text_structure.xml 22.2 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie Pani Poseł Sandry Lewandowskiej z dnia 28 lutego 2007 r., przekazaną przy piśmie Pana Marszałka z dnia 5 marca 2007 r., znak: SPS-024-2336/07, dotyczącą gospodarowania nieruchomościami, które przyczyni się do powiększenia zasobów mieszkaniowych i obniżenia cen lokali mieszkalnych, uprzejmie przedstawiam wyjaśnienia w tym zakresie.</p>
        <p xml:id="div-2">Ad 1. Odnosząc się do pierwszego z pytań Pani Poseł, uprzejmie informuję, że działania mające na celu umożliwienie młodym ludziom nabycie własnego mieszkania, w dostępnych przedziałach cenowych, stanowią jeden z podstawowych kierunków inicjatyw podejmowanych przez resort budownictwa. W bieżącym roku uruchomiony został nowy program preferencyjnych kredytów mieszkaniowych, realizowany w oparciu o przepisy ustawy z dnia 8 września 2006 r. o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnego mieszkania (Dz.U. Nr 183, poz. 1354). Finansowe wsparcie oferowane na warunkach ustawy stanowią pokrywane ze środków budżetu państwa dopłaty do oprocentowania kredytu mieszkaniowego, których skala w obecnych warunkach rynkowych stanowi ponad połowę odsetek naliczonych w oparciu o oprocentowanie rynkowe. Dopłaty stosowane przez pierwszych 8 lat spłaty kredytu mieszkaniowego stanowią przejściowy instrument wsparcia, z natury rzeczy zaproponowanych rozwiązań, kierowany w szczególności do ludzi młodych, którzy w pierwszych latach pracy zawodowej bardzo często nie dysponują środkami wystarczającymi na zakup pierwszego mieszkania, wykorzystując w tym celu wyłącznie kredyt komercyjny. Adresatami programu są rodziny decydujące się, z uwagi na ograniczone możliwości finansowe, na zakup lub budowę mieszkania o przeciętnym standardzie powierzchniowym oraz cenowo-kosztowym.</p>
        <p xml:id="div-3">W grudniu 2006 r. Ministerstwo Budownictwa wystąpiło z inicjatywą nowelizacji ww. ustawy w zakresie zwiększenia o 30% wysokości wskaźnika stanowiącego maksymalny limit ceny/kosztów budowy mieszkania finansowanego przy wykorzystaniu kredytów z dopłatami. Stosowny zapis przewidujący zwiększenie średniego wskaźnika (poprzez zastosowanie mnożnika w wysokości 1,3) został wprowadzony do projektu ustawy o oddawaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych Skarbu Państwa na cele budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Celem zaproponowanej zmiany jest zwiększenie oferty dostępnych cenowo mieszkań w lokalizacjach dużych miast, które - z uwagi na rosnące koszty budowy oraz marże zysków deweloperów - w ostatnim roku cechował bardzo dynamiczny wzrost cen na rynku nieruchomości mieszkaniowych. W przypadku wskazanego powyżej projektu ustawy o oddawaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych Skarbu Państwa (...), istotniejszy w kontekście postawionego pytania wydaje się jednak zasadniczy przedmiot proponowanych rozwiązań. Projekt ustawy przewiduje bowiem przede wszystkim wprowadzenie rozwiązań stwarzających możliwość efektywnego wykorzystywania gruntów publicznych na cele budownictwa mieszkaniowego. W warunkach rosnącego udziału kosztów nabycia działki budowlanej w łącznych kosztach realizowanej inwestycji mieszkaniowej, zaproponowane rozwiązania mogą znacząco wpłynąć na zwiększenie oferty dostępnych cenowo mieszkań, stanowiąc po stronie podaży uzupełnienie programu preferencyjnych kredytów mieszkaniowych.</p>
        <p xml:id="div-4">Działania mające na celu umożliwienie młodym ludziom nabycia własnego mieszkania w dostępnych przedziałach cenowych nie mogą oczywiście ograniczać się wyłącznie do wsparcia budownictwa własnościowego. W przeciwnym wypadku realizowana polityka mieszkaniowa pomijałaby te grupy społeczne, które z różnych względów nie mogą obecnie zaspokoić potrzeb mieszkaniowych poprzez uzyskanie własnego mieszkania. Koniecznym wypełnieniem zestawu instrumentów wsparcia muszą być rozwiązania stymulujące rozwój rynku dostępnych mieszkań na wynajem, a w przypadku osób dotkniętych ze względów społecznych zagrożeniem wykluczenia poprzez utratę ˝dachu nad głową˝ dodatkowo uzupełnione programami wspierającymi rozwój zasobu komunalnych mieszkań socjalnych.</p>
