text_structure.xml
70.5 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#MarekOlewiński">Witam serdecznie na dzisiejszym posiedzeniu Komisji wszystkich posłów i gości, a szczególnie witam pana Wiesława Kaczmarka.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#MarekOlewiński">Prezydium Sejmu, zgodnie z art. 61a ust. 3 regulaminu Sejmu, kieruje przedstawiony przez prezesa Rady Ministrów wniosek o udzielenie wotum zaufania Radzie Ministrów do Komisji Przekształceń Własnościowych w celu wyrażenia pisemnej opinii oceniającej, czy minister przekształceń własnościowych zapewnia wykonanie przedstawionego Sejmowi programu działania rządu.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#MarekOlewiński">Prezydium Sejmu zwraca się do Komisji o przedstawienie opinii niezwłocznie po zakończeniu posiedzenia.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#MarekOlewiński">Udzielam głosu panu ministrowi, aby przedstawił program działania.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#WiesławKaczmarek">Przedstawiam państwu założenia, które są planowane do wykonania w 1996 roku w resorcie przekształceń własnościowych w zakresie kierunków prywatyzacji. Przypuszczam, że inne aktualne problemy pojawią się w pytaniach, na które postaram się odpowiedzieć.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#WiesławKaczmarek">Przygotowany program działania na 1996 rok, a mamy do czynienia z pewną kontynuacją, został przyjęty przez kolegium Ministerstwa Przekształceń Własnościowych 22 stycznia 1996 r. Program składa się z kilku obszarów.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#WiesławKaczmarek">Pierwszy obszar dotyczy tzw. zadań legislacyjnych. Gdybym miał przedstawić pewną refleksję w odniesieniu do przeszłości, w tym zakresie mam najwięcej opóźnień w stosunku do planu dotyczącego lat 1994–1996. Zadaniem podstawowym jest zakończenie prac nad ustawą o prywatyzacji, komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych. Dzisiaj projekt tej ustawy jest własnością parlamentu.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#WiesławKaczmarek">Drugim zadaniem w tym zakresie jest ustawa o zadośćuczynieniu. Jest ona związana z hasłem reprywatyzacji.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#WiesławKaczmarek">Dwa inne priorytety w 1996 r. to ustawa o rekompensatach, wynikających z orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, oraz projekt ustawy o funduszach inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#WiesławKaczmarek">W szybkim trybie postępowania, wynikającym z procesu negocjacyjnego OECD, jutro lub pojutrze będzie zaprezentowany projekt ustawy nowelizacyjnej do ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#WiesławKaczmarek">Dzisiaj prowadzone są również prace nad dwoma projektami: pierwszy wiąże się z nowelizacją ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, pewne normy tej ustawy wygasną wkrótce, a według naszej analizy warto byłoby przedłużyć działanie tej ustawy; drugi projekt wiąże się z procesem monitorowania i dotyczy ustawy o Narodowych Funduszach Inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli chodzi o koordynację i współpracę z innymi resortami w zakresie programów legislacyjnych, Ministerstwo Przekształceń Własnościowych przewiduje działania w dwóch zakresach: z ministrem sprawiedliwości - chodzi o nowelizację Kodeksu handlowego - oraz z Komisją Papierów Wartościowych - chodzi o nowelizację ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#WiesławKaczmarek">Ustawom towarzyszy zazwyczaj pewien zestaw działań w aktach niższego rzędu. W przypadku mojego resortu, mówiąc o opóźnieniach mamy do czynienia tylko z jednym aktem prawnym. Jest to rozporządzenie do ustawy o Narodowych Funduszach Inwestycyjnych i prywatyzacji. Związane jest ono z instytucją bonów rekompensacyjnych.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#WiesławKaczmarek">Rząd zdecydował się przedstawić odrębny akt prawny, ustawę i rozporządzenie nie będzie wówczas przygotowywane.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#WiesławKaczmarek">Kolejny zakres programu dotyczy działań w części dotyczącej prywatyzacji kapitałowej. W ustawie zobowiązania zdefiniowane są w postaci kwoty - 1,8 mld. (nowych złotych), czyli 18 bilionów starych złotych. Ministerstwo Przekształceń Własnościowych jest rozliczane z tej kwoty przy wykonaniu budżetu.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#WiesławKaczmarek">Drugie zadanie w tej dziedzinie dotyczy zdefiniowania programów prywatyzacyjnych na 1997 r.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#WiesławKaczmarek">Trzecie zadanie wiąże się z prowadzonymi działaniami prywatyzacyjnymi i jest kontynuacją prywatyzacji w sektorze tytoniowym, chemicznym, farmaceutycznym, w sektorze artykułów spożywczych i napojów, w produkcji maszyn i urządzeń, materiałów budowlanych oraz handlu i transportu publicznego.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#WiesławKaczmarek">Są to obszary, w których prowadzimy większość pakietów.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#WiesławKaczmarek">Kolejne zadanie wynika z faktu, iż w 1996 r. chcielibyśmy uruchomić trzecią ścieżkę prywatyzacji kapitałowej, którą jest prywatyzacja opierając się na przetargu. Do tej pory stosowane były dwie ścieżki - oferta publiczna i zaproszenie do rokowań. Mój resort będzie pracować nad około 90 projektami, z czego 5–7 jest przewidywanych tylko z wykorzystaniem oferty publicznych, pozostałe dotyczą ścieżki zaproszenia do rokowań lub przetargu.</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#WiesławKaczmarek">W 1996 r. w ofercie publicznej przewidujemy zrealizowanie jednej z największych ofert publicznych, związanej z udostępnieniem inwestorom krajowym, giełdzie warszawskiej, akcji Polskiej Miedzi SA, Zakładów Celulozowo-Papierniczych w Świeciu, wrocławskiego „Polaru” i ostatniej centrali handlu zagranicznego „Impexmetal”. Być może w zakresie oferty publicznej będzie realizowana prywatyzacja drugiej centrali handlu zagranicznego „Dromex”. Rozważane są też dwa warianty związane z prywatyzacją metodą oferty publicznej niektórych przedsiębiorstw sektora chemicznego.</u>
<u xml:id="u-2.16" who="#WiesławKaczmarek">Trzeci dział - prywatyzacja bezpośrednia przewiduje objęcie prywatyzacją, podobnie jak w 1995 r., około 150–200 projektów. Zmianą jest fakt, który obowiązuje od 15 lutego 1996 r. Jest to prywatyzacja związana z tzw. spółkami pracowniczymi, akcjonariatem pracowniczym. Jest ona realizowana wyłącznie przez delegaturę. Wszystkie delegatury uzyskały pełnomocnictwa na realizowanie tych projektów, które do tej pory stanowiły ok. 60% wszystkich projektów związanych z akcjonariatem pracowniczym.</u>
<u xml:id="u-2.17" who="#WiesławKaczmarek">Zakładamy przeprowadzenie decentralizacji prywatyzacji do końca bieżącego roku. Technika szybkiej sprzedaży i wnoszenie do spółek będą realizowane przez delegatury. W centrali będą realizowane wyłącznie projekty z 7 województw otaczających Warszawę. Departament prywatyzacji, który bezpośrednio zajmował się realizacją, przesuwałby się w działalności merytorycznej w stronę prywatyzacji związanej ze ścieżkami kapitałowymi.</u>
