text_structure.xml 107 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Początek posiedzenia o godz. 10 min. 5.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#RomanZambrowski">Otwieram posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#RomanZambrowski">Powołuję na sekretarzy posłów Stefana Bancerya i Jana Witoszkę. Protokół i listę mówców prowadzi poseł Witoszka.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#RomanZambrowski">Proszę Posłów Sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#RomanZambrowski">Protokóły 70, 71 i 72 posiedzeń Sejmu uważam za przyjęte, gdyż nie wniesiono przeciw nim zarzutów.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#RomanZambrowski">Z żalem stwierdzam, że w dniu 28 grudnia br. zmarł poseł na Sejm Ustawodawczy Antoni Galiński.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#komentarz">(Wszyscy wstają.)</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#RomanZambrowski">Urodził się on w 1888 r. w Kielcach. Był członkiem PPS-Lewicy, za co w 1906 r. został po raz pierwszy aresztowany. W 1909 r. został aresztowany po raz drugi i zesłany na wieczne osiedlenie na Syberii. Po ucieczce z zesłania wrócił do kraju, gdzie w 1918 r. wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. W 1929 r. został za działalność komunistyczną znów aresztowany i skazany na 8 lat więzienia.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#RomanZambrowski">Po wyzwoleniu był członkiem komitetu wojewódzkiego PPR, potem PZPR i wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#RomanZambrowski">Proponuję, by Izba uczciła pamięć zmarłego posła Antoniego Galińskiego chwilą ciszy.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#komentarz">(Chwila ciszy.)</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#RomanZambrowski">Uważam, że Sejm Ustawodawczy stwierdził wygaśnięcie mandatu posła Antoniego Galińskiego, uzyskanego w okręgu wyborczym ni 39 — Bolesławiec — z powodu śmierci.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#RomanZambrowski">Usprawiedliwiają nieobecność na posiedzeniach Sejmu następujący posłowie: Barcikowski Wacław, Chwaliński Piotr, Koral Tadeusz Kowalik Władysław, Kwiatkowski Stanisław, Morawski Jerzy, Olchowicz Aleksander, Pietrusiński Józef, Szwalbe Stanisław, Zduńczyk Włodzimierz.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#RomanZambrowski">Udzieliłem urlopu posłowi Gackiemu Henrykowi na okres tygodnia., Proszą Wysoką Izbę o udzielenie urlopu następujący posłowie: Bień Józef od dnia 1 stycznia do dnia 20 stycznia 1950 r. z powodu choroby, Cabała Franciszek od dnia 30 grudnia 1949 r. do dnia 30 stycznia 1950 r. z powodu choroby. Okulicki Wincenty na okres dwóch tygodni, Przytula Józef na dwa miesiące, Trzebiński Henryk — do dnia 15 stycznia 1950 r. z powodu choroby.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#RomanZambrowski">Czy Wysoka Izba zgadza się na udzielenie wymienionych urlopów? Sprzeciwu nie słyszę, Uważam, że Izba zgodziła się na ich udzielenie.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#RomanZambrowski">Wpłynął wniosek posła Aleksandra Zawadzkiego i towarzyszy z projektem ustawy o Społecznej Inspekcji Pracy.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#RomanZambrowski">Wniosek ten zgodnie z art. 25 regulaminu Sejmu Ustawodawczego podlega trzem czytaniom.</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#RomanZambrowski">Proponuję na podstawie art. 17 ust. 2 regulaminu Sejmu Ustawodawczego, aby Wysoka Izba uchwaliła zmianę dzisiejszego porządku dziennego uzupełniając go jeszcze jednym punktem, z kolei 8, o brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#RomanZambrowski">„8. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o Społecznej Inspekcji Pracy, zamieszczonego we wniosku posła Aleksandra Zawadzkiego i towarzyszy (druk nr 615)”.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#RomanZambrowski">W ten sposób punkt 8 doręczonego porządku dziennego otrzymałby kolejny nr 9, a numeracja następnych punktów uległaby przesunięciu o jeden.</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#RomanZambrowski">Nie ma sprzeciwu. Uważam, że Izba godzi się na tę propozycję.</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#RomanZambrowski">Ponieważ druki do dzisiejszego porządku dziennego mogły być doręczone Obywatelom Posłom dopiero w dniu dzisiejszym, proponuję, aby Wysoka Izba — na podstawie art. 50 pkt. 3 i 4 regulaminu Sejmu Ustawodawczego — uchwaliła skrócenie postępowania formalnego, a mianowicie chodzi o przystąpienie do rozprawy niezwłocznie po rozdaniu druku sprawozdania komisji i odbycie pierwszego czytania niezwłocznie po rozdaniu druku projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#RomanZambrowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Izba zgodziła się na moją propozycję. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 1 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy skarbowej z preliminarzem budżetowym na 1950 r.</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie w tej sprawie zabrać głos? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu.</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 2 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o prowizorium budżetowym na okres od 1 stycznia do 31 marca 1950 r. (druk nr 616).</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu.</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 3 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym (druk nr 617).</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Obrony Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 4 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o obywatelskich komisjach podatkowych i lustratorach społecznych (druk nr 618).</u>
          <u xml:id="u-2.32" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.33" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Finansowo-Skarbowej.</u>
          <u xml:id="u-2.34" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 5 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie dekretu z dnia 5 września 1947 r. o organizacji i zakresie działania władz administracji morskiej (druk nr 619).</u>
          <u xml:id="u-2.35" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.36" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Morskiej i Handlu Zagranicznego.</u>
          <u xml:id="u-2.37" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 6 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego osób narodowości niemieckiej (druk nr 620).</u>
          <u xml:id="u-2.38" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawię? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.39" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Prawniczej i Regulaminowej.</u>
          <u xml:id="u-2.40" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 7 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych przepisów dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939–1945 (druk nr 621).</u>
          <u xml:id="u-2.41" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.42" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Administracji Rządowej i Samorządowej.</u>
          <u xml:id="u-2.43" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 8 porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o Społecznej Inspekcji Pracy, zamieszczonego we wniosku posła Aleksandra Zawadzkiego i towarzyszy (druk nr 615).</u>
          <u xml:id="u-2.44" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda.</u>
          <u xml:id="u-2.45" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy odsyłam do Komisji Pracy i Opieki Społecznej.</u>
          <u xml:id="u-2.46" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 9 porządku dziennego: Wybór uzupełniający sekretarzy Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.47" who="#RomanZambrowski">Klub poselski Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej nadesłał pismo zawiadamiające o zwolnieniu stanowisk sekretarzy Sejmu przez posłów Feliksa Baranowskiego i Stefana Bancerza i o wyznaczeniu zamiast nich kandydatur posłów Włodzimierza Reczka i Heleny Jaworskiej na to stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-2.48" who="#RomanZambrowski">Klub poselski Stronnictwa Demokratycznego nadesłał pismo, zawiadamiające o zwolnieniu stanowiska sekretarza Sejmu przez posła Lesława Wysockiego i o wyznaczeniu zamiast niego kandydatury posła Karola Strzałkowskiego na to stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-2.49" who="#RomanZambrowski">Klub poselski Stronnictwa Pracy nadesłał pismo zawiadamiające o zwolnieniu stanowiska sekretarza Sejmu przez posła Henryka Trzebińskiego i o wyznaczeniu zamiast niego kandydatury posła Stanisława Małolepszego na to stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-2.50" who="#RomanZambrowski">Kto pragnie zabrać głos w tej sprawie? Nikt głosu nie żąda. Czy są jakie inne kandydatury? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-2.51" who="#RomanZambrowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Izba wybrała posłów Włodzimierza Reczka, Helenę Jaworską, Karola Strzałkowskiego i Stanisława Małolepszego na sekretarzy Sejmu. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.52" who="#RomanZambrowski">Wybór sekretarzy Sejmu został dokonany.</u>
          <u xml:id="u-2.53" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 10 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji konwencji, dotyczącej Światowej Organizacji Meteorologicznej, podpisanej w Waszyngtonie dnia 11 października 1947 r. (druki nr 579 i 608).</u>
          <u xml:id="u-2.54" who="#RomanZambrowski">Udzielam głosu sprawozdawcy posłowi Kubickiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#AleksanderKubicki">Konwencja, którą Obywatele Posłowie mają przed sobą, zawiera 35 artykułów, które tłumaczą sens i działanie konwencji. Dwa załączniki dają wykaz państw oraz grup terytorialnych, które podpisały konwencję w dniu 22 września 1947 r. w Waszyngtonie. Wśród tych państw znajduje się i Polska.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#AleksanderKubicki">Wobec tego też Komisja Spraw Zagranicznych przedkłada Sejmowi konwencję do ratyfikowania.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#AleksanderKubicki">Międzynarodowa Organizacja Meteorologiczna powstała w 1873 r. Celem jej było ujednostajnienie metod obserwacji meteorologicznych i sposobu jednolitego publikowania danych obserwacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#AleksanderKubicki">Zjawiska fizyczne zachodzące w atmosferze odbywają się w niej na dużej przestrzeni. Często przyczyna zjawiska leży w odległości dziesiątków tysięcy km od miejsca, gdzie zachodzi samo zjawisko. Wynika stąd konieczność organizowania licznych stacji meteorologicznych na terenie całej powierzchni kuli ziemskiej, na których stany atmosfery byłyby stale i systematycznie obserwowane.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#AleksanderKubicki">W związku z tym na stacjach meteorologicznych stosuje się przyrządy prostsze, upraszcza się też metody badania, za to kładzie się duży nacisk na jednorodność i porównywalność obserwacji, a to można osiągnąć tylko przez ujednolicenie metod badania atmosfery (jednolitość przyrządów, sposobów obliczeń itp.) i to nie tylko na terenie poszczególnych krajów, ale na całym świecie w ogóle.</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#AleksanderKubicki">Jasnym jest więc, że powstanie Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej było nieodzowną koniecznością, która ujawniła się już w zaraniu rozwoju meteorologii. Wkrótce zorganizowane zostały trzy jej zasadnicze organy, a mianowicie: 1) konferencje dyrektorów służb meteorologicznych. 2) Międzynarodowy Komitet Meteorologiczny i 3) różne komisje specjalne, jak klimatologiczne, meteorologii morskiej, promieniowania słonecznego itp.</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#AleksanderKubicki">Celem umożliwienia owocniejszej współpracy i przedyskutowania aktualnych problemów, interesujących służby meteorologiczne poszczególnych części świata, utworzono Regionalne Asocjacje Meteorologiczne, zbierające się w stosunkowo krótkich odstępach czasu (1–2 lata). Asocjacja opatrzona nr VI obejmuje całą Europę.</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#AleksanderKubicki">Służba meteorologiczna w Polsce należy do Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej od 1919 r., tj. od czasu powstania Państwowego Instytutu Meteorologicznego. Udział w niej wyraża się w braniu udziału w posiedzeniach komisyj, konferencjach dyrektorów, w imprezach naukowych Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej, jak międzynarodowe dni aerologiczne, międzynarodowy rok polarny 1932/33, kiedy to Polska zorganizowała własną wyprawę polarną na Wyspy Niedźwiedzie, urządzenie w Warszawie w 1935 r. wszechświatowego zjazdu Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej, w którym brało udział kilkuset meteorologów z przeszło 40 państw.