text_structure.xml 49.9 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Początek posiedzenia o godz. 9 min. 05.)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczy wicemarszałek Zbigniew Gertych.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#ZbigniewGertych">Otwieram posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#komentarz">(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską.)</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#ZbigniewGertych">Na sekretarzy powołuję posłów Apolonię Czernik i Jacka Ramiana.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#ZbigniewGertych">Protokół i listę mówców prowadzić będzie poseł Apolonia Czernik.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#ZbigniewGertych">Proszę Posłów Sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#ZbigniewGertych">Protokół 52 posiedzenia Sejmu uważam za przyjęty wobec nie wniesienia przeciwko niemu zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#ZbigniewGertych">Porządek dzienny dzisiejszego posiedzenia został ustalony przez Sejm na posiedzeniu w dniu 12 lipca br.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#ZbigniewGertych">Informuję, że przedłożone zostało sprawozdanie komisji o przedstawionym przez Radę Państwa projekcie ustawy o amnestii. Prezydium Sejmu — po porozumieniu z Konwentem Seniorów — proponuje, aby Sejm, na podstawie art. 63 regulaminu Sejmu — przystąpił do rozpatrzenia tego sprawozdania w dniu dzisiejszym, uzupełniając porządek dzienny o nowy punkt trzeci w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#ZbigniewGertych">„3. Sprawozdanie Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Komisji Prac Ustawodawczych o przedstawionym przez Radę Państwa projekcie ustawy o amnestii (druki nr 491 i 492).</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#ZbigniewGertych">Sprawozdawca poseł Eugenia Kempara”.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#ZbigniewGertych">Dotychczasowy punkt 3 otrzymałby oznaczenie jako punkt 4.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#ZbigniewGertych">Czy ktoś z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w sprawie zaproponowanego uzupełnienia porządku dziennego?</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#ZbigniewGertych">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#ZbigniewGertych">Uważam zatem, że porządek dzienny dzisiejszego posiedzenia Sejm uzupełnił.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy do punktu 1 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego oraz Komisji Prac Ustawodawczych o rządowym projekcie ustawy o utworzeniu Uniwersytetu w Szczecinie (druki nr 484 i 488).</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#ZbigniewGertych">Głos ma sprawozdawca poseł Jarema Maciszewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JaremaMaciszewski">Obywatelu Marszałku! Wysoki Sejmie! Przypadł mi w udziale zaszczyt przedstawienia Wysokiej Izbie z upoważnienia Komisji Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego oraz Komisji Prac Ustawodawczych rządowego projektu ustawy o utworzeniu Uniwersytetu Szczecińskiego wraz z poprawkami Komisji.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#JaremaMaciszewski">Mam również — jak sądzę — nie tylko prawo, ale i obowiązek podkreślić, że przemawiam również w imieniu tych wszystkich, którzy ideę utworzenia Uniwersytetu w Szczecinie podjęli, nadali jej swymi staraniami i działaniami kształt realny, związali z nią rzetelne racje i szlachetne emocje. Są to przedstawiciele różnych pokoleń i różnych środowisk zawodowych, mieszkańcy Pomorza Zachodniego i innych regionów naszego kraju. Dawni działacze spod znaku Rodła tak określili swój stosunek do powstającej uczelni: „Niech marzenia naszych starek i dziadów, matek i ojców oraz nasze marzenia o Wszechnicy Polskiej w polskim Szczecinie staną się dokonanym czynem”.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#JaremaMaciszewski">Gorące poparcie dla powstającego Uniwersytetu zgłosiła klasa robotnicza Pomorza Zachodniego. W imieniu załóg największych szczecińskich przedsiębiorstw: Stoczni im. Adolfa Warskiego, Szczecińskiej Stoczni Remontowej, Polskiej Żeglugi Morskiej, Zakładów Chemicznych „Police”, Zarządu Portu Szczecin-Świnoujście, Fabryki Kabli „Załom”, Przedsiębiorstwa Geodezyjno-Kartograficznego oraz wielu innych rady pracownicze oraz dyrekcje zadeklarowały konkretne, rzeczowe świadczenia materialne na rzecz powstającej uczelni.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#JaremaMaciszewski">Środowisko naukowe Szczecina uchwałami senatów swych uczelni, a także stanowiskiem Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego, wyraziło pełne poparcie idei utworzenia Uniwersytetu, włączając się równocześnie do prac organizacyjnych, programowych i koncepcyjnych. W działania na rzecz powstania w Szczecinie uniwersytetu włączyły się czynnie partia i stronnictwa polityczne, Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego, Społeczna Rada Konsultacyjna przy Wojewodzie Szczecińskim, Wojewódzki Zespół Poselski, organy władzy i administracji państwowej. Odpowiednią uchwałę podjęła Wojewódzka Rada Narodowa w Szczecinie.