text_structure.xml 75.5 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#AdamSzejnfeld">Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki. Witam panie i panów posłów, witam panią minister oraz wszystkich gości. Porządek posiedzenia został państwu dostarczony. Czy są uwagi? Nie słyszę, wobec tego przystępujemy do realizacji. W porządku posiedzenia, w punkcie 1, kontynuujemy prace nad sprawozdaniem podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji (druk nr 97). Prace zakończyliśmy na art. 5 pkt 3, przy omawianiu którego powstał problem pojęcia „nowe obiekty”. Strona rządowa zobowiązała się do przeanalizowania wątpliwości, które pojawiły się w trakcie dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#EwaFreyberg">Zostaliśmy zobowiązani do zajęcia stanowiska w sprawie zapisu w art. 4 pkt 3. W tej sprawie przeprowadziliśmy konsultacje z Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz z Komisją Europejską. Uważamy, iż możliwe jest wykreślenie w pkt. 3 art. 4 projektu ustawy słowa „nowych”. W związku z powyższym, proponujemy następujący zapis w art. 4 pkt 3: „3) nakłady na wyposażenie obiektów nie przekraczają 70% całkowitych kosztów inwestycji”. Cieszę się, że mogliśmy uwzględnić propozycję wykreślenia wyrazu „nowych”. Mam nadzieję, że nowy zapis będzie korzystny dla inwestorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#ZbigniewKaniewski">Chcę przypomnieć, że posłowie podnieśli tę kwestię. Podczas dyskusji było sporo wątpliwości. Dobrze, że wyjaśnione zostały zgodnie z intencją posłów. Przyjmujemy nowy zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#AdamSzejnfeld">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zapis art. 4 pkt 3 w nowym brzmieniu. Sprzeciwu nie słyszę, stwierdzam, że Komisja przyjęła powyższy zapis. Pozostałe punkty art. 4 zostały przegłosowane. Złożono wnioski mniejszości do pkt. 4 i 5. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 5. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#TomaszSzczypiński">Chciałbym zapytać, czy stwierdzenie w art. 5 pkt 1: „na nieruchomości stanowiące własność gminy” jest wystarczające? Przypomnę, że ta kwestia w trakcie prac w podkomisji była kontrowersyjna. Sformułowanie może budzić szereg wątpliwości związanych z własnością gminy, użytkowaniem wieczystym, inwestowaniem gminy na terenie nie należącym do niej itd. Powyższa kwestia łączy się z zapisem ustawy o pomocy publicznej, w której mówi się, iż można przyznać dotacje gminie, jeżeli inwestycja wykonywana jest na nieruchomości stanowiącej jej własność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#BronisławDutka">W art. 5 pkt 1 po słowach „na nieruchomości” proponuję dodać: „co do której gmina wykazuje prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane”. Chodzi o sytuację, w której gmina miałaby budować infrastrukturę typu wodociągi, kanalizacja. W większości przypadków przechodzą one przez grunty, które nie stanowią własności gminy. Zatem właściciele muszą wyrazić zgodę na budowę. Proponowany w sprawozdaniu podkomisji zapis uniemożliwiałby przyznanie pomocy gminie na budowę infrastruktury. Moja propozycja uwzględnia sytuacje, w których gmina nie jest właścicielem nieruchomości, pozwalając na przyznanie dotacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#AdamSzejnfeld">Pan poseł Jan Antochowski proponuje, aby w art. 5 pkt 1 umieścić następujący zapis: „wsparcie finansowe nowej inwestycji może być udzielone gminie, powiatowi oraz związkowi gmin na tworzenie i poprawę infrastruktury technicznej związanej z inwestycją dla konkretnego przedsiębiorcy, na nieruchomości stanowiącej własność gminy, powiatu oraz związku gmin”. Reasumując, zgłoszono poprawki do pkt. 1, tj. panów posłów Jana Antochowskiego oraz Bronisława Dutki oraz pytanie pana posła Tomasza Szczypińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#EwaFreyberg">Część tych problemów była omawiana na posiedzeniach podkomisji. Padały propozycje uwzględnienia związku gmin w zapisie ustawy. Po długiej dyskusji i uwzględnieniu stanu prawnego, doszliśmy do przekonania, że nie możemy zaakceptować tej propozycji. Przypomnę, że zgodnie z ustawą o finansach publicznych i samorządzie gminnym, tylko do gminy należą zadania, które mieszczą się w zakresie pojęcia „o tworzeniu i poprawie infrastruktury technicznej dla określonego przedsiębiorcy”.Związki i porozumienia międzygminne powoływane są do realizacji dużych zadań publicznych np. budowy oczyszczalni ścieków, wysypisk śmieci, stacji uzdatniania wody. Inaczej mówiąc takich inwestycji, które służą wielu inwestorom i nie są związane z konkretnym projektem. Inwestycja realizowana przez związek gmin lub porozumienie międzygminne nie jest adresowana tylko dla jednego określonego przedsiębiorcy. Pozostałe jednostki samorządu, tj. województwa i powiaty, w ramach zadań własnych, w ogóle nie posiadają budowy lub poprawy infrastruktury technicznej. Dlatego projekt ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji przewiduje dotację tylko dla gmin. Jest to zgodne z ustawą o udzielaniu pomocy publicznej. Rząd proponuje utrzymanie zapisu, który znalazł się w sprawozdaniu podkomisji. Jeżeli chodzi o poprawkę wprowadzającą możliwość udzielania pomocy na budowę lub poprawę infrastruktury na terenach, które nie stanowią własność gminy, pragnę wyjaśnić, że zgodnie z art. 24 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, „... na cele rozwojowe gmin, zorganizowanej działalności inwestycyjnej, a także na realizację innych celów publicznych, mogą być wykorzystywane gminne zasoby nieruchomości. Do takich zasobów należą nieruchomości stanowiące własność gminy i takie, które nie znajdują się w użytkowaniu wieczystym lub trwałym zarządzie oraz nie były obciążone trwałym prawem użytkowania. W związku z tym, dokonywanie przez gminę inwestycji na terenie prywatnym nie należącym do gminy, wykracza poza zapisy wymienionych ustaw dotyczy to także do terenów należących do gminy lecz będących w użytkowaniu wieczystym...”. Zmiana zapisu art. 5 pkt 1 w myśl poprawki oznaczałaby wprowadzenie niespójności w obowiązującym prawie. Strona rządowa jest za utrzymaniem zapisu w brzmieniu proponowanym przez podkomisję. Kolejna propozycja dotyczy rozszerzenia zapisu pkt. 1 o nieruchomości, co do których gmina posiada prawo dysponowania na cele budowlane. Jest to nowa propozycja. Nie chcielibyśmy wprowadzać zapisów, które powodowałyby niespójność, a w konsekwencji, utrudniały w przyszłości funkcjonowanie ustawy. Zapis, który jest w sprawozdaniu, jest przejrzysty i przyjazny dla inwestorów. Z drugiej strony nie ogranicza udzielania gminie grantów. Z analizy projektów inwestycyjnych gmin, ubiegających się o pomoc finansową Unii Europejskiej wynika, że najwięcej problemów sprawiają kwestie związane z nieuregulowaniem spraw własnościowych. Są to najczęstsze przyczyny, dla których projekty zgłaszane przez gminy nie mogą uzyskać środków pomocowych. Można postawić tezę, że Polska może utracić część środków PHARE ze względu na brak jasnych kwestii własnościowych. Powinna to być dla nas lekcja i doświadczenie. Im bardziej przejrzyste zapisy dotyczące kwestii własnościowych, tym lepsze rokowanie dla procedury przyznawania środków. Przypomnę, że granty należą do środków publicznych i muszą podlegać rygorom ustawy o finansach publicznych oraz innych ustaw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#AdamSzejnfeld">Gmina i tak nie będzie mogła inwestować w infrastrukturę na gruncie nie należącym do niej. Tak jest dzisiaj i tak będzie w przyszłości. Jeżeli gmina chce zbudować drogę, która prowadzi przez teren prywatny, to musi wykupić grunty. W świetle zapisów, gmina nie otrzyma pomocy finansowej, jeżeli nie wykaże się własnością nieruchomości, na której będzie chciała budować. Nietrudno wyobrazić sobie sytuację, w której minister będzie skłonny przyznać pomoc, ale gmina nie będzie mogła złożyć wniosku, gdyż nie jest właścicielem. Z drugiej strony może powstać sytuacja, gdy gmina będzie skłonna wykupić grunty, ale nie będzie pewności, że otrzyma pomoc. I co wówczas?