text_structure.xml 49.6 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#RobertSmoleń">Otwieram posiedzenie Komisji do Spraw Unii Europejskiej. Witam sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Józefa Pilarczyka, podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury Wojciecha Hałkę oraz państwa posłów. Porządek obrad otrzymaliście państwo w zawiadomieniu. Czy są uwagi do tego porządku? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła propozycję prezydium w tej sprawie. W związku z tym przystępujemy do realizacji porządku obrad. Zgodnie ze zwyczajem zaczynam od przedostatniego, tj. III punktu - Informacja o projektach aktów prawnych UE i odnoszących się do nich stanowisk rządu, w stosunku do których prezydium, zgodnie z jednomyślną opinią posłów koreferentów, wnosi o niezgłaszanie uwag (COM/2004/790, 822, 829, 857 końcowy). Proszę o uwagi do projektów wymienionych w następujących punktach:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#RobertSmoleń">1. Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie mają przyjąć Wspólnoty i ich Państwa Członkowskie w Radzie Stowarzyszenia ustanowionej przez Układ śródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie miedzy Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia zalecenia w sprawie realizacji planu działania UE - Izrael (COM/2004/790 końcowy) i odnoszące się do niego stanowisko rządu - posłowie koreferenci Marek Widuch, Andrzej Markowiak;</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#RobertSmoleń">2. Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego i zawieszającego stosowanie rozporządzenia (WE) nr 2193/2003 ustanawiającego dodatkowe cła przywozowe na niektóre produkty pochodzące ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (COM/2004/822 końcowy) i odnoszące się do niego stanowisko rządu - posłowie koreferenci Jacek Kowalik i Józef Cepil;</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#RobertSmoleń">3. Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania oraz tymczasowego stosowania umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Chile, dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych; - wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Chile, dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych (COM/2004/829 końcowy) i odnoszące się do niego stanowisko rządu - posłowie koreferenci - Cezary Stryjak i Andrzej Markowiak;</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#RobertSmoleń">4. Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania dwustronnego porozumienia między Wspólnotą Europejską i Ukrainą w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi (COM/2004/857 końcowy) i odnoszące się do niego stanowiska rządu - posłowie koreferenci - Stanisława Prządka i Renata Rochnowska.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#RobertSmoleń">Czy jest sprzeciw wobec uznania, że Komisja postanawia nie wnosić uwag do tych projektów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#AndrzejMarkowiak">Sprzeciwu oczywiście nie wnoszę, natomiast chciałbym zaproponować do rozważenia pewną kwestię. Otóż, wśród projektów wymienionych przez pana przewodniczącego jest projekt stanowiska w sprawie przyjęcia planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, w tym wypadku w stosunku do planu działania Unia Europejska - Izrael. Jest to pierwsze, jakby otwierające przedsięwzięcie dotyczące bilateralnych stosunków UE z Izraelem, ale w kolejności są też innego tego typu plany działania czy propozycje, które będą przyjmowane decyzjami Rady. Nie wnosiłem uwag do samej treści, do meritum, ponieważ trudno tam było cokolwiek podważyć, ale trzeba z drugiej strony zaznaczyć, że te decyzje czy plany działania w ramach polityki sąsiedztwa dotyczą wielu kwestii, w tym politycznych, społecznych, związanych ze służbą zdrowia, walką z narkotykami itd. Z racji tego, że w następnej kolejności będzie podobny plan działania dotyczący UE i Autonomii Palestyńskiej, potem UE i Maroka, chciałem zaproponować, żeby na jednym z kolejnych posiedzeń minister Jan Truszczyński, który był wyznaczony do występowania w imieniu rządu w tej sprawie, zechciał nas generalnie wprowadzić w problematykę planów działania, które w ramach polityki sąsiedztwa będą przyjmowane, bo na to byłoby warto popatrzeć całościowo. To jest duże zagadnienie, obejmujące wiele dziedzin i dobrze by było, żebyśmy byli zorientowani, nie podważając oczywiście ani treści konkretnych, poszczególnych projektów decyzji, ani tym bardziej stanowiska rządu, bo tutaj trudno z tym polemizować. Taką tylko sugestię mam co do tej kwestii. Co do drugiej sprawy dotyczącej podpisania i tymczasowego stosowania umowy między Wspólnotą Europejską i Republiką Chile, to chciałbym prosić o przedstawienie lepszego tłumaczenia. Wiem, że to nie jest nasza wina, bo akurat tłumaczenie prawdopodobnie pochodzi z Brukseli, ale jest wyjątkowo złe. Trudno wnosić uwagi do tego tekstu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#RobertSmoleń">Przyjmuję te dwie uwagi. W pierwszej sprawie chcę powiedzieć, że w planie pracy mamy zapisane posiedzenie, w trakcie którego omówilibyśmy w ogóle stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej. Na to posiedzenie zaprosiłem ministra Adama Rotfelda. Przede wszystkim myśleliśmy o Ukrainie i o polityce bliskiego sąsiedztwa, ale myślę, że na tym posiedzeniu możemy omówić też wszystkie inne plany działania, o których wspomniał poseł Andrzej Markowiak. W drugiej sprawie proszę ministra Wojciecha Hałkę o zwrócenie uwagi na to tłumaczenie. Rozumiem, że te dwie sprawy podniesione przez posła Andrzeja Markowiaka nie są sprzeciwem wobec uznania, że Komisja postanawia nie wnosić uwag do czterech projektów. Z taką konkluzją zamykam punkt III. Przystępujemy do rozpatrzenia punktu I zaopiniowanie części projektów aktów prawnych wchodzących w skład Nowej Perspektywy Finansowej, skierowanych do stałej