text_structure.xml
28.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#RyszardCzarnecki">Witam wszystkich obecnych na sali posłów, gości, a także przedstawicieli rządu - pani minister Teresy Małeckiej, reprezentującej Ministerstwo Gospodarki oraz pana ministra Ryszarda Brzezika, przedstawiciela Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Otwieram posiedzenie Komisji Prawa Europejskiego.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#RyszardCzarnecki">Dzisiejszy porządek dzienny składa się z dwóch punktów. Punkt pierwszy przewiduje pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw. Punkt drugi obejmuje pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o towarach paczkowanych. Czy są sugestie dotyczące zmiany bądź uzupełnienia porządku dzisiejszego posiedzenia?</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#RyszardCzarnecki">Nie ma uwag, więc porządek obrad uznaję za przyjęty.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#RyszardCzarnecki">Przechodzimy do pierwszego punktu porządku obrad. Proszę pana ministra Ryszarda Brzezika o krótkie przedstawienie projektu ustawy o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#RyszardBrzezik">Ustawa ta należy do grupy ustaw obejmujących obszar rolnictwa. Ma ona za zadanie przygotować nasz kraj do absorpcji płatności bezpośredniej. Przepisy zawarte w ustawie stwarzają system ewidencji gospodarstw, działek rolnych i zwierząt, na podstawie którego w przyszłości możliwe będą płatności bezpośrednie dla producentów. Wynika to również z innych ustaw o poszczególnych rynkach oraz z przyszłych płatności z tytułu utrzymania zwierząt. System ten funkcjonowałby opierając się na już istniejących strukturach Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz podmioty, którym zostaną delegowane pewne czynności związane z obsługą systemu. System ewidencji obejmowałby kilkaset tysięcy gospodarstw rolnych, więc bezpośredni kontakt z nimi byłby powierzany podmiotom. Podmioty te musiałyby spełniać warunki określone w rozporządzeniu Rady Ministrów. Niebagatelne, bo sięgające 90 mln euro, koszty związane z uruchomieniem systemu ewidencji w większości zostaną pokryte ze środków krajowych oraz w pewnej części ze środków pochodzących z Unii Europejskiej. Czas tworzenia systemu przewiduje się na trzy lata. Pierwsze kroki w tym zakresie zostały już powzięte przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Działania te zostały podjęte w ramach programów „farowskich” i sfinansowane ze środków krajowych. Ogólnie rzecz biorąc, chodzi o stworzenie systemu ewidencji, na podstawie którego będzie można zidentyfikować wszystkie gospodarstwa rolne spełniające warunki wymagane do pozyskania płatności bezpośredniej oraz podlegające ewidencji zwierzęta. Jest tu mowa głównie o zwierzętach parzystokopytnych, z wyłączeniem trzody chlewnej. W tym miejscu pojawia się problem. Niestety błędnie założyliśmy, że przed wejściem w życie ustawy o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich zostanie przyjęta ustawa, w skrócie mówiąc, weterynaryjna. Prezydent RP zawetował tą ustawę. Odwołanie się do niej w ustawie o krajowym systemie ewidencji stwarza problem legislacyjny.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#RyszardBrzezik">Usprawiedliwieniem takiego stanu rzeczy jest fakt, że rząd podjął decyzję o skierowaniu do Sejmu części ustawy weterynaryjnej, bez wzbudzającego wątpliwości fragmentu dotyczącego ochrony zwierząt. Praca nad czysto weterynaryjną częścią ustawy została już zakończona na szczeblu sejmowym. Mamy nadzieję, że prace nad tą ustawą uda się zakończyć jeszcze podczas trwania obecnej kadencji. W zaistniałej sytuacji odwołanie się do ustawy weterynaryjnej nie powinno być dziś przeszkodą, szczególnie że być może prace nad obiema ustawami będą przebiegały równolegle. W ustawie o krajowym systemie ewidencji znajdują się też rozwiązania, które wynikają z konieczności wyjaśnienia wątpliwości związanych z dopuszczeniem pomocy publicznej dla podmiotów w obszarze rolnictwa. Ustawa ta mówi, że rolnictwo jest wyłączone z obszaru jej działania. Nie do końca było jasne, czy dotyczy to podmiotów przetwórstwa rolno-spożywczego.