text_structure.xml 193 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#MarekBiernacki">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących powszechnego dostępu do archiwów i dokumentacji byłych organów bezpieczeństwa państwa. Witam wszystkich obecnych. Stwierdzam kworum. Proponowany porządek dzienny przewiduje rozpatrzenie uchwały Senatu w sprawie ustawy z dnia 22 września 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Czy są wnioski lub uwagi dotyczące proponowanego porządku dziennego? Nie ma. Czy ktoś jest przeciwny przyjęciu proponowanego porządku dziennego? Nie ma. Stwierdzam przyjęcie porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#MarekBiernacki">Podstawą obrad będzie uchwała Senatu zawarta w druku nr 644. Ponadto członkowie Komisji otrzymali przekład na język polski czeskiej ustawy nr 140 z dnia 26 kwietnia 1996 r. o udostępnieniu akt wytworzonych przez byłe organy bezpieczeństwa państwa oraz przekład na język polski amerykańskiej ustawy o ujawnieniu faszystowskich zbrodni wojennych.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do realizacji porządku dziennego. Oddaję głos przedstawicielowi Senatu, senator Boguckiej-Skowrońskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat w swojej uchwale z dnia 9 października 1998 r. proponuje poprawki, które nie zmieniają filozofii ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawki Senatu zmierzają do uszczegółowienia ustawy i poprawienia jej merytorycznie. Poprawki mają taki charakter logiczny a również i redakcyjny.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeżeli chodzi o najważniejsze uzupełnienia to przede wszystkim chodzi o wprowadzenie ustawowej definicji funkcjonariusza państwa komunistycznego. Definicja ta została wprowadzona w związku z tym, że art. 2 stanowi m.in., iż zbrodniami komunistycznymi, w rozumieniu ustawy, są czyny popełnione przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego. Nie powinno więc być wątpliwości interpretacyjnych kto jest takim funkcjonariuszem. Senat proponuje ustawową definicję funkcjonariusza państwa komunistycznego.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Ponadto określenie zakresu tego co jest zbrodnią komunistyczną zostało uzupełnione przez sformułowanie przejęte wprost z Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Zgodnie z konstytucją Konwencja ta stanowi źródło prawa.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Istotną zmianę, która podnosi rangę Instytutu Pamięci Narodowej jest poprawka zgodnie z którą sposób wybierania prezesa Instytutu powinien być trochę inny. Chodzi o włączenie w tę procedurę Senatu analogicznie jak to jest w przypadku powoływania Rzecznika Praw Obywatelskich, prezesa NIK, czy Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Stosowna poprawka przewiduje, iż prezes Instytutu Pamięci Narodowej jest powoływany i odwoływany przez Sejm za zgodą Senatu. Proponuje się również, aby prezes Instytutu Pamięci Narodowej składał sprawozdanie również Senatowi. Ponadto, jeżeli chodzi o prezesa Instytutu, to Senat proponuje dodanie pewnych kryteriów, które powinna spełniać osoba piastująca ten urząd, biorąc pod uwagę rangę urzędu oraz konieczność posiadania zaufania publicznego. Ustawa uchwalona przez Sejm stanowiła tylko o pewnych wykluczeniach a nie podejmowała kwestii preferencji co do cech osobowych prezesa Instytutu.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Została również zaostrzona możliwość odwoływania prezesa jak i członków kolegium Instytutu przed upływem kadencji.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Istotną poprawką jest również propozycja zmiany trybu przekazywania dokumentów do archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. W związku z tym jedna z poprawek przewiduje obszerne zmiany w art. 25. Chodzi o to, że nie jest możliwe, aby w ściśle określonym czasie wszystkie zobowiązane organy mogły przesłać akta lub dokumenty, które są w ich posiadaniu. Mogłoby to zakłócić normalną pracę nie tylko Instytutu ale i tych organów. Senat proponuje, aby był termin na przygotowanie dokumentów przez wszystkie zobowiązane organy. Termin przekazania byłby wyznaczony przez prezesa Instytutu. Poprawka ta nie zmienia istoty treści ustawy. Ponadto Senat proponuje uporządkowanie przepisów dotyczących pokrzywdzonego. Chodzi zwłaszcza o to kim jest pokrzywdzony i jakie są prawa pokrzywdzonego.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat proponuje zmiany w jednej z najbardziej kontestowanych kwestii dotyczącej wolności słowa. Chodzi mianowicie o zakres podmiotowy przestępstwa z art. 56 dotyczącego kłamstwa m.in. oświęcimskiego. Zmiana polega na wprowadzeniu przestępstwa kierunkowego. W związku z tym proponowany przepis w żadnym stopniu nie może naruszać wolności słowa, choć należy pamiętać, że w określonych przypadkach wolność słowa może być ograniczona co dopuszcza konstytucja. Nie ma natomiast wolności do kłamstwa. Poprawka Senatu proponuje formuły: „w zamiarze wprowadzenia w błąd”. Sprawę trzeba więc udowodnić wiedzą o faktach. Chodzi przede wszystkim o to, aby sprawcy tych zbrodni publicznie im nie zaprzeczali.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat zaproponował również poprawkę, która nie była zgłoszona przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności. Była natomiast bardzo szeroko komentowana przez prasę. Chodzi o możliwość wystąpienia do Instytutu z zapytaniem czy jest pokrzywdzonym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do rozpatrywania kolejno poprawek Senatu. Poprawka nr 1 dotyczy art. 1 pkt 2, który brzmi: „2) funkcję śledczą w zakresie przestępstw określonych w pkt. 1 lit. a”, chodzi o to co reguluje ustawa.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „funkcję śledczą w zakresie” zastąpić wyrazami: „tryb postępowania w zakresie ścigania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 1 ma charakter redakcyjny. Wydaje się, że zawiera treść bardziej logiczną. Ustawa nie reguluje bowiem funkcji śledczej, lecz reguluje tryb postępowania co stanowi funkcję śledczą. Jest to więc poprawka redakcyjna, która nie zmienia sensu art. 1 pkt 2. Poprawka proponuje brzmienie bardziej logiczne i jasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zwracam uwagę, że sformułowanie mówiące o funkcji śledczej znajduje się w dalszych przepisach ustawy w tytule rozdziału 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Ustawa nie reguluje jednak funkcji śledczej. Chodzi o tryb postępowania, co jest w pewnym stopniu funkcją śledczą. Główna kwestia, to jednak ściganie przestępstw. Funkcja śledcza mówi tylko o działaniach. Natomiast ściganie przestępstw może następować w taki sposób, że jeżeli coś nie okaże się np. zbrodnią ale będzie innym czynem, to prokuratura powinna przekazać tego rodzaju sprawy. Zakres ustawy obejmuje nie tylko zbrodnie ale również inne czyny. Tak więc formuła: „tryb postępowania w zakresie ścigania” jest szersza i przez to bardziej właściwa. Formuła mówiąca o funkcji śledczej dotyczy wyłącznie czynności podejmowanych bezpośrednio przez prokuratorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 1? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 1.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 14 posłów, nikt nie był przeciwny a 5 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 1.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawek zaproponowanych do art. 2, który został przez Sejm przyjęty w następującym brzmieniu: „Zbrodniami komunistycznymi, w rozumieniu ustawy, są czyny popełnione przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1989 r. w związku ze stosowaniem represji lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności, stanowiące przestępstwa według polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie ich popełnienia”.</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#MarekBiernacki">Chcę przypomnieć, że definicję zawartą w art. 2 przygotował prof. Gardecki, który został niedawno pierwszym prezesem Sądu Najwyższego.</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 2 Senat proponuje, aby wyrazy „w związku ze stosowaniem represji lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności” zastąpić wyrazami: „polegające na stosowaniu represji lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności bądź w związku z ich stosowaniem”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Treścią poprawki nr 2 jest uszczegółowienie art. 2, gdyż formuła mówiąca o czynach popełnionych w związku ze stosowaniem represji może wprowadzać w błąd. Może bowiem powstać wrażenie, że nie chodzi o czyny polegające wprost na stosowaniu represji. Tak więc wydaje się, że uzupełnienie zaproponowane przez Senat lepiej odpowiada intencji art. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 2? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 2. Za wnioskiem głosowało 13 posłów, przeciwnych było 2 posłów i 2 wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 2.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 3 Senat proponuje, aby po wyrazie: „popełnienia” dodać wyrazy: „a także stanowiące czyn zabroniony według ogólnych zasad prawa uznawanych przez narody cywilizowane”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 3 uzupełnia art. 2 poprzez przyjęcie, że zbrodnią komunistyczną są nie tylko czyny, które stanowią przestępstwa według polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie ich popełnienia, ale również czyny zabronione według ogólnych zasad prawa uznawanych przez narody cywilizowane.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Należy dodać, że zaproponowane uzupełnienie zostało przejęte wprost z art. 7 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, którą Polska ratyfikowała.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Przypomnę, iż pełne brzmienie art. 7 Konwencji jest następujące: „ust. 1. Nikt nie może być uznany za winnego popełnienia czynu polegającego na działaniu lub zaniechaniu działania, który według prawa wewnętrznego lub międzynarodowego nie stanowił czynu zagrożonego karą w czasie jego popełnienia. Nie będzie również wymierzona kara surowsza od tej, którą można było wymierzyć w czasie, gdy czyn zagrożony karą został popełniony.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Ust. 2. Niniejszy artykuł nie stanowi przeszkody w sądzeniu i karaniu osoby winnej działania lub zaniechania, które w czasie popełnienia stanowiły czyn zagrożony karą według ogólnych zasad prawa uznawanych przez narody cywilizowane”.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Uznaliśmy, iż skoro Polska ratyfikowała tę konwencję i skoro cytowany przepis już stanowi źródło prawa, to poprawka jest zasadna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#WitoldKulesza">Normy prawa międzynarodowego z chwilą ich ratyfikacji stają się elementem systemu prawa wewnętrznego. Zastanawiam się więc, czy istnieje potrzeba uzupełniania art. 2 o formułę, która jest częścią systemu prawa polskiego.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#WitoldKulesza">Obawiam się ponadto, że najlepsze intencje mogą być odczytane jako rozszerzenie art. 2 ponad zakres działania Instytutu Pamięci Narodowej wyznaczoną treścią preambuły. Jako przykład można wskazać, że formuła: „czyn zabroniony według ogólnych zasad prawa uznanych przez narody cywilizowane” odnosić się będzie do tych czynów, które nie są zabronione przez polski wewnętrzny porządek karny — przez Kodeks karny. Inaczej mówiąc będzie chodzić o apartheid. Tymczasem nie ma zbrodni apartheidu w polskim Kodeksie karnym.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#WitoldKulesza">Ustawa stanowi, że zbrodniami komunistycznymi są czyny popełnione przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego stanowiące przestępstwa według polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie ich popełnienia. Poprawka proponuje dodanie sformułowania stwierdzającego, że chodzi również o czyny zabronione według ogólnych zasad prawa uznawanych przez narody cywilizowane. Oznacza to więc, że chodzi o takie czyny stanowiące naruszenie owych zasad uznanych przez narody cywilizowane, które nie są przestępstwami w myśl polskiego prawa karnego. Są to, np. takie czyny jak apartheid. Zastanawiam się, czy jest to potrzebne jako treść art. 2, czyli jako zakres zbrodni, którymi ma się zajmować Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#AndrzejRzepliński">Chcę poprzeć pogląd zaprezentowany przez prof. Kuleszę, przytaczając następujący argument. Po zjednoczeniu Niemiec sądy RFN ścigając i karząc zbrodnie popełnione przez funkcjonariuszy NRD nie uciekały się do klauzuli płynącej z art. 7 ust. 2 Europejskiej konwencji praw człowieka. Wystarczające było prawo karne NRD. Do 1948 r. był to niemiecki Kodeks karny z 1871 r. Następnie były to kodeksy karne z 1948 r. i 1968 r. Ponadto w grę wchodziły ustawy specjalne, które obowiązywały na terytorium NRD, na podstawie których ścigane są określone osoby. Prawo karne NRD zabraniało bowiem wszystkich tych czynów, których dopuszczali się funkcjonariusze NRD.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#AndrzejRzepliński">Tak więc uważam, że podobnie jest w Polsce. Nie ma czynu, który nie byłby zabroniony przez prawo karne obowiązujące w Polsce Ludowej i który jeżeli nie był ścigany z przyczyn politycznych, nie mógłby być ścigany w III Rzeczypospolitej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Intencją uzupełnienia definicji zbrodni komunistycznej było — jakby — dostosowanie do prawa międzynarodowego niezależnie od tego, czy są takie przypadki, czy też nie. Należy również pamiętać, że w art. 3 znajduje się odniesienie wprost do aktu prawa międzynarodowego. W naszym prawie karnym nie ma bowiem pojęcia inspirowania, czy tolerowania, lecz są inne postacie winy wyraźnie określone. Sama definicja nie ma nic wspólnego z konkretnym zarzutem. Senat uznał więc, że Konwencja jest ratyfikowana przez Polskę, to czytelność ustawy zwłaszcza dla osób, które nie znają ustawodawstwa polskiego i opierać się będą tylko na brzmieniu ustawy, będzie większa. Zaproponowane uzupełnienie podnosi również rangę ustawy z uwagi na to, że Polska w stosunku do czynów popełnionych na terytorium Polski kieruje się kryteriami przyjętymi przez narody cywilizowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy zatem do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 3. Za wnioskiem głosował 1 poseł, przeciwnych było 11 posłów, 5 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 3.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 4, w której Senat proponuje, aby dotychczasową treść art. 2 oznaczyć jako ust. 1 i dodać ust. 2 w brzmieniu następującym: „Ust. 2. Funkcjonariuszem państwa komunistycznego, w rozumieniu ustawy, jest funkcjonariusz publiczny, a także osoba, która podlegała ochronie równej ochronie funkcjonariusza publicznego, w szczególności funkcjonariusz państwowy oraz osoba pełniąca funkcję kierowniczą w organie statutowym partii komunistycznych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat proponuje uzupełnienie art. 2 definicję funkcjonariusza państwa komunistycznego, ponieważ interpretacyjnie można uznać, że są to tylko funkcjonariusze państwowi, a w naszym prawie nie ma definicji funkcjonariusza państwowego. W związku z tym została sformułowana definicja prawna.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Należy dodać, że definicję funkcjonariusza publicznego zawiera art. 115 par. 13 Kodeksu karnego obejmujący wyjaśnienie wyrażeń ustawowych. Przeważył pogląd, że takim funkcjonariuszem będą również osoby, które miały ochronę równą ochronie funkcjonariusza publicznego z racji pełnienia ważnych funkcji decyzyjnych. Chodzi zwłaszcza o różne funkcje kierownicze w organach statutowych partii komunistycznych. W orzecznictwie osobom tym nadawano bowiem status równy ochronie funkcjonariusza publicznego.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Wiadomo ponadto, że bardzo często decyzje zapadały w gremiach kierowniczych partii komunistycznej, a nie w aparacie państwowym. Należy również przypomnieć, że w pewnym momencie kierownicza rola partii stała się zasadą konstytucyjną.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Tak więc pozostawiając orzecznictwu Trybunału Konstytucyjnego dalsze uszczegółowienie zaproponowanej definicji Senat uznał, że należy uczynić próbę określenia tego, czym jest funkcjonariusz państwa komunistycznego, co znalazło wyraz w poprawce nr 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#JerzyCiemniewski">Chcę zwrócić uwagę, że zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem takiej samej ochronie prawnej podlegali funkcjonariusze partii komunistycznej, jak i funkcjonariusze dwóch pozostałych partii działających w ramach systemu politycznego PRL. Jeżeli więc chodzi o ochronę prawną funkcjonariuszy partyjnych, to nie ma podstaw do wyróżniania partii komunistycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Zwracam uwagę, że poprawka nr 4 zawiera formułę: „w szczególności”. Oznacza to, że poprawka nr 4 ma bardzo szeroki zakres.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Należy również pamiętać, że poprawka nr 4 obejmuje tylko zakres podmiotowy. Funkcjonariusz określony w poprawce musi być jednocześnie sprawcą represji i innych naruszeń praw człowieka. Oznacza to, że dopiero łączne zastosowanie zakresu podmiotowego i przedmiotowego doprowadzi do wyraźnego zawężenia kręgu osób, które dopuszczały się takich zbrodni. Było bowiem tak, że nie wszyscy funkcjonariusze wszystkich partii mieli możliwość podejmowania decyzji o charakterze represyjnym.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Tak więc Senat uznał, iż z uwagi na to, że bardzo często decyzje zapadały poza funkcjonariuszami państwowymi jest niemal konieczne wprowadzenie definicji funkcjonariusza państwa komunistycznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#StefanNiesiołowski">Drobna polemika do wypowiedzi posła Ciemniewskiego, której intencje rozumiem. Nie należy jednak zapominać, że był przepis mówiący o kierowniczej roli PZPR. Nie można więc na równi postawić funkcjonariusza PZPR i funkcjonariusza SD. W konkluzji opowiadam się za przyjęciem poprawki Senatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#TeresaLiszcz">Uważam, że funkcjonariusze ZSL i SD mieszczą się w określeniu zawartym w poprawce nr 4. Chodzi bowiem o osoby zrównane w ochronie i dopiero po formule: „w szczególności” wymienieni są funkcjonariusze partii komunistycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 4? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 4. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, przeciwnych było 2 posłów, 3 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 4.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia trzech poprawek do art. 4 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych w rozumieniu art. 2 nie będących zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1990 r. Przepisu art. 4 par. 1 Kodeksu karnego nie stosuje się.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Zbrodnie wymienione w art. 1 pkt 1 lit. a, popełnione na innych osobach niż obywatele polscy, są przedmiotem działania organów powołanych przez ustawę, jeżeli zostały popełnione na terytorium Państwa Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#MarekBiernacki">3. W stosunku do sprawców zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości lub zbrodni określonych w art. 2, nie stosuje się wydanych przed dniem 7 grudnia 1989 r. przepisów ustaw i dekretów, które przewidują amnestię lub abolicję”.</u>
