text_structure.xml
7.68 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytanie poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Elżbiety Wiśniowskiej z dnia 14 marca 2007 r., przekazane przy piśmie z dnia 22 marca 2007 r. znak: SPS-024-2453/07, w sprawie nakazu rozbiórki uznanej za nielegalną nadbudowy garażu na działce ewidencyjnej nr 137 we wsi Dłużec w powiecie Olkusz, uprzejmie przedstawiam poniższą informację.</p>
<p xml:id="div-2">Zgodnie z przepisami art. 48-49b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118) o samowoli budowlanej można mówić w przypadku wykonania obiektu budowlanego bez uprzedniego uzyskania pozwolenia na budowę lub dokonania zgłoszenia. Natomiast obiekt budowlany wykonany na podstawie zgłoszenia lub ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę nie stanowi samowoli budowlanej w rozumieniu ww. przepisów. Należy również zaznaczyć, że procedura legalizacji obiektu budowlanego wykonanego w ramach samowoli budowlanej zależy od daty jego powstania.</p>
<p xml:id="div-3">Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy Prawo budowlane organ nadzoru budowlanego może zalegalizować samowolnie wzniesiony obiekt, po spełnieniu łącznie dwóch podstawowych warunków:</p>
<p xml:id="div-4">1) budowa jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ustaleniami ostatecznej, w dniu wszczęcia postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz</p>
<p xml:id="div-5">2) budowa nie narusza przepisów, w tym techniczno-budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego części do stanu zgodnego z prawem.</p>
<p xml:id="div-6">Ponadto organ będzie mógł zalegalizować samowolnie wzniesiony obiekt po uiszczeniu opłaty legalizacyjnej. Szczegółowy tryb legalizacji samowoli budowlanej określają art. 48-49b ustawy Prawo budowlane.</p>
<p xml:id="div-7">W przypadku braku możliwości zalegalizowania samowoli budowlanej właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego.</p>
<p xml:id="div-8">Należy zaznaczyć, że stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2006 r., sygn. akt P27/05 stanowiącego, że osoby, które najpóźniej w dniu 10 lipca 2003 r. spełniały przesłanki umożliwiające legalizację samowolnie wzniesionych obiektów, tj. jeżeli od dnia zakończenia budowy upłynęło 5 lat, a istnienie obiektu nie narusza przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, nie będą uiszczały opłaty legalizacyjnej, rozwiązanie problematyki dotyczącej legalizacji samowoli budowlanych, w tym uiszczania opłat legalizacyjnych, będzie wymagało zmian w ustawie Prawo budowlane.</p>
<p xml:id="div-9">Ponadto w myśl art. 90 ww. ustawy ten, kto w przypadkach określonych wart. 48, art. 49b, art. 50 ust. 1 pkt l lub art. 50 ust. 1 pkt 2 wykonuje roboty budowlane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. W przypadku popełnienia występku, o którym mowa w art. 90-91 Prawa budowlanego, organem właściwym do przeprowadzenia postępowania karnego, stosownie do art. 45 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.), będzie prokurator.</p>
<p xml:id="div-10">Zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane do podstawowych obowiązków organów nadzoru budowlanego należy nadzór i kontrola nad przestrzeganiem przepisów Prawa budowlanego. Organy te przy wykonywaniu obowiązków określonych przepisami ustawy Prawo budowlane mogą dokonywać czynności kontrolnych, a protokolarne ustalenia dokonane w toku tych czynności stanowią podstawę do wydania decyzji oraz podejmowania innych środków przewidzianych w przepisach Prawa budowlanego. Każdy sygnał o nieprawidłowościach dotyczących procesu inwestycyjnego jest podstawą do podjęcia przez ww. organy stosownej reakcji.</p>
<p xml:id="div-11">Jednocześnie uprzejmie wyjaśniam, że zgodnie z ustawą z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) w razie uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych. Organy administracji publicznej są obowiązane działać na podstawie i w zgodzie z przepisami prawa i inne względy (społeczne, zdrowotne) niestety nie mogą być podstawą do odstąpienia od administracyjnego nakazu.</p>
<p xml:id="div-12">Ponadto uprzejmie informuję, iż sprawa przedstawiona w wystąpieniu pani poseł była przedmiotem postępowań prowadzonych przez właściwe terenowe organy nadzoru budowlanego. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Olkuszu decyzją z dnia 04.06.2001 r. znak: NB.7355-22/2000/Wol. nakazał rozbiórkę przedmiotowej inwestycji. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 08.01.2002 r. znak: WOA.5110-14-26/01. Decyzja ta została zaskarżona przez pana Andrzeja Bąchora do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który wyrokiem z dnia 12 listopada 2003 r. Sygn. akt II SA/Kr 379/02 oddalił skargę. Zgodnie zaś z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.) ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu wiąże ten sąd oraz organ administracji publicznej, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.</p>
<p xml:id="div-13">Sprawa ta była również badana w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego, w związku z wnioskiem o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięć wydanych przez organy nadzoru budowlanego. Decyzją z dnia 01.06.2005 r. znak: OR/ORZ/SAM/720/1004/05, wydaną z upoważnienia głównego inspektora nadzoru budowlanego, odmówiono stwierdzenia nieważności ww. decyzji Małopolskiego WINB (z dnia 08.01.2002 r.) i poprzedzającej ją decyzji PINB w Olkuszu (z dnia 04.06.2001 r.). Następnie po rozpoznaniu wniosku pana Andrzeja Bąchora o ponowne rozpatrzenie tej sprawy - decyzją z dnia 21.07.2005 r. znak: OR/ORZ/SAM/720/1004/05, wydaną z upoważnienia głównego inspektora nadzoru budowlanego - utrzymano w mocy własną decyzję z dnia 01.06.2005 r. Rozstrzygniecie organu centralnego z dnia 21.07.2005 r. zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 24.01.2006 r., sygn. akt VII SA/Wa 1168/05 oddalił skargę pana Andrzeja Bąchora, oceniając tym samym legalność i prawidłowość działań podjętych w tej sprawie przez organ centralny.</p>
<p xml:id="div-14">Jednocześnie z uwagi na zasygnalizowane przez panią poseł po raz kolejny nieprawidłowości w funkcjonowaniu nadzoru budowlanego zwracam się z uprzejmą prośbą do pani poseł o ewentualne wskazanie konkretnych przypadków naruszenia prawa przez organy nadzoru budowlanego, celem podjęcia stosownych działań w celu ich wyjaśnienia.</p>
<p xml:id="div-15">Z wyrazami szacunku</p>
<p xml:id="div-16">Podsekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-17">Elżbieta Janiszewska-Kuropatwa</p>
<p xml:id="div-18">Warszawa, dnia 5 kwietnia 2007 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>