podkomisji ds. Nowej Perspektywy Finansowej (COM/2004/478, COM/2004/489, COM/2004/490, COM/2004/497). Przypomnę, że rozpatrywaliśmy wstępnie te projekty. Uznaliśmy, że wrócimy do nich wtedy, kiedy będą już oficjalne tłumaczenia tych dokumentów na język polski. Wówczas prosiliśmy podkomisję o ponowne, szczegółowe przeanalizowanie polskich tekstów. Część projektów została przetłumaczona na język polski i podkomisja je przeanalizowała. W związku z tym proszę przewodniczącego podkomisji, posła Aleksandra Czuża o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#AleksanderCzuż">Podkomisja na dwóch posiedzeniach rozpatrywała problemy przedłożone dzisiaj na posiedzenie Komisji. W związku z tym proponuję, abyśmy w pierwszej kolejności rozważyli cały blok rolny, dotyczący Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Europejskiego Funduszu Gwarancji Rolnej i Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Funduszu Marco Polo II. Po szczegółowej analizie podkomisja postanowiła przedłożyć Komisji pozytywną opinię w sprawie aktów prawnych z zakresu rozpatrywanych problemów rolnych, jak również programu Marco Polo II. Podkreślam, że przedłożone przez rząd stanowisko w tych trzech dokumentach dotyczących rolnictwa, jak również w zakresie infrastruktury w sposób prawidłowy zabezpiecza interesy Polski. Chciałem jednak z upoważnienia podkomisji zaproponować, aby w opinii Komisji znalazły się następujące uwagi, które przytoczę. Rząd polski powinien opowiadać się za utrzymaniem średniorocznego pułapu transferów na rzecz poszczególnych państw beneficjentów w ramach polityki spójności w wysokości ekwiwalentu 4% ich produktu krajowego brutto, bez zmiany sposobu liczenia tej wielkości. Komisja Europejska zakłada zmianę sposobu liczenia tej wielkości, uwzględniając nie tylko nową politykę spójności, ale przesunięte do Wspólnej Polityki Rolnej działania dotyczące rolnictwa i obszarów wiejskich oraz działania z zakresu rybołówstwa. Dla Polski oznacza to, że średnioroczne transfery z Unii Europejskiej w ramach nowej polityki spójności będą wynosiły około 3,55% PKB, a pozostałe około 0,45% PKB związane będzie z rozwojem obszarów wiejskich i rolnictwa oraz polityką dotyczącą rybołówstwa. W poprzedniej opinii z dnia 17 grudnia Komisja również podkreśliła fakt utrzymania wysokiego pułapu budżetu unijnego, a więc tych 4% PKB, przy zachowaniu pewnej zasady elastyczności. Proponujemy jeszcze raz powtórzenie tej sprawy. Następna niezmiernie istotna sprawa dotyczy poziomu współfinansowania. Chciałbym poinformować, że podkomisja długo dyskutowała na ten temat i jest zdania, żeby stanowisko rządu w tej kwestii było bardzo wyraźnie zaakcentowane. W latach 2004–2006 wymagany poziom współfinansowania z publicznych środków krajowych działań uruchomionych w ramach programu operacyjnego dotyczącego rolnictwa i obszarów wiejskich wynosił generalnie 20% i był obniżony w stosunku do innych programów operacyjnych. Komisja Europejska proponuje, aby w latach 2007–2013 w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich faktycznie podwyższyć poziom współfinansowania w przypadku osi priorytetowych 1 i 3, przeniesionych z polityki spójności do 25%, a więc o 5%. Wydaje się, że jest to rozwiązanie nie tylko niekorzystne dla Polski, ale także wątpliwe merytorycznie. Stąd proponujemy, aby Komisja zechciała zwrócić się z taką opinią do rządu, aby w przypadku osi priorytetowej 1 i 3 współfinansowanie wynosiło 20%. Jeśli zaś chodzi o oś priorytetową 2, tj. zarządzanie zasobami gruntów, a więc program Natura 2000, obszary ptasie, tereny podgórskie itd., to proponujemy obniżyć współfinansowanie do 15%, dlatego że rolnicy, niestety, w pewnych przypadkach będą musieli ograniczyć określoną produkcję rolną. W związku z tym należałaby się im rekompensata z tego tytułu. Odnośnie do projektu aktu prawnego dotyczącego Europejskiego Funduszu Rybackiego chciałbym podkreślić bardzo mocne merytoryczne stanowisko Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które było przedłożone zespołom roboczym, zawierające nie tylko ogólne stwierdzenia, ale i również propozycje konkretnych sformułowań poszczególnych artykułów projektu rozporządzenia UE.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#AleksanderCzuż">Pakiet ten odnosi się do bardzo istotnych problemów naszego rybołówstwa, m. in. do sprawy niedocenianej, a więc rybołówstwa śródlądowego. Mimo że jest to zawarte w stanowisku rządu, to pragnę, aby Komisja mogła jeszcze wesprzeć działania rządu zgodnie z proponowanym zapisem. Dodatkowo chcę powiedzieć, że to nie jest tylko sprawa stanowiska rządu, ale również Komisji. Ponadto chodzi mi o zarekomendowanie pozytywnej opinii w dwóch zasadniczych sprawach. Rozporządzenie powinno umożliwiać wycofanie statków rybackich poprzez zmianę przeznaczenia ich na inne cele dochodowe. Mówi się w tym rozporządzeniu, że statki będą przeznaczone tylko na złom. Jest jedno odstępstwo. Niedawno, po katastrofie w Azji, okazało się, że można przekazać te statki nieodpłatnie. Zdaniem podkomisji jest celowe, aby wesprzeć rząd w tych działaniach, które mówią, że można by było przystosować te statki do innej działalności gospodarczej np. do celów turystycznych, do transportu osobowego czy też towarowego na rzekach itd. W naszej sytuacji gospodarczej warto, żeby te statki jeszcze służyły do podjęcia innej działalności zarobkowej. Druga sprawa, którą proponujemy mocno zaakcentować. W rozporządzeniu powinna zostać również zawarta regulacja dotycząca przyznania pomocy finansowej na budowę nowych oraz modernizację starych statków rybackich, obejmującą również wymianę silników. Jest to w stanowisku rządu. Dla naszej floty rybackiej jest to niezmiernie istotna sprawa i dlatego też proponujemy dodatkowe wsparcie tego stanowiska. Podkomisja popiera stanowisko rządu dotyczące możliwości przyznawania wsparcia nie tylko dla mikro i małych firm przetwórstwa rybnego, ale również dla średnich