text_structure.xml 44.3 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Dnia 2 lipca 1985 r. Komisja Górnictwa, Energetyki i Wykorzystania Zasobów Naturalnych, obradująca pod przewodnictwem posła Ryszarda Najsznerskiego (PZPR), rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- sprawozdanie rządu z wykonania CPR oraz budżetu państwa w 1984 r. wraz z analizą Najwyższej Izby Kontroli, w częściach dotyczących: Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Głównego Inspektoratu Gospodarki Energetycznej, Wyższego Urzędu Górniczego, Centralnego Urzędu Geologii;</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- sprawozdanie z działalności Zespołu Górnictwa i Energetyki Najwyższej Izby Kontroli w 1984 r.)</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">(W posiedzeniu wzięli udział: podsekretarz stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki Eugeniusz Ciszak, prezes Centralnego Urzędu Geologii Zdzisław Dembowski, wiceprezes Wyższego Urzędu Górniczego Mieczysław Piątek, zastępca głównego inspektora gospodarki energetycznej Jerzy Banasik oraz przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli i Ministerstwa Finansów.)</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">(Uwagi do sprawozdania z wykonania CPR oraz budżetu państwa w 1984 r. w części dotyczącej Ministerstwa Górnictwa i Energetyki w zakresie górnictwa i przedstawił poseł Kazimierz Jezierski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosełKazimierzJezierski">W 1984 r. resort górnictwa i energetyki przekroczył planowaną produkcję podstawowych wyrobów górnictwa węglowego i naftowego oraz gazownictwa, pokrywając w pełni zapotrzebowanie gospodarki narodowej na węgiel.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PosełKazimierzJezierski">W CPR zakładano wydobycie 186 mln t. węgla kamiennego, a uzyskano 191,6 mln t. W przypadku węgla brunatnego liczby te wynoszą 46 mln t. i 50,4 mln t., w przypadku gazu ziemnego - 5200 mln m3 i 5685 mln m3, w przypadku ropy naftowej - 176 tys. t. i 189 tys. t.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#PosełKazimierzJezierski">Eksport węgla kamiennego w 1934 r. wyniósł 43,3 mln ton, tj. o 1,3 mln ton więcej niż planowano. Wartość eksportu liczona w cenach transakcyjnych wyniosła 189,9 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#PosełKazimierzJezierski">W 1984 r. nastąpiła dalsza poprawa większości podstawowych wskaźników produkcyjno-jakościowych węgla kamiennego, a w szczególności: wartości opałowej wydobytego węgla netto o 100 kJ/kg, wartości opałowej asortymentów miałowych o 50 kJ/kg.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#PosełKazimierzJezierski">Podstawowe zadania inwestycyjne w 1984 r. zostały wykonane. Wyniki finansowe w poszczególnych branżach kształtowały się następująco. Przemysł węgla kamiennego uzyskał 31,2 mld zł, przemysł węgla brunatnego - 10,4 mld zł, przemysł naftowy i gazowniczy - 23,0 mld zł. Dodatni wynik finansowy w przemysłach węgla kamiennego i brunatnego został osiągnięty dzięki dotacjom przedmiotowym z budżetu państwa, co zapewniło tym przemysłom uzyskanie niezbędnej rentowności.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#PosełKazimierzJezierski">Resort górnictwa i energetyki przestrzega dyscypliny płacowej, nie przekraczając założonej w CPR dynamiki przyrostu płac. Powoduje to jednak utratę preferencyjnego charakteru płac zwłaszcza w przemyśle węgla kamiennego na tle innych branż. W efekcie rysuje się już wyraźna tendencja do odpływu pracowników z górnictwa.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#PosełKazimierzJezierski">W 1984 r. średni koszt własny wydobycia 1 t. węgla kamiennego wyniósł 3118,5 zł, a 1 t. węgla brunatnego - 662,7 zł/t. Ceny zbytu wynosiły odpowiednio: 2531 zł/t i 567 zł/t.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#PosełKazimierzJezierski">Koszt własny 1 t. węgla kamiennego obciążony jest kosztami transportu w wysokości 293 zł. 33% przychodów z eksportu węgla zatrzymuje resort handlu zagranicznego. Te dwa fakty sztucznie powiększają dopłaty z budżetu do węgla o 109 mld zł rocznie.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#PosełKazimierzJezierski">W obliczu ustabilizowania się rocznego przyrostu wydobycia węgla i zmniejszenia jego zapasów należy konsekwentnie wdrażać program oszczędnego zużywania paliw i energii. Należy też systematycznie poprawiać jakość węgla, poprzez zwiększanie ilości węgla mechanicznie wzbogaconego szczególnie asortymentów miałowych.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#PosełKazimierzJezierski">Rząd powinien rozpatrzyć koncepcję odejścia od zasady pokrywania kosztów transportu węgla przez producenta, a PKP powinny zapewnić rytmiczny przewóz i odbiór węgla z kopalń.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#PosełKazimierzJezierski">Należy postulować zapewnienie przez przemysł pełnej dostawy materiałów i urządzeń dla górnictwa. Resort górnictwa i energetyki powinien zakończyć wdrażanie systemu wynagrodzeń w górnictwie, który zahamuje dalszą utratę preferencji płacowych górników, wpływając na ustabilizowanie załóg, wzrost wydajności pracy i poprawę jakości węgla.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#PosełKazimierzJezierski">Oceniając pozytywnie wykonanie CPR i budżetu państwa w 1984 r. w zakresie górnictwa, podkomisja górnictwa wnosi o przyjęcie sprawozdania i udzielenie resortowi górnictwa i energetyki absolutorium.