text_structure.xml
9.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie Pana Karola Karskiego Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2007 r. w sprawie wykonywania Europejskiego Nakazu Aresztowania, przesłane przy piśmie Pana Jarosława Kalinowskiego Wicemarszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 maja 2007 r. nr SPS-024-2677/07 uprzejmie przedstawiam odpowiedź na przedstawione zapytanie.</p>
<p xml:id="div-2">Implementacja przez Rzeczpospolitą Polską Decyzji Ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (2002/584/WSiSW) (Dz.U.UE L z dnia 18 lipca 2002 r.) spowodowała wprowadzenie ENA do polskiego systemu prawnego.</p>
<p xml:id="div-3">Stosowne uregulowania wprowadzone zostały do ustawy Kodeks postępowania karnego, w którym dodano rozdział 65a ˝Wystąpienie do państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania˝(art.607a-art.607j kpk) i rozdział 65b ˝Wystąpienie państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania˝ (art.607k -art.607zc kpk).</p>
<p xml:id="div-4">W trakcie stosowania powyższych przepisów przez sądy powszechne powstały wątpliwości co do konstytucyjności rozwiązania przyjętego w art. 607t kpk.</p>
<p xml:id="div-5">Trybunał Konstytucyjny po rozpatrzeniu pytania prawnego Sejmu, Prokuratora Generalnego i Sądu Okręgowego w Gdańsku potwierdził te wątpliwości i wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2005 r. w sprawie sygn. akt P1/05 orzekł, iż art.607t § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U.1997 Nr 89 poz.55 z późn.zm.) w zakresie, w jakim zezwala na przekazanie obywatela polskiego do państwa członkowskiego Unii Europejskiej na podstawie ENA, jest niezgodny z art. 55 ust.1 Konstytucji RP, przy czym przepis ten miał utracić moc z upływem 18 miesięcy od daty ogłoszenia.</p>
<p xml:id="div-6">W dniu 8 września 2006 r. został znowelizowany przepis art. 55 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. z dnia 7 listopada 2006 Nr 200 poz.1471), a następnie w dniu 27 października 2006 r. zostały znowelizowane przepisy art. 607p, art. 607t, art. 607w Kodeksu postępowania karnego (Dz.U. Nr 226 poz.1647).</p>
<p xml:id="div-7">Obecne brzmienie przepisów pozwala na pełne korzystanie z instytucji europejskiego nakazu aresztowania.</p>
<p xml:id="div-8">W tym miejscu należy podkreślić, że problematyka związana ze współpracą sądów okręgowych z Ministerstwem Sprawiedliwości w zakresie ewidencjonowania europejskich nakazów aresztowania została uregulowana w rozdziale 65a ˝Wystąpienie do państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania˝ oraz w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz.U. 2007 Nr.38 poz.24).</p>
<p xml:id="div-9">Zgodnie z przepisem art. 607d § 1 kpk jeżeli miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, sąd okręgowy, który wydał nakaz przekazuje go bezpośrednio organowi sądowemu państwa wykonania nakazu, a odpis nakazu Ministrowi Sprawiedliwości.</p>
<p xml:id="div-10">Przepis § 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy państwo wykonania nakazu zwróciło się o przedstawienie dodatkowych informacji lub dokumentów.</p>
<p xml:id="div-11">Szczegółowy tryb postępowania sądów okręgowych wydających europejski nakaz aresztowania i wykonujących europejskie nakazy aresztowania wydane przez [aństwa członkowskie uregulowano natomiast w § 325-§ 328 rozdziału 4 ˝Postępowanie w sprawach europejskiego nakazu aresztowania˝ Regulaminu urzędowania sądów powszechnych.</p>
<p xml:id="div-12">W wypadku gdy miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, sąd okręgowy, który wydał nakaz przekazuje go bezpośrednio właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakazu, zaś odpis nakazu wraz z odpisem postanowienia o wydaniu nakazu lub wyciągiem z protokołu posiedzenia w przedmiocie wykonania nakazu oraz informacją do jakiego państwa nakaz został przesłany do wykonania, przesyła Ministrowi Sprawiedliwości (§ 326 ust.3).</p>
<p xml:id="div-13">W wypadku gdy miejsce pobytu osoby ściganej nie jest znane, sąd okręgowy, który wydał nakaz, przesyła jego odpis do komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji właściwej do spraw współpracy z Międzynarodową Organizacją Policji Kryminalnych Interpol wraz z wnioskiem o wszczęcie poszukiwań międzynarodowych.</p>
<p xml:id="div-14">Dopiero po ustaleniu miejsca pobytu osoby ściganej sąd okręgowy, który wydał nakaz, przekazuje go właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakaz, a odpis wraz z dokumentami wymienionymi w § 326 ust.3 przesyła Ministrowi Sprawiedliwości.</p>
