text_structure.xml 10 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka z dnia 30 kwietnia 2007 r. SPS-024-2597/07, przesyłające zapytanie pana posła Jerzego Zawiszy z dnia 30 marca 2007 r. w sprawie przesłanek stosowania przez Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieście aresztu tymczasowego wobec ojca, któremu postawiono zarzut przetrzymywania małoletniego syna wbrew woli prawnego opiekuna - uprzejmie wyjaśniam, co następuje.</p>
        <p xml:id="div-2">Na wstępie należy stwierdzić, że zwierzchni nadzór nad działalnością administracyjną sądów sprawowany przez ministra sprawiedliwości obejmuje kwestie związane z finansowo-administracyjną działalnością sądów oraz zagadnienia dotyczące sprawnego rozpoznania spraw i prawidłowego wykonywania orzeczeń. Oznacza to, że sędziowie podejmują swoje rozstrzygnięcia w sposób niezawisły oraz zgodnie ze swoim sumieniem i wewnętrznym przekonaniem. Dlatego też art. 39 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych stanowi, że czynności nadzorcze ministra sprawiedliwości nie mogą wkraczać w sferę niezawisłości sędziowskiej, a więc w treść wyroków i postanowień, których prawidłowość może być badana wyłącznie w trybie przewidzianym przez prawo, a więc przez wnoszenie apelacji (od wyroków) bądź zażaleń (na postanowienia) do sądu wyższej instancji. Dotyczy to również orzeczeń związanych ze stosowaniem tymczasowego aresztowania, których zasadność może być kontrolowana przez składanie wniosków o uchylenie tego środka, a następnie wnoszenie zażaleń do sądu wyższej instancji na postanowienia odmawiające jego uchylenia.</p>
        <p xml:id="div-3">Z poczynionych przez podległe mi służby nadzoru ustaleń wynika, że w sprawie II Kp 269/07/S Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia, Prokuratura Rejonowa Kraków-Śródmieście Zachód w Krakowie złożyła w dniu 9 marca 2007 r. wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania wobec Bogusława K. podejrzanego o to, że w okresie od 28 grudnia 2006 r. do 28 lutego 2007 r. w Krakowie, działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonymi osobami, wbrew woli Agnieszki K., powołanej do opieki na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 30 czerwca 2006 r., sygn. akt XI Cr 4001/07, zatrzymał swojego małoletniego syna Igora K. Tego samego dnia zapadło postanowienie sądu w przedmiocie tymczasowego aresztowania Bogusława K. na okres 3 miesięcy, tj. do dnia 8 czerwca 2007 r. Na postanowienie to zażalenie złożył obrońca podejrzanego.</p>
        <p xml:id="div-4">Sąd Okręgowy w Krakowie w dniu 27 marca 2007 r. zaskarżone postanowienie zmienił w ten sposób, że jako podstawę prawną zastosowania tymczasowego aresztowania w miejsce art. 258 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego powołał przepis art. 258 § 1 pkt 2 K.p.k. W pozostałym zakresie postanowienie to utrzymał w mocy.</p>
        <p xml:id="div-5">Z powyższego wynika że postanowienie sądu rejonowego w przedmiocie zastosowania wobec Bogusława K. tymczasowego aresztowania było przedmiotem oceny sądu wyższej instancji, który podzielił stanowisko sądu I instancji, że zachodzi konieczność zastosowania tego środka zabezpieczającego wobec Bogusława K. podnosząc m.in., że po stronie podejrzanego zachodzi uzasadniona obawa utrudniania prowadzonego w sprawie postępowania przygotowawczego poprzez uzgodnienie wspólnej linii obrony z nieujętymi dotąd współsprawcami. Podkreślić w tym miejscu należy, że orzeczenia sądów obydwóch instancji oparte zostały na przesłankach określonych w pkt 258 § 1 K.p.k.</p>
        <p xml:id="div-6">Z podanych wyżej powodów zawarte w dwóch pierwszych pytaniach Pana Posła okoliczności mogą być wyłącznie przedmiotem rozważań sądu rozpatrującego ewentualny wniosek Bogusława K. o uchylenie tymczasowego aresztowania, bądź w razie jego uchylenia zażalenie na to postanowienie złożone do sądu wyższej instancji.</p>
        <p xml:id="div-7">Odnosząc się do pytania trzeciego uprzejmie informuję, że Prokuratura Rejonowa Kraków-Śródmieście Zachód nadzorowała śledztwo o sygnaturze I Ds. 3573/06 przeciwko Bogusławowi K., podejrzanemu o to, że w okresie od 28 grudnia 2006 r. do 8 marca 2007 r. w Krakowie, działając wspólnie ze Stanisławą K. oraz innymi nieustalonymi dotąd osobami, wbrew woli Agnieszki K powołanej do opieki na podstawie prawomocnego wyroku z dnia 30 czerwca 2006 r. (sygn. akt XI CR 4001/02) Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny Rodziny, zatrzymał swojego małoletniego syna Igora K., tj. o przestępstwo z art. 211 K.k.</p>
        <p xml:id="div-8">W sprawie wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów Bogusławowi K. Zauważam, że zgodnie z poglądem doktryny i orzecznictwa, sprawcami przestępstwa z art. 211 K.k. mogą być także rodzice uprowadzonego lub zatrzymanego dziecka, jeżeli została im odebrana, zawieszona lub ograniczona władza rodzicielska (uchwała SN z 21 lutego 1979 r., VI KZP 15/79, OSNKW 1980, nr 1 poz. 2).</p>
