text_structure.xml 57.7 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">24 kwietnia 1989 r. Rada Społeczno-Gospodarcza, obradująca pod przewodnictwem wicemarszałka Sejmu Tadeusza Porębskiego rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- projekt opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych, - projekt opinii o projekcie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, - projekt opinii o projekcie ustawy o funduszu rozwoju rynku i demonopolizacji handlu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Szanowni państwo, otwieram posiedzenie Rady Społeczno-Gospodarczej. Chciałbym wnieść propozycje zmian do porządku dnia. Proponuję, by pkt 4 - rozpatrzenie stanowiska RSG w sprawie rozwoju przerobu mięsa - przenieść na następne posiedzenie. Zespół przygotowujący to stanowisko uważa bowiem, że musi jeszcze je dopracować. Natomiast na koniec naszego dzisiejszego spotkania poproszę dr Marcina Rybickiego, by przedstawił porządek obrad następnego posiedzenia, ostatniego już w tej kadencji. Teraz proszę Stanisława Nowaka o przedstawienie stanowiska zespołu na temat pierwszego punktu dzisiejszych obrad.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#StanisławNowak">Przygotowując projekt opinii Rady Społeczno-Gospodarczej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (druk nr 482 wraz z autopoprawkami zawartymi w druku nr 482a), zwanych również gospodarczymi, zespół wysłuchał wyjaśnień przedstawicieli ministra finansów i PZU oraz wziął pod uwagę głosy nauki, praktyki ubezpieczeniowej i szerokich kręgów ubezpieczonych zawarte, m.in. w stanowisku - zorganizowanej niedawno w Poznaniu - międzynarodowej konferencji z zakresu ubezpieczeń gospodarczych, której pisemne podsumowanie wpłynęło do Rady. Zespół otrzymał także stanowisko Spółdzielczego Zakładu Ubezpieczeń „Westa” oraz Towarzystwa Usług Ubezpieczeniowych i Obsługi Ryzyka „Tur” - nowych na rynku polskim podmiotów zajmujących się tą problematyką.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#StanisławNowak">W zaproponowanym projekcie opinii, zespół pragnie zwrócić uwagę na kilka problemów.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#StanisławNowak">System ubezpieczeń gospodarczych w Polsce, mimo pewnych prób dostosowania go do zmieniających się uwarunkowań społeczno-gospodarczych, ma nadal cechy ukształtowane przez epokę nakazowo-rozdzielczą. Takie rozwiązania przebijają z obowiązującej i nowelizowanej ustawy o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych z 12 września 1984 r., która - mimo wprowadzenia wielu rozwiązań dostosowujących - filozofią myślenia tkwi nadal w starym systemie. Nie zmienia tego również przedłożony projekt zmian ustawy ubezpieczeniowej. Przynosi bowiem tylko rozwiązania, bez których dalsze funkcjonowanie ubezpieczeń gospodarczych trudno w ogóle sobie wyobrazić (np. poszerzenie kręgu podmiotów, które mogą prowadzić ubezpieczenia, zapis możliwości aktywizacji wolnych środków finansowych czy prowadzenie przez zakłady ubezpieczeń innej niż ubezpieczeniowa działalności gospodarczej) bądź wymuszone, jak np. częściowa likwidacja ubezpieczenia zwierząt gospodarskich od padnięcia.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#StanisławNowak">Nowelizowana ustawa nie zapewnia jeszcze warunków ekonomiczno-prawnych do realizacji nowego, zgodnego z oczekiwaniami, modelu gospodarczego. Stąd też zespół sugeruje konieczność podjęcia prac nad przygotowaniem kompleksowego projektu nowej ustawy ubezpieczeniowej. Nie powinno to jednak hamować wprowadzenia niezbędnych zmian, których pewną grupę zawiera opiniowany projekt. Zespół proponuje, by opinia Rady o potrzebie nowelizacji ustawy była pozytywna, jednakże z zastrzeżeniami, co do niektórych projektowanych rozwiązań. Zespół ma tu na myśli następujące zagadnienia.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#StanisławNowak">W warunkach gospodarki administrowanej doprowadzono do nadmiernej - nieuzasadnionej racjami ekonomicznymi ani społecznymi - rozbudowy rodzajowej ubezpieczeń ustawowych (9 w obecnym stanie prawnym). Szczególnym reliktem systemu nakazowego było stworzenie w ustawie z 12 września 1984 r. - już przecież w warunkach reformy gospodarczej - nowego, ustawowego ubezpieczenia środków trwałych przedsiębiorstw państwowych od ognia i innych zdarzeń losowych. Był to typowy brak zaufania do umiejętności organizacyjnych kierownictw przedsiębiorstw. W omawianym dziś projekcie ubezpieczenie to zachowano, mimo że jego funkcjonowanie nie uwzględnia ani realiów społeczno-gospodarczych, ani zmieniających się uwarunkowań ustrojowych. Z tych powodów zespół stanowczo opowiada się za jego zniesieniem. Przy stosowaniu zasad: samodzielności, rozrachunku ekonomicznego, a szczególnie tworzenia podmiotów gospodarczych o różnej strukturze własności - nie ma uzasadnienia dalsze utrzymywanie tego ubezpieczenia jako ustawowego.</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#StanisławNowak">Równie krytycznie, szczególnie przez środowisko rolników, oceniane jest kolejne ustawowe ubezpieczenie, tj. koni i bydła od padnięcia. Zespół pozytywnie ocenia proponowane w projekcie zniesienie tego ubezpieczenia jako ustawowego, pozostawiając je wyłącznie jako umowne, bez uprawnień do wprowadzenia tego ubezpieczenia na swym terenie. Tym samym proponuje się skreślenie w zaproponowanym projekcie zmian zapisu ust. 2 i 3 art. 6.</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#StanisławNowak">Krytycznie oceniane jest także ustawowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej rolników. Sprawa ta powinna być ponownie rozpatrzona przy opracowaniu nowego, kompleksowego projektu ustawy ubezpieczeniowej.</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#StanisławNowak">Wyrażając poparcie dla rozwiązań ubezpieczeniowych o charakterze umownym, zespół pragnie jednakże zwrócić uwagę na sprawę proponowanego zniesienia ustawowego ubezpieczenia autocasco (art. 1. pkt 1 lit. b projektu). Regulacja ustawowego ubezpieczenia autocasco uległa w ostatnich latach licznym - zresztą zbyt licznym - zmianom (m.in. możliwość wystąpienia z tego ubezpieczenia), a ponadto istnieje ono w określonych, trudnych warunkach rynku motoryzacyjnego (wysokie ceny samochodów i części zamiennych, koszty napraw). Wycofanie się ustawodawcy z prowadzenia tego ubezpieczenia, jako ustawowego, może pogorszyć (do czasu ustabilizowania się rynku, relatywnego obniżenia cen pojazdów i kosztów napraw) warunki ochrony ubezpieczeniowej. Należy mieć świadomość, iż przejście ubezpieczeń AC wyłącznie na system umowny może podrożyć składki o ca 60%, bez jakiegokolwiek podniesienia poziomu ochrony ubezpieczeniowej, czy poszerzenia zakresu ochrony. Trzeba też dodać, że uzasadnienie projektu ustawy w tej mierze jest pozbawione oszacowania skutków finansowych takiej operacji, a ponadto powołuje się na opinię podmiotów, które - będąc jednostkami gospodarki uspołecznionej - z zasady nie podlegały temu ubezpieczeniu jako ustawowemu.