text_structure.xml
78.3 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#SławomirPiechota">Szanowni państwo. Witam bardzo serdecznie. Otwieram posiedzenie wspólnie obradujących Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#SławomirPiechota">Stwierdzam, że jest quorum do prowadzenia obrad obu Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#SławomirPiechota">Witam wszystkich gości, zwłaszcza panią minister Krystynę Szumilas. Witam panie i panów posłów.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#SławomirPiechota">Szanowni państwo. W projekcie dzisiejszego posiedzenia wspólnie obradujących Komisji jest rozpatrzenie odpowiedzi Ministra Edukacji Narodowej na dezyderat 5/6 w sprawie ochrony praw dzieci i młodzieży niepełnosprawnej do swobodnego i zgodnego z indywidualnymi potrzebami i predyspozycjami wyboru placówki oświatowej oraz organizacji edukacji w sposób uwzględniający ograniczenia wynikające z niepełnosprawności. Jest to kontynuacja poprzedniego posiedzenia w tej sprawie.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#SławomirPiechota">Czy są uwagi do takiej propozycji porządku dziennego dzisiejszego posiedzenia wspólnie obradujących Komisji?</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#SławomirPiechota">Uwag nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#SławomirPiechota">Zatem przystępujemy do jego realizacji.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#SławomirPiechota">Przypomnę, że na poprzednim posiedzeniu zapoznaliśmy się i odbyliśmy dyskusję nad odpowiedzią udzieloną przez Ministra Edukacji Narodowej na nasz dezyderat przekazany Ministrowi Edukacji Narodowej w dniu 6 maja 2009 roku. Odpowiedź Ministra datowana jest 10 czerwca 2009 roku. Pisemną odpowiedź wszyscy państwo otrzymaliście bądź mogliście mieć do niej dostęp.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#SławomirPiechota">Odbyliśmy również dyskusję dotyczącą tej odpowiedzi. Wnioski z dyskusji wskazywały, iż należy ponowić nasz dezyderat, czyli zwrócić się z wnioskiem do Marszałka Sejmu o zwrócenie odpowiedzi MEN jako niezadowalającej.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#SławomirPiechota">Z pisemną propozycją stanowiska naszych Komisji wszyscy państwo mogliście się zapoznać. Ja jednak ze swej ostrożności – dla porządku – ją odczytam.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#SławomirPiechota">„Komisja Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży na posiedzeniach w dniach 5 listopada 2009 roku i 7 lipca 2010 roku rozpatrzyły odpowiedź Ministra Edukacji Narodowej na dezyderat nr 6/5 uchwalony 6 maja 2009 roku w sprawie ochrony praw dzieci i młodzieży niepełnosprawnej do swobodnego i zgodnego z indywidualnymi potrzebami i predyspozycjami wyboru placówki oświatowej oraz organizacji edukacji w sposób uwzględniający ograniczenia wynikające z niepełnosprawności.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#SławomirPiechota">Działając na podstawie art. 159 ust. 6 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Komisje zwracają się do Marszałka Sejmu RP z wnioskiem o zwrócenie odpowiedzi jako niezadowalającej.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#SławomirPiechota">W swoim dezyderacie Komisje powołując się na obecne regulacje prawne, zwróciły się do Ministra Edukacji Narodowej o podjęcie pilnych działań, w tym również, jeśli jest to niezbędne, odpowiedniej inicjatywy ustawodawczej, która zapewni wszystkim uczniom niepełnosprawnym, niewymagającym stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy możliwości nauki w wybranej przez siebie placówce.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#SławomirPiechota">W odpowiedzi znalazło się stwierdzenie, że „obowiązujące przepisy prawne w pełni zabezpieczają potrzeby uczniów niepełnosprawnych, a zastrzeżenia budzi ich wykonanie w stosunku do tej grupy dzieci i młodzieży”.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#SławomirPiechota">W ślad za takim stwierdzeniem nie pojawiła się pełna informacja, jakie działania zamierza podjąć MEN, aby uczniowie niepełnosprawni mieli rzeczywistą swobodę w wyborze szkoły. W związku z tym, że obowiązujące przepisy nie w pełni zabezpieczają potrzeby uczniów niepełnosprawnych istnieje konieczność podjęcia inicjatywy ustawodawczej, która zapewni wszystkim uczniom niepełnosprawnym, niewymagającym stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy możliwość swobody w wyborze szkół.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#SławomirPiechota">Komisje oczekują od Ministra Edukacji Narodowej podjęcia działań mających na celu:</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#SławomirPiechota">Po pierwsze, zagwarantowanie ciągłości procesu edukacji dla dzieci niepełnosprawnych, poczynając od wczesnego wspomagania rozwoju dziecka po studia wyższe;</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#SławomirPiechota">Po drugie, zapewnienie we wszystkich szkołach masowych możliwości tworzenia klas integracyjnych. Priorytetem – nauka dzieci niepełnosprawnych w szkołach – nauczanie indywidualne wyjątkiem;</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#SławomirPiechota">Po trzecie, wyposażenie nauczycieli w szkołach masowych w odpowiednie kwalifikacje do pracy z uczniem niepełnosprawnym;</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#SławomirPiechota">Po czwarte, uwzględnienie w kryteriach oceny pracy szkoły, pracy z uczniem niepełnosprawnym.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#SławomirPiechota">Kolejny punkt, w ramach przeprowadzonych sprawdzianów, egzaminów i egzaminów maturalnych stworzenie optymalnych warunków dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, szczególnie w sferze obsługi technicznej i organizacyjnej.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#SławomirPiechota">Kolejny punkt, w szkolnych programach nauczania uwzględnienie tematyki osób niepełnosprawnych, nie tylko w programach wychowawczych.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#SławomirPiechota">Następny punkt, uzupełnienie kadry specjalistycznej w szkołach masowych m.in. o logopedę, psychologa, rehabilitanta, socjoterapeutę itp.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#SławomirPiechota">Kolejny punkt, zabezpieczenie specjalistycznej opieki medycznej dla dzieci niepełnosprawnych z różnymi schorzeniami m.in. niepełnosprawnych intelektualnie, niepełnosprawnych ruchowo, przewlekle chorych.</u>
<u xml:id="u-1.24" who="#SławomirPiechota">Ponadto, określenie zasad współpracy szkoły z rodzicami i mechanizmów jej monitorowania.</u>
<u xml:id="u-1.25" who="#SławomirPiechota">Ostatni punkt, promocję szkół mających osiągnięcia w pracy z uczniami niepełnosprawnymi.</u>
<u xml:id="u-1.26" who="#SławomirPiechota">Zdaniem Komisji zadawalający jest fakt, że po raz pierwszy w 2009 roku wśród kryteriów podziału 0,6% rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej Ministerstwo przewidziało dla jednostek samorządu terytorialnego środki na dofinansowanie remontów bieżących obiektów szkół ogólnodostępnych mających na celu likwidację barier architektonicznych.</u>
<u xml:id="u-1.27" who="#SławomirPiechota">Komisje oczekują jednak bardziej zdecydowanych i kompleksowych działań – zarówno takich, których celem jest eliminacja barier architektonicznych, jak i innych często związanych z postawami nauczycieli i dyrektorów szkół, ograniczających w praktyce swobodę wyboru szkoły przez uczniów niepełnosprawnych.</u>
<u xml:id="u-1.28" who="#SławomirPiechota">Komisje wyrażają nadzieję, że wszystkie przedstawione propozycje posłużą do opracowania przez MEN strategii kształcenia osób niepełnosprawnych.</u>
<u xml:id="u-1.29" who="#SławomirPiechota">Prezydium Komisji Polityki Społecznej i Rodziny prosi o uzupełnienie tego projektu o akapit dotyczący egzaminu maturalnego młodzieży niedosłyszącej i niesłyszącej. Proponujemy, aby uzupełnić to takim zapisem.</u>
<u xml:id="u-1.30" who="#SławomirPiechota">W swoim dezyderacie Komisje zwróciły się o rozważenie zmiany rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 stycznia 2005 roku w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych „tak, aby uczniowie słabo słyszący mieli prawo do zestawu zadań uwzględniających ich niepełnosprawność także w przypadku egzaminu maturalnego lub o wyjaśnienie, dlaczego wspomniane rozporządzenie uwzględnia prawo uczniów słabo słyszących do zestawów zadań dostosowanych do rodzaju niepełnosprawności jedynie w zakresie sprawdzianu i egzaminu gimnazjalnego – nie obejmuje natomiast egzaminu maturalnego”.</u>
<u xml:id="u-1.31" who="#SławomirPiechota">Minister Edukacji Narodowej nie odpowiedział na ten postulat Komisji. W odpowiedzi na dezyderat zostały, w sposób bardzo szczegółowy, omówione możliwości dostosowania warunków i formy sprawdzianu oraz egzaminów do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych absolwenta, wynikające: z rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 roku w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów, oraz z komunikatu Centralnej Komisji Egzaminacyjnej.</u>
