text_structure.xml 128 KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#AdamSzejnfeld">Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki. Dzisiejszy porządek obrad obejmuje dwa punkty. Jeżeli nie ma uwag do porządku dziennego, przystępujemy do rozpatrzenia pierwszego punktu. Przypominam, że zadaniem Komisji jest zaopiniowanie projektu ustawy na rzecz Komisji Zdrowia. Natomiast nie jest naszym zadaniem procedowanie nad nim i wnoszenie poprawek. Komisja odnosi się wyłącznie do treści druku, który został nam przedłożony. Wszelkie zmiany i deklaracje mogą być składane dopiero w trakcie pracy nad tym projektem w Komisji Zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#AndrzejWróbel">Mam obowiązek i zaszczyt zaprezentować Komisji projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo farmaceutyczne, ustawy o izbach aptekarskich oraz o zmianie ustawy Przepisy wprowadzające ustawę Prawo farmaceutyczne oraz ustawę, a także ustawę o wyrobach medycznych i ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Powyższy projekt został przygotowany przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej, składający się z 35 osób, na podstawie propozycji napływających z różnych środowisk z całego kraju. W skład Komitetu weszli pacjenci, przedstawiciele hurtowni farmaceutycznych i polskich producentów leków, prawnicy, dziennikarze i aptekarze. Podpisy pod niniejszym projektem ustawy złożyło około 200.000 polskich obywateli. Jest to projekt obywatelski, z natury rzeczy tworzony spontanicznie. Jest więc wielce prawdopodobne, że zawiera on błędy o charakterze legislacyjnym. W toku dotychczasowych prac parlamentarnych zgłoszono poprawki do 8 z 64 zawartych w projekcie poprawek do obowiązującego obecnie w Polsce prawa. Zatem należy sądzić, że idea jego powstania jest czytelna i jednoznaczna. Istotą nowelizacji obowiązującego prawa w dziedzinie farmacji jest ograniczenie tworzenia sieci dystrybucji detalicznej produktów farmaceutycznych i materiałów medycznych. Ma to służyć zapobieganiu tworzeniu się struktur monopolistycznych w obszarze obrotu lekami. Obowiązująca ustawa Prawo farmaceutyczne zezwala na posiadanie przez jeden podmiot 10% wszystkich aptek w Polsce. Sytuacja ta będzie prowadziła do wypierania z rynku tańszych, krajowych leków. Istnieje również duże zagrożenie powstawania monopoli sieci aptek powiązanych z firmami farmaceutycznymi, koncernami, które będą dowolnie wpływały na asortyment i ceny leków. W Polsce w sieciach działa już około 5–10% aptek, a następne 20% jest w ścisłej ekonomicznej zależności od dystrybucji sieciowej ze względu na występujące zadłużenia u dostawców. Pod względem wartości sprzedaży ich udział w rynku jest jeszcze większy, gdyż sieci przejmowały głównie apteki położone w najlepszych punktach sprzedaży. Przypominam, że istniejące już sieci aptek, takie jak Apteka 21, Euro-Apteka, Superpharm oraz apteki przejęte przez firmę Orfa, są finansowane przez kapitał zagraniczny. Dla dużych światowych koncernów sieci aptek połączonych kapitałowo, są bardzo pożądanym segmentem w budowie struktury tzw. monopolu pionowego. Należy przypomnieć, że leki produkowane w Polsce w większości są od 4 do 5 razy tańsze od swoich odpowiedników zagranicznych. Koncern dysponujący własną siecią sprzedaży detalicznej leków jest w stanie przez dłuższy czas stosować ceny dumpingowe, niższe od leków produkowanych w Polsce. Budżety wielu światowych koncernów farmaceutycznych są większe od budżetu naszego państwa. Istnieje w ten sposób realne zagrożenie ograniczenia lub likwidacji rodzimej produkcji lekowej. W praktyce przyszło projektowi obywatelskiemu zmierzyć się z zespołem perfekcyjnie przygotowanych ekspertów nie zawsze niezależnych, którzy posiadają szczegółowe informacje na temat placówek służby zdrowia w Polsce, bazę danych o lekarzach, bazę danych spółek zajmujących się opieką zdrowotną naszego społeczeństwa, handlem lekami i długami placówek służby zdrowia. Zespół ten ma wyspecjalizowaną kadrę i zaprzyjaźnione instytucje społeczne. Obecnie zabiega o polityczną i parlamentarną aprobatę dla swoich działań.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#AndrzejWróbel">Projektowane zmiany w ustawie Prawo farmaceutyczne zmierzają do dostosowania przepisów prawnych tej ustawy do regulacji prawnych obowiązujących w wielu państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz w krajach kandydujących. Polskie podmioty gospodarcze nie mają możliwości swobodnego prowadzenia działalności w zakresie detalicznego obrotu produktami leczniczymi na obszarze państw członkowskich Unii Europejskiej ze względu na istniejące tam ograniczenia, pozwalające na prowadzenie aptek tylko przez farmaceutów aptekarzy lub istniejący państwowy monopol na detaliczny obrót lekami, tak jak w Szwecji. Wszystkie te kraje, wprowadzając w przedmiotowym zakresie ograniczenia, powołują się na ważny interes publiczny. Przejawia się to również w orzecznictwie sądów konstytucyjnych tych krajów, mówiącym o reglamentacji liczby aptek i ich prawidłowym rozmieszczeniu. Uznaje się bowiem, że interesem publicznym jest życie i zdrowie obywateli, na co istotnie wpływa detaliczny obrót lekiem, który poddany w pełni regułom wolnego rynku i niczym nieskrępowanej konkurencji stymuluje wzrost spożycia leków, a przecież nie o to nam chodzi z punktu widzenia społecznego i polityki lekowej państwa. Większość rozwiązań prawnych w krajach „Piętnastki” uznaje, że aptekarz - właściciel pracujący w swojej aptece jest najważniejszą gwarancją jakości świadczonych usług farmaceutycznych dla swoich pacjentów. Wprowadzenie zbliżonego rozwiązania w polskim prawodawstwie pomoże zminimalizować instrumentalne traktowanie apteki jako źródła maksymalizacji własnych dochodów. Popełniona pomyłka lub zaniedbanie w pracy aptekarza może skutkować dla pacjenta utratą zdrowia. Zgodnie z przepisami ustawy o izbach aptekarskich aptekarz jest zobowiązany do przestrzegania przepisów prawa i Kodeksu etyki aptekarza RP. Rygorom tym nie podlega natomiast właściciel, który nie jest farmaceutą. Nad fachowością i etyką aptekarzy czuwają izby aptekarskie, którym nie podlegają inni właściciele aptek. Aptekarz, który narusza przepisy prawa farmaceutycznego lub Kodeksu etyki aptekarza, traci prawo wykonywania zawodu i podstawę swojej egzystencji. Natomiast właściciel, który nie jest aptekarzem, wywierając duży wpływ na funkcjonowanie swej apteki, może zrzucić odpowiedzialność na kierownika apteki, zmienić go i dalej prowadzić działalność bez znaczących konsekwencji. W państwach członkowskich Unii Europejskiej dostrzeżono również, że rozwiązania proponowane obecnie w projekcie nowelizacji Prawa farmaceutycznego, a istniejące od dawna w tych krajach, zabezpieczają niezależność finansową i zawodową aptek, które bez zapewnienia takich warunków nie będą w stanie skutecznie realizować swych zadań w ramach systemu ochrony zdrowia. Proponowane przez KIU ograniczenia kręgu pomiotów, które mogą uzyskiwać zezwolenie na prowadzenie apteki, prawo wspólnotowe nie reguluje. W świetle opinii sejmowej Komisji Europejskiej oraz Biura Studiów i Ekspertyz możliwe są regulacje w tym zakresie, właściwe dla każdego z krajów członkowskich Unii Europejskiej. Propozycja ograniczenia kręgu podmiotów, którym może być udzielone zezwolenie na prowadzenie apteki, z jednoczesnym wykluczeniem możliwości uzyskania przez ten sam podmiot więcej niż jednego zezwolenia, ma na celu zapobieżenie powstawaniu monopoli w dziedzinie zaopatrywania ludności w leki.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#AndrzejWróbel">Monopole takie stanowić mogą realne zagrożenie dla funkcjonowania publicznego systemu zaopatrywania ludności w leki. Trybunał Konstytucyjny w stanowisku z 1992 r. jeszcze w ogóle takiego zagrożenia nie dostrzegł. Od tego czasu zarówno sytuacja faktyczna, jak i stan prawny uległy radykalnej zmianie. Również stanowisko rzecznika praw obywatelskich, wyrażone w jego wniosku do Trybunału Konstytucyjnego w 2001 r., dotyczyło innego stanu prawnego niż proponowany w przedłożonym przez Komitet projekcie ustawy. W niniejszym projekcie zawarte są rozwiązania chroniące wolność prowadzenia działalności gospodarczej poprzez ograniczenie możliwości tworzenia monopoli. Konstytucja RP gwarantuje wolność prowadzenia działalności gospodarczej, ale jednocześnie zastrzega w art. 31 ust. 1, że wolność ta nie jest absolutna i m.in. dla ochrony zdrowia publicznego oraz wolności i praw innych osób może doznawać ograniczeń. Taki jest cel regulacji zawartych w proponowanej zmianie art. 99 ust. 4 Prawa farmaceutycznego. Poza tym twierdzenie, że projekt zastrzega wyłączność aptekarzy w zakresie możliwości ubiegania się o zezwolenie na założenie apteki, jest nieścisłe. Rozwiązania proponowane przez KIU nikomu nie zamykają drogi do zarobkowania na prowadzeniu aptek. Zawierają natomiast gwarancje, że rzeczywiste, a nie tylko formalne kierowanie apteką należeć będzie do aptekarza. Niniejsza nowelizacja ma na celu również dokonanie poprawek w przepisach ustawy, aby zapewnić ściślejszą kontrolę pozaaptecznego obrotu leków, określenie na zasadach obowiązujących przez wiele lat przed 2002 r. warunków dla prowadzenia apteki, doprecyzowanie wymogów dla pełnienia funkcji kierownika apteki, w szczególności szpitalnej i zakładowej, dookreślenie sposobu postępowania w przypadku wygaśnięcia zezwolenia lub likwidacji apteki. Nowelizacja zmierza również do przywrócenia dla wykonywanego w aptece zawodu nazwy „aptekarz”. Jednocześnie likwiduje powstałą sytuację, w której wszyscy magistrowie farmacji, również ci, którzy nie wykonują i nie zamierzają wykonywać zwodu aptekarza, zostali członkami izb aptekarskich, czasami wbrew swojej woli. Ze względu na swoje wykształcenie zawodowe, przygotowanie i wykonywane funkcję w systemie ochrony zdrowia publicznego zawód aptekarza jest bezsprzecznie zawodem zaufania publicznego, co powinno znaleźć odbicie w zapisie ustawowym. Na zakończenie należy przypomnieć, że w noweli przepisów przejściowych gwarantuje się wszystkim zachowanie praw nabytych. Projektowana ustawa nie wywołuje ujemnych skutków finansowych dla budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Projekt ustawy nie narusza norm prawnych obowiązujących w krajach Unii Europejskiej, a w szczególności dyrektyw 85432EWG oraz 85433EWG. Opracowany w bieżącym roku przez Ministerstwo Zdrowia dokument pt. „Polityka lekowa państwa” zawiera zbieżny z intencjami niniejszego projektu ustawy wniosek, że należy wprowadzić nadzór nad funkcjonowaniem aptek, pod kątem ewentualnych prób monopolistycznych. Wiele firm farmaceutycznych i organizacji aprobuje główne cele realizowane niniejszą inicjatywą. Są to dystrybutorzy hurtowi leków w Polsce. Zasadę przeciwdziałania koncentracji aptek popiera Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, Polska Izba Przemysłu Farmaceutycznego i Sprzętu Medycznego, Unia Farmaceutów i Właścicieli Aptek, Samorząd Aptekarski i Organizacja Zielarzy oraz Zarząd Wojskowej Służby Zdrowia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Niniejsza inicjatywa ma charakter obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej. Jako pełnomocnik Komitetu zdaję sobie sprawę, że zawiera ona wiele uchybień natury legislacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#AndrzejWróbel">Zwracam się więc do państwa o pomoc w ich usunięciu. Przygotowanie w ten sposób dobrego prawa w zakresie dystrybucji produktów leczniczych i materiałów medycznych w naszym kraju, które będzie w sposób skuteczny zrównywało szanse polskich obywateli i przedsiębiorców w konkurencji z podmiotami unijnymi, leży w dobrze pojętym interesie narodowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#AdamSzejnfeld">Komisja otrzymała na omawiany temat opinie Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, Stowarzyszenia Właścicieli Aptek, Naczelnej Rady Zrzeszeń Handlu i Usług oraz Biura Studiów i Ekspertyz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#DorotaDuliban">Omawiany projekt ustawy obejmuje bardzo szeroką materię prawną. Zawiera około 60 poprawek w dość istotnych ustawach obejmujących obszar farmacji. Chodzi o ustawę Prawo farmaceutyczne, ustawę o izbach aptekarskich i ustawę Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo farmaceutyczne, ustawę o wyrobach medycznych oraz ustawę o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. W związku z obszarem, który został uregulowany w tym projekcie, wymagana jest bardzo wnikliwa analiza ze strony grup eksperckich działających w ramach resortu zdrowia. W dniu dzisiejszym rząd nie zajął stanowiska odnośnie do tego projektu. Zostanie ono wypracowane na najbliższym posiedzeniu Rady Ministrów. Towarzyszą mi dzisiaj przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia: dyrektor Departamentu Polityki Lekowej, dyrektor Departamentu Prawnego oraz dyrektor generalny Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. Służymy więc wszelkimi informacjami, które pozwolą Komisji wypracować stanowisko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#AdamSzejnfeld">Szkoda, że wcześniej nie otrzymaliśmy informacji, iż rząd nie przedstawi stanowiska. Mógłbym przesunąć termin dzisiejszego posiedzenia. Oczywiście stanowisko rządu nie jest warunkiem podjęcia decyzji przez Komisję. Nie wiąże ono Komisji. Jest natomiast wartościowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#ZbigniewKaniewski">Zgłaszam wniosek o przesunięcie obrad nad tym projektem, do czasu uzyskania stanowisku rządu. Skoro rząd ma problemy z ostatecznym ustosunkowaniem się do spraw podniesionych w projekcie obywatelskim, tym bardziej nie można tego projektu opiniować w pośpiechu. Musimy uwzględnić zdanie rządu ma na temat polityki zdrowotnej państwa. Składam więc wniosek o odbycie posiedzenia Komisji i zaopiniowanie tego projektu po