text_structure.xml
67.3 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Witam posłów i przybyłych gości. Proponowany porządek dzisiejszego posiedzenia został państwu dostarczony na piśmie. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, będę uważał, że został on przyjęty. Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że porządek posiedzenia został zaakceptowany. W przypadku drugiego i trzeciego punktu porządku obrad obejmujących rozpatrzenie rządowych projektów ustaw o zmianie ustaw: kpk i kpsw proponowałbym przedłożenia skierować do jednej podkomisji nadzwyczajnej, którą dzisiaj powinniśmy powołać. Przypominam, że prace nad tymi projektami powinny przebiegać możliwie jak najszybciej, m.in. ze względu na zobowiązania międzynarodowe Polski. Rząd zaproponował w jednym z projektów, aby nowelizacja weszła w życie już 2 sierpnia br. Wydaje mi się, że przy obecnym kalendarzu prac Sejmu, jest szansa na to, żeby temu oczekiwaniu sprostać. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że Komisja przyjęła moją propozycję. Sprzeciwu nie słyszę. W tej sytuacji proponuję powołanie podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw z druków nr: 3866, 3904, w składzie trzyosobowym. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że propozycja została przyjęta. Proszę o zgłaszanie kandydatur do składu podkomisji. Będzie to jedno z ostatnich naszych zadań i dlatego oczekuję, że w tej podkomisji będą mieli okazję pracować posłowie, którzy dotychczas nie podejmowali się tego typu zobowiązań. Może posłanka Danuta Hojarska zgodzi się być w składzie podkomisji?</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#DanutaHojarska">Wyrażam zgodę.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję kandydaturę posła Stanisława Rydzonia. Czy pan poseł wyraża zgodę na pracę w podkomisji?</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#StanisławRydzoń">Wyrażam zgodę.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#CezaryGrabarczyk">Wobec braku kolejnych zgłoszeń proponuje kandydaturę posła Bohdana Kopczyńskiego. Czy pan poseł wyraża zgodę na pracę w podkomisji?</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#BohdanKopczyński">Wyrażam zgodę.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#BohdanKopczyński">Czy są inne propozycje? Nie widzę zgłoszeń. Wobec braku głosu sprzeciwu stwierdzam, że powołana została podkomisja nadzwyczajna do rozpatrzenia projektów ustaw z druków nr: 3866, 3904, w składzie: posłanka Danuta Hojarska (Samoobrona), poseł Bohdan Kopczyński, poseł Stanisław Rydzoń (SLD). Bezpośrednio po posiedzeniu Komisji podkomisja dokona wyboru przewodniczącego. Przechodzimy do punktu pierwszego porządku obrad, obejmującego rozpatrzenie poprawek zgłoszonych w II czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny i Kodeks karny wykonawczy (druki nr: 2693, 3912). Przypominam, że zostało zgłoszonych 20 poprawek, z których część ma charakter merytoryczny. Apeluję, żeby na dzisiejszym posiedzeniu rozpatrzyć poprawki, a tym samym postarać się, aby niezwykle ważna i oczekiwana przez społeczeństwo nowelizacja kodeksów mogła zostać uchwalona jeszcze przez Sejm IV kadencji i jak najszybciej wejść w życie. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 1, zgłoszonej przez Klub Parlamentarny PiS. Proponuje się w niej, aby w art. 1 w zmianie 1 pkt 2a nadać brzmienie: „2a.) zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad małoletnimi,”. Proszę posła Zbigniewa Ziobrę o rekomendowanie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#ZbigniewZiobro">Poprawka ta ma charakter redakcyjno-legislacyjny i została skonsultowana z Biurem Legislacyjnym KS. Poprawkę nr 1 należy rozpatrywać łącznie z poprawką nr 3, w której proponuję w art. 1 w zmianie 2 par. 1a nadać brzmienie: „Par. 1a. Sąd może orzec zakaz zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub z opieką nad małoletnimi, na zawsze w razie skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego.”.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy są uwagi do tych dwóch poprawek?</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#LeszekKubicki">W poprawce nr 1 chyba lepiej byłoby na końcu przepisu zamienić powtarzający się wyraz „małoletnimi” na wyraz: „nimi”.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZbigniewZiobro">Taka korekta językowa jest do przyjęcia. Jestem skłonny przyjąć tę propozycję.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy któryś z posłów chce tę propozycję zgłosić jako własną? Nie widzę zgłoszeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#ZbigniewZiobro">Przejmuję i zgłaszam jako własną propozycję prof. Leszka Kubickiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy któryś z posłów jest przeciwny przyjęciu poprawek nr 1 i nr 3 w nowej redakcji zaproponowanej przez posła Zbigniewa Ziobro? Nie widzę zgłoszeń. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawek nr 1 i nr 3 wraz ze zmianą redakcyjną. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 2, w której, Klub Parlamentarny PiS proponuje w art. 1 w zmianie 1 pkt 2b nadać brzmienie: „2b) obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,”. Poprawkę nr 2 należy rozpatrywać łącznie z poprawkami nr: 4, 8, 16, 17, 20. W przypadku ich przyjęcia należy tytułowi ustawy nadać brzmienie: „o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego i ustawy - Kodeks karny wykonawczy”. Proszę przedstawiciela wnioskodawców o omówienie poprawek.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#ZbigniewZiobro">Poprawka nr 2 i związane z nią pozostałe wymienione poprawki były przedmiotem długiej dyskusji w trakcie prac nad sprawozdaniem. Dotyczą one zastosowania środka karnego w postaci zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu. Taki zakaz funkcjonuje w wielu systemach prawnych, m.in. w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Australii. Mieliśmy okazję się o tym przekonać na podstawie dostarczonych członkom Komisji analiz i ekspertyz, a także w trakcie pobytu studyjnego w Wielkiej Brytanii. Jest to rozwiązanie mogące ograniczyć możliwość poruszania się przez pedofilii, zwłaszcza tych, którzy nie chcą poddać się leczeniu. Warto pamiętać, że w przypadku tej dewiacji seksualnej istnieje poważne niebezpieczeństwo, że sprawca może ponownie dopuścić się tego rodzaju czynu. Dlatego względy bezpieczeństwa nieletnich i ochrony ich przed pedofilami, przede wszystkim tymi, których zachowania są agresywne, skłaniają do wprowadzenia do naszego systemu prawnego instytucji zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. W trakcie dyskusji na ten temat przedstawiane były argumenty za i przeciw stosowaniu tego zakazu, ale ostatecznie drogą konsensusu opowiedziano się za wpisaniem jego do kodeksów. Moje poprawki zostały więc zaakceptowane przez komisję, która zadecydowała, że zostaną one, od strony legislacyjnej, dopracowane przeze mnie oraz sędziego Andrzeja Kryże i zgłoszone w trakcie drugiego czytania.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#StefanLelental">Mam zastrzeżenie do użycia w przepisach sformułowania: „określone miejsce pobytu”. Kojarzy mi się to z zesłaniem lub osiedleniem, ponieważ sąd orzekając, musiałby określić miejsce pobytu sprawcy. Lepiej byłoby zapisać, że chodzi o miejsce stałego pobytu, którego osoba, wobec której zostałby orzeczony zakaz, nie mogłaby opuszczać. Proszę także zwrócić uwagę, że zakaz opuszczania miejsca stałego pobytu jest podstawowym elementem kary ograniczenia wolności. Czy ten zakaz nie pokrywałby się z karą ograniczenia wolności i czy o tego rodzaju rozwiązanie chodzi?