text_structure.xml
30.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 25 kwietnia 1975 roku komisje: Drobnej Wytwórczości, Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła oraz Pracy i Spraw Socjalnych, obradujące na wspólnym posiedzeniu pod przewodnictwem posła Ireny Sroczyńskiej (PZPR), rozpatrzyły działalność spółdzielczości inwalidzkiej oraz stan przemysłu i usług ortopedycznych.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— przedstawiciele: Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług z wiceministrem Zdzisławem Siedleckim, Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej z wiceministrem Stanisławem Marcinowskim, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">— dyrektorzy Zespołów NIK — Stanisław Pawłowski i Stanisław Tobiasz;</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">— prezes Związku Spółdzielni Inwalidów Włodzimierz Pleszko, wiceprezes Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy Czesław Gajewski, przedstawiciele prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych w Warszawie i Olsztynie oraz Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczości Pracy.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Sprawozdawcą był poseł Adolf Jakubowicz (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Trzy międzykomisyjne zespoły poselskie dokonały wizytacji spółdzielni inwalidzkich oraz zapoznały się ze stanem i organizacją przemysłu ortopedycznego w województwach katowickim, warszawskim i olsztyńskim.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">W stosunku do 1966 r. obroty spółdzielni inwalidzkich wzrosły o 93,6 proc.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Stosunkowo wysoki jest stan zatrudnienia inwalidów w produkcji kooperacyjnej, w związku z tym większość nakładów inwestycyjnych (80 proc.) zarówno w minionym, jak i w bieżącym 5-leciu kierowano na tworzenie nowych stanowisk pracy, przede wszystkim w tej dziedzinie.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Realizacja planu inwestycyjnego przebiegała w trudnych warunkach. Występowało zjawisko wydłużania cykli inwestycyjnych w związku z brakiem wykonawców, opóźnienia w dostawach niezbędnych maszyn i urządzeń dla wyposażenia modernizowanych i nowo budowanych zakładów. Nie został wykonany plan poprawy warunków pracy.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Na koniec 1972 r. zatrudnionych było w spółdzielczości inwalidzkiej blisko 225 tys. osób, w tym ponad 170 tys. inwalidów. W ostatnich latach obserwuje się wzrost ilości orzeczeń o inwalidztwie w związku z czym rosną zadania w zakresie rehabilitacji inwalidów.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Rehabilitacja inwalidów finansowana jest z wygospodarowanych środków przez spółdzielczość inwalidzką oraz częściowo ze środków budżetowych państwa.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów zakłady pracy powinny przygotować odpowiednie miejsca pracy dla inwalidów. W przemyśle pracuje obecnie 65,3 ogółu inwalidów, z czego w zakładach zwartych 43,6 proc., w nakładztwie 21,7 proc., w usługach nieprzemysłowych 31,3 proc., w obrocie towarowym i innej działalności 3,4 proc.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Na przestrzeni ostatnich lat uruchomiono szereg zakładów pracy chronionej, produkujących towary, na które decyzją Rady Ministrów przyznana im została wyłączność. W 1972 r. było 306 takich zakładów, pracowało w nich 22,9 tys. inwalidów, głównie ciężko poszkodowanych (niewidomi, psychicznie chorzy i upośledzeni umysłowo).