<u xml:id="u-2.18" who="#WiesławKaczmarek">Następny rozdział wiąże się z programami masowymi. Dzisiaj zawiera on w sobie tylko dwa projekty - kontynuację projektu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych, co wiąże się z wprowadzeniem systemu monitorowania, drugi projekt to uruchomienie „stabilizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji”. Dzisiaj nie jestem w stanie jeszcze zdefiniować, jakie efekty na działanie w zakresie programów masowych przyniesie referendum. Nie wiem jeszcze, w jaki sposób zmieni ono działanie w części dotyczącej programów masowych.</u>
<u xml:id="u-2.19" who="#WiesławKaczmarek">Rok 1996 jest istotny z punktu widzenia NFI. Pierwsza przyczyna to weryfikacja działania umów o zarządzaniu i zasadach współpracy między firmami zarządzającymi, radami nadzorczymi a zarządami. Drugie zadanie w tej dziedzinie to przygotowanie prospektów emisyjnych NFI, tak aby w 1997 r. rozpocząć drugą operację związaną z zamianą świadectw udziałowych na akcje.</u>
<u xml:id="u-2.20" who="#WiesławKaczmarek">W 1996 r. zamierzamy zakończyć dystrybucję świadectw i przygotować Narodowe Fundusze Inwestycyjne, aby ich prospekty emisyjne, zatwierdzone przez Komisję Papierów Wartościowych, były podstawą do wprowadzania akcji NFI do publicznego obrotu. Operacja zamiany świadectw na akcje miałaby się rozpocząć w 1997 r.</u>
<u xml:id="u-2.21" who="#WiesławKaczmarek">Pewne oczekiwanie ze strony ministerstwa wynika z polityki właścicielskiej, którą będziemy stosować w NFI. Oferta publiczna ze strony resortu przekształceń na rynku pierwotnym sprowadza się tylko do 5–7 projektów, ponieważ oczekujemy, że Narodowe Fundusze Inwestycyjne spowodują, iż z grupy 512 przedsiębiorstw pojawi się kilka inicjatyw autonomicznych, ofert publicznych z założeniem, że akcje przedsiębiorstw notowanych w NFI będą przedmiotem publicznych ofert.</u>
<u xml:id="u-2.22" who="#WiesławKaczmarek">Czwarty obszar działania Ministerstwa Przekształceń Własnościowych, który nabiera wagi w działaniu resortu, co wiąże się z odchodzeniem od prywatyzacji kapitałowej w dużym wymiarze na rzecz programów restrukturyzacyjnych, to restrukturyzacja.</u>
<u xml:id="u-2.23" who="#WiesławKaczmarek">W styczniu udało nam się zamknąć nareszcie program kontraktów menedżerskich. Rada Ministrów podjęła decyzję korygującą wcześniejsze błędy, które powstały przy konstruowaniu tego programu. Jego dalsza realizacja będzie związana z uruchomieniem nowej ustawy o prywatyzacji, pozwalającej na otworzenie ścieżki menedżerskiej.</u>
<u xml:id="u-2.24" who="#WiesławKaczmarek">Z 27 przedsiębiorstw, które rozpoczynały ten program 3 lata temu, do mety doszło 13 projektów.</u>
<u xml:id="u-2.25" who="#WiesławKaczmarek">W 1995 roku zrealizowaliśmy 45 ugód bankowych, wskutek których wierzyciele stali się właścicielami akcji przedsiębiorstw, u których mieli wierzytelności. Podobny proces będzie realizowany w 1996 r. Przewidujemy realizację ok. 50 takich projektów.</u>
<u xml:id="u-2.26" who="#WiesławKaczmarek">Ważniejsze zadanie wiąże się z uruchomieniem kolejnej ścieżki prywatyzacji na mocy ustawy o restrukturyzacji przedsiębiorstw państwowych i banków. Chodzi o tzw. skup wierzytelności na rynku wtórnym i ich zamiana na prawa właścicielskie. Są to działania w związku z rozdziałem IV tejże ustawy.</u>
<u xml:id="u-2.27" who="#WiesławKaczmarek">Do tej pory zostały zrealizowane 4 projekty. Sądzimy, że zrealizujemy ok. 20 projektów w 1996 r.</u>
<u xml:id="u-2.28" who="#WiesławKaczmarek">Ostatni obszar o niezwykłej wadze to kwestia tego typu, iż 1996 r. będzie rokiem dyskusji o możliwości i racjonalności ekonomicznej prowadzenia procesu konsolidacji w niektórych sektorach.</u>
<u xml:id="u-2.29" who="#WiesławKaczmarek">Dzisiaj przeprowadzamy jeden projekt konsolidacji sektora. Dotyczy to sektora cukrowniczego. Są to cztery grupy cukrowe, które obejmują swoje działaniem większość polskich cukrowni.</u>
<u xml:id="u-2.30" who="#WiesławKaczmarek">Drugi projekt, który niebawem będzie realizowany, dotyczy konsolidacji w sektorze naftowym. Być może będzie to dotyczyć również sektora stoczniowego, okrętowego.</u>
<u xml:id="u-2.31" who="#WiesławKaczmarek">Pozostają pytania, na które trzeba udzielić odpowiedzi w tym roku. Dotyczą one sektora stalowego, chemicznego i spirytusowego.</u>
<u xml:id="u-2.32" who="#WiesławKaczmarek">Polityka właścicielska jest 5. obszarem działania. Dzisiaj wymaga tylko doprecyzowania, ponieważ wiele spraw zostało uporządkowanych w latach 1993–1995. W 1996 r. spróbujemy skrócić do minimum czas powzięcia uchwał o podziale zysków i odbywania walnych zgromadzeń. Większość walnych zgromadzeń odbyła się w IV kwartale 1995 r. i były one realizowane z racji liczby spółek, będących pod nadzorem właścicielskim resortu. Spróbujemy ten proces ograniczyć, tak aby procedury związane z walnymi zgromadzeniami mogły się kończyć do ostatniego dnia lipca 1996 r.</u>
<u xml:id="u-2.33" who="#WiesławKaczmarek">Drugi mechanizm jest związany z doskonaleniem systemu nadzoru nad realizacją zobowiązań inwestorów. Rok 1995 był pierwszym rokiem, kiedy zaczął działać w ministerstwie zintegrowany system nadzoru wykonywania zobowiązań inwestorów. Wiąże się to również z podziałem funkcji pomiędzy centralę ministerstwa a struktury regionalne, czyli delegatury.</u>
<u xml:id="u-2.34" who="#WiesławKaczmarek">Kolejna sprawa wiąże się z selekcją i komercjalizacją. Programy rządowe, związane z przekształceniami, zakładają wykorzystanie majątku państwowego do rozwiązywania niektórych bardzo ważnych ponadpolitycznych problemów społecznych i gospodarczych. Można wskazać trzy takie elementy. Jest to reforma systemu emerytalnego, zagadnienie związane z rekompensatami i reprywatyzacją. Zakłada się tutaj, że formułą rozwiązania tych kwestii będzie wniesienie kapitału państwowego w postaci akcji do tworzonych instytucji kapitałowych, które będą budować strukturę kapitałową systemu emerytalnego.</u>
<u xml:id="u-2.35" who="#WiesławKaczmarek">Oznacza to, że spośród grupy istniejących przedsiębiorstw państwowych należy dokonać selekcji pokazującej, które przedsiębiorstwa kwalifikują się do tej operacji z racji wagi tego projektu. Potrzebna jest długoterminowa, bezpieczna perspektywa funkcjonowania tych przedsiębiorstw.</u>
<u xml:id="u-2.36" who="#WiesławKaczmarek">Podobne zadanie obejmie rekompensaty i reprywatyzację. Majątek, który jest tu brany pod uwagę, musi posiadać odpowiedni standard ekonomiczny i gwarantować ekwiwalentność bonu rekompensacyjnego. Jest to założenie zawarte w rozwiązaniu rządowym. Tak mamy zamiar rozwiązać problem reprywatyzacji i rekompensat, wynikających z orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego.</u>
<u xml:id="u-2.37" who="#WiesławKaczmarek">Działania selekcyjne i komercjalizacyjne w 1996 r. będą ukierunkowane na preselekcję majątku. Jego część może służyć jako wsparcie kapitałowe operacji.</u>
<u xml:id="u-2.38" who="#WiesławKaczmarek">Chcę jeszcze poruszyć kwestię zagadnień ekonomicznych. Są one pewną nową jakością w działaniach resortu przekształceń własnościowych. Można je sprowadzić do kilku spraw.</u>
