text_structure.xml
47.9 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#ZbigniewKaniewski">Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki. Porządek obrad przewiduje rozpatrzenie informacji o aktualnej sytuacji przemysłu chemicznego w Polsce. Czy ktoś z członków Komisji Gospodarki chciałby zgłosić jakieś propozycje dotyczące porządku obrad? Nie ma zgłoszeń. Przypominam, że członkowie Komisji Gospodarki otrzymali materiały przygotowane przez Polską Izbę Przemysłu Chemicznego, zawierające dane analityczne poszerzone o wnioski. Dodatkowo informacje o stanie przemysłu chemicznego przygotowało Ministerstwo Gospodarki. Niestety, wciąż nie otrzymaliśmy żadnych materiałów od Ministerstwa Skarbu Państwa. Zatem w związku z tym, że przedstawiciele rządu, a konkretnie resortu Skarbu Państwa nie są przygotowani do posiedzenia, w dniu dzisiejszym nie będziemy w stanie sformułować żadnych wniosków, czy konkluzji. Proszę, aby pan minister Edmund Nowak dokonał wprowadzenia do omawianych zagadnień.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#EdmundNowak">Sektorem przemysłu chemicznego zajmowałem się wiele lat temu. Wspomniane sprawy wchodzą teraz w zakres kompetencji pana ministra Henryka Gryczaka, który przebywa obecnie w szpitalu, a tym samym nie może uczestniczyć w dzisiejszym posiedzeniu Komisji. W jego zastępstwie reprezentuję ministra gospodarki na forum Komisji. Jednakże, aby uniknąć ewentualnych nieścisłości materiał zaprezentuje dyrektor Departamentu Polityki Przemysłowej, pan Wojciech Maj.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#WojciechMaj">Jak wspomniał pan przewodniczący Zbigniew Kaniewski członkowie Komisji Gospodarki i zaproszeni goście dysponują zarówno materiałem Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego jak i Ministerstwa Gospodarki. Zwracam uwagę, że oba dokumenty zostały opracowane w ubiegłym roku. W związku z powyższym na dzisiejsze posiedzenie przygotowaliśmy zaktualizowany materiał o sytuacji w przemyśle chemicznym. Mam nadzieję, że większość z państwa otrzymała ten dokument.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#WojciechMaj">Krótko przedstawię podstawowe informacje o stanie przemysłu chemicznego. Wartość produkcji światowej przemysłu chemicznego w ubiegłym roku wyniosła około 1,5 bln dolarów. Polski przemysł chemiczny wytwarza zaledwie 0,7% światowej produkcji chemicznej i 2% - europejskiej, co stanowi kwotę około 11 mld dolarów. Nie będę wspominał o globalizacji przemysłu chemicznego, gdyż analiza literatury czy prasy dowodzi, że takie procesy zachodzą we wszystkich działach produkcji.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#WojciechMaj">Zużycie produkcji chemicznej w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest wskaźnikiem, który obrazuje stopień nowoczesności naszej gospodarki i umiejętności absorbowania dokonań przemysłu chemicznego, które wpływają na całą gospodarkę. W 1998 roku w Polsce wartość produkcji omawianej gałęzi przemysłu na jedną osobę wynosiła około 165 dolarów. Wskaźnik ten na Węgrzech kształtował się na poziomie 237 dolarów, w Czechach - 305 dolarów, w Portugalii - 345 dolarów, w Hiszpanii - 890 dolarów, we Francji - 1500 dolarów i w Niemczech - 1590. Analizując sytuację przemysłu chemicznego należy bazować na klasyfikacji działalności gospodarczej. Zgodnie z klasyfikacją przemysł chemiczny obejmuje dział 24 - Chemikalia podstawowe oraz dział 25 - Wyroby z gumy i tworzyw sztucznych.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#WojciechMaj">Wyjaśnię teraz jak przemysł chemiczny sytuuje się w gospodarce. Omawiana gałąź gospodarki wytwarza 9,5% wartości produkcji sprzedanej całego przemysłu, partycypacja w zakresie majątku trwałego, którym dysponują podmioty przemysłu chemicznego, kształtuje się na poziomie 8,1%. Udział w eksporcie stanowi 9,4%, natomiast w imporcie - 9,6%. W dalszej części wypowiedzi rozwinę wątek niekorzystnego salda obrotów eksportowych i importowych. Nakłady ponoszone w ramach przemysłu chemicznego stanowią 9,3% ogółu nakładów inwestycyjnych, a wykorzystywany majątek obrotowy - 10,2% ogólnej wartości majątku obrotowego.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#WojciechMaj">Przyrost wartości produkcji sprzedanej przemysłu chemicznego w ubiegłym roku zdecydowanie przewyższa średnią wartość przyrostu produkcji sprzedanej całości przemysłu, która kształtowała się na poziomie 7,1%. Dla informacji dodam, że przyrost produkcji sprzedanej w dziale 24 przekroczył 8%, natomiast w dziale 25 wyniósł około 10%. W kolejności przytoczę przykładowe informacje o wzroście produkcji w roku 2000 w ujęciu asortymentowym. W roku 2000 o 28% wzrosła produkcja amoniaku, o 26% - nawozów azotowych, o 25% - propylenu, o 25% - opon trakcyjnych i o 23% wzrosła produkcja butadienu. Równolegle zaobserwowaliśmy wzrost produkcji mydeł i detergentów o 5,7% oraz nawozów fosforowych 0,8%. Przyczyną wspomnianego spadku może być wzrost importu tych produktów.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#WojciechMaj">W kolejności omówię zagadnienia związane z handlem międzynarodowym. Saldo handlu produktami przemysłu chemicznego jest wciąż ujemne. Ubiegłoroczny wzrost eksportu krajowego przemysłu chemicznego kształtował się na poziomie 22–23%, natomiast import wzrósł o 9–10%. Mimo zmniejszenia się salda wciąż odnotowujemy deficyt handlowy w tym zakresie.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#WojciechMaj">Rentowność obrotu netto wyniosła 3,5% w roku 2000 i była wyższa niż analogiczny wskaźnik obliczony dla całego przemysłu, który kształtował się na poziomie 2%. Rentowność na poziomie 6,5% uzyskał przemysł chemii gospodarczej, przemysł farmaceutyczny osiągnął wskaźnik rentowności na poziomie 6,4%, przemysł gumowy - na poziomie 4,6%, natomiast produkcja farb i lakierów charakteryzowała się rentownością na poziomie 4,3%. Natomiast produkcja włókien chemicznych charakteryzowała się ujemną rentownością na poziomie 6,8%. Podobnie ujemną rentowność na poziomie 0,4% odnotowano w przemyśle nawozów sztucznych.