text_structure.xml
44.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#JanuszWojciechowski">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Witam posłów i przybyłych gości. Proponowany porządek dzisiejszego posiedzenia został członkom Komisji dostarczony na piśmie. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że został on przyjęty. Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że porządek posiedzenia został zaakceptowany. Przystępujemy do rozpatrzenia uchwały Senatu o stanowisku w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw. Przypominam, że do uchwalonej przez Sejm ustawy Senat zgłosił 39 poprawek. Pragnę poinformować, że senator Teresa Liszcz, która była sprawozdawcą ustawy w Senacie, nie mogła przybyć na dzisiejsze posiedzenie Komisji i przedłożyła stosowne usprawiedliwienie. Przewodniczącym podkomisji rozpatrującej ten projekt był poseł Cezary Grabarczyk. Proszę, aby zechciał ustosunkować się do poprawek Senatu.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#CezaryGrabarczyk">Sądzę, że propozycje Senatu zostaną szczegółowo omówione podczas dyskusji nad poszczególnymi poprawkami. Zapewne do części z nich będą chcieli ustosunkować się przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Centralnego Zarządu Służby Więziennej, a także eksperci.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JanuszWojciechowski">Przystępujemy do rozpatrywania poprawek. W poprawce nr 1 Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 3 w lit. b), w par. 3 po wyrazie „prośby” dodać wyrazy „o których mowa w par. 2,”. Jest to poprawka o charakterze redakcyjnym. Czy są głosy sprzeciwu wobec tej poprawki? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 1. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 2, w której Senat proponuje, aby w art. 1 pkt 13 otrzymał brzmienie: „13) w art. 22:</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JanuszWojciechowski">a) par. 1 otrzymuje brzmienie: „Par. 1. O terminie i celu posiedzenia sądu zawiadamia się prokuratora, skazanego i jego obrońcę, a także sądowego kuratora zawodowego w zakresie jego działania, a w razie potrzeby inne osoby, o których mowa w art. 19 par. 1. Biorą oni udział w posiedzeniu, jednakże ich niestawiennictwo nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, z wyjątkiem obrońcy w wypadkach określonych w art. 8 par. 2, chyba że sąd orzeka na korzyść lub zgodnie z wnioskiem skazanego.",</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#JanuszWojciechowski">b) dodaje się par. 3 w brzmieniu: „Par. 3. Udział sądowego kuratora zawodowego w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli sąd uzna to za konieczne”.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Proponujemy poprawkę nr 2 rozpatrywać łącznie z poprawkami nr 7 i 11. Dotyczą one wszystkie udziału sądowego kuratora zawodowego w posiedzeniu sądu.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#JanuszWojciechowski">Przypominam, że w poprawce nr 7 Senat proponuje, aby w art. 1 pkt. 29 nadać brzmienie: „29) w art. 57 uchyla się par. 2;”. Natomiast w poprawce nr 11 Senat postuluje, żeby w art. 1 w pkt. 37 lit. d) otrzymała brzmienie: „d) uchyla się par. 6;”. Zgodnie z propozycją Biura Legislacyjnego KS poprawki nr 2, 7 i 11 powinny być rozpatrywane łącznie.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jak już wspomniałem poprawki dotyczą kwestii zniesienia obligatoryjnego udziału sądowego kuratora zawodowego w posiedzeniu sądu. Senat zaproponował, aby ten udział był obowiązkowy tylko w przypadku, gdy sąd uzna to za konieczne, zaś w pozostałych przypadkach jego niestawiennictwo nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. Kurator będzie jednak zawiadamiany o terminie i celu posiedzenia w zakresie jego działania.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#JanuszWojciechowski">Można uznać, że rozwiązanie zaproponowane przez Senat jest lepsze. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawek nr 2, 7 i 11? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawek nr: 2, 7 i 11. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 3, w której Senat proponuje, aby w art. 1 pkt 15 otrzymał brzmienie: „15) w art. 30 oraz w art. 31 wyraz „wojewódzkiego” zastępuje się wyrazem „okręgowego”.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Poprawka ma charakter legislacyjny.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JanuszWojciechowski">Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 3? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 3. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 4, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 20 w lit. b), w par. 3 wyrazy „w szczególności charakter pomocy i tryb oraz sposoby przeznaczania środków z tego funduszu na taką pomoc” zastąpić wyrazami „rodzaj pomocy i sposób podziału środków z tego funduszu na taką pomoc”.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#BeataMik">W tej poprawce poprawiono przepis po to, aby delegowany organ mógł wydać odpowiedni akt wykonawczy.