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#TeodorSzymanowski">Podzielam uwagi zgłoszone przez prof. Stefana Lelentala. Chciałbym jeszcze dodać, że są także inne jeszcze argumenty merytoryczne przeciwko tej poprawce. Przecież w Polsce, gdzie jest bardzo wysokie bezrobocie, wskazana jest mobilność osób pragnących się zatrudnić. Jeżeli zakaz będzie orzeczony w stosunku do osoby bezrobotnej, to czy będzie musiała ona zwracać się każdorazowo z wnioskiem do sądu o wyrażenie zgody na udanie się do jakiejś miejscowości w celu poszukania pracy? Rozumiem, że tego rodzaju zakaz ma uzasadnienie w USA, gdzie terytorium kraju jest bardzo rozległe, ale nie w znacznie mniejszej Polsce. Moim zdaniem taki zakaz będzie można stosować dopiero wtedy, gdy zostanie w naszym kraju wprowadzony system dozoru elektronicznego skazanych. Wydaje się, że można nim będzie objąć grupę skazanych z art. 200. Rocznie jest to ok. 500 osób, z tym że w stosunku nie do wszystkich z nich musi być orzeczony zakaz opuszczania miejsca pobytu. W tym momencie nie ma potrzeby wprowadzania omawianych przez Komisję poprawek.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#CezaryGrabarczyk">Sądzę, że sąd będzie wiedział najlepiej, czy zastosować środek w postaci zakazu opuszczania miejsca pobytu, biorąc pod uwagę także i to, czy skazany jest bezrobotny i powinien szukać pracy poza miejscem zamieszkania.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#TeodorSzymanowski">Jednak wydaje mi się, że tego rodzaju zakazem zbyt wiele się osiągnie. Proszę także pamiętać, że omawiany projekt nowelizacji kk wprowadza już wzmożone formy nadzoru nad skazanym. Nie ma więc uzasadnienia dla stosowania jeszcze bardziej rozbudowanego systemu takiego nadzoru.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#BohdanKopczyński">Mam pytanie do przedstawiciela wnioskodawców - czy tytuł jest adekwatny do wprowadzanych zmian? Przecież w poprawkach proponuje się także wprowadzenie zmian do Kodeksu postępowania karnego. Proszę to wyjaśnić.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jest to bardzo istotna uwaga i proszę, aby w tej sprawie wypowiedziało się Biuro Legislacyjne KS. W zestawie poprawek nie ma zaproponowanej zmiany tytułu ustawy. Dlaczego tytuł odnosi się tylko do zmian w dwóch kodeksach, a zmiany dotyczą trzech?</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#GrzegorzKozubski">Byliśmy przygotowani na poinformowanie Komisji, że konsekwencją poprawki dotyczącej zmiany kpk powinna być zmiana tytułu ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy jednak taka korekta jest teraz dopuszczalna? Przecież zmiana tytułu ustawy nie była przedmiotem żadnej ze zgłoszonych w drugim czytaniu poprawek. Czy jeżeli teraz wprowadzimy taką zmianę, to nie grozi to zaskarżeniem całej ustawy? Nie muszę przekonywać, że wszystkim nam zależy na tym, aby została ona uchwalona i mogła wejść bez przeszkód w życie.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#GrzegorzKozubski">Nie sądzę, żeby istniało tego typu zagrożenie. Taka zmiana jest oczywista i tego rodzaju praktyka jest stosowana.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#PiotrPodczaski">Zmiana nazwy ustawy będzie konsekwencją przyjęcia poprawki nr 2. Co do konstytucyjności takiej decyzji, nie powinno się mieć wątpliwości, ponieważ jest ona przedmiotowo związana z przedłożeniem. Tylko od Komisji zależy decyzja w tej kwestii. Pewne wątpliwości mamy natomiast do innych poprawek. Przedstawimy je w trakcie ich omawiania.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#BohdanKopczyński">Nie zgadzam się z opinią Biura Legislacyjnego. Przecież przedmiotem naszych prac były zmiany w Kodeksie karnym i Kodeksie karnym wykonawczym, a tymczasem okazuje się, że konieczna jest także nowelizacja Kodeksu postępowania karnego. Czyli poszerzony został zakres nowelizacji, a to nie jest zgodne z procedurą.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#JerzyŁabuda">Chciałbym ponadto zwrócić uwagę, że niepotrzebne jest łączne rozpatrywanie poprawki nr 17 z poprawkami nr: 2, 4, 8, 16. Chodzi o to, że w poprawce nr 17 wprowadza się dodatkowe obowiązki związane z dozorem. Natomiast poprawka nr 2 dotyczy środka karnego. Proponuję poprawkę nr 17 głosować oddzielnie. Ponadto pragnę oświadczyć, że jesteśmy przeciwni wprowadzeniu środka karnego, który jest opisany w poprawce nr 2. Jest to, naszym zdaniem, propozycja niejako niepełna, ponieważ brakuje trybu, w jakim sąd miałby nakładać obowiązek i zakazy, o których mowa w przepisie. Brakuje również przesłanek, jakimi miałby się on kierować, wydając decyzję. Zwracaliśmy na to wielokrotnie uwagę.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#ZbigniewZiobro">Odnosząc się do zgłaszanych zastrzeżeń do poprawki, pragnę wyjaśnić, że wnioskodawcy świadomie zapisali, iż chodzi o określone, a nie stałe miejsce pobytu. Braliśmy pod uwagę, że sprawca często dopuszcza się aktów pedofilii wobec dzieci w miejscu swego stałego zamieszkania. Czyli sąd powinien, biorąc pod uwagę okoliczności, określić dalsze miejsce pobytu skazanego. Przecież jeżeli ojciec znęca się nad dziećmi i został wprowadzony zakaz zbliżania się jego do nich, to w konsekwencji nie może on pod jednym dachem z nimi mieszkać.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#GrzegorzKozubski">Powrócę do zmiany w kpk. Mamy tu do czynienia jedynie z zamianą jednego wyrazu. Do tej pory obowiązywał zakaz wydalania się, a teraz, zgodnie z nowym nazewnictwem, należy wpisać zakaz opuszczania. Muszę przyznać, że nie rozumiem stanowiska prokuratora Jerzego Łabudy. Przecież resort był informowany o proponowanej zmianie i w przekazanej nam opinii w pełni akceptował ją.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#JerzyŁabuda">Naturalnie akceptujemy ją. Zwracałem tylko uwagę, że nie można w głosowaniu łączyć sprawy środka karnego z dodatkowym obowiązkiem w ramach nadzoru policyjnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#GrzegorzKozubski">Czy resort akceptuje dostosowanie nazewnictwa w kpk do zmian w kk?</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#JerzyŁabuda">Tak, to akceptujemy.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#CezaryGrabarczyk">Chodzi o rozłączne rozpatrywanie poprawek. Powinniśmy tę sugestię przyjąć, co jednocześnie wyeliminuje pewne wątpliwości.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#LeszekKubicki">Moje zastrzeżenie dotyczy sformułowania: „określone miejsce pobytu” Zależy mi na utrzymaniu pewnej jednolitości Kodeksu i dlatego muszę zauważyć, że w Kodeksie zakaz zmiany miejsca stałego pobytu jest w tej chwili elementem kary ograniczenia wolności. W art. 34 w par. 2 jest napisane: „W czasie odbywania kary ograniczania wolności skazany nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu”. Czy jest sens wprowadzać nowy rodzaj środka karnego? Dodam, że w tym przypadku nie ma specjalnego trybu wyrażania zgody przez sąd. Jak widać, sądy radzą sobie z tym problemem. W związku z tym proponuję nie wprowadzać nowego terminu i pozostać przy dotychczas obowiązującym.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#CezaryGrabarczyk">Poseł Zbigniew Ziobro przecież wyjaśniał, że w tej sytuacji nie chodzi o stałe miejsce zamieszkania, lecz o odizolowanie sprawcy przestępstwa pedofilii, którego dopuścił się on w rodzinie, od pokrzywdzonego. To sąd musi wskazać miejsce pobytu sprawcy takiego czynu. Ustawa, nad którą pracujemy, ma nie tylko wprowadzać represje, ale także oddziaływać profilaktycznie i zapobiegać powtarzaniu się czynów pedofilskich.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#StefanLelental">Rozumiem intencje posła Zbigniewa Ziobry. Zdaję sobie sprawę, że chodzi o to, aby przestępca nie powrócił do miejsca stałego pobytu, gdzie popełnił przestępstwo. Jednak wskazanie przez sąd nowego miejsca pobytu oznacza wysiedlenie. Proszę się zastanowić nad sposobem realizacji tak określonego środka.