<u xml:id="u-1.32" who="#SławomirPiechota">Komisje nadal oczekują jednoznacznej odpowiedzi na problem przedstawiony w dezyderacie a dotyczący braku zestawu zadań dostosowanych do potrzeb uczniów słabo słyszących podczas egzaminu maturalnego”. Tyle co do projektu stanowiska Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.33" who="#SławomirPiechota">Otwieram dyskusję. Kto z pań i panów posłów chciałby zabrać głos w dyskusji?</u>
<u xml:id="u-1.34" who="#SławomirPiechota">Bardzo proszę, pani poseł Domicela Kopaczewska.</u>
<u xml:id="u-1.35" who="#SławomirPiechota">Proponuję, aby teraz dyskutować o tym projekcie a potem poprosimy panią minister o stanowisko do całości – do projektu i do zgłoszonych uwag, po to, żebyśmy mieli jednoznaczne stanowisko co do projektu dezyderatu i wniosku Komisji.</u>
<u xml:id="u-1.36" who="#SławomirPiechota">Bardzo proszę pani poseł.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#DomicelaKopaczewska">Dziękuję bardzo, panie przewodniczący. Mam pytanie do pani minister. Proces odpowiedzi na stanowisko był dość długi. Od momentu, kiedy przygotowywaliśmy ten dezyderat a jego dzisiejszym odczytaniem upłynęło rzeczywiście sporo czasu, w którym Ministerstwo Edukacji Narodowej podjęło wiele istotnych i ważkich działań w tym zakresie.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#DomicelaKopaczewska">Żeby wnosić uwagi do tego dezyderatu ważne jest, żeby pani minister ustosunkowała się do tych zapisów, lub do części z nich. Moim zdaniem, odpowiedź jest już nieaktualna, ponieważ Ministerstwo Edukacji Narodowej na przestrzeni szczególnie ostatniego pół roku uczyniło bardzo znaczący postęp w tej dziedzinie. Myślę, że wypowiedź pani minister pozwoli nam lepiej ustosunkować się do uwag, które są przyjęte w dezyderacie. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Czy zatem pani minister zechciałaby odnieść się do tej propozycji? Bardzo proszę, pani minister Krystyna Szumilas.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#KrystynaSzumilas">Panie przewodniczący. Szanowni państwo. Wysoka Komisjo. Rzeczywiście tak jest, że odpowiedź na dezyderat była przygotowywana ponad rok temu. Jest z datą 10 czerwca 2009 roku. Przez rok Ministerstwo Edukacji Narodowej podjęło wiele działań, w celu zmiany sytuacji dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w szkołach ogólnodostępnych i szkołach specjalnych.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#KrystynaSzumilas">Po poprzednim posiedzeniu obu Komisji Minister Edukacji Narodowej wystąpił do wszystkich kuratorów oświaty z prośbą o przekazanie informacji dotyczącej przede wszystkim: procesu rekrutacji i ewentualnych nieprawidłowości podczas przyjmowania dzieci, realizacji praw ucznia, przyjętych ustaleń – jeżeli zostały stwierdzone nieprawidłowości, przykładów dobrych praktyk, skarg oraz innych informacji dotyczących łamania praw uczniów niepełnosprawnych, przewlekle chorych – wraz z informacją o sposobie ich załatwienia oraz innych informacji istotnych z punktu widzenia omawianego problemu.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#KrystynaSzumilas">W latach 2008–2009 jednym z priorytetowych zadań nadzoru pedagogicznego była między innymi realizacja podstawy programowej w kontekście praw człowieka ale i też zapewnienia standardów kształcenia specjalnego we wszystkich typach szkół oraz organizacja zajęć rewalidacyjnych i pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Nadzór pedagogiczny w swoich priorytetach w bardzo dużym stopniu ujął jakby te zadania, o które pytała Komisja.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#KrystynaSzumilas">Z przeprowadzonych wizytacji, kontroli, z monitoringu wynika, że kuratoria oświaty w sprawach, o których mowa również w tym dezyderacie, czyli w sprawach dotyczących realizacji praw ucznia przede wszystkim związanych z rekrutacją...</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#SławomirPiechota">Przepraszam bardzo, pani minister. Szanowni państwo. Proszę o wyciszenie rozmów na sali bądź przeniesienie pilnych rozmów poza salę. To bardzo przeszkadza i bardzo utrudnia prezentację stanowiska i słuchanie wystąpienia pani minister. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#KrystynaSzumilas">Dziękuję. Ogółem w tym okresie zanotowano 30 skarg dotyczących organizacji kształcenia specjalnego we wszystkich typach szkół, w tym 3 skargi dotyczące problematyki niezapewnienia równego dostępu do wybranego przedszkola lub szkoły. Było 57 interwencji i 24 odwołania zgłaszane przez rodziców uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#KrystynaSzumilas">Interwencje i odwołania dotyczyły braku zapewnienia prawidłowej organizacji zajęć edukacyjnych i rehabilitacyjnych, zapewnienia indywidualnego nauczania lub zapewnienia nauczycieli z właściwymi kwalifikacjami.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#KrystynaSzumilas">Dwie interwencje dotyczyły przyjęcia do szkoły ponadgimnazjalnej, 23 odwołania dotyczyły prośby o uchylenie orzeczeń poradni psychologiczno-pedagogicznych, z których 14 zostało utrzymanych w mocy.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#KrystynaSzumilas">W okresie, w którym kuratorzy przeprowadzali kontrole, nie stwierdzono przypadków odmowy przyjęcia do szkoły ponadgimnazjalnej uczniów z dysfunkcjami, czy też osób przewlekle chorych. Ja mówię o placówkach, które były w tym czasie kontrolowane.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#KrystynaSzumilas">W sprawie wszystkich skarg, interwencji, odwołań kuratoria oświaty prowadziły postępowania wyjaśniające w porozumieniu z organami prowadzącymi szkoły. Wszystkie wyżej podane problemy zostały załatwione zgodnie z potrzebami uczniów. Nie oznacza to, że jest idealnie. Nie zawsze młodzież i dzieci niepełnosprawne są traktowane na równi z innymi, o czym świadczą te skargi.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#KrystynaSzumilas">Oprócz barier architektonicznych istnieją również bariery mentalne. Bardzo staramy się, aby bariery i te architektoniczne, i te mentalne przezwyciężać. Aktywizujemy jednostki samorządu terytorialnego do tego, aby przyjrzały się procesowi przyjmowania uczniów i zapewniania odpowiednich warunków nauki uczniom niepełnosprawnym.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#KrystynaSzumilas">W związku z tym, tak jak już mówiłam na poprzedniej Komisji, w ramach 0,6% rezerwy subwencji oświatowej powstało dodatkowe kryterium. Jednostki samorządu terytorialnego mogą starać się o dofinansowanie na likwidację barier architektonicznych. W 2009 roku środki finansowe na ten cel otrzymało 176 jednostek samorządu terytorialnego. Łącznie była to kwota 10.676.149 zł.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#KrystynaSzumilas">W roku szkolnym 2009/2010 inspirowani dezyderatem wspólnie obradujących Komisji, w ramach kierunków realizacji polityki oświatowej państwa, wprowadziliśmy przez kuratorów działania nadzoru pedagogicznego związane z monitorowaniem rekrutacji młodzieży niepełnosprawnej i przewlekle chorej do szkół ponadgimnazjalnych. Monitorowanie będzie przeprowadzone teraz w sierpniu, już po rekrutacji.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#KrystynaSzumilas">To znaczy chcieliśmy, aby w tym roku została dokonana rekrutacja, a po niej wizytatorzy będą kontrolować szkoły w zakresie już przeprowadzonej rekrutacji, sprawdzając czy właśnie młodzież niepełnosprawna i przewlekle chora nie miała tworzonych dodatkowych barier dostępu do szkoły ponadgimnazjalnej.</u>
<u xml:id="u-6.9" who="#KrystynaSzumilas">W trakcie roku szkolnego kontrolowaliśmy również organizację zajęć rewalidacyjnych – liczbę godzin i ich rodzaj, nieprawidłowości w organizacji i realizacji tych zajęć w ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych.</u>
<u xml:id="u-6.10" who="#KrystynaSzumilas">Również poradnie psychologiczno-pedagogiczne były poddane kontroli w zakresie wydawania opinii w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych. Wnioski z tej kontroli zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem będą przygotowane do 31 października.</u>
<u xml:id="u-6.11" who="#KrystynaSzumilas">Tak, jak powiedziałam, w tym roku sprawdzimy jeszcze rekrutację dzieci i młodzieży do szkół ponadgimnazjalnych.</u>
<u xml:id="u-6.12" who="#KrystynaSzumilas">W trakcie zmiany są przepisy rozporządzenia dotyczące rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych właśnie młodzieży niepełnosprawnej. Chodzi o to, aby ułatwić i zlikwidować bariery, które do tej pory pojawiały się w rekrutacji młodzieży do szkół ponadgimnazjalnych. Zbadaliśmy również problem związany z uczestnictwem dzieci niepełnosprawnych w systemie edukacji.</u>
<u xml:id="u-6.13" who="#KrystynaSzumilas">Dzieci niepełnosprawne uczą się... Chciałabym ten fakt uwiarygodnić liczbami. W szkołach specjalnych wszystkich typów uczy się około 90 tys. dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Natomiast około 80 tys. to są dzieci niepełnosprawne, które uczą się w szkołach ogólnodostępnych, czyli poza klasami integracyjnymi, poza szkołami specjalnymi. To jest bardzo duża grupa dzieci, która wymaga dostosowania ich kształcenia do potrzeb związanych z ich niepełnosprawnościami.</u>
