text_structure.xml
12.2 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! Nawiązując do pisma Pana Marszałka z dnia 7 marca 2006 r. znak: SPS-024-583/06 dotyczącego zapytania pana Daniela Pawłowca, posła na Sejm RP, w sprawie zanieczyszczenia rzeki Bzury przez składowisko odpadów przemysłowych, uprzejmie informuję:</p>
<p xml:id="div-2">˝Eko-Boruta˝ sp. z o.o. jest zarządzającym, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628 z późn. zm.): składowiska odpadów przemysłowych przy ul. Miroszewskiej, tzw. ˝suchego˝ składowiska odpadów paleniskowych oraz składowiska ˝Za Bzurą˝, zlokalizowanych na terenie byłych Zakładów Przemysłu Barwników ˝Boruta˝ w Zgierzu.</p>
<p xml:id="div-3">Składowisko przy ul. Miroszewskiej.</p>
<p xml:id="div-4">Składowisko to (kwatera I) powstało w roku 1995, decyzja lokalizacyjna z dnia 1991-09-18, znak: AU.DL.8331/96/91 została wydana przez Prezydenta Miasta Zgierza. Pierwszym właścicielem i zarządzającym składowiskiem były istniejące wówczas Zakłady Przemysłu Barwników ˝Boruta˝. Obiekt powstał z zachowaniem wówczas obowiązujących przepisów ustawy Prawo budowlane i ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska. Zgodnie z decyzjami Wojewody Łódzkiego, zezwalającymi na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów, na składowisku mogło być składowanych 95 rodzajów odpadów niebezpiecznych i 94 rodzajów odpadów innych niż niebezpieczne. Ostatnią zmianą decyzji z dnia 31.01.2005 r. Wojewoda Łódzki zawęził listę odpadów unieszkodliwianych na składowisku do jednego rodzaju (tylko odpad o kodzie 19 01 11* - żużle i popioły paleniskowe zawierające substancje niebezpieczne). Składowisko jest uszczelnione geomembraną, odcieki odprowadzane są do kanalizacji przemysłowej i dalej do oczyszczalni ścieków, prowadzony jest monitoring środowiska. W czasie dziesięcioletniego okresu eksploatacji, Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Łodzi, prowadził systematyczne kontrole, w trakcie których nie stwierdzono nieprawidłowości w sposobie eksploatacji składowiska ani naruszeń warunków decyzji określających rodzaje odpadów dozwolonych do składowania. Prowadzone okresowo badania wody w 9 piezometrach nie świadczą o negatywnym oddziaływaniu składowiska na wody podziemne. W roku 2001 ZPB ˝Boruta˝ w likwidacji wniosły aportem do ˝Eko-Boruta˝ sp. z o.o. prawo użytkowania wieczystego m.in. działek przy ul. Miroszewskiej 54/60, na których znajduje się przedmiotowe składowisko. Składowisko to eksploatowane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i nie stanowi obecnie źródła zagrożenia dla środowiska.</p>
<p xml:id="div-5">Należy wskazać, iż składowisko przy ulicy Miroszewskiej znajduje się w końcowej fazie eksploatacji, która zakończy się z osiągnięciem przez zeskładowane odpady rzędnej przewidzianej w projekcie. Składowisko będzie podlegało procedurze zamknięcia w trybie przepisów art. 54 ustawy z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz. 628 z późn. zm.). Spółka posiada, opracowany w lutym 2004 r., przez Przedsiębiorstwo Inżynierii Środowiska - K. Rysiukiewicz, R. Kawka sp.c. w Poznaniu, projekt rekultywacji. W przypadku składowiska przy ul. Miroszewskiej Wojewoda Łódzki wydając decyzję o unieszkodliwieniu odpadów poprzez ich składowanie, mógł ustanowić zabezpieczenie roszczeń na podstawie art. 35 ustawy o odpadach. Jednak w decyzji nie zostały umieszczone zapisy dotyczące ustanowienia zabezpieczenia roszczeń. Obecnie, już zgodnie z obowiązującym prawem, wojewoda nie może ustanowić zabezpieczenia ewentualnych roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku.</p>
<p xml:id="div-6">Tzw. ˝suche˝ składowisko odpadów.</p>