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#JanuszWojciechowski">Poprawka ma charakter techniczno-legislacyjny. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 4? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 4. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 5, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 24 w lit. a) po wyrazach „w par. 1” dodać wyrazy „dwukrotnie użyty”. Poprawka ma charakter legislacyjny. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 5? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 5. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 6, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 26, art. 51 otrzymał brzmienie: „Art. 51. par. 1. Nie zarządza się egzekucji grzywny, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna. par. 2. Jeżeli skazany, z przyczyn od niego niezależnych, nie może uiścić grzywny, a wykonanie tej kary w innej drodze okazało się niemożliwe lub niecelowe, sąd może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, grzywnę w całości lub części umorzyć”.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#ZbigniewHołda">Z przedstawicielami Centralnego Zarządu Służby Więziennej doszliśmy do przekonania, że przyjęcie tej poprawki może przynieść bardzo poważne, niekorzystne skutki. Uważamy, że odstąpienie od egzekucji komorniczej, tak jak przyjął to Sejm, może nastąpić jedynie wtedy, gdy sąd zdecyduje się umorzyć grzywnę. Działa to na korzyść skazanego. Jeżeli natomiast przyjmiemy normę zaproponowaną przez Senat, to odstąpienie od egzekucji będzie następowało w każdym przypadku, gdy okaże się, że byłaby ona bezskuteczna nawet wtedy, gdyby w trybie art. 45 par. 1 mogłaby ona zostać zamieniona na zastępczą karę w postaci prac społecznie użytecznych lub w trybie art. 46 na karę pozbawienia wolności. Chyba nie chcemy do tego doprowadzić? Uważam, że Sejm w art. 51 przyjął właściwe rozwiązanie i nie należy jego zmieniać, bo może to przynieść nieoczekiwane skutki.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#MarekSadowski">Choć z pozoru redakcja przepisu zaproponowana przez Senat wydaje się lepsza, to jednak wcale tak nie jest.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#StefanLelental">Również opowiadam się za odrzuceniem poprawki Senatu. Ratio legis przyjętej przez Sejm zmiany polega na tym, aby nie zarządzana była egzekucja w sytuacjach, gdy sąd wie, na podstawie okoliczności sprawy, że będzie ona nieskuteczna. Chodziło w praktyce o to, aby nie płacić kosztów wtedy, gdy dobrze wiadomo, że czynności komornicze nie przyniosą żadnego skutku i grzywna nie zostanie ściągnięta. Wprowadzanie dalszych modyfikacji, które tylko zaciemnią treść przepisu, jest -moim zdaniem niecelowe.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#JanuszWojciechowski">Wobec poważnych wątpliwości w odniesieniu do omawianej poprawki uważam, że Komisja nie powinna jej rekomendować. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że Komisja opowiada się za odrzuceniem poprawki nr 6. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za odrzuceniem poprawki nr 6. Poprawka nr 7 została już rozpatrzona. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 8, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 33, w art. 61 w par. 1 wyraz „wychowawcze” zastąpić wyrazem „resocjalizacyjne”. Czy jest to zasadna poprawka?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#MarekSadowski">Rząd nie chciał poprzeć tej poprawki, ponieważ w całym Kodeksie karnym używa się określenia „wychowawczy charakter oddziaływania kary”. Jednak w Senacie zaczęto zastanawiać się na tym, że pojęcie wychowania odnosi się do dzieci, a nie do więźniów. W dyskusji podkreślano, że więźniów raczej już nie można wychowywać, lecz tylko resocjalizować. Nie wzięto jednak pod uwagę zawartych w Kodeksie karnym dyrektyw wykonywania kary i innych dyrektyw określających szczególne działania sądu. Trzeba by je wszystkie zmienić, żeby w sposób jednolity w miejsce metod wychowawczych wprowadzić instrumenty resocjalizacyjne. Ponadto uważamy, że wychowanie to pewien proces, natomiast resocjalizacja jest skutkiem oddziaływania wychowawczego. W omawianym przepisie zwrócona została w związku z tym uwaga na proces, a nie na cel. Biorąc to pod uwagę, opowiadamy się za odrzuceniem przez Sejm poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#RyszardKalisz">Zgadzam się z przedmówcą, że problem polega na niezrozumieniu przez senatorów tych dwóch pojęć. Poprzez wychowanie należy rozumieć w tym przypadku oddziaływanie na więźnia, natomiast pod pojęciem resocjalizacji prowadzenie pewnej polityki, która ma przynieść określony skutek naprawczy. Naturalnie, w potocznym rozumieniu te dwa pojęcia są często odczytywane jako tożsame, jednak mają one różne znaczenia i dlatego w przepisach Kodeksu mowa jest o wychowaniu, a nie resocjalizacji. Trzeba jednak wyraźnie powiedzieć, że w obszarze oddziaływań wychowawczych może się także mieścić ustalana przez ministra sprawiedliwości polityka resocjalizacyjna. Może ona naturalnie zmieniać się pod wpływem zewnętrznych uwarunkowań, jednak nigdy nie przyniesie pozytywnych skutków, jeżeli nie będą prowadzone działania wychowawcze.