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#komentarz">(Uwagi do sprawozdania wykonania CPR oraz budżetu państwa w 1984 r. w części dotyczącej Ministerstwa Górnictwa i Energetyki w zakresie energetyki przedstawił poseł Stanisław Składowski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełStanisławSkładowski">1984 r. cechował się pomyślną realizacją zadań w polskim przemyśle energetycznym. Zapotrzebowanie odbiorców krajowych na moc i energię elektryczną zostało w pełni zaspokojone. Występowały jedynie sporadyczne ograniczenia wynikające z awarii sieci energetycznych.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#PosełStanisławSkładowski">Prawie dwukrotnie większy przyrost mocy w stosunku do obciążenia odbiorców umożliwił wzrost marginesu mocy w ostatnich 4 latach do 28%. Taka sytuacja pozwala na realizację szerokiego zakresu remontów, decydujących o dobrej dyspozycyjności urządzeń oraz utrzymywanie niezbędnego poziomu rezerw.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#PosełStanisławSkładowski">Średnioroczne zapotrzebowanie na moc elektryczną w kraju w 1984 r. wyniosło 18103 MW i było wyższe od zapotrzebowania w 1983 r. o 927 MW tj. o 5,4%. Produkcja energii elektrycznej w 1984 r. wyniosła 134792 mln kWh, wobec 125891 kWh osiągniętych w 1983 r. Podstawową część, bo 90,2% energii elektrycznej wyprodukowały elektrownie zawodowe.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#PosełStanisławSkładowski">Przyrost produkcji energii elektrycznej w 1984 r. uzyskany został głównie w elektrowniach spalających węgiel brunatny. Pozwoliło to na zmniejszenie zapotrzebowania na węgiel kamienny o ok. 3 mln ton. Należy także zaznaczyć, że w najtrudniejszym okresie, tzn. zimą, sprawdziły się przede wszystkim elektrownie zaopatrywane w paliwo przez kopalnie węgla brunatnego. Było to możliwe głównie dzięki zgromadzeniu w tych kopalniach odpowiednio wysokich zapasów węgla i dobrego przygotowania ich do eksploatacji. Doświadczenia 1984 r. uświadomiły nam, jak ważne znaczenie ma rozwój polskiej energetyki zużywającej węgiel brunatny.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#PosełStanisławSkładowski">Korzystnie przedstawia się także wzrost produkcji energii elektrycznej w zawodowych elektrociepłowniach. W 1984 r. w stosunku do 1983 r. wyniósł on 7,8%, podczas gdy zużycie węgla kamiennego w tych elektrowniach na produkcję energii elektrycznej - tylko o 4,2%.</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#PosełStanisławSkładowski">Zużycie netto energii elektrycznej w kraju w 1984 r. wyniosło 105507 mln kWh, co oznacza wzrost o 697 kWh. Z tego przemysł zużywał 65,2%, odbiorcy komunalni 30,5%, a trakcja elektryczna PKP - 4,3%.</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#PosełStanisławSkładowski">Charakterystycznym zjawiskiem w okresie ostatniego 20-lecia jest spadek udziału przemysłu w zużyciu energii netto oraz wzrost zużycia energii na cele bytowo-komunalne.</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#PosełStanisławSkładowski">Zużycie energii elektrycznej netto w przeliczeniu na jednego mieszkańca stawia nas na 21 miejscu w Europie, Pomyślnie przedstawiają się wyniki wymiany energii elektrycznej z zagranicą. Eksport energii elektrycznej w 1984 r. wyniósł 6355,9 mln kWh i był wyższy od eksportu z 1983 r. o 39%. Import, wyłącznie z I obszaru płatniczego, wzrósł w stosunku do 1983 r. o 19,7%. Dodatnie saldo importu i eksportu wyniosło 4597 mln kWh i było wyższe od wykonania z 1983 r. o 48%. Głównymi odbiorcami naszej energii były Austria, Jugosławia i kraje RWPG.</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#PosełStanisławSkładowski">Pozytywnie należy ocenić pokrycie zapotrzebowania odbiorców na energię cieplną. Produkcja tej energii w energetyce zawodowej była wyższa w stosunku do 1983 r. o 10,3%.</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#PosełStanisławSkładowski">Remontami kapitalnymi i średnimi w elektrowniach zawodowych w 1984 r. objętych zostało 22608 MW tj. 89% całej zainstalowanej mocy. Dzięki sprawnie przeprowadzonej akcji remontowej obniżono wskaźnik awaryjności z 5,1% mocy w 1983 r. do 4,6% w 1984 r.</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#PosełStanisławSkładowski">Cała moc zainstalowana w energetyce zawodowej wyniosła na koniec 1984 r. 25803 MW i była wyższa od mocy zainstalowanej w końcu 1983 r. o 4,1%. Powyższy wzrost nastąpił w wyniku wprowadzenia do eksploatacji 2 bloków energetycznych w elektrowni Bełchatów, oraz 5 bloków ciepłowniczych.</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#PosełStanisławSkładowski">Oceniając sytuację w polskiej energetyce, należy podkreślić, że obok sprawności urządzeń energetycznych najistotniejszą sprawą były odpowiednio wysokie zapasy węgla kamiennego zgromadzone w elektrowniach oraz zapasy węgla brunatnego gotowego w kopalniach węgla brunatnego. Obok pozytywów występowały również zjawiska negatywne, do których należy zaliczyć m.in. pogarszającą się jakość energii elektrycznej i cieplnej. Zaniepokojenie budzą też sygnały o opóźnieniach w budowle elektrowni jądrowej w Żarnowcu.</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#PosełStanisławSkładowski">Nie są przekonywające dane o obniżeniu w 1984 r. bezwzględnej wielkości strat sieciowych przy wzroście produkcji i zużycia energii, o którym mowa w materiałach resortu.</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#PosełStanisławSkładowski">Słuchając sprawozdań resortu odnoszę wrażenie, iż brak jest konsekwencji w przedstawianiu sytuacji energetycznej. W materiałach przemilcza się kwestię przyrostów zużycia netto energii elektrycznej, problem limitowania zużycia energii elektrycznej oraz fakt, że zasilanie odbiorców odbywa się w warunkach częstokroć zaniżonego napięcia, a zwłaszcza obniżonej częstotliwości.</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#PosełStanisławSkładowski">Uwagi do sprawozdania rządu z wykonania CPR i budżetu państwa w 1934 r. w części dotyczącej Centralnego Urzędu Geologii przedstawił poseł Jerzy Nawrocki (PZPR): Prace CUG w 1984 r. koncentrowały się na:</u>