<u xml:id="u-6.14" who="#KrystynaSzumilas">W związku z tym zaproponowaliśmy program, który w tej chwili jest w końcowej fazie konsultacji społecznych. Jest to pakiet zmiany przepisów ośmiu rozporządzeń dotyczących kształcenia dzieci niepełnosprawnych. W tym pakiecie znajduje się:</u>
<u xml:id="u-6.15" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach,</u>
<u xml:id="u-6.16" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące szczegółowych zasad działania poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym specjalnych,</u>
<u xml:id="u-6.17" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanej społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych,</u>
<u xml:id="u-6.18" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanej społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz ośrodkach,</u>
<u xml:id="u-6.19" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach,</u>
<u xml:id="u-6.20" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące ramowego statutu publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej,</u>
<u xml:id="u-6.21" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące ramowych statutów publicznego przedszkola i publicznych szkół,</u>
<u xml:id="u-6.22" who="#KrystynaSzumilas">– rozporządzenie dotyczące warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów, egzaminów w szkołach publicznych.</u>
<u xml:id="u-6.23" who="#KrystynaSzumilas">Staraliśmy się w sposób bardzo kompleksowy rozwiązać problemy związane z sytuacją dzieci niepełnosprawnych w szkolnictwie a przede wszystkim tych dzieci, które uczą się w szkołach masowych.</u>
<u xml:id="u-6.24" who="#KrystynaSzumilas">Cały ten pakiet rozporządzeń ma przybliżyć pomoc psychologiczno-pedagogiczną do szkoły. Ma spowodować, że nauka dzieci niepełnosprawnych w szkołach specjalnych – już jest w klasach integracyjnych, ale przede wszystkim w oddziałach masowych, będzie dostosowana do potrzeb dziecka.</u>
<u xml:id="u-6.25" who="#KrystynaSzumilas">Te rozporządzenia wprowadzają obowiązek powołania zespołów, w których nauczyciele, specjaliści, nauczyciele tej szkoły pracujący z dziećmi ale też specjaliści poradni psychologiczno-pedagogicznej, będą indywidualnie podchodzić do każdego dziecka.</u>
<u xml:id="u-6.26" who="#KrystynaSzumilas">Wiadomo, że dzieci niepełnosprawne uzyskują opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej. Ta opinia poradni ma za zadanie ukierunkować pracę nauczycieli.</u>
<u xml:id="u-6.27" who="#KrystynaSzumilas">Dość często słyszymy, że opinie są bardzo ogólne i jakby nie dają szczegółowych wskazówek. Koniecznym jest zatem przełożenie ich na taki język, na konkretne działania z konkretnym dzieckiem. Właśnie te zespoły zajmujące się dziećmi powinny dla każdego dziecka przygotować sposób postępowania, indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Takie programy są przygotowywane przez nauczycieli szkół specjalnych.</u>
<u xml:id="u-6.28" who="#KrystynaSzumilas">Biorąc pod uwagę, że 80 tys. dzieci, czyli prawie połowa dzieci niepełnosprawnych, uczy się w szkołach masowych, to również szkoła masowa, ogólnodostępna musi w sposób szczególny zająć się tymi dziećmi.</u>
<u xml:id="u-6.29" who="#KrystynaSzumilas">Dla dzieci niepełnosprawnych założone zostaną indywidualne karty potrzeb ucznia. Będą w nich zapisywane obserwacje nauczycielskie. Również będą one podstawą dostosowania wymagań do indywidualnych potrzeb każdego dziecka, do przydzielenia każdemu dziecku dodatkowych godzin zajęć, do prowadzenia z nim specjalistycznych zajęć, typu zajęcia wyrównawcze, logopedyczne.</u>
<u xml:id="u-6.30" who="#KrystynaSzumilas">Tak, jak powiedziałam, bardzo ważnym elementem jest przybliżenie poradni psychologiczno-pedagogicznej do szkoły, udzielania nauczycielom pracującym bezpośrednio z dziećmi niepełnosprawnymi o specjalistycznych potrzebach, specjalistycznych porad i pomocy w tworzeniu indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych.</u>
<u xml:id="u-6.31" who="#KrystynaSzumilas">Chcę również przypomnieć Wysokiej Komisji, że w związku ze zmianą ustawy – Karta Nauczyciela, zgodnie z jej art. 42, każdy nauczyciel w szkole podstawowej i gimnazjum ma obowiązek od 1 września zaewidencjonowania dwóch godzin w tygodniu pracy na rzecz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W szkole ponadgimnazjalnej jest to jedna godzina. Te godziny powinny być przeznaczone przede wszystkim na pracę z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, czyli m.in. z dziećmi z różnymi niepełnosprawnościami.</u>
<u xml:id="u-6.32" who="#KrystynaSzumilas">Oczywiście część tych godzin jest przeznaczana na pracę z uczniem zdolnym, bo to też jest uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Należy rozwijać jego talenty. Często też wśród uzdolnionych dzieci, są dzieci niepełnosprawne, które oprócz tego, że wymagają pomocy w przezwyciężaniu swojej niepełnosprawności, powinny również otrzymywać wsparcie w zakresie rozwoju swoich talentów.</u>
<u xml:id="u-6.33" who="#KrystynaSzumilas">Proszę państwa, również w tych rozporządzeniach zmieniamy zasadę, że na zajęciach wyrównawczych ma być pięcioro dzieci i mają to być zajęcia rzeczywiście dostosowane do potrzeb dziecka. Jeżeli jest konieczność pracy z jednym dzieckiem indywidualnie, to również jest taka możliwość w ramach tych godzin.</u>
<u xml:id="u-6.34" who="#KrystynaSzumilas">W roku szkolnym 2009/2010 nauczyciele w ramach tych godzin wykorzystywali jedną godzinę na dodatkowe zajęcia. Oczywiście w przyszłości będziemy to też monitorować. Chcielibyśmy, żeby szkoły zaimplementowały ten nowy sposób pracy. Będziemy to oczywiście badać, będziemy monitorować pracę z dzieckiem, również z dzieckiem niepełnosprawnym.</u>
<u xml:id="u-6.35" who="#KrystynaSzumilas">Ja może zbyt szczegółowo to przedstawiam. Nie będę już o tym pakiecie opowiadała. Wspomnę jeszcze o jednej rzeczy. Otóż nie tylko działania związane ze zmianą przepisów rozporządzeń, jakby stawianiem pewnych zadań przed szkołą, są realizowane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. W wykonywaniu tych zadań wspieramy również szkołę.</u>
<u xml:id="u-6.36" who="#KrystynaSzumilas">W ramach środków unijnych dotyczących trzeciego priorytetu Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Ministerstwo Edukacji Narodowej przygotowało program pt. „Indywidualizacja procesu nauczania i wychowania uczniów z klas I-III”.</u>
<u xml:id="u-6.37" who="#KrystynaSzumilas">Z funduszy na ten program, na realizację projektów systemowych przez MEN, zaproponowaliśmy Komisji Europejskiej przesunięcie 150 mln euro do regionów. Po to, aby tym programem były objęte wszystkie szkoły podstawowe, i mogły z niego skorzystać bez konieczności przystępowania do konkursu.</u>
<u xml:id="u-6.38" who="#KrystynaSzumilas">Natomiast, aby po spełnieniu kryteriów określonych w dokumentach szkoły mogły przystąpić i mogły skorzystać z dodatkowych środków, które właśnie są na dodatkowe zajęcia dla uczniów z klas I-III ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, na przykład na zakup pomocy dydaktycznych dla tej grupy uczniów.</u>
<u xml:id="u-6.39" who="#KrystynaSzumilas">W 2010 roku realizację projektu rozpoczyna dziewięć województw: dolnośląskie, kujawsko-pomorskie, lubelskie, lubuskie, opolskie, podkarpackie, podlaskie, świętokrzyskie i wielkopolskie.</u>
<u xml:id="u-6.40" who="#KrystynaSzumilas">Program został niedawno zaakceptowany przez Komisję Europejską i rozpoczynamy jego realizację. Wymagało to wielu zabiegów. Są to środki z projektów systemowych Ministerstwa Edukacji Narodowej. Musieliśmy uzgodnić z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego, Komisją Europejską, jak również z regionami możliwość realizacji tego projektu. Przekazaliśmy też regionom 500 tys. zł na obsługę techniczną, czyli na etaty do obsługi tego projektu.</u>
<u xml:id="u-6.41" who="#KrystynaSzumilas">Oprócz tego w ramach projektu „Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi” rozpoczynamy przygotowanie 350 osób. Będą one pomagać szkołom we wdrożeniu nowych zasad postępowania z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Generalnie takie jest założenie, żeby w każdym powiecie znalazła się osoba, która będzie pomagała szkołom.</u>
<u xml:id="u-6.42" who="#KrystynaSzumilas">W tej chwili opracowywany jest również przewodnik – jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W tym przewodniku będą zawarte podstawowe informacje dla nauczycieli niezbędne w pracy z dziećmi i młodzieżą ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym niepełnosprawnymi.</u>
<u xml:id="u-6.43" who="#KrystynaSzumilas">Cały pakiet rozporządzeń jest przedmiotem konsultacji społecznych. Odbyło się 16 konferencji regionalnych i rozmawiamy ze wszystkimi środowiskami oświatowymi. Różne uwagi dotyczące tych tematów wpływały do Ministerstwa Edukacji Narodowej. Aktualne teksty projektów rozporządzeń zostały przedstawione na stronach internetowych MEN chyba 23 czerwca br. Oczywiście były wcześniej, ale 23 czerwca br. daliśmy wersję uwzględniającą uwagi z konsultacji społecznych.</u>
