text_structure.xml
55.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Początek posiedzenia o godzinie 12 minut 33</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Jan Filip Libicki</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Pozwolę sobie otworzyć trzydzieste czwarte posiedzenie senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. Przepraszam, ale muszę zsunąć tę maskę, żeby nie zaparowywało…</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Porządek obrad przewiduje rozpatrzenie „Sprawozdania z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2014–2020 za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r.”; druk senacki nr 229.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Witam reprezentującego rząd pana ministra Stanisława Szweda wraz ze współpracownikami i witam przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Policji. Dzień dobry.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę państwa, zanim przejdziemy do zatwierdzenia tego porządku, ja muszę przeczytać formułę, która wiąże się z uczestnictwem zdalnym senatorów. Pozwolą państwo, że dopełnię tego obowiązku. A więc otworzyłem już posiedzenie komisji. Szanowni Państwo, informuję, że posiedzenie komisji jest transmitowane w internecie. Państwa senatorów obradujących zdalnie proszę o upewnienie się, czy państwa iPady są podłączone do zasilania, a kamery w nich włączone. Proszę także o zapewnienie takiego położenia iPada i obiektywu kamery, aby byli państwo widoczni podczas połączenia. Zapisywanie się do głosu przez senatora obradującego zdalnie może nastąpić przez czat w aplikacji lub werbalnie. Zabranie głosu będzie możliwe dopiero po jego udzieleniu przez przewodniczącego komisji. Po zabraniu głosu proszę państwa o samodzielne wyłączenie mikrofonów, po skończonej wypowiedzi proszę wyłączyć mikrofon. Przypominam ponadto, że do dyspozycji senatorów obradujących zdalnie jest specjalny numer telefonu, pod którym możecie państwo dokonywać zgłoszeń problemów technicznych.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Szanowni Państwo, teraz chciałbym sprawdzić, czy jest kworum, czy wszyscy senatorowie członkowie komisji biorący zdalnie udział w posiedzeniu są połączeni.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#komentarz">Wypowiedz poza mikrofonem</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Mam już informację, że tak i że jest to 5 osób.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">W takim razie pozwalam sobie oddać głos panu ministrowi Stanisławowi Szwedowi z prośbą o zreferowanie tego punktu.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, Panie Ministrze.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Obowiązek przedstawienia sprawozdania z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie za rok 2019 nakłada na nas ustawa z 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Jak państwo zapewne wiedzą, materiał jest dosyć obszerny, on składa z wkładów poszczególnych ministerstw, Ministerstwa Sprawiedliwości, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, ministerstwa edukacji i oczywiście naszego ministerstwa, które jest koordynatorem tego programu, przedstawione tam jest również sprawozdanie. Program dotyczy 2019 r., teraz sytuacja jest zupełnie inna, on nie dotyczy obecnej sytuacji związanej z COVID-em i zmian, które były dokonywane w ustawach covidowych w związku z tą sytuacją. Dlatego przedstawię państwu pokrótce kilka spraw. Oczywiście później jesteśmy do państwa dyspozycji, jeśli chodzi o pytania.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o przedłożony dokument, to on jest realizowany w czterech głównych obszarach: pierwszy obszar to profilaktyka i edukacja społeczna; drugi – ochrona i pomoc osobom dotkniętym przemocą w rodzinie; trzeci punkt dotyczy oddziaływania na osoby stosujące przemoc w rodzinie; i czwarty – podnoszenia kompetencji służb i przedstawicieli podmiotów realizujących działania z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">W ramach pierwszego punktu przeprowadzane były badania dotyczące zjawiska przemocy w rodzinie czy też działania o charakterze profilaktycznym realizowane przez samorządy lokalne w ramach programu osłonowego. Jeśli chodzi o kwestię badań, to myślę, że takim głównym badaniem była „Ogólnopolska diagnoza zjawiska przemocy w rodzinie”. Te badania pokazały, że około 85%–90% Polaków identyfikuje różne sytuacje, które świadczą o występowaniu przemocy, jako nieodpowiedzialne, nieakceptowalne, co może świadczyć o wzroście świadomości społecznej na temat zjawiska przemocy w rodzinie. Warto tutaj podkreślić, że kobiety i mężczyźnie nieco różnią się, jeśli chodzi o ocenę postrzegania przemocy. Stosowania przemocy nie łączy się z wiekiem, wykształceniem i wielkością miejsca zamieszkania ani też sytuacją zawodową czy zdrowotną. Należy tutaj zwrócić uwagę, że liczne kampanie społeczne w tym obszarze znacznie podnoszą świadomość społeczną dotyczącą zjawiska przemocy w rodzinie, co oznacza, że nasze społeczeństwo posiada większą wiedzę na temat zjawiska i z większą uwagą identyfikuje jej mechanizmy.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o podstawowe narzędzia, jakie wykorzystujemy w tym procesie, to jest tu oczywiście kwestia związana z procedurą „Niebieskiej Karty”. Aż 90% badanych osób doznających przemocy w rodzinie, które objęte były pomocą jakichkolwiek służb, instytucji i organizacji, objętych jest też działaniem tej procedury. Czyli to jest główne narzędzie, które wykorzystywaliśmy w tych działaniach.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o Program Osłonowy „Wspieranie Jednostek Samorządu Terytorialnego w Tworzeniu Systemu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie”, to ten program realizujemy od 2011 r. W 2019 r. przeznaczyliśmy na ten program prawie 2 miliony 900 tysięcy zł, a wsparcia udzielono 70 podmiotom. W telegraficznym skrócie powiem państwu, jakie działania były podejmowane, jeśli chodzi o obszar pomocy dotkniętym przemocą w rodzinie. Są to: zapewnienie schronienia, zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom ofiarom przemocy i działania zespołów interdyscyplinarnych oraz grup roboczych.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o prowadzenie specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, to zadania te są realizowane przez powiaty. W 2019 r. na terenie kraju funkcjonowało 36 specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie. W 2019 r. z tego kompleksowego wsparcia specjalistycznych ośrodków skorzystało ponad 6 tysięcy osób.</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom w trybie art. 12 ustawy, to liczba dzieci, które zostały odebrane z rodziny, w 2018 r. wyniosła 1 tysiąc 130, w 2019 r. – 1 tysiąc 303 dzieci. Czyli jest minimalny wzrost, jeśli chodzi o realizację zadania związanego z zagrożeniem życia i zdrowia dzieci.</u>
