text_structure.xml 98.6 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 25 kwietnia 1986 r. Komisja Nadzwyczajna do rozpatrzenia projektu ustawy o zasadach udziału młodzieży w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kontynuowała prace nad projektem ustawy.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu, któremu przewodniczył poseł Władysław Jonkisz (PZPR), udział wzięli: minister - członek Rady Ministrów Aleksander Kwaśniewski oraz przedstawiciele: Urzędu Rady Ministrów, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, Ministerstwa Oświaty i Wychowania, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Obrony Narodowej i Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosełWładysławJonkisz">W trakcie poprzedniego posiedzenia przedyskutowaliśmy kwestie ogólne oraz uzgodniliśmy treść pierwszych dziesięciu artykułów projektu ustawy. Liczę na to, że w okresie do następnego posiedzenia komisji, tj. do dnia 2 maja, zespół redakcyjny będzie w stanie przedstawić ostatecznie zredagowany tekst ustawy.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do rozpatrywania art. 11 projektu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Art. 11 ust. 1 głosi, iż: „organy władzy i administracji państwowej obowiązane są podejmować działania zapewniające młodzieży równy start w pobieraniu nauki, przygotowaniu do zawodu, podejmowaniu pracy zawodowej oraz osiąganiu samodzielności życiowej”. Proponuję wyraźnie powiedzieć, że działania te muszą być skuteczne, np. wprowadzając sformułowanie „obowiązane są podejmować skuteczne działania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Rozpatrując art. 5 projektu zwróciliśmy uwagę na jego ścisły związek z art. 11. Przyjmując zgłoszoną poprawkę jako w pełni uzasadnioną, nasuwa się pytanie, czy nie wprowadzić jej także do art. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Uważani obecne brzmienie art. 11 za dobre. Ust. 1 we właściwy sposób nawiązuje do rzeczywistości, bowiem i obecnie organy państwowe podejmują działania zapewniające równy start młodzieży. Inaczej niż w przypadku zróżnicowanych warunków dostępu do nauki, nie ma tu praktycznych trudności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#SzefBiuraPrawnegoMONpłkJerzyOlejniczak">Czy w ust. 2 warto poruszać takie szczegóły jak np. „organizacja wyżywienia i dożywiania, szkolnego”? Ponadto chodzi nie tylko o pomoc dla młodzieży pozostającej w trudnych warunkach materialnych, lecz dla wszystkich młodych ludzi, którzy pragną się uczyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieNaukiiSzkolnictwaWyższegoKrystynaTokarskaBiernacik">Termin „równy start” użyty w ust. 1 wydaje się nazbyt publicystyczny, a ponadto, czy można mówić o „równym starcie w…”? Raczej „równy start do czegoś”. Może wiec powiedzieć o „wyrównywaniu startu”?</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieNaukiiSzkolnictwaWyższegoKrystynaTokarskaBiernacik">W ust. 2 nie chodzi chyba o budowę i wyposażanie internatów i domów akademickich, lecz ich udostępnianie. Ja także uważam, że sprawy tej nie należałoby wiązać tylko z młodzieżą, będącą w trudnych warunkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PosełAdamŚwiątek">W ust. 2 warto by zawrzeć klauzulę zapewniającą zdyscyplinowanie młodzieży, która korzysta z pomocy państwa. Jest bowiem np. problem „wiecznych studentów”, blokujących miejsca w akademikach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełStanisławUrban">Proponuję wprowadzić dodatkowy ust. 3: „System świadczeń socjalnych dla młodzieży należy wiązać z wynikami w nauce”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Prosiłbym o akceptację komisji dla spożytkowania dyskusji w sposób następujący (nie chodzi o dokładne sformułowania, lecz o intencję). W ust. 1 byłaby mowa o „skutecznych działaniach zapewniających młodzieży wyrównywanie startu”, natomiast przy redagowaniu ust. 2 wykorzystalibyśmy propozycję posła M. Gorywody, zawartą w zbiorze uwag posłów PZPR: „Właściwe organy państwowe, w ramach zapewniania pomocy materialnej, w szczególności poprzez system stypendialny, budowę i wyposażenie internatów i domów akademickich, organizację wyżywienia i dożywiania szkolnego i akademickiego, będą kierować tę pomoc w pierwszej kolejności dla młodzieży pozostającej w trudnych warunkach materialnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Nie można pominąć sprawy budownictwa internatów i domów akademickich, są z tym bowiem duże kłopoty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">Może zamiast tworzyć dodatkowy ust. 3 - uzupełnić ust. 2 o stwierdzenie, że chodzi o młodzież realizującą obowiązek nauki lub pracy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Nie w pełni zrozumiałem, czy miałoby pozostać słowo „start”? W intencji projektodawców chodziło o równe warunki startu dla młodzieży z różnych środowisk. Idea ta nie powinna ulec zniekształceniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PosełEdwardSzymański">Obawiam się, że w ustawie nie należałoby mówić o równych warunkach pobierania nauki itd., bowiem sprawę samodzielności oderwalibyśmy w ten sposób od inicjatywy i pracy własnej młodzieży. Słowo „równe” powinniśmy zatem skreślić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Przyjęliśmy już, że ma być powiedziane „wyrównywanie warunków”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Ciągle zapomina się, że art. 11 ust. 1 nawiązuje do tezy o nierówności warunków życia młodzieży miejskiej i wiejskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Proponuję zatem sformułowanie: „organy władzy i administracji państwowej obowiązane są podejmować skuteczne działania zapewniające wyrównywanie warunków…”.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Jeśli chodzi o ust. 2 to przypominam, że we wszystkich dotychczasowych dyskusjach akcentowano potrzebę łączenia praw i obowiązków młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#PosełWładysławJonkisz">Dyrektor Biura ds. Młodzieży URM Andrzej Witkowski:</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#PosełWładysławJonkisz">Z ust.1 należałoby wykreślić ostatni człon „oraz osiąganiu samodzielności życiowej”, trudno bowiem, aby sprawę tę wiązać z działaniami organów państwowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PosełStanisławUrban">Chciałbym przypomnieć propozycję dodania ust. 3. Można by to ująć szerzej, w postaci sformułowania „system świadczeń socjalnych na rzecz młodzieży wiązać należy z wynikami osiąganymi w nauce i pracy zawodowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Chciałbym prosić o rozstrzygnięcie losów tego sformułowania, będzie to bowiem mieć wpływ na ustalenie zasadniczego dla ustawy pojęcia „młodzieży”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PosełAndrzejGawłowski">Byłbym generalnie za dodaniem nowego ustępu, choć sprawa wykonywania obowiązków zawodowych wiązałaby się raczej z art. 12 i tam chyba należałoby o niej powiedzieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Zaproponowano też umieszczenie tego zapisu na końcu ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">W ust. 1 powinien pozostać fragment mówiący o działaniach państwa na rzecz osiągania samodzielności życiowej przez młodzież. Myślę, że wynikać, z tego będzie np. obowiązek Ministerstwa Pracy, Płac i Spraw Socjalnych do takiego kształtowania zarobków młodego lekarza czy inżyniera, by mogli oni utrzymać się ze swej pierwszej pensji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosełEdwardSzymański">Ponieważ propozycja posła S. Urbana, dotyczyć ma nie tylko młodzieży uczącej się, lecz także pracującej - popieram zamysł sformułowania jej w postaci odrębnego ust. 3, bowiem ust. 2 dotyczy tylko uczniów i studentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Czy nie rysuje się potrzeba rozdzielenia ust. 1 i 2 w osobne artykuły? Zważmy, że ust. 1 formułuje generalną zasadę ułatwiania młodzieży - i to na równych zasadach - pobierania nauki i przygotowania do zawodu, a ogólnie - jej prawo do szybkiego osiągnięcia samodzielności życiowej. Natomiast ust. 2 dotyczy tylko młodzieży uczącej się.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Z brzmieniem ust. 2 (w obecnej numeracji) łączy się jeszcze jedna kwestia: na ile pomoc dla tych, którzy uczą się i studiują dotyczyć ma całej młodzieży, w jakim zaś stopniu miałoby się jej udzielać tylko młodzieży pozostającej w trudnych warunkach materialnych? Myślę, że w dalszym ciągu będą istnieć różne formy pomocy dla całej młodzieży, np. szklanka mleka dla każdego dziecka, bez względu na majętność rodziców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosełStanisławUrban">W dalszym ciągu podtrzymuję propozycję dodania ust. 3, zgadzam się jednak z posłem J. Jaskiernią, że mógłby on przybrać postać osobnego artykułu. Niewątpliwie przepis ten powinien dotyczyć całej młodzieży, tak uczącej się, jak i korzystającej z funduszy socjalnych w zakładach pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Ust. 2 podkreślałby, że pomocy materialnej należy udzielać w pierwszej kolejności osobom pozostającym w trudnych warunkach. Natomiast sprawę dodatkowego ust. 3 rozpatrzylibyśmy po przedyskutowaniu art. 12, który mówi o młodzieży pracującej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Widzę, że obywatel przewodniczący nie popiera mojego wniosku - być może jest on niesłuszny. Podtrzymuję pogląd, że dotychczasowy art. 11 ust. 1 wyraża ideę ogólną, która dotyczy całej młodzieży, warto by zatem wyodrębnić go w postaci osobnego artykułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PosełEdwardSzymański">Moglibyśmy zrobić jeszcze inaczej: obecny art. 11 ust. 2 wyodrębnić w postaci osobnego artykułu, natomiast ustęp przedłożony przez posła S. Urbana dopełniałby - jako ust. 2 - art. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Będę próbował pogodzić zgłoszone propozycje, bowiem ich intencja wydaje się wspólna. Opowiadałbym się za wnioskiem posła J. Jaskierni, aby obecny art. 11 ust. 1 stanowił osobny artykuł, ustalający ogólną zasadę. Następny artykuł dotyczyłby młodzieży uczącej się. Tu wykorzystałbym przedstawioną poprzednio propozycję posła M. Gorywody, do której dopisałbym w zakończeniu zdanie:</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">„Działania należy wiązać z wynikami w nauce”. Natomiast w art. 12, byłaby mowa o młodzieży pracującej. Nastąpiłoby tym samym uporządkowanie materii. Można oczywiście zadać pytanie, czy najpierw mówić o młodzieży pracującej, czy też uczącej się, lecz opowiadałbym się za obecną kolejnością.