text_structure.xml 46.2 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#JerzyJaskiernia">Witam państwa na wspólnym posiedzeniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Ustawodawczej. Witam zaproszonych gości.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#JerzyJaskiernia">Celem naszego posiedzenia jest rozpatrzenie sprawozdania podkomisji do zmian w Kodeksie postępowania karnego. Jest to druk nr 844.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#JerzyJaskiernia">Proszę teraz przewodniczącego podkomisji, pana posła Lewandowskiego, o zaprezentowanie sprawozdania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#MarekLewandowski">Na wstępie przedstawię państwu krótki rys historyczny. Uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 19 stycznia 1995 roku uznała art.163 Kodeksu postępowania karnego za przepis lex specialis w stosunku do art.15 ust.2 ustawy - Prawo prasowe.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#MarekLewandowski">Było to powodem rozpoczęcia naszych prac. W uzasadnieniu do tej uchwały dopuszcza się możliwość zwolnienia z zachowania tajemnicy dziennikarskiej, jednej z tajemnic zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#MarekLewandowski">Uchwała była przedmiotem ostrej krytyki prasowej. Środowiska prawnicze i autorytety naukowe stwierdziły, iż jest to standard europejski i powaga sądu powinna mieć pierwszeństwo przed wolnością słowa i prawem do informacji.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#MarekLewandowski">Oczywiście po stronie przedstawicieli prawa spotyka się opinie bardziej krytyczne.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#MarekLewandowski">Inicjatywa poselska, zawarta w druku nr 844, proponuje nowelizację art.163 Kodeksu postępowania karnego. Stała się ona podstawą do pracy podkomisji. W dniu 23 stycznia 1995 roku w piśmie pierwszego prezesa Sądu Najwyższego - prof. Strzembosza - przedstawiono projekt nowelizacji art. 163, który nawiązuje do przepisu sformułowanego w nowym projekcie Kodeksie postępowania karnego.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#MarekLewandowski">Komisja kodyfikacyjna, a dokładnie podkomisja ds. Kodeksu postępowania karnego, zajmuje się aktualnie projektem tego Kodeksu.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#MarekLewandowski">Chcę teraz powiedzieć kilka zdań na temat różnic pomiędzy wariantami w przedstawionym państwu tekście. Projekt rządowy jest zbieżny z projektem grupy posłów w tych punktach, gdzie dopuszcza do zwolnienia z tajemnicy dziennikarskiej i przesłuchania co do faktów objętych tajemnicą tylko wówczas, gdy prawdy nie można ustalić przy pomocy innych dowodów.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#MarekLewandowski">Kolejna zbieżność dotyczy oddania decyzji o przesłuchaniu w ręce sądu.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#MarekLewandowski">Zasadnicze różnice pomiędzy projektem rządowym a projektem grupy posłów wyrażają się różnicą w zakresie działania. Pierwszy wariant obejmuje zakresem również tajemnicę lekarską i adwokacką. Dodatkowo projekt ten zezwala na zwolnienie od obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej wówczas, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#MarekLewandowski">Pierwsze posiedzenie podkomisji odbyło się 1 marca 1995 roku. Ogółem przeprowadziliśmy siedem posiedzeń. Podkomisja zasięgała opinii autorytetów prawniczych. Swoje opinie przedłożyli pan prof. Janusz Barty, prof. Jacek Sobczak, prof. Waltoś, prof. Doda. O ekspertyzy podkomisja zwróciła się do Naczelnej Rady Adwokackiej, do Penclubu, do Krajowej Rady Radców Prawnych, do Komisji Papierów Wartościowych, stowarzyszeń dziennikarskich. Istotne było także stanowisko rządu i opinia prezesa Sądu Najwyższego.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#MarekLewandowski">Macie państwo przed sobą owoc pracy podkomisji. Propozycja nowelizacji jest kontrowersyjna. Dlatego przedstawiamy państwu dwa warianty brzmienia art. 163.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#MarekLewandowski">Wariant I różni się od wariantu II tym, że w wariancie II w art. 161 proponuje się zastąpić wyraz „obrońcy” wyrazem „adwokata”. Konsekwentnie, w art.163 par.2, nie jest już ujęta tajemnica adwokacka.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#MarekLewandowski">Druga propozycja zmiany dotyczy art.244, który mówi o karaniu. Wariant A przewiduje możliwość zastosowania aresztowania w przypadku, gdy osoba uchyla się od składania zeznań. Wariant B takiej możliwości nie przewiduje.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#MarekLewandowski">Jeżeli pojawią się jakieś pytania w trakcie posiedzenia, postaram się na nie odpowiedzieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JerzyJaskiernia">Proszę teraz o pytania do posła sprawozdawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KrzysztofBudnik">Prosiłbym o uzupełnienie tego sprawozdania i przekazanie opinii dotyczącej preferencji członków podkomisji, dotyczącej wyboru wariantu. Takie głosowanie odbyło się i wbrew sprawozdaniu, przedłożonemu w druku, to właśnie wariant II uzyskał większość głosów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MarekLewandowski">Na zakończenie prac podkomisji zarządziłem głosowanie. Wariant I uzyskał w nim 1 głos, zaś wariant II - 3 głosy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JerzyJaskiernia">Po pytaniach przechodzimy do fazy dyskusji generalnej. Do spraw szczegółowych przejdziemy przy dyskusji nad treścią wariantów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#AndrzejGaberle">Na wstępie trzeba rozstrzygnąć, który wariant przyjmujemy za podstawę dalszych prac połączonych Komisji.