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#JaremaMaciszewski">Idea ta zyskała szeroki rezonans w kraju. Słowa rektora i senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego, którymi najstarsza wszechnica polska, dostojna macierz wszystkich polskich uczelni i placówek naukowych wita, popiera i pomoc swą deklaruje najmłodszej uczelni, usytuowanej na północno-zachodnich rubieżach ludowej Rzeczypospolitej, współbrzmią z gorącym poparciem i obietnicą pomocy kadrowej ze strony Polskiej Akademii Nauk, Uniwersytetu Wrocławskiego, który podpisał już konkretną umowę o szerokiej współpracy z Wojewodą Szczecińskim, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#JaremaMaciszewski">Pozytywnie ustosunkowała się do wniosku o utworzenie Uniwersytetu w Szczecinie Rada Główna Szkolnictwa Wyższego. Sprawa była od dłuższego już czasu przedmiotem zainteresowania i prac sejmowej Komisji Nauki i Postępu Technicznego w jej dawnym kształcie organizacyjnym, a prezydium Komisji odbyło swe posiedzenie wyjazdowe w Szczecinie, badając na miejscu warunki do utworzenia uniwersytetu. Były one także przedmiotem wnikliwej analizy, dokonanej przez Ministerstwo Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Komitet Społeczno-Ekonomiczny Rady Ministrów i Rząd. Owocem tych wielorakich działań i starań, owocem dotychczasowych wysiłków Komitetu do Spraw Powołania Uniwersytetu, z niestrudzonym działaczem społecznym, pierwszym prezydentem polskiego Szczecina, prof. Piotrem Zarembą jest przedłożony dziś Wysokiej Izbie do decyzji projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#JaremaMaciszewski">Krótko, lapidarnie brzmi początek pierwszego jej artykułu: „tworzy się Uniwersytet Szczeciński”. Słowa te jednak zawierają głęboką treść. Skłaniają do refleksji. Czuć w nich wiew historii oraz trudy i troski dnia dzisiejszego, a zarazem dalekosiężne spojrzenie w przyszłość. U ich podłoża jest ziemia, która przez stulecia gromadziła prochy, dziś odsłaniane łopatą polskiego archeologa, zaświadczające o rodzimym, słowiańskim i polskim rodowodzie etnicznym i kulturowym Nadodrza. Jest walka pokoleń o utrzymanie polskości wciąż żywa w pamięci narodu. Jest myśl polityczna lewicy polskiej, która pokierowała czynem żołnierskim I i II Armii Ludowego Wojska Polskiego przywracającym Polsce — u boku sojuszniczej Armii Radzieckiej — ziemie nad Odrą, Nysą i Bałtykiem. Jest jałtańsko-poczdamski powojenny ład w Europie — synonim pokoju i bezpieczeństwa Potoki w jej nowych, sprawiedliwych granicach. Jest poczucie sprawiedliwości dziejowej, wypełnione od zarania Potoki Ludowej wolą narodu, czynem ludzi pracy, wielkim na miarę pokoleń dziełem zespolenia Ziem Zachodnich i Północnych z Macierzą.</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#JaremaMaciszewski">Z pobojowisk drugiej wojny światowej polska praca podniosła do życia nowy Szczecin, polskie miasto przemysłowe i portowe, prężny ośrodek kultury, dziś okno Polski na świat. W mieście tym powstaje po raz pierwszy w historii, jeśli nie liczyć krótkotrwałego istnienia uczelni humanistycznej, założonej w roku 1543 przez zachodniopomorskiego księcia Barmina XI, wszechnica nauk podstawowych, uniwersytet o szerokim profilu badań naukowych i kształcenia wysoko kwalifikowanych kadr w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych, ekonomicznych, matematyczno-przyrodniczych, ze szczególnym uwzględnieniem najszerzej rozumianej problematyki morskiej, a także krajów południa, z którymi Polska rozwija coraz intensywniej stosunki gospodarcze i kulturalne.</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#JaremaMaciszewski">Godzi się przypomnieć, że za rządów niemieckich kulturträgerów ziemie nadodrzańskie były szczególnie zaniedbane pod względem nauki i kultury, traktowane jako kolonia wewnętrzna w ramach Rzeszy Niemieckiej. Na obszarze dzisiejszych polskich Ziem Zachodnich i Północnych przed rokiem 1945 działały tylko dwie niemieckie uczelnie wyższe. W ciągu 40-lecia Polski Ludowej utworzyliśmy i rozwinęliśmy wiele prężnych ośrodków akademickich. Wyższe uczelnie pracują w Gliwicach i Zabrzu, w Opolu i we Wrocławiu, w Zielonej Górze i w Szczecinie, w Koszalinie i Słupsku, w Gdańsku i w Olsztynie.</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#JaremaMaciszewski">Wyraźnie jednak na mapie polskiego szkolnictwa wyższego brakowało właśnie w Szczecinie, na północno-zachodnich rubieżach, w szczególnie ważnym centrum gospodarczym, politycznym i kulturowym uczelni typu uniwersyteckiego. Konieczność powstania szczecińskiej wszechnicy była dostrzegana już od dawna. Tu krzyżują się rozmaite prądy kulturowe, tu zbiegają się linie łączące nasz kraj z innymi państwami rejonu Morza Bałtyckiego, tu formują się więzi naszego kraju z innymi kontynentami. Tu powstał i rozwinął się prężny organizm polskiej gospodarki morskiej, uzupełniający się wzajemnie z innymi ośrodkami naszego, ponad 500-kilometrowego wybrzeża, posiadający własną, odrębną specyfikę i własne, wynikające z podziału pracy, zadania ogólnonarodowe. W tym rejonie wreszcie istnieje szczególna specyfika demograficzno-społeczna — duży przyrost naturalny, stosunkowo najmłodszy średni wiek populacji, duże ambicje zawodowe i kulturowe mas młodzieży, a zarazem szczególnie niski wskaźnik kadr z wyższym wykształceniem humanistycznym.</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#JaremaMaciszewski">Jest prawidłowością naszego rozwoju dążenie do zapewnienia równomiernie wysokiego lotu na dwu skrzydłach: wysokiej techniki i stałego postępu cywilizacyjnego oraz rosnących zapotrzebowań kulturalnych, umysłowych i intelektualnych. Gdy któregoś z tych elementów zabraknie lub gdy naruszona zostaje prawidłowa między nimi proporcja, następuje załamanie równego lotu, powstają społeczne niedostosowania i frustracje, rodzą się sytuacje kryzysogenne, wynikają zjawiska niepotrzebnych, szkodliwych dysproporcji, zbędnych rozczarowań, zatraty perspektywy. Młodzież Szczecina i Pomorza Zachodniego nie powinna szukać możliwości studiów uniwersyteckich poza swoim regionem, z dala od jego życiowych problemów i perspektyw rozwojowych.</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#JaremaMaciszewski">Uniwersytet Szczeciński potrzebny jest nie tylko Pomorzu Zachodniemu. Potrzebny jest Polsce. Wzmocni jej pozycję w tym rejonie Europy. Podniesie rangę i prestiż kraju jako państwa morskiego, nadbałtyckiego. Ułatwi partnerską współpracę z innymi ośrodkami naukowymi, gęsto rozsianymi nad brzegiem Morza Bałtyckiego. Wychowa liczne rzesze przyszłych pracowników morza.</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#JaremaMaciszewski">Jego działalność naukowa i dydaktyczna powinna znacznie przyspieszyć i wzbogacić niedostateczny do tej pory proces morskiej edukacji społeczeństwa, wpłynąć korzystnie na lepsze niż dotąd wykorzystanie naszego potencjału badawczego w służbie gospodarki morskiej kraju, na jego pomnażanie i wzbogacanie. Nauka polska powinna przyczynić się wydatnie do zwiększenia roli i pozycji gospodarki morskiej w wytwarzaniu dochodu narodowego. Dotychczasowy jej udział, wyrażający się wskaźnikiem 2,5% jest zdecydowanie za niski w zestawieniu z naszymi potrzebami i potencjalnymi możliwościami.