<p xml:id="div-7">Na tym składowisku gromadzone były odpady paleniskowe. Po zakończeniu eksploatacji składowiska, co nastąpiło prawdopodobnie w 1986 r., w kwaterach na jego wierzchowinie składowano: gips i sól wapniową z produkcji kwasów. Według obecnie obowiązujących przepisów, odpady te zaliczyć można do niebezpiecznych. W 1991 r. wykonano wiercenia w celu ustalenia warstw odpadów. Badania wykazały, iż gipsy występują do głębokości ok. 3 m, natomiast poniżej zalega warstwa popiołów i żużli. Wiercenia prowadzono do głębokości 8 m, nie osiągając spągu warstwy popiołów i żużli. Z tego względu nie było wymagane prowadzenie badań wpływu gipsów na środowisko gruntowo-wodne. Obecnie składowisko znajduje się w trakcie rekultywacji prowadzonej według ˝Projektu zamknięcia i rekultywacji osadników ZPB ˝Boruta˝ w Zgierzu - PBW - wypełnienie osadników˝. Do rekultywacji przystąpiono w 2000 r. po przyjęciu przez Starostę Powiatu Zgierskiego (pismo z dnia 17.10.2000 r., znak: AB/7351/901/00) zgłoszenia zamiaru wykonywania robót przy zamknięciu i rekultywacji składowiska.</p>
<p xml:id="div-8">Składowisko ˝Za Bzurą˝.</p>
<p xml:id="div-9">Składowisko to powstało w początkach XX wieku jako zakładowe składowisko odpadów poprodukcyjnych, głównie z produkcji barwników i półproduktów. Obecnie nie ma możliwości odtworzenia dokumentacji z początków istnienia składowiska. Wykonywana w grudniu 1994 r. kompleksowa ocena oddziaływania na środowisko wykazała brak izolacji poziomej składowiska i wysoką potencjalną możliwość negatywnego wpływu na środowisko, w szczególności na wody podziemne i powierzchniowe. Bryła składowiska ma następujące parametry: pojemność - 340 000 m3, wymiary: kierunek W - E 340 m, kierunek N - S 110-120 m, wysokość - część zachodnia 8-10 m, środkowa 4-6 m, wschodnia 2-4 m. Wierzchowina pryzmy wysypiska na ok. 1 powierzchni została zniwelowana i pokryta warstwą izolacyjną. Podobnie postąpiono ze skarpami, na których ponadto dokonano nasadzeń drzew. Południową granicę składowiska stanowi rzeka Bzura.</p>
<p xml:id="div-10">Składowanie odpadów na składowisku zostało zakończone w 1995 r. W ramach prac przygotowawczych do rekultywacji przygotowano koncepcję (opracowanie z dnia 13 grudnia 2000 r.) i projekt wykonawczy (opracowanie z dnia 15 stycznia 2001 r.) rekultywacji składowiska ˝za Bzurą˝. Opracowania te sporządzone zostały przez Przedsiębiorstwo Projektowania i Realizacji Inwestycji ˝Bipro-Bumar˝ w Łodzi. Ponadto w czerwcu 2000 r wykonana została wstępna koncepcja rekultywacji i zabezpieczenia składowiska odpadów stałych ˝za Bzurą˝ w Zgierzu przed wielkimi wodami rzeki Bzury, sporządzona przez AQUA PROJEKT S.C. - Biuro Inżynierii Wodnej, Środowiska i Melioracji w Łodzi. Składowisko ˝Za Bzurą˝ nie było eksploatowane po dacie wejścia w życie ustawy o odpadach z roku 2001. W związku z tym nie ma zastosowania procedura ustanowienia zabezpieczenia roszczeń wynikająca z art. 35 tej ustawy, gdyż zarządzający składowiskiem nie był zobowiązany do uzyskania decyzji na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów.</p>
<p xml:id="div-11">Informuję, że w nawiązaniu do pisma kierowanego do Pana Marszałka w dniu 28 marca 2006 r., w którym informowałem o przeprowadzeniu przez Inspekcję Ochrony Środowiska kontroli zagadnień poruszanych w interpelacji, w dniu 29.03.2006 r. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Łodzi, działając na polecenie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, dokonał kontroli ˝Eko-Boruta˝ sp. z o.o. w Zgierzu, której przedmiotem było składowisko odpadów ˝Za Bzurą˝. W trakcie kontroli dokonano oględzin terenu, sprawdzenia dokumentacji oraz pobrano próbki wody rzeki Bzury powyżej i poniżej składowiska. Wykonane analizy laboratoryjne próbek nie potwierdzają, aby składowisko ˝Za Bzurą˝ oddziaływało negatywnie na jakość wód rzeki. Kontrola wykazała natomiast uszkodzenia skarp i w sprawie ich naprawienia Łódzki WIOŚ wydał odpowiednie zarządzenie pokontrolne, z terminem realizacji do 30.06.2006 r.</p>
