text_structure.xml 26.3 KB
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 11 czerwca 1974 r. Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz Komisja Prac Ustawodawczych, obradujące na wspólnym posiedzeniu pod przewodnictwem posła Jerzego Bafii (PZPR) rozpatrzyły wstępnie rządowy projekt ustawy - Prawo budowlane.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- przedstawiciele sejmowych Komisji: Górnictwa, Energetyki i Chemii Komunikacji i Łączności, Przemysłu Ciężkiego i Maszynowego oraz Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego,</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">- Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z ministrem Jerzym Kusiakiem, Ministerstwa Górnictwa i Energetyki z wiceministrem Janem Kuczmą, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministerstwa Komunikacji, Ministerstwa Łączności, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego, Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego oraz dyrektorzy zespołów NIK - Józef Ciesielski i Edmund Twardowski.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Uzasadnienie projektu przedstawił minister gospodarki terenowej i ochrony środowiska Jerzy Kusiak (tekst uzasadnienia podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">W dyskusji udział wzięli posłowie: Franciszek Kociemski (PZPR), Jan Garlicki (SD), Paweł Dąbek (PZPR), Gabriel Górtowski (SD), Marian Matera (PZPR), Jan Wojno (PZPR), Sylwester Zawadzki (PZPR), Jerzy Bafia (PZPR), Jerzy Majewski (PZPR) i Rudolf Szura (SD); dodatkowych wyjaśnień udzielili przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska: minister Jerzy Kusiak, wiceminister - Czesław Kotela oraz dyrektor departamentu - Władysław Graboń.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Uczestnicy dyskusji ocenili pozytywnie podstawowe założenia projektu ustawy, podkreślając, że jej realizacja stworzy warunki usprawnienia działalności inwestycyjno-budowlanej i pozwoli przyśpieszyć realizację inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Wskazywano na ważną rolę, jaką spełnić powinny przepisy ustawy regulujące problemy ochrony środowiska naturalnego. Dotychczas obowiązujące przepisy w znikomym tylko stopniu wpływały na ograniczenie zanieczyszczenia środowiska naturalnego; proponowane w projekcie rozwiązanie jest wyrazem realizacji nowoczesnych założeń w tym przedmiocie. Postulowano, czy w przepisach jednoznacznie ustalić, że wszystkie obiekty budowlane, których użytkowanie może ujemnie wpływać na środowisko, muszą być oddawane do użytku łącznie z odpowiednimi urządzeniami chroniącymi.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">W związku z przewidywanym w projekcie przekazaniem uprawnień wynikających z nadzoru budowlanego naczelnikom gminy, zwrócono uwagę na konieczność stworzenia na szczeblu administracji gminnej odpowiednio przygotowanego aparatu pomocniczego.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Zdaniem posła Franciszka Kociemskiego przy redagowaniu ostatecznego tekstu rozpatrywanej ustawy uwzględnić trzeba nie tylko wymogi dotyczące przyśpieszenia i usprawnienia realizacji procesu inwestycyjnego, lecz również jakości budownictwa.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Poseł Jerzy Majewski zwrócił uwagę na konieczność stałego podnoszenia walorów plastycznych i kolorystycznych kompleksów architektonicznych. Przepisy nowego prawa budowlanego powinny położyć na to zagadnienie mocny akcent.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Posłowie Sylwester Zawadzki i Jerzy Bafia rozważali, czy nie można by zawrzeć w ustawie rozwiązań niektórych problemów, które w myśl projektu mają być uregulowane przez rozporządzanie wykonawcze.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Przedstawiciele resortu wyjaśnili, że ustawa o prawie budowlanym nie może by aktem nadmiernie szczegółowym. Zawarcie w tekście ustawy szczegółowych norm i rozwiązań technicznych mogłoby wpłynąć hamująco na wdrażanie postępu do procesu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Posłowie pozytywnie ocenili wykonawczą metodę przyjętą przy opracowywaniu projektu ustawy, polegającą na poddaniu projektu pod szeroką dyskusję zainteresowanych środowisk zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Komisje podołały podkomisję w celu szczegółowego rozpatrzenia projektu ustawy: w skład podkomisji weszli posłowie: Rudolf Szura (SD) - przewodniczący, Gabriel Górtowski (SD), Franciszek Kociemski (PZPR), Jerzy Lorens (PZPR), Regina Maciejewska (bezp.), Jan Mariański (PZPR) i Wacław Żak (ZSL). W pracach podkomisji wezmą również udział przedstawiciele innych zainteresowanych komisji sejmowych. Sprawozdawcą została wybrana poseł Regina Maciejewska (bezp.).