          <u xml:id="u-21.6" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 5 Senat proponuje, aby w art. 4 ust. 1 po wyrazie: „ludzkości” dodać wyrazy: „oraz przestępstw określonych w art. 105 par. 2 Kodeksu karnego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Intencją poprawki nr 5 jest wyeliminowanie sprzeczności zachodzącej pomiędzy treścią art. 4 ustawy o art. 105 par. 2 Kodeksu karnego, który znosi przedawnienie w stosunku do umyślnego przestępstwa zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub pozbawienia wolności połączonego ze szczególnie ciężkim udręczeniem popełnionego przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Tak więc nie wchodząc już w samą zasadność określenia biegu przedawnienia zbrodni komunistycznych od dnia 1 stycznia 1990 r. Senat uznał, że art. 4 ust. 1 należy uzupełnić przez odniesienie do art. 105 Kodeksu karnego, aby stwierdzić, że nie następuje zmiana treści, czyli nie zostaje wprowadzona reguła, iż rozpoczyna się bieg terminu przedawnienia.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Tak więc jest to uzupełnienie z którego wynika, że tak jak w przypadku zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości nie podlegają przedawnieniu, tak i czyny określone w art. 105 par. 2 Kodeksu karnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WitoldKulesza">Pamiętam wymiary poglądów z panią senator w czasie obrad komisji senackiej. W pełni więc uznaję jak najlepsze intencje leżące u podstaw proponowanej poprawki. Równocześnie jednak muszę dać wyraz obawom o to, czy intencje te zostały jednoznacznie wyrażone w proponowanej poprawce.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#WitoldKulesza">Zwracam uwagę, że art. 105 par. 2 Kodeksu karnego stanowi, iż przepisów o przedawnieniu nie stosuje się właśnie do umyślnego zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała, ciężkiego rozstroju ciała itd. Jeżeli teraz do treści art. 4 ust. 1 rozpoczynającego się od wyrazów: „Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych...” rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1990 r., to pojawi się sprzeczność z art. 105 Kodeksu karnego. Art. 105 Kodeksu karnego stanowi bowiem, że nie biegnie przedawnienie tych zbrodni. Równocześnie art. 4 ustawy będzie stanowił, że biegnie przedawnienie tych zbrodni tyle tylko, że od 1 stycznia 1990 r. Tymczasem chodzi o to, aby ta kategoria zbrodni nie ulegała przedawnieniu, co jak się wydaje jednoznacznie wynika ze sformułowania, iż zbrodnie komunistyczne ulegają przedawnieniu tylko tyle o ile nie są zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości, a więc czynami o mniejszym ciężarze gatunkowym. Tak więc tylko przedawnienie tych przestępstw o mniejszym ciężarze gatunkowym, które są zbrodniami komunistycznymi, ale nie mają charakteru ani zbrodni wojennych, ani zbrodni przeciwko ludzkości, liczyć się będzie od 1 stycznia 1990 r. Jeżeli natomiast dodamy, że również przedawnienie zabójstwa o którym mowa w art. 105 jednak liczy się od 1 stycznia 1990 r., to — jakby — popadniemy w sprzeczność z intencją, którą kierowała się Komisja, akceptując obecne brzmienie art. 4 ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Przepraszam bardzo, ale moim zdaniem prof. Kulesza odwrotnie zinterpretował dyskutowaną kwestię. Jest bowiem tak, że Senat stawia na równi czyny z art. 105 par. 2 ze zbrodniami wojennymi i zbrodniami przeciwko ludzkości. Stosowny przepis ustawy będzie więc brzmiał następująco: „Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych art. 2, nie będących zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości oraz przestępstw określonych w art. 105 par. 2 Kodeksu karnego...”. Powinno być: „przestępstwami określonymi w art. 105 par. 2...”. Chodziło bowiem o to, aby zachować art. 105 par. 2. Jednakże do treści poprawki wkradła się chyba nieścisłość redakcyjna, którą dobrze byłoby usunąć...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#MarekBiernacki">Ponieważ chodzi o treść poprawki Senatu, w obecnej fazie postępowania ustawodawczego zmiana treści poprawki Senatu nie jest możliwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W zaistniałej sytuacji wydaje się, że lepiej będzie nie popierać przyjęcia poprawki Senatu. Może bowiem powstać pewna niejasność a Senatowi chodziło o to, aby nie było sporów interpretacyjnych i aby nie było przedawnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 5? Nie ma. Czy ktoś jest przeciwny rekomendowaniu Sejmowi odrzucenia poprawki nr 5? Nie ma. Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 5.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do poprawki nr 6, w której Senat proponuje, aby w art. 4 ust. 2 wyrazy: „organów powołanych przez ustawę” zastąpić wyrazami: „jednostek organizacyjnych utworzonych ustawą”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 6 ma charakter redakcyjny. Ustawa nie powołuje bowiem organów. Chodzi natomiast o jednostki organizacyjne utworzone ustawą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Stwierdzenie, że ustawa nie powołuje organów jest dyskusyjne, gdyż jak się wydaje np. prezes Instytutu jest chyba organem. Może więc bardziej precyzyjne byłoby sformułowanie mówiące o organach i jednostkach organizacyjnych. Natomiast zastąpienie formuły mówiącej o organach formuły mówiącej o jednostkach organizacyjnych nie wydaje się słuszne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Przypominam, że chodzi jednak o przedmiot działania. Natomiast art. 18 stanowi o jednostkach organizacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JerzyCiemniewski">Chcę jednak zwrócić uwagę, że zawsze działa organ państwowy. Władztwo państwowe wykonuje organ państwowy a nie jednostka organizacyjna. Jednostka organizacyjna to tylko pewna struktura. Natomiast władztwo państwowe nie może być wykonywane przez jednostkę organizacyjną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Można powiedzieć, że istota tego przepisu polega nie na organach czy jednostkach, tylko na zakresie terytorialnym zbrodni określonych w art. 1 pkt 1 lit. a. Chcę dodać, że nie jest to moja poprawka. Nie mam więc przekonania co do jej popierania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 6? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 6. Nikt nie głosował za, przeciwko głosowało 15 posłów, 2 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 6.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 7, w której Senat proponuje, aby w art. 4 ust. 3 wyrazy „określonych w art. 2” zastąpić wyrazem: „komunistycznych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 7 ma charakter redakcyjny, ponieważ zbrodnie określone w art. 2 są określone mianem zbrodni komunistycznych. W związku z tym - dla czytelności ustawy - zamiast odnosić się do zbrodni określonych w art. 2, należy wprost stwierdzić, że są to zbrodnie komunistyczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 7? Nie ma. Przystępujemy zatem do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 7.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 12 posłów, przeciwny był 1, 2 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 7.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 8 dotyczącej art. 5 ust. 1, który stanowi jakie organy są organami bezpieczeństwa państwa w rozumieniu ustawy. Pkt 5 stwierdza, że są to: „instytucje centralne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych komendach Milicji Obywatelskiej oraz w wojewódzkich, rejonowych i równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych”.</u>
          <u xml:id="u-35.3" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „instytucje centralne” zastąpić wyrazami: „jednostki organizacyjne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 8 ma również charakter redakcyjny. Ponieważ do zakresu przedmiotowego pojęcia organów bezpieczeństwa państwa określonych w art. 5 ust. 1 pkt 5 należą instytucje centralne Służby Bezpieczeństwa MSW oraz podległe im jednostki terenowe, należy zwrócić uwagę, że nie ma instytucji centralnych, lecz jednostki organizacyjne Służby Bezpieczeństwa MSW. Taka była nazwa stosowana wobec najwyższych szczebli SB. Tego typu informację otrzymaliśmy z resortu i wobec tego uznaliśmy, że jest to zasadne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chcę zwrócić uwagę, formuła przyjęta w art. 5 ust. 1 pkt 5, to kopia przepisu, który znajduje się w ustawie lustracyjnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#AntoniMacierewicz">Sformułowanie przyjęte w ustawie lustracyjnej jest błędne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Skoro w ustawie lustracyjnej jest błąd, to niech przynajmniej w tej ustawie będzie dobrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 8? Nie ma. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 8.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 12 posłów, przeciwny był 1, przy 3 wstrzymujących się. Stwierdzam przyjęcie poprawki nr 8, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 8.</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia trzech poprawek dotyczących art. 6 ustawy przyjętej w brzmieniu następującym: „Ust. 1. Pokrzywdzonym w rozumieniu ustawy, jest osoba, o której organy bezpieczeństwa państwa, zbierały informacje na podstawie celowo gromadzonych danych, w tym w sposób tajny. Pokrzywdzonym nie jest osoba, która została następnie funkcjonariuszem, pracownikiem lub współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa.</u>
          <u xml:id="u-40.3" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. W razie śmierci pokrzywdzonego albo gdy ze względu na stan zdrowia nie jest on w stanie korzystać z przysługujących mu uprawnień wynikających z ustawy, uprawnienia te przysługują osobie mu najbliższej w rozumieniu art. 115 par. 11 Kodeksu karnego. Przepisu tego nie stosuje się w razie istnienia dowodu, że byłoby to sprzeczne z wolą pokrzywdzonego”.</u>
          <u xml:id="u-40.4" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 9, w której Senat proponuje, aby w art. 6 ust. 1 skreślić zdanie drugie.</u>
          <u xml:id="u-40.5" who="#MarekBiernacki">Wydaje się ponadto, że poprawka nr 9 powinna być rozpatrywana łącznie z poprawką nr 11, w której Senat proponuje, aby w art. 6 dodać ust. 3 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-40.6" who="#MarekBiernacki">„3. Pokrzywdzonym nie jest osoba, która została następnie funkcjonariuszem, pracownikiem lub współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa”.</u>
          <u xml:id="u-40.7" who="#MarekBiernacki">Należy również zwrócić uwagę, że w związku z poprawkami nr 9 i nr 11 pozostaje poprawka nr 59, która w swojej treści uwzględnia przyjęcie poprawki nr 11, czyli dodanie w art. 6 nowego ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 59 może być rozpatrywana łącznie z poprawkami nr 9 i nr 11, choć nie jest to konieczne. Powinna być jednak na pewno oddzielnie głosowana.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeżeli chodzi o poprawki nr 9 i nr 11, to chodzi o pokrzywdzonego. Senat proponuje, aby w ust. 1 skreślić zdanie drugie, które stanowi o tym, kto nie jest pokrzywdzonym. Skreślenie nie jest jednak uzasadniane tym, że nie jest to sformułowanie uzasadnione. Chodzi natomiast o to, że dla czystości przepisów formuła mówiąca o tym, kto nie jest pokrzywdzonym, powinna być odrębnym ustępem. Znajduje to wyraz w poprawce nr 11.</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Skoro jestem już przy głosie, to chcę również wypowiedzieć się w sprawie poprawki nr 10, która dotyczy art. 6 ust. 2. Senat proponuje, aby wyrazy: „albo gdy ze względu na stan zdrowia nie jest on w stanie korzystać z przysługujących mu uprawnień wynikających z ustawy”, uprawnienia te zastąpić wyrazami „jego uprawnienia wynikające z ustawy”. Jest to poprawka logicznie powiązana z poprawkami nr 9 i nr 11. W poprawce nr 10 chodzi o to, że w razie śmierci pokrzywdzonego jego uprawnienia przysługują osobie mu najbliższej w rozumieniu art. 115 par. 11 Kodeksu karnego. Senat uznał, że z punktu widzenia systemu prawa nie jest słuszne nadawanie szczególnych uprawnień dla osób bliskich w sytuacji kiedy pokrzywdzony żyje. Mogłoby to bowiem prowadzić do wielu nadużyć, tym bardziej że konieczne byłoby sprawdzanie czy rzeczywiście stan zdrowia pokrzywdzonego jest taki, że nie jest w stanie korzystać z przysługujących mu uprawnień.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Skoro w dalszych przepisach ustawodawca nakazuje odbierać od pokrzywdzonego wniosek w jego miejscu zamieszkania, nie ma więc przeszkód, aby pokrzywdzony udzielił pełnomocnictwa do wykonywania uprawnień wynikających z ustawy.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Równocześnie należy dodać, że proponowana poprawka nie wprowadza formy pełnomocnictwa lecz - jakby - jest to sesja uprawnień, które przechodzą w systemie prawa tylko wtedy, kiedy osoba uprawniona nie żyje. W związku z tym uznaliśmy, iż przepis ust. 2 należy ograniczyć wyłącznie do przypadku śmierci pokrzywdzonego. Wówczas wszystkie jego prawa z tej ustawy przechodzą na osoby mu bliskie. Jeżeli natomiast pokrzywdzony żyje osoby mu bliskie mogą być pełnomocnikiem. Nie ma natomiast żadnych podstaw do tego, aby za życia była cesja praw na osoby bliskie.</u>
          <u xml:id="u-41.5" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeżeli natomiast chodzi o poprawki nr 9 i nr 11, to zdanie drugie z ust. 1 staje się odrębnym, nowym ust. 3. Senat uznał, iż nie jest dobrze tak, że w jednym ustępie określa się kto jest pokrzywdzonym i kto nie jest pokrzywdzonym. Te dwie kwestie powinny być ujęte osobno, zwłaszcza że następnie występuje odniesienie do pokrzywdzonego i do osoby, która nie jest pokrzywdzonym. Będzie wówczas łatwiej odwołać się do ustępu, który dotyczy osoby pokrzywdzonej i do osoby, która nie jest pokrzywdzoną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#TeresaLiszcz">Nie zgadzam się z argumentacją Senatu. Uważam, że Senat rozbija przyjętą pełną definicję, która jest dobra, gdyż ma aspekt pozytywny i negatywny. Jeżeli chodzi o poprawkę do ust. 2, to uważam, że propozycja Senatu również nie jest dobra. Może się bowiem zdarzyć, że osoba pokrzywdzona jest w stanie wyłączającym możliwość udzielenia pełnomocnictwa. Stan psychiczny może być taki, że ustanowienie pełnomocnictwa nie jest możliwe. Wówczas trzeba czekać aż na śmierć tej osoby, aby pewne kwestie mogły zostać wyjaśnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#JanuszPałubicki">O ile mogę relacjonować, to czego świadkiem byłem podczas pracy komisji Senatu, to zwrócono uwagę na pewne ryzyko wyrażające się w tym, że krewny mógł być osobą donoszącą. Wychodząc z tego punktu widzenia zdecydowano się rozgraniczyć coś w rodzaju automatycznego udziału krewnych jako osób będących pełnomocnikami. W nowym rozwiązaniu zawartym w poprawce mogą się nimi stać, ale zabrania im tego inny przepis, który stanowi, że jeżeli byli współpracownikami, to nie może ich to dotyczyć. Jeżeli konstrukcja ta ma zostać zachowana, to musi uwzględniać cały tok jaki został zaproponowany przez Senat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Chcę uzupełnić swoje wypowiedzi, gdyż jak rozumiem posłanka Teresa Liszcz zwróciła uwagę na sytuację, w której pokrzywdzony nie jest w stanie wyrazić swojej woli. Wówczas jednak jest instytucja ubezwłasnowolnienia. Chodzi o to, że nigdy nie jest tak, aby za życia danej osoby następowała cesja praw pokrzywdzonego na osoby bliskie z mocy ustawy. Senat uznał, że jest to sprzeczne z systemem prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawek do art. 6? Nie ma. Proponuję rozważenie łącznego głosowania nad poprawkami: nr 9, nr 11 i nr 59.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Wydaje się, że lepiej byłoby głosować łącznie nad poprawkami nr 9 i nr 11. Gdyby Komisja zdecydowała o przyjęciu obu tych poprawek, to dopiero wówczas powinno być przeprowadzone głosowanie nad poprawką nr 59. Jednakże głosowanie nad art. 59 może odbyć się później, czyli wówczas gdy Komisja rozpatrzy tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 9 i poprawek nr 11.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 9 posłów, 4 było przeciwnych, a 3 wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 9 i nr 11.</u>
          <u xml:id="u-47.2" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 10?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 10 dotyczy właśnie cesji uprawnień na osoby bliskie. Uważam, że prawa mogą być chronione przez udzielenie pełnomocnictwa. W przypadku, gdy dana osoba nie jest w stanie wyrazić swojej zgody z uwagi na stan zdrowia, to powinna być ubezwłasnowolniona. Dla tych osób najbliższych nie powinno być natomiast cesji ustawowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 10.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 8 posłów, przeciwnych było 5, 2 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 10.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 12, która dotyczy art. 7 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym: „Dokumentem, w rozumieniu ustawy, jest każdy przedmiot lub zapis na komputerowym nośniku informacji, o którym mowa w art. 115 par. 14 Kodeksu karnego”. Senat proponuje, aby wyraz: „którymi” zastąpić wyrazem: „których”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 12 ma charakter redakcyjny. Chodzi o to, że dokumentem jest każdy przedmiot lub zapis na komputerowym nośniku informacji o których mowa w art. 115 par. 14 Kodeksu karnego. Przepis Kodeksu karnego mówi o definicji dokumentu w ogóle a nie tylko o komputerowym nośniku informacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 12? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 12. Za wnioskiem głosowało 13 posłów, nikt nie był przeciwny i nikt nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 12.</u>
          <u xml:id="u-51.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 13, która dotyczy tytułu rozdziału 2 ustalonego przez Sejm w brzmieniu następującym: „Instytut Pamięci Narodowej — Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i jego organy”.</u>
          <u xml:id="u-51.3" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyraz: „organy” zastąpić wyrazami: „jednostki organizacyjne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Problem objęty poprawką nr 13 był już dyskutowany przy okazji jednej z wcześniejszych poprawek.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uznał, że sformułowanie mówiące o jednostkach organizacyjnych będzie bardziej czytelne. Jednocześnie można jednak wyróżnić takie organy jak prezes Instytutu, czy kolegium. Można również wyróżnić jednostki organizacyjne. Art. 16 ustawy stanowi, że prezes Instytutu Pamięci Narodowej wykonuje swoje funkcje przy pomocy jednostek organizacyjnych. Jednostki te to m.in.: Główna Komisja, biura, oddziałowe komisje.</u>
          <u xml:id="u-52.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 13, to kwestia przyjęcia pewnej terminologii. Zdaniem Senatu zaproponowana poprawka obejmuje szerszy zakres. Pojęcie „jednostki organizacyjne” obejmuje wszystkie ciała, które funkcjonują w ramach Instytutu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#AndrzejRzepliński">Uważam, że trafna jest wcześniejsza wypowiedź posła Ciemniewskiego na temat władztwa organu państwowego. Ani prezes Instytutu, ani kolegium Instytutu nie są jego jednostkami organizacyjnymi. Gdyby została przyjęta poprawka Senatu, to tytuł ustawy byłby błędny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 13? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy zatem do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 13.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#MarekBiernacki">Nikt nie głosował za, 14 posłów głosowało przeciw, 1 poseł wstrzymał się od głosu. Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 13.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proszę o wyrażenie przez Komisję zgody na to, aby podczas głosowania w Sejmie poprawka nr 6 i nr 13 były poddane pod głosowanie łącznie - z rekomendacją ich odrzucenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny propozycji przedstawiciela Biura Legislacyjnego? Nie widzę. Komisja wyraziła więc zgodę na łączne głosowanie w Sejmie poprawek nr 6 i nr 13.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 14 dotyczącej art. 8 ust. 3, któremu Sejm nadał brzmienie następujące: „3. Organizację Instytutu Pamięci określa statut, który przyjmuje Kolegium Instytutu Pamięci na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci”. Senat proponuje, aby art. 8 ust. 3 otrzymał brzmienie następujące: „3. Szczegółową organizację Instytutu Pamięci określa statut”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Wydaje się, że poprawka nr 14 powinna być głosowana łącznie z poprawką nr 31 dotyczącą art. 23 ust. 2, który został przez Sejm przyjęty w brzmieniu następującym: „Ust. 2. Poza innymi zadaniami określonymi w ustawie Kolegium Instytutu Pamięci w szczególności zajmuje stanowisko w następujących sprawach:</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">1) pełnego przyjęcia do zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci dokumentów spraw, o których mowa w art. 1 i oceny ich kompletności,</u>
          <u xml:id="u-57.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">2) ustalania zasad archiwizacji dokumentów przy ich ocenie, porządkowaniu, udostępnianiu, przechowywaniu i administrowaniu,</u>