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#AndrzejGaberle">Przyjęcie wariantu II wyklucza moją obecność podczas dalszych prac Komisji. Jest to rozwiązanie wbrew interesowi wymiaru sprawiedliwości. Leży wyłącznie w interesie kurii adwokackiej. Stawia więc pod znakiem zapytania sensowność dalszej pracy nad projektem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#JacekTaylor">Nikt z państwa nie chciałby korzystać z usług adwokata, który mógłby potem zrobić użytek z informacji uzyskanych w ramach świadczenia usługi.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#JacekTaylor">Nie leży to przede wszystkim w interesie profesji adwokata, lecz przede wszystkim w interesie klientów, obywateli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#BogdanZdziennicki">W imieniu rządu chciałem wyraźnie opowiedzieć się za wariantem I. Popieram opinię pana posła Gaberle.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#BogdanZdziennicki">Chodzi tu o sytuację, gdy ktoś występuje w roli obrońcy. Inna jest sytuacja, gdy występuje on w roli adwokata, czyli poza funkcją obrońcy, gdy wiążą go szczególne względy. Gdybyśmy przyjęli taki wariant, to należałoby wpisać też radcę prawnego i inne zawody, jak ksiądz.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#BogdanZdziennicki">Nie powtarzając już argumentacji pana posła, chciałbym przyłączyć się do niej, gdyż rząd popiera również wariant I.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AndrzejGaberle">Wówczas gdy adwokat występuje w roli obrońcy - tak jak jest to w obecnym stanie prawnym - tajemnica musi być całkowita i tak dalece posunięta, że obrońcy nie wolno nawet przesłuchać co do faktów. Jeśli nawet adwokat będący obrońcą chciałby zeznawać, to też nie wolno go przesłuchać.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#AndrzejGaberle">Chciałbym zaproponować pewne rozwiązanie, dotyczące zapisu o tajemnicy. Wyłączyłoby ono możliwość przesłuchiwania tej osoby z jej własnej woli. Moja propozycja spowoduje, iż - w sytuacji gdy taka osoba będzie chciała składać zeznania - nie wolno będzie jej przesłuchać. Jest to propozycja dalej idąca niż projekt podkomisji.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#AndrzejGaberle">Jednak objęcie całkowitą tajemnicą adwokatów w takiej roli, prowadzi do całego szeregu rozmaitych konsekwencji. O jednej z nich wspomniał już pan minister - natychmiast zgłoszą się przedstawiciele innych zawodów prawniczych. Nie ma bowiem merytorycznej różnicy między sprawami, w których ci ludzie doradzają.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#AndrzejGaberle">Adwokatom jest często znacznie wygodniej wytoczyć argument, iż nie będą doradzać w jakiejś sprawie, gdyż nie są w stanie zapewnić tajemnicy. Jeśli z mocy ustawy zagwarantowana jest taka tajemnica, to ten argument odpada.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#AndrzejGaberle">Adwokaci stykają się z bardzo różnymi przejawami ludzkiej działalności. Nie ma wątpliwości, co ich obowiązuje gdy występują w roli obrońcy. Musi tu istnieć ochrona totalna. Jednak w sprawach doradztwa finansowego mamy do czynienia z pewnymi układami, których raczej nie chcielibyśmy chronić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#JerzyJaskiernia">Rozumiem, że kolejne wypowiedzi będą dotyczyć optowania za którymś z dwóch rozwiązań. Proponuję więc, abyśmy zamknęli dyskusję generalną.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#JerzyJaskiernia">Czy ktoś jest temu przeciwny?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JacekTaylor">Argument Ministerstwa Sprawiedliwości jest wysoce demagogiczny. Nie jest tak, że będą mogli zgłosić się też przedstawiciele innych zawodów prawniczych, którzy będą się domagać pewnych gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#JacekTaylor">To obywatel ma prawo do zachowania swoich tajemnic. Idąc do przedstawiciela zawodu, który nie korzysta z takich przywilejów, z góry wie, czego może się spodziewać. Musi być jasno powiedziane, które zawody korzystają z tego uprawnienia, a które nie.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#JacekTaylor">Panowie nie kwestionują konieczności zachowania tajemnicy przez obrońcę. Atakujecie natomiast sprawę tajemnicy, nie dotyczącej postępowania karnego, gdy adwokat występuje w roli np. pełnomocnika w sprawie cywilnej. Bardzo często w takich sprawach chodzi o równie ważne, jeśli nie ważniejsze dobra obywateli. Strzeżenie tych tajemnic jest czasem ważniejsze niż strzeżenie tajemnic w sprawie karnej.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#JacekTaylor">W prawie niemieckim, w przepisach dotyczących procedury karnej, mowa jest, iż jedynym przypadkiem, gdy osobę działającą jako adwokata można przesłuchać co do faktów, które wyjawił mu klient, tylko w sytuacji, gdy sam klient zwolni adwokata z obowiązku zachowania tajemnicy. Wtedy adwokat jest zobowiązany zeznawać. Jest to par.53 ust.2 postępowania karnego w prawie niemieckim.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#JacekTaylor">Nie wyobrażam sobie innego rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#JerzyJaskiernia">Do tej sprawy wrócimy przy rozpatrywaniu wariantów. Pytałem, czy ktoś z państwa ma jeszcze jakieś generalne uwagi, wykraczające poza treść wariantów.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#JerzyJaskiernia">Teraz pytam, czy do tytułu projektu ktoś z państwa wnosi jakieś uwagi?</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#JerzyJaskiernia">Nie widzę. Stwierdzam, że tytuł został uzgodniony.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#JerzyJaskiernia">Przechodzimy do art.1. Czy ktoś zgłasza uwagi do preambuły tego artykułu? Czy zostały podane wszystkie odniesienia?</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#JerzyJaskiernia">Nie widzę uwag. Przyjmujemy więc preambułę art.1.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#JerzyJaskiernia">Pkt.1 został ujęty w dwóch wariantach. Przed chwilą wysłuchali państwo argumentacji. Możemy przyjąć, że wariant I argumentował pan poseł Gaberle, zaś wariant II - pan poseł Taylor.</u>