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jest to istotna uwaga, ale chyba tej kwestii nie można będzie rozstrzygnąć w Kodeksie karnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#StefanLelental">Jednak wymierzana będzie przez sądy kara wysiedlenia, która była stosowana w kodeksach karnych ZSRR. Czy do tego chcemy powrócić?</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#ZbigniewZiobro">Przywoływanie kodeksu obowiązującego w ZSRR może istotnie budzić jak najgorsze skojarzenia. Proszę jednak zauważyć, że taki środek funkcjonuje i jest stosowany obecnie w Wielkiej Brytanii i wielu innych krajach demokratycznych, bez jakichkolwiek oporów i posądzeń, że łamie on podstawowe prawa i wolności obywatelskie. Powiem więcej, jest on stosowany właśnie jako stojący na straży tych podstawowych praw; w tym przypadku chodzi o prawa dzieci. Zdaję sobie sprawę, że może tu dochodzić do kolizji pewnych wartości, ale jest uzasadnienie do stosowania tego środka w określonych przypadkach. Decydować ma o tym sąd i my, jako ustawodawcy, dajemy mu możliwość wyboru.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#BohdanKopczyński">Problem jest niby prosty, ale w rzeczywistości coraz bardziej skomplikowany. Jak się to ograniczenie możliwości swobodnego poruszania się ma do praw człowieka gwarantowanych w konstytucji i przez konwencje ratyfikowane przez Polskę? Jeżeli przyjmiemy taki przepis, to czy nie dojdzie do podwójnego karania sprawcy? Mówię o tym, aby moje wątpliwości znalazły się w protokole i przeszły do historii.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#CezaryGrabarczyk">Bierzemy to pod uwagę, ale musimy także dbać o dobro pokrzywdzonych i ich rodzin. Musimy te wszystkie argumenty rozważyć.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#MagdalenaPotapowicz">O przestrzeganiu praw człowieka dyskutowaliśmy, w trakcie prac nad przedłożeniem, bardzo długo. Trzeba ocenić, że w tym przypadku wprowadzenie kontroli miejsca pobytu sprawcy stanowi potencjalną ochronę potencjalnych jego ofiar. Wolność sprawcy jest na drugim planie, jeżeli dzięki jej ograniczeniu kolejne dziecko uniknie wykorzystania seksualnego. Zdaje sobie sprawę z tego, że mamy tutaj z ograniczeniem wolności przemieszczania się, ale każda kara w Kodeksie karnym jest naruszeniem wolności sprawcy.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#LeszekKubicki">Uważam, że Komisja powinna się poważnie zastanowić nad tym, co powiedział prof. Stefan Lelental. Dla każdego z nas jest zrozumiały profilaktyczny charakter środka karnego w postaci zakazu opuszczania stałego miejsca pobytu. Chodzi nam o to, żeby sprawca się nie przemieszczał i można było go monitorować. Teraz jednak z pełną świadomością chcemy się zgodzić, aby sąd dokonywał wyboru jakiegoś innego, niż stałe, miejsca pobytu sprawcy i zakazywał jego opuszczania. Proszę zastanowić się nad tym, w jaki sposób sąd, na jakiej podstawie ma wyznaczać to określone miejsce pobytu. Czy ma je przydzielać i dawać jakieś skierowanie? Jak w rzeczywistości będzie wyglądało wykonanie takiego postanowienia? Rozumiem, że w omawianych przepisach rozszerzono zakazy i obowiązki, ale nie powinno się doprowadzać do tego, że sądom przypisze się możliwość kierowania ludzi do określonych miejsc, w których muszą zamieszkać. Nie jest to prawdopodobne i przestrzegam Komisję przed taką decyzją, ponieważ jej konsekwencje mogą być bardzo daleko idące. Kto zresztą poniesie koszty tego rodzaju decyzji sądu?</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#ZbigniewZiobro">Nie możemy jednak wprowadzić zakazu, który będzie irracjonalny. Przecież będzie nie do przyjęcia, jeżeli sąd zadecyduje, że sprawca ma zamieszkać w stałym miejscu pobytu, w którym dopuszczał się przestępstw na nieletnich, np. na swoich dzieciach lub sąsiada. Proponujemy rozwiązanie elastyczne, w którym sąd będzie miał możliwość zadecydowania o tym, gdzie sprawca będzie mógł przebywać. Uważam, że sędziowie będą potrafili racjonalnie podejmować takie decyzje i ustalić w toku procesu, jaka jest możliwość wyznaczenia miejsca pobytu, które nie niesie za sobą zagrożeń, np. mieszkanie rodziców sprawcy. Wielokrotnie zarzucano posłom, że chcą ograniczać swobodę sądów, ale teraz właśnie pragniemy, aby mogły one z niej korzystać. Podejmując decyzję w sprawie poprawki, miejmy na uwadze los pokrzywdzonych dzieci. Przypominam, że w tej sprawie panował wśród członków Komisji pewien konsensus i nie widzę powodu, aby od niego odstępować. Dodam, że nie wprowadzamy rozwiązań kontrowersyjnych i kierujemy się przy tym pewną wrażliwością; mam nadzieję, że ona ostatecznie zwycięży.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#JerzyŁabuda">Zastanawiam się nad skutecznością tego zakazu i dochodzę do wniosku, że trudno będzie go egzekwować. Sprawca, w tym przypadku chodzi o pedofila, będzie miał możliwość, nawet przy orzeczonym zakazie, zbliżenia się do miejsca przebywania ofiary. Co prawda, nie wolno mu będzie opuszczać miejsca pobytu, ale to nie przeszkodzi mu np. udać się na miejsce przestępstwa w ramach tego samego miasta. Przecież nie musi uzyskiwać zgody sądu na przejechanie w Warszawie z Pragi na Wolę. Czyli skuteczność zakazu może być żadna.</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#CezaryGrabarczyk">Odnoszę wrażenie, że zawsze można podać taką sytuację, która będzie świadczyła o skuteczności bądź nieskuteczności tego rozwiązania. Przecież wyznaczenie jakiegoś, nawet czasowego, miejsca pobytu, z dala od ofiary, może skutecznie go od niej izolować. Sądzę, że wszystkie argumenty zostały przedstawione i możemy przejść do rozstrzygnięcia.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#ZbigniewZiobro">Chciałbym się jako wnioskodawca ustosunkować do argumentu użytego przez prokuratora Jerzego Łabudę. Trzeba mieć świadomość, że wszystkie środki, które proponujemy, nie do końca są skuteczne. Nawet kara pozbawienia wolności nie jest skuteczna, ale to nie jest powód, żeby z tego środka rezygnować. Gdybyśmy poszli dalej tym tokiem myślenia, to w praktyce trzeba by było zakwestionować funkcjonowanie wszystkich środków karnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#BohdanKopczyński">Czy teraz będziemy głosować nad poprawką nr 2, przy uwzględnieniu autopoprawki zgłoszonej przez posła wnioskodawcę, oraz łącznie, nad powiązanymi z nią poprawkami nr: 4, 8, 16, 17 i 20?</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#CezaryGrabarczyk">Konsekwencją przyjęcia poprawki nr 2 będą zmiany w projekcie zgłoszone w poprawkach nr: 4, 8, 16, 20. Przyjęliśmy, za zgodą posła wnioskodawcy, że poprawka nr 17 będzie głosowana oddzielnie.