          <u xml:id="u-57.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">3) ustalania zasad wglądu w dokumenty oraz zasad ich publikowania,</u>
          <u xml:id="u-57.4" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">4) ustalania priorytetów w sprawach wniosków poszczególnych osób i próśb instytucji oraz organów władzy publicznej i innych podmiotów,</u>
          <u xml:id="u-57.5" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">5) oceniania polityki ścigania przez Instytut Pamięci przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a,</u>
          <u xml:id="u-57.6" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">6) ustalania programów badawczych w zakresie opracowywania działalności organów bezpieczeństwa państwa, a także informowania oraz edukacji społeczeństwa”.</u>
          <u xml:id="u-57.7" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat proponuje, aby art. 23 ust. 2 otrzymał brzmienie następujące: „Ust. 2. Poza innymi zadaniami określonymi w ustawie Kolegium Instytutu Pamięci:</u>
          <u xml:id="u-57.8" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">1) uchwala statut Instytutu Pamięci,</u>
          <u xml:id="u-57.9" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">2) zajmuje stanowisko w sprawie przejęcia do archiwum Instytutu Pamięci dokumentów, o których mowa w art. 1 i oceny ich kompletności,</u>
          <u xml:id="u-57.10" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">3) zatwierdza:</u>
          <u xml:id="u-57.11" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">a) zasady gromadzenia, porządkowania, opracowywania, przechowywania, udostępniania i przekazywania dokumentów,</u>
          <u xml:id="u-57.12" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">b) zasady wglądu w dokumenty i ich publikowania,</u>
          <u xml:id="u-57.13" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">c) zasady ustalania priorytetów w sprawach wniosków poszczególnych kategorii osób i próśb instytucji oraz organów władzy publicznej i innych podmiotów,</u>
          <u xml:id="u-57.14" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">4) ocenia:</u>
          <u xml:id="u-57.15" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">a) politykę ścigania przez Instytut Pamięci przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a),</u>
          <u xml:id="u-57.16" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">b) programy badawcze w zakresie opracowywania działalności organów bezpieczeństwa państwa, a także informowania oraz edukacji społeczeństwa”.</u>
          <u xml:id="u-57.17" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uznał, iż nie jest dobrze z punktu widzenia logiki, aby w art. 8 ust. 3 była mowa o sposobie uchwalania statutu. Nowy art. 8 ust. 3 powinien stanowić o tym, że szczegółową organizację Instytutu Pamięci określa statut. Dlatego szczegółową, gdyż organizację Instytutu Pamięci określa nie tylko statut, ale i sama ustawa. Jest to materia art. 18. Statut powinien więc tylko uszczegółowić rozwiązania zawarte w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-57.18" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Sposób uchwalenia statutu podejmuje poprawka nr 31, dotycząca kompetencji kolegium Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-57.19" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Kompetencje kolegium Instytutu Pamięci Narodowej w brzmieniu zaproponowanym przez Senat w poprawce nr 31, nie zmieniają intencji przepisów przyjętych przez Sejm. Można natomiast powiedzieć, że precyzuje i porządkuje ustalenia Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-57.20" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Sejm przyjął, że statut przyjmuje kolegium na wniosek prezesa Instytutu. Poprawka Senatu stanowi tylko, że kolegium uchwala status Instytutu bez określania na czyj wniosek. Prezes nie jest więc zobligowany personalnie do przygotowania projektu statutu. Ponieważ pierwotne brzmienie dotyczące kompetencji kolegium mieszało różne funkcje, Senat zdecydował, że to co uchwala kolegium, to jest pkt 1. Pkt 2 dotyczy zajmowania stanowiska a pkt 3 dotyczy tego co kolegium zatwierdza. Pkt 4 obejmuje to co kolegium ocenia.</u>
          <u xml:id="u-57.21" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Brzmienie poprawki jest więc nieco inne, ale zakres jest taki sam jak w przepisach przyjętych przez Sejm. Skoro kolegium ma zająć stanowisko w sprawie ustalenia programów badawczych w zakresie opracowywania działalności organów bezpieczeństwa państwo, to znaczy że kolegium dokonuje oceny, gdyż bez oceny chyba nie można zająć stanowiska. Zamiast formuły przyjętej przez Sejm, z której wynika, że kolegium zajmuje stanowisko w sprawie oceniania, Senat proponuje, aby przyjąć formuły mówiące o ocenianiu.</u>
          <u xml:id="u-57.22" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Formuła przyjęta przez Sejm stanowiła o tym, że kolegium zajmuje stanowisko w sprawie ustalania zasad archiwizacji dokumentów. Senat proponuje formułę stwierdzającą, iż kolegium zatwierdza zasadę gromadzenia. Chodzi o to, aby stanowisko kolegium miało charakter konstytucyjny. Skoro bowiem kolegium zajmuje stanowisko w określonych sprawach ustalania zasad, oznacza to, że zatwierdza zasadę do bezpośredniego wykonania. Tak więc Senat nie proponuje zmian w treści kompetencji, a jedynie porządkuje treść kompetencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 14 i nr 31? Nie ma. Przeprowadzone zostanie więc łączne głosowanie nad poprawką nr 14 i nr 31.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#TeresaLiszcz">Uważam, że pani senator w swoim wystąpieniu wykroczyła zdecydowanie poza to, czym się teraz zajmujemy. Rozumiałam, że związek między poprawkami polega na tym, iż poprawka nr 14 podejmuje kwestię szczegółowej organizacji Instytutu i kwestię tę podejmuje również poprawka nr 31. Natomiast pani senator omówiła od razu całą poprawkę dotyczącą kompetencji. Uważam więc, że tych dwóch dość jednak różnych kwestii, nie można głosować razem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeśli nastąpi przyjęcie poprawki nr 14 i odrzucenie poprawki nr 31, to nie będzie wiadomo, kto uchwala statut. Nie oznacza to jednak, że głosowanie łączne jest absolutnie konieczne. Możliwe jest głosowanie rozdzielne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Być może należy rozważyć rozczłonkowanie poprawki nr 31. Jeżeli natomiast chodzi o poprawkę nr 14 i nr 31, to uważam, że powinny one być głosowane raczej łącznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#StefanNiesiołowski">Skoro zarysowały się rozbieżności co do sposobu głosowania nad poprawkami nr 14 i nr 31, to sądzę, że kwestię tę należy rozstrzygnąć w głosowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#MarekBiernacki">Sądzę, podobnie jak poseł Niesiołowski. Przystępujemy zatem do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o łączne głosowanie nad poprawką nr 14 i nr 31. Za wnioskiem głosowało 6 posłów, przeciwko było 3 posłów, 4 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza głosowanie łączne.</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#MarekBiernacki">Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 14 i nr 31. Za wnioskiem głosowało 2 posłów, przeciwko głosowało 10 posłów, 2 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 14 i nr 31. Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 15 i nr 16 dotyczących art. 9 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-63.2" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Instytutem Pamięci kieruje Prezes Instytutu Pamięci.</u>
          <u xml:id="u-63.3" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Prezes Instytutu Pamięci w sprawowaniu swego urzędu jest niezależny od organów administracji państwowej i odpowiada jedynie przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-63.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. Prezes Instytutu Pamięci może powołać nie więcej niż trzech swoich zastępców”.</u>
          <u xml:id="u-63.5" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 15 Senat proponuje, aby w ust. 2 skreślić wyrazy: „i odpowiada jedynie przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka ta ma związek z tym, iż Senat proponuje, aby prezes Instytutu był powoływany i odwoływany za zgodą Senatu. W tej sytuacji formuła o odpowiadaniu wyłącznie przed Sejmem nie jest niezbędna. Dalsze przepisy stanowią bowiem, jakie są konsekwencje określonych działań określonych osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 15? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy więc do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 15. Za wnioskiem głosowało 8 posłów, przeciwnych było 4 posłów, 1 poseł wstrzymał się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 15.</u>
          <u xml:id="u-65.1" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 16, która przewiduje skreślenie ust. 3. Jak się jednak wydaje poprawka nr 16 powinna być rozpatrywana łącznie z poprawką nr 27, która dotyczy art. 16 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym: „Prezes Instytutu Pamięci wykonuje swoje funkcje przy pomocy jednostek organizacyjnych Instytutu Pamięci wymienionych w art. 18”.</u>
          <u xml:id="u-65.2" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 27 Senat proponuje, aby dotychczasową treść art. 16 oznaczyć jako ust. 1 i dodać ust. 2 w brzmieniu: „Ust. 2. Prezes Instytutu Pamięci może powołać nie więcej niż trzech swoich zastępców”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Rozpatrywane poprawki oznaczają przeniesienie kompetencji do powoływania zastępców z art. 9 do art. 16, który stanowi o tym przy czyjej pomocy prezes wykonuje swoje funkcje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawek nr 16 i nr 27? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy więc do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 16 i nr 27.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 8 posłów, przeciwko było 2 posłów, 3 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek nr 16 i nr 27.</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawek do art. 10 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-67.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Prezesa Instytutu Pamięci powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci.</u>
          <u xml:id="u-67.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Kadencja prezesa Instytutu Pamięci trwa 7 lat, licząc od dnia złożenia ślubowania. Po upływie kadencji pełni on obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Instytutu Pamięci.</u>
          <u xml:id="u-67.5" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. W okresie 3 miesięcy przed upływem kadencji Prezesa Instytutu Pamięci przewodniczący Kolegium Instytutu Pamięci ogłasza publiczny konkurs na to stanowisko według zasad i w trybie określonych przez Kolegium Instytutu Pamięci. W wypadku innej przyczyny opróżnienia stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci, termin zgłaszania się kandydatów do konkursu na to stanowisko wynosi 30 dni. Przesłuchania kandydatów na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci mają charakter publiczny.</u>
          <u xml:id="u-67.6" who="#MarekBiernacki">Ust. 4. Ta sama osoba nie może być Prezesem Instytutu Pamięci więcej niż przez dwie kolejne kadencje”.</u>
          <u xml:id="u-67.7" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 17 Senat proponuje, aby w ust. 1 po wyrazie: „Polskiej” dodać wyrazy: „za zgodą Senatu”. Tak więc w poprawce nr 17 chodzi o podniesienie rangi prezesa Instytutu Pamięci Narodowej poprzez zastosowania trybu powoływania analogicznego, jak w odniesieniu do Rzecznika Praw Obywatelskich i prezesa NIK. Chodzi o to, aby powołania dokonywał Sejm za zgodą Senatu.</u>
          <u xml:id="u-67.8" who="#MarekBiernacki">Zmian w ust. 1 dotyczy również poprawka nr 18, która przewiduje, aby po wyrazach: „Kolegium Instytutu Pamięci” dodać wyrazy: „które zgłasza kandydata spoza swego grona”.</u>
          <u xml:id="u-67.9" who="#MarekBiernacki">Wydaje się, że nie ma ścisłego związku pomiędzy poprawkami nr 17 i nr 18. Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 17? Nie ma. Przystępujemy zatem do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 17.</u>
          <u xml:id="u-67.10" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 18, którą już zaprezentowała pani senator.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 18 polega na tym, aby kolegium zgłaszało kandydata na prezesa spoza swego grona, gdyż Senat uważa, że taka jest intencja ustawy, ale nie ma w niej stosownego przepisu. Ponadto Senat uznał, że samo głosowanie w kolegium nad osobą wchodzącą w skład kolegium byłoby niezasadne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 18? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 18. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, nikt nie był przeciwko, a 4 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, iż Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 18.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 19, w której Senat proponuje, aby w art. 10 ust. 3 po wyrazach: „30 dni” dodać wyrazy: „od dnia ogłoszenia konkursu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 19 precyzuje od kiedy należy liczyć 30 dni w przypadku opróżnienia stanowiska prezesa Instytutu, z przyczyny innej niż wygaśnięcie kadencji. Termin na zgłaszanie kandydatur do konkursu wynosi 30 dni. Nie było jednak jasne od kiedy termin ten rozpoczyna się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 19? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 19. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, nikt nie był przeciwny, a 3 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 19.</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawek nr 20 i nr 21 dotyczących art. 11 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-71.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana osoba, która pełniła służbę, pracowała lub była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, ani też prokurator lub sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia uchylonego następnie na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-71.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Prezes Instytutu Pamięci nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu.</u>
          <u xml:id="u-71.5" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. Prezes Instytutu Pamięci nie może wykonywać innych zajęć zawodowych, z wyjątkiem zajmowania stanowiska profesora szkoły wyższej.</u>
          <u xml:id="u-71.6" who="#MarekBiernacki">Ust. 4. Stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci nie można łączyć z mandatem posła albo senatora.</u>
          <u xml:id="u-71.7" who="#MarekBiernacki">Ust. 5. Warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, powinni spełniać również prokuratorzy i pracownicy Instytutu Pamięci, a także członkowie Kolegium Instytutu Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-71.8" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 20 lit. a Senat proponuje, aby ust. 1 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-71.9" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci może być powołany obywatel polski wyróżniający się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-71.10" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 20 lit. b Senat proponuje dodanie nowego ust. 1a w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-71.11" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1a. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana osoba, która pełniła służbę, pracowała lub była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa wymienionych w art. 5, ani też sędzia, który orzekając uchybił godności urzędu sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej”.</u>
          <u xml:id="u-71.12" who="#MarekBiernacki">Natomiast w poprawce nr 21 Senat proponuje, aby w ust. 5 wyrazy: „ust. 1 i 2” zastąpić wyrazami: „ust. 1, 1a, 2 i 4”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 20 zmierza do stwierdzenia, że stanowisko prezesa Instytutu jest szczególne i dlatego należy wprowadzić pewne wymogi dotyczące osoby prezesa. W związku z tym należy przypomnieć, że określone wymogi ustawa odnosi do członków kolegium. Poprawka Senatu wymogi te rozciąga na prezesa Instytutu. Jest to nowe brzmienie ust. 1. objęte poprawką nr 20 lit. a. Natomiast poprawka nr 20 lit. b zawiera propozycję nowego ust. 1a określającego negatywne przesłanki. Są to jednak przesłanki inne niż określa ust. 2 przyjęty przez Sejm. Jeżeli chodzi o ust. 1, to chcę ponadto zwrócić uwagę, że brzmienie przyjęte przez Sejm stanowi m.in., iż: „prokurator lub sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia”. Tymczasem prokurator nie bierze udziału w wydaniu orzeczenia. Jeżeli natomiast chodzi o prokuratorów, którzy brali udział w procesach o których mowa w ust. 1, to będzie ich eliminował brak wysokich walorów moralnych.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeżeli chodzi o sędziego, to kluczowa jest formuła: „który oczekując uchybił godności urzędu sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej”. Jest to formuła bardziej ogólna ale odpowiada sformułowaniom zawartym w dwóch projektach ustaw, które już są w Sejmie i dotyczą odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, którzy sprzeniewierzyli się zasadzie niezawisłości sędziowskiej. Gdyby były zastrzeżenia co do jurydycznego charakteru proponowanych zmian, to zwłaszcza nowy ust. 1a ma charakter pomocniczy, jeżeli chodzi o cechy negatywne. Wymóg wysokich walorów moralnych zawarty w ust. 1 eliminuje osoby co do których zachodzą chociażby podejrzenia.</u>
          <u xml:id="u-72.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Przepis przyjęty przez Sejm, jeżeli chodzi o sędziego, tę kwestię ujmował w kontekście brania udziału w wydaniu orzeczenia uchylonego następnie na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 1991 r. Senat uznał, że nieprawych sędziów jest więcej. Wydawane przez nich orzeczenia były uchylane nie tylko w trybie ustawy z 1991 r. co oznacza, że utrzymanie brzmienia przyjętego przez Sejm nie wykluczyłby tych sędziów. Tak więc praktycznie są to poprawki porządkujące, które w niczym nie zmieniają ustaleń przyjętych przez Sejm. Poprawki te - zdaniem Senatu - bardziej prawidłowo i logicznie określają wymogi stawiane osobie prezesa Instytutu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#AndrzejRzepliński">Uważam, że poprawki Senatu do art. 11 poprawiają tekst ustawy. Wyjaśnia bowiem wątpliwość, czy w świetle ustawy przyjętej przez Sejm kandydatami mogliby być sędziowie, którzy orzekali w sprawach politycznych w latach 80-tych.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#AndrzejRzepliński">Jeżeli chodzi o prokuratorów, to na mocy ustawy z marca 1990 r. wszyscy prokuratorzy podlegali weryfikacji. Prokuratura została więc zbudowana od nowa. Ponadto do wielu prokuratorów ma również zastosowanie formuła o wysokich walorach moralnych. Oznacza to wyeliminowanie niewłaściwych osób. Nie będzie bowiem obowiązywała zasada domniemania niewinności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#StefanNiesiołowski">Jeżeli chodzi o sędziów, to poprawka Senatu poprawia brzmienie przyjęte przez Sejm. Inaczej jest z prokuratorami, którzy nie są wprost objęci treścią ust. 1 i ust. 1a a jednocześnie należy mieć na uwadze to, że formuła mówiąca o wysokich walorach moralnych jest bardzo ogólna. Jej interpretacje mogą być bardzo różne. Nie chcę być złośliwy, ale nasuwa się pytanie, czy w świetle poprawek Senatu prokurator Zarako-Zarakowski mógłby być prezesem Instytutu Pamięci Narodowej. Może bowiem być taki klub w Sejmie, mający większość, dla którego wysokie walory moralne pana prokuratora Zarako-Zarakowskiego są absolutnie wystarczające. Są już przykłady nie tak bardzo odległe. Tak więc obawiam się trochę ogólności poprawek Senatu. Proszę więc przedstawicielkę Senatu o poszukiwanie jakiegoś rozwiązania, gdyż formuła o wysokich walorach moralnych może okazać się niewystarczająca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Odpowiadając posłowi Niesiołowskiemu, chcę przypomnieć, że formuła przyjęta przez Sejm była błędna, gdyż prokurator nie bierze udziału w wydaniu orzeczenia. Orzeczenia wydaje sąd. Ponadto należy przypomnieć - o czym wie każdy uczestnik wymiaru sprawiedliwości - że bardzo często w rozprawie uczestniczy prokurator, który nie prowadził postępowania przygotowawczego. Senat nie uznał się za powołanego do uzupełnienia stosownej formuły tak, aby stanowiła ona o tym, że chodzi o prokuratorów, którzy prowadzili postępowania przygotowawcze w tych sprawach. Sejmowi chodziło bowiem tylko o branie udziału w wydaniu orzeczenia. Wydaje się więc, że nie można teraz przyjąć formuły rozszerzonej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawek nr 20 i nr 21? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy więc do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcie poprawek nr 20 i nr 21. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, przeciwnych było 2, 1 poseł wstrzymał się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek nr 20 i nr 21.</u>
