text_structure.xml
9.6 KB
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<p xml:id="div-1">Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na pismo z dnia 22 listopada 2005 r., znak: SPS-024-16/05, dotyczące zapytania posła Zygmunta Wrzodaka w sprawie nowelizacji ustawy o odpadach, udzielam następujących wyjaśnień.</p>
<p xml:id="div-2">Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 175, poz. 1458), która weszła w życie 13 października 2005 r., uszczegółowiła tzw. zasadę bliskości w art. 9 ust. 3-5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o odpadach, oraz sposób postępowania z zakaźnymi odpadami medycznymi i weterynaryjnymi w art. 42 ust. 1a tejże ustawy.</p>
<p xml:id="div-3">Zgodnie z art. 9 ust. 3-5 ustawy o odpadach zakaźne odpady medyczne i zakaźne odpady weterynaryjne powinny być unieszkodliwiane na obszarze tego samego województwa, na którym zostały wytworzone, w instalacjach spełniających wymagania najlepszej dostępnej techniki lub technologii, o której mowa w art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm.). Wyjątkowo odpady te mogą być unieszkodliwiane na obszarze innego województwa, jeżeli odległość od miejsca wytwarzania odpadów do instalacji przeznaczonej do unieszkodliwiania jest mniejsza niż odległość do instalacji położonej na obszarze tego samego województwa. Powyższa regulacja stanowi transpozycję prawodawstwa wspólnotowego w zakresie gospodarki odpadami, w tym dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (Dz. Urz. WE L 194 z 25.07.1975, str. 39 z późn. zm.), w której wskazano zasadę bliskości jako właściwą do zapewnienia bezpiecznego postępowania z odpadami medycznymi i weterynaryjnymi.</p>
<p xml:id="div-4">Chciałbym również poinformować, że w przedmiotowej sprawie ponownie zwróciłem się z prośbą o opinię do Urzędu Zamówień Publicznych, w kwestii zgodności powyższych przepisów z ustawą z dnia 29 stycznia 2005 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177), oraz do Ministerstwa Gospodarki, w kwestii zgodności - z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.), mimo że omawiane przepisy na etapie prac legislacyjnych były przedmiotem analizy obu urzędów pod względem zgodności z wymienionymi ustawami i nie budziły wątpliwości co do zgodności z nimi. W opinii Urzędu Zamówień Publicznych wprowadzenie szczególnych unormowań prawnych, dotyczących zasad postępowania z odpadami niebezpiecznymi, do których niewątpliwie zalicza się zakaźne odpady medyczne i weterynaryjne, w akcie prawnym o randze równej ustawie z dnia 29 stycznia 2005 r. - Prawo zamówień publicznych nie stanowi naruszenia przepisów tej ustawy. Ponadto Urząd Zamówień Publicznych dodatkowo podkreślił, iż w jego opinii przepisy znowelizowanej ustawy o odpadach nie pozostają w sprzeczności z powyższą ustawą. Jeśli chodzi o Ministerstwo Gospodarki, to resort ten zwrócił uwagę na fakt, iż mimo że celem ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej jest stworzenie przedsiębiorcom sprzyjających warunków do wykonywania działalności gospodarczej oraz eliminowanie zbędnych utrudnień, to biorąc pod uwagę aspekt konieczności ochrony środowiska, zawarty w cytowanych wyżej przepisach wspólnotowych, tzw. zasada bliskości powinna mieć istotniejsze znaczenie niż swoboda przedsiębiorczości. Tak więc ze względu na to, że w przedmiotowej sprawie ocena nadrzędności aspektów środowiskowych przeważa, w opinii Ministerstwa Gospodarki rozwiązania przyjęte w znowelizowanej ustawie o odpadach należy uznać za prawidłowe.</p>
<p xml:id="div-5">Kolejną kwestią wymagającą wyjaśnienia jest zmiana ustawy o odpadach, dotycząca kwestii zakazu w art. 42 ust. 1a unieszkodliwiania zakaźnych odpadów medycznych i zakaźnych odpadów weterynaryjnych w inny sposób niż spalanie w spalarniach odpadów.</p>
<p xml:id="div-6">Jeśli chodzi o klasyfikację odpadów medycznych to wśród tych odpadów można wyróżnić następujące grupy odpadów:</p>
<p xml:id="div-7">1) odpady niestanowiące zagrożenia epidemiologicznego dla środowiska należące do grupy odpadów komunalnych, tj. nieskażone materiały używane podczas leczenia, np. zużyte jednorazowe ręczniki czy pozostałości z żywienia pacjentów, a także inne odpady takie jak odpady biurowe,</p>
<p xml:id="div-8">2) odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej, w przypadku których ryzyko rozprzestrzeniania się drobnoustrojów chorobotwórczych istnieje tylko w obrębie szpitala, tj. narzędzia zabiegowe, materiały opatrunkowe, sprzęt jednorazowego użytku, w tym zużyte strzykawki i igły,</p>
