text_structure.xml 73.8 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#TomaszWójcik">Otwieram posiedzenie Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. Przypominam, że na wczorajszym posiedzeniu Komisji doszliśmy do działu trzeciego i ostatnia przyjęta przez nas zmiana dotyczyła art. 20.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#TomaszWójcik">Następna zmiana polega na dostosowaniu nazewnictwa użytego w art. 21 ust. 1 do przepisów ustawy o działach administracji rządowej. Ma ona charakter formalny i jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że poprawki wprowadzone do art. 21 zostały zaakceptowane. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#TomaszWójcik">W art. 22 pkt. 1 otrzymuje nowe brzmienie: „będące w stanie likwidacji”. Czy jest zgoda na przyjęcie tej zmiany? Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#TomaszWójcik">W pkt. 2 jedna zmiana ma charakter redakcyjny, a druga polega na dostosowaniu nazewnictwa do ustawy i działach administracji rządowej. Ponieważ nikt nie wniósł uwag, więc uznaję, że Komisja zaakceptowała te poprawki.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#TomaszWójcik">Punkt 3 został uzupełniony wyrazami: „chyba, że układ lub ugoda zostały wykonane”. Sprzeciwu nie słyszę, a zatem Komisja zaakceptowała tę zmianę.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#TomaszWójcik">W pkt. 6 ma miejsce zmiana terminu dotyczącego wniosków przedsiębiorstw państwowych w sprawie restrukturyzacji finansowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#WłodzimierzHausner">Na jednym z poprzednich posiedzeń Komisji zwróciłem uwagę na to, że zamiana wierzytelności na akcje, przeprowadzona na podstawie obowiązującej ustawy, miała charakter incydentalny. W związku ze zmianą wprowadzoną do art. 22 pkt. 6 chciałbym się dowiedzieć, czy chodzi o wnioski złożone do Ministerstwa Skarbu Państwa, które z jakiegoś powodu dotychczas nie zostały rozpatrzone, czy także o nowe wnioski, co oznaczałoby, że komercjalizacja z konwersją wierzytelności staje się jedną ze ścieżek prywatyzacji, dostępną w przyszłości, jeśli przedsiębiorstwo państwowe spełni określone w ustawie warunki.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#WłodzimierzHausner">Gdyby ta interpretacja okazała się słuszna, to regulacja zawarta w omawianym punkcie będzie kolidowała z art. 25, który stanowi, że dyrektorzy przedsiębiorstw mogą złożyć wnioski w terminie 3 miesięcy od daty wejścia w życie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, czyli począwszy od 8 kwietnia 1997 r. Zwracam na to uwagę, ponieważ odnoszę wrażenie, iż intencją autorów projektu jest uczynienie z konwersji wierzytelności na akcje trwałego systemu, to będzie oznaczało, że po wejściu w życie znowelizowanej ustawy, do Ministerstwa Skarbu Państwa napłyną nowe wnioski od przedsiębiorstw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JanWyrowiński">Nowelizacja przepisów działu trzeciego ustawy była przedmiotem analizy podkomisji. Moim zdaniem, ten dział jest lex specialis i odnosi się tylko do złożonych wniosków, natomiast proponowane zmiany obowiązujących przepisów mają na celu wyjaśnienie pewnych kwestii i usunięcie z ustawy ewidentnych błędów. Zasób wniosków przedsiębiorstw, które mogły skorzystać z tego - przyznaję - kontrowersyjnego rozwiązania, jest skończony. Według mojej analizy i opinii ministerstwa, przedsiębiorstwa nie będą mogły złożyć nowych wniosków ze względu na postanowienia zawarte w art. 25.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#TomaszWójcik">Czy ktoś z posłów podziela zastrzeżenia pana prof. Włodzimierza Hausnera?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#KrzysztofGłogowski">Uzupełniając wyjaśnienia pana posła Jana Wyrowińskiego, jeszcze raz podkreślę, że chodzi tylko o wnioski złożone zgodnie z art. 25, którego nie można usunąć z ustawy, ponieważ stanowi on podstawę do konwersji wierzytelności na akcje. Proponowane zmiany mają na celu doprowadzenie do takiego stanu, w którym będzie można rozpatrzeć już złożone wnioski, bowiem dotychczas na przeszkodzie temu stały wady legislacyjne, przede wszystkim w art. 27.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#KrzysztofGłogowski">Mówiąc w skrócie, nie było możliwe załatwienie wniosków dotyczących konwersji wierzytelności na akcje zgodnie z obowiązującym prawem i chodzi o udrożnienie tej ścieżki, ale tylko dla podmiotów, które złożyły takie wnioski. Nie doczekały się one realizacji ze względu na brak możliwości utworzenia kapitału zakładowego przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością według formuły określonej w art. 27.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#KrzysztofGłogowski">Poza tym w dziale trzecim użyte zostały sformułowania, które czytającego wprowadzają w błąd, i np. mówi się o wierzytelnościach wobec budżetu państwa, podczas gdy są to wierzytelności tego budżetu, jako wierzytelności umarzalne. Dlatego niektóre poprawki zostały wprowadzone po to, aby usunąć tego rodzaju błędy.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#KrzysztofGłogowski">Jeszcze raz powtórzę, że nie jest intencją projektodawców przywrócenie komercjalizacji z konwersją wierzytelności na akcje. Dlatego art. 25 pozostał w dotychczasowym brzmieniu oraz art. 21, który określa przesłanki złożenia wniosku, natomiast zmiany dotyczą terminologii i sfery realizacji złożonych już wniosków.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#KrzysztofGłogowski">Rozumiem, że wątpliwości zostały już wyjaśnione i tym samym Komisja zaakceptowała pkt. 6 w art. 22.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#KrzysztofGłogowski">Konsekwencją tej zmiany są poprawki wniesione do art. 23 ust. 1 i z tego względu należałoby je przyjąć. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#KrzysztofGłogowski">Poprawka w ust. 2 w pkt. 2 wyjaśnia, że chodzi o łączną kwotę 5 tys. zł przypadającą jednemu wierzycielowi. Ponieważ nikt nie zgłosił sprzeciwu, więc uznaję tę poprawkę za zaakceptowaną.</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#KrzysztofGłogowski">Nowe brzmienie art. 24 ust. 1 wzbudziło u mnie wątpliwości i dlatego pytam, czy nie należałoby skreślić wyraz „częściowo”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#KrzysztofGłogowski">Ten wyraz musi pozostać w ust. 1, ponieważ wierzytelności budżetu państwa nie są całkowicie umarzane, bowiem część z nich jest zaliczana w poczet kapitału własnego spółki. Można powiedzieć, że 30% wierzytelności skarbu państwa znajduje się w spółce, jako korzyść dla wierzycieli w zamian za przymusowe objęcie akcji spółki. Dlatego sformułowania „Wierzytelnościami częściowo umarzalnymi są wierzytelności...” musi być zachowane w tym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#TomaszWójcik">Jeśli nie ma innych zastrzeżeń, to uznam, że Komisja przyjęła nowe brzmienie art. 24 ust.1. Nikt nie zgłosił sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#TomaszWójcik">Poprawka wprowadzona do art. 25 ust. 1 ma charakter formalny, bowiem nazewnictwo zostało dostosowane do przepisów ustawy o działach administracji rządowej. Rozumiem, że Komisja nie sprzeciwia się przyjęciu tej zmiany.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#TomaszWójcik">Zmiana w ust. 2 pkt. 3 jest jedną z tych zmian, które mają na celu umożliwienie rozpatrzenia wniosków złożonych przez dyrektorów przedsiębiorstw. Nikt nie wniósł sprzeciwu, więc uznaję tę zmianę za zaakceptowaną. Taki sam charakter ma druga poprawka w art. 26 ust. 1, zaś pierwsza doprowadza do zgodności z ustawą o działach administracji rządowej. Nie ma sprzeciwu, więc uznaję, że Komisja przyjęła te poprawki.</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#TomaszWójcik">Zmiany wprowadzone do ust. 2 wiążą się z udrożnieniem ścieżki konwersji wierzytelności na akcje. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zaakceptowała tę zmianę. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#TomaszWójcik">Ostatnia zmiana w art. 26 dotyczy ust. 3 i ma charakter formalny. Nikt nie zgłosił sprzeciwu - zmiana została zaakceptowana.</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#TomaszWójcik">Zmiana w art. 27 ust. 1 ma na celu usunięcie błędu. Nie słyszę sprzeciwu - zmianę tę uważam za zaakceptowaną.