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Komisja przyjęła tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Uważam, że przepis art. 12 jest w obecnej formie bezprzedmiotowy. W szczególności chodzi mi o sformułowanie z ust. 1: „na zasadach określonych w odrębnych przepisach”. Zapis ten powoduje, że art. 12 nie będzie wnosił nic nowego do sytuacji prawnej młodzieży. Ust. 1 powinien mieć następujące brzmienie: „zakłady pracy mają obowiązek zapewnić prawidłową adaptację społeczno-zawodową młodzieży pracującej, polegającą w szczególności na: …”W dalszej części ust. 1 wymienionoby 4 istniejące w projekcie punkty.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#PosełAndrzejFaracik">W ust. 2 należałoby ustalić zależność między obowiązującymi obecnie zasadami kredytowania i pomocy dla młodych rolników a przepisami niniejszej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#PosełAndrzejFaracik">Ust. 3 także wymaga zmiany redakcyjnej. Proponuję, żeby zamiast sformułowania, że „Rada Ministrów może określić inne niż wymienione w ustępach 1 i 2 formy pomocy”, zapisać że Rada Ministrów może rozszerzyć formy pomocy dla młodych pracowników i młodych rolników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Czy przedstawiciele biur prawnych Kancelarii Sejmu i URM mogliby wymienić przepisy regulujące sprawy określone w art. 12 ust. 1? Uważam, że ograniczenie się do odesłania do tych przepisów osłabia wydźwięk ustawy. Odnosi się bowiem wrażenie, że reguluje ona sprawy już uregulowane i to w wielu przypadkach aktami niższego rzędu.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Mam w związku z tym wątpliwości, czy zapis ust. 2 jest właściwy. Przecież wiele aspektów kredytowania i pomocy dla młodych rolników rozstrzyga Sejm. Wchodzą tutaj także w grę inne instytucje. Sądzę więc, że adresowanie ust. 2 jedynie do „właściwych organów administracji państwowej” jest błędem.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#PosełJerzyJaskiernia">W ust. 3 należałoby określić generalne kierunki, w których Rada Ministrów może rozszerzyć zapisy ust. 1 i 2, np. w formie rozporządzenia. Powinniśmy generalnie określić kompetencje Rady Ministrów wobec wszystkich tych spraw, których dotyczy art. 12, albo określić kierunki ewentualnych działań rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosełStanisławUrban">Proponuję skreślić w art. 12 ust. 1 sformułowanie „na zasadach określonych w odrębnych przepisach”. Powoływanie się w tej ustawie na przepisy resortowe nie ma sensu.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#PosełStanisławUrban">W ust. 1 pkt 4 należy wspomnieć o uzupełnianiu wykształcenia także w systemie wieczorowym.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#PosełStanisławUrban">Świadczenia socjalne dla młodych pracowników, określone w ust. 1 pkt pkt 2 i 3 powinny być związane z wynikami pracy zawodowej młodych ludzi. Należałoby zapisać to w tym artykule.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Klauzula „na zasadach określonych w odrębnych przepisach” umieszczona w ust. 1, ma zasadnicze znaczenie. Art. 12 określa obowiązki państwa i uprawnienia młodzieży. Rozumiem, że te uprawnienia i obowiązki są tożsame z występującymi już w ramach obowiązującego systemu prawa. Komisje sejmowe rozpatrują obecnie projekt ustawy o zakładowych funduszach socjalnym i mieszkaniowym. Art. 12 powinien mieścić się w ramach, które zostaną określone w tej ustawie. Innego wyjścia nie ma. Odmienne rozwiązanie oznaczałoby np., że ci, którzy przekroczyli 29 rok życia skorzystają tylko z funduszu socjalnego, a młodzież dostaje jeszcze coś więcej. Wywołałoby to sprzeciw załóg zakładów pracy, stymulując konflikt międzypokoleniowy, czego chcemy przecież uniknąć.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Sens art. 12 polega nie tyle na nałożeniu obowiązków, ile na uczuleniu organów administracji państwowej i gospodarczej na problemy młodych ludzi.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Problem podniesiony przez posła S. Urbana należy także do zasadniczych. Czy świadczenia zakładów pracy mają być dodatkiem do wynagrodzenia za pracę, mechanizmem służącym wyrównywaniu poziomów życia, czy też stanowić nagrodę za dobrą pracę? Uważam, że art. 12 musi bazować na modelowych rozwiązaniach, zawartych w tej chwili w projekcie ustawy o funduszach mieszkaniowym i socjalnym.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Art. 12 ust. 3 ma uelastycznić przyjęte generalnie rozwiązania. Jeżeli jednak przyjmiemy, że Rada Ministrów musi rozszerzyć już istniejące świadczenia, to pojawi się także problem ich źródeł finansowych. Np. o rozdziale funduszu socjalnego decyduje samorząd pracowniczy i Rada Ministrów nie może tutaj nic narzucić, a jedynie wskazać cele, na które fundusz może być przeznaczany. Jeżeli przyjąć proponowany zapis bez zapewnienia środków na realizację tych dodatkowych świadczeń, to przepis ten będzie martwy.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Art. 12 ust. 2 wymaga retuszu, gdyż udzielanie kredytów należy do zakresu działania banków. Organy administracji państwowej jedynie wskazują kto ten kredyt powinien otrzymać.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Jurydyczna wartość art. 12 polega na zwróceniu uwagi organów podejmujących decyzje na problemy młodzieży. Chodzi jedynie o stwierdzenie, że powinna ona być w tych sprawach traktowana preferencyjnie. Jestem więc za utrzymaniem dotychczasowego kształtu art. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PosełHelenaGalus">W ust. 1 pkt 2 proponuję dopisać zastrzeżenie, że pomoc z zakładowych funduszów mieszkaniowych powinni otrzymywać młodzi pracownicy, którzy wyróżniają się w pracy zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#PosełHelenaGalus">W pkt 4 tego ustępu należałoby zaznaczyć, że uzupełnianie wykształcenia może odbywać się tylko w kierunku odpowiadającym profilowi zakładu pracy. W przedsiębiorstwach państwowych jest ostatnio wielu hobbistów, którzy robią po 3–4 fakultety, a zakład nic z tego nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Jeżeli upieramy się, że zasady przyjęte w art. 12 nie są niczym nowym, to dlaczego klauzula „na zasadach określonych w odrębnych przepisach” dotyczy jedynie tego artykułu. W zasadzie wszystkie artykuły omawianej ustawy można by w nią zaopatrzyć, choćby przepisy mówiące o systemie stypendialnym, wyżywieniu i domach akademickich. Przy każdym z nich można by wskazać na odrębne przepisy regulujące te sprawy. Jeśli wychodzimy z założenia, że nie będziemy wprowadzać nic nowego, to po co zajmujemy się tą ustawą.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Zaskoczyło mnie stwierdzenie, że Rada Ministrów nie ma zamiaru rozszerzać form pomocy dla młodych pracowników, gdyż nie ma na to środków, więc to co jest określone odrębnymi przepisami zostanie utrzymane w niezmienionej formie. Czy dyrektor A. Mirończuk wypowiadał się w imieniu Rady Ministrów, czy też była to tylko refleksja prawnika?</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#PosełJerzyJaskiernia">Powinniśmy się zastanowić na ile przepis tego artykułu ma dotyczyć wszystkich form pomocy młodym pracownikom i rolnikom. Pomoc z funduszu socjalnego to jedna sprawa, a pomoc udzielana przez zakład pracy młodzieżowym spółdzielniom budowlanym - inna. Dyrektorzy przedsiębiorstw chętnie by takim spółdzielniom pomagali, ale nie mają ku temu podstawy prawnej. Pamiętajmy, że w roku 1931 list ówczesnego wicepremiera M. Rakowskiego pomógł w takiej sprawie, chociaż nie miał on żadnego znaczenia prawnego i był jedynie prośbą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Szkoła, w której pracuję prowadzi liceum wieczorowe dla pracujących. Kilka razy w tygodniu korzystają z niego pracownicy pobliskiego zakładu, ale ponieważ zakład ten nie jest zainteresowany w uzupełnianiu przez swych pracowników wykształcenia ogólnego nie udziela im w tym żadnej pomocy ani ulg. Dlatego trafniejsze wydaje mi się, sformułowanie zaproponowane przez posła M. Gorywodę: „Zakład pracy powinien umożliwić młodym pracownikom uzupełnienie wykształcenia w systemie zaocznym, lub innych dostępnych formach kształcenia, w specjalności i kierunku odpowiadającym profilowi zakładu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Zasady zapisane w ust. 1 pkt pkt 1–4 funkcjonują w odrębnych przepisach. Nie oznacza to jednak, że przepis art. 12 nie ma żadnego znaczenia. Nakazuje on bowiem, aby przy realizacji tych przepisów stosować preferencje wobec młodzieży. Rodzi się stosunek prawny: po stronie zakładu pracy zobowiązanie, a po stronie młodzieży i reprezentujących ją socjalistycznych organizacji młodzieżowych uprawnienie do domagania się tych preferencji. Oczywiście pozostaje kwestia, czy zapis w zdaniu pierwszym „na zasadach określonych w odrębnych przepisach” jest potrzebny. Jeżeli go pominiemy, to i tak zakłady pracy będą stosowały inne obowiązujące w tych sprawach przepisy. Gdyby jednak zapisu tego nie było, to mogłaby powstać sytuacja, że zakład pracy chcąc wykonać postanowienia art. 12 czerpałby na to środki z innych źródeł niż fundusze zakładowe i byłoby to wliczane w koszty, czyli w cenę. Mieliśmy tego przykłady nie tak dawno, gdy pojawiła się sprawa utrzymywania przez zakłady pracy obiektów sportowych do nich należących. Rady pracownicze nie chciały łożyć na to środków z zysku i musieliśmy dwukrotnie nowelizować ustawę o gospodarce finansowej przedsiębiorstw, by mogły policzyć to w ciężar kosztów. To niebezpieczeństwo istnieje i w tym przypadku. Proponuję wobec tego pozostawienie ust. 1. w wersji zaproponowanej w projekcie.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Jeżeli chodzi o ust. 1 pkt 4 to można albo pozostawić sformułowanie: „umożliwianiu uzupełnienia wykształcenia”, nie wskazując na możliwe jego formy, albo zastosować propozycję posła M. Gorywody.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">W ust. 2 zamiast określenia „właściwe organy administracji państwowej” lepiej będzie zapisać „właściwe organy państwowe”. Nie ograniczymy wówczas działania tego przepisu jedynie do organów administracji.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Poseł A. Faracik proponuje, żeby w ust. 3 wprowadzić określenie, że Rada Ministrów może rozszerzyć, a nie określić inne formy pomocy dla młodych pracowników i młodych rolników. Propozycja ta w niczym nie zmieni tego zapisu, gdyż już w tej chwili w języku legislacyjnym oznacza on to samo - inne formy pomocy, poza wymienionymi w ust. ust. 1 i 2.</u>
