text_structure.xml 9.58 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie poselskie z dnia 8 marca 2006 r., przesłane przez Pana Marszałka pismem z dnia 20 marca 2006 r. (SPS-024-744/06), które Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymał w dniu 22 marca 2006 r., uprzejmie wyjaśniam, iż zgodnie z art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904, ze zm.), dalej zwanej ˝ustawą o prawie autorskim˝, prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu przysługuje twórcy. Na podstawie powołanego przepisu każdy użytkownik, który (w jakikolwiek sposób) korzysta z utworu, jest z tego tytułu zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia na rzecz twórcy. Do poboru wynagrodzeń w imieniu podmiotów uprawnionych z praw autorskich i pokrewnych uprawnione są właściwe organizacje zbiorowego zarządzania, którym twórcy powierzyli zarządzanie swoimi prawami na podstawie umów o powierzenie w zarząd praw autorskich.</p>
        <p xml:id="div-2">Na podstawie art. 6 pkt 9 ustawy o prawie autorskim publicznym odtworzeniem utworu (w tym utworu audiowizualnego) jest jego udostępnienie albo za pomocą urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego, w którym utwór jest nadawany, albo za pomocą nośników dźwięku, obrazu lub dźwięku i obrazu, na których utwór został zapisany.</p>
        <p xml:id="div-3">Odnośnie do pierwszego sposobu publicznego odtwarzania, zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, posiadacze urządzeń służących do odbioru dźwięku (np. radio) lub dźwięku i obrazu (np. telewizor) mogą za ich pomocą odbierać nadawane utwory, choćby urządzenia te były umieszczone w miejscu ogólnie dostępnym, jeżeli nie łączy się to z osiąganiem korzyści majątkowych. Odbiór muzyki z radia lub programu telewizyjnego za pomocą telewizora w lokalu gastronomicznym jest przeznaczony dla klientów tego lokalu (np. umożliwienie klientom oglądania programu telewizyjnego) i zwykle łączy się z osiąganiem korzyści majątkowych przez właściciela lokalu. Umieszczanie w lokalach gastronomicznych odbiorników radiowych lub telewizyjnych w sposób umożliwiający korzystanie z nich przez klientów o tyle łączy się z osiąganiem korzyści majątkowych, że zwiększa atrakcyjność świadczonych przez właściciela lokalu usług (uprzyjemnia czas spędzony w lokalu), a tym samym może wpływać na decyzje konsumenckie, a więc ma pośredni wpływ na wielkość obrotu. W przypadku lokali gastronomicznych, w których umieszcza się w miejscu ogólnie dostępnym odbiorniki radiowe lub telewizyjne, nie zachodzi przesłanka nieosiągnięcia korzyści majątkowej, która jest warunkiem zastosowania w stosunku do właściciela takiego lokalu wyjątku przewidzianego w art. 24 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przy czym chodzi tu nie tylko o bezpośrednie korzyści majątkowe płynące z działalności komercyjnej opartej na korzystaniu z programów radiowych i telewizyjnych, tj. takiej, która rozszerza krąg odbiorców, lecz także o korzyści pośrednie uzyskane z działalności zarobkowej, której głównym celem nie jest umożliwianie innym odbioru nadawanych programów telewizyjnych i radiowych. Powyższe wynika z ogólnej zasady, na podstawie której podmiot uprawiony (twórca, artysta wykonawca) powinien zawsze mieć udział w zyskach, jakie inne podmioty uzyskają z udostępniania jego utworu, nawet jeśli są to korzyści pośrednie.</p>
        <p xml:id="div-4">Art. 24 ust. 2 ustawy o prawie autorskim dotyczy jednak wyłącznie publicznego odtwarzania za pomocą urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego, nie natomiast odtwarzania za pomocą nośników, na których utwory audiowizualne zostały zapisane. Użytkownik nośników obrazu i dźwięku, na których został zapisany utwór audiowizualny, nie może więc korzystać z niego w ramach ustawowej licencji przewidzianej w art. 24 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, nawet gdyby nie wiązało się ono z osiąganiem korzyści majątkowych. Wobec tego użytkownik taki - właściciel lokalu gastronomicznego - korzystający w swojej działalność gospodarczej z utworów audiowizualnych zapisanych na nośnikach dźwięku i obrazu zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotów uprawnionych z tytułu korzystania z utworu audiowizualnego.</p>
        <p xml:id="div-5">Na podstawie art. 70 ust. 1 i 2 podmiotami uprawnionymi do wynagrodzenia za korzystanie z utworu audiowizualnego są producent oraz dodatkowo z tytułu publicznego odtwarzania tego utworu reżyser, operator, scenarzysta, twórcy innych utworów literackich lub muzycznych, które stanowią część utworu audiowizualnego albo zostały w nim wykorzystane, oraz artyści wykonawcy. Wynagrodzenie za korzystanie z utworu audiowizualnego przysługuje, jak wynika z powyższego, wszystkim twórcom i wykonawcom wymienionym w art. 70 ustawy o prawie autorskim. Art. 70 ust. 3 ustawy wprowadza natomiast obligatoryjne pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania w poborze wynagrodzeń na rzecz podmiotów uprawnionych z tytułu utworu audiowizualnego.</p>
