text_structure.xml 5.64 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W nawiązaniu do zapytania Pana Posła Józefa Cepila, przesłanego przy piśmie znak SPS-024-1174/06 z dnia 31 maja 2006 r. dotyczącego leczenia i pomocy pacjentom poszkodowanym wskutek błędów i wypadków medycznych, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.</p>
        <p xml:id="div-2">Na wstępie należy zauważyć, iż opieka zdrowotna, tak jak każda działalność człowieka nie jest pozbawiona występowania różnego rodzaju zdarzeń, w tym również określanych mianem błędu czy zdarzeń niepożądanych. Nie ulega wątpliwości, że udzielanie świadczeń zdrowotnych jest czynnością z definicji tak złożoną, iż nie raz, nawet przy dołożeniu przez lekarza należytej staranności, do czego obliguje m.in. art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2005 r., Nr 226, poz. 1943) obarczona jest dużym ryzykiem. W takiej sytuacji każdy pacjent ma prawo domagać się leczenia, zaspokojenia potrzeb zdrowotnych powstałych w wyniku niepożądanego zdarzenia, otrzymania odszkodowania, a także uzyskania wyjaśnienia i zapewnienia, że podjęte zostały niezbędne środki by zapobiec ponownemu wystąpieniu zdarzenia. Ministerstwo Zdrowia poprzez Biuro Praw Pacjenta wspiera działania osób poszkodowanych w wyniku działania zakładów opieki zdrowotnej.</p>
        <p xml:id="div-3">Utworzenie funduszu gwarancyjnego, o którym mowa w piśmie Pana Posła, z którego wypłacane byłyby pacjentom pewne sumy odszkodowania niezależnie od wykazania winy i związku przyczynowego, pociągałoby za sobą znaczne skutki dla finansów publicznych, co wymagałoby akceptacji Ministra Finansów. Wprowadzenie takiej instytucji spowodowałoby niewątpliwe eskalację roszczeń ze strony pacjentów.</p>
        <p xml:id="div-4">Należy zgodzić się z opinią, że obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej nie jest rozwiązaniem optymalnym, ze względu na przewlekłość postępowań w sprawie uzyskania odszkodowania. W ocenie Ministerstwa Zdrowia wynika to jednak nie tyle ze specyfiki tego rodzaju spraw cywilnych, co z długości trwania postępowania cywilnego w ogóle. Przy czym i tego można uniknąć poprzez rozpowszechnienie korzystania z podejmowania próby ugodowej w postępowaniu cywilnym. Zawarcie ugody jest najszybszą i najtańszą drogą do polubownego zakończenia sporu, zarówno dla zakładu opieki zdrowotnej jak i dla pacjenta.</p>
        <p xml:id="div-5">Wydaje się, iż pomimo pewnych niedoskonałości systemu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, należy dążyć do jego upowszechnienia, ponieważ jest ono per saldo korzystne zarówno dla zakładów opieki zdrowotnej, jak i dla pacjentów. Bezpieczeństwo pacjenta zapewniane jest przez gwarancję, że w wypadku błędów lub zaniechań spowodowanych przez zakład opieki zdrowotnej, pacjent ma możliwość ubiegania się o odszkodowanie. Bezpieczeństwo zakładu opieki zdrowotnej wynika z gwarancji, że koszty ewentualnego odszkodowania ponoszone będą przez ubezpieczyciela.</p>
        <p xml:id="div-6">W trosce o ciągłą poprawę jakości świadczeń zdrowotnych, a także bezpieczeństwa pacjenta prowadzony jest program akredytacji szpitali, który sprzyja dążeniu do coraz lepszego funkcjonowania szpitali, a przez to wpływa na wzrost bezpieczeństwa pacjentów.</p>
        <p xml:id="div-7">W maju br. Rada Europy przyjęła Rekomendację nt. ˝Zarządzanie bezpieczeństwem pacjentów i zapobieganie zdarzeniom niepożądanym w opiece zdrowotnej˝. Rec (2006) 7. Rekomendacja była przygotowywana przez najwybitniejszych specjalistów z 14 krajów, w tym również z Polski. Dotychczasowe badania w krajach europejskich potwierdzają, że tylko niewielka część ˝zdarzeń niepożądanych˝ prowadzi do szkody na zdrowiu, a jeszcze mniejsza jest wywołana tym, co przyjęto nazywać ˝błędem w sztuce lekarskiej˝. Przedmiotem ww. rekomendacji jest propozycja opracowania strategii bezpieczeństwa pacjenta w każdym kraju Europy z opracowaniem sposobu zgłaszania i rejestrowania ˝zdarzeń niepożądanych˝ w opiece zdrowotnej. Zakłada ona, że błędy są konsekwencją omylności ludzkiej, a można im zapobiegać poprzez zmianę warunków pracy i wprowadzenia mechanizmów zabezpieczających.</p>
        <p xml:id="div-8">Obecnie Ministerstwo Zdrowia w ramach projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw proponuje zmianę charakteru ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakładów opieki zdrowotnej będących świadczeniodawcami tak, aby uczynić to ubezpieczenie ubezpieczeniem obowiązkowym w rozumieniu przepisów ubezpieczeniowych. Uregulowanie to sprawi, że zakład ubezpieczeń, który zawiera w ramach prowadzonej działalności umowy ubezpieczeniowe w grupach obejmujących ubezpieczenia obowiązkowe, nie będzie mógł odmówić zawarcia takiego ubezpieczenia.</p>
        <p xml:id="div-9">Przedstawiając powyższe, pragnę zapewnić, iż przedstawione przez Pana Posła propozycje będą przedmiotem dalszej analizy, w szczególności w ramach prac nad projektem ustawy o ustroju ochrony zdrowia.</p>
        <p xml:id="div-10">Z poważaniem</p>
        <p xml:id="div-11">Podsekretarz stanu</p>
        <p xml:id="div-12">Andrzej Wojtyła</p>
        <p xml:id="div-13">Warszawa, dnia 3 lipca 2006 r.</p>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>