          <u xml:id="u-3.15" who="#PosełStanisławSkładowski">- badaniach regionalnych, związanych z wyjaśnianiem budowy geologicznej kraju oraz uściślaniem prognoz ropo- i gazonośności;</u>
          <u xml:id="u-3.16" who="#PosełStanisławSkładowski">- penetracji i poszukiwaniu złóż kopalin stałych;</u>
          <u xml:id="u-3.17" who="#PosełStanisławSkładowski">- rozpoznawaniu złóż kopalin stałych z wyłączeniem złóż węgla brunatnego i kamiennego;</u>
          <u xml:id="u-3.18" who="#PosełStanisławSkładowski">- badaniach hydrologicznych i poszukiwawczych dla ustalenia zasobów wód pitnych i leczniczych;</u>
          <u xml:id="u-3.19" who="#PosełStanisławSkładowski">- pracach kartograficzno-zdjęciowych dla opracowania map geologicznych Polski (przeglądowych i szczegółowych).</u>
          <u xml:id="u-3.20" who="#PosełStanisławSkładowski">Plan prac geologicznych zakładał pozyskanie przyrostu zasobów różnych surowców mineralnych w wysokości ok. 2 mld ton. Dla realizacji tych zadań przewidywano odwiercenie ok. 302 tys. m przy nakładach w wysokości 6,2 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-3.21" who="#PosełStanisławSkładowski">W wyniku przeprowadzonych prac uzyskano dalszy postęp w rozpoznaniu geologicznym kraju, a przyrost rozpoznanych kopalin stanowił: w węglu brunatnym 44 mln ton, w rudach żelaza 168 mln ton, w kruszywach naturalnych — 385 mln ton i w innych surowcach mineralnych - 51 mln ton.</u>
          <u xml:id="u-3.22" who="#PosełStanisławSkładowski">Nie w pełni wykonano plan wierceń, na co złożyły się różne przyczyny, z których najistotniejsze to trudności w zaopatrzeniu sprzętowo-materiałowym oraz warunki ekonomiczne, zaistniałe w przedsiębiorstwach w wyniku wdrażania zasad reformy gospodarczej. Sytuacja ta może spowodować w latach przyszłych zmniejszenie się rocznych przyrostów zasobów. Niepokój budzą zwłaszcza opóźnienia w realizacji programów głębokich wierceń badawczych.</u>
          <u xml:id="u-3.23" who="#PosełStanisławSkładowski">W 1984 r. kontynuowano badania regionalne pod kątem oceny perspektyw poszukiwań złóż ropy naftowej i gazu ziemnego (planowano 30 tys. wierceń, a wykonano - 17,5 tys). W ramach poszukiwań węgla kamiennego prowadzono prace na obszarze Lubelskiego Zagłębia Węglowego oraz strukturalne wiercenia głębokie w innych rejonach. Realizowano też kompleksowy program poszukiwań węgla brunatnego, jednak bez większych efektów. Udokumentowano trzy małe złoża w rejonie Izbicy Kujawskiej, Szubina i Bilczewa. Rozpoczęto realizację projektów poszukiwań złóż metodami satelitarnymi; pozytywne wyniki złożowe uzyskano w rejonie Przewóz - Morzyczyn.</u>
          <u xml:id="u-3.24" who="#PosełStanisławSkładowski">W zakresie poszukiwań surowców metalicznych wykonano kolejną dokumentację złoża Krzemianka, uzyskując przyrost zasobów o 168 mln t. oraz na obszarze Monokliny Podsudeckiej, gdzie udokumentowano zasoby rud miedzi.</u>
          <u xml:id="u-3.25" who="#PosełStanisławSkładowski">Kontynuowano poszukiwanie i rozpoznawanie złóż siarki rodzimej oraz rozpoczęto prace wiertnicze na złożu barytu i fluorytu czynnej kopalni Stanisławów.</u>
          <u xml:id="u-3.26" who="#PosełStanisławSkładowski">Ogółem, w różnych fazach opracowania, znajdowały się 403 tematy. Efektem tych prac było wykonanie 41 dokumentacji geologicznych i uzyskanie przyrostu zasobów rzędu 430 mln t. w zakresie rozpoznania złóż kruszyw naturalnych, kamieni budowlanych i drogowych, surowców węglanowych, ceramiki budowlanej i szlachetnej.</u>
          <u xml:id="u-3.27" who="#PosełStanisławSkładowski">W 20 regionach Polski kontynuowano prace badawczo-dokumentacyjne, których celem jest oszacowanie zasobów wód podziemnych dla potrzeb planowania przestrzennego i określenia możliwości zaopatrzenia w wodę ludności, przemysłu i rolnictwa.</u>
          <u xml:id="u-3.28" who="#PosełStanisławSkładowski">Niepokojącym zjawiskiem jest postępujący odpływ wykwalifikowanych kadr z Centralnego Urzędu Geologii, zwłaszcza kadr zatrudnionych bezpośrednio przy poszukiwaniach i dokumentowaniu zasobów mineralnych. Powinniśmy skierować pismo do prezesa Rady Ministrów, sygnalizujące to niepokojące zjawisko. Jest to sprawa tak poważna, że wymaga podjęcia natychmiastowych działań. W przeciwnym razie realizacja planu Centralnego Urzędu Geologii będzie zagrożona.</u>
          <u xml:id="u-3.29" who="#PosełStanisławSkładowski">Wnoszę o przyjęcie sprawozdania z wykonania planu i budżetu za 1984 r. a w części dotyczącej Centralnego Urzędu Geologii.</u>