        <p xml:id="div-9">W dniu 8 marca 2007 r. Bogusław K. został zatrzymany, zaś w dniu 9 marca 2007 r. prokuratura wystąpiła z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Jako podstawę zastosowania tego środka wskazano obawę matactwa (art. 258 § 1 pkt 2 K.p.k.), ponieważ z materiałów sprawy jednoznacznie wynikało, iż wymieniony przetrzymuje małoletniego Igora, współdziałając z innymi, nieustalonymi wówczas osobami trzecimi. Postanowieniem z dnia 9 marca 2007 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia Wydział II Karny, sygn. akt II Kp 269/07/S zastosował wobec Bogusława K. tymczasowe aresztowanie na okres trzech miesięcy, do dnia 8 czerwca 2007 r., również opierając się na wskazanej wyżej podstawie prawnej. Na postanowienie to złożył zażalenie obrońca podejrzanego. Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział IV Karny Odwoławczy utrzymał postanowienie w mocy.</p>
        <p xml:id="div-10">W kontekście pytania pana posła stwierdzam, iż w sprawie niniejszej przesłuchanie podejrzanego nie było jedynym sposobem uzyskania informacji o ukryciu dziecka. Organom ścigania doskonale znane są różne metody śledcze mające na celu pozyskanie informacji niezbędnych dla sprawy, czego przykładem może być także i to postępowanie.</p>
        <p xml:id="div-11">W toku prowadzonego śledztwa podejmowano szereg czynności procesowych i operacyjnych zmierzających do ustalenia miejsca pobytu małoletniego Igora K. W szczególności przesłuchiwano w charakterze świadków członków rodziny Bogusława K. i dokonywano przeszukań mieszkań. Wydano również postanowienie o przedstawieniu zarzutu z art. 211 K.k. matce Bogusława K. - Stanisławie K., co do której istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że bierze udział w bezprawnym przetrzymywaniu małoletniego Igora. Prokurator zwolnił również Bank BPH SA z obowiązku zachowania tajemnicy bankowej, w celu ustalenia gdzie Stanisława K. pobiera środki pieniężne z konta. Wystąpiono również do krakowskiego Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia w celu ustalenia, czy i gdzie małoletni korzysta ze świadczeń zdrowotnych. Wcześniej ustalono już, iż małoletni nie realizuje obowiązku szkolnego. Wystąpiono również do sądu o zwolnienie z tajemnicy dziennikarskiej dziennikarzy ˝Gazety Wyborczej˝, albowiem treść artykułów z marca 2007 r. sugerowała, iż znają oni miejsce pobytu dziecka. Do przesłuchania jednakże nie doszło, ponieważ sąd okręgowy uchylił wydane postanowienie o zwolnieniu z tajemnicy dziennikarskiej. Prokurator pozostawał również w stałym kontakcie z kuratorem zawodowym przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia Wydział III Rodzinny i Nieletnich i Sądem Rejonowym w Brzesku (właściwym dla miejsca zamieszkania Agnieszki K.). Jednocześnie organy Policji (początkowo Komisariat Policji w Krakowie, następnie Komenda Miejska Policji i Komenda Województwa Policji w Krakowie) prowadziły czynności operacyjne, takie jak m.in. rozpytania, obserwacje, ustalania lokalizacji sygnałów telefonów komórkowych. Przeprowadzone czynności nie doprowadziły jednak do ustalenia miejsca pobytu Igora K.</p>
        <p xml:id="div-12">W dniu 25 maja 2007 r. przeciwko Bogusławowi K. skierowano do Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieście Wydział II Karny, akt oskarżenia o przestępstwo z art. 211 K.k. Jednocześnie do odrębnego postępowania wyłączono materiały przeciwko Stanisławie K. i zarejestrowane je pod sygn. 1 Ds. 1040/07. Miejsce pobytu wymienionej nie jest obecnie znane i jest ona poszukiwana. Na bazie tej sprawy organy policji nadal prowadzą czynności zmierzające do ustalenia miejsca pobytu małoletniego. Celem Prokuratury, która wystąpiła z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania nie było wymuszenie wyjaśnień od Bogusława K., a jedynie zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania.</p>
        <p xml:id="div-13">Pragnę poinformować, że stosowanie aresztu tymczasowego niewątpliwie nie jest jedynym sposobem na doprowadzenie do uzyskania informacji o miejscu pobytu dziecka. O tym jednak, który ze sposobów jest najskuteczniejszy w osiągnięciu tego celu, decydują powołane do tego organy ścigania, natomiast przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania bada wyłącznie niezawisły sąd.</p>
        <p xml:id="div-14">Mając powyższe na uwadze nie znajduję podstaw do podejmowania w przedmiotowej sprawie działań nadzorczych.</p>
        <p xml:id="div-15">Przedstawiając powyższe wyjaśnienia uprzejmie dziękuję panu posłowi Jerzemu Zawiszy za okazaną troskę o prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości.</p>
        <p xml:id="div-16">Z wyrazami szacunku</p>
        <p xml:id="div-17">Sekretarz stanu</p>
        <p xml:id="div-18">Beata Kempa</p>
        <p xml:id="div-19">Warszawa, dnia 6 czerwca 2007 r.</p>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>