</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#WojciechMaj">W kolejności odniosę się do kwestii inwestycji w omawianej branży przemysłowej. Należy stwierdzić, że na tle całego przemysłu w przemyśle chemicznym odnotowujemy korzystną sytuację. Mianowicie, wartość inwestycji w cenach bieżących wzrosła o 17%. Równocześnie poprawiła się relacja struktury tych inwestycji, bowiem wzrosły nakłady na maszyny i urządzenia, które obecnie stanowią 60% nakładów inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-3.8" who="#WojciechMaj">Następną ważną kwestią jest zatrudnienie. Na koniec 2000 roku w omawianej branży zatrudnionych było 207 tys. pracowników. Wówczas to odnotowano spadek zatrudnienia w dziale 24 o 11%, natomiast w dziale 25 - o 5%. Równolegle zatrudnienie w całym przemyśle zmniejszyło się o 8%.</u>
<u xml:id="u-3.9" who="#WojciechMaj">Mówiąc o wzroście eksportu i aspektach inwestycyjnych należy również wspomnieć o ogromnym wysiłku podejmowanym przez zakłady przemysłu chemicznego w zakresie dostosowania do wymogów ochrony środowiska. Generalnie udział przemysłu chemicznego w zakresie użytkowania środowiska, a więc produkcji odpadów, czy emisji różnych szkodliwych substancji, jest znacznie niższy niż stopień zaangażowania w wartości produkcji przemysłowej. Od lat realizowane są indywidualne programy przedsiębiorstw przemysłowych. Od 1995 roku w Polsce realizowany jest światowy program zatytułowany „Responsible and Care”, ukierunkowany na ochronę zdrowia ludzi, bezpieczeństwo procesowe i wymianę informacji dotyczących ochrony środowiska. Wspomniany program realizuje kilkanaście wiodących zakładów przemysłu chemicznego. Program przewiduje również przekazywanie opinii publicznej informacji o działaniach proekologicznych. Corocznie Polska Izba Przemysłu Chemicznego wydaje raport środowiskowy, dzięki czemu informacje o skutkach oddziaływania tego przemysłu na środowisko są w pełni dostępne. Tego typu działania są godne naśladowania.</u>
<u xml:id="u-3.10" who="#WojciechMaj">Nie będę podejmował sprawy prywatyzacji, ale zwrócę uwagę, że wspomniana sprawa jest integralną częścią programu prezentowanego na forum Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, który został odłożony do rozpatrzenia po ustaleniu elementów warunkujących przekształcenia w kontekście dalszego funkcjonowania branży chemicznej i jej zabezpieczenia surowcowego. Rozumiem, że prezentowanie powyższych zagadnień leży w kompetencjach przedstawicieli Ministerstwa Skarbu Państwa.</u>
<u xml:id="u-3.11" who="#WojciechMaj">Przejdę do omówienia zagadnień dotyczących surowców. Jednym z najważniejszych surowców stosowanych szczególnie w krajowych zakładach sektora wielkiej syntezy chemicznej jest gaz ziemny i półprodukty petrochemiczne. Jak wiadomo przemysł chemiczny jest jednym z głównych odbiorców przemysłowych tego surowca. W 1999 roku odnotowano zużycie gazu przez omawianą branżę na poziomie 2,3 mld metrów sześciennych, natomiast w roku kolejnym zużycie wzrosło do poziomu 2,8 mld metrów sześciennych. Oczywiście głównym problemem w zakresie gazu ziemnego nie są dostawy tego surowca, ale jego cena. W poprzednim okresie, wspólnie z Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem, podejmowano wiele działań w celu stworzenia przedsiębiorstwom przemysłu chemicznego korzystniejszych warunków dla kształtowania polityki cenowej. Obecnie prawo energetyczne i wydane przez ministra gospodarki rozporządzenia precyzyjnie określają sposoby tworzenia cen, kalkulacji cen oraz regulują kwestię taryf. W tym obszarze podmiotem pośredniczącym jest Urząd Regulacji Energetyki, który jest organem sprawującym nadzór nad taryfami. W relacjach pomiędzy przedsiębiorstwami przemysłu chemicznego, a Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem taryfy nie są wykorzystywane w maksymalny sposób. Aktualnie występują konflikty pomiędzy odbiorcami gazu a Polskim Górnictwem Naftowym i Gazownictwem w zakresie ustalenia ostatecznych cen, akceptowanych przez obie strony.</u>
<u xml:id="u-3.12" who="#WojciechMaj">Kolejnym surowcem, wykorzystywanym w przemyśle chemicznym są pertrochemikalia. Olefiny petrochemiczne wytwarzane przez pirolityczny rozkład półproduktów naftowych, w tym głównie benzen, są podstawowymi półproduktami stosowanymi we wszystkich zakładach wielkiej syntezy chemicznej w kraju. Dotyczy to takich substancji jak etylen, propylen, butadien oraz innych półproduktów pochodzenia petrochemicznego, takich jak benzen, fenol, aceton i innych. Wymienione półprodukty są wytwarzane w Polskim Koncernie Naftowym „Orlen” w Płocku w ilościach niejednokrotnie mniejszych od bieżącego zapotrzebowania. Oczywiście odbiorcami są główne przedsiębiorstwa przemysłu chemicznego. Niedostatek w zakresie dostaw półproduktów jest bardzo istotnym problemem w dążeniu do niwelowania ujemnego bilansu handlowego w branży chemicznej. Dostawy wspomnianych substancji będą się odbywały głównie przez eksploatację istniejących w ramach PKN „Orlen” wytwórni, jak również modernizowanych i rozbudowywanych innych, już istniejących wytwórni. Ministerstwo Gospodarki przeprowadziło w ubiegłym roku spotkania z przedstawicielami zarządu PKN „Orlen”, aby omówić sprawy związane z przygotowaniem i możliwością zabezpieczenia bazy surowcowej dla pozostałych zakładów wykorzystujących wymienione półprodukty. Mogę poinformować, że koncern prowadzi pewne prace nad koncepcją rozwoju wspomnianych wytwórni w Płocku.</u>
