text_structure.xml
9.26 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Odpowiadając na zapytanie Pana Posła Wiesława Andrzeja Szczepańskiego w sprawie wyjaśnienia, czy sposób postępowania Komornika Sądowego Rewiru VIII przy Sądzie Rejonowym w Poznaniu w zakresie prowadzonego postępowania egzekucyjnego wobec Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Lesznie był prawidłowy, uprzejmie wyjaśniam jak niżej.</p>
<p xml:id="div-2">Komornik Sądowy Rewiru VIII przy Sądzie Rejonowym w Poznaniu prowadzi kilkadziesiąt spraw egzekucyjnych przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi Zespolonemu w Lesznie, zwanemu dalej Szpitalem. We wszystkich tych sprawach Komornik działa na podstawie wiążącego organ egzekucyjny tytułu wykonawczego, który umożliwia w myśl art. 803 Kodeksu postępowania cywilnego prowadzenie egzekucji z całego majątku dłużnika. Jednocześnie Komornika wiązały i w części spraw nadal wiążą wnioski egzekucyjne wierzycieli, w szczególności (co miało miejsce w zdecydowanej większości spraw) tych, którzy zażądali prowadzenia egzekucji z wierzytelności dłużnika wobec Narodowego Funduszu Zdrowia.</p>
<p xml:id="div-3">Restrukturyzacja dłużnego Szpitala jest istotną okolicznością w toku prowadzonych przeciwko powyższemu podmiotowi egzekucji, ale sama w sobie nie prowadzi do umorzenia postępowania. Ustawa z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2005 r., Nr 78, poz. 684), zwana dalej ustawą, ma wpływ na tok postępowań egzekucyjnych. Zastosowanie tej regulacji nie prowadzi jednak do niedopuszczalności wszczynania nowych egzekucji, nawet po zawarciu ugody restrukturyzacyjnej. Jeśli wierzyciel legitymujący się tytułem wykonawczym tego zażąda, to Komornik nie ma podstaw prawnych do zaniechania realizacji wniosku egzekucyjnego. Prowadzi to jednak do obligatoryjnego zawieszenia (art. 24 ust. 2 ustawy), chyba że chodzi o wierzytelności nieobjęte postępowaniem egzekucyjnym (np. powstałe po 1 stycznia 2005 r.). Dotychczas wszczęte postępowania egzekucyjne także ulegają zawieszeniu.</p>
<p xml:id="div-4">Istotą zawieszenia postępowania egzekucyjnego jest niedopuszczalność przekazywania wyegzekwowanych należności wierzycielom i obowiązek złożenia ich na rachunek depozytowy Sądu (art. 808 Kodeksu postępowania cywilnego). Zatem kwoty dotychczas ściągnięte z zajęcia wierzytelności przysługującej Szpitalowi oraz te, które wpływają do Komornika na bieżąco (to jest w sprawach, w których zajęcie nie zostało uchylone), kategorycznie winny być składane na wspomniany wyżej rachunek depozytowy. Dopiero umorzenie konkretnego postępowania egzekucyjnego albo uchylenie zajęcia wierzytelności wobec Narodowego Funduszu Zdrowia zwalnia środki z tego tytułu i po zaspokojeniu roszczenia Komornika z tytułu kosztów postępowania egzekucyjnego środki te mogą być zwrócone dłużnikowi.</p>
<p xml:id="div-5">Zagadnienie, czy taka była intencja twórców ustawy, nie ma dla Komornika znaczenia, albowiem ma on obowiązek tylko i wyłącznie wykonywania przepisów prawa w sposób dokładny i precyzyjny. Tok postępowania egzekucyjnego zależy od inicjatywy wierzycieli i Komornik nie może dowolnie transferować zajętych środków. W celu uwolnienia zajętych świadczeń pochodzących w szczególności z wierzytelności Szpitala wobec Narodowego Funduszu Zdrowia wierzyciele, którzy zawarli z dłużnikiem ugody restrukturyzacyjne winni złożyć wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego, co w kilkunastu sprawach już nastąpiło. Wnioski te są dla Komornika wiążące i kategorycznie podlegają uwzględnieniu. W sytuacji, gdy są sprawy egzekucyjne, w których wierzyciele prowadzący egzekucję ze wskazanej wierzytelności takiego wniosku nie złożyli, postępowanie nie może być umorzone. Stąd też bezzasadne jest twierdzenie, jakoby Komornik przetrzymywał środki pieniężne i godził w ten sposób w restrukturyzację dłużnego Szpitala.</p>
<p xml:id="div-6">Należy zaznaczyć, że akta spraw egzekucyjnych na bieżąco są przekazywane przez Komornika do Sądu z uwagi na liczne skargi i zarzuty dłużnego Szpitala. Powoduje to, że zaangażowanie Komornika w prowadzenie tych spraw ulega ograniczeniu na czas pozostawania ich w Sądzie Rejonowym oraz Sądzie Okręgowym, w razie wywiedzenia zażalenia. Stąd też w tych sprawach możliwość podejmowania czynności przez Komornika jest ograniczona w zakresie rozpoznawania wniosków stron, w szczególności wierzycieli o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Z informacji Prezesa Sądu Rejonowego w Poznaniu wynika, że analiza czynności Komornika nie daje podstaw do stwierdzenia, że organ egzekucyjny mimo posiadanych akt nie uwzględnia wniosku wierzyciela o umorzenie postępowania, po czym nadal prowadzi egzekucję wbrew woli wierzyciela.</p>
