text_structure.xml 8.03 KB
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 1 marca 1973 Komisja Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, obradująca pod przewodnictwem posła Franciszka Gesinga (ZSL) rozpatrzyła działalność i perspektywy rozwoju zaplecza remontowo-budowlanego resortu leśnictwa i przemysłu drzewnego.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— przedstawiciele Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej,</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">— przedstawiciele Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z wiceministrem Walentym Bartoszewiczem, Komisji Planowania przy Badzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, wicedyrektor Zespołu NIK — Henryk Wronecki oraz zastępca kierownika Wydziału Rolnego KC PZPR — Roman Stachurka i sekretarz Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego — Ryszard Dzialuk.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">Podstawą dyskusji były materiały informacyjne opracowane przez resort leśnictwa i przemysłu drzewnego. Zreferował je wiceminister leśnictwa i przemysłu drzewnego — Walenty Bartoszewicz.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Jak wynika z informacji wartość przerobu i usług, świadczonych przez jednostki zaplecza remontowo-budowlanego resortu leśnictwa wyniosła w 1972 r., blisko 1,4 mld zł; w tym roboty budowlano-montażowe stanowiły 19,8 proc., a kapitalne remonty — 48,6 proc. Plan na rok 1973 przewiduje, że wartość przerobu i usług wzrośnie do blisko 1,8 mld zł. Ustalono, że 75–80 proc. potencjału przerobowego tych jednostek skierowane będzie na wykonawstwo robót inwestycyjnych i remonty kapitalne.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Jednym z elementów pozwalających na zwiększenie potencjału usługowego zaplecza jest mechanizacja prac. Poprzez wprowadzenie nowoczesnych maszyn i urządzeń do prac ziemnych, budowlanych i drogowych, zwiększa się wydajność pracy w tych jednostkach. W 1973 r. nastąpi dalsze wzmocnienie zalecza maszynami i urządzeniami.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Naczelny Zarząd Lasów Państwowych oraz wszystkie zjednoczenia opracowały na przełomie lat 1971-1972 programy dalszego rozwoju zaplecza wykonawstwa własnego; zdolność produkcyjna tego zaplecza w 1975 będzie wynosiła 2,3 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">W założeniach planu perspektywicznego przyjęto, że w okresie następnej 5-latki nakłady inwestycyjne w resorcie wyniosą 68,9 mld zł, a więc wzrosną w stosunku do plenów obecnej 5-latki o około 130 proc. Potrzebna jest więc odpowiednia rozbudowę potencjału wykonawczego własnego zaplecza remontowo-budowlanego.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">W dyskusji udział wzięli i pytania pod adresem resortu skierowali posłowie: Edmund Lehmann (ZSL), Jan Gruszczyński (ZSL), Marian Gawłowski (PZPR), Ignacy Dziadek (PZPR), Jan Klecha (PZPR), Michał Kolanowski (PZPR), Władysław Trybus (ZSL), Józef Rodzik (PZPR), Józef Buziński (PZPR), Franciszek Gesing (ZSL) oraz zastępcę kierownika Wydziału Rolnego KCPZPR — Roman Stachurka; dodatkowych wyjaśnień udzielił wiceminister leśnictwa i przemysłu drzewnego — Walenty Bartoszewicz.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">W dyskusji wyrażono opinię, że przyjęty przez resort leśnictwa i przemysłu drzewnego program organizowania i rozbudowy własnego zaplecza remontowo-budowlanego uznać należy za słuszny. Realizując ten program, dążyć trzeba do koncentracji i specjalizacji przedsiębiorstw remontowo-budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">W celu stworzenia warunków sprzyjających prawidłowemu wykonywaniu zadań przez podległe resortowi jednostki remontowo-budowlane niezbędna jest — zdaniem posłów — poprawa zaopatrzenia ich w materiały budowlane; dotyczy to zwłaszcza materiałów deficytowych: cegły, cementu, steli zbrojeniowej itp., które rozdzielane są z centralnie. Jednostki remontowo-budowlane resortu leśnictwa nie są uwzględnione w tym rozdzielnictwie; muszą więc czerpać niezbędne materiały z puli rynkowej — co uznać należy za zjawisko społecznie niepożądane.