text_structure.xml 52 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#GrzegorzKurczuk">Otwieram posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. W porządku dziennym mamy rozpatrzenie sprawozdań z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2001 r. wraz z analizą Najwyższej Izby Kontroli w zakresie objętym tematyką naszej Komisji. Macie państwo zapewne wszystkie potrzebne materiały, dlatego chciałbym zaproponować, abyśmy zaczęli od rozpatrzenia części budżetowej 04 - Sąd Najwyższy obejmującej dochody i wydatki oraz limity zatrudnienia dla osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń. Poprosimy najpierw przedstawiciela Sądu Najwyższego aby zechciał zreferować pokrótce problem, a potem głos zabierze koreferent z grona posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#LechPaprzycki">Chciałbym na wstępie usprawiedliwić nieobecność pierwszego prezesa Sądu Najwyższego, który uczestniczy właśnie w zakończeniu przewodów doktorskich na Uniwersytecie Warszawskim, a ponieważ jest promotorem jednego z nich i recenzentem w dwóch pozostałych, prosił, abym w jego zastępstwie przedstawił państwu sprawozdanie z wykonania przez Sąd Najwyższy budżetu za rok ubiegły. Wydaje się, że materiały, jakie państwu dostarczyliśmy, są na tyle obszerne i przejrzyste, że nawet ja, nie znający się absolutnie na problematyce finansowej, bez trudu je zrozumiałem. Zwrócę zatem uwagę na sprawy najistotniejsze, poczynając od ogólnego stwierdzenia, że w naszej, i nie tylko naszej ocenie, wszystkie wyniki w zakresie dochodów, jak i wydatków mieszczą się całkowicie w granicach prawnych. Jeśli chodzi o dochody, to zrealizowane zostały na poziomie o 67 proc. wyższym niż planowano, ale dotyczy to kwoty nieznacznej bowiem sąd jest instytucją, w której raczej dochodów nie ma. Zwiększenie dochodów w roku ubiegłym wynikało ze wzrostu spłat z tytułu udzielonych sędziom pożyczek mieszkaniowych i wyższego ich oprocentowania niż przyjęto na etapie opracowywania projektu budżetu, dokonania wpłaty przez gminę Warszawa Centrum należności wynikających z rozliczenia kosztów eksploatacyjnych „Kompleksu Urbanistycznego Wymiaru Sprawiedliwości” przy pl. Krasińskich, zwrotu z ZUS nadpłaconych składek za rok 1999 i 2000 wraz z odsetkami, a także z uzyskania wyższych niż planowane wpływów ze sprzedaży dwóch samochodów osobowych. Jeśli chodzi natomiast o wydatki, to ich wykonanie wynosi niemal 100 proc., biorąc pod uwagę blokadę środków, jaka nastąpiła na jesieni 2001 r. Niższe też było wykonanie planowanego zatrudnienia, mniej sędziów przeszło także w stan spoczynku. Nie odbyło się kilka planowanych wyjazdów zagranicznych, oszczędniej użytkowaliśmy energię elektryczną i mniej wydaliśmy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziów, którzy po prostu nie zdecydowali się na przeniesienie do Warszawy po objęciu obowiązków w Sądzie Najwyższym. Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy o finansach publicznych pierwszy prezes Sądu Najwyższego dokonał przesunięć międzyparagrafowych w ramach planowanych wydatków bieżących na łączną kwotę 890 tys. zł. Pewne wydatki okazały się niekonieczne, w innych paragrafach natomiast zostały one zwiększone, co wykazujemy w sprawozdaniu. Znając trudną sytuację budżetu, w momencie kiedy zorientowaliśmy się, że nie cały budżet zostanie zrealizowany, pierwszy prezes zarządził, stosownie do art. 100 ustawy o finansach publicznych blokowanie wydatków na łączną kwotę ok. 2,5 mln zł, o czym powiadomiony został minister finansów. Jeśli chodzi o wynagrodzenia, trzeba przypomnieć, że mamy w Sądzie Najwyższym dwie duże kategorie pracowników, to znaczy sędziów Sądu Najwyższego i pozostałych. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie (łącznie z dodatkowym wynagrodzeniem rocznym i nagrodami rocznymi dla żołnierzy) na jeden etat w Sądzie Najwyższym wynosi 5617 zł i było wyższe o 6,7 proc. w porównaniu do roku 2000. W poszczególnych grupach pracowników przeciętne wynagrodzenie wynosiło: - w grupie pracowników orzecznictwa - 10.631 zł (wzrost o 10,3 proc), - w grupie sędziów wojskowych i pracowników administracji wojskowej - 8826 zł ) wzrost o 7, 6 proc), - w grupie pracowników administracyjnych - 3361 zł (wzrost o 9,3 proc.). Wzrosty wynikały głównie z powodu wyższej kwoty odpraw emerytalnych, podwyższenia mnożnika kwoty bazowej. przy zastosowaniu którego ustala się zasadnicze wynagrodzenie dla sędziów sądownictwa powszechnego.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#LechPaprzycki">Dotyczyło to 12 pracowników. Jednocześnie też zmniejszone zostało o 4 etaty zatrudnienie w grupie pracowników orzecznictwa. Jeśli chodzi o wzrost średniego wynagrodzenia w grupie pracowników administracyjnych i obsługi, związany był on z przeznaczeniem wolnych środków na nagrody w związku z niepełnym wykorzystaniem planowanych etatów na rok 2001. W roku tym Sąd Najwyższy przeprowadził ponad 10 tys. kasacji, co się przekładało na znacznie większą pracę także pracowników administracyjnych i stąd te dodatkowe wypłaty, przy generalnych oszczędnościach w liczbie osób zatrudnionych. Plan zakładał ogółem 317 etatów, zaś wykonanie wyniosło 299 etatów. Wydatki majątkowe to kwoty bardzo niewielkie w skali działalności Sądu Najwyższego. Składają się na nie: zakup jednego mieszkania, gdzie w skromnych, hotelowych warunkach mieszka kilku sędziów, zakup rentgena do przesyłek pocztowych, co wynikało z potrzeby bezpieczeństwa, zakup sprzętu komputerowego i oprzyrządowania uzupełniającego nasz system komputerowy, oraz zakup dwóch samochodów osobowych z uwagi na całkowite wyeksploatowanie i zamortyzowanie dotychczas użytkowanych. Jeśli chodzi o wydatki na zasiłki pielęgnacyjne oraz uposażenia sędziów w stanie spoczynku, to planowano, iż uprawnione będą 123 osoby, zaś wypłaty dotyczyły 119 osób, w tym 81 sędziów w stanie spoczynku. Liczba tych sędziów była mniejsza od planowanej gdyż, w związku ze zmianą przepisów w tym zakresie, niektórzy sędziowie nie skorzystali w roku 2001 z możliwości przejścia w stan spoczynku. W każdym razie, wszystkie wydatki w tej części budżetu zrealizowane zostały również zgodnie z przepisami i obowiązującymi