</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#AleksanderKubicki">Po skończeniu działań wojennych udział nowopowstałego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego, który zajął miejsce dawnego Państwowego Instytutu Meteorologicznego, w pracach Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej został wznowiony.</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#AleksanderKubicki">Polska bierze udział w t. zw. międzynarodowych dniach meteorologicznych, dokonywując w ustalonych międzynarodowym planem terminach pomiarów górnych warstw atmosfery, poza tym 5 pracowników naukowych Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego jest członkami różnych komisji specjalnych Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej.</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#AleksanderKubicki">Oficjalna państwowa służba meteorologiczna polska została powołana do życia w 1919 r. Utworzony został Państwowy Instytut Meteorologiczny (PIM) w resorcie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych. W resorcie tym były PIM pozostał do 1930 r. W 1930 r. PIM został wyłączony z Ministerstwa Rolnictwa i podporządkowany Ministrowi Komunikacji.</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#AleksanderKubicki">Po ukończeniu działań wojennych drugiej wojny światowej dekretem Prezydenta odrodzonej Rzeczypospolitej z dnia 5 lutego 1946 r. (Dz. Ust. R. P. nr 6, poz. 55) powołany został do życia Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny i podporządkowany podobnie jak przed wojną Ministrowi Komunikacji.</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#AleksanderKubicki">Nowoutworzony PIHM znalazł się w znacznie gorszej sytuacji niż przedwojenny PIM w okresie swego powstania, albowiem:</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#AleksanderKubicki">1) objął zakres działań, które przed wojną spełniały 3 instytucje, a mianowicie: PIM, Biuro Hydrograficzne Ministerstwa Komunikacji i Główna Wojskowa Stacja Meteorologiczna,</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#AleksanderKubicki">2) objął służbę na terenie kraju, w którym wskutek działań wojennych sieć meteorologiczna była prawie zupełnie zdewastowana.</u>
          <u xml:id="u-3.15" who="#AleksanderKubicki">Toteż pierwszym i najważniejszym zadaniem PIHM była odbudowa sieci meteorologicznej r zorganizowanie regularnej służby synoptyczno-meteorologicznej. Działalność ściśle naukową trzeba było zostawić na później.</u>
          <u xml:id="u-3.16" who="#AleksanderKubicki">Rezultaty są następujące: Do dnia 1 stycznia 1946 r. było stacji rzędów wyższych 74, a stacji opadowych 124. W dniach 1 stycznia 1947 r., 1948 r. i 1949 r. liczby stacji rzędów wyższych i opadowych wynosiły: 90 i 431, 152 i 630, 220 i 985.</u>
          <u xml:id="u-3.17" who="#AleksanderKubicki">W liczbie stacyj meteorologicznych wyższego rzędu znajduje się około 60 stacyj służby synoptyczno-meteorologicznej o stałej 3–4 osobowej obsłudze, dokonującej obserwacji co 3 godziny przez całą dobę.</u>
          <u xml:id="u-3.18" who="#AleksanderKubicki">W planie 6-letnim PIHM zamierza podnieść ilość, stacyj rzędów wyższych do 430, a ilość stacyj opadowych do 2.100.</u>
          <u xml:id="u-3.19" who="#AleksanderKubicki">Po pokonaniu wielu trudności została zorganizowana służba synoptyczno-meteorologiczna (służba pogody). Dnia 18 marca 1946 r. została nadana pierwsza prognoza, opracowana przez PIHM.</u>
          <u xml:id="u-3.20" who="#AleksanderKubicki">Z dniem 1 września 1947 r. polska służba synoptyczna przeszła na system całodobowy, przez co umożliwione zostało sporządzenie 4 map pogody każdodziennie.</u>
          <u xml:id="u-3.21" who="#AleksanderKubicki">Z dniem 1 maja 1948 r. Polskie Linie Lotnicze „LOT” przekazały PIHM ochronę meteorologiczną lotnictwa, co jeszcze bardziej zwiększyło zakres pracy usługowej instytutu.</u>
          <u xml:id="u-3.22" who="#AleksanderKubicki">Stosunkowo wiele dokonał też PIHM w zakresie służby aerologicznej. Urządzono na Bielanach małe obserwatorium aerologiczne i rozpoczęto systematyczne codzienne sondowanie atmosfery przy pomocy radiosond. Dnia 14 października 1947 r. poszła w górę pierwsza radiosonda PIHM, wyprzedzając pierwsze powojenne radiosondy w niektórych innych państwach.</u>
          <u xml:id="u-3.23" who="#AleksanderKubicki">Zorganizowano 10 stacyj, na których codziennie dokonuje się pomiarów wiatrów w górnych warstwach atmosfery dla celów lotniczych.</u>
          <u xml:id="u-3.24" who="#AleksanderKubicki">Ponieważ dawne obserwatorium areologiczne w Jabłonnie zostało wskutek działań wojennych zburzone, PIHM przystąpił do zbudowania na tymże miejscu nowoczesnego obserwatorium aerologicznego, wyposażonego we wszelkie potrzebne instrumenty i pomoce naukowe.</u>
          <u xml:id="u-3.25" who="#AleksanderKubicki">O ile chodzi o prace naukowe, dokonywane w PIHM, to przede wszystkim są to prace klimatologiczne. Doceniając wagę klimatu, jako niezbędnej podstawy do planowania, PIHM podjął inicjatywę systematycznego opracowania klimatu Polski. Opracowany jest rozkład temperatury średniej, w opracowaniu jest 13 map opadów w skali 1:100.000 tak potrzebnych w wielu dziedzinach gospodarstwa krajowego.</u>
          <u xml:id="u-3.26" who="#AleksanderKubicki">Polska, podobnie jak każde inne państwo, posiada swą służbę meteorologiczną dla zabezpieczenia potrzeb różnych dziedzin życia praktycznego i gospodarczego, a zatem winna należeć do Światowej Organizacji Meteorologicznej, inaczej bowiem służba ta nie mogłaby spełniać należycie swego zadania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos? Nikt głosu nie żąda. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem zreferowanego projektu ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy został w drugim czytaniu uchwalony.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#RomanZambrowski">Ponieważ w drugim czytaniu Sejm przyjął projekt ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, proponuję przystąpienie do trzeciego czytania. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy o ratyfikacji konwencji, dotyczącej Światowej Organizacji Meteorologicznej, podpisanej w Waszyngtonie dnia 11 października 1947 r.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos? Nikt. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem powyższego projektu ustawy, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#RomanZambrowski">Stwierdzam, że Sejm ustawę o ratyfikacji konwencji, dotyczącej Światowej Organizacji Meteorologicznej, podpisanej w Waszyngtonie dnia 11 października 1947 r., jednomyślnie uchwalił.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 11 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy w sprawie zmiany rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o zakładach leczniczych (druki nr 573 i 699).</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#RomanZambrowski">Głos ma poseł Dura.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#LucjuszDura">Wysoka Izbo! Projekt ustawy w sprawie zmiany rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 1928 r. o zakładach leczniczych dotyczy zmiany art. 40 tego rozporządzenia. Pierwszy ustęp omawianego artykułu głosi: „Zwłoki osób, które zmarły w szpitalach publicznych, należy z reguły poddawać sekcji w 24 godziny po niewątpliwym stwierdzeniu śmierci przez lekarza szpitalnego”.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#LucjuszDura">Postęp wiedzy lekarskiej jest ściśle związany z możliwością badania zmian chorobowych w organizmie ludzkim i to możliwie w czasie, gdy tkanki ludzkie nie uległy jeszcze przeobrażeniom i zmianom po śmierci. Toteż słusznie projekt ustawy w interesie nauki skraca czas wyczekiwania do 12 godzin, rozszerzając wspomniany przepis o dokonaniu sekcji i na kliniki.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#LucjuszDura">W społeczeństwie naszym jest dość rozpowszechnione błędne mniemanie o rzekomo zdarzających się wypadkach śmierci pozornej.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#LucjuszDura">Czy problem śmierci pozornej istnieje? Współczesna wiedza lekarska nie zna tego problemu. Medycyna zna natomiast metody niewątpliwego ustalenia śmierci i to natychmiast po zgonie.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#LucjuszDura">Zrozumiałą przeto rzeczą jest, że to, co stanowi hamulec w postępie wiedzy lekarskiej, to, co ogranicza możliwości badań naukowych, a przez to samo utrudnia poszukiwanie pomocy w niesieniu ratunku żywym, winno być zmienione i usunięte. Projekt ustawy usuwa ten, swego rodzaju, anachronizm.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#LucjuszDura">Zdobycze nauki radzieckiej w zakresie lecznictwa drogą przeszczepiania tkanek otwarły przed medycyną nowe, niemal nieograniczone możliwości. Nazwisko Włodzimierza Fiłatowa, znakomitego radzieckiego uczonego, specjalisty chorób ocznych, laureata nagrody stalinowskiej, jest znane powszechnie nie tylko w świecie lekarskim. Uczony ten, dzięki śmiałemu zapoczątkowaniu metody przeszczepiania rogówki tysiącom niewidomych przywrócił wzrok. Czy trzeba podkreślać wielką doniosłość tego odkrycia? Czy nie wystarcza radość ślepców, którym wzrok został przywrócony?</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#LucjuszDura">Początkowo prof. Fiłatow przeszczepiał rogówki pobrane z oczu ludzi operowanych z różnych przyczyn. Operacje tego typu jednak są rzadkie. Toteż Fiłatow powziął śmiałą myśl przeszczepienia rogówki z oka zmarłego. Nie od razu metoda ta dała pozytywne wyniki. Dopiero po wielu doświadczeniach i badaniach prof. Fiłatow stworzył metodę niezawodną. Rogówka pobrana ze zwłok świeżo zmarłych osób, przechowywana w chłodzie, później przeszczepiona ślepcowi, daje w specjalnych warunkach niezawodne wyniki.</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#LucjuszDura">Dociekania swoje radziecki uczony rozszerza i na inne tkanki. I oto rezultaty metody Fiłatowa wydają dobre wyniki w szeregu schorzeń. Fiłatow ustalił metodę leczenia tkankowego — badania jego prowadzone w specjalnym instytucie w Odessie przynoszą ulgę cierpiącej ludności, przywracając wzrok ślepcom i zdolność do pracy tysiącom ludzi. Wyniki prac Fiłatowa, wielkiego radzieckiego uzdrowiciela, wskazują na to, że tkanki ludzkie mogą być przeszczepiane ze zwłok osobom żyjącym, jeśli są pobrane możliwie w krótkim czasie po śmierci.</u>
          <u xml:id="u-5.8" who="#LucjuszDura">Wedle informacji departamentu medycyny społecznej mamy w Polsce około 200.000 ślepców. Z tej wielkiej ilości ludzi, którzy nie znają radości życia, około 20% może być radość przywrócona przez zastosowanie metody Fiłatowa przeszczepienia rogówki.</u>
          <u xml:id="u-5.9" who="#LucjuszDura">Toteż ust. 2 projektu ustawy mówi: „W przypadkach, gdy wymagają tego poważne względy naukowe, bądź gdy zachodzi potrzeba pobrania ze zwłok tkanek dla celów leczniczych, właściwy ordynator może zarządzić dokonanie sekcji przed upływem 12 godzin od chwili stwierdzenia śmierci. W takich przypadkach śmierć powinna być stwierdzona komisyjnie przez lekarza dyżurnego i dwóch powołanych przez niego lekarzy po zastosowaniu prób nakazanych przez wiedzę lekarską”.</u>
          <u xml:id="u-5.10" who="#LucjuszDura">Komisja Zdrowia, w imieniu której mam zaszczyt referować przed Wysoką Izbą wspomnianą ustawę, uważa, że zmiana rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 1928 r. o zakładach leczniczych wprowadza medycynę w Polsce na nowe drogi, ułatwiając postęp wiedzy lekarskiej dla użytku i zdrowia mas ludowych w Polsce. Wnoszę więc w imieniu komisji, aby Wysoka Izba raczyła uchwalić ustawę, przedstawioną przez Rząd, w brzmieniu, podanym w druku nr 609.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#RomanZambrowski">Do głosu nikt nie jest zapisany. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem zreferowanego projektu ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy został w drugim czytaniu uchwalony.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#RomanZambrowski">Ponieważ w drugim czytaniu Sejm przyjął projekt ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, proponuję przystąpienie do trzeciego czytania. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy w sprawie zmiany rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o zakładach leczniczych.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos? Nikt. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem omawianego projektu ustawy, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#RomanZambrowski">Stwierdzam, że Sejm ustawę w sprawie zmiany rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o zakładach leczniczych jednomyślnie uchwalił.</u>