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#StefanLelental">Zwracam uwagę, że w poprawce nr 4, w art. 77 w par. 3 jest zapisane, że zakaz zmiany określonego miejsca pobytu może być orzeczony przez sąd na zawsze. W moim przekonaniu takie orzeczenie byłoby sprzeczne z konstytucją, a konkretnie z art. 31 ust. 3. Konstytucja bowiem zapewnia swobodę poruszania się i taki zakaz stanowiłby ewidentne naruszenie wolności i praw obywatelskich. Może można zastosować czasowe ograniczenie tych praw, ale nie można ich pozbawiać na zawsze, choć i to należałoby zbadać pod kątem zgodności z ustawą zasadniczą. Musielibyśmy wyjaśnić, czy konstytucyjne warunki ograniczenia praw i wolności obywatelskich przewidziane w przytoczonym artykule pozwalają na ich ograniczenie w takim zakresie, jaki został zaproponowany w poprawce. Wskazywałem na to podczas prac nad projektem, ale naturalnie Komisja będzie decydowała o przyjęciu bądź odrzuceniu poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#ZbigniewZiobro">Boleję, że znowu powracamy do dyskusji, która już się toczyła i przedstawiamy po raz kolejny te same argumenty. To tylko służy przeciąganiu prac nad projektem i może doprowadzić do tego, że nigdy nie dojdziemy do finału. Przecież to nie jest zakaz skierowany do obywatela. Mamy tu do czynienia z zakazem orzeczonym przez niezawisły sąd w wyniku popełnionego przestępstwa w odniesieniu do jego sprawcy. Wobec tego w stosunku do tego przestępcy można zastosować pewne ograniczenia jego praw obywatelskich, nawet dalej idącą karę pozbawienia wolności, w tym karę dożywotniego więzienia. Tym bardziej dopuszczalne jest zastosowanie fakultatywnego zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu, bez zgody sądu. Tak kwestia była już dyskutowana i wyjaśniana w trakcie prac nad przedłożeniem. Profesor Stefan Lelental uważa, że narusza to konstytucję. Ja i eksperci, z którymi się konsultowałem, oceniają tę sytuację inaczej. Teraz trzeba to teraz rozstrzygnąć. Muszę jeszcze raz przypomnieć, że na poprzednim posiedzeniu Komisji sprawa poprawki została przesądzona i nikt nie protestował. Dzisiaj znowu mnożą się wątpliwości, ale sądzę, że dzisiaj posłowie podejmą decyzję i za swoje decyzje w tej sprawie będziecie państwo oceniani.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#KatarzynaPiekarska">Jeszcze raz chciałabym zapytać posła wnioskodawcy, czy nie ma jednak szansy na zmodyfikowanie poprawki i zapisania w niej, że zakaz dotyczy opuszczania stałego, a nie określonego miejsca pobytu. Przecież wtedy pobyt sprawcy mógłby być kontrolowany i nie mógłby on opuszczać miejsca pobytu, a jednocześnie przepis byłby zgodny z systemem prawa. Wydaje mi się, że taki zapis byłby zgodny z intencjami wnioskodawców.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#ZbigniewZiobro">Muszę jeszcze wskazać, że w Polsce jest coraz więcej osób, które nie mają stałego miejsca pobytu. Przecież obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach, zapisany w tej samej poprawce, mógłby wzbudzić takie same zastrzeżenia i wątpliwości niektórych konstytucjonalistów. Sądzę, że sądy będą potrafiły racjonalnie zadecydować, czy wprowadzić wszystkie zakazy, czy też tylko jeden z nich. Naturalnie kolejne wątpliwości można byłoby mnożyć, ale teraz chodzi o nasz wybór w tej sprawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#MagdalenaPotapowicz">Jeżeli w przepisie zapiszemy, że zakaz ma dotyczyć opuszczania stałego miejsca pobytu, może w efekcie dojść do sytuacji, że jeżeli sprawca będzie się nadal dopuszczał czynów pedofilskich wobec własnych dzieci, to one wraz z matką będą zmuszone się z domu wyprowadzić, pozostawiając w nim przestępcę.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#CezaryGrabarczyk">Sądzę, że łatwiej byłoby członkom Komisji podejmować decyzję, gdyby poprawka dotyczyła także zmiany nr 10. Przewidzieliśmy tu możliwość uznania obowiązku za wykonany, natomiast w przypadku zakazu wnioskodawca nie rozszerza dyspozycji art. 84a par. 1. Wydaje się, że dopiero Senat może naprawić ten błąd.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#ZbigniewZiobro">Wykonanie zakazu jest przedmiotem poprawki nr 8.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#CezaryGrabarczyk">Przepraszam, istotnie w tej poprawce zapisane jest, że środek karny w postaci zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu może być uznany za wykonany, pomimo że był orzeczony na zawsze. Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki nr 2, łącznie z poprawkami nr: 4, 8, 16, 20? Stwierdzam, że Komisja, przy 7 głosach za, 3 przeciwnych i braku głosów wstrzymujących się, przyjęła poprawki nr: 2, 4, 8, 16, 20. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 5, w której wnioskodawca, Klub Parlamentarny PiS, proponuje w art. 1 w zmianie 4 par. 1 nadać brzmienie: „Par. 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozbawienie praw publicznych oraz obowiązek lub zakazy wymienione w art. 39 pkt 2–3 orzeka się w latach, od roku do lat 15.”. Proszę przedstawiciela wnioskodawców o omówienie poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#ZbigniewZiobro">W sprawozdaniu jest propozycja, żeby środek oraz obowiązek lub zakazy były orzekane od roku do lat 10. W poprawce proponuję, aby górna granica zagrożenia była określona na 15 lat. Wydaje się, że ze względu na charakter przestępstw popełnianych przez pedofilii okres obowiązywania zakazu lub obowiązku powinien być odpowiednio długi. Wydaje się, że 10 lat to zbyt mało. Naturalnie można zastosować górną granicę w skrajnych przypadkach.</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#JerzyŁabuda">Rząd zajmuje negatywne stanowisko wobec tej poprawki, ponieważ wykracza ona, w sposób oczywisty, poza zakres proponowanej regulacji. Przecież ta regulacja, wprowadzająca nowy środek karny, miałaby dotyczyć nie tylko tzw. przestępstw pedofilskich, ale także np. zakazu prowadzenia pojazdu czy zakazu prowadzenia działalności gospodarczej. Proszę zauważyć, że chodzi o wszystkie środki karne, które są określone w art. 39 w pkt 2–3.</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#TeodorSzymanowski">Popieram stanowisko rządu, ponieważ ta poprawka, można powiedzieć, rozbija całą koncepcję polityczno-kryminalną kodeksu. Przypomnę, że zakazy mają charakter prewencyjny, a więc mają zapobiec popełnianiu przestępstw. Jeżeli przyjmiemy tę poprawkę, która dotyczy nie tylko pedofilów, ale także sprawców innych przestępstw, to w praktyce odetniemy niektóre osoby od możliwości powrotu do zawodu np. kierowcy. Reasumując, propozycję uważam za zbyt skrajną i wychodzącą poza zakres projektu ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#BohdanKopczyński">Proszę, aby przedstawiciel Biura Legislacyjnego KS wyjaśnił, czy w zmienianym par 1 nie powinno się napisać, że chodzi o obowiązki i zakazy wymienione w art. 39 pkt: 2, 2a, 2b i 3. Przecież pkt 2a i 2b zostały dodane w toku wcześniejszych prac.</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#GrzegorzKozubski">Zapis: „pkt 2-3” obejmuje także pkt 2a i pkt 2b. Naturalnie można ograniczyć działanie par. 1 wyłącznie do art. 39 pkt 2a i 2b. Trzeba by jednak wtedy zmodyfikować przepis.</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#BohdanKopczyński">Moim zdaniem trzeba wymienić także pkt 2a i 2b.</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#ZbigniewZiobro">Zajmuję takie samo stanowisko jak Biuro Legislacyjne KS i sądzę, że nie powinno być tu żadnych wątpliwości w stosunku do poprawki. Natomiast zarzut rządu dotyczący zakresu regulacji uważam za chybiony. Przecież ta materia jest zawarta w sprawozdaniu Komisji i była wielokrotnie dyskutowana. Jedyna różnica polega na wydłużeniu okresu obowiązywania zakazu lub obowiązku o 5 lat, co mieści się w zakresie regulacji. Dziwię się, że rząd ma tak małe zaufanie do sądów. Przecież dajemy im możliwość orzekania o stosowaniu środka od roku do 15 lat. Raczej sędziowie w Polsce nie mają skłonności do orzekania maksymalnych kar. Moja propozycja wynika z tego, że w stosunku do pedofilów były orzekane zbyt niskie kary, co budziło sprzeciw opinii publicznej. Jeszcze raz przypomnę, że dajemy tylko sądowi możliwość zastosowania środka karnego przez dłuższy czas, niż to było możliwe do tej pory. Naturalnie sąd nie musi obligatoryjnie orzekać, że ma być on utrzymywany w stosunku do sprawcy od roku do 15 lat, ale może dojść do wniosku, że wystarczy, aby był on stosowany od roku do lat 13. Górna granica jest przewidziana wyłącznie do zastosowania w skrajnych sytuacjach, w stosunku do osób, które na to zasługują. Może to także dotyczyć piratów drogowych, którzy wielokrotnie łamali prawo i należy ich na jak najdłuższy czas odsunąć od kierownicy.