text_structure.xml
10 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na zapytanie poselskie Pani Poseł Anny Sobeckiej, skierowane pismem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 2006 r., znak: SM-I-0700-58-BM/06, do Ministra Gospodarki, w sprawie ograniczenia dostaw gazu do Polski, przedstawiam następujące wyjaśnienia:</p>
<p xml:id="div-2">Obecnie udokumentowane krajowe zasoby wydobywalne gazu ziemnego wynoszą w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy około 106 mld m3. Według ocen instytutów badawczych wielkość zasobów prognostycznych wynosi ponad 1.000 mld m3, stąd realny przyrost zasobów wydobywalnych w najbliższych dwudziestu latach obliczany jest na około 160 mld m3. Z aktualnie uzyskanych informacji od Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. wynika, że przewidywany wzrost wydobycia krajowego szacuje się na ok. 5,5 mld m3 w roku 2008 r., co stanowić będzie około 30 - 35% przewidywanego zużycia. Pozwolę sobie wskazać, że sprzedaż gazu w 2005 r. wyniosła ok. 13,5 mld m3, z tego ok. 4,3 mld m3 stanowiło wydobycie krajowe.</p>
<p xml:id="div-3">Od strony bilansowej krajowe wydobycie gazu znakomicie pokrywa zapotrzebowanie odbiorców w gospodarstwach domowych w Polsce, których zużycie w 2005 r. wyniosło ok. 3,4 - 3,5 mld m3. Tak więc ˝teoretycznie˝ bezpieczeństwo dostaw gazu dla tych odbiorców jest bardzo duże. Używam słowa ˝teoretycznie˝, gdyż mogą wynikać ograniczenia z powodu trudności technicznych związanych z przesyłem i dystrybucją gazu z polskich źródeł do wszystkich odbiorców w gospodarstwach domowych.</p>
<p xml:id="div-4">Jak słusznie Pani Poseł zauważyła, potrzeba zapewnienia Polsce bezpieczeństwa energetycznego ma swoje szczególnie wyraźne uzasadnienie w związku z niedawnym ˝kryzysem ukraińsko - rosyjskim˝, którego skutki krótkoterminowo objęły nie tylko Polskę, ale również ograniczenie dostaw gazu ziemnego z Rosji do Ukrainy podważyło dotychczasowe podejście w zakresie pewności dostaw oraz zachwiało bezpieczeństwem energetycznym w wielu krajach członkowskich Unii Europejskiej.</p>
<p xml:id="div-5">Zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego państwa służy także wykorzystanie podziemnych magazynów gazu (PMG). Obecna pojemność czynna eksploatowanych przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo SA podziemnych magazynów gazu wynosi ok. 1,6 mld m3 (1556 mln m3), co odpowiada (w zależności od pory roku) ok. 30-50 dniom krajowego zapotrzebowania. Pojemności te służą zaspokajaniu krótkotrwałych, dużych nierównomierności w poborze gazu, pozwalają na zapewnienie możliwości utrzymania dostaw gazu podczas awarii i krótkotrwałych przerw w dostawach z importu (KPMG Mogilno) oraz pokrywaniu długotrwałych znacznych wzrostów zapotrzebowania w okresach jesienno-zimowych (PMG Wierzchowice i PMG Husów). Plany dotyczące rozbudowy podziemnych magazynów gazu zakładają osiągnięcie pojemności magazynowej w wysokości 3,5 mld m3. Ponadto w pokryciu zapotrzebowania wykorzystywana jest elastyczność kontraktów importowych.</p>
<p xml:id="div-6">Obecne działania, jak powołanie w dniu 29 listopada 2005 r. Pełnomocnika Rządu do Spraw Dywersyfikacji Dostaw Nośników Energii do Rzeczpospolitej Polskiej oraz podjęcie intensywnych prac nad programem dywersyfikacji źródeł dostaw gazu i ropy, obrazują jak wielką wagę przykłada Rząd do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego kraju.</p>
<p xml:id="div-7">Analiza możliwości dostaw gazu z kilku kierunków w oparciu o projekty będące w obszarze zainteresowania Ministerstwa Gospodarki ma swoje uzasadnienie w Uchwale Rady Ministrów z dnia 3 stycznia br. w sprawie działań mających na celu dywersyfikację dostaw nośników energii. Uchwała zobowiązuje Ministra Gospodarki do działań przygotowujących decyzje inwestycyjne i handlowe umożliwiające ewentualną budowę terminala skroplonego gazu ziemnego LNG na terytorium RP, dostawy gazu sieciowego z innych niż rosyjskie źródeł oraz zwiększenie krajowego wydobycia gazu ziemnego.</p>
<p xml:id="div-8">Potencjalnym kierunkiem pozyskania dostaw sieciowych gazu ziemnego może być region Morza Kaspijskiego. Alternatywnie rozważa się możliwość dostaw gazu w formie skroplonej. Skroplony gaz ziemny mógłby być sprowadzany z Bliskiego Wschodu, Afryki, ale także z Norwegii.</p>
<p xml:id="div-9">Nie chciałbym obecnie przesądzać o kierunku dostaw LNG, lokalizacji gazoportu czy też w ogóle o tej formie dostaw. Podjęcie decyzji wymaga uwzględnienia odpowiednich analiz i konsultacji. Niemniej jednak można zauważyć, że ewentualna budowa terminala LNG na wybrzeżu Bałtyku przyczyniłaby się do rozwoju rynku gazowego na północy Polski. Instalacja mogłaby być częścią większego planu rozbudowy systemu gazowniczego i systemu magazynów w tej części kraju. Elementem, który należy także wziąć pod uwagę, jest rosnący rynek odbiorców (rosnący popyt gospodarstw domowych oraz zlokalizowanych w Polsce północnej odbiorców przemysłowych), jak i możliwość połączenia z systemem przesyłowym.</p>