limitami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#BarbaraCiruk">Moim zdaniem, sprawozdanie z wykonania budżetu przez Sąd Najwyższy, w części budżetowej 04, zasługuje na pełną akceptację. Budżet ten określony został ustawą budżetową z dnia 1 marca 2001 r. i przedstawiał się następująco: dochody zaplanowano ogółem na 274 tys. zł, zaś wydatki na 49.981,5 tys. zł. Wykonanie budżetu w tej części budżetowej w porównaniu z planem przedstawia się następująco: - wykonanie dochodów wyniosło 457, 5 tys. zł, czyli 167 proc. - wykonanie wydatków wyniosło 46.791,8 tys. zł, czyli 93,6 proc. Na wyższą realizację dochodów wpływ miało kilka czynników, o których wspomniał już pan sędzia Lech Paprzycki. Były to m.in. wyższe spłaty pożyczek mieszkaniowych udzielonych sędziom i wyższego ich oprocentowania, a także dokonania wpłaty przez gminę Warszawa Centrum wynikająca z rozliczenia kosztów eksploatacyjnych „Kompleksu Urbanistycznego Wymiaru Sprawiedliwości” przy pl. Krasińskich. Natomiast niższe wykonanie wydatków spowodowane było oszczędniejszym gospodarowaniem, co osobiście odebrałam bardzo pozytywnie. Niższe były np. od planowanych opłaty za zużycie energii elektrycznej oraz niższe zatrudnienie i mniej przejść sędziów w stan spoczynku. Zwróciłam też uwagę na pożyczki mieszkaniowe, których udzielono na kwotę niższą od planowanej, choć jednocześnie, co zasługuje na podkreślenie, wszystkie złożone wnioski zostały zrealizowane. Wyrażam zatem pełną akceptację wobec przedstawionych wyników realizacji budżetu w części 04 - Sąd Najwyższy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#GrzegorzKurczuk">Czy ktoś ma uwagi lub chciałby o coś zapytać w związku z omówioną częścią wykonania budżetu? Jeśli nie ma uwag ani wniosków, proponuję, abyśmy przyjęli stanowisko, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka pozytywnie opiniuje wykonanie budżetu dotyczącej Sądu Najwyższego. Jako argumentację możemy podać, że zarówno koreferentka, jak i nikt z pozostałych członków Komisji nie wniósł żadnych zastrzeżeń. Czy jest zgoda na przyjęcie takiego stanowiska? Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję. Przechodzimy do omówienia następnej części budżetowej dotyczącej dochodów, wydatków i limitów zatrudnienia w Naczelnym Sądzie Administracyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#RomanHauser">Moim zdaniem dwa elementy sprawozdania Naczelnego Sądu Administracyjnego z wykonania budżetu za rok 2001 wymagają szerszego omówienia. Pierwszy problem dotyczy dochodów NSA. Jest to sprawa na tyle specyficzna, że dochód ten obejmuje głównie wpływy od wpisów pobieranych od skarg kierowanych do tego sądu. W każdym budżecie rocznym planujemy wzrost tej kwoty, ale co roku nie udaje nam się precyzyjnie określić tej wielkości. Jest to niesłychanie trudne, graniczące niemal z typowaniem w Totolotku, bowiem w gruncie rzeczy nie mamy w NSA wiedzy, i nie sposób ją zdobyć, aby przewidzieć, jakiego typu skargi będą do sądu wpływały. Jeśli będą to głównie skargi na decyzje w sprawach podatkowych, gdzie wpis uzależniony jest od wysokości przedmiotu sporu i dotyczy dużych należności publicznoprawnych, to wtedy ogólna kwota jest znacznie większa. I tak, w roku ubiegłym dochody były ogółem wyższe od planowanych o blisko 4,9 mln zł, przy czym prawie 4,5 mln zł więcej niż planowano wpłynęło z wpisów sądowych, co, jak mówiłem, trudne jest do zaplanowania. Drugi element budżetu na który chciałbym zwrócić uwagę, związany jest z pewnymi oszczędnościami, będącymi następstwem niewykonania możliwości zatrudnienia w NSA nowych sędziów, i w związku z tym nowych pracowników administracji. Przestrzegamy w naszym sądzie reguły, aby na jednego sędziego przypadało 1,8 etatu administracyjnego. Skoro zatem nie doszło do powołania nowych sędziów, tym samym zmniejszyło się zapotrzebowanie na środki związane z wynagrodzeniami dla pracowników administracyjnych. Wyjaśnienia wymaga, dlaczego nie udało się zatrudnić planowanej liczby sędziów. Otóż w roku 2001 mieliśmy możliwość uruchomienia 64 etatów, ale udało się obsadzić tylko 38 etatów. Jest to związane z tym, że kandydaci przedstawiani przez Zgromadzenie Ogólne NSA nie otrzymywali poparcia Krajowej Rady Sądownictwa, czyli organu suwerennego i odrębnego od NSA, który dokonuje własnej selekcji kandydatów zgłaszanych przez Zgromadzenie Ogólne NSA. Być może jest to związane z tym, że NSA jest przed reformą sądownictwa administracyjnego, o czym członkowie Komisji znakomicie wiedzą. A zatem osoby, które chciałyby swoje życie zawodowe związać z sądownictwem administracyjnym, mają swego rodzaju niepokój co do tego, jak ono będzie wyglądało w najbliższej przyszłości. Istnieje zatem obawa, czy jest to akurat dobry termin, aby z tym właśnie sądownictwem się wiązać. To jest też zasadnicza przyczyna kłopotów z pozyskiwaniem kandydatów na stanowiska sędziowskie i dlatego też nie udało się nam zrealizować planu w tym zakresie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#GrzegorzKurczuk">Ponieważ po raz kolejny, jak od wielu lat, przypadło mi w udziale przejrzenie informacji o wynikach kontroli wykonania budżetu przez Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzam, że podobnie jak w roku ubiegłym, czy też dwa lata temu, nie zauważam niczego do zakwestionowania. Nie jestem zresztą odkrywczy, bowiem NIK w wyniku kontroli wykonania tego budżetu pisze w swoim sprawozdaniu, że „pozytywnie ocenia wykonanie budżetu NSA za 2001 r., nie stwierdzając żadnych nieprawidłowości”. Można by więc powiedzieć, że jest to wzór do naśladowania, choć kłopoty i problemy są, o czym zresztą pan prezes mówił. Ze swej strony sformułuję również wniosek o pozytywne zaopiniowanie wykonania budżetu w tej części. Zapytam jednak wcześniej, czy członkowie Komisji mają jakieś wnioski, uwagi lub pytania dotyczące omawianego sprawozdania? Nie słyszę, a zatem pozwolę sobie podtrzymać swój wniosek. Czy jest akceptacja dla tej mojej propozycji ze strony członków Komisji? Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję, sprawozdanie z wykonania budżetu za rok 2001 przez Naczelny Sąd Administracyjny przyjęliśmy, oceniając go pozytywnie. Przystępujemy teraz do oceny wykonania budżetu w części 06 - Trybunał Konstytucyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MaciejGraniecki">Przepraszam za nieobecność pana prezesa, ale Trybunał właśnie proceduje w pełnym składzie, stąd też zostałem upoważniony do zaprezentowania państwu sprawozdania z wykonania budżetu za rok 2001. Uczyniliśmy to zresztą również w formie opisowej, przekazując Komisji stosowne materiały. Chciałbym zatem przypomnieć, że zaplanowany na rok 2001 budżet Trybunału Konstytucyjnego po stronie dochodów zamykał się kwotą 60 tys. zł, zaś po stronie wydatków - 15.216 tys. zł. Jeśli chodzi o realizację, to dochody zrealizowaliśmy w kwocie 67 tys. zł. Na zwiększenie to wpłynęła wyprzedaż zdezelowanych samochodów. Jednocześnie chcemy zasygnalizować fakt zmniejszenia się dochodów, jakie przynosi nam sprzedaż wydawnictw, zwłaszcza drukowanych. Mamy tu pewien dylemat, jeśli chodzi o udostępnianie tych wydawnictw w formie elektronicznej. Odnoszę wrażenie, że ta właśnie forma ma coraz więcej zwolenników, co musi mieć wpływ na obniżanie się kwot uzyskiwanych ze sprzedaży materiałów drukowanych. Jeśli chodzi o wydatki, to w stosunku do planowanej kwoty 15.216 tys. zł, wykonano je w wysokości 14.380 tys. zł, co oznacza 94,5 proc. Prezes Trybunału Konstytucyjnego odnosząc się pozytywnie do postulatu Ministra Finansów, zgłaszanego w lipcu ubiegłego roku, zablokował i oddał do jego dyspozycji kwotę 700 tys. zł, czyli 5,4 proc. naszego budżetu. Z ogólnej kwoty wydatków 11, 9 mln zł to tzw. wydatki bieżące, w tym 7,9 mln zł to kwoty na wynagrodzenia, 1,2 mln zł świadczenia dla osób fizycznych, w którą to kwotę wchodzą przede wszystkim wydatki związane z uposażeniem sędziów w stanie spoczynku, zaopatrzenie rentowe rodzin sędziów w stanie spoczynku, prace zlecone, świadczenia bhp itp. Pozostałe wydatki to kwoty na usługi, wyposażenie, materiały biurowe, delegacje, usługi remontowe, czyli to wszystko co wiąże się z normalną eksploatacją, skromnej, ale znaczącej infrastruktury Trybunału Konstytucyjnego. W pozostałym zakresie 2,2 mln zł plus 1 mln zł, który przechodził z roku 2000 wykorzystaliśmy w zdecydowanym zakresie na kontynuowanie budowy drugiej sali rozpraw Trybunału, którą to budowę, dzięki życzliwości Komisji, w tym roku zintensyfikowaliśmy i mamy zamiar finalizować, przynajmniej w części dotyczącej prac budowlanych. Jeśli chodzi o fundusz wynagrodzeń, to przeciętne zatrudnienie wyniosło w roku ubiegłym 106 osób, w stosunku do planowanych 109 etatów. Mamy dwóch prezesów, 13 sędziów i 91 pracowników Biura Trybunału Konstytucyjnego. Przeciętne wynagrodzenie jeśli chodzi o kierownictwo wynosiło 13.300 zł, sędziów 10.900 zł, natomiast pracowników 3865 zł. To by było tyle, jeśli chodzi o ogólny wyraz naszych wydatków i dochodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#CezaryGrabarczyk">Ja także pozytywnie oceniam realizację budżetu Trybunału Konstytucyjnego, i to zarówno jeśli chodzi o dochody, jak i wydatki. Zapoznałem się z analizą sporządzoną przez Najwyższą Izbę Kontroli i wiem, że wykonanie budżetu Trybunału spotkało się także z pozytywną oceną kontrolerów. Na uwagę zasługuje fakt, że osiągnięto wyższe od planowanych dochody. NIK stwierdził w swym raporcie, że Trybunał podejmował prawidłowe działania wobec swoich dłużników, nie wystąpiły też należności długoterminowe, nie wymierzone czy też takie, które by ulegały przedawnieniu. Na pozytywną ocenę zasługuje także realizacja wydatków. Dokonane w toku roku budżetowego przeniesienia wydatków ocenione zostały jako celowe, uzasadnione oraz właściwie udokumentowane. Nie stwierdzono też wydatków niecelowych i niegospodarnych. Także kwota 1 mln zł wydatków, która przeniesiona została z roku 2000 do wydatków niewygasających, wydatkowana została zgodnie z przeznaczeniem i terminowo. Chciałbym również podkreślić, że nie wystąpiły naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Wobec tego rekomenduję Komisji przyjęcie bez uwag sprawozdania z wykonania dochodów i wydatków za rok 2001 w Trybunale Konstytucyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#GrzegorzKurczuk">Czy są pytania lub uwagi do pana ministra lub posła-koreferenta? Nie słyszę. Czy mogę zatem sformułować również pozytywną opinie dotyczącą wykonania tej części budżetu? Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję, sprawozdanie z wykonania budżetu w roku 2001 przez Trybunał Konstytucyjny przyjęliśmy bez uwag i oceniliśmy pozytywnie. Przechodzimy do sprawozdania z wykonania budżetu w części 08 - Rzecznik Praw Obywatelskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#JerzyŚwiątkiewicz">Ponieważ Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Andrzej Zoll przebywa na urlopie, mnie, jako zastępcy, przypadło w udziale przedstawienie państwu informacji z wykonania budżetu w roku ubiegłym. Na wstępie chciałbym nadmienić, że był to pierwszy pełny rok po nowelizacji naszej ustawy, przewidującej nowe zadania, których wcześniej Rzecznik Praw Obywatelskich nie wykonywał. Wśród tych nowych zadań należy wymienić rozszerzoną kasację w sprawach cywilnych, co spowodowało zwiększenie liczby tych wniosków o 72 proc. Nowe zadania wynikały także z art. 17a, który nakładał na rzecznika obowiązek współdziałania z organizacjami społecznymi w celu zabezpieczenia lepszego przestrzegania praw i wolności człowieka i obywatela. Oprócz tego o 12 proc. zwiększył się wpływ skarg w stosunku do roku poprzedniego. Na tym tle należy zauważyć, że wymagało to szczególnego zaangażowania ponieważ w tym czasie zatrudnienie wzrosło tylko o 10 etatów. Oznacza to, że, nie licząc innych zadań, tylko zwiększony wpływ skarg był większy niż przyrost zatrudnienia. Rzecznik Praw Obywatelskich powołał też swoich pełnomocników do ochrony praw pacjentów i osób niepełnosprawnych. Inicjował też tworzenie nadal stowarzyszeń pomocy ofiarom przestępstw i szkolenie wolontariuszy. Współdziałał też w tworzeniu Oświęcimskiego Centrum Praw Człowieka, powołał też pełnomocnika do spraw dostępu do informacji publicznych. Punktem ciężkości było przeciwdziałanie tworzeniu aktów prawnych niezgodnych z konstytucja i aktami wyższego stopnia, co wyraziło się w złożeniu aż 161 środków prawnych. Rzecznik skierował też do Trybunału Konstytucyjnego dwa razy więcej