          <u xml:id="u-6.8" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 12 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Oświaty i Nauki o rządowym projekcie ustawy o etatach państwowych w szkołach wyższych niepaństwowych (druki nr 591 i 610).</u>
          <u xml:id="u-6.9" who="#RomanZambrowski">Udzielam głosu sprawozdawcy posłowi Strzałkowskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#KarolStrzałkowski">Wysoka Izbo! Projekt ustawy, który mam zaszczyt referować, dotyczy szkół wyższych niepaństwowych. Szkół takich mamy w chwili obecnej 9, w tym 3 szkoły akademickie (Akademie Handlowe w Poznaniu i Krakowie i Katolicki Uniwersytet Lubelski) i 6 szkół wyższych zawodowych (Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Krakowie,</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#KarolStrzałkowski">Wyższa Szkoła Handlowa we Wrocławiu, Wyższa Szkoła Administracyjno-Handlowa w Częstochowie i politechniki wieczorowe w Gdańsku, Wrocławiu i w Warszawie.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#KarolStrzałkowski">Szkoły te liczyły w dniu 28 lutego b. r. ponad 12.500 studentów, uwzględniając zaś napływ nowych słuchaczy w bieżącym roku szkolnym należy przyjąć, że w niepaństwowych szkołach wyższych studiuje w chwili obecnej z górą 18.000 młodzieży, czyli więcej niż 1/6 studentów szkół wyższych.</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#KarolStrzałkowski">Ponieważ budżet szkół wyższych niepaństwowych opiera się w bardzo dużej mierze na opłatach studenckich, studenci tych szkół rekrutują się przeważnie ze sfer zamożniejszych, mogących sobie pozwolić na opłatę czesnego w wysokości przeciętnej 2.000 złotych miesięcznie, czy wpisowego od 1.500 do 2.000 zł. Ministerstwo Oświaty dąży do zmiany struktury społecznej młodzieży studiującej w tych szkołach przez wprowadzenie do nich niezamożnej młodzieży pochodzenia robotniczo-chłopskiego. W tym celu zamierza Ministerstwo zwiększyć dotychczasowe subwencje państwowe, dawane tym szkołom (od 4 do 20 milionów zł) przez przyznanie im jeszcze etatów państwowych zarówno nauczycielskich (profesorów, zastępców profesorów, docentów etatowych, pomocniczych sił naukowych, nauczycieli przedmiotów pomocniczych) jak i etatów pracowników pomocniczych naukowo-technicznych, pracowników bibliotek czy też pracowników administracyjnych.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#KarolStrzałkowski">W zamian jednak za tę dodatkową pomoc będzie Ministerstwo żądało od szkół prywatnych wydatnych ulg dla młodzieży niezamożni. W ten sposób będą stworzone warunki do realizacji dezyderatów Polski ludowej, która pragnie upaństwowić całe szkolnictwo prywatne.</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#KarolStrzałkowski">Nadmienić nalepy, że Państwo nasze krocząc konsekwentnie po linii upaństwowienia, szkół wyższych, upaństwowiło w roku bieżącym Szkołę Główną Handlowa w Warszawie z oddziałem w Łodzi przekształcając ją jednocześnie na Szkołę Główna Planowania i Statystyki. oraz wyższe Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych w Katowicach, przekształcone na Wyższą Szkołę Administracji Gospodarczej, zaś z dniem 1 stycznia 1959 r. nastąpi upaństwowienie Akademii Handlowej w Szczecinie.</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#KarolStrzałkowski">Referowany przeze mnie projekt ustawy przewiduje, że do obsadzania etatów państwowych. utworzonych w szkołach wyższych niepaństwowych stosują się przepisy dekretu z dnia 28 października 1947 r. o organizacji nauki i szkolnictwa wyższego z wyjątkami wskazanymi w art. 4 projektu ustawy, a dotyczącymi mianowania na etaty państwowe profesorów zajmujących już katedry w szkołach niepaństwowych. Przepisy o stosunku służbowym, uposażeniu i zaopatrzeniu emerytalnym pracowników państwowych będą również stosowane do pracowników, powołanych w charakterze pracowników państwowych na etaty państwowe w szkołach wyższych niepaństwowych.</u>
          <u xml:id="u-7.7" who="#KarolStrzałkowski">Jeżeli chodzi, o przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym, to będą one stosowane również do wspomnianych pracowników z tym zastrzeżeniem, ze jeśli z powodu małego personelu nie będzie możliwe utworzenie komisji dyscyplinarnej dla pracowników mianowanych na etaty państwowe, utworzone w szkołach niepaństwowych, Minister Oświaty przekaże orzekanie komisji dyscyplinarnej przy jednej z wyższych szkół państwowych.</u>
          <u xml:id="u-7.8" who="#KarolStrzałkowski">Komisja Oświatowa rozpatrzyła w dniu wczorajszym projekt ustawy wprowadzając dwie drobne poprawki:</u>
          <u xml:id="u-7.9" who="#KarolStrzałkowski">W art. 2 wprowadzono wskazanie na przewidzianą w art. 4 ustawy odmienność postępowania przy obsadzie etatów państwowych przez profesorów już pracujących w szkołach niepaństwowych, zaś w art. 3 wprowadzono poszerzenie danych Ministrowi możliwości przez skreślenie słowa „akademickich”.</u>
          <u xml:id="u-7.10" who="#KarolStrzałkowski">W imieniu Komisji Oświaty i Nauki proszę Wysoką Izbę o przyjęcie projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#RomanZambrowski">Nikt do głosu się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem zreferowanego projektu ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy został w drugim czytaniu uchwalony.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#RomanZambrowski">Ponieważ w drugim czytaniu Sejm przyjął projekt ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, proponuję przystąpienie do trzeciego czytania. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy o etatach państwowych w szkołach wyższych niepaństwowych.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos? Nikt. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem omawianego projektu ustawy, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#RomanZambrowski">Stwierdzam, że Sejm ustawę o etatach państwowych w szkołach wyższych niepaństwowych jednomyślnie uchwalił.</u>
          <u xml:id="u-8.8" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktu 13 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisyj Prawniczej i Regulaminowej oraz Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu (druki nr 602 i 611).</u>
          <u xml:id="u-8.9" who="#RomanZambrowski">Udzielam głosu sprawozdawcy posłowi Zajączkowskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ZdzisławZajączkowski">Wysoka Izbo! W imieniu Komisyj Prawniczej i Regulaminowej oraz Zdrowia mam zaszczyt przedłożyć projekt ustawy o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#ZdzisławZajączkowski">W okresie powojennym po raz drugi zmieniamy ustawę, dotyczącą zagadnień kultury fizycznej. Powstały w 1946 r. Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego; wzorowany na przedwojennej strukturze, mimo wprowadzenia Państwowej Rady Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, nie spełnił swych zadań.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#ZdzisławZajączkowski">Sport polski, nadążając za szybko następującymi zmianami politycznymi i społecznymi, nie mógł być objęty skutecznie przez Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego, który właściwie miał patronować sportowi, a nie kierować nim. Powstanie Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego było wynikiem żywiołowego odradzania się sportu, ale w formach mieszczańskich. W tym czasie sport organizacji młodzieżowych usiłował skrystalizować nowe formy i nadać im nową treść. Znaczna jednak większość organizacji sportowych, zamknięta w starych formach, zdawała się nie dostrzegać przemian zachodzących w Polsce. Zdarzało się, że organizacje sportowe stawały się schronieniem reakcji, wypieranej z ważniejszych odcinków życia społecznego.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#ZdzisławZajączkowski">Nową drogę dla wychowania fizycznego i sportu zaczął wykuwać powstający sport związków zawodowych. Włączenie przez związki zawodowe do swych zadań zagadnienia wychowania fizycznego i sportu stworzyło wielkie możliwości dla sportu, powiązało go ściśle z ruchem zawodowym, stworzyło klasie robotniczej szeroki dostęp do klubów sportowych. Sport przestał być elitarnym, zaczęła się realizacja powszechnego wychowania fizycznego.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#ZdzisławZajączkowski">Ustawa z dnia 25 lutego 1948 r. o powszechnym obowiązku przysposobienia zawodowego, wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego młodzieży oraz organizacji spraw kultury fizycznej i sportu była dalszym krokiem na drodze rozwoju wychowania fizycznego, łączyła bowiem sport z całokształtem zagadnień ruchu młodzieżowego. Szybkie tempo naszego życia społecznego pozostawiło w krótkim czasie i tę ustawę daleko w tyle. Połączenie się organizacji młodzieżowych w Związek Młodzieży Polskiej, jak również wielki rozrost Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”, masowy ruch sportowy, sprawiły, że Naczelna Rada dla spraw młodzieży i kultury fizycznej nie mogła praktycznie wypełnić swych zadań i kierować wychowaniem fizycznym i sportem.</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#ZdzisławZajączkowski">Wzrastało jednocześnie zrozumienie zagadnień wychowania fizycznego i sportu. Niezwykle doniosłą była wypowiedź Prezydenta Rzeczypospolitej, stwierdzająca, że „należy bardziej niż dotychczas doceniać sprawę wychowania fizycznego młodzieży i ruchu sportowego”. Wkrótce po tym ukazuje się uchwała Biura Politycznego KC PZPR. Ogłoszenie tej uchwały stało się przełomowym momentem w rozwoju wychowania fizycznego. Głęboka analiza dotychczasowego stanu, wskazanie zadań, sposobów i środków realizacji otworzyło przed wychowaniem fizycznym i sportem nowe olbrzymie możliwości. Szczególnie ważnym jest określenie roli Związku Młodzieży Polskiej w akcji wychowania fizycznego. Odpowiednie ustawienie Związku Młodzieży Polskiej w tej akcji gwarantuje, iż sportowcy polscy nie będą oderwani od ogólnego społecznego i politycznego kierunku, w jakim zmierza Polska ludowa.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#ZdzisławZajączkowski">Zagadnienie wychowania fizycznego i sportu zostało postawione tą uchwałą na odpowiedniej płaszczyźnie. Wielce znamiennym jest, że właśnie kraje demokracji ludowej, wzorując się na Związku Radzieckim, tak wielką opieką otaczają wychowanie fizyczne i sport. Jest to wyrazem troski o człowieka.</u>
          <u xml:id="u-9.7" who="#ZdzisławZajączkowski">W państwach kapitalistycznych obserwujemy w sporcie szerzącą się demoralizację, wywołaną zawodowstwem, które stawiając sobie za cel korzyści finansowe, eksploatuje zawodników i goni za sensacją. W tym czasie Polska ludowa wyprowadza coraz większe masy ćwiczących na boisko i stadiony. Liczby startujących w biegach narodowych na przełaj i w marszach jesiennych są najlepszym przykładem stale rosnącej masowości wychowania fizycznego i sportu.</u>
          <u xml:id="u-9.8" who="#ZdzisławZajączkowski">W myśl projektu ustawy o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu powstaje przy Prezesie Rady Ministrów Główny Komitet Kultury Fizycznej. Komitet ten jest państwowym organem planowania, kierownictwa i kontroli całokształtu spraw kultury fizycznej i sportu. Tym samym kończy się wielotorowość na tym odcinku życia społecznego. Do zakresu działania Głównego Komitetu Kultury Fizycznej należą sprawy szkolenia kadr, ustalanie wytycznych w zakresie organizacji i programu wychowania fizycznego w szkołach i zakładach nauczania wszelkich typów oraz nadzór w porozumieniu z właściwymi ministrami nad realizacją tych wytycznych, następnie nadzór i zarząd nad naukowo-badawczymi instytucjami i szkołami wyższymi wychowania fizycznego. Tym samym Akademia Wychowania Fizycznego, jak i studia w zakresie wychowania fizycznego, przechodzą pod zarząd Głównego Komitetu Kultury Fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-9.9" who="#ZdzisławZajączkowski">Następnie do zadań Głównego Komitetu należą: sprawy produkcji i rozdziału sprzętu sportowego oraz sprawy sportowych inwestycji i urządzeń. Te dwa ostatnie zagadnienia doczekały się w tej ustawie swego rozwiązania. Brak planowej produkcji sprzętu sportowego, jak i niedostateczne inwestowanie urządzeń sportowych stwarzały zasadnicze trudności w realizacji powszechności wychowania fizycznego.</u>
          <u xml:id="u-9.10" who="#ZdzisławZajączkowski">Na czele Głównego Komitetu Kultury Fizycznej stoi przewodniczący, mianowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Ministrów, ponadto do Głównego Komitetu Kultury Fizycznej wchodzą: przedstawiciele najbardziej zainteresowanych Ministerstw, jak Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego, Oświaty i Zdrowia oraz przedstawiciele Związku Młodzieży Polskiej, Centralnej Rady Związków Zawodowych, Związku Samopomocy Chłopskiej, Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”, Związku Harcerstwa Polskiego, Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego i istniejących zrzeszeń sportowych. Ponadto do Komitetu zostaje powołanych przez Prezesa Rady Ministrów 9 pracowników nauki i wybitnych fachowców w dziedzinie kultury fizycznej i sportu.</u>