<u xml:id="u-2.39" who="#WiesławKaczmarek">Rok 1995 był poświęcony pierwszej próbie inwentaryzacji majątku państwowego w sektorze przedsiębiorstw państwowych. Na podstawie danych, które są w dyspozycji Głównego Urzędu Statystycznego, została przeprowadzona taka inwentaryzacja. Będzie ona kontynuowana w kolejnych latach. Będziemy prowadzić monitoring wielkości majątku państwowego, co pozwoli zbudować koncepcję zadysponowania tym majątkiem oraz określić szczegółowe zasady wykorzystania posiadanych zasobów na podstawowe priorytety. Ich lista obejmuje fundusz emerytalny, orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, poprawianie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw oraz ewentualną realizację powszechnego uwłaszczenia w wyniku referendum.</u>
<u xml:id="u-2.40" who="#WiesławKaczmarek">Bez względu na wynik referendum będzie on rozstrzygać kolejne posunięcia. W strategii postępowania prywatyzacji majątku państwowego tego typu efekt musi być uwzględniony.</u>
<u xml:id="u-2.41" who="#WiesławKaczmarek">Zamierzamy w 1996 r. wprowadzić pod obrady Rady Ministrów, zgodnie z exposé premiera Cimoszewicza, program prywatyzacji zasobów majątku państwowego do 2000 roku. Będzie on naturalną kontynuacją programu „Strategia dla Polski”. Opracujemy również raport o skutkach prywatyzacji w 1995 r.</u>
<u xml:id="u-2.42" who="#WiesławKaczmarek">Jest to ogólny zarys programu działań Ministerstwa Przekształceń Własnościowych w 1996 r.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#MarekOlewiński">Przechodzimy do pierwszej tury pytań do pana ministra.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#SławomirSzatkowski">Czy nie ma pan „kaca” po ostatnich pana wypowiedziach?</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#SławomirSzatkowski">Chciałbym zapytać o wydarzenia związane z „Europortem” - Gdańsk. Prasa na Wybrzeżu uwypukliła dzisiaj mocno tę sprawę, a przede wszystkim kwestię budowy elewatora w Porcie Gdańskim. Zezwolenie na 30 lat otrzymała spółka „Europort” z kapitałem założycielskim 5 tys. zł.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#SławomirSzatkowski">Najsmutniejsze jest to, że wywiadownia gospodarcza nie może znaleźć spółki-matki w Stanach Zjednoczonych.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#SławomirSzatkowski">Dzisiaj, po zawarciu kontraktu spółka może wystąpić o kredyt w wysokości 100 mln dolarów, chyba pod zastaw naszych 60 ha ziemi w Porcie Gdańskim?</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#SławomirSzatkowski">Czy w sytuacji, gdybym ja założył spółkę i miał 5 tys. zł, dostałbym zgodę na zawarcie umowy? Posiadam przecież polski kapitał. Proszę o wyjaśnienia.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#SławomirSzatkowski">W razie fiaska tej inwestycji i niedokończenia budowy w Porcie Gdańskim przez „Europort”, przejmuje ją po cenach rynkowych zarząd Portu Gdańsk SA, a właścicielem jest Ministerstwo Przekształceń Własnościowych.</u>
<u xml:id="u-4.6" who="#SławomirSzatkowski">Czy nie jest to forma uprzywilejowania spółki „Europort”?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#JanWyrowiński">Na ile czuje się pan związany z rzekomym aneksem do umowy koalicyjnej? Jeżeli tak rzeczywiście jest i aneks został sformułowany tak, jak donosi prasa, jak pan ocenia szansę realizacji tego programu, który przedstawił pan przed chwilą?</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#JanWyrowiński">Chcę powołać się na artykuł w gazecie „Parkiet”, który pojawił się 9 lutego br. W rubryce NFI pojawił się artykuł pt. „Nowy rząd, nowa polityka. Przeglądanie NFI”. Według autora artykułu w aneksie znajduje się zapis, zgodnie z którym rząd przejrzy statuty Narodowych Funduszy Inwestycyjnych i umowy o zarządzaniu ich majątkiem pod kątem właściwego zabezpieczenia interesów gospodarki polskiej.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#JanWyrowiński">Czy taki przegląd zostanie dokonany? Jakie mogą być jego konsekwencje? Chodzi mi głównie o umowy, które zostały zawarte między radami nadzorczymi a firmami zarządzającymi.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#JanWyrowiński">Jak pan ocenia projekty reformy centrum, które w postaci ustaw są własnością parlamentu? W jaki sposób proponowane w tych projektach rozwiązania, dotyczące możliwości działania ministra przekształceń własnościowych, mogą wpłynąć na realizację programu?</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#JanWyrowiński">Czy nie uważa pan, że w sytuacji, która teraz zaistniała, tzn. w sytuacji, gdy istnieje już spójna koncepcja reformy centrum gospodarczego, prace nad ustawą o prywatyzacji i komercjalizacji nie powinny iść równolegle lub też następować po ewentualnych decyzjach o reformie centrum?</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#JanWyrowiński">Mówił pan, iż należy tworzyć fundamenty pod reformę systemu emerytalno-rentowego. Rząd pani Hanny Suchockiej zdecydował się na tworzenie tzw. rezerwy reprywatyzacyjnej. 5% z puli akcji zakładów udostępnianych w drodze prywatyzacji kapitałowej idzie na tę rezerwę.</u>
<u xml:id="u-5.6" who="#JanWyrowiński">Czy w sytuacji, gdy prywatyzuje pan brylanty w postaci fabryk tytoniowych, nie należałoby w tej chwili stworzyć funduszu emerytalno-rentowego? Te pieniądze powinny być przeznaczone na taki fundusz, którego jeszcze nie ma, ale powinien być stworzony.</u>
<u xml:id="u-5.7" who="#JanWyrowiński">W tym roku zamierza pan sprywatyzować KGHM - kolejny brylant polskiego przemysłu. Czy stworzenie rezerwy emerytalno-rentowej nie miałoby więc sensu?</u>
<u xml:id="u-5.8" who="#JanWyrowiński">Jakie największe zagrożenia widzi pan w tej chwili dla programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych? Mówił pan o pewnych działaniach, które już podjęto. Jutro startuje program mechanizmów monitorujących. Mówił pan również, że akcje NFI będą w obrocie publicznym w 1997 r. Stąd moje pytanie.</u>
<u xml:id="u-5.9" who="#JanWyrowiński">Wspomniał pan o zaległości, która ciągnie się już od 2–3 lat. Chodzi mi o ustawę o funduszach inwestycyjnych zamkniętych. Kiedy ta ustawa pojawi się w parlamencie?</u>
<u xml:id="u-5.10" who="#JanWyrowiński">Czy pana zdaniem istnieje szansa aby prace, które toczą się nad ustawami o funduszach emerytalno-rentowych, zostały skoordynowane?</u>
<u xml:id="u-5.11" who="#JanWyrowiński">W tej chwili w ofercie publicznej zostanie sprzedanych 5–7 firm. W tej chwili na giełdzie jest notowanych 70 firm. Powoli zwiększa się liczba firm na giełdzie. Pewne nadzieje wiąże się z programem NFI. Jednak nasza giełda jest wciąż bardzo mała. Co należałoby zrobić, aby liczba firm obecnych na giełdzie była znacznie większa?</u>
<u xml:id="u-5.12" who="#JanWyrowiński">Domyślam się, że był pan współautorem części exposé premiera Cimoszewicza, która dotyczy prywatyzacji. Zapewnienia, dotyczące bezdyskusyjności kontynuowania przez rząd szybkiego procesu prywatyzacji, są bardzo obiecujące. Oceniono iż prywatyzacja jest jednym z najważniejszych elementów przemian w gospodarce.</u>
