text_structure.xml
7.53 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na przesłane przy piśmie Marszałka Sejmu RP z dnia 30 kwietnia 2007 r. nr SPS-024-2616/07 zapytanie poselskie, jakie złożyła Pani Poseł Lidia Staroń pismem z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotyczące przewlekłości postępowań karnych prowadzonych przez Prokuraturę Rejonową w Płocku, a następnie Sądy Rejonowy i Okręgowy w Płocku w związku z zaistniałym w okresie od kwietnia do czerwca 2000 r. wyłudzeniem żwiru filtrowego wartości 258.804 zł na szkodę Jana Rupińskiego uprzejmie informuję, że sprawa ta zbadana została w trybie nadzoru służbowego przez Prokuraturę Apelacyjną w Warszawie oraz w zakresie odnoszącym się do wspomnianych sądów przez Departament Sądów Powszechnych Ministerstwa Sprawiedliwości.</p>
<p xml:id="div-2">Na tej podstawie ustalono, że w dniu 15 czerwca 2000 r. Jan Rupiński skierował do Prokuratury Rejonowej w Płocku wniosek o zablokowanie rachunku bankowego posiadanego przez Bogusława Barczaka w Państwowym Banku Kredytowym w Płocku. Następnie w dniu 6 lipca 2000 r. Komenda Miejska Policji w Płocku przyjęła od Jana Rupińskiego zawiadomienie o przestępstwie dotyczące wyłudzenia na jego szkodę żwiru filtrowego wartości 258.804 zł. W tym samym dniu wszczęte zostało w tej sprawie dochodzenie, którym objęto wówczas także inne zawiadomienia o przestępstwie dotyczące podobnych opisanemu czynów Bogusława Barczaka.</p>
<p xml:id="div-3">W dniu 26 września 2000 r. prokurator wydał postanowienie o przedstawieniu Bogusławowi Barczakowi zarzutów. Postanowienie to nie mogło jednak zostać ogłoszone podejrzanemu bowiem jak wtedy ustalono wymieniony już przez okres czterech miesięcy, tj. od czerwca 2000 r. ukrywał się. Dlatego w dniu 12 października 2000 r. postępowanie zawieszono, zaś w dniu 20 października prokurator rejonowy w Płocku wystąpił do sądu z wnioskiem o tymczasowe aresztowanie podejrzanego. Stosowne postanowienie Sąd Rejonowy w Płocku wydał w dniu 3 listopada 2000 r., po czym zgodnie z zasadami procedury karnej w dniu 9 listopada 2002 r. wydany został za podejrzanym list gończy. W efekcie przedstawionych działań w dniu 23 września 2001 r. zatrzymano poszukiwanego i podjęto zawieszone postępowanie, zaś z uwagi na uprzednie ukrywanie się podejrzanego zastosowano wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. Należy podkreślić, iż niezwłocznie po wszczęciu dochodzenia podjęte zostały stosowne działania w celu ujawnienia ewentualnych składników majątkowych podejrzanego mogących być przedmiotem zabezpieczenia między innymi przyszłych roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem. Niestety ustalono, że wymieniony nie posiadał dóbr majątkowych podlegających zabezpieczeniu. Między innymi w dniu 28 września 2000 r. nadzorujący postępowanie prokurator wystąpił do Powszechnego Banku Kredytowego SA o przekazanie informacji o operacjach finansowych i stanie konta Bogusława Barczaka. Na tej podstawie ustalono, iż w okresie od 1 czerwca do 1 października 2000 r. wymieniony otrzymał na rachunek trzy wpłaty, które sukcesywnie i niezwłocznie podejmował, zaś na dzień 3 października 2000 r. stan jego konta wynosił zaledwie kilkadziesiąt złotych. W tej sytuacji nie sposób było dokonać zabezpieczenia na majątku wymienionego, gdyż go nie posiadał. Należy podkreślić w tym miejscu, iż zgodnie z art. 291 § 1 K.p.k. zabezpieczenia majątkowego w toku postępowania przygotowawczego można dokonać wyłącznie na majątku podejrzanego, tj. osoby co do której wydane zostało postanowienie o przedstawieniu zarzutów, co nastąpiło w dniu 26 września 2000 r. i dlatego dopiero po tej dacie można byłoby dokonać zabezpieczenia na przykład oszczędności podejrzanego gdyby takie posiadał.</p>