<u xml:id="u-3.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o realizację procedury „Niebieskiej Karty”, to w 2019 r. wszczęto ogółem prawie 95 tysięcy procedur. Należy odnotować, że liczba sporządzonych formularzy „Niebieska Karta – A” nieznacznie wzrosła w stosunku do 2018 r. Do służb, które najczęściej wszczynają procedurę, nadal należy Policja oraz pomoc społeczna. Jeśli chodzi o szczegółowe dane co do „Niebieskiej Karty”, to w przypadku Policji było ponad 74 tysiące takich interwencji, w przypadku organizacji pomocy społecznej – ponad 12 tysięcy. Razem, tak jak już powiedziałem, to jest ponad 94 tysiące.</u>
<u xml:id="u-3.9" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o realizację zadań przez instytucje publiczne zajmujące się pomocą osobom dotkniętym przemocą w rodzinie w formie specjalistycznego poradnictwa, to w 2019 r. z różnych tego form, porad medycznych, psychologicznych, prawnych, socjalnych, zawodowych i rodzinnych, skorzystało ponad 238 tysięcy osób. Warto też tutaj wspomnieć o bezpłatnej infolinii dla osób szukających wsparcia. Telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia”, przypomnę numer: 812 00 02, działa całodobowo, w wybranych godzinach są też prowadzone konsultacje w językach angielskim i rosyjskim.</u>
<u xml:id="u-3.10" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o oddziaływania korekcyjno-edukacyjne wobec sprawców przemocy, to w 2019 r. z tych programów na kwotę ponad 4 milionów zł skorzystało ponad 8 tysięcy 880 osób. Jeśli chodzi o realizację programów psychologiczno-terapeutycznych dla osób stosujących przemoc w rodzinie, to w 2019 r. uruchomiono 120 programów, a przystąpiły do nich ogółem ponad 1 tysiąc 64 osoby.</u>
<u xml:id="u-3.11" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">To, jak myślę… Jeśli chodzi finansowanie, to już o tym mówiłem, reszta informacji jest w materiałach.</u>
<u xml:id="u-3.12" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Na koniec, Panie Przewodniczący, jeśli pan pozwoli, przedstawię wnioski i rekomendacje, bo to byłoby ułatwienie, jeśli chodzi o ewentualną dyskusję. W oparciu o dane zawarte w sprawozdaniu sformułowano następujące zalecenia i rekomendacje.</u>
<u xml:id="u-3.13" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Pierwsze. Należy dążyć do opracowania w każdej gminie i powiecie programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony ofiar przemocy w rodzinie, a także do podjęcia działań mających na celu weryfikację przepisów obowiązujących w tym zakresie. Z danych statystycznych wynika, że nie wszystkie samorządy gminne i powiatowe opracowały i realizowały programy przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, niemniej jednak od 2016 r. widać systematyczny wzrost liczby realizowanych programów. W ramach monitorowania realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie ministerstwo wystąpiło do wszystkich urzędów wojewódzkich o podanie przyczyn niewypełnienia przez określone gminy tego obowiązku oraz wskazanie, czy program taki został uchwalony w 2020 r. Jednocześnie resort zaapelował o podjęcie zgodnie ze sprawowanym nadzorem działań naprawczych zmierzających do uchwalenia gminnych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony ofiar. Z pozyskanych od służb wojewody informacji wynika, że w 2020 r. w niemal wszystkich gminach podjęto stosowne uchwały, zaś w przypadku braku programów wdrożono działania mające na celu jego uchwalanie.</u>
<u xml:id="u-3.14" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Drugi punkt. Należy uaktywniać samorządy lokalne w zakresie prowadzenia działań profilaktycznych skierowanych w szczególności do dzieci i młodzieży, a także programów podnoszących kompetencje rodzicielskie.</u>
<u xml:id="u-3.15" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Punkt trzeci. W dalszym ciągu należy dążyć do rozwoju placówek realizujących zadania z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, szczególnie specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinnie, w których osoby doznające przemocy obok schronienia otrzymają przede wszystkim profesjonalne, specjalistyczne wsparcie.</u>
<u xml:id="u-3.16" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Cztery. Należy zwracać szczególną uwagę na wzmocnienie współpracy pomiędzy przedstawicielami i służbami w samorządach a organizacjami pozarządowymi realizującymi zadania na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.</u>
<u xml:id="u-3.17" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Punkt piąty. W dalszym ciągu należy prowadzić do rozwoju programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie, w szczególności w samorządach powiatowych, w których dotychczas nie były one realizowane, a także programów psychologiczno-terapeutycznych i innych programów, w których sprawcy powinni uczestniczyć w celu wzmocnienia swoich postaw wolnych od przemocy.</u>
<u xml:id="u-3.18" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Po szóste. Niezbędne jest wprowadzenie monitoringu działań pomocowych skierowanych do osób doznających przemocy w rodzinie oraz działań skierowanych do osób stosujących przemoc w rodzinie, a także nadzoru prowadzonego na poziomie wojewody.</u>
<u xml:id="u-3.19" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">I ostatni, siódmy punkt. Z uwagi na pracę w wyjątkowo trudnym obszarze niezbędny jest rozwój superwizji, coachingu i grup wsparcia dla osób i służb realizujących zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie.</u>