<u xml:id="u-5.13" who="#JanWyrowiński">W exposé znalazło się stwierdzenie, że zostaną zintensyfikowane działania związane z restrukturyzacją strategicznych dziedzin gospodarki, w tym górnictwa, hutnictwa, przemysłu obronnego i paliwowego. Rozumiem, że elementem działań restrukturyzacyjnych będzie również prywatyzacja części tego majątku.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#WojciechBłasiak">Nie będę zadawać pytań, które mają uzasadnić mój stosunek do polityki pana ministra. Jest on znany i o tej godzinie nie ma sensu tego powtarzać.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#WojciechBłasiak">Interesują mnie założenia prywatyzacji Polskiej Miedzi SA i ich uzasadnienia.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#WładysławWrona">Uważam, że ambicją każdego kandydata jest uzyskanie jak najlepszego wyniku głosowania w Komisji. Jest to rekomendacja na stanowisko. Mam nadzieję, że uzyska pan pozytywną opinię naszej Komisji. Jednak nie będzie to wynik koalicji, lecz opozycji i pańskich kolegów. Jest to największy dramat, jeżeli chodzi o pańską kandydaturę.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#WładysławWrona">Wiadomo nam, że została podpisana umowa koalicyjna. Pan powinien przestrzegać tej umowy. Jednak ostatnia pana wypowiedź w telewizji była bulwersująca i prowokacyjna w stosunku do koalicji.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#WładysławWrona">Czy nie powinien pan zmienić miejsca pracy i nie kandydować na tak poważne stano-wisko?</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#WładysławWrona">W pańskiej wypowiedzi nie było ani słowa o zbliżającym się referendum uwłaszczeniowym. Czy nie zdaje pan sobie sprawy, że jeśli społeczeństwo wypowie się za uwłaszczeniem, to pańskie wypowiedzi nie będą miały tak dużego znaczenia?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#MarekOlewiński">Chcę zwrócić wszystkim uwagę, że pan prezydent w trybie art. 57 ustawy konstytucyjnej powołał Radę Ministrów i pan minister Kaczmarek pełni już to stanowisko, nie jest więc kandydatem. Sejm będzie głosować nad votum zaufania dla całej Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#MarekOlewiński">Proszę teraz aby pan minister Kaczmarek odpowiedział na tę serię pytań.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#WiesławKaczmarek">Na wstępie chciałbym podzielić się pewną refleksją. Wydaje mi się, że komisja sejmowa nie jest miejscem, gdzie przedmiotem analizy ma być aneks do umowy koalicyjnej. Jest to umowa pomiędzy gremiami politycznymi, zaś my jesteśmy na terenie parlamentu. Przyszło mi pełnić funkcję rządową, która jest oczywiście efektem pewnego układu politycznego, ale Komisja nie jest najlepszym miejscem do analizy umowy koalicyjnej.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#WiesławKaczmarek">Mogę odnieść się do umowy koalicyjnej, ale nie wiem, czy wszyscy posłowie są zainteresowani tego typu wypowiedzią.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł Wrona pytał, czy jestem zorientowany, iż wkrótce będzie referendum. Mam wrażenie, że nie słuchał pan mojej wypowiedzi. Powiedziałem wyraźnie, że przy układaniu strategii prywatyzacji do 2000 roku musimy uwzględnić wyniki referendum uwłaszczeniowego, bez względu na to, czy wynik będzie wiążący, czy też nie.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#WiesławKaczmarek">Można prowadzić spór nad wagą rozstrzygnięcia, ale nie wyobrażam sobie rządu, który nie uwzględniłby efektów referendum. Jeżeli ponad 50% opowie się za powszechnym uwłaszczeniem, musimy to uwzględnić. Nie wyobrażam sobie innego działania i nigdy nie powiedziałem nic takiego.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#WiesławKaczmarek">Również panu posłowi chciałem powiedzieć, że w imieniu rządu dwukrotnie prezentowałem w Senacie negatywne stanowisko wobec referendum zarządzonego przez pana prezydenta Wałęsę. Nie był to mój pomysł, lecz wola rządu.</u>
<u xml:id="u-9.5" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli ktoś mnie o to pyta, jestem przeciwny referendum prezydenckiemu, a jestem za referendum sejmowym. Pytanie zadane w części prezydenckiej właściwie nie ma sensu. Pytamy o coś, co dzisiaj nie jest zdefiniowane. Każda interpretacja powszechnego uwłaszczenia jest dopuszczalna.</u>
<u xml:id="u-9.6" who="#WiesławKaczmarek">Inaczej wyglądają pytania w części parlamentarnej. Miały one charakter ratowania sprawy rozpoczętej w referendum uwłaszczeniowym pana prezydenta Wałęsy. Wszyscy dokładnie wiemy, że kontekst referendum jest wyłącznie polityczny i nie ma nic wspólnego z próbą racjonalnej dyskusji o perspektywach i rozwoju polskiej gospodarki.</u>
<u xml:id="u-9.7" who="#WiesławKaczmarek">Jedno z pytań dotyczy określonej techniki reprywatyzacyjnej, która już dwukrotnie była zastosowana przez rząd. Raz w ustawie o reprywatyzacji, drugi raz - w rozwiązaniu dotyczącym bonów rekompensacyjnych.</u>
<u xml:id="u-9.8" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł Błasiak pytał o założenia prywatyzacji Polskiej Miedzi SA. Zapewne w najbliższym czasie Komisja Przekształceń Własnościowych zapozna się z istotą tego projektu. Nie mogę z pamięci powtórzyć wszystkich danych. Mówimy o dobrym przedsiębiorstwie, które plasuje się w czołówce, trudno mi mówić o wartości rynkowej. Chodzi jednak o miliardy dolarów.</u>
<u xml:id="u-9.9" who="#WiesławKaczmarek">Wyzwaniem, które postawiliśmy przed Polską Miedzią SA jest plan, aby była to pierwsza polska międzynarodowa firma. Chcemy, aby była to firma notowana na giełdzie londyńskiej.</u>
<u xml:id="u-9.10" who="#WiesławKaczmarek">Chcemy, aby warszawska giełda stała się bardziej dokapitalizowana. Można to uzyskać, wprowadzając na giełdę przedsiębiorstwa o dużym zasobie majątkowym. Giełda w Pradze jest dużo większa, ale wiemy, jaki jest jej standard w porównaniu z giełdą warszawską. Nasza giełda została przyjęta do Europejskiego Stowarzyszenia Giełd Papierów Wartościowych.</u>
<u xml:id="u-9.11" who="#WiesławKaczmarek">Wychodziliśmy również z założenia, że Polskiej Miedzi SA nie jest potrzebny inwestor strategiczny, ponieważ posiadamy 4% rynku miedzi świata oraz 8% rynku srebra. Mamy w ten sposób pełne know-how. Dla utrzymania konkurencyjności naszych produktów potrzebujemy wyłącznie kapitału, który pozwoli sfinansować pewną liczbę inwestycji technologicznych.</u>
<u xml:id="u-9.12" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli będziemy prowadzić eksploatację rud miedzi tak jak teraz, to w odległej perspektywie - 20–25 lat spadnie produkcja miedzi, gdyż złoża się skończą. Chcemy wydłużyć zwrotność złoża do 40 lat. Można to osiągnąć na dwa sposoby: schodzić głębiej na poziom poniżej 1100 metrów lub eksploatować warstwy miedzi o mniejszej grubości niż dotychczas. Teraz nie posiadamy technologii eksploatacji cienkich złóż. Jest ona znana w RPA i dlatego z tym państwem prowadzimy kooperację technologiczną.</u>
<u xml:id="u-9.13" who="#WiesławKaczmarek">Wymaga to nakładów rzędu 500–700 mln dolarów. Te nakłady musimy pozyskać z rynku kapitałowego. Teraz planujemy wprowadzić Polską Miedź SA, jako ofertę publiczną w wymiarze do 20% kapitału akcyjnego, na polską giełdę. Byłaby to największa oferta publiczna w historii polskiej prywatyzacji.</u>
<u xml:id="u-9.14" who="#WiesławKaczmarek">Pracownikom, a chodzi o 40 tys. osób, chcemy udostępnić akcje tego przedsiębiorstwa i podwyższyć kapitał poprzez uplasowanie akcji Polskiej Miedzi SA na którejś z giełd zagranicznych. Najlepsza byłaby giełda londyńska. Całość handlu miedzią odbywa się na tej giełdzie.</u>