przedsiębiorstw. Jest to szczególnie ważne ze względu na konieczność wspierania rozwoju polskiego przetwórstwa rybnego. Taka sama pozytywna opinia zawarta byłaby w zakresie przetwórstwa artykułów rolnych i marketingu. Tam również są wymienione małe i mikrofirmy, a nie uwzględnia się firm średnich, co z punktu widzenia gospodarczego dla Polski byłoby niekorzystne. W związku z tym, dopóki - jak się popularnie mówi - piłka jest w grze, należy jeszcze wykorzystać wszystkie inne działania. I pozostaje jeszcze znana sprawa VAT, która powtarza się przez cały czas. Niedawno dyskutowaliśmy na ten temat i sprawa okazała się bardzo kontrowersyjna. Chodzi o wydatki kwalifikowane. Jest jedyne odstępstwo w Funduszu Społecznym, gdzie wydatki tego typu są wydatkami kwalifikowanymi. Natomiast jeśli chodzi o sferę rolnictwa, to - niestety - VAT nie jest uwzględniany przez UE jako wydatek kwalifikowany. Dlatego też zwracam uwagę na tą sprawę do dyskusji, ponieważ jest wokół niej wiele kontrowersji. Ministerstwo Finansów stoi na stanowisku, że nie należy już tego tematu podnosić, Ministerstwo Gospodarki jest również przeciwne, bo jest duży opór materii. Ostatnia sprawa odnosi się do projektu aktu prawnego dotyczącego ustanowienia programu „Marco Polo II” w sprawie przyznawania wspólnotowej pomocy finansowej w celu poprawy efektów działania systemu transportu towarowego w dziedzinie środowiska. Podkomisja w pełni popiera stanowisko rządu i nie zgłasza do niego uwag. Trzeba podkreślić, że przedstawiona polityka w tym zakresie jest rozsądną inicjatywą zmierzającą do odciążenia sektora drogowego transportu towarowego. Jest ona dobra dla transportu drogowego, ale również dla ogółu społeczeństwa. Program polega na tym, żeby maksymalnie ładunki przerzucać na ciągi wodne, na transport wodny, a także kolejowy.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#AleksanderCzuż">Na to wstępnie przyznano 740 mln euro. Problem jedynie sprowadzałby się do tego, ażeby można było zainicjować nie pod auspicjami resortu, a związków przedsiębiorstw transportowych i innych organizacji zawodowych zespół koordynacyjny. Działania w tej dziedzinie będą wymagały czasu i przygotowania merytorycznego. Chodzi o to, by nasze firmy na pewno nie pojedynczo, ale w korporacji mogły sięgnąć po środki z tego funduszu i mogły z nich skorzystać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#RobertSmoleń">Chcę zwrócić uwagę państwu posłom i panom ministrom, że podkomisja przygotowała projekt opinii nr 3 dotyczącej czterech projektów aktów prawnych, o których mówił przewodniczący, poseł Aleksander Czuż. Moją intencją jest uznanie tego projektu jako podstawy do podjęcia decyzji przez Komisję, a więc będę w całości ten projekt proponował z jedyną formalną zmianą, aby wszędzie tam, gdzie mówi się o podkomisji zastąpić ten wyraz w odpowiednim przypadku wyrazem „Komisja”. Czy nie jest przypadkiem tak w odniesieniu do inicjatywy Marco Polo II, że stan infrastruktury w Polsce słabszy niż w zachodniej części Europy będzie powodował, iż większa część środków przewidzianych na ten projekt będzie tak czy owak skoncentrowana w starych krajach UE? Myślę tutaj o tym, że mamy mało żeglownych rzek i prawdopodobnie możliwości przenoszenia towarów na koleje mogą być w Polsce mniejsze niż w zachodniej części kontynentu. W związku z tym być może jest tak, że te pieniądze generalnie pójdą do starych krajów UE. To jest pytanie do pana ministra Wojciecha Hałki. Jest prośba o odpowiedź na to pytanie i o ustosunkowanie się do pozbawionych krytyki uwag posła Aleksandra Czuża.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WojciechHałka">Rozumiem, że wobec propozycji stanowiska Komisji w sprawie dotyczącej rozporządzenia Parlamentu i Rady, którego celem jest ustanowienie podstaw prawnych dla uruchomienia programu Marco Polo II, właściwie nie ma potrzeby szerszego referowania tematu. Odniósłbym się tylko do wypowiedzi pana przewodniczącego i propozycji przewodniczącego podkomisji w zakresie inicjatywy powołania zespołu koordynacyjnego bądź innych działań, jak rozumiem, wspólnie z firmami transportowymi. Zacznę od pytania pana przewodniczącego. Bez wątpienia jest dość trudno ocenić, jak stan naszej infrastruktury transportowej będzie wpływał na kształtowanie się zainteresowania przewoźników i firm transportowych udziałem w programie Marco Polo II. Z jednej strony zaniedbania w zakresie rozwoju naszej infrastruktury transportowej powinny sprzyjać zainteresowaniu przedsiębiorców transportowych wykorzystaniem różnorodnych środków i systemów transportu, w tym transportu wodnego, morskiego, rzecznego czy kolejowego będących alternatywą dla transportu drogowego. To jest prawdopodobnie uzasadniona przesłanka. Jest też druga rzecz, na którą przy tym należy zwrócić uwagę. UE generalnie szacuje, że w starych krajach Unii w okresie do 2013 r. przewiduje się wzrost przewozów i transportu o około 60%. To jest główny powód, dla którego UE tak bardzo stawia na rozwój alternatywnych środków i systemów transportowych, by odciążyć system drogowy i by tym samym uzyskać efekty po stronie ochrony środowiska, związane z mniejszą emisją spalin. Chodzi głównie o odciążenie systemu drogowego. W Polsce ze względu na to, o czym wspomniał przewodniczący, a więc gorszy stan infrastruktury drogowej, wydaje się, że jak najbardziej celowe i słuszne jest wspieranie działań dotyczących rozwoju transportu intermodalnego i alternatywnych systemów transportu. Jeśli chodzi o propozycję posła Aleksandra Czuża czy też podkomisji, by resort ewentualnie zainicjował współdziałanie z firmami transportowymi, to rozumiem, że jej intencją jest wskazanie, że może należy szerzej propagować wśród przedsiębiorców transportowych możliwość korzystania ze środków w ramach nowego programu Marco Polo II. Można powiedzieć tak, że to jest chyba trafna uwaga. Rzeczywiście przychylałbym się również do tego, że należy podjąć działania promujące i wspierające