          <u xml:id="u-37.4" who="#DyrektorBiuraPrawnegoKancelariiSejmuKazimierzMałecki">Poseł S. Urban zaproponował łączenie świadczeń zakładów pracy z wynikami pracy młodzieży. Budzi to jednak wątpliwości, gdyż wówczas młodzieży przysługiwałyby preferencje przy otrzymywaniu tych świadczeń, ale jedynie w przypadku pozytywnej oceny ich pracy, podczas kiedy innym pracownikom świadczenia te należałyby się z tytułu samego zatrudnienia w danym zakładzie. Czy przyznanie młodzieży tych preferencji ma zależeć od dobrej pracy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#PosełStanisławUrban">Opowiadam się za przyjęciem proponowanej przeze mnie poprzednio poprawki w ust. 1 pkt 4. Zgadzam się, by zapisać, że kształcenie powinno odbywać się w kierunku zgodnym z profilem danego zakładu pracy. Pamiętać jednak należy, że np. w budownictwie potrzebni są nie tylko budowlani.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Nie uzyskałem odpowiedzi na pytanie, jakich przepisów dotyczy art. 12 oraz jakie jest stanowisko rządu w kwestii rozszerzenia pomocy dla młodych pracowników i rolników, ale chciałbym włączyć się jeszcze do dyskusji. Zwracam uwagę na wydźwięk, jaki będzie miało przyjęcie tej ustawy, jeżeli nie damy w niej młodzieży nic nowego. Moim zdaniem, należałoby rozgraniczyć kwestie już uregulowane (np. fundusz mieszkaniowy czy socjalny) od spraw nowych, np. korzystnych warunków pomocy udzielanej młodzieżowym spółdzielniom budowlanym. Proponuję wobec tego, żeby skreślić sformułowanie „na zasadach określonych odrębnymi przepisami” i zamiast tego dodać punkt drugi, w którym zaznaczy się, że szczegółowe reguły przyznawania pomocy zawarte są w odrębnych przepisach. Przecież zasady jej przyznawania powinna formułować właśnie ta ustawa. Jeżeli w ustawie będziemy mówili, że już są odrębne przepisy na ten temat, to jawi się to nam jako sprzeczność, którą powinien zająć się Trybunał Konstytucyjny, gdyby np. minister zakazał tworzenia młodzieżowych spółdzielni.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Proponuję także rozgraniczyć materię zawartą w ust. 1, dotyczącym zakładów pracy oraz w ust. 2, dotyczącym rolników indywidualnych. Są to dwie różne sprawy.</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#PosełJerzyJaskiernia">Jeżeli chodzi o ust. 5 to mamy do czynienia z wyraźną rozbieżnością intencji. Skoro nie ma środków na rozszerzenie tej pomocy i rząd tego nie chce zrobić, to po co ten przepis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#MinisterczłonekRadyMinistrówAleksanderKwaśniewski">Rozumiem, że w przypadku, projektów ustaw opracowanych przez posłów, jak ma to miejsce w tym przypadku, obowiązuje następująca procedura: posłowie wnoszą projekt, jest on przygotowywany przez komisję i już do gotowej wersji rząd przedkłada swoje uwagi. Dopiero potem zostaje ustalona ostateczna redakcja. Z tego co wiem, jest to tryb przyjęty w takich przypadkach. Ponieważ nie ma jeszcze ostatecznej wersji komisji, rząd nie przedstawił swojego stanowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">Rząd obowiązany jest do tego, żeby brać udział w pracach nad projektem ustawy już teraz. Nie było dotąd przypadku, by stawiał się on ponad Sejmem. Nie może dojść do sytuacji, że Komisja Nadzwyczajna skończy pracę nad projektem, a potem zasiądzie nad nim jakieś inne gremium.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#PosełJerzySzmajdziński">Zgadzam się z poglądem poseł H. Golus, że kształcenie powinno odbywać się zgodnie z potrzebami zakładów pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PosełHelenaGolus">Mam uwagę do ust. 1 pkt 2, w którym mowa o wykorzystywaniu zakładowych funduszy mieszkaniowych. Proponuję dodać, iż chodzi o pomoc dla młodych pracowników, którzy wyróżniają się w pracy zawodowej. Byłoby to zgodne z ogólnymi zasadami wykorzystywania zakładowych funduszy mieszkaniowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Popieram uwagi zgłoszone przez posła J. Jaskiernię. Mam wątpliwości co do sformułowania zawartego w ust. 1 pkt 4. Uzupełnienie wykształcenia w różnych formach powinno uwzględniać równy dostęp do wiedzy i do szkolnictwa wszystkim, którzy chcą się kształcić. Ograniczanie tego do potrzeb zakładu byłoby pewnym zawężeniem tych możliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PosełWładysławJonkisz">W dyskusji nad art. 12 powinniśmy wyjaśnić istotną kwestię, czy w ust. 1 zachować sformułowanie, iż zakłady pracy obowiązane są tworzyć sprzyjające warunki startu „na zasadach określonych w odrębnych przepisach”, czy też wprowadzić inne określenie. Możemy spotkać się z zarzutem Trybunału Konstytucyjnego, że w omawianej ustawie nie uwzględnia się przyjętych już rozstrzygnięć.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Oczekujemy zajęcia przez rząd stanowiska wobec projektu ustawy i poszczególnych jej zapisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#MinisterczłonekRadyMinistrówAleksanderKwaśniewski">Uściślenia wymaga tryb prac nad projektem ustawy. Interpretacja posła J. Szmajdzińskiego nie do końca jest słuszna. Stanowisko Komisji Nadzwyczajnej i rządu powinno być wspólne. Jeżeli oczekuje się ode mnie reprezentowania stanowiska rządu, czy jego prezydium, w kwestiach szczegółowych, to informuję, że nie mogę takiego stanowiska przedstawić. Udział przedstawicieli rządu w dyskusji nad intencjami propozycji poselskich zawartych w projekcie ustawy jest jak najbardziej merytoryczny. Po wymianie poglądów i uwag zostaną sformułowane zapisy zgodne z opinią komisji. W zespole powołanym przez komisję pracują przedstawiciele rządu, z głosem doradczym, zobowiązani do wyjaśniania i uzasadniania uwag do poszczególnych fragmentów projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Inicjatywa poselska w zakresie ustawodawstwa jest jeszcze ciągle zjawiskiem rzadkim i stąd zapewne wynikają pewne trudności proceduralne. Nie możemy zaaprobować uwagi, że niektóre kwestie będą dopiero rozważane przez rząd równolegle lub po dyskusji w naszej komisji. Byłoby to uzasadnione przy pierwszym czytaniu projektu ustawy. Odbyła się jak wiadomo oficjalna i szeroka dyskusja na plenarnym posiedzeniu Sejmu i przedstawiciele rządu przysłuchiwali się tej debacie. Obecnie więc nie chodzi o merytoryczny udział przedstawicieli rządu w dyskusji nad intencjami ustawy. Oczekujemy konkretnego stanowiska do każdego z postanowień, jakie zamierzamy wprowadzić do projektu. Procedujemy nad konkretnym projektem ustawy i nie można przyjąć, że rząd dopiero się wypowie w tych kwestiach. Proponuję zwrócić się do rządu o przedstawienie stanowiska w poszczególnych kwestiach i ustalenie, kto je będzie w imieniu rządu prezentował.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosełEdwardSzymański">Proponuję wyrazić ubolewanie z powodu aktualnego stanu przygotowania rządu do dyskusji nad projektem ustawy. Proponuję, aby komisja zwróciła się do prezesa Rady Ministrów o oddelegowanie na posiedzenie komisji w dniu 2 maja br. przedstawicieli rządu upoważnionych do zajęcia konkretnego stanowiska w zasadniczych kwestiach. Nie możemy wyrazić zgody na to, aby po zakończeniu naszych prac zastanawiać się jeszcze nad zasadnością proponowanych rozstrzygnięć. Sejmowa komisja upoważniona jest po pierwszym czytaniu projektu ustawy do prac nad tym projektem i nikt - poza Sejmem - nie ma prawa wprowadzać doń zmian i poprawek. Zawsze są możliwości konsultacji i dyskusji, ale w trybie uznanym i przyjętym w regulaminie Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Proszę jeszcze raz podać harmonogram i zasady prac nad projektem omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Proponuje się wnieść projekt ustawy pod obrady Sejmu w dniu 17 maja br. Do tego czasu musimy omówić wszystkie kwestie, rozstrzygnąć treść zawartych w projekcie przepisów. Kolejne posiedzenie, już nad zmodyfikowanym projektem ustawy, odbyć mamy w dniu 2 maja br.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#MinisterczłonekRadyMinistrówAleksanderKwaśniewski">Przyjmuję uwagi posła E. Szymańskiego i stanowisko komisji. Nie wiem dlaczego mogły powstać wątpliwości co do trybu prac i udziału rządu w dyskusji nad poselskim projektem ustawy. Podzielam pogląd, że po trzech latach prac nad tym projektem trzeba sfinalizować tę dyskusję i zależy mi na tym, aby ustawa została uchwalona zgodnie z intencjami projektodawców. Do 2 maja zobowiązuję się przedstawić komisji dodatkowe uwagi i propozycje rządowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Zwracam uwagę, iż skreślenie w art. 12 ust. 1 słów „na zasadach określonych w odrębnych przepisach” oznaczałoby ingerencję w postanowienia zawarte w co najmniej czterech innych ustawach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PosełElżbietaGacek">Trzeba zabezpieczyć się przed nieprawidłową interpretacją naszych intencji. Proponuję zmodyfikować zapis, o którym mówił wicedyrektor A. Mirończuk w ten sposób, iż zakłady pracy obowiązane są tworzyć młodym pracownikom warunki sprzyjające, przy uwzględnianiu przepisów zawartych w innych ustawach. Proponuję też nie zmieniać ust. 1 pkt 4. Do ust. 2 zgłaszam wątpliwości, czy w sformułowaniu „właściwe organy państwowe” mieścić się będą np. banki spółdzielcze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PosełAdamŚwiątek">Popieram sugestie, aby z ust. 2 wyodrębnić nowy artykuł. Chodzi o to, aby nie nastąpiło spłycenie problemów młodzieży wiejskiej prowadzącej własne gospodarstwa. Po wczorajszej debacie sejmowej o stanie rolnictwa i gospodarki żywnościowej powinniśmy lepiej rozumieć potrzebę stworzenia młodzieży wiejskiej dobrych warunków do rozwoju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#PosełHelenaGalus">W ust. 1 pkt 4 proponuję nie rezygnować z poprawki, iż chodzi o umożliwienie uzupełniania wykształcenia zgodnie z potrzebami zakładu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Popieram propozycję posłanki E. Gacek i opowiadam się za zapisem, iż zakłady pracy będą tworzyć sprzyjające warunki młodym pracownikom, uwzględniając zasady określone w innych przepisach. W ust. 1 pkt 4 chodzi o wskazanie możliwości uzupełniania wykształcenia, a kwestie szczegółowe regulowane są innymi przepisami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Powinniśmy formułować wytyczne dla zespołu redakcyjnego uwzględniając zasadnicze intencje ustawy. W omawianym artykule należy wskazać na potrzebę stworzenia dobrych warunków życia młodzieży uczącej się i pracującej, z podkreśleniem, iż chodzi także o młodych rolników.