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#EwaFreyberg">Chciałam zwrócić uwagę na art. 11, który określa zasady wsparcia finansowego w oparciu o umowę zawartą przez ministra właściwego do spraw gospodarki z przedsiębiorcą. W pkt. 2 artykułu jest zapis, który wskazuje, iż stroną umowy jest również gmina. Umowę będzie można zawrzeć warunkowo. Minister zawiera umowę z gminą, w której zostaną zapisane warunki na przykład dotyczące gminnej własności gruntu typu: „gmina zobowiązuje się do wykupu nieruchomości do dnia...” itd. Zatem wniosek będzie mógł być przyjęty i nie będzie to blokowało procedowania. Wszelkie zapisy, które są niejasne, rodzą określone skutki. W efekcie tworzą dodatkowe dochody dla wszelkiego rodzaju doradców prawnych, dodatkowe koszty dla beneficjantów i powodują bardzo długi proces procedowania. Bez wyjaśnienia kwestii spornych, braku interpretacji, administracja nie podejmie decyzji. Z drugiej strony prawnicy mają odmienne interesy i starają się wydłużać okres interpretacji. Zapisy sformułowane jednoznacznie są bardzo ważne. Wówczas ustawa będzie przyjazna dla beneficjanta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ZbigniewKaniewski">Potwierdzam, że podkomisja w trakcie dwóch posiedzeń przyjęła zapis, który znalazł się w sprawozdaniu. Nie chcemy, aby dodatkowymi zapisami komplikować ustawę. Uważam, że poruszone problemy, jeżeli czyta się całą ustawę, możliwe są do rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#BronisławDutka">Zapis w sprawozdaniu jest jednoznaczny. Wyklucza gminy z możliwości uzyskania pomocy finansowej. Uważam, że w świetle doświadczeń, można wykreślić ten punkt. Niewiele będzie sytuacji, w których gmina wykupi na przykład pasek gruntu pod sieć wodociągową. Pragnę zwrócić uwagę, że gminy już uzyskują środki z Unii Europejskiej nie będąc właścicielem gruntów, na których ma być na przykład budowany wodociąg. Mówienie, że grunt musi być własnością gminy to nieprawda. Nikt nie będzie wykupywał pod sieć kanalizacyjną paska gruntu. Jeżeli nie będzie zgody Komisji na moją poprawkę, to zgłaszam ją jako wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#TomaszSzczypiński">W świetle wypowiedzi pani minister, popieram poprawkę pana posła Bronisława Dutki. Jest ona sensowna. Nieprawdą jest, że gmina dokonuje inwestycji tylko na swojej własności. Cytaty z ustawy o gospodarce nieruchomościami, to całkiem inna kwestia. Potwierdzam, że obecny zapis, iż gmina musi być właścicielem spowoduje ograniczenie inwestycji infrastrukturalnych. Ktokolwiek zna proces inwestycyjny gmin, to nie ma wątpliwości, że jeżeli chcemy przyznawać pomoc gminom na inwestycje infrastrukturalne, to w ustawie powinien znaleźć się zapis zaproponowany przez pana posła Bronisława Dutkę. Określenie o „dysponowaniu na cele budowlane” jest jednoznaczne i wynika z prawa budowlanego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#AdamSzejnfeld">Wydaje się, że intencje mamy te same. Natomiast istnieje spór co do interpretacji prawnej. Intencją jest, aby gmina mogła otrzymywać środki na infrastrukturę, a stan właścicielski nie był przeszkodą w jej otrzymaniu, a następnie skonsumowaniu. Czy zapis art. 5 pkt 1 po przecinku nie będzie przeszkodą w otrzymaniu i skonsumowaniu dotacji na infrastrukturę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Nie jestem w stanie odnieść się ze stuprocentową pewnością do poprawki, ponieważ na tę chwilę nie dysponuję odpowiednimi aktami prawnymi. Odpowiedź na pytanie pana przewodniczącego jest twierdząca. Zapis art. 5 pkt 1 należy odczytywać literalnie. W świetle obecnego zapisu, nie ma żadnych wątpliwości, że przed złożeniem wniosku, gmina musi mieć prawo własności do nieruchomości. Wydaje się zasadne rozszerzenie zapisu art. 5 pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AdamSosnowski">Proponuję skreślić w art. 5 pkt 1 wyrazy po przecinku. Chodzi o to, żeby gminie można udzielić dotacji, jeżeli tworzy infrastrukturę związaną z nową inwestycją określonego przedsiębiorcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#AdamSzejnfeld">Mamy kolejną poprawkę. Czy są inne uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#MarianStępień">Ten temat był omawiany przy okazji stref ekonomicznych. Chcę podzielić się doświadczeniami z mojego terenu - strefa ekonomiczna Tychy. W celu wykonania inwestycji najpierw wykupywaliśmy grunty. Podobnie poradziliśmy sobie z inwestycjami infrastrukturalnymi. Najpierw wykupywaliśmy grunty, a następnie budowaliśmy. Strefy ekonomiczne czekają na omawianą ustawę. I to jest moja odpowiedź na głosy zaniepokojenia, które się pojawiają. Ta ustawa pomoże ściągnąć wielu inwestorów do stref ekonomicznych. Dla przykładu, w Tychach mamy jeszcze parę hektarów do zagospodarowania i z niecierpliwością czekamy na ustawę o finansowym wspieraniu inwestycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#MarekSawicki">Jestem zdumiony wypowiedzią samorządowca. Przez 6 lat wykonywałem również wszelkiego rodzaju inwestycje, w tym liniowe i muszę powiedzieć, że jeżeli pod te inwestycje mielibyśmy kupować grunty, to byłby to absurd. Uważam, że poprawka pana posła Bronisława Dutki jest zasadna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#AdamSzejnfeld">Nie ma różnic co do intencji zapisu, natomiast są różnice co do interpretowania jego interpretacji. Zgłoszono trzy poprawki. Najdalej idąca jest poprawka pana posła Adama Sosnowskiego, który zaproponował, aby w art. 5 pkt 1 skreślić wyrazy po przecinku. Poddaję poprawkę pod głosowanie. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki?Stwierdzam, że Komisja 16 głosami posłów za, przy 2 głosach wstrzymujących się i braku głosów przeciwnych, poprawkę przyjęła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#BronisławDutka">Wycofuję swoją poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AdamSzejnfeld">Pozostała poprawka pana posła Jana Antochowskiego, którą należałoby przegłosować ze względu na to, iż pan poseł proponuje, aby pomocy udzielać nie tylko gminom, ale również powiatom i związkom gmin. Chcę przypomnieć, iż pani minister stoi na stanowisku, że poprawka byłaby sprzeczna z przepisami. W moim przekonaniu inwestorem jest gmina, a nie związek gmin. Zwracam uwagę, że to, co znajduje się w dyspozycji związku gmin, pochodzi od pojedynczych gmin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#MarekSawicki">Nie zgadzam się z tym poglądem. Powołuje się związki gmin, a pewne inwestycje prowadzone są przez powiaty. To te podmioty są inwestorami - nie tylko pojedyncza gmina. Przestrzegam przed przyjmowaniem zapisu, aby w przyszłości nie było kolizji, iż w ramach związku gmin realizowane będą inwestycje, a w ramach inwestycji każda gmina będzie musiała występować o ich wsparcie. Uważam, że zaproponowana poprawka nie koliduje z obowiązującym prawem. Problem polega na tym, że dzisiaj nie wiemy w jakim kierunku będzie ewoluowało prawo samorządowe, w tym kompetencje i uprawnienia poszczególnych stopni samorządu. Wiemy o tym, że powiaty i związki gmin mają prawo do własności, a jeżeli mają takie prawo, to posiadają również prawo do realizacji inwestycji. Dlatego nie ograniczałbym zapisu do gmin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#AdamSzejnfeld">Gdyby związek gmin miałby być inwestorem, to i tak musiałby otrzymać nieruchomość od pojedynczej gminy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#EwaFreyberg">To, co mówił pan przewodniczący Marek Sawicki jest oczywiście słuszne. Związki gmin mogą inwestować itd. Nie na tym polega jednak problem. Inwestycje infrastrukturalne, które podejmowane są przez związki gmin oraz różne szczeble samorządu, służą nie tylko jednemu inwestorowi. Zatem nie są objęte omawianą ustawą. Ona kierowana jest do inwestorów. Wnioski będzie składał inwestor. Potrzebny jest zapis, aby gminie umożliwić wykonanie inwestycji infrastrukturalnej, która dotyczy działki, na której będzie dany obiekt inwestycyjny, czyli np. doprowadzenie od ogólnego rurociągu rury doprowadzającej wodę, rury kanalizacyjnej itd. Stąd, w art. 5 pkt 1, znalazło się ograniczenie do jednostki gminnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#MarekSawicki">Wycofuję swoją uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie pozostaje mi nic innego, jak poprzeć panią minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#AdamSzejnfeld">Poddaję pod głosowanie poprawkę pana posła Jana Antochowskiego. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki?Stwierdzam, że Komisja 12 głosami posłów przeciw, przy 2 głosach wstrzymujących się i braku głosów za, poprawkę odrzuciła. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 5 pkt 2 ppkt a, b, c. Czy są uwagi, propozycje lub wnioski? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5 pkt 2 ppkt a, b, c. Artykuł 5 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 6. Czy są uwagi, wnioski lub poprawki? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 6. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 7 ust. 1. Czy są uwagi, wnioski lub inne propozycje? Nie słyszę, stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7 ust. 1. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 7 ust. 2. Czy są uwagi lub wnioski? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7 ust. 2. Uznaję, że art. 7 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 8 ust. 1. Czy są uwagi lub sprzeciw? Nie słyszę - art. 8 ust. 1 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 8 ust. 2. Czy są uwagi lub sprzeciw? Nie słyszę - art. 8 ust. 2 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 8 ust. 3. Czy są uwagi, wnioski lub sprzeciw? Nie słyszę - art. 8 ust. 3 został przyjęty. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 9 ust. 1. Czy są uwagi lub sprzeciw? Nie słyszę - art. 9 ust. 1 został zaakceptowany. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 9 ust. 2. Czy są uwagi, wnioski lub sprzeciw?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#RomanKornacki">Powinna zostać uwzględniona zmiana wynikająca ze zgłoszonej porządkującej poprawki, polegającej na ograniczeniu wymogu przedstawiania zaświadczeń z właściwego urzędu skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez przedsiębiorców zagranicznych wykonujących działalność gospodarczą w Polsce. Przedsiębiorcy zagraniczni takowych zaświadczeń przedstawić nie mogą. W związku z tym, powyższe - podobnie jak w art. 8 - powinno zostać uwzględnione w art. 9 ust. 2 pkt 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AdamSzejnfeld">Uwaga słuszna. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że art. 9 ust. 2 z zaproponowaną zmianą w pkt. 3 został przyjęty. Sprzeciwu nie słyszę - Komisja zaakceptowała art. 9 ust. 2. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 9 ust. 3. Czy są uwagi lub wnioski? Nie słyszę -Komisja przyjęła art. 9 ust. 3. Stwierdzam, że przyjęliśmy art. 9. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 10 ust. 1. Czy są uwagi lub wnioski? Nie słyszę - art. 10 ust. 1 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 10 ust. 2. Czy są uwagi lub wnioski? Nie słyszę - art. 10 ust. 2 został przyjęty. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 11 ust. 1. Czy są uwagi lub wnioski? Nie słyszę - art. 11 ust. 1 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 11 ust. 2. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#TomaszSzczypiński">Powracamy do kwestii zawierania umowy, w której stroną jest gmina. Czy umowa nie powinna być trójstronna?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#EwaFreyberg">Umowa jest trójstronna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są uwagi, wnioski lub sprzeciw do art. 11 ust. 2? Nie słyszę - art. 11 ust. 2 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 11 ust. 3. Czy są uwagi lub wnioski? Nie słyszę - art. 11 ust. 3 został przyjęty. Stwierdzam, że art. 11 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 12 ust. 1. Czy są uwagi lub wnioski? Zgłaszam poprawkę, polegającą na skreśleniu treści po przecinku, czyli „jeżeli obowiązek wydania takiej opinii wynika z przepisów ustawy o pomocy publicznej”. Wychodzę z założenia, że ustawa reguluje tak istotne sprawy, iż każdy projekt powinien być opiniowany przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a nie tylko te, które przewidziane są ustawą o pomocy publicznej. Ustawa o pomocy publicznej, uchwalona 2 lata temu nie przewidywała, że w przyszłości przyjęte zostaną inne ustawy związane z pomocą publiczną. Stąd jej niektóre zapisy nie przystają do rzeczywistości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#EwaFreyberg">Proponowane wykreślenie spowoduje wydłużenie procedury. Z punktu widzenia inwestorów, zapis art. 12 ust. 1 będzie mniej korzystny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#MarekSawicki">Uważam, że Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów może wypowiadać się tylko w zakresie naruszania reguł konkurencji, natomiast nie może wypowiadać się w każdej sprawie. Jest to niezrozumiałe podejście.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#AdamSzejnfeld">Ustawa o pomocy publicznej przewiduje obowiązek opiniowania przez UOKiK. Opiniowanie będzie odbywało się na etapie przed podpisaniem umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PiotrPełka">Zgodnie z ustawą o pomocy publicznej, prezes Urzędu wydaje opinię, jeżeli pomoc przekracza 1 mln euro w ciągu 3 lat. Skreślenie zapisów w ust. 1 będzie oznaczało rozszerzenie kompetencji prezesa w stosunku do tych, które zawarte są w ustawie o pomocy publicznej. Projekty, w których pomoc publiczna nie będzie przekraczała 1 mln euro, będą przedkładane prezesowi Urzędu, mimo że ustawa o pomocy publicznej nie nakłada takiego obowiązku. Dostrzegam pewnego rodzaju niespójność między propozycją pana przewodniczącego, a obecnie obowiązującymi przepisami. Podzielam pogląd pani minister, iż przedstawianie prezesowi wszystkich projektów spowoduje wydłużenie procedury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#ZbigniewKaniewski">Zdecydowanie opowiadam się za utrzymaniem zapisu w brzmieniu zawartym w sprawozdaniu podkomisji. Proponowane wykreślenie spowoduje dodatkowe, biurokratyczne podejście do różnego rodzaju inwestycji. W tej sprawie musimy iść w odwrotnym kierunku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#AndrzejDiakonow">Przyznawanie dotacji dla podmiotu gospodarczego jest naruszeniem mechanizmów wolnej konkurencji. Z samej istoty powinno to być przedmiotem działania UOKiK.Moim zdaniem, niezależnie od limitu wysokości pomocy, każdy projekt powinien być opiniowany przez prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#ZbigniewKaniewski">Nie widzę powodu, aby wprowadzać dodatkowe utrudnienia. Takich utrudnień nie ma w państwach Unii Europejskiej. Dodatkowe procedury biurokratyczne będą opóźniały podjęcie decyzji. Zdecydowanie opowiadam się za utrzymaniem dotychczasowego zapisu. Nie twórzmy dodatkowych problemów!</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#AdamSzejnfeld">Omawiany projekt ustawy w stosunku do ustawy o pomocy publicznej ma charakter lex specialis. Jest to szczególna ustawa, która może wprowadzić inne rozwiązania. Od strony prawnej - w przeciwieństwie do merytorycznej - nie ma żadnych przeszkód. To minister będzie wydawał decyzje i tak naprawdę nie będzie pełnego wglądu we wszystkie sprawy. Poddaję pod głosowanie poprawkę polegającą na wykreśleniu w art. 12 ust. 1 zwrotu „jeżeli obowiązek wydania takiej opinii wynika z przepisów ustawy o pomocy publicznej”. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem tej poprawki? Stwierdzam, że Komisja 5 głosami za, przy 12 głosach przeciw i 1 głosie wstrzymującym się, poprawkę odrzuciła. Wobec tego zgłaszam poprawkę jako wniosek mniejszości. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 12 ust. 2. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#ZenonTyma">Byłoby dobrze, aby w Zespole do Spraw Udzielania Wsparcia Finansowego Przedsiębiorcom, znaleźli się przedstawiciele organizacji pozarządowych - np. izb gospodarczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#AdamSzejnfeld">Rozumiem, że jest to uwaga do ust. 3. Czy do ust. 2 są uwagi lub sprzeciw? Nie słyszę - art. 12 ust. 2 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 12 ust. 3. Pan poseł Zenon Tyma zaproponował rozszerzenie składu Zespołu o przedstawicieli organizacji pozarządowych. Czy są inne uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#EwaFreyberg">Jestem przeciwna propozycji. Jestem za mechanizmem konsultacji i uwzględnianiem opinii instytucji i organizacji pozarządowych tam, gdzie jest to możliwe, ale pragnę zwrócić uwagę, że Zespół powołany jest przy „ministrze właściwym”, a decyzja dotyczy rozdziału środków budżetowych. Minister przejmuje odpowiedzialność za te środki. Sądzę, że poszerzenie składu Zespołu będzie utrudniało jego prace. Przypominam, że w projekcie zarządzenia ministra gospodarki powołującego Zespół jest zapis, że przewodniczący może zapraszać do udziału w pracach Zespołu inne osoby. Jeżeli taka jest wola Komisji, to w tym punkcie możemy skonkretyzować określenie „inne osoby” i uwzględnić zapraszanie organizacji pozarządowych. Jak rozumiem propozycja pana posła Zenona Tymy wynika z chęci zapewnienia dobrego przepływu informacji. I to jest zasadne. Będziemy proponowali, aby uwzględnić to w zapisach zarządzenia ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#ZygmuntJaniec">W Polsce od dłuższego czasu mówi się, że przedsiębiorcy i samorząd gospodarczy powinni mieć wpływ na politykę gospodarczą państwa. Niestety kończy się na deklaracjach. Mamy konkretny przypadek propozycji poszerzenia Zespołu o przedstawicieli samorządu gospodarczego po to, żeby miał realny wpływ na to, co dzieje się w gospodarce. Czym innym jest zaproszenie na posiedzenie, a czym innym faktyczny udział. Jeżeli pozostaniemy przy formule zaproszenia, to stworzymy fikcję, iż samorząd gospodarczy ma jakikolwiek wpływ. Jako jedna z organizacji samorządowych zdecydowanie opowiadamy się za realnym udziałem samorządu gospodarczego w pracach Zespołu. Nie mówmy o samorządzie, że jest i powinien mieć określoną rolę, a