</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#JaremaMaciszewski">Powstanie Uniwersytetu Szczecińskiego w niczym nie uszczupli zadań innych ośrodków naukowych i dydaktycznych naszego Wybrzeża. Pracy starczy dla wszystkich, zwłaszcza w sytuacji niedorozwoju dyscyplin związanych z morzem. Ma głęboką rację ekspertyza sporządzona przez Wydział II nauk biologicznych Polskiej Akademii Nauk, gdy podkreśla, że istnienie dwóch wyspecjalizowanych ośrodków, zajmujących się pokrewnymi dyscyplinami lub tematami, może tylko wynikom tych badań wyjść na korzyść.</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#JaremaMaciszewski">Ale rola uniwersytetu nie sprowadza się tylko do prowadzenia badań naukowych i kształcenia kadr na najwyższym poziomie. Jest ona — jak uczy tego doświadczenie historyczne — znacznie rozleglejsza. Uniwersytet powinien odegrać zarówno w swoim regionie, jak i w skali całego kraju wielką rolę kulturotwórczą jako wielozadaniowa, interdyscyplinarna, socjalistyczna wszechnica nauk podstawowych, będących fundamentem zarówno postępu technicznego i cywilizacyjnego, organizatorskiego i ekonomicznego, jak i kulturalnego i umysłowego poziomu społeczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-3.15" who="#JaremaMaciszewski">Wysoka Izbo! Uniwersytet Szczeciński powstaje jako pełno wydziałowa w perspektywie uczelnia o wyraźnie i precyzyjnie nakreślonym programie rozwojowym, obejmującym dalszą i bliższą przyszłość. Wchłonie on, jako swą integralną część, dotychczas istniejącą Wyższą Szkołę Pedagogiczną oraz Wydział Inżynieryjno-Ekonomiczny Transportu Politechniki Szczecińskiej. W organizacji są wydziały, instytuty i inne placówki dydaktyczne i badawcze uczelni. Jest zrozumiałe, że tworzenie uniwersytetu stanowi proces rozłożony na lata. Nie od razu więc powstaną wszystkie przewidziane programem placówki badawcze i kształcące. Organizatorzy przyjęli słuszne założenia, że sukcesywnie rozpoczynać będą normalną działalność te wydziały i instytuty, które będą do tego przygotowane pod względem kadrowym i materialnym, tak aby od samego początku działania uczelni można było zapewnić wysoki poziom jej działalności. Osiągnięty już poziom przygotowań wskazuje na to, że po intensywnym okresie dalszych prac — najdalej z początkiem roku akademickiego 1986/1987 — rozpoczną się zajęcia dydaktyczne na podstawowych wydziałach uniwersytetu.</u>
          <u xml:id="u-3.16" who="#JaremaMaciszewski">Projekt ustawy, który Komisje przedkładają Wysokiej Izbie, zawiera w tych sprawach odpowiednie postanowienia. Proponowane w stosunku do przedłożenia rządowego poprawki Komisji mają na celu uściślenia organizacyjne, a także podkreślenie specyfiki badawczej i dydaktycznej Uniwersytetu. Ponieważ Uniwersytet przejmie Wyższą Szkołę Pedagogiczną, wraz ze wszystkimi jej dotychczasowymi zadaniami, wydawało się słuszne uzupełnić wykaz zadań Uniwersytetu zawarty w art. 2 poprzez podkreślenie jego roli w kształceniu kadr dla potrzeb oświaty.</u>
          <u xml:id="u-3.17" who="#JaremaMaciszewski">Proces kształtowania Uniwersytetu, niezależnie od istnienia już pewnych jego wspomnianych tu ogniw dydaktyczno-naukowych jest zbyt złożony, by mógł być jednorazowo zadekretowany we wszystkich szczegółach. Wymaga procesu organizacyjnego, dla kształtowania którego Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki otrzymuje w ustawie odpowiednie upoważnienie.</u>
          <u xml:id="u-3.18" who="#JaremaMaciszewski">Pozwolę sobie zgłosić jedną autopoprawkę. W art. 2 po słowach: „ze szczególnym uwzględnieniem problematyki morskiej” proponuje się dodać słowa: „i krajów Południa”. Sformułowanie to lepiej przedstawi specyfikę nowo powstającego uniwersytetu i wskaże mu pole badań do tej pory w Polsce zaniedbywanych.</u>
          <u xml:id="u-3.19" who="#JaremaMaciszewski">Kończąc, pragnę zwrócić się z serdecznym apelem do wszystkich środowisk naukowych w kraju o możliwie najwydatniejszą pomoc, zwłaszcza kadrową, dla Uniwersytetu Szczecińskiego. Jest to ich patriotyczna i obywatelska powinność.</u>
          <u xml:id="u-3.20" who="#JaremaMaciszewski">Wysoki Sejmie! W imieniu Komisji Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego oraz Komisji Prac Ustawodawczych wnoszę o uchwalenie ustawy w brzmieniu przedłożonym przez Komisje wraz z autopoprawką, o utworzeniu Uniwersytetu Szczecińskiego.</u>
          <u xml:id="u-3.21" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#ZbigniewGertych">Dziękuję posłowi sprawozdawcy.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#ZbigniewGertych">Czy ktoś z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#ZbigniewGertych">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#ZbigniewGertych">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o utworzeniu Uniwersytetu w Szczecinie w brzmieniu proponowanym przez Komisję Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego oraz Komisję Prac Ustawodawczych wraz z autopoprawką zgłoszoną przez posła sprawozdawcę — zechce podnieść rękę.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#ZbigniewGertych">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#ZbigniewGertych">Kto jest przeciw? 3 posłów.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#ZbigniewGertych">Kto się wstrzymał od głosowania? 1 poseł.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#ZbigniewGertych">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o utworzeniu Uniwersytetu Szczecińskiego.</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-4.10" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy do punktu 2 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego, Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej oraz Komisji Prac Ustawodawczych o rządowym projekcie ustawy o utworzeniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy (druki nr 485 i 489).</u>