<u xml:id="u-6.44" who="#KrystynaSzumilas">Projekty ośmiu rozporządzeń są jeszcze w konsultacjach społecznych i ich teksty ostateczne mogą się w jakiś sposób jeszcze zmienić. Oczywiście chętnie nad nimi dyskutujemy i słuchamy opinii w środowisku posłów tych sejmowych Komisji.</u>
<u xml:id="u-6.45" who="#KrystynaSzumilas">Dziewiąte rozporządzenie, tak jak powiedziałam, dotyczy rekrutacji. Myślę, że po wejściu w życie pakietu rozporządzeń i wprowadzeniu przepisów regulujących, porządkujących pracę szkół w zakresie pomocy dzieciom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, na pewno polska szkoła będzie się mogła zajmować dziećmi niepełnosprawnymi w sposób bardziej kompleksowy. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Rzeczywiście pani podała nam bardzo wiele nowych, ważnych informacji w tej dziedzinie. Pani minister, a co z maturą dla niedosłyszących?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#KrystynaSzumilas">Jeżeli chodzi o egzamin maturalny, to oczywiście zgodnie z obowiązującymi przepisami są ustalone pewne zasady dostosowania egzaminu do potrzeb specjalnych, do różnych potrzeb edukacyjnych.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#KrystynaSzumilas">Jeżeli chodzi o młodzież słabo słyszącą, to obecnie – jeśli jest orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalistycznego – jest możliwość skorzystania z urządzeń technicznych odpowiednich do wady słuchu, jest możliwość wydłużenia czasu egzaminu nie więcej niż o 15 minut.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#KrystynaSzumilas">Natomiast w przypadku konstruowania arkuszy na egzamin – w szczególności na egzamin podstawowy z matematyki, to konstruktorzy egzaminu maturalnego ze szczególną troską pochylali się nad sposobem poleceń. Bo to jest ten najważniejszy problem, jaki występuje również w przypadku dzieci czy młodzieży słabo słyszącej.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#KrystynaSzumilas">Generalnie egzamin z matematyki na poziomie podstawowym musi być tak skonstruowany, aby polecenia były jasne i jednoznacznie odpowiadały poziomowi podstawowemu.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#KrystynaSzumilas">W pracach nad zadaniami, nad konstrukcją zadań, nad oceną i później również nad standaryzacją tych zadań, brali udział eksperci, nauczyciele matematyki, ale również surdopedagodzy, po to, aby te zadania były zrozumiałe. Podkreślam matura na poziomie podstawowym dla wszystkich uczestników egzaminu.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#KrystynaSzumilas">My rzeczywiście mieliśmy parę... To znaczy nie my, ale dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej miał po maturze próbnej interwencję w sprawie dostosowania arkuszy. Te wszystkie uwagi zostały uwzględnione przy konstrukcji arkuszy do egzaminu maturalnego.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#KrystynaSzumilas">Po raz pierwszy w tym roku po przeprowadzeniu matury z matematyki, jak i po ogłoszeniu wyników, nie mieliśmy interwencji, sygnałów świadczących o tym, że arkusze były niezrozumiałe dla uczniów słabo słyszących.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#KrystynaSzumilas">Bardzo uczulaliśmy również Centralną Komisję Egzaminacyjną na to, aby zadania były przygotowywane w sposób zrozumiały, ale również, aby one sprawdzały te umiejętności, które są niezbędne, które mają być sprawdzone w toku egzaminu maturalnego. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Nie chciałbym, aby ta kwestia zdominowała całą dyskusję. Do głosu zgłosił się jako pierwszy pan Zbysław Owczarski. Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZbysławOwczarski">Dziękuję bardzo. Panie przewodniczący. Wysokie Komisje. Pani minister. Chciałem się odnieść do stwierdzenia, które padło w odpowiedzi na dezyderat, że obowiązujące przepisy prawa w pełni zabezpieczają potrzeby uczniów niepełnosprawnych.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#ZbysławOwczarski">Otóż chciałem podnieść dwie kwestie, które wynikają z przepisów prawa, a które dotyczą praw i potrzeb uczniów niepełnosprawnych. A mianowicie dużej grupy dzieci z zespołem Downa, u których stwierdzono upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym lub znacznym, ale nie stwierdzono formalnie innych niepełnosprawności. Chodzi o występowanie niepełnosprawności sprężonej.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#ZbysławOwczarski">Przed wielką nowelizacją ustawy o systemie oświaty w marcu ubiegłego roku nie było problemu, aby te dzieci – przypomnę dzieci z upośledzeniem umysłowym umiarkowanym lub znacznym z zespołem Downa – mogły realizować obowiązek szkolny w placówkach rewalidacyjno-wychowawczych.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#ZbysławOwczarski">Po wprowadzeniu tą nowelą nowej definicji niepełnosprawności sprężonej taka możliwość, która była w specjalnie przygotowanych ośrodkach dla tej grupy dzieci, przestała istnieć.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#ZbysławOwczarski">Pół roku temu złożyłem w tej sprawie interpelację, chyba zapytanie, w tej kwestii i dostałem odpowiedź twierdzącą. Potwierdzono, że te dzieci mogą tam realizować obowiązek szkolny. Ja uzasadniłem to tym, że dzieci z zespołem Downa, to jest specyficzna grupa wychowanków, którzy nie tylko mają to upośledzenie, ale także często występują inne dysfunkcje współistniejące takie, jak niepełnosprawność ruchowa – ona nie jest często wyraźna – wady serca, padaczki, zaburzenia mowy, obniżone napięcie mięśniowe, otyłość itd.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#ZbysławOwczarski">Po wprowadzeniu tego przepisu poradnie psychologiczno-pedagogiczne mogły orzekać, zgodnie ze swoimi procedurami, jeżeli nie było tych wyrazistych niepełnosprawności masowych, że istnieje tylko upośledzenie w stopniu umiarkowanym i znacznym.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#ZbysławOwczarski">Na to pytanie dostałem twierdzącą odpowiedź, podpisaną przez Ministra Edukacji Narodowej, że te dzieci mogą realizować obowiązek szkolny w tychże ośrodkach.</u>
<u xml:id="u-10.7" who="#ZbysławOwczarski">I w zasadzie można byłoby powiedzieć, że sprawa jest zamknięta. Ta interpelacja dostępna na stronach internetowych, a szczególnie odpowiedź usatysfakcjonowała wielu rodziców, usatysfakcjonowała ośrodki, do których te dzieci uczęszczały do póty, do póki dyrektorzy tych placówek nie musieli sporządzić sprawozdań z zakresu systemu informacji oświatowej.</u>
<u xml:id="u-10.8" who="#ZbysławOwczarski">I co się okazało? Jeden przepis sobie, interpretacja Ministerstwa Edukacji Narodowej sobie, a drugi przepis sobie. Dyrektorzy tych ośrodków, te placówki nie otrzymują odpowiednio wysokich środków, które są potrzebne na kształcenie i rehabilitację tych dzieci.</u>
<u xml:id="u-10.9" who="#ZbysławOwczarski">System informacji oświatowej nie przyjmuje dzieci z zespołem Downa bez stwierdzonych niepełnosprawności sprzężonych. A więc za tym nie idą środki. Praktycznie kształcenie i prawo tych dzieci do kształcenia w specjalistycznych ośrodkach jest fikcją. A nie jest to mała grupa dzieci.</u>
<u xml:id="u-10.10" who="#ZbysławOwczarski">Ja ponowiłem interpelację w tej sprawie. Czekam na odpowiedź.</u>
<u xml:id="u-10.11" who="#ZbysławOwczarski">Drugi przykład, który też już kilkakrotnie poruszałem, dotyczy wniosku o zmianę jednego wyrazu w ustawie o systemie oświaty. Chodzi o dzieci, które wymagają wspomagania wczesnego rozwoju.</u>
<u xml:id="u-10.12" who="#ZbysławOwczarski">Kilka lat temu ten przepis został uchwalony. Myślę, że jest to bardzo dobry przepis. Umożliwia on w przypadku dzieci nawet tuż po urodzeniu, jeśli jest wykryta niepełnoprawność – podjęcie odpowiednich działań. To są środki nieduże, bo waga 0,86. Tam faktycznie nie trzeba aż tak dużych środków. Ta praca odbywa się pod okiem specjalistów kilka razy w miesiącu, a przed wszystkim rodzice pracują pod kierunkiem specjalistów. To przynosi efekty. Przy czym jest jeden problem, który się pojawił...</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#SławomirPiechota">Przepraszam, panie pośle. Bardzo proszę, tak bardziej treściwie, bo słyszę uwagi słuchaczy, że wiele osób się gubi.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#ZbysławOwczarski">Dobrze, ale nie da się tego przedstawić w trzech słowach.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#SławomirPiechota">Panie pośle, proszę mnie przez chwilkę posłuchać. Nie chodzi o to, aby uniemożliwiać, ograniczać wypowiedź. Tylko ta rozbudowana dygresja powoduje, że to nie jest komunikatywne. Gdyby pan mógł, tak bardziej precyzyjnie, zdefiniować, na czym polega problem i jakie ma pan propozycje.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#ZbysławOwczarski">Postaram się, panie przewodniczący.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#ZbysławOwczarski">Otóż gdyby zamiast sformułowania „od momentu wykrycia niepełnosprawności” wprowadzić sformułowanie „od momentu wykrycia zagrożenia niepełnosprawnością”. Co by to zmieniało? Muszę to uzasadnić.