text_structure.xml
33.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#RyszardKalisz">Otwieram posiedzenie Komisji Ustawodawczej. Witam przybyłych posłów i pragnę zwrócić uwagę, że przy wejściu na posiedzenie otrzymaliście państwo materiały dotyczące wyniku prac podkomisji na temat projektu ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta. Proszę, abyście państwo zapoznali się z tym materiałem, bowiem w najbliższym czasie, na posiedzeniu Komisji, będziemy na ten temat dyskutować. Ustawa ta wzbudza wiele kontrowersji, bowiem chodzi o szereg bardzo istotnych spraw, które trzeba dokładnie przedyskutować, zanim podjęte zostaną ostateczne decyzje. Tematem dzisiejszego posiedzenia jest przyjęcie opinii w sprawach przed Trybunałem Konstytucyjnym. Oprócz wymienionych w zawiadomieniu trzech spraw rozpatrywanych przez podkomisję do spraw Trybunału Konstytucyjnego chciałbym zaproponować zaopiniowanie również dwóch spraw o sygn. akt: K 46/01 i K/39/01, które nie były przedmiotem dyskusji w podkomisji, ale są przygotowane przez posła Tomasza Markowskiego. Jeśli przewodnicząca podkomisji wyrazi zgodę, rozpatrzymy je także, bo jak wiemy spraw tych jest jeszcze sporo, a chcemy uporać się z zaległościami, jakie pozostały po poprzedniej kadencji. Jeśli chodzi o pracę naszej Komisji, wszystko idzie swoim trybem. Podkomisje i zespoły tematyczne pracują sprawnie, choć często mamy do czynienia ze sprawami bardzo trudnymi. Przystępujemy zatem do wysłuchania sprawozdawców poszczególnych spraw, jakie stanąć mają w najbliższych dniach przed Trybunałem Konstytucyjnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#AgnieszkaPasternak">Sprawa, z którą się zapoznawałam, jest dość klarowna, a dotyczy skargi konstytucyjnej radnego Marka Chwalewskiego, wobec którego sąd w prawomocnym wyroku orzekł przestępstwo z winy umyślnej z art. 263 par. 2 Kodeksu karnego i art. 212 par.1 Kodeksu karnego. Są to przestępstwa dotyczące nielegalnego posiadania broni i amunicji, a także pomówienia. Rada Gminy, po prawomocnym orzeczeniu sądu podjęła uchwałę o wygaśnięciu mandatu tego radnego, na co pozwalał przepis art. 190 ust. 1 pkt 4 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików wojewódzkich. Radny Marek Chwalewski zakwestionował ten przepis i uważa, że jest on niezgodny z art. 60 oraz 62 ust. 2 Konstytucji RP. Skarżący stwierdza, że naruszone zostało jego prawo wynikające z tych artykułów, bowiem prawo wyborcze nie może być ustawowo ograniczone w stopniu szerszym niż to wynika z przywołanych przepisów Konstytucji RP.Art. 190 ust.1 pkt 4 Ordynacji mówi, że mandat wygasa, niezależnie od innych przesłanek, także w sytuacji prawomocnego wyroku sądu orzeczonego za przestępstwo popełnione z winy umyślnej. Podkomisja stanęła na stanowisku, że skarżący nie ma racji i art. 190 ust. 1 pkt 4 Ordynacji nie jest sprzeczny z konstytucją. Podobnie ma się rzecz z Ordynacją do Sejmu i Senatu, bo kiedy np. ktoś złoży niezgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne jego mandat wygasa. Świadczy to, że ustawodawca mógł przyjąć takie właśnie rozwiązanie jakie znajduje się w ordynacji. Stanowisko podkomisji jest więc takie, że art. 190 ust. 1 pkt 4 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików wojewódzkich nie jest niezgodny z art. 60 i art. 62 ust. 1 Konstytucji RP.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#RyszardKalisz">Dziękuję za przedstawienie sprawy. Przystępujemy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem stanowiska przedstawionego przez posłankę Agnieszkę Pasternak a dotyczącego sprawy przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt SK 18/01?Stwierdzam, że Komisja 19 głosami, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się, przyjęła stanowisko w sprawie o sygn. akt SK 18/01.