text_structure.xml
10.5 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie Pana Posła Wojciecha Piotra Szaramy w sprawie zasad leczenia w śląskich szpitalach pacjentów z krajów Unii Europejskiej, przesłane pismem Pana Marka Kotlinowskiego Wicemarszałka Sejmu, z dnia 20 kwietnia 2006 r. (znak: SPS-024-970/06), uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.</p>
<p xml:id="div-2">Swobodny przepływ osób, towarów, kapitału i usług - to cztery podstawowe zasady, które legły u podstaw powołania Unii Europejskiej. Szczególne znaczenie ma zasada swobodnego przepływu osób, gwarantująca wolność przemieszczania się obywateli w granicach Wspólnoty. Nie mogłaby być ona skutecznie realizowana, jeśli po przekroczeniu granicy państwa zamieszkania, obywatele Unii traciliby nabyte prawa do świadczeń z zabezpieczenia społecznego i opieki zdrowotnej. Potrzeba zagwarantowania ciągłości nabytych praw ubezpieczonym obywatelom państw członkowskich Wspólnoty przyczyniła się do opracowania mechanizmu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Koordynacją objęte są m.in. świadczenia w razie choroby i macierzyństwa, które obejmują zarówno świadczenia rzeczowe (w naturze), jak i świadczenia pieniężne.</p>
<p xml:id="div-3">Szczegółowe zasady transferu praw socjalnych nabytych w jednym państwie członkowskim do innego państwa członkowskiego UE regulują przepisy: rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie; rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 oraz rozporządzenia nr 859/2003/WE rozszerzającego przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i rozporządzenia (EWG) nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na ich obywatelstwo.</p>
<p xml:id="div-4">Działanie Wspólnoty w dziedzinie zdrowia publicznego w pełni szanuje odpowiedzialność państw członkowskich za organizację i świadczenie usług zdrowotnych i opieki medycznej (art. 152 ust. 5 TWE). Każde państwo ma swobodę decydowania o tym, kto ma być ubezpieczony na mocy odpowiednich przepisów, jakie świadczenia będą przyznawane i na jakich warunkach, jak te świadczenia będą finansowane (np. wysokość współudziału ubezpieczonego; zasady rozliczania kosztów ze świadczeniodawcami).</p>
<p xml:id="div-5">Wspólnotowy system koordynacji oparty jest na czterech zasadach, z których podstawowe znaczenie ma zasada równego traktowania (niedyskryminacji) obywateli UE. Wraz z przystąpieniem Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej i włączeniem się we wspólnotowy mechanizm koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, obywatele Wspólnoty, ubezpieczeni w jednym z państw członkowskich UE lub EFTA, uzyskali prawo do korzystania, w razie potrzeby, ze świadczeń opieki zdrowotnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W sytuacji nagłego zachorowania, wypadku, stanu zagrożenia zdrowia lub życia w czasie pobytu lub zamieszkania w Polsce ubezpieczony obywatel innego kraju UE ma prawo do świadczeń koniecznych z medycznego punktu widzenia, w zależności od charakteru świadczenia i długości (celu) pobytu, na podstawie zunifikowanego formularza serii E 100 albo Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), wystawionych przez macierzystą instytucję właściwą. Członkostwo Polski w UE stwarza także obywatelom innych państw Wspólnoty dodatkowe możliwości planowanego leczenia w Polsce, na podstawie wydanego przez zagraniczną instytucję właściwą formularza E 112, stanowiącego zgodę na udanie się do Polski w celu uzyskania odpowiedniej do stanu zdrowia opieki medycznej.</p>
<p xml:id="div-6">Rzeczowe świadczenia zdrowotne przysługują zgodnie z ustawodawstwem kraju, w którym dana osoba aktualnie mieszka lub przebywa i w którym jest jej owo świadczenie udzielane, tak jakby była w tym kraju ubezpieczona, co wynika z zasady równego traktowania (wyrażonej w art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 1408/71), jak również z ogólnej zasady, że w praktyce zarówno lekarze jak i odpowiednie instytucje zawsze stosują przepisy własnego kraju, nawet wtedy, gdy dana osoba jest ubezpieczona w innym państwie. Tej samej zasadzie podlegają kwestie odpłatności za usługi i świadczenia zdrowotne na terytorium innych krajów UE - regulują je ustawodawstwa poszczególnych państw.</p>