        <p xml:id="div-5">W pierwszym z ww. przypadków realizowany jest program wsparcia społecznego budownictwa czynszowego przy wykorzystaniu środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, na podstawie ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, ze zm.). Środki KFM przeznaczane są przede wszystkim na udzielanie, na warunkach preferencyjnych, kredytów towarzystwom budownictwa społecznego oraz spółdzielniom mieszkaniowym na przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlane mające na celu budowę mieszkań na wynajem. Celem tego programu jest więc tworzenie zasobu mieszkań na wynajem o umiarkowanych czynszach dla osób nie mogących - z powodu braku funduszy inwestycyjnych - zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych na drodze pozyskania własności mieszkania. W przypadku programu społecznego budownictwa czynszowego resort budownictwa, poza zapewnieniem w 2007 r. środków budżetowych na finansowanie akcji kredytowej, zamierza opracować propozycje zmian systemowych, lepiej dostosowujących program do zmieniających się uwarunkowań rynku mieszkaniowego. W pierwszej połowie br. na wniosek Ministerstwa Budownictwa uruchomiony zostanie projekt badawczy Banku Światowego, który pozwoli na sformułowanie propozycji zmian legislacyjnych w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego.</p>
        <p xml:id="div-6">Z kolei wsparciu osób najbardziej potrzebujących ˝pomocy mieszkaniowej˝, wśród których niestety ze względów niezależnych od polityki mieszkaniowej znajdują się również młode rodziny, służył będzie program realizowany w oparciu o przepisy ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz.U. Nr 251, poz. 1844). Celem nowego programu jest istotny wzrost zasobów lokali socjalnych, zapewniając możliwość zaspokajania potrzeb mieszkaniowych przez gospodarstwa domowe dotknięte lub zagrożone wykluczeniem społecznym. Na realizację zadań w tym zakresie przeznaczona zostanie w samym tylko 2007 r. kwota, co najmniej 150 mln zł.</p>
        <p xml:id="div-7">Wymienione powyżej działania resortu budownictwa dotyczą wyłącznie instrumentów wsparcia finansowego, które stanowią jedynie element szerszego systemu wsparcia sektora mieszkaniowego, nie tylko w sferze tak wymiernej jak pomoc finansowa ze środków budżetu państwa, ale także w sferze oddziaływania regulacyjnego na budownictwo mieszkaniowe. Trzeba bowiem w tym miejscu podkreślić, że bez tego rodzaju zmian, instrumenty finansowe wdrażane w ramach solidarnej polityki gospodarczej i służące zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych nie mogłyby osiągnąć zakładanej efektywności.</p>
        <p xml:id="div-8">Dostrzegając wagę problemu Ministerstwo Budownictwa zaplanowało przeprowadzenie kompleksowej reorganizacji w otoczeniu regulacyjnym budownictwa mieszkaniowego, zwłaszcza w obszarach warunkujących proces inwestycyjny w budownictwie mieszkaniowym, a także wpływających na poprawę gospodarowania gruntami i przestrzenią oraz na zwiększenie podaży uzbrojonych terenów pod budowę - a przez to na ograniczenie wzrostu cen nieruchomości na rynku mieszkaniowym i poszerzenie oferty mieszkaniowej o umiarkowanych i przeciętnych cenach w dość atrakcyjnych lokalizacjach. Podjęte w tym zakresie przez Ministerstwo Budownictwa inicjatywy legislacyjne dotyczą m.in.:</p>
        <p xml:id="div-9">1) nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zmierzającej do wyeliminowania problemu niewielkiego pokrycia miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, poprzez skrócenie procedury sporządzenia dokumentów (studium gminne, plany miejscowe), precyzyjne określenie obowiązku sporządzania planów, ze wskazaniem terminu i konsekwencji oraz zmianę przepisów dotyczących wydawania decyzji o warunkach zabudowy i ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego,</p>
        <p xml:id="div-10">2) opracowania nowej ustawy o planowaniu przestrzennym, która oddzieli sferę uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego gminy od sfery polityki przestrzennej, wprowadzi możliwości tworzenia miejscowych przepisów urbanistycznych i doprecyzuje zakres i tryb wprowadzania do planowania miejscowego ponadlokalnych inwestycji celu publicznego,</p>