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#AgnieszkaPasternak">Proszę, aby przed Trybunałem Konstytucyjnym stanął w tej sprawie pan poseł Wojciech Szarama i aby on otrzymał pełnomocnictwo Marszałka Sejmu. Ja natomiast będę występowała w sprawie, którą przygotował poseł Wojciech Szarama.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#WojciechSzarama">Panie przewodniczący, współpraca w naszej Komisji tak dobrze się układa, że staramy się, aby każdemu z nas pracowało się jak najlepiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#RyszardKalisz">Zgadzam się oczywiście na taką zamianę i jeśli nie usłyszę sprzeciwu wystąpię do marszałka Marka Borowskiego, aby w sprawie przedstawionej przez posłankę Agnieszkę Pasternak udzielił pełnomocnictwa posłowi Wojciechowi Szaramie do reprezentowania Sejmu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję. Proszę teraz o przedstawienie kolejnych spraw, jakie mają być prezentowane przed Trybunałem Konstytucyjnym. Będą to sprawy przygotowane przez posła Tomasza Markowskiego i rozumiem, że jest zgoda przewodniczącej podkomisji do spraw Trybunału Konstytucyjnego, aby wyjątkowo zostały one przedstawione bezpośrednio na posiedzeniu Komisji, z pominięciem podkomisji. Chodzi tu o naglący czas, a z uwagi na nadchodzące święta Komisja zbierze się dopiero za dwa tygodnie.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#TomaszMarkowski">Pierwsza sprawa, którą państwu przedstawię nosi sygnaturę akt K 46/01 i dotyczy wniosku Rady Miejskiej w Przemyślu o stwierdzenie, że art. 40a, 40d ust. 1 i 2, art. 40e ust. 1 i 4 oraz art. 40f ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, są niezgodne z Konstytucją RP.Na wstępie należy rozważyć dopuszczalność kontroli konstytucyjnej zakwestionowanych przepisów w zakresie określonym we wniosku. Organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą wystąpić z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego jeżeli akt normatywny dotyczy spraw objętych ich zakresem działania. Kwestionowane przez wnioskodawcę przepisy art. 40a ust. 1 i ust. 3 ustawy określają podmioty uprawnione do otrzymywania bonów paliwowych, charakter prawny tych bonów oraz definiują pojęcie ciągnika rolniczego. Przedmiot regulacji zawarty w tych przepisach nie pozostaje w żadnym związku z zakresem działania gminy. Zakwestionowane przez wnioskodawcę przepisy ustawy, również nie pozostają w żadnym związku z zakresem działania gminy, gdyż określają one maksymalną wartość bonów paliwowych należnych płatnikowi za okres półroczny oraz sposób obliczania wartości tych bonów. Biorąc powyższe pod uwagę uznać należy, że Rada Miejska w Przemyślu nie posiada legitymacji do występowania z wnioskiem przed Trybunałem Konstytucyjnym, a więc postępowanie w tym zakresie powinno zostać umorzone. Ustosunkuję się do zaskarżonych przez wnioskodawcę przepisów określonych artykułów ustawy. Otóż przepisy te wprowadziły dopłaty do paliwa rolniczego w formie bonów paliwowych. Wójt lub burmistrz wydaje, podatnikowi podatku rolnego, zaświadczenie stanowiące podstawę wydania mu przez bank spółdzielczy bonów paliwowych. Zaświadczenie to powinno zawierać m.in. potwierdzenie posiadania ciągnika rolniczego skonstruowanego do używania, łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych oraz określenie wartości bonów paliwowych, które mogą być wydane przez bank spółdzielczy podatnikowi podatku rolnego przedstawiającemu zaświadczenie. Na organ wydający zaświadczenia nałożono obowiązek prowadzenia ewidencji wydanych zaświadczeń oraz przesyłania co miesiąc sprawozdania zawierającego te dane do właściwej miejscowo Izby Skarbowej. Zarówno wniosek o wydanie zaświadczenia jak i samo zaświadczenie nie podlegają opłacie skarbowej. Wnioskodawca nie wskazał, które postanowienia konstytucji zostały naruszone. Sformułowano jedynie zarzut, że ustawodawca zlecił organom gminy wykonywanie dodatkowych zadań, nie zapewniając na ten cel środków finansowych. Można jednak stanąć na stanowisku, że wnioskodawca wnosi o stwierdzenie niezgodności tych artykułów z art. 