<u xml:id="u-3.13" who="#WojciechMaj">W celu zidentyfikowania wszystkich ważnych kroków, które powinny zostać podjęte zarówno w układzie gospodarczym, jak i badawczym, na wniosek Ministerstwa Gospodarki został uruchomiony projekt o nazwie: „Badania nad opracowaniem długofalowej strategii rozwoju sektora wielkiej syntezy chemicznej na tle megatrendów rozwoju światowego przemysłu chemicznego i wobec perspektyw integracji z Unią Europejską”. Kolejne elementy tej pracy będą miały istotne znaczenie dla aktualizacji programu dotyczącego wielkiej syntezy chemicznej, o którym wspomniałem na początku. Będziemy dążyli do tego, aby w najbliższym czasie skierować ten program do rozpatrzenia przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów. Dodam, że program dotyczący wielkiej syntezy chemicznej przewiduje rozwój tego sektora w okresie do roku 2010, zmianę struktury produkcji, zmniejszenie energochłonności, zwiększenie działań proekologicznych, intensyfikację eksportu oraz inne działania, które pozwalałyby na wykorzystywanie bazy surowcowej istniejącej w Polsce oraz zapewnienie rozwoju w obszarach, które w chwili obecnej są niedostatecznie rozwinięte. Wśród celów programu należy wymienić: potrojenie wartości produkcji sektora wielkiej syntezy chemicznej, skupiającej część ważniejszych zakładów przemysłu chemicznego w Polsce, przy utrzymaniu zatrudnienia na tym samym poziomie, ponad trzykrotne zwiększenie eksportu, poprawienie produktywności o 150%, zmniejszenie energochłonności produkcji o 60% oraz zmniejszenie o 30% uciążliwości sektora dla środowiska.</u>
<u xml:id="u-3.14" who="#WojciechMaj">Istotnym elementem bieżącego funkcjonowania przemysłu chemicznego jest kwestia polityki celnej. W ramach umów stowarzyszeniowych dotyczących wolnego handlu możemy prowadzić swobodną wymianę handlową, obarczoną zerową stawką celną. Natomiast, wymiana handlowa z pozostałymi krajami obarczona jest stawkami celnymi kształtującymi się od 3 do 11%, w zależności od grupy wyrobów. Po to, aby omawiana gałąź przemysłu mogła dobrze funkcjonować corocznie podejmowane są bieżące działania operacyjne polegające na zawieszaniu ceł, przeważnie do poziomu zerowego, w odniesieniu do szeregu surowców i półproduktów, które nie są produkowane w kraju bądź są produkowane w niewystarczających ilościach. Mam na myśli takie substancje jak wodorotlenki, węglan potasowy, dichlorek etylenu, chlorek winylu, octan winylu itd. W tym roku działania tego typu zostały dość wcześnie podjęte. Dodam, że wszystkie elementy polityki celnej opisane są w rozporządzeniu Rady Ministrów z 23 stycznia opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 7.</u>
<u xml:id="u-3.15" who="#WojciechMaj">Kolejnym zagadnieniem jest kwestia ochrony rynku przed nadmiernym importem nawozów sztucznych. W połowie ubiegłego roku, zarówno przemysł, jak i Ministerstwo Gospodarki podjęły tego typu działania wobec importu saletry amonowej z Federacji Rosyjskiej. Po przeprowadzeniu postępowania zgodnie z wymaganiami ustawy o nadmiernym imporcie dostawy tego nawozu na polski obszar celny zostały obarczone dodatkową opłatą celną. Wspomniana opłata ochronna będzie obowiązywała do 2004 roku. Oczywiście nie tylko Polska chroni się przed nadmiernymi dostawami nawozów, inne kraje stosują podobne rozwiązania wobec naszego kraju. Niestety, Unia Europejska wprowadziła tego typu rozwiązania ochronne wobec trzech rodzajów polskich nawozów. W momencie, gdy dysponowaliśmy informacjami o możliwości podjęcia przez Komisję Europejską takich działań prowadzone były rozmowy za pośrednictwem pracowników polskich placówek dyplomatycznych w krajach Unii Europejskiej, po to, aby uniknąć tego typu działań. Niestety, podjęte wysiłki nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, ale mimo to sprawa nie została uznana za zakończoną. W przyszłym tygodniu odbywa się posiedzenie Podkomitetu Przemysłu i Handlu, w trakcie którego podniesiemy tę kwestię i wykorzystując przepisy układu stowarzyszeniowego będziemy w dalszym ciągu interweniować w celu zmniejszenia wspomnianych obciążeń.</u>
<u xml:id="u-3.16" who="#WojciechMaj">Mówiąc o przemyśle chemicznym, wspomniałem o rozwojowym programie dotyczącym wielkiej syntezy chemicznej. Przy współpracy z Ministerstwem Skarbu Państwa w najbliższym czasie przygotujemy materiał, który zostanie rozpatrzony przez rząd. Dodam, że działalność omawianego przemysłu jest związana z wieloma innymi programami rozwojowymi. Niewątpliwie do takich należy także program dotyczący małych i średnich przedsiębiorstw, mimo iż wiodącymi przedsiębiorstwami przemysłu chemicznego są duże podmioty gospodarcze. Jednakże w tej branży działa również kilkanaście tysięcy małych podmiotów gospodarczych, które mogą skorzystać z pomocy oferowanej w ramach wspomnianego programu. Obecnie uruchamiany jest również program zwiększenia innowacyjności obejmujący okres do roku 2006, w ramach którego podejmowane będą różne konkretne działania, związane głównie z transferem technologii i uruchamianiem badań, które będą sprzyjały rozwojowi przemysłu chemicznego. Aktualnie jesteśmy w trakcie przygotowywania tak zwanych wieloletnich programów badawczych, ukierunkowanych na realizację celów rozwoju technologicznego, ale także celów gospodarczych. Jeden z instytutów pełni wiodącą rolę w tym zakresie.</u>