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#ZbysławOwczarski">Częstokroć u małych dzieci, niemowląt lekarze, którzy zasiadają w zespołach orzekających, mają pewne wątpliwości, czy stygmatyzować te dzieci niepełnosprawnością. I z obawy między innymi przed tym, niestety wnioskują o wydanie negatywnej opinii. W efekcie, dopiero w momencie rozpoczynania obowiązku szkolnego, pojawiają się pewne problemy. Poradnia orzeka jakąś niepełnosprawność. I wtedy to kształcenie jest już droższe. Tu mamy wagę dwu –, trzykroć większą. Gdybyśmy zmienili ten przepis, to wtedy zespoły orzekające bez większych problemów mogłyby wydać pozytywną opinię. Wówczas można byłoby te dzieci wcześniej rehabilitować i prowadzić specjalistyczną terapię.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#ZbysławOwczarski">Dziękuję bardzo. Przepraszam za tak długi wywód. Być może powiedziałem coś niezrozumiale, ale myślę, że jest to bardzo istotna kwestia głównie dla rodziców tych dzieci. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Pani poseł Krystyna Łybacka.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#KrystynaŁybacka">Bardzo dziękuję. Panie przewodniczący. Pani minister. Mam pytanie dotyczące sprzeczności między przepisami dwóch rozporządzeń. Myślę o przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu ze stycznia 2005 roku w sprawie warunków organizowania kształcenia i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, które stanowi iż kształcenie dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz niedostosowanej społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach organizuje się na każdym etapie edukacyjnym w integracji z pełnosprawnymi rówieśnikami w środowisku najbliższym ich miejsca zamieszkania.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#KrystynaŁybacka">Natomiast w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 maja 2001 roku w sprawie ramowych statutów publicznych przedszkoli oraz publicznych szkół mówi się o potrzebie kształcenia specjalnego wyłącznie ze względu na stwierdzoną niepełnosprawność.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#KrystynaŁybacka">Pani minister w odpowiedzi na dezyderat odnośnie tej sprawy napisała: „podzielam pogląd, że tę niespójność przepisów należy usunąć i wnet podejmę stosowne w tym celu kroki”.</u>
<u xml:id="u-18.3" who="#KrystynaŁybacka">Chciałam zapytać, czy te kroki podjęto? A jeśli nie, to co stanęło na przeszkodzie, że w ciągu roku tego nie zrobiono? Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Pani przewodnicząca Urszula Augustyn, bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#UrszulaAugustyn">Dziękuję. Panowie przewodniczący. Pani minister. Szanowni państwo. Ja myślę, że te wyjaśnienia, które przed momentem złożyła pani minister, są bardzo wyczerpujące i dosyć znacząco zmieniają stan wiedzy posłów, jaki mieliśmy przed rokiem.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#UrszulaAugustyn">Przypomnę, że informacja Ministerstwa Edukacji Narodowej jest datowana maj i czerwiec 2009 rok. A więc sporo czasu upłynęło.</u>
<u xml:id="u-20.2" who="#UrszulaAugustyn">Proponuję więc rzecz następującą. Oczywiście w tzw. międzyczasie bardzo wiele rzeczy się wydarzyło. Jeżeli wiedza posłów na ten temat jest nadal niewystarczająca, to proponuję, aby Ministerstwo informację, którą pani minister przekazała nam na dzisiejszym posiedzeniu, przekazało nam na piśmie.</u>
<u xml:id="u-20.3" who="#UrszulaAugustyn">Natomiast interesuje nas, jak to będzie odbywało się w praktyce. Pani minister wspomniała o tym, że będziecie kontrolować proces rekrutacji dzieci do szkół. Chcielibyśmy więc po zakończeniu tej kontroli – pani minister mówiła o końcu października – wnioskować o zorganizowanie następnego posiedzenia obu Komisji, w trakcie którego moglibyśmy zobaczyć, jak w praktyce są realizowane przedsięwzięcia, o których mówiła pani minister.</u>
<u xml:id="u-20.4" who="#UrszulaAugustyn">Przypuszczam, że należałoby takie posiedzenie wpisać do planu pracy – na jesień, bądź na pierwsze miesiące nowego roku. Chodzi o to, żebyśmy zobaczyli, jak to się odbywa w praktyce. Być może wtedy będzie potrzebna nasza interwencja, czy prośba o nowe rozporządzenie, czy powiedzmy jakaś interwencja ustawowa. Jeżeli taka byłaby potrzebna, to ją podejmiemy.</u>
<u xml:id="u-20.5" who="#UrszulaAugustyn">Natomiast dzisiaj wydaje się, że otrzymaliśmy naprawdę dobry zasób informacji na temat działań w tej sprawie. Dzieje się wiele pozytywnych spraw. Chcielibyśmy jeszcze raz przeczytać taką informację. Więc prosimy o nią na piśmie.</u>
<u xml:id="u-20.6" who="#UrszulaAugustyn">Automatycznie wnoszę o to, abyśmy informację rządu uznali za zadawalającą. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Kto jeszcze z państwa chciałby zabrać głos? Bardzo proszę pani poseł Teresa Butryn. Bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#TeresaWargocka">Dziękuję bardzo. Panie przewodniczący.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#SławomirPiechota">Bardzo przepraszam. Bardzo proszę, pani poseł Wargocka.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#TeresaWargocka">Nie usłyszałam, więc nie czuję się obrażona. Proszę państwa. Czas, który upłynął od czasu sformułowania dezyderatu jest dosyć długi. Bardzo trafnie w tej propozycji uzasadnienia stanowiska Komisji, które rozpatrujemy na dzisiejszym posiedzeniu, są zdiagnozowane obszary, na których kształcenie dzieci niepełnosprawnych jest zorganizowane zgodnie z ich potrzebami.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#TeresaWargocka">Chciałam zgłosić jeszcze jedną uwagę. Jeżeli państwo uznacie, żeby w tej odpowiedzi była umieszczona, to przyjmę to z zadowoleniem. Natomiast, jeżeli nie, to chciałam przekazać pani minister ustnie takie spostrzeżenie. Pojawiło się ono pół roku temu, być może dawniej.</u>
<u xml:id="u-24.2" who="#TeresaWargocka">Mieliśmy posiedzenie Komisji. Rozpatrywaliśmy informację Najwyższej Izby Kontroli na temat organizacji kształcenia uczniów niepełnosprawnych. Tam jednym z zarzutów NIK było to, że dyrektorzy szkół przyjmują uczniów do szkół specjalnych bez orzeczenia o niepełnosprawności. To był bodajże dwucyfrowy procent uczniów przyjętych bez tych orzeczeń. Jest to ewidentne złamanie prawa. Złamanie przepisów rozporządzenia o przyjmowaniu uczniów do szkół.</u>
<u xml:id="u-24.3" who="#TeresaWargocka">Rozumiem dyskomfort tych dyrektorów, którzy chcieli przyjąć dzieci. Natomiast złamali prawo, można powiedzieć, że narazili się na zalecenia NIK. Ponieważ pani minister mówi o nowelizacji rozporządzeń, również o poradniach psychologiczno-pedagogicznych, to prosiłabym zwrócić uwagę na ten fakt, aby tę kwestię rozwiązać w duchu tej dyskusji, która odbyła się na posiedzeniu Komisji.</u>
<u xml:id="u-24.4" who="#TeresaWargocka">Jeżeli dziecko zmienia etap edukacyjny w ośrodku szkolno-wychowawczym ze szkoły podstawowej do gimnazjum i jego diagnoza z okresu szkoły podstawowej – jeżeli kadra pedagogiczna pracuje, zna to dziecko... Rozumiem, że można tutaj wprowadzić zapis, że to orzeczenie potrzebne do typu szkoły, może wpłynąć w okresie 6 miesięcy.</u>
<u xml:id="u-24.5" who="#TeresaWargocka">Ja rozumiem, że nie mamy co marzyć, nie ma takich działań ze strony rządu, żeby generalnie postawić na rozwój kadry psychologiczno-pedagogicznej w systemie oświaty. I te problemy po prostu trzeba rozwiązywać poprzez większą dostępność do pomocy psychologiczno-pedagogicznej, która naprawdę będzie na właściwym poziomie. Zgłaszam jeszcze ten jeden postulat, żeby w ramach nowelizacji rozporządzeń wziąć tę kwestię pod uwagę.</u>
<u xml:id="u-24.6" who="#TeresaWargocka">Natomiast, jeśli chodzi o nasze stanowisko. Proszę państwa. Ja bym sformułowała to w ten sposób. Wiele jest kwestii poruszonych w naszym stanowisku w odpowiedzi na dezyderat, co do których te rozporządzenia nic nam nie wnoszą. Na przykład specjalistyczna opieka medyczna, na przykład współpraca szkoły z rodzicami, mechanizmy monitorowania, kwestie osób niepełnosprawnych w programach nauczania w podstawie programowej.</u>
<u xml:id="u-24.7" who="#TeresaWargocka">Proponowałabym, żeby Wysokie Komisje przyjęły tę odpowiedź Ministra Edukacji Narodowej. Potraktowalibyśmy ją jako udział w dyskusji, w konsultacjach, które się odbywają nad projektami rozporządzeń. Po podpisaniu rozporządzeń przez panią minister prosilibyśmy o całościową odpowiedź. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Pani poseł Joanna Fabisiak. Bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#JoannaFabisiak">Bardzo dziękuję. Szanowni państwo. Mnie się wydaje, że od czasu jak rozpatrywaliśmy najpierw stanowisko Najwyższej Izby Kontroli, później dyskusja i nasz dezyderat, to nie tylko minęło dużo czasu, ale też wiele się dokonało w tej sprawie. Ja wskażę na jedną tylko sprawę, na poradnik.</u>
<u xml:id="u-26.1" who="#JoannaFabisiak">Myślę, że wiele kwestii, wiele problemów powstało z niewiedzy i że ten poradnik naprawdę pomoże rodzicom. Będzie on kierunkowskazem w działaniu. To jedna tylko z cennych rzeczy, na które na pewno wielu rodziców czeka. A więc dużo się stało. A więc zgodzę się, że należy przyjąć dezyderat.</u>
<u xml:id="u-26.2" who="#JoannaFabisiak">Spytam natomiast panią minister o jedną rzecz. O sprawę sportu w szkołach specjalnych. Ta sprawa była poruszana. To są zaniedbania sięgające dziesięcioleci. I trudno tu mówić, nawet nie oczekuję i nie oczekiwałabym od żadnego ministra odpowiedzi. Jak brakuje 2700 sal gimnastycznych, to trudno oczekiwać, żeby ktoś to rozwiązał, bo nie jest to po prostu możliwe.</u>