</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#StanisławNowak">Do kreowanego modelu gospodarowania nie pasują zapisy ustawy nadmiernie rozbudowujące zespół środków nadzoru administracyjnego, a głównie ministra finansów, Dają one, mimo nowelizacji art. 29, nadal wyraźną przewagę organom administracji nad organami przedstawicielskimi. Od dobrej woli Ministerstwa Finansów uzależnia się powołanie zakładów ubezpieczeń: państwowego, spółdzielczego lub w formie spółki. Zakłady ubezpieczeń, aby mogły funkcjonować w reformowanej gospodarce, muszą posiadać pełną samodzielność i to nie tylko w prowadzeniu gospodarki finansowej. Zdaniem zespołu, powołanie zakładu ubezpieczeń lub jego likwidacja powinna następować po spełnieniu ściśle określonych, wyznaczonych kryteriów, wymogów finansowo-prawnych.</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#StanisławNowak">Oprócz tak szerokiego potraktowania spraw nadzoru administracyjnego, ustawa w zasadzie nie określa zasad i ram ogólnospołecznego nadzoru instytucjonalnego nad działającymi zakładami ubezpieczeniowymi. Ten brak stosownych uregulowań, np. w zakresie kontroli legalności działania tych zakładów, może prowadzić do działalności żywiołowej, nieobojętnej społecznej gospodarce. Wskazać też należy na tradycje kontrolne, działającego przed wojną, Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń oraz na podobne rangą instytucje działające w rynkowej gospodarce krajów zachodnich, godzące samodzielność zakładów ubezpieczeń z kontrolą działalności ubezpieczeniowej - nieingerującej w poszczególne działania zakładu.</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#StanisławNowak">Obecnie występuje znaczne przedłużenie się terminów realizacji odszkodowań. Pełna realizacja zasady cywilno-prawnego stosunku umowy ubezpieczenia wymaga wprowadzenia ustawowego obowiązku płacenia odsetek za nieterminową realizację odszkodowań i świadczeń ubezpieczeniowych.</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#StanisławNowak">Zespół zwracał także uwagę na potrzebę równoprawnego traktowania działalności ubezpieczeniowej i prewencyjnej wszystkich podmiotów ubezpieczających.</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#StanisławNowak">O nierównoprawności zakładów ubezpieczeń świadczą praktyka publikowania w Monitorze Polskim taryf i ogólnych warunków ubezpieczeń realizowanych przez PZU. Należy albo umożliwić publikowanie tych danych wszystkim instytucjom, albo zrezygnować, w myśl ustawy antymonopolowej, z tego przywileju dla PZU. Innym wyrazem nierównowagi jest, sygnalizowana powszechnie, tendencja do nadmiernego rozbudowywania statusu oraz norm regulujących organizację PZU i „Warty”, przy pominięciu rozwiązań prawnych innych zakładów ubezpieczeń.</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#StanisławNowak">Często sygnalizowanym problemem jest również potrzeba ustawowego zabezpieczenia realności oraz pełności świadczeń i odszkodowań ubezpieczeniowych. Dotyczy to szczególnie długoterminowych ubezpieczeń na życie, w tym opłacanych przez wiele lat przez pracowników zakładów pracy. Do urealnienia świadczeń na życie w ubezpieczeniach grupowych należałoby użyć funduszu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych - tworzonego przecież ze środków odłożonych z tych ubezpieczeń, przez wiele lat.</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#StanisławNowak">Należy w ustawie jednoznacznie określić status prawny PZU. Obecny zapis, zawarty w art. 65 ust. 1, określający PZU jako samodzielną i samofinansującą się jednostkę gospodarczą, posiadającą osobowość prawną jest nieprecyzyjny i nie odpowiada faktycznej roli zakładu i jego usytuowaniu w gospodarce narodowej. Zespół opowiada się za ustawowym uznaniem PZU, jako przedsiębiorstwa państwowego ze wszystkimi konsekwencjami tego faktu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Czy są uwagi do tego wystąpienia? Kto jest za przyjęciem opinii? Jeden głos wstrzymujący się. Wobec tego, uważam, że rada przyjęła opinię. Przechodzimy do omówienia drugiego projektu opinii. Głos na Dariusz Spyra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#DariuszSpyra">Konieczne jest, jak najszybsze uregulowanie stosunków prawno-organizacyjnych w geodezji i kartografii. Prace nad przygotowaniem projektu tej ustawy trwały bardzo długo. Wprowadzone nowe rozwiązania systemowe w wielu dziedzinach gospodarki wymagają odpowiedniego powiązania z obowiązującymi aktami prawnymi, również z dziedziny geodezji i kartografii. Działalność w tym zakresie opiera się, jak dotąd na różnych aktach prawnych, wyższego i niższego rzędu, które nie obejmują całości tej problematyki. Proponowana ustawa w sposób kompleksowy reguluje wszystkie zagadnienia dotyczące tej sfery działalności gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#DariuszSpyra">Ustawa wprowadza wiele nowych rozwiązań, w tym bardzo istotne - dotyczące państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Porządkuje zasady i sposób gromadzenia i korzystania z tego zasobu w całym kraju.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#DariuszSpyra">W pełni zasadne jest proponowane utworzenie funduszu gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym, dla gromadzenia i utrzymania tego zasobu. Już obecnie stanowi on bardzo dużą wartość materialną i powinien być racjonalnie i w pełni wykorzystany. Natomiast budzą wątpliwości następujące zagadnienia: przede wszystkim, w zakresie organizacji państwowej służby geodezyjnej i kartograficznej zastrzeżenia budzi wprowadzenie w art. 6. ust. 2 pkt 1 zapisu, że niektóre funkcje określone w ust. 6 tego artykułu, dotyczące ewidencji gruntów i budynków na obszarach gmin oraz podziałów i rozgraniczenia nieruchomości wykonywać będzie minister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej. Takie rozwiązanie organizacyjne spowoduje, że terenowe organy administracji państwowej, w zakresie geodezji i kartografii, nadzorowane będą przez ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa oraz ministra rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej. Sprawy te zastrzeżone w ust. 2 art. 6 projektu ustawy dla ministra rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej są obecnie prowadzone przez służby geodezyjne jednostek organów terenowych. Naszym zdaniem sprawy te powinny być nadzorowane tylko przez Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#DariuszSpyra">Uregulowanie ustawą spraw inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu jest w pełni zasadne. Obawę może budzić możliwość zapewnienia pełnej realizacji tych prac, szczególnie w rejonach silnie zurbanizowanych np. w woj. katowickim, z uwagi na brak dostatecznych środków w budżetach terenowych. Wykonanie tych prac wymaga odpowiedniego sprzętu, poważnych środków i kadry. Konieczne jest więc wydzielenie w budżetach wojewódzkich rad narodowych odpowiednich środków na te cele.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#DariuszSpyra">Proponujemy także przeredagowanie art. 44 w sposób następujący:</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#DariuszSpyra">Ust.1 pkt 1 powinien mieć następujące brzmienie: „Posiadają wyższe lub średnie wykształcenie geodezyjne oraz 3 lata praktyki zawodowej w przypadku wykształcenia średniego”.</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#DariuszSpyra">Dotychczasowe pkt. 3 i 4 powinny mieć odpowiednio numery 2 i 3.</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#DariuszSpyra">Treść art. 54 należy odnieść i powiązać ze znowelizowaną ustawą o scalaniu gruntów z 24 lutego 1988 r. Cytowany wyżej artykuł odniesiono do ustawy z 1982 r.</u>