otrzymaniu opinii rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ArturZawisza">Wydaje mi się, że wniosek posła Zbigniewa Kaniewskiego jest słuszny. Należy wyrazić rozczarowanie nieprzygotowaniem rządu. Nie chodzi o sam projekt obywatelski ustawy, bo o tym kiedy indziej będzie mowa. Rząd, tak jak cały parlament, jest po pierwszym czytaniu tego projektu. Projekt został dodatkowo skierowany do Komisji Gospodarki. Był przez wnioskodawców relacjonowany, opisywany, dokumentowany i uzasadniany. W tej sprawie toczy się debata publiczna i medialna. Nie sposób wytłumaczyć, dlaczego rząd nie zdołał jeszcze zająć stanowiska. Gratuluję posłowi Pawłowi Poncyljuszowi. To on sprawił, zgłaszając wniosek o dodatkowe zaopiniowanie przez Komisję Gospodarki, że Komisja ma szansę pracować nad tym projektem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AdamSzejnfeld">Ja również dziękuję posłowi Pawłowi Poncyljuszowi. Niewątpliwie ten projekt ustawy wnika w bardzo ważne sfery, którymi Komisja Gospodarki jest zainteresowana. Po pierwsze, wnika w sferę działalności gospodarczej. Traktujemy omawianą działalność jako gospodarczą. Po drugie, dotyka także sfery korporacji, organizowania się przedsiębiorców i wykonywania zawodu. Ta ostatnia kwestia cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Od kilku lat Polska pod względem legislacji tej materii zmierza w złym kierunku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ZygmuntRatman">Popieram wniosek o przełożenie tego punktu na inne posiedzenie. Z posiadanych materiałów wychodzi dość negatywne podejście do projektu. Opinia Biura Studiów i Ekspertyz wskazuje negatywny wpływ na wolność gospodarczą. W innej opinii podnosi się kwestie niezgodności z Konstytucją RP. Naczelna Rada Zrzeszenia Handlu i Usług również negatywnie odnosi się do tego tematu. Korporacje, które z nami współpracują w zakresie wolności działalności gospodarczej, niezbyt pozytywnie patrzą na zaproponowany projekt. Jednak z szacunkiem trzeba się odnieść do propozycji, która zdobyła tyle głosów obywateli. Uważam więc, że należy dogłębniej zapoznać się z przedstawionym projektem. Popieram wniosek posła Zbigniewa Kaniewskiego. Być może projekt nie jest dopracowany pod względem legislacyjnym, należy jednak zająć się nim. Prawda jest taka, że tworzą się grupy monopolizujące pewne segmenty rynku, a z drugiej strony tworzy się pewna obrona korporacyjna. Na Komisji spoczywa ciężar rozważenia, co ma sens.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#TomaszSzczypiński">Rozumiem, jaką trudność dla niektórych posłów sprawia brak opinii rządu, nie wiedzą bowiem, jak głosować. Nie wiem jednak, czy ten brak ma zasadniczy wpływ na ocenę Komisji. To Komisja Zdrowia będzie pracowała nad tym projektem. Projekt obywatelski wymaga wnikliwego rozważenia, ponieważ wniosła go duża grupa osób. Komisja musi go ocenić z punktu widzenia swobód działalności gospodarczej. Musi sprawdzić, w jaki sposób propozycja obywatelska ma się do konieczności rejestrowania działalności gospodarczej czy dostępności do zawodu. Z tego punktu widzenia zaproponowany projekt jest trudny lub wręcz niemożliwy do przyjęcia. Kieruję się głównie uwagami dotyczącymi prawa do uzyskania pozwolenia na prowadzenie apteki, które - według propozycji zawartych w projekcie - ma mieć aptekarz. Mam na uwadze kontrowersyjną, a dla mnie jednoznaczną, zmianę dotyczącą reglamentacji liczby aptek w celu zapewnienia ich ekonomicznej opłacalności. Te propozycje rzeczywiście mogą być niezgodne z Konstytucją RP. Ta sprawa nie raz była głęboko analizowana. Przypominam że, gdy debatowaliśmy nad ustawą Prawo farmaceutyczne, to w poszczególnych klubach toczyła się na ten temat dyskusja, czasami bardzo burzliwa. W końcu uznaliśmy, przynajmniej w większości, że nie będziemy bronili hasła „apteka dla aptekarzy”. Mam nadzieję, że opinia rządu będzie negatywna dla przedstawionego projektu. Obecnie nie widzę żadnych argumentów, żeby była ona inna. Rozsądek nakazuje domniemywać, że opinia rządu będzie negatywna, więc wydaje mi się, iż SLD może spokojnie głosować przeciwko przedstawionemu projektowi. Dziwię się opinii Konfederacji Pracodawców Prywatnych, którą otrzymaliśmy. To chyba jednak wypadek przy pracy. Być może czegoś w niej nie zrozumiałem. Jestem za tym, żeby z punktu widzenia gospodarczego i Komisji Gospodarki, a nie całej ustawy, przyjąć opinię negatywną. Argumenty, które padają odnośnie do prac nad projektem, można podnieść, gdy wróci on po wprowadzeniu odpowiednich zmian. Zapewnienie, że pomimo iż jest źle, będzie lepiej, nie przekonuje mnie. Głosowałbym więc za wyrażeniem negatywnej opinii dla przedstawionego projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#AdamSzejnfeld">Jeśli chodzi o hasło „apteka dla aptekarzy”, to po przeczytaniu tego projektu i jego uzasadnienia stwierdzam, że ono już nie pasuje. Zaproponowany projekt ustawy można skwitować innym hasłem „opłacalna ekonomicznie apteka dla aptekarzy i ich rodziny”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#ZbigniewKaniewski">Członkowie SLD nie mają problemu opowiedzenia się za lub przeciw temu projektowi. Chcemy dać rządowi szansę na wypracowanie stanowiska, chociaż dziwię się, że jeszcze nie zostało ono wypracowane. Gdybym się kierował przedstawionymi dzisiaj argumentami w dostarczonych nam opiniach, to negatywnie zaopiniowałbym ten projekt. Z szacunkiem jednak trzeba się odnieść do trudu poniesionego przez wielu ludzi, którzy przygotowali projekt ustawy. Powinniśmy wiedzieć, jaka jest opinia rządu i dopiero wtedy podjąć decyzję. Podtrzymuje więc swój wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem wniosku o przeniesienie prac nad pierwszym punktem dzisiejszego porządku dziennego na następne posiedzenie Komisji, gdy zostanie nam dostarczona opinia rządu? Stwierdzam, że Komisja 13 głosami, przy braku przeciwnych i 4 wstrzymujących się, wniosek przyjęła. Przystępujemy do punktu porządku obrad, a mianowicie rozpatrzenia sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, druk nr 2039. Sprawozdawcą jest poseł Jan Antochowski, przewodniczący podkomisji. Dostarczono państwu druk sprawozdania, jak też opinię z dnia 8 grudnia 2003 r., która napłynęła z Polskiej Izby Paliw Płynnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JanAntochowski">Podkomisja nadzwyczajna do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych obradowała sześciokrotnie. W toku debaty dyskutowano o kilku sprawach, na które chciałbym zwrócić uwagę. Do tytułu projektu ustawy w brzmieniu „Ustawa z dnia... 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych” dopisano oznaczenie 1. Przypis ten odwołuje się do dyrektyw Unii Europejskiej. Wiele emocji w czasie dyskusji na posiedzeniach podkomisji wywołał art. 1. Była m.in. propozycja posłów, jak również Polskiej Izby Paliw Płynnych, żeby po słowach „zdrowie i środowisko” dopisać „oraz interes konsumentów i Skarbu Państwa”. Argumentowano, że nie chodzi jedynie o zawężanie projektu ustawy do ochrony środowiska, tak jak wskazuje dyrektywa UE, ale o szersze potraktowanie interesu konsumentów i Skarbu Państwa. W art. 3 ust. 1 pkt 10 w słowniczku wprowadzono definicję „stacji zakładowej”. Pierwotnie była tam definicja „magazynowania”. Rząd zaproponował jednak umieszczenie definicji „stacji zakładowej”. Chodzi o kontrolowanie stacji, które oprócz prowadzenia stacji paliwowych prowadzą także inną działalność na terenie swoich zakładów. Konsekwencją tego zapisu jest dodanie ust. 2 w art. 3, który określa, że przedsiębiorcą jest również ten, kto prowadzi zakładową stację paliw. W art. 4 wyrazy „parametry techniczne” zastąpiono wyrazami „wymagania jakościowe”. Członkowie podkomisji uznali, że chodzi nie tylko o wymagania techniczne, ale również o szereg innych wymagań jakościowych. Stwierdziliśmy, że to pojęcie jest szersze i bardziej oddaje sens art. 4. Na propozycję posłów dopisano również wyrazy „w szczególności”, rozszerzając zawartość tego artykułu. Nie chodzi w nim tylko o ochronę środowiska, ale również o inne wymagania, które paliwa i biopaliwa muszą spełniać. Art. 11 ust. 1 stanowi, że „W toku postępowania kontrolnego inspektor pobiera dwie próbki”. Odbyła się dyskusja, czy nie należały napisać, że inspektor pobiera trzy próbki. Strona rządowa zaproponowała i podkomisja to przyjęła, że jednak będą pobierane dwie próbki. Kolejna dyskusja w podkomisji dotyczyła rozdziału 3 pt. „Przepisy karne”. Pojawiło się zastrzeżenie, że kierowanie do sądu niesumiennych i niesolidnych przedsiębiorców, którzy prowadzą biznes paliwowy, przeciąga wymierzenie kary. Została złożona propozycja, żeby inspektorzy prowadzący kontrole mieli prawo wymierzania kar do 5000 zł. Pozostawiono jednak zapis zaproponowany przez stronę rządową. Kary wymierzane przez sąd są bardzo dotkliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrywania projektu ustawy, rozpoczynając od tytułu ustawy w brzmieniu: „Ustawa z dnia... 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych” z oznaczeniem 1. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja tytuł ustawy przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł ustawy. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 1 w brzmieniu: „Ustawa określa zasady organizacji i działania systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych przeznaczonych do stosowania w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, w celu ograniczania negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#ZygmuntRatman">W kwestii art. 1 było wiele sporów. Nie zgłoszę teraz poprawki. Chcę jednak, żeby Komisja wiedziała, jak wyglądała dyskusja nad art. 1. Otóż uważam, że w art. 1 nie powinien odnosić się jedynie do zdrowia i środowiska, co odpowiednio uzasadniał rząd, powołując się na przepisy obowiązujące w UE. Chciałem, aby w art. 1 został uwzględniony interes konsumentów i Skarbu Państwa. Cel, generalnie przyświecający monitorowaniu paliw na rynku, ma również na względzie interes konsumentów i Skarbu Państwa. Z jednej strony spełniamy wymogi unijne, a z drugiej strony ustawę uchwalamy dla obywateli naszego państwa, w tym konsumentów i dystrybutorów. Austria również nie do końca zastosowała się do pewnych zaleceń unijnych. Zaproponowała swoje zmiany, a UE przyjęła jej propozycje. Proszę, żeby minister Jacek Piechota jeszcze raz przedstawił stanowisko rządu. Jestem jednak przekonany, że w art. 1 należy zawrzeć interes konsumenta i Skarbu Państwa. Przedstawiciel Ministerstwa Finansów zajął na podkomisji stanowisko, że Skarb Państwa powinien być chroniony, co w rażący sposób rozmijało się ze stanowiskiem przedstawiciela Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Przedstawiciel Ministerstwa Finansów poparł moje zdanie. Uważam, że nałożenie odpowiednich kar, jak również zlikwidowanie szarej strefy leży w interesie Skarbu Państwa. Poszerzenie art. 1 o proponowany przez nas zapis nie miałoby wpływu na zastrzeżenia UE. Artykuł ten konsumuje bowiem to, co UE wymaga, a nam daje jednocześnie możliwość wywierania wpływu. Argumentacja, że oddziaływanie na zdrowie i środowisko oznacza interes konsumenta, jest słuszna. Jednak jest to sformułowanie dużo węższe. Będę się upierał przy mojej propozycji, chyba że po raz kolejny minister Jacek Piechota przekona mnie, że nie mam racji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#AdamSzejnfeld">Osobiście dziwię się, że art. 1 w takim brzmieniu w ogóle funkcjonuje. Dyskusja publiczna toczy się na temat spełniania przez paliwa odpowiednich norm jakości, żeby nie było szans na oszustwa i manipulacje, co skutkuje mniejszymi wpływami do budżetu państwa. Centrum analiz szacuje, że jest to suma nawet 2 mld zł. Z drugiej strony każdy chce, żeby silniki samochodów dobrze działały. Oczywiście przy tym wszystkim ważny jest element zdrowia, traktowany ogólnie, i ochrony środowiska. Jeżeli mamy jednak badać jakość paliwa, czy nie wpływa ono negatywnie wyłącznie na ochronę środowiska albo zdrowie, to zakładam, że nigdy nie będzie szkodzić. Jest to założenie oczywiście przerysowane. Będzie szkodzić budżetowi państwa, silnikowi, ale nie środowisku naturalnemu. Jeżeli nie przyjmiemy art. 1, który będzie uwzględniał interes budżetu państwa i interes konsumenta, to nie wiem, po co wprowadzamy ten artykuł. Uzasadnieniem tej ustawy był od samego początku interes budżetu państwa i klienta. W sposób zdecydowany popieram uwagi posła Zygmunta Ratmana. Powinniśmy wypracować poprawki, które szłyby właśnie w tym kierunku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JanAntochowski">W dniu 8 grudnia 2003 r. podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów wystąpił do ministra Jerzego Hausnera o uwzględnienie propozycji, o której mówił poseł Zygmunt Ratman.