowe prezydiów rad narodowych, w ramach prowadzonych przez siebie kontroli i analiz dotacji przedmiotowych udzielanych przedsiębiorstwom, będą ujawniały możliwości obniżek cen fabrycznych. Nie chcemy bowiem dopuszczać do powstawania takich sytuacji, że na produkcji artykułów dotowanych, przy aktualnie obowiązujących, nieraz zawyżonych cenach fabrycznych, producenci realizowaliby nadmierne zyski.</u> | |
| 162 | + <u xml:id="u-1.153" who="#">Wśród wydatków na potrzeby rozwoju gospodarki, poza wspomnianymi już dotacjami, głównie dla przedsiębiorstw przemysłowych i obrotu towarowego, najpoważniejszą pozycję zajmują wydatki na rolnictwo, które z inwestycjami wynoszą ponad 25,5 mld zł. Wśród nich najbardziej dynamiczne są wydatki na rozbudowę i modernizację PGR oraz wydatki związane z utrzymaniem instytucji budżetowych obsługujących rolnictwo, popieraniem produkcji roślinnej i zwierzęcej, konserwację melioracji, służbą agronomiczną itp., stosownie do uchwał IX Plenum KC PZPR.</u> | |
| 163 | + <u xml:id="u-1.154" who="#">Wydatki budżetu na rozbudowę i modernizację PGR wzrastają o ponad 13 proc. Znacznie wzrastają też wydatki bieżące na popieranie produkcji roślinnej, bo o ok. 10 proc. Są one przeznaczone na wymianę nasion, ochronę roślin itp. Pomimo zakończenia podstawowych prac gleboznawczych, utrzymuje się na dotychczasowym poziomie służbę geodezyjną, która ma obecnie zająć się pracami związanymi ze scalaniem gruntów i przejmowaniem przez państwo ziemi niezagospodarowanej.</u> | |
| 164 | + <u xml:id="u-1.155" who="#">Znacznie powiększa się wydatki na konserwację melioracji, bo prawie o 14 proc., co pozwoli na objęcie konserwacją o 12 proc. więcej rzek i kanałów. Znacznie również, bo o 8 proc., wzrastają wydatki na popieranie produkcji zwierzęcej.</u> | |
| 165 | + <u xml:id="u-1.156" who="#">W dążeniu do niezbędnej, dla sprawnego funkcjonowania gospodarki, poprawy warunków komunikacyjnych, a zwłaszcza drogowych, budżet przewiduje, jeśli wyłączyć wydatki na inwestycje i jeśli pominąć jednorazowe wydatki poniesione na likwidację szczególnie wysokich w 1967 r. szkód drogowych - dalsze zwiększenie wydatków na bieżące utrzymanie sprawności dróg i mostów państwowych o ok. 12 proc. Poważną kwotę ok. 2,5 mld zł przeznacza się na kapitalne remonty dróg i mostów, w tym na modernizację dróg przelotowych m.st. Warszawy i innych miast wojewódzkich.</u> | |
| 166 | + <u xml:id="u-1.157" who="#">Ponadto, budżet przeznacza znaczne środki na gospodarkę komunalną i mieszkaniową w kwocie 12,8 mld zł. Pewne zmniejszenie tych wydatków w porównaniu z br. wiąże się m.in. z przeprowadzoną w ubiegłym roku zmianą taryfy komunikacji miejskiej.</u> | |
| 167 | + <u xml:id="u-1.158" who="#">W zasadzie również wydatki na naukę uznać można jako wydatki na rozwój gospodarki narodowej. Bezpośrednio z budżetu przeznacza się na ten cel ok. 4,2 mld zł, w tym ok.1,3 mld zł na inwestycje i 2,9 mld zł, tj. o ponad 5 proc. więcej niż w bieżącym roku - w na wydatki bieżące.</u> | |
| 168 | + <u xml:id="u-1.159" who="#">Oprócz wydatków budżetowych na rozwój nauki oraz postęp techniczny i organizacyjny przewiduje się 4,4 mld zł, tj. o ok. 15 proc. więcej niż w tym roku - z Funduszu Postępu Techniczno-Ekonomicznego. Łącznie wydatki na naukę i postęp techniczny wyniosą ok. 8,6 mld zł. Poza tym zakłada się przeznaczenie ponad 2 mld zł z Funduszu Nowych Uruchomień na przyspieszenie postępów w unowocześnieniu produkcji w przemyśle maszynowym i chemicznym. W związku z występującym w ostatnich latach dynamicznym wzrostem wydatków na naukę i postęp techniczny poważnym zagadnieniem staje się sprawa efektywnego ich wykorzystania.</u> | |
| 169 | + <u xml:id="u-1.160" who="#">Finansowanie inwestycji</u> | |
| 170 | + <u xml:id="u-1.161" who="#">Skoro mowa o finansowaniu gospodarki narodowej, to specjalnej uwagi wymaga zagadnienie finansowania inwestycji. Jest rzeczą wiadomą, że inwestycje są główną siłą napędowy rozwoju naszej gospodarki. Jednakże przy nieograniczonej niemal w naszym kraju skłonności do inwestowania we wszystkich dziedzinach, musimy dbać, ażeby proces inwestycyjny był prawidłowo ukierunkowany, ażeby nakłady inwestycyjne kierowane były na najbardziej potrzebne dziedziny gospodarki przy zapewnieniu odpowiedniej koncentracji środków na wybranych obiektach. Wszelkie zaniedbania w tej dziedzinie odbijają się bardzo niekorzystnie na całokształcie sytuacji gospodarczej, prowadzą do rozproszenia środków, nadmiernego wzrostu zatrudnienia (w budownictwie i w sferze produkcji dóbr inwestycyjnych), zwiększają nadmiernie siłę nabywczą ludności, słowem - grożą osłabieniem równowagi rynkowej. Ze szczególną więc troską już przy konstrukcji planu i budżetu staraliśmy się ustalić jak najwłaściwszy program inwestycyjny, Mówił już o tym towarzysz Jędrychowski. Ze swej strony pragnę zwrócić uwagę na pewne aspekty polityki finansowej związanej z kredytowaniem inwestycji oraz finansowaniem ich z własnych środków inwestorów.</u> | |
| 171 | + <u xml:id="u-1.162" who="#">W samym budżecie - jak już wspomniałem - nastąpi w przyszłym roku spadek wydatków na finansowanie inwestycji o ok. 12 mld zł, tj. o ok. 20 proc. w porównaniu z ich poziomem w bieżącym roku. Wzrastają natomiast o ok. 3,5 mld zł, tj. o ok. 6 proc. środki własne zjednoczeń i przedsiębiorstw, rad narodowych oraz innych jednostek i instytucji państwowych. Najbardziej, bo o ponad 13 mld zł, tj. o ok. 75 proc. wzrastają inwestycyjne kredyty bankowe dla tych zjednoczeń, przedsiębiorstw, rad narodowych i instytucji.</u> | |
| 172 | + <u xml:id="u-1.163" who="#">Jakie za tymi liczbami kryją się założenia finansowania inwestycji?</u> | |
| 173 | + <u xml:id="u-1.164" who="#">Oprócz wielokrotnie omawianych zalet finansowania inwestycji przy pomocy kredytu bankowego, polegających m.in. na zwiększeniu odpowiedzialności za środki finansowe i na umożliwieniu większej kontroli bankowej, w przyszłym roku na zmiany w strukturze finansowania inwestycji oraz na dążenie do większego oddziaływania banków na procesy inwestowania wpływają dodatkowo następujące czynniki:</u> | |
| 174 | + <u xml:id="u-1.165" who="#">po pierwsze - zachodzi konieczność wzmocnienia selekcji inwestycji nowo rozpoczynanych i większej koncentracji nakładów na inwestycje kontynuowane, co można osiągnąć m.in. przez rygorystyczną kontrolę ze strony aparatu bankowego, która powinna towarzyszyć udzielaniu kredytów inwestycyjnych. Odnosi się to do inwestycji centralnych, a szczególnie do inwestycji zjednoczeń, które nie są ściśle wyspecyfikowane w NPG, a rozmiary ich są ustalane szacunkowo;</u> | |
| 175 | + <u xml:id="u-1.166" who="#">po drugie - niezbędne jest również m.in. zwiększenie oddziaływania na kierunki nakładów na inwestycje grupy „B”, obejmującej od 1968 r. przede wszystkim inwestycje przedsiębiorstw oraz tzw. inwestycje drobne, jak również sterowanie własnymi środkami przedsiębiorstw - o czym już mieliśmy okazję mówić na poprzednim posiedzeniu Komisji Planu i Budżetu. Samo posiadanie przez przedsiębiorstwo środków na inwestycje nie może automatycznie dawać mu uprawnień do ich podejmowania bez oglądania się na ich efektywność i przydatność z punktu widzenia postępu technicznego, eksportu itp. Banki muszą więc odmawiać przyjmowania do finansowania inwestycji przedsiębiorstw w przypadkach, gdy nie odpowiadają one potrzebom gospodarczym, lub gdy brak jest realnych możliwości ich wykonania ze względu na brak materiałów lub mocy przerobowych.</u> | |
| 176 | + <u xml:id="u-1.167" who="#">Konieczne okazało się również wzmocnienie wpływu banków na podział przez zjednoczenia norm finansowych dla przedsiębiorstw, aby nie dopuścić przy podziale środków do powstawania niedoborów w jednych i nadwyżek środków w innych przedsiębiorstwach. Banki będą mogły - na podstawie podjętej już uchwały rządu - wpływać na wykorzystywanie funduszów rezerwowych zjednoczeń w celu zapewnienia pierwszeństwa niezbędnym potrzebom obrotowym przed potrzebami w zakresie finansowania inwestycji.</u> | |
| 177 | + <u xml:id="u-1.168" who="#">Kończąc omawianie tej grupy zagadnień, jeszcze raz pragnę podkreślić, że w roku przyszłym konieczne będzie aktywne oddziaływanie środkami finansowymi na rozmiary i kierunki inwestycji, a to dla zmniejszenia napięć w tej dziedzinie, a w konsekwencji i w całej gospodarce.</u> | |
| 178 | + <u xml:id="u-1.169" who="#">Wydatki socjalno-kulturalne</u> | |
| 179 | + <u xml:id="u-1.170" who="#">Jednym z ważniejszych zadań budżetu jest zapewnienie środków na usługi socjalne i kulturalne, stanowiące istotny element poprawy warunków bytowych i rozwoju kultury naszego społeczeństwa.</u> | |
| 180 | + <u xml:id="u-1.171" who="#">W projekcie budżetu na 1968 r. bieżące i inwestycyjne wydatki na urządzenia socjalne i kulturalne wynoszą ok. 61,4 mld zł i wzrastają w stosunku do przewidywanego wykonania 1967 r. o 2,1 mld zł, tj. o 3,6 proc., w tym wydatki bieżące o 5,3 proc.</u> | |
| 181 | + <u xml:id="u-1.172" who="#">Wydatki bieżące budżetu na szkolnictwo ogólnokształcące i wychowanie wzrastają o ok. 4 proc., pomimo przewidywanego zmniejszenia napływu dzieci do I klasy.</u> | |
| 182 | + <u xml:id="u-1.173" who="#">Pozwala to przy wzroście izb lekcyjnych, na obniżenie liczby uczniów na 1 izbę z ok. 41 do ok. 39. Potrzeby w tej dziedzinie są jednak bardzo zróżnicowane pod względem terytorialnym. Powinniśmy więc dołożyć starań, aby poprawa warunków nauczania następowała przede wszystkim tam, gdzie liczba uczniów na 1 izbę jest szczególnie duża. W przyszłym roku budżet przeznacza na szkolnictwo ogólnokształcące i wychowanie poważne środki, bo około 15 mld zł. Chciałbym jednak, w związku z doświadczeniami ubiegłego roku, zwrócić uwagę, że sumy, które zostaną na ten cel ustalone w budżecie, powinny określać tempo i zakres realizacji reform w szkolnictwie. Nie może tu występować żywiołowość, a w jej konsekwencji przekroczenia, zwłaszcza planowanych wydatków osobowych.</u> | |