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#JanuszWojciechowski">Z tych wypowiedzi wynika, że powinniśmy opowiedzieć się za odrzuceniem poprawki i pozostawieniem przepisu w brzmieniu uchwalonym przez Sejm.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#StefanLelental">Moim zdaniem oba te określenia są złe i najlepiej byłoby znaleźć jakieś inne, lepsze, ale jest to bardzo trudne. Powinniśmy więc pozostawić przepis w tym kształcie, w jakim uchwalił go Sejm. Jest to tym bardziej uzasadnione, że wyraz „resocjalizacja” praktycznie w całym Kodeksie karnym wykonawczym nie pojawia się. Proszę zwrócić uwagę na art. 67, który określa cele wykonywania kary. W trakcie jego formułowania odbyła się kilkudniowa dyskusja, zakończona tym, że nie wpisano do niego wyrazu „resocjalizacja”. Chodzi o to, że nie wszyscy skazani powinni być resocjalizowani i nie wszyscy mogą temu podlegać. Natomiast w kkw. i w dyrektywach wymiaru kary pojawia się termin „oddziaływanie wychowawcze” i trzeba to brać pod uwagę przy nowelizacji Kodeksu.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#JanuszWojciechowski">Wydaje się, że najlepiej byłoby, gdyby do dorosłych więźniów stosować termin „środki poprawcze”, natomiast w stosunku do nieletnich „środki wychowawcze”. Niestety, w kkw. zostało zapisane odwrotnie i obecnie nie ma możliwości naprawienia tego. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za odrzuceniem poprawki nr 8. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 9, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 37 w lit. a) wyrazy „jak również” zastąpić wyrazami „jak też”. Jest to poprawka redakcyjno-stylistyczna.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#RyszardKalisz">Uważam, że możemy rekomendować tę poprawkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#JanuszWojciechowski">Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 9? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 9. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 10, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 37 w lit. b) wyrazy „a następnie orzeka” zastąpić wyrazami „i orzeka”.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#MarekSadowski">Chodzi tu o usunięcie w przepisie wątpliwości, iż mamy do czynienia z następującymi po sobie czynnościami, lecz tylko z jedną.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#JanuszWojciechowski">Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 10? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 10. Poprawka nr 11 została już rozpatrzona. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 12, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 45, art. 79a otrzymał brzmienie: „Art. 79a Par. 1. Przy przyjęciu do zakładu karnego skazany okazuje dokument stwierdzający tożsamość, podaje dane osobowe, informuje o zmianie danych osobowych, o miejscu zameldowania lub przebywania bez zameldowania, o uprzedniej karalności, o stanie zdrowia, a także o ciążących na nim zobowiązaniach alimentacyjnych. Skazany może być także poddany czynnościom mającym na celu jego identyfikację, a w szczególności: sfotografowaniu, oględzinom zewnętrznym ciała, pobraniu odcisków oraz okazaniu innym osobom. Par. 2. Skazany przekazuje do depozytu dokumenty, pieniądze, przedmioty wartościowe i inne przedmioty, których nie może posiadać w celi”. W poprawce zmieniono jedynie redakcję przepisu. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 12? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 12. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 13, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 45, w art. 79b w par. 2 wyraz „przetransportowanego” zastąpić wyrazem „przeniesionego”.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#MarekSadowski">Chodzi o to, że transportowanie osoby pozbawionej wolności jest tylko pewną czynnością, natomiast przeniesienie obejmuje wiele czynności związanych ze zmianą przez nią zakładu karnego. Często więzień jest przenoszony z zakładu do zakładu w tym samym budynku lub położonego na tym samym terenie i wtedy nie występuje transport osadzonego.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#ZbigniewHołda">Pragnę przypomnieć, że termin „przeniesienie skazanego” jest utrwalony w przepisach kkw. Ten termin nie oznacza fizycznego przeniesienia więźnia, ale ma znacznie szersze konotacje i wcale nie musi być związany z transportem do innej jednostki penitencjarnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#RyszardKalisz">Proszę ekspertów o dokładniejsze wyjaśnienie znaczenia tych terminów. Z wypowiedzi prof. Zbigniewa Hołdy wynika, że termin „przeniesienie skazanego” wcale nie musi wiązać się ze zmianą miejsca pobytu skazanego.