niż w roku poprzednim wniosków o stwierdzenie niezgodności przepisów z aktem wyższego rzędu. Skierował też 10 zawiadomień o przystąpieniu do postępowania ze skargi konstytucyjnej. W 123 przypadkach wystąpił też o zmianę nieadekwatnych przepisów prawa. Jeśli chodzi o sprawy indywidualne, które rzecznik załatwiał, to w 72 przypadkach wystąpił do Sądu Najwyższego o rewizję nadzwyczajna i kasację, a także występował na arenie międzynarodowej z racji tego, że obowiązany jest udzielać pomocy w krajach Europy Środkowej, na Bałkanach i w krajach nadbałtyckich oraz w państwach, które należały kiedyś do Związku Radzieckiego. Polegało to na udzielaniu pomocy instruktażowej, przyjmowaniu pracowników z tamtejszych biur na staże w naszym Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, a także udziale pracowników Biura w realizacji programów pomocowych OBWE i Rady Europy dla nowo powstałych instytucji ombudsmena w Europie Środkowo-Wschodniej. W 2001 r. dotyczyło to instytucji Rzecznika Praw w Kosowie, Komisarza Praw Człowieka Obwodu Kaliningradzkiego oraz ombudsmana w Słowacji. Przechodząc do spraw ściśle finansowych chcę powiedzieć, że realizacja budżetu po stronie wydatków zamknęła się wskaźnikiem 98,9 proc., przy czym wydatki na płace i pochodne pochłaniają tu aż 77,5 proc. całej kwoty przeznaczonej na wydatki. I tutaj wykonanie wyniosło niemal 100 proc., bo dokładnie 99,7 proc. w stosunku do planu. Inne wydatki, bez majątkowych, stanowiły 22,4 proc. planowanej kwoty i wykonane zostały w 97,5 proc. Jeśli chodzi o wydatki majątkowe, mieliśmy zaplanowane na ten cel 150 tys. zł, z  czego wydano 119 tys. zł zakupując sprzęt komputerowy i samochód służbowy. Na zakończenie chciałbym zwrócić uwagę, że Najwyższa Izba Kontroli, która przeprowadziła kontrolę wykonania naszego budżetu za rok 2001, nie stwierdziła nieprawidłowości. W wystąpieniu z 25 marca 2002 r. odstąpiła też od wniosków pokontrolnych, bowiem żadnych uchybień nie stwierdziła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#GrzegorzKurczuk">Przejrzawszy wszystkie materiały dotyczące wykonania budżetu w części 08 - Rzecznik Praw Obywatelskich mogę potwierdzić, że wniosek jest tylko jeden - pozytywny. NIK rzeczywiście nie stwierdził żadnych nieprawidłowości i nie sformułował żadnych wniosków pokontrolnych. Ja natomiast cieszę się, że w informacji NIK jest to, o czym rozmawialiśmy przy okazji oceny wykonania budżetu za rok 2000. Chodzi o to, że wyjaśnione zostały kwestie ustalania najmu lokalu służbowego i odpłatności za niego. Podjęte też zostały działania zmierzające do obniżenia stawek czynszu za powierzchnię biurową. Sprawy te zostały wyjaśnione, więc nie ma już do czego wracać. Rok 2001 nie przynosi już żadnych wątpliwości. Czy ze strony posłów są jakieś uwagi lub wnioski związane z tym tematem? Nie słyszę. Proponuje zatem również pozytywnie zaopiniować i tę część wykonania budżetu. Sprzeciwu nie słyszę. Dziękuję. Przechodzimy do omówienia wykonania budżetu w części 13 - Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#LeonKieres">Przedkładając sprawozdanie z wykonania budżetu za rok 2001 proszę o zwrócenie uwagi, że był to pierwszy pełny rok działalności Instytutu Pamięci Narodowej, który rozpoczął swoją aktywność 30 czerwca 2000 r. W przedłożonym sprawozdaniu zwracamy też uwagę na fakt, że dochody Instytutu, jako państwowej jednostki budżetowej, znacząco różnią się w wykonaniu w stosunku do kwoty zaplanowanej. Planowane było tylko 13 tys. zł, a wykonanie wyniosło 1826 tys. zł co wynikało z szybszego niż zakładaliśmy, realizowania zadań Instytutu, zwłaszcza gdy chodzi o nasze publikacje, bo one przynoszą największy dochód. Kolejne pozycje w tych dochodach to spłaty pożyczek udzielanych prokuratorom, jeszcze wówczas gdy pracowali oni w prokuraturze powszechnej, a także odsetki od tych pożyczek oraz sprzedaż usług. Jest rzeczą oczywistą, że Instytut, jako jednostka budżetowa, przede wszystkim wydaje pieniądze, a nie zarabia. W ustawie budżetowej na rok 2001 przewidziano wydatki w wysokości 82,2 mln zł. Z rezerwy ogólnej Rada Ministrów przyznała nam jeszcze 2,5 mln zł na realizowane przez nas inwestycje. W wyniku realizacji tak ustalonych wydatków były też pewne przesunięcia związane z tym, że nie realizowaliśmy planowanego limitu zatrudnienia. W Instytucie pracowało w tym roku ponad 800 pracowników, co oznaczało o 200 osób mniej niż planowano. W związku z tym nie wydaliśmy pełnej planowanej kwoty na wynagrodzenia i zwróciliśmy pod koniec roku do budżetu państwa 1.269.400 zł. Naszą zmorą są inwestycje, bowiem realizowaliśmy kilkanaście tytułów inwestycyjnych, zgodnie z przewidzianymi kwotami budżetowymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#GrzegorzKurczuk">Czy ktoś z posłów ma pytania do pana prezesa? Nie słyszę. Ponieważ nie ma na sali posła-koreferenta, pozwolę sobie przedłożyć wniosek o pozytywne zaopiniowanie tej części budżetu. Czy ktoś jest przeciwny? Nie słyszę. Stwierdzam, że sprawozdanie z wykonania budżetu za rok 2001 przez Instytut Pamięci Narodowej przyjęte zostało bez uwag, uzyskując pozytywną opinię Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Przejdźmy teraz do zaopiniowania dla Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich sprawozdania z wykonania budżetu państwa za 2001 rok w części 01 - Kancelaria Prezydenta RP w zakresie kosztów funkcjonowania Krajowej Rady Sądownictwa. Chcę państwa poinformować, że Komisja Regulaminowa zajmuje się obecnie Kancelarią Prezydenta RP, podobnie jak my wymiarem sprawiedliwości i przyjęła pozytywną ocenę wykonania budżetu w części 01. Z uwagi jednak na nasze zainteresowania my również powinniśmy taką opinię wyrazić w części dotyczącej Krajowej Rady Sądownictwa. Czy ktoś z członków Komisji ma w tej sprawie jakieś uwagi lub propozycje? Nie słyszę. Ja ze swej strony, po zapoznaniu się ze sprawozdaniem dotyczącym dochodów i wydatków, przedkładam propozycję pozytywnej opinii wykonania budżetu w tej części. Czy jest sprzeciw wobec takiej oceny? Nie słyszę. Stwierdzam, że wykonanie budżetu w części 01 - Kancelaria Prezydenta RP w zakresie kosztów funkcjonowania Krajowej Rady Sądownictwa ocenione zostało przez naszą Komisję pozytywnie. Taką też opinię przekażemy do Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich. Ogłaszam teraz krótką przerwę, po której przystąpimy do oceny wykonania budżetu w resorcie sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#GrzegorzKurczuk">Wznawiam posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Przystępujemy do kolejnego punktu porządku dziennego, a mianowicie do przyjęcia sprawozdania z wykonania budżetu za rok 2001 w części budżetowej 37 - Sprawiedliwość, obejmującą wydatki i dochody, środki specjalne, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze, a także limity zatrudnienia dla osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń oraz części 83 - Rezerwy celowe w zakresie pozycji 39.