<u xml:id="u-26.3" who="#JoannaFabisiak">Natomiast chciałam spytać o pewne myślenie kierunkowe, bo to jest ważna sprawa dla wielu dzieci niepełnosprawnych. Nie sport oczywiście, jako pewna forma aktywności fizycznej, jest tutaj ważny. Jest on pewnym działaniem rehabilitacyjnym. Więc byłoby to bardzo ważne, abyśmy w ogóle pomyśleli o tym. Będę wdzięczna.</u>
<u xml:id="u-26.4" who="#JoannaFabisiak">Ale nie teraz pani minister, przy okazji odpowiedzi znajdzie się miejsce i na tę informację. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Bardzo proszę, pani poseł Domicela Kopaczewska.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#DomicelaKopaczewska">Dziękuję bardzo. Pani minister, jest serdeczna prośba. Pani minister Elżbieta Radziszewska, Minister Edukacji Narodowej i Minister Pracy i Polityki Społecznej, jeśli dobrze pamiętam, wydali materiały edukacyjne do pracy z dziećmi z różnymi schorzeniami.</u>
<u xml:id="u-28.1" who="#DomicelaKopaczewska">Te materiały są naprawdę doskonałe. Mieliśmy okazję przyjrzeć się im dokładnie na posiedzeniu podkomisji. Natomiast oddźwięk społeczny i to jak one są przyjmowane w szkołach jest różny.</u>
<u xml:id="u-28.2" who="#DomicelaKopaczewska">Bardzo proszę, o spowodowanie, aby dyrektorzy szkół zapoznali rady pedagogiczne z tymi materiałami. Podejrzewam, że powędrowały do bibliotek szkolnych i niewielu nauczycieli wie, jaką doskonałą pomocą dysponują. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję. Nie słyszę więcej zgłoszeń parlamentarzystów. Proszę pani Agnieszka Dudzińska.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#AgnieszkaDudzińska">Dziękuję. Agnieszka Dudzińska Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom z Ukrytymi Niepełnosprawnościami „Niegrzeczne dzieci”. Reprezentuję środowisko rodziców. Jesteśmy tutaj razem z kolegą. Ja mam dwoje dzieci niepełnosprawnych a kolega ma małego przedszkolaka, u którego wykryto niepełnosprawność.</u>
<u xml:id="u-30.1" who="#AgnieszkaDudzińska">W grudniu wydaliśmy raport diagnostyczny dotyczący sytuacji uczniów niepełnosprawnych w Warszawie. Otrzymaliśmy mnóstwo telefonów z całej Polski, w których rodzice wyrażają przekonanie, że jest tak samo, a nawet jeszcze gorzej, w całej Polsce. Zdiagnozowaliśmy w nim dosyć szczegółowo, naszym zdaniem, tragiczną sytuację, która jest w stolicy.</u>
<u xml:id="u-30.2" who="#AgnieszkaDudzińska">Generalnie, w tej chwili bardzo cieszymy się, że trafiliśmy na posiedzenie wspólnie obradujących Komisji, ponieważ oznacza to, że razem z nami państwo myślicie o nowych rozwiązaniach.</u>
<u xml:id="u-30.3" who="#AgnieszkaDudzińska">Zapoznaliśmy się również z materiałami z poprzedniego, listopadowego posiedzenia Komisji. Wszystkie głosy w dyskusji świadczyły o tym, że macie państwo kontakt ze swoim terenem i z ludźmi, których te problemy dotykają bezpośrednio, zarówno z nauczycielami jak i z rodzicami. Dlatego też mamy ogromną nadzieję na to, że ta sytuacja może zostać poprawiona.</u>
<u xml:id="u-30.4" who="#AgnieszkaDudzińska">Cieszymy się z tego, co robi Ministerstwo Edukacji Narodowej. Śledzimy to uważnie. Pani minister wie, że nieraz dostarczaliśmy wiele uwag. Przynieśliśmy je również na dzisiejsze posiedzenie.</u>
<u xml:id="u-30.5" who="#AgnieszkaDudzińska">Nasze podstawowe zastrzeżenie, co do kierunku, w jakim idą proponowane przez MEN zmiany jest takie, że te nowe regulacje nie dotykają istoty problemu. Wydaje się nam, że obecnie istotę problemu mogą uchwycić bardziej posłowie niż Ministerstwo Edukacji Narodowej. Istota problemu leży bowiem w legislacji.</u>
<u xml:id="u-30.6" who="#AgnieszkaDudzińska">Cieszymy się z tego dezyderatu. On też jakby wyjmuje nam pewne problemy spod serca. Natomiast jest tam niepokojące sformułowanie. Państwo ograniczyliście się w tym dezyderacie do uczniów niewymagających stosowania specjalnej organizacji nauki lub metod pracy.</u>
<u xml:id="u-30.7" who="#AgnieszkaDudzińska">Ja mam starszego syna w ogólnodostępnej szkole. Nie było dla niego miejsca w placówkach integracyjnych, kiedy szedł do szkoły, chociaż już miał zdiagnozowane problemy. On cierpi na zespół Aspergera. To jest zaburzenie ze spektrum autyzmu. Chłopiec jest inteligentny, dwa lata powyżej normy. Ma mały defekt neurologiczny powodujący nadwrażliwość sensoryczną i związany z tym niepokój.</u>
<u xml:id="u-30.8" who="#AgnieszkaDudzińska">Dziecko chodzi piąty rok do tej samej szkoły, wyłącznie dlatego, że nie było możliwości przenieść go do innej. Dyrektor szkoły bardzo się o to starał i wielokrotnie nam to sugerował, również szczując na nas rodziców innych dzieci z klasy. Przeszliśmy po prostu całe spektrum nękania rodziny przez szkołę, która nie życzy sobie mieć dziecka niepełnosprawnego w szkole ogólnodostępnej.</u>
<u xml:id="u-30.9" who="#AgnieszkaDudzińska">Jeśli chodzi o te wskaźniki, o których mówiła pani minister. Pani minister przytaczała, że 90 tys. dzieci niepełnosprawnych uczy się w szkołach ogólnodostępnych. Jeśli chodzi o te wskaźniki, to nie jest tak, jak przytaczała pani minister, że 90 tys. dzieci z orzeczeniem uczy się w placówkach specjalnych, a 80 tys. w szkołach ogólnodostępnych.</u>
<u xml:id="u-30.10" who="#AgnieszkaDudzińska">Dla Warszawy te wskaźniki są zupełnie inne. Uczniów z orzeczeniem na wszystkich poziomach edukacji jest 63% w placówkach specjalnych. Natomiast w placówkach ogólnodostępnych jest zaledwie 11% takich dzieci.</u>
<u xml:id="u-30.11" who="#AgnieszkaDudzińska">I proszę teraz sobie wyobrazić sytuację, jakiej doświadczyło moje dziecko, kiedy po zapisaniu do szkoły, okazało się, że ta szkoła nigdy nie miała kontaktu z dzieckiem niepełnosprawnym.</u>
<u xml:id="u-30.12" who="#AgnieszkaDudzińska">Dlatego problem jest głębszy, niż nam się w tej chwili wydaje. On dotyczy jakby przekonstruowania systemu, tak żeby dzieci w szkołach ogólnodostępnych miały szanse się pojawić i były tam traktowane przyjaźnie.</u>
<u xml:id="u-30.13" who="#AgnieszkaDudzińska">I w tym kontekście wydaje nam się, że zmiany, które proponuje Ministerstwo Edukacji Narodowej, są po prostu za mało radykalne.</u>
<u xml:id="u-30.14" who="#AgnieszkaDudzińska">Ja już dwa lata temu sygnalizowałam pani minister – według naszej diagnozy, którą zawarliśmy w raporcie, że należałoby wprowadzić ustawowe regulacje, które związałyby subwencję oświatową zwiększoną z tytułu niepełnosprawności dziecka z konkretną placówką, do której chodzi dziecko. Nie z dzieckiem, bo wielu rodziców uważa, że należy te pieniądze związać z dzieckiem. Oczywiście, że nie, ale z placówką – tak.</u>
<u xml:id="u-30.15" who="#AgnieszkaDudzińska">Dyrektor powinien dostać po prostu zwiększone środki od samorządu. Samorząd tego nie robi. A nie robi dlatego, że nie musi. Dlatego też, że z reguły ma za mało środków na zadania oświatowe.</u>
<u xml:id="u-30.16" who="#AgnieszkaDudzińska">W związku z tym subwencja, która jest zwiększona z tytułu niepełnosprawności dziecka, jak wszyscy wiemy w przypadku tej największej wagi subwencyjnej, czyli 9,5 mnożnik dodatkowy, to są to niemałe pieniądze. To jest ponad 40 tys. zł, które z budżetu państwa płynie do kasy samorządu. Te pieniądze zostają w oświacie. Tak przynamniej wynika z naszego raportu. Zbadaliśmy szczegółowo sytuację w Warszawie i nie mamy wątpliwości, że tak jest. Jeszcze samorząd tam dokłada. A ten pieniądz nijak nie jest związany z niepełnosprawnością ani tego konkretnego dziecka, ani żadnego innego. I to, co gwarantuje samorządowi, nie chcę powiedzieć bezkarność, ale dowolność w dysponowaniu tymi pieniędzmi, to są zapisy w dwóch ustawach.</u>
<u xml:id="u-30.17" who="#AgnieszkaDudzińska">W ustawie o finansach publicznych mamy zapis, który mówi, że o przeznaczeniu środków otrzymanych z tytułu subwencji ogólnej decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego... Przepraszam to jest zapis z ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.</u>
<u xml:id="u-30.18" who="#AgnieszkaDudzińska">W ustawie o finansach publicznych mamy zapis mówiący o tym, że środki publiczne pochodzące z poszczególnych tytułów nie mogą być przeznaczane na finansowanie imiennie wymienionych wydatków, chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej. I to jest nasza odrobina nadziei – odrębna ustawa stanowi inaczej.</u>
<u xml:id="u-30.19" who="#AgnieszkaDudzińska">Dlatego dwa lata temu zwróciliśmy się do Ministerstwa Edukacji Narodowej z prośbą o to, aby ta odrębna ustawa, czyli ustawa o systemie oświaty dała obowiązek przekazywania tej cząstki subwencji. Ja mówię, tylko o tej cząstce, która jest z tytułu niepełnosprawności dziecka, żeby ona obligatoryjnie szła do placówki. I nie jest konieczne, żeby to była dotacja celowa. To nadal może być subwencja. Samorząd może w dowolnej formie kierować to do placówek.</u>
<u xml:id="u-30.20" who="#AgnieszkaDudzińska">Natomiast obecna sytuacja poza tym, że jest to głęboko niemoralne, żeby pieniądze, które są z budżetu państwa, z przeznaczeniem na dzieci niepełnosprawne, tym dzieciom nie służyły.</u>