          <u xml:id="u-4.11" who="#ZbigniewGertych">Głos ma sprawozdawca poseł Antoni Wesołowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#AntoniWesołowski">Obywatelu Marszałku! Wysoka Izbo! Rządowy projekt ustawy o powołaniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy jest ważnym akcentem tegorocznych obchodów Święta Odrodzenia Polski. Fakt ten ma głęboką wymowę symboliczną. Polska Ludowa urzeczywistnia oczekiwania społeczeństwa w zakresie kształcenia i wychowania młodego pokolenia we wszystkich dziedzinach wiedzy i nauki. Bez rozwoju szkolnictwa wyższego niemożliwy byłby awans społeczny, zawodowy i cywilizacyjny naszego narodu.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#AntoniWesołowski">Nie jest przypadkiem, iż właśnie dziś mamy powołać do życia następną wyższą uczelnię, realizując tym samym jeden z podstawowych kierunków wytyczonych w Manifeście Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#AntoniWesołowski">Nowa Akademia Medyczna stanie się jeszcze jednym potwierdzeniem naszej wierności wobec założeń ustrojowych Polski Ludowej. Dopiero w Polsce Ludowej możliwa stała się powszechna opieka nad zdrowiem narodu.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#AntoniWesołowski">W minionym 40-leciu uczyniliśmy bardzo wiele dla ochrony zdrowia obywateli. Celowi temu służyły i służą wysiłki państwa i ofiarność społeczeństwa. Pod względem stanu zdrowotnego poczyniliśmy znaczne postępy. Powszechnie znane są jednak liczne trudności i niedomagania w tej dziedzinie. Znalazły one wyraz we wszystkich programach wyborczych niedawnej kampanii wyłaniającej nowe rady narodowe.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#AntoniWesołowski">Istnieje powszechne zrozumienie kłopotów, jakie nękają służbę zdrowia w całym kraju. Jedną z najbardziej dolegliwych bolączek, jest brak kadr lekarskich. Mamy wszyscy obywatelski obowiązek przyczyniać się do zmniejszenia tego niedoboru.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#AntoniWesołowski">Powołanie do życia nowej Akademii Medycznej stanowić będzie znaczący krok w zakresie przyrostu nowych kadr lekarskich.</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#AntoniWesołowski">Dbając o poprawę zdrowia narodu, nie możemy liczyć na wzrost liczby lekarzy inną drogą, jak właśnie powiększaniem zastępów kształcących się w wyższych uczelniach medycznych. Istniejąca dotychczas sieć tych placówek nie jest już wystarczająca wobec bieżących potrzeb społecznych, a tym bardziej w stosunku do dających się przewidzieć zagrożeń w przyszłości. Proces kształcenia lekarzy należy do najtrudniejszych, najkosztowniejszych i najdłuższych ze wszystkich dziedzin kształcenia. Dlatego powołując do życia następną wyższą uczelnię medyczną mamy na względzie potrzeby doraźne i perspektywiczne.</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#AntoniWesołowski">Wyrażam przekonanie, że bydgoska Akademia Medyczna spełni powierzone jej cele, stanie się szybko ważnym ośrodkiem dydaktycznym i naukowym.</u>
          <u xml:id="u-5.8" who="#AntoniWesołowski">Wysoka Izbo! Podejmując dziś decyzję o utworzeniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy, zdajemy sobie sprawę z uwarunkowań ogólnopolskich i regionalnych. Lokalizacja tej nowej uczelni wyższej nie jest pochopna, przypadkowa ani podyktowana wąskim partykularyzmem. Województwo bydgoskie znane jest w kraju z długoletnich i owocnych starań w dziedzinie służby zdrowia, między innymi inicjatywa budowy stu wiejskich ośrodków zdrowia na tysiąclecie państwa polskiego, była bydgoskim modelem rozpowszechnionym na cały kraj.</u>
          <u xml:id="u-5.9" who="#AntoniWesołowski">Wynika to z wielu przyczyn. Mieszkańcy cieszą się zasłużoną opinią zapobiegliwych i pracowitych obywateli. Województwo bydgoskie w minionym czterdziestoleciu przeobraziło się w zasadniczy sposób. Posiada ono dziś rozwinięty przemysł, żywe ośrodki kultury i nauki. Będąc jednym z ważnych producentów żywności, jest województwo bydgoskie równocześnie wielkim placem budowy obiektów użyteczności publicznej i mieszkań.</u>
          <u xml:id="u-5.10" who="#AntoniWesołowski">Chciałbym nadmienić, iż obecnie w tym województwie kontynuowana jest budowa trzech szpitali, zakładów teoretycznych dla Akademii Medycznej i modernizacja jednego szpitala. Bydgoszcz dysponuje już zaawansowaną bazą lokalową dla przyszłej Akademii Medycznej. Poczyniono wysiłki zmierzające do budowy mieszkań dla kadry tej uczelni. Kompletuje się zespół fachowców o najwyższych kwalifikacjach dla kształcenia studentów medycyny od następnego roku akademickiego. Władze wojewódzkie przy wsparciu wielu resortów czynią wysiłki w celu wyposażenia nowej Akademii Medycznej w Bydgoszczy w sprzęt i aparaturę medyczną. Jest oczywiste, że utworzenie tej uczelni wymagać będzie dalszych poważnych wydatków ze skarbu państwa oraz z funduszów miejscowych.</u>
          <u xml:id="u-5.11" who="#AntoniWesołowski">Wysoka Izbo! Bydgoszcz zabiegała o akademię medyczną od kilkunastu lat. Nie były to wyłącznie działania lokalne. Inicjatywa bydgoska zyskała poparcie resortu zdrowia i opieki społecznej, wyrażające się podjęciem w tej sprawie szeregu działań. W Bydgoszczy działa już II Wydział Lekarski Akademii Medycznej Gdańskiej, stanowiąc właściwy przyczółek nowej wyższej uczelni.</u>
          <u xml:id="u-5.12" who="#AntoniWesołowski">Opinia publiczna w mieście i województwie od dawna jest żywo zainteresowana tą uczelnią i udziela jej wszechstronnego poparcia. Dowodem tego jest powstanie i skuteczna działalność wieloosobowej społecznej Rady Utworzenia Akademii Medycznej w Bydgoszczy, skupiającej przedstawicieli kilku województw. Uczelnia ta ma poparcie wszystkich lokalnych czynników politycznych i społecznych. Bydgoszczanie oczekują na pozytywną decyzję Wysokiej Izby i potrafią z tego faktu wyciągnąć praktyczne wnioski dla pomyślnego rozwoju tej uczelni. Towarzyszy im świadomość, że w Polsce Ludowej powstały w ich mieście wszystkie trzy dobrze rozwijające się uczelnie: Akademia Techniczno-Rolnicza, Wyższa Szkoła Pedagogiczna i Akademia Muzyczna. Czwarta wyższa uczelnia dla Bydgoszczy w czterdziestolecie Polski Ludowej, to żywy pomnik zbudowany dla siebie i potomnych. To praktyczny i symboliczny wyraz i zarazem lipcowy prezent.</u>
