text_structure.xml
65.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#RyszardKalisz">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Witam posłów i przybyłych gości. Proponowany porządek dzisiejszego posiedzenia został dostarczony posłom na piśmie. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, będę uważał, że został on przyjęty. Wobec braku głosu sprzeciwu stwierdzam, że porządek posiedzenia został zaakceptowany. Punktu pierwszy porządku dziennego miał obejmować dokonanie zmian w składzie prezydium Komisji. Ze względu na nieobecność przewodniczącego Komisji posła Janusza Wojciechowskiego, na jego prośbę ten punkt porządku dziennego zostanie zrealizowany na następnym posiedzeniu. Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec tej propozycji? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za rozpatrzeniem na następnym posiedzeniu punktu obejmującego zmiany w składzie prezydium Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku dziennego, którym jest rozpatrzenie uchwały Senatu RP w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2749). Senat reprezentuje senator Gerard Czaja. Proszę przedstawiciela Senatu o przedstawienie stanowiska w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#GerardCzaja">Nowelizacja ustawy zawiera szereg zmian w systemie prawa karnego, m. in. w prawie karnym materialnym, prawie procesowym oraz w prawie wykonawczym. Senat po przeanalizowaniu ustawy uchwalonej przez Sejm postanowił zaproponować 3 poprawki. Wszystkie poprawki dotyczą zmian w Kodeksie karnym. W poprawce nr 1 proponujemy, aby w art. 1 ustawy nowelizującej art. 258 par. 3 i 4 nadać brzmienie: „Par. 3 Kto grupę albo związek określone w par. 1, w tym mające charakter zbrojny, zakłada lub taką grupę albo związkiem kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Par. 4 Kto grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa o charakterze terrorystycznym zakłada lub taką grupą lub związkiem kieruje, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3”. Poprawka ta ma na celu wyraźne oddzielenie zbrodni zakładania i kierowania grupą przestępczą, od przestępstwa sankcjonującego występek. To oddzielenie ma przeciwdziałać nałożeniu się norm prawnych. Propozycja została zaakceptowana bez zastrzeżeń przez ministra Marka Sadowskiego, oraz przez senackie służby legislacyjne. W poprawce nr 2 proponujemy, aby w art. 3 ustawy nowelizującej w pkt 1, w par. 1 skreślić wyraz „zamieszkania”. Poprawka ta ma charakter doprecyzowujący przepis. Skreślamy wyraz „zamieszkania”, ponieważ wydaje się on niepotrzebny w przepisie ze względu na to, iż mowa jest w nim o adresie, co jednoznacznie wskazuje, że chodzi o adres zamieszkaniu. W poprawce nr 3 proponujemy, aby art. 4 ustawy nowelizującej w pkt 1 w zdaniu wstępnym wyraz „przecinkiem” zastąpić wyrazem „średnikiem”. Ta poprawka ma charakter doprecyzowujący przepis.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#MarekSadowski">Rząd wnosi o przyjęcie poprawek Senatu.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#RyszardKalisz">Czy są jakieś zastrzeżenia do poprawki nr 1? Nie widzę. Stwierdzam, że wobec braku głosów sprzeciwu poprawka nr 1 uzyskała poparcie Komisji. Czy są jakieś zastrzeżenia do poprawki nr 2? Nie widzę. Stwierdzam, że wobec braku głosów sprzeciwu poprawka nr 2 uzyskała poparcie Komisji. Czy są jakieś zastrzeżenia do poprawki nr 3? Nie widzę. Stwierdzam, że wobec braku głosów sprzeciwu poprawka nr 3 uzyskała poparcie Komisji. Urząd Komitetu Integracji Europejskiej nadesłał pismo, w którym nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń, a tym samym uznano zgodność poprawek Senatu z prawem Unii Europejskiej. Na sprawozdawcę proponuję posłankę Agnieszkę Pasternak. Czy pani poseł wyraża zgodę na podjęcie się tej funkcji?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#AgnieszkaPasternak">Zgadzam się.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#RyszardKalisz">Czy ktoś z członków Komisji zgłasza sprzeciw co do tej kandydatury? Nie widzę. Stwierdzam, że sprawozdawcą została posłanka Agnieszka Pasternak. Przechodzimy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku dziennego, w którym będziemy kontynuować rozpatrywanie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (druk nr 965). Przekazuję prowadzenie obrad wiceprzewodniczącemu Komisji posłowi Cezaremu Grabarczykowi.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#CezaryGrabarczyk">Na poprzednimi posiedzeniu Komisji pozostawiliśmy kilka regulacji do ponownego rozstrzygnięcia. Niektóre z nich wzbudzały dość duże kontrowersje. Nie potrafiliśmy bez dodatkowych ekspertyz specjalistów z różnych dziedzin prawa wypracować takiego brzmienia przepisów, które spełniałoby nasze oczekiwania. W sprawie dwóch zmian wystąpiliśmy z pytaniami do Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu. Do dziś otrzymaliśmy odpowiedź, w postaci ekspertyzy, tylko w sprawie zmiany dotyczącej art. 730 kpc. W tym przepisie mieliśmy wątpliwości, czy sąd może dokonywać zabezpieczeń w postaci prewencyjnego zakazu druku, czyli cenzury. Zgłosiłem propozycję takiego sformułowania zmiany, aby sąd nie miał tego typu uprawnień i przepis ten był zgodny z art. 54 konstytucji. Podczas dyskusji przeprowadzonej na forum Komisji zastanawialiśmy się, co oznacza termin „cenzura prewencyjna” i jak należy go rozumieć. Skierowaliśmy w tej sprawie pytanie do BSE KS. Czy ktoś chciałby zabrać głos na temat ekspertyzy przygotowanej w tej sprawie przez BSE?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#MarekSadowski">Podzielam poglądy, jakie zostały zawarte w tej ekspertyzie. Resort sprawiedliwości przeprowadził w tej mierze własne badania, zasięgając opinii różnych ekspertów, a także departamentu zajmującego się sprawami konstytucyjnymi. Uzyskane w ten sposób odpowiedzi na pytanie, jak należy rozumieć konstytucyjne pojęcie „cenzury prewencyjnej” i jakie mogą być relacje z sądowymi postępowaniami zabezpieczającymi, są identyczne ze stanowiskiem prezentowanym w ekspertyzie BSE KS. Ponadto wspomniany departament sugeruje, że dokonując jakichkolwiek ograniczeń prawa należy wskazać kryteria kiedy może do nich dojść, a kiedy jest to bezwzględnie niedopuszczalne. Takie same postulaty zawarte są w ekspertyzie przygotowanej przez prof. Nowińską. Natomiast w kolejnej ekspertyzie autorstwa prof. Jakubeckiego proponuje się trochę inne rozwiązanie tego problemu. Chodzi o przeciwstawienie ważnego interesu publicznego ochronie indywidualnego interesu jednostki. Jeżeli Komisja będzie sobie życzyła dostarczymy na piśmie te ekspertyzy. Przewiduję, że wiceprzewodniczący Komisji poseł Cezary Grabarczyk będzie nimi w szczególności zainteresowany.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#CezaryGrabarczyk">Chętnie zapoznam się z ekspertyzami rządowymi, zwłaszcza przed drugim czytaniu projektu nowelizacji, w trakcie którego chciałbym ewentualnie złożyć poprawkę. Wracając jednak do ekspertyzy przedstawionej przez BSE, muszę stwierdzić, że po jej przeczytaniu dochodzę do wniosku, że nie rozstrzyga ona ostatecznie, iż pojęcie cenzury odnosi się wyłącznie do zakazów publikacji wydawanych tylko przez organy administracji. W moim mniemaniu pojęcie „cenzury” obejmuje zakazy wydawane przez wszelkiego rodzaju organy. W związku z tym nadal podtrzymuję chęć zgłoszenia poprawki do art. 730. Wychodząc jednak naprzeciw postulatom, aby teraz nie wstrzymywać prac nad całym projektem ustawy, zrobię to dopiero w drugim czytaniu. Do tego czasu zapoznam się z dodatkowymi ekspertyzami i opiniami różnych autorytetów i instytucji.