<u xml:id="u-9.15" who="#WiesławKaczmarek">Reszta kapitału skarbu państwa mogłaby być przedmiotem plasowania tych akcji na dokapitalizowanie funduszy emerytalnych.</u>
<u xml:id="u-9.16" who="#WiesławKaczmarek">Ta operacja rozłożona jest na 3 etapy. W pierwszym z nich w końcu tego roku rozpoczniemy ofertę publiczną, jeżeli doradca będzie w stanie zbudować prospekt emisyjny jeszcze w grudniu 1996 r.</u>
<u xml:id="u-9.17" who="#WiesławKaczmarek">Musimy cały czas prowadzić działania związane z restrukturyzacją tego przedsiębiorstwa z jednym wyzwaniem - redukcji kosztów wydobycia miedzi. Jeszcze niedawno miedź kosztowała 3 tys. dolarów za tonę, dzisiaj jest to 2,5 tys. dolarów. Poziom opłacalności miedzi, kiedy firma nie generuje strat, to 1680 dolarów za tonę.</u>
<u xml:id="u-9.18" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli cena miedzi na rynku światowym spadnie poniżej takiej kwoty, Polska Miedź SA będzie generować straty.</u>
<u xml:id="u-9.19" who="#WiesławKaczmarek">Nie możemy powtórzyć błędów Zagłębia Wałbrzyskiego i innych regionów o tzw. monokulturze. Trzeba dywersyfikować działalność gospodarczą w tym regionie, ponieważ jedną z operacji będzie właściwe gospodarowanie „zasobami ludzkimi”. Stąd zaangażowanie Polskiej Miedzi SA w projekty, które mogą stanowić dodatkowe źródło kapitału, jak projekt sieci GSM. Stąd też inne działania, jak wyłączenie ze struktury Polskiej Miedzi SA dolnośląskiej spółki inwestycyjnej jako regionalnego funduszu inwestycyjnego, którego celem jest pozyskiwanie dodatkowego rynku usług poza rynkiem Polskiej Miedzi SA.</u>
<u xml:id="u-9.20" who="#WiesławKaczmarek">W tym kompleksie restrukturyzacji bardzo istotnym elementem jest prywatyzacja w celu pozyskania środków kapitałowych przy zachowaniu wystarczającej kontroli skarbu państwa.</u>
<u xml:id="u-9.21" who="#WiesławKaczmarek">Tak wyglądają w skrócie założenia prywatyzacji Polskiej Miedzi SA. Zostało to potwierdzone różnymi analizami, spotkaniami ze związkami zawodowymi, wizytą premiera i wicepremierów w tym przedsiębiorstwie, dyskusją z radą nadzorczą i zarządem. Projekt był więc szeroko konsultowany.</u>
<u xml:id="u-9.22" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł Wyrowiński pytał o restrukturyzację branż strategicznych. Nie podejmę się ryzyka stwierdzenia, iż można powiązać restrukturyzację wydobycia węgla kamiennego z jego prywatyzacją. Nie mogę złożyć takiej deklaracji.</u>
<u xml:id="u-9.23" who="#WiesławKaczmarek">Z branż, które wymienił pan poseł, mogę odnieść się do programu restrukturyzacji sektora naftowego. Ten program zawiera w sobie, poza utworzeniem sektorowego funduszu inwestycyjnego, cały plan prywatyzacji, do którego można przystąpić z chwilą utworzenia Nafty Polskiej. Zakłada to prywatyzację rafinerii, a więc spółek - córek. W przypadku prywatyzacji do 33% są to decyzje Nafty Polskiej, w przypadku przekroczenia bariery 50% o zgodę na prywatyzację trzeba prosić Radę Ministrów.</u>
<u xml:id="u-9.24" who="#WiesławKaczmarek">Program przewiduje prywatyzację „parteru”. Zakładaliśmy, że środki z prywatyzacji w tym sektorze nie będą dochodem budżetu państwa, lecz Nafty Polskiej. Pozwoli to alokować środki na uczestnictwo kapitałowe w tworzeniu rafinerii kompleksu Kędzierzyn-Południe. Zbudowanie tam trzeciego kompleksu rafineryjnego wynika z długoterminowej analizy zużycia materiałów pędnych.</u>
<u xml:id="u-9.25" who="#WiesławKaczmarek">Na dzisiaj nie istnieje jeszcze strategia działań wobec Nafty Polskiej, jako przedsięwzięcia holdingowego. Jest to struktura kwalifikująca się do prywatyzacji w jednym z powszechnych programów. Obawiam się, że dzisiaj rynek kapitałowy nie jest w stanie zaakceptować z przyczyn finansowych prywatyzacji tego typu struktury. Po konsolidacji będzie to jedno z 500 największych przedsiębiorstw w świecie.</u>
<u xml:id="u-9.26" who="#WiesławKaczmarek">Procedura reprywatyzacji spółek cukrowych została zaakceptowana przez Radę Ministrów. Zakłada ona prywatyzację cukrowni różnymi technikami, jak również prywatyzacje samej spółki cukrowej. PRzyjęto w tej sprawie stosowne rozporządzenia.</u>
<u xml:id="u-9.27" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł Wyrowiński pytał, co należy zrobić, aby ilość spółek na giełdzie była większa. Takim rozwiązaniem był program NFI, który miał uprościć procedurę podejmowania i realizacji ofert publicznych przez kandydatów z 512 przedsiębiorstw, biorących udział w programie. W pewnym momencie pojawiła się bariera czysto organizacyjna i negocjacyjna w przekonywaniu niektórych firm, które mogłby być firmami zaoferowanymi w ofercie publicznej rynkowi kapitałowemu.</u>
<u xml:id="u-9.28" who="#WiesławKaczmarek">Myślę, że dynamiczny przyrost nastąpi wskutek działania zarządów i rad nadzorczych Narodowych Funduszy Inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-9.29" who="#WiesławKaczmarek">Pytał pan również o pracę nad ustawą o funduszach emerytalnych. Nie prowadzi się dzisiaj jeszcze prac wykonawczych, ponieważ najpierw trzeba zatwierdzić w parlamencie same założenia reformy ubezpieczeń społecznych.</u>
<u xml:id="u-9.30" who="#WiesławKaczmarek">Istnieje spór odnośnie tego, czy ta „noga” kapitałowa ma być w gestii ZUS, czy ma to być struktura „noga kapitałowa” systemu emerytalnego budowana na trzech poziomach: na podstawie planów emerytalnych w zakładach pracy, funduszy emerytalnych branżowych, przykładem może tu być fundusz emerytalny branżowy wszystkich przedsiębiorstw z grupy „Elektrimu”, zaś trzeci poziom to fundusze powszechne, dostępne dla wszystkich obywateli.</u>
<u xml:id="u-9.31" who="#WiesławKaczmarek">Są to koncepcje, które muszą być rozstrzygnięte i dopiero wówczas będziemy wiedzieć, w jakim kierunku reformy idziemy. Wtedy można do tego zbudować odpowiednią legislację, która głównie opiera się na regulacjach w zakresie prawa podatkowego. Trzeba pamiętać, że fundusze muszą być systematycznie zasilane składką, która musi być zawarta w prawie podatkowym. Musi istnieć pewien system motywujący do długoterminowego oszczędzania.</u>
<u xml:id="u-9.32" who="#WiesławKaczmarek">Mamy tu również do czynienia z warstwą kontroli i zasad ostrożnego inwestowania. Akumulowane składki nie mogą być narażone na ryzyko i nie mogą być przedmiotem bankructwa. Musi być rozbudowana grupa norm ostrożnościowych.</u>
<u xml:id="u-9.33" who="#WiesławKaczmarek">Pytano o ustawę o funduszach. Jest to grzech mojego resortu. Mieliśmy najpierw problem związany z brakiem uzgodnienia koncepcji. Dzisiaj nie mam odwagi powiedzieć, kiedy to się stanie. Być może zostanie ona skierowana w I kwartale tego roku, a być może projekt zaprezentujemy dopiero Radzie Ministrów w II półroczu br. Chciałbym, aby sprawa była rozstrzygnięta do końca I półrocza 1996 r.</u>
<u xml:id="u-9.34" who="#WiesławKaczmarek">Pytano również o zagrożenia dla NFI. Jest ich kilka. Dzisiaj obserwowalne są takie jak: nieustanny spór polityczny wokół programu, przedstawianie go w złym świetle. Ten program jest nieco odmienny od typowego funduszu inwestycyjnego. Ten ostatni jest taką instytucją finansową, która zarządza na zasadzie reguł kapitałowych powierzonym majątkiem.</u>