          <u xml:id="u-5.13" who="#AntoniWesołowski">Wysoka Izbo! Pragnę poinformować, że z nową Akademią Medyczną w Bydgoszczy wiąże swe nadzieje cały region. Również społeczeństwo i władze województw: toruńskiego, włocławskiego i pilskiego są żywotnie zainteresowane w kształceniu tam tej części swojej młodzieży, która po studiach podejmie pracę w służbie zdrowia w rodzinnych stronach.</u>
          <u xml:id="u-5.14" who="#AntoniWesołowski">Mamy też nadzieję, że władze tych województw będą partycypować w kosztach uruchamiania i funkcjonowania Akademii Medycznej w Bydgoszczy. Jest oczywiste, że część absolwentów nowej wyższej uczelni podejmie w przyszłości pracę lekarza w innych regionach kraju. Istotnym momentem będzie także przyrost inteligencji i rozwój bydgoskiego środowiska lekarskiego, skupiającego się wokół nowej akademii medycznej, a w przyszłości podnoszącej w niej swe zawodowe kwalifikacje.</u>
          <u xml:id="u-5.15" who="#AntoniWesołowski">Wysoka Izbo! Wnoszę o przyjęcie rządowego projektu ustawy o powołaniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy zaaprobowanego w dniu 12 lipca br. na wspólnym posiedzeniu Komisji Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego, Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej oraz Komisji Prac Ustawodawczych.</u>
          <u xml:id="u-5.16" who="#AntoniWesołowski">Powstanie Akademii Medycznej w Bydgoszczy będzie doniosłym wkładem do ogólnonarodowego programu ochrony zdrowia i opieki społecznej do 1990 r. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-5.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#ZbigniewGertych">Dziękuję posłowi sprawozdawcy.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#ZbigniewGertych">Czy ktoś z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#ZbigniewGertych">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#ZbigniewGertych">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o utworzeniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy w brzmieniu proponowanym przez Komisję Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego; Komisję Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej oraz Komisję Prac Ustawodawczych — zechce podnieść rękę.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#ZbigniewGertych">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#ZbigniewGertych">Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#ZbigniewGertych">Kto się wstrzymał od głosowania? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-6.8" who="#ZbigniewGertych">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o utworzeniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy.</u>
          <u xml:id="u-6.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-6.10" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy do punktu 3 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Komisji Prac Ustawodawczych o przedstawionym przez Radę Państwa projekcie ustawy o amnestii (druki nr 491 i 492).</u>
          <u xml:id="u-6.11" who="#ZbigniewGertych">Głos ma sprawozdawca poseł Eugenia Kempara.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#EugeniaKempara">Obywatelu Marszałku! Wysoki Sejmie! Apel Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego o uchwalenie amnestii z okazji 40-lecia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej odbił się szerokim echem wśród Polaków. Wyszedł naprzeciw ich oczekiwaniom i nadziejom. Oczekiwaniom na kolejny krok władzy ludowej w kierunku przywracania społeczeństwu tych, którzy z różnych powodów i w różnych okolicznościach uwikłali się w działania sprzeczne z prawem oraz interesami narodu i państwa, nadziejom na dalszy postęp w osiąganiu porozumienia narodowego.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#EugeniaKempara">Doniosłe rocznice były nieraz okazją do uchwalania przez Sejm aktów zbiorowej łaski. Każdorazowo jednak u podstaw takich aktów, ich zakresu i form stosowanego dobrodziejstwa leżały względy polityczne, społeczne i stan porządku prawnego w kraju. Wszystkimi tymi względami kierowała się Rada Państwa, obecnie formułując zasady i zasięg amnestii w projekcie ustawy skierowanej do Sejmu!</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#EugeniaKempara">Obywatele Posłowie! Rok 40-lecia Polski Ludowej przyniósł dalszy, bezsporny postęp w normalizacji życia narodu, w umacnianiu się państwa, w przywracaniu zaufania społeczeństwa do władzy. Liczne są tego dowody. Rośnie powoli produkcja, zaczyna przynosić efekty reforma gospodarcza, pogłębiają się procesy demokratyzacji życia społecznego. Umacniają się i coraz pełniej służą ludziom pracy związki zawodowe, coraz lepiej wypełnia swe ustawowe funkcje samorząd załóg przedsiębiorstw państwowych.</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#EugeniaKempara">Dobitnym dowodem postępu w jednoczeniu się Polaków wokół najbardziej żywotnych, wspólnych interesów państwa i narodu są wyniki wyborów do rad narodowych. Zdecydowana większość społeczeństwa opowiedziała się w dniu 17 czerwca za spokojem, pracą, ładem i porządkiem w kraju. Polacy dokonali wyboru nie tylko swych przedstawicieli do rad narodowych, ale również wyboru drogi, którą zmierzać będą, łącząc pracę i wysiłki dla rozwoju ojczyzny. Takie są polityczne i społeczne realia lipca 1984 r. i one to wyznaczają ramy wniesionego pod obrady Wysokiego Sejmu projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#EugeniaKempara">Nie jest to pierwszy w okresie ostatnich kilku burzliwych lat dowód wyrozumiałości władzy ludowej wobec osób, które naruszyły prawo, a zwłaszcza osób, które weszły w konflikt z socjalistycznym porządkiem prawnym, kierując się względami politycznymi. Wypada przypomnieć, że szeroka abolicja, przebaczenie i puszczenie w niepamięć wielu przestępstw i wykroczeń popełnionych z powodów politycznych lub na tle konfliktów społecznych towarzyszyła wprowadzeniu stanu wojennego. Taka praktyka nie spotykana w znanych nam współczesnych wypadkach wprowadzania stanów wyjątkowych, najdobitniej świadczyła o intencjach władzy, o jej wysiłkach we włączeniu do czynnego udziału w życiu kraju wszystkich tych, którzy, ulegając emocjom czy namowom, naruszali porządek prawny. Praktyka taka najpełniej przekonywała o szczerych zamiarach budowania porozumienia narodowego w najtrudniejszym, historycznym momencie.