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#ZbigniewHołda">Przepis jest tak sformułowany, że przenosi się skazanego po wyroku sądu pierwszej instancji, po 14 dniach do zakładu karnego. To wcale nie oznacza, że przenosi się go do innej jednostki penitencjarnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#RyszardKalisz">Czyli więzień przenoszony jest z aresztu do zakładu karnego znajdującego się w tym samym budynku. Jeżeli tak to należy rozumieć, to -moim zdaniem powinno się jednak zostawić przepis bez zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#MarekSadowski">Strona rządowa nie obstaje przy żadnym z proponowanych rozwiązań.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#JanuszWojciechowski">Propozycja senacka wydaje się lepsza i nie budzi wątpliwości, o których mówili eksperci.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#ZbigniewHołda">W praktyce nie ma to znaczenia, jednak analiza przepisu wskazuje, że z punktu widzenia języka prawnego użycie słowa „przetransportowanie” jest poprawniejsze.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#JanPyrcak">Profesor Andrzej Rzepliński, który jest autorem tej poprawki, wskazywał, że np. w Białołęce w dwóch sąsiadujących jednostkach penitencjarnych, niezależnych od siebie administracyjnie, osadzonych przeprowadza się z jednej do drugiej, a nie transportuje.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#JanuszWojciechowski">Istotnie może powstawać niejasność, czy osadzony, który przeszedł z jednego zakładu do drugiego piechotą, był przetransportowany.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#TadeuszŚledzik">Jednak istnieje problem, czy pod pojęciem przeniesienia nie należy również rozumieć przetransportowania więźnia. Proszę zauważyć, że „przeniesienie” nie jest terminem prawnym i w związku z tym propozycja CZSW opisywała istniejący aktualnie stan faktyczny. Sformułowanie „przetransportowany” też nie jest najlepsze z punktu widzenia języka prawa, gdyż oznacza także fizyczną zmianę miejsca pobytu więźnia. Rekapitulując, CZSW zajmuje w sprawie poprawki neutralne stanowisko.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#JanuszWojciechowski">Rozumiem, że powinniśmy zostawić przepis w brzmieniu przyjętym przez Sejm. Przy braku głosu sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za odrzuceniem poprawki Senatu nr 13. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 14, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 47 w lit. c), w pkt. 8 wyraz „typ” zastąpić wyrazem „rodzaj”.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#MarekSadowski">Poprawka jest uzasadniona, gdyż w przepisie chodzi o rodzaj przestępstwa, a nie jego typ.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#JanuszWojciechowski">Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 14? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 14. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 15, w której Senat proponuje, aby w art.1 w pkt. 51, w art. 88 w par. 3 po wyrazie „zapewniających” dodać wyraz „wzmożoną”.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję, aby poprawkę nr 15 rozpatrywać łącznie z poprawka nr 31, w której Senat proponuje w art. 1 w pkt. 134, w art. 212a w par. 2 i 3 po wyrazie „zapewniających” dodać wyraz „wzmożoną”. W obu tych przepisach chodzi o zapewnienie wzmożonej ochrony osób szczególnie niebezpiecznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#MarekSadowski">Senat trafnie zauważył, że ochrona dotyczy wszystkich skazanych, natomiast wzmożonej ochronie powinni podlegać tylko więźniowie szczególnie niebezpieczni.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#JanuszWojciechowski">Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawek nr 15 i 31? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawek nr 15 i 31. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 16, w której Senat proponuje, aby w art.1 w pkt. 63 w lit c), w pkt. 11 wyrazy „oraz z Rzecznikiem Praw Obywatelskich” zastąpić wyrazami „z Rzecznikiem Praw Obywatelskim oraz z Rzecznikiem Praw Dziecka”. Chodzi o dopisanie Rzecznika Praw Dziecka w przepisie dotyczącym prowadzenia korespondencji, bez jej cenzurowania, z organami ścigania, wymiaru sprawiedliwości i innymi organami państwowymi, samorządowymi oraz z RPO. Być może inicjatorom tej poprawki chodziło o to, aby osadzony mógł prowadzić korespondencję z RPD w sprawie swoich dzieci.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#ZbigniewHołda">Uważam propozycję za nieuzasadnioną. Twórcy tego przepisu chcieli w nim wyeksponować swojego czasu szczególna rolę RPO jako organu państwowego, zwłaszcza w świetle kkw. Jeżeli teraz zdecydujemy się na dopisanie w tym przepisie RPD, to będziemy zmuszeni wymienić w nim także wiele innych organów ochrony prawnej, takich jak: Generalnego Inspektora Danych Osobowych, Rzecznika Ochrony Konsumentów.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#JanuszWojciechowski">W związku z propozycją odrzucenia tej poprawki, jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że została ona przyjęta. Głosu sprzeciwu nie słyszę, stwierdzam, że poprawka nr 16 zostaje przez Komisje odrzucona. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 17, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 66, par. 4 otrzymał brzmienie: „Par. 4. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii odpowiednich władz duchownych kościołów i innych związków wyznaniowych, określi w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych w zakładach karnych i aresztach śledczych, mając na względzie potrzebę zapewnienia warunków dla indywidualnego i zbiorowego uczestnictwa osób osadzonych w tych zakładach w nabożeństwach i spotkaniach”. W poprawce chodzi o sprecyzowanie delegacji ustawowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proszę zwrócić uwagę, że Senat w uzasadnieniu zwrócił uwagę, że istotną grupę poprawek stanowią poprawki nr 17, 18, 21, 35, 36, 37 i 38. Zostały one przyjęte w celu usunięcia powstałej wątpliwości, czy poprzez art. 242 par. 1 Kodeksu karnego wykonawczego do osób tymczasowo aresztowanych będą miały zastosowanie przepisy aktów wykonawczych dotyczące skazanych, do wydania których upoważnienia znajdują się w części szczególnej Kodeksu.</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#JanuszWojciechowski">Rozumiem, że wszystkie te poprawki są potrzebne.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#TadeuszŚledzik">Uważamy, że poprawki te są niezbędne. Chodzi o to, że delegacja ustawowa musi dotyczyć także aresztów śledczych, ponieważ pewnych regulacji nie można dokonywać za pomocą prawa wewnętrznego, np. regulaminu, tak jak to było dotychczas.</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#JanuszWojciechowski">Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że wymienione poprawki zostały przyjęte Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawek nr 17, 18, 21, 35, 36, 37 i 38. Poprawka nr 18 została już rozpatrzona przez Komisję. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 19, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 70, w art. 110a par. 2 otrzymał brzmienie: „Par. 2. Dyrektor zakładu karnego może zezwolić skazanemu na posiadanie w celi sprzętu audiowizualnego, komputerowego oraz innych przedmiotów, w tym także podnoszących estetykę pomieszczenia lub będących wyrazem kulturalnych zainteresowań skazanego, jeżeli posiadanie tych przedmiotów nie narusza zasad porządku i bezpieczeństwa obowiązujących w zakładzie karnym”. Poprawka ma charakter legislacyjny, według zapewnień ekspertów Biura Legislacyjnego KS. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że poprawka została przyjęta. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 19. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 20, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 73, w art. 113 w par. 1 wyrazy „ma obowiązek przekazać” zastąpić wyrazem „przekazuje”. Jest to poprawka redakcyjna. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że poprawka została przyjęta. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 20. Poprawkę nr 21 już rozpatrzyliśmy. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 22, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 76 w lit. a):</u>
<u xml:id="u-47.1" who="#JanuszWojciechowski">a) w zdaniu wstępnym po wyrazach „par. 1” dodać wyraz „oraz",</u>
<u xml:id="u-47.2" who="#JanuszWojciechowski">b) w pkt. 2a wyrazy „niezwłoczne zawiadomienie” zastąpić wyrazami „niezwłocznego zawiadomienia”.</u>
<u xml:id="u-47.3" who="#JanuszWojciechowski">Poprawka ma charakter redakcyjny. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że poprawka została przyjęta. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 22. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 23, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 78, w art. 118 w par. 1 po wyrazie „lekarza,” dodać wyraz „niezwłocznie”. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że poprawka została przyjęta. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 23. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 24, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 89 par. 3 otrzymał brzmienie: „Par. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zatrudniania skazanych, z uwzględnieniem rodzajów zatrudnienia, zasad wynagradzania skazanych zatrudnionych odpłatnie na podstawie skierowania do pracy, udzielania skazanym zwolnień od pracy lub urlopów wypoczynkowych, przyczyn i sposobów usprawiedliwiania niewykonywania pracy oraz dokumentowania zatrudnienia”. Przepis otrzymuje nową redakcję, nieniosącą ze sobą żadnych zmian merytorycznych, jak zapewnia Biuro Legislacyjne KS. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu uznam, że poprawka została przyjęta. Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 24. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 25, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 90 w lit. b, w par. 3 wyrazy „24 roku życia” zastąpić wyrazami „21 roku życia”. Czy ten przepis ma dotyczyć młodocianych?