</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">O RZĄDOWYM PROJEKCIE USTAWY - PRAWO BUDOWLANE.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Uzasadnienie projektu przedstawione przez Ministra Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska - Jerzego Kusiaka - na wspólnym posiedzeniu Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz Komisji Prac Ustawodawczych w dniu 11 czerwca 1974 r.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Realizacja zadań w dziedzinie społeczno-gospodarczego rozwoju kraju wymaga położenia szczególnego nacisku na usprawnienie i podniesienie efektywności inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Podstawowymi środkami prowadzącymi do tego celu są:</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">- dobre przygotowanie inwestycji,</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">- szerokie stosowanie postępu,</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">- sprawna organizacja pracy,</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">- odpowiedzialność za prawidłowość przygotowania i realizacji inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Konieczność usprawnienia działalności inwestycyjnej uwidacznia się szczególnie wyraźnie na przykładzie budownictwa mieszkaniowego. Zadania w tej dziedzinie budownictwa wymagają maksymalnego wysiłku inwestycyjno-budowlanego. Dla uzyskania założonych efektów nie wystarczy jednak zwiększanie środków przeznaczonych na budownictwo mieszkaniowe, lecz niezbędne są istotne usprawnienia przebiegu procesu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Jest więc społeczną potrzebą stworzenie warunków, aby środki przeznaczone na inwestycje były jak najlepiej wykorzystane i dały jak największe efekty społeczno-gospodarcze.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Poprawa efektywności inwestycji wiąże się przede wszystkim z doskonaleniem systemu kierowania budownictwem i tworzeniem warunków do jego dynamicznego rozwoju. Poważną rolę ma do spełnienia w tym zakresie prawo budowlane. Powinno ono tworzyć podstawy stałego doskonalenia procesów przygotowania inwestycji i przebiegu ich realizacji. Prawo budowlane powinno zapewnić znacznie szersze niż dotychczas wykorzystanie osiągnięć współczesnej nauki i techniki, jako motoru zwiększenia efektywności inwestycji. Z prawa budowlanego powinny wynikać także skuteczne przesłanki poprawy jakości wykonawstwa budowlanego, co jest m.in. związane ze zwiększeniem odpowiedzialności wykonawców inwestycji, zapewnieniem rozwoju i aktywnego działania służb kontroli wewnętrznej w jednostkach gospodarczych.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Obowiązujące dotychczas prawo budowlane z 1961 r. tych warunków nie spełnia. Słusznie kwestionowana jest jego praktyczna przydatność. Prawo to powstało w okresie, w którym dominowały tradycyjne formy organizacyjne procesu inwestycyjnego i administracji budowlanej, nieodpowiadające obecnym potrzebom. Przykłady tego są dość liczne.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">M.in. obowiązujący podział budownictwa na powszechne i specjalne wiąże się z koniecznością powołania dla wynikających z tego podziału rodzajów budownictwa odrębnego państwowego nadzoru budowlanego. W praktyce oznacza to utworzenie około 40 ośrodków tego nadzoru na szczeblu centralnym. Dotychczas utworzono takich ośrodków: jeden dla budownictwa powszechnego i cztery dla budownictwa specjalnego w zakresie gospodarki wodnej, komunikacji, obrony narodowej i żeglugi.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Obecne przepisy nie sprzyjają również zapewnieniu porządku urbanistycznego i architektonicznego.