          <u xml:id="u-5.8" who="#DariuszSpyra">Do projektów aktów wykonawczych zgłaszamy następujące uwagi:</u>
          <u xml:id="u-5.9" who="#DariuszSpyra">1. W projekcie rozporządzenia ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa w sprawie szczegółowych zasad i trybu zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych w §11 pkt. 6 po wyrazie „górotworu” należy dodać wyraz „i powierzchni”. Uzasadnia się to tym, że wyniki pomiarów obniżeń ze względu na ich częste zmiany zachowują aktualność w krótkim okresie.</u>
          <u xml:id="u-5.10" who="#DariuszSpyra">2. Poważne wątpliwości budzi duża szczegółowość danych ewidencyjnych budynków proponowana w §47 projektu rozporządzenia ministrów gospodarki przestrzennej i budownictwa oraz rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej w sprawie sposobu zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków. Proponujemy więc rozważyć treść tego paragrafu pod kątem ograniczenia zakresu wymaganych danych i informacji.</u>
          <u xml:id="u-5.11" who="#DariuszSpyra">3. W §47 cytowanego wyżej projektu rozporządzenia proponowane zasady ewidencji budynków nie odpowiadają zasadom określonym w rozporządzeniu ministra gospodarki komunalnej z 25 czerwca 1968 r. w sprawie numeracji nieruchomości. Powyższe rozbieżności należy wyjaśnić i rozporządzenia wzajemnie powiązać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieGospodarkiPrzestrzennejiBudownictwaLucjanMieczkowski">Dziękuję opiniodawcom za życzliwy stosunek do projektu. Odniosę się do tej części opinii, która zawiera propozycje zmian.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieGospodarkiPrzestrzennejiBudownictwaLucjanMieczkowski">Sprawa podporządkowania spraw geodezji i kartografii Ministerstwu Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministerstwu Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej zawarta w art. 6. Sugeruje się, aby wprowadzić jedynie podporządkowanie Ministerstwu Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. Chciałbym przypomnieć, że ustawą z 23 października 1987 r. zlikwidowany został Główny Urząd Geodezji i Kartografii, a jego zadania zostały powierzone Ministerstwu Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. System ten obowiązuje od reformy centrum w 1987 r. i rząd proponuje, aby istniejący stan rzeczy został utrzymany, skoro zadania koordynacyjne pozostały przy Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieGospodarkiPrzestrzennejiBudownictwaLucjanMieczkowski">Uwagi dotyczące uzbrojenia terenu są zgodne ze stanowiskiem rządu. Proponowana ustawa zakłada wprowadzenie obowiązku rejestrowania uzbrojenia podziemnego, co pozwoli nam w przyszłości uniknąć wielu awarii, tak teraz częstych, powodowanych brakiem dokumentacji. W zapisie tym nie został określony żaden termin, więc nie ma obaw, że z powodu braku środków zadanie nie zostanie wykonane.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieGospodarkiPrzestrzennejiBudownictwaLucjanMieczkowski">Zgadzam się, że treść art. 57 powinna być odniesiona do nowej ustawy o scalaniu gruntów. Podzielam również poglądy dotyczące uwag szczegółowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#IrenaWoźniak">Ustawa była oczekiwana od dłuższego czasu. Jej zaletą jest ujednolicenie przepisów i podanie ich w sposób jasny i uporządkowany. Na szczególne poparcie zasługuje przepis dotyczący ewidencji budynków. Warto również podkreślić, że otrzymaliśmy komplet materiałów, czyli ustawę oraz rozporządzenia wykonawcze, co pozwala rozpatrywać całość problemu. Proponowana w opinii uwaga dotycząca dwutorowości podporządkowania czynności określonych w art. 6 zasługuje na staranne rozważenie.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#IrenaWoźniak">Rozmawiałam z wieloma pracownikami biur geodezyjnych. Mają wiele uwag dotyczących zdobywania uprawnień do wykonywania zawodu. Uważają, że są deprecjonowani w porównaniu z innymi zawodami. Tym bardziej, że dokumentacja geodezyjna przed zatwierdzeniem podlega weryfikacji i kontroli. Geodeci proponują, aby w programach szkolenia wprowadzić nauczanie przepisów prawno-geodezyjnych i aby cykl nauki kończył się egzaminem z tych zagadnień.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#IrenaWoźniak">Przedstawiciel Ministerstwa Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej Jan Bielański: W propozycjach zmian w art. 6 rzekoma dwutorowość jest pozorna, Minister L. Mieczkowski wyjaśnił już, że ten zapis jest efektem długoletnich doświadczeń i nie oznacza dwutorowości na szczeblu podstawowym. Chodzi jedynie o uprawnienia do działania na obszarze miast, które ma minister gospodarki przestrzennej i budownictwa oraz na obszarze wsi, które ma minister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej. Jest to podległość o charakterze merytorycznym. Ten system sprawdza się nam obecnie w działaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Proponuję, by przewodniczący zespołu, który przygotowywał opinię, D. Spyra zebrał teraz szybko swój zespół i aby rozważyli ten kontrowersyjny problem. Opinie odmienne niż zaprezentowane przez zespół zostały przedstawione przez przedstawicieli obydwóch resortów.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Proszę teraz o zabranie głosu przewodniczącą zespołu przygotowującego opinię o projekcie ustawy o funduszu rozwoju rynku i demonopolizacji handlu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ElżbietaKrawczak">Jest teraz moda na tworzenie różnych funduszów, jako instytucji, a nie jako kont, na których są pieniądze. Tych centralnych funduszów jest stanowczo za dużo i taką właśnie wątpliwość zawarliśmy w pierwszej części opinii. Czy w ramach reformy należy centralizować środki, traktując to jako sposób na uzdrowienie rynku, tym bardziej, że przewiduje się uznaniowy sposób dysponowania tym funduszem? Proponowane w projekcie ustawy działania demonopolizacyjne nie wystarczą do uzdrowienia sytuacji na rynku. Można się obawiać, że tak scentralizowany fundusz będzie służył raczej utrwalaniu monopoli, które na rynku funkcjonują. Mamy także wątpliwości dotyczące funkcjonowania rady nadzorczej i zarządu tego funduszu. Zbyt wiele spraw jest w kompetencji ministra rynku i można się obawiać, że będzie on ręcznie sterował funduszem. Utworzenie i funkcjonowanie funduszu nie może być wykorzystywane do przemieszczania istniejącej bazy, ale jedynie do jej pomnażania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Czy są pytania do przewodniczącej zespołu albo też głosy w dyskusji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#TadeuszWojdan">Uważam, że projekt ustawy proponuje obudowanie istniejącego Funduszu Rozwoju Rynku aparatem administracyjnym. Jego dotychczasowe funkcje nie ulegają przecież istotniejszym zmianom. Ewentualne dochody z tytułu uczestnictwa w spółkach, organizacji przedsiębiorstw, emisji akcji i obligacji można uzyskać poprzez zobowiązanie korzystających z funduszu doświadczeń na jego rzecz. Moim zdaniem, użycie w tytule ustawy słowa „demonopolizacja” jest nieuzasadnione. Demonopolizacja handlu prowadzi prawie wyłącznie do umocnienia monopolu przemysłu.