| 183 | + <u xml:id="u-1.174" who="#">Projektowany blisko trzyprocentowy - nie licząc nakładów inwestycyjnych - wzrost wydatków bieżących na szkolnictwo zawodowe pozwala m.in. na zwiększenie liczby uczniów o ok. 100 tys. W szkolnictwie wyższych preliminowane środki budżetowe pozwolą na zwiększenie liczby studentów o 13 tys., tj. o 5 proc. Prawie połowa tego przyrostu liczby studentów nastąpić ma na studiach dla pracujących.</u> | |
| 184 | + <u xml:id="u-1.175" who="#">Projektuje się dalsze zwiększenie wydatków bieżących na kulturę i sztukę prawie o 7 proc. Przewiduje się zwłaszcza zwiększenie liczby godzin i poprawę programu radiowego i telewizyjnego oraz pokrycie kosztów eksploatacji 5 nowych studiów telewizyjnych. W konsekwencji, wydatki na radio i telewizję wzrastają o ponad 12 procent, przy przewidywanym wzroście wpływów z opłat radiowo-telewizyjnych w granicach 9 proc.</u> | |
| 185 | + <u xml:id="u-1.176" who="#">Jeśli chodzi o wydatki bieżące na ochronę zdrowia, to mają one wzrosnąć w 1968 r. o 5,3 proc., tj. o ok. 1,2 mld zł. Zwraca uwagę fakt, że znaczna część ich wzrostu przeznaczona jest na sfinansowanie działalności nowych szpitali, sanatoriów i ośrodków zdrowia. Np. liczba łóżek w szpitalach i sanatoriach powinna się zwiększyć o ok. 5 tys., liczba przychodni o 147, a liczba wiejskich ośrodków zdrowia o 127. Prawidłowa realizacja planu wydatków w znacznej mierze zależna jest zatem od terminowego przekazania tych obiektów do eksploatacji.</u> | |
| 186 | + <u xml:id="u-1.177" who="#">Najbardziej dynamiczną pozycją wydatków na ochronę zdrowia pozostają nadal wydatki na leki dla ubezpieczonych, które osiągną poziom o ponad 12 proc. wyższy niż planowany na br. Jeśli mowa o wydatkach na leki, to warto podkreślić potrzebę zwrócenia większej niż dotąd uwagi na racjonalne wykorzystanie środków na ten cel i konieczność wzmocnienie kontroli nad dysponowaniem receptami przez służbę zdrowia.</u> | |
| 187 | + <u xml:id="u-1.178" who="#">Wspomnieć też warto, że budżet na 1968 r. przewiduje kontynuowanie programu poprawy norm. W szczególności zamierza się dokonać dalszej poprawy norm rzeczowych w szkołach podstawowych i w szpitalach oraz pewnego zwiększenia środków na zakup materiałów w lecznictwie otwartym, łącznie kosztem 195 mln zł. W związku z akceptacją tego zamierzenia przez rząd, pragnę poinformować Obywateli posłów, że wniesiemy odpowiednią autopoprawkę przenoszącą środki na poprawę norm z wydatków nierozdzielonych projektu budżetu do odpowiednich pozycji wydatków na cele socjalne.</u> | |
| 188 | + <u xml:id="u-1.179" who="#">Planowane wydatki bieżące na kulturę fizyczną, turystykę i wczasy pracownicze wynoszą 1,3 mld zł i w stosunku do przewidywanych wydatków w 1967 r. wzrastają o 10,3 proc. Ten wzrost m.in. wynika stąd, że począwszy od 1968 r., budżet przejął część dotychczasowych dochodów własnych Centralnego Funduszu Turystyki i Wypoczynku, pochodzących z opłat paszportowych i turystycznych i udziela temu funduszowi dotacji. Zmiana ta zmierza do zapewnienia lepszych warunków dla ewidencji i oceny całokształtu wydatków na turystykę.</u> | |
| 189 | + <u xml:id="u-1.180" who="#">Należy podkreślić, że poza środkami na rozwój kultury fizycznej, turystyki i wczasów pracowniczych planowanymi w budżecie państwa, przeznaczane są również środki będące w dyspozycji związków zawodowych, klubów sportowych, przedsiębiorstw państwowych (tzw. działalność pozaoperacyjna) i spółdzielczych oraz z Totalizatora Sportowego. Szacuje się, że z wymienionych źródeł na rozwój kultury fizycznej i turystyki w 1968 r. wydatkowane będzie ok. 1,6 mld zł.</u> | |
| 190 | + <u xml:id="u-1.181" who="#">W odróżnieniu od wydatków budżetu na cele gospodarcze oraz na usługi socjalne i kulturalne, wydatki budżetu na administrację centralną i terenową ustalone zostały na poziomie nieco niższym niż w bieżącym roku. Jest to wyrazem procesu usprawniania administracji zgodnie z wytycznymi VII Plenum KC PZPR. Resorty opracowują obecnie statuty, mające na celu udoskonalenie ich struktury i działalności. Prace te już w 1968 r. pozwalają na zmniejszenie o ok. 800 ilości etatów w administracji centralnej. Rok przyszły powinien przynieść dalsze kroki w kierunku oszczędności zarówno w administracji centralnej, jak i terenowej.</u> | |
| 191 | + <u xml:id="u-1.182" who="#">Wydatki na obronę narodową zwiększą się o ok. 10 proc. i zapewniać będą niezbędny w obecnej sytuacji międzynarodowej wzrost potencjału obronnego kraju.</u> | |
| 192 | + <u xml:id="u-1.183" who="#">Budżety terenowe</u> | |
| 193 | + <u xml:id="u-1.184" who="#">Przeszło jedna czwarta wydatków budżetu państwa realizowana jest za pośrednictwem budżetów rad narodowych, które w przyszłym roku otrzymają do swojej dyspozycji ponad 83 mld zł. Dochody własne rad narodowych osiągną prawie 39 mld zł, a pozostałą część wydatków ich budżetów pokryją udziały w dochodach budżetu centralnego oraz dotacje.</u> | |
| 194 | + <u xml:id="u-1.185" who="#">Oprócz środków budżetowych rady narodowe sześciuset małych miast i osiedli uprawnione będą do dysponowania funduszem miejski w kwocie 350 mln zł. Umożliwi to im dodatkowe zwiększenie nakładów na rozwój usług komunalnych. Będą one mogły także korzystać w ramach funduszu aktywizacji małych miast z kredytu bankowego na budowę lub rozbudowę zakładów produkcyjnych.</u> | |
| 195 | + <u xml:id="u-1.186" who="#">Zmiany w ustawie budżetowej</u> | |
| 196 | + <u xml:id="u-1.187" who="#">Kończąc omawianie problematyki budżetowej pragnę jeszcze zwrócić uwagę Obywateli Posłów na niektóre nowe artykuły ustawy budżetowej.</u> | |
| 197 | + <u xml:id="u-1.188" who="#">W celu zapewnienia lepszej stabilizacji dochodów rad narodowych upoważnia się do późniejszego ustalenia stawek procentowych udziałów budżetów terenowych w dochodach przedsiębiorstw kluczowych. Pozwoli to na ściślejsze skoordynowanie tych stawek z planami techniczno-ekonomicznymi przedsiębiorstw, co w swoim czasie postulowali Obywatele Posłowie.</u> | |
| 198 | + <u xml:id="u-1.189" who="#">Ponadto, nowe przepisy ustawy budżetowej wprowadzają możliwość decentralizacji uprawnień, do przenoszenia środków budżetowych pomiędzy poszczególnymi rodzajami preliminowanych wydatków. Powinno to uelastycznić gospodarkę budżetową zarówno na szczeblu centralnym, jak i w radach narodowych, ograniczając wiele formalności związanych z dysponowaniem środkami budżetowymi.</u> | |
| 199 | + <u xml:id="u-1.190" who="#">Kredytowanie gospodarki</u> | |
| 200 | + <u xml:id="u-1.191" who="#">Obok środków budżetowych, ważnym instrumentem finansowania gospodarki narodowej są kredyty bankowe. Przewidujemy, że saldo udzielonych kredytów w 1968 r. wzrośnie prawie o 52 mld zł, z czego najpoważniejszą część stanowić będą kredyty inwestycyjne dla gospodarki uspołecznionej, o których już mówiłem.</u> | |
| 201 | + <u xml:id="u-1.192" who="#">Poważna część kredytów, bo ponad 17 mld zł, przeznaczona będzie na sfinansowanie połowy przyrostu zapasów w przedsiębiorstwach gospodarki uspołecznionej. Pozostałą część przyrostu zapasów sfinansują przedsiębiorstwa z własnych środków. Na przyszły rok istotną sprawą staje się poprawa struktury tych zapasów. Nadal będziemy więc dążyli do wykorzystania kredytu bankowego w celu usprawnienia gospodarki w tym zakresie.</u> | |
| 202 | + <u xml:id="u-1.193" who="#">W projekcie planu kredytowego na 1968 r. zakłada się, że zapasy przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej wzrosną o ok. 28,1 mld zł, a więc o ok. 3 mld zł wyżej niż w br. Wzrost ten będzie jednak niższy niż w założeniach planu pięcioletniego na ten okres i niższy od wzrostu zapasów w 1966 r. Dotyczy to zwłaszcza zapasów w przemyśle, które w 1968 r. mają wzrosnąć o 13,6 mld zł, tj. tylko o 0,2 mld zł więcej niż w br. Niezbędne będzie przy tym dołożenie wysiłków, aby zgodnie z planem zahamowany został przyrost zbędnych zapasów, zwłaszcza w przemyśle lekkim.</u> | |
| 203 | + <u xml:id="u-1.194" who="#">Jeżeli chodzi natomiast o zapasy towarów rynkowych, to w 1968 r. powinny one wzrosnąć w granicach 7 mld zł. Jest to przyrost w zasadzie dostateczny; ważną sprawą będzie jednak dostosowanie struktury dostaw i struktury wzrostu zapasów do potrzeb rynku.</u> | |
| 204 | + <u xml:id="u-1.195" who="#">Zdajemy sobie sprawę, że dostosowanie podaży do popytu będzie jednym z trudniejszych, ale jednym z najważniejszych żądań przyszłego roku. Obok dążenia do zwiększenia dostaw i zapasów towarów poszukiwanych na rynku, trzeba będzie zdecydowanie przeciwdziałać tendencjom do narastania trudno zbywalnych towarów rynkowych.</u> | |
| 205 | + <u xml:id="u-1.196" who="#">Nadal pewną rolę w aktywizacji sprzedaży rynkowej odgrywać będą kredyty ratalne, których wypłaty wyniosą ponad 9 mld zł. Jednakże ze względu na przewidywaną strukturę podaży artykułów przemysłowych, nie zakłada się dalszego ich wzrostu.</u> | |
| 206 | + <u xml:id="u-1.197" who="#">Kontynuować będziemy natomiast politykę rozwoju kredytów dla indywidualnych gospodarstw rolnych. W planie na 1968 r. przewidziany jest wzrost wypłat kredytów obrotowych dla gospodarki chłopskiej o 700 mln zł, tj. o 5,3 proc. i kredytów inwestycyjnych o 340 mln zł, tj. o 5,5 proc. Łącznie rolnicy otrzymają 20,4 mld zł kredytów. Zwiększenie ich rozmiarów związane jest z dążeniem do dalszego wzrostu nakładów produkcyjnych i inwestycyjnych w gospodarce chłopskiej.</u> | |
| 207 | + <u xml:id="u-1.198" who="#">Mówiąc o rozwoju akcji kredytowej nie sposób pominąć faktu, że w poważnym stopniu jest ona finansowana w oparciu o wzrost wkładów oszczędnościowych. W ten sposób właśnie oszczędności służą zarówno racjonalnej gospodarce pieniężnej ludności, jak i gospodarce narodowej.</u> | |
