text_structure.xml
15.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 9 stycznia 1974 r. Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej, obradująca pod przewodnictwem posła Henryka Rafalskiego (ZSL), rozpatrywała rządowy program rozwoju ochrony zdrowia i opieki społecznej.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej z ministrem Marianem Śliwińskim i wiceministrem Józefem Grendą, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Finansów;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">— dyrektorzy zespołów NIK — Eugeniusz Polakowski i Henryk Zieleniewski;</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">— sekretarz Komitetu Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia — Tadeusz Wysocki;</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">— przewodniczący Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia — Janusz Biernacik oraz przedstawiciele CRZZ.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Otwierając obrady przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL) podkreślił, że przedstawiony Komisji rządowy program ochrony zdrowia i opieki społecznej, ujmuje główne kierunki działania, służące poprawie stanu zdrowia obywateli poprzez dalsze usprawnienie opieki lekarskiej, rozbudowę bazy materialnej i kadrowej służby zdrowia. Jest to program ambitny zasługujący na poparcie.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Należy wyrazić przekonanie, że przedstawione w rządowym programie zadania i cele zostaną w pełni osiągnięte.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Założenia rządowego programu ochrony zdrowia i opieki społecznej, który przedstawiony został uprzednio posłom na piśmie zreferował wiceminister zdrowia i opieki społecznej — Józef Grenda (streszczenie referatu podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Pytania pod adresem resortu skierowali i w dyskusji udział wzięli posłowie: Mieczysław Kaczor (PZPR), Teresa Lebiedzńiska-Torbus (PZPR), Józef Nagórzański (PZPR), Alicja Kozłowska (PZPR), Franciszek Burian (SD), Zenon Łabędzki (SD), Halina Koźniewska (bezp.), Zygmunt Filipowicz (bezp. Chrz. Stow. Speł.), Wacław Auleytner (bezp. „Znak”), Janina Makowska (bezp.), Halina Kiliś (SD), Władysław Brodzki (SD), Zdzisław Nowak (PZPR), Roman Maćkowski (ZSL), Jerzy Hagmajer (bezp. „Pax”), Stanisława Świderska (PZPR), Zygmunt Huszcza (PZPR), Marian Górski (bezp.) i Henryk Rafalski (ZSL). Dodatkowych wyjaśnień udzielili: sekretarz Komitetu Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia — Tadeusz Wysocki, wiceminister zdrowia i opieki społecznej — Józef Grenda oraz minister zdrowia i opieki społecznej Marian Śliwiński.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Założenia programu spotkały się z akceptacją uczestników dyskusji; uznano, że odpowiada on w pełni potrzebom społecznym. Jego realizacja powinna być przedmiotem stałej troski nie tylko resortu zdrowia, lecz również innych resortów i organizacji. Ogromne znaczenie ma — dla realizacji tego programu aktywność społeczna, której wyrazem są m.in. wysokie świadczenia obywateli na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia, jak również czyny społeczne.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">W ostatnim okresie wokół problemów usprawnienia opieki zdrowotnej panuje wyjątkowo korzystny klimat; sprawy ochrony zdrowia spotykają się z wielkim zrozumieniem władz partyjnych i państwowych; ten korzystny klimat trzeba w pełni wykorzystać.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Zdaniem uczestników dyskusji, warunkiem realizacji programu jest m.in.:</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">— zapewnienie sprawniejszej i bardziej terminowej realizacji inwestycji służby zdrowia i opieki społecznej; jest to tym ważniejsze, że środki na ten cel poważnie wzrastają;</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">— szersze i bardziej równomierne w skali kraju udostępnienie ludności usług leczniczych; wymaga to dalszych usprawnień organizacyjnych służby zdrowia, zwłaszcza doskonalenia działania zakładów opieki zdrowotnej;</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">— zapewnienie służbie zdrowia odpowiedniej ilości kadr zarówno lekarzy, jak również średniego personelu medycznego i technicznego; wskazywano na konieczność dostosowania bazy akademii medycznych i średnich szkół medycznych do rosnącego zapotrzebowania na te kadry; wiele uwagi poświęcono również doskonaleniu zawodowemu lekarzy i personelu pomocniczego;</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">— złagodzenie dysproporcji w dziedzinie rozbudowy bazy i rozmieszczenia kadr między poszczególnymi regionami kraju;</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">— poprawa stanu wyposażenia placówek służby zdrowia w nowoczesną aparaturę i sprzęt medyczny; wymaga to reorganizacji i rozbudowy przemysłu medycznego, jak również środków na zakup tej aparatury zagranicą; niezbędne jest również zapewnienie służbie zdrowia przystosowanego do jej potrzeb taboru samochodowego.