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#TadeuszWojdan">Z treści zadań funduszu wynika także, że ma on wspierać demonopolizację przemysłu, jest to słuszne.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#TadeuszWojdan">W sprawach szczegółowych zwracam uwagę na:</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#TadeuszWojdan">- Wystąpienie elementu dyktatury w demokracji. Minister powołuje radę nadzorczą i zarząd, ale powołanie zarządu ustawa uzależnia od opinii rady nadzorczej. Proponuję zrezygnować z tego zapisu i powierzyć ministrowi powołanie rady nadzorczej i zarządu.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#TadeuszWojdan">- Ustawa powinna zawierać zapis zobowiązujący resort lub Radę Ministrów do informowania także opinii publicznej o przeznaczeniu uzyskanych środków i osiągniętych efektach.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#TadeuszWojdan">- Za podstawową słabość proponowanego dokumentu, podobnie jak ustaw o innych funduszach, np. restrukturyzacji przemysłu, uważam brak określenia kryteriów obligatoryjnych, których spełnienie powoduje automatycznie uzyskanie środków. Moim zdaniem, jest to w dalszym ciągu ustawowe uzależnianie przedsiębiorstw nie od efektów ich pracy, a od sposobu zachowania się kierownictwa oraz częstotliwości i sposobu argumentacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieRynkuWewnętrznegoCzesławSkowronek">Funkcjonowanie funduszu w jego dotychczasowym kształcie polegało na dysponowaniu nim przez ministra. Nowa jakość polega na stworzeniu instytucji prawno-finansowej, która kierując się uzasadnieniem ekonomicznym, będzie wspierać działania na rzecz rozwoju rynku. Podstawowym źródłem zasilania funduszu będą różnice między kursem oficjalnym a realnym środków dewizowych w eksporcie wewnętrznym oraz kary za praktyki monopolistyczne. Podobnie rozwiązane jest funkcjonowanie tego rodzaju funduszu w innych krajach, np. w Austrii, gdzie jest fundusz wspierający rzemiosło i drobną wytwórczość, na który idzie 75% podatków wpłaconych przez rzemieślników i drobnych wytwórców. W projekcie tego funduszu kierowaliśmy się więc zarówno własnymi jak i cudzymi doświadczeniami. Zgadzam się z opinią zespołu, że przeznaczenie środków z tego funduszu może być bardzo różne. Rząd proponuje, aby było ono kierowane na:</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieRynkuWewnętrznegoCzesławSkowronek">- wspieranie przedsięwzięć handlowych, szczególnie nowych inwestycji, - wspieranie działalności produkcyjnej, tworzenie nowych podmiotów gospodarczych.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieRynkuWewnętrznegoCzesławSkowronek">Fundusz w obecnym kształcie nie może być używany woluntarystycznie, ponieważ będą funkcjonowały ograniczenia prawno-finansowe. O jego przeznaczeniu będzie decydować Rada i zarząd. Obawy, że fundusz może mieć funkcje władcze są płonne, nie ma on takich możliwości. Może on jednak wchodzić w porozumienia kapitałowe, wypuszczać akcje i obligacje. Oparcie tego funduszu na zasadach ekonomicznych daje większą gwarancję właściwego spożytkowania środków niż jego dotychczasowe podporządkowanie. Resort deklaruje chęć uspołecznienia procesu dysponowania tym funduszem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Czy po wysłuchaniu tych głosów przewodnicząca zespołu jest skłonna opinię o projekcie ustawy zmodyfikować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#ElżbietaKrawczak">Proponuję utrzymać opinię w tej wersji, w jakiej ją przedstawiliśmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Proponuję wobec tego załączyć do opinii wystąpienie Tadeusza Wojdana. Czy są inne głosy w dyskusji? Jeśli nie, to kto jest za przedstawieniem opinii w tej postaci? Dziękuję. Zatwierdziliśmy opinię, przy 4 głosach wstrzymujących się.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Powracamy do rozpatrywania projektu opinii o projekcie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. W trakcie dyskusji zgłaszane były liczne uwagi, a także wnioski, zmieniające nieco projekt przedstawionej uprzednio opinii. Dlatego proszę, aby przewodniczący zespołu roboczego Dariusz Spyra przedstawił nową wersję opinii nr 59.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#DariuszSpyra">Nie budziły wątpliwości wstępne stwierdzenia projektu opinii, iż prace nad przygotowaniem projektu ustawy prowadzenie były bardzo długo i że wprowadzone do tej pory rozwiązania systemowe reformy gospodarczej wymagają powiązania z obowiązującymi aktami prawnymi, w tym również w dziedzinie geodezji i kartografii.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#DariuszSpyra">Działalność w geodezji i kartografii opiera się na różnych aktach prawnych, wyższego i niższego rzędu. Akty te nie regulują w całości problematyki. Proponowana ustawa w sposób kompleksowy reguluje wszystkie zarządzenia dotyczące tej ważnej sfery działalności gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#DariuszSpyra">Projektowana ustawa wprowadza nowe rozwiązania dotyczące państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, porządkuje zasady i sposób gromadzenia i korzystania z tego zasobu w całym kraju. Dlatego w pełni zasadne jest proponowane utworzenie funduszu gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym, dla gromadzenia i utrzymywania tego zasobu. Zasób ten już obecnie posiada bardzo dużą wartość materialną i powinien być racjonalnie i w pełni wykorzystany w gospodarce narodowej.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#DariuszSpyra">Wątpliwości budzą nadal następujące zagadnienia:</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#DariuszSpyra">1. Uregulowanie ustawą spraw inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu jest w pełni zasadne. Obawy natomiast może budzić możliwość zapewnienia pełnej realizacji tych prac, szczególnie w rejonach silnie zurbanizowanych, takich, jak woj. katowickie. Chodzi oczywiście o środki w budżetach terenowych. Wykonywanie inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu wymaga bowiem odpowiedniego sprzętu, jak i poważnych funduszów oraz kadry. W tej sytuacji konieczne jest wydzielenie w budżetach wojewódzkich rad narodowych odpowiednich środków na te cele.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#DariuszSpyra">2. W art. 44 projektu ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ust 1 pkt 1 powinien mieć następujące brzmienie: „posiadają wyższe lub średnie wykształcenie geodezyjne oraz trzy lata praktyki zawodowej w przypadku wykształcenia wyższego i 6 lat praktyki zawodowej w przypadku wykształcenia średniego”. We wspomnianym art. 44. proponujemy także zmianę numeracji pkt. 3 i 4 ust. 1 na pkt. 2 i 3.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#DariuszSpyra">3. Treść art. 54 odnieść i wzajemnie powiązać ze znowelizowaną ustawą o scalaniu gruntów z 24 lutego 1988 r.</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#DariuszSpyra">Są to wątpliwości i sugestie do samego projektu ustawy, Zespół zgłasza również uwagi do aktów wykonawczych”.</u>