        <p xml:id="div-6">Niezależnie od praw autorów uprawniony do wynagrodzenia z tytułu odtwarzania wprowadzonego do obrotu wideogramu jest producent tego wideogramu. Producentem takim, a zarazem uprawnionym z prawa do wideogramu jest podmiot, który dokonał pierwszego utrwalenia na nośniku obrazu i dźwięku danego zjawiska (artystycznego wykonania, utworu audiowizualnego) niezależnie od użytej w tym celu techniki. Na postawie art. 94 ust. 5 ustawy producentowi wideogramu przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia.</p>
        <p xml:id="div-7">Z przytoczonych przepisów wynika, że do wynagrodzenia z tytułu publicznego odtwarzania utworu audiowizualnego uprawnionych jest szereg podmiotów, które biorą udział w jego tworzeniu i wykonaniu, a które reprezentowane są przez różne organizacje zbiorowego zarządzania mające uprawnienie do zarządu różnymi kategoriami praw autorskich i pokrewnych.</p>
        <p xml:id="div-8">Uprawnienie organizacji zbiorowego zarządzania do poboru wynagrodzenia w imieniu uprawnionych podmiotów oparte jest na umowie o powierzenie zbiorowego zarządu prawami autorskimi lub pokrewnymi z podmiotami uprawnionymi oraz na uzyskanym zezwoleniu ministra kultury na zbiorowy zarząd prawami autorskimi i pokrewnymi do określonego rodzaju utworów na określonym polu eksploatacji.</p>
        <p xml:id="div-9">Z zakresu zezwolenia udzielonego przez ministra kultury Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS wynika, że jest ono uprawnione do zbiorowego zarządzania prawami autorskimi do utworów słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, choreograficznych, pantomimicznych oraz słownych, muzycznych, słowno-muzycznych, choreograficznych w utworach audiowizualnych na polu eksploatacji publiczne odtwarzanie. Zakres zezwolenia Związku Producentów Audio-Video obejmuje natomiast zbiorowe zarządzanie prawami pokrewnymi do fonogramów i wideogramów, w tym pobieranie wynagrodzeń m.in. na polu eksploatacji odtwarzanie. Natomiast z zakresu zezwolenia udzielonego Związkowi Artystów Wykonawców STOART wynika, że jest on uprawniony do zbiorowego zarządu prawami pokrewnymi do artystycznych wykonań utworów muzycznych, słowno-muzycznych, w tym do pobierania wynagrodzenia na polu eksploatacji publiczne odtwarzanie. Wszystkie wymienione organizacje reprezentują więc podmioty, które są uprawnione do wynagrodzenia z tytułu publicznego odtwarzania utworu audiowizualnego. Zawarcie umowy z jedną organizacją zbiorowego zarządzania nie zwalnia z obowiązku zawarcia umowy z innymi organizacjami uprawnionymi do reprezentowania podmiotów uprawnionych z praw autorskich i pokrewnych z tytułu publicznego odtwarzania utworu audiowizualnego. Wynika to z faktu, że organizacje zbiorowego zarządzania uzyskują zezwolenia na zbiorowy zarząd określona kategorią praw autorskich i pokrewnych na określonym polu eksploatacji. Organizacje muszą działać w zakresie wynikającym z zezwolenia i nie są upoważnione do reprezentacji uprawnionych z innego rodzaju utworów czy praw pokrewnych niż to wynika z zezwolenia. Użytkownik natomiast powinien zawrzeć umowę z organizacjami reprezentującymi uprawnionych z tych kategorii praw autorskich i pokrewnych, które zamierza wykorzystać w swojej działalności.</p>
        <p xml:id="div-10">Odnośnie do wysokości opłat pobieranych za publiczne odtwarzanie utworów audiowizualnych wynikają one z uchwalanych przez organizacje tabel wynagrodzeń i mogą, lecz nie jest to obligatoryjne, być zatwierdzone przez Komisję Prawa Autorskiego działającą przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Stowarzyszenie Autorów ZAiKS oraz Związek Artystów Wykonawców STOART posiadają zatwierdzone przez Komisję Prawa Autorskiego tabele wynagrodzeń. Natomiast Związek Producentów Audio-Video ZPAV działa w oparciu o tabele przyjęte przez odpowiednie organy Związku i jest zobowiązany proponować jednolite warunki co do wysokości wynagrodzeń podmiotom znajdującym się w takiej samej sytuacji eksploatacyjnej.</p>
        <p xml:id="div-11">Z poważaniem</p>
        <p xml:id="div-12">Sekretarz stanu</p>
        <p xml:id="div-13">Jarosław Sellin</p>
        <p xml:id="div-14">Warszawa, dnia 11 kwietnia 2006 r.</p>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>