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#RyszardKalisz">Wynika z tego, że wiceprzewodniczący Cezary Grabarczyk odstępuje teraz ze zgłoszenia poprawki do art. 730. Jakie jest zatem ostateczne brzmienie art. 730?</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#CezaryGrabarczyk">Takie jak zaproponował rząd w pierwotnym przedłożeniu - art. 730 składa się z dwu paragrafów. Sąd będzie mógł dokonać zabezpieczenia w każdym postępowaniu sądowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#AndrzejKulągowski">Chciałbym dowiedzieć się, czy nie należałoby się zastanowić, aby zapowiadana poprawka została zgłoszona do art. 755. W tym właśnie przepisie, zawarte są rozwiązania, które bardziej odpowiadają treści proponowanej poprawki. Mówi się tam mianowicie o tym, że gdy przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne sąd wydaje zarządzenie stosownie do okoliczności, jakie uważa za odpowiednie. To jest najwłaściwsze miejsce, pod względem merytorycznym, dla poprawki, którą zamierza zgłosić poseł Cezary Grabarczyk.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#MarekSadowski">Przedstawiciel komorników proponuje, że gdyby w drugim czytaniu pojawiła się poprawka, normująca zakaz dokonywania zabezpieczeń, to najwłaściwszą lokalizacją dla niej byłby art. 755. Uważam, że ta propozycja jest godna przemyślenia. Rozważaliśmy już różne miejsca w kpc dla tej normy, ale warto także zastanowić i nad tą propozycją.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#RyszardKalisz">Mam pytanie do wiceprzewodniczącego Cezarego Grabarczyka - czy jest już pewne, że zamierza pan poseł złożyć poprawkę do tego przepisu w drugim czytaniu?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#CezaryGrabarczyk">Tak.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#RyszardKalisz">Nie wiem, czy jest to najlepszy pomysł. Poprawki zgłaszane w drugim czytaniu nie zawsze wychodzą na dobre uchwalanym ustawom. Często zdarza się, że przez stosowanie sztuczek proceduralnych, nie możemy wpłynąć na jakość tych poprawek. Proponowałbym jednak, abyśmy teraz postarali się znaleźć rozwiązanie kompromisowe. Nie dopuśćmy do tego, aby podczas drugiego czytania wzbudzać na sali posiedzeń niepotrzebne emocje, pod wpływem których posłowie zaczną masowo zgłaszać poprawki mogące tylko zaszkodzić tak fundamentalnemu aktowi prawnemu, jakim jest Kodeks postępowania cywilnego. Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że nie możemy stosować cenzury prewencyjnej. Nie budzi to żadnych kontrowersji merytorycznych ani politycznych między nami. Musimy teraz tylko to wypracować takie brzmienie tego przepisu, które zostanie przez nas wszystkich przyjęte. Po pierwsze, musi ono przeciwdziałać ograniczaniu wolności prasy, a po drugie, gwarantować równość stron w postępowaniu sądowym. Apeluję, abyśmy w ten sposób postąpili i nie uciekali się do forsowania swoich propozycji podczas drugiego czytania. Czy pan profesor Tadeusz Ereciński mógłby nas wspomóc jakąś propozycją?</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#TadeuszEreciński">Mam propozycję, która - wydaje się - mogłaby zostać zaakceptowana przez wszystkich członków Komisji. Proponuję, aby w art. 755 dodać par. 2, w brzmieniu: „W sprawach przeciwko środkom społecznego przekazu, o ochronę dóbr osobistych sąd może odmówić udzielenia zabezpieczenia polegającego na zakazie publikacji, jeżeli zabezpieczeniu sprzeciwia się ważny interes publiczny.”. To rozwiązanie zawierałoby wszystkie elementy, na które wskazywał poseł Ryszard Kalisz. W momencie kiedy sąd uzasadniałby całkowity zakaz publikacji, to nie byłaby to cenzura. Chodzi o to, że sąd orzekając zakaz druku nie cenzurowałby publikacji, ale stwierdzał, że jej treść narusza jakieś dobro powoda. Jeżeli jednak w danym przypadku ważniejszy będzie interes publiczny, niż interes powoda, to sąd będzie odmawiał udzielenia zabezpieczenia. Według mojej oceny takie rozwiązanie jest wystarczające, ponieważ z jednej strony umożliwia nadal stosowanie zabezpieczeń w wszystkich sprawach cywilnych, a z drugiej, w przypadkach szczególnych sąd będzie musiał przeciwstawiać interes publiczny, interesowi osoby, której dobra zostały naruszone, odmawiając dokonania zabezpieczenia. Przy tak sformułowanym przepisie nie będzie już dochodziło do przypadków stosowania art. 730 w sposób wypaczający idee Kodeksu.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy są inne głosy w tej sprawie?</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#WaldemarŻurek">Propozycja przedstawiona przez profesora Tadeusza Erecińskiego jest, w mojej ocenie, bardzo dobra i możliwa do przyjęcia przez wszystkich. Przypomnę, że w ekspertyzie Biura Studiów i Ekspertyz KS stwierdza się, że cenzura jest przede wszystkim domeną władzy administracyjnej. Autor wyraźnie pisze, że władza sądownicza nie jest władzą administracyjną i nie można tych władz mylić. Czyli działania sądów nie można uznać za stosowanie cenzury, ale kontrolę przestrzegania prawa w znaczeniu prewencyjnym. Na końcu ekspertyzy wyraźnie stwierdza się, że zabezpieczenie tymczasowe realizowane przez sądy jest instrumentem chroniącym przed nadużyciami wolności słowa. Przypomnę, że na poprzednim posiedzeniu Komisji wskazywałem na zagrożenia płynące z ograniczenia sądów w ich prawach. Mówiąc językiem potocznym obawiałem się, że zabraniając sądom udzielania zabezpieczeń w sprawach dotyczących wolności publikacji, wylejemy dziecko z kąpielą. Rozwiązanie proponowane przez profesora Tadeusza Erecińskiego jest korzystne zarówno dla obywateli, których dobra osobiste mogą zostać naruszone, a zarazem także dla sądów, które mogą odmówić udzielenia tego zabezpieczenia jeśli uznają, że ważniejszy jest interes publiczny. Jestem za przyjęciem tej wersji tego przepisu.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#RyszardKalisz">Ja także wyrażam swoje poparcie dla zaproponowanego rozwiązania. Obawiam się jednak, żeby nie doszło do sytuacji, że Komisja zaakceptuje przepis w brzmieniu przedstawionym przez prof. Tadeusza Erecińskiego, a mimo to poseł Cezary Grabarczyk złoży poprawkę w drugim czytaniu kompletnie zmieniającą to rozwiązanie. Zdaję sobie sprawę, że dziś, gdy toczy się twarda walka polityczna, łatwo znaleźć w Sejmie poparcie dla rozwiązania, które będzie znosiło zabezpieczenia w sprawach przeciwko publikacjom w środkach masowego przekazu. Będzie to działanie nośne społecznie, ale niedobre dla instytucji procesu cywilnego. Sądy na pewno na tym ucierpią. Jeszcze raz pragnę oświadczyć, że propozycję prezesa Izby Cywilnej Sądu Najwyższego profesora Kazimierza Erecińskiego uznaję za bardzo dobrą, kompromisowa, która może być zastosowana w kpc z pożytkiem dla wszystkich. Przejmuje ją jako swoją poprawkę i opowiadam się za jej przyjęciem.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#CezaryGrabarczyk">Wobec zdecydowanej deklaracji poparcia przez posła Ryszarda Kalisza propozycji profesora Kazimierza Erecińskiego, prosiłbym o powtórzenie jej, tak aby wszyscy posłowie mogli dokładniej się z nią zapoznać.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#TadeuszEreciński">W art. 755 par. 2 proponuję nadać brzmienie: „W sprawach przeciwko środkom społecznego przekazu, o ochronę dóbr osobistych sąd może odmówić udzielenia zabezpieczenia polegającego na zakazie publikacji, jeżeli zabezpieczeniu sprzeciwia się ważny interes publiczny.”.