          <u xml:id="u-16.8" who="#DariuszSpyra">- W projekcie rozporządzenia ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa w sprawie szczegółowych zasad i trybu zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych w art. 11 pkt 6 po wyrazie: „górotworu” należy dodać wyraz „i powierzchni”. Uwaga ta podyktowana jest tym, że wyniki pomiarów obniżeń, ze względu na ich częste zmiany, zachowują aktualność w krótkim okresie.</u>
          <u xml:id="u-16.9" who="#DariuszSpyra">- Poważne wątpliwości budzi proponowana duża szczegółowość danych ewidencyjnych budynku, określonych w §47 projektu rozporządzenia ministrów gospodarki przestrzennej i budownictwa oraz rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej w sprawie sposobów zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków. Zespół proponuje rozważenie zmiany treści tego paragrafu pod kątem ograniczenia zakresu wymaganych danych i informacji.</u>
          <u xml:id="u-16.10" who="#DariuszSpyra">- Co do rozporządzenia ministra gospodarki komunalnej z 25 czerwca 1968 r. w sprawie numeracji nieruchomości w §47, o którym mówiliśmy w poprzedniej uwadze, zastosowano inne rozwiązania, które nie korespondują z zasadami ewidencji budynków określonymi we wspomnianym rozporządzeniu ministra gospodarki komunalnej. Rozbieżności te należy wyjaśnić i dokonać odpowiedniej korekty w projekcie rozporządzenia obu ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Czy są jeszcze uwagi do przedstawionej przez przewodniczącego zespołu nowej wersji opinii Rady? Jeśli uwag nie ma, proponuję przegłosować wniosek o zatwierdzeniu opinii Rady nr 59 o projekcie ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Wniosek przyjęto jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">W kolejnym punkcie obrad sekretarz Rady Społeczno-Gospodarczej Marcin Rybicki przedstawił sprawy, którymi Rada zajmować się będzie do końca IX kadencji Sejmu. W najbliższym okresie wpłyną do Sejmu nowe projekty ustawy, na temat których Rada nasza powinna się wypowiedzieć i zająć stanowisko. Ponieważ jest bardzo mało, istnieje możliwość zapoznania się z projektami ustaw jedynie przez zespoły robocze Rady Społeczno-Gospodarczej. Wszyscy członkowie Rady, w miarę swoich możliwości, powinni zgłosić sugestie i uwagi do projektów, którymi zajmą się zespoły robocze.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Pierwszy zespół roboczy zajmie się projektem trzech ustaw wyznaniowych. Mam na myśli projekt ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, o stosunku państwa do Kościoła rzymskokatolickiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz projekt ustawy o ubezpieczeniu społecznym duchownych. Na przewodniczącego zespołu roboczego, który rozpatrzy wszystkie trzy projekty ustaw i przygotuje opinię, proponujemy doc. Piotra Pryczkę z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Innym projektem, którym zajmie się w początku maja zespół roboczy naszej Rady, jest projekt ustawy o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych. Na przewodniczącego zespołu roboczego proponujemy prof. Tadeusza Zielińskiego z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zespół roboczy spotka się 3 maja o godz.10.30 w sali nr 67 budynku Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Trzeci zespół roboczy, który obradować będzie już niebawem, bo 26 kwietnia br. o godz. 10.30 w Sali Konferencyjnej Ministerstwa Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej, rozpatrzy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Na przewodniczącego zespołu roboczego proponujemy Ryszarda Dzialuka, naczelnego dyrektora Zarządu Lasów Państwowych.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Ostatnim projektem ustawy, którym przyjdzie nam się zająć będzie projekt ustawy Prawo o notariacie. Proponujemy, aby zespół roboczy pod przewodnictwem Krzysztofa Czeszejko-Sochackiego, spotkał się dla opracowania opinii 3 maja br. w sali nr 67 budynku Sejmu. Raz jeszcze przypominam, że ze względu na brak możliwości ustosunkowania się do wspomnianych projektów ustaw przez pełny skład naszej Rady, wszystkie opinie będą opiniami zespołów roboczych, a nie opiniami Rady.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Kolejna sprawa - to ostatnie posiedzenie Rady Społeczno-Gospodarczej Sejmu IX kadencji. Proponujemy odbycie takiego posiedzenia 20 maja br., jeśli oczywiście jakieś niespodziewane wypadki nie spowodują konieczności zmiany tego terminu. Głównym tematem tego posiedzenia będzie „Sprawozdanie Rady Społeczno-Gospodarczej z działalności IX kadencji Sejmu PRL, tj. od 13.11.1985 r. do 03.06.1989 r.”. W dostarczonych dzisiaj członkom Rady materiałach nasze Biuro przedstawiło projekt takiego sprawozdania, z serdeczną prośbą o ustosunkowanie się do niego i zgłoszenie ewentualnych uwag czy większych poprawek. Pozwoli nam to dokonać jak najszybciej, niezbędnych zmian w projekcie sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Podczas ostatniego naszego posiedzenia rozpatrzymy również dwie sprawy merytoryczne. Będą to tematy wniesione pod obrady Rady z inicjatywy jej członków. I tak stanowisko Rady w sprawie rozwoju energetyki, o której wielokrotnie dyskutowaliśmy w trakcie całej kadencji Rady, przedstawi prof. Janusz Szosland. Natomiast Jerzy Burghardt przedstawi projekt stanowiska Rady dotyczący możliwości rozwoju przetwórstwa mięsa w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-17.9" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Czy są pytania, bądź uwagi dotyczące spraw przedstawionych przez sekretarza Biura Rady Społeczno-Gospodarczej M. Rybickiego?</u>
          <u xml:id="u-17.10" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Jeśli nie ma uwag, kończymy nasze dzisiejsze posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-17.11" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Załącznik nr 1 do Biuletynu nr 932/IX kad. z posiedzenia Rady Społeczno-Gospodarczej w dniu 24.04.1989 r.</u>
          <u xml:id="u-17.12" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">OPINIA nr 58 Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL IX Kadencji o projekcie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (druk nr 482) uchwalona w dniu 24 kwietnia 1989 r.</u>
          <u xml:id="u-17.13" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Trwające od pewnego czasu próby utworzenia polskiego systemu ubezpieczeń gospodarczych (majątkowych i osobowych), mimo pewnych osiągnięć należy uznać za połowiczne i niskoefektywne. Zmiany te nie wywołały bowiem zasadniczych przemian w dotychczasowej filozofii mydlenia o ubezpieczeniach, której podstawowe zasady wykształciły się w ciągu wielu lat dominacji centralistyczno-nakazowego systemu zarządzania gospodarką.</u>