</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#EugeniaKempara">Zawieszeniu stanu wojennego w grudniu 1982 r. towarzyszyła uchwała Rady Państwa o szczególnym trybie postępowania ułaskawieniowego wobec sprawców przestępstw popełnionych z powodów politycznych. W okresie kilku miesięcy około 700 skazanych za takie przestępstwa, popełnione do dnia 20 grudnia 1982 r., na skutek indywidualnych aktów łaski, opuściło zakłady karne. Pozostali w nich tylko ci, którym z uwagi na charakter przestępstwa łaski odmówiono, bądź ci, którzy nie chcieli z niej skorzystać.</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#EugeniaKempara">Zniesieniu stanu wojennego w lipcu 1983 r. towarzyszyła szeroka amnestia dla osób, które w konflikt z prawem weszły z powodów politycznych, w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną. Wyłączenia dotyczyły jedynie najcięższych przestępstw. Pragnę przypomnieć, że darowaniu podlegały kary orzeczone w wymiarze do lat 3, a łagodzeniu o połowę wszystkie kary wyższe. W rezultacie tej amnestii darowano lub złagodzono karę pozbawienia wolności 481 skazanym za takie przestępstwa oraz umorzono postępowanie karne wobec dalszych 1 116 osób. Z możliwości ujawnienia działalności przestępczej skorzystały 1 132 osoby.</u>
          <u xml:id="u-7.7" who="#EugeniaKempara">Przywołuję pamięci obywateli posłów te fakty dla potwierdzenia tezy, że rozpatrywany dziś projekt jest kolejnym elementem konsekwentnej linii politycznej na drodze budowania porozumienia narodowego, nawiązywania nadszarpniętych więzi społecznych, pozyskiwania dla wspólnych dążeń nawet tych, którzy naruszając prawo osłabiali siłę i autorytet naszej ojczyzny.</u>
          <u xml:id="u-7.8" who="#EugeniaKempara">Rozpatrywany dziś projekt ustawy przewiduje daleko szerszy zasięg amnestii aniżeli ustawa sprzed roku. W sferze przestępstw popełnionych do dnia 21 lipca 1984 r. z powodów politycznych rozciąga on swoje dobrodziejstwo także na sprawców niektórych przestępstw określonych w rozdziale XIX Kodeksu karnego, w tym na osoby, które podjęły działanie zmierzające do obalenia przemocą ustroju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Dalej idące są również formy amnestii. Darowaniu podlegać będą wszystkie wymierzone prawomocnie kary, bez względu na ich wymiar, w tym kary już raz łagodzone na mocy amnestii z 1983 r., a jeszcze w całości nie wykonane. Wszystkie prowadzone postępowania przygotowawcze lub sądowe zostaną umorzone. Amnestia nie będzie miała zastosowania jedynie do najgroźniejszych zbrodni skierowanych przeciwko interesom politycznym państwa, w tym zdrady ojczyzny, szpiegostwa i sabotażu.</u>
          <u xml:id="u-7.9" who="#EugeniaKempara">Sądzę, że to wyłączenie nie wymaga dłuższego uzasadnienia. Nie można wyrządzić ojczyźnie szkody większej, jak jej zdrada, a więc uczestniczenie w działalności innego państwa na rzecz pozbawienia niepodległości, obalenia ustroju lub osłabienia mocy obronnej Rzeczypospolitej. Nie ma bardziej odrażającego przestępstwa, jak działanie na rzecz obcego wywiadu. Nie ma groźniejszych czynów, zwłaszcza w okresie przezwyciężania kryzysu gospodarczego, jak niszczenie z wrogich, politycznych pobudek dobra narodowego, zakładów i urządzeń o dużym znaczeniu ekonomicznym.</u>
          <u xml:id="u-7.10" who="#EugeniaKempara">Ale niektórym sprawcom i takich groźnych przestępstw projekt ustawy daje szansę. Wszystkie bowiem osoby, które dopuściły się z powodów politycznych przestępstw wymienionych w art. 1 i 3 projektu, jeśli nie są władzom znane bądź nie przedstawiono tym osobom jeszcze zarzutów, mogą w okresie do dnia 31 grudnia 1984 r. dobrowolnie zgłosić się do organów powołanych do ścigania przestępstw, ujawnić rodzaj popełnionego czynu, czas i miejsce jego popełnienia oraz złożyć do protokołu oświadczenie, że zaniechały przestępczej działalności. Dokonanie takiego zgłoszenia zapewnia całkowitą bezkarność, gdyż zgodnie z projektem ustawy w wypadkach takich postępowania karnego nie wszczyna się, a jeżeli było ono już wszczęte — podlega umorzeniu.</u>
          <u xml:id="u-7.11" who="#EugeniaKempara">W stosunku do sprawców wspomnianych już najgroźniejszych czynów skierowanych przeciwko interesom politycznym państwa, a wymienionych w art. 3 w ust. 2 projektu przy zgłoszeniu się i ujawnieniu przestępstwa spełnione być muszą dodatkowe warunki. Osoba taka powinna bowiem ujawnić wszystkie istotne okoliczności popełnionego czynu, a także wydać narzędzia i inne przedmioty, a więc urządzenia oraz środki, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, przedmioty pochodzące z przestępstwa, jak również przedmioty, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia. Sens tej regulacji jest oczywisty. Zapewniając bezkarność ujawniającym swą działalność sprawcom groźnych przestępstw, ustawa dąży do likwidacji bazy materialnej ich działalności, środków i urządzeń pochodzących nierzadko z zagranicznych ośrodków dywersji, które mogłyby być jeszcze wykorzystywane przeciwko państwu i bezpieczeństwu obywateli.</u>
          <u xml:id="u-7.12" who="#EugeniaKempara">Osoby, które przebywają za granicą, mogą ujawnić swoje czyny, złożyć oświadczenia o zaniechaniu przestępczej działalności oraz wydać wspomniane przedmioty w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym, albo też wskazać miejsce pozostawienia tych przedmiotów lub ukrycia w kraju. I w tym wypadku, podobnie jak przy ujawnieniu w kraju, postanowienie o zastosowaniu amnestii wyda je właściwy prokurator.</u>