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#RyszardBrzezik">Krótko mówiąc chodzi o dopuszczenie pomocy dotychczas udzielanej rolnikom poprzez podmioty skupujące i przetwarzające produkty rolne, czyli dopłaty do tzw. kredytów skupowych. Przepisy na ten temat zawiera art. 17. Takie są ogólne założenia ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#RyszardCzarnecki">Otrzymaliśmy opinie Biura Studiów i Ekspertyz oraz Biura Legislacyjnego. Obie dotyczą ustawy o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw. W opinii Biura Legislacyjnego znajduje się konkluzja, mówiąca że projekt ustawy w obecnym kształcie budzi „poważne zastrzeżenia legislacyjne”.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#RyszardCzarnecki">Czy ktoś chciałby zabrać głos w tej sprawie?</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#StanisławStec">Ustawa ta jest bardzo potrzebna, jednak sądzę, że w zaistniałych okolicznościach nie jesteśmy w stanie przyjąć jej na dzisiejszym posiedzeniu. Proponuję powołać podkomisję, która zajęłaby się omawianym projektem i podczas pracy uwzględniła uwagi Biura Legislacyjnego. Mam też kilka własnych zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#StanisławStec">W art. 1 pojawiają się słowa „ustawa określa ustrój”, nie podano jednak żadnych wyjaśnień i nie wiadomo, o jaki ustrój chodzi. Słowo to jest w art. 1 zbędne i można je po prostu pominąć.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#StanisławStec">W art. 2 definicja gospodarstwa rolnego nie jest precyzyjna.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#StanisławStec">Art. 8 odwołuje się do danych z rejestru zwierząt prowadzonego na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej. Tu pojawił się problem, ponieważ tych przepisów jeszcze nie ma. Rejestr miał już powstać, jednak ustawa została zawetowana. Rząd zapowiedział, że ponownie zgłosi tę ustawę w trybie pilnym, ale druku nie ma i nie wiadomo, kiedy będzie.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#StanisławStec">Poza tym czy Agencja powinna zlecać swoje czynności innym podmiotom? Uważam, że nie. Agencja posiada przecież swoje oddziały w terenie i nie są one nadmiernie obciążone pracą. Dlaczego nie mają się tym zająć?</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#StanisławStec">Pozostaje jeszcze kwestia terminu wejścia ustawy w życie. Trzeba go urealnić.</u>
<u xml:id="u-4.6" who="#StanisławStec">Projekt ustawy o krajowym systemie ewidencji jest jeszcze na tyle niedopracowany, że proponuję skierować go do podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#RyszardCzarnecki">Propozycja utworzenia podkomisji i przekazania jej projektu jest zgodna z planami prezydium Komisji. W imieniu prezydium także proponuję powołać podkomisję. Jest już zaproponowany jej skład.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#MariaStolzman">Czy możemy odesłać do podkomisji ustawę, która nie może powstać, dopóki nie zostanie uchwalona ustawa weterynaryjna? Ustawa ta została zawetowana, a weto przyjęto. Nie zmienimy zaistniałej sytuacji. Uwagi Biura Legislacyjnego mówią, że niektóre artykuły ustawy odwołują się do przepisów dotyczących ochrony zwierząt. Ustawy zajmującej się ochroną zwierząt w ogóle nie będzie w tzw. pakiecie weterynaryjnym, a przecież nie wiemy, czy ten pakiet nie zostanie ponownie zawetowany. Ta ustawa prawdopodobnie jeszcze nie będzie istnieć w czasie pracy podkomisji. Radzę ostrożne działanie. Myślę, że lepiej zaczekać na powstanie ustawy weterynaryjnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#RyszardCzarnecki">Czy pan minister Ryszard Brzezik ustosunkuje się do tych uwag?