          <u xml:id="u-3.30" who="#PosełStanisławSkładowski">Uwagi do sprawozdania z wykonania CPR i budżetu państwa za 1984 r., w części dotyczącej Wyższego Urzędu Górniczego, przedstawił poseł Jerzy Konieczny (PZPR): W 1984 r. następowała systematyczna poprawa bezpieczeństwa pracy. Świadczy o tym m.in. fakt, że ogólna liczba wypadków w górnictwie obniżyła się z 19613 w 1983 r. do 17050 w 1984 r. Liczba wypadków śmiertelnych obniżyła się ze 124 do 117. Mimo że wskaźnik wypadków śmiertelnych na 1 mln ton wydobycia w ub.r. był najniższy w dziejach naszego górnictwa, to zagrożenia, wynikające z odrywania się skał i zawałów utrzymują się na niezmienionym poziomie, zwłaszcza w kopalniach węgla kamiennego.</u>
          <u xml:id="u-3.31" who="#PosełStanisławSkładowski">W ub.r. tzw. tąpnięcia były jedną z najpoważniejszych przyczyn wypadków zbiorowych, w których śmierć poniosło 11 górników, również w br. w tym zakresie niewiele się poprawiło i spodziewamy się wzrostu liczby tąpnięć, i to nie tylko w kopalniach podległych resortowi górnictwa, ale również w zakładach podległych Ministerstwu Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego.</u>
          <u xml:id="u-3.32" who="#PosełStanisławSkładowski">W materiałach, jakie zostały przesłane przez Wyższy Urząd Górniczy, podano szczegółową charakterystykę działalności Urzędu w zakresie zwalczania zagrożeń naturalnych. Chciałbym wobec tego ograniczyć się do stwierdzenia, że są zagrożenia, którym trudno się przeciwstawić, ale są i takie, których w wyniku odpowiednich działań można uniknąć, jak np. pożary oraz niewłaściwe eksploatowanie maszyn i urządzeń górniczych. Co prawda z powodu pożarów w kopalniach węgla kamiennego odnotowano w ub.r. mniej wypadków śmiertelnych, ale jednak poniesiono z tego powodu ogromne straty finansowe. Musiano odtwarzać 18 ścian wraz z całym wyposażeniem. Koszt wyposażenia jednego przodka, nie licząc utraconego wydobycia, wynosi 300–350 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-3.33" who="#PosełStanisławSkładowski">Brak odpowiednich kwalifikacji oraz nieprzestrzeganie elementarnych zasad techniki przy obsłudze maszyn i urządzeń górniczych były przyczyną 53 wypadków śmiertelnych w ub.r. W związku z powyższym działalność WUG została ukierunkowana na egzekwowanie dyscypliny technologicznej przy obsłudze maszyn i urządzeń górniczych oraz na organizację pracy służb dozoru. Przyczyny każdego wypadku są wnikliwie analizowane a wyciągane wnioski służą uniknięciu w przyszłości podobnych wypadków.</u>
          <u xml:id="u-3.34" who="#PosełStanisławSkładowski">Bardzo ważnym zakresem działalności WUG jest racjonalna gospodarka złożami oraz ochrona powierzchni. W wyniku tej działalności nastąpiła pewna poprawa w zakresie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-3.35" who="#PosełStanisławSkładowski">Przy udziale i współpracy WUG opracowano i wydano szczegółowe przepisy w zakresie prowadzenia ruchu i gospodarki złożami w podziemnych zakładach górniczych, wydobywających węgiel kamienny i brunatny.</u>
          <u xml:id="u-3.36" who="#PosełStanisławSkładowski">Pełna egzekucja wniosków przedstawionych w materiale WUG rokuje nadzieję na dalszą poprawę stanu bezpieczeństwa w zakładach górniczych oraz poprawę w zakresie ochrony powierzchni i gospodarki złożami.</u>
          <u xml:id="u-3.37" who="#PosełStanisławSkładowski">Duży niepokój budzi sytuacja kadrowa WUG. W ub.r. braki w zatrudnieniu były poważne. Wymagania, jakie stawia się pracownikom urzędów górniczych, a mianowicie 6–8 lat przepracowanych w służbach dozoru lub kierownictwa ruchu - są bardzo wysokie. Niekorzystnie kształtuje się poziom wynagrodzeń pracowników WUG w stosunku do pracowników zakładów górniczych. W tych warunkach nabór kwalifikowanej kadry do pracy w urzędach górniczych jest coraz trudniejszy. Proponuję wystąpić z wnioskiem, aby wynagrodzenia pracowników urzędów górniczych były oparte na taryfikatorze dla pracowników przedsiębiorstw górniczych.</u>
          <u xml:id="u-3.38" who="#PosełStanisławSkładowski">Wnoszę o przyjęcie sprawozdania z wykonania planu i budżetu Wyższego Urzędu Górniczego za 1984 r.</u>
          <u xml:id="u-3.39" who="#komentarz">(Uwagi do sprawozdania z wykonania CPR i budżetu państwa za 1984 r., w części dotyczącej Głównego Inspektoratu Gospodarki Energetycznej, przedstawił poseł Stanisław Składowski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełStanisławSkładowski">1984 r. był ostatnim rokiem działalności GIGE na podstawie przepisów ustawy z 1962 r. Nowa ustawa z czerwca 1984 r. przekształca GIGE w centralny organ administracji państwowej dla spraw gospodarki energetycznej i nadaje mu m.in. uprawnienia do wydawania przepisów prawnych oraz podejmowania decyzji administracyjnych.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#PosełStanisławSkładowski">Organem wykonawczym GIGE jest główny inspektor. W Głównym Inspektoracie działa kolegium, które jest ciałem opiniodawczym i doradczym.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#PosełStanisławSkładowski">W 1984 r. dostawy węgla kamiennego na rynek wewnętrzny wynosiły 151723 tony i były niższe od ustaleń CPR. Zużycie węgla kamiennego wyniosło w ub.r. 157,9 mln ton i przekroczyło założenia CPR. Potrzeby przemysłu zostały w pełni zaspokojone, ale zapasy węgla u odbiorców krajowych zmniejszyły się. Obniżenie zapasów węgla kamiennego powodowało zaburzenia dostaw na rynek wewnętrzny i miało ujemny wpływ na funkcjonowanie tego rynku. Budzi to niepokój, szczególnie u odbiorców indywidualnych. Z drugiej strony, zadania eksportowe w ub.r. zostały przekroczone o ok. 5 mln ton.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#PosełStanisławSkładowski">Wydobycie węgla brunatnego w 1984 r. było wyższe od założonego w CPR o 9,6%. Głównym odbiorcą tego węgla jest energetyka zawodowa. Należy zwrócić uwagę, że węgiel brunatny powinien być częściej stosowany w energetyce indywidualnych odbiorców, zwłaszcza na terenach, gdzie jest on wydobywany.