</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#TomaszWójcik">Mam prośbę do pana mecenasa Krzysztofa Głogowskiego, aby wyjaśnił, dlaczego ust. 2 zostało nadane nowe brzmienie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#KrzysztofGłogowski">Według dotychczasowej wersji art. 27 ust. 2, kapitał zakładowy spółki stanowi 1/3 sumy funduszu założycielskiego i funduszu przedsiębiorstwa na dzień 31 grudnia 1995 r. wyniku finansowego za rok 1995 oraz zobowiązań odpowiadających wierzytelnościom konwertowalnym. Prowadziło to do złamania zasady ciągłości bilansowej podmiotu, bowiem wnioski o komercjalizację z konwersją wierzytelności były składane w 1997 r. w ciągu 3 miesięcy od daty wejścia w życie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#KrzysztofGłogowski">Budowa kapitału według tej reguły oznaczała nie tylko złamanie zasady ciągłości bilansowej, ale także nie były uwzględniane zdarzenia gospodarcze, które były wykazywane przez przedsiębiorstwo w sprawozdaniach finansowych w 1996 r i w 1997 r. Powodowało to w praktyce niemożność realizacji jakiegokolwiek wniosku dotyczącego komercjalizacji z konwersją wierzytelności. Wynik finansowy wnioskodawcy mógł się różnić od wyniku, jaki uzyskał 31 grudnia 1995 r.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#KrzysztofGłogowski">Ponadto wskazanie na to, że fundusze własne przedsiębiorstwa powiększone o wartość zobowiązań odpowiadających wierzytelnościom konwertowanym oraz zobowiązań odpowiadających wierzytelnościom umarzanym są równe sumie kapitału zakładowego i zapasowego spółki, stwarzało dodatkową trudność. Otóż fundusze własne przedsiębiorstwa, po zmianie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw, obejmują nie tylko fundusz założycielski i fundusz przedsiębiorstwa, ale także nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych, obowiązkowy kapitał rezerwowy z przeszacowania wartości środków trwałych i wynik bieżący. Zatem zbudowanie kapitału własnego spółki według tej formuły oznaczało, iż wynik finansowy osiągnięty przed datą zamknięcia bilansu przedsiębiorstwa państwowego w celu otwarcia bilansu spółki prawa handlowego, nie mógł być rozliczony zgodnie z ustawą o rachunkowości.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#KrzysztofGłogowski">Obowiązująca wersja art. 27 ust. 1 i 2 doprowadzała do absurdu ekonomicznego i z tego powodu do tej pory nie zostały rozpatrzone wnioski w sprawie komercjalizacji w połączeniu z konwersją wierzytelności na akcje. Została więc zaproponowana formuła zbudowania kapitału spółki zgodnie z zasadą ciągłości bilansowej. Zwracam państwa uwagę na jeszcze jeden absurd wynikający z obecnie obowiązujących przepisów działu trzeciego ustawy. Otóż kapitał zakładowy budowano jako 1/3 funduszu założycielskiego i funduszu przedsiębiorstwa oraz dodawano wynik finansowy i nawet jeśli był on ujemny, to podlegał pozytywnemu zaliczeniu na poczet kapitału, co jest kompletnym absurdem. Dlatego zaproponowaliśmy nowe brzmienie ust. 2. Odnosimy kapitał zakładowy do wielkości z ostatniego roku bilansowego i korygujemy go o wynik finansowy, a nie zaliczamy tego wyniku, niezależnie od tego czy ma on wartość ujemną, czy dodatnią, na poczet kapitału.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#TomaszWójcik">Czy są jakieś zastrzeżenia? Ponieważ nikt się nie zgłosił, tę zmianę uważam za przyjętą.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#TomaszWójcik">Przechodzimy do działu czwartego. Podkomisja proponuje skreślić art. 31a. Nie słyszę, aby ktoś chciał odrzucić tę propozycję, a zatem zostaje ona przyjęta przez Komisję.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#TomaszWójcik">W art. 32 ust. 1 otrzymuje nowe brzmienie. Czy są uwagi do tego przepisu? Nie ma uwag - Komisja przyjęła nowe brzmienie ust. 1. Po tym ustępie dodany został nowy ust. 1a w brzmieniu: „Koszty analizy pokrywa spółka. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może na wniosek spółki zdecydować o ich pokryciu w całości albo w części przez Skarb Państwa, ze środków:”. Dalej jest mowa o tym, że mogą to być środki publiczne przeznaczone na prywatyzację, albo pochodzące ze zwrotnej pomocy zagranicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WładysławKielian">Sprawa ta była omawiana na posiedzeniu podkomisji, ale później zwrócono moją uwagę na fakt, że ten przepis powoduje przeniesienie na spółki całego ciężaru kosztów związanych z wykonaniem tzw. analiz przedprywatyzacyjnych, bowiem obecnie są one finansowane z budżetu Ministerstwa Skarbu Państwa. Tylko w wyjątkowych przypadkach spółka będzie się mogła zwrócić do ministra z wnioskiem o pokrycie kosztów analizy. Czy dobrze rozumiem skutki tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#JacekAmbroziak">Takie rozwiązanie jest już stosowane, ale nie na podstawie ustawy, lecz rozporządzenia Rady Ministrów. Podam przykład Pekao SA, który z własnych środków pokrył koszt prywatyzacji. Jeżeli spółka jest w dobrej kondycji i dąży do prywatyzacji, to podejmuje pierwszy krok zlecając opracowanie odpowiednich analiz i z własnych środków pokrywa ich koszt. Proponowany przepis art. 32 ust. 1 umożliwi podjęcie takiego kroku także tym spółkom, które nie mają zbyt dobrej kondycji finansowej. W takich przypadkach koszt analiz zostanie pokryty z innych źródeł. Na wniosek spółki, minister skarbu państwa może przeznaczyć na ten cel własne środki, które otrzymał z budżetu państwa na prywatyzację, albo zaangażowane zostaną środki funduszy pomocowych, jak np. PHARE.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#JacekAmbroziak">Przepis stwarza możliwość wybrania jednego z wariantowych rozwiązań w zależności od sytuacji ekonomiczno-finansowej spółki. Chodzi o to, aby koszty prywatyzacji spółek nie obciążały w całości budżetu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JanWyrowiński">Obecnie obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów, które nakłada na spółkę obowiązek sfinansowania prac związanych z przygotowaniem jej do prywatyzacji. Proponowany przepis potwierdza ten stan rzeczy, ale też umożliwia spółkom ubieganie się - z mocy ustawy - o pomoc finansową, jeśli same nie są w stanie pokryć kosztów analiz. Sądzę, że ten przepis, z punktu widzenia spółek, stwarza klarowną sytuację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#KrzysztofGłogowski">Walorem tego przepisu jest także to, iż podnosimy do rangi ustawowej kwestię związaną z redystrybucją środków publicznych, co jest zgodne z generalnym założeniem ustawy o finansach publicznych. Usuwamy systemową wadę polegającą na tym, że rozporządzenie Rady Ministrów określa zasady finansowania procesów prywatyzacyjnych i podnosimy do rangi ustawy pewien już funkcjonujący model.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#KrzysztofGłogowski">Poza tym proponowane rozwiązanie zapewnia elastyczność w realizacji procesów prywatyzacyjnych, a także elastyczność negocjacyjną, co ma duże znaczenie. Jednak przede wszystkim zapewnia elastyczność planowania prywatyzacji i wpływów z tego tytułu w oderwaniu od planowania budżetowego, które jest dokonywane w układzie rocznym. Ponieważ w budżecie jest zaplanowana określona kwota na pokrycie kosztów prywatyzacji, zdarzało się, iż zabrakło pieniędzy na rozpoczęcie procesów prywatyzacyjnych, które powinny być zrealizowane w danym roku budżetowym, a jednocześnie nie było i nadal nie ma w prawie wyraźnego wskazania, że w pierwszej kolejności spółka sama powinna sfinansować koszt prywatyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WładysławKielian">Nie sprzeciwiam się przyjęciu tego przepisu, natomiast chciałem uzyskać potwierdzenie, że z mocy ustawy spółki zostaną obciążone kosztami prywatyzacji, czyli Ministerstwo Skarbu Państwa zdejmuje z siebie obowiązek sfinansowania tych kosztów. Dotychczas ministerstwo zwracało się do spółek z propozycją, aby one same zapłaciły za wykonanie analiz związanych z prywatyzacją tylko wówczas, gdy wyczerpało własne środki na pokrycie kosztów prywatyzacji. Natomiast przyjęcie tego przepisu spowoduje odwrócenie sytuacji: obowiązek pokrycia kosztów prywatyzacji spoczywa na spółkach i tylko te z nich, które są w złej sytuacji finansowej mogą się zwrócić do ministerstwa o przyznanie na ten cel środków finansowych. Czy dobrze rozumiem ten przepis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#KrzysztofGłogowski">Tak, bowiem zasadą jest, że koszt sporządzenia analiz pokrywa spółka, natomiast może ona wystąpić z wnioskiem do Ministerstwa Skarbu Państwa, które oceni czy jest on zasadny. Proszę zauważyć, że pokrywanie kosztów prywatyzacji przez budżet państwa oznacza mniejsze realnie przychody budżetu z prywatyzacji, natomiast jeśli robi to spółka, wówczas de facto płaci inwestor, który nabywa jej akcje, gdyż koszty prywatyzacji są wliczane w ciężar kosztów działalności spółki. Jest to więc wydatek inwestora, dzięki czemu wpływy z prywatyzacji do budżetu są większe i realne. Dlatego z punktu widzenia budżetu państwa i interesów skarbu państwa, ten przepis jest zdecydowanie korzystniejszy od obowiązującego stanu prawnego, aczkolwiek na pewno zaistnieją takie sytuacje, w których zasadne będzie dofinansowanie z budżetu kosztów prywatyzacji tego rodzaju wsparcie finansowe spółek ze względu na ich kondycję, lub wówczas, kiedy inwestor z pewnymi oporami decyduje się zakupić akcje danej spółki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#TomaszWójcik">Sądzę, że znaczenie tego przepisu zostało już wyjaśnione i jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że został on zaakceptowany. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#TomaszWójcik">Następna zmiana w art. 32 dotyczy ust. 2 i polega na skreśleniu wyrazów „i finansowania”. Nie słyszę sprzeciwu - zmiana została przyjęta.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#TomaszWójcik">Ostatnia zmiana w tym artykule sprowadza się do skreślenia ust. 3 i jest to konsekwencja poprzednich poprawek. Nikt nie wniósł sprzeciwu, a zatem także ta zmiana została zaakceptowana.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#TomaszWójcik">W art. 33 w ust. 1 zmiana ma charakter porządkowy, związany ze zmianą numerów artykułów. Nie słyszę sprzeciwu - zmiana została przyjęta.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#TomaszWójcik">Po tym ustępie dodaje się nowy ust. 1a. Czy są zastrzeżenia do treści tego ustępu? Nikt się nie zgłosił - zmiana ta została przyjęta.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#TomaszWójcik">Konsekwencją tej zmiany jest dodanie w ust. 3 po wyrazach „w ust. 1 wyrazów „ i ust. 1a”. Uznaję, że Komisja przyjęła tę zmianę.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#TomaszWójcik">Następna propozycja polega na dodaniu nowego ust. 4. Czy ktoś zgłasza zastrzeżenia do treści tego ustępu? Nie ma zastrzeżeń - propozycja została przyjęta.</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#TomaszWójcik">Po art. 34 dodaje się art. 34a, który składa się z 3 ustępów. Czy któryś z tych przepisów budzi wątpliwości? Nikt się nie zgłosił - art. 34a został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-16.8" who="#TomaszWójcik">W art. 35 po ust. 2 dodaje się nowy ustęp 2a. Czy pan mecenas Krzysztof Głogowski mógłby wyjaśnić, czym różni się ten przepis od przepisu, którego wyjaśnienia domagał się pan poseł Władysław Kielian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#KrzysztofGłogowski">W tym przypadku chodzi o koszty zbycia akcji skarbu państwa, pokrywane w całości przez ministra skarbu państwa, gdyż trudno byłoby nimi obciążyć osoby trzecie. Koszty te mogą być pokryte ze środków publicznych lub ze środków pochodzących ze zwrotnej pomocy zagranicznej. Dopuszcza się trzecie źródło, a mianowicie środki prywatyzowanej spółki, bo może się zdarzyć, że w budżecie zabraknie pieniędzy na sfinansowanie kosztów - zbycie akcji. Chodzi o to, aby z tego powodu nie wstrzymywać prywatyzacji, zwłaszcza gdy spółka godzi się pokryć koszty tego procesu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#TomaszWójcik">Czy są jakieś zastrzeżenia do tej regulacji? Nie ma zastrzeżeń - uznaję, iż ust. 2a został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#TomaszWójcik">Zmiana w ust. 3 jest konsekwencją wprowadzenia nowego ust. 2a, i z tego względu proponuję ją przyjąć. Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#TomaszWójcik">Czy ktoś ma zastrzeżenia do propozycji skreślenia art. 35a?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#KrzysztofGłogowski">Jest to konsekwencja skreślenia w art. 9 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#TomaszWójcik">Rozumiem, że Komisja akceptuje tę zmianę. Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#TomaszWójcik">W art. 36 w ust. 5 nazewnictwo zostało dostosowane do przepisów ustawy o działach administracji rządowej. Nikt nie wniósł sprzeciwu - poprawka została przyjęta. Tego samego dotyczy zmiana w art. 37 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#KrzysztofGłogowski">Nie tylko na tym polega poprawka, bowiem chodzi także o przyznanie innemu ministrowi upoważnienia do wydania rozporządzenia. Wyda je minister skarbu państwa w porozumieniu z ministrem rolnictwa i gospodarki żywnościowej, co jest logiczne, gdyż przedmiotem rozporządzenia będzie zorganizowanie procesu nieodpłatnego udostępniania akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#TomaszWójcik">Czy są jakieś zastrzeżenia do tych poprawek? Nie ma zastrzeżeń - poprawki zostały przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#TomaszWójcik">W art. 38 nowe brzmienie otrzymuje ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JanWyrowiński">Proponowany przepis w sposób jednoznaczny określa, że prawo nabycia akcji nieodpłatnie przysługuje pracownikom, rolnikom lub rybakom z chwilą złożenia pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia akcji. Nie złożenie oświadczenia w terminie 6-u miesięcy od dnia wpisania spółki do rejestru, powoduje utratę roszczeń. Na posiedzeniu podkomisji treść tego ustępu budziła kontrowersje i z tego względu proszę, aby pan mecenas Krzysztof Głogowski wyjaśnił znaczenie tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#KrzysztofGłogowski">Uprawnienie do nieodpłatnego nabycia akcji jest uprawnieniem osobistym i takim pozostaje do momentu, kiedy skarb państwa przystępuje do zbycia pierwszych akcji na zasadach ogólnych. Wówczas powstaje roszczenie majątkowe. Ten przepis stanowi, że uprawnieni pracownicy, rolnicy lub rybacy pozyskują prawo nabycia akcji nieodpłatnie pod warunkiem, że złożą oświadczenie, czyli niezależnie od spełnienia kryteriów określonych w art. 2, który wczoraj został zmodyfikowany przez Komisję. Oświadczenie należy złożyć w ciągu 6 miesięcy od dnia wpisania spółki do rejestru. Nie złożenie takiego oświadczenia powoduje utratę roszczeń o nabycie prawa majątkowego.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#KrzysztofGłogowski">W ust. 1 nie ma zmiany merytorycznej, natomiast przepis ten został sformułowany poprawnie pod względem prawnym, jeśli chodzi o charakter uprawnienia do nabycia akcji nieodpłatnie i utratę roszczeń, a to nie powinno budzić kontrowersji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#TomaszWójcik">Czy są jakieś zastrzeżenia do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#FranciszekSzelwicki">Uważam, iż należałoby wydłużyć termin składania oświadczeń. Zdarza się, że emeryci i renciści zgłaszają się po upływie roku od wpisania spółki do rejestru, gdyż wcześniej nie wiedzieli, że są uprawnieni do nieodpłatnego nabycia akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#KrzysztofGłogowski">Ta sprawa była przedmiotem dyskusji przy uchwalaniu ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Początkowo obowiązywał termin 3-miesięczny i dopiero podczas nowelizowania tej ustawy zdecydowano się na wprowadzenie terminu 6-miesięcznego, a dalsze jego wydłużenie jest groźne. Proszę zauważyć, że oznacza to oddalenie w czasie prywatyzacji, a także nieodpłatne nabycie akcji przez pracowników i inne uprawnione osoby. Jeżeli wyznaczymy roczny termin na składanie oświadczeń i do tego doliczymy 3 miesiące na ich weryfikację, to prywatyzacja przedsiębiorstwa nie mogłaby się rozpocząć wcześniej niż po upływie ponad roku od daty komercjalizacji, co w wielu przypadkach byłoby nieuzasadnione z punktu widzenia - mówiąc w skrócie - interesu ogólnego.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#KrzysztofGłogowski">W praktyce termin 6-miesięczny na ogół nie nastręczał problemów osobom uprawnionym do nieodpłatnego nabycia akcji. Dlatego nie sądzę, aby wydłużanie tego terminu było konieczne, a także rozsądne. Może się także okazać, że termin roczny jest nieodpowiedni, bo ktoś dopiero po 2 latach uświadomił sobie, iż mógłby skorzystać z uprawnienia do nieodpłatnego nabycia akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#FranciszekSzelwicki">Przyjmuję to wyjaśnienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#TomaszWójcik">Czy ktoś sprzeciwia się przyjęciu nowego brzmienia ust. 2? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#TomaszWójcik">Następna zmiana w art. 38 polega na skreśleniu ust. 1a, co wynika z poprzedniej poprawki. Nikt nie zgłosił sprzeciwu - zmiana ta została przyjęta.