          <u xml:id="u-9.11" who="#ZdzisławZajączkowski">Ogólna liczba członków Komitetu wynosi 39. Na czele Komitetu stoi prezydium, w skład którego wchodzą: przewodniczący. 3 wiceprzewodniczących, sekretarze i członkowie.</u>
          <u xml:id="u-9.12" who="#ZdzisławZajączkowski">Analogiczni do Głównego Komitetu Kultury Fizycznej tworzy się wojewódzkie i powiatowe komitety kultury fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-9.13" who="#ZdzisławZajączkowski">Budżet Głównego Komitetu Kultury Fizycznej stanowi osobny dział w budżecie Prezydium Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-9.14" who="#ZdzisławZajączkowski">Statut, nadany przez Prezesa Rady Ministrów. określił uprawnienia prezydium Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i zakres działania wojewódzkich i powiatowych komitetów, kultury fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-9.15" who="#ZdzisławZajączkowski">Z poprawek, zaproponowanych przez połączone komisie, należy podkreślić powiększenie liczby przedstawicieli Ministra Obrony Narodowej z 2 do 3, co jest zrozumiałym jeżeli się uwzględni, jak wielką rolę spełnia Wojsko Polskie w powszechnym wychowaniu fizycznym.</u>
          <u xml:id="u-9.16" who="#ZdzisławZajączkowski">W art. 6 wprowadzono nowy ust. 3. określający stworzenie sekretariatu, w którego skład wchodzą przewodniczący i sekretarze.</u>
          <u xml:id="u-9.17" who="#ZdzisławZajączkowski">W imieniu Komisyj Prawniczej i Regulaminowej oraz Zdrowia proszę Wysoką Izbę o uchwalenie projektu ustawy o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu wraz z poprawkami zgłoszonymi przez komisje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#RomanZambrowski">Otwieram rozprawę.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#RomanZambrowski">Głos ma poseł Motyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#LucjanMotyka">Wysoka Izbo! Po raz drugi na tej sesji zagadnienie kultury fizycznej staje się przedmiotem uchwał Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#LucjanMotyka">Pierwsza uchwała zatwierdziła dekret rządowy, dotyczący przekształcenia Wojskowej Szkoły Akademickiej AWF na Bielanach na Akademię Wychowania Fizycznego im. gen. K. Świerczewskiego.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#LucjanMotyka">Przedłożony dzisiaj Wysokiej Izbie uchwalony przez Rząd projekt ustawy z poprawkami, wniesionymi przez Komisje Prawniczą i Regulaminową oraz Zdrowia, dotyczący powołania Komitetu Kultury Fizycznej, ma zasadnicze znaczenie dla dalszego rozwoju wychowania fizycznego i sportu w Polsce ludowej.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#LucjanMotyka">Sprawozdawca projektu ustawy poseł Zajączkowski wskazał na drogi rozwojowe sportu polskiego i przyczyny, które skłoniły Rząd do ujęcia kierownictwa dziedziny kultury fizycznej w formę Komitetu, organu państwowo-społecznego, w skład którego wchodzą wszystkie zainteresowane resorty i organizacje. Rada dla spraw młodzieży i kultury fizycznej powołana ustawą z dnia 25 lutego 1948 r. nie zapewnia organizacjom na obecnym etapie społecznym dostatecznego wpływu na kierunek rozwoju wychowania fizycznego i sportu. Rada ta powstała w określonych warunkach, przede wszystkim jako organ koordynujący pracę wychowawczo-ideową czterech istniejących odrębnych, organizacji młodzieżowych.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#LucjanMotyka">Powiązanie klubów sportowych bezpośrednio z tymi organizacjami spowodowało poddanie spraw kultury fizycznej pod nadzór rady dla spraw młodzieży. Dokonana w międzyczasie zmiana form organizacyjnych sportu polskiego zgodnie z potrzebami szerokich mas pracujących wiążąca zrzeszenia sportowe z masowymi organizacjami zawodowo-społecznymi, stawia przed nami konieczność dostosowania form prawnych do istniejących w praktyce potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#LucjanMotyka">Podejmowane przez Rząd i Wysoką Izbę uchwały świadczą o coraz bardziej rosnącej opiece Państwa nad kulturą fizyczną. Opieka ta wyraża się w zabezpieczeniu odpowiedniej pomocy w szkoleniu kadr i dostarczeniu środków materialnych, gwarantujących nie tylko szybkie usunięcie zniszczeń i zacofania okresu przedwojennego i czasów okupacji, ale także szeroki rozwój wychowania fizycznego i sportu, wielokrotnie przekraczający osiągnięcia przedwrześniowej Polski. Pomoc ta wynika z wielkiej wagi, jaką Państwo przywiązuje do kultury fizycznej jako ważnego czynnika w procesie wychowania nowego człowieka, świadomego twórcy nowego sprawiedliwego ustroju.</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#LucjanMotyka">Widomym wyrazem politycznego znaczenia wychowania fizycznego i sportu była uchwała Biura Politycznego KC PZPR. Uchwała ta z września br. po raz pierwszy w Polsce dała w sposób autorytatywny polityczną ocenę przeszłości i stanu obecnego i wskazała kierunek rozwoju kultury fizycznej i sportu zgodny z rozwojem całego Państwa, stawiając przed organizacjami i instytucjami, zajmującymi się wychowaniem fizycznym i sportem, konkretne zadanie.</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#LucjanMotyka">Okres trzech miesięcy, który dzieli nas od ogłoszenia uchwały Biura Politycznego, wykazał, że stała się ona potężnym czynnikiem ożywienia działalności organizacji i instytucji sportowych. Dziesiątki odpraw i narad sportowych działaczy, dziennikarzy sportowych, zwołanych dla omówienia uchwały Biura Politycznego KC PZPR, podniosło społeczną wagę kultury fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-11.8" who="#LucjanMotyka">Wysokie walory wychowawcze wychowania fizycznego i sportu, ich znaczenie dla zwiększenia obronności kraju, podniesienia zdrowotności narodu i zwiększenia wydajności pracy ocenione zostało nie tylko w Polsce ludowej, lecz we wszystkich krajach demokracji ludowej, a przede wszystkim w Związku Radzieckim, gdzie kultura fizyczna otoczona została należytą opieką.</u>
          <u xml:id="u-11.9" who="#LucjanMotyka">Ta opieka wynika z marksistowskiego stwierdzenia, że wychowanie fizyczne jest nieodłączną częścią ogólnego systemu wychowania człowieka. Marks pisał w 1866 r. w instrukcji dla delegatów Tymczasowej Centralnej Rady, że najbardziej uświadomiona część klasy robotniczej rozumie, iż przyszłość proletariackiej klasy, a tym samym ludzkości, uzależniona jest od wychowania dorastającego pokolenia i że na wychowanie składają się trzy elementy:</u>
          <u xml:id="u-11.10" who="#LucjanMotyka">1. wykształcenie umysłowe,</u>
          <u xml:id="u-11.11" who="#LucjanMotyka">2. wychowanie fizyczne,</u>
          <u xml:id="u-11.12" who="#LucjanMotyka">3. wyszkolenie techniczne, zapoznające z poszczególnymi procesami wytwórczymi.</u>
          <u xml:id="u-11.13" who="#LucjanMotyka">Podobne sformułowania w sprawie wychowania fizycznego powtarzają się kilkakrotnie w dziełach Marksa i Engelsa. Wielcy kontynuatorzy ich dzieła Lenin i Stalin, w szeregu konkretnych wypowiedzi i politycznych uchwał dawali wyraz wielkiej wadze kultury fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-11.14" who="#LucjanMotyka">Dotychczasowe nasze doświadczenia a przede wszystkim doświadczenia Związku Radzieckiego dają jasne dowody, że burżuazyjne twierdzenie o rzekomej apolityczności sportu i jego nadklasowym charakterze jest z gruntu niesłuszne i szkodliwe, że hasło „sport dla sportu” jest reakcyjne. My jasno i wyraźnie stawiamy, że to nie jest sprawą tylko jednej z form wypoczynku, rozrywki czy jednym z wąskich higieniczno-zdrowotnych zagadnień. Widzimy w kulturze fizycznej wielkie i bojowo wychowawcze, a więc polityczne cele. Daje nam ona nie tylko abstrakcyjna przyjemność, ale przysposabia do obronności kraju i wydajniejszej pracy. Burżuazja, deklamując o apolityczności sportu, wykorzystywała równocześnie te dziedzinę dla politycznych, sobie dogodnych, klasowych interesów.</u>
          <u xml:id="u-11.15" who="#LucjanMotyka">Nie będę sięgał do przedwojennych przykładów sanacyjnej Polski, gdzie organizacje „Strzelca” czy „Sokoła” miały zadanie odciągać uwagę od walki, jaką toczyła klasa robotnicza, miały wychowywać łamistrajków. Przytoczę współczesne fakty z burżuazyjnych krajów. Oto przewodniczący związku tenisowego w Anglii, lord Wiscont Tempelwood, mówiąc, że sprzeciwia się stanowczo wprowadzeniu polityki do sportu, atakuje jednocześnie tenisistów Związku Radzieckiego i krajów demokracji ludowej jako agentów komunistycznych, proponując zerwanie wszelkich stosunków sportowych. I cóż było powodem tego ataku? Oto fakt, że jeden z czołowych tenisistów europejskich, Węgier Asboth, oświadczył, że sportowcy węgierscy stoją ramię w ramię w obronie pokoju ze sportowcami Związku Radzieckiego.</u>
          <u xml:id="u-11.16" who="#LucjanMotyka">Drugim faktem, świadczącym o t. zw. „apolityczności” sportu burżuazyjnego, to machinacje agenta anglosaskiego w Niemczech Zachodnich, Schumachera, który rozbija robotnicze organizacje sportowe, dąży do politycznego podporządkowania sportu robotniczego Socjalistycznej Partii Niemiec i wykorzystania atrakcyjności sportu dla bałamucenia niemieckiej klasy robotniczej w Niemczech Zachodnich.</u>
          <u xml:id="u-11.17" who="#LucjanMotyka">Przywódcą i ideologiem sportu w Niemczech Zachodnich jest Karol Dimm, b. przewodniczący hitlerowskiego komitetu olimpijskiego, który w 1931 r., jeszcze przed przewrotem hitlerowskim, oświadczył: „Wojna — oto źródło wszelkiego sportu!” Anglosascy okupanci wykorzystują burżuazyjne organizacje sportowe w Niemczech Zachodnich do wychowania nowego, nacjonalistycznego mięsa armatniego.</u>
          <u xml:id="u-11.18" who="#LucjanMotyka">Mógłbym cytować dziesiątki przykładów, świadczących w sposób nieodparty, że burżuazja wykorzystuje sport dla politycznych imperialistycznych celów. Stąd wypływa szkodliwe, destrukcyjne oddziaływanie burżuazyjnego sportu na młodzież.</u>
          <u xml:id="u-11.19" who="#LucjanMotyka">Wyższość demokratycznych form organizacyjnych sportu najwyraźniej objawia się w osiągnięciach wychowania fizycznego i sportu w Polsce ludowej w bieżącym — 1949 r. W masowych imprezach sportowych, których wychowawcze znaczenie pogłębione zostało przez powiązanie tych imprez z politycznymi wydarzeniami, brały udział rekordowe ilości uczestników. wielokrotnie przewyższające cyfry uczestników w Polsce przedwrześniowej czy w pierwszych latach po wojnie. I tak w marszach jesiennych. w rocznicę bitwy pod Lenino uczestniczyło blisko 1 milion zawodników. W biegach narodowych — około pół miliona, w trójboju lekkoatletycznym — blisko ćwierć miliona zawodników. Podnieść należy wielkie znaczenie sztafet młodzieżowych, organizowanych przez ZMP, które objęły młodzież całego kraju.</u>
          <u xml:id="u-11.20" who="#LucjanMotyka">Biegi kolarskie „Trybuny Ludu” i „Rudego Prava” oraz bieg „Czytelnika” dookoła Polski były największymi kolarskim imprezami amatorskimi na świecie.</u>
          <u xml:id="u-11.21" who="#LucjanMotyka">Jeżeli porównamy cyfrę 37.000 uczestników biegów narodowych w 1938 r., będącą rekordem masowości w Polsce przedwrześniowej, z liczącymi setki tysięcy uczestników imprezami roku 1949 — to mamy wyraźny obraz przemian, jakie zaszły w sporcie polskim w Polsce ludowej.</u>
          <u xml:id="u-11.22" who="#LucjanMotyka">Do tych osiągnięć bieżącego roku dodać należy blisko 4.000 nowych instruktorów i przodowników wychowania fizycznego, przeszkolonych na kursach i w szkołach Głównego Urzędu Kultury Fizycznej. Należy podnieść rosnące umasowienie kół sportowych i ludowych zespołów sportowych i coraz większy udział w tych kołach i zespołach robotników i Chłopów. W ślad za wzrostem masowości podniesie się poziom wyczynów sportowych, rezultatem czego jest uzyskanie kilkudziesięciu nowych rekordów Polski zdobytych przeważnie przez młodzież.</u>
          <u xml:id="u-11.23" who="#LucjanMotyka">Te wszystkie niewątpliwe osiągnięcia nie mogą nam przesłonić obrazu istniejących jeszcze poważnych braków, których usunięcie możliwe jest tylko przy ofiarnej, ideowej współpracy organizacji społecznych młodzieży, nauczycieli i działaczy z Komitetem Kultury Fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-11.24" who="#LucjanMotyka">Z nowym rokiem wchodzimy w okres realizacji 6-letniego planu narodowego. Kultura fizyczna stanowi po raz pierwszy, jako całość, część składową tego planu. W planie 6-letnim zapewnione zostały poważne środki umożliwiające znaczny rozwój wychowania fizycznego i sportu.</u>
          <u xml:id="u-11.25" who="#LucjanMotyka">Jest naszym społecznym obowiązkiem te środki, stanowiące część narodowego dochodu, zużytkować w sposób najbardziej właściwy i celowy. Ta celowość może być osiągnięta tylko w ramach Komitetu Kultury Fizycznej, który umożliwia bieżącą koordynację działania i wspólne planowanie wszystkich zainteresowanych organizacji i instytucji.</u>