          <u xml:id="u-76.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 22, która dotyczy art. 15 pkt 3 oraz art. 15 ust. 3 pkt 3.</u>
          <u xml:id="u-76.3" who="#MarekBiernacki">Przyjęty przez Sejm art. 15 ma treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-76.4" who="#MarekBiernacki">„Kolegium Instytutu Pamięci wnioskuje o odwołanie Prezesa Instytutu Pamięci, większością głosów, jeśli:</u>
          <u xml:id="u-76.5" who="#MarekBiernacki">1) zrzekł się stanowiska,</u>
          <u xml:id="u-76.6" who="#MarekBiernacki">2) z powodu choroby, ułomności lub upadku sił, stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków Prezesa Instytutu Pamięci,</u>
          <u xml:id="u-76.7" who="#MarekBiernacki">3) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo”.</u>
          <u xml:id="u-76.8" who="#MarekBiernacki">Natomiast art. 15 ust. 3 ma brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-76.9" who="#MarekBiernacki">„Ust. 3. Członkostwo w Kolegium Instytutu Pamięci ustaje wskutek:</u>
          <u xml:id="u-76.10" who="#MarekBiernacki">1) śmierci,</u>
          <u xml:id="u-76.11" who="#MarekBiernacki">2) rezygnacji,</u>
          <u xml:id="u-76.12" who="#MarekBiernacki">3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo,</u>
          <u xml:id="u-76.13" who="#MarekBiernacki">4) odwołania przez Kolegium Instytutu Pamięci większością 2/3 głosów z powodu długotrwałej choroby, ułomności lub upadku sił powodujących trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków albo z powodu sprzeniewierzenia się celom ustawy”.</u>
          <u xml:id="u-76.14" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby w art. 13 pkt 3 i w art. 15 ust. 3 pkt 3, po wyrazie: „przestępstwo” dodać wyrazy: „umyślne ścigane z urzędu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeżeli chodzi o art. 15 pkt 3, to celem poprawki jest zaostrzenie kryteriów odwołania prezesa Instytutu. Senat uważa, że odwołanie powinno być możliwe w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu. Wydaje się bowiem, że osoba taka powinna być chroniona przed prowokacyjnym wytaczaniem jej różnych spraw, np. prywatnych. Mogłoby to być również prowokowanie do popełnienia drobnych przestępstw. Senat uznał, że jeżeli nawet prezes Instytutu dał się sprowokować np. sąsiadowi w trakcie „pyskówki” na temat poglądów politycznych, to nie jest to podstawa do wniosku od odwołania prezesa. Tak więc w grę powinno wchodzić tylko skazanie za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu, czyli przez prokuratora. Są to przestępstwa, których ścigania wymaga interes publiczny. Chodzi także o przestępstwa umyślne. Popełnienie przestępstwa nieumyślnego — np. wypadek drogowy — nie powinno być podstawą wniosku o odwołanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#KatarzynaPiekarska">Nie wiem, czy argumentacja mówiąca o prowokacjach jest zasadna, gdyż jest mowa o tym, że został skazany prawomocnym wyrokiem sądu. Jest to więc po rozpoznaniu sprawy przez niezawisły sąd. Uważam, że skoro wcześniej była mowa o wysokich walorach moralnych, jakie powinien posiadać prezes Instytutu Pamięci Narodowej, posiadający ogromne uprawnienia i działający praktycznie bez żadnej kontroli, to zaproponowane zawężenie przesłanek odwołania jest niebezpieczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Sytuacje, o których mówiłam były przykładowe. W grę może przecież wchodzić przekroczenie przepisów ruchu drogowego. Nie powinno to być podstawą do odwołania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 22? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 22. Za wnioskiem głosowało 8 posłów, przeciwko było 6, nikt nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 22.</u>
          <u xml:id="u-80.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 23, która również dotyczy art. 13 pkt 3. Senat proponuje, aby kropkę na końcu zastąpić przecinkiem i dodać pkt 4 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-80.3" who="#MarekBiernacki">„4) sprzeniewierzył się celom ustawy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 23 prowadzi do ujednolicenia sytuacji prezesa i członków kolegium co do możliwości odwołania z powodu sprzeniewierzenia się celom ustawy.</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uważa, że przepis taki jest konieczny. Prezes Instytutu nie powinien być bardziej chroniony jak członek kolegium.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 23? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy zatem do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 23. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, nikt nie był przeciwko, 2 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 23.</u>
          <u xml:id="u-82.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 24 dotyczącej art. 14 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-82.3" who="#MarekBiernacki">„Prezes Instytutu Pamięci nie może być, bez uprzedniej zgody Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, pociągnięty do odpowiedzialności karnej za czyny pozostające w związku z pełnioną przez niego funkcją”.</u>
          <u xml:id="u-82.4" who="#MarekBiernacki">Senat zaproponował, aby art. 14 otrzymał treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-82.5" who="#MarekBiernacki">„Prezes Instytutu Pamięci nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności. Prezes Instytutu Pamięci nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Art. 14 określa immunitet prezesa Instytutu. Poprawka Senatu jest zgodna z intencją ustawy. Ma jednak postać bardziej precyzyjną i odpowiada zakresowi immunitetu Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Tak więc poprawka Senatu bardziej odpowiada postulatowi jednolitości systemu prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#StefanNiesiołowski">Jaka jest główna różnica między brzmieniem przyjętym przez Sejm a brzmieniem poprawki Senatu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Nie ma istotnej różnicy. Jednakże poprawka Senatu zawiera formułę analogiczną do formuły stosowanej do określenia immunitetu m.in. posła, senatora, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#JanOlszewski">Nie zgadzam się z opinią pani senator, iż nie ma różnicy pomiędzy brzmieniem przyjętym przez Sejm a poprawką Senatu. Różnica jednak jest i to dość istotna, jeżeli chodzi o zakres immunitetu.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#JanOlszewski">Poprawka Senatu nie zawiera bowiem formuły mówiącej, iż chodzi o czyny pozostające w związku z pełnioną funkcją, a nie w ogóle. Zakres został więc określony. Podczas wcześniejszych prac w Sejmie sprawa ta była wnikliwie dyskutowana.</u>
          <u xml:id="u-86.2" who="#JanOlszewski">Myślę, że nie jest to przypadek, że jest podjęta próba ograniczenia immunitetu. W tym kontekście należy pamiętać, że jednym z nielicznych przypadków kiedy prezes Instytutu może być odwołany jest pociągnięcie go do odpowiedzialności i skazanie wyrokiem karnym. Jeżeli w tym zakresie korzysta on z immunitetu, to tworzy się swego rodzaju błędne koło, które przepis o odwołaniu z tego powodu czyni w znacznej mierze bezprzedmiotowym.</u>
          <u xml:id="u-86.3" who="#JanOlszewski">Formuła proponowana przez Senat jest obszerniejsza i nie mam nic przeciwko temu. Jednakże zakres immunitetu powinien pozostać w dotychczasowym kształcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W grę wchodzi jednak szeroki zakres immunitetu, gdyż to Sejm będzie decydował o ewentualnym uchyleniu immunitetu, jeżeli nie będzie związany z funkcją. Jeżeli natomiast będzie związanie z funkcją, to nastąpi odwołanie.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Ranga prezesa Instytutu oraz dążenie do zapewnienia mu swobody w pełnieniu funkcji oraz uniemożliwiania zakłóceń w jego działalności wymagają ujednolicenia formuły immunitetu analogicznie do innych osób pełniących ważne funkcje państwowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#AndrzejRzepliński">Również uważam, że należy szanować jednolitość systemu prawnego. Wszystkie osoby, które pełnią ważne funkcje publiczne i które są przez ustawy obdarzone immunitetem mają go w takim zakresie jaki jest zawarty w poprawce Senatu. Należy to wziąć pod uwagę, gdyż inaczej będzie rodziło się pytanie o to, dlaczego z systemu wyłamuje się kształt immunitetu prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Wydaje się, że nie ma merytorycznych argumentów na rzecz takiej odmienności. Nie ma więc argumentów na rzecz szczególnego ograniczenia immunitetu prezesa Instytutu.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#AndrzejRzepliński">Sytuacja byłaby inna, gdyby Sejm jakąś generalną ustawą zdecydował się ograniczyć zakres immunitetu wszystkich osób pełniących funkcje kierownicze, to wówczas sprawa byłaby jasna. Tak więc chodzi o to, aby nie łamać jednolitości systemu prawnego w państwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 24? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 24. Za wnioskiem głosowało 5 posłów, przeciwnych było 6, 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi od-rzucenie poprawki nr 24.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 25 dotyczącej art. 15 ust. 1 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#MarekBiernacki">„W Instytucie Pamięci tworzy się Kolegium Instytutu Pamięci, którego członków wybiera Sejm na trwającą 9 lat kadencję spośród obywateli polskich wyróżniających się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci”. Senat proponuje, aby po wyrazie „Sejm” dodać wyrazy: „spoza swego grona”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W poprawce nr 24 chodzi o to, aby Sejm wybierał członków kolegium Instytutu Pamięci Narodowej spoza swego grona. Ponieważ posłowie są wybierani politycznie, chodzi o to, aby kolegium uchronić od zarzutu polityczności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 25? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 25. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, przeciwny był 1 poseł, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-91.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 25.</u>
          <u xml:id="u-91.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 26, która dotyczy art. 15 ust. 3 pkt 4 odnoszącego się do przypadków ustania członkostwa w kolegium Instytutu i mającego brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-91.4" who="#MarekBiernacki">„4) odwołania przez Kolegium Instytutu Pamięci większością 2/3 głosów z powodu długotrwałej choroby, ułomności lub upadku sił powodujących trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków albo z powodu sprzeniewierzenia się celom ustawy”.</u>
          <u xml:id="u-91.5" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby po wyrazach: „2/3 głosów” dodać wyrazy: „ustawowego składu kolegium”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 26 zmierza do zaostrzenia warunków odwołania członka kolegium Instytutu. Chodzi o 2/3 głosów, ale ustawowego składu kolegium. Ma to znaczenie również dla pewnej czystości urzędowania, zwłaszcza gdyby w kolegium były jakieś konflikty. Ponieważ przypadki wymienione w pkt. 4 mają charakter ocenny, oceny powinna więc dokonywać większa - określona - liczba osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 26? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 26. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, przeciwnych było 2, 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-93.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 26.</u>
          <u xml:id="u-93.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 28, dotyczącej art. 18 ust. 2 pkt. 1 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-93.4" who="#MarekBiernacki">„1) oddziałowe komisje ścigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu, zwane dalej «oddziałowymi komisjami»”.</u>
          <u xml:id="u-93.5" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „narodowi polskiemu” zastąpić wyrazami: „Narodowi Polskiemu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 28 ma charakter redakcyjny. Chodzi o pisownię dużą literą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Eksperci językoznawcy uznali, że w tej formule powinna być zastosowana pisownia z małej litery.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#AndrzejRzepliński">Pojęcie „Naród Polski” jest konstytucyjne, gdyż znajduje się w preambule. Termin ten obejmuje wszystkich obywateli Rzeczypospolitej. Uważam więc, że poprawka Senatu jest zasadna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#BogdanLewandowski">Uważam, że można przyjąć poprawkę Senatu, zwłaszcza że wyraz „Instytut” jest pisany dużą literą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 28? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 28. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, nikt nie był przeciwny, 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-98.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 28.</u>
          <u xml:id="u-98.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 29 dotyczącej art. 20 ust. 1 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-98.4" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Pracownicy Instytutu Pamięci, także po ustaniu stosunku pracy, są obowiązani zachować w tajemnicy wszystko, o czym powzięli wiadomość w związku z zatrudnieniem w Instytucie Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-98.5" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „wszystko, o czym powzięli wiadomość” zastąpić wyrazami: „wszystkie wiadomości związane z działalnością Instytutu Pamięci powzięte”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 29 zmierza do ograniczenia tajemnicy pracowników Instytutu tylko do takiego zakresu, który jest związany z działalnością Instytutu Pamięci Narodowej, a nie do wszystkich wiadomości. Nie chodzi więc o wiadomości życiowe nie związane ze stosunkiem pracy. Tak więc istota poprawki to wskazanie, iż nie wolno udostępniać wiadomości, które są związane bezpośrednio z działalnością instytutu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#MarekBiernacki">Czy jeszcze ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 29? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 29. Za wnioskiem głosowało 13 posłów, przeciwny był 1 poseł, 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 29.</u>
          <u xml:id="u-100.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 30, dotyczącej art. 22 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-100.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Prezes Instytutu Pamięci ustala wykazy rodzajów wiadomości stanowiących tajemnicę państwową oraz wykazy rodzajów wiadomości stanowiących tajemnicę państwową o szczególnie ważnym znaczeniu dla obronności państwa, Sił Zbrojnych i bezpieczeństwa państwa.</u>
          <u xml:id="u-100.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Wykazy, o których mowa w ust. 1, wymagają uzgodnienie z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefem Urzędu Ochrony Państwa. Wykazy rodzajów wiadomości z zakresu obronności państwa wymagają uzgodnienia także z Ministrem Obrony Narodowej, a wykazy rodzajów wiadomości dotyczące stosunków z zagranicą - także z Ministrem Spraw Zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-100.5" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. Prezes Instytutu Pamięci może zezwolić prokuratorom i pracownikom Instytutu Pamięci na ujawnienie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową oraz na udostępnienie przez nich dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową określonej osobie lub instytucji.</u>
          <u xml:id="u-100.6" who="#MarekBiernacki">Ust. 4. Na decyzję odmowną Prezesa Instytutu Pamięci przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego”.</u>
          <u xml:id="u-100.7" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 22 uzyskał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-100.8" who="#MarekBiernacki">„Prezes Instytutu Pamięci może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zezwolić na ujawnienie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową oraz na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, określonej osobie lub instytucji, jeżeli zachowanie tajemnicy uniemożliwiałoby wykonanie wskazanych w ustawie zadań Instytutu Pamięci”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 30 wprowadza zupełnie nową redakcję art. 22. Nie pozwala na to, aby prezes Instytutu ustalał wykazy rodzajów wiadomości, które są tajemnicą państwową, aby uzgadniał to z innymi podmiotami. Senat uważa, że to co jest tajemnicą państwową wynika z innych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Ponadto zaproponowane nowe brzmienie ogranicza art. 22 do możliwości zezwolenia na ujawnienie wiadomości przez prezesa Instytutu i udostępniania dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową, określonej osobie lub instytucji pod warunkiem, jeżeli zachowanie tajemnicy uniemożliwiałoby wykonanie wskazanych w ustawie zadań Instytutu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#KatarzynaPiekarska">Ponieważ zmiany zaproponowane przez Senat są bardzo znaczne, chcę prosić o zaprezentowanie stanowiska rządu w tej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#RyszardHayn">Nasuwa się pytanie o to, co jest ważniejsze: interes Instytutu, czy interes obronności państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#JanuszPałubicki">Chcę zwrócić uwagę, że poprawka, którą przyjęto, a którą zmienia propozycja Senatu, wprowadziła do Instytutu Pamięci rozwiązanie idące w ogóle pod prąd idei Instytutu Pamięci. Instytutu ma bowiem - w określonych warunkach - ujawniać tajemnice m.in. osobom poszkodowanym, opinii publicznej. Natomiast w jakimś trybie podjęto decyzje i wprowadzono rozwiązanie zgodnie z którym prezes Instytutu ma ustalać wykazy tajemnic. Jest to dotąd uprawnienie bardzo wysoko usytuowane. Nagle więc okazało się, że prezes Instytutu ma nie tylko ujawniać tajemnice, ale on ma je również tworzyć. Uważam, że zaszło jakieś zupełne nieporozumienie. System ochrony tajemnic istnieje i jest określony w ustawie, co do tej kwestii nie powinno być obaw.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#JanuszPałubicki">Problemem jest natomiast kwestia, jakie to nowe tajemnice miałyby powstać w Instytucie. Podkreślam, że chodzi o nowe tajemnice, a więc takie, które należy umieścić w wykazie i podporządkować według wykazu. Tak więc jest to coś zupełnie nowego, gdyż Instytut nie będzie tworzył nowych dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-104.2" who="#JanuszPałubicki">Uważam więc, że poprawka Senatu unienormalnia postępowanie w sprawach dotyczących tajemnic. Wykaz tajemnic określa ktoś inny. Natomiast w zakresie wskazanym przez ustawę prezes Instytutu i Instytut ujawniają tajemnice. Nie ma jednak mowy o tworzeniu nowych tajemnic i tworzeniu wykazu tajemnic.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#StanisławIwanicki">Chcę zwrócić uwagę, że przeciwstawianie mitycznej tajemnicy państwa w kontekście obowiązywania tej ustawy, z tym co proponuje Senat w formule: „jeżeli zachowanie tajemnicy uniemożliwiałoby wykonanie wskazanych w ustawie zadań Instytutu Pamięci”, nakazuje wszystkim osobom wątpiącym odnieść się do preambuły i art. 1 ustawy, gdzie określone są zadania Instytutu i jego cele, które mają służyć przede wszystkim narodowi i państwu polskiemu. Chodzi bowiem o zbrodnie nazistowskie, komunistyczne i inne oraz o represjach. Czy może być większy interes państwa niż ujawnienie prawdy o tych zbrodniach. W tym kontekście pojawia się jakiś inny mityczny interes uniemożliwiający ujawnienie prawdy o represjach i zbrodniach. Po to jest ta ustawa, aby to co jest największą zbrodnią przeciwko narodowi mogło być ujawnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#AndrzejRzepliński">Chcę powtórzyć to co już chyba mówiłem podczas wcześniejszych prac Komisji.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#AndrzejRzepliński">Interes narodowy i bezpieczeństwo narodowe III Rzeczypospolitej nie może być identyfikowane z bezpieczeństwem narodowym do 1989 r. Musi to być bardzo jasno powiedziane. Inaczej tworzona ustawa znajdzie się w bardzo dziwnej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Zwracam uwagę na art. 39, który mówi o tajnym zbiorze w archiwum Instytutu Pamięci. Zbiór ten chroni te przypadki, o których mówił jeden z posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 30? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcie poprawki nr 30. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, przeciwnych było 4, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 30.</u>