<u xml:id="u-3.20" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">W obecnym roku priorytetem naszego ministerstwa jest uchwalenie nowego Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, na rok 2021. Prace nad tym programem trwają.</u>
<u xml:id="u-3.21" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Bardzo skrótowo przedstawiłem państwu sprawozdanie z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie za rok 2019. Mają państwo obszerny materiał, jeżeli będą jakieś pytania, to oczywiście to uzupełnimy. Wnoszę o przyjęcie tego programu. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję, Panie Ministrze, za prezentację.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Przechodzimy do dyskusji.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Zdalnie do zabrania głosu zgłosiła się pani senator Magdalena Kochan. Potem ja pozwolę sobie zabrać głos, następnie będzie pan senator Majer, potem pani senator Gawęda i ewentualnie następne osoby zdalne.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, Pani Przewodnicząca.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#SenatorMagdalenaKochan">Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#SenatorMagdalenaKochan">Dzień dobry państwu. To są takie utrudnione warunki. Muszę powiedzieć, że ja nie lubię tych zdalnych posiedzeń, ale niestety dzisiaj choroba mnie zmusiła do takiej obecności.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#SenatorMagdalenaKochan">Panie Ministrze, to prawda, że w momencie, kiedy omawiamy taki program czy takie działania rządu, które dotykają najbardziej bolesnych problemów społeczeństwa, bo przemoc w rodzinie jest bezsprzecznie czymś nagannym i czymś bardzo bolesnym jednocześnie, warto zacząć od tych rekomendacji, od tego, co wynika z reasumpcji tego, co zrobiono w 2019 r. i w poprzednich latach.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#SenatorMagdalenaKochan">Zacznę od tego, że, jak państwo piszecie, należy dążyć do opracowania w każdej gminie i powiecie programu przeciwdziałania temu zjawisku, a także programu ochrony ofiar tego zjawiska. Czy wszystkie gminy w Polsce, wszystkie powiaty w Polsce, wszystkie województwa mają – a od 2011 r. to jest obowiązek ustawowy – tego rodzaju programy? Czy państwo to monitorujecie? Jeśli nie wszystkie je mają, to co zrobiliście? Wiemy o jednym samorządzie, który nie zgadza się z tym, że w polskiej rodzinie jest przemoc, myślę tu o Zakopanem, i nie wprowadził żadnych rozwiązań, które wynikają z ustawy, m.in. zespołów interdyscyplinarnych. Drugie pytanie związane z tym zagadnieniem i z rekomendacją wynikającą z tych wniosków, które państwo sami artykułujecie w sprawozdaniu, jest takie. Czy rozwiązany został problem wynagrodzenia, diet za pracę osób pracujących w zespołach interdyscyplinarnych? To jest postulat ciągle podnoszony przez gminy. A więc jest pytanie, czy udało się to państwu w tym roku. Bo w sprawozdaniu tego nie znalazłam.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#SenatorMagdalenaKochan">Kolejna sprawa dotyczy współpracy z samorządami, którą państwo podnosicie i co do której pokazujecie, jak ona jest ważna. I tu pełna zgoda. Tak, te zadania możemy skutecznie realizować dopiero wtedy, kiedy zaangażujemy w to każdy z samorządów, i ten największy, i ten najmniejszy. W związku z tym czy pan minister nie widzi dysproporcji między kwotami, które zostały przeznaczone na współpracę i realizację tego ważnego postulatu – to są blisko 3 miliony zł, tam troszkę zadań nie zostało zrealizowanych, ale były na to przeznaczone 3 miliony… W tym czasie państwo ze swoich środków wprowadzacie… 121 tysięcy 770 zł kosztowało nas badanie „Ogólnopolska diagnoza zjawiska przemocy w rodzinie”. Kto realizował to zadanie? Kto napisał tę diagnozę? Jakie wnioski wynikają z tej diagnozy? W tym sprawozdaniu nie znalazłam ani słowa na ten temat, a tam zapewne są bardzo istotne informacje, które pomagałyby skutecznie walczyć z tym zjawiskiem. Jeśli znamy diagnozę, to mamy szansę na to, żeby na podstawie tej diagnozy wyciągać wnioski, myśleć, jak skuteczniej walczyć z tym, czego przyczynę znamy.</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#SenatorMagdalenaKochan">Przeznaczyliście 310 tysięcy zł na badanie skuteczności pomocy udzielanej osobom dotkniętym przemocą w rodzinie. Słuszne badanie, warto takie badanie przeprowadzić. Co z niego wynika? Kto je realizował? W jakim trybie realizowano to zadanie za takie duże, znaczne pieniądze? I teraz: jak w myśl tego badania zrozumieć sytuację, że nie mają właściwej pomocy ze strony państwa osoby, które prosiły o ułaskawienie sprawcy przemocy, pedofila, który jest jednocześnie jedynym żywicielem rodziny? Córka i żona tego osobnika wnioskowały do pana prezydenta, żeby go zwolnił z zakazu zbliżania się do nich, bo nie mają z czego żyć. Jak wobec tego ministerstwo rodziny, pracy i polityki społecznej, koordynator wszelkich działań… Przy okazji zapytam, kto dzisiaj pełni tę funkcję, bo zgodnie z ustawą winien to być co najmniej podsekretarz stanu w pańskim ministerstwie. A więc jak ministerstwo koreluje te zadania, że ofiary przemocy w rodzinie nie mogły skorzystać z żadnego wsparcia ze strony państwa, choć w dyspozycji ministra sprawiedliwości są ogromne środki na pomoc ofiarom przestępstw? Jak państwo to skorelowaliście i jak ta korelacja następuje w innych, mniej medialnych, ale równie bolesnych przypadkach? To jest bardzo ważne pytanie.</u>
<u xml:id="u-5.6" who="#SenatorMagdalenaKochan">Przeznaczyliście państwo 114 tysięcy 882 zł na badanie skuteczności oddziaływań korekcyjnych. To zapewne też jest bardzo potrzebne badanie, bo chodzi o to, żeby sprawdzić, czy to wsparcie korekcyjne… Mówiąc krótko, chodzi o to, jak zarówno sprawcy, jak i ofiary przemocy korzystający z takiej korekcji, z takich rozmów z psychologami, z pedagogami, z socjologami… tzn. jak jedni wychodzą z traumy, a drudzy ze stosowania przemocy w rodzinie. To jest bardzo ważne badanie. Kto je realizował? W jakim trybie była ta realizacja? Jakie wnioski z tego wyciągamy? Czy korekcja, którą prowadzimy, te działania korekcyjne są wystarczające, czy zupełnie niewystarczające? Co należy poprawić, żeby ta korekcja była skuteczniejsza? W tym raporcie nie ma żadnych wniosków w tej sprawie.</u>