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#MarekSadowski">Proponowałbym rozważyć, czy ni e warto byłoby zaostrzyć tego przepisu poprzez zastąpienie sformułowania „sąd może odmówić” wyrazami „sąd odmówi”. Będzie to gwarantowało, iż jeżeli w toczących się sprawach ważniejszym czynnikiem będzie interes społeczny, wtedy sąd obligatoryjnie będzie musiał odmówić udzielenia zabezpieczenia. Jest to oczywiście kwestia wyboru tego, jak silna ma być jakaś norma, ale kpc niejednolicie rozstrzyga o obowiązkach, jakie ciążą na sądach.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#TadeuszEreciński">Ja również byłbym za zmienieniem zastosowanej w przepisie formuły na silniejszą.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#KrzysztofPol">Czy nie było lepiej gdybyśmy dopisali wyraz „temu” po wyrazie „jeżeli”?</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#RyszardKalisz">Dodanie tego wyrazu wydaje się zbyteczne.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś ma jeszcze jakieś uwagi do tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń do dyskusji. Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem zmiany dotyczącej art. 755 par. 2 w zaproponowanej przed chwilą wersji? Za przyjęciem opowiedziało się 6 członków Komisji, nikt nie był przeciwny, 2 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam, że zmiana dotycząca art. 755 par. 2 została przez Komisję przyjęta. Przedstawiciele Biura Legislacyjnego KS na poprzednim posiedzeniu Komisji, sygnalizowali nam, że do ostatecznego rozstrzygnięcia pozostało jeszcze kilka przepisów. Ostateczne decyzje w tej sprawie odłożyliśmy na koniec prac nad sprawozdaniem podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">Do ponownego rozstrzygnięcia pozostało jeszcze kilka przepisów. Na stronie 26 znajduje się zmiana nr 105, dotycząca nadania art. 761 następującego brzmienia:</u>
<u xml:id="u-28.1" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">a) par. 1 nadaje się brzmienie: „Par. 1. Organy administracji publicznej, w szczególności organy podatkowe oraz organy wykonujące zadania z zakresu administracji publicznej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jak również organy spółdzielni mieszkaniowych, zarządy wspólnot mieszkaniowych oraz inne podmioty zarządzające mieszkaniami, obowiązane są na żądanie komornika udzielić mu informacji, wynikających z prowadzonej przez nie ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w ich posiadaniu, o zameldowaniu oraz prawnych i faktycznym zajmowaniu przez dłużnika mieszkań i pomieszczeń użytkowych, w tym garaży, o adresie przedsiębiorstwa dłużnika, a także o zatrudnieniu i źródłach dochodów dłużnika oraz o posiadanych przez niego pojazdach mechanicznych.”;</u>
<u xml:id="u-28.2" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">b) skreśla się par. 2. Komisja postanowiła jeszcze raz rozpatrzyć całą tę zmianę.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#AndrzejKulągowski">Dotychczas obowiązujący art. 761 był napisany w sposób zwięzły i ogólny. Przepis ten umożliwia komornikowi zadawanie pytań dotyczących dłużników różnym podmiotom, zarówno państwowym, jak i prywatnym, i na tych podmiotach ciążył obowiązek odpowiedzi na te pytania. Konstrukcja przepisu polegała na ogólnym sformułowaniu grupy podmiotów, do których komornik mógł kierować pytania. Teraz proponuje się, aby w przepisie enumeratywnie wymienić wszystkie te podmioty. Jeżeli, jak wskazywano na poprzednim posiedzeniu Komisji, trzeba ten przepis przyjąć w nowej formule, to Krajowa Rada Komornicza proponuje, aby uzupełnić zawartą w nim listę o kilka dodatkowych podmiotów po to, aby ich katalog był jak najpełniejszy. Postulujemy w związku z tym, aby art. 761 nadać następujące brzmienie: „Art. 761. Par. 1. Organ egzekucyjny może żądać od uczestników postępowania złożenia wyjaśnień. Par. 2. Organy administracji publicznej, w szczególności organy podatkowe oraz organy wykonujące zadania z zakresu administracji publicznej, organy rentowe, przedsiębiorcy będący osobami prawnymi i fizycznymi oraz przedsiębiorcy nie posiadający osobowości prawnej, organy spółdzielni mieszkaniowych, zarządy wspólnot mieszkaniowych oraz inne podmioty zarządzające mieszkaniami, zobowiązane są na pisemne żądanie komornika udzielać mu informacji, wynikających z prowadzonych ewidencji, rejestrów bądź innych posiadanych danych, o zameldowaniu oraz prawnych i faktycznym zajmowaniu przez dłużnika mieszkań i lokali użytkowych i pomieszczeń, o adresie przedsiębiorstwa dłużnika, a także o zatrudnieniu i źródłach dochodów dłużnika oraz o posiadanych przez niego pojazdach mechanicznych, innych posiadanych informacji jeżeli informacje te według oceny komornika niezbędne są dla skutecznego prowadzonego postępowania egzekucyjnego.”. Jak widać, przepis w tej wersji, jest znacznie dłuższy od proponowanego w sprawozdaniu podkomisji. Jeżeli jednak jego przyjęcie okazałoby się niemożliwe, uważamy, że powinien on pozostać w dotychczasowym brzmieniu bez żadnych zmian. Ta regulacja funkcjonowała przez wiele lat bez problemów, nie wzbudzając kontrowersji i w naszej ocenie nie należy jej zmieniać. Odnosząc się do krytycznych uwag wiceministra Marka Sadowskiego, zgłoszonych na poprzednim posiedzeniu, dotyczących możliwości karania grzywną przez komornika osób fizycznych, które nie udzieliły odpowiedzi na pytania dotyczące dłużnika, pragnę stwierdzić, iż kwestię tę można w prosty sposób rozwiązać. Zdaniem KRK karę taką mógłby wymierzać sąd na wniosek komornika. W ten sposób sąd sprawowałby całkowitą kontrolę nad instytucją karania osób odmawiających komornikom udzielenie informacji. Ponadto chciałbym zwrócić uwagę, że liczba wymierzanych tego typu kar, w skali kraju, jest minimalna i dlatego w naszej ocenie problem praktycznie nie istnieje. Kolejnym argumentem przemawiającym za pozostawieniem omawianego przepisu bez zmian jest bardzo dobre, naszym zdaniem, sformułowanie klauzuli wykonalności, jaką komornik otrzymuje wraz z każdym wyrokiem sądu. Dla przypomnienia zacytuję tę formułę: „Sąd poleca i rozkazuje wszystkim urzędom i osobom, których to dotyczyć może, aby to postanowienie tytułu niniejszego wykonały oraz, gdy o to prawnie wezwane do tego będą, udzielały wszelkiej pomocy”.</u>
<u xml:id="u-29.1" who="#AndrzejKulągowski">Czy teraz, jeżeli dokonamy zmiany brzmienia art. 761, trzeba będzie w tej klauzuli bardzo dokładnie wyliczać wszystkie podmioty zobowiązane do udzielania informacji? Generalnie idea tej regulacji jest taka, aby komornik mógł zebrać wszystkie możliwe informacje o majątku dłużnika. Podkreślam, że chodzi wyłącznie o majątek, ponieważ żadne inne sprawy nie leżą w obszarze zainteresowań komornika. Nie znam żadnej sprawy, w której na podstawie dotychczasowego art. 761, komornik nadużył swoich uprawnień w celach niezwiązanych z postępowaniem egzekucyjnym. Art. 761 jest podstawą pracy komornika przede wszystkim w sprawach, gdzie wiedza różnych instytucji na temat wierzyciela jest znikoma i nikt nie może nam nic powiedzieć na temat jego majątku. Właśnie dzięki temu przepisowi komornicy mogą prowadzić ok. 50% postępowań egzekucyjnych w sprawach alimentacyjnych. Tylko na tej podstawie możemy osiągnąć jakiekolwiek informacje na temat nikomu nieznanych podmiotów, w tym przypadku osób, które nie posiadają numerów NIP i REGON oraz nie są zarejestrowane w ZUS, a także urzędzie skarbowym etc. Dla tych wszystkich instytucji takie jednostki nie istnieją, za to komornicy muszą w stosunku do nich realizować swoje powinności. To jest kluczowy przepis dla powodzenia naszych działań i dlatego prosiłbym Komisję o szczególną rozwagę przy podejmowaniu decyzji o jego zmianie.