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#PosełWładysławJonkisz">W art. 12 ust. 1 proponuję utrzymać zwrot: „na zasadach określonych w odrębnych przepisach”. W ust. 1 pkt 2 proponuję dodać, iż chodzi o wykorzystywanie zakładowych funduszy mieszkaniowych i socjalnych, natomiast skreślić słowa „na pomoc dla młodych pracowników”, ponieważ taka intencja jest już określona w początkowym zdaniu tego ustępu. Uważam za słuszne zaznaczenie, iż chodzi o umożliwienie uzupełnienia wykształcenia zgodnie z potrzebami zakładu. Należy też wyjaśnić wątpliwości, czy sformułowania z ust. 2 „właściwe organy państwowe” nie należy uzupełnić o słowa „i spółdzielcze”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Wystarczające jest użycie określenia „właściwe organy państwowe”, chociaż banki spółdzielcze udzielają kredytów. Zasady udzielania tych kredytów określa jednak prezes Narodowego Banku Polskiego. Nie chodzi tu tylko o pomoc kredytową, ale także inne formy preferencji, np. przy nabywaniu nieruchomości rolnych z Państwowego Funduszu Ziemi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Tę kwestię mamy więc wyjaśnioną. Proponuję ust. 3 utrzymać w pierwotnej wersji.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do rozpatrywania art. 13.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">W ust. 1 określenie „zakłady społeczne służby zdrowia” proponuję zastąpić przez „zakłady społecznej służby zdrowia”. Obecne sformułowanie wyłącza z zakresu tego przepisu zakłady pozostające poza resortem zdrowia, tj. służbę zdrowia w resortach: obrony narodowej, komunikacji i spraw wewnętrznych. Nie wydaje się to słuszne. Jesteśmy zdania, że wspomniane zobowiązanie powinno dotyczyć wszystkich resortów, które zainteresowane są stanem zdrowia młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Ust. 2 w brzmieniu „Wprowadza się powszechne badania profilaktyczne młodzieży” może być przyczyną istotnych niejasności. Wprowadzenie jakiejś nowej formy powszechnych badań młodzieży (czyli - obecnie -11 mln młodych ludzi) byłoby koncepcją nierealną. Takie badania kosztowałyby ok. 10 mld zł, przede wszystkim jednak nie starczyłoby ani lekarzy (zwłaszcza na wsi), ani też odczynników, błon rentgenologicznych itd. A przecież nie jest to potrzebne. Obecnie niemal cała młodzież objęta jest badaniami. Organizowane są m.in. badania profilaktyczne kandydatów do wszystkich typów szkół i szkół wyższych. Są też okresowe badania studentów oraz - co 12 miesięcy, a niekiedy częściej - badania pracowników.</u>
          <u xml:id="u-59.2" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Zgodnie z kodeksem pracy zmiana statusu pracownika młodocianego, nawet w ramach tej samej pracy, wiąże się z obowiązkowym badaniem lekarskim. Wszystkie kobiety, a więc także kobiety młodociane, podlegają badaniom w okresie ciąży. Poza zasięgiem badań profilaktycznych pozostaje głównie młodzież na wsi - młodzi rolnicy, którzy nie uczą się i nie pracują w uspołecznionych zakładach pracy. W imieniu ministra zdrowia i opieki społecznej wnoszę o nadanie art. 13 ust. 2 następującego brzmienia: „Młodzież obejmuje się powszechnymi badaniami profilaktycznymi w różnych formach, określonych odrębnymi przepisami”. Stosownej modyfikacji miałby ulec także ust. 3: „Minister zdrowia i opieki społecznej określa zakres, zasady i tryb przeprowadzania profilaktycznych badań młodzieży, przy uwzględnieniu zwłaszcza osób nie objętych dotychczas takimi badaniami”. Intencja autorów projektu ustawy zostałaby w ten sposób w pełni zrealizowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">W rozpatrywanym przepisie należy zawrzeć nieco więcej treści merytorycznych, a w szczególności:</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">- wyraźne sformułowanie obowiązku dokonywania ocen stanu zdrowia młodzieży, w oparciu o realizowane w praktyce badania, - nakaz podejmowania przez odpowiednie organy państwowe działań na podstawie wniosków wynikających z tych ocen, - obowiązek upowszechniania wiedzy zdrowotnej wśród młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Przychylamy się do tej propozycji, tym bardziej że badania stanowiące podstawę owych ocen są już prowadzone. Można więc przedstawiać odpowiednim władzom także oceny zbiorcze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Ponieważ cała ustawa napisana została w taki sposób, iż punktem wyjścia jest młodzież, bardziej odpowiadałaby mi następująca stylizacja art. 13 ust.1: „Młodzieży zapewnia się warunki do opieki zdrowotnej w społecznych zakładach służby zdrowia z uwzględnieniem potrzeb psychofizycznego rozwoju młodzieży”. Ust. 2 mógłby brzmieć nieco krócej: „Młodzież obejmuje się powszechnymi badaniami profilaktycznymi”, zaś ust. 3 pozostałby bez zmian. Osobno należałoby powiedzieć o dokonywaniu analiz stanu zdrowia młodzieży. Natomiast nie wspominałbym - jak już to kilkakrotnie uzasadnialiśmy - o „odrębnych przepisach”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Wydaje mi się, że trzeba jednak o tym powiedzieć. Obecnie badania przeprowadzane są na różnych zasadach. Jedne są obowiązkowe, inne - dobrowolne. Zasada obligatoryjności wynika z przepisów ustawowych (np. o zwalczaniu gruźlicy, o chorobach wenerycznych), podobnie jak obowiązek poddania się badaniom przez przedpoborowych. Przyszłe rozporządzenie ministra zdrowia i opieki, społecznej nie mogłoby się tym zajmować. Nawiązanie do obowiązujących przepisów wydaje się zatem konieczne. Natomiast to, co nowe, wynikałoby z zapisu, zgodnie z którym młodzież objęta zostaje powszechnymi badaniami profilaktycznymi. Togo rodzaju generalna zasada sformułowana będzie po raz pierwszy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#PosełAdamŚwiątek">Słowo „obejmuje” natężałoby chyba zastąpić określeniem bardziej jednoznacznym, np. „prowadzi się powszechne badania profilaktyczne młodzieży…” Poseł Władysław Jonkisz (PZPR):</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#PosełAdamŚwiątek">To sprawa zespołu redakcyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Wciąż zastanawiam się nad proponowanym tu sformułowaniem, które odsyła do „odrębnych przepisów”. Obecnie w sprawach ochrony zdrowia obowiązuje bardzo wiele aktów różnej rangi, pochodzących z różnych okresów, w tym sprzed 11 wojny światowej. Intencją autorów projektu było zaś stworzenie nowej, samodzielnej podstawy prawnej dla prowadzenia badań profilaktycznych młodzieży, i to właśnie było przyczyną obecnego brzmienia art. 13 ust. 3 projektu. Przepis ten umożliwi ministrowi zdrowia zdecydowanie, jakie formy badań są już uregulowane dobrymi przepisami, a jakie nie, co zmusza do ich określenia. Tak pomyślany przepis upoważniać będzie ministra do ukształtowania treści przyszłego aktu we właściwy sposób. Zatem wzmianka o obowiązywaniu „odrębnych przepisów” nie wydaje się trafna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Podtrzymuję sformułowaną uprzednio propozycję. Nie widzę możliwości, aby minister zdrowia w ramach rozporządzenia wydanego na podstawie art. 13 ust. 3 ingerował np. w przeprowadzanie badań przedpoborowych. Po co niektóre sprawy ustalać na nowo. Gdyby pójść tą drogą, akt ów określałby głównie wyłączenia, wymieniając sytuacje, do których nie ma zastosowania.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Przystąpiono do dyskusji nad art. 14 projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Przypominam propozycje zgłoszone komisji przez Klub Poselski SD. W szczególności chodzi o urealnienie obecnego zapisu ust. 1: „Młodzieży dotkniętej inwalidztwem i młodzieży niepełnosprawnej zapewnia się możliwość pełnego włączenia do życia społecznego i zawodowego, odpowiadającego jej uzdolnieniom, kwalifikacjom i stanowi zdrowia”. W przypadku bardzo ciężkiego inwalidztwu pełne włączenie do życia publicznego nie wydaje się możliwe, stąd sformułowanie „zapewnia się możliwość” należałoby zastąpić zwrotem „stwarza się w granicach możliwości warunki do…”.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#PosełAndrzejFaracik">Druga uwaga wiąże się z koncepcją zapinania w ustawie obowiązków spółdzielczości inwalidzkiej na rzecz zawodowego przysposobienia tej grupy młodzieży. Obecnie młodzież inwalidzka opuszcza spółdzielnie, bowiem funkcjonujący w nich system finansowy (np. brak wystarczających ulg) nie sprzyja, zatrudnianiu młodych inwalidów. Owe przepisy niedoskonałe i dlatego w rozpatrywanej ustawie można by nałożyć im spółdzielnie inwalidzkie obowiązek zatrudniania młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Resort zdrowia w pełni popiera to stanowisko. Generalnie wydaje się nam, iż w projekcie nie dostrzega się sprawy przysposobienia zawodowego młodzieży dotkniętej inwalidztwem. Trudno natomiast przypuścić, aby resort zdrowia i opieki społecznej na podstawie tak sformułowanego upoważnienia umocowany był do nakładania jakichkolwiek obowiązków na spółdzielnie inwalidzkie czy inne podmioty.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Nasuwa się więc potrzeba dodania nowego artykułu, stwierdzającego, że przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie, w tym spółdzielnie inwalidów oraz niewidomych, a także inne jednostki gospodarki uspołecznionej, mają obowiązek przygotowywania stanowisk pracy dla młodzieży dotkniętej inwalidztwem i niepełnosprawnej. Dalszy przepis stwierdzałby, że dodatkowe koszty z tym związane będą w jakiś sposób rekompensowane (np. w drodze systemu ulg podatkowych).</u>