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Składa się na to:</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">- podział państwowego nadzoru budowlanego na wiele ośrodków,</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">- zbyt duże zaangażowanie państwowego nadzoru budowlanego w sprawy techniczno-budowlane, za które powinni w pełni odpowiadać uczestnicy procesu inwestycyjnego,</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">- brak jednolitego i skoordynowanego źródła przepisów dających podstawy do egzekwowania od inwestorów ładu w zabudowie, wynikającego z planów zagospodarowania przestrzennego; obecnie sprawy te są regulowane zarówno prawem budowlanym, jak też ustawą o planowaniu przestrzennym,</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">- brak skutecznych środków przeciwdziałania samowoli budowlanej.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">Wyrazem niedostosowania prawa budowlanego do obecnych potrzeb jest wyeksponowanie praw i obowiązków inwestora w sposób nieuwzględniający w odpowiednim stopniu roli projektanta i wykonawcy robót i ich odpowiedzialności. W świetle przepisów prawa inwestor jest obecnie odpowiedzialny nie tylko za przygotowanie programu i założeń zamierzonej inwestycji, lecz także za koordynację działalności wykonawców i nadzór nad realizacją inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">Zadaniem inwestora jest również podejmowanie decyzji dotyczących zagadnień technicznych, ekonomicznych i użytkowych inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">Przedstawiony zakres zadań inwestora działa demobilizująco na pozostałych uczestników procesu inwestycyjnego, przede wszystkim na projektanta i wykonawcę.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">Także w sprawach projektowania istnieją dość duże różnice pomiędzy wymaganiami prawa budowlanego a praktyką. Wiąże się to w szczególności z koniecznością ograniczenia ingerencji prawa w organizację procesu projektowania i podkreślenia w zamian odpowiedzialności projektanta za efekty działalności projektowej.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">Obowiązujące prawo nie sprzyja wprowadzeniu postępu w budownictwie. Przeszkadza temu m.in. nadmiernie podkreślana rola przepisów i stawianie ich przed wiedzą techniczną.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">Prawo budowlane z 1961 r. cechuje dosyć uciążliwy tryb postępowania w sprawach związanych z przygotowaniem do realizacji inwestycji budowlanych. W toku tego postępowania obowiązuje uzyskanie kilku decyzji, a mianowicie:</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">1. decyzji o lokalizacji szczegółowej inwestycji,</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">2. decyzji o ustaleniu strefy ochronnej, jeżeli dla danej inwestycji jest konieczne,</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">3. decyzji zatwierdzającej plan zagospodarowania terenu inwestycji lub działki budowlanej (plan realizacyjny),</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">4. decyzji zatwierdzającej projekt wstępny inwestycji,</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">5. decyzji zatwierdzającej projekty podstawowe,</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">6. decyzji o pozwoleniu na budowę, wydawanej dla poszczególnych obiektów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">Do dalszych mankamentów prawa budowlanego z 1961 r. zaliczyć należy brak należytej ochrony środowiska w działalności budowlanej. Prawo to utrudnia również rozwój budownictwa ludności, w szczególności budownictwa zagrodowego na wsi i budownictwa jednorodzinnego.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">Dążąc do zapewnienia zgodności rozwiązań przedłożonego projektu ustawy - prawo budowlane - z potrzebami społecznymi, prace nad projektem oparto na szerokiej konsultacji z zainteresowanymi jednostkami organizacyjnymi i osobami. Projekt opiniowało około 800 jednostek instytucji i osób (wszyscy ministrowie, terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, wybrane terenowe organy administracji państwowej stopnia powiatowego i gminnego, wszystkie zjednoczenia budownictwa, większość budowlanych biur projektów, niektóre przedsiębiorstwa budowlane i służby inwestycyjnej). Projekt przedłożono do zaopiniowania szerokiemu gronu naukowców reprezentujących prawo administracyjne i nauki techniczne z ośrodków naukowych w Warszawie, Poznaniu, Krakowie, Gdańsku, Wrocławiu, Łodzi i Szczecinie. Projekt rozpatrzyły także szczegółowo i opiniowały zainteresowane stowarzyszenia. Projekt prawa budowlanego był opublikowany w tygodniku „Fundamenty”, na którego łamach toczyła się dyskusja przez kilka miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">Zgłoszone w toku opiniowania uwagi i propozycje zostały starannie przeanalizowane. Znaczna ich część została uwzględniona w projekcie. Stwierdzić należy, że w zgłoszonych uwagach nie podnoszono zasadniczych zastrzeżeń do projektu.