          <u xml:id="u-17.14" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Jednym z najbardziej szkodliwych atrybutów tego systemu było swego rodzaju ubezwłasnowolnienie podmiotów gospodarujących poprzez odbieranie im prawa do samodzielnego podejmowania decyzji, również w przedmiocie ochrony ubezpieczeniowej. W efekcie nastąpiło zredukowanie postaw ekspansywnych i innowacyjnych oraz elementu ryzyka gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-17.15" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Tymczasem, w tworzonym nowym modelu gospodarczym, ubezpieczenia i obsługa ryzyka mają do odegrania znaczną rolę, jako swego rodzaju katalizator rozwoju przedsiębiorczości i aktywizacji gospodarczej. Zaistnieje bowiem sytuacja, w której podejmowane decyzje zostaną poddane stałej ocenie ekonomicznej, co z kolei spowoduje wzrost ryzyka gospodarowania, które przy braku powszechnej opieki państwa, wywoła wzrost realnego popytu na ubezpieczenia, jako najefektywniejszą metodę ochrony przed skutkami ryzyka.</u>
          <u xml:id="u-17.16" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Opiniując przedłożony projekt ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych pragniemy zwrócić uwagą na 2 aspekty:</u>
          <u xml:id="u-17.17" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">I. uwagi ściśle odnoszące się do projektu zmian (głównie w zakresie ubezpieczeń ustawowych), II. uwagi dotyczące generalnie zapisów ustawy, dla zwiększenia zasadności uwag natury ogólnej.</u>
          <u xml:id="u-17.18" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">I.</u>
          <u xml:id="u-17.19" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">W warunkach administrowanej gospodarki doprowadzono do nadmiernej - nieuzasadnionej ani racjami ekonomicznymi, ani społecznymi - rozbudowy rodzajowej ubezpieczeń ustawowych do liczby 9 w obecnym stanie prawnym.</u>
          <u xml:id="u-17.20" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Szczególnym reliktem nakazowego systemu jest stworzenie w powołanej ustawie z 20 września 1984 r. - już przecież w warunkach podjętej reformy gospodarczej - nowego ubezpieczenia ustawowego środków trwałych przedsiębiorstw państwowych od ognia i innych zdarzeń losowych. Ubezpieczenie to, będące wyrazem braku zaufania do zdolności i umiejętności organizacyjnych kierownictw przedsiębiorstw, w omawianym projekcie proponuje się nadal zachować, mimo, że jego funkcjonowanie nie uwzględnia ani realiów społeczno-ekonomicznych ani zmieniających się uwarunkowań ustrojowych. Z tych też przyczyn Rada Społeczno-Gospodarcza stanowczo opowiada się za jego zniesieniem, przypominając, że przy stosowaniu zasad samodzielności, rozrachunku ekonomicznego, a szczególnie realiów tworzenia podmiotów gospodarczych o różnej strukturze własności - ustały przyczyny uzasadniające sens dalszego utrzymywania tegoż ubezpieczenia jako ustawowego.</u>
          <u xml:id="u-17.21" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Równie krytycznie, a szczególnie przez środowisko rolników, oceniane jest kolejne ustawowe ubezpieczenie, tj. koni i bydła od padnięcia. Słuszność argumentacji przemawia za pozytywną opinią proponowanego w projekcie zmian, zniesienia tego ubezpieczenia jako ustawowego (art. 1 pkt 1 w brzmieniu nadanym autopoprawkami w druku 482-A) pozostawiając to ubezpieczenie wyłącznie jako umowne, bez pozostawienia uprawnień do wprowadzania tegoż ubezpieczenia na swym terenie. Tym samym Rada Społeczno-Gospodarcza proponuje skreślenie zaproponowanego w projekcie zmian zapisu ust. 2 i 3 art. 6.</u>
          <u xml:id="u-17.22" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Podobnie wiele ocen krytycznych zgłaszanych jest w odniesieniu do potrzeby dalszego kontynuowania ustawowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników. Sprawa ta jak się wydaje powinna być ponownie rozpatrzona przy opracowywaniu nowego kompleksowego projektu ustawy ubezpieczeniowej.</u>
          <u xml:id="u-17.23" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Wyrażając poparcie dla rozwiązań ubezpieczeniowych o charakterze umownym, Rada Społeczno-Gospodarcza pragnie jednakże zwrócić uwagę na sprawę proponowanego zniesienia ustawowego ubezpieczenia auto-casco (art. 1 pkt 1 lit. b projektu). Regulacja ustawowego ubezpieczenia auto-casco uległa w ostatnich latach licznym - zresztą zbyt licznym - zmianom (m. in. możliwość wystąpienia z tego ubezpieczenia), a nadto istnieje ono w określonych trudnych warunkach rynku motoryzacyjnego (wysokie ceny samochodów i części, koszty napraw). Wycofanie się ustawodawcy z prowadzenia tego ubezpieczenia jako ustawowego może pogorszyć (do czasu ustabilizowania się rynku, relatywnego obniżenia cen pojazdów i kosztów napraw) warunki ochrony ubezpieczeniowej, tym bardziej, że należy mieć świadomość, iż przejście wyłącznie na system umownych ubezpieczeń AC podrożyć może składki ca 60%, bez jakiegokolwiek podniesienia poziomu ochrony ubezpieczeniowej czy poszerzenia zakresu ochrony. Na marginesie trzeba dodać, że uzasadnienie projektu ustawy w tej mierze jest pozbawione oszacowania finansowych skutków takiej operacji, a ponadto powołuje się na opinię podmiotów, które będąc jednostkami gospodarki uspołecznionej z zasady nie podlegały temu ubezpieczeniu jako ustawowemu.</u>
          <u xml:id="u-17.24" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">II.</u>
          <u xml:id="u-17.25" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Rozwiązaniami niepasującymi do kreowanego modelu gospodarowania są nadal, zmienione jedynie w pewnym stopniu, zapisy ustawy nadmiernie rozbudowujące zespół środków nadzoru administracyjnego, a głównie Ministra Finansów, dając mimo nowelizacji art. 29 nadal wyraźną przewagę organom administracji nad przedstawicielskimi.</u>
          <u xml:id="u-17.26" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Zakłady ubezpieczeń, aby móc funkcjonować w reformowanej gospodarce, muszą posiadać pełną samodzielności to nie tylko w prowadzeniu gospodarki finansowej.</u>
          <u xml:id="u-17.27" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Nadal od dobrej woli Ministerstwa Finansów uzależnia się powołanie zakładów ubezpieczeń: państwowego (art. 19), spółdzielczego (art. 20) lub w formie spółki (art. 21).</u>
          <u xml:id="u-17.28" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Zdaniem Rady Społeczno-Gospodarczej, popartej ocenami i opiniami praktyki i doktryny ubezpieczeniowej, powołanie zakładu ubezpieczeń lub jego likwidacja winna następować po spełnieniu ściśle określonych (wyznaczonych) kryteriów, wymogów finansowo-prawnych.</u>