          <u xml:id="u-68.2" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">W projekcie pominięto jeszcze jedną ważną sprawę: konstruowania budynków, zakładów pracy oraz ciągów komunikacyjnych w taki sposób, aby ułatwiało to życie młodym inwalidom. Dotychczas nie ma przepisów regulujących te problemy. Oczywiście, nie są to sprawy dotyczące tylko młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Łatwo formułuje się zadania dla innych. Działacze spółdzielczości inwalidzkiej twierdzą, że robią wszystko co w ich mocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Powstaje pytanie, czy sprawę tę umieścić w obecnie rozpatrywanej ustawie, czy też raczej np. w ustawach dotyczących opodatkowania przedsiębiorstw państwowych. Nie powinniśmy bowiem ustawą o młodzieży tworzyć wyłomów w obowiązującym systemie prawa.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Chciałbym podnieść jeszcze jedną sprawę. Otóż art. 14 ust. 4 mówi o „ministrze właściwym w sprawach młodzieży”. Skąd ta stylistyka, czy idzie o ministra - kierownika urzędu do spraw młodzieży, czy też nie? Warto by to dokładnie wyjaśnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Myślę, że wnioski przedstawiciela resortu zdrowia są tak poważne, że nie powinny być rozpatrywane przed konsultacją z zainteresowanymi ministerstwami, tj. przed przedłożeniem stanowiska przez rząd. Sugerowałbym potraktowanie ich jako wypowiedzi o charakterze osobistym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#DyrektorBiuraPrawnegowMinisterstwieZdrowiaiOpiekiSpołecznejWojciechGutkowski">Nie jest to prywatny pogląd, lecz stanowisko ministra zdrowia i opieki społecznej. Zgadzając się jednak, iż przedstawione propozycje wymagają dokładniejszego rozpatrzenia - pragnę przedstawić wniosek alternatywny, by zawrzeć w ustawie wyraźne stwierdzenie o powinności organów państwowych zajmowania się sprawą przysposobienia zawodowego młodzieży niepełnosprawnej i dotkniętej inwalidztwem, tak aby sprawa ta nie uszła z pola uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Podzielam to stanowisko. Ja również uważam, że ustawa nie może pominąć problematyki młodzieży niepełnosprawnej. W moim przekonaniu warto by też wyraźnie zapisać, iż w projektach budynków mieszkalnych i ciągów komunikacyjnych należy uwzględniać potrzeby młodzieży niepełnosprawnej.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Mam również uwagę do ust. 2, gdzie mówi się, iż „Organy administracji państwowej obowiązane są do tworzenia warunków zapewniających właściwy poziom produkcji sprzętu służącego wyposażeniu młodzieży dotkniętej inwalidztwem i młodzieży niepełnosprawnej…”.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Mam wątpliwość, czy słowo „poziom” dotyczyć ma jakości, czy rozmiarów produkcji? Może więc napisać łącznie o „poziomie i rozmiarach”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#DyrektorBiuradoSprawMłodzieżyURMAndrzejWitkowski">W związku z pytaniem posła J. Jaskierni chciałbym przedstawić pogląd Biura do Spraw Młodzieży, zastrzegając się, że jest to pogląd biura, a nie rządu. Otóż w poprzednich wersjach rozpatrywanego projektu występował osobny rozdział poświęcony urzędowi ministra ds. młodzieży. Skoro bowiem Sejm od trzech i pół roku powołuje ministra kompetentnego do tych spraw, to nowa ustawa musi zdecydować o celowości formalnego powołania urzędu. Naszym zdaniem urząd taki jest potrzebny dla wypełnienia zadań w zakresie programowania, koordynacji oraz kontroli działalności wszystkich organów administracji w sprawach młodzieży. Ustawowe wypowiedzenie się w tej kwestii, wydaje się nam tym bardziej zrozumiałe, że rozpatrywany projekt głównie potwierdza uprawnienia młodzieży, w tym mówi o wielu sprawach oczywistych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PosełEdwardSzymański">Przed chwilą rozmawiałem telefonicznie z premierem Z. Messnerem, któremu przekazałem nasze zakłopotanie w związku z brakiem stanowiska rządu. Oświadczył mi, że 2 maja na posiedzeniu Komisji Nadzwyczajnej będziemy już mieli stanowisko rządu do projektu ustawy. Sprawa w tej chwili dyskutowana - problem ministra ds. młodzieży - musi się w tym stanowisku także znaleźć. Istnieje problem, czy podstawą do powołania tego ministra ma być ustawa o udziale młodzieży w życiu społecznym, politycznym, gospodarczym i kulturalnym, czy ustawa o Radzie Ministrów. Kiedy autorzy projektu omawianej dziś ustawy uzgadniali ją z przedstawicielami Rady Ministrów, taka propozycja nie uzyskała aprobaty. W myśl obecnych uregulowań minister ten nie sprawuje funkcji naczelnego organu administracji państwowej, a w związku z tym nie ma prawa wydawania aktów prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Do komisji wpłynęło pismo Zarządu Głównego Towarzystwa Walki z Kalectwem, który deklaruje zainteresowanie naszymi pracami. List jednak nie zawiera żadnych szczegółowych propozycji dotyczących projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Ustawy o przedsiębiorstwach państwowych oraz prawo spółdzielcze określają szczegółowo zasady samodzielności przedsiębiorstw i spółdzielni. Dlatego nakładanie w tej ustawie nowych obowiązków na te jednostki będzie niezręczne. Tamte ustawy dają jednak administracji państwowej możliwość wpływu na rodzaj i poziom produkcji, w tym przypadku produkcji sprzętu dla inwalidów. Organy administracji państwowej mogą bowiem nakładać na przedsiębiorstwa i spółdzielnie zadania, ale muszą zapewnić im środki na ich realizację.</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Ust. 2, przy zachowaniu jego struktury, powinien być uzupełniony o kierunkowe wskazówki dotyczące tworzenia miejsc pracy oraz szkolenia inwalidów. Natomiast nie można wprost nałożyć na przedsiębiorstwa i spółdzielnie obowiązku produkowania sprzętu służącego inwalidom. Obowiązek taki można natomiast nałożyć na organy administracji, które przy zapewnieniu środków na realizację mogą taką produkcję stymulować. Konkludując proponuję, aby w art. 14 ust. 2 dodać sformułowanie „a także tworzenia warunków dla powstawania miejsc pracy i szkolenia młodzieży dotkniętej inwalidztwem i niepełnosprawnej”.</u>
          <u xml:id="u-77.2" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Kwestię przysposobienia zawodowego tej młodzieży trzeba w ustawie zawrzeć. Nie można zwrócić się wyłącznie do przedsiębiorstw i spółdzielni, ale nie można także zrobić tego w wyłącznie w stosunku do organów administracji państwowej. Wydaje się, że najsłuszniej będzie napisać o tym w formie ideowej, tak jak ma to miejsce w art. 14 ust. 1. Proponuję przyjąć sformułowanie Klubu Poselskiego SD: „stwarza się w granicach możliwości warunki dla pełnego włączenia się do życia społecznego i zawodowego, odpowiadającego jej uzdolnieniom, kwalifikacjom i stanowi zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Czy nie moglibyśmy uniknąć sformułowania „w granicach możliwości”. Ciągle mówi się u nas o braku środków i możliwości zrobienia czegoś. Będzie to z pewnością jeden z zarzutów stawianych tej ustawie. Proponuję skreślić raczej słowo „pełnego”. Wówczas nie będzie trzeba wprowadzać sformułowania „w ramach istniejących możliwości”, a poza tym jest oczywiste, że w przypadku wielu rodzajów inwalidztwa pełne włączenie się do życia społecznego i zawodowego jest niemożliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Myślę, że zgodzimy się na tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PosełHelenaGalus">Jeszcze raz odwołam się do wcześniejszej wypowiedzi - poseł J. Matyńkowskiej. W VIII kadencji Sejmu podjęliśmy uchwałę dotyczącą osób niepełnosprawnych. Znalazły się w niej proponowane przez nas sformułowania oraz postulaty dotyczące budowy mieszkań odpowiadających inwalidom. Spółdzielczość mieszkaniowa przeznaczyła 1% budowanych mieszkań na przyśpieszone przydziały dla osób niepełnosprawnych. Deklaracja ta nie jest realizowana. Choćby z tego powodu komisja powinna rozpatrzyć tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Podzielam pogląd, że należy skuteczniej rozwiązywać problemy inwalidów. Mam jednak wątpliwości, czy możemy to robić w tej ustawie. Jeżeli zobowiążemy spółdzielczość do przyspieszenia przydziału mieszkań inwalidom młodym, to co się stanie ze starszymi inwalidami także czekającymi na mieszkania? Proponuję zapisać tę sprawę w protokole jako sygnał Komisji Nadzwyczajnej dla Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej, by dokonała oceny realizacji tej uchwały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Jest więcej bolesnych spraw, których w tej ustawie nie da się rozwiązać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Musimy to uczciwie zdecydować. Poprzednio, zdając sobie sprawę, że istnieją pracownicy młodzi i starzy, przyjęliśmy zapis preferujący młodych. Teraz nie chcemy tego robić, bo nie możemy naruszać uprawnień inwalidów starszych wiekiem. Nie jest to sprawą bagatelna, chyba że zrezygnujemy z zapisywania jakichkolwiek konkretnych uprawnień, pozostawiając ideowy zapis ust. 1. Podtrzymuję mój projekt, żeby w art. 14 znalazło się miejsce na stwierdzenie, że w projektowaniu i realizacji budownictwa mieszkaniowego należy uwzględniać potrzeby młodzieży niepełnosprawnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Myślę, że zespół redakcyjny weźmie to pod uwagę przy swoich pracach.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do omawiania art. 15.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">W tej sprawie podzielam stanowisko Klubu Poselskiego SD, że w ust. 1 powinno znaleźć się sformułowanie na temat właściwego wykorzystania istniejących już obiektów sportowych. Ostatnia część ust. 1 brzmiałaby wówczas „w szczególności poprzez prawidłowe wykorzystanie istniejącej i tworzenie nowej bazy materialnej”.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Chciałabym zapytać, czy do obiektów kulturalnych, sportowych i rekreacyjnych zaliczają się także schroniska młodzieżowe? Jeżeli nie, to warto je uwzględnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PrzedstawicielGłównegoKomitetuKulturyFizycznejiTurystykiCezaryDroszcz">Ustawa o kulturze fizycznej traktuje wszystkich jednakowo i dlatego wnioskowałbym o skreślenie w ust. 1 słowa „sprzyjające”, gdyż może ono sugerować, że osoby starsze nie będą miały takich samych warunków jak młodzież. Być może uda się w lepszej formie wyrazić nasze intencje.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#PrzedstawicielGłównegoKomitetuKulturyFizycznejiTurystykiCezaryDroszcz">Celem działania GKKFiT nie jest intensyfikacja uprawiania przez młodzież sportu, ale jej udział w kulturze fizycznej. Zależy nam na udziale masowym, co należałoby podkreślić w art. 15 ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-86.2" who="#PrzedstawicielGłównegoKomitetuKulturyFizycznejiTurystykiCezaryDroszcz">Schroniska młodzieżowe zaliczają się do obiektów turystycznych, a więc nie należą do wymienionych przez poseł J. Matyńkowską kategorii. Chciałbym dodać, że stanowią one najtańszą bazę noclegową, przeznaczoną właśnie dla młodzieży. Opłaty w obiektach turystycznych są różnicowane w zależności od bazy, a nie w zależności od kategorii osób korzystających.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Mamy więc propozycję zastąpienia w ust. 1 sformułowania: „uprawiania przez młodzież sportu” przez „udział w kulturze fizycznej” oraz poprzez dodanie na końcu zwrotu o prawidłowym wykorzystaniu istniejących obiektów sportowych. Ponieważ nikt nie oponuje, uważam propozycje za przyjęte.