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jakie stanowisko w tej sprawie zajmuje rząd?</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#MarekSadowski">Po wysłuchaniu argumentów przedstawionych przez przedstawicieli komorników mam pewne wątpliwości co do potrzeby nowelizacji art. 761. Aczkolwiek różne organy administracji zgłaszały wielokrotnie potrzebę nowelizacji tej regulacji, ze względu na to, że domagały się dosłownego potwierdzenia w ustawie, iż ciąży na nich obowiązek odpowiadania na zapytania komorników. Takie potwierdzenie było im potrzebne m. in. ze względu na ochronę różnego rodzaju danych np. bankowych. Z tych właśnie powodów powstał projekt przepisu, w którym dokonujemy enumeratywnej wymiany różnego rodzaju organów, osób i organizacji, które dysponują istotnymi danymi dla prowadzenia czynności egzekucyjnych. Osobiście także nie jestem zachwycony przepisem, który jest tak bardzo rozbudowany i długi. Dodatkowo, przy konstruowaniu tego typu norm, gdzie nakłada się obowiązek podlegający jakiejkolwiek sankcji karnej, niezależnie od tego, kto taką karę nakłada, rodzi się pytanie - czy może istnieć przepis, który jest podmiotowo nieokreślony? Czy możemy karać wszystkich, których komornik wezwie do udzielenia informacji? Propozycja nowego brzmienia przepisu, dostarczona Komisji przez przedstawicieli komorników, niewiele się różni od regulacji rządowej. Jednak na końcu listy instytucji zobowiązanych do udzielania informacji dodaje się ogólną klauzulę, że ta powinność dotyczy wszystkich innych podmiotów. Powstaje w związku z tym pytanie - po co zamieszczać na początku regulacji wspomnianą listę, jeżeli przepis kończy się sformułowaniem, że także wszyscy w niej niewymienieni mają również obowiązek informowania o dłużnikach, jeżeli komornik uzna to za konieczne. Można zatem od razu zapisać, że na każdym ciąży ten obowiązek i tym sposobem powrócimy do rozwiązania istniejącego dotychczas w Kodeksie. Jednak trzeba mieć świadomość, że jeżeli nie wymienimy wprost w przepisie organów podatkowych i administracji publicznej, to od tych podmiotów bardzo ciężko będzie uzyskać jakąkolwiek informację i nie należy liczyć na ich współpracę w tym zakresie.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#AndrzejKulągowski">Podzielam pogląd przedmówcy, gdyż nagminnie komornicy spotykają się z sytuacjami, że różne instytucję pytane o majątek dłużnika robią różnego rodzaju trudności z uzyskaniem tego typu danych np. żąda się od nas opłat administracyjnych. Ponadto Sąd Najwyższy uznał, że te podmioty mogą żądać tego typu opłat i nie uchybia to żadnym innym przepisom. Każdy próbuje nas zniechęcić do zadawania jakichkolwiek pytań. Przypomnę aktualne stanowisko Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, wyrażające się w żądaniu od nas tytułu wykonawczego jako podkładki do pytania o to, czy dłużnik posiada samochód. To są realne problemy, które zdarzają się w praktyce komorniczej, i to jeszcze przed rozpoczęciem egzekucji. Jeżeli teraz usuniemy z art. 761 możliwość kierowania pytań do osób niebędących uczestnikami postępowania, to od razu zlikwidujemy około 50% pracy terenowej komorników. Oczywiście zdaje sobie sprawę, że to, co proponujemy, stoi w sprzeczności z pewnymi pryncypiami prawa, ale naszym podstawowym celem jest to, aby przepis właściwie funkcjonował w praktyce.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#MarekSadowski">Moim zdaniem jest sprawą oczywistą, że art. 761 par. 1 w zaproponowanym brzmieniu nakłada obowiązek udzielania odpowiedzi komornikom na wszystkie wymienione podmioty, a nie tylko na te, które są uczestnikami postępowania. To byłoby niedorzeczne, gdybyśmy zaproponowali tak ograniczone podejście do tego rozwiązania. Czy komornicy chcą, aby w naszym rozwiązaniu pojawiły się wyrazy: „osób uczestniczących w postępowaniu”? Dla resortu jest całkowicie zrozumiałe, że nie musimy mówić o tych osobach, ponieważ tym podmiotom zależy szczególnie na tym, aby dostarczać jak najwięcej danych komornikom. Aktualna propozycja brzmienia tej regulacji jest zbudowana na podstawie trochę innego kryterium, dlatego nie trzeba opisywać w regulacji, w sposób enigmatyczny, podmiotów, których dotyczy postępowanie. Odnoszę jednak wrażenie, że resort sprawiedliwości chce osiągnąć inne cele niż komornicy, dlatego nasza dalsza dyskusja będzie nadal bezowocna. Co więcej, nakłada się na to jeszcze problem związany z innym katalogiem podmiotów niż te proponowane w art. 2 par. 5 ustawy o Komornikach sądowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#CezaryGrabarczyk">To właśnie był główny powód przełożenia na później rozstrzygnięcia w sprawie tej regulacji. Chodziło o to, aby uzgodnić, jak mają wyglądać te dwie normy prawne w przyszłości i żeby nie dochodziło do sprzeczności między nimi.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#MarekSadowski">Różnica merytoryczna miedzy tymi przepisami, oprócz tego, że jest w nich inny katalog podmiotów, polega na tym, że w ustawie ustrojowej nie ma samoistnej sankcji, tylko jest odesłanie do art. 762 kpc.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#AndrzejKulągowski">To prawda, co panowie mówią, ale nam głównie chodzi o to, że w proponowanym przepisie nie ma przede wszystkim wskazanych osób „nieuczestniczących w postępowaniu, do których mogliśmy kierować zapytania. Pod rządami nowego przepisu nie będziemy mogli tego robić. Naszą największą bolączką, jest więc to, że tych osób nie będziemy mogli w przyszłości o nic zapytać. Kim są te najczęściej te osoby nieuczestniczące w postępowaniu? To są z reguły krewni i znajomi dłużnika np.: brat, zięć sąsiadka itp. Są te podmioty, które nie są instytucjami, nie uczestniczą i nie będą uczestniczyły w postępowaniu, jednak dysponują informacjami niezbędnymi dla prowadzonej egzekucji.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#MarekSadowski">Jest pewne, że nowy przepis nie nakłada obowiązku udzielania informacji na np. kioskarki, sąsiadki i inne osoby, które mogą cokolwiek wiedzieć o dłużniku. Dotychczasowy przepis umożliwiał komornikowi zadawanie pytań każdemu, pod groźbą nałożenia grzywny, na tych, którzy uchylają się od udzielenia na nie odpowiedzi. To kończyło się najczęściej tym, że każdy, kto nie chciał dostarczać komornikowi informacji i ponosić za to konsekwencji finansowych, twierdził, że nic nie wie. Nie wiem, czy ważniejsze dla nas jest to, abyśmy tolerowali kłamstwa tych osób, czy też wprowadzenie pewnej dyscypliny organów i instytucji w postępowaniu i współdziałaniu z komornikami. Oficjalnie nie zabraniamy komornikom nadal pytać kogokolwiek o majątek dłużnika, ale odbieramy możliwość nakładania przez nich grzywny za uchylanie się od udzielenia odpowiedzi. Jeżeli jednak ktoś, niebędący stronom w postępowaniu, będzie chciał współpracować z komornikiem, to nie ma w tym względzie żadnych przeszkód.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#HenrykMądrzak">Według mojej oceny, przepis zaproponowany Komisji w przedłożeniu rządowym jest naprawdę dobry i właściwie reguluję problematykę zapytań komorniczych. Na pewno musi obowiązywać jakaś norma prawna upoważniająca oficjalnie komornika do zadania pytania organom administracji publicznej o dłużnika i jednocześnie nakładająca na te organy obowiązek udzielania odpowiedzi. W odniesieniu do innych osób, niebędących uczestnikami postępowania, nie ma przeszkód, aby mogły one, jak tylko zechcą, udzielać informacji o dłużniku. Teraz jednak nie będzie podstaw prawnych, aby karać grzywną tych ludzi, którzy uchylają się od współpracy z komornikiem.