<u xml:id="u-9.35" who="#WiesławKaczmarek">Narodowe Fundusze Inwestycyjne są skrzyżowaniem funduszy inwestycyjnych z oczekiwaniami restrukturyzacyjnymi. Nie mieści się to w standardach funduszy inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-9.36" who="#WiesławKaczmarek">Czasami obserwuję zjawisko, kiedy władze tych funduszy nie do końca są oswojone z myślą, że przez pierwsze 3 lata muszą prowadzić efektywną restrukturyzację. Klasyczne zachowanie firm zarządzających w klasycznych funduszach jest następujące: firma zaczyna przynosić straty lub rysuje się dekoniunktura - sprzedajemy akcje tego przedsiębiorstwa, blokujemy pozostały kapitał w przedsiębiorstwo rokujące lepiej. My natomiast mówimy, że akcji takiego przedsiębiorstwa nie wolno zbyć, należy zająć się jego sanacją i macie na to 3 lata. Norma mówi, że firma zarządzająca nie może zbyć 20% akcji przez 3 lata.</u>
<u xml:id="u-9.37" who="#WiesławKaczmarek">Jest to główne niebezpieczeństwo mentalnego zderzenia oczekiwań. Z drugiej strony ważna jest postawa rad nadzorczych, mylenia pojęć, gdyż często obserwujemy zjawisko iż chciałyby one zamienić się rolami z zarządem. Jak się okazuje, rady nadzorcze nie są zainteresowane szybkim wprowadzeniem akcji na giełdę. Zaczyna się wtedy prywatyzacja i posada w radzie nadzorczej nie jest pewna, zależy od decyzji akcjonariuszy.</u>
<u xml:id="u-9.38" who="#WiesławKaczmarek">Zrobię wszystko, aby wymusić procedury, które doprowadzą do przygotowania funduszy, przygotowania prospektów emisyjnych i wprowadzenia ich akcji na giełdę. Na najbliższym spotkaniu z radami nadzorczymi muszę potwierdzić te przypuszczenia.</u>
<u xml:id="u-9.39" who="#WiesławKaczmarek">Budujemy system monitorowania tego programu, aby mieć więcej wiedzy o tym, co się tam dzieje.</u>
<u xml:id="u-9.40" who="#WiesławKaczmarek">Nie rozpatrywaliśmy potrzeby odłożenia rezerwy na fundusz emerytalny. Precedens, który uczynił rząd pani premier Suchockiej, jest niebezpieczny. Jeżeli będę tworzył następne rezerwy na kolejne cele, to nie znajdę miejsca dla inwestorów. Jest to jeden z mechanizmów, który nakazuje myśleć ostrożnie. Jeżeli myślimy o wymiarze 5%, być może jest to kwestia godna rozważania, nie prowadziliśmy takich analiz.</u>
<u xml:id="u-9.41" who="#WiesławKaczmarek">Na przykładzie Polskiej Miedzi SA widać, iż pozostaje tam taki udział skarbu państwa, który pozwala zadysponować środki na fundusz emerytalny.</u>
<u xml:id="u-9.42" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł pytał, czy jestem przeciwny spowolnieniu prac nad ustawą o prywatyzacji? Tak. Jest ona tak skonstruowana, że jest neutralna z punktu widzenia reformy centrum. Mogę uczciwie powiedzieć, że coraz częściej odczuwamy brak nowelizacji tej ustawy. W wielu miejscach nie przystaje ona już do rzeczywistości.</u>
<u xml:id="u-9.43" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli chodzi o moją ocenę projektów reformy centrum, jesteśmy już po dyskusji w rządzie. Rząd pana premiera Oleksego przyjął już, że te rozwiązania gwarantują szeroki i daleko idący kompromis. Stałem na stanowisku, że immanentną cechą skarbu państwa jest dysponowanie własnością. Skarb państwa powinien być tym, który podejmuje decyzję o prywatyzacji.</u>
<u xml:id="u-9.44" who="#WiesławKaczmarek">Linia podziału pomiędzy skarb państwa a ministra prywatyzacji może być w przyszłości linią konfliktu. Jednak w tej kwestii moje racje nie uzyskały większościowej akceptacji. Pan premier Cimoszewicz może zdecydować się na powtórną analizę, ale nie mogę dzisiaj stwierdzić z pewnością. Takie prace zostały dziś zarządzone przez pana premiera, aby przyjrzeć się jeszcze raz temu rozwiązaniu. Najlepiej ocenią to posłowie, na ile to rozwiązanie będzie utrudniającym sprawne prowadzenie procesów przekształceniowych.</u>
<u xml:id="u-9.45" who="#WiesławKaczmarek">Pan minister Pol przyjął na siebie zadanie znalezienia rozwiązania, aby ścieżka komunikacji pomiędzy ministrem skarbu a ministrem prywatyzacji była jak najmniej konfliktowa i sprawna.</u>
<u xml:id="u-9.46" who="#WiesławKaczmarek">Był to jeden z dylematów, który już został rozstrzygnięty i ja podpisuję się pod takim rozstrzygnięciem.</u>
<u xml:id="u-9.47" who="#WiesławKaczmarek">Przechodzę teraz do dwóch pytań związanych z umową koalicyjną. Nie mam przy sobie dokumentów, które opisują funkcjonowanie systemu monitoringu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych. Jest tam rozdział, który mówi o analizie prawnej struktury NFI pod względem ustawy, statutów i umów o zarządzaniu.</u>
<u xml:id="u-9.48" who="#WiesławKaczmarek">Przegląd tych rozwiązań legislacyjnych jest jednym z zadań programu monitoringu, który chcemy uruchomić do końca I kwartału br. Z takiego przeglądu wyciąga się wnioski. Jest to pole do negocjacji z firmami zarządzającymi lub działanie metodą walnego zgromadzenia, chociaż nie jest to jego kompetencja. W tym przypadku minister przekształceń własnościowych będzie chciał prowadzić dialog usuwający wszystkie wątpliwości.</u>
<u xml:id="u-9.49" who="#WiesławKaczmarek">Nie widzę żadnego zagrożenia w tym zapisie. Jest to potwierdzenie pewnych działań, do których się już zobowiązaliśmy przed tą Komisją i w ustawie budżetowej.</u>
<u xml:id="u-9.50" who="#WiesławKaczmarek">Pytano również, na ile czuję się związany aneksem do umowy koalicyjnej. Taki aneks rzeczywiście istnieje i został podpisany przez strony reprezentujące dwa ugrupowania polityczne. Znalazły się w nim cztery zapisy, dotyczące procesów przekształceń.</u>
<u xml:id="u-9.51" who="#WiesławKaczmarek">Jeden z nich dotyczy intensyfikacji prac nad powszechnym programem prywatyzacyjnym przedsiębiorstw państwowych. Taki zapis nie jest przedmiotem różnych publicznych analiz.</u>
<u xml:id="u-9.52" who="#WiesławKaczmarek">Drugi zapis mówi o tym, że Rada Ministrów powinna określić branże, które mają charakter strategiczny. Nie jest to nowa jakość, ponieważ w obecnej ustawie jest taki zapis, który mówi o rozporządzeniu Rady Ministrów. Ostatnia jego nowelizacja z 29 października 1991 r. mówi o określeniu przedsiębiorstw państwowych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa, których prywatyzacja wymaga zgody Rady Ministrów. Takich przedsiębiorstw jest 148. Znajdują się one w sektorze zbrojeniowym, węglowym i energetycznym.</u>
<u xml:id="u-9.53" who="#WiesławKaczmarek">Rozporządzenie Rady Ministrów wskazuje również inne branże, jak: elektrownie, elektrociepłownie, przedsiębiorstwa posiadające magistralne sieci np. telekomunikacyjne oraz innego rodzaju przedsiębiorstwa zajmujące się transferem, np. naftociągi. Do tych grup strategicznych zalicza się rafinerię nafty, przedsiębiorstwa przemysłu spirytusowego, wytwórnie surowic, szczepionek, zakłady ortopedyczne i przedsiębiorstwa uzdrowiskowe.</u>
<u xml:id="u-9.54" who="#WiesławKaczmarek">Są to grupy wskazane z punktu widzenia interesów gospodarczych, społecznych, o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. W myśl obowiązujących przepisów nie można wprowadzić procesów komercjalizacji i prywatyzacji bez prowadzenia dyskusji na prowadzeniach Rady Ministrów. Jest to założenie ustawy.</u>