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">Założeniem przedłożonego projektu jest stworzenie warunków rozwoju budownictwa. Celowi temu mają służyć przyjęte w projekcie rozwiązania prawne, zmierzające m.in. do usunięcia braków obecnego prawa budowlanego.</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#komentarz">Ważnym elementem usprawnienia procesu inwestycyjnego jest podkreślenie podstawowej roli współczesnej wiedzy w przygotowaniu rozwiązań projektowanej inwestycji i jej realizacji. Ingerencja prawa zostaje ograniczona do wymagań zwilżanych z zachowaniem:</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#komentarz">- bezpieczeństwa ludzi i mienia;</u>
          <u xml:id="u-1.52" who="#komentarz">- ochrony środowiska;</u>
          <u xml:id="u-1.53" who="#komentarz">- niezbędnych warunków zdrowotnych i użytkowych;</u>
          <u xml:id="u-1.54" who="#komentarz">- ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich.</u>
          <u xml:id="u-1.55" who="#komentarz">Ograniczenie ingerencji prawa w problematykę techniczną wiąże się z rezygnacją z wydawania normatywów i wytycznych technicznych projektowania. Przepisy te są uważane za poważny hamulec postępu i nowoczesności w budownictwie.</u>
          <u xml:id="u-1.56" who="#komentarz">Projektowane przepisy zapewniają większą swobodę działania projektantów i wykonawców robót. Pociąga to za sobą zwiększenie odpowiedzialności tych uczestników procesu inwestycyjnego, co znalazło wyraz w stwierdzeniu, że jednostki organizacyjne i osoby fizyczne uczestniczące w projektowaniu i przy wykonywaniu robót budowlanych odpowiadają za właściwy przebieg tych robót i za odpowiednią ich jakość.</u>
          <u xml:id="u-1.57" who="#komentarz">W celu podkreślenia odpowiedzialności uczestników procesu inwestycyjnego projektowana ustawa zobowiązuje jednostki organizacyjne gospodarki uspołecznionej, uczestniczące w projektowaniu, przygotowaniu i wykonaniu inwestycji, do objęcia prowadzonej działalności skutecznie działającą kontrolę wewnętrzną.</u>
          <u xml:id="u-1.58" who="#komentarz">Dla efektywnego inwestowania ważne jest zapewnienie warunków podnoszenia poziomu wiedzy i pracy projektantów i wykonawców. Celowi temu ma służyć przepis zobowiązujący do szerokiego wykorzystania przy projektowaniu, w wykonawstwie i przy użytkowaniu obiektów budowlanych osiągnięć placówek naukowych, naukowo-badawczych i badawczych. Opracowania te mają być stosowane jako materiały inspirujące i ułatwiające rozwiązanie projektów technicznych, ekonomicznych i organizacyjnych w sposób nowoczesny i efektywny.</u>
          <u xml:id="u-1.59" who="#komentarz">Duże znaczenie społeczne mają przepisy projektu ustawy zmierzające do wzmocnienia porządku w zabudowie. Przepisy te tworzą warunki do realizacji planów zagospodarowania przestrzennego. Projektowana ustawa nakazuje, by obiekty budowlane były wznoszone wyłączanie na terenach przeznaczonych na dany cel w planach przestrzennych. Zobowiązuje ona także do zapewnienia odpowiedniego wyglądu obiektów budowlanych, zharmonizowania ich z otoczeniem oraz podnoszenia estetyki otoczenia. Sprawa ta wiąże się z zadaniami organów sprawujących państwowy nadzór budowlanych, czuwający nad realizacją porządku w zabudowie miast i wsi.</u>