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji, chciałby poprzeć propozycję zgłoszoną przez przedstawicieli komorników? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za pozostawieniem zmiany nr 105 dotyczącej art. 767 w brzmieniu zaproponowanym przez podkomisję. Przechodzimy do następnego nierozstrzygniętego przepisu. Chodzi o zmianę nr 140.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#AndrzejKulągowski">Przepraszam, że wchodzę w słowo, ale w następnej kolejności powinna być rozpatrywana zmiana nr 136, nadająca art. 853 brzmienie: „Art. 853. Par. 1. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, komornik oznacza wartość zajętych ruchomości i umieszcza ją w protokole zajęcia. Par. 2. Jeżeli komornik uzna, że w celu oszacowania należy wezwać biegłego, albo jeżeli wierzyciel lub dłużnik podnoszą w skardze zarzuty na oszacowanie, oszacowania dokonuje biegły przy samym zajęciu, a gdyby to nie było możliwe, w terminie późniejszym, aż do dnia licytacji. Skargę na oszacowanie komornika wnosi się przy zajęciu ruchomości, a gdyby to nie było możliwe -w dniu licytacji.”.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#CezaryGrabarczyk">Według moich notatek ten przepis został już rozstrzygnięty na poprzednim posiedzeniu Komisji. Jeżeli jednak budzi on nadal jest istotne wątpliwości, to proszę zgłosić uwagi.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#AndrzejKulągowski">Proponujemy, aby z art. 853 par. 2 wykreślić ostatnie zdanie mówiące o tym, że „Skargę na oszacowanie komornika wnosi się przy zajęciu ruchomości, a gdyby to nie było możliwe - w dniu licytacji.”. Generalnie skargę na czynności komornicze składa się według innych zasad ogólnych, a jeżeli nie zostanie skreślone to ostatnie zdanie, to dojdzie do pewnych patologii polegających na blokowaniu licytację poprzez składanie skarg na wycenę licytowanych ruchomości. To jest przepis, który pokazuje dłużnikom, jak blokować licytację.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#MarekSadowski">Nie rozumiem tej poprawki, gdyż właśnie na wniosek komorników dokonaliśmy zmiany zasady ogólnej wnoszenia skarg na oszacowania komornicze. Zrobiliśmy to tylko dlatego, że komornicy twierdzili, iż strona wnosząc skargę do sądu nie informuje ich o tym co sprawia, że los każdej z przeprowadzanych licytacji jest niepewny w przypadku, jeżeli sąd uzna zasadność takiej skargi. Nie wiem, dlaczego ten przepis znów jest kwestionowany? Czy chodzi o to, aby znieść możliwość składnia skarg? Skąd bierze się u komorników domniemanie, że jeżeli jest skarga, to z tego powodu żadna licytacja nie może dojść do skutku? Jeżeli będziemy podążali dalej tym tokiem rozumowania, to możemy także dojść do wniosku, że skoro jest apelacja, to żaden wyrok nie ma szans się uprawomocnić. Takie rozumowanie do niczego nie prowadzi. Zgadzam się natomiast z tym, że jeżeli istnieje możliwość składnia skarg na oszacowania komornicze, to muszą one mieć inny charakter niż normalne postępowanie odwoławcze. Powinna ona być składana za pośrednictwem komornika po to, aby wiedział on, czy dokonał prawomocnej sprzedaży, na której nie ciążą jakieś zarzuty. Ten tryb ma gwarantować całkowitą pewność, że dokonana licytacja jest ostateczna. Nie wiem, co moglibyśmy jeszcze w tym przepisie ulepszyć?</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji chciałby poprzeć propozycję zgłoszoną przez przedstawicieli komorników? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za pozostawieniem zmiany nr 136 dotyczącej art. 853 w brzmieniu proponowanym w sprawozdaniu podkomisji. Przechodzimy do następnego nierozstrzygniętego przepisu. W zmianie nr 140, proponuję się, aby art. 867 par. 1 nadać brzmienie: „Par. 1. Zajęte ruchomości, niesprzedane według przepisów poprzedzających, komornik sprzedaje w drodze licytacji publicznej.”. Jakie były zastrzeżenia do tej zmiany?</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">Niestety, nie pamiętam.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#AndrzejKulągowski">Problem jest dość banalny, a mianowicie chodzi o to, iż z porównania treści dotychczas obowiązującego przepisu i projektowanego można wyciągnąć inne wnioski. Dotychczasowy przepis brzmiał: „Zajęte ruchomości nie wymienione w art. 865 lub nie sprzedane w trybie przewidzianym w tym przepisie, komornik sprzedaje w drodze licytacji.”. Proszę uważnie spojrzeć na proponowane sformułowanie „zajęte ruchomości nie sprzedane”. Nie jest ono zbyt zręczne. Nie wyjaśnia ono, co się dzieje z innymi ruchomościami, które w tym trybie należy sprzedać np. przedmiotami o wartości historycznej. Naszym zdaniem formuła obecnie używana jest bardziej czytelna i proponujemy ją pozostawić bez zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#MarekSadowski">O ile dobrze zrozumiałem, komornicy dopatrują się w sformułowaniu „nie sprzedane” tylko takich rzeczy, które były dopuszczone do sprzedaży w trybie innym niż publiczny i nie uzyskały nabywcy. Resort chciał osiągnąć podobny efekt i dlatego skrócił przepis pisząc o rzeczach „nie sprzedanych”, co obejmuje rzeczy, których nie wolno sprzedać, które nie były sprzedane oraz te, których nie udało się fizycznie sprzedać. W tym pojęciu mieszczą się więc wszystkie ruchomości, których sprzedaż w trybie uregulowanym w tym przepisie, nie doszła lub nie mogła dojść do skutku. Opiszę to za pomocą zbiorów. Jednym z nich jest zbiór zajętych ruchomości natomiast drugim zbiór rzeczy niesprzedanych, na który składają się rzeczy, które w ogóle nie mogły być sprzedane lub te, których nie udało się sprzedać. Suma tych wszystkich zbiorów to wszystkie zajęte ruchomości.</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#AndrzejKulągowski">Mówimy o dwóch różnych rzeczach. Art. 867 wyjaśnia, na czym polega licytacja i z jakich powodów jest przeprowadzana. Natomiast artykuły wcześniejsze stanowią o pewnych specyficznych ruchomościach. Rozwiązania zawarte w art. 867 odnosi się właśnie do tych specyficznych ruchomości, natomiast pominięte zostają w nim przypadki zajęć rzeczy zwykłych i normalnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#MarekSadowski">Każdy z nas uczył się chyba w trochę inny sposób logiki. Art. 867 stanowi normę zasadniczą, zamykającą sekwencję sprzedaży rzeczy specyficznych. Najpierw znajdują się w nim wyłączenia, a dopiero potem zapisane jest, że to, co nie zostało sprzedane zgodnie z przepisami poprzedzającymi sprzedaje się w licytacji publicznej. Naturalnie byłoby sensowniej, gdyby na początku sekwencji napisać zasadę generalną, a dopiero później wyliczać przypadki szczególne. Gdybyśmy pisali dziś ten kodeks, to właśnie w ten sposób zostałaby ta sprawa uregulowana.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji, chciałby poprzeć propozycję zgłoszoną przez przedstawicieli komorników? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za pozostawieniem zmiany nr 140 dotyczącej art. 867 par. 1 w brzmieniu przyjętym w sprawozdaniu podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#MarekSadowski">Mam uwagę do przedstawiciela Biura Legislacyjnego KS. Czy nie powinniśmy napisać, że po art. 865 dodaje się art. 867, a nie jak jest w projekcie, że po art. 866 dodaje się art. 867? Art. 866 został kiedyś usunięty z Kodeksu i nie ma go w ustawie i dlatego ten kolejny artykuł powinien być dodany po ostatnim funkcjonującym przepisie.