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#PosełStanisławSkładowski">Produkcja koksu w ub.r. zmalała o 490 tys. ton. Dostawy koksu na cele przemysłowe były wyższe od planowanych o 63 tys. ton, ale poważny niedobór wystąpił w dostawach przeznaczony na rynek, co odbiło się szczególnie w produkcji szklarnianej u rolników indywidualnych i w gospodarstwach uspołecznionych.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#PosełStanisławSkładowski">Produkcja gazu w 1984 r. była wyższa o 129 mln m3 w stosunku do CPR i o 416 mln m3 w stosunku do wykonania w 1983 r. Import gazu ziemnego w ub.r. przekroczono o 15 mln m3. Dzięki temu dostawy gazu na cele produkcyjne były wyższe od planowanych, natomiast zaopatrzenie rynku było niższe od założeń CPR, lecz wyższe od dostaw w 1983 r. o 195 mln m3.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#PosełStanisławSkładowski">Zanotowano znaczny wzrost dostaw gazu ziemnego azotowanego. Produkcja w ub.r. była wyższa o 429 mln m3 w stosunku do CPR i o 295 mln m3 w stosunku do wykonania w 1983 r. Dzięki temu zwiększono dostawy tego gazu na zaopatrzenie rynku o 53 mln m3 ton w stosunku do wielkości planowanych w CPR. Natomiast produkcja gazu koksowniczego była niższa od założeń CPR o 219 mln m3, co spowodowało obniżenie dostaw na cele produkcyjne oraz rynkowe.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#PosełStanisławSkładowski">Należy konsekwentnie przestrzegać realizacji przyjętych programów oszczędnościowych paliwa i innych nośników energetycznych.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#PosełStanisławSkładowski">Założenia CPR w zakresie dostaw paliw ciekłych zostały w ub.r. zrealizowane w 95%, a dostawy na zaopatrzenie kraju w 96%. Dokonano pożyczki z rezerw państwowych 30 tys. ton oleju napędowego oraz interwencyjnych zakupów w II obszarze płatniczym 70 tys. ton oleju opałowego, z realizacją dostaw od grudnia 1984 r.</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#PosełStanisławSkładowski">Mimo niepełnej realizacji założeń CPR w zakresie dostaw paliw płynnych, przekroczono dostawy tego paliwa dla potrzeb rolnictwa. Zmodyfikowano system reglamentacji benzyny, sprzedawanej odbiorcom prywatnym. Należy uznać, że działalność GIGE w tym zakresie była w ub.r. poprawna.</u>
          <u xml:id="u-4.10" who="#PosełStanisławSkładowski">Produkcja energii elektrycznej w 1984 r. wynosiła 134,8 mld kWh i była wyższa od założeń CPR. Odbiorcy bytowo-komunalni zużyli w ub.r. więcej o 3163 GWh w stosunku do założeń CPR. Wyższy był także eksport o prawie 1000 GWh. Był to trzeci kolejny rok, w którym zaspokojone zostało w pełni zapotrzebowanie gospodarki narodowej na energię elektryczną.</u>
          <u xml:id="u-4.11" who="#PosełStanisławSkładowski">Oceniając pozytywnie działalność GIGE w ub.r., należy zwrócić uwagę na prace, jakie były prowadzone w zakresie opracowania i współdziałania przy opracowywaniu perspektywicznych programów racjonalizacji użytkowania paliw i energii. Badania wykazały możliwość obniżenia zużycia energii pierwotnej w 2000 r. o 70 mln ton paliwa umownego, w tym 40 mln ton w wyniku realizacji zadań w zakresie racjonalizacji techniczno-organizacyjnej. Pozostałe oszczędności można osiągnąć poprzez zmiany strukturalne w gospodarce narodowej, wynikające z konsekwentnej polityki preferowania rozwoju mniej energochłonnych dziedzin wytwórczości.</u>
          <u xml:id="u-4.12" who="#PosełStanisławSkładowski">Należy pozytywnie ocenić prace naukowo-badawcze oraz popularyzatorskie w dziedzinie zasad oszczędnościowej i racjonalnej gospodarki energetycznej. Dobre wyniki osiągnął GIGE w kontroli gospodarki paliwowo-energetycznej oraz uzgadnianiu rozwiązań technicznych, inwestycyjnych i modernizacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-4.13" who="#PosełStanisławSkładowski">Plan wydatków budżetowych GIGE w ub.r. zrealizowany został w 96,7%. Uzyskano oszczędności w wykonaniu osobowego funduszu płac, co trudno oceniać jako pozytywne zjawisko, gdyż nie wykorzystano części etatów. GIGE oszczędnie gospodarował wydatkami na nagrody w ramach ogólnopolskiego konkursu oszczędności paliw i energii.</u>
          <u xml:id="u-4.14" who="#PosełStanisławSkładowski">Ujęte w planie na 1984 r. wpływy z tytułu kar za nieprzestrzeganie przepisów o gospodarce energetycznej były wyższe od planowanych o 144% i zasilały, zgodnie z przepisami centralny fundusz oszczędnościowy paliw, energii, surowców i materiałów. Wydatki budżetowe GIGE w ub.r. realizowane były zgodnie z przeznaczeniem.</u>
          <u xml:id="u-4.15" who="#PosełStanisławSkładowski">Wnoszę o przyjęcie sprawozdania z wykonania planu i budżetu za 1984 r. w części dotyczącej GIGE.</u>