<u xml:id="u-5.7" who="#SenatorMagdalenaKochan">60 tysięcy 557 zł, to jest ogromna suma, zostało przeznaczonych na zorganizowanie ogólnopolskiej konferencji „Jak skutecznie pomagać?”. Kto i gdzie przeprowadzał taką konferencję ogólnopolską, która kosztowała ponad 60 tysięcy zł? Kto z tej konferencji skorzystał i jak z niej skorzystał, skoro przeznaczyliśmy na nią tak ogromne środki? Na ten temat w państwa raporcie nie znalazłam żadnej informacji.</u>
<u xml:id="u-5.8" who="#SenatorMagdalenaKochan">W tych rekomendacjach w dalszym ciągu mówimy o bardzo ważnej sprawie, jaką jest edukacja, edukacja do tego, żeby żyć bez przemocy, żeby rozwiązywać konflikty bez używania przemocy. Pan minister słusznie podkreślał na początku, że w społeczeństwie rośnie świadomość tego, czym jest przemoc i czym jest przemoc w rodzinie. Ludzie umieją ją nazwać, choć jeszcze nie tak dawno, parę lat temu nie było to takie oczywiste. Ale w związku z tym: jak korelowaliście działania ministerstwa edukacji narodowej, skoro w tym sprawozdaniu minister edukacji ogranicza się wyłącznie do jednego, tj. do stwierdzenia, że prowadzi edukację w takich zawodach, jak opiekun DPS, opiekunka społeczna? Nie wiem, czemu tu jest tylko żeńska forma, bo równie dobrze to może być opiekun społeczny. Niczego więcej nie ma, żadnych programów edukacyjnych, żadnych podstaw programowych, żadnych szkoleń dla nauczycieli w celu rozpoznania w szkole, w przedszkolu, czy dziecko jest dotknięte przemocą, czy nie jest dotknięte przemocą. Nic. W tym sprawozdaniu za rok 2019 ministerstwo edukacji ogranicza się do tego, że prowadzi kształcenie w tych zawodach. Czy pan minister lub koordynator całości programu z ramienia ministerstwa nie widzi nieprawidłowości? Czy tu, gdzie edukacja jest podstawą zmiany zachowań, nie widzicie żadnej potrzeby aktywizacji ministerstwa edukacji narodowej? To jest naprawdę trudne do zaakceptowania.</u>
<u xml:id="u-5.9" who="#SenatorMagdalenaKochan">I jeszcze jedno. W jakiej formie minister sprawiedliwości tak naprawdę korzysta z ogromnych pieniędzy, jakie ma w funduszu sprawiedliwości, nazywanym tak powszechnie, który ma pomagać, wspierać ofiary przestępstw, takich jak te, a robi to w sposób nieskuteczny? To, co jest dobre w tym raporcie, to stwierdzenie – i tu jest dobre sprawozdanie Ministerstwa Sprawiedliwości – jak działa dobre prawo, które pozwala usunąć sprawcę przemocy z mieszkania zajmowanego wspólnie z ofiarą bez względu na to, czy jest jedynym właścicielem, czy… Coraz częściej sprawca przemocy jest skutecznie usuwany z mieszkania i sądy coraz powszechniej stosują to rozwiązanie. Czy w wystarczającym stopniu? Mam duże wątpliwości, ponieważ odpowiedzialna za ten temat krajowa szkoła sądownictwa, jeśli dobrze ją nazywam, jedyne miejsce, gdzie się szkoli prokuratorów i sędziów, w roku 2019 poświęciła tej tematyce 2–3 godziny. Czy państwo jako koordynujący te działania nie uważacie, że to jest absolutnie niewystarczająca liczba godzin, żeby uświadomić zarówno prokuratorom, jak i sędziom, jak zmienia się prawodawstwo, jak zmieniają się odczucia społeczne w tej kwestii?</u>
<u xml:id="u-5.10" who="#SenatorMagdalenaKochan">Panie Ministrze, suche fakty, które są zapisane w tym programie, nie pozostawiają nam żadnych złudzeń. Może i stan, fotografia roku 2019 przedstawione tak, jak w tym raporcie, państwu wystarczą, ale nam wobec narastającej fali, o czym wiemy… Rzeczywiście, sprawozdanie jest za rok 2019, ale my żyjemy w rzeczywistości pandemicznej i wiemy, jak bardzo mocno ona wpłynęła na kwestię zachowań przemocowych, na wzrost depresji i liczbę samobójstw, na wzrost hejtu, na samotność dzieci i często na samotność ofiar skazanych na pobyt z oprawcą dłużej niż to w ogóle możliwe, bo jest pandemia. Jak my na to reagujemy? To jest bardzo istotne, bardzo ważne, a moim zdaniem w tym raporcie, który państwo nam przedstawiacie, trudno znaleźć odpowiedzi na pytania zadane przeze mnie przed chwilą.</u>
<u xml:id="u-5.11" who="#SenatorMagdalenaKochan">Gdyby pan minister zechciał przybliżyć mi te kwestie, o które pytałam… Bardzo dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję, Pani Przewodnicząca.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Ja myślę, że pozwolę sobie jeszcze dopuścić 3 pytania tych osób, które są na sali, a potem poprosimy pana ministra o odpowiedź. Później ewentualnie będą dalsze osoby, które uczestniczą w naszym posiedzeniu zdalnie.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Ja mam, Panie Ministrze, dwa pytania.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Pierwsze. My tym roku, w dość szerokim konsensusie, nowelizowaliśmy tę ustawę, dając Policji możliwość usuwania z mieszkania osoby stosującej przemoc. Była też taka dyskusja, na ile prawo do tego, żeby to potwierdzić przez sąd, jest, że tak powiem, obligatoryjne, na ile na wniosek tej osoby… To jest tylko szczegół. Wtedy była dość powszechna zgoda co do tego, żeby Policja dostała takie prawo. Ponieważ my omawiamy raport za rok 2019, a więc czas, kiedy tego przepisu nie było, ja bym chciał dowiedzieć się ze strony Policji, jak to wyglądało, gdzie był ten kłopot, co do którego pomogliśmy tym przepisem i tym narzędziem Policji i który rozwiązaliśmy. Jakby przedstawiciele Policji mogli to opisać… To jest pytanie pierwsze.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">A pytanie drugie jest następujące. W relacji pana ministra pojawiła się liczba 95 tysięcy „Niebieskich Kart”, procedur „Niebieskiej Karty”. Jeśliby można było pokazać, ile ich było na przestrzeni lat, powiedzmy, 2017 r., 2018 r., 2019 r. i jak to wygląda obecnie, żebyśmy wiedzieli, jak na osi liczb dotyczących tej procedury mieści się rok 2019… To tyle z mojej strony.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, pan senator Ryszard Majer.