167 ust. 1 i ust. 4 oraz art. 217 Konstytucji RP.W myśl art. 167 ust. 1 Konstytucji RP „Jednostkom samorządu terytorialnego zapewnia się udział w dochodach publicznych odpowiednio do przypadających im zadań”. Zgodnie zaś z art. 167 ust. 4 Konstytucji RP „Zmiany w zakresie zadań i kompetencji jednostek samorządu terytorialnego następują wraz z odpowiednimi zmianami w podziale dochodów publicznych”, a więc zwiększonemu ustawowo zakresowi zadań własnych gminy powinno towarzyszyć odpowiednie zwiększenie jej dochodów. Wydawanie przez gminę, jako jednostkę samorządu terytorialnego zaświadczeń stanowiących podstawę uzyskania bonów paliwowych należy do kategorii zadań publicznych służących zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej a jako takie, jest jej zadaniem własnym. Należy wziąć jednak pod uwagę, że przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nakładają na gminę m.in. obowiązek wydawania zaświadczeń. Mówi o tym art. 218 kpa, który nakłada na organ obowiązek wydania takiego zaświadczenia jeśli chodzi o potwierdzenie faktów, albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Gmina zaś jest w posiadaniu wszelkich danych niezbędnych do wydania zaświadczenia. Można więc twierdzić, że zgodnie z ogólną regułą wynikającą z przepisów kpa wydawanie zaświadczeń jest zadaniem własnym gminy, którego nie można uznać za nowe, w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Nie zachodzi więc konieczność zapewnienia gminie dodatkowych środków finansowych na jego realizację. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym „zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy”.Podejmując decyzję ustawodawca był konsekwentny, gdyż biorąc pod uwagę trudną sytuację materialną części rolników, zwolnił ich z obowiązku uiszczania opłaty skarbowej z tytułu składanych wniosków i wydawanych zaświadczeń. Działanie takie jest zgodne z art. 217 Konstytucji RP ponieważ zwolnienie z obowiązku uiszczania opłaty skarbowej uregulowane zostało w samej ustawie. Aktualne jest też orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego K 8/95, w którym czytamy, że „eliminacji określonych źródeł dochodów własnych gmin nie można jednak mylić z ich modyfikacjami, nawet gdy rezultat danej modyfikacji jest niekorzystny dla finansów gminy”. Zarzut nałożenia nowych obowiązków bez zapewnienia odpowiednich środków na ich realizację wydaje się tym bardziej nieuprawniony, gdyż dochodami gminy są m.in. w całości wpływy z podatku rolnego, a to właśnie podatnicy tego podatku są beneficjantami systemu bonów paliwowych. Przy ocenie konstytucyjności zaskarżonych przepisów należy też wziąć pod uwagę stan faktyczny realizacji systemu bonów na paliwo rolnicze. Realizacja tego programu przebiega bez zakłóceń, a okres obowiązywania nowych regulacji jest wystarczająco długi, by zdążyły się ujawnić problemy związane z realizację ich postanowień. Uwzględniając powyższe należy uznać, że kwestionowane przepisy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym są zgodne z art. 167 ust. 1 i ust. 4 Konstytucji RP, zaś kolejne kwestionowane przepisy nie są niezgodne z tym artykułem.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#RyszardKalisz">Czy są pytania do posła sprawozdawcy? Skoro nie ma, przystępujemy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem opinii przedstawionej przez posła Tomasza Markowskiego w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 46/01? Kto jest przeciwny? Kto wstrzymał się od głosu? Stwierdzam, że Komisja 18 głosami, przy braku głosów przeciwnych i 1 wstrzymującym się przyjęła stanowisko w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 46/01. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, prezydium Komisji wystąpi do Marszałka Sejmu, aby w tej sprawie upełnomocnił posła Tomasza Markowskiego do reprezentowania Sejmu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję. Proszę o przedstawienie kolejnej sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#TomaszMarkowski">Ta sprawa o sygn. akt K 39/01 dotyczy wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 7 listopada 2001 r. o stwierdzenie niezgodności art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o cudzoziemcach z art. 2 i art. 32, w związku z art. 2, Konstytucji RP.Niezgodność art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o cudzoziemcach wnioskodawca upatruje w zakresie, w jakim przepis ten różnicuje czas przebywania cudzoziemców na terytorium Polski uprawniający do ubiegania się o zezwolenie na osiedlenie, co naruszałoby art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji RP. Artykuł ten określa nowe, mniej korzystne w stosunku do ustawy przed nowelizacją dokonaną 11 kwietnia 2001 r., warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia na osiedlenie się, bez ustanowienia w tym zakresie warunków przejściowych, co pozostawałoby w sprzeczności z konstytucyjną zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP.Uzasadniając swój wniosek Rzecznik Praw Obywatelskich podniósł, że po wejściu w życie ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. cudzoziemski współmałżonek obywatela polskiego, aby otrzymać zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Polski, musi bezpośrednio przed złożeniem wniosku, przebywać nieprzerwanie na terytorium naszego kraju co najmniej 5 lat na podstawie wiz lub zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Jednocześnie zaś cudzoziemcy, współmałżonkowie przebywających w Polsce cudzoziemców, mogą otrzymać zezwolenie na osiedlenie się jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywają na terenie Polski na podstawie zezwolenia na czas oznaczony, przez okres 3 lat. Zdaniem wnioskodawcy, w konsekwencji tego zapisu, rodzina składająca się z dwojga cudzoziemców stabilizuje swoją sytuację życiową w Polsce po 3 latach, a małżeństwo cudzoziemca i obywatela polskiego, po 5 latach. W ocenie rzecznika taki stan prawny ma charakter dyskryminacyjny i narusza zasadę równości wyrażoną w art. 32 Konstytucji RP poprzez to, że w różny sposób traktuje podmioty znajdujące się w obrębie określonej kategorii charakteryzującej się daną cechą istotną. Wnioskodawca przedstawił również zarzut naruszenia konstytucyjnego zakazu zachowania odpowiedniego vacatio legis poprzez postępowanie administracyjne wszczęte przed dniem wejścia w życie nowej ustawy, nie zakończone tego dnia decyzją ostateczną. Dlatego, zdaniem rzecznika, ci cudzoziemcy, którzy w dniu wejścia w życie nowelizowanej ustawy, spełniali już warunek 3-letniego pobytu w Polsce, by wystąpić z wnioskiem o udzielenie im zgody na osiedlenie, lecz nie mogli, z przyczyn od nich niezależnych, dostarczyć wymaganych dokumentów, muszą udowodnić swój nieprzerwany pobyt w naszym kraju już nie 3-letni, ale 5-letni. Ponadto wyjazd z Polski przed wejściem w życie nowelizowanej ustawy, w celach edukacyjnych czy losowych na okres powyżej 2 miesięcy sprawił, że ich pobyt stracił charakter nieprzerwany i czas pobytu uprawniający do ubiegania się o zezwolenie na osiedlenie, liczy się od nowa. Stwierdzamy, że wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich jest zasadny. Art. 32 Konstytucji RP adresowany jest nie tylko do obywateli Polski, ale również do cudzoziemców, którzy mają też konstytucyjnie zagwarantowane prawo do równego traktowania. Wszystkie podmioty charakteryzujące się w równym stopniu daną cechą istotną powinny być traktowane równo. Przystępując do oceny zgodności art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o cudzoziemcach z zasadą równości i sprawiedliwości należy rozważyć, czy postanowienia kwestionowanego przepisu prowadzą, lub mogą prowadzić, do zróżnicowania podmiotów mających istotne cechy wspólne. Adresatami tego artykułu są cudzoziemcy, którzy chcą zamieszkać w Polsce wraz z rodziną. Różnią się między sobą tylko tym, że tworzą związki