</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">Udział tych towarów, na które przyznano wyłączność spółdzielczości inwalidzkiej w ogólnej wartości produkcji tej spółdzielczości wzrósł z 19 proc. w r. 1971 do 30 proc. w 1972 r. W wielu zastrzeżonych rodzajach wyrobów i usług spółdzielczość inwalidzka nie zajmuje w praktyce pozycji jedynego producenta; produkcję tę dublują niejednokrotnie zakłady przemysłu kluczowego i drobnej wytwórczości. Równocześnie spółdzielnie inwalidzkie nie wykorzystują w pełni swych zdolności produkcyjnych i podejmują produkcję niedostateczną do cech psychofizycznych zatrudnionych inwalidów, a nawet szkodliwą dla ich zdrowia.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Przystosowywanie inwalidów do pracy prowadzone jest w specjalnych ośrodkach rehabilitacji podstawowej. W 1972 r. było ich 330. Poza tym prowadzone jest w 11 szkołach przyzakładowych szkolenie przywarsztatowe, w ramach którego w roku biegłym przeszkolono 17,6 tys. inwalidów i szkolenie kursowe, na którym przeszkolono 47,7 tys. inwalidów. Ilość szkół przyzakładowych jest niewystarczająca.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">W zasadzie przy każdej spółdzielni inwalidzkiej działa przychodnia rehabilitacyjna lub ambulatorium, nie wszystkie jednak dysponują odpowiednimi pomieszczeniami i urządzeniami dla rehabilitacji. W wielu przychodniach brak fachowców do prowadzenia gimnastyki specjalnej. Odczuwają one dotkliwy brak lekarzy specjalistów zwłaszcza w dziedzinie medycyny pracy. Należałoby zastanowić się, czy przyznanie lekarzom zatrudnionym w spółdzielczości inwalidzkiej takich warunków, jakie przysługują przemysłowej służbie zdrowia nie przyczyniłoby się do poprawy tego stanu.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Stan opieki socjalnej nad inwalidami nie może zadowalać, niedostateczna jest proponowana inwalidom ilość skierowań na leczenia sanatoryjne i profilaktyczne oraz na wczasy wypoczynkowe; środki przeznaczone na leczenie chorób zawodowych nie są w pełni wykorzystywane.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Dużą trudność sprawia zapewnienie inwalidom dogodnych dojazdów do pracy. W przypadku inwalidów ciężko poszkodowanych najlepszym rozwiązaniem byłaby rozbudowa hoteli i internatów przyzakładowych.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#Sprawozdawca">W okresie ostatnich lat przemysł ortopedyczny poważnie się rozwinął; nastąpiła poprawa zaopatrzenia inwalidów w niezbędny sprzęt i pomoce ortopedyczne. Jednakże zapotrzebowanie na ten sprzęt, zwłaszcza protezy, stale wzrasta. Przyznanie ludności wiejskiej praw do bezpłatnych świadczeń jest przyczyną poważnego zwiększenia ilości wniosków o przydział środków ortopedycznych. Składane przez inwalidów wnioski w sprawie zaopatrzenia ortopedycznego nie są realizowane terminowo. Zastrzeżenia budzi jakość tego sprzętu.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#Sprawozdawca">W toku wizytacji stwierdzono, że opóźnienia w realizacji wniosków o przydział sprzętu ortopedycznego wynikają z niedostatecznej wydolności komórek przygotowujących dokumentację techniczną, z braku mocy przerobowej zakładów i punktów usług ortopedycznych, jak i z opóźnień dostaw kooperacyjnych. Niska jakość surowców oraz wadliwe wykonanie — to główne przyczyny niskiej jakości protez i sprzętu ortopedycznego. Po zlikwidowaniu technikum ortopedycznego w Poznaniu odczuwa się poważny brak fachowców, szczególnie w takich zawodach jak mechanik ortopedii, stolarz oraz obuwnik. System płac w zakładach przemysłu ortopedycznego powoduje dużą fluktuację załóg. Należałoby dążyć do szybkiego uruchomienia dużych warsztatów ortopedycznych w każdym województwie.