          <u xml:id="u-108.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 32, dotyczącej art. 24 ust. 1, przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-108.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Prezes Instytutu Pamięci składa Sejmowi, raz w roku, informację o działalności Instytutu Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-108.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby po wyrazie: „Sejmowi” dodać wyrazy: „i Senatowi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Istota poprawki polega na tym, aby prezes Instytutu składał sprawozdanie również Senatowi. Jest to w pewnym sensie konsekwencja przyjęcia wcześniejszej poprawki również dotyczącej Senatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 32? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 32. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, nikt nie był przeciwny, 4 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 32.</u>
          <u xml:id="u-110.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 33, dotyczącej tytułu rozdziału 3, który Sejm. określił jako: „Archiwum Instytutu Pamięci”. Senat proponuje, aby tytuł rozdziału 3 brzmiał: „Gromadzenie dokumentów przez Instytut Pamięci”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Z dwóch różnych powodów Senat proponuje, aby rozdział 3 nosił tytuł: „Gromadzenie dokumentów przez Instytut Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Po pierwsze ustawa nie wprowadza takiej jednostki organizacyjnej, jak archiwum a jedynie w art. 18 mówi o biurze udostępniania dokumentów. Po drugie zamiennie jest mowa o zasobie archiwalnym i archiwum. Ponadto jest tak, że następny rozdział mówi o udostępnianiu dokumentów, to rozdział 3 powinien mówić o gromadzeniu dokumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 33? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 33. Za wnioskiem głosowało 6 posłów, przeciwnych było 7 posłów, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 33.</u>
          <u xml:id="u-112.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia grupy poprawek dotyczących art. 25 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-112.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Nie później niż w terminie 90 dni od dnia utworzenia Instytutu Pamięci, przekazaniu do archiwum Instytutu Pamięci podlegają wszystkie dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, wytworzone oraz gromadzone przez organy bezpieczeństwa państwa, organy więziennictwa, sądy i prokuratury oraz organy bezpieczeństwa III Rzeszy Niemieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Obowiązek ten dotyczy:</u>
          <u xml:id="u-112.4" who="#MarekBiernacki">1) Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, a także akt funkcjonariuszy, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 6 czerwca 1990 r.</u>
          <u xml:id="u-112.5" who="#MarekBiernacki">2) Ministra Obrony Narodowej — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wojskowych organów bezpieczeństwa, a także akt funkcjonariuszy tych służb, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 31 grudnia 1990 r.</u>
          <u xml:id="u-112.6" who="#MarekBiernacki">3) Ministra Sprawiedliwości — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wytworzonych oraz gromadzonych przez organy więziennictwa do dnia 31 grudnia 1956 r. dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wytworzonych lub gromadzonych przez wydział ochrony Centralnego Zarządu Zakładów Karnych i podległe mu jednostki w okresie do dnia 31 grudnia 1989 r., a także akt penitencjarnych osób represjonowanych z motywów politycznych osadzonych w zakładach karnych, aresztach śledczych i obozach odosobnienia.</u>
          <u xml:id="u-112.7" who="#MarekBiernacki">4) prezesów sądów — co do akt spraw, w których wydane przed dniem 31 grudnia 1989 r. orzeczenia zostały następnie uchylone na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.</u>
          <u xml:id="u-112.8" who="#MarekBiernacki">5) szefów prokuratur — co do akt spraw, w tym akt podręcznych spraw, o których mowa w pkt. 4.</u>
          <u xml:id="u-112.9" who="#MarekBiernacki">6) dyrektorów: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych — co do akt spraw byłej Polskiej Partii Robotniczej oraz byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, dotyczących organów bezpieczeństwa państwa, a także akt organów bezpieczeństwa państw okupacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-112.10" who="#MarekBiernacki">7) dyrektorów: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w pkt. 1–5, a przechowywanych w tych archiwach: przekazanie ich do Instytutu Pamięci następuje na zasadzie użyczenia.</u>
          <u xml:id="u-112.11" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Przekazanie akt, o których mowa w ust. 1 pkt 6, polega na dostarczeniu kopii.</u>
          <u xml:id="u-112.12" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. Obowiązek określony w ust. 1 pkt 1–5 dotyczy także kopii dokumentów, zbiorów danych i kartotek, niezależnie od czasu ich sporządzenia.</u>
          <u xml:id="u-112.13" who="#MarekBiernacki">Ust. 4. Prezes Instytutu Pamięci może, w każdym czasie, zażądać od organów wymienionych w ust. 1, a także od innych instytucji, dokumentów nie przekazanych mu w terminie określonym w ust. 1.</u>
          <u xml:id="u-112.14" who="#MarekBiernacki">Ust. 5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz Minister Obrony Narodowej mogą wykonać dla siebie kopie części akt funkcjonariuszy pozostających w służbie, które powstały w okresach, o których mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 1 lub 2.</u>
          <u xml:id="u-112.15" who="#MarekBiernacki">Ust. 6. Na wniosek organu wymienionego w ust. 1 Prezes Instytutu Pamięci może wyrazić zgodę na przesunięcie terminu określonego w ust. 1, jednakże na okres nie dłuższy niż 90 dni”.</u>
          <u xml:id="u-112.16" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 34 Senat proponuje, aby art. 25 ust. 1 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-112.17" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Nie później niż w terminie 60 dni od dnia utworzenia Instytutu Pamięci organy, o których mowa niżej, są obowiązane przygotować do przekazania do archiwum Instytutu Pamięci dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki wytworzone oraz zgromadzone przez organy bezpieczeństwa państwa, organy więziennictwa, sądy i prokuratury oraz organy bezpieczeństwa III Rzeszy Niemieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Obowiązek ten ciąży na:</u>
          <u xml:id="u-112.18" who="#MarekBiernacki">1) Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefie Urzędu Ochrony Państwa — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, a także akt funkcjonariuszy, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 6 maja 1990 r.</u>
          <u xml:id="u-112.19" who="#MarekBiernacki">2) Ministrze Obrony Narodowej — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wojskowych organów bezpieczeństwa, a także akt funkcjonariuszy tych służb, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 31 grudnia 1990 r.</u>
          <u xml:id="u-112.20" who="#MarekBiernacki">3) Ministrze Sprawiedliwości — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wytworzonych oraz gromadzonych przez organy więziennictwa do dnia 31 grudnia 1956 r., dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wytworzonych lub gromadzonych przez wydział ochrony Centralnego Zarządu Zakładów Karnych i podległe mu jednostki w okresie do dnia 31 grudnia 1989 r., a także akt penitencjarnych osób represjonowanych z motywów politycznych osadzonych w zakładach karnych, aresztach śledczych i obozach odosobnienia.</u>
          <u xml:id="u-112.21" who="#MarekBiernacki">4) prezesach sądów powszechnych i wojskowych — co do akt spraw osób represjonowanych z motywów politycznych.</u>
          <u xml:id="u-112.22" who="#MarekBiernacki">5) prokuratorach kierujących powszechnymi i wojskowymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury — co do akt spraw, w tym akt podręcznych spraw, o których mowa w pkt. 4.</u>
          <u xml:id="u-112.23" who="#MarekBiernacki">6) dyrektorach: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych — co do akt byłej Polskiej Partii Robotniczej oraz byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej dotyczących organów bezpieczeństwa państwa, a także akt organów bezpieczeństwa państw okupacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-112.24" who="#MarekBiernacki">7) dyrektorach: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych — co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w pkt. 1–5, a przechowywanych w tych archiwach; przekazanie ich do Instytutu Pamięci następuje na zasadzie użyczenia”.</u>
          <u xml:id="u-112.25" who="#MarekBiernacki">Wydaje się również, że poprawka nr 34 powinna być rozpatrywana łącznie z poprawką nr 35 i nr 37.</u>
          <u xml:id="u-112.26" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 35 Senat proponuje, aby w ust. 4 skreślić wyrazy: „ma w terminie określonym w ust. 1”.</u>
          <u xml:id="u-112.27" who="#MarekBiernacki">Natomiast w poprawce nr 37 Senat proponuje, aby ust. 6 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-112.28" who="#MarekBiernacki">„Ust. 6. Prezes Instytutu Pamięci wyznacza organom określonym w ust. 1 pkt 1–7 terminy przejęcia dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w tym przepisie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 34, to jedna ze zmian zasadniczych. Sejm uchwalił, że w terminie 90 dni od dnia utworzenia Instytutu zobowiązane organy przekazały do archiwum Instytutu stosowne dokumenty. Senat uznał, że wykonanie tej dyspozycji może wprowadzić zamieszanie, które uniemożliwi pracę Instytutu, gdyż nastąpi blokada, zwłaszcza, gdy większość zobowiązanych instytucji zechciała się wywiązać z tego obowiązku w ostatnich dniach terminu.</u>
          <u xml:id="u-113.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uznał, że trzeba określić termin na przygotowanie do przekazania dokumentów do archiwum Instytutu, w terminie 60 dni. Natomiast poprawka nr 37 wprowadza ust. 6, który stanowi, iż prezes Instytutu wyznacza właściwym organom terminy przejęcia dokumentów. Tak więc chodzi o to, aby prezes Instytutu decydował o konkretnych terminach przyjmowania dokumentów do archiwum. Stosowne organy powinny być zobowiązane do przygotowania dokumentów do przekazania.</u>
          <u xml:id="u-113.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka Senatu proponuje również zmianę ostatecznej daty przekazania dokumentów wytworzonych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji z 6 czerwca 1990 r. na 6 maja 1990 r., czyli daty uchwalenia - czy też wejścia w życie - ustaw dotyczących policji.</u>
          <u xml:id="u-113.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Zmiana polega również na tym, aby przekazać nie tylko akta spraw sądowych, w których orzeczenia uznano za nieważne, ale wszystkie akta spraw dotyczących represji z przyczyn politycznych. Wynika to z tego, że nie wszystkie wyroki były uchylane na podstawie stosownej ustawy z 1991 r. Wyroki były również uchylane w innym trybie takim jak, np. rewizje nadzwyczajne, czy kasacje. Ponadto wyeliminowany został wyraz: „spraw” byłej Polskiej Partii Robotniczej oraz byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdyż PPR i PZPR nie prowadziły spraw tak jak sądy, lecz po prostu miały kata.</u>
          <u xml:id="u-113.4" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jak się wydaje poprawki zaproponowane przez Senat w niczym nie sprzeciwiają się intencji przepisów przyjętych przez Sejm. Należy mówić tylko o uszczegółowieniu i chyba bardziej poprawnym merytorycznym ujęciu wskazanych kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Pani senator odniosła się do daty 6 maja 1990 r. jako daty uchwalenia ustaw dotyczących policji. Ustawy te zostały uchwalone w dniu 6 kwietnia 1990 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Kwestię tę podniósł senator Kozłowski, który był wówczas ministrem spraw wewnętrznych i zna dobrze ten problem. Data ta nie była więc sprawdzana, lecz została przyjęta w głosowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Sprawdziłem tę kwestię. Ustawy dotyczące policji weszły w życie z dniem ogłoszenia, czyli 10 maja 1990 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W grę wchodzi więc różnica 4 dni, co nie jest dużym problemem. Chodzi o datę orientacyjną, aby właściwy organ nie musiał przesyłać całych roczników dokumentów. Konsekwencją zmian terminów jest również poprawka nr 35. Oznacza to, że w określonym terminie prezes może żądać akt od jeszcze innych podmiotów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#MarekBiernacki">Proponuję łączne głosowanie nad poprawkami: nr 34, nr 35 i nr 37. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawek: nr 34, nr 35 i nr 37. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, przeciwnych było 2, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek: nr 34, nr 35 i nr 37.</u>
          <u xml:id="u-118.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 36, która dotyczy art. 25 ust. 5. Senat proponuje, aby wyrazy: „dla siebie kopie części akt” zastąpić wyrazami: „dla potrzeb urzędu kopie akt”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 36 ma również charakter redakcyjny. Chodzi o to, że to organy uprawnione mogą wykonać kopie akt dla potrzeb swego urzędu a nie dla siebie, czyli osoby ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 36? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowy przyjęcie poprawki nr 36. Za wnioskiem głosowało 13 posłów. Nikt nie był przeciwny, a 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-120.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 36.</u>
          <u xml:id="u-120.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 38 dotyczącej art. 26 przyjętą przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-120.3" who="#MarekBiernacki">„Do Archiwum Instytutu Pamięci przekazuje się dokumenty wytworzone w toku postępowania określonego w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944–1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania w danej sprawie”.</u>
          <u xml:id="u-120.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyraz: „Archiwum” zastąpić wyrazem: „archiwum”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Mimo negatywnej rekomendacji jeden z wcześniejszych poprawek nawiązujących do tej kwestii, jeszcze raz chcę podkreślić, że nie ma takiej jednostki organizacyjnej Instytutu jak Archiwum.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 38? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 38. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, nikt nie był przeciwny, a 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-122.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 38.</u>
          <u xml:id="u-122.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawek nr 39 i nr 40, które powinny być rozpatrywane łącznie i dotyczą art. 28 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-122.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Każdy, kto posiada dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki zawierające informacje z zakresu działania Instytutu Pamięci, jest obowiązany wydać je bezzwłocznie Prezesowi Instytutu Pamięci, jeżeli nie jest ich właścicielem.</u>
          <u xml:id="u-122.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. Właściciel dokumentów, zbiorów danych, rejestrów bądź kartotek, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany do ich udostępnienia Prezesowi Instytutu Pamięci, na jego żądanie, w celu sporządzenia kopii.</u>
          <u xml:id="u-122.5" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. Prezes Instytutu Pamięci może zwracać się do wszelkich osób lub instytucji zagranicznych o pomoc w udostępnianiu dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek poszkodowanym, jak również do celów edukacji publicznej”.</u>
          <u xml:id="u-122.6" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 39 Senat proponuje, aby ust. 1 uzyskał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-122.7" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Każdy, kto bez tytułu prawnego posiada dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki zawierające informacje z zakresu działania Instytutu Pamięci, jest obowiązany wydać je bezzwłocznie Prezesowi Instytutu Pamięci”. Natomiast w poprawce nr 40 Senat proponuje, aby ust. 2 uzyskał treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-122.8" who="#MarekBiernacki">„Ust. 2. Właściciel lub osoba mająca inny tytuł prawny do posiadania dokumentów, zbiorów danych, rejestrów bądź kartotek, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana do ich udostępnienia Prezesowi Instytutu Pamięci, na jego żądanie, w celu sporządzenia kopii”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Obie poprawki dotyczą bardziej poprawnego z prawniczego punktu widzenia sprecyzowania obowiązków osób, które są w posiadaniu dokumentów. Przede wszystkim trzeba chronić osobę, która ma tytuł prawny do posiadania dokumentów, czego dotyczy poprawka nr 40. Natomiast poprawka nr 39 dotyczy osób nie mających tytułu prawnego. Warto dodać, że są inne tytuły prawne - poza właścicielem - do posiadania dokumentów. W grę może wchodzić np. użyczenie od właściciela.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos w sprawie poprawek nr 39 i nr 40? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawek nr 39 i nr 40. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, nikt nie był przeciwny, a 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-124.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek nr 39 i nr 40.</u>
          <u xml:id="u-124.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 41, dotyczącej art. 28 ust. 3.</u>
          <u xml:id="u-124.3" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyraz: „poszkodowanym” zastąpić wyrazem: „pokrzywdzonym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Termin: „poszkodowany” nie jest terminem ustawowym. Chodzi natomiast o pokrzywdzonego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 41? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Czy ktoś jest przeciwny rekomendowaniu Sejmowi przyjęcia poprawki nr 41? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 41.</u>
          <u xml:id="u-126.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawek dotyczących art. 30 mającego treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-126.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Pokrzywdzonemu przez działalność organów bezpieczeństwa państwa należy, na jego wniosek, udzielić informacji o posiadanych i dostępnych, dotyczących go dokumentach.</u>
          <u xml:id="u-126.4" who="#MarekBiernacki">Ust. 2. We wniosku, który składa się osobiście, należy umieścić deklarację o statusie wnioskodawcy (pokrzywdzony w rozumieniu art. 6 ust. 1 albo osoba najbliższa w rozumieniu art. 6 ust. 2) oraz podać dane ułatwiające odnalezienie dokumentów. Przyczyna żądania informacji nie musi być podana.</u>
          <u xml:id="u-126.5" who="#MarekBiernacki">Ust. 3. Obywatelom państw obcych prawo złożenia wniosku przysługuje na zasadach wzajemności.</u>
          <u xml:id="u-126.6" who="#MarekBiernacki">Ust. 4. W wypadkach uzasadnionych stanem zdrowia wnioskodawcy odbiera się od niego wniosek, o którym mowa w ust. 2, w miejscu jego pobytu.</u>