          <u xml:id="u-4.16" who="#PosełStanisławSkładowski">Dyskusja:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosełRyszardNajsznerski">Posłowie uczestniczący w pracach podkomisji, szczegółowo przedyskutowali wszystkie kwestie i zgłosili uwagi, które zostały zawarte w wystąpieniach przewodniczących podkomisji. W związku z tym wydaje się, że uzyskaliśmy dostateczną orientację i wyrażamy generalnie zgodę na sugestie i wnioski zawarte w sprawozdaniach naszych podkomisji.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#PosełRyszardNajsznerski">Wiceminister górnictwa i energetyki Eugeniusz Ciszak: W imieniu kierownictwa resortu dziękuję posłom za pozytywną ocenę naszej działalności w 1934 r. oraz wnikliwe uwagi, które wykorzystamy w przyszłej działalności resortu. Jestem szczególnie zobowiązany za pozytywną ocenę pracy resortu w okresie zimowym.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#PosełRyszardNajsznerski">Pragnę podziękować wszystkim członkom komisji za współdziałanie z przedstawicielami naszego resortu w okresie całej kadencji. Duże znaczenie ma pozytywna ocena posłów programu rozwoju przemysłu węglowego do 2000 r. Jest to dokument o decydującym znaczeniu dla konstruowania planu 5-letniego, jak również dla dalszych prac planistycznych w gospodarce paliwami i energią.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#PosełRyszardNajsznerski">Poseł K. Jezierski stwierdził, że dodatni wynik finansowy w górnictwie węglowym uzyskany został dzięki dotacjom przedmiotowym. Sprawa ta wymaga wyjaśnienia i skomentowania.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#PosełRyszardNajsznerski">Urzędowe ceny zbytu węgla ustalana są na poziomie niższym od cen, wynikających z zasad przyjętych w ustawie o cenach. W związku z tym przemysł węglowy dotowany jest z budżetu państwa. Dotacje te ustalane są jednorazowo w odniesieniu do planowanego wydobycia węgla kamiennego i brunatnego wraz z brykietami i nie podlegają korekcie bez względu na wynik finansowy.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#PosełRyszardNajsznerski">Wielkość tych dotacji i ich rozliczenie za 1984 r. przedstawiają się następująco. Dla planowanej w 1984 r. sprzedaży węgla kamiennego oraz brykierów z węgla kamiennego ustalono dotację przedmiotową w wysokości 94,6 mld zł oraz tzw. zwrot akumulacji dla górnictwa w wysokości 45,6 mld zł. Kwoty te przeznaczono na pokrycie różnicy między kosztem własnym wydobycia i produkcji, a przychodami ze sprzedaży w cenach zbytu, w wysokości 109,3 mld zł oraz na utworzenie zysku w przemyśle węglowym, przy założonej rentowności 5,3% w wysokości 30,9 mld zł. Tak więc razem wartość dotacji wyniosła 140,2 mld zł. Łączna dotacja przeliczona na 1 tonę planowanego do sprzedaży węgla kamiennego i brunatnego oraz brykietów wyniosła 751,7 zł.</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#PosełRyszardNajsznerski">W wyniku przekroczenia planu sprzedaży węgla i brykietów o 3,4 mln ton, wykorzystana dotacja rzeczywista w przeliczeniu na 1 tonę uległa obniżeniu do 738,3 zł. Dzięki temu całkowitą kwotę dotacji, po ostatecznym rozliczeniu rocznym, podzielono w ten sposób, iż na pokrycie różnicy między kosztem własnym, a przychodami w cenach zbytu przeznaczono 107,7 mld zł; a na utworzenie zysku - 32,5 mld zł. Nastąpiło więc korzystne przemieszczenie w strukturze wykorzystania dotacji. Oznacza to wykorzystanie dotacji tylko w 98,8%.</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#PosełRyszardNajsznerski">Przy okazji należy zwrócić uwagę na skutki, jakie powoduje stosowanie niższych cen zbytu węgla od cen wynikających z ustawy o cenach. Według ustawy, ceny zbytu węgla powinny być ustalane na poziomie cen transakcyjnych, uzyskiwanych w eksporcie do krajów II obszaru płatniczego. W 1984 r. przeciętna cena transakcyjna uzyskiwana w tym eksporcie wynosiła 4939 zł za tonę, podczas gdy cena zbytu węgla wyniosła 3265 zł za tonę, a więc była niższa od ceny transakcyjnej o 33%. Taka sama relacja cen zbytu do cen transakcyjnych występowała również w 1983 r.</u>
          <u xml:id="u-5.8" who="#PosełRyszardNajsznerski">Szacuje się, że gdyby urzędowa cena węgla kamiennego była zgodna z ustawą o cenach, powinna ona wynieść w 1984 r. średnio nie 2531 zł za tonę, ale 3118 zł za tonę. Oznacza to, że przemysł węglowy wykazałby nie stratę, ale zysk na każdej tonie wynoszący 704 zł, co daje rentowność w wysokości 23%. Przy takiej rentowności przemysł węgla kamiennego, zamiast otrzymywać dotacje z budżetu w kwocie 140,2 mld zł, osiągnąłby zysk w wysokości 133 mld zł, z którego odprowadziłby do budżetu państwa 86 mld zł w postaci podatku dochodowego.</u>
          <u xml:id="u-5.9" who="#PosełRyszardNajsznerski">Przytoczone liczby dobitnie świadczą o paradoksalnej sytuacji, jaka wytworzyła się w dziedzinie cen węgla. Przez zaniżenie cen węgla przemysł węglowy dotuje w szerokiej skali wszystkie działy gospodarki, a zwłaszcza handel zagraniczny. W rozliczeniach finansowych natomiast sprawa wygląda odwrotnie - przemysł węglowy dotowany jest z budżetu państwa. Handel zagraniczny zakupuje węgiel od przemysłu węglowego płacąc po cenach urzędowych, natomiast realizując eksport rozlicza się po cenach transakcyjnych. Dodatkowy zysk w eksporcie z tego tytułu w 1984 r. wyniósł 59,2 mld zł. Zysk ten w rozliczeniach budżetowych zamieniany jest następnie na dotacje do przemysłu węglowego. Gdyby przemysł węglowy eksportował węgiel na własny rachunek, to nawet przy zaniżonych cenach zbytu dla odbiorców krajowych dotacja budżetowa wyniosłaby nie 140,2 mld zł, ale 81 mld zł, a więc byłaby niższa o 42%.</u>
          <u xml:id="u-5.10" who="#PosełRyszardNajsznerski">Drugim problemem związanym z wysokością dotacji do węgla są koszty jego transportu. Od dziesięcioleci obowiązuje zasada, że cena zbytu węgla zawiera tzw. uśredniony koszt jego dostawy do stacji przeznaczenia. Rozliczenia za transport węgla z przewoźnikami, głównie z PKP, dokonywane są przez Centralę Zbytu Węgla. Koszt przewozu węgla ponosi więc przemysł węglowy, co obciąża dodatkowo cenę węgla dostarczanego odbiorcom. Obciążenie to wzrosło ze 158 zł za tonę w 1982 r. do 293 zł za tonę w 1984 r., tj, o 85% i stanowi blisko 10% całkowitego kosztu własnego przemysłu węglowego. W liczbach bezwzględnych przemysł węglowy zapłacił za przewóz węgla do odbiorców w 1984 r. 55 mld zł, na co musiał otrzymać dotację z budżetu państwa. Jest to więc druga forma dotowania odbiorców węgla za pośrednictwem dotacji przyznawanych jego producentom.</u>