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#PosełAndrzejGawłowski">Do art. 15 dodałbym sformułowanie na temat równych form wypoczynku, młodzieży. Budzi kontrowersje różnicowanie stawek żywieniowych na obozach organizowanych przez różne organizacje młodzieżowe. Ponieważ chodzi o pieniądze społeczne jest to niedopuszczalne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Przyjmujemy to z ubolewaniem, ale nie sądzę, żebyśmy mogli zaradzić temu w projekcie ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Istnieje na ten temat wiele przepisów oraz są specjalne gremia, które się tym zajmują. My tutaj uchwalamy jedynie kierunkowe zasady organizacji sportu i wypoczynku dla młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Przystąpiono do omawiania art. 16.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosełStanisławUrban">Mam wątpliwości co do sformułowania „przeciwdziałanie patologii społecznej”. Może Biuro Prawne wyjaśni, czy chodzi o jedną czy o wiele „patologii”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Po uprzednich dyskusjach możemy chyba przyjąć, że chodzi o „zjawiska i przyczyny patologii społecznej”. Zespół redakcyjny ustali, czy „społecznej” użyć w liczbie pojedynczej czy mnogiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Z czego wynika użycie w art. 16 terminu „na zasadach określonych w odrębnych przepisach”? Jest to po prostu apel moralny i tego rodzaju sformułowania są bezprzedmiotowe. Należałoby także rozszerzyć liczbę adresatów tego artykułu na organizacje spółdzielcze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Zgadzam się, że nie jest to tutaj potrzebne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PosełWładysławJonkisz">A więc wykreślamy.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do rozpatrywania art. 17.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Z art. 17 wynika, iż wprowadza się szczególną preferencję dla wiedzy naukowo-technicznej i jej upowszechniania wśród młodzieży. Powinno nam zależeć również na upowszechnianiu i pogłębianiu wiedzy humanistycznej, którą pozostawiamy jakby na uboczu. Chodzi przecież o przekazywanie ważnych treści ideowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaOświatyiWychowaniaKazimieraReszke">Należałoby uzupełnić zapis art. 17 o szkoły, na których również, a może przede wszystkim, ciąży obowiązek upowszechniania wiedzy naukowo-technicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">W art. 17 należałoby uwzględnić również organizacje społeczne. Mogłaby się na nas obrazić np. Naczelna Organizacja Techniczna, która przecież upowszechnia wiedzę naukowo-techniczną. Jako inicjatywę podejmowaną i wspieraną przez socjalistyczne związki wymienia się tworzenie młodzieżowych klubów postępu naukowo-technicznego, tymczasem istnieją jeszcze inne formy popularyzacji i upowszechniania wiedzy naukowo-technicznej, a także wdrażania jej do praktyki. Mam na myśli np. turniej młodych mistrzów techniki. Zastanawiam się, czy nie należałoby uwzględnić w tym zapisie celów ogólnowychowawczych, a nie tylko wychowania naukowo-technicznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Popieram uwagi posła J. Jaskierni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Z racji charakteru i treści art. 17 i art. 18 należałoby je przenieść do rozdziału II, w którym mowa jest o wychowaniu i kształceniu młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Być może przeniesienie tych artykułów byłoby słuszne i logiczne. Ograniczanie inicjatyw do klubów postępu naukowo-technicznego jest zbędne. Trzeba się zastanowić, jak nadać priorytet i zwrócić uwagę na szczególne znaczenie wiedzy naukowo-technicznej, bez obniżania rangi innych działów wiedzy. Być może znajdujemy się pod wrażeniem tworzonych dla młodzieży klubów komputerowych. Kształcenie musi obejmować także różne kierunki wiedzy społecznej i humanistycznej. Trzeba znaleźć formułę, która uwzględniałaby szeroko pojęte upowszechnianie wiedzy, zaznaczała pewne preferencje i zobowiązywała do działania także szkoły i organizacje społeczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#PosełAndrzejGawłowski">W art. 17 mowa jest o organach państwowych i zakładach pracy. Tymczasem, nie wydaje mi się słuszne nakładanie na zakłady pracy obowiązku krzewienia i upowszechniania np. wiedzy historycznej. Z punktu widzenia przedsiębiorstw inne kierunki wiedzy nie są tak istotne, jak właśnie wiedza techniczna, Może użyć tu słowa „szczególnie”, żeby wskazać na główny kierunek upowszechniania wiedzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Sądzę, że wiedza humanistyczna jest potrzebna w nie mniejszym stopniu niż wiedza techniczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Proponuję upoważnić zespół redakcyjny, aby uporządkował zapisy dotyczące wartości wychowawczych i poznawczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Celowe będzie podkreślenie wagi upowszechniania wiedzy naukowo-technicznej. Powinniśmy pomóc zespołowi redakcyjnemu w znalezieniu formuły, uwzględniającej również wnioski dotyczące treści i wartości różnych elementów wiedzy i wychowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Moim zdaniem art. art. 17 i 18 są zamieszczone we właściwym rozdziale. Chodzi tu o warunki życia młodzieży i związane z tym zagadnienia pochodne. Mimo, iż artykuły te zawierają elementy wychowawcze, to jednak odnoszą się głównie do bieżących i codziennych warunków życia i bytu. Ponadto chodzi w nich o coś więcej niż samo tylko wychowanie czy upowszechnianie wiedzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Jednak art. 17 związany jest treściowo ze sprawami wychowania i kształcenia młodzieży. Art. 18 może natomiast pozostać w tym rozdziale, w którym określane są warunki życia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Proponuję powrócić jeszcze do art. 13 i spróbować rozszerzyć jego treść o sprawy dotyczące ochrony środowiska. Można by wówczas związać problematykę ochrony zdrowia ze sprawami ochrony środowiska. Odpowiednie zgrupowanie przepisów dotyczących warunków życia zapewniłoby im większą nośność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosełStanisławUrban">Proponuję w art. 18 ust. 1 dodać, iż również szkoły i organizacje społeczne mają obowiązek wspierania inicjatyw młodzieży służących ochronie środowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#PosełAndrzejGawłowski">Treść art. 18 nie jest dostatecznie czytelna. Sprawy ochrony środowiska należy rozpatrywać w kategoriach możliwości, a nie wyłącznie apelów o inicjatywy. Problem polega na niedostatku środków, a nie na braku świadomości czy inicjatyw. Wszyscy jesteśmy za ochroną środowiska, jednak w granicach możliwości. Nakładając obowiązek wspierania inicjatyw młodzieży, możemy narazić się na śmieszność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Musimy ustalić, czy chcemy mówić o wychowaniu ekologicznym, czy o warunkach życia młodzieży, czy o obowiązkach związków młodzieży. Nie można, tych spraw łączyć w jednym zapisie. Proponuję rozbić tę tematykę pomiędzy trzy artykuły, w których jest mowa o wychowaniu, o tworzeniu warunków zdrowotnych i o zadaniach socjalistycznych związków młodzieży. Wyliczanie organizacji opowiadających się za ochroną środowiska traci sens, ponieważ wszyscy powinni działać na rzecz zachowania wartości środowiska naturalnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Dochodzę do wniosku, że należałoby ten artykuł skreślić zachowując jednak jego intencje, aby zwrócić uwagę na sprawy ochrony środowiska zarówno w części dotyczącej wychowania, jak i w częściach dotyczących warunków życia i działalności związków młodzieżowych. Proponuję tą sugestię przekazać zespołowi redakcyjnemu. Chodzi generalnie o spożytkowanie treści art. 18, aby problemy ochrony środowiska przenieść do odpowiednich fragmentów projektu ustawy zgodnie z jej logiką.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do dyskusji nad rozdz. 4 Młodzież i socjalistyczne związki młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#NaczelnikWydziałuwMinisterstwieSprawWewnętrznychKrystynaSmal">Art. 19 wymienia zasady udziału młodzieży w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym. W wykazie tym nie może zostać pominięte umacnianie praworządności i porządku publicznego, bowiem realizacja ustawy może odbywać się tylko w państwie praworządnym. Dlatego resort spraw wewnętrznych proponuje dodanie nowego punktu (po pkt 3): „Młodzież uczestniczy w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym, w szczególności poprzez: …4) przyczynianie się do umacniania praworządności ludowej oraz porządku publicznego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Mam wątpliwość, czy w rozdz. 4 nie następuje załamanie konstrukcji całej ustawy. Obecny tytuł tego rozdziału odpowiada przecież zakresowi całego aktu, czy nie należałoby zatem umieścić art. art. 19–21 na początku ustawy? Gdy to uczynimy, postanowienia zawarte obecnie w art. 1 i następnych stanowić będą konkretyzację owych najbardziej generalnych stwierdzeń.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">To co zostanie z tego rozdziału, dotyczyć będzie socjalistycznych związków młodzieży. To także wydaje się słuszne. Chyba nie byłoby dobrze, gdyby np. o przygotowaniu się do obrony ojczyzny ustawa mówiła tylko o kontekście związków młodzieży, tak jakby obowiązek ten nie dotyczył młodzieży niezrzeszonej. Obecna konstrukcja może zniekształcać odbiór ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Dyskutowaliśmy już nad generalną konstrukcją projektu. Nie powinniśmy do tego wracać. Układ ustawy przedstawiony został w uzasadnieniu do projektu. Projekt ustawy zaczyna się od spraw wychowania i kształcenia, następnie - ochrony warunków życia młodzieży, by dopiero później przejść do roli młodzieży i socjalistycznych związków młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Przyjmując owe generalne założenia - wydaje się, że należałoby podzielić obecny rozdz. 4 na dwa. Zatytułuję je roboczo „Zasady udziału młodzieży w życiu państwowym” oraz „Socjalistyczne związki młodzieży”. Jeszcze raz muszę zwrócić uwagę na nieadekwatność tytułu rozdz. 