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#RyszardBrzezik">Brak ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji Weterynaryjnej, bez przepisów o ochronie zwierząt, nie jest aż tak wielkim problemem, ponieważ rząd na poprzednim posiedzeniu przyjął tę ustawę. Potrzebny jest tylko podpis premiera, aby trafiła do Sejmu. Nie potrafię powiedzieć, czy możliwe są równoległe prace nad ustawą weterynaryjną i o krajowym systemie ewidencji, jednak bardzo o to proszę, ze względu na pilność omawianej ustawy.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#RyszardBrzezik">Zgadzam się z wątpliwościami pana posła Stanisława Steca. Rzeczywiście trzeba w ustawie wyjaśnić pewne słowa i doprecyzować niektóre definicje.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#RyszardBrzezik">W przypadku delegowania pewnych czynności przez Agencję nie zgadzam się ze zdaniem pana posła Stanisława Steca. Agencja nie ma oddziałów terenowych, co najwyżej struktury wojewódzkie. Nie wyobrażam sobie, aby rolnicy musieli kontaktować się z oddziałami wojewódzkimi, a na razie nie ma potrzeby powoływania oddziałów niższego, czyli powiatowego szczebla. Ustawa mówi o upoważnieniu pewnych podmiotów do wykonywania czynności związanych ze zbieraniem ankiet, wypłacaniem itd., czyli czynności związanych z funkcjonowaniem systemu ewidencji jako systemu obsługującego płatności bezpośrednie. Podmioty wykonujące powyższe czynności nie będą brały udziału w samym procesie tworzenia systemu czy nadawania numerów. Możliwe do oddelegowania czynności są ściśle określone w projekcie rozporządzenia. Podmiotami wykonującymi wspomniane wyżej zadania mogą być starostwa, urzędy gminy lub inne podmioty działające na tym szczeblu.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#RyszardBrzezik">Mimo zaistniałych problemów proszę o rozpoczęcie procedury legislacyjnej nad ustawą o krajowym systemie ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich oraz o zmianie niektórych ustaw. Proszę też o przyjęcie w dobrej wierze mojego zapewnienia, że lada dzień pojawi się nieco zmieniona ustawa weterynaryjna.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#LechDziamski">Obie ustawy są bardzo ważne i nie wyobrażam sobie zakończenia trzeciej kadencji bez ich uchwalenia. Dlatego proponuję, aby mimo problemów kontynuować pracę nad ustawą o krajowym systemie ewidencji. Przygotujemy ją do drugiego czytania, gdy uchwalona zostanie ustawa weterynaryjna. Ustawa ta na pewno pojawi się w Komisji Prawa Europejskiego. Najlepiej, nie tracąc czasu, przekazać projekt ustawy o krajowym systemie ewidencji do podkomisji. Wtedy będziemy przygotowani i już razem z ustawą weterynaryjną przeprowadzimy drugie i trzecie czytanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#RyszardCzarnecki">Proponuję powołać podkomisję ufając, że ustawa weterynaryjna zostanie szybko uchwalona. Zgadzam się z kilkakrotnie już powtórzoną opinią, iż jest to bardzo ważny projekt, a dalsze czekanie mogłoby spowodować niemożność uchwalenia go przed końcem tej kadencji Sejmu. Trzeba też wziąć pod uwagę, że mamy jeszcze niemal miesięczne wakacje, a Sejm po raz ostatni zbiera się pod koniec pierwszej dekady września. W imieniu prezydium Komisji Prawa Europejskiego proponuję powołanie podkomisji, w której skład wchodziliby panowie posłowie Stanisław Stec, Ryszard Smolarek i Leszek Dziamski.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#RyszardCzarnecki">Czy wymienione osoby zgadzają się na pracę w podkomisji?</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#RyszardCzarnecki">Nie słyszę żadnych uwag, więc stwierdzam, że Komisja wyraziła zgodę.