</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#ZbigniewHołda">Sejm obniżając granicę zaliczania osób do grupy młodocianych z 24 na 21 lat życia, chciał jednak utrzymać prawo do edukacji do 24 roku życia. Być może Senat uznał, że Sejm w tym przypadku zapomniał o swojej decyzji i nie wprowadził w przepisie odpowiedniej korekty, nie wpisując w nim 21 roku życia. Przecież powinno nam zależeć, aby młodzi skazani mogli edukować się jak najdłużej.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#BeataMik">Przyjęcie zaproponowanego przez Senat rozwiązania stawiałoby osoby odbywające kary pozbawienia wolności w sytuacji znacznie lepszej niż młodych ludzi na wolności.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#ZbigniewHołda">Intencją projektodawców było, aby objąć tym szczególnym przywilejem osoby skazane, które nie skończyły 24 lat. Zwracam uwagę, że obecnie za młodocianych nadal uważa się osoby do 24 roku życia i korzystają one ze wszystkich wynikających z tego praw, w tym z prawa do edukacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#MarekSadowski">Istotnie skróciliśmy z 24 do 21 lat okres zaliczania osób do kategorii młodocianych, jednak w przepisach pozostawiliśmy, niejako reliktowo, możliwość edukacji ludzi młodych do 24 lat. Faktycznie zostało to przyjęte w sposób uznaniowy tylko dlatego, że takie rozwiązanie funkcjonowało do tej pory. W resorcie uważamy, że w praktyce wszyscy skazani niezależnie od wieku powinni mieć możliwość nauki, po to, aby wyjść na wolność z jakimś zawodem lub lepszymi kwalifikacjami. W tym przypadku problem polega jedynie na tym, czy można różnicować w prawach osoby ze względu na wiek, jeżeli nie są one zaliczone do pewnej kategorii, w tym przypadku młodocianych.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#CezaryGrabarczyk">Zwracam uwagę, że w normalnym cyklu edukacyjnym ludzie w wieku 24 lat kończą studia. Gdyby Senat chciał być konsekwentny w swych propozycjach, to powinien ograniczyć edukację młodocianych w zakładach penitencjarnych do 18 roku życia, a więc do momentu, w którym kończy się obowiązek edukacyjny. Opowiadam się za pozostawieniem przepisu w brzmieniu uchwalonym przez Sejm.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#JanuszWojciechowski">Zgadzam się z tym, że w przypadku edukacji wiek 21 lat nie jest żadną granicą, gdyż albo ktoś wcześniej skończył naukę, albo dopiero kilka lat później.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#BeataMik">Przepis przyjęty przez Sejm nie dotyczy edukacji na poziomie szkoły wyższej, lecz nauczania obowiązkowego na poziomie szkoły podstawowej, gimnazjum, a także umożliwienia kontynuowania nauki na poziomie ponadgimnazjalnym i na kursach zawodowych. Chodzi przede wszystkim o możliwość zdobycia zawodu przez młodocianych. Dlatego wydaje się, że przyjęcie granicy nauczania na poziomie 24 lat jest zbyt daleko idące, a ponadto pociąga za sobą określone wydatki z budżetu.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#TadeuszŚledzik">Popieram stanowisko prokurator Beaty Mik. W przepisie zostały określone tylko pewne preferencje. Mowa jest w nim bowiem o pierwszeństwie w nauczaniu na poziomie szkoły ponadpodstawowej, które przysługuje skazanym młodym ludziom, a więc tym, którzy nie ukończyli 21 lat. Przepis w tym brzmieniu jest zgodny z tym, co zostało zapisane w nowelizacji kkw. Trzeba jednak przyznać, że w Kodeksie karnym nadal do kategorii młodocianych zaliczane są osoby do 24 roku życia.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#RyszardKalisz">Zauważam, że ta dyskusja nie dotyczy oszczędności, które można uzyskać w wyniku skróceniu edukacji. Przecież w przepisie mowa jest wyłącznie o preferencjach dla osób, które nie skończyły 24 roku życia, w kierowaniu ich na dokończenie edukacji na poziomie szkoły podstawowej i na kursach zawodowych. Jeżeli chodzi o wydatki, to nic, jak widać, się nie zmienia. Moim zdaniem ta cezura 24 lat jedynie psuje systematykę Kodeksu. Dlaczego preferencje nie obejmują osób, które np. nie ukończyły 20 roku życia lub tych, które ukończyły 26 lat, a chcą kontynuować naukę? Jeżeli w Kodeksie karnym wykonawczym zapisaliśmy, że do młodocianych zaliczmy osoby do 21 roku życia i przysługują im pewne przywileje, to konsekwentnie powinniśmy rozciągnąć je także na sferę edukacji. Reasumując, opowiadam się za przyjęciem poprawki Senatu.</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zastanawiamy się, czy przywilej zapisany w art. 1 w pkt. 90 w lit. b) w par. 3 jest zgodny z art. 32 Konstytucji RP, czyli zasadą równości wobec prawa. Przecież jeżeli pozostawimy przepis w brzmieniu uchwalonym przez Sejm, to wtedy pewna grupa osób będzie lepiej traktowana, bez żadnego uzasadnienia w prawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy przyjęcie rozwiązania zaproponowanego przez Senat nie spowoduje, że służby więzienne, nawet jeżeli będą możliwości, powołując się na literę prawa, nie będą chciały zezwalać na naukę osadzonych po 21 roku życia?