text_structure.xml
6.32 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie posła Waldemara Starosty w sprawie sprzedaży akcji Skarbu Państwa w Polsko-Niemieckim Towarzystwie Wspierania Gospodarki S.A. w Gorzowie Wielkopolskim (SPS-024-1085/06) oraz interpelację poselską tej samej treści (SPS-023-2890/06) niniejszym przestawiam wyjaśnienia w tej sprawie.</p>
<p xml:id="div-2">Spółka Polsko-Niemieckie Towarzystwo Wspierania Gospodarki S.A. w Gorzowie Wielkopolskim powstała w 1994 r. z inicjatywy rządów Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec. Strona polska (Skarb Państwa) i niemiecka (4 landy niemieckie) objęły po 50% kapitału zakładowego. Źródłem finansowania działalności Spółki były do 31 grudnia 2004 r. dotacje budżetowe ze strony polskiej i niemieckiej udzielane na podstawie umowy międzypaństwowej.</p>
<p xml:id="div-3">W związku z zakończeniem procesu dotowania Spółki powstała kwestia ustalenia zasad jej funkcjonowania w przyszłości. Strona niemiecka zarekomendowała koncepcję kontynuowania działalności przez Spółkę w formie sprywatyzowanej spółki dwunarodowej (zbycie akcji osobom prywatnym - pracownikom z kierownictwa Spółki, przy założeniu, że strona niemiecka zbywa posiadane akcje obywatelom niemieckim, a polska - polskim) i zaproponowała stronie polskiej przyjęcie podobnego rozwiązania, negatywnie odnosząc się do innych (np. publiczna sprzedaż akcji) sposobów rozwiązania kwestii dalszego bytu Spółki. Z uwagi na wynikające ze statutu Spółki ograniczenia swobody zbycia akcji dla jej akcjonariuszy (w tym Skarbu Państwa) zbycie polskiej części akcji bez porozumienia ze stroną niemiecką w tej sprawie w praktyce nie mogłoby dojść do skutku. Z uwagi na zakończenie finansowania Spółki sprawa podjęcia decyzji jej przyszłości stała się pilna, zaś brak współpracy ze stroną niemiecką w tym względzie wykluczał rozwiązanie tej kwestii. W tej sytuacji alternatywnym rozwiązaniem było postawienie cieszącej się uznaną marką wśród przedsiębiorców polskich i niemieckich Spółki w stan likwidacji. Z kolei brak podjęcia działań w stosunkowo krótkim czasie oraz wchodzenie w spór ze stroną niemiecką mogło w efekcie zakończyć się upadłością Spółki. W świetle faktu, że Spółka powstała jako wspólne, służące obywatelom obu państw, przedsięwzięcie gospodarcze, należało liczyć się z tym, że taki scenariusz zakończenia bytu Spółki wywołałby reperkusje dyplomatyczne.</p>
<p xml:id="div-4">Kwestia dalszych losów Spółki była poruszana wielokrotnie zarówno w trakcie spotkań ze stroną niemiecką, jak i w wymianie korespondencji pisemnej. Strona niemiecka bardzo aktywnie uczestniczyła niemal przez cały okres trwania procesu prywatyzacji po stronie polskiej, podkreślając jak istotną sprawą dla krajów związkowych Niemiec jest dalsze funkcjonowanie Spółki w zaproponowanej przez nich formie organizacyjnej. Jednym z czołowych argumentów zbycia akcji na rzecz kadry menedżerskiej zarówno ze strony polskiej, jak i niemieckiej były jej wysoko ocenianie przez stronę niemiecką kwalifikacje i doświadczenie zawodowe. Warto również dodać, że z posiadanych przez MSP informacji wynika, że umowa zbycia akcji na rzecz niemieckich członków kierownictwa Spółki została zawarta wcześniej niż umowa ˝polska˝, a cena ustalona w umowie niemieckiej była niższa od ceny wynegocjowanej przez Ministra Skarbu Państwa.</p>
<p xml:id="div-5">W związku ze specyfiką Spółki, w szczególności jej dwunarodowym charakterem i ograniczeniami statutowymi, kwestia zbycia akcji w tzw. trybie ˝niepublicznym˝, tj. członkom kierownictwa Spółki, którzy złożyli ofertę nabycia akcji, została poddana pod rozstrzygnięcie Rady Ministrów. Zapisy umowy odnoszące się do ograniczania zbycia akcji oraz zbycia posiadanej przez Spółkę nieruchomości zostały zredagowane podobnie jak ma to miejsce w umowie niemieckiej.</p>
<p xml:id="div-6">Proces prywatyzacji Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki w Gorzowie Wielkopolskim, tak jak inne procesy prywatyzacyjne, poprzedziło sporządzenie wyceny przedsiębiorstwa Spółki. Wycenę tę sporządziła firma ˝Finansista - Consulting˝ Biuro Doradztwa i Analiz Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu w oparciu o dokumenty finansowe Spółki. W dokumencie wyceny doradca prywatyzacyjny podał również rekomendację ceny akcji.</p>
<p xml:id="div-7">Zgodnie z § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1997 r. w sprawie zakresu analizy spółki oraz przedsiębiorstwa państwowego, sposobu jej zlecania, opracowania, zasad odbioru i finansowania oraz warunków, w razie spełnienia których można odstąpić od opracowania analizy, oszacowanie wartości przedsiębiorstwa spółki dokonywane jest przy użyciu co najmniej dwóch metod wyceny. Wyboru metody wyceny dokonuje się w zależności od sytuacji ekonomiczno-finansowej spółki, przy czym wybór metody wymaga uzasadnienia. Porównanie wyników oszacowania wartości stanowi podstawę do określenia ceny akcji.</p>
<p xml:id="div-8">Czynności takie zostały wykonanie również w procesie prywatyzacji TWG S.A., a uzyskana od nabywców cena akcji mieści się w granicach rekomendowanych przez doradcę. Należy przy tym zwrócić uwagę, że wartość środków finansowych i majątkowych posiadanych przez podmiot gospodarczy nie jest jedynym wyznacznikiem wyceny jej przedsiębiorstwa, gdyż na ostateczną ˝wartość spółki˝ składają nie tylko jej aktywa, lecz także wszelkiego rodzaju zobowiązania ciążące na spółce z różnych tytułów. W związku z tym szacowanie wartości przedsiębiorstwa spółki jedynie na podstawie posiadanych przez nią w danej chwili środków pieniężnych czy innych składników majątkowych obarczone jest dużym błędem co do metodologii wyceny.</p>
<p xml:id="div-9">Z szacunkiem</p>
<p xml:id="div-10">Minister</p>
<p xml:id="div-11">Wojciech Jasiński</p>
<p xml:id="div-12">Warszawa, dnia 5 czerwca 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>