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JerzyŁankiewicz">W ustawie budżetowej na rok 2001 wydatki w części budżetowej 37 - Sprawiedliwość określono na kwotę 5.263.137 tys. zł. W trakcie roku decyzjami Ministra Finansów dotyczącymi rozdysponowania rezerw celowych, budżet resortu zwiększono ogółem o 158.210 tys. zł. Po uwzględnieniu tych zmian budżet ukształtował się ostatecznie na poziomie 5.421.347 tys. zł. Na realizację wydatków otrzymano z Ministerstwa Finansów 5.112.731 tys. zł, a różnica w stosunku do planu wynika z zablokowania środków na kwotę 308.616 tys. zł na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 października 2001 r. w sprawie blokowania niektórych wydatków w budżecie państwa w roku 2001. W rezultacie tych wszystkich zmian wydatkowano w Ministerstwie Sprawiedliwości kwotę 5.112.595 tys. zł, co stanowi 94,3 proc. planu po zmianach. Do budżetu państwa zwrócono niewykorzystane środki na kwotę 135 tys. zł. W części budżetowej 37 - Sprawiedliwość zaplanowano także w roku 2001 wydatki, które nie wygasły z upływem roku budżetowego 2000. Była to kwota 7.393 tys. zł, z czego zrealizowano 7.076 tys. zł. W roku 2001 wydatki niewygasające nie wystąpiły. Jeśli chodzi o zobowiązania, to na dzień 31 grudnia wyniosły one 664.566 tys. zł, w tym wymagalne - 342.143 tys. zł. W kwocie zobowiązań wymagalnych zawarte są zobowiązania z tytułu odszkodowań dla osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego w kwocie 85.154 tys. zł. W dziale 755 - Wymiar sprawiedliwości wydatki ogółem ustalono w wysokości 4.496.133 tys. zł i zostały one zwiększone z rezerw celowych budżetu państwa o 154.725 tys. zł z przeznaczeniem na następujące cele: - wypłaty odszkodowań Skarbu Państwa i odsetek od odszkodowań dla osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego - 151.014 tys. zł; - realizację programu Phare PL 9904.04 - Wzmocnienie struktur wymiaru sprawiedliwości odpowiedzialnego za zwalczanie przestępczości zorganizowanej - 815 tys. zł; - realizację programu Phare PL 0003.01 - Stworzenie zintegrowanego systemu katastralnego - 1896 tys. zł; - usuwanie skutków powodzi powstałych w lipcu w budynkach i zasobach archiwalnych objętych właściwością Sądu Okręgowego w Gdańsku - 500 tys. zł i Sądu Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim - 500 tys. zł. Najistotniejszą przyczyną wzrostu wydatków sądownictwa był wzrost liczby rozpatrywanych spraw. Ogółem do sądów powszechnych w roku 2001 wpłynęło 8.273.327 spraw, co w porównaniu z rokiem 2000 oznacza wzrost o 11,7 proc. Szczególnie duży wzrost odnotowano w przypadku spraw karnych (o 42,7 proc. w porównaniu z rokiem 2000 i aż o 75 proc. w odniesieniu do roku 1999), na co w dużej mierze złożyło się przejęcie przez sądy powszechne z dniem 15 grudnia 2000 r. orzecznictwa w sprawach o prowadzenie pojazdów mechanicznych i niemechanicznych w stanie nietrzeźwości) ok. 100 tys. dodatkowych spraw) oraz przejęcie od 17 października 2001 r. spraw o wykroczenia (wzrost liczby spraw o 181.678). W roku 2001 odnotowano także istotny wzrost rozpatrywanych spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych (o blisko 68 tys. więcej) oraz z zakresu prawa  pracy (o prawie 93 tys. więcej). Jest to bardzo duże obciążenie, jeśli chodzi o wydolność sądownictwa. Wzrost wydatków dla jednostek prokuratury wynikał przede wszystkim ze wzrostu liczby wpływających do nich spraw, co z kolei wynikało z coraz większej liczby popełnianych przestępstw. Spraw karnych wpłynęło 1651 tys., czyli o 10,3 proc. więcej niż w roku 2000, spraw cywilnych 33,5 tys. (wzrost o 4,3 proc.), a administracyjnych - 7,5 tys. (wzrost o 24,1 proc. w stosunku do roku 2000). Poza wzrostem liczby spraw, należy zwrócić uwagę na znaczny wzrost kosztów postępowań, wynikający głównie ze stosowania przez przestępców na coraz większą skalę nowych metod działań, wykorzystujących nowe technologie i środki techniczne, luki prawne oraz wiedzę specjalistyczną z wielu dziedzin. Na organach ścigania wymusza to częstsze korzystanie z pomocy specjalistów i biegłych. Zaostrzenie polityki karnej skutkowało wzrostem zadań realizowanych przez więziennictwo, wyrażającym się poważnym wzrostem liczby osadzonych. W ciągu roku 2001 nastąpił wzrost o ponad 10 tys. osób osadzonych, tj. do poziomu 80 tysięcy. Zobowiązania ogółem w dziale 755 - Wymiar sprawiedliwości wyniosły na dzień 31 grudnia 2001 r. 647.203 tys. zł, z czego 342.121 tys. zł stanowiły zobowiązania wymagalne. Jeśli chodzi o zatrudnienie i wynagrodzenia, ustawa budżetowa na rok 2001 określiła wielkość zatrudnienia w części 37 - Sprawiedliwość na poziomie ogółem 83.983 etaty. Uwzględnienie dodatkowych limitów i środków na wynagrodzenia pozwoliły na utworzenie dodatkowych etatów w łącznej liczbie 1.830, z tego 500 dla sędziów i prokuratorów, 1230 dla pozostałych pracowników i 100 dla funkcjonariuszy służby więziennej. Ze względu na znaczne przekroczenie limitów zatrudnienia w prokuraturze powszechnej, należało podjąć decyzję o zmianach w strukturze zatrudnienia grupy orzeczniczej, polegającej na przesunięciu w planie 304 etatów z grupy asesorów i aplikantów do grupy prokuratorów. Decyzja ta, i tak nie pozwoliła na pełne dostosowanie struktury zatrudnienia. Skutkuje to nadal ogromnymi kłopotami, jakie mamy z zatrudnieniem aplikantów. Średnioroczny limit zatrudnienia dla więziennictwa ustalony został w roku 2001 na poziomie 31.281 etatów, czyli o 100 etatów więcej niż w roku 2000. Stan zatrudnienia we