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#WicedyrektorZespołuNajwyższejIzbyKontroliStanisławTobiasz">Przeprowadzona w 1972 r. kontrola wykazała, że w ubiegłej 5-latce spółdzielczość inwalidzka nie w pełni realizowała swoje zadania statutowe. Wbrew wytycznym Rady Ministrów profil działalności gospodarczej nie zapewniał w należytej mierze zawodowej rehabilitacji inwalidów. Nie wykorzystywano w pełni środków przeznaczonych na poprawę warunków pracy i opieki socjalnej nad inwalidami. Spółdzielnie inwalidzkie w niedostatecznym stopniu angażowały swe prace wytwórcze w produkcję wyrobów dla tej spółdzielczości zastrzeżonych, angażując się równocześnie w działalność gospodarczą niedostosowaną do warunków psychofizycznych inwalidów. Nie przejawiano dostatecznej troski o poprawę warunków pracy, wzrastała ilość wypadków. Zbyt wolno rozwijały się zakłady pracy chronionej.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#WicedyrektorZespołuNajwyższejIzbyKontroliStanisławTobiasz">Nakłady na ochronę zdrowia inwalidów wyniosły w ubiegłej 5-latce zaledwie 31 mln zł; w planie na lata 1971–1975 przewidziano 5-krotny wzrost tych nakładów.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#WicedyrektorZespołuNajwyższejIzbyKontroliStanisławTobiasz">Resorty i prezydia rad narodowych nie przestrzegały w należytym stopniu postanowień uchwały Rady Ministrów, przyznających spółdzielczości inwalidzkiej uprawnienia głównego producenta określonych grup wyrobów i usług; nie udzieliły one spółdzielniom inwalidzkim niezbędnej pomocy w wykonawstwie zadań inwestycyjnych i w zaopatrzeniu. Inne zakłady, w tym również zakłady gospodarki nieuspołecznionej nadal produkcją wyroby i wykonują usługi uznane za szczególnie przydatne dla zawodowej rehabilitacji inwalidów.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#WicedyrektorZespołuNajwyższejIzbyKontroliStanisławTobiasz">NIK informowała o tych nieprawidłowościach wiceprezesa Redy Ministrów, 11 ministrów oraz wszystkich przewodniczących prezydiów WRN. Spowodowało to zwiększenie pomocy dla spółdzielczości inwalidzkiej.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PosełLeszekStrycharski">Zespół poselski wizytował na terenie woj. katowickiego spółdzielnie inwalidzkie i zakłady produkujące sprzęt ortopedyczny, W Katowickiej Wytwórni Protez stwierdzono brak odpowiedniego sprzętu i maszyn; od czasu rozwiązania poznańskiego technikum specjalistycznego - co było chyba błędem - zahamowany został dopływ wykwalifikowanych kadr. Wojewódzkie Warsztaty Ortopedyczne w Bytomiu mają zapewniony dopływ młodych kadr dzięki temu, że prowadzą własną szkołę przyzakładową. Oba te zakłady prowadzą produkcję metodami chałupniczymi, nie podejmując nawet prób specjalizacji.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PosełLeszekStrycharski">Spółdzielnie inwalidzkie działające na terenie woj. katowickiego legitymują się ważnym dorobkiem zarówno w dziadzinie produkcji, jak i w dziedzinie opieki nad inwalidami konieczne jest lepsze zaopatrzenie ich w środki transportu, maszyny i surowce. Niezbędne jest również rozwijanie szkolenia defektywnej młodzieży w szkołach specjalnych oraz inwalidów.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PosełStanisławTomaszewski">Wydaje się niezrozumiale, dlaczego Związek Spółdzielni Inwalidów nie osiągnął pozycji monopolisty w zakresie produkcji i usług wymienionych w uchwale Rady Ministrów. Nie wydaje się słuszne, by spółdzielczość inwalidzka przekazywała zyski do skarbu państwa; powinna je ona przeznaczać na rozwój działalności rehabilitacyjnej, na opiekę społeczną nad inwalidami.