          <u xml:id="u-126.7" who="#MarekBiernacki">Ust. 5. Po złożeniu wniosku wnioskodawca może ustanowić pełnomocnika do realizacji przysługujących mu praw wynikających z ustawy”.</u>
          <u xml:id="u-126.8" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 42 Senat proponuje, aby w ust. 1 skreślić wyrazy: „przez działalność organów bezpieczeństwa państwa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uważa, że w ustawie jest konsekwentnie mowa o pokrzywdzonym. Nie ma więc potrzeby dodania przez kogo pokrzywdzonym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 42? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 42. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, nikt nie był przeciwny, a 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-128.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 42.</u>
          <u xml:id="u-128.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 43 przewidującej dodanie po ust. 1 nowego ust. 1a o treści następującej:</u>
          <u xml:id="u-128.4" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1a. Każdy ma prawo wystąpić z pytaniem do Instytutu Pamięci, czy jest pokrzywdzonym w rozumieniu ustawy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jest to poprawka, której Komisja Praw Człowieka i Praworządności Senatu przeciwstawiała się. Intencja tej poprawki wychodzi naprzeciw sugestiom pana Prezydenta RP, który w swoim projekcie dotyczącym Archiwum obywatelskiego, tego rodzaju uprawnienie przyznawał wszystkim zainteresowanym. Natomiast argumentacja Komisji Praw Człowieka i Praworządności, którą ja prezentowałam była następująca. Wprowadzenie tego typu regulacji pozostaje w sprzeczności z filozofią niektórych przepisów ustawy, które uniemożliwiają uzyskanie przez osoby zainteresowane — te które tworzyły akta, czyli funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa państwa — informacji o tym, czy jest w ogóle jakiś zasób archiwalny, który ich dotyczy. Informacja o tym, że funkcjonariusz jest pokrzywdzonym mogłaby go upewnić, że akta zostały zniszczone lub usunięte. Prowadzić mogłoby do zakłócenia działania tej ustawy oraz ustawy lustracyjnej.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Sprzeciw wobec poprawki nr 43 wynikał również z tego powodu, że Konstytucja RP pozwala na ograniczanie prawa do dostępu do informacji z uwagi na interes państwa.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uważa, że pokrzywdzeni i krzywdzący nie mogą mieć tych samych praw dostępu do informacji. Warto pamiętać, że np. prawo karne do pewnego etapu postępowania uniemożliwia dostępu do akt sprawy osobom podejrzanym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#AntoniMacierewicz">Obawiam się, że przyjęcie poprawki Senatu oznaczać będzie uniemożliwienie praktycznej pracy Instytutu. Można bowiem oczekiwać, że kilkadziesiąt, a może kilkaset tysięcy osób może wystąpić z żądaniem ustalenia, czy są pokrzywdzonymi. Przez pierwsze lata pracy Instytut zajmowałby się więc wyłącznie odpowiadaniem na pytanie o to, czy ktoś jest pokrzywdzonym, czy też nie. Uważam więc, że poprawka Senatu nie jest zasadna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#StefanNiesiołowski">Groźba, o której była mowa przed chwilą, oczywiście istnieje. Proszę jednak pamiętać, że ustawa nie określa terminu odpowiedzi. Nie jest więc, tak, że Instytut byłby zobowiązany do natychmiastowego udzielania odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-131.1" who="#StefanNiesiołowski">Należy również pamiętać, że były wysuwane zastrzeżenia, jeżeli chodzi o powszechność dostępu do akt. Poprawka Senatu jest swego rodzaju kompromisem. Jestem więc skłonny głosować za poparciem poprawki Senatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#MarekDukaczewski">Chcę uwagę Komisji zwrócić na dostarczony posłom materiał dotyczący rozwiązań przyjętych w Czechach. Przyjęta tam została zasada powszechności.</u>
          <u xml:id="u-132.1" who="#MarekDukaczewski">Intencją projektu pana Prezydenta RP było udostępnienie wszystkim możliwości korzystania z akt. Poprawka Senatu daje taką możliwość. Ponadto chcę podnieść problem, który sygnalizowałem podczas plenarnego posiedzenia Senatu. Chodzi o to, że wśród tych — którzy zostali określeni jako krzywdziciele, czyli funkcjonariusze służb specjalnych — byli i tacy, wobec których podejmowane były działania określone w ustawie jako działania krzywdzące, czyli zbieranie informacji w sposób tajny. Ludzie ci w myśl przepisów ustawy są również pokrzywdzonymi. Nie mają jednak prawa dostępu do informacji zbieranych na temat swojej osoby. Takich przypadków było bardzo wiele zwłaszcza w latach 50-tych kiedy w służbach specjalnych pracowali oficerowie po powrocie z Zachodu. Wobec tych oficerów podejmowane były działania operacyjne, skutkujące eliminacją ich ze służby lub postawieniem przed sądem. Osoby te, czy też ich rodziny nie mają żadnego prawa dostępu do zebranych o nich dokumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#AndrzejRzepliński">O ile ja się orientuję - nie dotyczy to tylko Polski - to oficerowie służb specjalnych zwłaszcza pracujący za granicą są objęci tzw. opieką kontrwywiadowczą, czy zabezpieczeniem kontrwywiadowczym. Praktycznie więc każdy, kto pracował w wywiadzie wojskowym czy cywilnym Polski Ludowej, miał swoją teczkę w odpowiedniej instytucji.</u>
          <u xml:id="u-133.1" who="#AndrzejRzepliński">Są to jednak reguły gry, którym poddaje się ktoś, kto chce być oficerem wywiadu, czy kontrwywiadu. W takiej sytuacji trudno więc mówić, że taka osoba była pokrzywdzona.</u>
          <u xml:id="u-133.2" who="#AndrzejRzepliński">Analiza treści poprawki Senatu oraz art. 30 ust. 1 oraz nawiązując do tego co powiedział poseł Niesiołowski, można stwierdzić, że każdy ma prawo zwrócić się - jeżeli czuje się osobą pokrzywdzoną - do Instytutu po to, aby udostępnić mu dokumenty, które o nim zbierano. Inną kwestią jest, czy dokumenty takie istnieją. Może bowiem być tak, że określona osoba ma mylne przekonanie o tym, że była osobą pokrzywdzoną, natomiast na jej temat nie było żadnych dokumentów. Może być również tak, że przekonanie danej osoby jest prawdziwe, ale zabrane kiedyś dokumenty zostały już zniszczone. Tak więc - tak naprawdę - nie ma praktycznie różnicy między tym, co proponuje Senat w poprawce i co przyjął Sejm. Jeżeli dana osoba była pokrzywdzona, to Instytutu ma obowiązek udostępnić jej stosowne dokumenty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Przyjęcie poprawki nr 43 uczyni zupełnie martwym przepis wprowadzający karalność za podanie, że jest się pokrzywdzonym, zwłaszcza jeżeli osoba nie będąca pokrzywdzoną chce uzyskać informacje. Chcę jeszcze dodać, że poprawka nr 43 została zgłoszona przez senatora Piesiewicza dla ratowania ustawy. Uważam, że poprawka ta wcale nie ratuje ustawy.</u>
          <u xml:id="u-134.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Warto również przypomnieć, że Konstytucja RP pozwala na ograniczenie dostępu do informacji. Nie wchodzi więc w grę zarzut niekonstytucyjności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#JanuszPałubicki">Przyjęcie poprawki nr 43 od strony pragmatycznej oznacza na pewno zwiększenie zakresu pracy Instytutu. Wskazał już na to poseł Macierewicz.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#JanuszPałubicki">Równocześnie jednak poprawka ta nie obezwładnia ustawy lustracyjnej, ponieważ z ewentualnej odpowiedzi na pytanie czy ktoś jest pokrzywdzony, czy też nie, nie wynika czy jest funkcjonariuszem, czy też nie ma o nim żadnych dokumentów. Nie jest to rozstrzygające. Ktoś kto chce oszukać ustawę lustracyjną nie uzyska pewności co do swego faktycznego statusu. Jednakże zastrzeżenia dotyczące bycia pokrzywdzonym, chciałbym powierzyć pod rozwagę Komisji, ponieważ w rozumieniu projektodawców tego przedsięwzięcia chodziło o to, aby pokrzywdzonego opisać wystarczająco starannie łącznie z uprawnieniami do korzystania z przysługujących mu praw. Jednakże pojawiła się pewna wątpliwość, a mianowicie skąd ktoś ma wiedzieć, czy jest pokrzywdzonym, jeżeli już od razu - przed faktem dostępu do materiałów - musi zadeklarować z ryzykiem kary, że jest pokrzywdzonym albo osobą o innym statusie. Być może z punktu widzenia prawa nie ma pułapki ani ryzyka. Może to natomiast wystąpić z punktu widzenia świadomości ludzi.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#JanuszPałubicki">Proszę zwrócić uwagę, jak szeroko rozpowszechniono wiadomości o tym, że wytwarzano fałszywe dokumenty tworzące z ludzi niewinnych współpracowników tajnych służb. My wiemy, że jest to praktycznie nieprawda. Wie jednak o tym stosunkowo wąskie grono osób. Powszechnie natomiast ludzie zostali wprowadzeni w błąd. W tej sytuacji ludzie będą się zastanawiać, czy na nich zostały wyprodukowane tego typu dokumenty, czy też nie. Narodzi się problem: po co mam się narażać na karę, jeżeli wyprodukowali na mnie materiały.</u>
          <u xml:id="u-135.3" who="#JanuszPałubicki">W związku z tym poprawka Senatu rozwiewa obawy tych, którzy nie wiedzą co może się z nimi stać. Będą jednak mogli zapytać, czy są pokrzywdzonymi. Z tego tytułu nie składają żadnego oświadczenia ani nie powstaje dla nich żadne ryzyko represji. Jeżeli natomiast chodzi o uwagi podnoszone przez przedstawiciela Prezydenta RP, to warto zauważyć, że nawet w tej chwili w stosunku do najcięższych przestępstw istnieje prawo wszystkich do dostępu do materiałów. Prawo nie rozróżnia tych co krzywdzili i tych, którzy byli krzywdzeni. Natomiast rozpatrywana ustawa w stosunku do ludzi czyni rzeczywiście pewien gest wyróżniający - wyróżnia pokrzywdzonych. Nie znaczy to jednak, że pozbawia jakiś praw krzywdzicieli. Jednakże sytuuje ich tak, że jeżeli udowodnią interes prawny związany z przestępstwem wobec nich, to w tym przypadku ustawa otwiera im postępowanie, którego dotąd nie mieli. Przykładem może być sytuacja, w której nikt nie został zabity. Funkcjonariusz, którego rodzina chce twierdzić, że był skrzywdzony - jeżeli nie został zabity - dzisiaj nie ma możliwości dostępu do materiałów służb specjalnych. Wejście w życie rozpatrywanej ustawy oznaczać będzie, że funkcjonariusz i jego rodzina -jeżeli twierdzą, że wobec funkcjonariusza popełniono przestępstwo - będą mieli dostęp do materiałów, ale będzie to dostęp inny niż dostęp, który mają pokrzywdzeni. Funkcjonariusz w oparciu o ogólnie obowiązujące prawo, musi zgłosić prokuraturze, że wobec niego popełniono przestępstwo.</u>
          <u xml:id="u-135.4" who="#JanuszPałubicki">Prokuratura przejmuje materiały i znajdzie w nich coś świadczącego o przestępstwie, to w tym samym momencie funkcjonariusz-współpracownik, który nie miał dostępu do materiałów jako pokrzywdzony, uzyskuje dostęp do tego fragmentu swoich akt, który jest dowodem w sprawie przestępstwa - poprzez prokuraturę, w oparciu o przepisy Kodeksu postępowania karnego.</u>
          <u xml:id="u-135.5" who="#JanuszPałubicki">Tak więc funkcjonariusz uzyska dostęp do materiałów, ale wówczas gdy popełniono w stosunku do niego przestępstwo. Jeżeli nie popełniono przestępstwa, to ustawa nie daje funkcjonariuszowi takiego prawa.</u>
          <u xml:id="u-135.6" who="#JanuszPałubicki">Uważam więc, że zgłaszane postulaty, aby każdy miał dostęp do materiałów, w gruncie rzeczy ukrywają formę tego kogo chce się jeszcze dopuścić do materiałów. Chodzi o katów i krzywdzicieli - i tylko tych, gdyż tylko ci nie mogą zaspokoić swojej ciekawości w ramach tej ustawy. Powtarzam, iż chodzi o ciekawość.</u>
          <u xml:id="u-135.7" who="#JanuszPałubicki">Gdyby funkcjonariusze zostali zrównani z prawami, które mają pokrzywdzeni, to zwracam uwagę, że mieliby prawo oglądać materiały dotyczące pokrzywdzonych. Występują tam bowiem ich nazwiska w formie podpisów osób sporządzających notatkę o danej osobie.</u>
          <u xml:id="u-135.8" who="#JanuszPałubicki">Przyznanie prawa jakie mają pokrzywdzeni funkcjonariusze oznaczałoby, że krzywdziciele mogliby dokładnie sprawdzić zawartość materiałów. Wysiłkiem ustawodawcy uzyskaliby więc możliwość powtórzenia - w sensie teoretycznym - swego dotychczasowego życiorysu. Mogliby bowiem dokładnie przypomnieć sobie, co robili będąc funkcjonariuszami. Uważam, że domaganie się ze strony Prezydenta RP tego dodatkowego uprawnienia jest wyjątkowo osobliwe, ponieważ wszyscy inni mają dostęp. Natomiast krzywdziciele mają ten dostęp tylko wówczas, gdy popełniono wobec nich przestępstwo. W tym przypadku ich prawo nie jest naruszone.</u>
          <u xml:id="u-135.9" who="#JanuszPałubicki">W konkluzji chcę dodać, iż opowiadam się za przyjęciem poprawki Senatu. Rozwiązanie to ułatwi obywatelom zorientowanie się w swojej rzeczywistej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#AntoniMacierewicz">Myślałem już, że będę mógł zrezygnować z zabrania głosu po znakomitym wystąpieniu ministra Pałubickiego. Jednakże wobec końcowej konkluzji muszę zabrać głos.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#AntoniMacierewicz">Poprawka Senatu oznacza nałożenie na Instytut nowego zadania i nowego obowiązku. Jest to kwestia zupełnie nowa, gdyż Instytut zajmował się tylko przekazywaniem i udostępnianiem akt. Teraz będzie wydawał opinie pisemne o tym, czy ktoś jest, czy też nie jest pokrzywdzony. Opinia taka będzie mogła być używana w różnorodnych postępowaniach i działaniach. Oznacza to więc stworzenie z Instytutu nowej instytucji. Bardzo boję się konsekwencji tego, zwłaszcza że trafnie wskazał prof. Rzepliński, iż art. 30 rozwiązuje problem dostępu w sposób wystarczający.</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#AntoniMacierewicz">Obawiam się więc, że zawarte w poprawce złamanie logiki i struktury Instytutu wykracza poza początkowe założenia i dążenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#MarekDukaczewski">Chcę wypowiedzieć się, w dwóch kwestiach.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#MarekDukaczewski">Sprawa pierwsza to problem, o którym mówił prof. Rzepliński nawiązując do zagadnienia, które ja podniosłem w swojej wcześniejszej wypowiedzi. Wydaje się, że mówiliśmy o dwóch różnych sprawach. Przedmiotem mojej wypowiedzi nie był problem osłony kontrwywiadowczej. Mówiłem o sytuacji osób, które pracowały w służbach i wobec których podejmowane były działania operacyjne w celu skrzywdzenia tych osób. Takich przypadków było wiele.</u>
          <u xml:id="u-137.2" who="#MarekDukaczewski">Zwracam również uwagę, że art. 35 ust. 2 nie zapewnia równoprawności w dostępie do informacji. Sytuacja jest więc taka, że tworzą się dwie kategorie pokrzywdzonych. Pokrzywdzeni lepsi na podstawie ustawy mogą mieć wgląd w swoje dokumenty. Natomiast pokrzywdzeni gorsi, na podstawie rozpatrywanej ustawy, nie mają prawa wglądu w swoje dokumenty. Uzyskają jedynie informacje o tym, że takie dokumenty znajduje się. Oznacza to, że ustawa kreuje dwie kategorie pokrzywdzonych. Dzieje się tak w sytuacji, gdy przepisy konstytucyjne zapewniają równość w dostępie do wielu różnych dóbr. Tak więc świadomie stwarzane jest zagrożenie konstytucyjności rozpatrywanej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-137.3" who="#MarekDukaczewski">Fakt przyjęcia przez Senat poprawki nr 43 świadczy jednak o tym, że w tej kwestii były wątpliwości wśród senatorów, co spowodowało zgłoszenie tej poprawki. Nie chciałbym jednak, aby było to odbierane jako działania inspirowane przez urząd Prezydenta RP.</u>
          <u xml:id="u-137.4" who="#MarekDukaczewski">Prezydent RP zgłaszając swój projekt od początku mówił o powszechności dostępu rozumianego jako możliwość każdego do zapoznania się z dokumentami, które w jego sprawie zostały wytworzone lub zgromadzone. Przyjęcie poprawki nr 43 gwarantuje powszechny dostęp.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#AndrzejRzepliński">Jest zupełnie oczywiste, że konstytucyjny zakaz dyskryminacji nie oznacza, że wszyscy są równi w każdej sytuacji. Oznacza to również, że w nierównej sytuacji ludzie są nierówno traktowani. Jest to zupełnie normalne w państwie prawnym. Trudno zgodzić się z propozycją przyznania niewidomym prawa do prowadzenia pojazdu mechanicznego.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#AndrzejRzepliński">W dyskutowanej kwestii sytuacja nie jest równa, gdyż nikt nie zaprzeczy, że były osoby pokrzywdzone, oraz że były inne osoby jak osoby pokrzywdzone.</u>
          <u xml:id="u-138.2" who="#AndrzejRzepliński">Tak więc ustawodawca ma prawo - będzie to w pełni zgodne z konstytucją - przyjąć różne unormowania dotyczące pokrzywdzonych. Przykładem może być proces karny, w którym występuje różne unormowanie pozycji prawnej w procesie pokrzywdzonego i oskarżonego. Jednakże nikt nie twierdzi, że oskarżony jest dyskryminowany albo, że dyskryminowany jest pokrzywdzony, gdyż np. nie ma czegoś co ma oskarżony, którego prawa są szczególnie chronione, aby zgodnie z prawem możliwe było orzeczenie o winie lub niewinności. Tak więc skoro jest oczywiste, że były osoby pokrzywdzone i były inne osoby, to ustawodawca ma pełne konstytucyjne prawo zróżnicować ich sytuację. Nie będzie to sprzeczne z zawartym w konstytucji zakazem dyskryminacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 43? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie przyjęcia poprawki nr 43. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, przeciwko było 2, 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 43.</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 44, w której Senat proponuje dodanie w art. 30 nowego ust. 6 w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 6. Osoba mająca stałe miejsce zamieszkania za granicą może złożyć wniosek osobiście w polskiej placówce konsularnej, przy czym podpis wnioskodawcy uwierzytelnia kierownik tej placówki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka ta zmierza do tego, aby wprowadzić tryb zgłoszenia wniosku, jeżeli pokrzywdzony stale mieszka za granicą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 44? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 44. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, nikt nie był przeciwny, a 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 44.</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 45 dotyczącej art. 31 ust. 1 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-141.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Pokrzywdzonego albo osobę mu najbliższą Instytut Pamięci informuje o istnieniu w zasobach archiwalnych Instytutu Pamięci dotyczących go dokumentów oraz o sposobie uzyskania w nie wglądu”.</u>
          <u xml:id="u-141.4" who="#MarekBiernacki">Poprawka nr 45 dotyczy również art. 35 ust. 1 mającego treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-141.5" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Funkcjonariusze i pracownicy organów bezpieczeństwa państwa mogą uzyskać na swój wniosek kopię świadectwa służby, albo pracy oraz kopię opinii o służbie albo o pracy”.</u>
          <u xml:id="u-141.6" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby w obu tych przepisach wyrazy: „zasobach archiwalnych” zastąpić wyrazami: „archiwach”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 45 ma charakter redakcyjny i zmierza do ujednolicenia terminologii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 45? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 45. Za wnioskiem opowiedziało się 7 posłów, nie było głosów przeciwnych, 2 posłów wstrzymało się od głosu i 2 nie brało udziału w głosowaniu.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 45.</u>
          <u xml:id="u-143.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 46, w której Senat proponuje, aby w art. 33 dodać nowy ust. 4 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-143.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 4. Pokrzywdzonemu, na jego żądanie, wydaje się przedmioty, które w momencie utraty stanowiły jego własność lub były w jego posiadaniu, jeżeli znajdują się w archiwum Instytutu Pamięci”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 46 zmierza do tego, aby możliwe było wydanie pokrzywdzonemu na jego żądanie przedmioty. Chodzi np. o zakwestionowane książki lub inne przedmioty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#JanuszPałubicki">Jest to istotna poprawka. Dotyczyć będzie nielicznych przypadków. Najczęściej konfiskowano notatki, czyli kartki papieru. Zdarzyło się jednak i tak, że w jednym z akt był Krzyż Walecznych. Powinien zostać oddany, ale dotychczasowe procedury nie przewidywały takiej możliwości. Przepisy przewidują bowiem wydawanie tylko kopii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 46? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 46. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, przeciwny był 1 poseł, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 46.</u>
