text_structure.xml
6.04 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na pismo z dnia 23 marca 2006 r. nr SPS-024-778/06, przekazujące zapytanie Pani Poseł Anny Sobeckiej w sprawie podpisania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania z krajami, które otworzyły swoje rynki pracy dla obywateli polskich, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.</p>
<p xml:id="div-2">Zgodnie z obowiązującymi przepisami osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). Oznacza to, że osoby, które mieszkają w Polsce, a np. pracują czasowo za granicą, od całości dochodów, tj. tych uzyskanych w Polsce, jak i tych uzyskanych za granicą, podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce.</p>
<p xml:id="div-3">Powyższa zasada nie powoduje jednak podwójnego opodatkowania dochodów uzyskanych za granicą. Podwójnemu opodatkowaniu dochodów zapobiegają bowiem postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz przepisy ustaw podatkowych. Polska w chwili obecnej jest stroną 81 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, z czego 24 zawarto z krajami należącymi do Unii Europejskiej. Tak więc ze wszystkimi państwami, które otworzyły swoje rynki pracy dla pracowników z nowych państw członkowskich UE (Cypr, Czechy, Estonia, Irlandia, Litwa, Łotwa, Malta, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania), Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.</p>
<p xml:id="div-4">Zgodnie z postanowieniami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga z pracy najemnej w drugim państwie, mogą być opodatkowane w Polsce. Jednakże jeśli praca wykonywana jest na terytorium drugiego państwa, to osiągane za nią wynagrodzenie może być również opodatkowane w tym państwie. Oznacza to, iż umowy dają prawo do opodatkowania tego rodzaju dochodu obu państwom. W takiej sytuacji, aby uniknąć podwójnego opodatkowania, przy rozliczaniu podatku w Polsce należy zastosować wskazaną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają jedną z dwóch metod unikania podwójnego opodatkowania:</p>
<p xml:id="div-5">metodę wyłączenia z progresją, która polega na tym, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód uzyskany za granicą, jednak dla ustalenia stawki podatku dla pozostałych dochodów osiągniętych w Polsce stosuje się stawkę podatku wyliczoną dla całego dochodu (tzn. tego uzyskanego w Polsce i tego z zagranicy), albo</p>
<p xml:id="div-6">metodę odliczenia proporcjonalnego, polegającą na tym że dochód uzyskany za granicą jest opodatkowany w Polsce, jednak podatek zapłacony za granicą jest odliczany od podatku należnego w kraju; odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.</p>
<p xml:id="div-7">Wymienione wyżej metody mają odzwierciedlenie w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.</p>
<p xml:id="div-8">Należy podkreślić, iż metody stosowane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę są standardowymi metodami wynikającymi z Modelowej Konwencji OECD i stosowane są przez wszystkie państwa członkowskie OECD.</p>
<p xml:id="div-9">Wymienione metody zapobiegają w pełni podwójnemu opodatkowaniu dochodów uzyskiwanych z pracy za granicą przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Polsce. Nie istnieje więc niebezpieczeństwo podwójnego opodatkowania tych dochodów, czyli obciążenia dochodu podatnika podatkiem w podwójnej wysokości.</p>
<p xml:id="div-10">W pewnych okolicznościach metoda odliczenia proporcjonalnego (zastosowana np. w umowie z Wielką Brytanią) może być jednak mniej korzystna dla podatników niż metoda wyłączenia z progresją. Jeżeli bowiem do dochodów z pracy najemnej uzyskanych za granicą ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją, obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym dochodu uzyskanego za granicą istnieje jedynie wówczas, gdy oprócz dochodów z zagranicy podatnik uzyskał w Polsce również inne dochody lub gdy chce skorzystać np. ze wspólnego rozliczenia z małżonkiem. Jeżeli natomiast do dochodów takich ma zastosowanie metoda odliczenia proporcjonalnego, obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym dochodu uzyskanego za granicą istnieje zawsze, bez względu na to, czy oprócz dochodów z zagranicy podatnik uzyskał w Polsce również inne dochody.</p>
<p xml:id="div-11">Najistotniejszym czynnikiem sprawiającym, że metoda zaliczenia proporcjonalnego może być niekorzystna dla podatnika, są różnice w ciężarze opodatkowania pomiędzy krajem wykonywania pracy a Polską. I tak jeśli np. w Wielkiej Brytanii progi i stawki podatkowe dla określonej wysokości dochodu są niższe niż w Polsce, podatnik, zawsze rozliczając się w Polsce z podatku, będzie musiał dopłacić różnicę pomiędzy wysokością podatku do zapłacenia w Polsce a podatkiem zapłaconym zagranicą. Dlatego przy zastosowaniu wymienionych metod podatnik ma możliwość pomniejszenia uzyskanych przychodów z tytułu pracy najemnej za granicą o przysługujące z tego tytułu diety (za każdy dzień, w którym była wykonywana praca). Pomniejszenie to nie może jednak przekroczyć rocznie równowartości trzydziestu diet.</p>
<p xml:id="div-12">Podsekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-13">Mirosław Barszcz</p>
<p xml:id="div-14">Warszawa, dnia 14 kwietnia 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>