<u xml:id="u-3.17" who="#WojciechMaj">Na zakończenie omówię działania proeksportowe, podejmowane przez rząd. W ubiegłym roku podjęto szereg działań tego typu, poczynając od dopłat do kredytów eksportowych, poprzez wspieranie działalności targowej, czy działań informacyjnych o możliwościach zawierania kontraktów. Opracowano i wydano stosowny dokument o różnych formach wspierania eksportu.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#ZbigniewKaniewski">Proszę o przedstawienie informacji dotyczącej sytuacji w przemyśle chemicznym reprezentanta Ministerstwa Skarbu Państwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#KarolMikowski">Na wstępie chciałbym prosić o usprawiedliwienie nieobecności pani minister Aldony Kameli-Sowińskiej, która w tej chwili przejmuje urząd. Oświadczam równocześnie, że pani minister bądź upoważniony przez nią podsekretarz stanu w resorcie Skarbu Państwa będzie uczestniczył w kolejnych posiedzeniach Komisji Gospodarki.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#KarolMikowski">W swojej wypowiedzi chciałbym poinformować członków Komisji Gospodarki o działaniach związanych z prywatyzacją spółek sektora chemii ciężkiej, czyli 4 zakładów azotowych, podjętych na przełomie 2000 i 2001 roku. W ubiegłym roku przeprowadzano analizy poszczególnych spółek, w wyniku czego w grudniu minister skarbu państwa podjął decyzję o rozpoczęciu procesu prywatyzacji. Decyzja o ogłoszeniu zaproszeń do rokowań objęła dwie spółki, a mianowicie Zakłady Azotowe w Kędzierzynie oraz Zakłady Chemiczne w Policach. W ogłoszeniu, którego celem było odnalezienie ewentualnych inwestorów strategicznych, poinformowano o ofercie sprzedaży do 85% akcji spółek. Niedawno otrzymaliśmy oferty wstępne inwestorów chcących zakupić akcje spółki w Kędzierzynie, natomiast w połowie marca zbierzemy oferty wstępne ewentualnych nabywców akcji Zakładów Chemicznych w Policach. Z przyjemnością mogę stwierdzić, że ilość uzyskanych ofert jest większa niż oczekiwaliśmy. Zwracam jednakże uwagę na fakt, że nie zawsze ilość idzie w parze z jakością. Obecnie oferty zostaną poddane analizie doradcy, który zaproponuje oferty podmiotów, które będą mogły wziąć udział w dalszych etapach prywatyzacji. Oczekujemy, że zgromadzimy porównywalną ilość ofert ewentualnych inwestorów zainteresowanych nabyciem akcji spółki w Policach. Dopiero wówczas zdecydujemy, czy Zakłady Azotowe w Tarnowie zostaną sprywatyzowane w tym samym trybie. Jeżeli taka decyzja zostanie podjęta, wówczas w drugiej połowie marca wystosujemy zaproszenie do rokowań w sprawie prywatyzacji tarnowskiej spółki. Spółką, która w naszej ocenie spełnia kryteria wymagane do przeprowadzenia publicznej sprzedaży akcji są Zakłady Azotowe w Puławach. Ofertę dotyczącą tej spółki przedstawimy na przełomie maja i czerwca. Zaproponowaliśmy taki termin, gdyż proces postępowania przed stosownymi organami wymaga czasu. W przypadku spółki w Puławach Skarb Państwa zdecydował się zachować większościowy pakiet akcji, ale równocześnie umożliwić dokapitalizowanie spółki w takim stopniu, aby wszystkim 4 zakładom zapewnić dopływ kapitału z zewnątrz na zbliżonym poziomie. Nie chcę określać terminów pomyślnego zakończenia procesów prywatyzacyjnych rozpoczętych w stosunku do wymienionych spółek sektora chemii ciężkiej, ale uważam, że terminem realnym jest trzeci kwartał bieżącego roku. Oczywiście dołożymy starań, aby procesy te zakończyły się jak najwcześniej, po to, aby spółki, mające w strukturach kapitału akcyjnego nowego właściciela, mogły skutecznie konkurować na rynku krajowym i międzynarodowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#ZbigniewKaniewski">Czy są to wszystkie informacje, jakie może nam przekazać w dniu dzisiejszym przedstawiciel Ministerstwa Skarbu Państwa?</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#KarolMikowski">Tak, są to wszystkie informacje dotyczące prywatyzacji zakładów azotowych, którymi mogę podzielić się z członkami Komisji Gospodarki.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#ZbigniewKaniewski">Przypominam wszystkim uczestnikom posiedzenia, że przedmiotem dzisiejszego posiedzenia jest rozpatrzenie informacji rządu o aktualnym stanie przemysłu chemicznego w Polsce, z uwzględnieniem strategii jego rozwoju i prywatyzacji. Myślę, że do tej pory poznaliśmy jedynie aktualny stan w tym dziale gospodarki, nie uzyskaliśmy natomiast pozostałych informacji. Dodam, że w trakcie jednego z posiedzeń Komisja Gospodarki zaleciła rządowi przedłożenie programu rozwoju przemysłu chemicznego. Obecnie przeprowadzana jest cząstkowa prywatyzacja. Czy rząd sformułował jakąś wizję rozwoju i docelowego modelu funkcjonowania poszczególnych sektorów przemysłu chemicznego?</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#ZbigniewKaniewski">W związku z faktem, że członkowie Komisji Gospodarki poza materiałami rządowymi uzyskali obszerne opracowanie Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego, uwzględniające nie tylko analizę obecnej sytuacji, ale również wskazówki o kierunkach pożądanych zmian. Czy przedstawiciel Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego mógłby zreferować wspomniany dokument?</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#KonradJaskóła">Od niedawna sprawuję funkcję przewodniczącego rady Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego. Myślę, że trudno będzie zreferować dość obszerny materiał przygotowany i upubliczniony przez Izbę. W kolejnych edycjach dokumentu staraliśmy się wykazać fakt wzrostu konsumpcji, a tym samym zwiększenie atrakcyjności polskiego rynku chemicznego w obszarze konsumpcji oraz zwrócić uwagę na możliwości zaspokojenia potrzeb rynku przez krajową produkcję. W skali makro szacuje się, że poszczególne wytwórnie tej branży starzeją się fizycznie i moralnie w okresie 10 lat. Średni czas trwania tego procesu dla wytwórni masowych wynosi 15 lat, a w skrajnych przypadkach sięga 20 lat. W ostatnim okresie na modernizację przemysłu chemicznego wydawano symboliczne kwoty pieniężne. Dokonano nie więcej niż 10 inwestycji modernizacyjnych w obszarze produkcji chemikaliów masowych i wysokoprzetworzonych. Konsekwencją tego jest ujemne saldo wymiany towarowej z zagranicą. Jest to wyznacznik pozwalający określić jak daleko postępuje proces starzenia się i uszczuplania bazy produkcyjnej.