| 208 | + <u xml:id="u-1.199" who="#">Zakładamy, że w przyszłym roku wkłady oszczędnościowe w PKO i SOP wzrosną ok. 13,5 mld zł, a jak wykazują dotychczasowe tendencje najbardziej powiększą się zapewne przede wszystkim tzw. wkłady terminowe, przez dłuższy okres pozostające w kasach oszczędnościowych, które np. w PKO wynoszą już w br. ok. 70 proc. całego rocznego przyrostu wkładów. Przed instytucjami oszczędnościowymi stoi zadanie dalszego ułatwiania ludności gromadzenia i wykorzystywania jej oszczędności. Dużą wagę przywiązujemy także do doskonalenia działalności Państwowego Zakładu Ubezpieczeń, który ma za zadanie m.in. umożliwić ludności gromadzenie i lokowanie celowych oszczędności dla zabezpieczenia się przed skutkami wypadków losowych.</u> | |
| 209 | + <u xml:id="u-1.200" who="#">Przywiązujemy wielką wagę do rozwoju różnorodnych form oszczędzania, gdyż z jednej strony pozwala ono racjonalnie gospodarować dorobkiem ludzi pracy, a z drugiej strony wzmacnia równowagę finansową państwa..</u> | |
| 210 | + <u xml:id="u-1.201" who="#">Minione dwa lata realizacji planu pięcioletniego można niewątpliwie uznać - mimo wielu braków i trudności - za na ogół pomyślne. Jesteśmy w przededniu realizacji zadań trzeciego z kolei roku planu pięcioletniego, który będzie zapewne decydujący o powodzeniu naszych założeń dla całego pięciolecia.</u> | |
| 211 | + <u xml:id="u-1.202" who="#">Przedkładane obecnie projekty planu gospodarczego i budżetu - określają hierarchię niełatwych, ale istotnych dla dalszego rozwoju zadań i środków ich realizacji. Wyrażam głębokie przeświadczenie, że po dokonaniu przez Obywateli Posłów wnikliwej oceny i po uchwaleniu przedłożonych projektów - budżet państwa wraz z uchwalonym planem gospodarczym będą podstawą skutecznego działania wszystkich ogniw gospodarczych, a w konsekwencji - pomyślnej realizacji zadań trzeciego roku planu pięcioletniego.</u> | |
| 212 | + </div> | |
| 213 | + </body> | |
| 214 | + </text> | |
| 215 | + </TEI> | |
| 216 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00043-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00043-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 43/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 43/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:9</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">43</note> | |
| 21 | + <date>1967-12-01</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00043-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 1 grudnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła projekt budżetu na rok 1968 w części dotyczącej Ministerstwa Finansów, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Państwowej Komisji Cen.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z zastępcą przewodniczącego - Zbigniewem Januszko i dyrektorem Instytutu Planowania - prof. Józefem Pajestką, Państwowej Komisji Cen z Prezesem Juliuszem Strumińskim oraz przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Projekt budżetu Ministerstwa Finansów zreferował poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”):</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Pozytywnie ocenić należy dalszą decentralizację zarządzania budżetem, polegającą na przyznaniu Ministerstwom i urzędom centralnym prawa do pewnych przesunięć wewnątrz ich budżetów, jak również dalsze upowszechnienie nowego systemu finansowego.</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Z uznaniem przyjąć trzeba koncepcyjny charakter pracy Ministerstwa Finansów, które prowadzi politykę służącą zwiększeniu efektywności gospodarowania, podejmuje inicjatywy rozwiązań realistycznych i elastycznych.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Należy postulować przyspieszenie prac mających na celu umocnienia dalsze umocnienia nowego systemu finansowego oraz prac nad kodyfikacją prawa budżetowego.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Pozycje zawarte w preliminarzu budżetowym Ministerstwa Finansów należy uznać za celowe.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Zdzisław Siedlewski (SD), Bolesław Bednarek (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Michalina Tatarkówna Majkowska (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Zdzisław Balicki (PZPR) i Stanisław Cieślak (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">W dyskusji wskazywano m.in. na potrzebę dalszego doskonalenia systemu bodźców finansowych służących uruchamianiu rezerw.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Należy uprościć - zdaniem posłów - i lepiej przystosować do potrzeb nadmiernie skomplikowany i zróżnicowany obecnie system premii i nagród.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Osiągnięcie planowanego wzrostu akumulacji wymaga poprawy efektywności gospodarowania w przedsiębiorstwach; niewykorzystane rezerwy w tej dziedzinie są wciąż jeszcze bardzo poważne.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Wskazywano na potrzebę podjęcia środków przeciwdziałających nadmiernemu wzrostowi zatrudnienia w administracji.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Należy tak ukierunkować politykę fiskalną w stosunku do sektora nieuspołecznionego, aby działalność jego obejmowała w większym niż dotychczas stopniu świadczenie usług dla ludności.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu Ministerstwa Finansów na rok 1968.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Projekt budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów przedstawiła poseł Ewa Trojanowska (bezp.) Celowość sum preliminowanych na rok 1968 dla Komisji Planowania nie budzi zastrzeżeń. Prawidłowo ustalone zostały również kierunki prac.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Reforma planowania, której zasady ustalone zostały przez IV Plenum KC PZPR, poczyniła w naszej gospodarce znaczne postępy. Usprawniono system planowania wieloletniego, zaawansowano prace nad planowaniem perspektywicznym. Coraz większe zastosowanie znajdują nowe mierniki produkcji.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Zaawansowano także prace nad regionalnymi programami rozwoju.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Niezbędne jest wzmożenie tempa prac nad dalszym usprawnianiem planowania i zarządzania. Dotyczy to zwłaszcza planowania inwestycji oraz produkcji przemysłu pracującego dla potrzeb rynku. Uporządkowania wymaga tryb opracowywania planów przez zjednoczenia i przedsiębiorstwa; pomimo ujawnienia - w programach sporządzonych po VII Plenum KC PZPR - poważnych rezerw umożliwiających zwiększenie wydajności pracy na drodze postępu organizacyjnego, przedsiębiorstwa postulowały na rok 1968 za duży zatrudnienia i za niskie wskaźniki wzrostu wydajności pracy.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Dalsze doskonalenia metod planowania uznać trzeba za jedno z najważniejszych zadań Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Jan Dziemba (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Józef Raźny (SD), Eugeniusz Witek (ZSL), Igor Łopatyński (PZPR), Krystyna Biernacka (SD), Jan Kołder (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Jan Dąb-Kocioł (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Zbigniew Januszka i dyrektor Instytutu Planowania - prof. Józef Pajestka.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">W dyskusji zwrócono uwagę na konieczność bardziej realistycznego bilansowania planów i szerszego uwzględniania rezerw w praktyce planistycznej.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Podkreślano, iż doskonalenie metod planowania i zarządzania związane jest z zapewnieniem większego zdyscyplinowania jednostek gospodarczych, zwłaszcza na takich odcinkach jak zatrudnienie, wydajność i czas pracy. Nadzór i egzekwowanie obowiązków w tym zakresie są jeszcze niedostateczne.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Należy podejmować wysiłki zmierzające do przyswajania kadrom administracji gospodarczej zasad posługiwania się kategoriami ekonomicznymi w codziennej pracy; jest to również zagadnienie o dużym znaczeniu społecznym.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">W większym niż dotychczas stopniu należy - zdaniem uczestników dyskusji - zróżnicować metodologię planowania rocznego i wieloletniego; plany wieloletnie powinny być alternatywne i obejmować problemy generalne, bez nadmiernej szczegółowości, plany roczne natomiast powinny być stabilne, nie podlegać większym zmianom.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Wiele uwagi poświęcono sprawom metodologii planowania w zjednoczeniach oraz planowaniu wewnątrzzakładowemu.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na 1968 r.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu za 1966 r. oraz projekt budżetu na 1968 r. w części dotyczącej Państwowej Komisji Cen zreferował poseł Władysław Kuszyk (PZPR):</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Na szczególną uwagę zasługuje dokonana przez Państwową Komisję Cen na początku br. reforma cen fabrycznych, które stają się coraz skuteczniejszym bodźcem pobudzającym dyrekcję i załogi fabryk do produkcji bardziej celowej, bardziej odpowiadającej potrzebom rynku i eksportu, jak również do poprawy stylu gospodarowania. Prowadzone były również działania zmierzające do urealnienia cen zbytu.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Szereg dotychczasowych uprawnień Państwowej Komisji Cen przekazanych zostało zjednoczeniom. Należy w związku z tym zorganizować kontrolę działalności tych ogniw, włączając do niej specjalistów i czynnik społeczny.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Energiczniej niż dotąd przeciwdziałać należy utrzymywaniu cen nowości na niezmienionym poziomie przez okres dłuższy niż to przewidują przepisy. Dążyć do tego trzeba poprzez szybszy wzrost produkcji nowości. Należy równolegle rozwijać ich asortyment.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jan Dąb Kocioł (ZSL), Józef Jan Kołder (RZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Eugeniusz Witek (ZSL), Jan Pysz (PZPR), Wiktor Obolewicz (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL). Dodatkowych wyjaśnień udzielił Prezes Państwowej Komisji Cen - Juliusz Strumiński.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">W dyskusji omawiano m.in. problemy kształtowania cen niektórych artykułów i politykę przecen. Problemy cen należy rozpatrywać w ścisłym powiązaniu z aktualną sytuacją gospodarczą kraju. Ściślej wiązać należy siłę nabywczą ludności z zasobami masy towarowej.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Rozważając problem kształtowania się cen wskazywano na słuszność podjętych ostatnio decyzji w sprawie podniesienia cen mięsa i obniżki cen niektórych artykułów żywnościowych.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu za rok 1966 oraz projekt budżetu na rok 1968 w części dotyczącej Państwowej Komisji Cen.</u> | |