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#SenatorRyszardMajer">Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#SenatorRyszardMajer">Bardzo dziękuję za przedstawienie sprawozdania, bardzo syntetycznie, bardzo treściwie i oddając to, co jest najważniejsze, czyli że ministerstwo, wtedy jeszcze rodziny, pracy i polityki społecznej, bardzo silnie, bardzo aktywnie włączyło się w walkę z przemocą w rodzinie. To jest problem, który cały czas jest obecny w życiu społecznym. Te wartości, o których mówił mój czcigodny przedmówca, pan senator Libicki, prawdopodobnie rosną z roku na rok, ponieważ wzrasta świadomość mieszkańców naszego kraju. To jest tak, że gdy mówimy o przemocy w rodzinie, to bardzo często mówimy o tej przemocy, która jest faktyczna, albo o przemocy, która jest zilustrowana dokumentami urzędowymi. I tu cały czas jest różnica, przy czym ta różnica, prawdopodobnie na skutek działania i zwiększania świadomości, m.in. przez działania Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, ale też podmiotów samorządowych, rośnie, stąd można mieć nadzieję, że w jakimś momencie dojdziemy do takiej sytuacji, że te dwie liczby, faktyczna i wykazywana w dokumentach urzędowych, będą zbliżone.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#SenatorRyszardMajer">Pan minister mówił o działaniach, które dotyczą samorządów terytorialnych. Samorządy faktycznie mają obowiązek uchwalania wieloletnich programów walki z przemocą w rodzinie i opieki nad ofiarami, to się tak ładnie, szeroko nazywa. Większość samorządów uchwala te programy, ale problem z działalnością uchwałodawczą samorządów jest taki, że one po uchwaleniu tego programu, przynajmniej w części samorządów tak jest, niewiele z tym robią. Czyli mają dokument, który pokazuje możliwości działania, ale tak naprawdę on nie działa w sposób faktyczny albo działa w sposób faktyczny dość mizernie. Mnie brakuje w naszej ustawie o pomocy społecznej i w ustawach, które dotyczą działań samorządów na niwie polityki społecznej, obowiązku monitorowania, przynajmniej na początek monitorowania, nie mówię o ewaluacji, bo ewaluacja jest bardziej skomplikowanym działaniem i obciążenie samorządów zadaniem ewaluowania dokumentów strategicznych to jest coś, co mogłoby iść za daleko. Ale nawet zobowiązanie samorządowców do tego, żeby przynajmniej raz w roku sporządzali sprawozdanie czy to z programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, czy też programu wsparcia rodziny, a także, tam gdzie takie są, programu wspierania seniorów, bo są już takie samorządy podejmujące takie działania… Wszystkie samorządy, a przynajmniej większość, mają gminne strategie rozwiązywania problemów społecznych. Gdybyśmy jeszcze w ramach naszej działalności ustawodawczej dopisali obowiązek monitorowania tych programów, począwszy od gminnej strategii jako dokumentu kluczowego dla lokalnej polityki społecznej, to byłoby to korzystne, bo to by zmuszało poszczególnych decydentów, wójtów, burmistrzów, szefów ośrodków pomocy społecznej, do tego, żeby spoglądali do tego dokumentu nie tylko wtedy, kiedy go przygotowują, czyli raz na 3, 4 czy 5 lat, ale tak naprawdę co roku i analizowali, co tak naprawdę się stało, czy zapisane wskaźniki są zrealizowane, czy nie są zrealizowane i jak to technicznie wygląda. Myślę, że to byłoby istotne.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#SenatorRyszardMajer">Druga sprawa, co do której bym prosił, żeby ją rozważyć w ramach prac ministerstwa rodziny, to wzmocnienie roli wojewodów, bo to, że wojewoda w sposób bardzo ograniczony ma wpływ na zadania własne, a te działania są zwykle zadaniami własnymi, to też jest pokłosie lat minionych, kiedy obdzieraliśmy wojewodów z jakichkolwiek kompetencji. Oni stają się bezbronnymi strażnikami prawa, ten wojewoda tak naprawdę stoi na straży prawa, ale ma bardzo małe kompetencje, co wychodzi m.in. w dobie zagrożenia COVID. To jest to, o czym mówiliśmy wczoraj tu, w sali Senatu, kiedy zwiększaliśmy kompetencje wojewodów w odniesieniu do ochrony zdrowia, żeby mogli działać skuteczniej. Tu warto rozważyć takie generalne wzmocnienie roli wojewodów, również w obszarze nadzoru nad samorządami terytorialnymi. Ja nie mówię, żeby wojewodowie dostali jakieś ekstra kompetencje, ale samo dopingowanie samorządowców i pytanie, czy realizują te usługi, czy realizują program, to, jak mi się wydaje, trochę mało. Taka sama jest sytuacja z usługami opiekuńczymi, które też są zadaniem własnym, nie są obowiązkowe. Cały czas jest tak, że 1/3 gmin w Polsce, choć ta liczba spada, nie realizuje usług opiekuńczych. I to jest dużo.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#SenatorRyszardMajer">Pragnę zwrócić uwagę na taką ciekawostkę związaną z kwestią przemocy w rodzinie. Otóż w tych gminach, gdzie usługi opiekuńcze są realizowane przez ośrodki pomocy społecznej, przemoc w rodzinie, szczególnie w odniesieniu do osób starszych – swego czasu uzyskałem takie dane od Policji, więc wiem to i mam to opisane – jest rzadsza. Tak że rozwój usług opiekuńczych, Drodzy Państwo, to, że czasami ktoś z zewnątrz wchodzi do tej zamkniętej rodziny, przyczynia się do ograniczenia przemocy w rodzinie, szczególnie jeśli mówimy o usługach opiekuńczych wobec osób najstarszych.</u>
<u xml:id="u-7.5" who="#SenatorRyszardMajer">To tyle, Drodzy Państwo, refleksji na temat tego, co jeszcze możemy zrobić, nad czym jeszcze możemy się zastanawiać, żeby ten proces ograniczania przemocy w rodzinie był bardziej skuteczny, jeśli chodzi o stronę samorządową, jak oddziaływać na środowisko samorządowe, żeby przejęło się tymi zadaniami w taki bardzo realny sposób.</u>
<u xml:id="u-7.6" who="#SenatorRyszardMajer">Bardzo dziękuję za to sprawozdanie. Dziękuję za uwagę.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, pani senator Gawęda, potem pan minister się ustosunkuje, a później ewentualnie poproszę sekretariat o podawanie kolejnych zgłoszeń zdalnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#SenatorEwaGaweda">Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Wysoka Komisjo!</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#SenatorEwaGaweda">Mój przedmówca troszeczkę mnie wyręczył, jeśli chodzi o pytanie, które chciałam zadać, ale jeszcze dopytam w pewnej kwestii. Ze sprawozdania wynika, że nie wszystkie samorządy chcą sięgać po te pieniądze i realizować ten program. Czy obecnie rząd posiada narzędzia do tego, żeby te pieniądze mimo wszystko trafiły do potrzebujących osób? Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Dziękuję bardzo.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Są jeszcze dwie osoby zgłoszone zdalnie. Ja zapytam, czy to są wszystkie…</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#komentarz">Wypowiedź poza mikrofonem</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Tak i senator Kochan. Czy to będą wszystkie osoby, które chcą zabrać głos? Bo w takiej sytuacji zebralibyśmy wszystkie pytania w jedno i poprosilibyśmy pana ministra o odpowiedź.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#komentarz">Rozmowy na sali</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Panie senator to są wszystkie osoby zdalne, które się zgłaszają, jak rozumiem. W takim razie ja zamykam listę zadających pytania.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Pani senator Tobiszowska, proszę bardzo, a później pani senator Kochan i pan minister.</u>