jak przyjdzie do konkretów, to zapomina się o tym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#ZbigniewKaniewski">Ta kwestia była omawiana w trakcie prac podkomisji, która stanęła na stanowisku, żeby jednak nie wymieniać podmiotów zapraszanych do udziału w pracach Zespołu. W każdym przypadku, minister powinien mieć możliwość, w zależności czego sprawa dotyczy, doproszenia do składu Zespołu osób, które mogą mieć istotne znaczenie dla trafności podejmowanych decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#EwaFreyberg">Chciałam zwrócić uwagę, że Zespół będzie podejmował decyzje w drodze głosowania lub konsensusu. Jeżeli do składu Zespołu włączymy, na tych samych prawach, przedstawicieli samorządu poszczególnych inwestorów, samorządów lub poszczególnych regionów, to wytworzy się sytuacja, w której konkurencyjne grupy, reprezentujące niejednokrotnie sprzeczne interesy, będą podejmowały decyzje o przyznaniu grantów. Proszę zwrócić uwagę na niebezpieczeństwa takiego rozwiązania związane z lobbingiem lub innymi sprawami. Osoby dopraszane nie powinny podejmować decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#AdamSzejnfeld">Przypominam, że Zespół nie będzie podejmował decyzji, a jedynie opiniował wnioski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#GustawZaleski">Nie widzę konieczności wprowadzania zapisu o organizacjach samorządowych jako członkach Zespołu. Wydaje się, iż zupełnie wystarczająca jest formuła zapraszania do udziału w Zespole.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#AdamSzejnfeld">Propozycja pana posła Zenona Tymy nie miała charakteru poprawki. Czy są inne uwagi lub wnioski do art. 12 ust. 3? Nie słyszę - art. 12 ust. 3 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 12 ust. 4. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#TomaszSzczypiński">Pkt 4 łączy się z pkt. 5 i 6. W pkt. 4 nie jest jasno określona rola ministra i Zespołu. Proszę zwrócić uwagę, że Zespół przyjmuje opinie w formie uchwały. W domniemaniu minister, i tylko minister, podejmuje decyzje. Nie jest to jednak nigdzie zapisane. W tym kontekście, następny punkt - 5 mówi, że Zespół, a nie minister, informuje zainteresowanych o opinii, od której przedsiębiorca lub gmina może złożyć odwołanie w postaci wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Dlaczego o tym mówię? Okazuje się, że rola Zespołu jest nieco większa niż w rzeczywistości. Jaka jest więc rola Zespołu? Opiniująca? Decydująca? W ustawie mówi się tylko o tym, że minister podpisuje umowę...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#EwaSadowskaCieślak">Chciałam wesprzeć grupę osób, która jest za tym, aby uściślić procedurę wydawania publicznych pieniędzy. Z zapisów art. 12 wynika niejasna rola Zespołu i ministra. Co stanie się, gdy minister np. przydzieli wsparcie finansowe innym podmiotom, niż tym, które zostaną wskazane przez Zespół? Czy minister będzie związany opinią Zespołu? Czy minister może dowolnie dysponować publicznymi pieniędzmi? Jeżeli tak, to jaki jest sens, aby podatnicy płacili za prace Zespołu? Po co tworzyć fikcję?Ponadto, nie ma żadnej drogi odwoławczej. To umacnia rolę Zespołu i nie ma nic wspólnego z państwem prawa. Taki zapis podważa zaufanie obywateli do państwa prawa. Nie powinno być sytuacji, iż jakikolwiek, powołany kilkuosobowy organ jest instancją ostateczną i odwoławczą. Proszę wziąć to pod uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#ZbigniewKaniewski">Sejmowa Komisja Gospodarki nie spotyka się po to, aby uprawiać jakąkolwiek fikcję. Wielokrotnie dyskutowaliśmy na temat poglądów Narodowego Banku Polskiego o ustawie o finansowym wspieraniu inwestycji. Staramy się uściślić, dopracować pierwotny rządowy projekt. Nie widzę powodów, żeby przy każdej okazji podważać intencje ustawy. Takimi rozwiązaniami ustawowymi dysponują wysoko rozwinięte kraje, które w ten sposób przyciągają wielkich światowych inwestorów. Byłoby dobrze, aby pracując nad ustawą, o tym pamiętali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#AdamSzejnfeld">Chciałbym przypomnieć pani i państwu, że poza posłami, na posiedzenia Komisji, zapraszamy przedstawicieli różnych urzędów, instytucji i organizacji. Chcemy, aby ich udział i głos na posiedzeniach przyczyniał się do powstawania dobrego prawa. Uważam za niezbyt eleganckie sytuacje, gdy w dyskusji padają oceny dotyczące pracy Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#EwaFreyberg">Odpowiadam na pytanie przedstawicielki Narodowego Banku Polskiego. Decyduje obowiązujące prawo. Jeżeli minister je złamie, to istnieje wystarczająca ilość regulacji, które mówią o tym, jakim sankcjom podlega minister. Przyjęto rozwiązanie polegające na tym, że decyzja wydawana przez ministra nie podlega Kodeksowi postępowania administracyjnego. Odpowiedzialność za wydanie decyzji spoczywa na ministrze i leży to w jego gestii. Dlatego jego decyzja nie powinna być decyzją administracyjną. Konsekwencją przyjęcia innego rozwiązania byłoby pojawienie się możliwości odwoływania, co z reguły jest bardzo długotrwałe. To mogłoby zablokować cały proces udzielania wsparcia finansowego. Istnieje możliwość odwołania się od opinii Zespołu. Taka możliwość zapisana jest w art. 12 ust. 5, który mówi, że gmina lub inwestor mogą zwrócić się w terminie 14 dni od otrzymania stanowiska o ponowne rozpatrzenie wniosku. Przypomnę, że logika ustawy polega na tym, że minister gospodarki jest odpowiedzialny za prowadzenie polityki przemysłowej i stwarzanie korzystnych warunków do inwestowania oraz za zwiększanie inwestycji. Ustawa wyposaża go w odpowiednie narzędzia, którymi może realizować politykę. Jeżeli naruszy przepisy, to prawo przewiduje odpowiednie sankcje. Tryb pracy Zespołu będzie określony w rozporządzeniu ministra gospodarki. Określi między innymi kryteria udzielania wsparcia, a ponadto wszystkie czynności i procedury. Natomiast w zarządzeniu ministra gospodarki znajdą się zapisy określające sposób pracy Zespołu. Chcę przypomnieć, że w pierwotnym projekcie ustawy nie było instytucji Zespołu. W wyniku szerokich konsultacji, został wprowadzony na etapie prac podkomisji, która uznała, że tego typu rozwiązanie da ministrowi możliwość zapoznawania się z opinią, a to z kolei będzie sprzyjało podejmowaniu decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#AdamSzejnfeld">Podzielam opinię pana posła Tomasza Szczypińskiego, który zauważył, że w ustawie występuje brak przejrzystości co do roli Zespołu i ministra. Zespół działa obok ministra i na rzecz ministra. Tymczasem po zapoznaniu się z art. 12 ust. 5 można wyciągnąć inne wnioski, tj. Zespół działa obok i podejmuje niezależne rozstrzygnięcia. Zastanawiam się, czy nie powinniśmy pewnych spraw uszczegółowić. Na przykład, w proces informowania powinien być włączony również minister. Ponadto, brakuje informacji do kogo zainteresowani powinni kierować odwołanie od opinii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#EwaFreyberg">Zapis oparty jest na innych rozwiązaniach prawnych, tj. na tych ustawach i zapisach, które przewidują powołanie podobnego zespołu. Można powiedzieć, iż przejęliśmy to rozwiązanie z innych ustaw-np. ustawy o cenie leków. Zapis został zaproponowany przez Rządowe Centrum Legislacji. Zgadzam się z propozycją pana przewodniczącego, żeby zapisać, iż Zespół informuje również ministra, a nie tylko zainteresowanych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#TomaszSzczypiński">Proponuję, aby doprecyzować przepis i zapisać do kogo zainteresowany zwraca się w procesie odwoławczym od opinii. Proponuję, aby w art. 12 ust. 5 ostatnie zdanie brzmiało: „Przedsiębiorca lub gmina mogą zwrócić się w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego stanowiska o ponowne rozpatrzenie wniosku przez Zespół”. Art. 12 pkt. 6 mówi, że nie stosuje się kpa do procedury renegocjacji opinii Zespołu. Jak rozumiem, decyzja ministra wydawana jest w trybie administracyjnym i odwołanie w trybie kpa będzie możliwe. Jeżeli nie, wnoszę, aby art. 7 pkt 1 doprecyzować tę kwestię. Proponuję, aby art. 7 pkt 1 brzmiał: „1. Organem udzielającym wsparcia finansowego jest minister właściwy do spraw gospodarki w formie decyzji administracyjnej”. Pani minister mówiła, że art. 12 ust. 6 dotyczy uchylenia procedury kpa dla całego procesu udzielania dotacji. Tymczasem zapis ust. 6 odnosi się tylko do art. 12 ust. 5, czyli opiniowania przez Zespół.