| 43 | + </div> | |
| 44 | + </body> | |
| 45 | + </text> | |
| 46 | + </TEI> | |
| 47 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00044-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00044-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 44/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 44/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:10</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">44</note> | |
| 21 | + <date>1967-12-02</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00044-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 2 grudnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, obradująca pod przewodnictwem posła Stanisława Cieślaka (ZSL), rozpatrzyła projekt planu i budżetu na rok 1968 oraz podstawowych założeń planu na rok 1969 w częściach dotyczących Komitetu Nauki i Techniki, Głównego Urzędu Statystycznego i Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">W obradach udział wzięli przedstawiciele: Komitetu Nauki i Techniki z I zastępcą przewodniczącego - ministrem - Mieczysławem Leszem, Głównego Urzędu Statystycznego z prezesem - Wincentym Kawalcem, Najwyższej Izby Kontroli z prezesem - Konstantym Dąbrowskim i wiceprezesami - Bolesławem Gałęzą i Bolesławem Szlązakiem oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">Posłowie otrzymali przed posiedzeniem obszerne materiały dotyczące planowanych na rok 1968 zamierzeń wymienionych instytucji. W hallu Sejmu urządzona została przez Komitet Nauki i Techniki wystawa obrazująca osiągnięcia polskiej myśli badawczej i technicznej.</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">Sprawozdawcą projektu planu rozwoju nauki i techniki na lata 1968/69 oraz projektu budżetu Komitetu Nauki i Techniki na rok 1968 był poseł Ryszard Reiff (bezp. „Pax”).</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">Sprawą niezupełnie jeszcze skrystalizowaną jest podział zadań między Polską Akademią Nauk i Komitetem Nauki i Techniki w zakresie koordynacji i planowania badań podstawowych i stosowanych.</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">Niezbędne jest wyraźniejsze określenie kompetencji instytucji zajmujących się zagadnieniami nauki i prac badawczych.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Jak wskazywano na posiedzeniach innych komisji sejmowych, występują opóźnienia we wdrażaniu do praktyki wyników prac naukowych i badawczych.</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">Nawiązując do planu rozwoju nauki i techniki wydaje się celowe zwrócenie uwagi na konieczność przyspieszenia badań i rozwiązań naukowych mających na celu przeciwdziałanie korozji, która powoduje duże i niepowetowane straty w gospodarne; na zwalczanie zanieczyszczeń powietrza, wód i gruntów przez zakłady przemysłowe; na niektóre kompleksowe problemy rolnictwa z pogranicza ekonomii i techniki. Szczególnej uwagi wymaga zintensyfikowanie prac badawczych w zakresie chemii, zwłaszcza wielkiej syntezy organicznej i tworzyw sztucznych.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Preliminarz budżetowy Komitetu Nauki i Techniki nie budzi zastrzeżeń.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Józef Łastowski (PZPR), Bronisław Warowny (ZSL), Zdzisław Siedlewski (SD), Wiktor Obolewicz (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Stanisław Cieślak (ZSL), Stanisław Hasiek (PZPR), Michalina Tatarkówna- Majkowska (PZPR), Ewa Trojanowska (bezp.), Jan Dziemba (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL). Dodatkowych wyjaśnień udzielił I zastępca Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - Minister Mieczysław Lesz.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">W dyskusji podkreślono postęp, jaki nastąpił w perspektywicznym planowaniu rozwoju nauki i techniki. W złożonej nowoczesnej gospodarce, jak potwierdziły to doświadczenia wielu krajów, niezbędne jest istnienie rządowego organu koordynującego postęp w obu tych dziedzinach; Komitet Nauki i Techniki powinien bardziej oddziaływać na rozwój nauki i techniki.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">KNiT czuwa coraz skuteczniej nad prawidłowym rozwojem całej sieci placówek badawczych. Wysiłek ten przynosi wyniki i powinien być kontynuowany.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">W dyskusji zwracano uwagę, że administracja gospodarcza zbyt mało poświęca wysiłku na rzecz unowocześniania technologii, że niedostateczną troską otacza się ruch racjonalizatorski i wynalazczy.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Na rok 1968 przewiduje się zwiększenie akumulacji przedsiębiorstw. Głównym środkiem do osiągnięcia tego celu - poza usprawnieniem organizacji i umocnieniem dyscypliny - jest postęp techniczny. Wymaga to ze strony administracji gospodarczej wykorzystania wszystkich środków przeznaczonych na ten cel.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Omawiano również kształtowanie się proporcji nakładów kierowanych na rozwój badań podstawowych i stosowanych, postulowano dalej idącą koncentrację badań.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Komisja przyjęła projekt planu rozwoju nauki i techniki oraz projekt budżetu na rok 1968 w części dotyczącej Komitetu Nauki i Techniki.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Sprawozdawcą projektu budżetu na 1968 r. w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego był poseł Józef Lastowski (PZPR).</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Projekt budżetu na rok 1968 przewiduje m.in. wydatki na prace przygotowawcze do spisu powszechnego 1970 r., które podjęte z odpowiednim wyprzedzeniem - stworzą trwałą podstawę do szeregu innych badań masowych. W grudniu przyszłego roku przeprowadzony zostanie spis próbny w celu wypróbowania formularzy, instrukcji spisowych, oraz założeń organizacyjnych, a także uzyskania materiałów do przeprowadzenia eksperymentalnych opracowań przy pomocy zainstalowanej już w GUS maszyny elektronicznej do prac statystycznych.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Z zadowoleniem stwierdzić trzeba wyraźną podniesienie poziomu wydawnictw SUS. Na podkreślenie też zasługuje rozszerzenie tematów publikowanych informacji.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Komisja metodologiczna GUS weryfikująca program badań i sprawozdawczości na rok 1968 dokonała ograniczenia sprawozdawczości. Równocześnie wprowadzono szereg nowych badań statystycznych wynikających z potrzeby pogłębienia analiz statystyczno-ekonomicznych.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Dotychczasowa działalność badawcza GUS wskazuje na konieczność zmian w trybie prac sprawozdawczo-statystycznych. Wnioski te nasuwają się m.in. na tle wyników przeprowadzonego eksperymentu krakowskiego, gdzie terenowe organy statystyki państwowej przejęły opracowanie sprawozdań zbiorczych od wydziałów prezydiów rad narodowych. Osiągnięto znaczną poprawę jakości opracowań, a także poważne oszczędności etatowe. Należy rozpatrzeć możliwość przeniesienia zasad organizacyjnych eksperymentu krakowskiego na inne województwa.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Wskazać należy na potrzebę dalszego nawiązywania kontaktów przez GUS z przedsiębiorstwami i zjednoczeniami, a także na potrzebę dalszego zwalczania tzw. nielegalnej sprawozdawczości.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Michalina Tatarkówna- Majkowska (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Bolesław Bednarek (PZPR), Feliks Starzec (ZSL), Leon Kasman (PZPR), Jan Pysz (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Edward Graliński (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „Pax”).</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Pozytywnie oceniono działalność GUS, zwracając szczególną uwagę na znaczną poprawę metod organizacji badań statystycznych i podniesienie poziomu wydawnictw GUS. Realizacja przewidzianych na rok przyszły zamierzeń GUS pozwoli na zaspokojenie szeregu pilnych potrzeb. Szereg opracowań regionalnych zaspokoi potrzeby władz terenowych i ogniw gospodarczych.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielił prezes Głównego Urzędu Statystycznego - Wincent Kawalec.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Przewodniczący obradom - poseł Stanisław Cieślak (ZSL):</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">Przypadające w roku przyszłym 50-lecie statystyki polskiej jest okazją dokonania oceny i podkreślenia wysokiej użyteczności prac prowadzonych przez GUS. Wyrazić należy duże uznanie dla efektów działalności Urzędu i jego pracowników.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Komisja przyjęła projekt budżetu na rok 1968 w części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Sprawozdanie z działalności i wykonania budżetu Najwyższej Izby Kontroli za rok 1966 oraz główne kierunki działania i projekt budżetu NIK na 1968 r. przedstawił poseł Czesław Burski (ZSL).