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PosełStanisławTomaszewski">Trzeba precyzyjnie ustalić ile należałoby stworzyć miejsc pracy w zakładach pracy chronionej. Zakłady takie lub wydziały można by powoływać również poza spółdzielczością inwalidzką, np. w przemyśle terenowym, a nawet w przemyśle kluczowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PosełStanisławKozioł">Problem pomocy dla inwalidów, a więc i ich rehabilitacji zawodowej będzie narastał. Dyrektywy i uchwały rządu w tej sprawie są realizowane opieszale. Nasuwa się pytanie, czy i jakie wnioski organizacyjne i dyscyplinarne wyciągnięto w stosunku do opieszałych w realizacji uchwały nr 90. Znaczenie tego problemu jest tak duże, że należałoby rozważyć czy nie zasługuje na omówienie na posiedzeniu Sejmu.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PosełAleksandraPoch">Ilość inwalidów wzrasta. Spółdzielczość inwalidzka nie jest w stania samodzielnie ogarnąć wszystkich spraw związanych z opieką nad inwalidami. Sprawy te są częstokroć poruszane na spotkaniach posłów z wyborcami. Szczególnie wiele uwagi poświęcić trzeba rozbudowie sieci szkół i zakładów zamkniętych dla upośledzonych dzieci i młodzieży, które nie nadają się do samodzielnego życia w normalnych warunkach.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PosełKazimierzRaszkowski">Należałoby zastrzec dla spółdzielczości inwalidzkiej wyłączność na produkcję większej niż dotychczas ilości wyrobów oraz na świadczenie większej ilości usług. W tej chwili ustalona w uchwale Rady Ministrów wyłączność na 30 rodzajów produkcji i usług też nie jest przestrzegana; wymienione w uchwale wyroby i usługi przechwytuje przemysł, nawet kluczowy, a przede wszystkim rzemiosło indywidualne.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#PosełKazimierzRaszkowski">Wiele zrobiono dla poprawy warunków pracy w zakładach spółdzielczości inwalidzkiej, nadal dotkliwie odczuwa się tu jednak brak takiego uzbrojenia stanowisk pracy, które uwzględniałoby możliwości inwalidów; jest to tym ważniejsze, że praca inwalidów polega niejednokrotnie na wykonywaniu i montowaniu przedmiotów ciężkich, co przy ich ograniczonej sprawności fizycznej bywa czasem niebezpieczne.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#PosełKazimierzRaszkowski">Wydaje się, że trzeba zmienić kryteria oceny inwalidztwa. Tę samą kategorię inwalidztwa przyznaje się człowiekowi, który utracił stopę i który utracił całą nogę.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#PosełKazimierzRaszkowski">Bezsensowna wydaje się praktyka systematycznego powoływania na badania komisyjne inwalidów o trwałym kalectwie (takich, którzy np. utracili wzrok lub nogę). Niestawienie się na tego rodzaju badanie grozi utratą statusu inwalidy.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PosełMieczysławRzepiela">Stwierdzenie, że wydanie takiego czy innego zarządzenia nie wystarcza. O skuteczności działania decydują jego efekty. Trzeba by Zarząd Związku Spółdzielni inwalidów ustalił jakie są te efekty, kto realizuje te wytyczne opieszale i co się robi, by zapobiec zaniedbaniom i opieszałości.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#PosełMieczysławRzepiela">Trzy czwarte produkcji spółdzielni inwalidzkich nie ma nic wspólnego z zagadnieniami rehabilitacji zawodowej inwalidów; nie mała część tej produkcji realizowana jest w warunkach szkodliwych dla ich zdrowia. Inwalidzi pracują w tych spółdzielniach przy paczkowaniu nawozów, przy produkcji wyrobów z polistyrenu, przy montażu ciężkich zespołów itd. Trzeba by system bodźców dla pracowników administracji spółdzielni zachęcał do realizacji podstawowego celu tej spółdzielczości, jakim jest rehabilitacja zawodowa i opieka społeczne nad inwalidami. Ten podstawowy cel w obecnej sytuacji jest majoryzowany przez pogoń za wykonaniem planu produkcyjnego.