          <u xml:id="u-13.6" who="#JerzyJaskiernia">Przedstawiciel rządu poparł wariant I.</u>
          <u xml:id="u-13.7" who="#JerzyJaskiernia">Czy zwolennicy wariantów chcieliby dołożyć nowe argumenty ponad te, które już wypowiedziano?</u>
          <u xml:id="u-13.8" who="#JerzyJaskiernia">Czy spośród osób popierających wariant I ktoś zauważył, iż nie padły jeszcze jakieś istotne argumenty?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#BogdanZdziennicki">Chciałbym przypomnieć, że istniejące polskie rozwiązanie egzystuje przez cały czas funkcjonowania procedury karnej w naszym kraju. W projekcie Kodeksu postępowania, który złożyli do parlamentu najwybitniejsi przedstawiciele teorii i praktyki prawniczej, w art.174 zawarto rozwiązanie dotyczące obrońcy. W tym samym artykule mówi się w ust.2 o duchownym, którego nie wolno przesłuchiwać jako świadka co do faktów, o których dowiedział się przy spowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#BogdanZdziennicki">Jak widać tutaj również położony został środek ciężkości. Chcąc porównywać naszą procedurę z procedurą niemiecką, należałoby przeprowadzić głębszą analizę uwzględniającą też inne gwarancje tam stworzone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#JerzyJaskiernia">Proszę o dalsze rekomendacje dla wariantu I. Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#JerzyJaskiernia">Proszę więc o rekomendacje dla wariantu II.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#JanuszNiemcewicz">Zaprezentowano przed chwilą dwa poglądy. Pierwszy z nich zawierał stwierdzenie, że wariant II nie leży w interesie wymiaru sprawiedliwości, lecz tylko kurii adwokackiej. Pan poseł Taylor stwierdził zaś, iż wariant II leży właśnie w interesie wymiaru sprawiedliwości, a zwłaszcza w interesie obywateli, którzy mają prawo do ochrony swoich tajemnic.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#JanuszNiemcewicz">Chciałbym teraz zaprezentować trzecią argumentację. Moim zdaniem wariant I jest wyłącznie w interesie organów ścigania. Jeśli wiadomo, że osoba podejrzewana o cokolwiek korzystała z pomocy adwokata, najłatwiej będzie wezwać adwokata i przesłuchać go w charakterze świadka.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#JanuszNiemcewicz">Jest to motywacja dla wariantu I. Sądzę, że dobro obywateli i interes wymiaru sprawiedliwości przemawiają za wariantem II.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#JerzyJaskiernia">To były głosy popierające poszczególne warianty. Prze-chodzimy teraz do dyskusji nad oboma wariantami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#IwonaŚledzińskaKatarasińska">Chciałam już wcześniej zabrać głos w części generalnej. Należy sobie uprzytomnić, że ta nowelizacja prawa, początkowo w swoim założeniu, dotyczyła zachowania w tajemnicy źródeł informacji dziennikarskiej.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#IwonaŚledzińskaKatarasińska">Podczas prac podkomisji ochrona źródeł informacji dziennikarskiej zeszła na dalszy plan, a rozpoczęliśmy spory nad zwalnianiem adwokatów z tajemnicy.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#IwonaŚledzińskaKatarasińska">Obecna dyskusja nad wariantami przypomina tę z posiedzeń podkomisji. Spieramy się o adwokatów. W tej sytuacji, choć sama początkowo myślałam, że wariant II jest lepszy, chcąc lepiej chronić tajemnicę źródła informacji dziennikarskiej, polecam wariant I. Rozumiem, że tutaj interesy wszystkich grup zawodowych będą równo traktowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#MaciejBednarkiewicz">Proszę o wysłuchanie kilku argumentów, które wyrażę w imieniu Naczelnej Rady Adwokackiej. Były one już przedstawiane w różnych sytuacjach, także na salach sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#MaciejBednarkiewicz">Chciałbym państwu uprzytomnić dwie rzeczy. Wariant I niesie za sobą - w odniesieniu do zawodu dziennikarza - ogromne zawężenie lub zlikwidowanie możliwości działania, możliwości dochodzenia prawdy, upubliczniania informacji. W odniesieniu do zawodu lekarza oznacza on ogromne utrudnienia ze względu na brak zaufania między lekarzem a chorym. W zawodzie adwokata traci sens praca jako pełnomocnika skoro dopuszczona będzie możliwość uchylania tajemnicy zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#MaciejBednarkiewicz">Nie należy chyba dyskutować nad tym, czy i kiedy zwolnić z tajemnicy adwokackiej, lecz nad sformułowaniem w par.2 art.163. Jeżeli będzie można zwolnić z obowiązku tajemnicy wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, to wprowadzamy pojęcie bardzo nieprecyzyjne, bez względu na rodzaj sprawy.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#MaciejBednarkiewicz">Drugi ogranicznik, w którym mówi się o niemożności ustalenia prawdy przy pomocy innych dowodów, zawiera jeszcze większe niebezpieczeństwo - istotną ingerencję w prawo oskarżonego do obrony.