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#TomaszWójcik">Ustęp 2 w tym artykule otrzymuje nowe brzmienie. Czy treść tego przepisu nasuwa jakieś uwagi lub zastrzeżenia? Nie ma uwag - ust. 2 uważam za przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#TomaszWójcik">Ostatnia zmiana w art. 38 polega na dodaniu ust. 5a, który stanowi, że jeżeli uprawniona osoba jest jednocześnie pracownikiem i rolnikiem lub rybakiem, to tylko z jednego tytułu ma prawo do nieodpłatnego nabycia akcji. Czy do tej regulacji są zastrzeżenia? Nie ma - ust. 5a został przyjęty.</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#TomaszWójcik">Kolejna propozycja polega na dodaniu art. 38b.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#KrzysztofGłogowski">W tym przepisie potwierdzona została zasada, że jeżeli pracownik nabył prawo do nieodpłatnego nabycia akcji, to wniesienie majątku przedsiębiorstwa do innej spółki nie powoduje utraty tych uprawnień, bowiem zostały one przeniesione na nowy podmiot.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#TomaszWójcik">Nie słyszę sprzeciwu - art. 38b został przyjęty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JacekSwakoń">Wnoszę o dodanie nowego art. 38c, który w wykazie poprawek został oznaczony liczbą 7 i równocześnie zgłaszam autopoprawkę polegającą na zastąpieniu wyrazów „zarząd spółki zbywającej” wyrazami „spółka zbywająca akcje uprawnionym pracownikom”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#TomaszWójcik">Czy do propozycji pana posła Jacka Swakonia są jakieś zastrzeżenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Nie jest moim zamiarem ustosunkowanie się do treści merytorycznej wniosku pana posła, lecz chcę powiedzieć, że jest on obarczony wadą legislacyjną. Przepis należy przeformułować w taki sposób, aby jeden z jego elementów można było zamieścić w przepisach przejściowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#KrzysztofGłogowski">W tym przepisie jest delegacja dla ministra skarbu państwa do wydania zarządzenia po to, aby stosowany był jednolity wzór rejestru osób, które nabyły nieodpłatnie akcje. Nie może to być zarządzenie lecz rozporządzenie, ale przede wszystkim rodzi się pytanie, czy jest celowa standaryzacja wykazu, który zawierać będzie najwyżej 3 rubryki zatytułowane „Nazwisko i imię”, „Liczba akcji” oraz „Wartość akcji”.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#KrzysztofGłogowski">Nie zgłaszamy zastrzeżeń do merytorycznej treści poprawki, ale dostrzegamy w niej niepoprawność pod względem legislacyjnym, na co zwrócił uwagę przedstawiciel Biura Legislacyjnego KS i stawiamy pod znakiem zapytania celowość standaryzacji rejestru osób, które nabyły nieodpłatnie akcje. Poza tym z treści poprawki wynika, że ten rejestr będzie robiony na koszt zarządu spółki, czyli za ich własne pieniądze, co oczywiście należy poprawić, wskazując na spółkę, a nie na jej zarząd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#JacekSwakoń">Nie bez powodu zaproponowałem, aby wszystkie spółki posługiwały się standardowym wzorcem rejestru. Miałem na uwadze tzw. ustawę uwłaszczeniową, nad którą obecnie pracujemy. Ta ustawa nie będzie obejmowała osób, które nabyły nieodpłatnie akcje i z tego względu potrzebny jest rejestr tych osób, sporządzony według jednolitego wzorca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#JanWyrowiński">Wniosek pana posła powinien być zmodyfikowany jeszcze z jednego powodu. Otóż nie wynika z niego, że chodzi wyłącznie o osoby, które nabyły akcje nieodpłatnie, a przecież nie można z góry założyć, iż wykluczone są sytuacje, w których spółka sprzedaje akcje pracownikom na zasadach ogólnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#JacekSwakoń">Zwracam się do Biura Legislacyjnego KS z prośbą, aby zmodyfikowało poprawkę, kierując się zgłoszonym przez pana posła Jana Wyrowińskiego zastrzeżeniem do obecnej jej treści.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#WojciechParzyński">Uważam, iż nie jest konieczne wydanie odrębnego aktu normatywnego, bowiem w proponowanym przepisie można określić, co powinien zawierać rejestr osób, które nabyły akcje nieodpłatnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#AdamBiela">Uważam, iż jest to dobra propozycja i zgodna z intencją wnioskodawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#TomaszWójcik">Z dyskusji wynika, że merytoryczny aspekt wniosku jest aprobowany, natomiast niezbędne pewne korekty i dlatego proszę pana posła Jacka Swakonia, aby skorzystał z pomocy Biura Legislacyjnego KS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zredagujemy odpowiedni przepis, w którym nie będzie dyspozycji do wydania aktu wykonawczego, natomiast określimy to, co jest niezbędne dla sporządzania przez spółki rejestru osób po fakcie nabycia przez nie akcji nieodpłatnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#AdamBiela">Wnoszę o dodanie po art. 38 nowego artykułu, który w zestawie poprawek jest oznaczony liczbą 4. Proponowane przepisy mają stworzyć możliwość - po raz pierwszy na podstawie tej ustawy - koncentracji rozproszonego obecnie kapitału, będącego własnością pracowników i przekształcenia go w kapitał inwestycyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#JanWyrowiński">Uważam, iż spółka, o której mowa we wniosku, może powstać bez dodatkowych uregulowań prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#KrzysztofGłogowski">Chcę się upewnić, że dobrze rozumiem intencję wnioskodawcy. Czy sytuacja ma się ukształtować w następujący sposób: uprawnieni do złożenia oświadczeń pracownicy zakładają spółkę prawa handlowego i przenoszą na nią - w drodze umowy - swoje potencjalne uprawnienia do nabycia akcji nieodpłatnie, zaś spółka będzie tym podmiotem, który złoży oświadczenie, a następnie nabędzie nieodpłatnie akcje i będzie wykonywała z nich prawa?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#AdamBiela">Taki jest cel tego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#KrzysztofGłogowski">Wobec tego należy jednoznacznie wyrazić w proponowanym przepisie, że chodzi o przeniesienie na spółkę uprawnień do nieodpłatnego nabycia akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#TomaszWójcik">Proszę, aby Biuro Legislacyjne KS w taki sposób zredagowało treść tego przepisu. Ponieważ nie ma więcej zastrzeżeń, pytam czy Komisja akceptuje wniosek pana posła Adama Bieli?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#JanWyrowiński">Wniosek składa się z pkt. 7 i 8. Omówiony został tylko pkt. 7, ale czy mam rozumieć, że pytanie pana przewodniczącego dotyczy obu punktów? Jeśli tak, to ja nie wyrażam zgody na przyjęcie pkt. 8.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#KrzysztofGłogowski">Sądziłem, że chodzi tylko o pkt. 7. Jeśli dwa punkty należy traktować łącznie to powstanie problem, gdyż regulacja zawarta w pkt. 8 uniemożliwi prowadzenie w rozsądny sposób prywatyzacji. Oznacza ona, że wyłączamy wolny rynek w zakresie nabywania akcji na zasadach ogólnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#AdamBiela">Przepis, który proponuję wprowadzić do ustawy, składa się z dwóch ustępów. W pierwszym jest mowa o utworzeniu spółki prawa handlowego, która przejmie uprawnienia przysługujące pracownikom, a w drugim ustępie - o możliwości dania takiej spółce pierwszeństwa w nabyciu odpłatnie akcji prywatyzowanej spółki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#JanWyrowiński">Sądzę, że można rozdzielić te dwie sprawy, zwłaszcza, że nie wszyscy jesteśmy gotowi zaakceptować pkt. 8.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#AdamBiela">Jestem gotów zgodzić się na potraktowanie obu punktów wniosku, jako odrębnych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#TomaszWójcik">Zastrzeżenia budzi pkt. 8. Czy w tej sytuacji pan poseł podtrzymuje tę część wniosku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#AdamBiela">Podtrzymuję, ponieważ wczoraj konsultowałem się w tej sprawie z pozostałymi autorami wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#TomaszWójcik">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem propozycji wyrażonej w pkt. 8?