text_structure.xml
6.29 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na zapytanie Pani Poseł Mirosławy Masłowskiej w sprawie uchylania się pracodawców od wynikających ze stosunku pracy obowiązków wobec pracowników, przekazane przy piśmie Pana Marszałka z dnia 31 marca 2006r., nr SPS-024-843/06, uprzejmie przedstawiam, co następuje.</p>
<p xml:id="div-2">Rozdział XXVIII Kodeksu karnego zatytułowany ˝Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową˝ (art. 218-221) określa przestępstwa godzące w prawa osób, które wykonują pracę zarobkową. Praca świadczona w celach zarobkowych pozostaje pod szczególną ochroną systemu prawnego, co znalazło swój wyraz w art. 24 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.</p>
<p xml:id="div-3">Prawa osób wykonujących pracę zarobkową obejmują dwie kategorie uprawnień. Pierwsza kategoria uprawnień wynika wprost ze stosunku prawnego, na postawie którego praca jest świadczona, np. prawo do wynagrodzenia, zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, prawo do wypoczynku itp. Druga kategoria uprawnień związana jest z ubezpieczeniem społecznym oraz świadczeniem na wypadek choroby zawodowej lub wypadku przy pracy.</p>
<p xml:id="div-4">Szczególnie drastyczne przypadki naruszenia uprawnień pracowniczych zostały uznane przez ustawodawcę za przestępstwa określone w art. 218-221 Kodeksu karnego. Zakres odpowiedzialności karnej za naruszenie praw pracowniczych musi być rozpatrywany w kontekście przewidzianej w Kodeksie pracy odpowiedzialności karnoadministracyjnej.</p>
<p xml:id="div-5">W art. 281-283 Kodeksu pracy przewidziano szereg szczegółowo opisanych wykroczeń odnoszących się do naruszeń konkretnych uprawnień wynikających ze stosunku pracy. Przestępstwo naruszenia praw pracowniczych pokrywa się w znacznej mierze z katalogiem wykroczeń przeciwko prawom pracownika z Kodeksu pracy. Znamieniem, które przesądza o zakresie kwalifikowania danych zachowań do kategorii przestępstwa, jest ich uporczywy lub złośliwy charakter (art. 218 § 1 K.k.).</p>
<p xml:id="div-6">Określenie ˝uporczywie˝ zawarte w art. 218 § 1 K.k. wskazuje, że tylko wielokrotne i długotrwałe naruszenie praw pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego wypełnia znamiona tego przestępstwa. Z kolei ˝złośliwość˝ jako znamię strony podmiotowej wskazuje na motywację sprawcy sprowadzającą się do chęci wyrządzenia pracownikowi szkody, określonej dolegliwości itp. Wszelkie inne zachowania pracodawcy wobec pracownika, które noszą znamiona czynów społecznie szkodliwych, naruszających prawa pracownika, a nie odznaczają się złośliwością lub uporczywością, mogą stanowić wykroczenie przewidziane w Kodeksie pracy.</p>
<p xml:id="div-7">Zauważyć należy, że w sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika określone w Kodeksie pracy, a także w sprawach o inne wykroczenia związane z wykonywaniem pracy zarobkowej, jeżeli ustawa tak stanowi, oskarżycielem publicznym jest inspektor pracy (art. 17 § 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia), czyli organ Inspekcji Pracy, która jest wyspecjalizowaną instytucją w zakresie przestrzegania prawa pracy przez pracodawców i pracowników. Podkreślić również należy, że zgodnie z art. 95 K.p.w. w sprawach określonych w art. 17 § 2 K.p.w. inspektor pracy prowadzi również postępowania mandatowe i po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających może sam nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego, jeżeli uzna, że kara ta będzie wystarczająca.</p>
<p xml:id="div-8">Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że proponowana przez Panią Poseł nowelizacja art. 218 K.k. polegająca na wykreśleniu znamion ˝uporczywości i złośliwości˝ nie wydaje się być uzasadniona.</p>
<p xml:id="div-9">Natomiast odnośnie do problematyki dotyczącej postępowania egzekucyjnego wskazać należy, że w Ministerstwie Sprawiedliwości opracowany został projekt nowelizacji ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.). Projekt ten zawiera propozycje zmian regulacji niektórych kwestii, które w dotychczas istniejącym stanie prawnym były przedmiotem uzasadnionej krytyki, jak na przykład stwarzanie dłużnikom zbędnych sposobności do przedłużania postępowania egzekucyjnego. Przewiduje się również doprecyzowanie przepisów, których wieloznaczne pojmowanie prowadzi do wydawania przez sądy odmiennych orzeczeń na podstawie tego samego stanu prawnego.</p>
<p xml:id="div-10">Przyjęcie proponowanych rozwiązań powinno doprowadzić do podniesienia sprawności i skuteczności postępowań egzekucyjnych prowadzonych celem realizacji orzeczeń zapadłych w sprawach cywilnych, w tym z zakresu prawa pracy. Wskazać też należy, że w Ministerstwie Sprawiedliwości opracowano także projekt nowelizacji ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882, z późn. zm.), który obecnie jest po etapie uzgodnień międzyresortowych. Przedmiotowy projekt przewiduje wyposażenie komorników sądowych w instrumenty pozwalające im szybko i skutecznie prowadzić egzekucję.</p>
<p xml:id="div-11">Jeśli zaś chodzi o skierowany do Ministra Sprawiedliwości postulat nowelizacji ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, należy zważyć, że zgodnie z treścią przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1548, z późn. zm.) w związku z § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 220, poz. 1897) inicjatywa ustawodawcza w tym zakresie należy do tego ministra.</p>
<p xml:id="div-12">Z uszanowaniem</p>
<p xml:id="div-13">Sekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-14">Andrzej Kryże</p>
<p xml:id="div-15">Warszawa, dnia 28 kwietnia 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>