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#MaciejBednarkiewicz">W oparciu o konkretne przykłady mogę państwu powiedzieć, że zetknęliśmy się już z dwiema sytuacjami, kiedy wystąpiono o uchylenie tajemnicy adwokackiej. Jeden z adwokatów, będąc pełnomocnikiem i uczestnicząc w rozmowach, które stały się przedmiotem zainteresowania prokuratury, został wezwany i poinformowany, że uchyla się tajemnicę adwokacką. Na pytanie, dlaczego usłyszał odpowiedź: ponieważ klient przebywa w Szwecji i nie będziemy go szukać, lecz przesłuchamy jego pełnomocnika.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#MaciejBednarkiewicz">W drugiej sytuacji jeden z oskarżonych odmówił w ogóle składania zeznań. Wezwano więc adwokata, który był jego pełnomocnikiem i zaczęto go przesłuchiwać na okoliczności, co do których podejrzany miał prawo odmówić zeznań.</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#MaciejBednarkiewicz">W obydwu sytuacjach powołano się na dobro wymiaru sprawiedliwości i na fakt, że do prawdy nie można dojść inaczej. Przy takiej interpretacji doprowadzimy do tego, że będzie się przesłuchiwać adwokatów, którzy uczestniczą w czynnościach będących przedmiotem zainteresowania prokuratury, a podejrzany korzysta z prawa odmowy wyjaśnień.</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#MaciejBednarkiewicz">Posłużyłem się takim konkretnym przykładem, aby państwu uświadomić, że adwokat - tak samo jak lekarz i dziennikarz - nie wie nic więcej ponad to, co powie mu klient. Nie mamy innych instrumentów zdobywania wiedzy. Jeżeli teraz mamy stać się instrumentem, wykorzystywanym w momencie, gdy organy ścigania nie mogą uzyskać od podejrzanego wiadomości, to należy stwierdzić, że ta instytucja jest chora.</u>
          <u xml:id="u-19.8" who="#MaciejBednarkiewicz">Aby moja wypowiedź nie skończyła się tak drastycznym zdaniem, chcę jeszcze państwu powiedzieć, iż problem tajemnicy zawodowej jest w standardach europejskich zawodu adwokackiego sformułowany następująco. Mówiłem o tym już na posiedzeniach podkomisji, gdy twierdziłem, że projekt należy zasadniczo przeredagować.</u>
          <u xml:id="u-19.9" who="#MaciejBednarkiewicz">Wszędzie w Europie ograniczenie tajemnicy zawodowej, również adwokata, jest zawężone do 4–5 przypadków przedmiotowo wymienionych rodzajów spraw. Co innego, gdy mamy do czynienia z terroryzmem. To samo dotyczy handlu narkotykami i prania brudnych pieniędzy. Spraktykowali to u siebie Niemcy. W tym zakresie adwokat, stykający się z określonym klientem, musi sobie zdawać sprawę, iż może być wezwany i przesłuchany na tę okoliczność.</u>
          <u xml:id="u-19.10" who="#MaciejBednarkiewicz">Tak sformułowana norma jest jasna. Istnieją sytuacje, w których nie obowiązuje tajemnica adwokacka, lekarska, czy dziennikarska. Dotyczą one grupy spraw traktowanych wyjątkowo.</u>
          <u xml:id="u-19.11" who="#MaciejBednarkiewicz">Naczelna Rada Adwokacka prosiła, aby wariant art.163 był budowany przy przedmiotowych ogranicznikach. Nie wystarczy ogólna formuła „dobro wymiaru sprawiedliwości”. Powoduje to, że w drobnej sprawie, dotyczącej niepłacenia alimentów, będzie się przesłuchiwać pełnomocnika strony.</u>
          <u xml:id="u-19.12" who="#MaciejBednarkiewicz">Formuła „dobro wymiaru sprawiedliwości” jest abstrakcyjna. Każde dochodzenie do prawdy jest dobrem wymiaru sprawiedliwości. Zawsze, w każdej sytuacji, można byłoby wezwać adwokata i zapytać się, co mówił jego klient.</u>
          <u xml:id="u-19.13" who="#MaciejBednarkiewicz">Chcę podać jeszcze jeden argument.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzyJaskiernia">Krytykował pan dotychczas zagadnienie, które znajduje się w obu wariantach. My postanowiliśmy, że najpierw rozstrzygniemy, który wariant wybieramy, a dopiero będziemy nad nim pracować.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#JerzyJaskiernia">Proszę więc, aby teraz przedstawił pan jedynie argumenty za wyborem jednego z wariantów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#MaciejBednarkiewicz">Nie wyobrażam sobie, że można wybierać któryś wariant nie znając racji obu stron.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#MaciejBednarkiewicz">Prosiłbym np. wyjaśnić taką kwestię. W wariancie I w par.4 jest mowa o możliwości złożenia zażalenia. Ten problem nie został rozwiązany w pracach podkomisji. Zadaliśmy tam pytanie, czy to jest zażalenie przysługujące świadkowi? Jeżeli świadek miałby prawo składać zażalenie, to w części ogólnej Kodeksu postępowania karnego musi się to znaleźć poprzez zmianę stosownych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#MaciejBednarkiewicz">Jeśli świadek może złożyć zażalenie, musi mieć dostęp do akt. I znów instytucja zaczyna być kulawa.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#MaciejBednarkiewicz">W sytuacji, gdy zażalenie będą mogły składać tylko strony, a nie świadek, którego dobro zostało naruszone przez uchylenie obowiązku tajemnicy, instytucja zażalenia przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#MaciejBednarkiewicz">Sposób skonstruowania instytucji zażalenia w wariancie I musi być dopracowany z punktu widzenia proceduralnego.</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#MaciejBednarkiewicz">Przepraszam za długie wystąpienie, ale uważam, iż należy znać argumenty za przyjęciem lub odrzuceniem obu wariantów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#KazimierzPańtak">Na zasadzie mniejszego zła opowiadam się za wariantem II.