małżeńskie, w których obydwoje małżonkowie są cudzoziemcami, lub tylko jeden z małżonków jest cudzoziemcem. W klasie podmiotów „cudzoziemcy uprawnieni do uzyskania zgody na osiedlenie się” wyodrębniono dwie kategorie podmiotów, z których jednym przyznano prawo do połączenia się z rodziną po trzech latach, a innym po pięciu. Zróżnicowanie to nie znajduje racjonalnego uzasadnienia. Nie znajduje też ono uzasadnienia w zasadzie sprawiedliwości społecznej i nie pozostaje w zgodzie z innymi normami i zasadami konstytucyjnymi, co powoduje, że w systemie prawnym dochodzi do wyodrębnienia „lepszych” i „gorszych”. Odnośnie drugiego zarzutu - naruszenia konstytucyjnego nakazu zachowania odpowiedniego vacatio legis - należy zauważyć, że nakaz ten stanowi jedną z norm składających się na treść demokratycznego państwa prawnego. Jednostka musi dysponować wystarczającym czasem, aby zapoznać się z treścią nowych regulacji i podjąć działania, które umożliwią przystosowanie się do nich. W tym wypadku nie pozostawiono adresatom takiego czasu. Osobiście podzielam zarzuty niekonstytucyjności w stosunku do art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy o cudzoziemcach.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#RyszardKalisz">Czy są pytania do sprawozdawcy? Skoro nie ma, przystępujemy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem stanowiska przedstawionym przez posła Tomasza Markowskiego w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 39/01?Stwierdzam, że Komisja 17 głosami, przy braku głosów przeciwnych i 1 wstrzymującym się, przyjęła stanowisko wobec sprawy o sygn. akt K 39/01. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że prezydium Komisji wystąpi do Marszałka Sejmu o przyznanie posłowi Tomaszowi Markowskiemu pełnomocnictwa do reprezentowania w tej sprawie Sejmu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sprzeciwu nie słyszę, dziękuję. Przystępujemy do wysłuchania opinii w kolejnej sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#MagdalenaBanaś">Sprawa, którą chcę przedstawić nosi sygnaturę akt K 21/01 i jest to wniosek Rady Gminy w Chełmie Śląskim dotyczący ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz o szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych. Rada tej gminy podjęła uchwałę o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o stwierdzenie niekonstytucyjności przepisów zawartych w trzech oddzielnych zarzutach, które dotyczą m.in. pobierania dochodów własnych ze źródeł określonych ustawowo, co stanowi o uczestnictwie w sprawowaniu władzy oraz wykonywaniem tej władzy. Zarzut dotyczy ograniczenia tej właśnie władzy, a co za tym idzie dotyka najważniejszych atrybutów samodzielności gminy, zwłaszcza zaś określonych i gwarantowanych konstytucyjnie przywilejów, takich jak: osobowość prawna, korzystanie z praw własności i sądowej ochrony samodzielności. Drugi zarzut podnosi, że organy gminy pozbawione są całkowicie wpływu na proces gromadzenia części dochodów własnych, zwłaszcza z tytułu opłaty eksploatacyjnej i w pełni samodzielnego projektowania, uchwalania i wykonywania budżetu gminy. Trzeci zarzut dotyczy natomiast wszystkich przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r., które z powodu zawiłości uniemożliwiają zrozumienie wprowadzonej tą ustawą regulacji. Aby móc omówić te przepisy i stwierdzić dlaczego wnioskodawcy występują do Trybunału Konstytucyjnego należałoby wyjść od zarzutu trzeciego, czyli rozpocząć od badania zgodności zaskarżonych przepisów, z zasadami przyzwoitej legislacji. Zasady te wymagają m.in. takiego sformułowania przepisów aby były one poprawne, precyzyjne i jasne. Standard ten wymagany jest zwłaszcza gdy chodzi o ochronę praw i wolności. Z tak ujętej zasady określoności wynika, że każdy przepis prawny powinien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego. Rada Gminy w Chełmie Śląskim domaga się kontroli wszystkich objętych wnioskiem przepisów