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#JakubDerechKrzycki">Przygotowując się do dzisiejszej Komisji, przekazałem na piśmie poprawki, które chcę zgłosić. Proponuję, aby na końcu art. 1 dodać słowa „oraz interes konsumentów”. Ewentualne rozszerzenie o słowa „i Skarbu Państwa” należy uzależnić od tego, co usłyszymy od ministra Jacka Piechoty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#MarekSawicki">Uczestniczyłem w dyskusjach podkomisji. W ustawie można praktycznie zapisać wszystko, np. jeszcze kilka innych elementów, którym ta ustawa służy. Powstaje jednak pytanie, po co jest ta ustawa. Właśnie po to, żeby chronić interes Skarbu Państwa i interes konsumenta. Ten cel będzie spełniony bez względu na to, czy taki zapis zawrzemy, czy nie. Nie chcę występować w roli obrońcy rządu, jestem posłem opozycyjnym, ale zaproponowane przepisy były krytykowane podczas prac podkomisji. Bez względu na to, czy uwzględnimy interes Skarbu Państwa i konsumentów, ta ustawa i tak ten interes ma na względzie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AdamSzejnfeld">Przedmiot ustawy, patrząc nie od strony praktycznej, lecz prawnej, nie jest określony w intencji zawartej w uzasadnieniu, a w konkretnych artykułach ogólnych. Przedmiot omawianej ustawy został zawężony do dwóch kwestii. Ustawa ma na celu ograniczanie negatywnych skutków oddziaływania paliw na zdrowie i środowisko, co już nie bardzo mi się podoba, bo powinna mieć na celu likwidację negatywnych skutków. Inaczej dopuszcza się, że pewien margines tych negatywnych skutków może mieć miejsce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#JacekPiechota">Dziękuję, że na końcu swojego wystąpienia zwrócił pan uwagę na kwestię prawną. To ona skłania rząd do zajęcia takiego, a nie innego stanowiska. Muszę zauważyć, że jeśli mamy zlikwidować negatywne skutki używania paliw, to zlikwidować trzeba przemysł motoryzacyjny i paliwowy. Możemy więc mówić wyłącznie o ograniczaniu szkodliwego wpływu. Spalanie zawsze będzie miało szkodliwy wpływ na środowisko i zdrowie człowieka. Możemy jedynie działać na rzecz jego ograniczania. Dyrektywa, na którą się powołujemy, w art. 5 stanowi, iż „Żadne państwo członkowskie nie może zabraniać, ograniczać lub utrudniać wprowadzania do obrotu paliw zgodnych z wymogami niniejszej dyrektywy”. Dyrektywa ta ma właśnie na celu ograniczanie negatywnych skutków oddziaływania paliw na zdrowie i środowisko. Żadne inne wymagania w stosunku do jakości paliw, poza określonymi w tej dyrektywie, nie mogą być formułowane. Jest to unijna zasada swobody przepływu towarów. Jeżeli w jednym kraju stwierdzono, że paliwa spełniają wszystkie wymogi określone w tej dyrektywie, to każdy inny kraj członkowski ma obowiązek dopuścić je do obrotu na swoim terenie. Przykład Austrii i niektórych jeszcze krajów Unii Europejskiej nie jest przykładem dobrym. Dyrektywa została wprowadzona, gdy istniały pewne systemy krajowe krajów członkowskich. Kraje członkowskie mają obowiązek dostosować się do tej dyrektywy. Nie miałoby sensu wprowadzanie regulacji z założenia niezgodnej z dyrektywą po to, żeby później Komisja Europejska wymuszała na nas dostosowanie się do prawa unijnego, tak jak egzekwować to będzie konsekwentnie od wszystkich krajów członkowskich. Mamy więc świadomość, że nie wszędzie dyrektywa jest obecnie w pełni wdrożona. Dyrektywa ta jest niezmiernie rozbudowana. Określa pełną specyfikację paliw, liczbę oktanową, ciśnienie pary według określonego systemu badania, warunki spełniane przy destylacji, wyniki analizy zawartości tlenu i związków tlenowych. Zawiera więc specyfikacje wszystkich danych technicznych paliwa, które muszą być spełnione. Poza określonymi w dyrektywie warunkami, które spełniać muszą co do swej jakości paliwa, innych ograniczeń wprowadzać nie można. Odniosę się jeszcze do kwestii prawnej, na którą słusznie zwrócił uwagę przewodniczący Komisji. Zapis, że monitoring jakości paliw jest przeprowadzany w interesie konsumentów i Skarbu Państwa, jest z prawnego punktu widzenie nie do przyjęcia. Zgodnie z ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów, konsumentem jest osoba, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Oczywiście nie o takich konsumentów nam chodzi. Zatem dla potrzeb tej ustawy należałoby wprowadzić specjalną definicję konsumenta w interesie którego, jakość paliw byłaby monitorowana. Jeśli chodzi o Skarb Państwa, to w jego interesie leży wdrożenie tej dyrektywy z wielu różnych powodów. Nigdzie jednak nie jest precyzyjnie określony interes Skarbu Państwa. Można sobie wyobrazić taką sytuację, że im więcej będzie sprzedawanych paliw gorszej jakości, tym interes Skarbu Państwa będzie lepiej zabezpieczony, ponieważ dochody z tytułu podatków będą większe. W interesie Skarbu Państwa leży przyjęcie tej ustawy i wprowadzenie systemu monitorowania jakości paliw.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#JacekPiechota">Zależy nam przecież na tym, żeby w swobodnym obrocie na naszym rynku było paliwo jakościowo dobre.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#AdamSzejnfeld">Nie chciałem oceniać zgłoszonej poprawki. Zgadzam się z panem ministrem w kwestii interesu konsumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#JacekPiechota">Jeśli chodzi o pismo z Ministerstwa Finansów, to urzędnik, który je zredagował, popełnił błąd. W piśmie tym urzędnik twierdzi, że w przedłożeniu rządowym takie zapisy były. To pismo jest jednak błędne. Przedłożenie rządowe miało określony kształt, a minister właściwy do spraw gospodarki jest upoważniony do reprezentowania rządu w tej sprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#AdamSzejnfeld">Uważam, że zwrot „interesy konsumentów” nie jest właściwy. Po pierwsze, ze względów prawnych, o których wspominał pan minister, nastąpiłoby zawężenie pewnych pojęć. Po drugie nie dookreślono, co ów interes konsumentów oznacza. Mam pewną propozycję, która uwzględniałaby nie tylko zdrowie i środowisko, ale także inne czynniki, na którym wszystkim zależy. Na razie nie zgłaszam jednak poprawki. Proponuję przecinek zastąpić kropką i wykreślić słowa „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko”. Wiadomo, co oznacza kontrolowanie i monitorowanie jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych. Mam również drugą propozycję, żeby zamiast zwrotu „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko” napisać „pod względem ich zgodności z polskim normami oraz dyrektywami Unii Europejskiej”. Minister Jacek Piechota odwołał się do dyrektywy, w której mówi się o jakości, technice i technologii, a przecież o to nam chodzi. Odwołując się do tej dyrektywy pozostalibyśmy w zgodzie z prawem UE. Nie można by nam nic zarzucić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Pierwszą część mojej wypowiedzi poświęcę przepisom już istniejącym, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. Ustawą, która jest przedmiotem prac Komisji, uchylamy ustawę obecną. Zwracam uwagę, że w art. 1 obecnie obowiązującej ustawy został zawarty zapis „w celu ograniczenia negatywnych skutków działania tych paliw na zdrowie i środowisko”. Ustawa została przyjęta 10 stycznia 2003 r. w Komisji Europejskiej. Zdaniem Biura Legislacyjnego KS brzmienie art. 1 określa Komisja. Jest jednak jeszcze jeden ważny element, który należy brać pod uwagę przy rozpatrywaniu art. 1. Art. 4 jest zasadniczym i newralgicznym artykułem, który później pozwala ocenić inspektorowi, czy paliwo spełnia wymagania jakościowe, czy nie. Użyto tam sformułowania „w szczególności”. Takie rozwiązanie pojawiło się w toku prac podkomisji i było efektem kompromisu. Zaproponowane przez posła Adama Szejnfelda dwie alternatywne poprawki są z punktu widzenia stricte legislacyjnego jak najbardziej do uwzględnienia. Spór dotyczy przede wszystkim kwestii merytorycznych. W drugiej poprawce Biuro Legislacyjne KS sugeruje, aby mowa była o zgodności z przepisami Unii Europejskiej, tak jak jest to przyjęte w polskim prawodawstwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#ZygmuntRatman">Pan przewodniczący zamiast procedować wdał się w dyskusję, negując dorobek naszej podkomisji. Proszę wnieść jakiś formalny wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#AdamSosnowski">Muszę się odnieść do specyficznego pojmowania interesu Skarbu Państwa przez ministra Jacka Piechotę. Trudno sobie wyobrazić, że można w ten sposób myśleć o interesie Skarbu Państwa, jeżeli chodzi o dystrybucję i handel paliwami. Powszechnie wiadomo, że szara strefa na rynku paliwowym opiewa na miliardy złotych. Szara strefa spowodowana jest między innymi, a może nawet głównie tym, że paliwa nie spełniają wymagań jakościowych. W celu zmniejszenia szarej strefy należy jedynie pilnować sposobu dystrybucji i jakości paliw. Nie widzę podstaw dla poglądu, że im więcej sprzedajemy paliw w szarej strefie, tym bardziej interes Skarbu Państwa jest chroniony. Jest wręcz odwrotnie. Nie wnoszę w tej sprawie żadnych poprawek. Chciałem się odnieść tylko do tej wypowiedzi, która mogłaby doprowadzić do błędnych wniosków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#AdamSzejnfeld">Została zgłoszona poprawka posła Jakuba Derecha-Krzyckiego. Ja również zgłoszę swoje poprawki. Proponuję, by wyrazy „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko” skreślić i zastąpić je wyrazami „pod względem zgodności z prawem Unii Europejskiej”. Drugim wariantem, choć go na razie nie zgłaszam, jest postawienie kropki zamiast przecinka i wykreślenie wyrazów „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko”. Czy poseł Jakub Derech-Krzycki podtrzymuje swoją poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#JakubDerechKrzycki">Dotychczasowa dyskusja nie do końca przekonała mnie, w szczególnie w kontekście wypowiedzi Biura Legislacyjnego KS. Fakt, że nie umieszczamy w słowniczku definicji konsumenta, nie jest powodem, który stanowi daleko idące utrudnienia. Nie ma także definicji zdrowia i środowiska, a zapewne byłby kłopot ze zdefiniowaniem tych pojęć. Na razie wycofuję swoją poprawkę do art. 1, jak również analogiczną poprawkę do art. 4. Przemyślę te kwestie i ewentualnie zgłoszę inną propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JacekPiechota">Zdrowie człowieka jest najszerszą kategorią, nigdzie nie zdefiniowaną. Konsument jest jednak prawnie zdefiniowany. Gdyby nie było tej definicji, to rzeczywiście moglibyśmy na potrzeby ustawy przyjąć pewną interpretację tego pojęcia. Problem w tym, że ta definicja istnieje. W przypadku środowiska definicja również jest, co nie stwarza żadnych zagrożeń pod względem prawnym. Jeśli chodzi o zapis mówiący o zgodności z prawem unijnym, generalnie nie stosujemy takich zapisów, ponieważ każde prawo obowiązujące w Polsce musi być zgodne z prawem UE. Tego rodzaju zapis niczego nie wnosi. Powinniśmy zostawić art. 1 w brzmieniu zawartym w przedłożeniu podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#MaciejPowroźnik">Cała dyskusja na temat wpisania bądź niewpisania ochrony interesów konsumentów tak naprawdę dotyczy zakresu kontroli. Jeżeli ograniczymy się w dalszych zapisach ustawy tylko do parametrów związanych ze zdrowiem i środowiskiem, to zakres kontroli będzie za wąski. Jeżeli uzyskamy w drodze ustawowej gwarancje, że badane parametry będą szersze niż tylko zapisy zawarte w chwili obecnej, to myślę, że interes konsumentów będzie chroniony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#ZygmuntRatman">W art. 4 osiągnęliśmy kompromis. W związku z tym art. 1 nie wzbudza kontrowersji i jestem za jego przyjęciem. Nasuwa się jednak pewne pytanie do ministra Jacka Piechoty. Co by się stało, gdyby interes konsumenta zastąpić interesem obywatela? Zadaję to pytanie retorycznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Przypominam, że w myśl zaleceń marszałka Sejmu poprawka musi mieć formę pisemną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#AdamSzejnfeld">Na początku dzisiejszego posiedzenia powiedziałem, że wszystkie merytoryczne poprawki muszą być zgłoszone na piśmie. Nie wymagam na piśmie poprawek redakcyjnych i legislacyjnych. Obowiązek zgłaszania poprawek na piśmie nie jest obowiązkiem nowym. Muszą ona być zgłoszone na tym samym posiedzeniu, na którym są rozpatrywane. Nie wyobrażam sobie innego funkcjonowania Komisji. Zawsze składałem poprawki na piśmie, jeszcze nawet wtedy, gdy marszałek Sejmu tego nie zalecił. Proponuję, by słowa „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko” skreślić i zastąpić słowami „pod względem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Pragnę zwrócić uwagę, że jest to nie do końca przemyślana poprawka pod względem brzmienia art. 1. Brzmiałby on następująco: „Ustawa określa zasady organizacji i działania systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych przeznaczonych do stosowania w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, pod względem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej”. W brzmieniu zaproponowanym przez podkomisję jest inny cel tego artykułu. Sugeruję nie zawierać w tym artykule zapisu „pod względem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej”. Obecnie zaproponowane brzmienie wynika z przepisów Unii Europejskiej. Zdaniem Biura Legislacyjnego KS ta poprawka merytorycznie nic nie zmieni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#AdamSzejnfeld">Zmieni o tyle, że nawet minister Jacek Piechota cytując dyrektywę pokazał, że jest tam zapis dotyczący jakości i technologii. W zaproponowanym sprawozdaniu podkomisji mamy zapis wyłącznie dotyczący zdrowia i środowiska, a w ogóle nie odnosimy się do spraw oddziaływania paliwa, np. na silnik pojazdu. W związku z tym moją intencją jest badanie nie tylko wpływu na zdrowie i środowisko, ale technicznego oddziaływania na pojazdy. Dlatego zapytałem, która zaproponowana przeze mnie poprawek przyniesie lepszy efekt. Celem obydwu jest ocena wpływu paliwa także na silnik. Przedstawiciel Biura Legislacyjnego KS odpowiedział, że jeden i drugi wariant oddaje te intencje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#MarekSawicki">Zaproponowane przez pana brzmienie art. 1 jest nieprawidłowe pod względem stylistycznym. Nie wiadomo, czy sformułowanie „pod względem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej” odnosi się do całości tego prawa, czy tylko do części. Językoznawcy powinni ocenić, czy moja wątpliwość jest słuszna. Zgadzam się z tym, żeby jak najbardziej rozszerzyć kontrolowanie jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych. W dyrektywie unijnej najpierw odwołano się do ochrony środowiska, a następnie wyliczono te wszystkie parametry. Jeżeli w art. 1, który wskazuje na intencję ustawy, wszystko wypiszemy, nie będziemy wiedzieli, jak uszczegółowić art. 4. Podkreślam, że już kilkakrotnie dyskutowaliśmy na temat art. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#AdamSzejnfeld">Rzeczywiście na temat tego zapisu przeprowadzono wiele dyskusji, ale nawet członkowie podkomisji mają zastrzeżenia i wątpliwości. Wychodząc więc naprzeciw oczekiwaniom kolegów, którzy zgłosili wątpliwości, ale nie zgłosili poprawek, ja zgłosiłem swoje poprawki. Zgłaszam zatem dwie poprawki alternatywne. Jeżeli pierwsza nie przejdzie, to wtedy zgłoszę drugą. W pierwszej poprawce proponuję, aby po przecinku wykreślić słowa „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko” i napisać „pod względem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej”. W drugiej poprawce proponuję zamianę przecinka na kropkę i wykreślenie słów „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#AdamSosnowski">Proponuję przejść do dalszych prac, a zaproponowane poprawki doprecyzować i dopiero wtedy je przedstawić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#AdamSzejnfeld">Uważam, że gdy zostały zgłoszone poprawki, to należy je rozstrzygać. Jeśli któraś z nich nie przejdzie, pozostaje jeszcze drugie czytanie i dalszy tok ustawodawczy. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki, aby po przecinku wykreślić wyrazy „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko” i napisać „pod względem ich zgodności z prawem Unii Europejskiej”? Stwierdzam, że Komisja, przy 3 głosach za, 7 przeciwnych i 4 wstrzymujących się, odrzuciła poprawkę. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki, aby przecinek zamienić na kropkę i wykreślić słowa „w celu ograniczenia negatywnych skutków oddziaływania tych paliw na zdrowie i środowisko”? Stwierdzam, że Komisja, przy 4 głosach za, 7 przeciwnych i 3 wstrzymujących się, odrzuciła poprawkę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 1 w brzmieniu zaproponowanym w sprawozdaniu podkomisji przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 1 w brzmieniu zaproponowanym w sprawozdaniu podkomisji. Przystępujmy do rozpatrzenia art. 2 w brzmieniu: „Przepisów ustawy nie stosuje się do paliw ciekłych i biopaliw ciekłych znajdujących się w obiektach zlokalizowanych na terenach zamkniętych w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086, z późn. zm.) z oznaczeniem 2”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten dotyczy kwestii terenów zamkniętych, a konkretnie terenów wojskowych i rezerwy państwowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 3. Ponieważ jest on bardzo rozbudowany, będziemy rozpatrywać poszczególne ustępy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten zawiera słowniczek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 pkt 1 w brzmieniu: „1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) przedsiębiorca - przedsiębiorcę, o którym mowa w ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.), wykonującego działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 1. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 2 w brzmieniu: „2) inspektor - inspektora w rozumieniu ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360)”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 2. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 3 w brzmieniu: „3) paliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie do 5% bioetanolu oraz do 15% eterów, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 199, poz. 1934), stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym oraz b) olej napędowy zawierający do 5% estrów, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W pkt. 3 w literze a) należy wykreślić wyraz „oraz” i zastąpić go przecinkiem. Błąd ten wyniknął z tego, że definicja ta pierwotnie stanowiła całość, a następnie została rozbita na dwa punkty. Konsekwencją jest analogiczna zmiana w art. 27.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#AdamSzejnfeld">Przejmuję poprawki zaproponowane przez Biuro Legislacyjne KS. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zaproponowane poprawki redakcyjne przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zaproponowane poprawki redakcyjne. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 3 przyjęła wraz z poprawką. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 3 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 4 w brzmieniu: „4) biopaliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej 5% bioetanolu oraz powyżej 15% eterów, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, b) estry, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stanowiące samoistne paliwo stosowane w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, c) olej napędowy zawierający powyżej 5% estrów, o których mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 4. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 5 w brzmieniu: „5) pojazd - pojazd, o którym mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 i Nr 124, poz. 1152), wyposażony w silnik z zapłonem iskrowym albo w silnik z zapłonem samoczynnym;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 5 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 5. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 6 w brzmieniu: „6) ciągnik rolniczy - ciągnik rolniczy, o którym mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 6 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 6. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 7 w brzmieniu: „7) maszyna nieporuszająca się po drogach - każdą maszynę jezdną, przewoźne wyposażenie przemysłowe lub pojazd z nadwoziem lub bez nadwozia, nieprzeznaczone do przewozu pasażerów lub towarów po drogach;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 7 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 7. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 8 w brzmieniu: „8) obrót - działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym lub detalicznym paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 8 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 8. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 9 w brzmieniu: „9) stacja paliwowa - zespół urządzeń służących do zaopatrywania przez przedsiębiorcę w paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe pojazdów, ciągników rolniczych, a także maszyn nieporuszających się po drogach, na użytek publiczny”.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 9 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 9. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 10 w brzmieniu: „10) stacja zakładowa - zespół urządzeń należących do przedsiębiorcy służących do zaopatrywania w paliwa ciekłe lub biopaliwa ciekłe pojazdów, ciągników rolniczych, a także maszyn nieporuszających się po drogach, przez niego używanych;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 10 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 10. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 11 w brzmieniu: „11) akredytowane laboratorium - laboratorium, które uzyskało akredytację, na zasadach określonych w przepisach o systemie oceny zgodności, do wykonywania badań objętych systemem określonym w ustawie;”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 11 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 11. Przystępujemy do rozpatrzenia pkt 12 w brzmieniu: „12) próbka - paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe pobrane do badań przez inspektora”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja pkt 12 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 12. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 3 w brzmieniu: „2. Przez przedsiębiorcę, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, rozumie się także prowadzącego stację zakładową w ramach wykonywanej działalności gospodarczej wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także innej działalności”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 3 ust. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 3 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 4 ust. 1 w brzmieniu: „1. Paliwa ciekłe i biopaliwa ciekłe powinny spełniać wymagania jakościowe właściwe dla danego paliwa w szczególności ze względu na ochronę środowiska”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 4 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 4 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 4 ust. 2 w brzmieniu: „2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakościowe dla paliw ciekłych, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#RomanKempiński">Przedstawiciele Ministerstwa odnoszą się do parametrów jakościowych zawartych w dyrektywie, jakoby spełniały wszystkie wymagania dotyczące jakości paliw. Nie podważam kompetencji przedstawicieli rządu, natomiast uważam, że na te tematy powinni się wypowiedzieć fachowcy zajmujący się paliwami i silnikami. Mogę potwierdzić, że oprócz parametrów środowiskowych są także inne parametry techniczne bardzo istotne dla pracy silnika. Na przykład dla oleju napędowego temperaturą blokady zimnego filtra jest smarność. Minister Jacek Piechota powołuje się na art. 5 dyrektywy, który stanowi, że żaden kraj nie może zabronić wprowadzenia na rynek paliw, które spełniają wymogi tej dyrektywy. Z informacji, które otrzymaliśmy od przedstawicieli przemysłu paliwowego w krajach UE, jak i przedstawicieli badających ten rynek, wynika iż to ograniczenie ma na celu zabronienie zaostrzania parametrów określonych w dyrektywie. Na dowód tego proszę zobaczyć art. 6 omawianej dyrektywy, który określa, jaki jest system wprowadzania paliw o bardziej zaostrzonych wymaganiach środowiskowych. System ten jest rzeczywiście bardzo restrykcyjny. Gdyby intencją dyrektywy było zabronienie wprowadzenia innych parametrów, to w art. 6 użyto by sformułowania „wprowadzanie na rynek paliw o innych parametrach”, a nie „wprowadzanie na rynek paliw o innych parametrach środowiskowych”. W związku z tym OBRPR rozumie wspomniane przepisy dyrektywy tak jak przedstawiciele innych krajów. Można więc zaostrzać parametry techniczne, które nie są objęte dyrektywą. Nie można natomiast zaostrzać parametrów objętych tą dyrektywą. Przykładem tego jest właśnie temperatura blokady zimnego filtra. Jeżeli takiej możliwości nie byłoby, to połowa silników w Polsce nie pracowałaby w okresie zimowym, ponieważ legalnie sprowadzano by paliwo letnie. Podobnie jest ze smarnością. W Szwecji dużo silników przestało pracować, ponieważ smarność była niewystarczająca, a ta nie jest parametrem zawartym w dyrektywie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#JacekPiechota">Szczerze mówiąc nie bardzo wiem, o co chodzi. W omawianym artykule zawarto przecież sformułowanie „w szczególności ze względu na ochronę środowiska”, a nie tylko i wyłącznie ze względu na tę ochronę. W ust. 2 jest mowa o tym, że minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakościowe dla paliw ciekłych, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie. Nie chodzi więc tylko o ochronę środowiska. W tym zakresie osiągnęliśmy w toku prac podkomisji porozumienie. Nie widzę więc żadnego zagrożenia. Art. 6 dyrektywy rzeczywiście odnosi się do specyficznych sytuacji, w których - w ściśle określonych warunkach i według ściśle określonej procedury - państwa członkowskie mogą wprowadzać pewne obostrzenia w celu ochrony zdrowia ludności w określonej aglomeracji lub środowiska w określonej strefie ekologicznie wrażliwej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 4 ust. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam że Komisja przyjęła art. 4 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3 w art. 4 w brzmieniu: „Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakościowe dla biopaliw ciekłych, biorąc pod uwagę stan wiedzy w tym zakresie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#JacekPiechota">Nasza prośba jest konsekwencją przyjęcia przez podkomisję rozszerzenia monitorowania również na biopaliwa ciekłe. Proponujemy dodanie po wyrazach „biorąc pod uwagę stan wiedzy” słów „technicznej, wynikającej z badań tych paliw, a także doświadczeń w stosowaniu biopaliw ciekłych”. Wiedza może być bardzo rozległa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#AdamSzejnfeld">Poprawkę tą przejął poseł Jakub Derech-Krzycki. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 4 ust. 3 wraz z poprawką przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 4 ust. 3 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#JanAntochowski">W sytuacjach nadzwyczajnych, gdy nie można spełnić wymagań ustawowych, po wcześniejszym zawiadomieniu Komisji Europejskiej można na pół roku odstąpić od przestrzegania tej ustawy. Chodzi jednak o sytuacje szczególne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 w art. 5 w brzmieniu: „Jeżeli wystąpią na rynku nadzwyczajne zdarzenia skutkujące zmianą warunków zaopatrzenia w ropę naftową lub jej produkty, powodujące utrudnienia w przestrzeganiu przez producentów paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych wymagań jakościowych, minister właściwy do spraw gospodarki niezwłocznie informuje o tych zdarzeniach Komisję Europejską”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 5 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 5 w brzmieniu: „W przypadku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki może wystąpić do Komisji Europejskiej o wyrażenie zgody na czasowe stosowanie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych innych niż określone w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 5 ust. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3 w art. 5 w brzmieniu: „Po uzyskaniu zgody, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, na czas oznaczony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, wymagania jakościowe dla paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych inne niż określone w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3, biorąc pod uwagę ochronę zdrowia, środowiska oraz wpływ stosowania paliw odpowiadających takim wymaganiom na eksploatację pojazdów”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 5 ust. 