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#AdamSzejnfeld">Poseł Tomasz Szczypiński ma rację i to w dwóch aspektach. Po pierwsze, dotyczącym ust. 1 w art. 7, a po drugie, jeżeli decyzja ma nie podlegać kpa, to w ustawie powinien znaleźć się odpowiedni zapis ogólny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#EwaFreyberg">Intencją zapisu było, aby decyzja ministra nie była decyzją administracyjną. Ilość środków będzie zawsze ograniczona w stosunku do liczby składanych wniosków. Pozostawienie możliwości zaskarżenia decyzji na podstawie kpa, spowoduje utrudnienie funkcjonowania ustawy i procesu udzielania finansowego wspierania inwestycji. Wydaje się, że zapis art. 12 ust. 6, odnoszący się do zapisów w ust. 5, dotyczy znacznie szerszego kontekstu, niż tylko procedury odwołania od opinii. W art. 5 mówi się również o informowaniu. Zapis art. 12 uzgodniony został z Rządowym Centrum Legislacyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#AdamSzejnfeld">Proponuję zachowanie zapisu ust. 6. Jest jednoznaczny w zakresie procedowania Zespołu i działania na ministra, gminę lub przedsiębiorcę. Uważam, że w art. 7 należy dodać zapis, w którym wyłączy się działanie kpa w zakresie decyzji podejmowanej przez ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Art. 12 ust. 6 odnosi się do postępowania Zespołu i odwołania od opinii. Nie odnosi się do decyzji ministra. Należy wyłączyć stosowanie kpa w każdym przypadku, wprowadzając do ustawy przepis ogólny w brzmieniu: „Do postępowań prowadzonych na podstawie przepisów niniejszej ustawy nie stosuje się ustawy Kodeks postępowania administracyjnego”. Najważniejszy w procedurze postępowania jest art. 13 ust. 1, który mówi, że minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje wsparcie finansowe, po uwzględnieniu opinii, czyli po zapoznaniu się z opinią Zespołu. Z tego wynika, że ma obowiązek zapoznania się z opinią. Ponadto, minister dokonuje oceny kryteriów, które wymienione są w art. 13 ust. 2. Dodatkowo, minister musi wziąć pod uwagę przepis art. 13 ust. 3 i to dopiero jest podstawą do udzielenia wsparcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#AdamSzejnfeld">Nie ma wątpliwości, że musi być wprowadzony przepis ogólny, który wyłączy tok postępowania ministra z działania kpa. Ustęp 6 wyłącza kpa w stosunku do działania Zespołu. Pozostaje jednak jeszcze jedna kwestia. Jeżeli przepis jest objęty działaniem kpa, to wszystko pozostaje jasne. Jeżeli nie, to powstaje szereg pytań: kto jest stroną, kto ma prawo wnieść odwołanie od opinii, jak, w jakim czasie, kto rozstrzyga, w jakim trybie itd. Gdy wyłączamy kpa, ale dajemy gminie lub przedsiębiorstwu możliwość odwołania się, to powyższe pytania są jak najbardziej zasadne. Na przykład w jakim czasie Zespół musi rozpatrzyć odwołanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#MarekSawicki">O ile nie budzi moich wątpliwości zapis wyłączający z kpa wydawanie opinii przez Zespół, o tyle mam zastrzeżenia co do wyłączenia decyzji ministra z kpa. Byłoby to tworzeniem precedensu, który może spowodować, że w innych ustawach i innych przepisach, będziemy wprowadzali rozwiązania wyłączone z kpa. Proponuję jeszcze raz zastanowić się nad tym problemem. W mojej ocenie, pozostawienie decyzji ministra w obszarze działania kpa nie utrudni i nie zagrozi procesom inwestycyjnym. Być może w nielicznych przypadkach wystąpią utrudnienia, ale generalnie, nie będzie to miało miejsca. Bardziej jednak boję się bałaganu, który może powstać w wyniku braku jasnego trybu i procedur postępowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#AdamSzejnfeld">Wyłączenie z działania kpa nie jest rzeczą nową. Między innymi w ustawie o pomocy publicznej przewiduje się tego typu rozwiązanie, gdzie rozstrzygnięcia nie zapadają w trybie kpa, ale ustawa przewiduje inne procedury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#EwaFreyberg">Tryb pracy Zespołu zostanie dokładnie określony w regulaminie. Zasady udzielania finansowego wsparcia inwestycji regulują przepisy ustawy o pomocy publicznej, której działanie nie jest wyłączone z kpa. Nie ma zatem niebezpieczeństwa, że minister będzie działał poza prawem. Bardzo optymistyczne jest założenie, że poddanie decyzji ministra ustawie Kodeks postępowania administracyjnego nie spowoduje utrudnień w realizacji ustawy i procesów inwestycyjnych. Moim zdaniem to spowoduje wzrost kosztów dla wszystkich. Poza tym, w sytuacji szczupłości środków należy spodziewać się dużej liczby zainteresowanych, którzy nie będą zadowoleni z decyzji. W związku z tym, jeżeli decyzja ministra będzie podlegała kpa, można spodziewać się dużej liczby odwołań. Możliwość odwołania się od decyzji Zespołu jest sprecyzowana. Za decyzje minister będzie odpowiadał na mocy przepisów szeregu ustaw, które nakładają na niego określone obowiązki. Są to między innymi: ustawa o finansach publicznych, o udzielaniu pomocy publicznej, ustawa budżetowa. Proszę pamiętać, że minister będzie podejmował decyzje co do przeznaczenia środków budżetowych. Procedury w tym względzie są niezwykle przejrzyste. Jeżeli urzędnik państwowy naruszy ustawę budżetową, to grożą mu poważne sankcje przewidziane prawem. Ponadto, kontrola Sejmu, Komisji Gospodarki tą przejrzystość wzmacniają.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#AdamSzejnfeld">Podzielam opinię pani minister. Wprowadzenie procedury kpa oznacza zamknięcie możliwości realizacji ustawy przez długi czas, co w poszczególnych przypadkach może oznaczać rok lub dwa. Pamiętajmy, że procedura kpa oznacza nie tylko rozstrzygnięcie w określonym terminie, ale możliwość odwołania się do wyższych instancji, łącznie ze skargą do NSA.Z drugiej strony, przy wyłączeniu kpa, nie można pozostawić procesu decyzyjnego bez określenia innej procedury. Proponuję, aby zmodyfikować poprawkę pana posła Tomasza Szczypińskiego do art. 12 ust. 5, tj. po wyrazach „o ponowne rozpatrzenie wniosku” postawić kropkę i dopisać zdanie: „Zespół ma 14 dni na ponowne rozpatrzenie wniosku”. Dopisanie zdania eliminuje brak adresata odwołania od opinii, a ponadto określony zostanie termin, w którym Zespół rozpatrzy odwołanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#ElżbietaGodlewska">Chciałam zwrócić uwagę na niefortunną redakcję art. 12 ust. 5. Zespół jest ciałem wewnętrznym, doradczym, do którego nie należy podejmowanie decyzji. Tymczasem z zapisów wynika, że Zespół informuje o przyczynach negatywnej opinii. Moim zdaniem, Zespół może informować tylko o przyczynach nieprzyznania wsparcia finansowego przez ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#AdamSzejnfeld">Zespół powinien informować stronę o tym jaką przyjął opinię o wniosku, którą następnie przekazał ministrowi. Nie oznacza to jednak, że rozstrzygnął sprawę, gdyż decyzja należy do ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#TomaszSzczypiński">Proponuję, aby drugie zdanie art. 12 ust. 5 brzmiało: „Przedsiębiorca lub gmina mogą zwrócić się w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego stanowiska do Zespołu o ponowne rozpatrzenie wniosku i wydanie nowej opinii”.Do sprawy kpa i decyzji ministra proponuję powrócić po rozpatrzeniu omawianych kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#MarekSawicki">Gdyby opinia Zespołu była opinią obowiązującą, to w przypadku wydania opinii negatywnej, procedura informowania ministra i zainteresowanych, byłaby procedurą słuszną. Zespół jest tylko organem wewnętrznym. Nie widzę powodu, dla którego należałoby podnosić rangę Zespołu jako oddzielnego podmiotu uczestniczącego w procesie wydawania decyzji i podpisywania umowy. W mojej ocenie, Zespół ma zbyt duże umocowanie w ustawie. To minister podejmuje decyzje i to on powinien informować strony o decyzjach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#ZbigniewKaniewski">Ponieważ decyzja ministra została wyjęta z działania kpa, dlatego przyjęto rozwiązanie, które ma dać opinię ministrowi, który podejmując decyzję, ponosi pełną odpowiedzialność na podstawie innych ustaw. Nie można wykluczyć zmiany opinii Zespołu. Zatem funkcjonowanie Zespołu i wydanie przez niego opinii nie narazi ministra do spraw gospodarki na podjęcie nietrafnej decyzji. Dlatego w ustawie Zespół został podniesiony do odpowiedniej rangi. Stanowi on merytoryczne zabezpieczenie dla decyzji ministra. Zwiększa trafność decyzji. Popieram propozycję zapisu zgłoszoną przez pana posła Tomasza Szczypińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#MarekSawicki">Odpowiednie umocowanie Zespołu jest wskazane, jeżeli w ustawie zapiszemy, że decyzja ministra nie podlega procedurze odwoławczej kpa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#AdamSzejnfeld">Po uwzględnieniu uwag i propozycji zgłoszonych przeze mnie i pana posła Tomasza Szczypińskiego art. 12 ust. 5 brzmi: „5. Zespół informuje ministra właściwego do spraw gospodarki oraz przedsiębiorcę lub gminę o przyczynach negatywnej opinii w sprawie wniosku o udzielenie finansowego wsparcia nowej inwestycji. Przedsiębiorca lub gmina mogą zwrócić się w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego stanowiska do Zespołu