</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#JerzyŁabuda">W ten sposób moglibyśmy przy okazji doprowadzić do zmiany całego Kodeksu karnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#CezaryGrabarczyk">Nie możemy teraz zmieniać całego Kodeksu karnego, ponieważ wtedy wyjdziemy poza granice projektu i nowelizacja stanie się niezgodna z konstytucją. Tym samym nie wejdzie ona w życie, na czym zależy nie tylko nam, ale także opinii publicznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#LeszekKubicki">Wydaje mi się, że przy okazji propozycji jakichkolwiek zmian poseł Zbigniew Ziobro proponuje zawsze maksymalne zaostrzenie kar, a w konsekwencji rygoryzmu Kodeksu karnego. Chciałbym zwrócić uwagę, że przyjęcie omawianej poprawki spowoduje całkowitą zmianę charakteru środków karnych określonych w art. 39. Przecież kary, jak i środki karne muszą być kształtowane zgodnie z zasadą proporcjonalności, a więc muszą być adekwatne w stosunku do popełnionego czynu. Tymczasem w poprawce proponuje się m.in. pozbawienie kogoś prawa do prowadzenia działalności gospodarczej lub prawa wykonywania zawodu na 15 lat, co oznacza w praktyce pozbawienie tej osoby możliwości funkcjonowania w społeczeństwie. Tym bardziej jest to trudne do przyjęcia, że te kary mogą być orzeczone nie tylko w stosunku do pedofilów, ale także wszystkich innych sprawców. Przykładowo może to dotyczyć także lekarza, który popełnił błąd w trakcie wykonywania zawodu. Reasumując, omawiana poprawka zmienia w sposób zasadniczy charakter środka karnego, co może mieć daleko idące konsekwencje.</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#ZbigniewZiobro">Gdyby uznać argumentację strony rządowej i prof. Leszka Kubickiego, to także należałoby poddać w wątpliwość przyjętą już zmianę nr 5, dotyczącą art. 50. Ta zmiana nie dotyczy wyłącznie pedofilów, ale ma charakter generalny i odnosi się do sprawców wszystkich przestępstw. Czytamy w niej, że sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na społeczne oddziaływanie skazania, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego. Jak słyszymy, nie chodzi tu tylko o pedofilów, ale wszystkich przestępców. Nie wprowadzajmy dwóch standardów oceny zmian i przekonujmy, że jedne, odnoszące się do wszystkich przestępstw, są dobre, a drugie złe. Jeżeli Komisja poparła zmianę nr 5, która jest dalej idącą, to nie widzę podstaw, do odrzucania teraz poprawki do zmiany nr 4. Możemy jednak poszukać pewnego kompromisu. Sądzę, że przedstawiciele Biura Legislacyjnego KS mają propozycję, która może mogłaby zadowolić oponentów, ponieważ ograniczałaby spod działania tej regulacji sprawców niektórych przestępstw.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#PiotrPodczaski">Proponujemy nadać par. 1 następujące brzmienie: „Par.1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozbawienie praw publicznych oraz obowiązek lub zakazy wymienione w:</u>
<u xml:id="u-68.1" who="#PiotrPodczaski">a) art. 39 pkt 2 i 3 orzeka się w latach, od roku do lat 10,</u>
<u xml:id="u-68.2" who="#PiotrPodczaski">b) art. 39 pkt 2a i 2b orzeka się w latach, od roku do lat 15.”. Teraz nie zmieniłby się okres orzekania zakazów w przypadku pkt 2 i pkt 3, natomiast podniesiony byłby ten okres w przypadku pkt 2a i pkt 2b.</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jest to istotnie propozycja kompromisowa, uwzględniająca to, że są dwa nowe środki karne, które można byłoby orzekać w wymiarze do 15 lat. Dzięki temu nie ulega zburzeniu dotychczasowy system. Czy poseł wnioskodawca zgadza się na modyfikację poprawki nr 5?</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#ZbigniewZiobro">Wyrażam zgodę, choć mam świadomość, że jest to gorsze rozwiązanie, wprowadzające kazuistykę do Kodeksu karnego. Jestem jednak, w imię wyższych racji, gotów przystać na ten kompromis.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#CezaryGrabarczyk">Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki nr 5 po modyfikacji? Stwierdzam, że Komisja, przy 5 głosach za, 3 przeciwnych i 2 głosach wstrzymujących się, przyjęła zmodyfikowaną poprawki nr 5. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 6, w której wnioskodawca, Klub Parlamentarny PiS, proponuje w art. 1 zmianie 5 nadać brzmienie: „5) art. 50 otrzymuje brzmienie: Art. 50. Par. 1. Sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na społeczne oddziaływanie skazania, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego. Par. 2. Jeżeli nie stoi temu na przeszkodzie interes pokrzywdzonego, sąd orzeka podanie wyroku do publicznej wiadomości w określony sposób, jeżeli skazany dopuścił się przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a pokrzywdzonym jest małoletni.”. Proszę przedstawiciela wnioskodawców o omówienie poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#ZbigniewZiobro">Myślę, że ta poprawka uzyska aprobatę strony rządowej i prof. Leszka Kubickiego, ponieważ zawęża w par. 2 propozycje wyłącznie do materii, która jest przedmiotem rozpatrywanej nowelizacji kk, a więc do przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności. Uważamy, że te przestępstwa zasługują na nadzwyczajne potraktowanie poprzez zobowiązanie sądu do podania w takich przypadkach, wyroku do publicznej wiadomości, z wyjątkiem sytuacji, kiedy stoi temu na przeszkodzie interes pokrzywdzonego. Jest to w zgodzie z postulatem, aby dane przestępców pedofilów były jawne, a więc informacje o ich przestępczej działalności były powszechnie znane opinii publicznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jakie jest stanowisko rządu wobec tej poprawki?</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#JerzyŁabuda">Rząd jest przeciwny tej poprawce. Długo dyskutowaliśmy na temat innej zasady orzekania środka karnego w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości. Ostatecznie w tej kwestii został osiągnięty kompromis, który znalazł odzwierciedlenie w treści zmiany zawartej w sprawozdaniu Komisji. W tej sytuacji nie możemy się zgodzić na dopisanie par. 2, w którym orzekanie przez sąd podania wyroku do publicznej wiadomości byłoby obligatoryjne. Zresztą uważamy, że w praktyce tego rodzaju zobowiązanie, choć pod pewnymi warunkami, zostało już zapisane w par. 1.</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#ZbigniewZiobro">Ta poprawka ma zasadnicze znaczenie, choć nie w zakresie opisu sytuacji, czyli uwarunkowań mających znaczenie dla tego, czy sąd jest obligatoryjnie zobowiązany do podania wyroku do publicznej wiadomości. Można byłoby powiedzieć, że regulacja w par. 1 jest zbieżna z zapisaną w par. 2. Jedyna różnica polega na tym, że w par. 1 ustawodawca daje sędziemu możliwość podjęcia swobodnej decyzji w sprawie podania wyroku do publicznej wiadomości, natomiast w par. 2 mamy nakaz, który zmusza sąd do publikowania wyroku, choć będzie on także zobowiązany do zbadania i brania pod uwagę, czy nie narusza to interesu pokrzywdzonego.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#LeszekKubicki">W wielu przepisach kk zwraca się uwagę, że dobro małoletniego stanowi najwyższy priorytet. Czyli przepis, który stanowi, że jeżeli dobro pokrzywdzonego małoletniego nie stoi na przeszkodzie, to sąd musi podać wyrok do publicznej wiadomości, wprowadza w istocie pozorną obligatoryjność. Priorytetem pozostaje w tym przypadku rozstrzygnięcie, czy środek szkodzi małoletniemu, czy też nie. Jest to kwestia decydująca i w związku z tym wystarczy w tej zmianie zapisać tylko to, co jest w par. 1.</u>
</div>
<div xml:id="div-77">
<u xml:id="u-77.0" who="#ZbigniewZiobro">Absolutnie nie zgadam się z opinią prof. Leszka Kubickiego. W części ogólnej Kodeksu karnego często stosowane są tego rodzaju unormowania, które powodują, że pewne decyzje sądu mogą być podejmowane w szczególnych okolicznościach. W par. 2 jedyną wskazaną okolicznością jest dobro małoletniego pokrzywdzonego. Natomiast w par. 1 sąd może także brać pod uwagę także inne okoliczności, np. interes skazanego.</u>