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5 ust. 3. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 4 w art. 5 w brzmieniu: „Minister właściwy do spraw gospodarki w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, ustali: 1) rodzaj oznaczenia numerycznego umożliwiającego identyfikację paliw ciekłych, biopaliw ciekłych lub grup tych paliw oraz ich nazwy; 2) wymagania dotyczące poszczególnych paliw ciekłych, biopaliw ciekłych lub grup tych paliw; 3) terminy obowiązywania wymagań jakościowych dla poszczególnych paliw ciekłych, biopaliw ciekłych lub grup tych paliw”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 5 ust. 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5 ust. 4. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#JanAntochowski">Jest to artykuł dotyczący zakazu obrotu paliwami ciekłymi lub używania przez przedsiębiorców paliw ciekłych znajdujących się w stacjach paliwowych, które nie spełniają wymagań jakościowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 w art. 6 w brzmieniu: „Zabrania się obrotu paliwami ciekłymi lub używania przez przedsiębiorcę paliw ciekłych znajdujących się w stacjach zakładowych, które nie spełniają wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 2 albo art. 5 ust. 3”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 6 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 6 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 6 w brzmieniu: „Zabrania się obrotu biopaliwami ciekłymi lub używania przez przedsiębiorcę biopaliw ciekłych znajdujących się w stacjach zakładowych, które nie spełniają wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 albo art. 5 ust. 3”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 6 ust. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 6 ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#MaciejPowroźnik">Nasza propozycja dotyczy dodania w art. 6 nowego ust. 3 w brzmieniu: „Przedsiębiorca wprowadzający paliwa ciekłe do obrotu nie ma obowiązku przeprowadzania badania laboratoryjnego, czy spełniają one wymagania jakościowe określone w przepisach na podstawie art. 4 ust. 2 albo art. 5 ust. 3”. Poprawka ta wiążę się z tym, że nie istnieją żadne przepisy regulujące kwestię, w jaki sposób w obrocie paliwami zachować należytą staranność. Chodzi o to, jakich czynności należy dopełnić, aby stwierdzić, że wszystkie wymogi zostały spełnione. Optymalną sytuacją byłoby pobieranie prób przy każdej dostawie i badanie ich, nawet na własny koszt. Z punktu widzenia logistyki i prowadzenia stacji paliw jest to w zasadzie niewykonalne, ponieważ minimalny czas na przeprowadzenie badania wynosi około doby, jeśli ktoś jest w pobliżu laboratorium. Dlatego proponowany zapis ma na celu uniknięcie sytuacji, gdy z jakichkolwiek powodów brak poboru próbek przy dostawie będzie potraktowany jako naruszenie należytej staranności i będzie mógł być zakwalifikowany jako czyn z art. 25 ust. 3 omawianego projektu ustawy; chodzi o grzywnę w wysokości do 250.000 zł. Podkreślam, że nie chodzi o to, żeby zwalniać kogoś z odpowiedzialności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#JacekPiechota">Rząd jest przeciwny tej poprawce. W omawianym systemie monitorowania nie wnikamy w kwestie, jak odbywa się obrót paliwami w relacjach między sprzedającym a przedsiębiorcą wprowadzającym paliwa do obrotu. Nie mówimy, jak wygląda stworzony przez nich system kontroli jakości paliw wprowadzanych do obrotu. Nie ma w ustawie normy, że przedsiębiorca ma obowiązek prowadzić tego rodzaju badania laboratoryjne. Przepis odwrotny, że przedsiębiorca nie ma obowiązku przeprowadzania badania laboratoryjnego, daje podstawę zwalniania z odpowiedzialności za obrót paliwami. W naszej ocenie ta poprawka jest nie do przyjęcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#AdamSzejnfeld">Rozumiem wątpliwości środowiska. Wydaje mi się jednak, że pojęcie „należytej staranności” w doktrynie zostało dobrze określone. Ponieważ żaden z posłów nie przejął poprawki zaproponowanej przez PIPP, nie możemy jej rozpatrywać. Przystępujemy do rozpatrzenia rozdziału 2 pt. „System monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja tytuł rozdziału 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdziału 2. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten mówi o utworzeniu systemu do kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 w art. 7 w brzmieniu: „Tworzy się System Monitorowania i Kontrolowania Jakości Paliw Ciekłych i Biopaliw Ciekłych, zwany dalej „Systemem”, którego celem jest przeciwdziałanie wprowadzaniu do obrotu paliw ciekłych i biopaliw ciekłych oraz używaniu przez przedsiębiorcę paliw ciekłych i biopaliw ciekłych znajdujących się w stacjach zakładowych niespełniających wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3 albo art. 5 ust. 3”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 7 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 7 w brzmieniu: „Do zadań Systemu należy kontrolowanie u przedsiębiorców jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych oraz rejestrowanie i przetwarzanie informacji w tym zakresie”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 7 ust. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3 w art. 7 w brzmieniu: „System jest finansowany z budżetu państwa”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 7 ust. 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7 ust. 3. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 8.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten stanowi, że Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zarządza systemem. Enumeratywnie zostały wymienione zadania spoczywające na tym urzędzie. W artykule tym stwierdzono także, że zarządzający realizuje swoje zadania przy pomocy Inspekcji Handlowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 w art. 8 w brzmieniu: „Systemem zarządza Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej „Zarządzającym”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 8 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 8 w brzmieniu: „Do zadań Zarządzającego należy:</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#AdamSzejnfeld">1) prowadzenie wykazu przedsiębiorców, stacji paliwowych oraz stacji zakładowych, sporządzanego na podstawie danych udostępnianych przez Główny Urząd Statystyczny, Urząd Regulacji Energetyki, Państwową Straż Pożarną oraz Urząd Dozoru Technicznego;</u>
          <u xml:id="u-63.2" who="#AdamSzejnfeld">2) nadawanie numerów identyfikacyjnych przedsiębiorcom, stacjom paliwowym oraz stacjom zakładowym, na potrzeby Systemu;</u>
          <u xml:id="u-63.3" who="#AdamSzejnfeld">3) prowadzenie wykazu akredytowanych laboratoriów sporządzanego na podstawie danych udostępnianych przez Polskie Centrum Akredytacji;</u>
          <u xml:id="u-63.4" who="#AdamSzejnfeld">4) dokonywanie podziału terytorium kraju do celów monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych;</u>
          <u xml:id="u-63.5" who="#AdamSzejnfeld">5) ustalanie programów kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych;</u>
          <u xml:id="u-63.6" who="#AdamSzejnfeld">6) akceptowanie planów kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych przedstawianych przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej;</u>
          <u xml:id="u-63.7" who="#AdamSzejnfeld">7) ustalanie sposobu oznaczania próbki w celu uniemożliwienia identyfikacji przedsiębiorcy, stacji paliwowej lub stacji zakładowej, w trakcie przeprowadzanych badań;</u>
          <u xml:id="u-63.8" who="#AdamSzejnfeld">8) opracowywanie rocznych zbiorczych raportów, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 3;</u>
          <u xml:id="u-63.9" who="#AdamSzejnfeld">9) gromadzenie i przetwarzanie na potrzeby Systemu danych statystycznych dotyczących jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#JacekPiechota">Prowadziliśmy ożywioną dyskusję na ten temat z przedstawicielami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Dotyczyła ona podziału kompetencji między ministra właściwego do spraw gospodarki, który na podstawie art. 22 określa sposób podziału kraju w celu monitorowania jakości paliw ciekłych, a prezesa UOKiK, który określa liczbę badanych próbek w poszczególnych obszarach kraju. Proponujemy, aby w ust. 2 pkt 4 brzmiał następująco: „Określanie minimalnej liczby próbek pobieranych w jednostkach wynikających z podziału kraju do celów monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#AdamSosnowski">Przejmę tę poprawkę, ponieważ zgłaszałem w trakcie prac podkomisji uwagi do tego zapisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja poprawkę do art. 8 ust. 2 pkt 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę do art. 8 ust. 2 pkt 4. Poprawka ta może budzić tylko jedną wątpliwość, dotyczącą kosztów. Obawiam się, że środki z budżetu państwa będą przeznaczane tylko na tę minimalną ilość próbek. Mogą powstać pewne trudności w tym zakresie. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 8 ust. 2 wraz z poprawką przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8 ust. 2 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3 w art. 8 w brzmieniu: „Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 5–7, oraz terminy przeprowadzania kontroli podlegają ochronie na zasadach i w trybie określonym w przepisach o ochronie informacji niejawnych”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 8 ust. 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8 ust. 3. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 4 w art. 8 w brzmieniu: „Zarządzający realizuje swoje zadania przy pomocy Inspekcji Handlowej”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 8 ust. 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8 ust. 4. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 9 w brzmieniu: „Do przeprowadzania kontroli, postępowania kontrolnego oraz pobierania i badania próbek w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o Inspekcji Handlowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#JanAntochowski">W tym artykule stwierdza się, że obowiązują przepisy o Inspekcji Handlowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 9 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 10.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#JanAntochowski">W artykule tym jest mowa o wymogach, które musi spełnić inspektor, żeby przeprowadzać kontrolę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 w art. 10 w brzmieniu: „Kontrolę u przedsiębiorców jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych wszczyna i przeprowadza inspektor, na podstawie stałego, pisemnego upoważnienia imiennego do przeprowadzania kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, po okazaniu legitymacji służbowej”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 10 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 10 w brzmieniu: „Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę; 2) podstawę prawną do przeprowadzenia kontroli; 3) pouczenie o skutkach prawnych uniemożliwiania albo utrudniania inspektorowi przeprowadzenia czynności kontrolnych”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 10 ust. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3 w art. 10 w brzmieniu: „Kontrolę, o której mowa w ust. 1, inspektor podejmuje u przedsiębiorcy wskazanego przez Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 10 ust. 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10 ust. 3. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 4 w art. 10 w brzmieniu: „Inspektor jest uprawniony do pobrania próbek ze zbiornika lub z urządzenia służącego do dystrybucji paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 10 ust. 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10 ust. 4. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 11 w brzmieniu: „1. W toku postępowania kontrolnego inspektor pobiera dwie próbki. 