o ponowne przeanalizowanie wniosku i wydanie nowej opinii. Ponowne wydanie opinii następuje w terminie 30 dni”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#ElżbietaGodlewska">Chciałam zwrócić uwagę, że uzupełnienie w ust. 5 poprzez dodanie po wyrazie „informuje” słów „ministra właściwego do spraw gospodarki” jest zbędne w świetle art. 12 ust. 4, który mówi, że do zadań Zespołu należy przygotowanie i przedstawienie ministrowi do spraw gospodarki opinii. Skoro tak, to należy założyć, że opinia jest przekazywana wraz z uzasadnieniem. Przepis powinien być tak przeredagowany, aby wynikało z niego, że Zespół informuje o przyczynach negatywnej decyzji ministra. W innym przypadku minister będzie odpowiedzialny tylko przed Bogiem i historią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#AdamSzejnfeld">Częściowo podzielam pani pogląd, dlatego wycofuję propozycję umieszczenia w ust. 5 po wyrazie „informuje” słów „ministra właściwego do spraw gospodarki”.Co do pozostałych uwag pani Elżbiety Godlewskiej stwierdzam, że nie są adekwatne do art. 12, który nie przypisuje Zespołowi czynności wydawania decyzji. Przechodzimy do procedowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 12 ust. 5 w treści zaprezentowanej przeze mnie. Sprzeciwu nie słyszę - art. 12 ust. 5 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 12 ust. 6. Jeżeli nie usłyszę, sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 12 ust. 6. Sprzeciwu nie słyszę - art. 12 ust. 6 został przyjęty. Stwierdzam, że Komisja przyjęła artykuł 12. Obecnie wracamy do kwestii wyłączenia kpa z procesu decyzyjnego ministra właściwego do spraw gospodarki. Wydaje się, że najwłaściwszy byłby odpowiedni zapis przepisem ogólnym w art. 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#TomaszSzczypiński">Jeżeli tego nie zrobimy, to nie wyłączymy kpa z procesu decyzyjnego ministra. Osobiście jestem przeciw wyłączeniu w trybie ekstraordynaryjnym kpa, a jeżeli już, to należy wprowadzić procedurę zastępującą. Wydaje się jednak, że do tego nie jesteśmy przygotowani, gdyż ministerstwo nie zgłosiło odpowiedniego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#AdamSzejnfeld">Jeżeli ustawa ma dobrze funkcjonować, to należy wyłączyć kpa. Prawdą jest, że jeżeli wyłączy się kpa, to powstanie podobny problem do tego, który pojawił się przy okazji omawiania art. 12 ust. 5. Podejmowanie decyzji przez organy udzielające pomocy publicznej umieszczone jest w ustawie o pomocy publicznej. Jeżeli wyłączymy kpa, to w dalszym ciągu zastosowanie będą miały przepisy ustawy o pomocy publicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PiotrPełka">Ustawa o pomocy publicznej określa procedurę opiniowania zgodności pomocy z warunkami dopuszczalności pomocy. Ustawa o pomocy publicznej nie określa kryteriów, którymi trzeba kierować się przy udzielaniu pomocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#AdamSzejnfeld">Mówimy o procedurze. Kryteria potrzebne są do oceny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PiotrPełka">Ustawa o pomocy publicznej określa tylko procedurę opiniowania projektów aktów normatywnych lub decyzji o udzieleniu pomocy. Określa w jakim trybie, kiedy i w jakim czasie, prezes Urzędu ma wydać opinię. Wydaje mi się, że nie można zastosować powyższej procedury do omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#EwaFreyberg">Rząd podtrzymuje stanowisko, iż decyzje ministra powinny być wyłączone z działania kpa. Co do zarzutu, że ustawa nie zawiera procedur, pragnę zauważyć, że w pierwotnym projekcie był taki zapis. Został jednak wykreślony. Jeżeli chodzi o propozycję zapisu wyłączenia kpa w art. 7, rząd przychyla się do tego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#ZbigniewKaniewski">Błędem podkomisji jest to, że ta kwestia nie została określona. Chciałbym jednak państwa zapewnić, że intencją podkomisji cały czas było wyłączenie decyzji ministra z działania kpa. Co do tego podkomisja nie miała wątpliwości. Przyznaję, że z legislacyjnego punktu widzenia należało to jednoznacznie zapisać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#MarekSawicki">Proponuję, aby procedować nad dalszymi artykułami ustawy i jednocześnie zobowiązać Biuro Legislacyjne i rząd, aby w pilnym trybie sprecyzowały zapis, który z jednej strony wyłączy decyzje ministra z kpa, a z drugiej, wskaże procedury, w których decyzje będą podejmowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#AdamSzejnfeld">Przyjęcie tego wniosku będzie oznaczało, iż na dzisiejszym posiedzeniu nie przyjmiemy sprawozdania podkomisji. Czy ktoś jest przeciwny propozycji pana posła Marka Sawickiego? Nie widzę. Komisja propozycję przyjęła. Zatem zobowiązujemy stronę rządową i Biuro Legislacyjne do przygotowania na następne posiedzenie przepisów, które wyłączą decyzje ministra z działania kpa oraz określą procedury inne, niż wynikające z kpa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#MarianStępień">Kiedy odbędzie się posiedzenie Komisji, na którym dokończymy rozpatrywanie sprawozdania podkomisji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#AdamSzejnfeld">Na 12 lutego przewidziane są dwa posiedzenia Komisji. Mam nadzieję, że projekt ustawy trafi do pana marszałka następnego dnia. Jeżeli nie, rząd wystąpi do pana marszałka z wnioskiem o przesunięcie terminu drugiego czytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#ZbigniewKaniewski">Apeluję, aby na posiedzeniu obecny był przedstawiciel Komitetu Integracji Europejskiej, ponieważ wymagana będzie opinia KIE, a sprawa, jak widzimy, jest bardzo pilna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#AdamSzejnfeld">Zawsze zapraszamy przedstawiciela KIE, ale nie zawsze zaproszenia są przyjmowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#TomaszSzczypiński">Chcę, aby w protokole z posiedzenia Komisji znalazł się zapis stwierdzający, że brak w projekcie rządowym rozwiązania odnośnie wyłączenia z kpa i trybu odwoławczego jest przyczyną, dla której prosimy rząd o uzupełnienie projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#EwaFreyberg">Brak wynika z naszej interpretacji - prawdopodobnie niedostatecznie przeanalizowanej. Rząd zakładał, że zapis art. 12 ust. 6 dotyczy ogólnego wyłączenia z kpa. Dlatego w projekcie nie znalazł się inny zapis. Po dyskusji dostrzegamy potrzebę odpowiedniego zapisu i popieramy wniosek pana przewodniczącego. Mam nadzieję, że dla oddania prawdy, w protokole znajdzie się zapis, że propozycja zapisu wyszła od pana przewodniczącego Adama Szejnfelda.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#AdamSzejnfeld">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 13 ust. 1. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#ElżbietaGodlewska">Chciałam zwrócić uwagę na redakcję ust. 1 w kontekście art. 12 ust. 4 i 5. Z art. 13 ust. 1 wynika, że minister przekazuje wsparcie, tj. podejmuje decyzję, po uwzględnieniu opinii Zespołu oraz dokonaniu oceny spełnienia przez nową inwestycję ogólnych kryteriów. Czy minister ponownie dokonuje oceny, czy dokonuje tego Zespół? Z art. 12 ust. 4 wynika, że Zespół dokonuje oceny, uwzględniając kryteria, o których mowa w art. 13 ust. 2. W art. 13 ust. 1 mówi się, że minister uwzględnia opinię Zespołu oraz dokonuje ponownej oceny. Dostrzegam pewne nieścisłości w zapisach powyższych artykułów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są inne uwagi lub sprzeciw? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja zaakceptowała art. 13 ust. 1. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 13 ust. 2. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#TomaszSzczypiński">Art. 13 ust. 2 mówi o ogólnych kryteriach, a ust. 4 mówi, że w rozporządzeniu zostaną określone wagi poszczególnych kryteriów. To zakłada, że wszystkie oceny będą punktowane in plus. Czy efektywność ekonomiczna będzie oceniana w kryteriach pozytywnych czy negatywnych? Pomoc publiczna kierowana jest z reguły na projekty, które mają słabą efektywność ekonomiczną. Czy lepsze kryterium efektywności obliczone przy pomocy IRR będzie oznaczało większą pomoc publiczną, czy odwrotnie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#EwaSadowskaCieślak">W Zespole znajdą się urzędnicy państwowi, którzy, o ile mi wiadomo, nie są wykształceni pod kątem efektywności ekonomicznej i nie posiadają wiedzy niezbędnej do oceny projektów inwestycyjnych. O ile znam program kształcenia KSAP urzędników państwowych, nie zawiera on oceny efektywności projektów inwestycyjnych. To jest bardzo poważna kwestia. Urzędnicy bankowi kształceni są długo i cierpliwie. To w bankach jest miejsce do oceny efektywności inwestycji. Logiczne wydaje się to, co mówił pan poseł Tomasz Szczypiński. Poza tym, jeżeli ktoś ma dobry projekt, to w banku otrzyma nie tylko dobry kredyt, ale również dobre warunki oprocentowania kredytu. Banki tylko czekają na takie projekty inwestycyjne! Dlaczego na tego typu projekty mają być wydawane pieniądze publiczne? Chcę poddać to państwu pod rozwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#EwaFreyberg">Przewidywana efektywność ekonomiczna inwestycji będzie tylko jednym z kryteriów, które będą brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji. Efektywność ekonomiczna będzie uwzględniana w zależności od projektu. Przypomnę, że w art. 9 ust. 1 pkt 8 jest sprecyzowane jak rozumiana jest efektywność ekonomiczna nowej inwestycji. Jeżeli chodzi o stopień wykształcenia urzędników państwowych, to może nie powinnam tego mówić, ale posiadam tytuł doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. Myślę, że moi koledzy w zakresie wiedzy ekonomicznej nie są gorsi ode mnie. Oczywiście Zespół nie będzie polegał na naszych tytułach, ale będzie korzystał z ekspertów, gdyż taki jest wymóg. Nie wyobrażam sobie, aby mogło być inaczej. Proponowałabym zachować art. 13 ust. 3 pkt. 4. Z ekonomicznego punktu widzenia, im więcej kryteriów ekonomicznych zawiera projekt, tym lepsza wiedza i trafniejsza decyzja. W interesie nas wszystkich leży, aby środki publiczne były dobrze wykorzystane. Rola ministra będzie polegała między innymi na tym, aby dobrze pożytkować zasób informacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#ZbigniewKaniewski">Po przeanalizowaniu wszystkich zapisów zawartych w art. 13 proponuję skreślić ust. 3, gdyż ust. 1, 2 i 4 wzajemnie się przenikają, a minister właściwy do spraw gospodarki w trybie rozporządzenia tak czy inaczej musi określić szczegółowe kryteria wspierania finansowego. Wydaje się, że ust. 3 w art. 13 jest zbędny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są inne uwagi do art. 13 ust. 2? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 13 ust. 2. Sprzeciwu nie słyszę - art. 13 ust. 2 został zaakceptowany. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 13 ust. 3. Czy są uwagi? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła poprawkę pana posła Zbigniewa Kaniewskiego polegającą na wykreśleniu z art. 13 ust. 3. Sprzeciwu nie słyszę - poprawka została przyjęta. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 13 ust. 4. Czy są uwagi, wnioski lub sprzeciw? Nie słyszę - art. 13 ust. 4 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 13 ust. 5. Czy są uwagi lub wnioski? Przypomnę, że zgodnie z ust. 5 minister określi szczegółowy tryb i terminy udzielania wsparcia. W rozporządzeniu ma być określony inny, niż przewidziany przez kpa, tryb. Osobiście mam wątpliwość, czy to dobrze, że organ wydający decyzję sam określa tryb podejmowania decyzji. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 13 ust. 5. Sprzeciwu nie słyszę - art. 13 ust. 5 został przyjęty. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 13. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 14 ust. 1. Czy są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#SławomirGrzelak">Sugerujemy, aby w ustawie sprecyzować kompetencje kontrolne organu przyznającego wsparcie finansowe. Po pierwsze, należy zmodyfikować brzmienie art. 14 ust. 1, tj.: „1. Minister właściwy do spraw gospodarki przeprowadza kontrolę i dokonuje oceny realizacji zobowiązań, będących podstawą udzielenia wsparcia finansowego nowej inwestycji”.Po drugie, proponujemy dodać ust. 3 w art. 14 o następującej treści: „3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi w drodze rozporządzenia tryb i zasady przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#AdamSzejnfeld">Chciałbym wrócić do art. 13 ust. 5, który został już przez Komisję przyjęty. Pragnę zwrócić uwagę, że jeżeli strona rządowa wraz z Biurem Legislacyjnym dokonają odpowiednich zapisów w ustawie dotyczących trybu udzielania pomocy finansowej, to art. 13 ust. 5 stanie się bezprzedmiotowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#EwaFreyberg">W ramach posiedzenia podkomisji dyskutowaliśmy na temat szczegółowości zapisów w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#AdamSzejnfeld">Jeżeli w trakcie formułowania zapisów dojdziecie do wniosku, że ust. 5 jest zbędny, to Komisja go skreśli. Jeżeli nie, zostanie utrzymany. Przechodzimy do rozpatrzenia propozycji zgłoszonych przez pana Sławomira Grzelaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#EwaFreyberg">Chciałam zwrócić uwagę, że do przeprowadzania kontroli podmiotów, którym udzielono wsparcia ze środków publicznych, upoważnione są inne organy, a mianowicie urzędy skarbowe oraz - na podstawie ustawy o dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców - prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Minister gospodarki jako organ udzielający pomocy jest zobowiązany do badania skuteczności efektywności udzielanej pomocy. Do przeprowadzania kontroli minister gospodarki nie ma aparatu. Nie należy to również do jego kompetencji. Jeżeli minister, oceniając wykonanie, uzna, że występują nieprawidłowości, to w oparciu o obowiązujące przepisy, powinien złożyć wniosek o przeprowadzenie kontroli przez uprawnione organy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#AdamSzejnfeld">Przekonuje mnie propozycja pana Sławomira Grzelaka. W związku z tym przejmuję ją jako swoją poprawkę. Poddaję poprawkę pod głosowanie. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki, którą przejąłem w brzmieniu zaproponowanym przez pana Sławomira Grzelaka? Stwierdzam, że Komisja 2 głosami posłów za, przy 9 głosach przeciw i 2 głosach wstrzymujących się, poprawkę odrzuciła. Zgłaszam poprawkę jako wniosek mniejszości. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 15. Czy są uwagi lub wnioski? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 15. Sprzeciwu nie słyszę - art. 15 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 16. Czy są uwagi lub wnioski? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 16. Sprzeciwu nie słyszę, stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 16. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 17. Czy są uwagi lub wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#SławomirGrzelak">Zgłaszamy propozycję, aby w przepisach przejściowych znalazł się artykuł wprowadzający poprawkę do ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli. W art. 2 ust. 3 pkt 5b proponujemy zapisać: „Najwyższa Izba Kontroli ma kompetencje do kontroli podmiotów, które korzystają ze wsparcia finansowego udzielonego na podstawie przepisów ustawy z dnia... o finansowym wspieraniu inwestycji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#AdamSzejnfeld">To jest możliwe. Czy ktoś przejmuje propozycję? Nie słyszę. Czy do art. 17 są uwagi? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 17. Sprzeciwu nie słyszę, stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 18. Czy są uwagi lub wnioski? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 18. Sprzeciwu nie słyszę, stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 18. Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o finansowym wspieraniu inwestycji. Do rozpatrzenia pozostały nam kwestie proceduralne oraz wyłączenia kpa. Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 2 posiedzenia, tj. Dezyderatu nr 1 Komisji Gospodarki do Prezesa Rady Ministrów w sprawie przygotowania i realizacji programu produkcji biopaliw w Polsce. Przypomnę, że Komisja Gospodarki na jednym z poprzednich posiedzeń omówiła tę tematykę, lecz nie była usatysfakcjonowana przedstawionymi stanowiskami prezentowanymi przez poszczególne resorty. Doszliśmy do wniosku, że resorty przedstawiają niespójne stanowiska. Podjęto decyzję o wystosowaniu do premiera dezyderatu w sprawie produkcji biopaliw. Być może część z państwa nie zapoznała się z tekstem, wobec tego pozwolę go sobie obecnie przedstawić: „Dezyderat nr 1 Komisji Gospodarki do Prezesa Rady Ministrów w sprawie przygotowania i realizacji programu produkcji biopaliw w Polsce uchwalony na posiedzeniu w dniu 8 lutego 2002 r.Komisja Gospodarki na posiedzeniu w dniu 10 stycznia 2002 r. wysłuchała informacji o uwarunkowaniach technologicznych i prawnych produkcji biopaliw w Polsce. W toku dyskusji zwrócono uwagę na korzyści płynące ze stosowania biopaliw jako odnawialnych źródeł energii. Są to przede wszystkim: zmniejszenie zależności od producentów i dostawców tradycyjnych paliw kopalnianych; zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych; poprawa ekonomiki gospodarstw rolnych, powstawanie nowych źródeł dochodu, utrzymanie a nawet wzrost zatrudnienia w obszarach wiejskich; recykling-przerób tzw. wtórnej biomasy (np. zużytych olejów i tłuszczów). Przynosi to dodatkową korzyść w postaci wyeliminowania ryzyka