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#PosełMieczysławRzepiela">Konieczne jest także by wydziały zdrowia i opieki społecznej rad narodowych poświęciły więcej uwagi spółdzielczości inwalidzkiej; obecnie kontroluje się tylko jak realizuje ona plany gospodarcze; poza kontrolą pozostają warunki pracy i wykonanie zadanie zasadniczego - rehabilitacji zawodowej.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#PosełMieczysławRzepiela">Nieszczęście inwalidztwa spotyka głównie pracowników przemysłu. Przemysł nie interesuje się dalszym losem inwalidów. Wydaje się, że zakłady pracy powinny starać się o znalezienie u siebie miejsca pracy dla swych byłych pracowników, którzy stali się inwalidami. Jeśli to nie jest możliwe, trzeba, by pomagał on spółdzielczości inwalidzkiej, nawet materialnie.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#PosełMieczysławRzepiela">Niesłuszne jest również, że spółdzielczość inwalidzka odprowadza do skarbu państwa swoje zyski. Te środki finansowe powinny być kierowane w całości lub przynajmniej w lwiej części na rozwój działalności rehabilitacyjnej i na pomoc socjalną dla inwalidów.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PosełBronisławKnapik">Pokonane przez posłów wizytacje terenowe pozwalają na stwierdzenie, że w ostatnich latach produkcja spółdzielczości inwalidzkiej znacznie wzrosła zarówno przeznaczona na popatrzenie rynku wewnętrznego, jak i na eksport. Wydajność pracy jest w tych spółdzielniach wysoka, a koszty produkcji niejednokrotnie niższe niż w przemyśle.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#PosełBronisławKnapik">Zespół wizytował spółdzielnię inwalidzką w Ornecie, w której zatrudnionych jest 156 psychicznie chorych, 88 gruźlików, 40 inwalidów z protezami kończyn oraz ponad 190 z innymi upośledzeniami. Stosunki między tymi ludźmi są bardzo dobre, czują się oni potrzebni, pracują dobrze i podejmują nawet zobowiązania społeczne. Zebrali np. duże ilości złomu, a środki otrzymane z jego sprzedaży postanowili przeznaczyć na odbudowę Zamku Królewskiego w Warszawie.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#PosełBronisławKnapik">Warunki pracy w spółdzielniach inwalidzkich są bardzo różne, począwszy od stanowisk nowoczesnych, dobrze wyposażonych do skrajnie złych. W większości jednak panuje ciasnota. Rady narodowe nie zawsze starają się pomóc spółdzielniom w rozwiązywaniu ich trudnych warunków lokalowych.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#PosełBronisławKnapik">Stan zdrowia inwalidów nie pozwala na podejmowanie pracy ciągłej. Obserwuje się dużą absencję chorobową, a w związku z tym przekraczanie limitów przeznaczonych na zasiłki chorobowe. Limitowanie tych zasiłków w tego typu spółdzielniach nie wydaje się słuszne.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#PosełBronisławKnapik">Poprzeć należy wniosek w sprawie przyspieszenie rozwoju warsztatów ortopedycznych we wszystkich województwach.