          <u xml:id="u-146.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 47 dotyczącej art. 38 ust. 1 przyjętą przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-146.4" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Upoważnieni funkcjonariusze służb specjalnych, w ramach ich zadań ustawowych i po zawiadomieniu Prezesa Instytutu Pamięci, mogą mieć wgląd do danych zawartych w dokumentach gromadzonych przez Instytut Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-146.5" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 38 ust. 1 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-146.6" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Funkcjonariusze służb specjalnych upoważnieni przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa i w ramach ich zadań ustawowych, po zawiadomieniu Prezesa Instytutu Pamięci, mogą mieć wgląd do danych zawartych w dokumentach gromadzonych przez Instytut Pamięci, w granicach upoważnienia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 47 zmierza do sprecyzowania uprawnień funkcjonariuszy służb specjalnych. Senat uznał, iż przepis powinien określać kto upoważnia i że wgląd następuje w granicach upoważnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 47? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#MarekBiernacki">Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 47. Za wnioskiem głosowało 8 posłów, przeciwny był 1 poseł i 1 wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 47.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#BogdanLewandowski">Chciałbym się upewnić, czy jest kworum.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#MarekBiernacki">Tak, jest kworum.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 48 dotyczącej art. 39 ust. 3 mającego treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-150.2" who="#MarekBiernacki">„Ust. 3. Prezes Instytutu Pamięci, na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa, zatwierdza lub uchyla zastrzeżenie dostępu do określonych dokumentów. Od decyzji Prezesa Instytutu Pamięci Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa służy odwołanie do Kolegium Instytutu Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-150.3" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa” zastąpić wyrazami „na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 48 ma charakter redakcyjny. Chodzi o szyk zdania. Tak jak w ust. 1 najpierw powinien być Szef Urzędu Ochrony Państwa, a później Minister Obrony Narodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 47? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 48.</u>
          <u xml:id="u-152.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 49, w której Senat proponuje dodanie w art. 39 nowego ust. 5 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-152.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 5. Przepis art. 39 nie ogranicza uprawnień sądu w postępowaniu lustracyjnym i Rzecznika Interesu Publicznego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W poprawce nr 49 chodzi o to, że zastrzeżenie dotyczące tajnego zbioru nie ogranicza sądu w postępowaniu lustracyjnym i Rzecznika Interesu Publicznego.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uznał, że intencją postępowania lustracyjnego jest ujawnienie współpracy. Nie może więc być interesu państwa, który sprzeciwia się temu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 49? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 49. Za wnioskiem głosowało 8 posłów, nikt nie był przeciwny, a 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 49.</u>
          <u xml:id="u-154.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 50, w której Senat proponuje, aby w art. 45 ust. 1 wyraz: „Komisji” zastąpić wyrazem: „komisji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jest to poprawka o charakterze redakcyjnym. W art. 45 ust. 1 jest formuła: „oddziałowej Komisji”. Nie jest to formuła prawidłowa. Chodzi bowiem o jednostkę organizacyjną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny rekomendowaniu Sejmowi przyjęcie poprawki nr 50? Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 50.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 51, w której Senat proponuje, aby w art. 45 ust. 6 wyraz: „oddziału” zastąpić wyrazami: „oddziałowej komisji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jest to poprawka również redakcyjna. Nie ma prokuratora oddziału. Jest prokurator oddziałowej Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny rekomendowaniu Sejmowi przyjęcia poprawki nr 51? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 51.</u>
          <u xml:id="u-158.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 52 dotyczącej art. 45 ust. 9 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-158.3" who="#MarekBiernacki">„W sądowym postępowaniu odwoławczym oraz kasacyjnym występują prokuratorzy Głównej Komisji”.</u>
          <u xml:id="u-158.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „W sądowym” zastąpić wyrazami: „Przed sądem I instancji, a także w sądowym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jest to poprawka wprowadzona z inicjatywy senatora Romaszewskiego, który nie zna struktury prokuratury. Następnie jednak kluby zaaprobowały tę poprawkę.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Należy wyjaśnić, że są prokuratorzy Głównej Komisji i komisji oddziałowych. Prokuratorzy komisji oddziałowych są na poziomie prokuratorów prokuratur apelacyjnych. Prokuratorzy Głównej Komisją są na poziomie Prokuratury Krajowej.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W pierwszej instancji występują prokuratorzy, którzy prowadzą sprawę, czyli prokuratorzy komisji oddziałowej. Tak więc przyjęcie poprawki nr 52 oznaczałoby wprowadzenie zamętu, a mówię to jako osoba znająca funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. Przyjęcie poprawki oznaczałoby, że prokurator, który prowadzi sprawę nie mógłby występować w pierwszej instancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#AndrzejRzepliński">Przyjęcie poprawki nr 52 zrodziłoby duże problemy.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#AndrzejRzepliński">Z art. 45 ust. 1 i ust. 2 wynika jednoznacznie, że prokuratorzy oddziałów prowadzą śledztwa i popierają oskarżenia przed sądami pierwszej instancji. Gdyby miało być inaczej, to okazałoby się - niemal tak jak obecnie - że jeden prokurator prowadzi śledztwo, a inny prokurator popiera oskarżenie przed sądem pierwszej instancji. Mam jeszcze jedną uwagę. Prokuratorzy Głównej Komisji nie są na poziomie Prokuratury Krajowej. Mają natomiast uposażenie na poziomie prokuratorów Prokuratury Krajowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 52? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcie poprawki nr 52. Za wnioskiem głosował 1 poseł, przeciwnych było 9 posłów, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 52.</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 53, dotyczącej art. 47 ust. 5, mającego treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-161.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 5. Uposażenie prokuratorów Głównej Komisji określają przepisy o uposażeniu prokuratorów Prokuratury Krajowej, zaś uposażenie prokuratorów oddziałowych komisji określają przepisy o uposażeniu prokuratorów prokuratury apelacyjnej”.</u>
          <u xml:id="u-161.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje dodanie zdania drugiego w brzmieniu: „Uposażenie to wraz ze związanymi z nim świadczeniami o charakterze osobowym finansowane jest ze środków Instytutu Pamięci”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka dotyczy uposażenia prokuratorów Głównej Komisji. Uściśla również, że są one finansowane ze środków Instytutu Pamięci, a nie ze środków prokuratury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#MarekBiernacki">Wydaje się, że poprawka nr 53 powinna być głosowana łącznie z poprawką nr 55, która przewiduje skreślenie art. 52 mającego treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#MarekBiernacki">„Działalność Głównej Komisji i komisji oddziałowych jest finansowana ze środków Instytutu Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-163.2" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 53 i nr 5? Nie widzę. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcie poprawek nr 53 i nr 55. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, nikt nie był przeciwny i nikt nie wstrzymał się od głosu. W głosowaniu nie brał udziału 1 poseł.</u>
          <u xml:id="u-163.3" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek nr 53 i nr 55.</u>
          <u xml:id="u-163.4" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 54, dotyczącej art. 51 ust. 1 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-163.5" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Do zgromadzenia i kolegium prokuratorów oddziałowych komisji stosuje się odpowiednio przepisy o zgromadzeniu kolegium prokuratury wojewódzkiej, a do zgromadzenia i kolegium prokuratorów Głównej Komisji stosuje się odpowiednio przepisy o zgromadzeniu i kolegium prokuratury apelacyjnej”.</u>
          <u xml:id="u-163.6" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 51 ust. 1 otrzymał treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-163.7" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Do kolegium prokuratorów oddziałowych komisji stosuje się odpowiednio przepisy o kolegium prokuratury wojewódzkiej, a do zgromadzenia i kolegium prokuratorów Głównej Komisji stosuje się odpowiednio przepisy o zgromadzeniu i kolegium prokuratury apelacyjnej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 54 ma charakter redakcyjny. Chodzi o uporządkowanie terminologii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 54? Nie widzę. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 54. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, nikt nie był przeciwny, a 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 54.</u>
          <u xml:id="u-165.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 56, która dotyczy art. 54 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-165.3" who="#MarekBiernacki">Instytut Pamięci:</u>
          <u xml:id="u-165.4" who="#MarekBiernacki">1) prowadzi badania naukowe nad zbrodniami i zdarzeniami, o których mowa w art. 1, a także udostępnia zgromadzone dokumenty innym placówkom naukowym w celu pro-wadzenia takich badań, z zachowaniem warunków określonych w ustawie,</u>
          <u xml:id="u-165.5" who="#MarekBiernacki">2) udziela informacji na temat zgromadzonych dokumentów oraz publikuje zbiory posiadanych dokumentów,</u>
          <u xml:id="u-165.6" who="#MarekBiernacki">3) informuje społeczeństwo o strukturach i metodach działania instytucji, w ramach których zostały popełnione zbrodnie nazistowskie i komunistyczne oraz informuje o sposobach działania organów bezpieczeństwa państwa.</u>
          <u xml:id="u-165.7" who="#MarekBiernacki">4) upowszechnia w kraju i za granicą wyniki swojej pracy oraz badań innych instytucji, organizacji i osób nad problematyką stanowiącą przedmiot jego działania.</u>
          <u xml:id="u-165.8" who="#MarekBiernacki">5) prowadzi działalność wystawienniczą.</u>
          <u xml:id="u-165.9" who="#MarekBiernacki">6) formułuje wnioski dotyczące edukacji historycznej”.</u>
          <u xml:id="u-165.10" who="#MarekBiernacki">Poprawka nr 56 składa się z dwóch części. W poprawce nr 56 lit. a Senat proponuje, aby w pkt. 3 po wyrazach: „bezpieczeństwa państwa” dodać wyrazy: „w określonych w art. 5”. Natomiast w poprawce nr 56 lit. b Senat proponuje, aby w pkt. 4 wyrazy: „oraz badań innych instytucji, organizacji i osób nad problematyką stanowiącą przedmiot jego działania” zastąpić wyrazami: „a także wspiera działania innych instytucji, organizacji i osób zajmujących się badaniami, o których mowa w pkt. 1”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jeżeli chodzi o zmianę w pkt. 3, to w grę wchodzi odesłanie określenia organów bezpieczeństwa państwa do definicji zawartej w art. 5. Jeżeli chodzi o zmianę w pkt. 4, można mówić o zmianie logicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję odrębne głosowanie nad poprawką nr 56 lit. a i 56 lit. b. Jeżeli chodzi o poprawkę nr 56 lit. a, to wydaje się, że nie znajduje ona uzasadnienia. Określenie dotyczące organów bezpieczeństwa państwa jest stosowane w całej ustawie dość jednolicie. Odesłanie do art. 5 jest więc nieco dziwne. Nie ma bowiem wątpliwości, że chodzi o organy określone w art. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Tego typu odesłanie jak zaproponowane w poprawce nr 56 lit. a wprowadza się dla czytelności ustawy, zwłaszcza jeżeli jest to ustawa zupełnie nowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#StefanNiesiołowski">Uważam, że można przeprowadzić głosowanie rozdzielne. Opowiadam się jednak za odrzuceniem również poprawki nr 56 lit. b. Chodzi bowiem o to, że sformułowanie „wspiera” jest niejasne i może sugerować, iż Instytut będzie dofinansowywał inne instytucje zajmujące się badaniami. W efekcie budżet Instytutu byłby obciążony w takim stopniu, że Instytut nie będzie mógł wypełniać swoich zadań statutowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 56? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 56 lit. a. Nikt nie głosował za wnioskiem 7 posłów było przeciwnych, a 4 wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 56 lit. a. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 56 lit. b. Za wnioskiem głosowało 2 posłów, przeciwnych było 7 posłów, przy 2 wstrzymujących się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-170.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 56 lit. b.</u>
          <u xml:id="u-170.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawek nr 57 i nr 58, które dotyczą art. 55 ust. 1 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-170.4" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1. Kto nie będąc do tego uprawnionym, dokumenty lub zapis informacji podlegające przekazaniu Instytutowi Pamięci na podstawie art. 25 i 28 ust. 1 albo będące w jego posiadaniu niszczy, ukrywa, uszkadza, usuwa lub zmienia ich zapis, w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia uprawnionej osobie lub instytucji zapoznanie się z nimi albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne gromadzenie lub przekazywanie takich informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.</u>
          <u xml:id="u-170.5" who="#MarekBiernacki">W poprawce nr 57 Senat proponuje, aby w ust. 1 wyrazy: „albo będące w jego posiadaniu” zastąpić wyrazami: „lub znajdujące się w archiwum Instytutu”.</u>
          <u xml:id="u-170.6" who="#MarekBiernacki">Natomiast w poprawce nr 58 Senat proponuje dodanie po ust. 1 nowego ust. 2 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-170.7" who="#MarekBiernacki">„Ust. 1a. Tej samej karze podlega ten, kto będąc w posiadaniu dokumentów lub zapisu informacji podlegających przekazaniu Instytutowi Pamięci na podstawie wymienionej w ust. 1, uchyla się od ich przekazania, utrudnia przekazanie lub je udaremnia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Intencją poprawki nr 57 jest jasne sprecyzowanie zakresu czynu karalnego. Dokumentów nie wolno niszczyć w każdym przypadku, czyli również w takim przypadku, gdy znajduje się w archiwum Instytutu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawek nr 57 i nr 58? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcie poprawek nr 57 i nr 58. Za wnioskiem głosowało 6 posłów, nikt nie był przeciwny, a 3 posłów wstrzymało się od głosu i 1 poseł nie brał udziału w głosowaniu.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek nr 57 i nr 58.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 59 dotyczącej art. 55 ust. 2, mającego treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-172.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 2. Kto w celu uzyskania informacji, o których mowa w art. 30 ust. 1, podaje nieprawdę lub zataja prawdę co do okoliczności określonych w art. 30 ust. 2, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3”.</u>
          <u xml:id="u-172.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 55 ust. 2 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-172.5" who="#MarekBiernacki">„Ust. 2. Kto, w celu uzyskania informacji udzielanych pokrzywdzonemu na podstawie przepisów ustawy, podaje nieprawdę lub zataja prawdę wiedząc, że dotyczą go okoliczności, o których mowa w art. 6 ust. 3 lub, że jego dane osobowe mogą zostać ujawnione na podstawie ustawy bez jego zgody, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W poprawce nr 59 chodzi o sprecyzowanie karalności osoby, która w celu uzyskania informacji udzielanych pokrzywdzonemu, podaje świadomie nieprawdę lub zataja prawdę wiedząc, że nie jest pokrzywdzonym w rozumieniu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 59? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 59. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, nikt nie był przeciwny a 2 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 59.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia - głośnej i znaczącej - poprawki nr 60, dotyczącej art. 56 przyjętego w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-174.3" who="#MarekBiernacki">„Kto publicznie i wbrew faktom zaprzecza zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1. podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyrok podawany jest do publicznej wiadomości”.</u>
          <u xml:id="u-174.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 56 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-174.5" who="#MarekBiernacki">„Kto, publicznie i wbrew faktom, w zamiarze wprowadzenia w błąd, rozpowszechnia informacje zaprzeczające zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat. 3. Wyrok podaje się do publicznej wiadomości”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 60 wprowadza przestępstwo kierunkowe, czyli działanie w określonym celu. Trzeba więc udowodnić działanie w celu wprowadzenia w błąd. Poprawka nr 60 uniemożliwia postawienie zarzutu, iż przepis ten jest skierowany przeciwko wolności głoszenia poglądów, ponieważ nie można odpowiadać za wygłaszane oceny, lecz za świadome przeczenie faktom. Konieczne jest udowodnienie, że chodzi o świadome wprowadzenie w błąd.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">W kodeksie karnym jest grupa przestępstw, które są tak zbudowane jak np. przestępstwo oszustwa. Nie wchodzi w grę naruszenie konstytucji, gdyż sprawca znając fakty działa świadomie w celu wprowadzenia w błąd i rozpowszechnia informacje zaprzeczając zbrodniom, a są to zbrodnie ludobójstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#StefanNiesiołowski">Rozumiem i nie kwestionuję intencji Senatu. Jednakże efekt tych dobrych intencji może być negatywny. Jestem więc sceptyczny w stosunku do poprawki nr 60, gdyż wprowadza ona kryterium bardzo niejasne. Oznaczać to będzie bardzo duże trudności w udowodnieniu, np. zamiaru wprowadzenia w błąd.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#StefanNiesiołowski">Uważam więc, że poprawka Senatu bardzo osłabia pierwotny przepis przyjęty przez Sejm. Wydaje się, że Senat pogorszył jakość art. 56.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#WitoldKulesza">Jedynie w celu dostarczenia Komisji materiału do podjęcia decyzji w sprawie rekomendowania przyjęcia lub odrzucenia poprawki nr 60, chcę powiedzieć co następuje. Nie ma chyba takiego brzmienia stylistycznego dyskutowanego przepisu, który nie budziłby sprzeciwu i obaw co do tego, że da asumpt do ograniczenia wolności słowa.</u>
          <u xml:id="u-177.1" who="#WitoldKulesza">Sformułowanie zaproponowane przez Senat ma zmniejszyć to niebezpieczeństwo. Jednakże chcę zwrócić uwagę Komisji, iż sformułowanie: „kto (...) w zamiarze wprowadzenia w błąd” oznacza, że na gruncie projektowanego przepisu nie mógłby być osądzony i skazany przez sąd niemiecki Karl Deckert, który zaprzeczał zbrodniom narodowego socjalizmu na zjeździe neonazistów argumentując, iż nikogo w błąd nie wprowadzał a jedynie utwierdzał uczestników zjazdu w ich głębokim przekonaniu, że zbrodni narodowego socjalizmu nie było.</u>