</div>
<div xml:id="div-78">
<u xml:id="u-78.0" who="#CezaryGrabarczyk">Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki nr 6? Stwierdzam, że Komisja, przy 3 głosach za, 6 przeciwnych i braku wstrzymujących się, opowiedziała się za odrzuceniem poprawki nr 6.</u>
</div>
<div xml:id="div-79">
<u xml:id="u-79.0" who="#ZbigniewZiobro">Proszę, aby odnotowywano, kto z członków Komisji głosuje przeciw moim poprawkom.</u>
</div>
<div xml:id="div-80">
<u xml:id="u-80.0" who="#CezaryGrabarczyk">Nie ma takiego wymogu regulaminowego ani takiego zwyczaju. Proszę robić sobie notatki. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 7, w której wnioskodawca, Klub Parlamentarny PiS, proponuje w art. 1 po zmianie 8 dodać nową zmianę w brzmieniu: „...art. 77 otrzymuje brzmienie: Art. 77. Par. 1. Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa, a warunkowemu zwolnieniu nie stoi na przeszkodzie wzgląd na społeczne oddziaływanie kary. Par. 2. W razie skazania na karę pozbawienia wolności albo na karę dożywotniego pozbawienia wolności sąd może wyznaczyć surowsze ograniczenie do skorzystania z warunkowego przedterminowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78, albo nawet orzec zakaz warunkowego przedterminowego zwolnienia, jeżeli przemawiają za tym motywy i sposób działania sprawcy, jego właściwości osobiste, a także jego dotychczasowy tryb życia.”. Proszę przedstawiciela wnioskodawców o omówienie poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-81">
<u xml:id="u-81.0" who="#ZbigniewZiobro">W tej poprawce opisane są, w odmienny sposób niż dotychczas w kk, warunki udzielania przedterminowego zwolnienia skazanego. Sąd będzie miał możliwość orzec surowsze ograniczenie do skorzystania z warunkowego przedterminowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78, albo nawet orzec zakaz warunkowego przedterminowego zwolnienia, jeżeli przemawiają za tym motywy i sposób działania sprawcy, jego właściwości osobiste, a także jego dotychczasowy tryb życia. Prowadzi to do tego, że sprawca przestępstwa o charakterze pedofilskim lub sprawca zgwałcenia lub skazany za zabójstwo na karę dożywotniego pozbawienia wolności nie będzie mógł, na mocy decyzji sądu, skorzystać z warunkowego przedterminowego zwolnienia. Uważamy, że niezawisły sąd powinien, w przypadkach niektórych kategorii przestępstw, mieć możliwość, w szerszym zakresie niż dotychczas, ograniczania i wyłączania warunkowego przedterminowego zwolnienia.</u>
</div>
<div xml:id="div-82">
<u xml:id="u-82.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jakie jest stanowisko rządu wobec tej poprawki?</u>
</div>
<div xml:id="div-83">
<u xml:id="u-83.0" who="#JerzyŁabuda">Rząd jest przeciwny także i tej poprawce, z tych samych powodów jak przy poprawce nr 5. Ta zmiana wykracza poza zakres omawianego projektu ustawy, ponieważ dotyczy wszystkich przestępstw, a nie tylko przypadków pedofilii. Ponadto w treści przepisów dostrzegamy także pewne mankamenty. Przykładowo, w par 1 proponuje się, aby sąd miał na uwadze społeczne oddziaływanie kary. Tymczasem przepis dotyczy warunkowego przedterminowego zwolnienia, a nie kary, a więc ta przesłanka nie może być brana przez sąd pod uwagę.</u>
</div>
<div xml:id="div-84">
<u xml:id="u-84.0" who="#TeodorSzymanowski">Poza argumentem, który przedstawił prokurator Jerzy Łabuda, mam także inne zastrzeżenia natury merytorycznej. Mamy tu do czynienia z próbą powrotu do koncepcji wmontowania do przesłanek warunkowego zwolnienia także prewencji generalnej. Przekreśla to całkowicie dotychczasową koncepcję warunkowego zwolnienia, które ma służyć temu, żeby osoby o tzw. pozytywnej prognozie społecznej można było wcześniej zwolnić z odbywania kary pozbawienia wolności. Tym samym proponowane przepisy są sprzeczne z art. 77 kk, gdzie bardzo wyraźnie sprecyzowana została zasadnicza przesłanka, którą należy się kierować przy zastosowaniu warunkowego zwolnienia. Te przepisy są także sprzeczne z art. 67 kkw, który stanowi, że celem kary jest społeczna readaptacja skazanego. Trzeba brać również pod uwagę, że w ostatnich latach spada liczba warunkowych zwolnień. O ile w 1996 r. było ok. 25 tys. zwolnień, to w 2001 r. już tylko ok. 14 tys., a w 2003 r. ok. 18 tys. W tej sytuacji przyjęcie poprawki oznaczałoby wzrost liczby skazanych osadzonych w więzieniach. Należałoby się liczyć, że ten wzrost wyniósłby kilkadziesiąt tysięcy skazanych. Przypomnę, że utrzymanie 10 tys. skazanych kosztuje, w skali roku, ok. 1200 mln zł. Trzeba sobie z tego zdawać sprawę, podejmując pewne decyzje.</u>
</div>
<div xml:id="div-85">
<u xml:id="u-85.0" who="#StefanLelental">Na temat instytucji warunkowego zwolnienia napisano bardzo wiele rozpraw, sam byłem autorem kilkunastu publikacji na ten temat. W świetle tego piśmiennictwa można uznać, że wprowadzenie prewencji ogólnej do podstaw orzekania o warunkowym zwolnieniu jest pomysłem wyjątkowo nieudanym. Profesor Andrzej Zoll w książce wydanej z okazji 15 lat istnienia Rzecznika Praw Obywatelskich napisał, że projekty wprowadzenia do orzekania o warunkowym zwolnieniu prewencji ogólnej są sprzeczne z art. 30 konstytucji, ponieważ godziłoby to w zasadę poszanowania godności człowieka. Chodzi o to, że odmowa warunkowego zwolnienia skazanemu, który jest przygotowany do życia zgodnie z porządkiem prawnym, po to, aby innych powstrzymywać przed popełnianiem przestępstw, oznacza instrumentalne traktowanie człowieka. Czyli, gdyby Sejm przyjął poprawkę, to zawarty w niej przepis kk byłby sprzeczny z art. 30 ustawy zasadniczej. Nie będę szerzej omawiał tej kwestii, ponieważ sprawa jest dla mnie oczywista. Po drugie, nie można wyłączyć niektórych skazanych z możliwości zastosowania do nich warunkowego więzienia. Jeżeli do tego dojdzie, w przypadku osób skazanych na dożywotnie pozbawienie wolności, to w efekcie ok. połowa przepisów kkw stanie się martwa. Dotyczyć to będzie np. art. 67 i innych kkw, bo w tej sytuacji nie ma sensu oddziaływać na skazanego i zachęcać go do współdziałania w procesie mającym doprowadzić do włączenia go do społeczeństwa jako człowieka, który nie będzie dalej popełniał przestępstw. Wszelkie działania naprawcze stają się w tej sytuacji bezsensowne. Nie ma sensu stosować jakichkolwiek środków oddziaływania, ponieważ skazany nie opuści więzienia. Bezcelowe stają się również przepisy rozdziału dotyczącego pomocy społecznej i readaptacji. Ponadto wyłączenie możliwości warunkowego zwolnienia w stosunku do skazanych na karę dożywotniego pozbawienia wolności czyni, że tak potraktowane osoby staną się niesłychanie niebezpieczne. W tym roku w Polsce przybędzie ok. 200 takich skazanych. Teraz nic nie będzie ich powstrzymywało od popełniania kolejnych przestępstw na terenie zakładu karnego. Przecież nic im już nie może grozić w przypadku zabójstwa funkcjonariusza służby więziennej czy współwięźnia. Nie ma sensu w tej sytuacji karać go nawet za przestępstwo popełnione w trakcie odbywania kary, choć zgodnie z zasadą legalizmu powinno ono zostać osądzone. Tylko że dodanie kolejnych lat więzienia do kary dożywotniego pozbawienia wolności nic nie da. Na Węgrzech przyjęto, że w takiej sytuacji termin, po upływie którego skazany może się ubiegać o warunkowe zwolnienie ulega przesunięciu o kolejne 5 lat. Skazany sam decyduje, czy chce popełniać kolejne przestępstwa. Dodam, że skazany może tylko składać wniosek o warunkowe zwolnienie, ale sąd nie musi go uwzględnić. Czyli nie dochodzi do sytuacji, jak często upowszechniają to media, że po 25 latach więzienia skazany jest automatycznie wypuszczany na wolność. Doprowadzimy do powstania licznej grupy niezwykle groźnych, nie liczących się z niczym skazanych, w stosunku do których służba więzienna stanie się bezradna, ponieważ nie będzie mogła w jakikolwiek sposób oddziaływać. Służbie więziennej pozostanie jedynie nadzorować osadzonych przestępców, aby nie wydostali się do końca życia na wolność, pomimo że kkw wyznacza jej inne obowiązki. Taką opinię o proponowanym rozwiązaniu mogę przedstawić jako ekspert, ale naturalnie posłowie nie muszą jej brać pod uwagę i stanowić prawo zgodnie z własnymi przekonaniami.</u>