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#KazimierzPańtak">Chcę jednak zaproponować wariant IIa. Nie bądźmy bardziej papiescy od papieża i nie wychodźmy poza propozycję nowelizacji. Projekt złożony przez grupę posłów w druku nr 844 dotyczył tylko tajemnicy dziennikarskiej.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#KazimierzPańtak">Proponuję więc, aby wariant II ograniczyć do tajemnicy dziennikarskiej, czyli skreślić wyrazy „lub lekarskiej”.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#KazimierzPańtak">Nie powinniśmy dyskutować teraz nad poszczególnymi zmianami. Sprawa dotyczy dostosowania w systemie państwa „czwartej władzy”. Wyrządza ona często wiele zła, np. ogłaszając nieprawdziwe informacje.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#KazimierzPańtak">Jest to tylko nowelizacja, a więc zajmijmy się tym konkretnym problemem, który legł u podstaw projektu grupy posłów.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#KazimierzPańtak">Z tej przyczyny wnoszę pod uwagę Komisji wariant IIa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#AndrzejGaberle">Podkomisja poświęciła sporo czasu na przygotowanie tego sprawozdania. Byłoby sensowne nadać tej nowelizacji taki kształt, aby za rok nie było trzeba tego zmieniać. Nie możemy zapominać o stałości prawa.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#AndrzejGaberle">Przepis należy tak sformułować, żeby go potem przejąć do projektu bez kolejnych zmian.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#AndrzejGaberle">Odnosząc się do opinii tutaj wyrażanych, chcę powiedzieć, że w Kodeksie postępowania karnego z 1928 roku, obowiązującym w Drugiej Rzeczypospolitej i jakiś czas po II wojnie światowej, znalazło się sformułowanie mówiące, że osoby zasłaniającej się tajemnicą zawodową można z niej nie zwalniać, jeżeli sąd nie uzna tego za możliwe.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#AndrzejGaberle">Obecna propozycja jest niepomiernie dalej idącą ochroną. Przypomina się tu jednak przysłowie o palcu i całej ręce.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#AndrzejGaberle">W tym, co mówił pan poseł Niemcewicz widzę pewne niedomaganie. Gdyby rzeczywiście padły tego rodzaju propozycje, aby poza obrońcą zdjąć wszelką ochronę z adwokata, występującego w innej roli, to należałoby się z nimi zgodzić. Tymczasem ta ochrona idzie daleko, a w mojej propozycji przesunąłbym ją jeszcze dalej. Nie jest tak, że adwokata można byłoby przesłuchiwać w każdej sprawie, także rozwodowej czy alimentacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-23.5" who="#AndrzejGaberle">Sądzę, że pan mec. Bednarkiewicz powinien powiedzieć dokładnie, na czym polegała sprawa, która dała asumpt do orzeczenia Sądu Najwyższego i rozdzierania szat przez adwokaturę. Polegała ona na tym, iż przedsiębiorcy zagraniczni zasięgali opinii o możliwości przeprowadzenia pewnych transakcji w Polsce. Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa adwokaci udzielali im fałszywych informacji. W czasie realizacji opiniowanych przedsięwzięć okazało się, że są one sprzeczne z polskim prawem. Jednak zapytani adwokaci, co doradzali tym przedsiębiorcom, zasłonili się tajemnicą adwokacką.</u>
          <u xml:id="u-23.6" who="#AndrzejGaberle">Są to przyczyny, dla których bronię stanowiska - tajemnica adwokacka tak, ale nie totalna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#MaciejBednarkiewicz">Oświadczenie złożone przez pana posła Gaberle absolutnie nie odpowiada rzeczywistości. Podstawą uchwały Sądu Najwyższego nie była taka sprawa. Nie wiem, skąd pan poseł posiada takie informacje. Z całą odpowiedzialnością mogę stwierdzić, że uchwała ta i wniosek o zwolnienie z tajemnicy zawodowej nie dotyczyły takiej sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#MaciejBednarkiewicz">Gdyby miała miejsce taka sytuacja, nic nie stałoby na przeszkodzie, aby adwokatom przedstawić zarzut, aresztować i prowadzić przeciwko nim postępowanie karne.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#MaciejBednarkiewicz">Tak długo, jak adwokatów będzie się traktować jako źródło informacji, wcześniej czy później społeczeństwo za to zapłaci znacznie większą cenę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#ZdobysławMilewski">Kontynuując myśl pani poseł Katarasińskiej, ale wychodząc z innego założenia co pan poseł Pańtak, chciałbym zaproponować zmianę wariantu II. Ochrona źródła informacji dziennikarskiej powinna być utrzymana. Leży to w interesie wszystkich czytelników, widzów i słuchaczy a więc całego społeczeństwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#JerzyJaskiernia">Proponowanie wariantów i zmian stanowi inną fazę naszego spotkania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#ZdobysławMilewski">Chciałbym więc podkreślić, że tajemnica dziennikarska powinna być chroniona na równi z tajemnicą adwokacką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#JerzyCiemniewski">W związku z pracami podkomisji powstała dziwna sytuacja. Projekt, którego jestem sygnatariuszem, zmierzał do ograniczenia możliwości wkraczania w sferę tajemnicy dziennikarskiej.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#JerzyCiemniewski">Przypominam, że daje on możliwość przesłuchania dziennikarza wówczas, gdy dotyczy to przestępstwa z art.254 Kodeksu karnego. Są to więc najpoważniejsze przestępstwa przeciwko państwu, życiu i zdrowiu człowieka.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#JerzyCiemniewski">Ten kierunek wskazał pan mec. Bednarkiewicz. Można dyskutować, czy art. 254 par. 1 Kodeksu karnego nie powinien ulec poszerzeniu. Podkomisja poszła inną drogą. Zaprzecza to intencjom wnioskodawców. Po zakończeniu pierwszego czytania nie mają oni prawa wycofania projektu. Prosimy jednak, aby Komisje wzięły pod uwagę intencje, które leżały u podstaw wniosku.