<p xml:id="div-15">W wypadku wykonywania nakazu wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej sąd okręgowy przesyła Ministrowi Sprawiedliwości odpis postanowienia w przedmiocie wydania nakazu wraz z informacją, w jakim terminie od daty zatrzymania osoby ściganej rozpoznano sprawę, odpis nakazu przetłumaczony na język polski, informację, w jakim terminie osoba ścigana została przekazana właściwemu organowi sądowemu państwa wydania nakazu, kopie pism przesłanych właściwemu organowi sądowemu państwa wydania nakazu, zawierających informacje o przyczynach niedotrzymania terminów rozpoznania sprawy i przekazania osoby ściganej.</p>
<p xml:id="div-16">Zgodnie z § 18 ust.1 pkt. 3 i 4 obecnie obowiązującego Regulaminu Organizacyjnego Ministerstwa Sprawiedliwości, Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 lipca 2006 r. (Dz. Urz. MS 2006 Nr 6 poz.118 z późn. zm.) Departament Wykonania Orzeczeń i Probacji zajmuje się m.in. ewidencjonowaniem odpisów europejskich nakazów aresztowania wydanych przez sądy powszechne oraz europejskich nakazów aresztowania wydanych przez inne państwa członkowskie Unii Europejskiej, przesyłanych w trybie przepisów art. 607d §1 kpk oraz § 326-328 regulaminu urzędowania sądów powszechnych cyt. powyżej.</p>
<p xml:id="div-17">Z danych posiadanych przez Departament Wykonania Orzeczeń i Probacji wynika, że w okresie od 7 listopada 2006 r. do dnia 23 maja 2007 r. polskie sądy powszechne wydały łącznie 501 Europejskich Nakazów Aresztowania, kierując je do Niemiec - 204, Wielkiej Brytanii - 70, Francji - 41, Hiszpanii - 34, Holandii - 27, Grecji - 18, Włoch - 21, Belgii - 14, Irlandii - 14, Austrii - 14, Szwecji - 10, Czech - 7, Danii - 5, Słowacji - 5, Łotwy - 2, Bułgarii - 1, Cypru - 1.</p>
<p xml:id="div-18">W tym okresie organy sądowe państw członkowskich dwukrotnie nie wykonały ENA wydanych przez polskie sądy powszechne. W obu sprawach po przeprowadzeniu stosownych czynności sądowe organy niemieckie stwierdziły, iż miejsce pobytu sprawców poszukiwanych europejskimi nakazami aresztowania jest nieznane, co uniemożliwia wykonanie ENA, o czym poinformowały stronę polską na piśmie.</p>
<p xml:id="div-19">Z danych posiadanych przez Departament Wykonania Orzeczeń i Probacji wynika, że w okresie od 7 listopada 2006 r. do 23 maja 2007 r. państwa członkowskie przekazały do Rzeczpospolitej Polskiej łącznie 68 Europejskich Nakazów Aresztowania, w tym Niemcy - 42, Holandia - 5, Litwa - 4, Belgia - 4, Łotwa - 3, Francja - 2, Włochy - 1, Węgry - 1, Hiszpania - 1, Austria - 1, Czechy - 1, Wlk.Brytania - 1, Luksemburg - 1, Rumunia - 1.</p>
<p xml:id="div-20">Sądy polskie odmówiły wykonania ENA łącznie w 7 przypadkach, w 6 przypadkach odmówiono wykonania ENA Niemcom, w 1 przypadku odmówiono wykonania ENA Rumunii.</p>
<p xml:id="div-21">Wśród przyczyn wymienić należy uregulowania zawarte w przepisach: art. 607p § 2 kpk (czyny zarzucone sprawcy zostały w całości popełnione na terytorium RP), art. 607s § 1 kpk (sprawca jest obywatelem polskim i odmówił wyrażenia zgody na przekazanie, przy czym sąd zgodnie z art. 607 s§ 3 kpk postanowił orzec o wykonaniu kary orzeczonej przez organ sądowy państwa wydania nakazu europejskiego), art. 607r § 1 pkt.1 kpk (czyn zarzucony sprawcy na terytorium RP jest wykroczeniem), art. 607p § 2 kpk (sprawca został skazany prawomocnie na terytorium RP za ten sam czyn).</p>
<p xml:id="div-22">W tym miejscu należy zauważyć, że w art. 3 i art. 4 Decyzji Ramowej Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi cyt. powyżej zawarte zostały katalogi okoliczności skutkujących obligatoryjną bądź fakultatywną odmową wykonania europejskiego nakazu aresztowania, które zostały implementowane do polskiego porządku prawnego.</p>
<p xml:id="div-23">Wśród nich nie ma przesłanki odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania w postaci wzajemności.</p>
<p xml:id="div-24">Z danych, jakimi dysponuje Ministerstwo Sprawiedliwości, wynika, że żadne państwo członkowskie Unii Europejskiej, zgodnie z postanowieniami Decyzji Ramowej cyt. powyżej, nie odmówiło wykonania ENA wydanego przez polski sąd, opierając się o kryterium wzajemności.</p>
<p xml:id="div-25">Z wyrazami szacunku</p>
<p xml:id="div-26">Sekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-27">Beata Kempa</p>
<p xml:id="div-28">Warszawa, dnia 6 czerwca 2007 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>