<u xml:id="u-85.1" who="#StefanLelental">Odnoszę to także do posła wnioskodawcy, który może uznać, że nie mam racji, a jego doświadczenie jako posła PiS skłania go do forsowania tego rodzaju zmian w kodeksach.</u>
</div>
<div xml:id="div-86">
<u xml:id="u-86.0" who="#CezaryGrabarczyk">Problem powraca m.in. w nawiązaniu do dyskusji na temat przywrócenia w Polsce kary śmierci. Większość zabierających publicznie głos w tej debacie opowiedziała się przeciwko przywróceniu tej kary. Przywołując słowa papieża Jana Pawła II, wskazywano, że jeżeli istnieją inne środki zabezpieczenia społeczeństwa przed sprawcami najokrutniejszych zbrodni, to kary śmierci nie powinno się stosować. Oceniam, że próba wprowadzenia do polskiego systemu karnego bezwzględnego dożywocia jest właśnie odpowiedzią na ten postulat. Przypominam, że po pierwszym czytaniu jest projekt poselski zmian w kk, w którym jest taka propozycja.</u>
</div>
<div xml:id="div-87">
<u xml:id="u-87.0" who="#GrzegorzKozubski">Z obowiązku musimy zwrócić uwagę, że w odniesieniu do poprawek nr: 12, 13, 14, 18, 19 i prawdopodobnie nr 17 mogą pojawiać się podobne zastrzeżenia, czy są one ściśle związane z przedmiotem projektowanej regulacji i czy są niezbędne dla zrealizowania koncepcji, które przyświecały wnioskodawcom projektu. Może więc być zasadnie poddana w wątpliwość konstytucyjność tych przepisów.</u>
</div>
<div xml:id="div-88">
<u xml:id="u-88.0" who="#PiotrPodczaski">Dodam, że te wątpliwości natury konstytucyjnej wypływają także z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 marca 2004 r. Sprawa dotyczyła wprowadzenia w drugim czytaniu projektu ustawy o gospodarce nieruchomościami poprawek, które nie były wcześniej rozpatrywane w ogóle przez komisje. Trybunał uznał, że te poprawki były niekonstytucyjne, choć sytuacja wtedy była nieco inna, ponieważ proponowane zmiany zmierzały do nowelizacji innej ustawy. Naszym zdaniem omawiane poprawki nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym projektu ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-89">
<u xml:id="u-89.0" who="#MagdalenaPotapowicz">Te poprawki widzę po raz pierwszy, co świadczy o tym, że nie są one związane z projektem ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-90">
<u xml:id="u-90.0" who="#KatarzynaPiekarska">Skoro ujawniły się wątpliwości co do konstytucyjności proponowanych przepisów, a jednocześnie w końcowej fazie prac znajduje się projekt poselski dotyczący tych samych rozwiązań, to może lepiej byłoby wycofać wspomniane poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-91">
<u xml:id="u-91.0" who="#CezaryGrabarczyk">Traktuję wypowiedź posłanki Katarzyny Piekarskiej jako apel do posła wnioskodawcy o wycofanie poprawek.</u>
</div>
<div xml:id="div-92">
<u xml:id="u-92.0" who="#ZbigniewZiobro">Szanuję opinię prof. Stefana Lelentala i nie mam do niego pretensji. Raczej będę je kierował do polityków, którzy podejmują decyzje. Moje poprawki poparli nie tylko młodzi parlamentarzyści, ale także doświadczeni posłowie PiS i eksperci. Debata na temat prewencji indywidualnej i generalnej toczy się w Polsce od dawna.</u>
</div>
<div xml:id="div-93">
<u xml:id="u-93.0" who="#CezaryGrabarczyk">Proszę ustosunkować się do postulatu posłanki Katarzyny Piekarskiej, a nie kontynuować dyskusji, która już była dostatecznie długa. Zwracam uwagę, że za chwilę rozpocznie się posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i w tym momencie może zabraknąć nam kworum niezbędnego do podejmowania decyzji. Wtedy do rozpatrzenia poprawek będziemy mogli powrócić dopiero za dwa tygodnie.</u>
</div>
<div xml:id="div-94">
<u xml:id="u-94.0" who="#ZbigniewZiobro">Jednak jeżeli pojawiają się argumenty przeciwko moim propozycjom, które są podnoszone publicznie, to chciałbym mieć możność krótko się do nich ustosunkować. Pragnę przypomnieć, że w momencie zwolnienia z więzienia zabójcy ks. Jerzego Popiełuszki rozgorzała dyskusja na temat, czy prewencję generalną słusznie, czy też niesłusznie usunięto. Wielu najwybitniejszych znawców prawa karnego, którzy wcale nie uchodzą za konserwatystów, opowiada się za przywróceniem tej prewencji do Kodeksu karnego. Dodam, że większość klubów parlamentarnych opowiedziała się za stosowaniem kary dożywocia i wprowadzeniem jej do systemu karnego, choć wynika ona z przesłanek kwestionowanych przez prof. Stefana Lelentala. Mówiąc o argumentach wymierzonych w sens stosowania tej kary, mogę stwierdzić, że są one tak samo celne w odniesieniu do kary dożywocia w takim kształcie, w jakim ona obecnie funkcjonuje. Przecież skazany, który dokonuje po dwóch latach odbywania kary dożywotniego pozbawienia wolności gwałtu na współwięźniu, pozostaje także bezkarny. Czyli, stosując logikę prof. Stefana Lelentala, można by zakwestionować aktualny porządek prawny i uznać, że obecnie kara dożywocia gwarantuje skazanym bezkarność. Akceptując sugestię posłanki Katarzyny Piekarskiej, że nie należy wychodzić poza ramy przedłożenia, trzeba by zrezygnować z wielu rozwiązań, które Komisja już przyjęła m.in. z przepisu w art. 50, który przewiduje możliwość orzekania podania do publicznej wiadomości wyroku, ale na innych zasadach, niż są przyjęte w dotychczas obowiązującym kk. Przecież takiego rozwiązanie nie było w poselskim przedłożeniu i znalazło się ono w nim pod wpływem propozycji Klubu PiS. Komisja zgodziła się na nie, po pewnych modyfikacjach. Dotyczy to także innych regulacji, np. zaostrzenia kar za gwałt ze szczególnym okrucieństwem. Gdy je przyjmowano, nikt nie zwrócił uwagi, że można będzie zarzucić tym przepisom niekonstytucyjność. Czy w przypadku poprawki nr 8 coś się w tym zakresie zmieniło? Uznając zasadność moich poprawek, chciałbym jednak, w drodze kompromisu, zaproponować rezygnację w poprawce nr 7 z par. 1, a więc utrzymane zostałoby brzmienie art. 77. Natomiast par. 2 proponuję nadać brzmienie: „Par. 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd, wymierzając karę pozbawienia wolności, może wyznaczyć surowsze ograniczenie do skorzystania z warunkowego przedterminowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78, a w wypadku skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności orzec zakaz warunkowego przedterminowego zwolnienia”. W tej sytuacji wprowadzalibyśmy możliwość orzekania wyłączenia warunkowego przedterminowego zwolnienia jedynie w wypadku skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Byłaby to rezygnacja z wprowadzenia prewencji generalnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-95">