<p xml:id="div-9">3) odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej takie jak wymienione w pkt. 2, które zawierają żywe drobnoustroje chorobotwórcze lub ich toksyny oraz inne formy zdolne do przeniesienia materiału genetycznego, pochodzące z oddziałów zakaźnych, położniczych, stacji dializ czy laboratoriów medycznych, a także wymagające stosowania specjalnych środków ostrożności podczas zbierania i transportu,</p>
<p xml:id="div-10">4) odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej, do których należą zużyte chemikalia, w tym odczynniki chemiczne, zużyte środki farmaceutyczne, leki cytotoksyczne i cytostatyczne, a także zużyte baterie czy świetlówki, traktowane jak analogiczne odpady niebezpieczne z innych źródeł,</p>
<p xml:id="div-11">5) odpady takie jak np.: części ciała i organy czy pojemniki na krew, które ze względów etycznych wymagają szczególnego sposobu zagospodarowania.</p>
<p xml:id="div-12">Jeśli chodzi o unieszkodliwianie odpadów medycznych, to jedynie odpady wymienione w pkt 1 nie wymagają specjalnego traktowania ze względów sanitarnych, a ponieważ należą do grupy odpadów komunalnych to mogą być unieszkodliwiane łącznie z odpadami komunalnymi. Pozostałe odpady medyczne wymienione w pkt. 2-5 wymagają specjalnego traktowania, również ze względów sanitarnych, w szczególności selektywnego zbierania oraz odpowiednich metod unieszkodliwiania. Ponadto odpady wymienione w pkt. 2, 3 i 5, ze względu na ich właściwości, powinny być tak unieszkodliwione, aby wykluczyć ryzyko zagrożenia epidemiologicznego, czyli zgodnie z danymi literaturowymi oraz tendencjami światowymi - spalane w spalarniach odpadów, z wyjątkiem odpadów takich jak np. części ciała i organy, które powinny być unieszkodliwiane w specjalnie przeznaczonych do tego typu odpadów spalarniach. Szczególny przypadek stanowią odpady wymienione w pkt. 4, wśród których znajdują się odpady, które ze względu na swoje właściwości powinny być unieszkodliwiane odpowiednimi metodami - w zależności od ich właściwości.</p>
<p xml:id="div-13">Jedną z podstawowych metod obniżenia kosztów gospodarowania odpadami jest ich selektywne zbieranie u źródła, co pozwala na stosowanie odpowiednich metod ich zagospodarowania dla poszczególnych rodzajów odpadów. W związku z tym niezbędne byłoby wydanie przez Ministra Zdrowia rozporządzenia, zgodnie z upoważnieniem zawartym w art. 7 ust. 4 znowelizowanej ustawy o odpadach, które określi sposoby postępowania z odpadami medycznymi, a ponieważ wydziały ochrony środowiska zgłaszały problemy wynikające z braku tego rozporządzenia, to z prośbą o wydanie go zwróciłem się do Ministra Zdrowia pismem z dnia 5 grudnia 2005 r., znak: PEpe-216-1/33/05/ŁD.</p>
<p xml:id="div-14">Ponadto należy w tym miejscu dodać, że jeszcze przed wejściem w życie ostatniej nowelizacji ustawy o odpadach, w stosunku do tego typu odpadów, zgodnie z przepisami ustawy o odpadach oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 30 października 2002 r. w sprawie rodzajów odpadów, które mogą być składowane w sposób nieselektywny (Dz. U. Nr 191, poz. 1595), istniał wymóg składowania ich w sposób selektywny na odrębnych kwaterach.</p>
<p xml:id="div-15">Chciałbym również podkreślić, że nowelizacja ustawy o odpadach miała na celu dopełnienie przeniesienia do prawodawstwa polskiego przepisów wspólnotowych, wynikających z przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/76/WE z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (Dz. Urz. WE L 332 z 28.12.2000, str. 91). Brak spełnienia powyższych zobowiązań groził wszczęciem przez Komisję Europejską postępowania, w trybie art. 226 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, przeciwko Polsce przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości.</p>
<p xml:id="div-16">Biorąc pod uwagę powyższe, na obecnym etapie nie widzę potrzeby dokonywania kolejnych zmian ustawy o odpadach, gdyż doprowadziłoby to w konsekwencji do braku poszanowania prawa.</p>
<p xml:id="div-17">Jednocześnie chciałbym poinformować, że w moich kompetencjach nie leży ocena pracy sejmowej Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz pracy posłów.</p>
<p xml:id="div-18">Z wyrazami szacunku</p>
<p xml:id="div-19">Sekretarz stanu</p>
<p xml:id="div-20">Andrzej Mizgajski</p>
<p xml:id="div-21">Warszawa, dnia 9 grudnia 2005 r.</p>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>