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PosełWładysławZadykowicz">Praca w rolnictwie, szybki postęp mechanizacji, wprowadzania nowych środków chemicznych, zwiększa zagrożenie i przyczynia się do wzrostu ilości wypadków przy pracy i inwalidztwa. Konieczność rehabilitacji inwalidów rekrutujących się spośród rolników nie jest uwzględniana w planach spółdzielczości inwalidzkiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PosełJanJankowski">Zabezpieczyć trzeba wykonanie inwestycji dla spółdzielczości inwalidzkiej. Musimy szybciej uruchamiać nowe zakłady pracy chronionej dla ciężko poszkodowanych inwalidów. Więcej uwagi poświęcić trzeba poprawie warunków pracy i warunków socjalnych inwalidów. Ilość skierowań na wczasy dla pracowników fizycznych spółdzielni inwalidzkich jest nadal znacznie mniejsza niż ilość skierowań przydzielanych pracownikom umysłowym. Bardziej racjonalnie należy wykorzystywać nakłady przeznaczone na wprowadzanie postępu technicznego i modernizację zakładów spółdzielczych.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#PosełJanJankowski">Szybciej postępować musi rozwój zakładów wytwarzających protezy i sprzęt ortopedycznym zakłady tego typu powinien istnieć w każdym województwie.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#PosełJanJankowski">Problemy zatrudnienia inwalidów powinny stać się przedmiotem zainteresowania wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PosełStanisławLenczewski">Ilość zakładów rzemieślniczych zajmujących się ortopedią maleje. Mamy zaledwie 20 warsztatów szewstwa ortopedycznego. Przyczyną tego stanu rzeczy jest przede wszystkim niedostateczne zaopatrzenie, zwłaszcza tych warsztatów w surowiec dobrej jakości, zwłaszcza w skóry miękkie. Konieczność organizowania zaopatrywania się we własnym zakresie zniechęca rzemieślników do wykonywania zawodu.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PosełStanisławLenczewski">Rzemiosła ortopedyczne nie zostały uwzględnione w wykazie rzemiosł, w stosunku do których stosuje się ulgi w opłatach skarbowych. Sytuacja ta powoduje zanik rzemiosła ortopedycznego; brak chętnych do podejmowania pracy w tym zawodzie. Okres szkolenia w szewstwie ortopedycznym musi być dłuższy, praca w tym zawodzie jest szczególnie odpowiedzialna i dlatego należałoby zastosować odpowiednie bodźce ekonomiczne, które zachęcałyby do podejmowania pracy w tym zawodzie.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#PosełStanisławLenczewski">Spółdzielnie rzemieślnicze wycofują się z produkcji towarów zastrzeżonych dla spółdzielni inwalidzkich. Nie będą one już wytwarzały rękawic ochronnych, poważnie ogranicza się produkcję szczotkarską.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PosełDanielaLiberadzka">Z przedstawionych Komisji materiałów wynika, że w okresie ostatnich kilku lat wzrasta zatrudnienia inwalidów upośledzonych umysłowo. Dotyczy to jednak tylko ciężko upośledzonych. Istnieje jednak problem objęcia szkoleniem zarodowym lżej chorych psychicznie. Szkolenie takie powinno odbywać się nie tylko w ramach Związku Spółdzielni Inwalidów, lecz również bezpośrednio w zakładach pracy, które obecnie bronią się przed prowadzeniem takiego szkolenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">Uchwała Rady Ministrów w sprawie rozszerzenia zatrudnienia inwalidów w gospodarce narodowej wprowadziła szereg istotnych zmian w zakresie ustalania zadań produkcyjnych dla spółdzielczości inwalidzkiej. M.in. zniesiono dyrektywność wskaźników zatrudnienia i płac oraz nakładów inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">W bieżącym 5-leciu przydział maszyn i surowców dla spółdzielczości inwalidzkiej przekracza znacznie limity ustalone w planie 5-letnim. Poważnie wzrosły środki dewizowe przeznaczone na zakup sprzętu i urządzeń.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">Przewiduje się, że w przyszłym 5-leciu ustali się korzystniejszą strukturę produkcji dla spółdzielczości inwalidzkiej, angażując ją w szerszym niż dotychczas zakresie w bezpośrednim wykonywaniu produkcji kooperacyjnej i na zaopatrzenie inwestycyjne. Przyczyni się to do stabilności produkcji i ułatwi rozwiązywanie szeregu problemów społecznych tego środowiska.</u>