        <p xml:id="div-11">3) nowelizacji ustawy o gospodarce nieruchomościami, w celu uproszczenia procedury dokonywania podziałów nieruchomości oraz obniżenia kosztów podziału nieruchomości.</p>
        <p xml:id="div-12">Ad 2. Opowiadając na drugie pytanie zawarte w interpelacji pani Poseł Sandry Lewandowskiej, uprzejmie informuję, że z posiadanych przez Ministerstwo Budownictwa danych statystycznych, pochodzących z badania poświęconego planowaniu przestrzennemu w gminach, przeprowadzonego przez Główny Urząd Statystyczny w 2006 r. (zawierającego dane aktualne w dniu 31 grudnia 2005 r.), w województwie opolskim miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego objęte było 228 325 ha, co stanowi 24,3% jego powierzchni. Oprócz tego, dalsze 74 353 ha, to jest 7,9% powierzchni, objętych było w tym czasie projektami miejscowych planów, będących w trakcie procedury planistycznej.</p>
        <p xml:id="div-13">Ad 3. Odnosząc się do kolejnego pytania Pani Poseł, dotyczącego prowadzenia statystyk zawierających porównania cen nieruchomości uprzejmie informuję, że od wielu lat porównania takie opracowuje corocznie Główny Urząd Statystyczny. Są one udostępniane w wersji elektronicznej na stronach internetowych urzędu bądź można je nabyć w wersji papierowej. Ponadto różne instytucje i podmioty, których działalność związana jest z rynkiem nieruchomości, również dokonują takich zestawień.</p>
        <p xml:id="div-14">Równocześnie chciałbym poinformować Panią Poseł, że zgodnie z treścią art. 173a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.), minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej dokonuje okresowych badań rynku nieruchomości ze szczególnym uwzględnieniem nieruchomości przeznaczonych lub wykorzystywanych na cele mieszkaniowe. Badania te dotyczą wartości nieruchomości, cen transakcyjnych nieruchomości, stawek czynszów oraz częstotliwości obrotu nieruchomościami. Na podstawie powyższych badań minister, co najmniej raz w roku opracowuje analizy i zestawienia charakteryzujące rynek nieruchomości.</p>
        <p xml:id="div-15">W chwili obecnej zadanie opisane w powołanym przepisie, które będzie obejmować ceny kupna/sprzedaży nieruchomości za 2006 r., jest w trakcie realizacji. Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2006 (Dz.U. z 2005 r. Nr 178, poz. 1482 z późn. zm.), badanie dotyczące transakcji kupna/sprzedaży nieruchomości i ich cen realizowane jest jako badanie stałe przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego i Ministra Budownictwa. Informacje w postaci tablic wynikowych o liczbie i wartości dokonanych transakcji w zakresie lokali mieszkalnych i niemieszkalnych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, nieruchomości gruntowych, a także o średnich cenach 1m2 powierzchni wynikających z wartości transakcji kupna/sprzedaży nieruchomości, w podziale na województwa z wyłączeniem miast powyżej 200 tys. mieszkańców oraz dla miast powyżej 200 tys. w układzie starostw, udostępniane są dwa razy w roku. Jednakże należy mieć na uwadze, że są to jedynie tablice wynikowe w postaci nośnika magnetycznego, a zatem zawierające tylko zebrane dane bez opisów merytorycznych. Z kolei pełne opracowanie zawierające zestawienia danych, obejmujące cały kraj oraz poszczególne regiony wraz z komentarzem merytorycznym, zgodnie z ww. rozporządzeniem, zostanie opublikowane w lipcu 2007 r.</p>
        <p xml:id="div-16">Ad 4. Odpowiadając na czwarte pytanie Pani Poseł uprzejmie informuję, że resort budownictwa opracował projekt ustawy o oddawaniu w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych Skarbu Państwa na cele budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych innych ustaw, którego głównym celem jest nałożenie na podmioty gospodarujące nieruchomościami Skarbu Państwa obowiązku oddawania w użytkowanie wieczyste nieruchomości przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe podmiotom realizującym te cele. Grunty te będą oddawane w użytkowanie wieczyste zarówno prywatnym inwestorom, deweloperom, spółdzielniom mieszkaniowym, Towarzystwom Budownictwa Społecznego jak również gminom, których zadaniem własnym jest budownictwo mieszkaniowe oraz zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zasadniczym celem projektowanej ustawy jest przełamanie barier w rozwoju budownictwa mieszkaniowego, polegających na małej podaży gruntów, które mogą być faktycznie zagospodarowane na te cele. W moim przekonaniu, takie rozwiązanie wpłynie niewątpliwie na powiększenie zasobu gruntów budowlanych na obszarze całego kraju.</p>