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Wiele uwagi poświęcono również w dyskusji medycynie wieku rozwojowego, przemysłowej służbie zdrowia, problemom rehabilitacji i opieki społecznej.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#Sprawozdawca">Jak wskazał przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL), problemy ujęte w programie były niejednokrotnie przedmiotem obrad i dezyderatów Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#Sprawozdawca">Sprawom tym, stanowiącym przedmiot zainteresowania całego społeczeństwa Sejm i jego komisje zamierzają nadal poświęcać wiele uwagi.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#Sprawozdawca">Stworzy to warunki osiągnięcia dalszego, poważnego postępu w rozwoju naszej służby zdrowia, w poprawie stanu zdrowotnego obywateli.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#Sprawozdawca">PROGRAM ROZWOJU OCHRONY ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#Sprawozdawca">Streszczenie informacji przedstawionej przez wiceministra zdrowia i opieki społecznej — Józefa Grendę na posiedzeniu Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej w dniu 9 stycznia 1974 r.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#Sprawozdawca">Zatwierdzony w lutym 1973 r. przez Prezydium Rządu „Program rozwoju ochrony zdrowia i opieki społecznej w naszym kraju” określa główne kierunki działania służby zdrowia i opieki społecznej do 1990 r. Jego realizacja przynieść powinna istotną poprawę stanu zdrowotnego społeczeństwa.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#Sprawozdawca">Program ten stawia przed służbą zdrowia znacznie zwiększone zadania w dziedzinie doskonalenia systemu ochrony zdrowia, poprawy rozmieszczenia kadr medycznych, poprawy dostępności i jakości świadczeń zdrowotnych, poprawy stanu istniejącej bazy materialnej.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#Sprawozdawca">Do realizacji programu włączone zostały wszystkie resorty, których działalność wiąże się z problematyką ochrony zdrowia.</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#Sprawozdawca">Zarówno resorty, jak i rady narodowe zobowiązane są do podejmowania działań mających na celu stworzenie lepszych, bardziej higienicznych warunków życia w środowisku.</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#Sprawozdawca">Potrzeby zdrowotne środowiska i poszczególnych jednostek mają być — w myśl programu — uwzględniane w ramach działalności inwestycyjnej, jak również przy wprowadzaniu do eksploatacji nowych urządzeń i technologii.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#Sprawozdawca">Generalnym koordynatorem programu jest Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej.</u>
<u xml:id="u-1.30" who="#Sprawozdawca">Ocena realizacji programu będzie dokonywana corocznie, a wypływające z niej wnioski stanowić będą przesłankę do określania dalszych zamierzeń w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej.</u>
<u xml:id="u-1.31" who="#Sprawozdawca">Realizacja programu służyć ma przede wszystkim:</u>
<u xml:id="u-1.32" who="#Sprawozdawca">— poprawie stanu sanitarnego kraju i ochrony środowiska człowieka;</u>
<u xml:id="u-1.33" who="#Sprawozdawca">— zapewnieniu pełnej dostępności świadczeń zdrowotnych i świadczeń opieki społecznej dla całej ludności kraju na poziomie odpowiadającym zdobyczom i możliwościom wiedzy i praktyki medycznej;</u>
<u xml:id="u-1.34" who="#Sprawozdawca">— wyrównywaniu istniejących dysproporcji w dostępności i poziomie świadczeń leczniczych między wsią i miastem, jak również między poszczególnymi regionami kraju;</u>
<u xml:id="u-1.35" who="#Sprawozdawca">— skuteczniejszemu zapobieganiu i leczeniu chorób społecznych oraz chorób związanych z rozwojem cywilizacji jak choroby układu krążenia, choroby psychiczne, nowotwory.</u>
<u xml:id="u-1.36" who="#Sprawozdawca">Duże zmiany w systemie ochrony zdrowia dokonały się na przestrzeni ostatnich dwóch lat.</u>
<u xml:id="u-1.37" who="#Sprawozdawca">Jeszcze w okresie poprzedzającym przyjęcie program, przyznano z dniem 1 I 1972 r. uprawnienia do korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej indywidualnie gospodarującym rolnikom i ich rodzinom.</u>
<u xml:id="u-1.38" who="#Sprawozdawca">Realizując założenia programu powołano na terenie całego kraju w powiatach zespoły opieki zdrowotnej. Według dotychczasowych ocen zintegrowanie istniejących dotychczas oddzielnie pionów opieki zdrowotnej jakim jest szpital, przychodnia, ośrodek zdrowia i pogotowie ratunkowe — pozwala na znacznie lepsze wykorzystanie bazy diagnostycznej, wyeliminowanie powtarzanych w przychodni i szpitalu badań, ułatwia uzyskanie w razie potrzeby porady specjalisty. Najistotniejszą sprawą jest jednak jednolita dyspozycja całą kadrą medyczną, a więc stworzenie większych możliwości zapewnienia drogą odpowiednich przesunięć pełnej obsady lekarskiej i pielęgniarskiej na najbardziej wysuniętych posterunkach służby zdrowia, jakimi są przychodnie i ośrodki zdrowia.</u>