<p xml:id="div-7">Udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w Polsce osobom ubezpieczonym w innych krajach członkowskich WE oraz finansowanie tych świadczeń obywa się w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.). Zgodnie z art. 20 ww. ustawy, świadczenia opieki zdrowotnej w szpitalach i świadczenia specjalistyczne w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej są udzielane według kolejności zgłoszenia w dniach i godzinach ich udzielania przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Świadczeniodawca ustala kolejność udzielania świadczeń na podstawie zgłoszeń świadczeniobiorców. W przypadku zmiany stanu zdrowia świadczeniobiorcy, wskazującej na potrzebę wcześniejszego niż w ustalonym terminie udzielania świadczenia, świadczeniobiorca informuje o tym świadczeniodawcę, który, jeżeli to wynika z kryteriów medycznych, koryguje odpowiednio termin udzielania świadczenia i informuje niezwłocznie świadczeniobiorcę o nowym terminie. Listę oczekujących prowadzi się w sposób zapewniający poszanowanie zasady sprawiedliwego, równego, niedyskryminującego i przejrzystego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej. Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z art. 19 ww. ustawy, w stanach nagłych świadczenia opieki zdrowotnej są udzielane świadczeniobiorcy niezwłocznie.</p>
<p xml:id="div-8">Powyższe reguły dostępu do świadczeń dotyczą wszystkich osób uprawnionych do uzyskania opieki medycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - ubezpieczonych w Funduszu, świadczeniobiorców innych niż ubezpieczeni oraz osób uprawnionych do świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji. Osoby uprawnione do świadczeń korzystają z możliwości leczenia Polsce najczęściej w sytuacjach nagłego zachorowania i nieprzewidzianych zdarzeń losowych, kiedy udzielenie świadczenia nie może być odłożone w czasie; znacznie rzadziej z leczenia planowanego, które jest realizowane według listy oczekujących. W 2004 r. i w I półroczu 2005 r. z leczenia w Polsce skorzystało 5 tys. osób uprawnionych (za łączną kwotę 8,5 mln zł), z czego 39 osób zostało poddanych planowanemu leczeniu na podstawie formularza E 112 (za kwotę 100 040, 95 zł), a 4889 osób uzyskało pomoc medyczną na podstawie formularza E 111 albo EKUZ (za łączną kwotę 8 343 778 zł).</p>
<p xml:id="div-9">Odnosząc się do poruszonego w zapytaniu Pana Posła problemu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych obcokrajowcom z państw członkowskich Unii Europejskiej w ramach ogólnej wartości umów zawartych przez świadczeniodawców, należy zwrócić uwagę na przepisy art. 132 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zgodnie z ww. przepisem, podstawą udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez Fundusz jest umowa o udzielanie świadczeń zawarta pomiędzy świadczeniodawcą a dyrektorem oddziału wojewódzkiego Funduszu. Umowa określa w szczególności kwotę zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy (art. 136 pkt 5 ww. ustawy). Przedmiotowe przepisy nie przewidują kwot dodatkowych, które nie byłyby zawarte w kwocie zobowiązania. Ponadto, wysokość łącznych zobowiązań Funduszu wynikających z zawartych ze świadczeniodawcami umów nie może przekroczyć wysokości kosztów przewidzianych na ten cel w planie finansowym Funduszu (art. 132 ust. 5 ww. ustawy).</p>
<p xml:id="div-10">Przytoczone powyżej przepisy prawa oraz obowiązek stosowania jednej z fundamentalnych zasad systemu koordynacji - zasady równości, stanowiły podstawę do przyjęcia nowych zasad finansowania przez Fundusz świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w Polsce obywatelom innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Zdaniem Ministra Zdrowia, wyodrębnienie finansowania tych świadczeń z ogólnej puli kontraktu stawiałoby pacjentów nieubezpieczonych i uprawnionych na podstawie przepisów o koordynacji na uprzywilejowanej pozycji w stosunku do osób ubezpieczonych w Funduszu.</p>
<p xml:id="div-11">Stanowisko to znalazło wyraz w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2005 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 197 poz. 1643). Zgodnie z § 17 ww. rozporządzenia, należność z tytułu realizacji świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych obcokrajowcom z krajów członkowskich Unii Europejskiej zawiera się w sumie kwot należności z tytułu realizacji wszystkich świadczeń w okresie sprawozdawczym z danego zakresu świadczeń. Mając na uwadze powyższe, uprzejmie informuję, iż przepisy obowiązującego prawa nie przewidują priorytetowego traktowania świadczeniobiorców będących obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej.</p>
<p xml:id="div-12">Jednocześnie należy dodać, że zgodnie z przepisami art. 36 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71, od dnia przystąpienia Polski do UE, koszty świadczeń opieki zdrowotnej zrealizowanych w ramach systemu koordynacji na rzecz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej są rozliczane pomiędzy poszczególnymi płatnikami świadczeń opieki zdrowotnej, tj. pomiędzy Narodowym Funduszem Zdrowia a instytucjami właściwymi (np. kasami chorych) w innych państwach członkowskich.</p>
<p xml:id="div-13">Z wyrazami szacunku</p>
<p xml:id="div-14">Sekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-15">Bolesław Piecha</p>
<p xml:id="div-16">Warszawa, dnia 15 maja 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>