</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">Najwyższa Izba Kontroli kontynuowała szeroką i różnorodną działalność, rozszerzając zakres przedkładanych sprawozdań o wynikach kontroli. Sejmowi, Radzie Ministrów i Komitetowi Ekonomicznemu Rady Ministrów. Stanowiły one istotny i wartościowy materiał przy rozpatrywaniu przez komisje sejmowe sprawozdań organów państwowych oraz formułowaniu wniosków i dezyderatów zmierzających do dalszego usprawnienia działalności tych organów. Analogiczne osiągnięcia mają delegatury NIK w dziedzinie współpracy z radami narodowymi wszystkich szczebli.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">Działalność NIK koncentrowała się na kontroli realizacji przez administrację państwową i gospodarczą podstawowych zadań określonych w Narodowym Planie Gospodarczym oraz w budżecie państwa.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Przedmiotem kontroli NIK była również realizacja dezyderatów uchwalonych przez komisje sejmowe.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">Delegatury NIK wydatnie zacieśniły współpracę z wojewódzkimi zespołami poselskimi, przekazując im opracowania zbiorcze wyników kontroli dotyczący podstawowych zagadnień z terenu ich działalności.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">W roku 1966 osiągnięto dalsze usprawnienie koordynacji kontroli wykonywanych przez organa kontroli resortowej, jak również organizacji spółdzielczych. Wiele zagadnień kontrolowano przy współudziale innych organów kontroli i inspekcji, inspirując także te organy do podejmowania we własnym zakresie kontroli problemów wynikających z aktualnej sytuacji gospodarczej.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Na skutek wniosków pokontrolnych NIK, jednostki zwierzchnie różnych szczebli wydały w ciągu roku 1966 ok. 2.300 ważniejszych zarządzeń zmierzających do usunięcia stwierdzonych w toku kontroli niedociągnięć.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Gospodarka środkami budżetowymi prowadzona była przez NIK oszczędnie.</u> | |
| 45 | + <u xml:id="u-1.36" who="#">W roku 1968 Najwyższa Izba Kontroli nadal koncentrować będzie działalność kontrolną na realizacji głównych zadań Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa, na przestrzeganiu dyscypliny gospodarczej i finansowej oraz na zabezpieczeniu mienia społecznego.</u> | |
| 46 | + <u xml:id="u-1.37" who="#">W założeniach planu kontroli zwrócono szczególną uwagę na takie zagadnienia, jak:</u> | |
| 47 | + <u xml:id="u-1.38" who="#">- legalność, gospodarność, celowość i rzetelność działania organów administracji gospodarczej i ogólnej, skuteczność przeciwdziałania marnotrawstwu i nadużyciom;</u> | |
| 48 | + <u xml:id="u-1.39" who="#">- organizacja pracy i stosowanie właściwej polityki kadrowej oraz przeciwdziałanie przejawom biurokratyzmu;</u> | |
| 49 | + <u xml:id="u-1.40" who="#">- doskonalenie systemu zarządzania i organizacji, usprawnienie koordynacji branżowej i terenowej;</u> | |
| 50 | + <u xml:id="u-1.41" who="#">- rytmiczność produkcji i wykorzystanie zdolności produkcyjnej;</u> | |
| 51 | + <u xml:id="u-1.42" who="#">- rola czynnika ekonomicznego przy podejmowaniu decyzji gospodarczych, umacnianie dyscypliny państwowej oraz odpowiedzialności organów zarządzania, nadzoru służbowego oraz kontroli wewnętrznej za niewykonywanie poruszonych zadań i tolerowanie zaniedbań;</u> | |
| 52 | + <u xml:id="u-1.43" who="#">- wykorzystanie przez jednostki wniosków i zaleceń z poprzednich kontroli, realizacja zarządzeń pokontrolnych oraz ich skuteczność w zakresie usuwania zaniedbań i zapobiegania im na przyszłość.</u> | |
| 53 | + <u xml:id="u-1.44" who="#">Kontynuowana będzie współpraca z organami kontroli społecznej. Jedną z form tej współpracy jest badanie przez NIK, w jakim stopniu administracja wykonuje uchwały organów samorządu robotniczego. NIK współdziałać będzie również z kontrolą społeczną w dziedzinach ważnych z punktu widzenia warunków bytowych ludności.</u> | |
| 54 | + <u xml:id="u-1.45" who="#">Preliminarz budżetowy Najwyższej Izby Kontroli na rok 1968 został opracowany racjonalnie i oszczędnie.</u> | |
| 55 | + <u xml:id="u-1.46" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Józef Łastowski (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Feliks Starzec (ZSL), Stanisław Cieślak (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL) i Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 56 | + <u xml:id="u-1.47" who="#">Dodatkowych wyjaśnień udzielił Prezes Najwyższej Izby Kontroli - Konstanty Dąbrowski, który stwierdził m.in.:</u> | |
| 57 | + <u xml:id="u-1.48" who="#">Najwyższa Izba Kontroli śledzi procesy przebiegające w naszej dynamicznie rozwijającej się gospodarce i - poprzez swoje oceny i wnioski pokontrolne - wnosi swój wkład w eliminowanie występujących zjawisk negatywnych.</u> | |
| 58 | + <u xml:id="u-1.49" who="#">Stwierdzić można, że wiele dziedzin zostało uporządkowanych. Osiągnięto, choć jeszcze niedostateczny, postęp w zakresie dyscypliny realizacji budżetu, jak również postęp w porządkowaniu rachunkowości, ewidencji i gospodarki magazynowej w zakładach.</u> | |
| 59 | + <u xml:id="u-1.50" who="#">Najwyższa Izba Kontroli interesuje się problematyką sprawności zarządzania i organizacji pracy, jako czynnikami mającymi głęboki wpływ na poziom dyscypliny i wydajności pracy. W planach NIK na rok 1968 sprawa kontroli realizacji wniosków komisji zakładowych powołanych dla usprawnienia zarządzania i organizacji pracy, w myśl uchwały VII Plenum KC PZPR, znajduje się na jednym z pierwszych miejsc.</u> | |
| 60 | + <u xml:id="u-1.51" who="#">W związku z tym, iż działalność kontrolna Sejmu i jego organów stale się pogłębia, niezbędne jest także dalsze doskonalenie i pogłębianie materiałów analitycznych, jakimi służy Sejmowi Najwyższa Izby Kontroli w zakresie wykonywania przez administrację postanowień. Sejmu. Tak samo terenowe delegatury Najwyższej Izby Kontroli służyć będą coraz lepszą pracą analityczną i kontrolną wojewódzkim radom narodowym i wojewódzkim zespołom poselskim.</u> | |
| 61 | + <u xml:id="u-1.52" who="#">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu przez Najwyższą Izbę Kontroli w roku 1966 oraz projekt budżetu NIK na rok 1968 w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u> | |
| 62 | + <u xml:id="u-1.53" who="#">Z okazji 10-lecia Najwyższej Izby Kontroli przewodniczący obradom poseł Stanisław Cieślak złożył w imieniu Komisji na ręce Prezesa NIK - Konstantego Dąbrowskiego wyrazy uznania dla kierownictwa i zespołu pracowników Najwyższej Izby Kontroli za dotychczasową działalność i życzenia pomyślnych wyników pracy na przyszłość.</u> | |
| 63 | + </div> | |
| 64 | + </body> | |
| 65 | + </text> | |
| 66 | + </TEI> | |
| 67 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00045-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00045-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 45/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 45/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:11</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">45</note> | |
| 21 | + <date>1967-12-06</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00045-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 6 grudnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów rozpoczęła prace nad ogólnymi założeniami i proporcjami projektu planu i budżetu na 1968 r. i podstawowych wytycznych na 1969 r.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komisji: Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, Handlu Wewnętrznego, Handlu Zagranicznego, Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy oraz Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu - Józefem Trendotą;</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Komisja wysłuchała czterech opracowanych przez zespoły poselskie referatów: problemy przemysłu zreferował poseł Zdzisław Balicki (PZPR), problemy handlu wewnętrznego - poseł Stanisław Hasiak (PZPR), handlu zagranicznego - poseł Władysław Kuszyk (PZPR), inwestycji - poseł Leon Kasman (PZPR).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Halina Skibniewska (bezp. - zastępca przewodniczącego Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej), Maria Mielczarek (PZPR - przedstaw. Komisji Handlu Zagranicznego), Andrzej Borodzik (PZPR - przedstaw. Komisji Handlu Zagranicznego), Józef Macichowski (PZPR - Zastępca przewodniczącego Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Henryk Skrobisz (ZSL - przewodniczący Komisji Handlu Wewnętrznego), Eugeniusz Witek (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Józef Łastowski (PZPR), Edward Graliński (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Janusz Walewski, I zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Tadeusz Gede i Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">W referatach i w dyskusji podkreślano, że w latach 1966- 1967 przeciętne roczne tempo wzrostu produkcji globalnej przemysłu przekroczy założenia ustalone w planie 5-letnim. W projekcie planu na rok 1968 zakłada się wzrost wartości produkcji globalnej o 7,1 proc. w stosunku do 1967 r., a na rok 1969 - dalsze 7,8 proc.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Wzrost produkcji przemysłowej osiągany jest w poważnej mierze dzięki poprawie jej rytmiczności. Osiągnięć tych nie można traktować jako dostateczne.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">W latach 1968-1969 kontynuowany będzie kierunek zmierzający do unowocześniania struktury produkcji; najszybciej wzrosnąć ma produkcja przemysłu chemicznego - o 11,8 proc., przemysłu maszynowego - o 10,2 proc., energetyki - o 8,6 proc. oraz hutnictwa metali nieżelaznych o 8,5 proc. Produkcja przemysłu materiałów budowlanych wzrosnąć ma o 4,5 proc., przemysłu włókienniczego - o 5,6 proc.