text_structure.xml
3.77 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W związku z pismem Pana Marszałka z dnia 31 maja 2007 r. (znak SPS-024-2780/07) przekazującym zapytanie poselskie Pana Posła Józefa Piotra Klima z dnia 18 maja 2007 r. w sprawie interpretacji ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami uprzejmie przedstawiam poniższe stanowisko.</p>
<p xml:id="div-2">Przedmiotem zapytania Pana Posła Józefa Piotra Klima jest interpretacja przepisu art. 211 przywołanej wyżej ustawy, regulującego sprawy nieodpłatnego nabycia własności garaży wybudowanych ze środków własnych przez ich najemców.</p>
<p xml:id="div-3">Przepisy powołanego artykułu w sposób jednoznaczny i niepozostawiający wątpliwości stanowią, iż przedmiotem nieodpłatnego nabycia na własność mogą być tylko te garaże, które zostały wybudowane ze środków własnych przez ich najemców.</p>
<p xml:id="div-4">Analogiczne uregulowanie prawne zawierały również poprzednio obowiązujące przepisy art. 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 79, poz. 464), które także nie przewidywały żadnych odstępstw od generalnej zasady, że tylko garaże wybudowane ze środków własnych przez ich najemców mogą być nabywane na własność nieodpłatnie.</p>
<p xml:id="div-5">Ponadto należy zauważyć, iż przyznane przez ustawodawcę w art. 211 roszczenie o nabycie własności garażu i ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu ma charakter cywilnoprawny, a więc nie może być ono rozpatrywane w postępowaniu administracyjnym, a wszelkie spory wynikłe na tym tle, zgodnie z art. 2 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, powinny być rozstrzygane przez sąd powszechny. Stanowisko to zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 września 1999 r., sygn. akt I SA 1575/98. Również Sąd Najwyższy w uchwałach z dnia 16 lutego 1993 r. - sygn. akt III CZP 68/92 oraz z dnia 23 marca 1993 r. - sygn. akt III CZP 19/93, a także w wyroku z dnia 26 sierpnia 1992 r., sygn. akt I CRN 126/92, stwierdził, że osobie, która na podstawie pozwolenia na budowę wybudowała ze środków własnych garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa lub własność gminy, przysługuje - w razie odmowy ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu i przeniesienia własności garażu - roszczenie o zobowiązanie Skarbu Państwa lub gminy do złożenia oświadczenia woli o oddaniu jej gruntu zajętego pod budowę garażu w użytkowanie wieczyste oraz o przeniesienie własności garażu (art. 64 Kodeksu cywilnego i art. 1047 Kodeksu postępowania cywilnego).</p>
<p xml:id="div-6">Jednocześnie należy dodać, że zgodnie z uchwałą Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 grudnia 1992 r., (sygn. W 10/01) roszczenie na podstawie art. 211 przysługuje inwestorowi i jego następcy. Następcą prawnym inwestora jest nie tylko jego spadkobierca, ale również osoba, która za zgodą właściwego organu nabyła garaż od inwestora.</p>
<p xml:id="div-7">Wyrażam nadzieję, że przedstawione powyżej wyjaśnienia, ze względu na jednoznaczność omawianego przepisu oraz orzecznictwa, zostaną uznane przez Pana Marszałka oraz Pana Posła Józefa Piotra Klima za wystarczające.</p>
<p xml:id="div-8">Z poważaniem</p>
<p xml:id="div-9">Sekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-10">Piotr Styczeń</p>
<p xml:id="div-11">Warszawa, dnia 19 czerwca 2007 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>