          <u xml:id="u-11.26" who="#LucjanMotyka">Konieczne jest wspólne i jednolite opracowanie planu inwestycji, wspólne opracowanie używania urządzeń sportowych, aby ich przepustowość była maksymalnie i planowo wykorzystana. Konieczne jest wspólne dla wszystkich zrzeszeń i związków sportowych szkolenie kadr instruktorów i działaczy, wspólne przepracowanie działalności sportowej i rozdzielnictwa sprzętu sportowego.</u>
          <u xml:id="u-11.27" who="#LucjanMotyka">Te zadania i obowiązki, które nakłada na nas plan 6-letni, spełni niewątpliwie całkowicie powołany na mocy obecnie uchwalanej przez Wysoką Izbę ustawy — Komitet Kultury Fizycznej. Komitet jako jedno z pierwszych zadań wprowadzi w życie odznakę sprawności fizycznej, która stanie się potężnym bodźcem w ożywieniu prac kół i zespołów. Wypełnienie norm potrzebnych dla zdobycia odznaki stanie się w praktyce treścią pracy tych dołowych ogniw organizacyjnych. Przed Komitetem stoi zadanie ustawienia na właściwym poziomie opieki nad kadrą wyczynowych zawodników, nad działaczami sportowymi.</u>
          <u xml:id="u-11.28" who="#LucjanMotyka">Potrzeby coraz bardziej masowego wychowania fizycznego i sportu wymagają szkolenia dalszych kadr instruktorskich. To szkolenie opierać się musi o naukowo opracowane programy, dostosowane do naszych obecnych potrzeb. Dla opracowania tych programów dla kursów, szkół średnich i akademickich wychowania fizycznego, dla naukowego przepracowania problematyki wychowania fizycznego i sportu w oparciu o własne i zagraniczne, a przede wszystkim radzieckie doświadczenia, powołana zostanie przy Komitecie na bazie Akademii Wychowania Fizycznego Rada Naukowa Kultury Fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-11.29" who="#LucjanMotyka">Komitet Kultury Fizycznej przepracować musi wiele dalszych problemów, jak opieka lekarska nad sportowcami, utrzymywanie właściwych kontaktów zagranicznych, zacieśniających przyjaźń między postępowymi narodami, zorganizowanie święta kultury fizycznej — ogólnopolskiej spartakiady itd.</u>
          <u xml:id="u-11.30" who="#LucjanMotyka">Zagadnienie najważniejsze to objęcie wychowaniem fizycznym najszerszych mas robotniczych i chłopskich. Umasowienie kultury fizycznej w Polsce ludowej jest bowiem wyrazem głębokiej troski o rozwój człowieka pracy. Realizacja szerokich zamierzeń rozwoju kultury fizycznej jest niemożliwa bez ideowej, szerokiej pracy organizacji społecznych, odpowiedzialnych za ich rozwój, a więc związków zawodowych i Związku Samopomocy Chłopskiej. Rola najważniejsza przypada tutaj Związkowi Młodzieży Polskiej, który stanowić musi aktyw, musi być inicjatorem ożywienia działalności sportowej. Niemożliwe byłoby zrealizowanie rozwoju kultury fizycznej bez ofiarnej, entuzjastycznej pracy działaczy sportowych, nauczycieli w szkołach, aktywistów i szerokich rzesz młodzieży i związkowców.</u>
          <u xml:id="u-11.31" who="#LucjanMotyka">Niektórzy działacze sportowi traktowali, wzrost państwowej opieki nad wychowaniem fizycznym i sportem jako ograniczenie ich inicjatywy w działaniu. Jest to pogląd z gruntu fałszywy. Tylko tam. gdzie gospodarzem kraju są masy pracujące, kultura fizyczna spełnia powszechne i ogólnopaństwowe a nie elitarne zadania. Tylko wtedy działacz sportowy staje się działaczem społecznym, wychowawcą nowego człowieka.</u>
          <u xml:id="u-11.32" who="#LucjanMotyka">Zadaniem Komitetu Kultury Fizycznej będzie połączenie w codziennej pracy opieki Państwa z żywą działalnością społecznych działaczy. Przyczyni się do tego w sposób zasadniczy poważne zwiększenie udziału organizacji społecznych w kierownictwie kultury fizycznej. Dlatego powzięcie uchwały o powołaniu Komitetu Kultury Fizycznej przez Wysoką Izbę mieć będzie przełomowe znaczenie dla rozwoju kultury fizycznej, dla zwiększenia sił budowniczych socjalistycznej Polski, dla zwiększenia sił obrońców pokoju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#RomanZambrowski">Głos ma posłanka Jaworska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#HelenaJaworska">Wysoka Izbo! Ustawa, której projekt mamy przed sobą, zasługuje na szczególną uwagę, dotyczy ona bowiem ważnego odcinka życia społecznego, jakim jest sport i wychowanie fizyczne, stanowi w jego rozwoju i przebudowie poważny krok naprzód.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#HelenaJaworska">Zagadnienie rozwoju kultury fizycznej w naszym kraju nabiera specjalnego znaczenia właśnie dziś, kiedy stoimy u progu nowego planu przebudowy Polski — 6-letniego planu budowy podstaw ustroju socjalistycznego.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#HelenaJaworska">Budowa podstaw socjalizmu — to szybki i planowy rozwój sił produkcyjnych, zwiększenie produkcji przemysłowej i rolnej; to wzmacnianie władzy klasy robotniczej w sojuszu z pracującym chłopstwem; to wypieranie elementów kapitalistycznych z naszego życia. Ale budowa podstaw socjalizmu to także wychowanie nowego człowieka takiego, który świadomie i ofiarnie budować będzie nowy, sprawiedliwy ustrój. A poważnym elementem procesu wychowania nowego człowieka jest właśnie wychowanie fizyczne i sport.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#HelenaJaworska">Ogłoszona we wrześniu r. b. uchwała Biura Politycznego KC PZPR tak formułuje znaczenie kultury fizycznej w rozwoju naszego kraju:</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#HelenaJaworska">„Polska zmierzająca do socjalizmu winna być krajem zdrowych i mocnych ludzi, radujących się życiem, którym wychowanie fizyczne i sport wyrobią siłę woli, opanowanie i odwagę wytrzymałość na trudy i umiejętność zespołowego życia i wysiłku, ludzi przygotowanych do pracy dla ludowej Ojczyzny i do obrony w razie potrzeby jej granic.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#HelenaJaworska">Powszechne wychowanie fizyczne i masowy sport w Polsce ludowej to pomnożenie sił budowniczych Polski socjalistycznej jeden ze środków wychowania w duchu międzynarodowej solidarności sił postępu, to jeden ze środków walki o trwały i demokratyczny pokój”. Dalecy jesteśmy od wąskiego traktowania znaczenia sportu i wychowania fizycznego. W naszym rozumieniu sport jest czymś więcej niż odpoczynkiem czy rozrywką. Jest czymś więcej niż jednym ze środków, zmierzających do podniesienia ogólnego stanu zdrowotności w kraju, choć i te jego zadania są pierwszorzędnej wagi.</u>
          <u xml:id="u-13.6" who="#HelenaJaworska">Traktujemy wychowanie fizyczne i sport jako nieodłączny czynnik ogólnego wychowania nowego człowieka, budowniczego Polski socjalistycznej i obrońcy pokoju. Traktujemy wychowanie fizyczne i sport jako zagadnienie ideowo-polityczne. I jako takie wymaga ono specjalnej troski ze strony ludowego Rządu, partii i organizacji społecznych.</u>
          <u xml:id="u-13.7" who="#HelenaJaworska">Dotychczasowy stan rzeczy w dziedzinie kultury fizycznej pozostawia jeszcze wiele do życzenia. Nie zdołaliśmy jeszcze w całości zatrzeć ponurych śladów wojny i okupacji hitlerowskiej. Nie zdołaliśmy również w całości otrząsnąć się ze smutnego spadku otrzymanego po burżuazyjnych rządach przedwrześniowych. Nie mamy w Polsce tradycji sportu masowego. Sport był w ustroju kapitalistycznym przywilejem klas posiadających. Mamy w Polsce złą tradycję rzekomej apolityczności sportu. Rzekomej — gdyż frazes apolityczności był przykrywką dla wrogiej masom pracującym roboty politycznej, służył odciąganiu uwagi młodzieży i mas pracujących od toczącej się w kraju ostrej i zaciętej walki klasowej.</u>
          <u xml:id="u-13.8" who="#HelenaJaworska">W ciągu 5 lat od chwili wyzwolenia zrobiliśmy wiele, by przełamać te złe tradycje. Władza ludowa, nowy ustrój otworzyły przed sportem polskim szerokie perspektywy rozwoju. Wkroczyliśmy zdecydowanie na drogę umasowienia kultury fizycznej. Świadczy o tym stały rozwój sportu związkowego, obejmującego coraz szerzej klasę robotniczą. Świadczy o tym rosnąca ilość ludowych zespołów sportowych na wsi, na terenie, który przed wojnę był niemal całkowicie pozbawiony możliwości korzystania z wychowania fizycznego. Świadczą o tym cyfry udziału młodzieży w masowych imprezach sportowych, takich jak biegi narodowe itp.</u>
          <u xml:id="u-13.9" who="#HelenaJaworska">Równocześnie z umasowieniem sportu i wychowania fizycznego postępuje naprzód nasycanie go nową treścią ideowo-polityczną, rośnie stale znaczenie sportu jako czynnika w wychowaniu ideologicznym. Przykładem wiązania sprawy wychowania fizycznego i sportu z życiem politycznym, z ideologicznym oddziaływaniem na młodzież — bo o nią nam przecież przede wszystkim chodzi — mogą być sztafety młodzieżowe, organizowane przez Związek Młodzieży Polskiej. Pierwsza z nich zorganizowana została w grudniu ubiegłego roku z okazji Kongresu jedności klasy robotniczej. Druga, która objęła ponad 200.000 młodzieży, przeprowadzona została w lipcu rb. w 5 rocznicę powstania Polski ludowej. Uczestnicząca, w tej sztafecie młodzież Związku Młodzieży Polskiej i „Służby Polsce” i młodzież niezorganizowana przyniosła wówczas ponad 2.000 meldunków o wykonaniu przez młodzież „czynu lipcowego”, sztafeta z okazji Światowego Festiwalu i Kongresu Młodzieży w Budapeszcie biegła przez kraj, mobilizując młodzież wokół hasła walki o pokój i międzynarodowej solidarności sił wolności i postępu. Wreszcie ostatnia „sztafeta gwiaździsta”, która przyniosła meldunki o „czynie stalinowskim” była potężnym wyrazem czci i miłości młodzieży polskiej dla wielkiego wodza światowego obozu pokoju. Uczestnicy jej reprezentowali 2 miliony młodzieży zorganizowanej i niezorganizowanej, która godnie uczciła 70 rocznicę urodzin tow. Stalina. Te i tym podobne imprezy świadczą, jak potężnym orężem wychowawczym stać się może i powinien masowy sport.</u>
          <u xml:id="u-13.10" who="#HelenaJaworska">Pomimo znacznych osiągnięć w dziedzinie rozwoju kultury fizycznej wiele jeszcze jest braków, niedostatków i wad. Dlatego też w obliczu planu 6-letniego zmobilizować musimy wszystkie siły i środki, by po tym zasadniczym przełomie, jaki już nastąpił, dalszy rozwój i przebudowa wychowania fizycznego i sportu przebiegały planowo i szybko. Wymaga to stałej troski ze strony Rządu i jego poszczególnych resortów, przede wszystkim zaś Ministerstwa Oświaty dla należytego postawienia sprawy wychowania fizycznego w szkołach.</u>
          <u xml:id="u-13.11" who="#HelenaJaworska">Wymaga to przede wszystkim pełnego włączenia się w pracę nad umasowieniem, przebudową i zmianą oblicza ideologicznego sportu ze strony masowych organizacji społecznych, w pierwszym rzędzie związków zawodowych, które odgrywają czołową rolę jako organizator zrzeszeń sportowych.</u>
          <u xml:id="u-13.12" who="#HelenaJaworska">Szczególne zadania w rozwoju kultury fizycznej ma do spełnienia ZMP. Wychowanie nowego człowieka, budowniczego Polski socjalistycznej, to przede wszystkim wychowanie młodego pokolenia. Jako organizacja ideowo-wychowawcza Związek Młodzieży Polskiej musi w swej pracy jak najszerzej stosować ten potężny oręż wychowawczy, jakim jest masowy sport. Z szeregów ZMP muszą wyjść kadry nowych nauczycieli wychowania fizycznego w szkołach, instruktorzy sportowi, nowi działacze ruchu sportowego. ZMP-owcy winni stać się aktywem ruchu Sportowego, przepoić go nową treścią ideową, poprzez sport wciągać masy młodzieży niezorganizowanej do czynnego życia społecznego, wiązać je z ideą socjalizmu, uaktywniać w pracy dla ludowej ojczyzny i w walce o pokój.</u>
          <u xml:id="u-13.13" who="#HelenaJaworska">Podstawą masowej akcji wychowania fizycznego stać się winna odznaka sprawności fizycznej. Sprawę zdobycia tej odznaki winien Związek Młodzieży Polskiej postawić jako zadanie przed wszystkimi swymi członkami i przed każdym młodym człowiekiem w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-13.14" who="#HelenaJaworska">W walce o rozwój kultury fizycznej i sportu opieramy się i będziemy się opierać na wzorach wspaniałego sportu radzieckiego. Kraj zwycięskiego socjalizmu i w tej dziedzinie, jak we wszystkich innych, jest dla nas olbrzymią, niewyczerpaną skarbnicą doświadczeń, jest przykładem wielkiej roli, jaką odgrywa kultura fizyczna w budowie nowego ustroju społecznego, w walce o wychowanie nowego człowieka.</u>
          <u xml:id="u-13.15" who="#HelenaJaworska">Przełomowym punktem w rozwój u wychowania fizycznego w Polsce ludowej stała się wrześniowa uchwała Biura Politycznego KC PZPR. Dokonała ona oceny dotychczasowego stanu rzeczy, wskazała na braki i niedomagania, wytyczyła nowe drogi. Obecna ustawa jest jednym z zasadniczych posunięć, zmierzających do realizacji tych nowych dróg rozwojowych sportu polskiego. Doceniając w pełni jej wielkie znaczenie, klub poselski Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej głosować będzie za przyjęciem projektu ustawy w brzmieniu nadanym mu przez komisję.</u>