<u xml:id="u-95.0" who="#SylwesterKrólak">Podtrzymuje sprzeciw rządu wobec tej poprawki, ponieważ wykracza ona poza zakres projektowanej regulacji. Można powiedzieć, że jest to otwarcie drzwi do nowej dyskusji, która powinna odbywać się nawet poza forum tej Komisji. Rozumiem, że mamy do czynienia z pewnego rodzaju postępowaniem taktycznym zmierzającym do tego, że jeżeli proponowana zmiana zostanie teraz przyjęta, to będzie można się na ten precedens wszędzie powoływać. Oceniam, że toczy się teraz bitwa o pewne filozoficzne przesłanki prawa. Trzeba mieć świadomość, że dokonanie teraz wyłomu w systemie może mieć ogromne znaczenie, nie tylko dla przyszłości polityki karnej, ale także dla pryncypiów funkcjonowania państwa. Spójrzmy na to, co się tu dzieje z tej perspektywy i uznajmy, że nie chodzi tu o kompromis, który jest bardzo trudny do zawarcia, gdyż strony i tak pozostaną z własnymi przekonaniami na temat wizji świata i państwa. Pozostaję z szacunkiem dla ludzi mających odmienne od moich poglądy. Niemniej jednak oświadczam, że tak zasadnicze zmiany nie mogą być przedmiotem omawianej regulacji i nie powinny być rozstrzygane w ramach tego projektu i na forum tej Komisji. Gdyby do tego doszło, byłaby to poważna wada, nie tylko regulaminowa, ale także konstytucyjna. Z całą mocą zwracam na to uwagę i dlatego nie mogę wyrazić, w imieniu rządu, zgody na tego typu rozwiązania.</u>
</div>
<div xml:id="div-96">
<u xml:id="u-96.0" who="#LewStarowicz">Apeluję do posłów, aby doprowadzili do tego, żeby przyjęte regulacje mogły wejść w życie w nieodległym terminie. Mówię to z pozycji lekarza, który ma bezpośredni kontakt z pedofilami, których do mnie policja przywozi w celu zbadania. Mogę ocenić, że w ostatnim czasie mają oni coraz mniejsze poczucie winy i czują się w pewien sposób swobodnie. Doszło bowiem do zmęczenia tym tematem, nawet w mediach. Mówi się na ten temat tak dużo, że ludzie przestają reagować, a jednocześnie sądy stają się w stosunku do sprawców przestępstw pedofilskich coraz łagodniejsze. Zaczyna panować przekonanie, że pedofilów można leczyć i w związku z tym nie ma co ich surowo karać i przetrzymywać zbyt długo w więzieniu. Stosunek do nich cechuje coraz większy liberalizm. Tymczasem stanowią oni bardzo poważne zagrożenie. Proszę, aby ustawa, która próbuje walczyć z tym zjawiskiem, zaostrzając sankcje, a jednocześnie pomaga leczyć i stosować środki prewencyjne i chronić ofiary, została wreszcie uchwalona i zaczęła funkcjonować. Poszkodowane dzieci czekają na pomoc, a tutaj grzęźniemy coraz bardziej w sporach politycznych i merytorycznych, często powracając do dyskusji, która miała miejsce już na pierwszych posiedzeniach Komisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-97">
<u xml:id="u-97.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jestem przekonany, że wszystkie stanowiska zostały już zaprezentowane, w tym wyrażone przed chwilą zdecydowane stanowisko rządu. Zanim przejdziemy do ostatecznych rozstrzygnięć, chciałbym zwrócić się z apelem do posła wnioskodawcy. Prosiłbym, aby wziął pod uwagę, że na prace nad projektem mającym doprowadzić do ograniczenia przestępstw popełnianych przez pedofilów poświęciliśmy już bardzo wiele czasu. Na ustawę oczekuje opinia publiczna. Tymczasem rozszerzanie zakresu regulacji, co zasygnalizowało Biuro Legislacyjne KS i o czym mówił przedstawiciel rządu, może stanowić podstawę do zaskarżenia ustawy do Trybunału Konstytucyjnego. W tej sytuacji do momentu rozstrzygnięcia, czy to rozszerzenie jest zgodne z konstytucją, ustawa nie wejdzie w życie. Tymczasem cele założone przez wnioskodawców można zrealizować poprzez nowe inicjatywy ustawodawcze. Jeżeli Sejm tej kadencji nie uchwali ustawy, co do której zasadniczego kształtu został osiągnięty kompromis, to naturalnie będzie to jeszcze jeden powód do negatywnej oceny działania parlamentu. Może się jednak okazać, że wina za to spadnie na tych, którzy forsują niekonstytucyjne rozwiązania. Warto tę okoliczność wziąć pod uwagę. Tym bardziej że w związku z deklaracjami poparcia dla kary bezwzględnego dożywotniego pozbawienia wolności większość ugrupowań nie będzie miała innego wyjścia, niż poprzeć tę propozycję. Efekt może być taki, że chcąc już dzisiaj zademonstrować opinii publicznej stanowisko spowodujemy, że rozpatrywane dzisiaj przedłożenie, niezwykle ważne i oczekiwane, nie stanie się obowiązującym prawem.</u>
</div>
<div xml:id="div-98">
<u xml:id="u-98.0" who="#ZbigniewZiobro">Taka dyskusja wymaga stosowania uczciwych argumentów i to, co powiem, będzie o tym świadczyć. Art. 1 przedłożenia opracowany przez posłankę Katarzynę Piekarską obejmował tylko dwie zmiany, ale Komisja wyszła poza tę propozycję i przyjęła ostatecznie aż 20 zmian. Propozycje dotyczące zmian w prawie karnym materialnym obejmowały tylko art. 43 i art. 96. Poprawki wniesione przez Klub PiS obejmowały wiele innych zmian i zostały w znacznej części uwzględnione. Wszystkie te poprawki niejako wychodzą poza pierwotny projekt. Teraz strona rządowa nie może nam zarzucać, że rozszerzamy zakres poprawek, ponieważ wcześniej zgłoszone poprawki zostały przyjęte. Dlaczego więc rząd utrzymuje, że poprawki przyjęte mieszczą się w ramach projektu, a te, które teraz omawiamy, już nie i trzeba je zakwestionować? Gdzie tu jest logika i konsekwencja? Albo rząd zakwestionuje teraz wszystkie zmiany, albo poprze wszystkie. Tym bardziej że te poprawki są konsekwencją wcześniej przyjętych zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-99">
<u xml:id="u-99.0" who="#CezaryGrabarczyk">Pan poseł nie ma racji. Jeżeli zostają użyte w dyskusji nieprawdziwe argumenty, to moim zadaniem - jako przewodniczącego obradom - jest zwrócenie uwagi i przypomnienie, że wszystkie wcześniejsze poprawki dotyczyły pedofilii. Natomiast omawiana poprawka ma znacznie szerszy zakres.</u>
</div>
<div xml:id="div-100">
<u xml:id="u-100.0" who="#ZbigniewZiobro">Ten argument jest całkowicie nieprawdziwy. Proszę tylko spojrzeć na zmianę nr 5, która dotyczy nie tylko pedofilii, ale stosowania kary wobec wszystkich przestępstw.</u>
</div>
<div xml:id="div-101">
<u xml:id="u-101.0" who="#CezaryGrabarczyk">Przypominam, że punktem wyjścia był przepis dotyczący podania do publicznej wiadomości orzeczeń dotyczących pedofilów, co dopiero później zostało rozciągnięte, w ramach prac podkomisji, na innych przestępców.</u>
</div>
<div xml:id="div-102">
<u xml:id="u-102.0" who="#ZbigniewZiobro">Proszę nie przerywać moich wypowiedzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-103">
<u xml:id="u-103.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jeżeli będzie pan poseł przewodniczył obradom Komisji, będzie mógł także przerywać wypowiedzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-104">
<u xml:id="u-104.0" who="#ZbigniewZiobro">Uniemożliwia mi pan zaprezentowanie stanowiska i tym samym nie daje innym posłom wyrobienia sobie zdania.</u>
</div>
<div xml:id="div-105">
<u xml:id="u-105.0" who="#CezaryGrabarczyk">Wszyscy mają możliwość przedstawić swoje racje, ale muszę reagować, jeżeli podawane są nieprawdziwe informacje.</u>
</div>
<div xml:id="div-106">
<u xml:id="u-106.0" who="#ZbigniewZiobro">To pan przewodniczący podaje teraz nieprawdziwe informacje. Fakty są takie, że wprowadzonych przez podkomisję poprawek dotyczące podawania do publicznej wiadomości wyroków nie było w tzw. projekcie bazowym. Także propozycje dotyczące gwałtów i bezwzględnego dożywocia były w projekcie posłów PiS. Niektóre z nich zostały zaakceptowane w pewnej części przez podkomisję. Natomiast nie uzyskała akceptacji zmiana dotycząca orzekania kary dożywotniego pozbawienia wolności. Nie ma więc problemu natury konstytucyjnej, bo gdyby tak było, to dotyczyłby on także zmian, które zaakceptowała Komisja w sprawozdaniu i które wyszły poza materię tzw. bazowego projektu. Proponuję, aby przejść do rozstrzygnięć. Posłowie będą mieli możliwość dać wyraz swoim przekonaniom i przetnie to tę dyskusję.</u>
</div>
<div xml:id="div-107">
<u xml:id="u-107.0" who="#CezaryGrabarczyk">Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki nr 7 w zmodyfikowanym przez posła wnioskodawcę brzmieniu? Stwierdzam, że za wnioskiem opowiedziało się 3 posłów, 2 było przeciwnych i 1 wstrzymał się od głosu. Proszę zaprotokołować, że w tym momencie nie ma kworum. W tej sytuacji zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>