<u xml:id="u-1.39" who="#Sprawozdawca">Dla realizacji programu szczególnie doniosłe znaczenie ma kształcenie i dokształcanie kadr medycznych.</u>
<u xml:id="u-1.40" who="#Sprawozdawca">W roku 1973 na I rok studiów w akademiach medycznych przyjęto ponad 5.800 studentów, tj. o 800 więcej niż w 1972 r. Powołano 18 nowych średnich szkół medycznych przyjmując ogółem do wszystkich typów szkół medycznych 23,2 tys. osób, tj. o 4,1 tys. osób więcej niż w roku 1972. W celu rozszerzenia zakresu kształcenia podyplomowego powołano we wszystkich województwach współpracujące z akademiami medycznymi ośrodki kształcenia podyplomowego. Utworzono Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Średnich Kadr Medycznych, które będzie programować i realizować doskonalenie fachowe kadry średniego personelu medycznego, a przede wszystkim pielęgniarek. Dokonano nowelizacji zasad uzyskiwania specjalizacji przez lekarzy, lekarzy dentystów i farmaceutów.</u>
<u xml:id="u-1.41" who="#Sprawozdawca">Wiele uwagi poświęca program poprawie zaopatrzenia w sprzęt medyczny i leki, jak również w środki transportu.</u>
<u xml:id="u-1.42" who="#Sprawozdawca">Opracowano i uzgodniono program rozwoju produkcji krajowej sprzętu medycznego do 1980 r. oraz kierunkowe założenia na lata 1981–1990.</u>
<u xml:id="u-1.43" who="#Sprawozdawca">Uchwałą kolegium Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Ministerstwa Oświaty i Wychowania ustalono minimum sanitarne dla szkół, które ma być zapewnione we wszystkich szkołach do 1975 r. Opracowano ambitny długofalowy program rozwoju medycyny wieku dojrzewania.</u>
<u xml:id="u-1.44" who="#Sprawozdawca">Ogromne znaczenie dla realizacji programu mają działania społeczne, zwłaszcza udział społeczeństwa w akcji zbiórki na Narodowy Fundusz Ochrony Zdrowia. Ze środków tego funduszu buduje się przede wszystkim duże pełnoprofilowe szpitale zintegrowane z przychodniami specjalistycznymi i stacjami pogotowia, domy specjalne opieki społecznej, ośrodki zdrowia; niemałe kwoty przeznacza się na modernizację placówek służby zdrowia i uzupełnienie ich wyposażenia w nowoczesny sprzęt i aparaturę.</u>
<u xml:id="u-1.45" who="#Sprawozdawca">Zatwierdzony przez Prezydium Rządu program rozwoju ochronny zdrowia, jak i opracowana przez resort prognoza rozwoju ochrony zdrowia do 1990 r., jest podstawą do przygotowania przez każde województwo własnego programu dostosowanego do potrzeb danego regionu kraju. Projekty tych programów konsultowane są z aktywem społecznym i politycznym w powiatach i województwach. W wielu województwach projekty programów stały się przedmiotem obrad posiedzeń plenarnych i egzekutyw komitetów wojewódzkich PZPR. Projekty programu dla m. Poznania i woj. poznańskiego były przedmiotem obrad kolegium Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej.</u>
<u xml:id="u-1.46" who="#Sprawozdawca">W chwili obecnej do Ministerstwa napływają sukcesywnie wojewódzkie programy rozwoju ochrony zdrowia i opieki społecznej. Są one poddawane ocenie. Dokonane zostanie zbilansowanie przedstawionych w tych programach zamierzeń i konfrontacja ich z zamierzeniami programu zatwierdzonego przez Prezydium Rządu. Przygotowana zostanie zbiorcza ocena tych programów. Prace te zamierza się zakończyć w marcu br.</u>
<u xml:id="u-1.47" who="#Sprawozdawca">Przyjęcie tak ambitnego programu rozwoju służby zdrowia i opieki społecznej było możliwe dzięki wielkim osiągnięciom w tej dziedzinie w okresie minionego 30-lecia.</u>
<u xml:id="u-1.48" who="#Sprawozdawca">Wyrazem tych osiągnięć jest m.in. znaczne przedłużenie średniego trwania życia obywatela, spadek umieralności niemowląt, wydatne zmniejszenie ilości zachorowali na choroby zakazane. Choć nadal odczuwamy w tej dziedzinie duże braki, znacznie rozbudowaliśmy bazę materialną służby zdrowia, wydatnie wzrosła ilość kadr medycznych.</u>
<u xml:id="u-1.49" who="#Sprawozdawca">W miarę przyrostu kadr i rozwoju sieci zakładów służby zdrowia, coraz powszechniejsza staje się dostępność opieki zdrowotnej i społecznej. Aby zaspokoić rosnące potrzeby zdrowotne społeczeństwa konieczne są dalsze zmiany, dalszy postęp. Przed służbą zdrowia stają bowiem nowe zadania wynikające m.in. z postępu nauki, rozwoju techniki i cywilizacji.</u>
<u xml:id="u-1.50" who="#Sprawozdawca">W dobie szybkiego i wszechstronnego rozwoju gospodarczego kraju szczególnego znaczenia nabiera problem ochrony środowiska naturalnego człowieka.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>