        <p xml:id="div-17">Ponadto chciałbym wyraźnie podkreślić, że w mojej ocenie dla osiągnięcia celu projektowanej ustawy obecnie funkcjonujące instrumenty prawne polegające na tym, że właściwy organ lub agencja dobrowolnie decyduje o zbyciu gruntu oraz o celu zbycia są niewystarczające. W tej sytuacji konieczne jest wprowadzenie silniejszych instrumentów prawnych dla pozyskiwania gruntów pod budownictwo mieszkaniowe. Takim instrumentem prawnym jest użytkowanie wieczyste, które pozwala właścicielowi gruntów zabezpieczyć realizację celów, na które grunty zostaną oddane inwestorowi, w tym przypadku celów budownictwa mieszkaniowego. Oznacza to, że jeżeli inwestor, który otrzyma grunt w użytkowanie wieczyste nie zrealizuje na nim celu budownictwa mieszkaniowego, właściciel gruntu, czyli Skarb Państwa, będzie mógł żądać rozwiązania umowy i zwrotu gruntu.</p>
        <p xml:id="div-18">Zgodnie z przepisami projektowanej ustawy oddawanie nieruchomości gruntowych w użytkowanie wieczyste na rzecz gmin będzie następowało w drodze bezprzetargowej, poprzez zaproszenie danej gminy do zawarcia umowy o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste na cele budownictwa mieszkaniowego. Pozostałe podmioty realizujące cele budownictwa mieszkaniowego będą mogły otrzymać nieruchomości gruntowe w użytkowanie wieczyste wyłącznie w drodze przetargu.</p>
        <p xml:id="div-19">W myśl projektowanej ustawy za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste będzie pobierana pierwsza opłata i opłaty roczne. Jednocześnie ustawa stanowi, że pierwszej opłaty nie będzie się pobierało w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych gminom, które będą realizowały na tych nieruchomościach budownictwo mieszkaniowe. Z kolei pierwsza opłata dla pozostałych podmiotów będzie wynosiła 10% ceny nieruchomości. Stawka ta będzie zatem preferencyjna w stosunku do tej, którą przewiduje ustawa o gospodarce nieruchomościami. Bowiem zgodnie z art. 72 ust. 2 niniejszej ustawy, wysokość stawki procentowej pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego wynosi od 15% do 25% ceny nieruchomości gruntowej. Preferencyjne stawki opłat za użytkowanie wieczyste mają zachęcić inwestorów do realizacji budownictwa mieszkaniowego.</p>
        <p xml:id="div-20">Ponadto, zachętą dla gmin do realizacji budownictwa mieszkaniowego mają być również preferencyjne kredyty. Przepisy projektowanej ustawy, nowelizujące ustawę o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, wprowadzają bowiem zapis umożliwiający udzielanie gminom preferencyjnych kredytów z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego na realizację budownictwa mieszkaniowego na gruntach nabytych na podstawie przepisów projektowanej ustawy. Aktualnie, na mocy art. 18 pkt 3 ww. ustawy z dnia 26 października 1995 r., gminy mogą uzyskać kredyt jedynie na realizację komunalnej infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.</p>
        <p xml:id="div-21">Odnosząc się do cen sprzedaży mieszkań, należy wskazać, że zgodnie z projektowaną ustawą, cenę lokalu ustala się według zasad określonych w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnego mieszkania. Przy czym, chciałbym podkreślić, że w projekcie zaproponowano zwiększenie średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych. Zgodnie z zaproponowanym przepisem wskaźnik ten będzie się równał iloczynowi współczynnika 1,3 oraz średniej arytmetycznej dwóch ostatnio ogłoszonych wartości wskaźnika, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 i Nr 69, poz. 626 oraz z 2006 r. Nr 86, poz. 602 i Nr 167, poz. 1193), obowiązujących dla gminy, na terenie której położony jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny, na który ma być udzielony kredyt preferencyjny.</p>
        <p xml:id="div-22">Jak wskazałem na wstępie pisma, proponowane rozwiązania powinny wpłynąć na zwiększenie podaży gruntów, które będą mogły być faktycznie zagospodarowane na cele budownictwa mieszkaniowego. Natomiast zwiększenie liczby mieszkań na rynku może wpłynąć na obniżenie ich cen.</p>