<u xml:id="u-10.7" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, pani senator Tobiszowska.</u>
<u xml:id="u-10.8" who="#SenatorDorotaTobiszowska">Panie Przewodniczący, ja nie zgłaszałam się do odpowiedzi.</u>
<u xml:id="u-10.9" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">A to ciekawe. To jakiś błąd naszej aparatury.</u>
<u xml:id="u-10.10" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">A pani senator Kochan zgłaszała się? Tak.</u>
<u xml:id="u-10.11" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#SenatorMagdalenaKochan">Tak, ja się zgłaszałam. Przepraszam państwa za moją być może przydługą wypowiedź, ale to są bardzo istotne i w dzisiejszych czasach bardzo ważne dla społeczeństwa sprawy. Nie dopytałam w kontekście koordynacji… Przypomnę państwu, że działania związane z krajowym programem przeciwdziałania przemocy i ochrony ofiar koordynuje co najmniej podsekretarz stanu w ministerstwie rodziny, pracy i polityki społecznej. Ponawiam więc pytanie o to, kto dzisiaj jest tym koordynatorem, z imienia i z nazwiska. W związku z tymi pracami koordynacyjnymi nie sposób nie pytać koordynatora o działania Ministerstwa Zdrowia, ministerstwa pracy, ministerstwa edukacji, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Sprawiedliwości, bo tyle ministerstw jest w krajowym programie, one współrealizują ten program. Chciałabym też dopytać o działania związane ze współpracą z organizacjami pozarządowymi i reakcję koordynatora na to, że odpadają z konkursów, które… Właściwe zapytam też o system, który, mam nadzieję, w koordynatorze krajowego programu budzi takie same kontrowersje, jak we mnie. Chodzi o sposób rozdysponowywania środków ministra sprawiedliwości, które mają wspierać organizacje pozarządowe pomagające ofiarom przemocy. Mam niepokojące i alarmujące informacje od organizacji pozarządowych, które przez wiele lat działały i bardzo skutecznie pomagały. Państwo z ministerstwa rodziny macie na to wpływ i macie wiedzę o tym, jak skutecznie to robiły, bo zleciliście badanie o skuteczności takiej pomocy. Z tego badania musiało wynikać, że organizacje, które mają wieloletnie doświadczenie i z których pomocy korzystało wiele tysięcy osób, wypadają z programów finansowania ich przez ministra sprawiedliwości, a zastępują je organizacje, które często gęsto rodziły się na miesiąc przed rozstrzygnięciami konkursowymi. Czy państwo koordynujecie te działania? Czy tego rodzaju sprawy budzą wasz niepokój? Wedle jakich kryteriów minister sprawiedliwości rozdziela te środki, niemałe, bo one idą w kilkadziesiąt milionów? Były przeznaczone ponad 62 miliony zł na wspieranie takich organizacji. Jak są wykorzystywane te środki? Jak są rozdzielane? Jakimi kryteriami kieruje się minister sprawiedliwości, skoro organizacje, o których mówiłam, nie dostają tych środków? I czy mogą się od tego odwołać? Tu jest sprawa odwoływania się od takich arbitralnych decyzji ministra. Do mnie docierają informacje, że to są arbitralne decyzje podejmowane wedle kryteriów „no bo tak” – i koniec z omawianiem kryteriów przyznawania środków. Czy państwo, koordynator, którym w waszym ministerstwie jest co najmniej wiceminister, próbowaliście wpływać na sposób przydzielania tych środków w związku chęcią skutecznego pomagania ofiarom tych przestępstw? Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję, Pani Przewodnicząca.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Na tym wyczerpaliśmy pytania.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, Panie Ministrze. Mam też prośbę, żeby ewentualnie ze strony Policji… Proszę bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Państwo Senatorowie!</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Zacznę może od ogólnej refleksji. Wiemy, że sprawozdania, które przygotowujemy co roku, mają pewną specyfikę. One zawierają dużo danych statystycznych, które pochodzą z poszczególnych ministerstw, i ocena zawarta w tych sprawozdaniach wynika m.in. z tego. Głównym celem takich sprawozdań jest stwierdzenie, czy w stosunku do lat poprzednich sytuacja się poprawia, czy pogarsza. Tak też rozumiem przygotowywanie tych sprawozdań i ewentualne wnioski, które wyciągamy na następne lata, jeśli chodzi o realizację całego programu.</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o szczegółowe pytania, to powiem tak. Co do programów to, tak jak już mówiłem w swoim wystąpieniu, z naszej strony, ze strony ministerstwa jest to monitorowane na bieżąco. Obecnie nie mamy sygnałów, oprócz tego miasta, o którym mówiła pani przewodnicząca Kochan, że są jakieś problemy. Z naszej strony cały czas jest kontakt z urzędami wojewódzkimi, które pełnią nadzór nad tymi działaniami, w tym przypadku, o którym mówiłem, też odbywały się nasze wystąpienia do wojewody małopolskiego.</u>
<u xml:id="u-13.4" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o szczegółowe pytanie dotyczące diet dla członków zespołów interdyscyplinarnych, to powiem, że tej kwestii nie podjęliśmy, nie ma wprowadzonego rozwiązania.</u>
<u xml:id="u-13.5" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o badania, o których mówiła pani przewodnicząca, to powiem, że w całym materiale jest dosyć dużo informacji dotyczących badań. Ja powiem tylko, żeby nie przedłużać, że na stronie 4 jest to dokładnie rozpisane: „Ogólnopolska diagnoza zjawiska przemocy w rodzinie” zrealizowana przez firmę Kantar Polska – kwota 121 tysięcy; „Badanie skuteczności pomocy udzielanej osobom dotkniętym przemocą w rodzinie” realizowane przez konsorcjum firm Openfield oraz EDBAD Pracownia doradczo-badawcza Maciej Mroczek – kwota 309 tysięcy; kolejne badania też są tu rozpisane. Przeprowadzone badania były zlecane firmom zewnętrznym wybranym w trybie zgodnym z przepisami dotyczącymi zamówień publicznych. A więc tu wszystkie formalności zostały spełnione i zapewne wyniki tych badań wykorzystamy w czasie przygotowywania programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie na 2021 r.</u>