wszystkich grupach tu zatrudnionych był w omawianym roku budżetowym niższy od planowanego. Podstawową przyczyną takiego stanu rzeczy, podobnie jak w latach ubiegłych, była wysoka rotacja zatrudnionych i trudności z naborem do służby, spowodowane relatywnie niskimi wynagrodzeniami, w stosunku do wymogów w zakresie wykształcenia i predyspozycji do pracy z osobami pozbawionymi wolności. Jeśli chodzi o rezerwy celowe, to w roku 2001 zwiększone zostały limity wynagrodzeń osobowych. I tak: 38 tys. zł przeznaczono dla członków Korpusu Służby Cywilnej na dodatki z tytułu służby cywilnej, a 2,7 mln zł na realizację drugiego etapu ustawy - Karta Nauczyciela oraz na zapewnienie wynagrodzenia z tytułu wprowadzenia czwartej godziny WF w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich. Bardzo istotnym dla nas tematem jest sprawa środków specjalnych, który, niestety, w ostatniej kontroli NIK został zakwestionowany. My, oczywiście, szybko zdecydowaliśmy zrealizować zalecenia kontrolne Najwyższej Izby Kontroli, ale mamy poważne obawy, że skutki tej, nowej dla nas interpretacji, na którą nie mamy wpływu, będą dość istotne w tym, jak i w przyszłym roku, jeżeli nie dokonamy pewnych zmian w zakresie legislacyjnym. Dodam też, że przy obecnym nastawieniu ministra finansów grozi likwidacja środków specjalnych. Chciałbym aby ten temat przedstawił państwu szerzej dyrektor Jan Paziewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#JanPaziewski">Pan minister przedstawił państwu wydatki jednostek budżetowych, ja dodam do tego jeszcze środki specjalne oraz pozostałe formy gospodarki budżetowej. W resorcie sprawiedliwości funkcjonowało w roku 2001 dziewięć zakładów budżetowych, w tym osiem to były ośrodki szkoleniowo-wypoczynkowe, a pozostały to Oficyna Wydawnicza Ministerstwa Sprawiedliwości. Przychód ogółem tych wszystkich zakładów kształtował się na poziomie 20.703 tys. zł, natomiast rozchody to 18.747 tys. zł. Przychody wypracowane przez zakłady budżetowe w całości przeznaczone były na wydatki związane z ich funkcjonowaniem. Wpłat do budżetu nie planowano i nie zrealizowano. Poza zakładami budżetowymi, w resorcie funkcjonują także środki specjalne, a najistotniejsze z nich to: Fundusz Pomocy Postpenitencjarnej działający w więziennictwie gromadzący środki z odpisów od wynagrodzeń skazanych. Przychody z tego środka przeznaczane są na pomoc udzielaną osobom pozbawionym wolności, w szczególności z uwagi na zły stan zdrowia, podeszły wiek, kalectwo lub brak możliwości zapewnienia im świadczenia pracy, a także członkom ich rodzin. Drugi, znaczący środek specjalny to „Monitor Sądowy i Gospodarczy”, którego roczne przychody stanowiły kwotę ok. 61 mln zł. Dotychczas także koszty funkcjonowania tego środka specjalnego pokrywane były z jego przychodów. Z uwagi jednak na zmiany w ustawie o finansach publicznych, gdzie wpisano wprost, że wykorzystanie środka specjalnego musi być wyłącznie na to, co stanowi ustawa, Najwyższa Izba Kontroli zakwestionowała przeznaczanie tych przychodów na utrzymanie „Monitora”, a w szczególności na wynagrodzenia osób tam pracujących. W ustawie zapisane jest bowiem, że wpływy z tego środka przekazuje się na wydatki związane z poprawą sądownictwa. Zdaniem NIK, przychody z tego środka powinny w całości iść na sądownictwo, zaś koszty jego funkcjonowania ponosić powinien budżet państwa. Realizując ten wniosek, przyjęliśmy dwa rozwiązania. Zgłosiliśmy mianowicie, że do roku 2003 nastąpi zwiększenie wydatków z centrali Ministerstwa Sprawiedliwości o taką kwotę, jaka potrzebna jest na wydawanie „Monitora Sądowego i Gospodarczego”. Przygotowaliśmy także nowelizację ustawy stanowiącej, na co mają być przeznaczone środki uzyskiwane z tego wydawnictwa, wpisując jasno, że koszty funkcjonowania i utrzymania tego środka specjalnego ponoszone są z wpływów, jakie on osiąga. Dwa mniejsze środki specjalne, związane z Monitorem to „Centralna Informacja o Zastawach Rejestrowych” oraz „Krajowy Rejestr Sądowy” gdzie gromadzone są wpływy z wydawania informacji o zasobach z tych rejestrów. Na razie są to środki specjalne na rozruchu, a wpływy są to niewielkie. W roku 2002 szacujemy, że ukształtują się one na poziomie ok. 5 mln zł. W więziennictwie funkcjonują dwa istotne środki specjalne, tj. „Produkcja i usługi”, gdzie gromadzone są środki z przychodów niewyodrębnionej organizacyjnie z jednostki działalności ubocznej i pracy nakładczej, wykonywanej przez osoby pozbawione wolności.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#JanPaziewski">Wpływy w całości przeznacza się na zakup materiałów do produkcji wykonywanej przez te zakłady. Drugi środek w tej grupie związany jest z poprawą warunków w jednostkach organizacyjnych więziennictwa. Osiągane tu wpływy przeznacza się głównie na dotację dla nierentownych gospodarstw pomocniczych. Następną formą organizacyjną w resorcie sprawiedliwości, określaną kiedyś jako gospodarka pozabudżetowa, są gospodarstwa pomocnicze, głównie przy zakładach służby więziennej, jak i przy zakładach dla nieletnich. Takich zakładów funkcjonuje obecnie 56. Ich przychody kształtowały się w roku ubiegłym na poziomie 121mln zł zaś wydatki na poziomie blisko 117 mln zł. Chciałbym jeszcze powrócić do sprawy rezerw celowych. Otóż istotna rezerwą wyodrębniona w budżecie państwa są tu odszkodowania Skarbu Państwa dla osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego. Niestety, w roku ubiegłym, z uwagi na ograniczenia budżetowe, nastąpiło niemal całkowite załamanie wypłaty tych odszkodowań. Dlatego też na koniec roku powstały zobowiązania w wysokości 85 mln zł. W trakcie roku zrealizowano jedynie 17 mln zł, zaś 11 mln zł stanowiły dodatkowo odsetki od nieterminowych płatności. Chcę jednak poinformować, że w tym roku z tej właśnie rezerwy otrzymaliśmy takie zwiększenie środków, że pozwala nam ono wyrównywać na bieżąco wszystkie zasądzone wyroki na rzecz osób represjonowanych. Zmiana budżetu wyrównuje w całości potrzeby z tym związane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#ZbigniewWassermann">Myślę, że nie ma sensu powtarzać cyfr, które tu już zostały przytoczone a także zapisane w udostępnionych nam materiałach. Odnosząc się zatem do samego podsumowania pozycji dotyczących dochodów, chciałbym zwrócić uwagę na następujące kwestie: 1. Dochody uzyskane w resorcie sprawiedliwości w roku 2001 były niższe od przyjętego planu o ponad 5, 5 proc., ale jednocześnie były blisko 11 proc. wyższe od wykonania roku poprzedniego. Powtarza się tu także zasada, że plany nie były wykonane w najistotniejszych jednostkach organizacyjnych, a mianowicie w sądownictwie powszechnym i więziennictwie. W sądownictwie powszechnym nie udało się ściągnąć świadczeń takich jak: nakładane przez sądy koszty sądowe, a także wpływów z grzywien i kar. Podobnie jak w ubiegłych latach powtarza się tu argumentacja, że wynika to z faktu ubożenia społeczeństwa, a także z kłopotów z ustaleniem adresów osób, które powinny wnosić te opłaty. Jest to problem, z którym rzeczywiście jednostki sądownictwa powszechnego nie potrafią sobie poradzić. 