transportowców w tym zakresie. Ze środków obecnego programu Marco Polo I nasze firmy mogły korzystać po dacie akcesji, a więc po 1 maja ubiegłego roku. Natomiast według informacji, jakie posiadamy w resorcie, zgłosiło się jedynie kilka firm zainteresowanych udziałem w trwającym programie Marco Polo I w okresie lat 2004–2006. Firmy te miały przygotować stosowne aplikacje i wnioski wprost do Komisji Europejskiej, bo taka jest procedura. My nie mamy obecnie pełnej informacji, jaki jest rezultat tych starań i czy rzeczywiście firmy efektywnie złożyły wnioski. Pewnie będziemy starali się uzyskać takie informacje i w odpowiednim momencie je przedstawić również Komisji, abyśmy mieli pełny obraz sytuacji, jak nasi przewoźnicy zamierzają korzystać z tych programów i czy efektywnie udaje im się z nich skorzystać. Trzeba wskazać, że jednym z kryteriów uzyskania współfinansowania jest fakt tworzenia się konsorcjum firm transportowych.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#WojciechHałka">Minimum dwie firmy powinny angażować się w realizację danego przedsięwzięcia. Możliwość jest także dopuszczenia strony trzeciej, przedsiębiorstw spoza krajów członkowskich. Muszą to być firmy z krajów sąsiedzkich. Przychylam się do tej inicjatywy i zapewniam, że podejmiemy takie działania w resorcie, ale jest ona poza prezentacją naszego stanowiska wobec Komisji Europejskiej dotyczącej projektu aktu prawnego, danego rozporządzenia uruchamiającego program Marco Polo II. Sprawa ta dotyczy naszych wewnętrznych krajowych działań wspierających, promujących udział przedsiębiorców w wykorzystywaniu tych środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#RobertSmoleń">Czy w odniesieniu do tego dokumentu państwo posłowie chcieliby wyrazić jakieś uwagi, bo jeśli nie, to byśmy zamknęli ten punkt opinii i skoncentrowalibyśmy uwagę na sprawach rolnictwa i rybołówstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AndrzejGałażewski">Problemy transportu kolejowego i drogowego były poruszane na posiedzeniach podkomisji i tam dowiedzieliśmy się od przedstawicieli Ministerstwa Infrastruktury, że planowane jest wystąpienie do Komisji Europejskiej o przedłużenie okresu przejściowego na dostosowanie polskiej infrastruktury kolejowej do wymogów UE. To jest kontrowersyjne, dlatego że uważamy, iż w związku z tym będą pewne reperkusje dla naszych przewoźników. Zwrócę się do pana przewodniczącego, żeby ten temat był przedmiotem obrad w czasie jednego z posiedzeń Komisji, a nie tylko podkomisji. Polityka, która odsuwa modernizację naszych sieci, szlaków komunikacyjnych doprowadzi do tego, że przewoźnicy nie będą zainteresowani korzystaniem z polskich szlaków, bo nie będą one przystosowane do wymogów UE.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#RobertSmoleń">Czy są jeszcze inne pytania bądź opinię? Nie słyszę. Proszę więc o odpowiedź.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WojciechHałka">Pytanie pana posła wykracza poza dokument dotyczący programu Marco Polo II, chociaż w szerokim sensie bez wątpienia w jakimś stopniu wiąże się z zagadnieniem rozwoju transportu kolejowego i modernizacją sieci kolejowej, bo de facto tego dotyczyło pytanie. Można byłoby podjąć debatę na temat tego, czy opóźnianie w uwolnieniu polskiego rynku przewozów kolejowych, co jest przedmiotem owego wniosku o wydłużenie okresu przejściowego dla tzw. trzeciego pakietu kolejowego, a więc przepisów otwierających rynek do pełnej konkurencji, ma w jakieś mierze negatywne skutki z punktu widzenia szczegółowych partykularnych interesów naszych przewoźników kolejowych, ale z punktu widzenia rozwoju systemu transportu i firm transportowych w Polsce oraz ich interesów. Zamierzamy wspierać działania i przychylamy się do inicjatyw, jakie Komisja Europejska podejmuje w zakresie rozwoju systemów transportu intermodalnego. Oznacza to, że oprócz systemu dróg muszą być rozwinięte alternatywne systemy transportowe, w tym transport kolejowy, sieci kolejowe, linie kolejowe. W związku z tym należy przede wszystkim położyć nacisk na przyspieszenie procesów modernizacyjnych sieci kolejowej. W tym zakresie staramy się maksymalnie wykorzystywać dostępne nam środki unijne na inwestycje kolejowe związane z modernizacją linii kolejowych i systemów sterowania, czyli na infrastrukturę kolejową. Te działania sprzyjają również rozwojowi systemów transportu intermodalnego, czy też skutkują możliwością szybszego rozwoju tych systemów transportowych. Jak to wpłynie na kondycję przewoźników kolejowych? Wydaje się, że sprzyjać to powinno zwiększeniu atrakcyjności tych przewoźników wśród przedsiębiorstw, które korzystają z firm spedycyjnych i transportowych. Mogą one korzystać z przewozów kolejowych jako alternatywy dla przewozów drogowych. Raczej widzimy tego typu związki i z tego punktu widzenia wydaje się, że bez wątpienia dyskusja na ten temat wróci w momencie, kiedy będą omawiane odpowiednie dokumenty dotyczące chociażby trzeciego pakietu kolejowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#RobertSmoleń">Więcej zgłoszeń do dyskusji w tej sprawie nie widzę. Nie ma też sprzeciwu wobec przyjęcia pkt 5, który podkomisja proponuje. Będzie to wówczas jeden z punktów opinii Komisji. Teraz przechodzimy do pozostałych czterech punktów. W tej sprawie poproszę o zabranie głosu ministra Jerzego Pilarczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JózefPilarczyk">Tak, jak informował przewodniczący podkomisji, poseł Aleksander Czuż, dość szczegółowo były analizowane propozycje tych rozporządzeń, które mają w latach 2007–2013 regulować kwestie związane z finansowaniem szeroko rozumianej Wspólnej Polityki Rolnej i Wspólnej Polityki Rybackiej. Te wszystkie sprawy były wnikliwie omawiane, dyskutowane i analizowane. Oczywiście, nie wszystkie siłą rzeczy ważne kwestie zostały uwzględnione czy zaproponowane w projekcie stanowiska. Rozumiem, że to są problemy najważniejsze, niemniej