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#RyszardCzarnecki">Jeśli chodzi o terminy, to proponuję, by podkomisja zakończyła pracę do dnia 6 lipca 2001 r., a Komisja rozpatrzyła sprawozdanie podkomisji do dnia 13 lipca 2001 r.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#RyszardCzarnecki">Czy są jeszcze jakieś uwagi? Nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#RyszardCzarnecki">Przechodzimy zatem do drugiego punktu porządku dziennego. Proszę panią minister Teresę Małecką o przedstawienie rządowego projektu ustawy o towarach paczkowanych.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#TeresaMałecka">Projekt ustawy o towarach paczkowanych wraz z załączonymi projektami dwóch rozporządzeń Rady Ministrów stanowi wypełnienie zobowiązań Polski w zakresie harmonizacji polskiego prawa z prawem Unii Europejskiej w obszarze negocjacyjnym - swobodny przepływ towarów. Projekt ten implementuje do krajowego porządku prawnego postanowienia czterech Dyrektyw Rady EWG. Minister gospodarki został wskazany jako odpowiedzialny za realizację tego zadania.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#TeresaMałecka">W obecnym stanie prawnym brak jest przepisów, które w sposób kompleksowy regulują kwestie towarów paczkowanych, ich kontroli ilościowej oraz znaków świadczących o stosowaniu przez paczkujących systemu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego, znaku analogicznego do europejskiego znaku małe e „e”. Obecnie nieuregulowana prawnie jest również produkcja butelek miarowych, nadzór nad kontrolą ich produkcji oraz możliwością oznaczania ich znakiem odwrócony epsilon („3”).</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#TeresaMałecka">Należy zwrócić uwagę na już istniejące i spełniane przez niektóre podmioty paczkujące wymagania, które są zawarte w obwieszczeniu prezesa Głównego Urzędu Miar z 3 kwietnia 1997 r. Obwieszczenie to dotyczy kontroli ilościowej towarów paczkowanych i jest opublikowane w Dzienniku Urzędowym Miar i Powiernictwa nr 3 z 1997 r. Dokument ten nie jest jednak przepisem powszechnie obowiązującego prawa, stanowi jedynie wytyczne i zalecenia dla podmiotów paczkujących, stosujących w procesie wytwórczym procedury kontroli wewnętrznej ilości towarów paczkowanych.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#TeresaMałecka">Celem przedstawianych regulacji prawnych jest pełna implementacja dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących towarów paczkowanych. Są to: Dyrektywa Rady 75/106/EWG z dnia 19 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego opakowania według objętości pewnych płynów w formie towarów paczkowanych, Dyrektywa rady 75/107/EWG z dnia 19 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego butelek używanych jako pojemniki miarowe, Dyrektywy Rady 76/211/EWG z dnia 20 stycznia 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich dotyczącego paczkowania niektórych towarów według ich masy lub objętości oraz Dyrektywa Rady 80/232/EWG z dnia 19 marca 1980 r. dotycząca ujednolicenia przepisów prawnych państw członkowskich w sprawie dopuszczalnych szeregów nominalnych ilości wypełniających i pojemności nominalnych pojemników na określone produkty w opakowaniach gotowych. Przedstawione państwu przepisy uwzględniają ponadto niektóre regulacje odnoszące się do problematyki towarów paczkowanych, które zawarto w Dyrektywie Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. dotyczącej ujednolicenia ustawodawstwa państw członkowskich w zakresie przyrządów pomiarowych i metod kontroli metrologicznej oraz Dyrektywie Rady 90/384/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. o harmonizacji prawa państw członkowskich w zakresie wag nieautomatycznych. W omawianej ustawie uwzględniono również zalecenie Komisji dla państw członkowskich z 5 lutego 1976 r. w sprawie jednostek miary określonych w konwencjach patentowych oraz zalecenia międzynarodowej organizacji metrologii prawnej. Projektowane przepisy w pełni spełniają wymogi zawarte w dyrektywach Rady.