          <u xml:id="u-13.16" who="#komentarz">(Oklaski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#RomanZambrowski">Głos ma poseł Szyćko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#AleksanderSzyćko">Wysoka Izbo! Projekt ustawy o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu, który został wniesiony pod obrady Sejmu, klub poselski ZSL wita z całym uznaniem.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#AleksanderSzyćko">Kultura fizyczna i sport od momentu wyzwolenia Państwa Polskiego otoczone były należytą opieką, stwarzającą odpowiednie warunki dla młodzieży robotniczej i chłopskiej do rozwoju masowego sportu.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#AleksanderSzyćko">Przyznać jednak musimy, że 1949 r. jest rokiem przełomowym w dziedzinie sportu polskiego. Rok ten zapoczątkował wspaniały rozwój tej dziedziny, dając jej podstawy ideologiczne i materialne, pobudzając przeto aktywność w szerokich masach młodzieży robotniczej i chłopskiej, podnosząc przez to samo poziom kultury fizycznej i sportu.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#AleksanderSzyćko">Historyczna wrześniowa uchwała Biura Politycznego KC PZPR w sprawie kultury fizycznej i sportu stała się drogowskazem dalszej pracy. Wytyczyła ona kierunki rozwojowe, a jednocześnie podniosła znaczenie wychowania fizycznego i sportu, tworząc najpomyślniejsze warunki upowszechnienia kultury fizycznej i sportu; podniosła znaczenie wychowania ideowego ruchu portowego, dotychczas zaniedbanego przez niektórych działaczy sportowych.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#AleksanderSzyćko">Wysoka Izbo! Cały naród polski żyje dzisiaj pod wrażeniem planu 6-letniego, zdając sobie doskonale sprawę, że wykonanie tego planu to ugruntowanie podstaw ustroju socjalistycznego w Polsce, to wyeliminowanie wpływów obcych naleciałości, wrogich ustrojowi socjalistycznemu.</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#AleksanderSzyćko">Raduje nas to, że po raz pierwszy sport polski został ujęty w ramy planowej gospodarki planu 6-letniego, otrzymuje przeto odpowiedni dotacje budżetowe, które pozwolą kulturę fizyczną i sport postawić na odpowiednim poziomie oraz wyleczyć ostatecznie z chorób sportu drobnomieszczańskiego poprzez wychowanie nowych działaczy sportowych, oddanych sprawie sportu, a pochodzących nie z warstw przed tym uprzywilejowanych, lecz z podstawowych mas chłopskich i robotniczych, konsekwentnie dążących do socjalizmu.</u>
          <u xml:id="u-15.6" who="#AleksanderSzyćko">Przyznać należy, że wiele osób nie doceniało przez dłuższy okres czasu zagadnienia kultury fizycznej i sportu. Dlatego też wyróżnić trzeba w pierwszym rzędzie naszą młodzież ZMP-owską, czerpiącą wzory z doświadczeń demokratycznej młodzieży świata i Komsomołu i realizującą uchwałę Biura Politycznego KC PZPR, która przystąpiła z wielkim zapałem do twórczej pracy nad przebudową sportu polskiego i jego masowym rozwojem.</u>
          <u xml:id="u-15.7" who="#AleksanderSzyćko">Młodzież ZMP-owska wypiera wszystko, co złe w sporcie, a wprowadza nowe metody wychowawcze udowadniając, że sport polega nie na indywidualnych wyczynach, lecz na masowym uczestnictwie. I to jest bodajże moment najważniejszy, osiągnięty w 1949 r. w dziedzinie kultury fizycznej i sportu.</u>
          <u xml:id="u-15.8" who="#AleksanderSzyćko">Wysoka Izbo! Ciekawe są dane, ilustrujące rozbudowę szkolnych kół sportowych. W 1948 r. czynnych było 684 koła, w tym 146 kół wiejskich; w 1949 r. — 1097 kół, w tym 316 wiejskich, w 1950 r. jest przewidzianych 1710 kół, w tym 512 wiejskich. Koła te w 1948 r. skupiały 52.437 członków, w 1949 r. — 72.215 członków. Należy jeszcze dodać, że dane te nie obejmują szkół zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-15.9" who="#AleksanderSzyćko">To jest właśnie jedną z cech współczesnego sportu, że ograniczony dawniej do garstki wybranych przybiera obecnie charakter masowy, wzbudza szlachetne współzawodnictwo, przezwycięża słabość i wygodnictwo.</u>
          <u xml:id="u-15.10" who="#AleksanderSzyćko">„Wychowanie fizyczne jest nieodłączną częścią ogólnego systemu wychowania człowieka” — tymi to właśnie słowami określali to zagadnienie myśliciele rewolucji Marks i Engels.</u>
          <u xml:id="u-15.11" who="#AleksanderSzyćko">Zrozumiałe jest, że w ówczesnych stosunkach politycznych, panujących w świecie, niemożliwe było zrealizowanie tych myśli w dziedzinie kultury fizycznej wśród szerokich mas pracujących. Dopiero Rewolucja Październikowa pozwoliła na wcielenie tych idei w życie w pierwszym państwie socjalistycznym na świecie.</u>
          <u xml:id="u-15.12" who="#AleksanderSzyćko">Nierozerwalność wychowania fizycznego z ogólnym procesem rozwoju człowieka została rozszerzona przez Lenina i Stalina, którzy budując socjalizm problem upowszechnienia kultury fizycznej postawili na równi z najważniejszymi zagadnieniami życia państwowego. Przykładem w tym wypadku może być rok 1918 — okres najcięższych lat dla Związku Radzieckiego, kiedy to walczono z wrogami wewnętrznymi, a jednocześnie z interwenientami zagranicznymi. Z inicjatywy Lenina i Stalina powstają w tymże roku: Wszechzwiązkowy Urząd Przysposobienia Wojskowego i Instytut Kultury Fizycznej w Moskwie, a w 1919 r. w Leningradzie.</u>
          <u xml:id="u-15.13" who="#AleksanderSzyćko">Wreszcie pamiętna uchwała KC WKP(b) w 1925 r., dzięki której kultura fizyczna i sport należycie zostały zrozumiane w ten sposób, że przez sport powinno się oddziaływać na wychowanie młodzieży. Kultura fizyczna to nie tylko ćwiczenie cielesne, sport i gry ruchowe, ale to również higiena osobista i społeczna, higiena pracy, prawidłowy tryb życia i racjonalny odpoczynek. Kultura fizyczna przejawia się jako potężny czynnik zespolenia wokół tych lub innych robotniczych i chłopskich organizacji partyjnych, społecznych i zawodowych, przez które masy robotniczo-chłopskie wciągają się do życia społeczno-politycznego.</u>
          <u xml:id="u-15.14" who="#AleksanderSzyćko">Projekt ustawy przewiduje utworzenie Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu, do którego wchodzą przedstawiciele Ministrów: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego, Oświaty i Zdrowia oraz przedstawiciele: Związku Młodzieży Polskiej, Centralnej Rady Związków Zawodowych, Związku Samopomocy Chłopskiej, Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”, Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego, Związku Harcerstwa Polskiego i istniejących zrzeszeń sportowych oraz pracowników nauki i wybitnych fachowców w dziedzinie kultury fizycznej i sportu, co daje nam całkowitą gwarancję, że wychowanie fizyczne i sport zostaną otoczone należytą opieką.</u>
          <u xml:id="u-15.15" who="#AleksanderSzyćko">Należy wspomnieć słowa Lenina, który mówił, że „kultura fizyczna i sport to 50% obronności kraju i 30% dobrobytu socjalistycznego społeczeństwa”. Słowa te określają wyraźnie cele i zadania, jakie należy postawić w dziedzinie kultury fizycznej i sportu.</u>
          <u xml:id="u-15.16" who="#AleksanderSzyćko">Poprzez zainteresowanie sportem najszerszych mas, które zapoznają się z jego ogromnym wpływem na rozwój całego organizmu człowieka, będziemy pewni, że kultura fizyczna i sport krzewić się będą wśród klasy robotniczej i warstwy chłopskiej, zdających sobie sprawę, że system wychowania fizycznego pomyślany jest jako przygotowanie ludzi silnych, odważnych, wytrzymałych, gotowych do ofiarnej prasy i w razie potrzeby — obrony swoich granic.</u>
          <u xml:id="u-15.17" who="#AleksanderSzyćko">Klub Poselski Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego zwraca się do Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu z apelem o rozszerzenie sieci kół sportowych przy zakładach pracy, a przede wszystkim ludowych zespołów sportowych na wsi.</u>
          <u xml:id="u-15.18" who="#AleksanderSzyćko">Ludowe zespoły sportowe mimo ich rozwoju są jeszcze nie dość liczne i aktywne. Cyfra 3.200 ludowych zespołów sportowych jest chyba najwymowniejszym dowodem niedostatecznego objęcia terenu wsi mimo niewątpliwych osiągnięć w porównaniu z rokiem ubiegłym.</u>
          <u xml:id="u-15.19" who="#AleksanderSzyćko">Wprowadzenie delegatów ze Związku Samopomocy Chłopskiej do Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu klub mój wita z wielkim uznaniem, albowiem daje to gwarancję rozbudowy ludowych zespołów sportowych.</u>
          <u xml:id="u-15.20" who="#AleksanderSzyćko">Klub poselski Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego będzie głosował za ustawą wraz z poprawkami, wniesionymi przez Komisję Prawniczą i Regulaminową oraz Komisję Zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-15.21" who="#komentarz">(Oklaski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#RomanZambrowski">Głos ma poseł Szałkowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#JanuszSzałkowski">Wysoka Izbo! Wydawać by się mogło, że ustawa o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu, która dziś wchodzi pod obrady Sejmu, na pierwszy rzut oka niewiele wnosi nowego poza przemianowaniem Głównego Urzędu Kultury Fizycznej na Główny Komitet Kultury Fizycznej. Wygląda to tak tylko na pierwszy rzut oka — w istocie zaś ustawa zawiera w sobie ukoronowanie i zamknięcie jednego etapu powojennej drogi sportu polskiego, a zarazem otwiera nową kartę w jego historii.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#JanuszSzałkowski">Ustawa ta nie powstała przy biurku, ale zrodziło ją i podyktowało konieczność jej stworzenia samo życie, tętniące na każdym odcinku przyśpieszającym się z dnia na dzień marszem do lepszego socjalistycznego jutra.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#JanuszSzałkowski">Ten nasz marsz na odcinku sportu i kultury fizycznej nabrał w ostatnich miesiącach szczególnego rozpędu i siły. Trzeba tu powiedzieć, że nie tak łatwo było dźwignąć z gruzów zniszczony przez okupanta skromny dorobek sportu polskiego, że nie tak łatwo było rozpoczynać pracę na tym odcinku, który przez 5 lat był niedostępny dla młodzieży polskiej, był surowo zakazany, by uderzyć w siłę biologiczną i jak najusilniej niszczyć młode pokolenie polskie lub co najmniej utrzymywać je w cherlactwie i jak najgorszym stanie zdrowotnym i fizycznym.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#JanuszSzałkowski">Pierwszym więc zadaniem było powołanie do życia sportu polskiego, a dalej zbudowanie go na nowych zasadach i podstawach, zrywających z wąskim elitaryzmem — tylko dla wybranych, i przekształcenie go w szeroki masowy ruch, umożliwiający każdemu obywatelowi naszego kraju uprawianie sportu.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#JanuszSzałkowski">Nie potrzeba tu chyba mówić, ile obiektywnych trudności, jak brak dostatecznej ilości wykwalifikowanej kadry instruktorskiej, urządzeń sportowych i sprzętu stanęło przed naszą władzą ludową w pierwszych okresach podnoszenia naszego kraju z ruin i zgliszcz.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#JanuszSzałkowski">Pierwszym krokiem na odcinku kultury fizycznej i sportu była ustawa z dnia 25 lutego 1948 r., wyłączająca zagadnienia te w Państwie spod kompetencji jednego resortowego ministra i powołująca Naczelną Radę dla Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej oraz Główny Urząd Kultury Fizycznej.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#JanuszSzałkowski">Życie wyprzedziło tu jednak ustawę i Rada Naczelna dla Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej w szybko zmieniających się warunkach, po zjednoczeniu się czterech ideowo-wychowawczych organizacji młodzieżowych obecnie żadnej działalności nie przejawia. Równocześnie ustawa ta nie stworzyła obiektywnych warunków dla jednolitego kierownictwa, nie dawała dostatecznego wpływu ani kontroli organizacjom społecznym w tej dziedzinie.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#JanuszSzałkowski">Idący z tym wszystkim w parze poważny rozwój masowych organizacji zrzeszeń sportowych, waga tego zagadnienia, podniesiona przez Prezydenta RP i uwypuklanie wartości i znaczenia kultury fizycznej w walce o szeroki demokratyczny front młodzieży i w walce całego obozu postępu o pokój — przyśpieszyły procesy krystalizacji nowych form organizacyjnych sportu polskiego, wskazały na wagę ścisłego powiązania sportu i kultury fizycznej z zagadnieniami politycznymi i ideologicznymi, dając wytyczne dla nowych dróg sportu polskiego. Wynikiem tego wszystkiego jest ujęcie po raz pierwszy w Polsce sportu w ramy planowej gospodarki, ujęcie jego potrzeb w planie 6-letnim. zapewniające mu urządzenia sportowe, produkcję sprzętu i wykształcenie kadry instruktorskiej.</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#JanuszSzałkowski">Sport polski już dziś skutecznie walczy z przejawami brudnych naleciałości drobnomieszczańskich, zdobywa i wychowuje nowych działaczy, instruktorów i zawodników, świadomych i oddanych sprawie.</u>
          <u xml:id="u-17.9" who="#JanuszSzałkowski">Jesteśmy już dziś świadkami wzmagającej się z godziny na godzinę masowej roboty sportowej, sportu uprawianego przez miliony w mieście i na wsi.</u>