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#CezaryGrabarczyk">Odpowiem na to pytanie. Wyjaśniam, że art. 866 jest w Kodeksie, ale funkcjonuje jako przepis skreślony. Przechodzimy do następnego nierozstrzygniętego przepisu. W zmianie nr 164, proponuję się, aby art. 921 par. 1 nadać brzmienie: „Art. 921. Par. 1. Egzekucja nieruchomości należy do komornika działającego przy sądzie, w którego okręgu (w obszarze właściwości którego) nieruchomość jest położona. Wierzyciel może dokonać wyboru komornika działającego przy sądzie, w okręgu którego nieruchomość jest położona, nawet jeżeli nieruchomość nie jest położona w jego rewirze.”. W tym przepisie powinniśmy postanowić czy użyć sformułowania: „w którego okręgu” czy „w obszarze właściwości którego”.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#MarekSadowski">Rzeczywiście, zgodnie z przepisami ustrojowymi, poprawniej byłoby napisać „w obszarze właściwości którego”, jednakże kpc ciągle posługuje się, na swój własny procesowy użytek, pojęciem „okręgu”. Zmusza nas do pozostawienia funkcjonującego już określenia po to, aby nie dochodziło do sprzeczności pomiędzy normami. Taka zmiana byłaby możliwa, ale gdybyśmy w całym Kodeksie dokonali analogicznych zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czyli w art. 921 par. 1 nadal będziemy posługiwał się pojęciem „w którego okręgu”. Czy są zastrzeżenia do tej propozycji? Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 164. Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie zmian zawartych w art. 1 ustawy nowelizującej. Przechodzimy do rozpatrzenia zmian zawartych na stronie nr 59. Są to zmiany obejmujące artykuły, które nie zostały jeszcze ponumerowane.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#TadeuszEreciński">Chciałbym zgłosić uwagę, która jest oczywistą konsekwencją zmiany dokonanej na poprzednim posiedzeniu Komisji. W zmianie nr 6 w art. 17 w pkt 4 mowa jest o tym, że właściwość sądu okręgowego dotyczy sytuacji, kiedy wartość sporu przekracza określoną sumę. Komisja postanowiła, że kwota ta będzie wynosiła 100 tysięcy złotych. Przepis ten dokładnie brzmi: „4) o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa pięćdziesiąt tysięcy złotych, oprócz spraw o alimenty, o naruszenie posiadania i o zniesienie wspólności majątkowej między małżonkami oraz spraw o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,”. Podobny przepis znajduje się w zmianie nr 66 w art. 479 z oznaczeniem 3 w par. 2 pkt 1 i brzmi on: „1) w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza pięćdziesięciu tysięcy złotych, w tym sprawy rozpoznawane w postępowaniu nakazowym i upominawczym,”. Ta regulacja dotyczy też właściwości sądu okręgowego, ale w sprawach gospodarczych i rzeczą naturalną byłoby zrównanie tych kwot. W ten sposób będzie zachowana jednolitość między tymi przepisami.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#CezaryGrabarczyk">Pan profesor Tadeusz Ereciński ma rację, że powinniśmy podnieść kwotę w zmianie nr 66 w art. 479 z oznaczeniem 3 w par. 2 pkt 1 z 50 000 do 100 000 zł. Czy ktoś jest przeciwny dokonaniu takiej korekty? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja zaakceptowała ją.</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#WaldemarŻurek">Czy dokonanie tej zmiany nie spowoduje pewnych konsekwencji w działaniach sądów niższej instancji, a dokładniej, czy będą one rozpatrywać sprawy poniżej tej określonej kwoty w postępowaniu uproszczonym?</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#MarekSadowski">Dokonanie tej zmiany nie zmienia trybu, w jakim są rozpatrywane sprawy, tzn. nadal stosowane jest postępowanie uproszczone.</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#CezaryGrabarczyk">Powracamy do rozpatrzenia zmian zawartych na stronie 59 dotyczących nowelizacji Kodeksu cywilnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#MarekSadowski">Przedłożone Komisji zmiany zaproponowane zostały na wniosek posła Ryszarda Kalisza, który słusznie dostrzegł, że aktualnie obowiązujący katalog ograniczonych praw rzeczowych jest przestarzały. Dokładniej mówiąc, nadal funkcjonują w systemie stare nazwy praw spółdzielczych. Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych, a także poprzednia ustawa - Prawo spółdzielcze niekonsekwentnie posługiwała się nazwami tych praw określonymi enumeratywnie w Kodeksie cywilnym. Istnieje zatem niespójność pomiędzy Kodeksem a ustawami szczególnymi, które te prawa określają. Dokonując zmian w Kodeksie postępowania cywilnego wielokrotnie odwołujemy się do tych nieaktualnych już spółdzielczych ograniczonych praw rzeczowych. Nielogiczne byłoby, gdybyśmy nadal tolerowali ten stan rzeczy i petryfikowali w systemie prawa te stare, nieużywane już przez nikogo nazwy. Poseł Ryszard Kalisz postulując, aby to w końcu zmienić i uporządkować nazewnictwo. Resort podzielił ten pogląd, aczkolwiek nie potrafiliśmy szybko przedstawić odpowiednich propozycji. Po pomoc zwróciliśmy się do Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego przy Ministrze Sprawiedliwości. Komisja po przeanalizowaniu sprawy przedstawiła odpowiednią propozycję. Dodam, że gdyby przy obecnej nowelizacji propozycja ta nie została przyjęta, ze względu na to, iż dokonujemy zmian w innym projekcie, który w założeniu nie miał być poprawiany, to resort przygotowuje ustawę o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotekach oraz o zmianie ustawy - Kodeks cywilny, gdzie wprowadzi instytucję „długu gruntowego” i na pewno będzie postulował zmianę katalogu ograniczonych praw rzeczowych. Jeżeli jednak już teraz znowelizujemy tę część Kodeksu cywilnego, to w tamtej nowelizacji nie będzie trzeba już tego robić. Jednym słowem, nastał najwyższy czas znowelizowania art. 244 kc. Mam nadzieję, że wszyscy obecni na tej sali eksperci Komisji, jak i przedstawiciele rządu podzielają ten pogląd. Na koniec, chciałbym powtórzyć, że cała ta proponowana zmiana to efekt apeli posła Ryszarda Kalisza, aczkolwiek oficjalnie i formalnie nie złożył on żadnych propozycji w tej mierze.</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#CezaryGrabarczyk">To prawda. Ze względu na nieobecność posła Ryszarda Kalisza przejmuję oficjalnie poparcie dla tej zmiany. Dla formalności chciałbym zapytać, czy eksperci zgłaszają poparcie dla tych poprawek, jak oceniał wiceminister Marek Sadowski?</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#TadeuszEreciński">W imieniu ekspertów, chciałbym potwierdzić nasze poparcie dla tych zmian. Będąc przy głosie chciałbym zapytać czy omawiane teraz zmiany w kc mają wejść w życie z 6-miesięcznym vacatio legis, podobnie jak cała reszta ustawy nowelizującej?</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#MarekSadowski">Nie, dla tej zmiany wystarczy 14-dniowy vacatio legis.</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#TadeuszEreciński">Musimy to uwzględnić w odpowiednim przepisie przejściowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy będzie to uwzględnione w art. 8?</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#MarekSadowski">Niekoniecznie, może to być uwzględnione w art. 7, aczkolwiek należy wtedy zmienić numerację kolejnych artykułów.</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#CezaryGrabarczyk">Za chwilę wyjaśnimy to z przedstawicielem Biura Legislacyjnego KS.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#JacekGudowski">Dobrze byłoby także zmienić tytuł całej ustawy nowelizującej, aby uwzględniał on zmiany w Kodeksie cywilnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">Tytuł ustawy uwzględnia także zmiany w niektórych innych ustawach i dlatego nie musimy go zmieniać, aczkolwiek w odnośniku trzeba te inne ustawy uwzględnić. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny rozszerzeniu projektu ustawy nowelizującej kpc o zmiany w przepisach kc? Nie widzę. Stwierdzam, że propozycja została przyjęta. Przechodzimy do szczegółowego rozpatrzenia tych przepisów, proszę ministra Marka Sadowskiego o ich omówienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#MarekSadowski">Propozycja treści pierwszego artykułu brzmi następująco: „Art... W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) art. 244 otrzymuje brzmienie: „Art. 244. Par. 1. Ograniczonymi prawami rzeczowymi są: użytkowanie, służebność, zastaw, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu oraz hipoteka. Par. 2. Własnościowe spółdzielcze do lokalu oraz hipotekę regulują odrębne przepisy.”. Ten przepis enumeratywnie wylicza katalog ograniczonych praw rzeczowych. Bez zmian pozostają w nim stare prawa takie jak: użytkowanie, służebność, zastaw i hipoteka. Dotychczasowe trzy spółdzielcze ograniczone prawa rzeczowe związane z lokalami, proponujemy nazwać „własnościowymi spółdzielczymi prawami do lokalu”. Będzie to jednolita formuła odnosząca się do wszystkich tego rodzaju praw, które były dotychczas ustanawiane i będą obowiązywały w przyszłości. Zmiana wymaga jednak zachowania odpowiedniego porządku w ustawach o księgach wieczystych i hipotece, a także w ustawach tzw. spółdzielczych i dlatego musimy obowiązujące tam nazwy zmienić na nowe, zgodne z kc. Uczynione zostanie to w kolejnych dwóch artykułach, gdzie intabulowane wcześniej prawa zostaną uporządkowane w ustawach szczególnych: „Art... Istniejące w dniu 14 stycznia 2003 r. własnościowe spółdzielcze prawa do lokalu mieszkaniowego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, w tym garaże, oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej stają się własnościowymi spółdzielczymi prawami do lokalu, o których mowa w rozdziale z oznaczeniem 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. spółdzielniach mieszkaniowego (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116).”. Należy w tym miejscu wspomnieć, iż w artykule, który za chwilę przedstawię, w ust. 2 i 3 wprowadza się rozwiązania, które mają także usuwać kolizje miedzy normami prawnymi dotyczącymi prowadzenia ksiąg wieczystych. Brzmi on: „Art.... Dotychczas prowadzone księgi wieczyste dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkaniowego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego i prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej uważa się za księgi wieczyste prowadzone dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu. 2. W razie zakładania po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy ksiąg wieczystych dla istniejącego w dniu 14 stycznia 2003 r. własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego i prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, zakłada się księgę wieczystą dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu. 3. W razie zakładania ksiąg wieczystych dla własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu ustanowionego w okresie 15 stycznia 2003 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy o prowadzeniu ksiąg wieczystych dla ograniczonych praw rzeczowych.”. Ostatni przepis, po dokonaniu uporządkowania nazewnictwa ograniczonych praw rzeczowych, doprecyzowuje nazwy praw powiązanych z nimi. Brzmi on: „Art... Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego, spółdzielczym prawie do lokalu użytkowego, w tym garażu, oraz prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, należy przez to rozumieć własnościowe prawo do lokalu.”. Na koniec chciałbym jednak poprosić o drobną korektę w przedstawionych przeze mnie przepisach, wynikającą z błędu resortu i Biura Legislacyjnego KS. Resort zaproponował, aby to nowe prawo nazywało się: „spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu”, a nie „własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu”. W ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych właśnie taka nazwa funkcjonuje „spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu”, za to stare przepisy używały tej „przekręconej” nazwy „własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu”. Błąd polega na przestawieniu wyrazów w zaproponowanym przez nas zestawie przepisów i prosimy o jego skorygowanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#CezaryGrabarczyk">Generalnie rzecz biorąc, proponowane przepisy wprowadzają bardzo istotne rozwiązania w całym systemie prawa cywilnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#MarekSadowski">To prawda, ale te błędy trzeba było wreszcie naprawić. Od lat w tych wszystkich przepisach funkcjonowało dość chaotyczne nazewnictwo pomimo, że wprowadzenie tych wszystkich rozwiązań firmowali swoimi nazwiskami uznani cywiliści.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#JerzyMłynarczyk">Nie chciałbym zgłaszać beznadziejnych propozycji, ponieważ w interesie nas wszystkich leży zakończenie prac nad projektem jeszcze dzisiaj, ale jestem zmuszony powiedzieć o czymś, co być może będzie uwzględnione dopiero w przyszłych pracach, jeszcze bardziej porządkujących system. Kiedyś popełniliśmy straszny błąd wprowadzając do terminologii ograniczonych praw rzeczowych, a dokładniej w odniesieniu do praw spółdzielczych termin „własność”. Z mojej praktyki prawniczej wynika, że używanie tego pojęcia przez zwykłych ludzi wprowadza ich w błąd. My, prawnicy dokładnie wiemy, że z prawdziwą własnością nie ma to zbyt wiele wspólnego. Zmusza mnie to do wyrażenia ogromnego żalu, iż przy okazji, tak wielkiej zmiany zastępującej dotychczasowe spółdzielcze prawa rzeczowe jednym określeniem, nie wyeliminowano wyrazu „własność”. Kwestia ta w praktyce przysparza wiele problemów, ponieważ ludzie sądzą, że są właścicielami takiego lokalu, co kończy się najczęściej wieloma nieporozumieniami. Sami tworzymy w ten sposób opinię o naszym prawie, że jest ono nieczytelne dla zwykłego człowieka.</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#CezaryGrabarczyk">Pan profesor Jerzy Młynarczyk, sam stwierdził, że jego uwaga może być dopiero zrealizowana w przyszłości, a więc na pewno zachowamy ją w pamięci.</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#MarekSadowski">Chcę ze swej strony powiedzieć, że zmiana pojęcia spółdzielczego własnościowego prawa, które tak naprawdę nie jest własnością, już ugruntowało się w społeczeństwie, byłaby wielką rewolucją. Kiedyś proponowano, aby to prawo było określane jako „prawo do lokalu” albo „lokatorskie prawo do lokalu”. To był dobry pomysł, ponieważ nazwa nawiązywała do intuicyjnego rozumienia tego prawa jako prawo najemcy do lokalu. Dopóki jednak będą obowiązywały terminy własnościowe i niewłasnościowe prawa do lokalu, to ten problem pojmowania własności będzie się utrzymywał. Może w przyszłości, jak spółdzielnie przestaną budować mieszkania typu spółdzielczego-lokatorskiego prawa do lokalu to te problemy znikną to wtedy sama nazwa „spółdzielcze prawo do lokalu” wystarczy.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#CezaryGrabarczyk">Na tej konkluzji musimy jednak poprzestać i tym sposobem zakończyć dyskusję wywołaną przez profesora Jerzego Młynarczyka. Czy są uwagi do propozycji przedstawionych przez rząd?</u>
</div>
<div xml:id="div-77">
<u xml:id="u-77.0" who="#HenrykMądrzak">Czy rozstrzygnęliśmy zmianę dotyczącą art. 351 par. 1. Jest to przepis mówiący o uzupełnieniu wyroków.</u>