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#TeresaMałecka">Należy podkreślić, że proponowane regulacje zawierają rozwiązania stosunkowo proste i mało kosztowne. Zrezygnowano z wprowadzania systemu zatwierdzeń, który funkcjonuje, np. we Francji. Przyjęto zasadę, że zarówno znak „e”, jak i „3” paczkujący i producenci butelek miarowych nadają na własną odpowiedzialność. Projekt nie przewiduje powołania nowych urzędów, opierając się na obecnie istniejących strukturach Państwowej Administracji Miar, Inspekcji Handlowej oraz organizowanej Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz Inspekcji Farmaceutycznej.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#TeresaMałecka">W projekcie ustawy określono przede wszystkim zakres obowiązków producentów, importerów, innych podmiotów paczkujących produkty oraz producentów butelek miarowych. Określono również procedury kontroli ilościowej towarów lub butelek miarowych oraz sankcje administracyjne i przepisy prawne.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#TeresaMałecka">W Rozdziale 1 „Przepisy ogólne” określono zakres przedmiotowy ustawy oraz zdefiniowano główne pojęcia używane w treści przepisów ustawy. W tym rozdziale proponuje się poddać paczkowanie i produkcję butelek miarowych nadzorowi Państwowej Administracji Miar. Przewidziano tu również przepisy o kontroli towarów paczkowanych i butelek miarowych znajdujących się w obrocie lub przeznaczonych do wprowadzenia do obrotu. Kontrolę tę prowadzić będzie Inspekcja Handlowa, Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i, tak jak już wcześniej wspomniałam, Inspekcja Farmaceutyczna. Regulacje prawne dotyczące wymienionych wyżej inspekcji zawierają całość przepisów regulujących ich działalność, dlatego przyjęto zasadę, że procedury te mają zastosowanie do kontroli towarów paczkowanych i butelek miarowych.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#TeresaMałecka">W rozdziale 2 szerzej i w miarę szczegółowo przedstawiono zasady paczkowania towarów. W dotychczas obowiązującym systemie prawnym brak jest jakichkolwiek regulacji dotyczących towarów paczkowanych, więc uznano za celowe wyodrębnienie pewnej grupy przepisów, które powinny dotyczyć wszystkich towarów paczkowanych, niekoniecznie opatrzonych znakiem „e”. W tym rozdziale precyzyjnie sformułowana jest zasada, że paczkujący mają możliwość wyboru opakowań pod względem ich zawartości nominalnych, z zastrzeżeniem jednak, iż opakowania te nie mogą wprowadzać konsumenta w błąd co do ich zawartości nominalnej. W celu realizacji postanowień Dyrektyw Rady 75/106 i 80/232 EWG w załączniku nr 1 do projektu wymieniono produkty, które mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie w opakowaniach o określonych zawartościach nominalnych. Wszelkie szczegółowe wymagania odnośnie oznaczania wszystkich towarów paczkowanych określono w przypisach projektu załączonych do ustawy w rozporządzeniu Rady Ministrów. W celu zapewnienia maksymalnej ochrony interesów konsumenta sformułowano zasadę, że paczkujący ponosi odpowiedzialność za to, czy ilość rzeczywista towaru paczkowanego odpowiada ilości nominalnej. Natomiast art. 9 nakłada na paczkującego obowiązek zorganizowania i przeprowadzana kontroli wewnętrznej ilości rzeczywistej.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#TeresaMałecka">W rozdziale 3 zamieszczono warunki oznaczania towarów paczkowanych znakiem „e”. Zgodnie z przepisami zawartymi w art. 15 paczkujący dokonuje oznaczania towarów paczkowanych na własną odpowiedzialność. Znak ten stanowi gwarancję, że paczkujący spełnił wymogi przewidziane projektem ustawy, a w szczególności, że przy paczkowaniu stosuje system kontroli wewnętrznej ilości rzeczywistej towarów.</u>