<u xml:id="u-9.55" who="#WiesławKaczmarek">Należy jednak zdefiniować, co kwalifikujemy do branż strategicznych. Nie prze-widywaliśmy nigdy prywatyzacji portów, jest to domeną ministra transportu, ale ustawa o portach jednoznacznie decyduje o reprezentacji skarbu państwa w tych portach ze strony ministra transportu.</u>
<u xml:id="u-9.56" who="#WiesławKaczmarek">Dotyczy to również energetyki, węgla kamiennego, łączności i niektórych form transportu oraz przedsiębiorstw infrastrukturalnych. Nie widzę nic w tym złego, aby o sposobie prywatyzacji tych przedsiębiorstw dyskutowała Rada Ministrów, zwłaszcza, że takie praktyki są stosowane.</u>
<u xml:id="u-9.57" who="#WiesławKaczmarek">Sektor tytoniowy był tak właśnie prowadzony. Najpierw wspólna komisja ministra przekształceń i ministra rolnictwa dyskutowała nad tym, później miały miejsce uzgodnienia międzyresortowe, następnie sprawę rozpatrzył KERM, a następnie Rada Ministrów przyjęła 8 reguł, według których prowadzona jest prywatyzacja tego sektora. Decyzje o prywatyzacji podejmował zaś upoważniony do tego minister. Taka jest procedura.</u>
<u xml:id="u-9.58" who="#WiesławKaczmarek">To samo dotyczyło Polskiej Nafty, FSO, PaFaWagu i paru innych przedsiębiorstw. W zapisie aneksowym znalazło się więc potwierdzenie stosowanej praktyki.</u>
<u xml:id="u-9.59" who="#WiesławKaczmarek">Odpowiadając na pytanie pana posła Szatkowskiego mogę powiedzieć, że wszystko zależy od tego, jaką złożyłby pan aplikację. Pan nie wystartował do tego przetargu. Aplikacja wymagałaby analizy. Była to decyzja zarządu spółki, potwierdzona przez radę nadzorczą. Tak się złożyło, że tej radzie nadzorczej nie udzieliłem później skwitowania, ale z innych przyczyn.</u>
<u xml:id="u-9.60" who="#WiesławKaczmarek">Na tym etapie nie wydarzyło się jeszcze wiele, możemy tylko przypuszczać, że ten projekt się nie uda. Jeżeli zostaną stwierdzone uchybienia nieformalne, a więc np. działanie w zakresie nieuzasadnionego ryzyka, będziemy wyciągać w tej sprawie konsekwencje w stosunku do władz spółki. Rozumiem, że często zadaje się pytania, dlaczego Gdańsk, a nie Gdynia. Istnieją grupy nacisku, które mają w tym określony interes, aby ta określona grupa nie realizowała tego projektu. Sądzę, że sprawa jest o wiele szersza, niż to zaprezentował pan poseł Szatkowski.</u>
<u xml:id="u-9.61" who="#WiesławKaczmarek">Będzie to przedmiotem mojej szczególnej analizy, ponieważ wokół tej sprawy powstaje konkretna atmosfera w prasie. Sam fakt, że spółka ma kapitał 5 tys. złotych, nikogo nie dyskredytuje. Nie jest to jedynie kryterium oceny. Wysokość 5 tys. złotych wynika zapewne z faktu, że minimalny kapitał w Kodeksie handlowym wynosi 40 mln starych złotych.</u>
<u xml:id="u-9.62" who="#WiesławKaczmarek">Nie wiem, niestety, o jakim „kacu” pan mówił.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#SławomirSzatkowski">Chcę uściślić moje pytanie. Generalnie chciałem zapytać, czy każdy, kto ma 5 tys. złotych, może dostać zgodę.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#SławomirSzatkowski">Sprawa jest o wiele szersza. Zarząd nie ma skwitowania za 1994 r., a do dzisiaj rządzi. Ludzie, którzy nie otrzymali skwitowania, wciąż prowadzą transakcje. 60 hektarów ziemi w Porcie Gdańskim jest dużym kapitałem, a więc nie można go oddawać spółce za 5 tys. złotych. Jest to zbyt poważna sprawa.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#SławomirSzatkowski">Jeżeli ktoś posiada kontrakt, to zawiera umowy pod zastaw terenu i w pewnym momencie wycofuje się z dużym kapitałem, nie realizując do końca umowy.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#SławomirSzatkowski">Jeżeli spółka „Europort” nie skończy inwestycji, to przejmie to zarząd portu, jego właścicielem jest minister przekształceń własnościowych. To była moja główna uwaga.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#SławomirSzatkowski">Prosiłbym o wyjaśnienie merytorycznych kwestii tej sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#WiesławKaczmarek">Po pierwsze - minister przekształceń własnościowych nie jest stroną w tej umowie. Mogę tylko wyciągać konsekwencje w stosunku do działań, które zostały podjęte przez władze spółki. Rada nadzorcza nie podjęła działania, gdyż nie została skwitowana. Nie podpisywałem takiej umowy.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli zostanie stwierdzone działanie w zakresie nieuzasadnionego ryzyka, to zostaną wyciągnięte konsekwencje. Mówię tutaj o nadzorze, który działa po fakcie. Kompetentnymi do zaciągania zobowiązań są władze spółki, a konkretnie zarząd. Mówi o tym Kodeks handlowy.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#WiesławKaczmarek">Zarząd będzie ponosił ryzyko odpowiedzialności.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#WiesławKaczmarek">Pytał pan o to, czy każdy może zgłosić się z 5 tysiącami złotych. Nie mogę udzielić odpowiedzi na tak postawione pytanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#SławomirSzatkowski">Odpowiedział mi pan szczegółowo, ale interesuje mnie jeszcze jedna rzecz. Zarząd spółki nie dostał skwitowania. Czy nie mógłby pan wcześniej zareagować, aby uporządkować sprawy zarządu Portu Gdańskiego? Stąd są moje uwagi. Pana deklaracja o zainteresowaniu się tą sprawą dogłębnie zadowala mnie w pewnym sensie. Boję się jednak, że może to być tylko deklaracja.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#WiesławKaczmarek">Sytuacja jest dość skomplikowana. Musielibyśmy teraz użyć pewnych nazwisk. Szefem rady nadzorczej Portu Gdańskiego jest pan Bryks, który jest również szefem rady nadzorczej 13 funduszu, z którym mam ciągle jakieś kłopoty. To rada nadzorcza pod jego przewodnictwem zatwierdziła ten projekt.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#WiesławKaczmarek">Przedmiotem nieskwitowania spółki był sposób prywatyzacji tego przedsiębiorstwa, efekt kontroli NIK. Powołana została nowa rada nadzorcza, ale decyzja w tej sprawie została podjęta przez starą radę nadzorczą.</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#WiesławKaczmarek">W okresie nieciągłości zostały podjęte pewne zobowiązania. Teraz muszę ocenić, czy procedura była zasadna.</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#WiesławKaczmarek">Słuchając wypowiedzi pana posła Szatkowskiego można postawić tezę, że nowa rada nadzorcza nie podjęła szybko działań prowadzących do zmiany zarządu. Muszę to wyjaśnić.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#BogusławKaczmarek">Wrócę do zagadnienia, które poruszył pan poseł Szatkowski. Dotyczą one nadzoru właścicielskiego.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#BogusławKaczmarek">Czy uważa pan, że ustawa o spółkach z udziałem kapitału zagranicznego w konkretnej sprawie „Europortu” nie nakładała pana innych zobowiązań? Czy zna pan umowę dzierżawy pomiędzy „Europortem” a Zarządem Portu Gdańsk?</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#BogusławKaczmarek">Jest pan ministrem od kilku lat. Czy podjął pan próby przekazania uprawnień właścicielskich ministrowi transportu i gospodarki morskiej?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#AndrzejBajołek">Jaki jest stosunek pana ministra do lokautu?</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#AndrzejBajołek">Dlaczego nagle pan minister „zapałał miłością” do funduszy emerytalnych? Tymczasem 12 lutego 1993 r. posterował pan tak decyzjami swojego klubu, że fundusze zostały wówczas utrącone.