          <u xml:id="u-5.11" who="#PosełRyszardNajsznerski">Podobnie rzecz się ma z dotacją przedmiotową do węgla brunatnego i brykietów z węgla brunatnego. Ustalona pierwotnie w wysokości 16,3 mld zł, została w ciągu roku obniżona przez ministra finansów do kwoty 13,8 mld zł. Nastąpiło to w związku ze znacznym obniżeniem jednostkowych kosztów własnych w wyniku ponadplanowej sprzedaży węgla wraz z brykietami. Umożliwiło to przeznaczenie wyższej kwoty na utworzenie zysku, a także zwrócenie do budżetu państwa w postaci podatku dochodowego 1,6 mld zł. „Czysta” dotacja do węgla brunatnego wyniosła więc tylko 11,1 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-5.12" who="#PosełRyszardNajsznerski">Resort czyni wszelkie możliwe starania w celu przyśpieszenia realizacji inwestycji w Żarnowcu, starając się o powiększenie potencjału wykonawczego i odpowiednie zaopatrzenie materiałowe. Przewidywana w 1984 r. wielkość nakładów inwestycyjnych w wysokości 4 mld zł została powiększona do 5,1 mld zł. W br. przeznacza się 6,1 mld zł, a być może wykonanie będzie jeszcze wyższe, dzięki skoncentrowaniu robót i lepszemu wykorzystaniu potencjału wykonawczego, a także pewnemu zwiększeniu załóg pracowniczych i powiększeniu ilości sprzętu używanego przy tej budowie. Podkreślić trzeba, iż brak preferencji dla tej budowy oraz brak własnego potencjału wykonawczego resortu w tym rejonie powoduje wiele utrudnień.</u>
          <u xml:id="u-5.13" who="#PosełRyszardNajsznerski">Podzielamy pogląd wyrażony przez posła S. Składowskiego w sprawach rozbudowy sieci elektroenergetycznej. Mimo występujących trudności, ze względu na konieczność modernizacji i poprawy rozmieszczenia tej sieci, w 1984 r. wykonano 2596 km sieci elektroenergetycznych oraz zainstalowano stacje transformatorowe o łącznej mocy 2991 MV. Doprowadzanie energii do odbiorców uległo więc dalszej poprawie, zwłaszcza energii przeznaczonej na cele produkcyjne i oświetleniowe wsi. Środki inwestycyjne na rozbudowę tej sieci są zbyt szczupłe, aby można było rozszerzyć zakres robót. Również struktura nakładów inwestycyjnych w przyszłej 5-latce nie wróży szybkiej poprawy w tej dziedzinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PrezesCentralnegoUrzęduGeologiiZdzisławDembowski">Pragnę podziękować komisji za troskę o problemy geologii, wykazaną w okresie całej kadencji oraz sformułowanie wielu sugestii i udzielenie poparcia inicjatywom naszego Urzędu. Dzięki poparciu komisji udało się załatwić 3 kluczowe zagadnienia. Chodzi przede wszystkim o utworzenie funduszu finansowania prac geologicznych, bez czego nie można by osiągać wykonania planowanych zadań poszukiwawczych. Zapoczątkowana została nowelizacja prawa geologicznego. Prace te są na ukończeniu, a uchwalenie tego prawa przyczyni się do lepszego wykorzystania krajowej bazy surowcowej. Ważne znaczenie ma dla naszego Urzędu włączenie do planu inwestycyjnego budowy zakładów w Ciechanowie. 3 lipca odbędzie się otwarcie pierwszej hali tego zakładu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#WiceprezesWyższegoUrzęduGórniczegoMieczysławPiątek">Pracownicy urzędów górniczych będą nadal z pełnym zaangażowaniem realizować swoje zadania, niezależnie od trudności jakie napotykają. Dziękuję komisji za pozytywną ocenę działalności Urzędu i życzliwy stosunek do naszych problemów oraz za udzielanie nam pomocy w podejmowaniu wielu działań merytorycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#ZastępcaGłównegoInspektoraGospodarkiEnergetycznejJerzyBanasik">Nie ma potrzeby uzupełniania przedłożonych informacji i ocen. Na posiedzeniu podkomisji z ogromną ostrością i zaangażowaniem omówiono problemy racjonalizacji użytkowania paliw i energii. Rząd przywiązuje do tego zagadnienia dużą wagę, czemu dał m.in. wyraz wicepremier Z. Szałajda na plenarnym posiedzeniu Sejmu. Jest to istotny czynnik zbilansowania paliwowo-energetycznego kraju.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#ZastępcaGłównegoInspektoraGospodarkiEnergetycznejJerzyBanasik">Same deklaracje i programy jednak nie wystarczą. Przyjęte założenia muszą znaleźć konkretne odzwierciedlenie w narodowym planie społeczno-gospodarczym i planach rocznych. Nie chodzi tylko o problemy finansowania poszczególnych zadań, ale o stworzenie mechanizmów finansowo-ekonomicznych reformy, które by wymuszały oszczędności paliw i energii we wszystkich jednostkach gospodarki. Dotyczy to także prawidłowego ustalenia cen i relacji między cenami różnych nośników energetycznych oraz materialnego zainteresowania załóg pracowniczych.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#ZastępcaGłównegoInspektoraGospodarkiEnergetycznejJerzyBanasik">Dziękuję komisji za współpracę przy opracowaniu i doprowadzeniu do uchwalenia nowej ustawy o gospodarce energetycznej, dzięki której została właściwie uwypuklona rola paliw i energii w życiu społecznym i gospodarczym kraju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełRyszardNajsznerski">Nasze dzisiejsze, 70 w tej kadencji posiedzenie kończy merytoryczną pracę komisji. Z przedstawionych sprawozdań podkomisji wynika, że pozytywnie oceniamy działalność Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Wyższego Urzędu Górniczego, Centralnego Urzędu Geologii oraz Głównego Inspektoratu Gospodarki Energetycznej.