          <u xml:id="u-17.29" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Mimo tak znacznego potraktowania spraw nadzoru administracyjnego, ustawa w zasadzie nie określa nadal zasad i ram ogólnospołecznego nadzoru instytucjonalnego nad działającymi zakładami ubezpieczeniowymi. Ten brak stosownych uregulowań np. w zakresie kontroli legalności działania tych zakładów może prowadzić do żywiołowej działalności nieobojętnej społecznie i gospodarczo. Wskazać też należy na tradycje kontrolne działającego przed wojną Państwowego Urzędu kontroli Ubezpieczeń oraz na podobne rangą instytucje działające w rynkowej gospodarce krajów zachodnich, godzące samodzielność zakładów ubezpieczeń z kontrolą działalności ubezpieczeniowej - nie ingerującej w poszczególne działania zakładu.</u>
          <u xml:id="u-17.30" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">W obecnej praktyce działania zakładów ubezpieczeń występuje znaczne przedłużanie się terminów realizacji odszkodowań. Pełna realizacja zasady cywilno-prawnego stosunku umowy ubezpieczania wymaga ustawowego wprowadzenia obowiązku płacenia odsetek za nieterminową realizację odszkodowań i świadczeń ubezpieczeniowych.</u>
          <u xml:id="u-17.31" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Wyrazem nierównoprawności zakładów ubezpieczeń jest praktyka publikowania w Monitorze Polskim taryf i ogólnych warunków ubezpieczeń realizowanych przez PZU. Zdaniem Rady należy albo umożliwić publikowanie tych danych wszystkim instytucjom, albo zrezygnować, w myśl ustawy antymonopolowej, z tego przywileju przewidzianego wyłącznie dla PZU. Innym wyrazem tej nierówności jest sygnalizowana powszechnie tendencja (np. rozdz. 8 ustawy) do nadmiernego rozbudowywania statusu oraz norm regulujących organizację PZU i Warty, przy jednoczesnym sygnalizującym lub całkowitym pominięciu rozwiązań prawnych innych zakładów ubezpieczeń.</u>
          <u xml:id="u-17.32" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Członkowie Zespołu zwracali uwagę na potrzebę równoprawnego traktowania w działalności ubezpieczeniowej i prewencyjnej wszystkich podmiotów ubezpieczających się. Innym często sygnalizowanym problemem jest potrzeba ustawowego zabezpieczenia realności oraz pełności świadczeń i odszkodowań ubezpieczeniowych. Dotyczy to szczególnie długoterminowych ubezpieczeń na życie, w tym opłacanych przez wiele lat przez pracowników zakładów pracy. Rada jest zdania, że do urealnienia świadczeń na życie w ubezpieczeniach grupowych należałoby użyć funduszu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych - tworzonego przecież ze środków odłożonych (z tych ubezpieczeń) przez wiele lat.</u>
          <u xml:id="u-17.33" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Zdaniem członków Rady należy w ustawie jednoznacznie określić status prawny PZU. Obecny zapis zawarty w art. 65 ust. 1 określający PZU jako samodzielną i samofinansującą się jednostkę gospodarczą, posiadającą osobowość prawną jest nieprecyzyjny i nie odpowiada faktycznej roli zakładu i jego usytuowania w gospodarce narodowej. Rada Społeczno-Gospodarcza opowiada się za ustawowym uznaniem PZU za przedsiębiorstwo państwowe ze wszystkimi konsekwencjami tego faktu.</u>
          <u xml:id="u-17.34" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Reasumując, Zespół proponuje przedstawienie Sejmowi stanowiska o potrzebie pilnego opracowania nowego całościowego projektu ustawy o ubezpieczeniach, a w zakresie projektu pozytywne jego zaopiniowanie przy przyjęciu sygnalizowanych przez Radę poprawek.</u>
          <u xml:id="u-17.35" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Załącznik nr 2 do Biuletynu nr 932/IX kad. z posiedzenia Rady Społeczno-Gospodarczej w dniu 24.04.1989 r.</u>
          <u xml:id="u-17.36" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">OPINIA nr 59 Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL IX kadencji o projekcie ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne (druk nr 467) uchwalona w dniu 24 kwietnia 1989 r.</u>
          <u xml:id="u-17.37" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Rada Społeczno-Gospodarcza uznaje za konieczne jak najszybsze uregulowanie w kraju całokształtu problematyki stosunków prawno-organizacyjnych w geodezji i kartografii.</u>
          <u xml:id="u-17.38" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Prace nad przygotowaniem projektu przedmiotowej ustawy prowadzone były bardzo długo. Wdrożone dotychczas rozwiązania systemowe reformy gospodarczej w wielu dziedzinach gospodarki narodowej wymagają odpowiedniego powiązania z nimi obowiązujących aktów prawnych, również z dziedziny geodezji i kartografii.</u>
          <u xml:id="u-17.39" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Działalność w zakresie geodezji i kartografii opiera się dotychczas na różnych aktach prawnych wyższego i niższego rządu, które nie regulują w pełni całości tej problematyki. Proponowana ustawa w sposób kompleksowy reguluje wszystkie zagadnienia dotyczące tej sfery działalności gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-17.40" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Ustawa wprowadza wiele nowych rozwiązań, w tym bardzo istotne - dotyczące państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Porządkuje tym samym zasady i sposób gromadzenia i korzystania w całym kraju z tego zasobu. W pełni zasadne jest przy tym proponowane utworzenie Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym dla gromadzenia i utrzymywania tego zasobu, który stanowi obecnie już bardzo dużą wartość materialną i winien być racjonalnie i w pełni wykorzystany w gospodarce narodowej.</u>
          <u xml:id="u-17.41" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Rada Społeczno-Gospodarcza, rozpatrując proponowane w projekcie ustawy rozwiązania i uregulowania, uznaje za celowe rozważenie następujących zagadnień, które budzą wątpliwości:</u>
          <u xml:id="u-17.42" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">1. Uregulowanie ustawą spraw inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu jest w pełni zasadne. Obawę może budzić możliwość zapewnienia pełnej realizacji tych prac, szczególnie w rejonach silnie zurbanizowanych np. w woj. katowickim, z uwagi na brak dostatecznych środków w budżetach terenowych.</u>
          <u xml:id="u-17.43" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Wykonywanie tych prac wymaga odpowiedniego sprzętu, poważnych środków i kadry. Konieczne jest wydzielenie w budżetach wojewódzkich rad narodowych odpowiednich środków na te cele.</u>
          <u xml:id="u-17.44" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">2. Proponuje się przeredagowanie art. 44 w sposób następujący:</u>
          <u xml:id="u-17.45" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">1) ust. 1 pkt 1 winien mieć następujące brzmienie „posiadają wyższe lub średnie wykształcenie geodezyjne oraz 3 lata praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia wyższego i 6 lat praktyki zawodowej w przypadku wykształcenia średniego;</u>
          <u xml:id="u-17.46" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">2) dotychczasowe punkty 3 i 4 ust. 1 winny mieć odpowiednio numery 2 i 3.</u>