          <u xml:id="u-1.60" who="#komentarz">Projekt likwiduje podział budownictwa na powszechne i specjalne, integrując państwowy nadzór w terenowych organach administracji państwowej. Równocześnie następuje przesunięcie sfery zainteresowań tych organów z zagadnień techniczno-budowlanych na urbanistyczno-budowlane. Do podstawowych zadań terenowych organów w zakresie państwowego nadzoru budowlanego należeć będzie czuwanie nad zgodnością realizacji budownictwa z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, nad kształtowaniem środowiska i jego ochroną przy budowie i użytkowaniu obiektów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-1.61" who="#komentarz">Projekt ogranicza natomiast zadania organów administracji państwowej w sprawach techniczno-budowlanych, wychodząc z założenia, że za sprawy te ponoszą odpowiedzialność właściwe organizacje gospodarcze, jak biura projektów, wykonawcy itp. Terenowe organy administracji państwowej mają jednak prawo interwencyjnego działania w sprawach techniczno-budowlanych, gdy jest to konieczne ze względu na interes społeczny.</u>
          <u xml:id="u-1.62" who="#komentarz">Uproszczeniu wymagań formalnych związanych z przygotowaniem inwestycji służyć będą przepisy umożliwiające ograniczenie decyzji administracyjnych, z tendencją do zastąpienia ich jedną decyzją - pozwoleniem na budowę. Pozwolenie to projekt ustawy traktuje jako główny instrument nadzoru terenowych organów administracji państwowej nad przygotowaniem inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.63" who="#komentarz">Nowością w prawie budowlanym są przepisy zapewniające ochronę środowiska w działalności budowlanej i przy użytkowaniu obiektów budowlanych. Projekt ustawy daje podstawę do określenia warunków techniczno-budowlanych ochrony środowiska w projektowaniu, wykonawstwie i przy użytkowaniu obiektów. Ochroną obejmuje się m.in. zieleń znajdującą się na terenach przewidzianych pod inwestycję i na placu budowy. Ważny w sprawach ochrony środowiska jest przepis zobowiązujący do oddawania do użytku obiektów budowlanych, ujemnie wpływających na środowisko, łącznie z odpowiednimi urządzeniami chroniącymi to środowisko. Organy sprawujące państwowy nadzór budowlany dysponują środkami administracyjnymi (np. nakazy, zakazy, egzekucja administracyjna), umożliwiającymi wymuszenie postępowania zapewniającego ochronę środowiska.</u>
          <u xml:id="u-1.64" who="#komentarz">Cechą charakterystyczną projektu ustawy jest troska o sprawy obywatela. Jego potrzebom służyć będzie skuteczniej egzekwowany porządek urbanistyczny w miastach i wsiach. Troska o sprawy ludzkie znalazła swój wyraz w przepisach projektu nakazujących projektować, budować i użytkować obiekty budowlane w sposób zapewniający bezpieczeństwo ludzi, ochronę środowiska i warunki zdrowotne. Wymagania te mogą być w przypadkach koniecznych wymuszane przez organy sprawujące państwowy nadzór budowlany, przy użyciu środków przysługujących tym organom.</u>
          <u xml:id="u-1.65" who="#komentarz">Działalność inwestycyjna może w niektórych przypadkach stwarzać duże uciążliwości dla osób postronnych. Projekt ustawy zapewnia więc ochronę interesów tych osób. Odpowiedni przepis zobowiązuje inwestora, projektanta i wykonawcę inwestycji do ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich, wskazując, że chodzi tu o takie sprawy, jak np. zapewnienie dojazdu lub dojścia do drogi publicznej, ochronę przed pozbawieniem lub ograniczeniem możliwości korzystania z wody, dopływu światła dziennego itp. Ustawa nakazuje również chronienie obywatela przed uciążliwościami powodowanymi przez hałas, wibrację albo zanieczyszczenie powietrza, wody lub gleby.</u>
          <u xml:id="u-1.66" who="#komentarz">Ochronie interesów osób trzecich służą także przepisy nakazujące organom prowadzącym postępowanie administracyjne, związane z ustaleniem miejsca realizacji inwestycji budowlanej, zatwierdzeniem planu realizacyjnego, wydaniem pozwolenia na budowę oraz wyrażeniem zgody na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego - umożliwienie zainteresowanym zgłoszenia uwag, wniosków i zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-1.67" who="#komentarz">Zgłoszone uwagi, zastrzeżenia i wnioski powinny być przed wydaniem decyzji wszechstronnie rozpatrzone, a rozstrzygnięcie powinno uwzględniać zarówno interes społeczny, jak też słuszny interes stron.</u>
          <u xml:id="u-1.68" who="#komentarz">Problemem w budownictwie jest występująca ciągle jeszcze samowola budowlana. Tak zwane dzikie budownictwo nie tylko utrudnia prawidłową zabudowę miast i wsi, lecz także stwarza stany zagrożenia pożarowego, pogorszenie warunków higienicznych, sanitarnych itp.~ ~Na zagadnienie to zwrócono w projekcie ustawy szczególną uwagę. Instrumentami walki z dzikim budownictwem są obecnie sankcje karne i nakazy przymusowej rozbiórki obiektów wybudowanych samowolnie, wydawane przez terenowe organy administracji państwowej.</u>