<u xml:id="u-13.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o konferencję ogólnopolską, to było tam ponad 100 przedstawicieli. Kwota, o której mówimy, to jest 60 tysięcy. Trudno mi powiedzieć, czy to jest dużo, czy mało. Wydaje mi się, że to jest adekwatne do takiej liczby uczestników konferencji. Tak jak w każdym innym przypadku, tutaj wszystko jest przeprowadzane zgodnie z przepisami.</u>
<u xml:id="u-13.7" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Te informacje mieszczą się w tych materiałach.</u>
<u xml:id="u-13.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Nawiązując do tego, co mówił pan przewodniczący Majer odnośnie do programów, powiem, że same programy można ogłaszać, ale jest pytanie, jak są one realizowane. Myślę, że tutaj dobry wniosek… Będziemy starali się dopisać do ustawy, którą obecnie nowelizujemy, takie zadanie, żeby choć raz w roku mieć taką informację, jak są realizowane te programy, bo to by nam pokazało drogę i to, czy samo uchwalenie programu to jest, jak to się mówi, odfajkowanie sprawy, czy w związku z tym są podejmowane jakieś działania, czynności. Myślę, że zapisaliśmy to sobie jako cenną uwagę, żebyśmy mogli ewentualnie wprowadzić to do ustawy. To byłby dodatkowy obowiązek nałożony na samorządy.</u>
<u xml:id="u-13.9" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Co do pytania pana przewodniczącego to poproszę przedstawicieli Policji, żeby się do tego odnieśli.</u>
<u xml:id="u-13.10" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o kolejne pytanie pana przewodniczącego, co do procedur „Niebiskiej Karty” i tego, jak to funkcjonowało w poszczególnych latach, to mam tu dane od 2014 r. do 2019 r. W 2014 r. – 102 tysiące 811, w 2015 r. – 99 tysięcy, w 2016 r. – 97 tysięcy, 2017 r. – 98 tysięcy, 2018 r. – 93 tysięcy, 2019 r. – 94 tysiące. Czyli jest spadek, jeśli o to chodzi. Mamy to też rozbite na poszczególne jednostki: tak jak już wcześniej powiedziałem, najwięcej działają tutaj Policja, pomoc społeczna, gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, oświata i ochrona zdrowia. To też jest w tym sprawozdaniu.</u>
<u xml:id="u-13.11" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Jeśli chodzi o pytanie dotyczące koordynatora, to ja przejąłem departament… Jak to my się nazywamy?</u>
<u xml:id="u-13.12" who="#Gloszsali">Integracji społecznej.</u>
<u xml:id="u-13.13" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">…Integracji społecznej miesiąc temu. Ten materiał, który był przedstawiany, był przygotowany przez panią minister Iwonę Michałek, która już nie pełni funkcji w naszym ministerstwie, i te dane, które były tu przedstawione, przygotowane były pod jej kierownictwem. A więc do szczegółowych pytań trudno mi się odnieść, bo nie uczestniczyłem w rozmowach czy w pracach nad tym projektem.</u>
<u xml:id="u-13.14" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Co do Funduszu Sprawiedliwości, który jest w gestii ministra sprawiedliwości, to, jeżeli będzie potrzeba, udzielimy pani senator dodatkowych informacji na piśmie, zasięgniemy informacji od ministra sprawiedliwości. W tym materiale, w tym sprawozdaniu tych danych nie mamy. Myślę, że tak pokrótce odpowiedziałem na te pytania.</u>
<u xml:id="u-13.15" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Rozmawialiśmy tu jeszcze o programach osłonowych. Tutaj przekazaliśmy na samorządy środki w kwocie prawie 3 milionów zł. Zainteresowanie jest… To jest to, o co pytała pani senator, tzn. jest tak, że często monitorujemy, często piszemy do samorządów, żeby chciały korzystać z tych programów. Z tym nie zawsze jest dobrze, ale przez taki jednostajny nacisk związany z tymi działaniami ta sytuacja z roku na rok się poprawia, więcej samorządów uczestniczy w tych programach.</u>
<u xml:id="u-13.16" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">To tyle z mojej strony. Poprosiłbym przedstawicieli Policji o uzupełnienie informacji dla pana przewodniczącego. Bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#EkspertwBiurzePrewencjiwKomendzieGlownejPolicjiMartaSwinecka">Dzień dobry, Szanowni Państwo.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#EkspertwBiurzePrewencjiwKomendzieGlownejPolicjiMartaSwinecka">Szanowny Panie Ministrze! Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!</u>
<u xml:id="u-15.2" who="#EkspertwBiurzePrewencjiwKomendzieGlownejPolicjiMartaSwinecka">Komisarz Marta Świnecka, Biuro Prewencji w Komendzie Głównej Policji.</u>
<u xml:id="u-15.3" who="#EkspertwBiurzePrewencjiwKomendzieGlownejPolicjiMartaSwinecka">Jak już wspominała pani senator Kochan, z dniem 30 listopada tego roku zostaną nam, Policji, nadane nowe uprawnienia polegające na możliwości wydania nakazu natychmiastowego opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia lub zakazu zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia wobec osoby, która swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie będzie stwarzała zagrożenie dla życia lub zdrowia osoby dotkniętej tą przemocą. Będzie to nowa instytucja, nowe narzędzie, nowe uprawnienie, ale też wynikające dla nas z tego tytułu nowe obowiązki. Celem tej instytucji przede wszystkim będzie szybka i skuteczna izolacja osoby stosującej przemoc od osoby dotkniętej przemocą, ponieważ taką decyzję policjant będzie mógł podjąć w trakcie przeprowadzania policyjnej interwencji domowej, ale również podczas nieobecności osoby stosującej przemoc. Będzie to skuteczne narzędzie, które oczywiście będzie miało na celu ochronę osób dotkniętych przemocą w rodzinie. Pewne elementy tej nowej procedury są nam już znane i dotychczas były stosowane przez nas jako Policję. Jest to przede wszystkim instytucja zatrzymania z art. 15a ustawy o Policji, jak też prawo do zatrzymania osoby w trybie art. 244 kodeksu postępowania karnego. Pragnę zwrócić uwagę, że