jednak pragnę poinformować, że rząd podtrzymuje krytyczne uwagi czy te uwagi, które zawarł w stanowisku i przedstawiał na pierwszym posiedzeniu Komisji, kiedy omawialiśmy te kwestie. Nasze uwagi zostały również przedstawione polskim członkom Parlamentu Europejskiego. W tych roboczych kontaktach główne uwagi zostały zaakceptowane i będą przedmiotem dyskusji również na posiedzeniu Komisji Europejskiej i samego Parlamentu Europejskiego. Pan przewodniczący słusznie uwagę zwrócił na tzw. udział własny w finansowaniu zadań. Niewątpliwie propozycja pana przewodniczącego jest ze wszech miar korzystna. Szczególnie ta propozycja wzbudza zainteresowanie i poparcie ze strony posłów w Parlamencie Europejskim. Chciałbym ponadto zwrócić uwagę na jedną kwestię, która nie znalazła odzwierciedlenia w stanowisku podkomisji, bo przecież stanowisko takie siłą rzeczy musi być natury ogólnej, a stanowisko rządu bardziej szczegółowe. Zwracaliśmy uwagę na to, że obowiązkowa alokacja środków czy funduszu w ramach krajowych kopert wzbudza nasze obawy. Chodzi o 7% obowiązkową alokację na program „lider”. Nie chcielibyśmy, żeby sztywno zapisać, szczególnie w pierwszych latach tego okresu, że obowiązkowe będzie 7% środków na program „lider”. Słuszna jest również uwaga w stanowisku podkomisji, co prawda w odniesieniu do Europejskiego Funduszu Rybackiego. Ona odnosi się również do Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, gdzie w projekcie rozporządzenia akcentuje się pomoc dla mikro i małych przedsiębiorstw. Zarówno w Europejskim Funduszu Rybackim, jak i w Europejskim Funduszu Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich jest to niebezpieczne, szczególnie w polskich warunkach. Wyodrębniona w innych regulacjach prawnych w Polsce grupa przedsiębiorstw średnich nie mogłaby skorzystać ze środków już z racji tych ograniczeń, które są i o których mowa zarówno w projekcie rozporządzenia o Funduszu Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, jak i Europejskim Funduszu Rybackim. Zarówno do jednego, jak i do drugiego projektu wnosimy uwagi, ażeby nie wprowadzać takiego ograniczenia. Uważamy, że Polska w pierwszych latach członkostwa powinna również szerszy nacisk kłaść na rozwój średnich przedsiębiorstw. Chodzi o to, by mogły one z tych funduszy korzystać. Eliminacja tej grupy przedsiębiorstw opóźniłaby wyrównywanie dysproporcji, które są między przedsiębiorstwami polskimi i w pozostałych krajach, szczególnie krajach „piętnastki”. Popieramy wszystkie uwagi dotyczące wykorzystania Europejskiego Funduszu Rybackiego, a szczególnie tę, żeby umożliwić modernizację starych i budowę nowych statków rybackich.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#JózefPilarczyk">Praktycznie taka możliwość skończyła się 31 grudnia 2004 r. Na dobrą sprawę z tego instrumentu korzystaliśmy przez 8 miesięcy. Chcemy go przywrócić chociażby od 1 stycznia 2007 r. Mamy co do tego daleko idące uzgodnienia z takimi krajami, jak Hiszpania, Francja, Włochy. Prowadzimy robocze spotkania, by dla polskiego stanowiska zdobyć przychylność wśród innych krajów. Jak już informowałem, w tym tygodniu odbywają się prezentacje stanowisk rządowych w odniesieniu do projektów tych rozporządzeń w Parlamencie Europejskim. Biorąc pod uwagę dyskusję i ocenę podkomisji, jak również opinię samej Komisji, rząd zamierza zaprezentować stanowiska, tak jak to uczynił na posiedzeniu Komisji, z uwzględnieniem uwag zaproponowanych przez podkomisję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#AndrzejGałażewski">Proszę rząd o przedstawienie stanowiska, zgodnie z którym z jednej strony jesteśmy za umożliwieniem wycofania statków rybackich i przeznaczeniem ich na inne cele dochodowe, a z drugiej strony chcemy, żeby można było dofinansować modernizację starych statków. Nie znam kryteriów przesądzających o tym, w jakiej sytuacji statek rybacki musi być wycofany, a w jakim może być zmodernizowany. Nie możemy iść w dwóch kierunkach jednocześnie. Dla czystości sformułowań proponowałbym taki zapis pkt 3: „zmianę przeznaczenia statku również na cele dochodowe inne niż rybołówstwo”. Jeżeli wycofujemy statki rybackie, to rozumiem, że chodzi o przeznaczenie ich na inne cele dochodowe. Jest na pewno w tym jakaś logika, ale jej na razie nie rozumiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#GabrielJanowski">Podzielam pogląd wyrażony przez posła Aleksandra Czuża i jego propozycje. One są ze wszech miar właściwe. Mam niedosyt, ponieważ toczona dyskusja wykazała wielki zakres problemów, przed którymi stoimy, czego nie uwzględnia pakiet Nowej Perspektywy Finansowej. Sądzę, że nasza opinia powinna być bardziej zdecydowana, co - w moim przekonaniu - pomogłoby rządowi w negocjowaniu Nowej Perspektywy Finansowej czy też w wyrażeniu własnego stanowiska, bo miałby w tym względzie poparcie parlamentu. To stanowisko jest tak na okrągło potraktowane i z punktu widzenia naszego interesu nie rokuje sukcesu. To jest kluczowa sprawa w rozwoju polskiego rolnictwa w najbliższych latach. Opowiadam się za bardziej zdecydowanym postawieniem sprawy niż to znalazło odbicie w prezentowanej opinii, aczkolwiek jest ona słuszna, ale jest w niej dużo za mało.