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#JerzyCiemniewski">Jako sygnatariusz inicjatywy ustawodawczej z druku nr 844 będę głosować przeciwko obu wariantom, gdyż żaden z nich nie odpowiada intencjom wnioskodawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#JacekTaylor">Chcę wrócić ponownie do generalnej części dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#JacekTaylor">Wariant I powiada, że adwokata można przesłuchać na okoliczność wiadomości, które otrzymał nie prowadząc obrony w sprawie karnej, lecz w innych sprawach. Jest to rozwiązanie w 100% sprzeczne z aktualnie obowiązującym stanem prawnym. Istnieje bowiem art.6 ustawy o adwokaturze. Została ona uchwalona przez Sejm w maju 1982 roku, a więc w okresie nie charakteryzującym się szczególnym liberalizmem. Jednak uchwalono wówczas, iż tajemnica zawodowa adwokata chroniona jest niezależnie od tego, czy występuje on w sprawie karnej jako obrońca, czy też w sprawie cywilnej jako pełnomocnik.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#JacekTaylor">Niezależnie od tego trudno rozgraniczyć wiadomości, uzyskane w sprawie karnej przez obrońcę lub w innej sprawie przez pełnomocnika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#MarekLewandowski">Bez wątpienia mamy do czynienia z konfliktem dwóch wartości. Widać to również w tej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#MarekLewandowski">Chciałbym przypomnieć panu posłowi Taylorowi, że uchwała Sądu Najwyższego nr 5/94 stanowi, iż przepis art.161 KPK jest artykułem lex specialis wobec art. 6 ustawy o adwokaturze. Dopuszcza się więc możliwość zwolnienia adwokata z tajemnicy zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#MarekLewandowski">Popieram kategorycznie jeden z wniosków, musimy być konsekwentni. Zaczątkiem była uchwała Sądu Najwyższego z 19 stycznia, ale trzeba też zauważyć kolejną uchwałę, która dotyczy adwokatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JacekTaylor">Ad vocem. Uchwała Sądu Najwyższego mówiąca, iż art.161 KPK to przepis szczególny wobec art.6 ustawy o adwokaturze, jest stanowiskiem Sądu idącym zdecydowanie contra legem. Tak też uznała cała korporacja adwokacka ogłaszając odpowiednią uchwałę w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#JacekTaylor">W ustawie o adwokaturze z 1982 roku mówi się wyraźnie, że adwokata w ogóle nie można przesłuchiwać w żadnym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#JacekTaylor">Charakter stanowiska Sądu Najwyższego jest więc jednoznaczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JanuszNiemcewicz">W związku z powołaniem się przez pana posła Lewandowskiego na orzeczenie Sądu Najwyższego, chciałem powiedzieć, że szanuję orzeczenia Sądu Najwyższego i w związku z tym przypominam, iż w uzasadnieniu tego orzeczenia widzi się potrzebę zmian ustawy. Uzasadnienie jest następujące: jest to lex specialis w obecnym stanie prawnym, jednak sugeruje się wyraźnie potrzebę zmiany ustawy w tym kierunku, który dziś proponujemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#BogdanZdziennicki">Sąd Najwyższy jest największym autorytetem w dziedzinie prawa w naszym państwie. Decyduje on o wykładni prawa z mocy swojego autorytetu. Stanowisko Sądu jest jasne, gdyż pierwszy prezes Sądu Najwyższego zgłosił taką uchwałę.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#BogdanZdziennicki">Mówiąc natomiast o konflikcie wartości, istnieje on między tym, czy ktoś będzie uniewinniony czy ukarany a koniecznością ochrony tajemnicy adwokackiej.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#BogdanZdziennicki">Próba rozwiązania musi być kompromisem. Cały czas mamy do czynienia z pewnymi proporcjami dóbr, które wymagają ochrony.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#BogdanZdziennicki">Dotyczy to również tajemnicy dziennikarskiej. Można w artykule kogoś o coś oskarżyć, a potem - powołując się na tajemnicę dziennikarską - nie pozwolić dojść do prawdy. Tu również widać konflikt wartości między ochroną czci a wolnością słowa.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#BogdanZdziennicki">Wariant I, w stosunku do istniejącego przepisu, jest istotnym krokiem naprzód w kierunku rozszerzenia uprawnień w zakresie ochrony tajemnicy zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#BogdanZdziennicki">Uchwała Sądu Najwyższego jest wciąż wiążąca. Jest to przepis znacznie surowszy i próba pójścia dalej musi być kompromisem. Wciąż ważone są wartości. Projekty wniesione do parlamentu, dotyczące Kodeksu postępowania cywilnego, obejmują to zagadnienie. Rząd twierdził, że warto poczekać do całościowego rozstrzygnięcia problemu. Rozwiązanie musi być wyważeniem wielu racji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#KrzysztofKamiński">Jako przykład konfliktu między dobrem wymiaru sprawiedliwości a tajemnicą adwokacką podał pan artykuł dziennikarski. Proszę podać Komisjom konkretny przykład konfliktu, dotyczącego tajemnicy adwokackiej i dochodzenia do prawdy obiektywnej.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#KrzysztofKamiński">Mieszanie zawodu dziennikarza z zawodem adwokata jest przyczyną tego nieporozumienia.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#KrzysztofKamiński">Kiedy adwokat, który dowie się od klienta o pewnych faktach, będzie musiał opowiedzieć o tym prokuratorowi lub sądowi dla jakiegoś ważniejszego dobra?