          <u xml:id="u-17.10" who="#JanuszSzałkowski">Wracając do samej ustawy, to powstanie przy Prezesie Rady Ministrów Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu usuwa dotychczasową lukę, powołując do życia jednolity organ kierownictwa i kontroli w sprawach kultury fizycznej i sportu w Państwie, oparty na masowych organizacjach społecznych i zapewniający im szeroki udział w jego pracach. Przyczyni się to do ujednolicenia i dalszego udoskonalenia form pracy w tej dziedzinie w oparciu o wzory i bogate doświadczenia wspaniale rozwijającego się sportu radzieckiego.</u>
          <u xml:id="u-17.11" who="#JanuszSzałkowski">Trzeba tu podkreślić olbrzymią rolę aktywu naszego ZMP-owskiej i ZAMP-owskiej organizacji na podłożu akademickim, które czerpiąc wzory z doświadczeń przodującej organizacji młodzieżowej świata — leninowskiego Komsomołu, już przystąpiły z apelem do twórczej pracy nad przebudową sportu polskiego i jego dalszego rozwoju. Ta przodująca młodzież polska nadaje i nadawać będzie pracy sportowej — wkładając w nią swój wielki entuzjazm — nowy styl, usuwając zło, wprowadzając nowe i coraz lepsze metody. Możemy to zaobserwować w potężnych imprezach masowych, jak gigantyczne sztafety, biegi narodowe, marsze jesienne, a na odcinku sportu wyczynowego chociażby nasza ekipa najmłodsza, jeśli chodzi o przeciętny wiek uczestnika, ekipa na Akademickich Mistrzostwach Świata w Budapeszcie w sierpniu br., jej piękne sukcesy, jej doskonała postawa sportowa.</u>
          <u xml:id="u-17.12" who="#JanuszSzałkowski">Forma prawna Komitetu jako urzędu państwowego pozwoli mu na sprawność działania. Cały projekt wyraźnie uwzględnia przemiany dokonane i dokonywujące się w postaci masowo rozwijającego się sportu pracowniczego, opartego o istniejące piony sportowe, oraz w oparciu o Związek Samopomocy Chłopskiej — szerokiego ruchu sportowego na wsi.</u>
          <u xml:id="u-17.13" who="#JanuszSzałkowski">Ustawa zapewnia pełną synchronizację i koordynację prac poszczególnych resortów państwowych w nich zainteresowanych z pracami czynnika społecznego.</u>
          <u xml:id="u-17.14" who="#JanuszSzałkowski">Sposób powoływania Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu podnosi wagę przyznaną przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej tej dziedzinie pracy w Polsce ludowej.</u>
          <u xml:id="u-17.15" who="#JanuszSzałkowski">Na wszystkich pozostałych odcinkach, uwidocznionych w artykułach ustawy, projekt jej stwarza warunki do pełnej realizacji jednolitego systemu wychowania fizycznego młodzieży, kształcenia kadry instruktorskiej i naukowej, produkcji sprzętu i jego rozdziału, planowania i budowania inwestycji sportowych. Pełna realizacja tej ustawy będzie dalszym krokiem na drodze umasowienia sportu i kultury fizycznej w Polsce, jest rękojmią sukcesów, jakich oczekiwać możemy od naszych sportowców na stadionach świata, jest i będzie wkładem w wielką pokojową pracę narodu polskiego i całego obozu postępu w walkę o pokój i lepszy świat bez wyzysku człowieka przez człowieka.</u>
          <u xml:id="u-17.16" who="#JanuszSzałkowski">Ustawa, którą mamy uchwalić, wyrosła z przemian dokonywujących się w naszym kraju, z zamówienia społecznego i jest niewątpliwie otwarciem nowej karty sportu i kultury fizycznej w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-17.17" who="#JanuszSzałkowski">Klub nasz będzie głosować za przyjęciem ustawy.</u>
          <u xml:id="u-17.18" who="#komentarz">(Oklaski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#RomanZambrowski">Do głosu nikt więcej nie jest zapisany. Zamykam rozprawę. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem zreferowanego projektu ustawy w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy został w drugim czytaniu uchwalony.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#RomanZambrowski">Ponieważ w drugim czytaniu Sejm przyjął projekt ustawy w brzmieniu nadanym mu przez komisję, proponuję przystąpienie do trzeciego czytania. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-18.4" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu.</u>
          <u xml:id="u-18.5" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos? Nikt. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-18.6" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem powyższego projektu ustawy, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-18.7" who="#RomanZambrowski">Stwierdzam, że Sejm ustawę o organizacji spraw kultury fizycznej i sportu jednomyślnie uchwalił.</u>
          <u xml:id="u-18.8" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do punktów 14 i 15 porządku dziennego, które potraktujemy łącznie:</u>
          <u xml:id="u-18.9" who="#RomanZambrowski">14. Sprawozdanie Komisji Pracy i Opieki Społecznej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego, zamieszczonym we wniosku klubu poselskiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (druki nr 606 i 612).</u>
          <u xml:id="u-18.10" who="#RomanZambrowski">15. Sprawozdanie Komisji Pracy i Opieki Społecznej o dekrecie Rządu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla ofiar wrogów demokratycznego ustroju Polski (Dz. U. R. P. nr 55, poz. 435) — (druk nr 614).</u>
          <u xml:id="u-18.11" who="#RomanZambrowski">Udzielam głosu sprawozdawcy posłowi Beluch-Belońskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#JózefBeluchBeloński">Wysoki Sejmie! Polska ludowa zaraz po rozbrojeniu najeźdźcy hitlerowskiego przez sławną i bohaterską Armię Czerwoną i bohaterską Armię Polską i po zwycięskim zakończeniu wojny, w której udział brali i ginęli uczestnicy ruchu podziemnego i partyzanckiego — postanowiła zająć się losem osób, pozostałych po polskich bohaterach, i zapewnić im egzystencję. W tym celu Rząd nasz i Krajowa Rada Narodowa wydały ustawę z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla tych rodzin.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#JózefBeluchBeloński">Art. 1 tej ustawy określał, że „prawo do zasiłków i pomocy służy osobom, pozostałym po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, którzy ponieśli śmierć w związku z walką o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego”. Na podstawie tego przepisu ustawy w pierwszym okresie panującego chaosu niektóre wojewódzkie komisje kwalifikacyjne przyznawały także pomoc i zasiłki osobom o wrogim nastawieniu do nowego ustroju i władzy ludowej. Rząd nasz, aby ukrócić bezprawne korzystanie z pomocy Skarbu Państwa wydał w dniu 26 października 1949 r. dekret 2 ważnością od 1 stycznia 1949 r.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#JózefBeluchBeloński">Klub poselski Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej zgłosił wniosek w sprawie zmiany ustawy z dnia 23 lipca 1945 r., który wprowadza zasadnicze zmiany w tej ustawie. Wniosek ten był rozpatrywany i uchwalony jednomyślnie przez Komisję Pracy i Opieki Społecznej.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#JózefBeluchBeloński">W projektowanej ustawie, którą mam zaszczyt referować Wysokiej Izbie, dla zabezpieczenia interesu publicznego, własności socjalistycznej przed dalszymi nadużyciami — wyraźnie i jasno podkreślono w art. 1, że prawo do zasiłków i pomocy służy osobom, pozostałym po uczestnikach demokratycznego ruchu podziemnego lub partyzanckiego, którzy ponieśli śmierć w związku z walką o wyzwolenie Polski i zabezpieczenie w niej władzy ludowej.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#JózefBeluchBeloński">W art. 2 określono szczegółowo, kto ma prawo i jak długo do korzystania z przepisów tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#JózefBeluchBeloński">Art. 4 zmienia wysokość zasiłków w ten sposób, że zamiast dotychczasowej wysokości dla wdowy 60%, a dla dzieci po 40% poborów urzędnika państwowego w X kategorii — z tym, że nie mogą one przekroczyć łącznej wysokości dwukrotnych poborów miesięcznych — ustawa ustala na rok 1949 i 1950 wysokość zasiłków dla wdowy 3800 zł miesięcznie, wysokość zasiłków dla dzieci i rodziców po 2 800 zł miesięcznie, z tym że łączna kwota zasiłków, wypłacanych osobom pozostałym nie może przekraczać sumy 13.000 zł. Wysokość zasiłków w roku 1949 wynosi: dla osób wymienionych w ust. 1, t. zn. dla wdów 3.500 zł, dla osób wymienionych w ust. 2, t.zn. sierot i rodziców, 2.500 zł miesięcznie, z tym że łączna kwota zasiłków, przypadających osobom pozostałym nie może przekraczać w roku 1949 sumy 12.000 zł. Minister Pracy i Opieki Społecznej może w porozumieniu z Ministrem Skarbu zmienić w drodze rozporządzenia kwoty, które podałem.</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#JózefBeluchBeloński">W art. 5 mówi się: „Jeżeli osoba uprawniona do zasiłków ma lub uzyska środki, zapewniające jej egzystencję, prawo do zasiłków ulega zawieszeniu na czas posiadania tych środków”.</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#JózefBeluchBeloński">Następnie dodaje się w art. 5 nowe ustępy w brzmieniu następującym: ust. (3) „O zwrocie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków orzekają wojewódzkie komisje kwalifikacyjne”. Tu zwracam uwagę Wysokiej Izbie, że w tekście opuszczono słowo „wojewódzkie”, należy przeto wprowadzić przy wydawaniu tekstu ustawy odnośną poprawkę.</u>
          <u xml:id="u-19.8" who="#JózefBeluchBeloński">Wreszcie ust. (4) mówi: „Przymusowe ściąganie kwot, nienależnie pobranych tytułem zasiłków następuje w trybie przewidzianym w dekrecie z dnia 28 stycznia 1947 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych”.</u>
          <u xml:id="u-19.9" who="#JózefBeluchBeloński">Na szczególną uwagę zasługują w ustawie niniejszej przepisy, odnoszące się do komisji weryfikacyjnych, które będą miały zadanie przeprowadzenia weryfikacji praw wszystkich osób, którym zasiłki już przyznano. W tym celu wprowadza się przepisy w art. 2, 3 i 5.</u>
          <u xml:id="u-19.10" who="#JózefBeluchBeloński">Art. 2 mówi: „Osoby, posiadające prawo do zasiłków i pomocy, mogą być pozbawione tego prawa w drodze weryfikacji orzeczeniem wojewódzkiej komisji kwalifikacyjnej”.</u>
          <u xml:id="u-19.11" who="#JózefBeluchBeloński">Art. 3 mówi: „Weryfikacji podlegają prawą wszystkich osób do zasiłków i pomocy, wynikające z prawomocnych orzeczeń, wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy”.</u>
          <u xml:id="u-19.12" who="#JózefBeluchBeloński">Art. 4: „Do przeprowadzenia postępowania weryfikacyjnego powołane są wojewódzkie komisje kwalifikacyjne w trybie przewidzianym dla przyznawania zasiłków i pomocy”.</u>
          <u xml:id="u-19.13" who="#JózefBeluchBeloński">Art. 5: „Po przeprowadzeniu postępowania weryfikacyjnego, wojewódzka komisja kwalifikacyjna wydaje orzeczenie, w którym: albo utrzymuje prawo do zasiłków i pomocy, albo orzeka o pozbawieniu go”.</u>
          <u xml:id="u-19.14" who="#JózefBeluchBeloński">Komisja przyjęła ponadto przepis upoważniający Ministra Pracy i Opieki Społecznej do wydania jednolitego tekstu ustawy, oraz przepis stwierdzający, że z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy traci moc obowiązującą dekret z dn. 26 października 1949 r. o zmianie ustawy z dn. 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego (Dz. U. R. P. nr 55 poz. 434).</u>
          <u xml:id="u-19.15" who="#JózefBeluchBeloński">W imieniu Komisji Pracy i Opieki Społecznej wnoszę:</u>
          <u xml:id="u-19.16" who="#JózefBeluchBeloński">Wysoki Sejm uchwalić raczy projekt ustawy z druku nr 606 z wprowadzonymi poprawkami oraz poprawką drukarską w art. 5 ust.; (3) przez przywrócenie opuszczonego słowa „wojewódzkie”.</u>
          <u xml:id="u-19.17" who="#JózefBeluchBeloński">Wysoki Sejmie! W dekrecie z dn. 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla ofiar wrogów demokratycznego ustroju Polski, którego jednolity tekst został ogłoszony w Dzienniku Ustaw R. P. z r. 1947 (nr 28 poz. 121) zmienia się przepisy artykułów 2, 4, 5 i 7 w sposób następujący.</u>
          <u xml:id="u-19.18" who="#JózefBeluchBeloński">Przepis art. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie: „wdowę, chociażby związku małżeńskiego nie zawarto w formie prawem przepisanej, jeżeli pozostawała w trwałej wspólnocie małżeńskiej; z poległym lub zmarłym i nie posiada samodzielnych środków utrzymania”.</u>
          <u xml:id="u-19.19" who="#JózefBeluchBeloński">Przepis art. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie: „dzieci urodzone z małżeństwa, uprawnione, przysposobione oraz dzieci pozamałżeńskie i pasierbów do 18-go roku życia, a jeżeli kształcą się w szkołach wyższych lub zawodowych — do chwili ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do 25-go roku życia — pod warunkiem, że nie pobierają stypendium wyższego od przyznanego zasiłku”.</u>
          <u xml:id="u-19.20" who="#JózefBeluchBeloński">W art. 4 ust. 2, 3 i 4 otrzymują brzmienie: „Wysokość zasiłku dla osoby wymienionej w art. 2 lit. a) wynosi 3.800 zł miesięcznie.</u>