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#RobertSmoleń">W momencie przystąpienia do przyjmowania tej opinii proszę posła o przedstawienie konkretnych sformułowań, które będziemy mogli poddać pod głosowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AndrzejNamysło">Kiedy słuchałem opinii podkomisji wyrażonej przez przewodniczącego Aleksandara Czuża, a także wypowiedzi ministra Jerzego Pilarczyka w sprawie naszych starań, by część środków pomocowych była także wykorzystana przez średnie przedsiębiorstwa zajmujące się przetwórstwem rybnym, to wydawało mi się, że jest to w pełni uzasadnione. Kiedy z kolei próbuję zderzyć to z wcześniejszym punktem, mówiącym o tym, że jest konieczność likwidacji części floty rybackiej, a zatem konieczność zagospodarowania rybaków tworzących mikro i małe przedsiębiorstwa, to zastanawiam się, czy w sytuacji, kiedy pula środków pozostanie niezmieniona, nie ograniczamy możliwości wspierania ludzi pozbawionych warsztatów pracy, bo będą musieli swoje statki przekazać na złom. Czy nie powodujemy, że ich możliwości aktywizowania się w przetwórstwie, w małych przedsiębiorstwach będą ograniczone? Stąd pytanie: czy nasze starania o to, by można było wspierać średnie przedsiębiorstwa zamykają się w tej samej kwocie, czy też za tym będą szły nasze starania o to, by zwiększyć środki. Dostrzegam takie niebezpieczeństwo, bo średni przedsiębiorcy, mający silniejszą pozycję na rynku, z całą pewnością w większym stopniu będą te środki absorbować. To z kolei będzie ze szkodą dla mikro i małych przedsiębiorstw, które powinny powstać w miejsce likwidowanych warsztatów pracy, jakimi są kutry rybackie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#AleksanderCzuż">Na wstępie chciałbym podkreślić, że podkomisja rekomenduje Komisji przyjęcie szczegółowego stanowiska rządu wobec czterech tematów. W celu wsparcia, by nie było to tylko stanowisko rządu, ale również Komisji proponujemy dodatkowe punkty do zaakcentowania, które dla nas są niezmiernie istotne. Szczególnie chodzi o zasady współfinansowania, które dość ogólnie zostały potraktowane w stanowisku rządu. Z punktu widzenia podkomisji, dla poszczególnych osi wsparcia Europejskiego Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich jest niezmiernie ważne, czy współfinansowanie będzie na poziomie 20 czy 25 proc, czy też 25 i 15 proc. Mamy następujące osie wsparcia: konkurencyjności sektora rolnego i leśnego; zarządzania zasobami ziemi; dywersyfikacji ekonomicznej obszarów wiejskich. Nawiązując do wypowiedzi posła Andrzeja Namysło w sprawie możliwości pozyskania dodatkowych środków na wsparcie przekazywania statków na inną działalność, trudno powiedzieć, czy dzisiaj zwiększy się pula pieniędzy na ten cel. Cały czas trwa dyskusja na temat tego, czy zostanie przyjęta wysokość 1,0, czy 1,14, czy 1,28 proc. produktu krajowego brutto. Nie ma sprzeczności, bo wycofanie statków czy ich modernizacja jest uwzględniona w tym funduszu. Większość spraw dotyczy przetwórstwa rybnego, co nie jest dostatecznie wyartykułowane w projekcie rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JózefPilarczyk">Pragnę odpowiedzieć na pytania i wyjaśnić problemy podnoszone w dyskusji. Jeśli chodzi o modernizację starych statków, to w projekcie rozporządzenia dotyczącego Europejskiego Funduszu Rybackiego, Komisja Europejska proponuje, aby modernizację praktycznie ograniczyć do tego, co jest na pokładzie statku, do wszystkiego, co jest powyżej pokładu. Tym sposobem ogranicza możliwość modernizowania silników i ładowni. Nie daje szans na to, by przy wsparciu środków Unii Europejskiej, środków tego Funduszu, w szerszym niż planowano zakresie pomóc polskim rybakom. Nasi rybacy są w gorszej sytuacji niż rybacy w Unii Europejskiej, którzy z tego Funduszu korzystali przez kilkanaście lat. Można powiedzieć, że etap modernizacji silników i jednostek pod pokładem mają za sobą. Dla nich może to nie jest najwyższy priorytet. Dla naszych rybaków jest to jednak sprawa najważniejsza. Mówimy o tym, żeby wycofywane jednostki można było wykorzystywać na inne cele zarobkowe. W szczegółowym stanowisku jest dopisane, że na działalność dochodową poza rybołówstwem. Musi to być spójne ujęcie, bo absurdem byłoby wycofywanie jednostek, płacenie za to i jednoczesne pozwalanie na to, by funkcjonowały one nadal w rybołówstwie. W rozumieniu przepisów Unii Europejskiej małe przedsiębiorstwa zatrudniają do 50 osób. W naszym przekonaniu, ograniczanie korzystania z Europejskiego Funduszu Rybackiego, jak i Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich tylko i wyłącznie do tego typu przedsiębiorstw w niektórych przypadkach nie byłoby korzystne, np. z punktu widzenia rozwoju regionów. Dlatego też w procedurach wykorzystywania tych funduszów mamy komitety monitorujące cały program, komitety sterujące, a więc wyrażające opinie i podejmujące decyzje o konkretnym projekcie. W niektórych regionach niekoniecznie trzeba tylko koncentrować uwagę na przedsiębiorstwach mikro i małych, ale także być może wesprzeć przedsiębiorstwa zatrudniające powyżej 50 osób. Można byłoby dyskutować o kryteriach zakwalifikowania przedsiębiorstw do mikro, małych, średnich bądź dużych, ale wydaje się, że obowiązująca bariera zatrudnienia do 50 osób jest w niektórych specyficznych przedsiębiorstwach zbyt sztywno wyznaczona. Nie zawsze będzie pasowała do potrzeb lokalnych i regionalnych. Jeśli chodzi o elastyczność, jaką możemy wykazać, to zwracam uwagę, że to w dokumentach wewnątrzkrajowych powinniśmy stawiać bariery i ustalać, jakie priorytety powinny posiadać przedsiębiorstwa w Polsce. Stawianie barier już na poziomie Komisji Europejskiej utrudnia elastyczność wykorzystywania funduszów w kraju. Nie ma to większego znaczenia z punktu widzenia całej Nowej Perspektywy Finansowej czy szczegółowego budżetu Unii Europejskiej, ponieważ będziemy funkcjonować w ramach puli środków, które zostaną przyznane przy ostatecznym zatwierdzeniu budżetu poszczególnym krajom członkowskim. Będziemy wykorzystywać te środki na podstawie naszej wewnętrznej regulacji. Komisja Europejska zaproponowała, żeby środki Europejskiego Funduszu Rybackiego można było wykorzystywać na określone działania w miejscowościach poniżej 100 tys. mieszkańców. Weźmy pod uwagę takie miasta, jak Gdynia, Kołobrzeg czy Szczecin, gdzie z Funduszu nie można korzystać, bo miasta te są za duże. Nie zawsze tak wprost poziom rozwoju regionu można przekładać na interes przedsiębiorstwa zajmującego się rybołówstwem. Podobne uwagi są zgłaszane nie tylko w Polsce, ale również w innych krajach. Nie jest potrzebne stawianie sztucznych barier i ich zapisywanie dla krajów członkowskich o zróżnicowanych