<u xml:id="u-14.3" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">Przygotowuje się nową uchwałę Rady Ministrów, w której zabezpieczone będą dalsze możliwości rozwoju spółdzielczości inwalidzkiej, a zatem i zatrudnienia inwalidów.</u>
<u xml:id="u-14.4" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">Bierze się pod uwagę, że dalszy pomyślny rozwój spółdzielczości inwalidzkiej musi być traktowany jako ciągły proces rozwojowy wymagający kompleksowego opracowania.</u>
<u xml:id="u-14.5" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">Dalsze zwiększenie nakładów inwestycyjnych dla spółdzielczości inwalidzkiej, którego tempo w przyszłym pięcioleciu będzie nawet szybsze niż w przemyśle, pozwoli na tworzenie nowych miejsc pracy i unowocześnienie przestarzałych zakładów.</u>
<u xml:id="u-14.6" who="#PrzedstawicielKomisjiPlanowaniaprzyRadzieMinistrówZygmuntChmielewski">Nie zapewni się wszystkim inwalidom zatrudnienia tylko w ramach spółdzielczości inwalidzkiej. Bardziej konsekwentnie egzekwować trzeba od zakładów pracy obowiązek zatrudnienia inwalidów; wielu z nich powinno pracować sam, gdzie inwalidztwo nabyło.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PosełBronisławJaromin">Rozwiązania wymaga sprawa ubezpieczenia rolników-inwalidów wykonujących równocześnie prace chałupnicze.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PosełEdwardSieradzki">Słusznie postuluje się, by inwalidom powierzać produkcję nieskomplikowaną i nieszkodliwą dla ich zdrowia. Tymczasem z wizytacji wynika, że pracują oni często w złych, nieodpowiednich warunkach, że spółdzielnie nie przejawiają dostatecznej troski o ich warunki socjalne.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#PosełEdwardSieradzki">Szkolić trzeba rzemieślników dla potrzeb przemysłu ortopedycznego. Niezrozumiałe są decyzje w sprawie likwidacji tego typu techników.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrezesZwiązkuSpółdzielniInwalidówWłodzimierzPleszko">Najważniejszym zadaniem spółdzielczości inwalidzkiej będzie w najbliższych latach zlikwidowanie dysproporcji pomiędzy przyrostem ilości miejsc pracy w spółdzielniach, a przyrostem ilości inwalidów poszukujących pracy. Dysproporcje występują coraz ostrzej.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#PrezesZwiązkuSpółdzielniInwalidówWłodzimierzPleszko">Konieczne jest podejmowanie przez spółdzielczość inwalidzką inwestycji zarówno produkcyjnych, jak i socjalnych. Podstawową przeszkodą w ich realizacji stanowią trudności w lokowaniu zamówień w przedsiębiorstwach budowlanych. Związek dąży do powołania własnego wykonawstwa inwestycyjnego. Konieczne jest jednak, by rady narodowe udzielały spółdzielczości większej niż dotąd pomocy w realizacji zamierzeń inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-17.2" who="#PrezesZwiązkuSpółdzielniInwalidówWłodzimierzPleszko">Coraz więcej uwagi poświęca spółdzielczość inwalidzka technicznemu uzbrojeniu stanowisk pracy. W ub. roku zakupiono 1200 specjalistycznych maszyn, jest to jednak ilość zdecydowanie niedostateczna. I w tym zakresie spółdzielczość inwalidzka oczekuje pomocy.</u>