          <u xml:id="u-17.47" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">3. Treść art. 54 należy odnieść i skorelować ze znowelizowaną ustawą o scalaniu gruntów z dnia 24 lutego 1988 r. (Dz. U. Nr 10 poz. 55). Cytowany wyżej artykuł odniesiono do ustawy z 1982 r.</u>
          <u xml:id="u-17.48" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Do przedstawionych projektów aktów wykonawczych Rada Społeczno-Gospodarcza zgłasza następujące uwagi:</u>
          <u xml:id="u-17.49" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">1. W projekcie Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie szczegółowych zasad i trybu zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych (…) w § 11 pkt 6, po wyrazie „górotworu” należy dodać wyraz „i powierzchni”. Uzasadnia się to tym, że wyniki pomiarów obniżeń, ze względu na ich częste zmiany, zachowują aktualność w krótkim okresie czasu.</u>
          <u xml:id="u-17.50" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">2. Poważne wątpliwości budzi proponowana duża szczegółowość danych ewidencyjnych budynków, określonych w § 47 projektu Rozporządzenia Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie sposobu zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków Proponuje się rozważyć treść tego paragrafu pod kątem ograniczenia zakresu wymaganych danych i informacji.</u>
          <u xml:id="u-17.51" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">3. W § 47 cytowanego powyżej projektu rozporządzenia, proponowane zasady ewidencji budynków nie korelują z zasadami ewidencji budynków, określonymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Komunalnej z 25 czerwca 1968 r. w sprawie numeracji nieruchomości (Dz. U. Nr 23, poz. 151). Powyższe rozbieżności należy wyjaśnić i skorelować miedzy sobą ww. rozporządzenia.</u>
          <u xml:id="u-17.52" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Załącznik nr 3 do Biuletynu nr 932/IX kad. z posiedzenia Rady Społeczno-Gospodarczej w dniu 24.04.1989 r.</u>
          <u xml:id="u-17.53" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">OPINIA Nr 60 Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL IX Kadencji o projekcie ustawy o Funduszu Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu (druk nr 483) uchwalona w dniu 24 kwietnia 1989 r.</u>
          <u xml:id="u-17.54" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Rada Społeczno-Gospodarcza uważa, że aktualnie tworzy się w gospodarce nadmierną ilość funduszy. Generalnie rzecz ujmując, wpływy kierowane do poszczególnych funduszy w znacznej mierze osłabiają dochody budżetowe, tworząc enklawy na finansowanie celów specjalnych i w dużej mierze zdezintegrowanych.</u>
          <u xml:id="u-17.55" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Zdaniem Rady, problem wymaga szerszego spojrzenia na finanse Państwa. Należałoby przyspieszyć prace nad utworzeniem instytucji Skarbu Państwa, która obok budżetu centralnego z powodzeniem zastąpi nadmierną ilość instytucji funduszowych. Rada Społeczno-Gospodarcza, opiniując przedłożony projekt ustawy zgłasza następujące uwagi:</u>
          <u xml:id="u-17.56" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">1. Nasuwa się wątpliwość czy w ramach reformy gospodarczej, usamodzielniania podmiotów gospodarczych i reformy Centrum, centralizowanie środków (w licznie już stworzonych funduszach), będzie skutecznym instrumentem uzdrawiania rynku, zważywszy jednocześnie, że tworzenie „Funduszów” uszczupla zarówno środki budżetu państwa, jak i podmiotów gospodarczych. Ponadto wątpliwości pogłębia fakt i że w projekcie ustawy przewiduje się w zasadzie uznaniowe dysponowanie funduszem. Rodzi to niebezpieczeństwo przenoszenia decyzji gospodarczych z „dołu” do „góry” i stosowanie przez resort „rocznego” sterowania handlem.</u>
          <u xml:id="u-17.57" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">2. Trudna sytuacja rynkowa i niedostatki handlu w Polsce determinowane są wieloma czynnikami, wśród których do najistotniejszych należą:</u>
          <u xml:id="u-17.58" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">- niedostateczna podaż towarów, - niedoinwestowanie handlu, - niekorzystne dla przedsiębiorstw handlowych warunki ekonomiczno-finansowe.</u>
          <u xml:id="u-17.59" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Wszelkie działania dla poprawy tej sytuacji powinny być zatem kierowane na usuwanie, a przynajmniej na ograniczanie tych barier. Wiodąca rola w tym zakresie przypada Ministerstwu Rynku Wewnętrznego, a projektowany Fundusz Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu mógłby być instrumentem w pokonywaniu trudności.</u>
          <u xml:id="u-17.60" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Tymczasem w projektowanej ustawie położono akcenty głównie na demonopolizację i konkurencję w handlu, które same przez się nie poprawią zaniedbań, jakie narosły przez wiele lat w wyniku braku działań prorynkowych i prowadzenia polityki inwestycyjnej, nieuwzględniającej rozwojowych potrzeb handlu.</u>
          <u xml:id="u-17.61" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Wychodząc z tej oceny, projektowany Fundusz powinien być przede wszystkim źródłem wspierania wszelkich poczynań wzbogacających podaż towarów oraz służących usprawnianiu obsługi konsumentów przez rozwój nowej sieci handlowej, odpowiednio wyposażonej w nowoczesne urządzenia i sprzęt. W związku z tym wskazane jest odpowiednie przeredagowanie ust. 2 art. 1, w sposób stawiający potrzeby rozwoju rynku na pierwszym miejscu, spójnie z zapisem ust. 1 tegoż artykułu. Pod tym samym kątem powinny być uszeregowane i przeredagowane zadania, projektowane w punktach (od 1 do 7) ust. 2 art. 1.</u>
          <u xml:id="u-17.62" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">3. Wątpliwości budzi konstrukcja tworzenia i funkcjonowania Rady Nadzorczej Funduszu, która określiła tylko jej zadania, pozostawiając liczebność i skład Rady w wyłącznej kompetencji Ministra Rynku Wewnętrznego. Ustawa powinna gwarantować udział w Radzie Nadzorczej Funduszu przedstawicieli głównych organizacji handlowych - uczestników rynku.</u>
          <u xml:id="u-17.63" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">4. Podstawowym zadaniem Resortu Rynku powinno być kreowanie takich narzędzi i instrumentów ekonomicznych, które skłaniać będą do podejmowania działalności handlowej przez nowe podmioty gospodarcze, jak również zapewniać jednostkom handlowym wypracowywanie środków na rozwój.</u>
          <u xml:id="u-17.64" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">Dotychczasowe warunki, a szczególnie w sferze artykułów żywnościowych - nie zachęcają do wchodzenia na ten rynek nowych podmiotów konkurencyjnych.</u>
          <u xml:id="u-17.65" who="#WicemarszałekSejmuTadeuszPorębski">5. Rada Społeczno-Gospodarcza stoi na stanowisku, że ewentualne utworzenie i funkcjonowanie projektowanego funduszu, nie może w żadnym przypadku wykorzystywane być do przemieszczenia istniejącej bazy materialno-technicznej handlu pomiędzy organizacjami handlowymi, lecz wyłącznie do jej pomnażania.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>