<u xml:id="u-30.21" who="#AgnieszkaDudzińska">Ta sytuacja rodzi również nierówność dzieci w placówkach publicznych i niepublicznych. W art. 98 ustawy o systemie oświaty mamy bowiem gwarantowane zapewnienie, że podmioty niepubliczne otrzymują subwencje w pełnej wysokości, jaką dostaje samorząd z budżetu państwa.</u>
<u xml:id="u-30.22" who="#AgnieszkaDudzińska">Czyli dla szkoły niepublicznej, za moim synem z zespołem Aspergera automatycznie z budżetu miasta Warszawy zostanie przekazane 45 tys. zł. Za moim synem z zespołem Aspergera do szkoły publicznej nie musi być przekazane – nic. Budżet nie jest zwiększony. Poza tym, że samorząd Warszawa wypracował sobie własne dodatkowe regulacje, które się nazywają – standardem organizacyjnym placówki.</u>
<u xml:id="u-30.23" who="#AgnieszkaDudzińska">Podejrzewam, że wiele samorządów takim narzędziem się posługuje. Ten standard uprawnia moje dziecko do minimum dwóch godzin rewalidacji tygodniowo, niezależnie od tego, czy to dziecko ma zespół Aspergera. W praktyce to jest maksimum.</u>
<u xml:id="u-30.24" who="#AgnieszkaDudzińska">Oczywiście, że żaden dyrektor nie wystąpi do burmistrza a przecież jest przez burmistrza powoływany. Więc nie występują o dodatkowe środki, nawet nie zdają sobie sprawy z tego, że mogą wystąpić. Natomiast niezależnie od tego, co temu dziecku dolega i ile godzin mu jest potrzebne, te dwie godziny są przyznawane automatycznie.</u>
<u xml:id="u-30.25" who="#AgnieszkaDudzińska">Nie ma możliwości zatrudnienia asystenta dla dziecka. Gdyby mój dyrektor dostał te środki od samorządu, to oczywiście mógłby zatrudnić pomoc taką, jaka temu dziecku jest w danym momencie potrzebna.</u>
<u xml:id="u-30.26" who="#AgnieszkaDudzińska">Mówię o tym wszystkim dlatego, że my ten problem znamy od dołu. I mamy ogromną nadzieję, że tę sprawę można zmienić, że państwa praca przyniesie konkretne efekty również dla nas tam na dole.</u>
<u xml:id="u-30.27" who="#AgnieszkaDudzińska">Ale właśnie to sformułowanie, że „niewymagające stosowania specjalnych metod” jest odrobinę nietrafione. Dlatego, że każde z tych dzieci z definicji wymaga właśnie stosowania czegoś szczególnego. Te środki, które są z subwencji budżetu państwa, płyną do samorządu z nawiązką i te potrzeby mogą być zaspokojone.</u>
<u xml:id="u-30.28" who="#AgnieszkaDudzińska">Tutaj, na państwa listopadowym posiedzeniu pojawiał się wątek, z powodu którego pani poseł Wiśniewska w pewnym momencie nawet protestowała. Chodziło o to, żeby nie mówić – czy samorządowi się opłaca, czy szkole się opłaca mieć ucznia niepełnosprawnego.</u>
<u xml:id="u-30.29" who="#AgnieszkaDudzińska">Jeśli będzie szła ta subwencja, to mój dyrektor będzie mnie po rękach całował, że dostał dodatkowe środki. Jeżeli on z tych dodatkowych środków, nie wiem, wymieni drzwi do szatni, niech sobie wymieni, niech ta szkoła coś z tego ma, że musi z tym dzieckiem jednak ponieść znacznie większe nakłady pracy, wysiłku, uwagi.</u>
<u xml:id="u-30.30" who="#AgnieszkaDudzińska">Co do zmian, które MEN przygotowuje. To jest dobry kierunek. Dobrze, że będą te indywidualne programy. Dobrze, że będą zespoły, które w każdej szkole będą się pochylać nad każdym dzieciakiem. Ale oni nie będą tego robić bez środków finansowych.</u>
<u xml:id="u-30.31" who="#AgnieszkaDudzińska">Jeżeli za każdym dzieckiem z orzeczeniem poszłaby ta subwencja, którą ja roboczo nazywam „małym bonem oświatowym”, to wtedy oczywiście szkoły będą to robić chętniej i nie będą tego traktować jako dopustu bożego. Jeśli te środki nie pójdą za nowymi zadaniami, to mój dyrektor będzie po prostu wściekły, że MEN nakłada na niego dodatkowe obowiązki.</u>
<u xml:id="u-30.32" who="#AgnieszkaDudzińska">O tym świadczą protesty Związku Nauczycielstwa Polskiego, pikieta ZNP, która niedawno odbywała się w Warszawie. Oni się po prostu boją dodatkowej sprawozdawczości, dodatkowej roboty, dodatkowych posiedzeń. Dziecko z tego korzyści żadnej nie będzie miało poza większą wrogością szkoły. Tak że ten kierunek należałoby po prostu pogłębić.</u>
<u xml:id="u-30.33" who="#AgnieszkaDudzińska">I jeszcze jedna sprawa, która też się pojawiała na państwa posiedzeniu, na którym przewijał się wątek informacji o realizacji zadań oświatowych. Jest to nowy obowiązek i pierwszy rok można było przyjrzeć się, jak ta informacja wyglądała. Nie było jej formatu i w związku z tym każdy samorząd robił ją nieco inaczej.</u>
<u xml:id="u-30.34" who="#AgnieszkaDudzińska">W naszym wystąpieniu od dwóch lat prosiliśmy o to panią minister Szumilas, żeby tam dopisać jedną linijkę. Dopisać ją po to, aby w niej wyodrębnić informację o realizowaniu zadań oświatowych wobec uczniów z orzeczeniem. To się wówczas nie znalazło w nowelizacji ustawy.</u>
<u xml:id="u-30.35" who="#AgnieszkaDudzińska">Ale teraz apelujemy do państwa posłów, żebyście o tym pamiętali, ponieważ w momencie, kiedy to nie jest ustawowo wymagane, samorząd tego nie robi.</u>
<u xml:id="u-30.36" who="#AgnieszkaDudzińska">My z kolegą akurat mamy oboje doktoraty i zapoznaliśmy się z tą informacją, którą Warszawa sporządziła, chyba w październiku. To jest około tysiąc stron dokumentacji. Tego nikt o zdrowych zmysłach nie przeczyta.</u>
<u xml:id="u-30.37" who="#AgnieszkaDudzińska">Na posiedzeniu Komisji Edukacji Rady Warszawy nawet przewodnicząca tej komisji powiedziała, że tego nikt nie przeczyta. My oczywiście to przeczytaliśmy. My lubimy takie rzeczy czytać. Ale te tysiąc stron pokazało nam, że nie ma informacji o naszych dzieciach. Te nasze dzieci są utopione w morzu słów. Nikt nie musi sprawozdawać tego, jak samorząd realizuje zadania oświatowe wobec dzieci niepełnosprawnych.</u>
<u xml:id="u-30.38" who="#AgnieszkaDudzińska">I naprawdę mamy bardzo pod górkę. Jesteśmy też zszokowani, że tylko 30 skarg wpłynęło do Ministerstwa. Podejrzewam, że jedna z nich to moja skarga. Dlatego, że rodzice bardzo skarżą się, tylko po prostu nie wiedzą komu. I z reguły trudno jest się im przebić przez własne samorządy. Tak! Często przenoszą dzieci do prywatnych szkół. Z reguły na poziomie własnego samorządu odpadają, dostają po nosie, a często dostają po nosie od dyrektora, który się dowiaduje, że poszła skarga.</u>
<u xml:id="u-30.39" who="#AgnieszkaDudzińska">Najdalszy etap, który jest mi znany to jest kuratorium. Kuratorium zawsze bierze stronę szkoły. Tak że apelujemy do państwa posłów, nie zapominajcie o naszych dzieciach i słuchajcie głosu rodziców.</u>
<u xml:id="u-30.40" who="#AgnieszkaDudzińska">Nasz raport diagnostyczny jest opublikowany na stronie internetowej naszego projektu. Ten raport – ja mam ze sobą tylko jeden egzemplarz, jest na stronie internetowej www.wszystkojasne.waw.pl. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję bardzo. Bardzo proszę panią minister o odniesienie się do pytań i przedstawionych opinii.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#KrystynaSzumilas">Państwo przewodniczący. Wysokie Komisje. Problemy podniesione przez państwa posłów dla Ministerstwa Edukacji Narodowej w większości były podstawą do rozpoczęcia prac nad zmianami właśnie w zakresie opieki nad dziećmi niepełnosprawnymi.</u>
<u xml:id="u-32.1" who="#KrystynaSzumilas">Zmiany, które są przedstawione w pakiecie 8 projektów rozporządzeń idą właśnie w takim kierunku, żeby szkoła ogólnodostępna, nie tylko szkoła specjalna, nie tylko klasy integracyjne, ale szkoły ogólnodostępne miały obowiązek zajęcia się dzieckiem niepełnosprawnym. Żeby szkoła ogólnodostępna również organizowała zajęcia dodatkowe, przygotowywała specjalne programy dla dzieci niepełnosprawnych uczących się w tej szkole. Jeżeli dziecko ma prawo do pomocy edukacyjnej, to powinno ją mieć bez względu na miejsce, w którym się uczy. I takie jest stanowisko również Ministerstwa Edukacji Narodowej.</u>
<u xml:id="u-32.2" who="#KrystynaSzumilas">To, co powiedziała przedstawicielka stowarzyszenia, jest potwierdzeniem słuszności wprowadzania tego pakietu rozporządzeń. Polska szkoła, ta ogólnodostępna, również się musi zmieniać, musi się pochylać się nad każdym dzieckiem, a w szczególności nad dzieckiem niepełnosprawnym.</u>
<u xml:id="u-32.3" who="#KrystynaSzumilas">Nigdy nie będzie takiej sytuacji, że wszystkie dzieci niepełnosprawne będą się uczyły w szkołach specjalnych, czy klasach integracyjnych. Zresztą integracja może być rozumiana bardzo różnie i w różny sposób realizowana. Integracją jest również to, że dziecko niepełnosprawne ma szanse uczyć się w klasie ogólnodostępnej, ma szanse na rozwój.</u>
<u xml:id="u-32.4" who="#KrystynaSzumilas">Tak rozumiem też dezyderat państwa Komisji. Żeby tym dzieciom, dla których nauka w szkołach ogólnodostępnych, w klasach ogólnodostępnych jest korzystna ze względu na ich rozwój, taką naukę umożliwić i zorganizować im pomoc.</u>
<u xml:id="u-32.5" who="#KrystynaSzumilas">Oczywiście to jest pewien proces. Ten proces już się zaczął. Będziemy konsekwentnie szli w takim kierunku, żeby każde dziecko niepełnosprawne uzyskało pomoc w miejscu, w którym pobiera edukację.</u>
<u xml:id="u-32.6" who="#KrystynaSzumilas">Oczywiście ważny jest również sposób myślenia o finansowaniu tych zadań. Subwencja oświatowa jest dochodem własnym samorządu terytorialnego. Samorząd terytorialny zgodnie ze swoimi potrzebami rozdysponowuje swoje dochody. W związku z tym ma pewną dowolność, ale nie jest to dowolność taka całkowita.</u>