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">W planie 5-letnim założone zostało zmniejszenie rozpiętości między tempem wzrostu produkcji środków produkcji i produkcji przedmiotów spożycia. Założenie to nie zostało jednak zrealizowane w roku bieżącym. Projekt planu na 1968 r. zakłada zmniejszenie rozpiętości tempa wzrostu produkcji między tymi dwoma działami. Pełna realizacja planowanych wskaźników jest niezbędną koniecznością.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Przy realizacji założeń planu w latach 1968-1969 szczególną uwagę należy położyć - zdaniem posłów - na:</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">- intensyfikację pracy przemysłu, - poprawę zaopatrzenia rynku wewnętrznego w poszukiwane artykuły konsumpcyjne pochodzenia przemysłowego, - dalszą aktywizację opłacalnej produkcji eksportowej.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">W ciągu minionych lat planu 5-letniego obserwujemy zjawisko znacznego przekraczania ustalonych wskaźników zatrudnienia, przy nieosiąganiu w wielu zakładach i branżach zaplanowanego wzrostu wydajności pracy. Temu negatywnemu zjawisku należy poświęcić w roku przyszłym szczególnie wiele uwagi; podstawową rolę w tej dziedzinie odegrać powinna konsekwentna realizacja wniosków podjętych w wyniku uchwały VII Plenum KC PZPR.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Problem aktywizowania i doskonalenia przemysłowej produkcji rynkowej nabiera coraz większej rangi ekonomicznej i społecznej. X Plenum KC PZPR szczególny nacisk położyło na konieczność likwidowania niedoborów poszukiwanych artykułów rynkowych. Postulowano, by zarówno przemysł, jak i handel podjęły bardziej energiczne niż dotąd działania zmierzające do poprawy sytuacji, m.in. poprzez bardziej konsekwentne przeciwstawianie się powstawaniu zapasów artykułów nie znajdujących nabywców.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Projekt planu na 1968 r. stwarza możliwości zwiększania produkcji artykułów rynkowych, poprawy ich jakości i nowoczesności. W tej części projekt planu spotkał się z dużym zainteresowaniem sejmowych komisji, które zwróciły uwagę na możliwości pozainwestycyjnego zwiększania produkcji rynkowej. Postulowano m.in. podjęcie we wszystkich branżach i przedsiębiorstwach produkujących lub mogących produkować artykuły rynkowe działania zmierzającego do wykrycia i wykorzystania możliwości pozaplanowego wzrostu tej produkcji; wskazywano na rezerwy umożliwiające zwiększenie lub uszlachetnienie produkcji rynkowej, tkwiące w lepszej koordynacji międzybranżowej i międzyresortowej. Komisje postulowały m.in. skrócenie czasu dzielącego złożenie oferty i dostarczenie towarów sklepem, zwiększenie udziału artykułów rynkowych w ogólnej produkcji drobnej wytwórczości.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Szczególnie wiele uwagi poświęcono inwestycjom i modernizacji przemysłu lekkiego. Przeznaczone na ten cel środki znacznie wzrastają, trzeba by stworzyć warunki pełnego i jak najbardziej efektywnego ich wykorzystania.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">W dyskusji wskazywano, że projekt planu na 1968 r. zakładający dalszy wzrost produkcji i rozwój przemysłu, zwłaszcza tych jego gałęzi, które stanowią klucz do nowoczesności i rekonstrukcji gospodarki, ustala takie proporcje, które ułatwią przezwyciężanie istniejących napięć oraz pozwolą na bardziej harmonijny rozwój ekonomiczny kraju w warunkach zachowania lepszej równowagi na rynku wewnętrznym i w handlu zagranicznym. Wykonanie planu wymaga pełnej mobilizacji załóg, podniesienia sprawności działania i odpowiedzialności administracji przemysłowej, ogólnego umocnienia dyscypliny społecznej.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Rozważając zadania, jakie stoją w latach 1968-1969 przed handlem wewnętrznym - wartość towarów w obrocie detalicznym będzie w 1968 r. wyższa o o 6,8 proc. w stosunku do roku bieżącego, a w 1969 r. o dalsze 6,7 proc, - zwracano uwagę, że ilość towarów przeznaczonych na zaopatrzenie rynku równoważy wprawdzie w skali globalnej siłę nabywczą ludności, jednakże szczególna uwaga powinna być zwracana na likwidowanie niedoborów pewnych artykułów. Zwracały na to uwagę komisje sejmowe, które, w wyniku dyskusji nad projektem planu, obok uwag dotyczących środków niezbędnych dla poprawy produkcji, struktury i jakości towarów rynkowych, wskazały na konieczność udoskonalenia systemu oddziaływania handlu na wszystkie gałęzie przemysłu produkujące towary rynkowe.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Oddziaływanie to powinno zmierzać do rozszerzania asortymentu, zwiększania ilości oferowanych przez przemysł wzorów i modeli, unowocześniania produkcji, skracania okresu czasu między opracowaniem wzoru a uruchomieniem produkcji seryjnej. Zdaniem posłów należy stworzyć warunki sprzyjające wzrostowi produkcji towarów wyższej jakości oraz zainteresować zakłady produkujące dobra inwestycyjne podejmowaniem produkcji rynkowej, o ile pozwalają na to moce produkcyjne i zasoby surowcowe.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Wiele uwagi poświęcono wprowadzaniu zmian w systemie zarządzania, planowania i sprawozdawczości w handlu oraz usprawnianiu działania terenowej administracji handlu.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W toku dyskusji wiele uwagi poświęcono zagadnieniom handlu zagranicznego, przed którym projekt planu na lata 1968-1969 stawia bardzo poważne zadania. Wzrost obrotów towarowych z zagranicą wynieść ma w 1968 r. - 7 proc. w stosunku do przewidywanego wykonania w r. bież., a w 1969 r. - 8,9 proc. w stosunku do wykonania roku 1968. Realizacja tego planu wymagać będzie pełnej mobilizacji zarówno przemysłu, jak i aparatu handlu zagranicznego.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Niezbędnym warunkiem realizacji zadań założonych w projekcie planu jest zdaniem posłów, zacieśnianie współpracy między przemysłem a handlem zagranicznym poprzez dalsze usprawnianie działalności branżowych komitetów doradczych, ściślejsze powiązanie ogniw przemysłu z biurami branżowymi przedsiębiorstw handlu zagranicznego, upowszechnienie eksperymentalnych form działalności przedsiębiorstw, zjednoczeń przemysłowych i central handlu zagranicznego, w oparciu o wyniki analizy dotychczasowych eksperymentów. Konieczne jest również szybsze wprowadzanie postępu w organizacji pracy przedsiębiorstw handlu zagranicznego, zgodnie z wytycznymi VII Plenum KC PZPR.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Kluczowym problemem dla przemysłu, z punktu widzenia produkcji eksportowej, jest wydłużenie serii produkowanych towarów i pogłębianie specjalizacji produkcji.</u> | |
| 34 | + <u xml:id="u-1.25" who="#">Możliwości wzrostu eksportu wyrobów przemysłu lekkiego zwiększyć może poprawa zaopatrzenia tego przemysłu w odpowiednie surowce, pełna realizacja programu inwestycyjnego, zwrócenie znacznie większej uwagi przez resorty na wykorzystanie środków na inwestycje szybko rentujące się.</u> | |
| 35 | + <u xml:id="u-1.26" who="#">W toku dyskusji wskazano również na potrzebę lepszego reklamowania wyrobów polskich zagranicą jak i na konieczność poprawy jakości opakowań.</u> | |
| 36 | + <u xml:id="u-1.27" who="#">Projekt planu na 1968 r. przewiduje wzrost nakładów inwestycyjnych o 5,8 proc. w stosunku do 1967 r. W ostatnich latach obserwuje się tendencje do przekraczania planu inwestycji przedsiębiorstw. Zwracano uwagę, że inwestycje takie podejmują zakłady niejednokrotnie wówczas, gdy nie w pełni wykorzystany jest posiadany potencjał produkcyjny i gdy inwestycje te nie zwiększają możliwości wytwórczych. Nakłada to obowiązek zwiększenia nadzoru ze strony zjednoczeń i resortów. Również banki powinny bardziej skutecznie sterować przebiegiem inwestycji w tej grupie, eliminować inwestycje niecelowe i oddziaływać na koncentrację środków.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-1.28" who="#">Nakłady na cele produkcyjne rosną o 4,8 proc., na nieprodukcyjne o 4,3 proc. W inwestycjach przemysłowych poważny udział mają nakłady na modernizację, rozbudowę i rekonstrukcję. Nakłady na rolnictwo wzrastają o 6,3 proc. Na podkreślenie zasługuje poważny wzrost nakładów dla resortu komunikacji, zwłaszcza przeznaczonych na zakup taboru kolejowego, na elektryfikację linii kolejowych i rozwój transportu lotniczego.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-1.29" who="#">W grupie inwestycji nieprodukcyjnych stosunkowo szybko wzrastają nakłady na oświatę, naukę i kulturę o 9,3 proc. oraz na gospodarkę mieszkaniową - o 4,7 proc.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-1.30" who="#">W dyskusji zwracano uwagę na konieczność pełnej realizacji planu budownictwa mieszkaniowego w miastach, na wielką społeczną wagę tego problemu i potrzebę uwzględnienia w planowaniu tego budownictwa mieszkaniowego zmian zachodzących w strukturze ludności, w strukturze rodzin itp.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-1.31" who="#">Konieczne jest - zdaniem posłów - podjęcie szeregu przedsięwzięć dla pełnej realizacji trudnych zadań inwestycyjnych w latach 1968-1969. M.in. konieczne jest przestrzeganie obowiązujących przepisów dotyczących terminowego sporządzania dokumentacji technicznej przez inwestorów. Np. opóźnienia w realizacji inwestycji przemysłu lekkiego są nie tylko wynikiem braku mocy przerobowych, lecz również nieterminowego dostarczania dokumentacji.</u> | |
| 41 | + <u xml:id="u-1.32" who="#">W 1968 r. przewiduje się rozbudowę, zwłaszcza w mniejszych miastach, komunalnych przedsiębiorstw budowlanych; tworzyć się będzie również nowe przedsiębiorstwa budowlane Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Ministerstwa Przemysłu Lekkiego.</u> | |