2. Inspektor oznacza próbki w sposób ustalony przez Zarządzającego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#ZygmuntRatman">Kontrowersje dotyczyły ilości próbek, które pobiera inspektor. Trzeba wziąć pod uwagę głosy zainteresowanych i praktyki. Uważam, że należy zmienić ten artykuł. Dzisiaj nie zgłaszam poprawki, a jedynie sygnalizuję, że w czasie drugiego czytania wniosę poprawkę w brzmieniu: „W toku postępowania kontrolnego inspektor pobiera dwie próbki. Na żądanie kontrolowanego inspektor pobiera trzecią próbkę”. Przyjmuję więc rozwiązanie, że kontrolowany ma możliwość użycia trzeciej próbki jako dowodu, np. w postępowaniu karnym. Trzeba dać szansę kontrolowanemu. Nie może być tak, że dwie próbki są zabierane, a kontrolowany nie ma nic. W postępowaniu sądowym trzeba mieć szansę obrony interesów i praw obywatelskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#AdamSzejnfeld">Jest to bardzo ważna kwestia. Przy rozważaniu tej kwestii należały bardzo ściśle określić procedurę. Inspekcję Handlową wiążą określone procedury, jeśli chodzi o postępowanie z próbkami. Przedsiębiorcę nie wiążą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#JacekPiechota">Pan przewodniczący po części wyraził nasze wątpliwości. Obecnie przyjęty system zakłada, że jedna próbka kontrolna przechowywana jest w Inspekcji Handlowej, a druga w akredytowanym laboratorium. Oba te podmioty są zobligowane do zachowania odpowiednich warunków przechowywania próbek. Nie mamy żadnej pewności, w jakich warunkach trzecia próbka będzie przechowywana u kontrolowanego. Jest to pole do różnego rodzaju nadużyć dla nieuczciwych przedsiębiorców. Uczciwi nie obawiają się systemu monitorowania, w którym dwie próbki są niezależnie od siebie przechowywane i badane. Należałoby określić warunki przechowywania próbek u przedsiębiorcy i system kontroli tych warunków. Jaki miałby być charakter trzeciej próbki? Jeżeli występuje różnica w dwóch próbkach, to z tego wynikają dla sądu określone konsekwencje. Czy ta trzecia próbka ma być rozstrzygająca dla sądu? Ta koncepcja jest dla nas niezrozumiała i nie do przyjęcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#MaciejPowroźnik">Jestem zaskoczony opinią ministra Jacka Piechoty na temat tej poprawki. Materiał popierający tę poprawkę został przesłany na ręce pana ministra oraz do Departamentu Bezpieczeństwa Energetycznego. Proponujemy, żeby pobór trzeciej próbki miał charakter fakultatywny. Jeżeli kontrolowany zechce, żeby trzecia próbka została pobrana, to ustawa da mu takie prawo. Trzecia próbka będzie zabezpieczona tak jak próbki, które zabiera Inspekcja Handlowa. W żywotnym interesie kontrolowanego leży właściwe przechowywanie próbek. Jeżeli będzie to czynił niewłaściwie, to może ona być tylko gorsza. Jeśli chodzi o charakter tej próbki, proponujemy następujące rozwiązanie. Inspekcja Handlowa pobiera dwie próbki. Trzecia jest pobierana na wniosek kontrolowanego. Po określeniu wyników pierwszego badania, jeśli wyjdzie ujemne, kontrolowany ma prawo zbadać swoją próbkę. Jeżeli jej wynik będzie dodatni, to wtedy charakter rozstrzygający ma próbka trzecia, zdeponowana w akredytowanym laboratorium. Branża jest bardzo zainteresowana wprowadzeniem przepisów umożliwiających posiadanie chociaż jednej próbki, ponieważ w tym widzi podstawowe narzędzie obrony. Przepisy należy tworzyć przewidując najgorsze sytuacje. Uczciwi przedsiębiorcy również obawiają się tych kontroli. Nieposiadanie żadnej próbki i niestworzenie żadnych mechanizmów obronnych dla małych firm może spowodować wykorzystywanie niektórych zapisów tej ustawy przez podmioty zasobniejsze kapitałowo, żeby wyeliminować konkurencję z rynku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#AdamSzejnfeld">Jest to propozycja na pewno do rozważenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#JacekPiechota">Jeżeli trzecia próbka ma być rozstrzygająca, to nie widzę powodu, aby podrażać cały system badania, gdy i tak rozstrzyga próbka przechowywana przez Inspekcję Handlową. Muszę zaprotestować przeciwko domniemaniu, że system Inspekcji Handlowej i akredytowanych laboratoriów może służyć interesom jakiegokolwiek koncernu. Posuwają się państwo do zarzutów przekraczających normy przyzwoitości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 11 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 11. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 12 w brzmieniu: „Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób pobierania próbek, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten zawiera upoważnienie ministra do wydania rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 12 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 13 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#AdamSzejnfeld">„1. Po zakończeniu czynności, o których mowa w art. 11, inspektor sporządza protokół pobrania próbek.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#AdamSzejnfeld">2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera:</u>
          <u xml:id="u-79.3" who="#AdamSzejnfeld">1) pieczęć urzędową;</u>
          <u xml:id="u-79.4" who="#AdamSzejnfeld">2) numer protokołu;</u>
          <u xml:id="u-79.5" who="#AdamSzejnfeld">3) oznaczenie przedsiębiorcy, u którego pobrano próbki;</u>
          <u xml:id="u-79.6" who="#AdamSzejnfeld">4) numery identyfikacyjne, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2;</u>
          <u xml:id="u-79.7" who="#AdamSzejnfeld">5) datę pobrania próbek;</u>
          <u xml:id="u-79.8" who="#AdamSzejnfeld">6) określenie miejsca pobrania próbek;</u>
          <u xml:id="u-79.9" who="#AdamSzejnfeld">7) informacje o objętości paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego znajdującego się w zbiornikach, z których pobrano próbki;</u>
          <u xml:id="u-79.10" who="#AdamSzejnfeld">8) imię, nazwisko i stanowisko służbowe inspektora pobierającego próbki;</u>
          <u xml:id="u-79.11" who="#AdamSzejnfeld">9) podpisy:</u>
          <u xml:id="u-79.12" who="#AdamSzejnfeld">a) kontrolowanego przedsiębiorcy albo jego przedstawiciela,</u>
          <u xml:id="u-79.13" who="#AdamSzejnfeld">b) inspektora pobierającego próbki.</u>
          <u xml:id="u-79.14" who="#AdamSzejnfeld">3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje kontrolowany przedsiębiorca lub jego przedstawiciel, a drugi inspektor dołącza do akt sprawy.</u>
          <u xml:id="u-79.15" who="#AdamSzejnfeld">4. Odmowa podpisania protokołu przez kontrolowanego przedsiębiorcę lub jego przedstawiciela nie stanowi przeszkody do przekazania do badań pobranych próbek”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten opisuje dokładnie, co powinien zawierać protokół. Jeden egzemplarz zostaje u kontrolowanego, a drugi zabiera inspektor.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 13 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 13. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 14 w brzmieniu: „Inspektor jest obowiązany sporządzić także protokół pobrania próbek przeznaczony do użytku wewnętrznego Inspekcji Handlowej, zawierający:</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#AdamSzejnfeld">1) numer protokołu, o którym mowa w art. 13 ust. 1;</u>
          <u xml:id="u-81.2" who="#AdamSzejnfeld">2) numery identyfikacyjne, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2;</u>
          <u xml:id="u-81.3" who="#AdamSzejnfeld">3) informacje o oznaczeniu próbek uniemożliwiającym identyfikację przedsiębiorcy, stacji paliwowej lub stacji zakładowej, z której je pobrano, przekazywanych do akredytowanego laboratorium;</u>
          <u xml:id="u-81.4" who="#AdamSzejnfeld">4) podpis inspektora pobierającego próbki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten mówi o sporządzeniu protokołu dla celów wewnętrznych Inspekcji Handlowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 14 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 14. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 15 w brzmieniu: „1. Inspektor niezwłocznie przekazuje pobrane próbki do akredytowanego laboratorium w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego i jego cech charakterystycznych. 2. Jedna z próbek dostarczonych do akredytowanego laboratorium stanowi próbkę kontrolną, a drugą próbkę przeznacza się do badań. 3. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej przeprowadza, na wniosek kontrolowanego przedsiębiorcy, badania próbki kontrolnej w akredytowanym laboratorium niezależnym od kontrolowanego przedsiębiorcy oraz producenta lub dostawcy kontrolowanego paliwa. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa się pisemnie w terminie i na zasadach określonych dla zgłaszania uwag do protokołu kontroli”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten mówi o tym, że inspektor niezwłocznie przekazuje próbki do akredytowanego laboratorium.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#ZbigniewKaniewski">Jaki jest czas na badanie próbki od momentu jej pobrania? Chodzi o to, aby po pewnym czasie próbka nie zmieniała swoich wartości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#JadwigaGunerka">Przepisy dotyczące pobierania próbek określają najpóźniejszy termin dostarczenia próbki do badań. Generalnie próbki dostarcza się niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni. W praktyce próbki, bezpośrednio po pobraniu, transportuje się samochodami do laboratoriów. Nie oczekują one na transport.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 15 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 15. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 16 w brzmieniu: „1. Jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe nie spełnia wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych odpowiednio na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3 albo art. 5 ust. 3, kontrolowany jest obowiązany do uiszczenia wojewódzkiemu inspektorowi inspekcji handlowej kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań. 2. W przypadku, o którym mowa w art. 15 ust. 3, wojewódzki inspektor inspekcji handlowej pobiera od kontrolowanego przedsiębiorcy zaliczkę w wysokości kosztów badania próbki kontrolnej. 3. Jeżeli badanie próbki kontrolnej nie wykaże naruszenia wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 2 lub 3 albo art. 5 ust. 3, uznaje się, że badane paliwo spełnia te wymagania. W takim przypadku zwraca się przedsiębiorcy zaliczkę, o której mowa w ust. 2. 4. Do należności, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten stanowi, że kontrolowany w przypadku stwierdzenia złej jakości paliwa lub biopaliwa uiszcza wojewódzkiemu inspektorowi kwotę stanowiącą równowartość kosztów przeprowadzonych badań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 16 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 16. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 17 w brzmieniu: „1. Akredytowane laboratoria przeprowadzają badania pobranych próbek na podstawie umowy zawartej z Głównym Inspektorem Inspekcji Handlowej, a badania próbek kontrolnych na podstawie umowy zawartej z wojewódzkim inspektorem inspekcji handlowej. 2. Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać co najmniej postanowienia dotyczące liczby próbek przekazywanych do badań, terminu wykonania badań, sposobu rozliczeń za wykonane badania, odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, okresu jej obowiązywania i warunków rozwiązania. 3. Wyniki badań pobranych próbek stosuje się do jakości całej partii paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego znajdującego się w zbiorniku, z którego pobrano próbki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#JanAntochowski">Jest to zapis dotyczący akredytowanych laboratoriów. O ile dobrze pamiętam, jest ich 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 17 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 18 w brzmieniu: „Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzeń, metody badania jakości paliw ciekłych i jakości biopaliw ciekłych, biorąc pod uwagę postanowienia właściwych norm w tym zakresie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#JacekPiechota">Mamy propozycję poprawki na przełomie art. 17 i art. 18. Art. 18 zawarty w sprawozdaniu podkomisji daje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki delegację do określenia metody badania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych. Proponujemy, aby skreślając art. 18, w art. 17 w nowym ust. 4 wpisać „Akredytowane laboratoria przeprowadzają badania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, stosując właściwe normy w tym zakresie”. Wydaje nam się, że nie jest potrzebne specjalne rozporządzenie, a zaproponowany zapis jednoznacznie rozstrzyga tę sprawę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Poprawka ta ma charakter merytoryczny. Polega na wprowadzeniu do ustawy przepisu merytorycznego, zamiast upoważnienia ministra do wydania aktu wykonawczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy w polskim prawie wystarczająco zostały określone normy, aby akredytowane laboratoria przeprowadzały wszystkie badania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Laboratoria akredytowane działają na podstawie ustawy, więc kwestia ta jest w całości unormowana. Zwracam także uwagę, że minister wydając rozporządzenie, także musi wziąć pod uwagę obowiązujące normy. Polskie normy liczą wiele tysięcy stron. Biuro Legislacyjne KS nie dysponuje więc wiedzą, czy takie normy są. Wydaje nam się, że one istnieją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#IwonaSkąt">Istnieją normy przedmiotowe dotyczące paliw. W Polsce jednak są one nieobowiązujące. Często dla jednego oznaczenia przewidziane są dwie lub trzy normy alternatywne. Każda z tych norm ma różną niepewność pomiaru i różne granice, w których wynik może być interpretowany jako dobry. Dlatego myślę, że należy ustalić, jakie normy będą stosowane w tych oznaczeniach. Nie musi być to rozporządzenie ministra. Powinna jednak istnieć lista norm, według których laboratoria akredytowane, wszystkie według tych samych metod, będą badać te produkty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#AdamSzejnfeld">Wydaje mi się, że delegacja ministra powinna zostać. Rozporządzenie powinno określić niedwuznacznie, co należy badać. Inaczej laboratorium będzie decydowało, co brać pod uwagę. Ponieważ nikt nie przejął poprawki zaproponowanej przez ministra Jacka Piechotę, nie może ona zostać rozpatrzona. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 18 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 18. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 19 w brzmieniu: „1. Kierownik akredytowanego laboratorium jest obowiązany do przekazania właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi inspekcji handlowej, niezwłocznie po zakończeniu badań, protokołu zawierającego wyniki badań próbek wraz z ich analizą. 2. Pozostałości po próbkach oraz próbki kontrolne nie poddane badaniom podlegają komisyjnemu zniszczeniu, na wniosek wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, przez akredytowane laboratorium przeprowadzające badania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#JanAntochowski">Zapis ten mówi, że kierownik laboratorium musi niezwłocznie po zakończeniu badań przekazać protokoły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 19 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 19. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 20 w brzmieniu: „1. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej sporządza analizy wyników kontroli jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych na podstawie protokołów, o których mowa w art. 19 ust. 1, a także okresowe sprawozdania i roczne raporty zawierające wyniki badań pobranych próbek. 2. Analizy, sprawozdania i roczne raporty, o których mowa w ust. 1 Główny Inspektor Inspekcji Handlowej przekazuje Zarządzającemu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#JanAntochowski">Jest tu mowa o sprawozdaniach z przeprowadzonych kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 20 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 20. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 21 w brzmieniu: „1. Zarządzający na podstawie analiz, sprawozdań i rocznych raportów, o których mowa w art. 20 ust. 1, sporządza roczny zbiorczy raport dotyczący jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych. 2. Zbiorczy raport, o którym mowa w ust. 1, Zarządzający przedstawia Radzie Ministrów corocznie, w terminie do dnia 31 maja następnego roku. 3. Na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1, Zarządzający sporządza corocznie dla Komisji Europejskiej zbiorczy raport dotyczący jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych na stacjach paliwowych i stacjach zakładowych i przekazuje go w terminie do dnia 30 czerwca następnego roku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#JanAntochowski">W artykule tym chodzi o zbiorcze zestawienia i analizy, które do 31 maja musi złożyć inspektor.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 21 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 21. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 22 w brzmieniu: „Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia: 1) wzór raportu, o którym mowa w art. 21 ust. 1, 2) sposób monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych w celu sporządzenia raportu, o którym mowa w art. 21 ust. 3, a w szczególności: a) sposób doboru stacji paliwowych i stacji zakładowych, w których będzie dokonywana kontrola, w tym minimalną liczbę tych stacji, b) okresy monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, c) sposób podziału terytorium kraju do celów monitorowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, d) wzór raportu - uwzględniając konieczność prewencyjnego oddziaływania Systemu oraz niezbędne informacje zawarte w sporządzanych raportach”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten stanowi, że minister w drodze rozporządzenia określi wzór raportu. Taki wzór został dołączony do materiału wyjściowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 22 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 22. Przystępujemy do rozpatrzenia rozdziału 3 pt. „Przepisy karne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#JakubDerechKrzycki">Do całego rozdziału zgłosiłem dwuwariantową poprawkę, kierując się doświadczeniami w zakresie kontroli jakości paliw, w szczególności tymi, które dotyczą karania za oszustwa w tej materii. Praktyka pokazuje, że połowa spraw kierowanych do prokuratur jest umarzana lub postępowania w ogóle nie są wszczynane. Jeżeli sprawa trafi do sądu, to orzekane kary są bardzo niskie. Od 10 czerwca do 30 października 2003 r. rozstrzygnęły się sprawy, w których średnia kara wynosiła 832 zł. Kary dla sprawców wykroczeń wyniosły średnio 119 zł. Do tego dochodzi problem przewlekłości postępowań, co ma wiele negatywnych reperkusji. Przedłożyłem dwie wariantowe poprawki dotyczące całego rozdziału. W drugim wariancie kary są mniejsze. Natomiast wprowadzenie dodatkowego art. 24 stwarza możliwość rozdzielenia sprzedających paliwo i wprowadzających je do obrotu. Chodzi o drobnych przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#MaciejPowroźnik">Zaproponowane poprawki dotyczą kar administracyjnych. Przytoczył pan średnie kary nałożone przez sądy, chcąc pokazać, iż są one rażąco niskie i niewspółmierne do stopnia zawinienia. Czy zna pan dokumentację tych spraw? Można odnieść wrażenie, że zarzuca pan sądom postępowanie niezgodne z literą prawa lub niedostrzeganie szkodliwości społecznej popełnianych czynów. Podam przykład prezesa Romana Kluski, który miał dużo siły, w tym kapitałowej, żeby wytrwać walkę z karami administracyjnymi do czasu zakończenia postępowań. Nie wszyscy są tak zasobni kapitałowo, żeby zapłacić karę. Obciążenie taką karą jest jednoznacznym powiedzeniem społeczeństwu, że dany człowiek zawinił. Ciężko będzie wytłumaczyć po dłuższym czasie, że kara została nałożona niesłusznie. W ten sposób można błyskawicznie zburzyć rynek, budowany latami. W naszym przekonaniu postępowanie sądowe zaproponowane przez rząd jest zdecydowanie bardziej poprawne z punktu widzenia rozpatrywania złożoności tych spraw. Złożenie sprawy do prokuratury i wszczęcie przez nią postępowania daje gwarancję, że poszuka ona źródła przestępczego procederu. Może dojść do sytuacji, że chociaż właściciel stacji dopełnił należytej staranności, czyli ma pełną dokumentację wskazującą na to, że dostarczono mu towar właściwej jakości, to jednak badanie próbek wyszło negatywnie. W toku postępowania prokuratorskiego i szukania winnego w świetle polskich przepisów karnych prokuratura będzie miała obowiązek szukać źródła tego procederu. Kary administracyjne wprowadzą niepotrzebne zamieszanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#JacekPiechota">Jestem zobligowany do przedstawienia stanowiska rządu, zawartego w druku rządowym i przedłożeniu podkomisji, która podzieliła poglądy przedstawicieli rządu. Kary pieniężne również mają określoną procedurę odwoławczą, więc wcale nie muszą być szybciej egzekwowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#JakubDerechKrzycki">Podtrzymuję swoją poprawkę. Wydaje mi się, że warto na ten temat podjąć dyskusję. Mam świadomość, że nie jest to idealny system, ale nie ma idealnego systemu karania. Zebrane dane liczbowe pozwalają wysnuć wniosek, że system monitorowania jakości paliw przy zastosowaniu kar administracyjnych, nawet tych niższych, umożliwia samofinansowanie systemu jakości paliw. Proponuję poddanie pod głosowanie wariantu drugiego w brzmieniu: „Art. 23. 1. Karze pieniężnej podlegają przedsiębiorstwa naruszające zakaz, o którym mowa w art. 6. 2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, wynosi 25.000 zł, a w przypadku przedsiębiorcy naruszającego zakaz, o którym mowa w art. 6, po raz kolejny, 50.000 zł. 3. Karę, o której mowa w ust. 1, nakłada w drodze decyzji administracyjnej wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przedsiębiorcy służy odwołanie do Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej. 5. Wpłata z tytułu kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, stanowi dochód budżetu państwa i jest dokonywana na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy zobowiązanego do jej uiszczenia. 6. Do kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, stosuje się przepisy o postępowaniu w administracji. 7. Decyzja, o której mowa w ust. 3, podlega natychmiastowemu wykonaniu. Art. 24 1. Kto zmienia jakość paliwa ciekłego lub biopaliwa ciekłego w taki sposób, że paliwo nie spełnia wymagań jakościowych określonych w ustawie, podlega grzywnie do 500.000 zł lub karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Jeżeli paliwa, o których mowa w ust. 1, stanowią mienie znacznej wartości, sprawca podlega grzywnie do 1.000.000 zł lub karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Art. 25 Kto uniemożliwia lub utrudnia inspektorowi przeprowadzenie kontroli, usuwa paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe zabezpieczone w wyniku kontroli, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki posła Jakuba Derecha-Krzyckiego? Stwierdzam, że Komisja, przy 1 głosie za, 8 przeciwnych i 2 wstrzymujących się, poprawkę odrzuciła. Czy do art. 23 są inne uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Art. 70 regulaminu Sejmu stanowi, że „W postępowaniu dotyczącym projektów uchwał i ustaw uczestniczy przedstawiciel służby prawnej, a więc pracownik Biura Legislacyjnego KS, przedstawiający wnioski lub uwagi”. Nasze uwagi nie mają charakteru obligującego, nie są poprawkami. Można więc domniemywać, że nie musimy zgłaszać ich na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#AdamSzejnfeld">Zwracałem uwagę na inny problem. Czy, jeżeli poseł przejmie poprawkę Biura Legislacyjnego KS i zgłosi jako własną, to musi formułować ją na piśmie? Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 1 w art. 23 w brzmieniu: „Kto dokonuje obrotu paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi niespełniającymi wymagań jakościowych określonych w ustawie, podlega grzywnie do 500.000 złotych lub karze pozbawienia wolności do lat 3”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 23 ust. 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 2 w art. 23 w brzmieniu: „Tej samej karze podlega przedsiębiorca, który w stacji zakładowej ma zgromadzone paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe niespełniające wymagań jakościowych określonych w ustawie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Biuro Legislacyjne KS proponuje, aby w art. 23 ust. 2 wyrazy „przedsiębiorca, który” zastąpić wyrazami „ten, kto”. Przepis ma charakter karny, dlatego sankcja dotyczy osób fizycznych. W związku z tym nie możemy karać przedsiębiorcy, lecz tylko i wyłącznie osobę fizyczną. Ust. 2 miałby brzmienie następujące: „Tej samej karze podlega ten, kto w stacji zakładowej ma zgromadzone paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe niespełniające wymagań jakościowych określonych w ustawie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#AdamSzejnfeld">Zmiana ta nie zmienia sensu przepisu. Jest ona redakcyjna. Jeżeli przejmę propozycję Biura Legislacyjnego KS jako poprawkę, nie będę musiał jej zgłaszać na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#ZygmuntRatman">W dalszej części tego artykułu używamy słowa „kto”. Proponuję więc wykreślenie wyrazu „ten” i pozostawienie słowa „kto”. Taki zapis będzie zgodny z przepisami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W ust. 1 została zawarta generalna norma przepisu karnego z użyciem sformułowania „kto dokonuje obrotu paliwami”. Jest to zgodne z terminologią stosowaną w Kodeksie karnym. Natomiast ust. 2 jest rozszerzeniem normy zawartej w ust. 1. Dlatego proponujemy użyć trochę odmiennego sformułowania, co jest poprawne i zgodne z terminologią stosowaną w prawie karnym. Przepis będzie jasny i zrozumiały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#AdamSzejnfeld">Przejmuję poprawkę w wersji zaproponowanej przez Biuro Legislacyjne KS. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 23 ust. 2 wraz z poprawką przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23 ust. 2 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 3 w art. 23 w brzmieniu: „Jeżeli paliwa, o których mowa w ust. 1 lub 2, stanowią mienie znacznej wartości, sprawca podlega grzywnie do 1.000.000 złotych lub karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 23 ust. 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23 ust. 3. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 4 w art. 23 w brzmieniu: „W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 23 ust. 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23 ust. 4. Przystępujemy do rozpatrzenia ust. 5 w art. 23 w brzmieniu: „Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1–3 działa nieumyślnie, podlega grzywnie do 250.000 złotych”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 23 ust. 5 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23 ust. 5. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 24 w brzmieniu: „Kto uniemożliwia lub utrudnia inspektorowi przeprowadzenie kontroli lub usuwa paliwo ciekłe lub biopaliwo ciekłe zabezpieczone w wyniku kontroli, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 24 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 24 Przystępujemy do rozpatrzenia rozdziału 4 pt. „Zmiany w przepisach obowiązujących”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja tytuł rozdziału 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdziału 4. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 25 w brzmieniu: „W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 348, z późn. zm.) w art. 32 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) obrotu paliwami i energią, z wyłączeniem: obrotu paliwami stałymi, obrotu energią elektryczną za pomocą instalacji o napięciu poniżej l kV będącej własnością odbiorcy, obrotu paliwami gazowymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 100.000 euro, oraz obrotu gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza 10.000 euro, jak również obrotu paliwami gazowymi i energią elektryczną dokonywanego na giełdach towarowych przez towarowe domy maklerskie prowadzące działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. Nr 103, poz. 1099, z 2002 r. Nr 200, poz. 1686 oraz z 2003 r. Nr 50, poz. 424 i Nr 84, poz. 774)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#AndrzejSzcześniak">Na nasz wniosek zostało wprowadzone sformułowanie „oraz obrotu gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza 10.000 euro”. Po konsultacjach z przedsiębiorcami prosimy ministerstwo o zweryfikowanie tej kwoty. Okazało się, że 10.000 euro rocznego obrotu, jest kwotą, której nie osiąga żadne przedsiębiorstwo w naszej branży. Towary są bardzo drogie. Skutkiem pozostawienia brzmienia zaproponowanego w sprawozdaniu podkomisji będzie sytuacja, że każdy przedsiębiorca, który ma samochód i rozwozi nim np. butle z gazem, podlega koncesji. Często są to przedsiębiorstwa jedno lub kilkuosobowe. Wymogi uzyskania koncesji z Urzędu Regulacji Energetyki są naprawdę poważne. Uzyskanie koncesji jest bardzo trudne. W związku z tym prosimy o rozważenie podniesienia tego poziomu. 