<p xml:id="div-4">W dniu 22 listopada 2001 r. prokurator rejonowy w Płocku skierował do Sądu Rejonowego w Płocku akt oskarżenia przeciwko Janowi Rupińskiemu, zarzucając mu popełnienie przestępstw z art. 286 § 1 K.k. i art. 294 § 1 K.k. w związku z art. 12 K.k. Wyrokiem z dnia 28 lutego 2002 r. Sąd Rejonowy w Płocku uznał oskarżonego winnym zarzucanych mu przestępstw i wymierzył karę 3 lat pozbawienia wolności, grzywnę w wymiarze 300 stawek dziennych po 10 zł stawka oraz zobowiązał go do naprawienia w całości szkody wyrządzonej w przestępstwie. Wyrok ten został poddany kontroli instancyjnej na skutek apelacji wniesionej przez Jana Rupińskiego, który wystąpił w roli oskarżyciela posiłkowego. Sąd Okręgowy w Płocku zmodyfikował powyższy wyrok w ten sposób, iż określił kwotowo należne Janowi Rupińskiemu odszkodowanie. W dniu 27 lutego 2003 r. wzmiankowanemu wyrokowi w części dot. odszkodowania nadano klauzulę egzekucyjną.</p>
<p xml:id="div-5">Informuję, że w toku postępowania prowadzonego przeciwko Bogusławowi Barczakowi, między innymi w oparciu o wyjaśnienia, jakie złożył po zatrzymaniu zgromadzono materiał dowodowy wskazujący, iż wymieniony współdziałał z innymi osobami, w tym z Jackiem Sikorskim. Dlatego w dniu 22 listopada 2001 r. prokurator rejonowy w Płocku wyłączył w tej części materiały, by odrębnie kontynuować postępowanie. W dniu 29 kwietnia 2002 r. na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego skierowano akt oskarżenia przeciwko Jackowi Sikorskiemu o przestępstwo wyłudzenia przewidziane w art. 286 § 1 K.k. dokonanego wspólnie z Bogusławem Barczakiem. Jednocześnie Januszowi Giżyńskiemu zarzucono, że udzielił wymienionym pomocy w dokonaniu tego przestępstwa. Sąd uznał winnymi zarzuconych im czynów wymierzając Jackowi Sikorskiemu karę 2 lat pozbawienia wolności, grzywnę w wymiarze 150 stawek dziennych po 60 zł każda i zobowiązał go do naprawienia szkody. Sąd Rejonowy w Płocku w sprawie II K 427/92 uznał obu wymienionych oskarżonych winnymi szkody wyrządzonej przestępstwem przez zapłatę kwoty 248.804 zł. Sąd uznał też drugiego z oskarżonych za winnego zarzuconego mu przestępstwa i wymierzył mu karę 10. miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 100 stawek dziennych po 30 zł każda. Wyrok ten został następnie uchylony wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku w części dotyczącej Jacka Sikorskiego celem ponownego rozpoznania sprawy w I instancji. W dniu 24 lutego 2005 r. ponownie zapadł wyrok skazujący wymienionego, któremu wymierzono karę taką samą jak uprzednio.</p>
<p xml:id="div-6">Oceniając więc zarówno działania prokuratorskie podjęte na etapie postępowania przygotowawczego jak i sądowego oraz bieg postępowania przed sądem, nie można w żadnym wypadku podzielić poglądu Pani Poseł by opisane postępowanie prowadzone było w sposób przewlekły i opieszały oraz w szczególności, by nie podjęto czynności zmierzających do zapewnienia pokrzywdzonemu naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Obecna zaś niemożność wyegzekwowania zasądzonych roszczeń wynika więc, jak się wydaje, z sytuacji majątkowej oraz trybu życia dłużników.</p>
<p xml:id="div-7">Z poważaniem</p>
<p xml:id="div-8">Zastępca prokuratora generalnego</p>
<p xml:id="div-9">Dariusz Barski</p>
<p xml:id="div-10">Warszawa, dnia 4 czerwca 2007 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>