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#BogdanZdziennicki">Mogę tylko powiedzieć, że w tej chwili obowiązuje art.163 KPK. Nie śledzę całej praktyki sądowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#JerzyJaskiernia">Pan minister zakończył odpowiedź. Oddaję głos panu posłowi Bentkowskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#AleksanderBentkowski">Chciałbym zapytać autorów tej zmiany, czy wzięli pod uwagę ostatnie zmiany, jakie miały miejsce w Kodeksie postępowania cywilnego?</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#AleksanderBentkowski">Wszyscy posłowie pamiętają na pewno o tym, że nastąpiło znaczące rozszerzenie uprawnień radców prawnych. Mówimy tutaj często, iż adwokat może zdobyć pewne informacje od klienta w czasie postępowań cywilnych. Jeżeli na tle postępowania cywilnego zrodzi się sprawa karna, to w oparciu o ten przepis można uchylić obowiązek zachowania tajemnicy adwokackiej.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#AleksanderBentkowski">Co będzie w sytuacji, gdy taką samą informację uzyska radca prawny? Będzie on w lepszej sytuacji niż adwokat, bowiem przepis dotyczy tylko adwokatów.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#AleksanderBentkowski">Takie są konsekwencje pospiesznego rozszerzania przepisów. Autorzy projektu myśleli tylko o dziennikarzach, a potem szybko zaczęto dodawać inne zawody - adwokatów, lekarzy. Zapomnieliście jeszcze o radcach prawnych, a może jeszcze o kimś?</u>
          <u xml:id="u-37.4" who="#AleksanderBentkowski">Uważam, że podkomisja poszła za daleko w redakcji tego przepisu, wypaczając intencje autorów projektu nowelizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#MaciejBednarkiewicz">Wątek, który poruszył pan poseł Bentkowski ma nieco szerszy aspekt. Chciałbym go przedstawić.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#MaciejBednarkiewicz">W czasie, gdy obowiązuje Kodeks postępowania karnego, zostały uchwalone takie ustawy, które gwarantują szczególną tajemnicę. Przykładem może być zawód rewidenta i maklera giełdowego.</u>
          <u xml:id="u-38.2" who="#MaciejBednarkiewicz">Ten element tajemnic może być interpretowany wprost w taki sposób, że uchwała Sądu Najwyższego, dotycząca adwokatów i dziennikarzy, ma dotyczyć również zawodów, które z mocy szczególnych norm ustawowych mają zagwarantowaną tajemnicę.</u>
          <u xml:id="u-38.3" who="#MaciejBednarkiewicz">W odniesieniu do maklerów i rewidentów przepisy te nie mogą być - w moim przekonaniu - tak potraktowane, że są to takie same tajemnice zawodowe jak te, o których mowa w art.163. Kiedy budowano ten artykuł, to tych zawodów w ogóle nie było w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-38.4" who="#MaciejBednarkiewicz">Taka sytuacja dotyczy projektu nowelizacji ustawy o radcach prawnych. W tej ustawie jest specjalny przepis chroniący tajemnicę tej grupy zawodowej. Jeżeli nowelizacja zostanie przyjęta po tej ustawie, o której dziś mówimy, to chciałbym wiedzieć, czy w stosunku do radców prawnych stosować się będzie interpretację art. 163, iż lex specialis, uchwalony po wejściu w życie tej ustawy, nie będzie obowiązywać w odniesieniu do tajemnicy radców prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#AndrzejGaberle">Chcąc zamknąć tę dyskusję, muszę stwierdzić, że żałuję, iż osoby powołujące się na orzeczenie Sądu Najwyższego nie zadały sobie trudu przeczytania uzasadnienia.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#AndrzejGaberle">Jeżeli w art. 163 mówi się, że osoby, obowiązane do zachowania tajemnicy służbowej i tajemnicy związanej z wykonaniem zawodu lub funkcji, mogą odmówić zeznań, to musi być jakiś przepis, który stanowi, że jest to osoba, która posiada szczególny status.</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#AndrzejGaberle">Nie ma więc znaczenia, czy przepis, nakładający na kogoś obowiązek tajemnicy, powstał przed czy po tym przepisie. Zawsze ten przepis będzie przepisem specjalnym w stosunku do przepisu ogólnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#JerzyJaskiernia">Pan poseł Gaberle sugerował na wstępie, abyśmy rozstrzygnęli, który wariant ma większe poparcie, a później rozpoczęli prace nad wybranym wariantem.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#JerzyJaskiernia">Czy podzielają państwo opinię pana posła Gaberle, która podlega o tyle modyfikacji, iż pojawiły się głosy, że podkomisja poszła w ogóle w innym kierunku niż chcieli wnioskodawcy, zaś pan poseł Pańtak zaproponował nam inny wariant niż te dwa.</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#JerzyJaskiernia">Czy dostrzegacie państwo możliwość przesądzenia tej kwestii dzisiaj? Rozbicie głosów było bowiem duże.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#JerzyCiemniewski">Moglibyśmy teraz rozstrzygnąć, czy jest poparcie dla sprawozdania podkomisji. Przegłosujmy wniosek o odrzucenie sprawozdania. Jeżeli zostanie on przyjęty, zakończymy postępowanie w Komisjach. Jeśli nie - przystąpimy do szczegółowego ustosunkowania się do poszczególnych zapisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#JerzyJaskiernia">Czy jest na sali pan poseł Setnik, który był upoważniony do prezentacji druku nr 844? Niestety nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#JanByra">Chciałbym nawiązać do wypowiedzi pani poseł Katarasińskiej. Przypominam, że chodziło tu o przypadek w Lublinie, gdy sąd ukarał redaktora naczelnego dodatku lubelskiego „Gazety Wyborczej” za to, że nie chciał ujawnić autorów artykułu. Sąd wyżej postawił Kodeks postępowania karnego niż Prawo prasowe. Celem było więc zachowanie przewagi tajemnicy dziennikarskiej dla potwierdzenia wolności słowa.