</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#TomaszWójcik">Wniosek został przyjęty stosunkiem głosów: 6 - za, 2 - przeciw, 4 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#JanWyrowiński">Ten wynik głosowania prowadzi do fundamentalnych zmian w zakresie reguł gry na rynku prywatyzacyjnym. Wprowadziliśmy zasadę, która może spowodować zahamowanie procesów prywatyzacyjnych. Może jeszcze pan minister wypowiedziałby się w tej sprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#TomaszWójcik">Komisja już podjęła decyzję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#JanWyrowiński">Zgłaszam wniosek mniejszości o odrzucenie tego punktu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#TomaszWójcik">Powracamy do zmian przepisów ustawy rekomendowanych przez podkomisję. Proponuje ona, aby art. 39 nadać nowe brzmienie. Czy są uwagi lub zastrzeżenia do tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#AleksanderLegatowicz">Na ręce przewodniczącego podkomisji złożyłem materiał, w którym zaprezentowaliśmy pewien model przedsiębiorstwa, który można będzie wdrożyć za pomocą nowej ścieżki prywatyzacji bezpośredniej. Na tym polega nasz propozycja, a jej uwzględnienie wymaga małej modyfikacji art. 39 ust. 1 pkt. 3, który w obecnym brzmieniu dotyczy prywatyzacji bezpośredniej polegającej na oddaniu przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania. Modyfikacja polega na dodaniu na końcu tego punktu wyrazów „lub umowy powierniczej”. Taką samą poprawkę należałoby wprowadzić do art. 1 ust. 2 pkt. 3.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#AleksanderLegatowicz">Jestem przygotowany do zreferowania na czym polega nasza propozycja, ale muszę wiedzieć jakim dysponuję czasem, gdyż wyjaśnienie może przerodzić się w wykład, albo stwierdzenie, że mam wspaniały pomysł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#AdamBiela">Będąc członkiem podkomisji zapoznałem się z propozycją wprowadzenia nowej ścieżki prywatyzacji bezpośredniej i formalnie zgłaszam wniosek o dodanie w art. 39 ust. 1 pkt. 3 wyrazów „lub umowy powierniczej”. Gdyby tę poprawkę należało dokładnie wyjaśnić, to wyręczy mnie w tym pan prof. Aleksander Legatowicz, streszczając zawartość materiału dostarczonego posłom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#TomaszWójcik">Komisja nie otrzymała tego materiału i aby nie rozpoczynać dyskusji bez przygotowania, proszę o dostarczenie go posłom, którzy w ten sposób będą mogli dokładnie dowiedzieć się na czym polega proponowana ścieżka prywatyzacji bezpośredniej. Proponuję także, abyśmy wrócili do tej sprawy w najbliższym czasie, chyba że pan profesor byłby w stanie w sposób syntetyczny zreferować swoją propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#AleksanderLegatowicz">Byliśmy proszeni o ustosunkowanie się do projektu ustawy i dlatego przekazaliśmy podkomisji naszą opinię w tej sprawie, a ponadto zaproponowaliśmy nowe rozwiązanie. Ten projekt ma dość rozbudowaną formę, ale jestem gotów odpowiedzieć na pytania posłów, a także ponownie doręczyć materiał.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#AleksanderLegatowicz">Powiem w skrócie, co on zawiera. Logika propozycji wynika z obserwacji i doświadczeń wynikających ze standardowych rozwiązań rynkowych oraz z rozwiązań, które próbowano podejmować w okresie tzw. realnego socjalizmu, a także z doświadczeń wyniesionych z przemian prywatyzacyjnych, dzięki naszym kontaktom z przedsiębiorstwami, związkami zawodowymi, zespołami menadżerskimi i środowiskami naukowymi. Informacje to zostały wzbogacone o współczesną wiedzę z zakresu analizy systemowej, metod optymalizacyjnych, metod adaptacyjnych itd.</u>
          <u xml:id="u-64.2" who="#AleksanderLegatowicz">U podłoża leży kilka założeń podstawowych, m.in. założenie wynikające z ideologii solidaryzmu społecznego, aby wykorzystać efektywność współpracy. Dlaczego mówimy o integracyjnym modelu przedsiębiorstwa? Dlatego, że nasza propozycja zmierza do zintegrowania wewnętrznego przedsiębiorstwa - menadżerów z załogą - oraz zintegrowania zewnętrznego, a chodzi o to, żeby to, co się opłaca ludziom związanym z przedsiębiorstwem, było również korzystne z punktu widzenia całej gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-64.3" who="#AleksanderLegatowicz">Poza tym jest wiele praktycznych założeń po to, aby ten model był spójny z aktualną rzeczywistością. W ranach prac Instytutu Nauk Ekonomicznych symulowaliśmy sytuację rynkową, gdy funkcjonują dwa typy przedsiębiorstw: standardowy i integracyjny. Badaliśmy wpływ przedsiębiorstwa integracyjnego na rynek i najogólniej można powiedzieć, że rynek jest koniunkturogenny, przy czym możliwe są dwa warianty. Jeden wariant jest budowany przy założeniu maksymalnej akumulacji na szczeblu centralnym, która później jest w jakiś sposób rozdzielana, ale możliwe jest także rozwiązanie innego typu, które prowadzi do uzyskania optimum, polegającego na maksymalnych płacach realnych w warunkach równowagi, co odpowiada modelowi tzw. rynku doskonałego itd.</u>
          <u xml:id="u-64.4" who="#AleksanderLegatowicz">Nie chcę wchodzić w szczegóły, które mamy dokładnie rozpracowane, punkt po punkcie, gdyż najważniejsze jest to, aby tego typu rozwiązanie mogło zostać wprowadzone do projektu ustawy, a do tego potrzebne są dwie poprawki. Natomiast już od decydentów będzie zależało, czy zostanie wykorzystana ścieżka prywatyzacji bezpośredniej w ramach umowy powierniczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#AdamBiela">Materiał z tą propozycją dotarł do członków podkomisji, ale być może powinni się z nim zapoznać wszyscy członkowie Komisji. Mówiąc najogólniej, propozycja ta polega na wzbogaceniu form prywatyzacji bezpośredniej o dodatkową formę. Nie sądzę, abyśmy na dzisiejszym posiedzeniu mogli dokładnie przestudiować na czym ona polega.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#MarcinDyl">Z pewnym zakłopotaniem wysłuchałem propozycji wprowadzenia umowy powierniczej, gdyż taka instytucja nie jest przewidziana w Kodeksie cywilnym, a jedynie dopuszczalne są czynności prawne, które mają w sobie elementy powiernictwa, np. inwest powierniczy. System prawa rzeczowego jest oparty na założeniu, że nie istnieje w Polsce prawo własności podzielonej, co dopuszcza prawo anglosaskie, gdzie może być dwóch właścicieli.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#MarcinDyl">Wprowadzenie tego typu umowy, która nie jest znana prawu polskiemu - niejasne są w tej sytuacji stosunki własnościowe - byłoby bardzo groźne z punktu widzenia procesów prywatyzacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#JanWyrowiński">Nie wiem czy jest sens otwierania bardzo niepewnej, nowej ścieżki prywatyzacyjnej. Sądzę, że przedłożona nam propozycja jest bardzo kontrowersyjna. Nie powinniśmy tracić czasu na wnikanie w sensowność materii, która w znacznej mierze jest modelem teoretycznym i która nie całkiem mieści się polskim systemie prawnym, na co zwrócił uwagę przedstawiciel Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Mamy już sprawdzone formuły prywatyzacyjne, których jest więcej niż w poszczególnych państwach postkomunistycznych. Nie twórzmy jeszcze jednej ścieżki, która może się okazać ścieżką bez wyjścia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#TomaszWójcik">Chcę prosić przedstawicieli Ministerstwa Skarbu Państwa oraz Biura Legislacyjnego KS o ustosunkowanie się do wypowiedzi pana dyrektora Marcina Dyla.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#JacekAmbroziak">Całkowicie popieram opinię pana dyrektora, gdyż jest ona zgodna z obowiązującym prawem. Najpierw musielibyśmy zmienić Kodeks cywilny, aby wprowadzić do niego nowe zasady, nieznane polskiemu prawu od około 80 lat i dopiero wówczas moglibyśmy dyskutować o tej propozycji. Póki co jest ona bezprzedmiotowa, nierealna i niezgodna z polskim prawem. Ministerstwo stanowczo protestuje przeciwko jej przyjęciu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie możemy wnieść nic nowego i pozostaje nam tylko przyłączyć się do opinii przedmówców. Obawiam się, że w trybie nowelizacji ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie bylibyśmy w stanie zharmonizować prywatyzację na zasadzie umowy powierniczej z polskim systemem prawnym bez nowelizacji kilku innych ustaw, łącznie z Kodeksem cywilnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#TomaszWójcik">W związku z tymi wyjaśnieniami zwracam się do pana posła Adama Bieli z pytaniem, czy podtrzymuje pan swój wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#AdamBiela">Najpierw chciałbym usłyszeć, jakie pan profesor ma kontrargumenty wobec zgłoszonych zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#AleksanderLegatowicz">Jeśli chodzi o system prawny, to nowelizacja tej ustawy przyczynia się do tworzenia tego systemu, a zatem Komisja ma rozmaite możliwości. Z tego, co sugerowali moi znajomi prawnicy wynika, że istnieje - jako pojęcie prawne - tego typu umowa powiernicza. Dzisiaj zostało to zakwestionowane, ale jeśli istnieje takie pojęcie prawne, to podmiot mógłby z ramienia skarbu państwa przejąć do realizacji model przedsiębiorstwa integracyjnego.