<p xml:id="div-12">Przedstawiciele Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w dniach 26.04.2006 r. i 04.05.2006 r. uczestniczyli w spotkaniach w WIOŚ w Łodzi, poświęconych rozwiązaniu zaistniałego problemu. W dniu 26.04.2006 r., w czasie wizji, w której uczestniczył Prezes Zarządu Spółki ˝Eko-Boruta˝ sp. z o.o. w Zgierzu, stwierdzono postępujące uszkodzenie skarp od strony rzeki, w związku z czym Łódzki WIOŚ wystąpił do Urzędu Wojewódzkiego z sugestią zastosowania przepisu art. 362 ustawy z dnia 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627 z późn zm.) w celu zabezpieczenia rzeki Bzury. Rozwiązanie takie gwarantowałoby bardziej długotrwały efekt niż wykonanie zarządzenia pokontrolnego mającego tylko charakter porządkowy. Dodatkowymi problemami na składowisku ˝Za Bzurą˝ jest jego penetracja przez osoby postronne związana z odzyskiem surowców wtórnych oraz nielegalne składowanie odpadów o charakterze remontowo-budowlanym, przez nieznanych posiadaczy.</p>
<p xml:id="div-13">Należy wskazać, iż WIOŚ w Łodzi prowadzi stały nadzór nad działalnością spółki ˝Eko-Boruta˝ w zakresie ochrony środowiska, dokonując, w zasadzie, raz w roku kontroli i przesyłając wszystkie protokoły oraz zarządzenia pokontrolne do wiadomości Wojewody Łódzkiego. W ramach prowadzonego postępowania wyjaśniającego, Główny Inspektor Ochrony Środowiska ustalił, iż w dniu wejścia w życie ustawy o odpadach i ustawy z dnia 27.07.2001 r. o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 100, poz. 1085) tzw. ustawy wprowadzającej, składowisko należało uznać za istniejące. Zgodnie z procedurą art. 33 ustawy wprowadzającej Wojewoda Łódzki winien był doprowadzić do zamknięcia przedmiotowego składowiska i wydać decyzję w sprawie jego rekultywacji. W tym przypadku postępowanie administracyjne prowadzone byłoby z urzędu. Ponieważ nie przeprowadzono wspomnianej procedury, a ustawowe terminy na wydanie decyzji z art. 33 upłynęły, zgodnie z art. 54 obowiązującej ustawy o odpadach strona, w tym przypadku ˝Eko-Boruta˝ sp. z o.o., powinna wystąpić z wnioskiem o wydanie zgody na zamknięcie składowiska, przedkładając harmonogram działań związanych z rekultywacją.</p>
<p xml:id="div-14">Postępowanie wykazało również brak spójności w dokumentach planistycznych. Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego Miasta Zgierza, zatwierdzony uchwałą nr XL/297/94 Rady Miasta Zgierz z dnia 14.04.1994 (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego Nr 7, poz. 50) obowiązujący do dnia 31.12.2004 r. nie przewidywał działalności w zakresie gospodarki odpadami niebezpiecznymi na terenie, na którym znajdowały się składowiska odpadów niebezpiecznych. Jednocześnie Gminny plan gospodarki odpadami dla gminy Miasto Zgierz opisuje działania zmierzające do rekultywacji składowiska ˝Za Bzurą˝, podczas gdy składowisko nie zostało imiennie wskazane w Wojewódzkim planie gospodarki odpadami. Należy podkreślić, iż teren na którym zlokalizowane są przedmiotowe składowiska jest terenem zdegradowanym. Jego zanieczyszczenie wynika z prowadzonej tam od ponad 100 lat działalności przemysłu chemicznego. Z analizy korespondencji dotyczącej przedmiotowego zagadnienia jasno wynika brak współpracy pomiędzy spółką i samorządem terytorialnym oraz brak konsekwencji w działaniach organów.</p>
<p xml:id="div-15">Według mojej oceny, jednym z możliwych rozwiązań tego problemu byłoby przejęcie składowiska przez władze samorządowe (np. Starostę Zgierskiego) i realizacja jego rekultywacji z zaangażowaniem funduszy ekologicznych, w tym unijnych. Wydaje mi się, że w tworzeniu platformy współpracy między władzami samorządowymi a zarządzającym składowiskami, może pomóc udział parlamentarzystów tego regionu.</p>
<p xml:id="div-16">Z poważaniem</p>
<p xml:id="div-17">Minister</p>
<p xml:id="div-18">Jan Szyszko</p>
<p xml:id="div-19">Warszawa, dnia 15 maja 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>