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#PosełRyszardNajsznerski">Działalność tych organów prowadzona była w szczególnie trudnych warunkach. Złożyły się na to przede wszystkim pogarszające się warunki geologiczne wydobycia węgla oraz niedobory w stanie zatrudnienia w górnictwie. Zauważyć też trzeba narastającą dysproporcję między płacami w górnictwie i w innych działach gospodarki narodowej. W górnictwie realizowany jest konsekwentnie sześciodniowy tydzień pracy załóg, ale zachęty do podejmowania pracy w soboty tracą swoją siłę oddziaływania. Wobec zamierzanego skracania czasu pracy, resort staje przed trudnym wyborem. Chodzi głównie o stworzenie możliwości do pozyskania 15 tys. nowych pracowników do fedrowania w soboty, co przy aktualnym stanie zatrudnienia jest bardzo trudne.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#PosełRyszardNajsznerski">Tegoroczne zadania górnictwa realizowane są przy ogromnym wysiłku załóg. Zwiększa się dysproporcja między przyrostem zdolności produkcyjnych w zakresie pozyskiwania paliw i wzrostu produkcji energii elektrycznej, a stałym wzrostem zużycia energii i paliw we wszystkich działach gospodarki narodowej. Trzeba przy tym zauważyć, że preferencje dla przemysłu węglowego i energetyki uległy obecnie znacznemu osłabieniu.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#PosełRyszardNajsznerski">W pracy naszej komisji przyjęliśmy skuteczną formułę współdziałania z resortami i zdała ona egzamin. Potraktowaliśmy geologię jako ważny dział gospodarki narodowej, bez którego trudno rozwijać bazę surowcową i prawidłowo ją wykorzystywać. Problemy geologii nie były doceniane w ubiegłych latach przez centra decyzyjne. Doprowadziliśmy do lepszego usytuowania i rozwoju działalności Centralnego Urzędu Geologii oraz podległych mu jednostek.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#PosełRyszardNajsznerski">Dostrzegaliśmy i prawidłowo ocenialiśmy trudne warunki kadrowe i płacowe urzędów górniczych w porównaniu do przedsiębiorstw przemysłu wydobywczego. Na wysoką ocenę zasługuje też zmniejszenie liczby wypadków w górnictwie, jakie zanotowano w 1984 r. Jest ona najniższa od wielu lat. Należy tę tendencję utrzymać, chociaż jest to przedsięwzięcie niezmiernie trudne.</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#PosełRyszardNajsznerski">Od pewnego czasu rozpatrujemy w naszej komisji całość problemów gospodarki energetycznej, w tym także działalność Głównego Inspektoratu Gospodarki Energetycznej. Ustawa o gospodarce energetycznej, uchwalona przez Sejm przy aktywnym udziale naszej komisji, będzie służyć prawidłowemu wykorzystywaniu paliw i energii. Jednak Główny Inspektorat Gospodarki Energetycznej musi zostać wyposażony nie tylko w uprawnienia ustawowe ale i w środki. Działania inspektoratu są bardzo niepopularne, ale konieczne i wymagają zdecydowanego wsparcia przez komisję sejmową.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#komentarz">(Na wniosek przewodniczącego posła Ryszarda Najsznerskiego komisja przyjęła do aprobującej wiadomości sprawozdanie z wykonania CPR oraz budżetu państwa w 1984 r. wraz z analizą NIK w częściach dotyczących: Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Wyższego Urzędu Górniczego, Centralnego Urzędu Geologii oraz Głównego Inspektoratu Gospodarki Energetycznej i wystąpiła do Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów o udzielenie absolutorium wymienionym resortom, oraz przyjęcie wniosków zgłoszonych przez podkomisje.)</u>
          <u xml:id="u-9.7" who="#komentarz">(W dalszej części posiedzenia rozpatrzono sprawozdanie z działalności w 1984 r. Zespołu Górnictwa i Energetyki Najwyższej Izby Kontroli.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#DyrektorZespołuNIKMarianBubak">W ub.r. zespół przeprowadzał kontrole dwojakiego rodzaju. Po pierwsze, były to kontrole koordynowane w ramach gospodarki narodowej i dotyczyły np. realizacji zadań programu oszczędnościowego paliw, pokrycia zapotrzebowania wsi i rolnictwa na energię elektryczną, czy rozwoju energetyki jądrowej. Drugi rodzaj kontroli stanowiły kontrole samodzielne, dotyczące np. realizacji inwestycji w lubelskim Zagłębiu Węglowym oraz rozwoju sieci energetycznej, a zwłaszcza realizacji planów budowy sieci najwyższych napięć. W przyszłości zamierzamy wprowadzić kontrole dotyczące racjonalizacji użytkowania paliw i energii, realizacji programu rozwoju kompleksu paliwowo — elektrycznego oraz oceny poziomu kosztów wydobycia węgla kamiennego. Zamierzamy także podjąć zagadnienie mechanizacji w kopalniach węgla kamiennego.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#DyrektorZespołuNIKMarianBubak">Proponuję przyjąć sprawozdanie z działalności NIK. Zgłaszam również propozycję skierowania do Prezydium Sejmu dokumentu, w którym zawarta będzie pozytywna ocena działalności NIK. Ocenę taką uzasadnia wszechstronność przeprowadzonych przez NIK kontroli. Wynika ona również z dbałości o realizację wniosków NIK. Chciałbym także podkreślić aktywny udział przedstawicieli NIK w obradach komisji.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#komentarz">(Komisja zaakceptowała propozycje przewodniczącego.)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>