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#AleksanderLegatowicz">Odnosząc się do drugiego argumentu zapytam, czy dobrze jest zamykać się przed nowymi możliwościami? Oczywiście, jeśli nie chce się dopuścić żadnych nowych rozwiązań, to najlepszym na to sposobem jest uczynienie system prawny hermetycznym i być może taka jest intencja Komisji. Naszym zdaniem, sytuacja wygląda w ten sposób, że bez lepszych jakościowo rozwiązań, z punktu widzenia społecznego i ekonomicznego, może nie powieść się rozwiązanie problemów, co doprowadzi do ostrych spięć społecznych. U podłoża modelu są możliwości rozwiązywania konfliktów społecznych ze względu na to, że jest to próba zintegrowania całego przedsiębiorstwa wewnętrznie i zewnętrznie.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#AleksanderLegatowicz">Zawsze jednak będziemy gotowi przyjąć do wiadomości, że Komisja odniosła się do tego negatywnie. Ułatwia nam to - do pewnego stopnia - tę sprawę dlatego, że zrobiliśmy co mogliśmy, ale Komisja tego nie zaakceptowała. Krótko mówiąc, odpowiedzialność za negatywne rozwiązanie sprawy przechodzi na rzecz decyzji Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#TomaszWójcik">Nie podzielam tej opinii pana profesora, ponieważ Komisja działa tylko w zakresie swoich uprawnień. W tej chwili pracujemy nad nowelizacją ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, ale nie jesteśmy uprawnieni do nowelizacji Kodeksu cywilnego.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#TomaszWójcik">Chcąc się upewnić, jaki jest zakres naszych kompetencji, aby nie popełnić błędu wkraczając w materię innych ustaw, proszę aby przedstawiciel Biura Legislacyjnego KS odniósł się do tej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jest tak, jak powiedział pan przewodniczący. Przy nowelizacji ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji i przedsiębiorstw państwowych kompetencje Komisji rozciągają się na te ustawy, które są z nią związane. Natomiast wzbudziłoby bardzo poważne zastrzeżenia nowelizowanie - przy tej okazji - Kodeksu cywilnego, gdyż ta czynność jest wykonywana w innym trybie, o czym stanowi regulamin Sejmu. Uzasadniony byłby zarzut naruszenia procedury, co mogłoby stać się powodem zaskarżenia do Trybunału Konstytucyjnego. Były już takie przypadki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#TomaszWójcik">Proszę, aby pan profesor zechciał zrozumieć, że abstrahując od treści merytorycznej pana propozycji, w grę wchodzi brak kompetencji Komisji do jej pozytywnego rozpatrzenia. Należałoby zastosować następujący tryb: najpierw powinien zostać złożony projekt nowelizacji Kodeksu cywilnego, aby można było wprowadzić do niego nowe pojęcie prawne i dopiero po przeprowadzeniu całej procedury legislacyjnej, zakończonej przyjęciem przez Sejm tej nowelizacji, można byłoby na forum tej Komisji podjąć dyskusję nad jeszcze jedną ścieżką prywatyzacji bezpośredniej, proponowaną przez pana profesora.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#AleksanderLegatowicz">W tym, co zaproponowaliśmy, nie ma założenia, iż konieczna jest nowelizacja Kodeksu cywilnego, mając świadomość, że instytucja umowy powierniczej powinna być z nim zgodna. Nie dostrzegam, aby nie było możliwe realizowanie proponowanego modelu w obecnym stanie prawnym. Domniemaniem jest konieczność nowelizacji tego kodeksu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#KrzysztofGłogowski">To nie jest domniemanie lecz fakt oczywisty. Propozycja pana profesora wymaga najpierw zmiany Kodeksu cywilnego w bardzo poważnym zakresie, gdyż do obrotu prawnego zostałby wprowadzony nowy typ umowy - umowy powierniczej. Nie można wprowadzić do ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych instytucji prawnej, nieznanej systemowi prawa cywilnego, bez fundamentalnej zmiany tego kodeksu. Zatem w pierwszej kolejności należy się zgłosić do sejmowej komisji kodyfikacyjnej prawa cywilnego. Wszyscy obecni na tej sali prawnicy nie mieli co do tego wątpliwości, więc trudno powiedzieć, że rację ma pan profesor, zaś prawnicy się mylą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#TomaszWójcik">Wobec wygłoszonych opinii, chcę zapytać pana posła Adama Bielę, czy podtrzymuje swój wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#AdamBiela">W kontekście tych wypowiedzi wydaje mi się, że poprawka powinna przybrać postać projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#TomaszWójcik">Chodzi mi o to, czy pan poseł, po wysłuchaniu wszystkich opinii, nadal podtrzymuje swój wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#AdamBiela">Proszę, aby pan przewodniczący poddał ten wniosek pod głosowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#TomaszWójcik">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki polegającej na dodaniu w art. 39 ust. 1 pkt. 3 wyrazów „lub umowy powierniczej”?</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#TomaszWójcik">Wniosek został odrzucony stosunkiem głosów: 1 - za, 7 - przeciw, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-83.2" who="#TomaszWójcik">Powracamy do art. 39 w brzmieniu proponowanym przez podkomisję. Czy są zastrzeżenia do tej zmiany? Nikt się nie zgłosił - zmiana została zaakceptowana.</u>
          <u xml:id="u-83.3" who="#TomaszWójcik">Komisja przyjęła w tym trybie kolejne zmiany dotyczące artykułów: 39. 40, 41. 41a, 41b. 41c, 42, 42a, 42b, 43, 43a, 46, 47 ust. 2, 47a, 47b, 47c.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#WładysławKielian">W art. 48 ust. 3 brakuje jednego wyrazu „liczby”. Odczytam początek tego przepisu z uwzględnieniem poprawki: „kwotę stanowiącą równowartość do 15% ceny przedsiębiorstwa, nie więcej jednak niż kwotę stanowiącą iloczyn liczby pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#TomaszWójcik">Przyjmujemy tę poprawkę. Czy są inne uwagi do art. 48 ust. 3? Nie ma uwag - nowe brzmienie tego przepisu zostało zaakceptowane.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#TomaszWójcik">Komisja przyjęła, nie wnosząc uprzednio uwag i zastrzeżeń, następne zmiany dotyczące: art. 48 ust. 4, art. 49 ust. 1, art. 50 ust. 1, art. 50a, art. 51 ust. 1–3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#WładysławKielian">Wycofuję swój wniosek, który w zestawie poprawek figuruje pod nr 3 i dotyczy art. 52.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#TomaszWójcik">Podkomisja zaproponowała skreślenie tego artykułu. Czy ktoś się temu sprzeciwia? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#TomaszWójcik">Komisja w tym trybie przyjęła zmiany dotyczące: art. 52a, art. 53 i art. 56 ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-87.2" who="#TomaszWójcik">W art. 56 ust. 2 podkomisja przedstawiła dwa warianty. Najpierw rozstrzygniemy czy Komisja zgadza się na usunięcie ust. 2 w dotychczasowym brzmieniu. Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-87.3" who="#TomaszWójcik">Różnica pomiędzy dwoma wariantami polega na wielkości puli akcji, która w każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji zostanie przeznaczona na cele związane z zaspokojeniem roszczeń byłych właścicieli mienia przejętego przez skarb państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#JanWyrowiński">Zgodnie z rozporządzeniem, które - jeśli się nie mylę - zostało wydane w 1993 r. na ten cel przeznaczano dotychczas 5% akcji prywatyzowanej spółki. Rząd zaproponował, aby tę wielkość utrzymać, ale część członków podkomisji była zdania, że należy ją podwyższyć do 10% i stąd wzięły się dwa warianty w sprawozdaniu podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#TadeuszMaćkała">Proponuję skreślić ust. 2 i dodać art. 56a w brzmieniu: „W każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji, co najmniej 7% wszystkich zbywanych akcji i udziałów przeznacza się na cele związane z reprywatyzacją i wypłatą odszkodowań dla osób zamieszkałych na terenach Rzeczypospolitej Polski, które po 9 maja 1945 r. nie weszły w skład państwa polskiego oraz przesiedlonych w ramach Akcji Wisła”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#TomaszWójcik">Pozwolę sobie zgłosić wniosek o dodanie w art. 56 ust. 3 w brzmieniu: „30% akcji należących do Skarbu Państwa w każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przeznacza się na cele powszechnego uwłaszczenia obywateli polskich”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#JacekAmbroziak">Chciałbym tylko, aby wnioskodawcy nie wpadli w pułapkę, która wzbudzi śmiech podczas plenarnych obrad Sejmu. Otóż po podsumowaniu wszystkich procentowych wielkości pul akcji, zarezerwowanych na różne cele, okazuje się, że w spółkach powinno być od 105 do 125% akcji. Wymienię pule akcji, które już są zadysponowane na mocy ustaw oraz te, które stanowią przedmiot zgłoszonych wniosków: 15% dla pracowników, 10% na reformę społeczną, 10% na fundusz gospodarczy, 30% na powszechne uwłaszczenie, 30% na reprywatyzację, 15 procent dla rolników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#AdamBiela">Pan minister nie wziął pod uwagę, że w niektórych wnioskach są zamieszczone rozwiązania alternatywne tego rodzaju, że na dany cel przeznacza się albo określony procent akcji każdej ze spółek, albo środki pochodzące ze sprzedaży takiej puli akcji, co umożliwia kształtowanie różnych pakietów prywatyzacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#WiesławKaczmarek">Regułą jest, że dochody z prywatyzacji służą finansowaniu deficytu budżetowego. Chciałbym, aby wydatki budżetu były równoważone dochodami, ale zakładam, że deficyt będzie się utrzymywał jeszcze przez kilka lat, a gdy dochody z prywatyzacji zostaną rozdysponowane na fundusze celowe, to może się okazać, że finansowanie deficytu z tego źródła jest niemożliwe.