<u xml:id="u-17.3" who="#PrezesZwiązkuSpółdzielniInwalidówWłodzimierzPleszko">Uchwała Rady Ministrów czyni spółdzielczość inwalidzką głównym producentem niektórych wyrobów. Postanowień tych nie respektuje się. Produkcję tę dublują inne zakłady, a także warsztaty prywatne. Np. spółdzielczość inwalidzka produkuje tylko w 57 proc. świece i znicze, resztę wytwarza przemysł terenowy.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#WiceministerhandluwewnętrznegoiusługZdzisławSiedlewski">Spółdzielczość inwalidzka legitymuje się poważnymi osiągnięciami, które budzą podziw nawet za granicą. Ale dysproporcje między rosnącymi potrzebami a rozwojem możliwości produkcyjnych, wyposażenia i działalności społecznej tej spółdzielczości są jeszcze bardzo duże.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#WiceministerhandluwewnętrznegoiusługZdzisławSiedlewski">Uchwała Rady Ministrów określiła pewne priorytety produkcyjne dla spółdzielczości inwalidzkiej. Ustalenia te już nie wystarczają. W związku z tym opracowano projekt nowej Uchwały, który przewiduje nadanie spółdzielczości inwalidzkiej prawa monopolisty na produkcję około 60 artykułów i uprawnienia głównego producenta znacznie większej ich ilości. Jednocześnie jednostkom handlu wewnętrznego wydano polecenie zakupu, w miarę możliwości, produktów zastrzeżonych w uchwale dla spółdzielczości inwalidzkiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#WiceministerzdrowiaiopiekispołecznejStanisławMarcinowski">Zaopatrzenie ortopedyczne jest o wiele lepsze niż w latach ubiegłych. Świadczy o tym m.in. malejąca ilość skarg. Wpłynął na to m.in. fakt, że program resortu przedstawiony Komisji w 1969 r. jest konsekwentnie realizowany. Program ten, po pewnej modyfikacji stanie się częścią składową ogólnopolskiego programu rozwoju służby zdrowia i opieki społecznej.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#WiceministerzdrowiaiopiekispołecznejStanisławMarcinowski">Produkcję sprzętu ortopedycznego zamierza się rozwijać tak, by zaspokajała ona nie tylko potrzeby własne, lecz również eksportowe. Rady narodowe muszą jednak tak sterować zamówieniami na sprzęt ortopedyczny, by nakłady produkcyjne mogły pracować rytmicznie.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PrzewodniczącaobradomposełIrenaSroczyńskaPZPR">Rozwój spółdzielczości inwalidzkiej jest wyrazem troski państwa o obywateli, którzy utracili zdrowie. Rehabilitacja zawodowa przywraca chorych społeczeństwu. Nie można również tracić z oczu ekonomicznych efektów osiąganych przez tę spółdzielczość. Rola spółdzielczości inwalidzkiej rośnie, rosną środki przeznaczone na jej rozwój. Nie są one jednak dość wysokie, by zaspokoić potrzeby tej spółdzielczości.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#PrzewodniczącaobradomposełIrenaSroczyńskaPZPR">Spółdzielczość inwalidzka wciąż jeszcze zatrudnia zbyt wielu ludzi, którzy nie są inwalidami. Niepokoi wzrost ilości wypadków przy jednoczesnym niewykorzystywaniu środków przeznaczonych na poprawę warunków pracy i na cele socjalne. Trudno też wytłumaczyć fakt, że tylko 19 proc. skierowań do sanatoriów przyznawanych tej spółdzielczości przydzielana jest inwalidom, resztę miejsc zajmują inni pracownicy spółdzielczości inwalidzkiej. Sygnalizowane pogorszenie warunków pracy - to m.in. wynik niewłaściwego profilu produkcji. Rady narodowo i niektóre resorty nie honorują uprawnień spółdzielczości inwalidzkiej. Ale i spółdzielczość inwalidzka nie dość energicznie egzekwuje realizację postanowień uchwały Rady Ministrów w tej sprawie. Nowa uchwała jest potrzebna, lecz przede wszystkim trzeba domagać się skutecznej realizacji tych przepisów, które obowiązują już obecnie.</u>
<u xml:id="u-20.2" who="#PrzewodniczącaobradomposełIrenaSroczyńskaPZPR">Komisje zleciły swym prezydiom opracowanie projektu dezyderatów w oparciu o przebieg obrad. Prezydia obu komisji zostały zobowiązane do zainteresowania sprawami spółdzielczości inwalidzkiej wojewódzkich zespołów poselskich.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>