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#KonradJaskóła">Obecnie produkcja tworzyw w Polsce osiąga wskaźnik 11–12% per capita natomiast konsumpcja kształtuje się na poziomie 21%, podczas gdy analogiczny najniższy w Europie wskaźnik wynosi 65%. W perspektywie 10 lat możemy zatem pięciokrotnie zwiększyć produkcję, gdyż polski rynek będzie coraz bardziej atrakcyjny. Jednakże, aby pięciokrotnie zwiększyć volumen produkcji tworzyw sztucznych należy o ten sam wskaźnik zwiększyć zdolności produkcyjne etylenu, propylenu i innych pochodnych pirolizy, albo przetwórstwa ropy naftowej ukierunkowanego na chemię, po to aby pozyskać niezbędny potencjał surowcowy.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#KonradJaskóła">Z pewnością obecnie stajemy przed pewnym dylematem, ale musimy uznać pewne fakty. Mianowicie, w wyniku procesów prywatyzacyjnych pewne obszary przemysłu chemicznego są kontrolowane przez koncerny międzynarodowe, które niezależnie od polskich przedsiębiorstw, zaspokajają potrzeby niektórych atrakcyjnych rynków. W moim przekonaniu należy teraz zinwentaryzować te obszary i branże chemiczne, w tym zwłaszcza masową produkcję chemiczną, na które możemy mieć wpływ. Mam na myśli możliwości realizowania taniej produkcji dzięki zwiększeniu przetwórstwa ropy naftowej. Dodam, że rentowność wspomnianej działalności, której celem jest zaspokojenie potężnego i wciąż rosnącego zapotrzebowania na masowe chemikalia, jest bardzo wysoka. Konieczne jest określenie sposobu realizacji tego celu. Z pewnością należy określić atrakcyjność naszego rynku w perspektywie 10 lat oraz możliwości osiągnięcia olbrzymiego wyniku finansowego, a tym samym zaspokojenia potrzeb budżetu, utworzenia nowych miejsc pracy. Należy jednakże skoncentrować się na tych branżach, na które możemy jeszcze wywierać wpływ.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#KonradJaskóła">Sądzę, że narodowe fundusze inwestycyjne, które zaczęły kontrolować pewien wycinek branży chemicznej w bardzo nieznacznym stopniu przyczyniły się do rozwoju przemysłu chemicznego. Zdaniem przedstawicieli Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego dominowała chęć sprzedaży poszczególnych zakładów, a tym samym branż, co nie było wskazane dla kreowania strategii rozwojowych i samego rozwoju omawianej branży. Również prywatyzacja realizowana przez instytucje prywatyzacyjne Skarbu Państwa powinna być sposobem na pozyskanie środków na rozwój poszczególnych dziedzin branży. W działalności ministra skarbu państwa zbyt mocno akcentuje się zadanie prywatyzacji, jakim jest pozyskanie środków dla budżetu państwa. W stosunku do przeważającej części produktów przemysłu chemicznego nie ustanowiono żadnych barier ekonomicznych, które nie pozwalałyby na wolny przepływ mas towarowych i środków finansowych. Ten fakt należy również zaakceptować i w konsekwencji proponować chemicznym koncernom międzynarodowym tworzenie spółek typu joint-venture, wnosząc niemałe wartości, jakimi wciąż dysponujemy do wspólnych przedsięwzięć, które będą stanowiły bazę rozwoju produkcji w kraju. Zatem strona polska wnosiłaby majątek w formie aportu, ale również zapewniałaby warunki do rozwoju branży, a co najważniejsze - wciąż rosnący rynek na produkty petrochemiczne. Uważamy, że prywatyzacja powinna być ukierunkowana na ten właśnie cel. Należy zakończyć proces opracowywania wszelkiego rodzaju wariantów rozwoju i uwzględniając wiele kryteriów i punktów widzenia zdecydować, które z obszarów interesującej nas branży są możliwe do zinwentaryzowania oraz sformułować strategię ich rozwoju. Następnie konieczne jest wypracowanie sposobu pozyskania środków i podjęcie stosownych działań wdrażających sformułowaną strategię.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#KonradJaskóła">Proponuję członkom Komisji Gospodarki pogłębienie wiedzy z zakresu przemysłu chemicznego w drodze szczegółowej analizy materiałów przygotowanych przez Polską Izbę Przemysłu Chemicznego.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZbigniewKaniewski">Pan przewodniczący Konrad Jaskóła zaprezentował nam pewną interesującą filozofię myślenia, z którą powinni zapoznać się ludzie opracowujący ostateczną wersję dokumentu wyznaczającego przyszłość sektora chemicznego w Polsce.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#ZbigniewKaniewski">Otwieram dyskusję i oczekuję na zgłoszenia. Czy ktoś z członków Komisji chciałby zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#CzesławSobierajski">Chciałbym podziękować przedstawicielom Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego za przygotowanie i przedłożenie Komisji Gospodarki obszernego materiału dotyczącego aktualnego stanu polskiego przemysłu chemicznego i perspektyw jego rozwoju. Przedstawiciel Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego zaprezentował nieco inną wizję niż przedstawiciel Ministerstwa Skarbu Państwa. Muszę przyznać, że akceptuję wizję Izby, ale odrzucam propozycje przedstawiciela resortu skarbu.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#CzesławSobierajski">Rzeczywiście w ostatnich latach na całym świecie obecne jest zjawisko globalizacji przemysłu, również chemicznego. Takie koncerny globalne podejmują wysiłki w celu ekspansji na inne rynki zbytu. Tymczasem dotychczas dokonaliśmy wiele i chcielibyśmy osiągnąć jeszcze więcej.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#CzesławSobierajski">Pan dyrektor Karol Mikowski stwierdził, że być może procesy prywatyzacyjne rozpoczęte w stosunku do czterech spółek sektora chemii ciężkiej zakończą się w trzecim kwartale bieżącego roku. Myślę, że te nadzieje okażą się płonne, gdyż rozmawiałem z przedstawicielami wielu przedsiębiorstw, również wymienionych powyżej, którzy sugerowali zupełnie odmienne rozwiązania.