<u xml:id="u-11.9" who="#TeresaMałecka">Rozdział 4 został poświęcony butelkom miarowym i wszelkim związanym z nimi problemom. Sformułowano tutaj przepisy regulujące produkcję i stosowanie butelek miarowych oraz ich oznaczanie. Opatrywania butelek miarowych znakiem „3” producent dokonuje na własną odpowiedzialność, podobnie jak w przypadku znaku „e”. Jest to zgodne z prawem europejskim. Znak „3” stanowić będzie gwarancję, że producent butelek miarowych spełnił wymogi przewidziane w projekcie ustawy. W rozdziale tym znajdują się jeszcze szczegółowe informacje dotyczące butelek miarowych, ale nie będę ich tu omawiać.</u>
<u xml:id="u-11.10" who="#TeresaMałecka">Ustawa przewiduje również przepisy karne. Istnieje konieczność wprowadzenia niewielkich zmian w obowiązujących przepisach, ponieważ projekt ustawy wprowadza nieznane dotychczas w Polsce uregulowania prawne dotyczące paczkowania towarów. W zaistniałej sytuacji uznano, że przepisy te powinny zacząć obowiązywać dopiero od 1 lipca 2002 r., aby przedsiębiorcy mieli czas na dostosowanie się do nich.</u>
<u xml:id="u-11.11" who="#TeresaMałecka">Projekt opiera się na obecnie istniejącej strukturze urzędów, więc koszty finansowe wprowadzenia w życie proponowanej ustawy nie są wysokie. Z przeprowadzonych obliczeń wynika, iż nie zachodzi potrzeba zwiększenia liczby etatów odpowiednich instytucji administracji państwowej. Konieczne natomiast będzie wyposażenie trzydziestu do pięćdziesięciu, w tym momencie trudno ocenić ilu, inspektorów administracji miar w odpowiednią aparaturę pomiarową do przeprowadzania kontroli w pomieszczeniach paczkujących, importerów oraz producentów butelek miarowych. Koszt wyposażenia jednego inspektora może wynieść od 80 do 100 tys. zł. Przy przewidywanej ilości stanowisk inspektorów koszt wyposażenia może w sumie osiągnąć 4 do 5 milionów zł.</u>
<u xml:id="u-11.12" who="#TeresaMałecka">Tak ogólnie wygląda projekt ustawy o towarach paczkowanych. Dodam tylko, że projekt został przygotowany zgodnie z wszystkimi obowiązującymi procedurami.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#RyszardCzarnecki">Biuro Legislacyjne zwróciło uwagę, że w rozdziale 2 „zasady paczkowania towarów” w art. 6 ust. 3 jest pewna sprzeczność. Pierwsze zdanie ust. 3 mówi, że „produkty przeznaczone do sprzedaży jako towary paczkowane w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej nie mniejszej niż 5 g lub 5 ml i nie większych niż 10 kg lub 10 l mogą być wprowadzone do obrotu wyłącznie w opakowaniach jednostkowych o określonych ilościach nominalnych”.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#RyszardCzarnecki">W drugim zdaniu tego samego ustępu mówi się, że obowiązkowi temu mają podlegać towary zawarte w załączniku do tej ustawy. Ta forma jest wewnętrznie sprzeczna. Jednak jest to rzecz do naprawienia w czasie pracy podkomisji, której utworzenie prezydium chciałoby zaproponować.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#RyszardCzarnecki">Przedtem jednak zapytam: czy są jeszcze uwagi odnośnie do tego projektu?</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#MariaStolzman">Jakie koszty pociągnie dla przedsiębiorców wprowadzenie omawianej ustawy w życie? Czy przewiduje się jakąś pomoc dla przedsiębiorców, którzy zostaną nagle zmuszeni do wprowadzenia nowych miarowych opakowań? Wiadomo, że wielu z przedsiębiorców ma trudną sytuację finansową. Czy wprowadzenie tej ustawy nie będzie przysłowiowym „gwoździem do trumny”?