</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#JanPyrcak">Jestem głęboko przekonany, że do tego nie dojdzie i określona przez ustawodawcę preferencja nie będzie ograniczała innym skazanym możliwości kontynuowania nauki i doskonalenia zawodowego. Jestem jednak zdania, że wszelkie racje, w tym kwestia systematyki, przemawiają za tym, aby preferencje w zakresie edukacji dotyczyły tylko młodocianych, a więc tych, którzy nie ukończyli 21 roku życia.</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#JanuszWojciechowski">W dyskusji przeważają poglądy za przyjęciem poprawki Senatu. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 25? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 25. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 26, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 91 art. 134 otrzymał brzmienie: „Art. 134. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określa w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady i tryb prowadzania nauczania w zakładach karnych, warunki i tryb prowadzenia obowiązku nauczania i zwalniania skazanych z tego obowiązku, warunki oraz tryb ponoszenia odpłatności za kształcenie poza obrębem zakładu karnego, uwzględniając w szczególności rodzaje i formy uzyskiwania przez skazanego wykształcenia i kwalifikacji zawodowych w warunkach zakładu karnego, specyfikację prowadzonego nauczania w warunkach izolacji więziennej, w tym konieczność zapewnienia dyscypliny i porządku podczas nauczania”. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 26? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 26. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 27, w której Senat proponuje, aby w art.1 w pkt. 92 wyrazy „w rozdziale IX” zastąpić wyrazami „w rozdziale X”. W tej poprawce prostuję się ewidentny błąd techniczny, jaki był w przepisie. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 27? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 27. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 28, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 100, w par. 3 w pkt. 6 po wyrazie „następującym” dodać wyraz „bezpośrednio”. Poprawka ma charakter legislacyjny. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 28? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 28. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 29, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 112 w lit. b, w par. 3 wyrazy „Skazanym zwalnianym z zakładów karnych, którzy nie dysponują wystarczającymi środkami własnymi i nie mają zapewnionych” zastąpić wyrazami „Skazanemu zwalnianemu z zakładu karnego, który nie dysponuje własnymi środkami własnymi i nie ma zapewnionych”. Poprawka ma charakter legislacyjny. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 29? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 29. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 30, w której Senat proponuje, aby w art.1 w pkt. 133, w par. 1 w zdaniu drugim wyraz „względy” zastąpić wyrazami „szczególne względy” oraz po wyrazie „młodocianym” dodać wyrazy „lub młodocianymi”.</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#TadeuszŚledzik">Przepis doprecyzowuje, że nie chodzi o jednego skazanego, ale może dotyczyć grupy skazanych młodocianych.</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#ZbigniewHołda">Przepis mówi o względach wychowawczych, natomiast Senat proponuje dopisać, że chodzi o szczególne względy wychowawcze. W ten sposób kreowana jest inna od przyjętej norma prawna.</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#JanPyrcak">Wzięło się to stąd, że w pewnym momencie, w toku prac nad ustawą w Senacie zaczęto nagle krytykować określenie „względy wychowawcze”. Dlatego wprowadzono tę poprawkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#ZbigniewHołda">Chodzi tu o stosowaną od lat w zakładach karnych w Polsce praktykę polegającą na tym, że ze względów wychowawczych można umieścić w celi osobę dorosłą z młodocianymi. Jeżeli teraz dopiszemy wyraz „szczególne”, to spowodujemy, że praktykowane to będzie tylko w sytuacjach wyjątkowych. Zupełnie nie wiem, czemu ma to służyć.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#TadeuszŚledzik">Poprawkę tę przyjęto na wniosek prof. Andrzeja Rzeplińskiego, który argumentował, że nie można osobie dorosłej narzucać przebywania w celi z młodocianymi i dlatego należy przyjąć, że powinno być to podyktowane szczególnymi względami wychowawczymi. Myśmy, jako CZSW, oponowali przeciwko tej poprawce, gdyż uznajemy, tak jak wskazał prof. Zbigniew Hołda, iż zasadą jest umieszczanie młodocianych z osobą dorosłą, która potrafi pozytywnie na nich oddziaływać. Administracja więzienna potrafi właściwie ocenić w jakich sytuacjach wynika to ze względów wychowawczych. Naturalnie odbywa się to za zgodą tej osoby dorosłej. Jeżeli poprzemy propozycję Senatu, to naturalnie trzeba będzie teraz takie działanie każdorazowo dokładnie uzasadniać tymi szczegółowymi względami. CZSW popiera natomiast drugą część poprawki, zgodnie z którą osobę dorosłą umieszcza się nie z pojedynczym młodocianym, ale z grupą ludzi młodych. Jest to podyktowane względami praktycznymi i sprawdzone w pracy wychowawczej z młodocianymi.