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#WiesławKaczmarek">Chciałbym się dowiedzieć od przedstawiciela Ministerstwa Finansów, czy proponowane regulacje mające na celu zadekretowanie w ustawie wpływów z prywatyzacji, są spójne z polityką budżetową państwa?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#EdytaPoławska">Przychody z prywatyzacji nie są dochodami budżetu państwa od czasu wejścia w życie ustawy o szczególnych zasadach reprezentowania Skarbu Państwa, ale są wykorzystywane do finansowania niedoboru budżetu państwa. Największa część dochodów z prywatyzacji jest przeznaczona na reformę ubezpieczeń społecznych i na rekompensaty dla pracowników sfery budżetowej. Natomiast nie jest możliwe finansowanie z tych dochodów realizacji kolejnych celów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#KrzysztofGłogowski">Proszę zauważyć, że wyznaczenie w tej ustawie celów, na które ma być przeznaczona część wpływów z prywatyzacji, oznacza wprowadzenie do niej elementów planowania budżetowego, przez co pozbawia się parlament - w pewnym stopniu - możliwości planowania dochodów i wydatków, zgodnego ze spójnym i przejrzystym systemem finansów publicznych, gdyż dochody z prywatyzacji stanowią jednak znaczące źródło finansowania deficytu budżetowego. Dlatego rząd w swoim przedłożeniu projektu ustawy przedstawił ostrożną propozycję. Wynika ona z przyjętych już programów oraz z orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#KrzysztofGłogowski">Tylko w tym zakresie uznaliśmy za zasadne zadekretowanie przychodów z prywatyzacji, czyli na reprywatyzację, reformę systemu ubezpieczeń społecznych i na rekompensaty dla pracowników sfery budżetowej. Natomiast w poprawkach można dostrzec tendencję do zagospodarowania, poprzez określenie w ustawie celów i procentowych wielkości akcji, całych wpływów z prywatyzacji. Takie rozwiązanie nie jest właściwe, a już na pewno niewłaściwym rozwiązaniem jest blokowanie kolejnych pul akcji dlatego, że przez to prywatyzacja staje się niemożliwa do przeprowadzenia.</u>
          <u xml:id="u-95.2" who="#KrzysztofGłogowski">Zwracam uwagę na jeszcze jeden element. Otóż minister skarbu państwa jest zobowiązany, na mocy odrębnej ustawy, przeznaczać określoną część akcji lub wpływów z ich sprzedaży na fundusz gwarancji i poręczeń skarbu państwa. Mówiąc obrazowo, nie ma tortu, a więc nie ma co dzielić. Propozycje, które przedstawił rząd, nie są propozycjami minimum lecz maksimum, jeśli chodzi o możliwość pozabudżetowego zagospodarowania środków z prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Dlatego apeluję o uwzględnienie realiów przy formułowaniu wniosków i przy podejmowaniu w tej sprawie decyzji. Sądzę, że Komisja powinna mieć na względzie tworzenie dobrego prawa i takiego, które można będzie wcielać w życie. Natomiast wypełnienie norm, o których mowa we wnioskach, oznacza zatrzymanie prywatyzacji, albo będą one ignorowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#TomaszWójcik">Czy zdaniem pana mecenasa, 30% akcji, które proponuję przeznaczyć na powszechne uwłaszczenie, to jest pula akcji na prywatyzację, czy na inny proces? Przynajmniej ja uważam, że przeznaczenie jej na powszechne uwłaszczenie jest równoznaczne z przekazaniem tych akcji w prywatne ręce, czyli jest to stricte prywatyzacja. Nigdzie nie słyszałem, że ten proces ma polegać wyłącznie na sprzedaży akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#KrzysztofGłogowski">Nie jest to prywatyzacja. Jeśli przeznaczamy akcje na reprywatyzację czy na powszechne uwłaszczenie, to powstaje pytanie, na jakich zasadach odbywać się będzie dystrybucja tych akcji i czy wydzielone w ten sposób środki będą wystarczające, aby można było zrealizować te cele. Powstaje także pytanie, czy ich realizacja powinna być w taki sposób finansowana, czy jest to zgodne ze zdrowym rozsądkiem i racjonalnością ekonomiczną działań podejmowanych przez państwo w obrocie gospodarczym. Od dłuższego czasu rodzą się różne pomysły na reprywatyzację. Rząd niedawno przyjął projekt ustawy reprywatyzacyjnej, który zawiera określone rozwiązania, mieszczące się także w konstrukcji omawianego projektu ustawy. Jestem daleki od nazywania prywatyzacją dystrybucji akcji w ramach reprywatyzacji czy powszechnego uwłaszczenia. Prywatyzacja nie tylko wiąże się z przeniesieniem własności akcji, ale także z celowym i ekonomicznym ich zagospodarowaniem przez nowego właściciela. Tak pojmujemy prywatyzację, zatem nie jest nią dystrybucja akcji w ramach powszechnego uwłaszczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#WiesławKaczmarek">Uważam, że trzeba postępować konsekwentnie. Odrzuciliśmy propozycję Polskiego Lobby Przemysłowego, powołując się na to, że w polskim prawie nie jest zdefiniowane pojęcie umowy powierniczej, a teraz zajmujemy się różnymi aspektami wniosku dotyczącego powszechnego uwłaszczenia, przemilczając fakt, że także to pojęcie funkcjonuje poza polskim systemem prawnym.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#WiesławKaczmarek">Załóżmy, iż powszechne uwłaszczenie jest decyzją polityczną, to jednak przeznaczenie na ten cel po 30% akcji w każdej spółce powstałej w wyniku komercjalizacji, oznacza zablokowanie tych akcji do momentu, aż zostanie uchwalona i wejdzie w życie odpowiednia ustawa. Odpowiedzi na pytanie, czy powszechne uwłaszczenie jest tym samym co prywatyzacja, należy poszukać w art. 1 ust. 2 tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-98.2" who="#WiesławKaczmarek">Mam jeszcze wątpliwość, czy pomysły rządu dotyczące zagospodarowania wpływów z prywatyzacji są ze sobą spójne, zważywszy na uchwaloną dzisiaj przez Sejm ustawę o restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego. Do ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji wprowadza się regulacje o charakterze systemowym i jednocześnie tworzone są regulacje odnoszące się tylko do określonego sektora przemysłu. Trzeba uwzględniać ten fakt, gdy zamierza się dokonać dalszego podziału akcji spółek na różne cele. Nie wiem czy w razie przyjęcia wniosków, które tego dotyczą, przemysłowi zbrojeniowemu zostanie narzucony taki sam sposób zadekretowania akcji lub wpływów z ich sprzedaży, jaki wynikać będzie z tej ustawy. Jak w jej kontekście będą zagospodarowane wpływy z prywatyzacji sektora zbrojeniowego? Przede wszystkim chcę się dowiedzieć, czy w różnych programach sektorowych, które są opracowywane w Ministerstwie Gospodarki lub w Ministerstwie Skarbu Państwa, przewidziany jest jakiś odmienny tryb wykorzystania środków z prywatyzacji, np. na finansowanie programów restrukturyzacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#TadeuszMaćkała">Pan minister mówiąc o 30% akcji na cele związane z reprywatyzacją, sięgnął do mojego wniosku zamieszczonego w wykazie poprawek, podczas gdy skorygowałem tę liczbę zgłaszając wniosek, aby na ten cel zostało przeznaczone 7% akcji. Mając na względzie uwagi pana mecenasa i innych moich przedmówców, które warte są uwzględnienia, gdyż faktycznie zamrożenie pewnej puli akcji kłóci się z ideą prywatyzacji, chcę zmodyfikować ten wniosek, nadając mu następujące brzmienie: „Co najmniej 7% przychodów ze wszystkich zbywanych akcji i udziałów każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji, przeznacza się na cele związane z reprywatyzacją i wypłatą odszkodowań dla osób zamieszkałych na terenach Rzeczypospolitej Polskiej, które po 9 maja 1945 r. nie weszły w skład państwa polskiego oraz przesiedlonych w ramach akcji Wisła”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#WiesławKaczmarek">Zapomniałem