</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#RyszardCzarnecki">Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos? W takim razie proszę panią minister gospodarki o ustosunkowanie się do mojej wątpliwości i pytania posłanki Marii Stolzman. Potem proponuję powołanie podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#TeresaMałecka">Projekt ustawy był konsultowany z producentami. Z informacji, którymi dysponuję, wynika, że większość przedsiębiorców już stosuje omówione wyżej zasady zasady, na podstawie obwieszczenia prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia 3 kwietna 1997 r., o którym wspomniałam już wcześniej. Projekt był konsultowany m.in. z takimi organizacjami pozarządowymi jak: Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, Stowarzyszenie Producentów Kosmetyków i Chemii Gospodarczej, Polska Federacja Producentów Żywności, Rada Krajowa Federacji Konsumentów oraz Naczelna Rada Handlu i Usług. Zapewne są jeszcze do poniesienia jakieś koszty, ale już stosunkowo niewielkie. Projekt ustawy o towarach paczkowanych ma akceptację wyżej wymienionych organizacji, ponieważ on reguluje tylko w drodze ustawowej zasady, które w większości są już przestrzegane.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#GrzegorzWlazło">Ustawa ta, na ogół, wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców. Do tej pory, ze względu na przepisy Kodeksu karnego i Kodeksu wykroczeń, konieczne było tzw. przeważanie, tzn. każdy niedobór produktu w towarze paczkowanym wypełniał normę prawną. Natomiast projektowana ustawa wprowadza możliwość tzw. błędu tolerowanego. Dzięki temu będzie można ustawić maszyny do paczkowania w pewnych parametrach przyjętych w całej Unii Europejskiej. Nie jest to kosztowne, właściwie takie maszyny są już zainstalowane w większości zakładów.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#GrzegorzWlazło">Poza tym projekt ten przyjął zasadę minimalnej implementacji wymogów unijnych, tzn. wartości nominalne obowiązkowe są tylko dla kilku grup towarów, choć w wielu krajach Unii Europejskiej tych grup jest znacznie więcej. W Polsce wprowadzenie większej ilości grup takich towarów pociągnęłoby duże koszty dla producentów. Stałoby się tak, ponieważ do Polski sprowadzono wiele wycofanych z kilku krajów europejskich maszyn i ciągów technologicznych do paczkowania, m.in. masła. To właśnie konieczność wymiany maszyn spowodowałaby znaczne koszty. Jednak ta część regulacji nie obowiązuje w Unii bezwzględnie.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#TeresaMałecka">Wprowadzenie projektowanej ustawy ma jeszcze jedną zaletę. Aby eksport naszych towarów mógł się rozwijać, muszą one odpowiadać wymogom Unii Europejskiej. Nie możemy eksportować towarów, które nie mają określonych znaków. Dlatego musimy się dostosować do unijnego prawa. Jest to korzystne dla producentów, którzy chcą eksportować towary do Unii Europejskiej i dla całego kraju. Unia jest dużym rynkiem zbytu i rozwój eksportu do niej jest bardzo ważny, chociażby ze względu na ogromny deficyt handlu właśnie z Unią Europejską.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#RyszardCzarnecki">Proponuję powołać podkomisję, która zajęłaby się projektem ustawy o towarach paczkowanych. Proponowany skład podkomisji jest następujący: posłanka Ewa Freyberg, posłanka Maria Stolzman, poseł Jerzy Budnik i poseł Stanisław Żelichowski.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#RyszardCzarnecki">Czy wymienione osoby zgadzają się na pracę w podkomisji? Czy są jeszcze jakieś uwagi dotyczące jej składu?</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#RyszardCzarnecki">Nie widzę. W takim razie podkomisja została powołana w wyżej wymienionym składzie.</u>
<u xml:id="u-18.3" who="#RyszardCzarnecki">Termin zakończenia pracy podkomisji proponuję wyznaczyć na 3 lipca 2001 r., natomiast termin rozpatrzenia sprawozdania podkomisji przez Komisję na dzień 6 lipca 2001 r.</u>
<u xml:id="u-18.4" who="#RyszardCzarnecki">Czy są jeszcze jakieś wnioski czy uwagi? Nie widzę. Stwierdzam wyczerpanie porządku dziennego. Zamykam posiedzenie Komisji Prawa Europejskiego.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>