2. Druga kwestia to fakt, że w niewystarczający sposób działano, aby te dochody uzyskać. Wprawdzie zmonitorowano i ujawniono, gdzie są należności za pracę osób osadzonych w zakładach karnych, ale nie podjęto już żadnych aktywnych działań zmierzających do tego, aby te środki ściągnąć. Dlatego też w tych dwóch pozycjach występuje bardzo wyraźne niewykonanie planu dochodów. Jeśli chodzi o wydatki, były one planowane w kwocie 5.263.137 tys. zł, a wykonane w kwocie 5.112.595 tys. zł, czyli w 94,3 proc. Mieliśmy tu do czynienia z blokadą środków wynikającą z rozporządzenia Rady Ministrów, która w przypadku resortu sprawiedliwości objęła kwotę 308.616 tys. zł. To co warto podkreślić, to fakt, że rzeczywiście wzrosła o blisko 12 proc. liczba spraw rozpatrywanych przez sądy, a także prowadzonych w prokuraturach. Są to jednocześnie sprawy znacznie bardziej skomplikowane z uwagi na sposób popełniania przestępstw zarówno gospodarczych, jak i zorganizowanych, kiedy to grupy przestępcze wykorzystują luki prawne w istniejących przepisach. Wszystko to powoduje, że organy ścigania i organy sprawiedliwości coraz częściej odwoływać się muszą do wiedzy specjalistycznej, zasięgając opinii biegłych i ekspertów. To, naturalnie, pociąga za sobą dodatkowe koszty. Warto więc zwrócić uwagę na to, co sygnalizuje się w sprawozdaniu, że opinie te kosztują ogromne kwoty. Myślę w związku z tym, że niedopuszczalna jest sytuacja, gdy trzeba rezygnować z uzyskania opinii bądź ekspertyzy z uwagi na wysokość kosztów. W sprawozdaniu przywołuje się przypadek PZU, kiedy te koszty ekspertyzy miały wynosić 300–500 tys. zł. Jak widać, jest to przesłanka, która uniemożliwia prowadzenie postępowania w tym zakresie. Oczywiste jest bowiem, że skoro był powód do tego, aby zrobić ekspertyzę, a zrezygnowano z niej tylko dlatego, że była za droga, nie widzę sądu, który osądzi daną sprawę mając taki argument w ręku. Jest to zjawisko głęboko niepokojące. Ponieważ faktem jest, że mamy do czynienia z przestępczością jakościowo inną, dlatego trzeba przewidzieć na jej zwalczanie odpowiednie środki, aby było to działanie realne.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#ZbigniewWassermann">Odnosząc się do oceny Najwyższej Izby Kontroli, która ma tu istotne znaczenie, chciałbym zwrócić uwagę, że mamy do czynienia z pewną recydywą, jeśli chodzi o mechanizmy nieprawidłowego postępowania. Jest to zarzut powtarzający się po raz kolejny, a dotyczy tworzenia tzw. quasi-rezerw. Inna kwestia, dotyczy tego, o czym już powiedziałem, czyli nieegzekwowania wynagrodzeń uzyskanych przez więźniów. Generalnie jednak stwierdzić trzeba, że w tych trudnych warunkach, w jakich funkcjonuje wymiar sprawiedliwości, wykonanie budżetu ocenić należy pozytywnie. Powtarzam tę opinię za Najwyższą Izbą Kontroli i proponuję przyjąć sprawozdanie Ministerstwa Sprawiedliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#GrzegorzKurczuk">Czy są pytania do pana ministra lub do posła koreferenta?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#KrystynaGrabicka">W sprawozdaniu z kontroli NIK przedstawiono, iż znaczny udział w wydatkach centrali Ministerstwa Sprawiedliwości stanowiły umowy zlecenia i umowy o dzieło zawierane z pracownikami ministerstwa. Łączna wartość tych umów za rok ubiegły wyniosła ponad 1,6 mln zł. Mam w związku z tym wątpliwości dotyczące tego, jak to się mogło stać, że zawierano takie umowy z pracownikami resortu, zwłaszcza, że dochodziło do takich paradoksów, że umowy o dzieło dotyczyły pracy wykonanej w ciągu 188 godzin miesięcznie. Sumując to z godzinami podstawowej pracy daje to średnio ponad 20 godzin na dobę. Jest to chyba niemożliwe i dlatego proszę o wyjaśnienie takich paradoksalnych sytuacji. Chciałabym też wiedzieć z jakich przyczyn były opóźnienia w odprowadzaniu pieniędzy na ZUS i PFRON, bo o takich opóźnieniach mówi się w sprawozdaniu NIK. Proszę też o przybliżenie programu nazwanego w sprawozdaniu „Stworzeniem zintegrowanego systemu katastralnego dla Ministerstwa Sprawiedliwości”. Jak wynika z informacji, środki z tego programu przekazano do siedmiu sądów rejonowych, realizujących w ramach tego zadania program pilotażowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#GrzegorzKurczuk">Ja również chciałbym zapytać, ile kosztują aplikacje sędziowskie i prokuratorskie, w tym również pozaetatowe? Czy macie państwo orientację, ile mamy w kraju etatów przeznaczonych dla aplikantów? Gdyby niemożliwe było udzielenie odpowiedzi dziś, proszę o przekazanie mi jej na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzyŁankiewicz">Ma pani posłanka absolutną rację, podnosząc problem umów zawieranych z pracownikami ministerstwa na dodatkowe prace, jak się okazuje wykonywane godzinach obowiązkowej pracy. Myśmy błyskawicznie zareagowali na ten stan rzeczy, rozwiązując tego typu umowy i wydając zakaz na zawieranie podobnych umów. Jeśli chodzi natomiast o nieodprowadzanie w terminie składak do ZUS, były to kwoty stosunkowo niewielkie, ale osoba, która była za to odpowiedzialna, została już ukarana. Będzie też ona niezależnie odpowiadała przed komisją dyscyplinarną. Trzecie pani pytanie dotyczy problemu znacznie poważniejszego. Chodzi tu o program PHARE dotyczący zintegrowanego systemu katastralnego. My mamy 327 wydziałów ksiąg wieczystych i przystępujemy obecnie do tego programu