co do zgodności z przedstawionymi zasadami, natomiast zarzuty formułuje tylko w stosunku do niektórych z nich. Skarży także przepis art. 7 ust. 2 i 2a, art. 7 ust. 6 i art. 8 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz o szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych. Rada gminy uważa, że te przepisy są niezgodne z art. 16, art. 165, art. 166, art. 167 ust. 3 i art. 168 Konstytucji RP oraz że są one wszystkie także niezgodne z art. 2 Konstytucji RP i regułami przyzwoitej legislacji. Jest to sprawa dość złożona, a wniosek złożony przez naszego legislatora jest niekompletny i należy go uzupełnić, stąd też ja posiłkuję się też stanowiskiem Prokuratora Generalnego w tej sprawie. Ustawa, o której mowa we wniosku jest bardzo obszerna, a ja dopiero dziś dostałam orzecznictwo dotyczące tego stanowiska. Podkomisja, po zapoznaniu się zarówno ze stanowiskiem legislatorów sejmowych jak i Prokuratora Generalnego, stoi na stanowisku, że zakwestionowane przepisy nie są niezgodne z konstytucją.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#RyszardKalisz">Czy są pytania do pani posłanki dotyczące omawianej przez nią sprawy?</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#AdamMarkiewicz">Ja nie mam pytania, ale muszę powiedzieć, że nie wiem o co w tej sprawie chodzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#RyszardKalisz">Sprawa rzeczywiście nie jest prosta i aby dokładnie zrozumieć o co chodzi trzeba chyba mieszkać na Śląsku i wiedzieć jak tam układają się uwarunkowania prawne całego przemysłu górniczego. Mówiąc w skrócie chodzi tu o preferencje dla tzw. gmin górniczych związanych z przekształcaniem kopalni w przedsiębiorstwa wchodzące w większe struktury gospodarcze. Posłanka Magdalena Banaś twierdzi, że zarzut, który w podtekście ma chęć pozyskania pieniędzy z budżetu państwa dla tej gminy, jest zarzutem nieuzasadnionym, zaś przepisy przywoływanych uchwał są zgodne z Konstytucją RP. A więc chodzi tu o pieniądze, które gmina chce otrzymać, ale nie może, bo przeszkadzają w tym przepisy cytowanej ustawy. Czy są jeszcze jakieś wątpliwości lub pytania?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#AdamMarkiewicz">Ja bym prosił jednak, aby chociaż jeden z tych przepisów przytoczyć, bo nadal nie wiem, co jest sprzeczne, a co nie jest sprzeczne z konstytucją.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#MagdalenaBanaś">Przepisów kwestionowanych przez Radę Gminy w Chełmie Śląskim jest 12 przy czym wnioskodawcy podają, że niektóre z nich są niezgodne z jednym, inne z dwoma lub trzema przepisami konstytucji. Jako przykład podam zakwestionowany artykuł dotyczący wszczęcia postępowania oddłużeniowego. Jest to art. 7 ust. 2 i ust. 2a cytowanej ustawy. W trybie postępowania oddłużeniowego prowadzona jest restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych i w myśl tego artykułu postępowanie to wszczyna się na wniosek przedsiębiorstwa górniczego, który jest złożony wierzycielowi. Oznacza to, że wszczęcie postępowania oddłużeniowego następuje na wniosek przedsiębiorstwa, czyli podmiotu, któremu przysługuje uprawnienie do korzystania z zasad restrukturyzacji finansowej, a tym samym prawo do zainicjowania tego postępowania. Zarzut rady gminy polega na tym, że ustawa pomija podstawy prawne do uruchomienia restrukturyzacji finansowej. To jest zapisane, tylko ktoś go nie umiał dokładnie przeczytać, a więc kwestionuje cały przepis. Takich zapisów jest 11 przy czym twierdzi się, że są one niezgodne z art. 16 ust. 2 Konstytucji RP mówiącym o prawie do uczestnictwa w sprawowaniu władzy publicznej. W uzasadnieniu jest bardzo dobrze uargumentowane, że gmina uczestniczy w tym prawie. Ja jednak obalam artykuł, który jest przytoczony jako niezgodny z konstytucją i twierdzę, że jest on zgodny z konstytucją.