          <u xml:id="u-177.2" who="#WitoldKulesza">Gdyby tego rodzaju stan faktyczny oceniać na gruncie projektowanego przepisu w wersji proponowanej przez Senat, to obrońca podniósłby, iż przepis wymaga przeprowadzenia dowodu, iż sprawca działał w zamiarze wprowadzenia w błąd, a sprawca wyzna, iż działał, ale w zamiarze utwierdzenia wszystkich, do których kierował swoje enuncjacje, a ustawa nie zakazuje utwierdzania innych nawet w ich błędnym przekonaniu. Odpowiedzialność karna jest natomiast za wprowadzanie w błąd. Nie ma zatem pokrzywdzonych, co oznacza uwolnienie od odpowiedzialności karnej.</u>
          <u xml:id="u-177.3" who="#WitoldKulesza">Sformułowanie: „Kto publicznie (...) rozpowszechnia informacje zaprzeczające zbrodniom” oznacza, że w przypadku podanym w dyskusji publicznej przez ministra Pałubickiego kręcenia przez reżysera Bonengela filmu noszącego tytuł: „Zawód neonazista”, w którym przed kamerą wystąpił neonazista Althaus, trzeba byłoby przyjąć, że przepis proponowany przez Senat nie znajdzie zastosowania. Althaus stwierdził, iż rzeczywiście mamy do czynienia z disneylendem Europy Wschodniej. Uczynił to jednak w obecności jedynie reżysera, operatora kamery i dźwiękowca. Uczynił to publicznie, ale nie rozpowszechniał. Rzecz w tym, że czynił przygotowania do rozpowszechniania.</u>
          <u xml:id="u-177.4" who="#WitoldKulesza">Tak więc, gdyby taka scena powtórzyła się w Oświęcimiu, to nie byłoby podstawy do ingerencji w tym sensie, że projektowany przepis nie przewiduje odpowiedzialności za przygotowanie do rozpowszechniania. Dowieść trzeba natomiast, że sprawca publicznie rozpowszechniał, czyli swoją enuncjację czynił dostępną dla nieokreślonej grupy indywidualnych osób.</u>
          <u xml:id="u-177.5" who="#WitoldKulesza">W tym stanie rzeczy chodzi o to, że przyjęcie brzmienia proponowanego przez Senat znacznie zmieni zakres pierwotnego przepisu, według którego odpowiedzialności karnej podlega ten kto publicznie zaprzecza zbrodniom.</u>
          <u xml:id="u-177.6" who="#WitoldKulesza">Niezależnie od pewnych wątpliwości stylistycznych chcę zwrócić uwagę Komisji, na sformułowanie: „Kto, publicznie i wbrew faktom (...) rozpowszechnia informacje zaprzeczające zbrodniom”. Nie chodzi bowiem o informacje zaprzeczające lecz o zaprzeczenie. Formuła: „informacje zaprzeczające” nie jest najlepsza od strony semantycznej. Przepis pierwotny wydaje się być bardziej trafny. Na temat potencjalnych sporów wokół art. 56 można długo jeszcze mówić, ale nie zamierzam tego czynić. Miałem jednak poczucie obowiązku moralnego zwrócenia uwagi na wątpliwości, które nasuwają się przy lekturze poprawki Senatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 60. Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 60. Nikt nie głosował za, przeciwko głosowało 8 posłów, 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi odrzucenie poprawki nr 60.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 61, w której Senat proponuje, aby w art. 57 po wyrazie: „Osobowych” dodać przecinek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jest to poprawka typowo redakcyjna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny rekomendowaniu Sejmowi przyjęcie poprawki nr 61? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 61.</u>
          <u xml:id="u-180.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki 62, w której Senat proponuje, aby w art. 58 w pkt. 2 skreślić przecinek po wyrazie: „Osobowych” i wyrazie: „Polskiemu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zwracam uwagę, że skreślenie przecinka po wyrazie: „Polskiemu” będzie miało taki skutek, że na końcu punktu nie byłoby przecinka, co nie byłoby dobrym rozwiązaniem.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję więc rekomendowanie przyjęcia poprawki nr 62, ale z pozostawieniem przecinka po wyrazie: „Polskiemu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny rekomendowaniu Sejmowi przyjęcia poprawki nr 62? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 62.</u>
          <u xml:id="u-182.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 63, dotyczącej art. 59, który wprowadza zmiany w ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Chodzi o zmianę w art. 29 tejże ustawy. Sejm uchwalił - w pkt. 5 lit. b, aby art. 29 ust. 3 uzyskał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-182.3" who="#MarekBiernacki">„Ust. 3. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych a także Szefowie: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Prezydenta, Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezes Instytutu Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określają organizację podległych im archiwów wyodrębnionych”.</u>
          <u xml:id="u-182.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby po wyrazie: „Sejmu”, dodać wyrazy: „Kancelarii Senatu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#JanuszPałubicki">Poprawka ta nie ma bezpośredniego związku z ustawą nad którą pracujemy. Jednakże przy okazji tych prac Senat zauważył, że art. 29 ust. 3 nie wymienia Kancelarii Senatu. Poprawka proponuje wypełnienie tej luki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#MarekBiernacki">Czy jeszcze ktoś chce zabrać głos w sprawie poprawki nr 63? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 63. Za wnioskiem głosowało 7 posłów, nikt nie był przeciwny, 3 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 63.</u>
          <u xml:id="u-184.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 64, która dotyczy art. 60 zawierającego następujące zmiany w ustawie z 1985 r. o prokuraturze:</u>
          <u xml:id="u-184.3" who="#MarekBiernacki">„1) w art. 1 w ust. 1 po wyrazie «prokuratury» dodaje się wyrazy «oraz prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej»”;</u>
          <u xml:id="u-184.4" who="#MarekBiernacki">2) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-184.5" who="#MarekBiernacki">„3. Prokuratorami Instytutu Pamięci Narodowej są prokuratorzy Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej oraz prokuratorzy oddziałowych komisji ścigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu Instytutu Pamięci narodowej”;</u>
          <u xml:id="u-184.6" who="#MarekBiernacki">3) w art. 23 ust. 1 skreśla się wyrazy „delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu”.</u>
          <u xml:id="u-184.7" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby:</u>
          <u xml:id="u-184.8" who="#MarekBiernacki">a) w pkt. 1 po wyrazach „Instytutu Pamięci Narodowej” dodać wyrazy „Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu”,</u>
          <u xml:id="u-184.9" who="#MarekBiernacki">b) w pkt. 2 po wyrazach „Prokuratorami Instytutu Pamięci Narodowej” dodać wyrazy „ Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu” oraz wyrazy „narodowi polskiemu” zastąpić wyrazami „Narodowi Polskiemu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Poprawka nr 64 powinna być rekomendowana do przyjęcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 64? Nikt się nie zgłasza. Przechodzimy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 64. Za wnioskiem głosowało 10 posłów, przeciwko był 1 poseł, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 64.</u>
          <u xml:id="u-186.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 65, która również dotyczy art. 60 czyli zmian w ustawie z 1985 r. o prokuraturze.</u>
          <u xml:id="u-186.3" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby w art. 60 pkt. 3 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-186.4" who="#MarekBiernacki">„3) w art. 23 w ust. 1 wyrazy «delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu — Instytutu Pamięci Narodowej» zastępuje się wyrazami «Instytutu Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu»”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Jest to poprawka redakcyjna wynikająca ze zmiany nazwy organów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jest to jednak poprawka również merytoryczna, gdyż w grę wchodzi kwestia delegowania.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Art. 23 ust. 1 ustawy o prokuraturze stanowi, że: „Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym składa się z: trzech przedstawicieli wybranych przez zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej (...) przedstawiciela wybranego przez zebranie prokuratorów delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu — Instytutu Pamięci Narodowej...”</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Sejm uchwalił skreślenie wyrazów dotyczących delegowania. Nie byłoby więc prokuratorów delegowanych. Senat proponuje zmianę polegającą na tym, aby prokuratorzy ci wchodzili w skład Rady Prokuratorów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#AndrzejRzepliński">Problem polega chyba na tym, że poprawka Senatu poprawia nazwę — i to jest dobrze — ale jednocześnie „wypadła” formuła o delegowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 65? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 65.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#MarekBiernacki">Nikt nie poparł wniosku, przeciwko głosowało 11 posłów, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-190.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje odrzucenie poprawki nr 65.</u>
          <u xml:id="u-190.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 66, w której Senat proponuje, aby w art. 62 skreślić przecinek po wyrazie: „Osobowych” i po wyrazie: „Polskiemu” oraz dodać przecinek przed wyrazem: „Instytutu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję rekomendować Sejmowi odrzucenie poprawki nr 66, gdyż moim zdaniem przecinki w art. 62 są postawione prawidłowo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 66? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 66. Nikt nie głosował za wnioskiem, 10 posłów było przeciwnych a 1 wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam odrzucenie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi od-rzucenie poprawki nr 66.</u>
          <u xml:id="u-192.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 67, dotyczącej art. 64 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-192.3" who="#MarekBiernacki">„Z dniem złożenia przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej ślubowania Prezesa Instytutu Pamięci stawia się w stan likwidacji Główną Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu — Instytut Pamięci Narodowej. Likwidatora powołuje Minister Sprawiedliwości”.</u>
          <u xml:id="u-192.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 64 otrzymał treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-192.5" who="#MarekBiernacki">„Z dniem wejścia w życie ustawy stawia się w stan likwidacji Główną Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu — Instytut Pamięci Narodowej. Likwidatora powołuje Minister Sprawiedliwości”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Poprawka nr 67 powinna być rozpatrywana łącznie z poprawką nr 70, dotyczącą art. 73 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">„Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu — Instytucie Pamięci Narodowej (Dz. U. Nr 21, poz. 98 i z 1991 r. Nr 45, poz. 195) traci moc z dniem złożenia ślubowania przez Prezesa Instytutu Pamięci”.</u>
          <u xml:id="u-193.2" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat proponuje, aby art. 73 uzyskał treść następującą:</u>
          <u xml:id="u-193.3" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">„Traci moc ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu — Instytucie Pamięci Narodowej (Dz. U. Nr 21, poz. 98 i z 1991 r. Nr 45, poz. 195)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawek nr 67 i nr 70? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawek nr 67 i nr 70. Za wnioskiem głosowało 11 posłów, nikt nie był przeciwny i nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-194.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawek nr 67 i nr 70.</u>
          <u xml:id="u-194.2" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 68, która dotyczy art. 65 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-194.3" who="#MarekBiernacki">„Prezes Instytutu Pamięci, powołany na pierwszą kadencję, przedkłada Kolegium Instytutu Pamięci statut Instytutu do zatwierdzenia oraz powołuje organy Instytutu Pamięci przed upływem 3 miesięcy od daty złożenia ślubowania”.</u>
          <u xml:id="u-194.4" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby wyrazy: „powołuje organy” zastąpić wyrazami: „tworzy jednostki organizacyjne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uznał, że prezes Instytutu nie może powoływać organów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 68? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie Sejmowi przyjęcia poprawki nr 68.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#MarekBiernacki">Za wnioskiem głosowało 10 posłów, 1 był przeciwny i nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-196.2" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku, co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 68.</u>
          <u xml:id="u-196.3" who="#MarekBiernacki">Przechodzimy do rozpatrzenia poprawki nr 69, dotyczącej art. 72 przyjętego przez Sejm w brzmieniu następującym:</u>
          <u xml:id="u-196.4" who="#MarekBiernacki">„W sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883)”.</u>
          <u xml:id="u-196.5" who="#MarekBiernacki">Senat proponuje, aby art. 72 otrzymał brzmienie następujące:</u>
          <u xml:id="u-196.6" who="#MarekBiernacki">„W działalności Instytutu Pamięci, określonej w art. 1, dozwolone jest przetwarzanie danych osobowych, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883), bez zgody i wiedzy, osoby, której dotyczą”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Senat uznał, że konieczne jest wskazanie, że chodzi o art. 1 rozpatrywanej ustawy i art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#WitoldKulesza">Art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych traktuje o tzw. danych wrażliwych, czy też drażliwych. Dane te ujawniają m.in. pochodzenie rasowe. Problem polega więc na tym, że tak do końca nie wiadomo - również według praktyki i doktryny niemieckiej - do jakiego stopnia mają być chronione wrażliwe dane osobowe.</u>
          <u xml:id="u-198.1" who="#WitoldKulesza">Przyjmuje się, że dane te mają być chronione także, gdy dotyczy osób zmarłych jeżeli na podstawie danych osobowych, dotyczących rasy osób zmarłych, można ustalić tożsamość osób żyjących.</u>
          <u xml:id="u-198.2" who="#WitoldKulesza">Gdyby w działalności Instytutu był przestrzegany bezwzględny zakaz przetwarzania danych wrażliwych nie byłoby możliwe ustalenie, kto zginął w ramach programu ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej w obozach zagłady.</u>
          <u xml:id="u-198.3" who="#WitoldKulesza">Aby przeciwstawić się informacjom, które odpowiadają pojęciu kłamstwa oświęcimskiego, Instytut musi mieć dane do przetwarzania danych osobowych wrażliwych także wtedy, gdy dotyczy osób zmarłych, choćby w oparciu o te dane możliwe było ustalenie danych osób żyjących.</u>
          <u xml:id="u-198.4" who="#WitoldKulesza">Uchylenie art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych jest konieczne do tego, aby Instytut mógł spełnić zadania postawione przez ustawę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#AnnaBoguckaSkowrońska">Przypomnę, że art. 27 ust. 1 wymienia dane ujawniające pochodzenie rasowe, poglądy polityczne, przekonania religijne lub filozoficzne, przynależność wyznaniową, partyjną lub związkową, jak również dane o stanie zdrowia, kodzie genetycznym, nałogach lub życiu seksualnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chce jeszcze zabrać głos w sprawie poprawki nr 69? Nikt się nie zgłasza. Przystępujemy do głosowania. Poddaję pod głosowanie wniosek o rekomendowanie przyjęcia poprawki nr 69. Za wnioskiem głosowało 9 posłów, przeciwko był 1 poseł i 1 poseł wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#MarekBiernacki">Stwierdzam przyjęcie wniosku co oznacza, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki nr 69.</u>
          <u xml:id="u-200.2" who="#MarekBiernacki">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Czy ktoś chciałby jeszcze zabrać głos w sprawach związanych z poprawkami Senatu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#AndrzejRzepliński">Chcę powrócić do poprawki nr 65, gdyż uważam, że ma racje przedstawiciel Biura Legislacyjnego. Poprawka nr 65 jest właściwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#TomaszWełnicki">Zgłaszam wniosek o reasumpcję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#JanOlszewski">Również zgłaszam wniosek o reasumpcję głosowania nad poprawką nr 65.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#MarekBiernacki">Nie widzę podstaw do reasumpcji. Byłaby ona możliwa, gdyby posłowie nie wiedzieli nad czym głosują.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#TomaszWełnicki">Przyznaję, że w tej chwili to już nie wiem o co chodzi. Inaczej odebrałem wcześniejszą wypowiedź przedstawiciela Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#MarekBiernacki">Przyjmuję założenie, że poseł zawsze wie nad czym głosuje.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#MarekBiernacki">Proszę również pamiętać, że to co uchwaliliśmy, to rekomendacja dla Sejmu. Sejm może je podzielić, ale może również zająć odmienne stanowisko. Ponadto poseł sprawozdawca będzie mógł powiedzieć o okolicznościach głosowania nad poprawką nr 65.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#AndrzejRzepliński">Należy jeszcze dodać, że prokuratorom zależało na zachowaniu jednolitości organizacyjnej prokuratury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chciałabym, aby Komisja wyraziła zgodę na to, aby poprawki dotyczące przecinków oraz pisowni z dużej lub małej litery zgrupować w jednym punkcie sprawozdania i poddać łącznemu głosowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś jest przeciwny propozycji przedłożonej przez przedstawicieli Biura Legislacyjnego? Nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#AndrzejRzepliński">Chcę jeszcze wspomnieć o sprawie, która dotyczy każdego z nas, czyli osób biorących udział w pracach nad ustawą.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#AndrzejRzepliński">Wczoraj red. Olejnik rozmawiała z ministrem Kaliszem, który wypowiedział się m.in. na temat sędziego Niezińskiego. Minister Kalisz stwierdził, że sędzia Nieziński wielokrotnie wypowiadał się ideologicznie i to podczas posiedzeń tej Komisji. W związku z tym chcę stwierdzić, że brałem udział we wszystkich posiedzeniach tej Komisji. O ile dobrze pamiętam, to sędzia Nieziński wypowiedział się raz podczas posiedzenia komisji senackiej, odpowiadając na wyraźne pytanie techniczne przewodniczącego Komisji. Odpowiedź była również techniczna. Jeżeli miała to być wypowiedź ideologiczna, musiałoby to oznaczać, że każda wypowiedź sędziego, adwokata czy prokuratora jest ideologiczna. Uważam, że osoba publiczna nie może mówić tego co mu ślina przyniesie na język. Nie żyjemy bowiem w czasach Andrzeja Wyszyńskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#MarekDukaczewski">Przekażę oczywiście ministrowi Kaliszowi, uwagi które zaprezentował prof. Rzepliński, choć myślę, że byłoby lepiej, aby uwagi te zostały przekazane bezpośrednio. Gdyby tak się stało minister Kalisz mógłby uzasadnić swoją opinię.</u>
          <u xml:id="u-211.1" who="#MarekDukaczewski">Znam ministra Kalisza i szanuję jego wiedzę i sposób formowania myśli. Sądzę więc, że miał podstawy do opinii, o której mówił prof. Rzepliński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#MarekBiernacki">Pozostaje jeszcze kwestia wybrania sprawozdawcy. Proponuję, aby był nim nadal poseł Niesiołowski.</u>
          <u xml:id="u-212.1" who="#MarekBiernacki">Czy są inne kandydatury? Nie ma. Czy ktoś jest przeciwny, aby sprawozdawcą został poseł Niesiołowski? Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-212.2" who="#MarekBiernacki">Korzystając z okazji chciałbym bardzo serdecznie podziękować wszystkim osobom biorącym udział w pracach nad rozpatrywaną ustawą.</u>
          <u xml:id="u-212.3" who="#MarekBiernacki">Czy ktoś chciałby zabrać głos przed zamknięciem posiedzenia? Nikt się nie zgłasza. Zamykam posiedzenie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>