4 do jego proponowanej treści. Tytuł ten powtarza tytuł ustawy. Na dobrą sprawę ustawa mogłaby brać początek właśnie od tego rozdziału. Przyjęto jednak koncepcję powtarzania obowiązujących przepisów prawa, stąd umieszczono go dopiero w tym miejscu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Myślę, że o ile nad pierwszą propozycją mogłaby rozwinąć się dyskusja, o tyle druga może tylko odrzucona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Sprawa ta wiąże się z tytułem całej ustawy. Kiedyś planowano, że będzie ona zatytułowana inaczej. Później przyjęto koncepcję zawężenia tytułu do spraw młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Bardzo proszę obywatela posła o niepodnoszenie nowych wątków, zwłaszcza nawiązujących do genezy tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#PosełElżbietaGacek">Jako członkowi zespołu przygotowującego projekt ustawy trudno mi się nie zgodzić z wnioskiem posła. J. Jaskierni. Niewątpliwie tytuł jest zbyt wąski. Na jego zmianę nie jest jeszcze zbyt późno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Mamy przed sobą sprawę o charakterze zasadniczym. Albo rozejdziemy się dla spokojnego przemyślenia niektórych kwestii kluczowych, albo też zgodzimy się, że owe sprawy nie są tak bardzo ważne i że możemy je powierzyć zespołowi redakcyjnemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#PosełElżbietaGacek">Na komisje redakcyjną spadają, jak widzę coraz poważniejsze obowiązki. Warto więc może przyjąć regulamin działania tej komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">Zgadzam się z ideą wyodrębnienia osobnego rozdziału o rzecznictwie interesów młodzieży i nie sądzę, aby przez to prace naszej komisji miałyby zostać przerwane. Nie widzę oznak kryzysu. Natomiast tytuły nowych rozdziałów mogą zostać zaproponowane przez zespół redakcyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Ze zdziwieniem konstatuję, że w gronie wielu autorów projektu nie ma jego obrońców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Wycofuję wniosek o przeniesienie art. art. 19–21 na początek ustawy, zgłaszam natomiast wnioski szczegółowe. Po pierwsze, aby ustawie nadać tytuł „O zasadach wychowania, kształcenia i warunkach życia oraz zasadach udziału młodzieży w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym”. Myślę, że nie trzeba uzasadniać celowości sformułowania tytułu ustawy adekwatnie do jej treści.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Po drugie - proponuję, aby rozdz. 4 ograniczyć do art. art. 19–21. Mógłby on otrzymać tytuł „Udział w życiu państwowym”.</u>
          <u xml:id="u-125.2" who="#PosełJerzyJaskiernia">Po trzecie - dalszy fragment obecnego rozdz. 4 zostałby wyodrębniony jako rozdz. 5 „Rzecznictwo interesów młodzieży” albo „Socjalistyczne związki młodzieży”. Pierwsze z tych sformułowali zwraca uwagę na kontekst, w jakim mówimy o organizacjach młodzieżowych - i za nim też bym się opowiadał. Drugie rozwiązanie kładzie nacisk na podmiotowość związków młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Mam zasadniczą wątpliwość co do zgłoszonego tytułu ustawy. Ta ustawa nie może nazywać się „Ustawą o zasadach wychowania…”, bowiem o wychowaniu młodzieży mówi inna ustawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PosełEdwardSzymański">W moim przekonaniu chodzi tu o zagadnienie porządkowe, drugoplanowe, choć osobiście nie mam wątpliwości, że zaproponowany tytuł o wiele przerasta to, co w ustawie będziemy w stanie powiedzieć. Proponuję odłożyć dyskusję w tej sprawie na koniec, jako że po rozpatrzeniu wszystkich 34 artykułów będziemy już dobrze wiedzieć, co stanowi treść ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Tytułu ustawy nie zmieniałbym, bowiem przerastałby on zamierzoną treść ustawy. Słuszna wydaje mi się natomiast idea podziału rozdz. 4.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#PosełAndrzejFaracik">Wszystkie punkty zawarte w art. 19 stanowią powtórzenie zasad konstytucyjnych. Jedyna nowość to przyznanie pewnych uprawnień również obywatelom, którzy nie ukończyli 18 lat. To właśnie należałoby wyraźnie powiedzieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Rozumiem, że panuje zgoda co do tego, aby nie zmieniać tytułu ustawy. Przyjmuję zarazem myśl o rozbiciu dotychczasowego rozdz. 4 na dwa, choć zaproponowane tytuły nowych rozdziałów nie bardzo mi się podobają.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Dyrektor Biura ds. Młodzieży URM Andrzej Witkowski:</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#PosełWładysławJonkisz">Proponujemy następujące tytuły: „Aktywność obywatelska młodzieży” oraz „Rzecznictwo interesów młodzieży”.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#PosełWładysławJonkisz">Mamy wstępną propozycje tytułów nowych rozdziałów. Przystąpmy obecnie do merytorycznego rozpatrzenia art. 19. Niewątpliwie wymaga on redakcyjnego dopracowania. Trudno, by ustawa mówiła o „uczestniczeniu poprzez uczestniczenie” itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Wychodząc z założenia, iż rozdz. 4 nazwany zostanie „Obywatelska aktywność młodzieży” proponuję, aby art. 19 zamiast przydługiej, mało czytelnej formuły „Młodzież uczestniczy w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym, w szczególności poprzez…”, użyć określenia „Aktywność obywatelska młodzieży wyraża się w…” i dalej tak jak w projekcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Myślę, że wniosek przyjmiemy, jak też że akceptujemy uzupełnienie zgłoszone przez resort spraw wewnętrznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Może warto skorzystać z opinii wskazujących, że w projekcie ustawy brak równowagi między prawami i obowiązkami młodzieży. Może więc sformułować zasadę dobrej pracy młodzieży?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">Myślę, że art. 19 mówi przede wszystkim o obowiązkach młodzieży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Art. 19 powinien zostać przepracowany. Zawiera bowiem wiele uchybień redakcyjnych. Przykładowo w pkt 5 razi sformułowanie „udział swoich przedstawicieli w organach władzy i administracji państwowej”. Byłbym za skreśleniem słów „swoich przedstawicieli”, tak by pozostało tylko „udział w organach władzy i administracji…”. Podobnie w pkt 6 po słowach „udział w tworzeniu kultury narodowej” niepotrzebnie powiedziano „poprzez rozwijanie własnej działalności kulturalnej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PosełElżbietaGacek">W pkt 5 niepotrzebnie chyba mówi się o „umacnianiu samorządu” obok „umacniania demokracji socjalistycznej”. Sugeruje to podejście jednostronne, zwracające szczególną uwagę na formy samorządowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">A może - wykorzystując sformułowania ustawy o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego - użyć sformułowania o umacnianiu form demokracji bezpośredniej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Nawiązując do uwag poseł J. Matyńkowskiej widziałbym możliwość ujęcia pkt 1 w taki sposób, by zamiast mówić o „uczestniczeniu w realizacji określonych przez państwo zadań” powiedzieć po prostu „o pracy na rzecz społecznego, gospodarczego i kulturalnego rozwoju kraju”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#PosełStanisławUrban">Mam wątpliwości co do użycia w art. 20 zwrotu „w szczególności”. Uważam, że jest on niepotrzebny. Ponieważ artykuł ten reguluje przede wszystkim działalność gospodarczą młodzieży myślę, że dla szczegółowego określenia zasad tej działalności powinna się tam znaleźć delegacja dla Rady Ministrów w celu wydania rozporządzenia na ten temat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">W pkt 4 art. 20 mówi się, że młodzież może wyrażać opinie o projektach aktów prawnych jej dotyczących. Nikt przecież nie zabrania młodzieży wypowiadania się w kwestiach innych aktów prawnych. Byłoby to ograniczanie praw obywatelskich. W związku z tym proponuję zrezygnowanie z tego zastrzeżenia. To samo dotyczy „podmiotowego udziału w ich realizacji”. Proponuję jedynie zostawić stwierdzenie, że młodzieży zapewnia się prawo do „wyrażania opinii o projektach aktów prawnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Jestem raczej za utrzymaniem wyrażenia „w szczególności”. Oznacza ono, że przepis ten nie wyczerpuje wszystkich praw młodzieży, a jedynie przykładowo wymienia prawa uznane przez nas za najistotniejsze.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Trudno się także zgodzić z postulatem wydania rozporządzenia Rady Ministrów na ten temat. Działalność w gospodarce jest określona przepisami regulującymi jej poszczególne działy, np. spółdzielnie młodzieżowe podlegają prawu spółdzielczemu, a ingerencja Rady Ministrów w to prawo może być jedynie bardzo ograniczona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Proponuję ułożenie praw młodzieży skatalogowanych w art. 20 w pewnej hierarchii. Na pierwszym miejscu powinny się znaleźć punkty 5 i 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#PosełAdamŚwiątek">Celowe byłoby zapisanie w tym artykule, że młodzież ma prawo zrzeszania się w socjalistycznych związkach młodzieżowych. W następnych artykułach rozpatrujemy uprawnienia tych związków i dobrze by było takie prawo młodzieży zaakcentować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Zostało już to zrobione w art. 19 pkt 4 mówiącym, że młodzież uczestniczy w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym poprzez działalność w socjalistycznych związkach młodzieży i innych organizacjach społecznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Początek art. 20 powinien brzmieć: „młodzieży zapewnia się prawo w szczególności”, zamiast: „młodzieży zapewnia się w szczególności prawo do:”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Te uwagi są słuszne, szczególnie dotyczące wyrażania opinii o projektach ustaw i innych aktów prawnych. Sądzę, że poseł A. Świątek zgodzi się także, że w art. 19 pkt 4 w stopniu dostatecznym zostały zawarte uprawnienia młodzieży do tworzenia organizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#PosełAdamŚwiątek">Chodzi mi po prostu o podkreślenie, że młodzież sama zrzesza się w związki, że nie jest to ingerencja czynnika zewnętrznego. Powstają one samodzielnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PosełHelenaCałus">Uważam, że zapis art. 19 pkt 4 jest dostateczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Związki młodzieżowe są tworzone na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z 1932 r. prawo o stowarzyszeniach. Umieszczenie takiego zapisu w tej ustawie spowoduje, że zostaną one wyłączone spod działania przepisów tego rozporządzenia. Dlatego popieram propozycję posła A. Świątka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Organizacje młodzieżowe mają prawo do działania na podstawie normy konstytucyjnej. Mimo umieszczenia tego zapisu w niniejszej ustawie będą one w dalszym ciągu podlegać prawu o stowarzyszeniach, gdyż art. 30 projektu ustawy wyraźnie odsyła do tych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Czyli jest obojętne czy przepis ten znajdzie się w art. 19 czy 20?