<p xml:id="div-7">Dotychczas rozpoznając skargi i wnioski dłużnego Szpitala w Lesznie, Sąd Rejonowy w Poznaniu cztery z nich oddalił, sześć odrzucił, a w dwóch sprawach czynność Komornika została uchylona. Zestawienie to prowadzi do wniosku, że zaskarżane czynności tego Komornika poddane kognicji Sądu w zasadzie są prawidłowe. W części spraw egzekucyjnych przeanalizowanych przez Sąd Rejonowy stwierdzono, że Komornik pobrał opłatę wyższą od należnej. Nieprawidłowości te zostały jednak skorygowane postanowieniami Sądu, a wadliwość w wyliczeniu tych kosztów polegała na przyjęciu miesięcznego wynagrodzenia. Zaznaczyć tu należy, że w polskim porządku prawym pojęcie to nie jest niejednolite, a nadto ustawa o komornikach sądowych i egzekucji, która weszła w życie w listopadzie 2004 roku, była w tej kwestii nieprecyzyjna.</p>
<p xml:id="div-8">Zawyżenie opłat egzekucyjnych było zatem związane z odmienną, a raczej błędną wykładnią przepisów prawa i nie można dopatrzyć się w zachowaniu Komornika złej woli oraz świadomego naruszania przepisów prawa. W sprawie, w której jeden z wierzycieli zakwestionował plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji z wierzytelności dłużnika, kwota, o którą nastąpiło umniejszenie kosztów egzekucyjnych, zgodnie z decyzją Sądu, powiększyłaby kwotę należną wierzycielowi, a nie zostałaby zwrócona dłużnikowi. Naczelną zasadą postępowania egzekucyjnego jest to, że koszty tego postępowania należne wierzycielowi i organowi egzekucyjnemu ponosi dłużnik - niezależnie od jego statusu. Koszty postępowania egzekucyjnego są zatem normalnym następstwem wszczęcia i prowadzenia egzekucji wobec niewykonania dobrowolnie przez dłużnika zobowiązania. Z kosztów należnych wierzycielowi może on zrezygnować poprzez nieskładanie wniosku o ich ściągnięcie albo o cofnięcie wniosku egzekucyjnego w tym zakresie. Nadto na tym etapie postępowania według relacji Prezesa Sądu Rejonowego w Poznaniu nie dochodzi do wadliwego obliczania kosztów.</p>
<p xml:id="div-9">Żaden przepis prawa nie nakłada obowiązku na Komornika składania regularnych sprawozdań z przebiegu sprawy egzekucyjnej. Organ egzekucyjny ma jedynie obowiązek zawiadamiania stron o każdej czynności egzekucyjnej, przy której strona ta nie była obecna, czego Komornik dokonał. Nadto informacji o biegu sprawy i stopniu jej zaawansowania Komornik udziela jedynie na wyraźne żądanie strony (vide art. 763 Kodeksu postępowania cywilnego). Według informacji Prezesa Sądu Rejonowego w Poznaniu, Komornik tego obowiązku dokonał.</p>
<p xml:id="div-10">Należy zaznaczyć, że niewykonanie zobowiązania pieniężnego przez dłużnika jest okolicznością niewątpliwie ujemną dla wierzycieli Szpitala między innymi dla dostawców leków i innych materiałów medycznych - czy też instytucji publicznych. Może to godzić w ich płynność finansową, a nawet prowadzić do zaprzestania regulowania własnych zobowiązań, a w konsekwencji nawet do upadłości oraz likwidacji. Działania Komornika w takich przypadkach nie są nastawione na doprowadzenie Szpitala do stanu upadłości, a są realizacją tytułów wykonawczych, stwierdzających należność poszukiwaną przez wierzycieli Szpitala, którzy są dysponentami postępowania egzekucyjnego i oni to decydują o jego wszczęciu czy zakończeniu przed uzyskaniem zaspokojenia swojej wierzytelności w całości lub części. Uciążliwości związane z egzekucją sądową (w szczególności zajęcie i zdeponowanie środków pieniężnych oraz obowiązek uiszczania opłat egzekucyjnych) spoczywają na każdym dłużniku, a obowiązujące przepisy prawa nie przewidziały dla dłużnego Szpitala takich środków, które mogłyby doprowadzić do innej oceny jego sytuacji prawnej niż powyżej przedstawiona.</p>
<p xml:id="div-11">Sprawa niniejsza pozostanie w zainteresowaniu Ministerstwa Sprawiedliwości, a czynności podjęte już w tym postępowaniu powinny przynieść pożądane efekty.</p>
<p xml:id="div-12">Sekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-13">Andrzej Kryże</p>
<p xml:id="div-14">Warszawa, dnia 3 stycznia 2006 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>