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#CzesławSobierajski">Zwracam uwagę, że wartość dla inwestorów ma również rynek i potencjalne możliwości jego rozwoju. Tymczasem w Polsce w procesie sprzedaży udziałów w danym przedsiębiorstwie nie bierze się pod uwagę tego aspektu. Zgodnie z przedstawionymi informacjami konsumpcja produktów przemysłu chemicznego może wzrosnąć w Polsce nawet kilkakrotnie. Czy Ministerstwo Skarbu Państwa wyceniając prywatyzowane przedsiębiorstwo uwzględnia ten fakt? Uważam, że przy takich prognozach co do rozwoju rynku cenę przedsiębiorstwa określoną na podstawie wartości majątku przykładowo na poziomie 100 mln złotych należy zwiększyć pięciokrotnie. Jestem prawie pewny, że ten aspekt nie jest brany pod uwagę podczas wyceny. Zwracam uwagę, że inwestor może mieć złe intencje i może dążyć do zlikwidowania przejętego przedsiębiorstwa.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#CzesławSobierajski">Nie ukrywam, że tracę powoli cierpliwość. Określanie w budżecie państwa szacowanych przychodów z prywatyzacji jest działaniem absurdalnym. W sytuacji, gdy duża prywatyzacja nie zostanie uwieńczona sukcesem, wówczas podejmuje się wszelkie działania, aby kolejne trzy mniejsze prywatyzacje zapewniły dopływ środków do budżetu państwa. Komisja Gospodarki wielokrotnie zwracała uwagę na tę kwestię, jednakże bezskutecznie. Trzeba podjąć jakieś działania w tym zakresie. Czasami na forum prezydium Komisji rozważamy możliwość zlikwidowania Ministerstwa Skarbu Państwa, gdyż każda z osób, która kierowała tym resortem „działała w amoku” niezależnie od realiów i reszty świata. Być może Ministerstwo Gospodarki, które dba o przyszłe funkcjonowanie całego przemysłu powinno powołać dodatkowy departament, który przejąłby kompetencje Ministerstwa Skarbu Państwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#ZbigniewKaniewski">Rozumiem, że pan dyrektor Karol Mikowski chciałby uzupełnić swoje wystąpienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#KarolMikowski">Wytłumaczę działania realizowane przez Ministerstwo Skarbu Państwa. Nie jest prawdą, że Ministerstwo Skarbu Państwa nie przeprowadzało analizy uwzględniającej procesy konsolidacji. Zwracam jednak uwagę na fakt, że zmieniły się realia. Przygotowania do prywatyzacji zakładów azotowych trwają od 1994 roku, ale aż do 2000 roku żaden szef reprezentowanego przeze mnie resortu nie miał odwagi podjąć decyzji o prywatyzacji tych przedsiębiorstw. Procesy konsolidacji wspomnianych spółek powinny być przeprowadzone 5 lat temu. Oczywiście prowadziliśmy rozmowy z osobami kierującymi zakładami chemicznymi, jak również z ich załogami. Wszystkie wymienione grupy pozytywnie oceniają decyzję podjętą przez ministra skarbu państwa.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#KarolMikowski">W kolejności odniosę się do zarzutu, jakoby nasze działania determinowała cena, za którą chcemy zbyć akcje. Otóż, cena nie jest jedynym podstawowym elementem oceny ofert składanych przez oferentów. Zwracam uwagę, że plan tegorocznych przychodów budżetu państwa z prywatyzacji nie uwzględnia prywatyzacji spółek chemicznych. Ministerstwo Skarbu Państwa w drodze negocjacji musi uzyskać cenę, która pozwoli obronić się przed ewentualnymi zarzutami Najwyższej Izby Kontroli, zgodnie z którymi rzekomo wyprzedajemy za darmo majątek narodowy. Zasadniczym elementem oceny ofert inwestorów chcących wziąć udział w prywatyzacji spółek sektora azotowego jest wniesienie środków finansowych z zewnątrz, zapewniające podwyższenie kapitału. We wszystkich procesach prywatyzacyjnych uwzględniany jest również fakt wniesienia technologii i know-how. Dlatego też, podjęliśmy takie, a nie inne decyzje w sprawie trybu prywatyzacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#JerzyWróbel">Po pierwsze, chciałem po raz kolejny złożyć wyrazy ubolewania, albowiem po raz kolejny na posiedzeniu Komisji Gospodarki nie poznamy strategii prywatyzacji przemysłu chemicznego.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#JerzyWróbel">Informuję, że skierowałem do Prezesa Rady Ministrów, pana Jerzego Buzka następujące pismo:</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#JerzyWróbel">"Od kilku lat Krajowa Sekcja Przemysłu Chemicznego NSZZ „Solidarność” w swoich wystąpieniach, zarówno do pana premiera, jak i ministrów: skarbu państwa, gospodarki, pracy i polityki społecznej domaga się opracowania strategii rozwoju dla przemysłu chemicznego.</u>
<u xml:id="u-14.3" who="#JerzyWróbel">Na spotkaniu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, w dniu 27 września 2000 roku zorganizowanym z naszej inicjatywy przez pana premiera Longina Komołowskiego otrzymaliśmy materiał zatytułowany: „Informacja o aktualnym stanie krajowego przemysłu chemicznego”. W materiale tym, opracowanym przez Ministerstwo Gospodarki, zawarta jest informacja o istnieniu programu sektorowego „Wielka synteza chemiczna”, prezentującego kierunki i wielkość restrukturyzacji oraz rozwoju najważniejszych branż i podmiotów gospodarczych krajowego przemysłu chemicznego. Materiał hasłowo przedstawia wybrane zagadnienia dotyczące rozwoju przemysłu chemicznego do 2010 roku, w tym przedsięwzięcia inwestycyjne i procesy prywatyzacyjne. Naszym zdaniem powinniśmy mieć możliwość zapoznania się z programem sektorowym, a w szczególności z informacją o przyjętej przez Ministerstwo Skarbu Państwa strategii prywatyzacji czterech największych firm chemicznych, co zapisano jako temat kolejnego spotkania w sprawie przyszłości polskiej chemii, do którego do dnia dzisiejszego nie doszło. Zamiast zaproszenia na kolejne spotkanie dowiadujemy się z doniesień prasowych o zaproszeniach do rokowań w sprawie prywatyzacji poszczególnych firm z czterech wyżej wymienionych. Na 1 marca zaplanowano posiedzenie sejmowej Komisji Gospodarki poświęcone sytuacji w krajowym przemyśle chemicznym (ostatnie posiedzenie 4 listopada 1999 roku z konkretnymi wnioskami pod adresem rządu RP).</u>