          <u xml:id="u-7.13" who="#EugeniaKempara">Obywatele Posłowie! Ze względów, o których mówiłam na początku wystąpienia, a także dla podkreślenia doniosłości rocznicy uroczyście obchodzonej przez cały naród, projekt ustawy przewiduje szerszy zakres amnestii również wobec sprawców innych przestępstw: pospolitych, wojskowych i skarbowych, popełnionych przed dniem 21 lipca 1984 r. z innych powodów aniżeli polityczne. Projektodawca wyszedł przy tym z założenia, że najpełniejsza ocena społecznej szkodliwości czynu oraz wymogów prewencyjnych zawarta jest w karze wymierzonej prawomocnie przez sąd. Ocena ta uwzględnia wszystkie istotne elementy: role skazanego w popełnionym przestępstwie, pobudki, jakimi się kierował, oraz osobowość sprawcy. W myśl tego założenia przewiduje się darowanie prawomocnie orzeczonych kar pozbawienia wolności do lat 2 i kar ograniczenia wolności oraz złagodzenie o połowę kar pozbawienia wolności w wymiarze do 3 lat, a ponadto umorzenie postępowań karnych w przypadku, gdy sąd lub prokurator na podstawie okoliczności sprawy dojdzie do wniosku, że za przestępstwo podlegające amnestii należałoby orzec karę podlegającą darowaniu, a więc do 2 lat pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-7.14" who="#EugeniaKempara">Tak szeroki zakres dobrodziejstwa amnestii przewiduje jednak wyłączenia: według projektu nie stosowałoby się amnestii do trzech grup przestępstw, które ze względu na swój charakter lub nagminność stanowią szczególne zagrożenie dla życia i zdrowia obywateli bądź prawidłowego funkcjonowania życia społecznego. Są to:</u>
          <u xml:id="u-7.15" who="#EugeniaKempara">— wypadki komunikacyjne, w tym drogowe, o groźnych następstwach w postaci śmierci, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia spowodowane w stanie nietrzeźwości,</u>
          <u xml:id="u-7.16" who="#EugeniaKempara">— łapownictwo i płatna protekcja,</u>
          <u xml:id="u-7.17" who="#EugeniaKempara">— spekulacja.</u>
          <u xml:id="u-7.18" who="#EugeniaKempara">Amnestia nie objęłaby również recydywistów, a więc osób, które dotychczasowym zachowaniem się i sposobem życia wykazały niepoprawność i szczególnie lekceważący stosunek do porządku prawnego.</u>
          <u xml:id="u-7.19" who="#EugeniaKempara">Jeżeli chodzi natomiast o wykroczenia, projekt ustawy zakłada:</u>
          <u xml:id="u-7.20" who="#EugeniaKempara">— abolicję, czyli przebaczenie i puszczenie w niepamięć wszystkich wykroczeń popełnionych. przed dniem 21 lipca 1984 r. z powodów politycznych lub na tle konfliktów społecznych i darowanie nie wykonanych kar,</u>
          <u xml:id="u-7.21" who="#EugeniaKempara">— darowanie kar aresztu i ograniczenia wolności w sprawach o inne wykroczenia popełnione przed dniem 21 lipca 1984 r.</u>
          <u xml:id="u-7.22" who="#EugeniaKempara">Amnestii nie podlegają jednak wykroczenia o charakterze spekulacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-7.23" who="#EugeniaKempara">Chciałabym podkreślić pewne szczególne zasady, zawarte w projekcie ustawy, które dotyczą wszystkich przypadków stosowania amnestii:</u>
          <u xml:id="u-7.24" who="#EugeniaKempara">Po pierwsze — darowanie i łagodzenie kary dotyczy wyłącznie kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności. Wszystkie natomiast prawomocnie orzeczone kary grzywny, kary dodatkowe, w tym pozbawienie praw publicznych, nawiązki oraz zasądzone opłaty, koszty sadowe i odszkodowania — podlegają wykonaniu.</u>
          <u xml:id="u-7.25" who="#EugeniaKempara">Po drugie — w przypadku umorzenia postępowania karnego orzeka się jednak przepadek narzędzi i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, przedmiotów pochodzących z przestępstw oraz tych, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia.</u>
          <u xml:id="u-7.26" who="#EugeniaKempara">Po trzecie — skazanemu, oskarżonemu lub podejrzanemu służy środek odwoławczy od orzeczenia o odmowie zastosowania amnestii; od orzeczenia o zastosowaniu amnestii środek odwoławczy przysługuje prokuratorowi.</u>
          <u xml:id="u-7.27" who="#EugeniaKempara">Wysoki Sejmie! Wielkie znaczenie ustawy dla budowania porozumienia i zgody narodowej przesądziło także o zamieszczeniu w projekcie przepisu art. 15. Przewiduje on umorzenie postępowania przed Trybunałem Stanu w przedmiocie odpowiedzialności konstytucyjnej o czyny popełnione przed wejściem w życie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu.</u>
          <u xml:id="u-7.28" who="#EugeniaKempara">Pragnę przypomnieć obywatelom posłom, że osobom, które dopuściły się zawinionych naruszeń Konstytucji przed wejściem w życie ustawy o Trybunale Stanu nie można wymierzyć przewidzianych w tej ustawie kar. Obowiązuje bowiem powszechnie stosowana zasada, że „prawo nie działa wstecz”. Trybunał Stanu, rozpatrując skierowaną przez Sejm sprawę ograniczyłby się zatem jedynie do stwierdzenia dokonanych naruszeń prawa. Obie Komisje przyjęły zaproponowane w art. 15 ustawy rozwiązanie, wychodząc z założenia, że wnioski zawarte w uchwale Sejmu w omawianym przedmiocie służą już i będą służyły w przyszłości celom doskonalenia sposobu rządzenia państwem.</u>
          <u xml:id="u-7.29" who="#EugeniaKempara">Obywatele Posłowie! Zastosowanie amnestii na zasadach przewidzianych w ustawie nie jest bezwarunkowe. W pełni skorzystają z niej ci ludzie, którzy zerwą z przestępczą działalnością i prowadzić będą uczciwe życie, zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym. W stosunku zaś do tych, którzy w okresie do dnia 31 grudnia 1986 r. popełnia nowe, umyślne przestępstwo podobne, za które orzeczona zostanie kara pozbawienia wolności — orzeczenie o zastosowaniu amnestii zostanie uchylone. Pociągnie to za sobą wykonanie darowanych lub złagodzonych kar oraz podjęcie i prowadzenie w dalszym ciągu umorzonych postępowań karnych.</u>
          <u xml:id="u-7.30" who="#EugeniaKempara">Na zakończenie omawiania projektu ustawy pragnę wspomnieć, że ze względów humanitarnych nakazuje on zwolnienie z zakładów karnych w pierwszej kolejności kobiet i młodocianych oraz zakończenie całej akcji zwolnień nie później niż w ciągu 30 dni od wejścia w życie ustawy. Z uwagi na szeroki zakres amnestii, realizacja tego nakazu wymagać będzie niezwykłej sprawności działania i dużego wysiłku wszystkich organów stosujących amnestię.</u>