| 42 | + <u xml:id="u-1.33" who="#">Istotne znaczenie ma zbilansowanie portfelu zleceń na roboty budowlano montażowe; nie należy dopuścić do eliminowania inwestycji ważnych z punktu widzenia gospodarczego i społecznego. Zasadniczy akcent powinien być położony na zabezpieczenie realizacji inwestycji kontynuowanych.</u> | |
| 43 | + <u xml:id="u-1.34" who="#">Posłowie wskazywali, że realizacja planu inwestycyjnego w 1968 r. wymagać będzie pełnej mobilizacji wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego, stałej walki o oddawanie inwestycji w terminie, o przestrzeganie dyscypliny finansowej, o wzrost wydajności pracy w przedsiębiorstwach budowlanych.</u> | |
| 44 | + <u xml:id="u-1.35" who="#">Głównym motywem dyskusji były problemy egzekwowania dyscypliny gospodarowania, obniżania kosztów i wykonania planu akumulacji, organizacji i dyscypliny pracy, zwiększania odpowiedzialności wszystkich ogniw gospodarczych za realizację zadań planu, za jak najbardziej celowe i efektywne wykorzystanie pozostających w dyspozycji środków - zgodnie z interesem społecznym.</u> | |
| 45 | + </div> | |
| 46 | + </body> | |
| 47 | + </text> | |
| 48 | + </TEI> | |
| 49 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00046-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00046-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 46/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 46/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:12</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">46</note> | |
| 21 | + <date>1967-12-07</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 28 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + </particDesc> | |
| 31 | + </profileDesc> | |
| 32 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00046-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">Dnia 7 grudnia 1967 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, kontynuując prace nad ogólnymi założeniami i proporcjami projektu planu i budżetu na 1968 r. oraz wstępnych wytycznych na 1969 r., rozpatrzyła podstawowe założenia w zakresie rolnictwa, przemysłu spożywczego i leśnictwa.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele Komisji: Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego oraz Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i zastępcą Przewodniczącego - Władysławem Jagusztynem, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z podsekretarzem stanu - Janem Duszą;</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Referat opracowany przez zespół poselski przedstawił poseł - Tomasz Malinowski (ZSL).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji udział wzięli: Stanisław Hasjak (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Jan Pysz (PZPR), Jerzy Szukała (PZPR - zastępca Przewodniczącego Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego), Władysław Piłatowski (PZPR), Czesław Burski (ZSL), Leon Kasman (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Jan Dąb-Kocioł (ZSL), Wiktor Obolewicz (PZPR), Józef Łastowski (PZPR); dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Władysław Jagusztyn i Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jedrychowski.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">W porównaniu z przeciętną 4 lat 1964-1967, produkcja globalna rolnictwa w 1968 r. wzrosnąć ma o 3,3 proc.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">Szczególną uwagę zwrócono w referacie i dyskusji na konieczność osiągnięcia wzrostu produkcji towarowej i skupu zbóż.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Wiele miejsca w dyskusji poświęcono sprawie zapewnienia rolnictwu niezbędnych środków produkcji. Dostawy nawozów mineralnych w 1968 r. wzrastają o dalsze 15 proc. w stosunku do wykonania w bieżącym roku. Wskazywano na potrzebę dostarczenia nawozów mineralnych w pełnym asortymencie, dostosowanym do potrzeb nawożenia w poszczególnych regionach kraju.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">O ponad 17 proc. mają wzrosnąć w roku przyszłym dostawy maszyn dla kółek rolniczych i indywidualnych gospodarstw chłopskich. Mimo wyraźnego postępu w produkcji maszyn rolniczych, rosnący popyt na niektóre typy maszyn nie będzie mógł być w pełni zaspokojony, w związku z tym szczególnego znaczenia nabiera prawidłowa działalność zaplecza remontowo-konserwacyjnego i zabezpieczenie dostaw części zamiennych, dla lepszego wykorzystania maszyn.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Wskazywano na konieczność wzmożenia wysiłków służby rolnej w celu osiągnięcia lepszych efektów w produkcji zwierzęcej; m.in. należy zwrócić uwagę na zwiększenie wydajności jednostkowej zwierząt hodowlanych oraz na zwiększenie wielkości hodowli na danym areale.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Należy wykorzystać wszystkie możliwości łagodzenia napięć bilansu paszowego, lepiej zagospodarować tereny zmeliorowane i własne rezerwy paszowe gospodarki chłopskiej.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Szczególny nacisk położyć należy na pełne i rytmiczne wykonanie planu dostaw pasz treściwych, na zaostrzenie kontroli ich jakości i zgodności z ustalonymi recepturami.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Zwracano uwagę na potrzebę wykorzystania rezerw, jakie tkwią w racjonalnym zagospodarowaniu gruntów Państwowego Funduszu Ziemi.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Wiele uwagi poświęcono sprawom doskonalenia organizacji zarządzania rolnictwem. Podkreślano konieczność zbliżenia organizatorów produkcji rolnej do rolników, co stanowi warunek skutecznego i bardziej kompleksowego oddziaływania na postęp agrotechniczny. Z uznaniem przyjęto zamierzenia idące w kierunku koncentrowania służby rolnej przy gromadzkich radach narodowych.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Omawiając zadania przemysłu rolno-spożywczego, podkreślono jako słuszną decyzję obniżenia planu eksportu wyrobów tego przemysłu na rzecz lepszego zaspokojenia potrzeb rynku wewnętrznego.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Uwaga resortu powinna koncentrować się m.in. na doskonaleniu metod kontraktacji płodów rolnych.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Przewiduje się, że w latach 1968-1969 nastąpi dalsze uszlachetnienie przetwórstwa rolno-spożywczego i wzbogacanie asortymentu wyrobów.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Jednym z węzłowych zadań przemysłu rolno-spożywczego jest jak najbardziej efektywne i celowe wykorzystanie środków inwestycyjnych przeznaczonych na cele produkcyjne, na zwiększenie powierzchni magazynowych i chłodniczych.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Zdaniem posłów, istnieją, zwłaszcza w przemyśle owocowo-warzywniczym, mleczarskim i olejarskim, znaczne rezerwy potencjału wytwórczego, które należy uruchomić w celu zwiększenia produkcji poszukiwanych asortymentów.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">W dziedzinie leśnictwa i przemysłu drzewnego uwaga resortu powinna być skierowana przede wszystkim na realizację zwiększonych zadań produkcyjnych w przemysłach drzewnym i papierniczym, na wykorzystanie wszelkich możliwości zwiększania produkcji i wzbogacania asortymentu płyt pilśniowych i wiórowych, na kontynuowanie wysiłków zmierzających do dalszej poprawy jakości mebli, których dostawy na rynek wewnętrzny mają wzrosnąć. Podkreślono niezbędność wydatnego zmniejszenia praktyki produkcji mebli biurowych na rzecz wzrostu produkcji mebli na potrzeby rynku i eksportu.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Omawiano również istotny dla rolników problem szkód łowieckich. Uznano, że należy przeciwdziałać szkodom przede wszystkim poprzez planowe dokonywanie odstrzału zwierzyny łownej.</u> | |
| 33 | + </div> | |
| 34 | + </body> | |
| 35 | + </text> | |
| 36 | + </TEI> | |
| 37 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00047-01/header.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiHeader xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xml:id="PPC-196569-sjm-gbfxx-00047-01"> | |
| 3 | + <fileDesc> | |
| 4 | + <titleStmt> | |
| 5 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 47/</title> | |
| 6 | + </titleStmt> | |
| 7 | + <publicationStmt> | |
| 8 | + <p>Prosimy o zapoznanie się z nagłówkiem korpusu (PPC_header.xml).</p> | |
| 9 | + </publicationStmt> | |
| 10 | + <sourceDesc> | |
| 11 | + <bibl> | |
| 12 | + <title>Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów /nr 47/</title> | |
| 13 | + <publisher>Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej</publisher> | |
| 14 | + <note type="system">PRL</note> | |
| 15 | + <note type="house">Sejm</note> | |
| 16 | + <note type="termNo">4</note> | |
| 17 | + <note type="type">Komisja</note> | |
| 18 | + <note type="dayNo">1</note> | |
| 19 | + <note type="original_file">4_13-KomPlanuGosp.odt:13</note> | |
| 20 | + <note type="sessionNo">47</note> | |
| 21 | + <date>1967-12-07</date> | |
| 22 | + </bibl> | |
| 23 | + </sourceDesc> | |
| 24 | + </fileDesc> | |
| 25 | + <profileDesc> | |
| 26 | + <particDesc> | |
| 27 | + <person xml:id="PrzewodniczącyKomisjiposełJózefKulesza" role="speaker"> | |
| 28 | + <persName>Przewodniczący Komisji poseł Józef Kulesza</persName> | |
| 29 | + </person> | |
| 30 | + <person xml:id="komentarz" role="commentator"> | |
| 31 | + <persName>Komentarz</persName> | |
| 32 | + </person> | |
| 33 | + </particDesc> | |
| 34 | + </profileDesc> | |
| 35 | +</teiHeader> | |
| ... | ... |
1965-1969/sejm/komisje/gbf/196569-sjm-gbfxx-00047-01/text_structure.xml
0 → 100644
| 1 | +<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> | |
| 2 | +<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude"> | |
| 3 | + <xi:include href="PPC_header.xml"/> | |
| 4 | + <TEI> | |
| 5 | + <xi:include href="header.xml"/> | |
| 6 | + <text> | |
| 7 | + <body> | |
| 8 | + <div xml:id="div-1"> | |