problemach. Nasze stanowisko w tym zakresie jest popierane przez te kraje, z którymi w tej sprawie już się kontaktowaliśmy i uzyskaliśmy z ich strony poparcie, również w odniesieniu do mikro i małych przedsiębiorstw. Zgadzają się one z tym, żeby takich ograniczeń nie wprowadzać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#RobertSmoleń">Za chwilę przystąpimy do przyjmowania opinii Komisji odnoszącej się do 4 projektów. Prowadzenie dalszej części obrad przekażę posłowi Jerzemu Czepułkowskiemu, ponieważ za chwilę udam się na spotkanie prezydiów czterech komisji do spraw Unii Europejskiej parlamentów czeskiego, słowackiego, węgierskiego oraz naszego Sejmu. Zanim to uczynię, chcę odnotować obecność na naszym posiedzeniu trzech posłów do Parlamentu Europejskiego: Dariusza Grabowskiego, Wojciecha Wierzejskiego i Sylwestra Chruszcza. Po drugie, chcę przywitać ministra Jana Truszczyńskiego, który będzie reprezentował rząd w następnym punkcie porządku obrad. Po trzecie, chcę zaproponować, aby opinia Komisji zaczynała się od następującego sformułowania: „Komisja, po ponownym rozpatrzeniu, w trybie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. projektów dokumentów (COM/2004/478, 489, 490, 497) wchodzących w skład pakietu legislacyjnego Nowej Perspektywy Finansowej, zgodnie z pkt 5 opinii Komisji nr 8 z 20 października 2004 r., w związku z otrzymaniem polskich tłumaczeń wyżej wymienionych projektów, postanawia wyrazić następującą opinię”. Następnie w pkt 1 wykreślilibyśmy wyrazy „W opinii podkomisji”; w pkt 2 skreślimy zwrot: „Zdaniem podkomisji”; w pkt 3 wykreślimy w drugim wierszu sformułowanie: „Podkomisja uważa, iż”, a w pkt 4 i w pkt 5 zmienilibyśmy wyraz „podkomisja” na „Komisja”. To jest tylko zmiana do formalnej strony opinii. Propozycja posła Andrzeja Gałeżewskiego została przeze mnie odnotowana i kiedy dojdziemy do punktu 3, to poprosimy o powtórzenie tej formuły. W okresie quasi-wakacji parlamentarnych właściwie wyczerpaliśmy wszystkie niezbędne czynności, które powinniśmy podjąć, tj. wyrazić opinię w terminie określonym w ustawie bądź wyrazić opinię wobec stanowiska rządu w odniesieniu do posiedzeń rad. Jeśli nie nastąpi jakaś nieoczekiwana prośba ze strony rządu, by w pilnym trybie przyjąć opinię bądź jeżeli nie otrzymamy dokumentu opisującego kolejne półrocze uczestnictwa Polski w Unii Europejskiej, to spotkamy się dopiero w tygodniu, w którym będzie kolejne posiedzenie Sejmu. W sprawie dokumentu dotyczącego półrocznego uczestnictwa Polski w Unii Europejskiej obowiązuje formalna procedura. Najpierw Komisja rozpatruje ten dokument i przygotowuje projekt uchwały Sejmu o przyjęciu bądź nieprzyjęciu takiej informacji. Następnie odbywa się debata w Sejmie. W jej wyniku projekt uchwały jest przyjmowany bądź nie. Jeżeli ten dokument wpłynie, a wiem, że jest on jest przygotowany i ma być w krótkim czasie zaopiniowany przez Radę Ministrów, to być może zajdzie potrzeba zwołania posiedzenia Komisji w celu odniesienia się do tej sprawy. Jeżeli nie będzie tego dokumentu, to posiedzenie Komisji odbędzie się dopiero w tygodniu, w którym będzie obradował Sejm. Życzę państwu dobrych obrad.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzyCzepułkowski">Przystępujemy do formułowania szczegółowych opinii do dokumentów dotyczących Nowej Perspektywy Finansowej. Opinie zostały przygotowane przez podkomisję do spraw Nowej Perspektywy Finansowej. Formułę odczytał przewodniczący Komisji, poseł Robert Smoleń. Została ona zaakceptowana jako wstęp do opinii szczegółowych. Będziemy przyjmowali opinie do konkretnych projektów, tj. do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego ustanowienia drugiego programu Marco Polo w sprawie przyznawania wspólnotowej pomocy finansowej w celu poprawy efektów działania systemu transportu towarowego w dziedzinie środowiska (Marco Polo II) (COM/2004/478). Podkomisja zaproponowała następującą opinię: „Rząd polski powinien opowiadać się za utrzymaniem średniorocznego pułapu transferów na rzecz poszczególnych państw - beneficjentów w ramach polityki spójności w wysokości ekwiwalentu 4% ich produktu krajowego brutto, bez zmiany sposobu liczenia tej wielkości. Komisja Europejska zakłada zmianę sposobu liczenia tej wielkości, uwzględniając nie tylko nową politykę spójności, ale przesunięte do Wspólnej Polityki Rolnej działania dotyczące rolnictwa i obszarów wiejskich oraz działania dotyczące rybołówstwa. Dla Polski oznacza to, iż średnioroczne transfery z Unii Europejskiej w ramach nowej polityki spójności będą wynosiły około 3,55% PKB, a pozostałe około 0,45% PKB związane będzie z rozwojem obszarów wiejskich i rolnictwa oraz polityką dotyczącą rybołówstwa”. Czy do tej propozycji podkomisji są uwagi? Jeśli nie ma, to stwierdzam, że Komisja przyjęła opinię w odczytanym przeze mnie brzmieniu. Punkt 2. Jest to opinia do rozporządzenia Rady w sprawie sposobu finansowania Wspólnej Polityki Rolnej (COM/2004/489). Proponowana opinia Komisji: „Rząd powinien konsekwentnie występować na rzecz utrzymania 20% pułapu w wymaganym poziomie współfinansowania z publicznych środków krajowych, w ramach programu operacyjnego dotyczącego rolnictwa i obszarów wiejskich w przypadku 1 i 3 osi priorytetowej. W przypadku osi priorytetowej 2 (zarządzanie zasobami ziemi) należy dążyć do utrzymania 15% poziomu współfinansowania”. Czy do projektu opinii są uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła opinię. Punkt 3 projekt rozporządzenia Rady w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (COM/2004/490). Opinia proponowana przez podkomisję: „Odnośnie do projektu aktu prawnego dotyczącego...”