          <u xml:id="u-19.21" who="#JózefBeluchBeloński">Wysokość zasiłku dla każdej z osób wymienionych w art. 2 lit. b) i c) wynosi 2.800 zł miesięcznie.</u>
          <u xml:id="u-19.22" who="#JózefBeluchBeloński">Łączna kwota zasiłków przypadających osobom pozostałym (art. 2) nie może przekraczać sumy 13.000 zł”.</u>
          <u xml:id="u-19.23" who="#JózefBeluchBeloński">Dodaje się nowy ustęp, 7 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-19.24" who="#JózefBeluchBeloński">„Minister Pracy i Opieki Społecznej może w porozumieniu z Ministrem Skarbu zmienić w drodze rozporządzenia kwoty wymienione w ust. 2, 3 i 4”.</u>
          <u xml:id="u-19.25" who="#JózefBeluchBeloński">W art. 5 dodaje się nowe ustępy 2 i 3 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-19.26" who="#JózefBeluchBeloński">„O zwrocie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków orzekają komisje kwalifikacyjne.</u>
          <u xml:id="u-19.27" who="#JózefBeluchBeloński">Przymusowe ściąganie kwot nienależnie pobranych tytułem zasiłków następuje w trybie przewidzianym w dekrecie z dnia 28 stycznia 1948 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych (Dz. Ust. R. P. nr 21 poz. 84)”.</u>
          <u xml:id="u-19.28" who="#JózefBeluchBeloński">W art. 7 skreśla się punkt a) i oznacza się następne punkty literami a), b) i c).</u>
          <u xml:id="u-19.29" who="#JózefBeluchBeloński">W imieniu Komisji Pracy i Opieki Społecznej wnoszę: Wysoki Sejm raczy powziąć uchwałę:</u>
          <u xml:id="u-19.30" who="#JózefBeluchBeloński">Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej zatwierdza powyższy dekret, ogłoszony w Dzienniku Ustaw nr 55 poz. 435.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#RomanZambrowski">Otwieram łączną rozprawę.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#RomanZambrowski">Głos ma poseł Kisiel.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JanKisiel">Wysoki Sejmie! Ustawa o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego oraz dekret o zasiłkach dla ofiar wrogów demokratycznego ustroju Polski, uchwalone w formie proponowanej przez komisję, stanowić będą ważny czynnik w uregulowaniu sprawy pomocy Państwa dla tych, którzy położyli największe ofiary w walce o wyzwolenie i umocnienie polskich mas pracujących, przy jednoczesny usunięciu wady ustawy, wskutek której elementy wrogie ustrojowi ludowemu podszywają się pod miano zasłużonych bojowników o wolność.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#JanKisiel">Słuszność tęgo stanowiska polega na konieczności odróżnienia i oddzielenia demokratów, bohatersko walczących o nowe życie, od tych wszystkich, którzy wysługiwali się rodzimej reakcji — odwiecznym wrogom ludu polskiego, imperialistom zagranicznym i hitlerowskim barbarzyńcom.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#JanKisiel">Szacunek i cześć, jaką winniśmy otaczać pamięć tych, co zginęli Za wielką sprawę, wymaga od nas, byśmy wyraźnie powiedzieli, że wyróżniać i pomagać będziemy tylko tym, którzy swoją walką na to zasłużyli, względnie ofiarom wrogów ustroju ludowego.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#JanKisiel">Pomagając im Państwo ludowe wykazuje, że najlepszych swoich synów nie pozostawia na łasce losu, że rodziny ich znajdą oparcie we władzy Ojczyzny ludowej. Z drugiej strony nikt nie może liczyć na to, że Rząd ludowy będzie tolerować i nagradzać zbrodnicze czyny niedobitków, jawnych lub ukrytych wrogów, ludzi dnia wczorajszego.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#JanKisiel">Pomoc i zasiłki dostaną ci, którzy są związani z walką o wyzwolenie Ojczyzny spod faszystowskiej tyranii, ci, którzy pozostali po żołnierzach walczących o wolność i prawa mas pracujących innych krajów; ci, którzy są ofiarami w wyniku walki z wyzyskiem kapitalistycznym w Polsce, ofiarami walki o zniesienie ustroju kapitalistycznego i pozostałości rządów sanacyjnych, o likwidację nędzy biednego chłopa i robotnika, jak również ci, którzy są ofiarami naszych wrogów z okresu tworzenia się i wzmacniania w zwycięskiej walce pierwszej w Polsce władzy ludowej.</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#JanKisiel">Zjednoczone Stronnictwo Ludowe widzi potrzebę i uznaj e w pełni słuszność wniosku co do właściwego ujęcia i rozwiązania omawianej sprawy. Pamiętamy bowiem wszyscy, jak w ciężkich i śmiertelnych zmaganiach toczyła się długa walka z hitlerowskim najeźdźcą, jak najlepsi synowie klasy robotniczej i synowie mało i średniorolnych chłopów byli prześladowani i torturowani przez faszystowskich oprawców w więzieniach, obozach koncentracyjnych, gdy na szubienicach ginęli za sprawę ludu.</u>
          <u xml:id="u-21.6" who="#JanKisiel">Ciężka walka toczyła się i na drugim wewnętrznym froncie. Była to walka z rodzimą reakcją, która chciała powrotu Berezy, masakry robotników i chłopów w strajkach, która chciała przywrócić dawny porządek i dalej kontynuować bezwzględny wyzysk robotnika i chłopa. W okresie zmagań z hitleryzmem reakcja polska z NSZ na czele stosowała najbardziej ohydne, zbrodnicze środki w walce politycznej, ubijała targi, zdradzając gestapowcom radykalnych i postępowych działaczy ruchu podziemnego, względnie dokonywała podstępnych mordów na członkach ich rodzin.</u>
          <u xml:id="u-21.7" who="#JanKisiel">Chłopi z Batalionów Chłopskich pamiętają dobrze, jak za radykalne postępowanie, za współpracę z AL, za zdecydowaną linię polityczną dołów płacili ciężkimi ofiarami. BCh-owcy z Podlasia wiedzą, że dowódca podokręgu Batalionów Chłopskich w Siedlcach: Skoczylas zginął zdradzony przez reakcję za prowadzenie ścisłej współpracy z partyzantami AL, że Tomczyk, dowódca oddziału Batalionów Chłopskich w pow. stopnickim również zginął, a nie były to wypadki odosobnione.</u>
          <u xml:id="u-21.8" who="#JanKisiel">Jako niedawno przebrzmiałe echa referendum, wyborów, zebrań, wieców — to osierocone dzieci, zniszczone gospodarstwa, to świadectwo walki, jaką stoczył lud w kampanii wyniszczającej wrogie, wsteczne elementy. Polegli i pomordowani chłopi, działacze, polityczni i społeczni, robotnicy śpieszący do swoich braci na wieś, by szerzyć prawdę o Polsce — to żołnierze zasługujący na najwyższe uznanie, którzy jak robotnicy z fabryki w Chodakowie polegli na posterunku.</u>
          <u xml:id="u-21.9" who="#JanKisiel">Jest więc oczywiste, że walka, którą prowadziły masy, miała ściśle określony i wyraźnie zaakcentowany charakter polityczny. Dlatego wszelka pomoc w postaci zasiłku może i powinna pójść po linii zgodnej z duchem omawianej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-21.10" who="#JanKisiel">Jednocześnie pragnę zaznaczyć, że chłopi oczekują również pozytywnego załatwienia przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej zgłoszonego jeszcze na Krajowej Radzie Narodowej i zatwierdzonego przez Rząd Tymczasowy wniosku w sprawie udzielenia pomocy i opieki tym chłopom i ich rodzinom, którzy oczyszczając zaminowane tereny przyczółkowe ulegli wypadkom.</u>
          <u xml:id="u-21.11" who="#JanKisiel">Mało i średniorolni chłopi ze stopnickiego, opatowskiego, makowskiego i innych terenów dali dużo cennej pracy, zdrowia, a nawet i życia, zrosili potem a często krwią odłogi, które w wyniku tej pracy stały się ziemią uprawną, dającą chleb milionom ludzi. Naszym obowiązkiem jest przynajmniej w części wyrównać poniesione straty, pomóc tym szarym, spokojnym bojownikom odbudowującym z ruin i zgliszcz nowe życie.</u>
          <u xml:id="u-21.12" who="#JanKisiel">W imieniu mego klubu i poszkodowanych chłopów wyrażam przekonanie, że sprawa ta weźmie właściwy obrót i że ludzie ci nie będą długo czekać na przyznanie im słusznych praw, wynikających z obowiązku państwa ludowego.</u>
          <u xml:id="u-21.13" who="#JanKisiel">Zgodnie z pozytywnym stanowiskiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, wyrażającym uznanie bojownikom o demokrację ludową, klub poselski ZSL w omawianej ustawie widzi zwiększenie możliwości pomocy właściwym osobom oraz całkowite oczyszczenie szeregów korzystających z zasiłków z wrogich elementów i dlatego głosować będziemy za projektem ustawy w brzmieniu nadanym przez komisję.</u>
          <u xml:id="u-21.14" who="#komentarz">(Oklaski.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#RomanZambrowski">Nikt więcej do głosu nie jest zapisany. Zamykam rozprawę.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#RomanZambrowski">Przystępujemy do głosowania. Najpierw przegłosujemy projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego — w brzmieniu, nadanym mu przez komisję, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#RomanZambrowski">Projekt ustawy został w drugim czytaniu uchwalony.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#RomanZambrowski">Ponieważ w drugim czytaniu Sejm przyjął: projekt ustawy w brzmieniu nadanym mu przez komisję, proponuję przystąpienie do trzeciego czytania. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#RomanZambrowski">Wobec tego przystępujemy do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-22.6" who="#RomanZambrowski">Czy kto pragnie zabrać głos? Nikt głosu nie żąda. Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-22.7" who="#RomanZambrowski">Kto jest za przyjęciem omawianego projektu ustawy, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-22.8" who="#RomanZambrowski">Stwierdzam, że Sejm ustawę o zmianie ustawy z dnia 23 lipca 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla osób pozostałych po uczestnikach ruchu podziemnego i partyzanckiego, poległych w walce o wyzwolenie Polski spod najazdu hitlerowskiego — jednomyślnie uchwalił.</u>
          <u xml:id="u-22.9" who="#RomanZambrowski">Obecnie przystępujemy do głosowania nad dekretem.</u>
          <u xml:id="u-22.10" who="#RomanZambrowski">Kto z Obywateli Posłów jest za zatwierdzeniem dekretu z dnia 26 października 1946 r. o zmianie dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla ofiar wrogów demokratycznego ustroju Polski, zechce wstać. Dziękuję. Kto jest przeciw? Nikt.</u>
          <u xml:id="u-22.11" who="#RomanZambrowski">Stwierdzam, że dekret ten został jednomyślnie przez Sejm zatwierdzony.</u>
          <u xml:id="u-22.12" who="#RomanZambrowski">Porządek dzienny dzisiejszego posiedzenia został wyczerpany.</u>
          <u xml:id="u-22.13" who="#RomanZambrowski">Protokół dzisiejszego posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Kancelarii Sejmu Ustawodawczego.</u>
          <u xml:id="u-22.14" who="#RomanZambrowski">Następne posiedzenie Sejmu Ustawodawczego odbędzie się w dniu dzisiejszym, tj. 31 grudnia rb. o godz. 15 min. 30 z następującym porządku dziennym:</u>
          <u xml:id="u-22.15" who="#RomanZambrowski">1. Zmiana składu osobowego Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu.</u>
          <u xml:id="u-22.16" who="#RomanZambrowski">2. Sprawozdanie Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu o rządowym projekcie ustawy o prowizorium budżetowym na okres od 1 stycznia do 31 marca 1950 r. (druki nr 616 i 622).</u>
          <u xml:id="u-22.17" who="#RomanZambrowski">3. Sprawozdanie Komisji Finansowo-Skarbowej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o obywatelskich komisjach podatkowych i lustratorach społecznych (druki nr 618 i 623).</u>
          <u xml:id="u-22.18" who="#RomanZambrowski">4. Sprawozdanie Komisji Prawniczej i Regulaminowej o rządowym projekcie ustawy o zmianie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego osób narodowości niemieckiej (druki nr 620 i 624).</u>
          <u xml:id="u-22.19" who="#RomanZambrowski">5. Sprawozdanie Komisji Administracji Rządowej i Samorządowej o rządowym projekcie ustawy o zmianie niektórych przepisów dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków, zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939–1945 (druki nr 621 i 625).</u>
          <u xml:id="u-22.20" who="#RomanZambrowski">Proszę Obywatela Sekretarza o odczytanie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosełSekretarz">„W dniu dzisiejszym, tj. 30 grudnia rb., bezpośrednio po zakończeniu obecnego posiedzenia Sejmu odbędą się obrady następujących komisyj:</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#PosełSekretarz">1. Planu Gospodarczego i Budżetu.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#PosełSekretarz">2. Finansowo-Skarbowej.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#PosełSekretarz">3. Prawniczej i Regulaminowej.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#PosełSekretarz">Obrady Komisji Administracji Rządowej i Samorządowej odbędą się też w dniu dzisiejszym o godz. 12 min. 45.”</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#RomanZambrowski">Zamykam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia o godz. 12 min. 5.)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>