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Poprawy wymaga techniczne wyposażenie zaplecza remontowego. Mino zwiększonych dostaw maszyn, urządzeń i środków transportu, ich ilość, w wyniku wieloletniego niedoinwestowania całego leśnictwa, jest wciąż jeszcze niedostateczna w stosunku do potrzeb. Równocześnie zwracano uwagę w dyskusji na potrzebę lepszego wykorzystania sprzętu znajdującego się w dyspozycji jednostek remontowo-budowlanych; wskazywano, że poważne możliwości zwiększenie ilości sprzętu i lepszego jego wykorzystania tkwią w pogłębianiu współdziałania przedsiębiorstw podległych resortom leśnictwa i rolnictwa; sezonowy charakter prac w obu tych działach gospodarki kryje w sobie duże rezerwy; trzeba je tylko umiejętnie wykorzystywać, przełamując międzyresortowe bariery, rozwijając współpracę z międzykółkowymi bazami maszynowymi, państwowymi ośrodkami maszynowymi i podległymi resortowi rolnictwa przedsiębiorstwami specjalistycznymi.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Występuje niepokojące zjawisko — podkreślali posłowie — nienadążania wzrostu wydajności pracy w przedsiębiorstwach remontowo-budowlanych za postępem technicznym wprowadzanym do tych przedsiębiorstw. Wskazuje to na niedostatki organizacyjne i na konieczność podjęcia działań zmierzających do usprawnienia organizacji pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">Poruszano sprawę budownictwa i remontów dróg. Posłowie wskazywali, że resort leśnictwa jest jednym z najbardziej uciążliwych użytkowników dróg lokalnych. Szkody, jakie powodują na tych drogach ciężkie ciągniki wywożące drewno z lasu wywołują objawy niezadowolenia w chłopów, którzy budują te drogi w czynie społecznym. Resort musi w większym stopniu partycypować w kosztach remontów dróg.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Wiele uwagi w dyskusji zwrócono na warunki socjalno-bytowe pracowników zaplecza remontowo-budowlanego. Jest to problem trudny do rozwiązania — zwłaszcza w leśnictwie — z uwagi na rozproszenie stanowisk pracy. Tym niemniej dążyć trzeba do zapewnienia wszystkim zatrudnionym dowozu do pracy, gorących posiłków; wyposażania brygad remontowych w barakowozy. Poprawy wymaga sytuacja mieszkaniowa.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">W toku dyskusji poruszano również sprawy związane z udziałem resortu leśnictwa w realizacji programu budownictwa mieszkaniowego. Wskazywano, że wielokrotnie już Komisja zwracała uwagę na ogromne zasoby w lasach niewymiarowego drewna, odpadów drzewnych, które niszczeją, gdyż nie na dostatecznych możliwości ich przetworzenia. Ten różnorodny asortyment drobnicy drzewnej powinien być wykorzystany dla budownictwa mieszkaniowego konieczne jest opracowanie odpowiedniej technologii.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Ponadto — zdaniem posłów — niezbędne jest uzyskanie od resortu leśnictwa autorytatywnej odpowiedzi w sprawie stanu zasobów drewna grubego w lasach; na tej podstawie tylko ustalić można prawidłowe wielkości wyrębu oraz produkcji tarcicy na potrzeby budownictwa. W tej sprawie wypowiadane są różnorodne, przeciwstawne sobie opinie.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Posłowie wyrazili przekonanie, że resort leśnictwa noże i powinien zaprezentować program szerokiego wykorzystania budownictwa drewnianego, zwłaszcza budownictwa różnego typu domków indywidualnych.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>