<p xml:id="div-10">Ponadto, co jest istotne, budowa terminalu LNG może być elementem strategii dywersyfikacji dostaw gazu nie tylko do Polski, a także do krajów bałtyckich i wraz z innymi projektami (gazociągi przesyłowe, interkonektory i magazyny) może służyć zwiększaniu bezpieczeństwa energetycznego tych krajów i pozytywnie wpłynąć na zrównoważony rozwój gospodarczy regionu. Byłby to również element integrujący systemy gazownicze i rynek gazu krajów Unii Europejskiej.</p>
<p xml:id="div-11">Nawiązując do budowy połączeń międzysystemowych transportujących gaz sieciowy, należy stwierdzić, że budowa połączeń z krajami sąsiednimi nie byłaby jednoznaczna z dywersyfikacją źródeł dostaw. O ile w tym przypadku można by mówić o dywersyfikacji handlowej, to od strony technicznej dostaw byłby to, z dużym prawdopodobieństwem, gaz kontrolowany przez spółki rosyjskie.</p>
<p xml:id="div-12">Wśród możliwych opcji alternatywnych dróg dostaw sieciowego gazu ziemnego do Polski, które spełniałyby kryterium poprawy poziomu bezpieczeństwa energetycznego i dywersyfikacji źródeł, wymienia się np. Gazociąg Sarmacki. Gaz transportowany tym gazociągiem pochodziłby ze złóż znajdujących się w rejonie Morza Kaspijskiego, np. z Turkmenistanu. Do projektów potencjalnie spełniających ww. kryterium zalicza się również gazociąg ˝Nabucco˝ z Iranu, ewentualnie Iraku poprzez Turcję, Bułgarię, Rumunię i Węgry do Austrii, który mógłby być przedłużony jeszcze dalej aż do Polski. Istnieje jednak obecnie wiele elementów niepewności co do realnej szansy wykorzystania tego projektu w polskiej strategii dywersyfikacji źródeł. Wiążą się one np. z koniecznością uzgadniania z ww. krajami, przez które ma przebiegać gazociąg, potencjalnych zdolności przesyłowych, które mogłyby być wykorzystywane przez Polskę, oraz w części dotyczącej możliwości pozyskania gazu u złóż, uwzględnienie np. napiętej sytuacji wokół Iranu.</p>
<p xml:id="div-13">Obecnie przedmiotem działań Rządu jest także wyjaśnienie możliwości powrotu do umów zawartych z Danią i Norwegią z 2001 r., a zawieszonych przez poprzednią ekipę rządzącą. Umowy te przewidywały budowę gazociągu łączącego norweskie złoża gazu na Morzu Północnym z Polską. Wznowienie współpracy wymaga jednak uwzględnienia odmiennej niż uprzednio sytuacji rynkowej oraz dokonania głębokiej, wieloaspektowej analizy techniczno-ekonomicznej.</p>
<p xml:id="div-14">Zgodnie ze wspomnianą Uchwałą Rady Ministrów, przyjętą dnia 3 stycznia br., większemu uniezależnieniu zaopatrzenia polskich odbiorców w gaz od dostaw z jednego kierunku służy również strategia rozwoju polskich krajowych źródeł. Obecnie krajowe wydobycie gazu ziemnego kształtuje się, jak wcześniej wskazano, na poziomie 4,3 mld m3. Aby zwiększyć udział gazu z wydobycia krajowego (do poziomu 5 - 6 mld m3) w łącznym wolumenie dostarczanego odbiorcom gazu w Polsce, potrzebne są znaczne inwestycje. Fundusze na sfinansowanie niezbędnych inwestycji mogą pochodzić ze środków uzyskanych ze sprzedaży części akcji PGNiG S.A., gdyż wydaje się oczywiste, że wpływy z emisji powinny służyć w pierwszym rzędzie realizacji priorytetów, tj. zwiększeniu wydobycia krajowego gazu, rozbudowie pojemności magazynowej - realizacji zadań związanych z dywersyfikacją dostaw gazu. Kierunek ten określony jest w przyjętej Polityce Energetycznej Polski do 2025 roku.</p>
<p xml:id="div-15">Ostatnio występująca sytuacja konieczności wprowadzenia ograniczeń w dostawach gazu dla polskich odbiorców przemysłowych, będąca skutkiem obniżenia dostaw z punktu odbioru Drozdowicze na granicy z Ukrainą oraz rekordowego zapotrzebowania na gaz wywołanego gwałtownym spadkiem temperatury, dowiodła również, iż konieczne jest inwestowanie w poprawę stanu samej sieci przesyłowej, aby wyeliminować tzw. wąskie gardła.</p>
<p xml:id="div-16">Ponadto należy zauważyć, że dla wszystkich planów poprawy bezpieczeństwa energetycznego państwa punktem wyjścia będzie rachunek ekonomiczny, przy uwzględnieniu aspektu, jakim jest pewność i stopień dywersyfikacji dostaw.</p>
<p xml:id="div-17">Sama dywersyfikacja jest jednym z narzędzi bezpieczeństwa energetycznego a z drugiej strony koszty tych operacji nie mogą w sposób istotny pogorszyć konkurencyjności polskich przedsiębiorstw wykorzystujących gaz.</p>
<p xml:id="div-18">Z poważaniem</p>
<p xml:id="div-19">Minister</p>
<p xml:id="div-20">Piotr Grzegorz Woźniak</p>
<p xml:id="div-21">Warszawa, dnia 7 lutego 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>