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#JanByra">Taka też była intencja wnioskodawców. Przedłożenie poselskie jest właściwe, natomiast efekt pracy podkomisji zmienia punkt ciężkości, tworzy nowe pola, które są bardzo sporne.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#JanByra">Przychylam się do wniosku pana posła Ciemniewskiego, aby wrócić do pierwotnej propozycji poselskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WitMajewski">Skoro podkomisja wykonała już pewną pracę mam na względzie inny aspekt. Pan minister mówił, że rozwiązanie proponowane przez podkomisję jest zbieżne z projektem Kodeksu postępowania karnego, złożonego w Sejmie.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#WitMajewski">Dobrze byłoby „przećwiczyć” tu pewne przepisy, gdyż wtedy można byłoby wykorzystać to doświadczenie przy omawianiu ostatecznego projektu KPK. Można zobaczyć, czy będzie sprawnie funkcjonować takie rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#JerzyJaskiernia">Czy wariant I w sprawozdaniu podkomisji odzwierciedla kształt proponowany w projekcie KPK?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#BogdanZdziennicki">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#AndrzejGaberle">Wariant I jest bliższy rozwiązaniu z projektu KPK. Jest tam bowiem zróżnicowanie: tajemnica obrońcy jest totalna, zaś adwokacka może zostać uchylona. Użyte są trochę inne sformułowania. Jeżeli będziemy kontynuować pracę, zaproponuję pewne zmiany, aby można było załatwić tę sprawę na dłużej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#JerzyJaskiernia">Chcę zapytać pana posła Pańtaka, czy pańska propozycja to ewentualna próba modyfikacji wariantu II, czy zupełnie inny trzeci wariant?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#KazimierzPańtak">Po wysłuchaniu tej dyskusji skłaniam się do odrzucenia sprawozdania podkomisji. Kodeks postępowania karnego jest teraz opracowywany w całości. Pan poseł Ciemniewski, jako reprezentant wnioskodawców, wyraźnie powiedział, że im nie o to chodziło. Zajmujemy się innymi rodzajami tajemnicy zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#KazimierzPańtak">Na dzisiejszym posiedzeniu jest Komisja Kultury i Środków Przekazu, dlatego że mieliśmy zajmować się tajemnicą dziennikarską.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#KazimierzPańtak">Zostawmy tę sprawę jeszcze na pół roku. Wejdzie wtedy nowa procedura karna i obejmie wszystkie zagadnienia.</u>
          <u xml:id="u-49.3" who="#KazimierzPańtak">Zgłaszam wniosek o odrzucenie sprawozdania lub o przekazanie go do Komisji Nadzwyczajnej ds. kodyfikacji, aby wykorzystała go w swojej pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Zarówno wariant I, jak i wariant II są obarczone w par.4 pewnym mankamentem. Dotychczasowy Kodeks postępowania karnego dopuszcza środki odwoławcze tylko dla stron. Tutaj powinna być dopuszczona taka możliwość dla świadka.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Rodzi to jednak dalsze konsekwencje. W wielu miejscach KPK trzeba byłoby przepisy dostosować do takiej procedury.</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">W nowym KPK przewidziane jest ogólnie, że osoby, których dane orzeczenie dotyczy, mogą składać środki zaskarżenia. Uzupełnia to dalszy artykuł, który mówi, iż świadek mógłby też skorzystać z takiego prawa odwołania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#JerzyJaskiernia">Sytuacja kształtuje się następująco: pierwszy wniosek dotyczy odrzucenia projektu i zamknięcia procedowania w Komisjach, drugi wniosek mówi o ponownym przekazaniu projektu do podkomisji celem uwzględnienia dzisiejszej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#JerzyJaskiernia">Powinniśmy mieć tu dojrzały projekt do głosowania, a tymczasem mamy kilkanaście głosów w dyskusji, zastrzeżenia legislacyjne, niewyjaśnioną kwestię skarg itp. Rodzi się pytanie, czy przy tylu znakach zapytania możemy przesądzić w głosowaniu o czymkolwiek.</u>
          <u xml:id="u-51.2" who="#JerzyJaskiernia">Czy są inne propozycje rozwiązania? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-51.3" who="#JerzyJaskiernia">Poddaję pod głosowanie wniosek najdalej idący o odrzucenie projektu ustawy z druku nr 844. Kto z państwa jest za odrzuceniem sprawozdania podkomisji?</u>
          <u xml:id="u-51.4" who="#JerzyJaskiernia">W głosowaniu wniosek został przyjęty 11 głosami za, przy 7 głosach przeciwnych i 4 wstrzymujących.</u>
          <u xml:id="u-51.5" who="#JerzyJaskiernia">Nie ma więc potrzeby głosowania dalszych wniosków. Sprawozdanie zostało odrzucone i takie rozwiązanie będziemy rekomendować Sejmowi.</u>
          <u xml:id="u-51.6" who="#JerzyJaskiernia">Przystępujemy do wyboru posła sprawozdawcy. Zgłoszono kandydaturę pana posła Lewandowskiego. Czy są inne kandydatury? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-51.7" who="#JerzyJaskiernia">Kto z państwa jest za przyjęciem kandydatury pana posła Lewandowskiego?</u>
          <u xml:id="u-51.8" who="#JerzyJaskiernia">W głosowaniu kandydatura została przyjęta większością 18 głosów, przy braku głosów przeciwnych i 4 głosach wstrzymujących.</u>
          <u xml:id="u-51.9" who="#JerzyJaskiernia">Dziękuję państwu za udział w dyskusji. Dziękuję za przybycie gościom.</u>
          <u xml:id="u-51.10" who="#JerzyJaskiernia">Zamykam posiedzenie połączonych Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>