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#RyszardKalisz">Rozumiem, że poseł Adam Markiewicz jest usatysfakcjonowany. Czy są inne jeszcze pytania? Skoro nie ma przystępujemy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem stanowiska przedstawionego przez posłankę Magdalenę Banaś w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 21/01?Stwierdzam, że Komisja 14 głosami, przy 1 głosie przeciwnym i 1 wstrzymującym się, przyjęła stanowisko w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 21/01. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu wystąpimy do Marszałka Sejmu o upełnomocnienie posłanki Magdaleny Banaś do reprezentowania Sejmu w tej sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję. Przystępujemy do omówienia kolejnej sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#WojciechSzarama">Sprawa, którą państwu przedstawię dotyczy wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 17 sierpnia 2000 r., o sygn. akt K 26/00, w którym zwraca się do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z konstytucją 18 ustaw mówiących o zakazie członkostwa w partiach politycznych i prowadzeniu działalności politycznej m.in. przez: żołnierzy, policjantów, strażaków, prokuratorów, pracowników Urzędu Ochrony Państwa, pracowników Służby Cywilnej, niektórych pracowników Najwyższej Izby Kontroli, Instytutu Pamięci Narodowej, itd. Rzecznik Praw Obywatelskich wnosi o stwierdzenie, że te zapisy są sprzeczne z zapisami Konstytucji RP gwarantującymi wszystkim obywatelom wolność zrzeszania się i przynależności do najróżniejszych partii politycznych, których działalność zgodna jest z konstytucją. Oprócz tego Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o stwierdzenie, że jeden z przepisów ustawy o radiofonii i telewizji sprzeczny jest z konstytucją. Chodzi tu o zapis mówiący, że członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na czas sprawowania funkcji w tej radzie musi zawiesić swoją działalność i członkostwo w partii politycznej. Sprawa jest niezmiernie trudna, trwa już bardzo długo. Zajmowała tu swoje stanowisko Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka w poprzedniej kadencji Sejmu uznając, że wszystkie kwestionowane przepisy są zgodne z konstytucją. Ponieważ jest ono wyrażone dosłownie w jednym zdaniu, poprosiłem o stenogram z posiedzenia Komisji, podczas którego było uzgadniane stanowisko w tej sprawie. Sprawozdawcą był poseł Wit Majewski, a dyskusji praktycznie nie było. Jego zdanie o zgodności tych przepisów z konstytucją zostało przez członków Komisji podzielone. Prokurator Generalny, w stanowisku przesłanym do Trybunału Konstytucyjnego również stwierdza, że przepisy te zgodne są z konstytucją, z wyjątkiem przepisu o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, który jest niezgodny z konstytucją. Ja również podzielam to stanowisko i uważam, że przepis dotyczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji jest niezgodny z konstytucją i to wynika wprost. Tak samo zresztą mówią legislatorzy z Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu. Art. 214 ust. 2 Konstytucji RP mówi wyraźnie, że: „Członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością pełnionej funkcji”. A więc zapis mówiący o tym, że członek Krajowej Rady zawiesza swoją działalność w partii politycznej na okres pełnienia funkcji w Radzie jest z pewnością niezgodny z konstytucją, i to niezgodny wprost. Nie trzeba tu dokonywać żadnych szczegółowych interpretacji. Rzecznik Praw Obywatelskich powołując się m.in. na te zapisy konstytucji mówi, że ustawodawca wskazał tam, na przykładzie członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, kto nie może należeć do partii politycznych. Gdyby ustawodawca chciał wskazać, że do partii nie mogą należeć także żołnierze, strażacy itp., to również by o tym powiedział. Ale nic takiego się nie stało. Biuro Legislacyjne Kancelarii Sejmu oraz Prokurator Generalny nie zgadzają się z tym stanowiskiem, uznając, że przyjęcie takich rozwiązań w konstytucji jest niemożliwe. W art. 31 ust. 3 Konstytucji RP jest zapis, który wprowadza pewne ograniczenia w korzystaniu z konstytucyjnej wolności i praw stwierdzając, że „(...) mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób”. Jest tu poważny dylemat nie tylko prawny, ale również moralny i funkcjonalny, bo te wszystkie ustawy są stosunkowo świeżej daty i przyjmowane były przy różnej większości głosów i przy różnych rządach.