. Przepraszam, ale kolejność opinii została wadliwie zamieszczona. Punkt dotyczący Europejskiego Funduszu Rybackiego jest w pkt 4 dostarczonego dokumentu. Teraz mówimy o opinii do dokumentu o symbolu COM/2004/497 błędnie wcześniej oznaczony nr 3. Przedstawiam opinię dotyczącą projektu rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Europejskiego Funduszu Rybackiego. „Rozporządzenie powinno umożliwić wycofanie statków poprzez zmianę przeznaczenia statku również na cele dochodowe. W rozporządzeniu powinny zostać zawarte regulacje dotyczące przyznania pomocy finansowej na budowę nowych oraz modernizację starych statków rybackich, obejmujące również wymianę silników”. Czy poseł Andrzej Gałażewski ma do tego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AndrzejGałażewski">Po wyrazach „na cele dochodowe” proszę dopisać, podobnie jak jest to w stanowisku rządu wyrazy „inne niż rybołówstwo”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#JerzyCzepułkowski">Czy minister mógłby ustosunkować się do tej propozycji? Czy ona wzmacnia stanowisko rządu, czy też jest propozycją, która utrudni dalsze postępowanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JózefPilarczyk">Chodzi oczywiście o inne cele dochodowe niż rybołówstwo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#JerzyCzepułkowski">Zatem proponuję dodać te wyrazy i proponuję przyjąć projekt opinii przedstawiony przez podkomisję, uzupełniony o wyrazy „inne niż rybołówstwo”. Sprzeciwu nie słyszę. Zatem przyjęliśmy opinię. Po wszystkich wyjaśnieniach pozostaje nam jeszcze przyjęcie opinii do pierwszego rozporządzenia dotyczącego programu Marco Polo II. Podkomisja zaproponowała: „W odniesieniu do projektu aktu prawnego dotyczącego ustanowienia drugiego programu Marco Polo w sprawie przyznawania wspólnotowej pomocy finansowej w celu poprawy efektów działania systemu transportu towarowego w dziedzinie środowiska (Marco Polo II) Komisja popiera stanowisko rządu i nie zgłasza uwag”. Czy jest zgoda? Zatem przyjęliśmy opinię do tych dokumentów. Przepraszam za zamieszanie, które wynikło z niewłaściwej kolejności przypisania opinii do poszczególnych punktów. Pkt 4 jest druga częścią pkt 3. Powinien to być pkt 3b. W związku z tym to zamieszanie. Zwracam się do podkomisji o precyzyjne oznaczanie dokumentów. Jeżeli są w opinii podpunkty, to proszę nie nadawać kolejnego numeru, tylko literę. Druga część wcześniej przyjętej opinii brzmiałaby następująco: „Komisja popiera stanowisko rządu dotyczące możliwości przyznawania wsparcia nie tylko mikro i małych firm przetwórstwa rybnego, ale również dla średnich przedsiębiorstw. Jest to szczególnie istotne ze względu na konieczność wspierania rozwoju polskiego przetwórstwa ryb”. Czy są do tego fragmentu uwagi? Nie ma, zatem przyjęliśmy opinię do tego rozporządzenia w dwóch częściach, oznaczonych numerami 3 i 4. Dziękuję ministrowi i przystępujemy do drugiego w kolejności punktu porządku obrad, tj. do rozpatrzenia informacji Rady Ministrów o aktach prawnych znajdujących się na liście A agendy posiedzenia Rady do spraw Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych, która odbędzie się 31 stycznia i 1 lutego bieżącego roku, i odnoszących się do nich stanowisk rządu. W tym punkcie porządku dziennego rząd reprezentuje minister Jan Truszczyński oraz minister Tomasz Nowakowski. Jeszcze raz serdecznie panów witam. Zwracam uwagę, że spośród trzech aktów prawnych dwoma już Komisja się zajmowała wcześniej i wyrażała wstępne opinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JanTruszczyński">Potwierdzam to, co powiedział pan przewodniczący. Mogę dodać tylko, że to, co w tej chwili mamy, jest nadal wstępne, prowizoryczne. Finalnej listy punktu A ciągle jeszcze nie otrzymaliśmy. Po uzyskaniu uzupełnienia do listy przekazanej wczoraj Komisji w ramach systemu koordynacji prac rząd - parlament, otrzymaliśmy uzupełnienie datowane na dzisiaj. Jeśli idzie o to uzupełnienie, to obejmuje ono dwa akty prawne, którymi zajmował się już rząd i Komisja. W obu przypadkach opinia Sejmu jest zgodna z opinią rządu. To są akty prawne dotyczące: decyzji Rady w sprawie stanowiska Wspólnoty Europejskiej dotyczącego projektu rozporządzenia Europejskiej Komisji Ekonomicznej Narodów Zjednoczonych w sprawie homologacji systemów ogrzewania samochodowego. KERM przyjął stanowisko w tej sprawie 20 lipca 2004 r., a Sejm przedstawił swoją opinię zgodną ze stanowiskiem rządu w dniu 30 lipca ubiegłego roku. Drugi z tych aktów prawnych dotyczy stosunków między Unią Europejską a Izraelem. Obejmuje podpisanie i tymczasowe stosowanie protokołu do Umowy śródziemnomorskiej między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi a Państwem Izrael, protokołu uwzględniającego przystąpienie do Unii Europejskiej 10 krajów, państw z Europy Środkowej oraz Cypru i Malty. W tej sprawie KERM zajął stanowisko 10 grudnia ubiegłego roku, natomiast Komisja zaaprobowała projekt stanowiska rządowego 13 grudnia zeszłego roku. Nie należy zakładać, żeby owo uzupełnienie miało zostać rozszerzone o dodatkowe punkty na liście A agendy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#JerzyCzepułkowski">Czy członkowie Komisji mają uwagi i zapytania? Przypominam, że są to akty prawne znajdujące się na liście A agendy. Będą rozpatrywane 31 stycznia i 1 lutego br. W stosunku do dwóch spośród nich Komisja wyrażała już opinię, popierając stanowisko rządu. Nie widzę chętnych do dyskusji, zatem pozwolę sobie stwierdzić, że po wysłuchaniu informacji ministra Jana Truszczyńskiego, Komisja przyjmuje do wiadomości treść aktów prawnych oraz odnoszących się do nich stanowisk rządu bez uwag. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja zapoznała się z tymi stanowiskami, które przedstawił minister Jan Truszczyński. Przystępujemy do ostatniego punktu porządku obrad, to jest do spraw bieżących. Czy ktoś chciałby zabrać głos? Jeśli nie ma chętnych, to stwierdzam, że porządek obrad został wyczerpany. Dziękuję posłom za udział w posiedzeniu. Dziękuję też za obecność posłów do Parlamentu Europejskiego, sekretariatowi Komisji, przedstawicielom Biura Studiów i Ekspertyz oraz Biura Informacyjnego Kancelarii Sejmu. Zamykam obrady Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>