<u xml:id="u-14.4" who="#JerzyWróbel">Polski przemysł chemiczny, biorąc pod uwagę jego wysoką, drugą pozycję pod względem wielkości produkcji (9,5% produkcji całego przemysłu) zasługuje na większą staranność w działaniach mających na celu uzyskanie trwałej konkurencyjności sektora, dostosowania struktury produkcji sektora do potrzeb rynku wewnętrznego i gospodarki kraju, identyfikacji eksportu, rozwoju proekologicznego, konsolidacji przedsiębiorstw i wzrostu udziału kapitału prywatnego, krajowego i zagranicznego w układzie właścicielskim. Nie można również zapominać o oddziaływaniu dużych firm chemicznych na kondycję regionów, w których funkcjonują, gdzie jedna pochopna decyzja restrukturyzacyjna lub prywatyzacyjna w odniesieniu do firmy grozi kryzysem ekonomicznym regionu.</u>
<u xml:id="u-14.5" who="#JerzyWróbel">Efekty spotkań, jakie z inicjatywy Krajowej Sekcji Przemysłu Chemicznego NSZZ „Solidarność” organizowane były przez poszczególne ministerstwa są naszym zdaniem nikłe. Brak konkretnych wniosków i ustaleń, reprezentowanie ministerstw przez zmieniający się co spotkanie skład urzędników niższego szczebla, przekazywanie informacji o bardzo ogólnym charakterze, są to działania, które odbieramy jako grę na zwłokę i lekceważenie głosu związków w procesie przekształceń gospodarki państwa.</u>
<u xml:id="u-14.6" who="#JerzyWróbel">W związku z powyższym domagamy się natychmiastowego wstrzymania procedur prywatyzacyjnych w odniesieniu do czterech firm chemicznych zlokalizowanych w Kędzierzynie, Policach, Puławach i w Tarnowie, do czasu przedstawienia Krajowej Sekcji Przemysłu Chemicznego NSZZ „Solidarność” konkretnej strategii prywatyzacji tych firm, poprzedzonej konsultacjami z zainteresowanymi ich zarządami oraz czytelnym wpisaniem działań prywatyzacyjnych w program sektorowy „Wielka synteza chemiczna do 2010 roku”.” Kopie tego pisma przekazałem odpowiednim ministrom oraz przewodniczącemu Komisji Gospodarki. Dodam, że w trakcie spotkań formułowane były wnioski do poszczególnych ministerstw. Przykładowo przedstawiciel firmy chemicznej „Dwory” należącej do NFI na spotkaniu, które odbyło się 22 września, poprosił Ministerstwo Skarbu Państwa o przekazanie pisemnej informacji o zakładanym w kolejnych latach wzroście wartości przedsiębiorstw chemicznych. Taka informacja byłaby pomocna przy rozmowach z potencjalnymi partnerami. Niestety, do dnia dzisiejszego resort skarbu państwa nie przekazał tej informacji.</u>
<u xml:id="u-14.7" who="#JerzyWróbel">Na ostatnim spotkaniu pan minister Kołodziejczyk stwierdził, że rząd, wybierając właściwą strategię, będzie się kierował przede wszystkim długofalowym interesem pracowników, a nie doraźnymi korzyściami dla budżetu państwa. Mam nadzieję, że rząd podąży powyższą drogą i nie doprowadzi do sytuacji, w której w wyniku prywatyzacji wzrośnie stopa bezrobocia w poszczególnych rejonach kraju.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#ZbigniewKaniewski">W trakcie wczorajszego posiedzenia sejmowej Komisji Gospodarki na temat przekształceń własnościowych w sektorze gazowniczym, strona rządowa twierdziła, że jest w trakcie uzgodnień dotyczących przekształceń tego sektora, natomiast związki zawodowe wyrażały generalny sprzeciw dotyczący samej idei przekształceń własnościowych sektora gazowniczego. Sytuacja, w której rząd zapewnia parlamentarzystów o poczynieniu pewnych uzgodnień, a tymczasem strona społeczna twierdzi, że do żadnych uzgodnień nie doszło, a równocześnie domaga się zablokowania przekształceń własnościowych, jest zdumiewająca.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#ZbigniewKaniewski">Stwierdzam, że strona rządowa jest nieprzygotowana do dzisiejszego posiedzenia. Zwracam uwagę na stanowisko Komisji Gospodarki przyjęte w ubiegłym roku w tej sprawie. W dniu dzisiejszym jesteśmy na tym samym etapie prac, oświadczam jednak, że ta sytuacja nie może się przedłużać. Najwyraźniej prace w tym zakresie nie są koordynowane przez rząd, co z pewnością nie sprzyja przyszłości sektora przemysłu chemicznego, zwłaszcza w kontekście poglądów przedstawionych przez reprezentanta Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego, zbieżnych z poglądami posłów wchodzących w skład Komisji Gospodarki.</u>
<u xml:id="u-15.2" who="#ZbigniewKaniewski">W dniu wczorajszym mieliśmy do czynienia z podobną sytuacją. W istocie zmierzamy do fragmentacji pewnej całości, a następnie poszukujemy inwestorów strategicznych.</u>
<u xml:id="u-15.3" who="#ZbigniewKaniewski">Sugeruję, aby Komisja Gospodarki rozważyła możliwość wyznaczenia rządowi terminu przedłożenia spójnej koncepcji rozwoju przemysłu chemicznego, uwzględniającej poglądy i opinie przedstawicieli Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego, jak i organizacji związkowych funkcjonujących w sektorze będącym przedmiotem naszego zainteresowania. W przeciwnym razie podejmowane decyzje mogą być niekorzystne z punktu widzenia interesu gospodarczego i społecznego.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#JanChojnacki">Przekształcenia w polskim przemyśle sprowadzają się do sprzedaży wszystkiego co można sprzedać, za jakąkolwiek cenę. Celem jest jedynie pozbycie się odpowiedzialności. Tymczasem na świecie funkcjonuje wiele dobrych zakładów chemicznych, które nie potrzebują polskiej konkurencji. Następstwem prywatyzacji wielu polskich przedsiębiorstw chemicznych byłaby ich likwidacja, przykładowo za 5 lat. Zagraniczne koncerny poszukują nowych rynków zbytu, nie potrzebują natomiast rozwijać swoich mocy produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#JanChojnacki">Chciałbym poznać zamierzenia strony rządowej wobec przemysłu chemicznego? Czy przespaliśmy okres, w którym przedsiębiorstwa chemiczne mogły być przeobrażone w konkurencyjne podmioty gospodarcze? Dlaczego w skali roku wartość importu produktów chemicznych przekracza o 5 mld dolarów wartość eksportu tych produktów? Jakie produkty polskiego przemysłu mogą znaleźć zbyt zagranicą? Przykładowo nie warto eksportować energii elektrycznej, gdyż aby wspomniany produkt znalazł odbiorców zagranicą kopalnie muszą dostarczać węgiel po zaniżonych cenach. Fabryki meblowe produkujące najlepsze produkty w polskim eksporcie są kontrolowane przez podmioty niemieckie. Liczyłem na to, że przemysł chemiczny w Polsce stanie się konkurencyjny i rozpocznie ekspansję na inne rynki. Oczywiście, jeżeli rząd nie stworzy odpowiednich mechanizmów, wówczas przedsiębiorstwa z branży chemicznej nie będą w stanie konkurować z koncernami zagranicznymi.