10.000 euro to około 800 euro obrotu miesięcznie. Wynosi to około 3.500 zł obrotu miesięcznie. Przy dzisiejszych marżach żaden przedsiębiorca nie zmieści się w 10.000 zł. Skutkiem tego będzie sytuacja, że przedsiębiorcy prowadzący na własny rachunek działalność gospodarczą przeniosą się do dużych firm. Nie będzie to najlepsze rozwiązanie dla przedsiębiorców i tych firm.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#MaciejPowroźnik">Czy wprowadzenie progu obrotu do uzyskania koncesji na obrót gazem nie otworzy furtki dla stacji Autogaz? Na dzień dzisiejszy firma ta prowadzi obrót bez koncesji. Jeżeli wprowadzimy jakikolwiek próg, to znajdą oni wyjście z konieczności rejestrowania działalności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#JacekWróblewski">Proponuję skreślenie zapisu „oraz obrotu gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza 10 000 euro”. Jest to furtka dla prowadzenia działalności w zakresie szarej strefy. Jeżeli system mamy uściślić i objąć kontrolą rynek paliwowy, to nie powinno być żadnych wyjątków. Drobni przedsiębiorcy powinni świadczyć usługę rozwożenia butli, a nie obrotu tymi butlami. Wydaje mi się, że nie ma w tym zakresie żadnego problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#AndrzejSzcześniak">W państwa wypowiedziach wychodzi nieznajomość rynku gazu płynnego. Jest to rynek, na którym na poziomie rozwożenia i dystrybucji nie występuje zjawisko szarej strefy. W innych sektorach to zjawisko istnieje. Chodzi nam o to, żeby przedsiębiorcy istnieli jako samodzielne przedsiębiorstwa. Lepiej spełniają bowiem swoje funkcje samodzielnie, rozwożąc na własny rachunek butle z gazem, niż jako pracownicy koncernów. Mamy prośbę o uwzględnienie rachunku ekonomicznego, a nie doprowadzenie do poszerzenia szarej strefy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#BronisławDankowski">Przychylam się do stanowiska Polskiej Organizacji Gazu Płynnego. Ta poprawka jest znacząca. Czarny rynek rzeczywiście nie istnieje w obrocie butlami gazowymi, a raczej w hurcie. Tam trzeba szarą strefę ograniczyć i wprowadzić takie rozliczenia, żeby ten proceder ukrócić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#JacekPiechota">Poprawka ta została wprowadzona w toku prac podkomisji nie przez rząd, a na wniosek Polskiej Organizacji Gazu Płynnego. Rząd ją zaakceptował. Prezes POGP nie przedstawił wartości obrotu, która powinna być określona. Rzeczywiście powinno oddzielić się małych przedsiębiorców od większych organizacji. Nie należy też dopuścić do sytuacji, w której przepis mógłby być używany, by unikać podlegania koncesjom. Obecnie trudno jest mi wyrazić stanowisko wobec zgłoszonego problemu. Zaakceptowaliśmy propozycję POPG, mając świadomość, jaka jest to wielkość obrotu i że to wyłączenie będzie dotyczyło bardzo małych przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#AdamSzejnfeld">Rozumiem, że limitu obrotu gazem płynnym nie było w wersji pierwotnej. Został on wprowadzony poprawką na pułapie 10.000 euro, co jest teraz kwestionowane. Oznacza to, że przedsiębiorcy osiągający roczną wartość obrotu powyżej tego pułapu muszą uzyskać koncesję. Natomiast przedsiębiorcy osiągający roczną wartość obrotu poniżej tego pułapu nie muszą spełniać tego wymogu. Gdyby nie było żadnego pułapu, to każdy przedsiębiorca musiałby posiadać koncesję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#ZbigniewKaniewski">Jak omawiany próg wartości obrotu ma się do projektu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej? Rząd przygotowuje projekt ustawy o swobodzie gospodarczej. Komisja rozpocznie prace nad nowym projektem i znowu omawiana kwestia będzie zmieniana. Powinniśmy zachować zasadę, która jest zawarta w ustawie o swobodzie gospodarczej, że trzeba uzyskiwać koncesje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#AdamSzejnfeld">To jest bardzo dobra uwaga. Taka wątpliwość nie może jednak wiązać Komisji. Projekt ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest tylko projektem. Nie wiadomo więc, jaki będzie miał ostateczny zakres. Są w Sejmie osoby, które chcą doprowadzić do eliminacji wszelkich koncesji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#JacekPiechota">W ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, która jest w toku procesu legislacyjnego, przyjęto ogólną zasadę, że należy wprowadzać jak najmniej koncesji. Przyjęto również zasadę, że w obrocie paliwami koncesje powinny obowiązywać. Od decyzji posłów zależy ostateczny kształt uregulowania, a odnosi się ono do prawa energetycznego. Tam jest umocowany cały system koncesjonowania omawianego obrotu. W tej chwili trudno jest mi zająć jednoznaczne stanowisko. Rząd w tej sprawie stanowiska jeszcze nie wypracował.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#AdamSzejnfeld">Dyrektor Andrzej Szcześniak stwierdził, że kwota limitu powinna być większa. Czy ma pan konkretną propozycję poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#AndrzejSzcześniak">Obecnie obowiązuje pułap 500.000 euro. Jeżeli omawiana kwota będzie porównywalna z kwotą zastosowaną przy gazie, czyli 100.000 euro, dla małych przedsiębiorców będzie to niecałe 500.000 zł obrotu rocznie. Wydaje mi się, że 100.000 euro jest dobrym rozwiązaniem. Podkreślam, że zgłaszaliśmy wykluczenie pewnej grupy przedsiębiorstw z obowiązku posiadania koncesji. 10.000 euro jest kwotą znacznie za małą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#AdamSzejnfeld">Pułap 100.000 euro miałby dotyczyć wszystkich przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#JacekPiechota">Czy przy tak określonej wysokości stacje Autogaz nie wypadną spod koncesjonowania? Chcielibyśmy, aby były one koncesjonowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#AdamSzejnfeld">Rząd ma więc pewne wątpliwości. Ponieważ nikt nie przejął poprawki zaproponowanej przez POGP, nie będziemy jej rozpatrywać. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 25 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 25. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 26 w brzmieniu: „W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25, Nr 110, poz. 1189 oraz z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1360) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: „Art. 16a. Przedsiębiorca będący w posiadaniu produktów lub dokumentów objętych zakresem kontroli przeprowadzanej u innego przedsiębiorcy jest obowiązany, na żądanie inspektora, do ich udostępnienia oraz umożliwienia pobrania próbek produktów do badań.”; 2) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu: „Art. 22a. 1. Pracownicy Głównego Inspektoratu, wyznaczeni przez Głównego Inspektora, są uprawnieni do nadzorowania, na podstawie legitymacji służbowej, kontroli przeprowadzanych na terenie kraju w celu sprawdzenia ich prawidłowości. 2. Przed przystąpieniem do wykonywania nadzoru pracownik, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany okazać legitymację służbową kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi oraz inspektorom przeprowadzającym kontrolę. 3. Do wykonywania nadzoru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 1–4, pkt 6–9 i pkt 12, ust. 2 i 3, art. 17, art. 21 i art. 22. 4. Pracownik, o którym mowa w ust. 1, może dokonać zabezpieczenia dowodów na czas niezbędny do realizacji zadań wykonywanego nadzoru. 5. Z przeprowadzonych czynności pracownik sporządza raport służbowy. 6. W przypadku gdy pracownik, o którym mowa w ust. 1, stwierdzi nieprawidłowości w postępowaniu kontrolnym, wydaje inspektorowi zalecenie niezwłocznego usunięcia tych nieprawidłowości. 7. Główny Inspektor kieruje do właściwego wojewódzkiego inspektora zalecenia, jeżeli jest to niezbędne w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w postępowaniu kontrolnym. 8. Wojewódzki inspektor jest obowiązany poinformować Głównego Inspektora, w wyznaczonym terminie, o sposobie wykonania zaleceń, o których mowa w ust. 7”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#JanAntochowski">Artykuł ten stanowi, że jeżeli kontrolowany jest w posiadaniu dokumentów objętych zakresem kontroli, musi o tym poinformować kontrolera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 26 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 26. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 27 w brzmieniu: „W ustawie z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz.U. Nr 199, poz. 1934) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) paliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie do 5% bioetanolu oraz do 15% eterów, o których mowa w pkt 4, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym oraz b) olej napędowy zawierający do 5% estrów, o których mowa w pkt 5, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym - spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach;”; 2) pkt 8 otrzymuje brzmienie: „8) biopaliwa ciekłe: a) benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej 5% bioetanolu oraz powyżej 15% eterów, o których mowa w pkt 4, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem iskrowym, b) estry, o których mowa w pkt 5, stanowiące samoistne paliwo stosowane w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, c) olej napędowy, zawierający powyżej 5% estrów, o których mowa w pkt 5, stosowany w pojazdach, ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym - spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#JakubDerechKrzycki">Do powyższego artykułu zgłosiłem poprawkę na piśmie. Niestety, przewodniczący Komisji nie zarządził jej skserowania, tak aby posłowie nią dysponowali. Wycofuję więc zgłoszoną poprawkę. Zgłoszę ją w drugim czytaniu i dostarczę wszystkim posłom, by mogli wiedzieć nad czym głosują.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#MarekSawicki">Przypominam o poprawce redakcyjnej zgłoszonej wcześniej do tego artykułu przez Biuro Legislacyjne KS. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 27 wraz z poprawką przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 27 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia rozdziału 5 pt. „Przepisy przejściowe i końcowe”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja tytuł rozdziału 5 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdziału 5. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 28 w brzmieniu: „Podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi, która na podstawie przepisów dotychczasowych nie wymagała uzyskania koncesji, mogą ją wykonywać na dotychczasowych zasadach do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, pod warunkiem złożenia wniosku o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi lub biopaliwami ciekłymi najpóźniej w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 28 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 28. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 29 w brzmieniu: „Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na przepisy ustawy uchylanej przez art. 30 albo odsyłają ogólnie do przepisów tej ustawy, stosuje się w tym zakresie właściwe przepisy niniejszej ustawy”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 29 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 29. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 30 w brzmieniu: Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 32, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 30 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 30. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 31 w brzmieniu: „1. Przepisy art. 5 w zakresie informowania Komisji Europejskiej o wystąpieniu na rynku nadzwyczajnych zdarzeń skutkujących zmianą warunków zaopatrzenia w ropę naftową lub jej produkty oraz wyrażania zgody przez Komisję Europejską na czasowe stosowanie innych wymagań jakościowych dla paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. 2. Przepisy art. 21 ust. 3 stosuje się od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 31 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 31. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 32 w brzmieniu: „Uchyla się ustawę z dnia 10 stycznia 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych (Dz.U. Nr 17, poz. 154 i Nr 199, poz. 1934)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Biuro Legislacyjne KS proponuje zastąpienie słów „uchyla się ustawę z dnia 10 stycznia” słowami „traci moc ustawa z dnia 10 stycznia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#MarekSawicki">Przejmuję tę poprawkę. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 32 wraz z poprawką przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 33 w brzmieniu: „Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 33 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 33. Pozostało przegłosowanie całej ustawy. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem projektu ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych wraz z poprawkami? Stwierdzam, że Komisja 6 głosami, przy braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się, przyjęła projekt ustawy. Przystępujemy do wyboru posła sprawozdawcy. Zgłaszam kandydaturę posła Jana Antochowskiego. Czy wyraża pan zgodę na bycie sprawozdawcą?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#JanAntochowski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#MarekSawicki">Jeżeli nie ma innych propozycji, przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że sprawozdawcą Komisji został poseł Jan Antochowski. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji został poseł Jan Antochowski. Wyznaczam dla UKIE termin do dnia 15 grudnia 2003 r. na wyrażenie opinii w sprawie projektu ustawy. Zamykam posiedzenie Komisji Gospodarki.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>