dwiema drogami. Pierwsza prowadzi poprzez tworzenie ośrodków migracyjnych ksiąg wieczystych. W przyszłym roku powstanie 5 takich ośrodków, w których będzie następowało przetworzenie danych z ksiąg wieczystych na system elektroniczny. Będą one zlokalizowane we Wrocławiu, Krośnie, Nisku, Słupsku oraz w Górze Kalwarii. Ten ostatni ośrodek będzie obsługiwał Warszawę. Prace przy ich tworzeniu finansowane są ze środków budżetowych, natomiast wyposażenie owych ośrodków odbywa się ze środków PHARE. Ponieważ systematycznie będziemy wdrażać system elektroniczny we wszystkich wydziałach ksiąg wieczystych, od 1 stycznia 2003 r. rusza 6 ośrodków pilotażowych, a w ciągu całego roku następnych 20. Cały program przewidziany jest na około 10 lat. Ksiąg wieczystych mamy ok. 15 mln, więc wymaga to zarówno czasu, jak i stosownych nakładów. Odnosząc się do koreferatu posła Zbigniewa Wassermanna, a zwłaszcza do jego uwagi na temat spadku dochodów, trzeba stwierdzić, że wynika to z postępującej pauperyzacji naszego społeczeństwa i słabej kondycji ekonomicznej podmiotów gospodarczych biorących udział w obrocie gospodarczym, a także z bardzo trudną sytuacją ekonomiczną w niektórych regionach kraju. Niezależnie od tego, myśmy teoretycznie plan dochodów wykonali zgodnie z tym, co było planowane. Natomiast w ciągu roku Rada Ministrów podniosła pierwotny plan, zakładając wzrost opłat sądowych. Tu nastąpiła zatem gra cyfr, bowiem rozporządzenie o wzroście opłat nie weszło w życie. Dlatego też, z jednej strony jesteśmy w porządku, ale z drugiej, jak wynika z bezwzględnych cyfr, pozornie planu nie wykonaliśmy. Faktycznie jednak to, co planowaliśmy, zostało wykonane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JanPaziewski">Na temat kosztów aplikacji odpowiemy na piśmie, ponieważ koszty te występują w kilku rodzajach wydatków. Nie mam w tej chwili ich łącznej kwoty, aby podać państwu, ile to rzeczywiście kosztuje. W ciągu tygodnia dostarczymy tę informację na ręce pana przewodniczącego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#GrzegorzKurczuk">Przypomnę tylko, że chciałbym wiedzieć: ile kosztują aplikacje sędziowskie, ile prokuratorskie a także ile w tym jest aplikacji pozaetatowych. Ile ich było w roku ubiegłym, a ile zaplanowaliście państwo na rok bieżący? I w ogóle ile jest w kraju etatów aplikacyjnych? Czy są jeszcze pytania dotyczące wykonania tej części budżetu? Nie słyszę. Przypomnę zatem, że poseł Zbigniew Wassermann zaproponował przyjęcie pozytywnej opinii dotyczącej tej części budżetu. Czy jest sprzeciw wobec takiej propozycji? Nie słyszę, a więc wykonanie budżetu przez resortu sprawiedliwości zostało przez Komisje przyjęte. Przechodzimy do omówienia sprawozdania z wykonania części budżetowej 10 - Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#AlinaSzymczak">Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych od lat wykonuje budżet w sposób bardzo oszczędny. Każdy wydatek jest bardzo dokładnie analizowany. Jak państwo mogliście zauważyć w naszych materiałach, część budżetu za rok 2001 nie została wykonana, a środki niewykorzystane zwrócono do Ministerstwa Finansów. Taki stan rzeczy wynika po raz kolejny z tego, że oczekujemy nadal na możliwość otrzymania odpowiednich pomieszczeń, wyposażenia ich i zatrudnienia niezbędnych pracowników. Kolejny rok to się nam nie udaje, mimo usilnych próśb kierowanych w różne miejsca. Stąd i wykonanie planu wydatków kształtuje się tak, jak wspomniałem, że mianowicie zwracamy do budżetu środki niewykorzystane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#GrzegorzKurczuk">Czy ze strony posłów są jakieś szczegółowe pytania dotyczące tej części budżetu? Ponieważ pytań nie słyszę, proponuję również i w tej części przyjąć pozytywną opinię Komisji. Czy jest sprzeciw? Nie słyszę, dziękuję. Stwierdzam, że wykonanie budżetu za rok 2001 przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych uzyskało pozytywną ocenę Komisji. Proponuje także, abyśmy jako Komisja, przyjęli i przesłali również do Komisji Finansów Publicznych następujące stanowisko: „Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka na posiedzeniu w dniu 2 lipca 2002 r. rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2001 r. (druk nr 522) wraz z analizą NIK (druk nr 611) w zakresie: 1. części budżetowej 04 - Sąd Najwyższy, 2. części budżetowej - 05 - Naczelny Sąd Administracyjny, 3. części budżetowej 06 - Trybunał Konstytucyjny, 4. części budżetowej 08 - Rzecznik Praw Obywatelskich, 5. części budżetowej 10 - Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, 6. części budżetowej 13 - Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 7. części budżetowej 37 - Sprawiedliwość, 8. części budżetowej 83 - Rezerwy celowe - w zakresie pozycji 39. Komisja pozytywnie ocenia wykonanie tych części budżetu”. Czy jest zgoda na przyjęcie takiego stanowiska? Czy ktoś jest przeciwny? Czy ktoś wstrzymał się od głosu? Stwierdzam, że stanowisko Komisji przyjęte zostało jednogłośnie. Stanowisko to musi być przedstawione na Komisji Finansów Publicznych przez kogoś z naszej Komisji. Proponuje posłankę Stanisławę Prządkę. Czy pani się zgadza?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#StanisławaPrządka">Ja bym się chętnie zgodziła, ale nie wiem, kiedy będzie termin posiedzenia Komisji Finansów Publicznych. Tymczasem wyjeżdżam na tydzień za granicę i nie chciałabym, aby wyniknęła jakaś kolizja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#GrzegorzKurczuk">Terminu posiedzenia Komisji Finansów Publicznych nie znamy jeszcze, ale może bezpieczniej będzie, aby to zrobił ktoś inny. Może posłanka Barbara Ciruk?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#BarbaraCiruk">Ja się może umówię z posłanką Stanisława Prządką, że jeśli posiedzenie będzie w czasie jej nieobecności, wówczas ją zastąpię. My się domówimy na roboczo i jedna z nas z pewnością przygotuje się do tego wystąpienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#GrzegorzKurczuk">Czy akceptujecie państwo takie rozwiązanie? Czy ktoś jest przeciwny? Nie widzę. Dziękuję paniom posłankom, dziękuję też wszystkim za udział i zamykam posiedzenie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>