        <p xml:id="div-23">Równocześnie jak już wcześniej wspomniałem, obecny program mieszkaniowy rządu nie opiera się wyłącznie na projekcie omawianej ustawy, ale obejmuje cały pakiet ustaw, wśród których istotne znaczenie mają ustawa o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, jak również przygotowywana przez resort nowelizacja ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, mająca na celu skierowanie mieszkań budowanych przez TBS-y do mniej zamożnych gospodarstw domowych.</p>
        <p xml:id="div-24">Należy przewidywać, że zafunkcjonowanie tych wszystkich regulacji w systemie prawa powinno korzystnie wpłynąć na sytuację na rynku mieszkaniowym, poprzez spadek cen mieszkań i tym samy ich większą dostępność dla mniej zamożnej części społeczeństwa.</p>
        <p xml:id="div-25">Ad 5. Odpowiadając na ostatnie pytanie Pani Poseł na wstępie pragnę podkreślić, że rynek nieruchomości, w tym także rynek nieruchomości gruntowych w większości przypadków podlega regulacjom wyłącznie prawa cywilnego, zgodnie z którym zdarzenia prawne (czynności), które finalizują się w zawartej umowie (sprzedaży), wynikają z prawa decydowania przez właściciela o tym, w jaki sposób zamierza skorzystać ze swoich uprawnień do rozporządzenia rzeczą. Zatem gmina nie może wywierać bezpośredniego wpływu na wielkość cen gruntów stanowiących własność osób fizycznych i prawnych. Jedynym prawnie dozwolonym działaniem gminy jest zwiększanie podaży gruntów, co w konsekwencji może przyczynić się do obniżenia ceny rynkowej. Ponadto, należy jednoznacznie podkreślić, że działanie polegające na narzucaniu podmiotom prawa prywatnego obowiązku zbywania nieruchomości gruntowych po zaniżonych cenach mogłoby zostać odczytane jako przekroczenie dopuszczalnej ingerencji w podlegające konstytucyjnej ochronie prawo własności.</p>
        <p xml:id="div-26">Odnosząc się z kolei do gruntów stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego należy zauważyć, że zasady gospodarowania tymi nieruchomościami określają przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Ponadto, należy podkreślić, że gminy mają ustawowo zagwarantowaną swobodę w gospodarowaniu nieruchomościami, która może zostać ograniczona jedynie wyraźnym przepisem prawa. Jednym z takich ograniczeń jest przepis art. 12 ww. ustawy, zgodnie z którym jednostki samorządu terytorialnego są zobowiązane do gospodarowania nieruchomościami w sposób zgodny z zasadami prawidłowej gospodarki. Ustawa o gospodarce nieruchomościami zawiera także wyraźne ograniczenia dotyczące sposobu ustalania cen nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż, zgodnie z którymi cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.</p>
        <p xml:id="div-27">Jednocześnie należy zauważyć, iż przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami zawierają wyjątek od przedstawionej zasady zbywania nieruchomości po cenie odpowiadającej jej wartości rynkowej. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 68 omawianej ustawy, właściwy organ może udzielić za zgodą, odpowiednio wojewody albo rady lub sejmiku, bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana na cele wskazane w tym przepisie. Równocześnie pragnę podkreślić, że przepisy ustawy przewidują jedynie możliwość udzielenia bonifikaty, nie określając jej wysokości. Ponadto, organy jednostki samorządu terytorialnego mogą samodzielnie, na podstawie przyznanych im ustawowo kompetencji, decydować o tym, czy przeznaczą daną nieruchomość do sprzedaży. Powyższy zakres swobody w ustalaniu zasad zbywania nieruchomości wynika z założeń ustrojowych, które przyznały jednostkom samorządu terytorialnego niezależność i samodzielność finansową.</p>
        <p xml:id="div-28">Przekazując powyższe wyjaśnienia, wyrażam nadzieję, że zawierają one wyczerpującą odpowiedź na pytania przedstawione w interpelacji Pani Poseł Sandry Lewandowskiej.</p>
        <p xml:id="div-29">Z poważaniem</p>
        <p xml:id="div-30">Sekretarz stanu</p>
        <p xml:id="div-31">Piotr Styczeń</p>
        <p xml:id="div-32">Warszawa, dnia 27 marca 2007 r.</p>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>