</div>
<div xml:id="div-78">
<u xml:id="u-78.0" who="#MarekSadowski">Ten przepis został już przez Komisję rozpatrzony i przyjęty.</u>
</div>
<div xml:id="div-79">
<u xml:id="u-79.0" who="#CezaryGrabarczyk">Moje pytanie dotyczyło tylko tych przepisów dotyczących spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Muszę zapytać jeszcze raz: czy ktoś chciałby wypowiedzieć się na temat propozycji rządowych? Nie widzę zgłoszeń do dyskusji Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny przyjęciu tych przepisów? Nie widzę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem tych regulacji. Pozostało nam jeszcze umiejscowienie tych artykułów w ustawie nowelizującej. Czy przedstawiciel Biura Legislacyjnego KS ma już jakieś propozycję w tej mierze?</u>
</div>
<div xml:id="div-80">
<u xml:id="u-80.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">Proponuję, aby w kolejności pierwszy z tych przepisów był art. 2, następny z nich był art. 9, kolejny art. 11, a następny art. 10. Inne artykuły ulegną odpowiednim zmianom zgodnie z zasadami techniki prawodawczej. Potem będą umieszczone przepisy przejściowe. Na końcu chciałabym prosić, o przyjęcie kilku poprawek legislacyjnych zaproponowanych przez Biuro Legislacyjne KS.</u>
</div>
<div xml:id="div-81">
<u xml:id="u-81.0" who="#CezaryGrabarczyk">Zgadzamy się.</u>
</div>
<div xml:id="div-82">
<u xml:id="u-82.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">W zmianie art. 899, o brzmieniu: „Art. 899. Dokonując zajęcia wierzytelności zabezpieczonej poręczeniem, zastawem lub zastawem rejestrowym, komornik na wniosek wierzyciela zawiadamia także poręczyciela albo właściciela przedmiotu obciążonego prawem zastawu, iż świadczenia z wierzytelności zabezpieczonej nie wolno uiścić dłużnikowi. Poza tym stosuje się odpowiednio art. 882 pkt 2.” proponujemy, aby ostatnie zdanie brzmiało: „Przepis art. 882 pkt 2 stosuje się odpowiednio.”.</u>
</div>
<div xml:id="div-83">
<u xml:id="u-83.0" who="#MarekSadowski">Zgadzamy się na dokonanie tej korekty.</u>
</div>
<div xml:id="div-84">
<u xml:id="u-84.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, ze Komisja zgadza się na przyjęcie tej korekty. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła korektę w art. 899.</u>
</div>
<div xml:id="div-85">
<u xml:id="u-85.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">W zmianie art. 1028, o brzmieniu: „Art. 1028. Par. 1. Jeżeli nie zaskarżano planu podziału, organ egzekucyjny przystąpi do jego wykonania. Zaskarżenie wstrzymuje wykonanie planu tylko w części zaskarżonej. Par. 2. Rozpoznając skargę na plan podziału, sąd po wysłuchaniu osób uczestniczących w podziale, zatwierdza lub zmienia plan. Par. 3. Wykonanie planu w części zaskarżonej nastąpi po uprawomocnieniu się postanowienia sądu, chyba że zostało wstrzymane przez zabezpieczenie powództwa w sprawie o ustalenie istnienia lub nieistnienia prawa. Par. 4. W sprawie, o której mowa w paragrafie poprzedzającym, należy pozwać także dłużnika, jeżeli nie zaprzecza wierzytelności lub praw wierzyciela.” - proponujemy w par. 1 wyrazy „Jeżeli nie zaskarżono” zastąpić wyrazami „Jeżeli nie zaskarżono”.</u>
</div>
<div xml:id="div-86">
<u xml:id="u-86.0" who="#MarekSadowski">Zgadzamy się na dokonanie tej korekty.</u>
</div>
<div xml:id="div-87">
<u xml:id="u-87.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, ze Komisja zgadza się na przyjęcie tej korekty. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja zgodziła się na dokonanie korekty w art. 1028.</u>
</div>
<div xml:id="div-88">
<u xml:id="u-88.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">W zmianie art. 1064 z oznaczeniem 1, o brzmieniu: „Art. 1064 z oznaczeniem 1 par 1. Przeciwko dłużnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą w formie przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego jest dopuszczalna egzekucja z dochodów uzyskiwanych z tej działalności przez ustanowienie zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem lub gospodarstwem rolnym. Par. 2. Do zarządu ustanowionego na podstawie par. 1 stosuje się odpowiednio przepisy o zarządzie w toku egzekucji z nieruchomości, z uwzględnieniem zmian poniższych.” proponujemy zastąpić wyraz „z uwzględnieniem zmian poniższych”, sformułowaniem, w którym wyszczególnialibyśmy kolejne artykuły.</u>
</div>
<div xml:id="div-89">
<u xml:id="u-89.0" who="#MarekSadowski">Proponujemy napisać w tym miejscu, „z uwzględnieniem zmian poniższych artykułów”.</u>
</div>
<div xml:id="div-90">
<u xml:id="u-90.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, ze Komisja zgadza się na przyjęcie tej korekty. Sprzeciwu nie słyszę. Komisja przyjęła zaproponowaną korektę.</u>
</div>
<div xml:id="div-91">
<u xml:id="u-91.0" who="#MałgorzataIwaszkiewicz">Ostatnia nasza propozycja dotyczy, zmiany art. 1088 w brzmieniu: „Art. 1088. Poza tym do egzekucji świadczeń alimentacyjnych stosuje się przepisy tytułu drugiego.”. Proponujemy w tym przepisie skreślić początkowe wyrazy „Poza tym”.</u>
</div>
<div xml:id="div-92">
<u xml:id="u-92.0" who="#MarekSadowski">Zgadzamy się na dokonanie tej korekty.</u>
</div>
<div xml:id="div-93">
<u xml:id="u-93.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Komisja zgadza się na przyjęcie tej korekty. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że została ona zaakceptowana. Czy ktoś chciałby zgłosić jakieś inne propozycję?</u>
</div>
<div xml:id="div-94">
<u xml:id="u-94.0" who="#JerzyBańka">Proponujemy, aby w zmianie nr 147 dotycząca art. 891 z oznaczeniem 1 par. 2, w brzmieniu: „W razie prowadzenia rachunku wspólnego przez wspólników spółki cywilnej” zastąpić wyraz „przez” wyrazem „dla”. Ta zmiana wynika z tego, że rachunek wspólny prowadzi bank, a nie wspólnicy.</u>
</div>
<div xml:id="div-95">
<u xml:id="u-95.0" who="#MarekSadowski">Zgadzamy się na dokonanie tej korekty.</u>
</div>
<div xml:id="div-96">
<u xml:id="u-96.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, ze Komisja zgadza się na przyjęcie tej korekty. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że korekta została zaakceptowana. Czy ktoś chciałby zgłosić jeszcze jakieś propozycję. Nie widzę. Przechodzimy do głosowania nad całą ustawą. Kto z członków Komisji jest, za przyjęciem rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz o zmianie innych ustaw (druk nr 965) w brzmieniu zaproponowanym w sprawozdaniu podkomisji wraz ze zmianami zaakceptowanymi przez Komisję? Za przyjęciem opowiedziało się 6 posłów, nikt nie był przeciwny i nikt nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, że Komisja opowiedziała się przyjęła sprawozdanie podkomisji nadzwyczajnej wraz z poprawkami o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz o zmianie innych ustaw (druk nr 965). Na posła sprawozdawcę proponuje posła Jerzego Młynarczyka. Czy pan poseł zgadza się pełnić tę funkcję?</u>
</div>
<div xml:id="div-97">
<u xml:id="u-97.0" who="#JerzyMłynarczyk">Będzie dla mnie zaszczytem pełnienie tej funkcji.</u>
</div>
<div xml:id="div-98">
<u xml:id="u-98.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś zgłasza sprzeciw wobec tej kandydatury? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja wybrała sprawozdawcę w osobie posła Jerzego Młynarczyka. Wyznaczam do 23 kwietnia 2004 r. termin przedstawienia przez KIE opinii o zgodności projektu ustawy wraz z poprawkami z prawem UE. Dziękuję wszystkim za ciężką pracę na wszystkich posiedzeniach Komisji. Dziękuję za przybycie gościom i posłom. Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>