te instytucje nakazu–zakazu, zostały wprowadzone do ustawy o Policji jako art. 15a, czyli konsekwencja prawa dotyczącego możliwości zatrzymania sprawcy przemocy w rodzinie. A więc korzystaliśmy już z tego narzędzia, które pozwalało nam izolować sprawcę przemocy w rodzinie od osoby nią dotkniętej. Mogliśmy również, i korzystaliśmy z tego prawa, kierować wnioski do prokuratury na podstawie czy w trybie art. 275a kodeksu postępowania karnego o środek zapobiegawczy lub inne środki zapobiegawcze, w tym o nakazanie okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym. W nowej procedurze, tak pozwolę sobie o niej powiedzieć, będziemy szacowali ryzyko. Jeśli chodzi o kwestionariusze szacowania ryzyka, to mamy je, korzystamy z nich i używamy ich od 2013 r. Różnica jest taka, że dotychczas kwestionariusze szacowania ryzyka stosowane były przez policjantów fakultatywnie, a teraz będziemy korzystać z tych kwestionariuszy i wypełniać je obligatoryjnie. Jak się przygotowujemy? Cały czas dążymy do tego i jesteśmy przekonani, że z dniem 30 listopada będziemy właściwie przygotowani do realizacji nowego zadania. W tym celu w lipcu bieżącego roku przeprowadziliśmy cykl 12 wideokonferencji z udziałem przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości, które to szkolenia były dedykowane policjantom wszystkich garnizonów i w trakcie których przeszkoliliśmy około 29 tysięcy funkcjonariuszy Policji. Od lipca nieustająco prowadzone są lokalne doskonalenia zawodowe we wszystkich garnizonach Policji. Podjęliśmy działania na rzecz zmiany programów szkoleń zawodowych policjantów, które zawierają treści związane z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie, i opracowujemy materiały szkoleniowe dla policjantów, z których będą korzystali. Z tego, co wiemy, wynika, że Ministerstwo Sprawiedliwości też przygotowuje materiały, które mogą okazać się pomocne w toku realizacji naszych zadań służbowych, a Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji realizuje delegacje ustawowe i przygotowuje akty wykonawcze, które też będą nam służyć.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">My jesteśmy trochę ograniczeni czasowo, mamy jeszcze tylko 5 minut. Do wypowiedzi pana ministra jest głos pani senator Kochan, ale prosiłbym, aby zarówno głos pani senator Kochan, jak i ewentualna odpowiedź pana ministra zmieściły się w tych 5 minutach, które nam zostały.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę bardzo, Pani Przewodnicząca.</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#komentarz">Brak nagrania</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#SenatorMagdalenaKochan">…Od momentu, kiedy nastąpiły zmiany w rządzie, jak sądzę. Pan minister Szwed jest obecnie koordynatorem działań 5 ministerstw. Czy ja dobrze rozumiem? To pogratuluję. Naprawdę bardzo liczę na taką zdecydowaną koordynację w wykonaniu pana ministra, którego znam, szanuję, przecież od lat się widujemy, przez wiele lat wspólnie pracowaliśmy w Sejmie w komisji polityki społecznej, a więc znane mu są te zagadnienia. Bardzo liczę na pańską bardzo energiczną, choć niełatwą, pracę w tej dziedzinie.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#SenatorMagdalenaKochan">I jeszcze tylko jedno. Na wiele pytań nie uzyskałam odpowiedzi. Rozumiem, że teraz pan minister spotyka się z tą problematyką na świeżo jako odpowiedzialny za to minister, a więc mam prośbę o odpowiedzi na piśmie. One są dla mnie bardzo istotne, bo problem, o którym mówimy, jest mniej zabarwiony politycznie, ani ofiara, ani przestępca nie mają barw politycznych, a w społeczeństwie problem przemocy rośnie, coraz bardziej są nią zagrożone dzieci, osoby wykluczone, często osoby starsze. Musimy z tym zjawiskiem walczyć bez względu na przekonania politycznie w innych dziedzinach naszego życia. Bardzo liczę na pana ministra i na to, że odpowiedzi na te pytania posłużą także panu do lepszej koordynacji prac nad krajowym programem przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony ofiar tego.</u>
<u xml:id="u-17.2" who="#SenatorMagdalenaKochan">Gratuluję Policji. Wiem, że te nowe uprawnienia pomogą państwu w sposób bardziej zdecydowany walczyć ze zjawiskiem i oddzielać sprawców przemocy od ich ofiar. Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję, Pani Przewodnicząca.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Czy pan minister jeszcze jakieś słowo komentarza…</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Dziękuję za ten głos.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">To wszystko, jak rozumiem. Tak? Dobrze.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Proszę państwa, ponieważ to jest informacja…</u>
<u xml:id="u-20.2" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieRodzinyiPolitykiSpolecznejStanislawSzwed">Przekażemy dodatkową informację pisemną dotyczącą pytań, które zadała pani senator Kochan.</u>
<u xml:id="u-20.3" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Dobrze. Bardzo byśmy prosili, Panie Ministrze.</u>
<u xml:id="u-20.4" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Ponieważ to jest informacja, to nie głosujemy nad nią, po prostu przyjmujemy ją do wiadomości.</u>
<u xml:id="u-20.5" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję panu ministrowi ze współpracownikami. Dziękuję przedstawicielom Policji… Przedstawicielom Ministerstwa Sprawiedliwości też?</u>
<u xml:id="u-20.6" who="#komentarz">Rozmowy na sali</u>
<u xml:id="u-20.7" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Pani jest z Ministerstwa Sprawiedliwości? Tak?</u>
<u xml:id="u-20.8" who="#komentarz">Głos z sali:</u>
<u xml:id="u-20.9" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Dzień dobry, dzień dobry. Też dziękujemy.</u>
<u xml:id="u-20.10" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Zamykam trzydzieste czwarte posiedzenie senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej.</u>
<u xml:id="u-20.11" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">Bardzo dziękuję.</u>
<u xml:id="u-20.12" who="#PrzewodniczacyJanFilipLibicki">O 14.00 przechodzimy do sali nr 176.</u>
<u xml:id="u-20.13" who="#komentarz">Koniec posiedzenia o godzinie 13 minut 28</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>