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#WojciechSzarama">Musimy więc odpowiedzieć sobie na pytanie, czy te ograniczenia, które cytowałem na początku, dotyczą tej właśnie sytuacji, o jakiej mówi konstytucja?Osobiście rozważałem ten problem pod wieloma kątami widzenia i jestem za tym, aby uznać, że przepisy te są zgodne z Konstytucją RP.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#RyszardKalisz">Pozwolę sobie powiedzieć w tym miejscu, że poseł Wojciech Szarama przedstawił nam bardzo wnikliwą i wyczerpującą analizę przedkładanej sprawy, i że ma oczywiście rację. Zarzut Rzecznika Praw Obywatelskich, iż tylko enumeratywne wskazanie w Konstytucji RP zakazu przynależności do partii politycznych jest wyznacznikiem prawidłowości normy zakazującej takiej działalności politycznej, nie znajduje uzasadnienia. Wynika to z prostego powodu, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jest organem konstytucyjnym i podstawa jej funkcjonowania znajduje się w Konstytucji RP. Tym samym więc członkowie tej rady źródło swego funkcjonowania mają właśnie w konstytucji. Podstawą działania strażaków, policjantów, prokuratorów czy żołnierzy są ustawy, a nie konstytucja, która mówi tylko o określonych ministrach nadzorujących ich działalność. W ramach ustawy o działach administracji rządowej to prezes Rady Ministrów przeznacza dla określonego ministra konkretny dział, jak choćby straż pożarną i strażaków. Dlatego też w konstytucji nie mogło być nawet napisane, że strażacy nie mogą należeć do partii politycznych. Dotyczy to również pozostałych zawodów i służb wymienionych we wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich. Co do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, sprawa jest ewidentna, bo skoro jest zakaz przynależności, to nie może być zawieszenia działalności. Tu zgadzam się z posłem Wojciechem Szaramą, że ten przepis w ustawie o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji jest niezgodny z konstytucją. Pozostałe przepisy są natomiast zgodne. Czy są jeszcze pytania lub uwagi dotyczące tej sprawy? Skoro nie ma, przystępujemy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem stanowiska przedstawionego przez posła Wojciecha Szaramę w sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 26/00?Stwierdzam, że Komisja 16 głosami, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się, przyjęła stanowisko w sprawie o sygn. akt K 26/00.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#WojciechSzarama">Panie przewodniczący proszę o poddanie pod rozwagę Komisji, aby wystąpienie w tej sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym powierzyć posłance Agnieszce Pasternak. Pani posłanka doskonale zna to stanowisko bowiem pracowała nad nim w podkomisji. Zamiana jaką proponujemy wynika z chęci ułatwienia nam pracy i dlatego proszę o jej uwzględnienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#RyszardKalisz">Osobiście zgadzam się, a jeżeli nie usłyszę sprzeciwu uznam, że prezydium Komisji wystąpi do Marszałka Sejmu o udzielenie posłance Agnieszce Pasternak pełnomocnictwa do prezentowania Sejmu przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie o sygn. akt K 26/00. Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję. W ten sposób zakończyliśmy omawianie spraw przewidzianych w porządku dziennym posiedzenia. Czy są jakieś sprawy różne? Nie słyszę. Dziękuję wszystkim za udział i zamykam posiedzenie życząc wszystkim Wesołych Świąt.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>