<u xml:id="u-32.7" who="#KrystynaSzumilas">Otóż chociażby rozporządzenie o ramowych planach nauczania zobowiązuje samorząd i dyrektora szkoły do tego, żeby odpowiednia liczba godzin zajęć obowiązkowych w danej szkole była realizowana. Muszą być realizowane zajęcia rewalidacyjne.</u>
<u xml:id="u-32.8" who="#KrystynaSzumilas">Na początku mówiłam państwu, że kontrolujemy. Nadzór pedagogiczny będzie kontrolował realizację tych zajęć w szkołach. Tak, aby nie było takiej sytuacji, że prawo zobowiązuje do prowadzenia zajęć, natomiast w szkole te zajęcia nie są realizowane.</u>
<u xml:id="u-32.9" who="#KrystynaSzumilas">Również realizacja zajęć jest zawarta w tym pakiecie projektów rozporządzeń. Właśnie zespół nauczycielski, właśnie karta świadczeń, właśnie indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny nie jest po to, by napisać coś na papierze, a tylko po to, żeby pracować z dziećmi na konkretnych zajęciach.</u>
<u xml:id="u-32.10" who="#KrystynaSzumilas">Jeżeli w karcie świadczeń dla tego konkretnego dziecka będzie zapisane, że powinno być więcej niż dwie godziny zajęć, to te zajęcia powinny się odbywać. Oczywiście finansujemy, dofinansujemy te zadania poprzez wagi. Również przepisy art. 42 umożliwiają pracę z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.</u>
<u xml:id="u-32.11" who="#KrystynaSzumilas">Pani poseł Łybacka mówiła o niezgodności przepisów w rozporządzeniach z 2001 roku i z 2005 roku. Te niezgodności są uregulowane już w naszym pakiecie rozporządzeń. Po podpisaniu tego pakietu problem zniknie. Pracowaliśmy nad tym.</u>
<u xml:id="u-32.12" who="#KrystynaSzumilas">Oczywiście, że przygotujemy informację dla państwa posłów z obu Komisji. Będzie to informacja o działaniach i o tym, w jaki sposób przygotowane przez Ministra Edukacji Narodowej rozporządzenia wpłyną na sytuację dzieci niepełnosprawnych w polskiej szkole.</u>
<u xml:id="u-32.13" who="#KrystynaSzumilas">Ostatnio przygotowaliśmy informację dla Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki dotyczącą wychowania fizycznego. We wszystkich typach szkół, w tym również w szkołach specjalnych, został przeprowadzony monitoring zajęć wychowania fizycznego.</u>
<u xml:id="u-32.14" who="#KrystynaSzumilas">Pani poseł Fabisiak zwróciła uwagę na ten problem. Będziemy to też monitorować.</u>
<u xml:id="u-32.15" who="#KrystynaSzumilas">Przypomnimy kuratorom oświaty i dyrektorom szkół o tych materiałach, o których mówiła pani poseł Kopaczewska.</u>
<u xml:id="u-32.16" who="#KrystynaSzumilas">Pani poseł Wargocka wspomniała o współpracy z rodzicami, o przyjmowaniu dzieci bez orzeczeń do szkół specjalnych. W tym pakiecie projektów rozporządzeń również ten problem jest dostrzeżony i proponujemy pewne rozwiązania. Zespół nauczycieli musi współpracować z rodzicami ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Rodzic ma być aktywnym uczestnikiem tego procesu. Tak że staramy się, aby zaimplementować w szkołach te rozwiązania, o których państwo mówicie.</u>
<u xml:id="u-32.17" who="#KrystynaSzumilas">Oczywiście to zawsze jest pewien proces. Ten proces rozpocznie się po podpisaniu pakietu rozporządzeń.</u>
<u xml:id="u-32.18" who="#KrystynaSzumilas">Dziękuję Komisjom za wsparcie i państwa cenne uwagi, które pomogły nam przygotować pakiet rozporządzeń. Liczę na to, że w przyszłości państwo nadal będziecie pokazywać nam sytuacje, które należy jeszcze poprawiać. Poprawiać po to, żeby rzeczywiście dziecko niepełnosprawne bez względu na miejsce, w którym się uczy, miało zagwarantowaną pomoc, zgodnie z jego potrzebami. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję bardzo. Szanowni państwo. Najprostszym dowodem na to, że jest to bardzo ważna sprawa dla naszej Komisji, jest fakt, że jest to trzecie posiedzenie poświęcone tej sprawie. I jak rozumiem z pewnych wniosków, nie jest to ostatnie posiedzenie.</u>
<u xml:id="u-33.1" who="#SławomirPiechota">Jeszcze pan poseł Owczarski.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#ZbysławOwczarski">Pani minister nie odpowiedziała na moje pytanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#SławomirPiechota">Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#ZbysławOwczarski">Pani minister...</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#KrystynaSzumilas">Chodzi o dzieci niepełnosprawne ze sprzężonymi niepełnosprawnościami? Chodzi o system informacji oświatowej?</u>
<u xml:id="u-37.1" who="#KrystynaSzumilas">Problem poruszony przez pana posła dotyczy sposobu finansowania. Nie ma przeszkód w przyjmowaniu dzieci do różnego typu szkół i placówek. Natomiast, jeżeli dana niepełnosprawność nie jest uznawana za niepełnosprawność sprzężoną, to wówczas są po prostu inne wagi. Dziecko niepełnosprawne w stopniu umiarkowanym jest w subwencji oświatowej wykazywane właśnie jako dziecko niepełnosprawne w stopniu umiarkowanym i jest do tego przypisana odpowiednia waga. Jeżeli mamy dziecko ze sprzężonym zespołem niepełnosprawności, to jest dodatkowa waga ze względu na to sprzężenie. Ale i jedno, i drugie otrzymuje dofinansowanie. To znaczy samorząd otrzymuje zwiększoną subwencję. Natomiast różnica jest właśnie w wysokości wag.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#SławomirPiechota">Ja ma taką propozycję dotyczącą tego ostatniego pytania pana posła. Chodzi o to, żeby pełen zakres tych wyjaśnień, ich całość pani minister przedstawiła nam na piśmie. Tak byśmy mogli przekazać je wszystkim członkom jednej i drugiej Komisji.</u>
<u xml:id="u-38.1" who="#SławomirPiechota">Jesteśmy trochę spóźnieni i mamy problem z salą. Za chwilę w tej sali rozpocznie się posiedzenie Komisji Obrony Narodowej. Stąd bardzo proszę, abyśmy nie przedłużali naszego posiedzenia.</u>
<u xml:id="u-38.2" who="#SławomirPiechota">Chciałbym zaproponować takie rozwiązanie: po pierwsze, przyjmujemy wyjaśnienia za uzupełnienie poprzedniej odpowiedzi na nasz dezyderat i na podstawie uzupełniających wyjaśnień odpowiedź Ministra Edukacji Narodowej uznajemy za wystarczającą. Oczekujemy przedstawienia tych wyjaśnień w formie pisemnej...</u>
<u xml:id="u-38.3" who="#SławomirPiechota">Pani dyrektor ja bardzo proszę, szanujmy się, mamy mało czasu.</u>
<u xml:id="u-38.4" who="#SławomirPiechota">Więc prosimy o precyzyjne przedstawienie tych wyjaśnień w pełnej formie pisemnej, tak by wszyscy członkowie obu Komisji, ale również zainteresowani tym problemem goście, mogli się dokładnie z nimi zapoznać.</u>
<u xml:id="u-38.5" who="#SławomirPiechota">Następne posiedzenie obu Komisji w sprawie sytuacji dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w szkołach wyznaczymy jak będą wyniki z kontroli procesu rekrutacji.</u>
<u xml:id="u-38.6" who="#SławomirPiechota">Wówczas będą już funkcjonować zapowiadane przez panią minister rozporządzenia. A zatem będzie to najpewniej początek następnego roku.</u>
<u xml:id="u-38.7" who="#SławomirPiechota">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu... Już panie przewodniczący. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu wobec takich propozycji, to uznam, że Komisje je zaakceptowały.</u>
<u xml:id="u-38.8" who="#SławomirPiechota">Ale jeszcze pan przewodniczący Stanisław Szwed. Bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#StanisławSzwed">Może nie w formie sprzeciwu. Ale mamy przygotowane stanowisko. Przyjmuję w dobrej wierze to, co przedstawiła nam pani minister. Nie mamy tego na piśmie. Tak że trudno się do tego bezpośrednio odnieść.</u>
<u xml:id="u-39.1" who="#StanisławSzwed">Ja jednak proponowałbym, żeby w odpowiedzi, w materiałach, które pani minister nam przygotuje, posiłkować się naszym projektem stanowiska. Chyba, że przyjmie je w jakiejś innej wersji. Nie wiem. Prosty problem, który pan przewodniczący podniósł, a o którym mówiliśmy, dotyczący matur. Gdybyśmy mieli odpowiedź na piśmie, to wtedy mamy już konkret, do którego będziemy mogli się odnieść.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#SławomirPiechota">Właśnie dlatego to zaproponowałem. I jak rozumiem, pani minister taką propozycję przyjmuje, aby wyjaśnienia tu przedstawione zostały nam przekazane w formie pisemnej. Bo one istotnie zmieniają również sytuację, którą opisaliśmy w projekcie naszego stanowiska, kolejnego wystąpienia. W świetle wyjaśnień pani minister wiele naszych uwag staje się bezprzedmiotowych. Więc prosimy o pisemne stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej i na jego podstawie będziemy kontynuować dyskusję o tym problemie.</u>
<u xml:id="u-40.1" who="#SławomirPiechota">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, iż wspólnie obradujące Komisje przyjęły taką propozycję.</u>
<u xml:id="u-40.2" who="#SławomirPiechota">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-40.3" who="#SławomirPiechota">Dziękuję pani minister i wszystkim zaproszonym gościom za udział w dzisiejszym posiedzeniu.</u>
<u xml:id="u-40.4" who="#SławomirPiechota">Zamykam posiedzenie wspólnie obradujących Komisji: Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Polityki Społecznej i Rodziny.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>