ekologicznego oraz konieczności kłopotliwego ich składowania; uzyskiwanie w toku produkcji biopaliw wysokobiałkowych komponentów paszowych (mogących zastępować białka zwierzęce lub soję) oraz gliceryny. Komisja uznając, że rozwinięcie produkcji biopaliw w Polsce i uzyskanie wyżej wymienionych korzyści będzie możliwe przy spełnieniu następujących postulatów, wnioskuje o: nieobejmowanie podatkiem akcyzowym produkcji krajowej estru metylowego oleju rzepakowego z przeznaczeniem na dodatek do tradycyjnego oleju napędowego; ustalenie zniżki w podatku akcyzowym dla oleju napędowego z dodatkiem estru metylowego oleju rzepakowego w wysokości 1,80 zł za każdy zastosowany litr estru metylowego. Wobec nieustanowienia dotychczas Polskiej Normy należy tymczasowo określić produkt, po którego dodaniu do oleju napędowego przysługiwałoby prawo do niższej stawki podatku akcyzowego. Można zastosować przejściowo - do chwili ustanowienia Polskiej Normy - wymagania określone przez Wojskowe Tymczasowe Warunki Techniczne lub przez projekt prPN-C- 40030 (1966 r.); znowelizowanie rozporządzenia Ministra Finansów z 19 grudnia 2001 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. nr 148 poz. 1655) tak, aby § 28 ust. 1 punkt 2 i 3 otrzymał brzmienie: „§ 28 ust. 1 pkt 2 - etylin 98, etylin 94 E i innych etylin 94 oraz benzyn bezołowiowych w wysokości 2,00 zł od każdego litra zastosowanego alkoholu etylowego, wyprodukowanego w kraju, dodanego w postaci bezpośredniej lub EETB (eter etylo-tert-butylowy); obłożenie podatkiem akcyzowym wszystkich importowanych artykułów i preparatów chemicznych (niezależnie od kodu PCN), zawierających dodatek alkoholu etylowego powyżej 1, 2% objętości w pełnej wysokości akcyz (obecnie 6 278.00 zł od 1 hl 100% alkoholu etylowego w produkcie/; obłożenie podatkiem akcyzowym w wysokości 200 zł za 1 hl w przeliczeniu na 100% alkohol metylowy importowany z przeznaczeniem do produkcji EMTB (eteru metylo-tert-butylowego), uwzględnienie w rozdziale środków pochodzących z Unii Europejskiej dopłat do inwestycji i finansowania prac rozwojowych związanych z produkcją biopaliw; ochronę przed importem produktów powstałych z przetworzenia rzepaku z krajów, w których produkcja jest dotowana; ustanowienie normatywów procentowych stosowania biopaliw w paliwach petrochemicznych, olejach, smarach, detergentach, tworzywach sztucznych. Zdaniem Komisji obniżenie obciążenia akcyzowego we wnioskowanym wyżej zakresie - wobec pozytywnego wpływu na całą gospodarkę - nie spowoduje zmniejszenia wpływów budżetowych. Wpływy te powinny się nawet zwiększyć z tytułu: podatków pośrednich (VAT i akcyza); podatków lokalnych (podatek rolny i od nieruchomości); podatku dochodowego od osób prawnych; podatku dochodowego od osób fizycznych; zmniejszenia wydatków na utrzymanie bezrobotnych; zmniejszenia dopłat do eksportu ziarna rzepaku. Komisja Gospodarki z niepokojem obserwuje brak spójności stanowisk Ministerstw: Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Gospodarki oraz Finansów w poruszanych powyżej kwestiach. Niezrozumiałym wydaje się fakt, że w sytuacji, gdy w Unii Europejskiej oraz w Czechach i Słowacji produkcja biopaliw rozwija się dość dynamicznie, w Polsce brakuje skoordynowanych decyzji co do polityki fiskalnej, ochrony środowiska i polityki energetycznej w zakresie promocji biopaliw. W związku z powyższym Komisja zwraca się do Pana Prezesa Rady Ministrów o pilne zajęcie się postulatami zawartymi w dezyderacie i zobowiązanie Ministerstw: Gospodarki oraz Finansów do aktywnego wsparcia Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przygotowaniu i realizacji programu produkcji biopaliw w Polsce”. Czy do treści dezyderatu są uwagi, propozycje lub wnioski? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła Dezyderat nr 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła Dezyderat nr 1. Przechodzimy do rozpatrzenia ostatniego punktu dzisiejszego posiedzenia, tj. rozpatrzenia projektu Dezyderatu nr 2 Komisji Gospodarki do Prezesa Rady Ministrów w sprawie egzekwowania przepisów dotyczących samochodów osobowych rejestrowanych jako ciężarowe. Przypominam, że tymi sprawami zajmowała się stała podkomisja do spraw małych i średnich przedsiębiorstw. Posłowie doszli do wniosku, że niespójne są stanowiska poszczególnych resortów. W związku z tym, podkomisja podjęła decyzję o skierowaniu dezyderatu do Prezesa Rady Ministrów. Podobnie jak w przypadku dezyderatu nr 1, zaprezentuję państwu treść dezyderatu nr 2: „Dezyderat nr 2 Komisji Gospodarki do Prezesa Rady Ministrów w sprawie egzekwowania przepisów dotyczących samochodów osobowych rejestrowanych jako ciężarowe uchwalony na posiedzeniu w dniu 8 lutego 2002 r.Komisja Gospodarki zaniepokojona licznymi informacjami na temat toczących się postępowań skarbowych wobec właścicieli samochodów osobowych przerobionych na samochody ciężarowe, używanych w działalności gospodarczej, zwraca się do Pana Prezesa Rady Ministrów o koordynację działań ministrów właściwych do spraw: wewnętrznych i administracji, finansów oraz infrastruktury, w celu zapewnienia właściwego stosowania przepisów prawa przez podległe im służby i urzędy. Zdaniem Komisji jest to niezbędne do ochrony uzasadnionych interesów przedsiębiorców, którzy w zaufaniu do obowiązujących przepisów, orzecznictwa sądowego i urzędowych interpretacji przepisów podatkowych przed 1 stycznia 2001 r. nabyli samochody osobowe i po ich przystosowaniu do przewozu ładunków, zarejestrowali jako pojazdy ciężarowe, korzystając w związku z tym z możliwości odliczenia podatku VAT.Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1991 r., ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 1992 r. i ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 1993 r. - przyznano podatnikom prawo ewidencjonowania zakupu lub odpłatnego użytkowania samochodów ciężarowych jako środka trwałego. Wiąże się to z możliwością korzystania z odliczeń VAT naliczonego, dokonywania odpisów amortyzacyjnych od pełnej wartości początkowej nabywanych samochodów bądź alternatywnie do zaliczania w koszty uzyskania przychodów pełnej wysokości opłat z tytułu użytkowania ww. samochodów. Z przepisów tych mogli korzystać jedynie podatnicy użytkujący samochody kwalifikowane jako ciężarowe. Zważywszy na konieczność jasnego określenia, które z samochodów należą do tej kategorii, a w szczególności sprecyzowania, czy samochody dostawcze przerobione z osobowych mogą być kwalifikowane jako ciężarowe, Minister Finansów wydał w dniu 28 listopada 1995 r., na podstawie art. 4 ustawy o zobowiązaniach podatkowych, stosowne pismo wyjaśniające (MWM/6252/95/AŚ). Stanowisko to było podtrzymywane także i w innych pismach aż do 2001 roku, np. pismo z dnia 06 czerwca 2001 roku (PB 3-209/8214-6/IP/WK,201). Mimo to, w ostatnim czasie urzędy skarbowe podjęły akcję rozsyłania do podatników pism z wezwaniem, by ci skorygowali do 30 listopada ubiegłego roku deklaracje VAT za lata 1998–2000 oraz deklaracje i zeznania w zakresie podatku dochodowego i wpłacali zaległe podatki wraz z odsetkami za zwłokę. Tym, którzy mieli nie zastosować się do wytycznych, groziła kontrola skarbowa, konieczność zapłacenia zaległego podatku wraz z odsetkami oraz sankcje z ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i z Kodeksu karnego skarbowego. Wszczęto też pierwsze postępowania. Stosowne działania kontrolne, śledztwa i dochodzenia wszczęły również prokuratury i policja. W przedmiotowej sprawie Minister Finansów w dniu 29 stycznia 2002 r., działając na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 962, z późn. zm.) dokonał urzędowej interpretacji przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z  późn. zm.), natomiast Główny Inspektor Kontroli Skarbowej w dniu 28 stycznia 2002 r. skierował do urzędów kontroli skarbowej i izb skarbowych zalecenia. Oba dokumenty wychodzą naprzeciw oczekiwaniom członków Komisji Gospodarki i przedsiębiorców. Niemniej jednak w związku z ujawnionymi w trakcie posiedzenia stałej podkomisji do spraw małych i średnich przedsiębiorstw różnicami w interpretacji przepisów prawa przez poszczególne resorty, w ocenie Komisji Gospodarki zaangażowanie Prezesa Rady Ministrów w ustalenie jednolitego trybu postępowania przez organy ścigania - prokuraturę i policję - oraz organy kontroli skarbowej jest konieczne dla budowania zaufania do działania administracji rządowej i tworzenia odpowiedniego klimatu dla rozwoju przedsiębiorczości”. Czy do treści dezyderatu są uwagi, propozycje lub wnioski? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła Dezyderat nr 2. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła Dezyderat nr 2. Na tym wyczerpaliśmy porządek. Zamykam posiedzenie Komisji Gospodarki.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>