| 9 | + <u xml:id="u-1.0" who="#">W dniach 7 i 8 grudnia 1967r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, kontynuując prace nad ogólnymi założeniami i proporcjami projektu planu i budżetu na 1968 r. oraz wstępnych wytycznych planu na 1969 r., rozpatrzyła problemy podziału dochodu narodowego, dochodów ludności, zatrudnienia, zagadnienia socjalno-kulturalne, transportu i łączności, rozwoju gospodarczego województw.</u> | |
| 10 | + <u xml:id="u-1.1" who="#">Obradom przewodniczył poseł Józef Kulesza (PZPR).</u> | |
| 11 | + <u xml:id="u-1.2" who="#">W posiedzeniu udział wzięli:</u> | |
| 12 | + <u xml:id="u-1.3" who="#">- przedstawiciele zainteresowanych komisji sejmowych;</u> | |
| 13 | + <u xml:id="u-1.4" who="#">- przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim i I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem Jerzym Albrechtem;</u> | |
| 14 | + <u xml:id="u-1.5" who="#">- wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli - Bolesław Szlązak.</u> | |
| 15 | + <u xml:id="u-1.6" who="#">Komisja wysłuchała czterech opracowanych przez zespoły poselskie referatów: podstawowe zadania projektu planu i zasadnicze proporcje w podziale dochodu narodowego 1968 r. na tle zadań i realizacji planu 5-letniego zreferował poseł Igor Łopatyński (PZPR), problemy dochodów ludności, zatrudnienia, urządzeń socjalno-kulturalnych - poseł Zdzisław Siedlewski (SD), problemy transportu i łączności - poseł Jan Kołder (PZPR), problemy rozwoju gospodarczego województw na tle planu i budżetu - poseł Stanisław Cieślak (ZSL).</u> | |
| 16 | + <u xml:id="u-1.7" who="#">W dyskusji udział wzięli posłowie: Ewa Trojanowska (bezp.), Alicja Musiałowa (PZPR - przewodniczące Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej), Irena Janiszewska (PZPR - przewodnicząca Komisji Pracy i Spraw Socjalnych), Władysław Ozga (ZSL - zastępca przewodniczącego Komisji Oświaty i Nauki), Bronisław Warowny (ZSL), Czesław Burski (ZSL), Jan Dziemba (PZPR), Stanisław Kozioł (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Leon Kasman (PZPR), Edward Graliński (PZPR), Jan Dąb- Kocioł (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielili: Minister Finansów - Jerzy Albrecht, I zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Tadeusz Gede, zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania - Zbigniew Januszko i Przewodniczący Komisji Planowania - Stefan Jędrychowski.</u> | |
| 17 | + <u xml:id="u-1.8" who="#">Zarówno w referatach, jak i dyskusji podkreślono, że podstawową tendencją leżącą u podstaw projektu planu na lata 1968-1969 jest zapewnienie dalszego rozwoju spodarki narodowej, przy jednoczesnym dążeniu do likwidowania względnie łagodzenia napięć występujących w toku realizacji zadań planu w 1967 r.</u> | |
| 18 | + <u xml:id="u-1.9" who="#">W myśl założeń planu dochód narodowy wytworzony wzrośnie w 1968 r. o ok. 4,8 proc., a w 1969 r. o dalsze 6,3 proc. Założenia dotyczące podziału dochodu narodowego przewidują, że fundusz spożycia będzie w 1968 r. większy o 5 proc., a fundusz akumulacji o 4,5 proc. Spożycie z dochodów osobistych ludności zwiększy się w 1968 r. o 4,6 proc., co w przeliczeniu na 1 mieszkańca oznacza wzrost o 3,6 proc.</u> | |
| 19 | + <u xml:id="u-1.10" who="#">Podkreślano, że realizacja założeń planu 1968 r. umożliwi osiągnięcie wzrostu spożycia z dochodów osobistych ludności w latach 1966-1968 o ok. 16 proc., a więc wyżej nieco od ustaleń planu 5-letniego.</u> | |
| 20 | + <u xml:id="u-1.11" who="#">Podstawowym elementem spożycia z dochodów osobistych ludności za zakupy artykułów konsumpcyjnych. W 1968 r. wzrost zakupów tych artykułów wyniesie 5,6 proc., a zakupów usług - 6,2 proc.</u> | |
| 21 | + <u xml:id="u-1.12" who="#">Mimo osiągnięcia w projekcie planu globalnej równowagi pieniężno-rynkowej, istnieć będą nadal pewne napięcia w odcinkowym bilansowaniu potrzeb rynku wewnętrznego. Likwidacja, bądź łagodzenie tych napięć stanowić powinno - zdaniem posłów - jedno z podstawowych zadań polityki gospodarczej państwa w trakcie realizacji planu.</u> | |
| 22 | + <u xml:id="u-1.13" who="#">Spożycie zbiorowe w planie na 1968 r. wzrasta o ok. 8 proc. w porównaniu z 1967 r. Wpłynie to na dalszy rozwój placówek oświaty, służby zdrowia i innych urządzeń socjalno-kulturalnych, służących codziennym potrzebom ludności.</u> | |
| 23 | + <u xml:id="u-1.14" who="#">Poprawę warunków bytowych ludności przyniesie ponadto zapowiedziana podwyżka emerytur i rent.</u> | |
| 24 | + <u xml:id="u-1.15" who="#">Projekt planu przewiduje wzrost zatrudnienia w gospodarce narodowej o 3,1 proc.; przyrost zatrudnionych równoważy się z planowanym przyrostem zasobów siły roboczej. Wydajność pracy liczona w wartości produkcji globalnej przypadającej na 1 pracownika wzrośnie w 1968 r. o 4,4 proc., przy wzroście produkcji globalnej o 7,1 proc. Wzrost średniej płacy wyniesie 2,5 proc., z czego 0,5 proc. jest rezultatem regulacji płac.</u> | |
| 25 | + <u xml:id="u-1.16" who="#">Posłowie wyrażali opinię, że plan jest w swych globalnych wielkościach zbilansowany. Pełna realizacja wskaźników planu wymagać będzie jednak poważnych wysiłków. Dotyczy to w pierwszym rzędzie: handlu zagranicznego, inwestycji, produkcji rolnej, zaopatrzenia rynku.</u> | |
| 26 | + <u xml:id="u-1.17" who="#">Naczelnym zadaniem - podkreślali posłowie - staje się utrzymanie właściwych proporcji między wzrostem zatrudnienia, płac i wydajności pracy. Realizacja tego zadania wymaga konsekwentnego wcielania w życie uchwały VII Plenum KC PZPR. Szczególnie silnie trzeba przeciwstawiać się wszelkim przejawom łamania dyscypliny pracy, tendencjom do nieuzasadnionego wzrostu zatrudnienia, zwłaszcza w administracji.</u> | |
| 27 | + <u xml:id="u-1.18" who="#">Konsekwentnie również trzeba zmierzać do zwiększania akumulacji finansowej. Plan przewiduje, że w 1968 r. wzrośnie ona o 10 proc., przy czym 2/3 tego wzrostu osiągnąć ma się w wyniku wzrostu produkcji i sprzedaży, a 1/3 - w wyniku obniżenia kosztów wytwarzania.</u> | |
| 28 | + <u xml:id="u-1.19" who="#">Realizacja tych zadań wymagać będzie poważnego wysiłku organizacyjnego całej administracji gospodarczej, zwiększenia aktywności załóg i całego społeczeństwa.</u> | |
| 29 | + <u xml:id="u-1.20" who="#">Omawiając projekty planów i budżetów terenowych podkreślano, że ich założenia sprzyjają realizacji jednego z podstawowych zadań planu 5-letniego, jakim jest stopniowe wyrównywanie dysproporcji w rozwoju gospodarczym województw. Plan przewiduje najwyższe wskaźniki wzrostu inwestycji i produkcji dla województw dotychczas najsłabiej zaawansowanych w rozwoju; nie do uniknięcia stał się również dalszy wzrost nakładów produkcji i zatrudnienia w województwach najbardziej rozwiniętych, w których jednak koncentrują się główne zasoby surowcowe kraju. Natomiast dla 5 miast wydzielonych z województw (Warszawa, Kraków, Łódź, Poznań i Wrocław) projekt planu zakłada wolniejsze tempo rozwoju - deglomerację czynną i bierną.</u> | |
| 30 | + <u xml:id="u-1.21" who="#">Oceniono, że sytuacja finansowa rad narodowych uległa w ostatnich latach wyraźnej poprawie. Rosną wygospodarowane przez rady nadwyżki, co daje podstawy do finansowania niezbędnych dla terenu przedsięwzięć.</u> | |
| 31 | + <u xml:id="u-1.22" who="#">Podkreślano coraz większe zaangażowanie rad w problematykę zatrudnienia. Opracowane zostały terenowe bilanse siły roboczej i coraz bardziej uwidacznia się dążenie do wzrostu zatrudnienia w oparciu o surowce lokalne, bez większych nakładów inwestycyjnych.</u> | |
| 32 | + <u xml:id="u-1.23" who="#">Wydatki inwestycyjne w gospodarce terenowej (inwestycje rad, spółdzielczości, inwestycje własne przedsiębiorstw) osiągnąć mają w 1968 r. około 45 mld zł. Stanowi to poważny udział w ogólnym planie inwestycyjnym i stąd wielka waga prawidłowego realizowania tych inwestycji i przestrzegania dyscypliny w tej dziedzinie. Poważne zadania stoją przed radami narodowymi, które powinny znacznie wzmocnić nadzór nad przebiegiem inwestycji.</u> | |
| 33 | + <u xml:id="u-1.24" who="#">Wskazywano na znaczną poprawę osiąganą przez rady w zakresie porządkowania gospodarki komunalnej.</u> | |
| 34 | + </div> | |
| 35 | + <div xml:id="div-2"> | |
| 36 | + <u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełJózefKulesza">Komisje sejmowe w toku prac nad projektami planu i budżetu z większą niż w latach minionych wnikliwością oceniły nie tylko liczbowe wskaźniki planu, lecz również metody jego opracowywania; wiele uwagi poświęciły one warunkom realizacji planu, zwłaszcza tych jego założeń, których wykonanie wymagać będzie największego wysiłku i pełnej mobilizacji sił.</u> | |
| 37 | + <u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełJózefKulesza">Posłowie wyrażali opinię, że stworzone zostały warunki, by - w oparciu o posiadane środki - plan produkcji i usług materialnych w pełni wykonać, a nawet przekroczyć.</u> | |
| 38 | + <u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełJózefKulesza">Postulowano przy tym wzmocnienie odpowiedzialności resortów za realizację zadań planu, za prawidłowe wykorzystanie środków, za osiągane efekty.</u> | |
| 39 | + <u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełJózefKulesza">Główne problemy poruszone w dyskusji i w uchwalonych przez Komisję dezyderatach dotyczą tworzenia warunków należytej realizacji planu inwestycyjnego, zwiększonych zadań w dziedzinie akumulacji, obniżki kosztów, zachowania właściwych proporcji między wzrostem zatrudnienia, płac i wydajności pracy, przestrzegania dyscypliny pracy i dyscypliny gospodarowania.</u> | |
| 40 | + <u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczącyKomisjiposełJózefKulesza">Komisje przedstawiły również szereg propozycji z poprawek do projektów planu i budżetu; propozycje te będą rozpatrzone na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i finansów w dniu 12 b.m.</u> | |
| 41 | + </div> | |
| 42 | + </body> | |
| 43 | + </text> | |
| 44 | + </TEI> | |
| 45 | +</teiCorpus> | |
| ... | ... |