</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#JanuszWojciechowski">Niestety, nie jest możliwe, aby Komisja rekomendowała przyjęcie tylko części poprawki. Musimy opowiedzieć się za jej przyjęciem bądź odrzuceniem w całości. Wydaje się, że są pewne racje przemawiające za przyjęciem poprawki Senatu. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 30? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 30. Poprawka nr 31 została już rozpatrzona. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 32, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 147, w art. 223 w par. 6 wyrazy „wobec prawa polskiego oraz kary środka” zastąpić wyrazami „według prawa polskiego oraz kary lub środka”. Poprawka ma charakter legislacyjny. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 32? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 32. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 33, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 150, w art. 242 w par. 7 po wyrazie „korespondencji” skreślić przecinek oraz po wyrazie „części” dodać wyraz „jego”. Poprawka ma charakter redakcyjny. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 33? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 33. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 34, w której Senat proponuje, aby w art. 1 w pkt. 150, w art. 242 par. 11 otrzymał brzmienie: „Par. 11. Kontrola paczki oznacza sprawdzenie jej zawartości”. Poprawka ma charakter redakcyjny. Poprawki nr 35, 36, 37, 38 zostały już rozpatrzone. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 39, w której Senat proponuje, aby w art. 9 pkt 2 otrzymał brzmienie: „2) art. 1 pkt 147 w zakresie dotyczącym art. 223 par. 7, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 2003 r.”. Czy takie rozwiązanie jest konieczne?</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chodzi o to, że znowelizowany Kodeks postępowania karnego obowiązuje od 1 lipca 2003 r., a więc konieczne jest zastosowanie takiego rozwiązania, że przepis wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, ale z mocą wsteczną. We wspomnianym par. 7 mowa jest o tym, że przepisy o wykonywaniu tymczasowego aresztowania stosuje się ponadto do umieszczonej w areszcie śledczym lub w zakładzie osoby, o której mowa w art. 589a Kodeksu postępowania karnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#BeataMik">Przypominam o art. 4 ustawy dotyczącej ogłaszania aktów normatywnych, w którym jest mowa o dwóch kryteriach: ważnym interesie państwa i braku sprzeciwu ze strony demokratycznego państwa prawnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#RyszardKalisz">Proszę jednak przypomnieć, o czym jest mowa w art. 589a kpk.</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie może być tak, że Sejm uchwala, iż przepis wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r., kiedy poprawki Senatu są rozpatrywane 23 sierpnia 2003 r., a ustawa zostanie opublikowana naturalnie jeszcze później.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#MarekSadowski">Gdyby przepis pozostał w brzmieniu uchwalonym przez Sejm, to oznaczałoby, że wchodzi on retroaktywnie, ale naturalnie nie byłoby to w porządku. Powinno się jednak przyjąć poprawkę Senatu.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#RyszardKalisz">Zgadzam się. Powinniśmy jednak wiedzieć, o jaki przepis chodzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#JanuszWojciechowski">Po tych wyjaśnieniach uważam, że poprawkę nr 39 powinniśmy zaakceptować. Czy są głosy sprzeciwu wobec poprawki nr 39? Wobec braku głosów sprzeciwu stwierdzam, że Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki nr 39.</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponujemy, aby Komisja rekomendowała łączne rozpatrywanie przez Sejm poprawek o charakterze redakcyjnym nr: 1, 3, 5, 9, 10, 12, 13, 19, 20, 22, 24, 27, 28, 29, 32, 33, 34.</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#JanuszWojciechowski">Uważam, że możemy propozycję. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja opowiedziała się za rekomendowaniem łącznego głosowania przez Sejm poprawek redakcyjnych. Sprzeciwu nie słyszę, stwierdzam, że propozycja została zaakceptowana. Informuję, że Komisja dysponuje pismem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, w którym zawarta jest opinia, iż przedmiot regulacji nie jest objęty prawem UE. Proponuję, żeby sprawozdanie przedstawił poseł Cezary Grabarczyk.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#CezaryGrabarczyk">Wyrażam zgodę.</u>
</div>
<div xml:id="div-77">
<u xml:id="u-77.0" who="#JanuszWojciechowski">W związku z brakiem głosów sprzeciwu stwierdzam, że kandydatura posła Cezarego Grabarczyka została zaakceptowana. Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>