          <u xml:id="u-1.69" who="#komentarz">Chcąc wzmocnić skuteczność walki z „dzikim” budownictwem, wprowadza się w projekcie przepis, według którego obiekty budowlane wzniesione samowolnie podlegają przymusowej rozbiórce albo przejęciu na własność państwa. Obiekty te będą przejmowane bez odszkodowania. Przejęcia podlega również działka budowlana, na której obiekt zbudowano. Przejęcie działki następuje za odszkodowaniem według przepisów o wywłaszczeniu nieruchomości. Możliwość nieodpłatnego przejmowania na własność państwa samowolnie wzniesionych obiektów powinna być znacznie skuteczniejszym środkiem walki z samowolą, aniżeli nakazy przymusowej rozbiórki.</u>
          <u xml:id="u-1.70" who="#komentarz">Zaostrzeniu ulegają również sankcje karne za samowolę budowlaną (do 2 lat pozbawienia wolności - dotychczas 1 rok aresztu), albo kara grzywny do 25 tys. zł, a w niektórych przypadkach określonych kodeksem karnym do 1 mln zł (dotychczas do 50 tys. zł).</u>
          <u xml:id="u-1.71" who="#komentarz">Przepisy mające na celu przeciwdziałanie samowoli budowlanej dotyczą zarówno osób fizycznych, jak też jednostek organizacyjnych państwowych i innych, z tym że do jednostek państwowych nie mają oczywiście zastosowania przepisy o przejmowaniu na własność państwa obiektów wzniesionych samowolnie. W razie popełnienia samowoli budowlanej przez jednostkę państwową obowiązuje stosowanie przymusowej rozbiórki oraz sankcje karne w stosunku do osoby, która spowodowała powstanie samowoli budowlanej.</u>
          <u xml:id="u-1.72" who="#komentarz">Projektowana ustawa w pełni decentralizuje obsługę administracyjną w zakresie państwowego nadzoru budowlanego. Pierwszą instancją w zakresie budownictwa realizowanego przez osoby fizyczne będą najniższe ogniwa terenowej administracji państwowej (naczelnicy gmin, miast i gmin, miast niestanowiących powiatu). Dla budownictwa innych podmiotów sprawy w pierwszej instancji będą załatwiane przez terenowe organy administracji państwowej stopnia powiatowego. Zbliżenie administracji do podejmujących działalność budowlaną powinno ułatwiać załatwienie spraw.</u>
          <u xml:id="u-1.73" who="#komentarz">Projekt ustawy ujmuje normowane zagadnienia elastycznie, zastępując szczegółowe przepisy zasadami określającymi kierunki i ramy postępowania w sposób, który by nie tłumił inicjatywy i poczucia odpowiedzialności uczestników procesu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.74" who="#komentarz">Elastyczność i ramowość przepisów projektowanej ustawy daje duże możliwości dostosowywania jej do nowych warunków bez konieczności zmiany ustawy. Ograniczono także zakres problematyki regulowanej ustawą. Wyłączono z niej sprawy gospodarcze i organizacyjne o charakterze zmiennym, wiążące się z potrzebami bieżącej polityki gospodarczej państwa, jak np. sprawy przygotowywania decyzji inwestycyjnych, organizacji wykonawstwa inwestycji, organizacji budów i robót, organizacji jednostek organizacyjnych działających w procesie inwestycyjnym.</u>
          <u xml:id="u-1.75" who="#komentarz">Ramowe przepisy projektowanej ustawy będą rozwijane przepisami wykonawczymi. Do wykonania ustawy konieczne będzie wydanie:</u>
          <u xml:id="u-1.76" who="#komentarz">- rozporządzenia ministra gospodarki terenowej i ochrony środowiska w sprawie państwowego nadzoru urbanistyczno-budowlanego,</u>
          <u xml:id="u-1.77" who="#komentarz">- rozporządzenia ministra gospodarki terenowej i ochrony środowiska w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie,</u>
          <u xml:id="u-1.78" who="#komentarz">- rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie nadzoru techniczno-budowlanego.</u>
          <u xml:id="u-1.79" who="#komentarz">Projekty te zostały już przygotowane i uzgodnione.</u>
          <u xml:id="u-1.80" who="#komentarz">Projektowana ustawa i wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze powinny stać się istotnymi czynnikami podnoszącymi efektywność inwestycji oraz zabezpieczającymi interesy społeczeństwa wiążą się z działalnością inwestycyjną.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>