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#JanChojnacki">Cała Polska i cały świat wie o problemach zadłużeniowych polskiego górnictwa, tymczasem przemysł chemiczny, zatrudniający 224 tys. osób jest zadłużony na kwotę 13 mld złotych. Czy zapomnieliśmy o tej ważnej gałęzi przemysłu?</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#JanChojnacki">Czy rząd sformułował wizję funkcjonowania przemysłu chemicznego? Czy istnieje program ekspansji wyrobów tego przemysłu na rynki zewnętrzne, pozwalający przynajmniej na zbilansowanie wartości importu i eksportu? W niemalże każdym opracowaniu jest stwierdzenie, że problemy gospodarcze, zwłaszcza w zakresie wymiany handlowej, są wynikiem kryzysu rosyjskiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#ZbigniewKaniewski">Najprawdopodobniej, gdyby rząd przedłożył członkom Komisji Gospodarki stosowny program rozwoju, dyskusja przebiegałaby w innej atmosferze.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#EdmundNowak">Obecnie nie jestem dobrze zorientowany w sytuacji polskiego przemysłu chemicznego, ale zwracam uwagę, że struktura, w której zobowiązania sięgają 13 mld złotych, a wartość sprzedaży za trzy kwartały - 34 mld złotych, jest z pewnością pozytywna. Apeluję, aby krytyka dotyczyła rzeczywistych elementów rachunku ekonomicznego.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#JanChojnacki">Nie twierdzę, że jest to negatywna struktura, ale chciałbym wiedzieć, w którym sektorze polska gospodarka osiąga nadwyżkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#ZbigniewKaniewski">Czy ktoś z członków Komisji bądź zaproszonych gości chciałby jeszcze zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#MirosławMiara">W pierwszej kolejności chciałbym podziękować panu posłowi Czesławowi Sobierajskiemu za refleksję dotyczącą Ministerstwa Skarbu Państwa. W pełni zgadzam się z opinią, iż najlepszym rozwiązaniem byłoby zlikwidowanie Ministerstwa Skarbu Państwa. Równocześnie mam nadzieję, że do końca trzeciego kwartału bieżącego roku nie zostaną zakończone procesy prywatyzacyjne, o których wspomniał przedstawiciel resortu skarbu państwa, gdyż będzie to najlepszą gwarancją, że pracownicy nie utracą pracy, a ich rodziny będą miały zapewnione środki na utrzymanie. Zastanawiam się, na czym polega działalność Ministerstwa Skarbu Państwa, ale wydaje mi się, że pracownicy tego resortu czują, że mają do wykonania pewną misję i jedynie oni mają rację. Być może dlatego nie zwracają uwagi na wypowiedzi przedstawicieli związków zawodowych i organizacji takich jak Polska Izba Przemysłu Chemicznego. Dowodzi tego sytuacja, która miała miejsce w dniu dzisiejszym. Dodam, że jestem równocześnie przewodniczącym Sekcji Krajowej Pracowników Przemysłu Farmaceutycznego NSZZ „Solidarność”. Z podobną sytuacją mieliśmy do czynienia w trakcie posiedzeń dotyczących przemysłu farmaceutycznego. Polska Izba Przemysłu Farmaceutycznego zgłaszała wiele propozycji, w tym również propozycję konsolidacji sektora. Niestety, żadna z propozycji nie została uwzględniona i zrealizowana przez resort. Nie rozumiem, dlaczego urzędnicy nie słuchają uwag fachowców, przedstawicieli przemysłu.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#ZbigniewKaniewski">W imieniu prezydium proponujemy, aby rząd przedłożył Komisji Gospodarki do dnia 15 kwietnia spójną wizję funkcjonowania przemysłu chemicznego w Polsce, uwzględniającą wyniki konsultacji prowadzonych ze stroną społeczną przemysłu chemicznego, w tym zarówno izb gospodarczych, jak i organizacji związkowych. Czy ktoś z członków Komisji Gospodarki jest przeciwny wystosowaniu powyższego wniosku pod adresem rządu? Nie ma sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-22.1" who="#ZbigniewKaniewski">Dynamika zmian w sektorze jest bardzo duża, co nie jest korzystne dla polskich przedsiębiorstw przemysłu chemicznego, zwłaszcza w kontekście globalizacji oraz zmniejszania się nakładów inwestycyjnych, o czym świadczą dane Głównego Urzędu Statystycznego oraz informacje zawarte w opracowaniu Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego. Jeżeli nie podejmiemy odpowiednich decyzji i nie będziemy w tym zakresie współpracować wówczas rozwój, to dalsze funkcjonowanie przemysłu chemicznego w naszym kraju będzie iluzoryczne. Tymczasem wielkie koncerny zagraniczne czekają, aby zdominować polski rynek.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#EdmundNowak">Oświadczam, że z dzisiejszego spotkania sporządzę notatkę dla pana wicepremiera Janusza Steinhoffa, w której zrelacjonuję przebieg dzisiejszego posiedzenia Komisji Gospodarki.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#ZbigniewKaniewski">Osobiście poproszę pana wicepremiera Janusza Steinhoffa o skoordynowanie wysiłków ministra skarbu państwa i ministra finansów w tej kwestie, gdyż jest to warunek powodzenia.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#ZbigniewKaniewski">Zamykam dzisiejsze posiedzenie Komisji Gospodarki.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>