poprzednio poprosić o wyjaśnienie jeszcze jednej sprawy. Dowiedzieliśmy się, że rząd przyjął projekt ustawy dotyczący reprywatyzacji, a związku z tym chcę zapytać, czy w tej ustawie powinien się znaleźć przepis, na mocy którego będzie tworzona rezerwa środków na reprywatyzację? Czy w tamtym projekcie jest przewidziany jakiś sposób na gromadzenie środków dla beneficjentów reprywatyzacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#TadeuszMaćkała">Odniosę się do wypowiedzi pana posła Wiesława Kaczmarka. Na podstawie samoistnego rozporządzenia Rady Ministrów, 5% akcji spółek jest zarezerwowanych na reprywatyzację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#WiesławKaczmarek">Jest to uchwała Rady Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#TadeuszMaćkała">Tym bardziej tak być nie powinno. Czasy samoistnych uchwał Rady Ministrów już minęły i tego typu rezerwa powinna być tworzona na podstawie ustawy lub upoważnienia ustawowego, ale najbezpieczniej jest uregulować tę kwestię w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#JacekAmbroziak">W wariancie II art. 56 ust. 2 jest propozycją rządu, iż 5% akcji należących do skarbu państwa w każdej ze spółek powstałych w wyniku komercjalizacji, albo wpływy uzyskane ze sprzedaży tych akcji, przeznacza się na cele związane z reprywatyzacją. Natomiast w projekcie ustawy dotyczącej reprywatyzacji, którą rząd niedawno przyjął i która najprawdopodobniej wpłynie do Sejmu w przyszłym tygodniu, na ten cel przeznacza się 10% akcji. W związku z tym stoimy na stanowisku, że można by przyjąć wariant I, gdyż jest w nim mowa o takiej samej wielkości puli akcji.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#JacekAmbroziak">Procesy prywatyzacyjne w poszczególnych sektorach przemysłu będą realizowane na podstawie tej ustawy, a w związku z tym 15% akcji otrzymają uprawnieni pracownicy, 10% akcji zostanie przeznaczonych na reformę społeczną. W przypadku przemysłu zbrojeniowego, reszta dochodów z prywatyzacji będzie wykorzystana na rekonstrukcje tego przemysłu i na modernizację armii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#WiesławKaczmarek">Czy ustawa o restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego jest epizodyczna, czy precedensowa i regułą będzie wykorzystywanie dochodów z prywatyzacji danego sektora na jego restrukturyzację?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#JacekAmbroziak">Tylko ze względu na bardzo trudną sytuację przemysłu zbrojeniowego rząd zdecydował się na takie przeznaczenie dochodów z prywatyzacji podmiotów tego sektora. Ponieważ na podstawie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych dokonuje się podziału akcji i wpływów uzyskanych z ich sprzedaży, to w przypadku zaakceptowania wniosków, będących przedmiotem dyskusji, musielibyśmy odpowiednio zmniejszyć dochody przeznaczone na rekonstrukcję tego sektora. Może się okazać, że z tytułu jego prywatyzacji otrzyma tylko kilka procent dochodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#WładysławKielian">Wnoszę o przerwanie procedowania, ponieważ musimy podejść kompleksowo do zgłoszonych wniosków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#JanWyrowiński">Popieram tę propozycję. Nawiązując do zapewnień pana ministra, że sektor przemysłu zbrojeniowego został potraktowany wyjątkowo, jeśli chodzi o przeznaczenie dochodów z jego prywatyzacji, chcę powiedzieć, iż najprawdopodobniej takie samo rozwiązanie zostanie zaproponowane w projekcie ustawy dotyczącej komercjalizacji i prywatyzacji PKP. Poza tym, taki sam charakter ma decyzja rządu w sprawie gwarantowania skupu buraków cukrowych wpływami z prywatyzacji przemysłu cukrowego. Wymaga to dogłębnej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#JanWyrowiński">Uważam, iż źle się stało, że nie uczestniczyliśmy w pracach nad projektem ustawy o restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego, gdyż prywatyzacyjny aspekt tej ustawy leży w kompetencji tej Komisji. Sądzę, że powinniśmy zastrzec sobie takie prawo w stosunku do innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-108.2" who="#JanWyrowiński">Kończąc, chcę powiedzieć, że dzieląc akcje nie można tracić z pola widzenia przedsiębiorstwa, które przez to staje się mniej atrakcyjne dla potencjalnych inwestorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#FranciszekSzelwicki">Popieram wniosek pana posła Władysława Kieliana, aby przerwać dyskusję nad wnioskami dotyczącymi art. 56, gdyż dotyczą one poważnej sprawy i musimy mieć czas na przeanalizowanie ich skutków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#AdamBiela">Głębsza refleksja jest potrzebna, ale chcę jeszcze raz podkreślić, że propozycje są dwojakiego rodzaju. Tylko w niektórych z nich wskazuje się na pulę akcji, która ma stanowić finansowe zabezpieczenie dla realizacji danego celu, natomiast w innych wnioskach proponowane jest takie rozwiązanie oraz rozwiązanie alternatywne, iż zabezpieczeniem mogą być środki uzyskane ze sprzedaży akcji i odprowadzone na wskazany fundusz, np. na fundusz restrukturyzacyjny.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#AdamBiela">Dzisiaj uchwaliliśmy ustawę o restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego i musi być jakiś pomysł o charakterze systemowym, bo inaczej dojdzie do ręcznego sterowania dochodami z prywatyzacji każdego z podmiotów tego sektora. Gdyby istniał fundusz restrukturyzacji to można sobie wyobrazić racjonalną gospodarkę jego środkami, na rzecz restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego, czy po to, aby zaspokoić potrzeby innych sektorów. Nie byłoby działań podejmowanych ad hoc, na zasadzie gaszenia pożaru, które mogą doprowadzić do tego, że w pewnym momencie zabraknie środków na restrukturyzację kolejnego podmiotu gospodarczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#TomaszWójcik">Z tych wypowiedzi wynika, że wniosek pana posła Władysława Kieliana jest akceptowany i nie muszę go poddawać pod głosowanie. Przed zakończeniem posiedzenia odniosę się jeszcze do wypowiedzi pana posła Wiesława Kaczmarka. Nie możemy zapominać o tym, że Komisja pracuje nad projektem ustawy o uwłaszczeniu obywateli i spodziewam się, że rząd niedługo wyrazi pozytywną opinię w stosunku do tego projektu. Pan poseł powołał się na definicję prywatyzacji zamieszczoną w art. 1 ust. 2 tej ustawy. Według tej definicji prywatyzacja polega na zbywaniu należących do skarbu państwa akcji i udziałów spółek powstałych w wyniku komercjalizacji. Uwłaszczenie nie jest czym innym, niż nieodpłatnym zbywaniem tych akcji i udziałów.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#TomaszWójcik">Nie mogę podzielić opinii Ministerstwa Skarbu Państwa, że uwłaszczenie nie jest prywatyzacją. Otóż jest ono najszybszą formą prywatyzacji, czyli przekazania własności państwowej w ręce prywatne. Proszę nie wprowadzać zamieszania pojęciowego.</u>
          <u xml:id="u-111.2" who="#TomaszWójcik">Odrębną sprawą są cele prywatyzacji. Jeżeli celem jest zdobycie środków dla budżetu państwa czy na realizację jakichś specjalnych programów, to wtedy faktycznie nie ma miejsca dla powszechnego uwłaszczenia, gdyż ogranicza się prywatyzację do pewnych metod.</u>
          <u xml:id="u-111.3" who="#TomaszWójcik">Ja rozumiem, że rząd może mieć swoje propozycje i być ograniczony w tych propozycjach, natomiast Sejm może je zawężać lub rozszerzać i w tym sensie nie jest on ograniczony. Jedyne ograniczenie wynika z materii - czy propozycje Sejmu są możliwe do zrealizowania, czy nie, a pod tym względem oceny nie są jednakowe.</u>
          <u xml:id="u-111.4" who="#TomaszWójcik">Różnica ocen może być podyktowana odmienną koncepcją polityczną, ale nie zgodzę się z opinią, że uwłaszczenie nie jest realne, gdyż jesteśmy w stanie wskazać na ekspertów, którzy są w stanie udowodnić realność koncepcji uwłaszczeniowych, ale oczywiście takie koncepcje wymagają odpowiednich działań.</u>
          <u xml:id="u-111.5" who="#TomaszWójcik">Nie podchodźmy więc do sprawy uwłaszczenia w sposób doktrynalny, czyli że z założenia jest ona nie do przyjęcia, gdyż wszystko rozgrywa się na płaszczyźnie wyboru kierunku, w którym będziemy podążać. Chcę przypomnieć ministerstwu, że uwłaszczenie jest zawarte w umowie koalicyjnej i dlatego proszę, aby nie podważało tego, co już zostało ustalone.</u>
          <u xml:id="u-111.6" who="#TomaszWójcik">Propozycja, aby wnioski zostały dogłębnie przeanalizowane, jest uzasadniona. Dostosowując się do tej propozycji, zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>