text_structure.xml 3.31 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <p xml:id="div-1">Odpowiadając na pismo Pana Marszałka z dnia 7 marca 2006 r., znak: SPS-024-566/06, w sprawie zapytania Pana Posła Pawła Arndta dotyczącego możliwości przyznania specjalnych świadczeń cywilnym ofiarom wojny, uprzejmie informuję.</p>
        <p xml:id="div-2">Osoby cywilne, które doznały uszczerbku na zdrowiu powodującego całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji w wyniku działań wojennych 1939-1947 lub w wyniku wybuchów niewypałów do roku 1956, objęte zostały ustawą z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu pieniężnym dla cywilnych ofiar wojny (Dz.U. Nr 89, poz. 974, z późn. zm.). Ustawa wyżej wymieniona została uchylona z dniem 31 grudnia 2004 r. ustawą z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego (Dz.U. Nr 281, poz. 2779) przede wszystkim z uwagi na szereg niejednoznacznych i jednocześnie kontrowersyjnych z prawnego punktu widzenia przepisów, które uniemożliwiały jej skuteczną realizację, oraz niemożliwe do oszacowania skutki finansowe jej wejścia w życie.</p>
        <p xml:id="div-3">W kontekście powyższego konieczne jest podkreślenie, że uchylenie ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o świadczeniu pieniężnym dla cywilnych ofiar wojny nie oznacza uznania bezzasadności roszczeń ofiar wojny, które doznały uszczerbku na zdrowiu powodującego całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji. Jednak ciągle żywa problematyka związana z zadośćuczynieniem ofiarom wojny wskazuje na konieczność podjęcia na ten temat szerokiej dyskusji. Mając bowiem na uwadze, że skutkami działań wojennych w latach 1939-1945 zostali w jakimś stopniu dotknięci wszyscy obywatele żyjący w tym okresie, należy liczyć się z roszczeniami o przyznanie szczególnych uprawnień, wysuwanymi przez coraz to nowe osoby, które na skutek działań wojennych i represji okresu powojennego czują się poszkodowane. Biorąc pod uwagę rozmiar cierpienia i wielkość krzywd, które były udziałem pokolenia wojennego, trudno przyjąć założenie, że roszczenia innych grup osób pokrzywdzonych, które również dotychczas nie uzyskały zadośćuczynienia za doznane krzywdy, są mniej zasadne.</p>
        <p xml:id="div-4">Mając to na uwadze, wszelkie propozycje rozwiązania kwestii pomocy państwa dla szeroko definiowanych ofiar wojny i okresu powojennego muszą być przeprowadzane w sposób niezwykle rozważny i kompleksowy z uwagi na, z jednej strony, odpowiedzialność za składanie obietnic bez pokrycia i rozbudzanie społecznych oczekiwań wśród osób doświadczonych przez historię, częstokroć będących w bardzo podeszłym już wieku, a z drugiej strony, rygor budżetowy, który wobec tak wielu problemów społecznych uniemożliwia pomoc wszystkim tym, którzy czują się z różnych powodów poszkodowani.</p>
        <p xml:id="div-5">Podsekretarz stanu</p>
        <p xml:id="div-6">Joanna Kluzik-Rostkowska</p>
        <p xml:id="div-7">Warszawa, dnia 28 marca 2006 r.</p>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>