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Nie chcę zgłaszać propozycji, by w tej ustawie uregulować status prawny związków młodzieżowych. Nie stanowi jednak dla mnie argumentu fakt, że prawo do ich tworzenia można wywieść z zapisu Konstytucji, gdyż takich powtórzeń jest w projekcie ustawy więcej. Natomiast propozycja posła A. Świątka ma ten istotny walor, że w ten sposób jedno z ważniejszych, a nawet podstawowe prawo młodzieży - prawo do zrzeszania się - znajdzie się w tej ustawie. Uważam, że ma to głęboki sens, a poza tym proponowany zapis różni się od przepisu art. 19 pkt 4, który mówi o uczestnictwie w życiu państwowym. Tutaj chodzi o sam fakt tworzenia organizacji młodzieżowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Zastanawiam się, czy nie spojrzeć inaczej na art. 19 pkt 4. Mógłby on mówić o działalności w organizacjach politycznych i społecznych. Wówczas miałby on szerszy charakter, dotyczyłby bowiem działalności młodzieży także w partiach politycznych. Tymczasem jako art. 20 pkt 1 moglibyśmy umieścić zapis, iż młodzież ma prawo do: „zrzeszania się w socjalistycznych związkach młodzieży”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Proponuję przyjąć te uwagi. Ponieważ nie ma innych, przechodzimy do art. 21. Zespół redakcyjny powinien zdecydować, czy używamy w tym artykule słowa „popierać” czy „wspierać”. W każdym razie słownictwo powinno być jednolite.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#PrzedstawicielGłównegoKomitetuKulturyFizycznejiTurystykiCezaryDreszcz">Proponuję uzupełnić art. 25 o pkt 8, mówiący o „wspieraniu inicjatyw w zakresie kultury fizycznej, sportu i wypoczynku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Uważam, że nie można popierać wszystkich inicjatyw. Należy umieścić w tym artykule jakiś przymiotnik, który określałby, jakie inicjatywy zasługują na poparcie. Powinniśmy się nad tym zastanowić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#SzefBiuraPrawnegoMONpłkJerzyOlejniczak">Proponuję zastąpienie lub skreślenie występującego w pkt 3 sformułowania o „awansie poziomym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Myślę, że powinna zostać uwzględniona także poprzednia uwaga poseł J. Matyńkowskiej dotycząca ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do omawiania art. 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Proponuję zmianę kolejności ustępów tego artykułu.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Do art. 23 nie zgłoszono uwag. Przystąpiono do omawiania art. 24.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Nie powinniśmy ograniczać w art. 24 ust. 1 prawa socjalistycznych związków młodzieży do występowania w sprawach młodzieży określonych tylko w tej ustawie. Proponuję skreślić trzy ostatnie słowa tego ustępu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">W art. 24 ust. 2 pkt 1 proponuję no słowie „prawnych” dodać sformułowanie „w tym zwłaszcza”. Będzie to zgodne z duchem wprowadzanych na tym posiedzeniu zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#PosełJózefaMatyńkowska">Czy zapis ust. 3 oznacza inicjatywę ustawodawczą?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">W sprawie ust. 4. Co będzie, jeżeli jakaś organizacja młodzieżowa zwróci się do Sejmu z wnioskiem i ten będzie musiał w ciągu miesiąca udzielić jej odpowiedzi. Czy będzie to wymagało odpowiedzi Sejmu in pleno?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Ust. 4 art. 24 budził najwięcej wątpliwości, w opiniach, które do nas dotarły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Jest to sformułowanie analogiczne jak w ustawie o związkach zawodowych. Trzeba się liczyć z tym, że takie zapytania będą, a wówczas powstanie konieczność wypracowania procedury udzielania odpowiedzi. I tak w tym przypadku sytuacja jest prostsza, gdyż przy związkach zawodowych mamy do czynienia z 23 tys. związków i 133 federacjami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Zastanawiam się nad ust. 3. Mówi się tam o „akcie prawnym dotyczącym praw i interesów młodzieży”. Proponuję raczej zapisać „aktu prawnego dotyczącego młodzieży” lub „aktu prawnego dotyczącego spraw młodzieży”. Unikniemy w ten sposób ciągłego powoływania się na interesy i prawa młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#PosełJerzyJaskiernia">Przystąpiono do omawiania art. 25.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#SzefBiuraPrawnegoMONpłkJerzyOlejniczak">Jest to uprawnienie analogiczne jak w ustawie o związkach zawodowych, z tym, że tam wprowadzono ograniczenie związane z ochroną tajemnicy państwowej. Tutaj także powinno się ono znaleźć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Zgoda. Przechodzimy do art. 26.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Ponieważ pierwsze trzy ustępy art. 26 są powtórzeniem przepisów kodeksu pracy, proponuję zawrzeć je w jednym zwięzłym artykule.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Są to bardzo precyzyjne zapisy prawne i myślę, że nie powinniśmy ich zmieniać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Ponieważ poseł A. Faracik nie oponuje, art. 26 uważam za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Następnie Komisja Nadzwyczajna przyjęła art. art. 27–30 projektu ustawy. Przystąpiono do omawiania art. 31.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#SzefBiuraPrawnegoMONpłkJerzyOlejniczak">W art. 31 powinno znaleźć się uściślenie, kto będzie dysponował funduszem. Wynika to bezpośrednio z prawa budżetowego.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#SzefBiuraPrawnegoMONpłkJerzyOlejniczak">Mógłby to być minister do spraw młodzieży, ale dzisiaj tej sprawy nie rozstrzygniemy.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#SzefBiuraPrawnegoMONpłkJerzyOlejniczak">Przystąpiono do omawiania art. art. 32 i 33.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Czy art. 33 jest potrzebny, skoro Rada Ministrów ma określić szczegółowe zasady tworzenia, wykorzystania i zarządzania funduszem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Zapis art. 33 ust. 1 jest niezbędny z punktu widzenia prawa budżetowego. Każdy kredyt wygasa z końcem roku, a tutaj chodzi o to, żeby nie wykorzystane środki funduszu przechodziły na rok następny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Dlaczego jednak art. 33 nie mógłby wejść jako ustępy 4 i 5 do art. 32?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawnegoKancelariiSejmuAdamWójcik">Ust. 1 art. 33 - tak, ale ust. 2 musi stanowić osobny artykuł, gdyż dotyczy zarówno ustawy dziś omawianej, jak i rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art. 32.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Myślę, że nie ma to nic do rzeczy, tym bardziej, że art. 33 ust. 2 nic nie mówi na temat rozporządzenia Rady Ministrów. Proponuję przyjąć art. 33 ust. 1 jako art. 32 ust. 3, a art. 33 ust. 2 jako art. 32 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#PosełWładysławJonkisz">To są sprawy redakcyjne i mogą zostać załatwione przez zespół. Sądzę, że na razie należy zostawić otwarty problem, czy art. 33 ust. 2 będzie stanowił osobny artykuł, czy też nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#WicedyrektorBiuraPrawnegoURMAlbinMirończuk">Czyny społeczne i inicjatywy gospodarcze można dofinansowywać z różnych funduszów, nie tylko z tego, który ma być powołany w tej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Proponuję skreślić w art. 32 ust. 2 słowa „na wspieranie działań wynikających z ustawy” w odniesieniu do przeznaczenia środków funduszu, ponieważ mogą zaistnieć inne cele nie uwzględnione w ustawie, w której trudno przewidzieć, jakie czyny społeczne będą podejmowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Proponuję wobec tego przyjąć, iż skreślamy te słowa.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#PosełWładysławJonkisz">Przystąpiono do omawiania art. 34.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#PosełStanisławUrban">Na poprzednim posiedzeniu dyskutowaliśmy nad definicją młodzieży. Pozostała otwarta kwestia określenia wieku. Czy mamy to rozstrzygnąć w art. 34?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">Wytyczna dla zespołu redakcyjnego sformułowana na poprzednim posiedzeniu była przejrzysta.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#PosełJerzySzmajdziński">Uznaliśmy, że określenie granicy wieku byłoby ze szkodą dla generalnej idei rozszerzenia udziału młodzieży w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#PosełJerzyJaskiernia">Proponuję zwrócić się do biur prawnych Kancelarii, Sejmu i URM o ekspertyzę, w której ustalonoby, jakie praktyczne konsekwencje spowodowałoby przyjęcie w ustawie granicy wieku 29 lat. Czy należałoby wówczas poddać regulacji coś co jest jeszcze nie uregulowane. Powinniśmy powrócić do tego problemu na następnym posiedzeniu i po wysłuchaniu ekspertyzy podjąć w tej kwestii decyzje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#PosełWładysławJonkisz">Przestrzegano nas przed ustaleniem granicy wieku, ponieważ panują tu znaczne rozbieżności poglądów. Są tacy co opowiadają się za przyjętymi w innych przepisach granicami 18 lub 21 roku życia. Są też tacy, którzy twierdzą, że jeśli nie określimy dość precyzyjnie tej granicy wówczas nawet 70-latek może uznać się za podmiot tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#PosełAndrzejFaracik">Pragnę zwrócić uwagę, iż w sugestiach opracowanych przez Klub Poselski SD do projektu ustawy proponowano, aby w art. 34 z definicji młodzieży wykreślić słowa „nie uzyskali pełnej samodzielności socjalno-bytowej”. Jest to określenie demobilizujące.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#PosełJerzySzmajdziński">O ile sobie przypominam uznaliśmy, iż należy te słowa skreślić i skorzystać z definicji węgierskiej, gdzie nie operuje się tego rodzaju sformułowaniem.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#PosełJerzySzmajdziński">Poseł Władysław Jonkisz (PZPR) :</u>
          <u xml:id="u-187.2" who="#PosełJerzySzmajdziński">Zwracamy się z prośbą do zespołu redakcyjnego, który stoi przed trudnym zadaniem, aby wnikliwie rozpatrzył zgłoszone poprawki oraz propozycje zmian. Zwracam się również w imieniu komisji do ministra A. Kwaśniewskiego o aktywny udział przedstawicieli rządu w tych pracach, abyśmy mogli przedstawić na plenarnym posiedzeniu Sejmu projekt ustawy w dojrzałej formie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>