          <u xml:id="u-7.31" who="#EugeniaKempara">Wysoki Sejmie! Komisje Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Prac Ustawodawczych przyjęły projekt ustawy przedstawiony przez Radę Państwa, podzielając słuszność i celowość wszystkich zaproponowanych rozwiązań. Propozycje poprawek zawarte w druku sejmowym nr 492 dotyczą jedynie uściśleń technicznych i redakcyjnych. Takie też znaczenie uściślające ma autopoprawka, która pragnę zgłosić. Brzmi ona: W art. 7 ust. 2 skreśla się wyrazy: „w tym skarbowe” a w art. 10 ust. 3 skreśla się wyrazy: „i wykroczenia”. Z innych przepisów ustawy wynika, że wyrazy te są po prostu zbędne.</u>
          <u xml:id="u-7.32" who="#EugeniaKempara">Obywatele Posłowie! Komisje wyraziły przekonanie, że ustawa o amnestii spotka się z ogólnym zrozumieniem i poparciem. Na tych, którzy opuszczą zakłady karne, jak i na tych, którzy zgłosiwszy się do organów ścigania dopełnią warunków ujawnienia swych czynów, czekają miejsca pracy. Wierzymy, że skorzystają oni z szansy, jaką daje amnestia, i włączą się czynnie do udziału w życiu społecznym, że podejmą wspólny trud i wysiłek w budowaniu pomyślności kraju. Spełnienie obowiązku podjęcia pracy przez osoby objęte amnestią, wynikającego z przepisów szczególnych, będzie sprawdzianem pozytywnego włączenia się do normalnego życia społecznego.</u>
          <u xml:id="u-7.33" who="#EugeniaKempara">W imieniu Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Komisji Prac Ustawodawczych wnoszę o uchwalenie ustawy o amnestii w brzmieniu przedłożenia Rady Państwa z poprawkami zawartymi w druku sejmowym nr 492 oraz zgłoszoną autopoprawką. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-7.34" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#ZbigniewGertych">Czy ktoś z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#ZbigniewGertych">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#ZbigniewGertych">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o amnestii wraz z poprawkami proponowanymi przez Komisję Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Komisję Prac Ustawodawczych oraz z autopoprawką zgłoszoną przez posła sprawozdawcę — zechce podnieść rękę.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#ZbigniewGertych">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#ZbigniewGertych">Kto jest przeciw? 4 posłów.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#ZbigniewGertych">Kto się wstrzymał od głosowania? 8 posłów.</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#ZbigniewGertych">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o amnestii.</u>
          <u xml:id="u-8.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-8.9" who="#ZbigniewGertych">Przystępujemy do punktu 4 porządku dziennego: Projekt uchwały w sprawie zamknięcia sesji Sejmu (druk nr 495).</u>
          <u xml:id="u-8.10" who="#ZbigniewGertych">Konwent Seniorów przedstawia Wysokiemu Sejmowi propozycję zamknięcia ósmej sesji Sejmu z dniem 22 lipca 1984 r.</u>
          <u xml:id="u-8.11" who="#ZbigniewGertych">Czy w tej sprawie ktoś z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-8.12" who="#ZbigniewGertych">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-8.13" who="#ZbigniewGertych">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm przyjął proponowaną uchwałę.</u>
          <u xml:id="u-8.14" who="#ZbigniewGertych">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-8.15" who="#ZbigniewGertych">Stwierdzam, że Sejm podjął uchwałę w sprawie zamknięcia ósmej sesji Sejmu z dniem jutrzejszym.</u>
          <u xml:id="u-8.16" who="#ZbigniewGertych">Na sekretarzy następnego, uroczystego posiedzenia Sejmu powołuję posłów Barbarę Krzemień i Mieczysława Tarnawę.</u>
          <u xml:id="u-8.17" who="#ZbigniewGertych">Porządek dzienny dzisiejszego posiedzenia został wyczerpany.</u>
          <u xml:id="u-8.18" who="#ZbigniewGertych">Informacja o treści złożonych interpelacji oraz o treści nadesłanych odpowiedzi na interpelacje zawarta jest w doręczonym Obywatelom Posłom druku sejmowym nr 494.</u>
          <u xml:id="u-8.19" who="#ZbigniewGertych">Proszę Sekretarza Posła Jacka Ramiana o odczytanie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#JacekRamian">Bezpośrednio po zakończeniu porannego posiedzenia Sejmu, to jest za kilka minut, odbędzie się w sali kolumnowej pokaz filmu poświęconego Sejmowi w okresie 40-lecia Polski Ludowej.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#JacekRamian">Ponadto w tym samym czasie odbędą się następujące posiedzenia Komisji:</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#JacekRamian">— Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej — w sali nr 197, budynek A.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#JacekRamian">— Rynku Wewnętrznego, Drobnej Wytwórczości i Usług — w sali nr 72, Dom Poselski.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#JacekRamian">O godz. 11.00 odbędzie się spotkanie Prezydium Sejmu z przewodniczącymi wojewódzkich zespołów poselskich w sali nr 101.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#ZbigniewGertych">Na tym kończymy 53 posiedzenie Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#ZbigniewGertych">Protokół posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Biurze Prac Sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#ZbigniewGertych">Przypominam, że zgodnie z uchwałą Sejmu z dnia 12 lipca 1984 r., w dniu dzisiejszym odbędzie się uroczyste posiedzenie Sejmu poświęcone uczczeniu 40 rocznicy powstania Polski Ludowej. Początek posiedzenia o godz. 12.00. Proszę Obywateli Posłów o odpowiednio wcześniejsze zajmowanie miejsc na sali do godz. 11.45.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#ZbigniewGertych">Zamykam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#komentarz">(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską.)</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia o godz. 9 min. 55.)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>