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#JadwigaBłoch">Muszę się odnieść do wypowiedzi posłów - koalicjantów. Już Wolter powiedział, że zawiązując związek małżeński nie zdajesz sobie sprawy, że jutro będzie to inna osoba. Takim związkiem jest koalicja PSL-SLD.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#JadwigaBłoch">Chciałabym zapytać pana ministra o skutki, konsekwencje dla funkcjonowania porozumienia koalicyjnego. Jestem w tej komfortowej sytuacji, że posiadam tekst aneksu. Zgadzam się z panem, że powinien pan podejmować decyzje prywatyzacyjne. Umowa koalicyjna zawiera jednak tekst mówiący, iż decyzje prywatyzacyjne będą podejmowane po zaakceptowaniu przez Radę Ministrów programów prywatyzacji poszczególnych branż. Rząd ma przygotować listę przedsiębiorstw i branż o szczególnym znaczeniu, których prywatyzacja będzie wymagać decyzji Rady Ministrów. Kwestia ta ma być uregulowana przez określone ustawy.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#JadwigaBłoch">Czy jest to powrót do mapy prywatyzacyjnej naszych koalicjantów, której zapisy zostały zakwestionowane przez Trybunał Konstytucyjny?</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#JadwigaBłoch">Interesują mnie skutki formalnoprawne takich zapisów dla funkcjonowania ministra przekształceń własnościowych.</u>
<u xml:id="u-16.4" who="#JadwigaBłoch">Co się stanie, kiedy wynik referendum będzie wiążący? Jakie będą skutki dla prywatyzacji? Czy prace nad ustawą o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych zostaną wstrzymane?</u>
<u xml:id="u-16.5" who="#JadwigaBłoch">Jak widzi swoją rolę minister przekształceń własnościowych w procesie prywatyzacji, w przypadku wiążącego wyniku referendum uwłaszczeniowego, jeżeli wiadomo, że „Solidarność” opowiada się ze wstrzymaniem procesu prywatyzacyjnego?</u>
<u xml:id="u-16.6" who="#JadwigaBłoch">Jeśli wynik referendum będzie wiążący, będzie to oznaczało długi proces legislacyjny. Czy kapitału tego nie zbierze „Solidarność”, a pracę będzie musiał wykonać rząd?</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#WojciechBorowik">Chciałbym, aby odpowiedział pan na moje pytanie w swoim imieniu jako minister przekształceń własnościowych. Czy uważa pan, że pewne przedsiębiorstwa powinny pozostać trwale w rękach skarbu państwa? Jeżeli tak, to chciałbym dowiedzieć się, jakie to są przedsiębiorstwa?</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#WojciechBorowik">Jeśli społeczeństwo odpowie pozytywnie na pytania w referendum, to czy prowadził pan obliczenia, jaką wartość miałby powszechny bon uwłaszczeniowy? Słyszałem o różnych kwotach rzędu 200–300 milionów starych złotych. Przemawiają one do wyobraźni społecznej.</u>
<u xml:id="u-17.2" who="#WojciechBorowik">Chcę jeszcze skierować moją refleksję do kolegów z PSL. Panowie dokładnie wiecie, że dzisiejsze głosowanie tak naprawdę nie ma żadnego znaczenia. Pan minister Kaczmarek jest ministrem waszego rządu i waszej koalicji. Głosujemy tylko nad wnioskiem o wotum zaufania.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#TadeuszSytek">Proszę nam powiedzieć, czy Browar Tychy został już sprzedany i komu?</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#TadeuszSytek">Mam jeszcze pytanie do pani poseł Błoch. Jeżeli na tej sali ktokolwiek z koalicjantów uważa, że nikt nie analizuje prywatyzacji najlepszych zakładów, to nie wyobrażajcie sobie, że w PSL wszyscy są ślepi i głusi. Znamy mapę prywatyzowanych przedsiębiorstw.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#TadeuszSytek">Historia opisze, że PSL będąc koalicjantem nie wiedziało, kto przejmuje majątek. Wiemy dokładnie i możemy przedstawić listę tych podmiotów.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#WiesławKaczmarek">Mapa prywatyzowanych przedsiębiorstw nie jest tajemnicą. Można ją nawet zaprezentować dzisiaj.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#WiesławKaczmarek">Niepotrzebna jest tutaj sensacja. Mapa nie będzie tajemnicą ani dzisiaj, ani za 2 lata.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#WiesławKaczmarek">Browar Tychy jest przykładem kolejnej sensacji. W prasie ukazało się ogłoszenie, które sprowadzało się do stwierdzenia, że ogłasza się publicznie, iż przyjmujemy zapytania firm, które są zainteresowane nabyciem od 10% do 65% spółki akcyjnej Browar Książęcy Tychy SA. Na to ogłoszenie odpowiedziało 41 oferentów. Chcieli oni pobrać memorandum informacyjne.</u>
<u xml:id="u-19.3" who="#WiesławKaczmarek">Zgłosiły się różne firmy. W 38 przypadkach wyraziliśmy zgodę na udostępnienie danych o Browarze Tychy. Mogę panu powiedzieć, że - z wyjątkiem dwóch największych browarów światowych - wszystkie pozostałe grupy piwne wyraziły zainteresowanie wzięciem udziału w tym przetargu. Nie wiem, czy złożą one ofertę. Nie minął jeszcze czas ich składania.</u>
<u xml:id="u-19.4" who="#WiesławKaczmarek">Prywatyzacja Browaru Tychy odbywa się publicznie. Jest to największy polski browar, który zajmuje 14% rynku piwa i kupujący ten browar na pewno będzie miał dominującą pozycję na polskim rynku. Żadne decyzje jeszcze nie zapadły.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#TadeuszSytek">Mam prośbę do pana przewodniczącego. Czy ja postawiłem źle pytanie? Nie życzę sobie, aby pan minister komentował moje pytanie. Chciałem, aby powiedział, czy browar został sprzedany, czy nie.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#MarekOlewiński">Rozumiem, że pan minister odpowiedział na to pytanie bardzo wyczerpująco.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#WiesławKaczmarek">Nie robiliśmy jeszcze szacunku wartości powszechnego bonu uwłaszczeniowego. Chcąc przeprowadzić taki szacunek, trzeba mieć zdefiniowany majątek, który może być przedmiotem uwłaszczenia.</u>
<u xml:id="u-22.1" who="#WiesławKaczmarek">W materiale przygotowanym przez ekspertów pod kierownictwem pana prof. Bieli mówi się o uwłaszczeniu mieszkań. Z naszej analizy wynika, że mieszkania, które można zakwalifikować jako własność skarbu państwa, stanowią 12,6% zasobu mieszkaniowego. Reszta jest własnością spółdzielni, własnością prywatną lub komunalną. W 12,6% znakomita większość to mieszkania zakładowe, które tak naprawdę nie są własnością skarbu państwa. Około 50 tys. mieszkań znajduje się w gestii Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Urzędu Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-22.2" who="#WiesławKaczmarek">Chcę pokazać, że nie wiemy, co może być przedmiotem operacji powszechnego uwłaszczenia. Nie możemy nim objąć mienia komunalnego. Czy wywłaszczamy gminy, bo takie głosy również pojawiły się w debatach?</u>
<u xml:id="u-22.3" who="#WiesławKaczmarek">Wywłaszczenie można przeprowadzić za odszkodowaniem, co oznacza koszt skarbu państwa, albo trzeba zmienić prawo w Polsce. Nie przeprowadzaliśmy żadnych analiz. Nie wiem czy mogę traktować poważnie propozycję uwłaszczenia lasów i innych nieruchomości.</u>
<u xml:id="u-22.4" who="#WiesławKaczmarek">Ważna jest również wartość księgowa bonu uwłaszczeniowego. Ważne jest, czy bon będzie miał jakąkolwiek płynność rynkową. Przypominam, że w koncepcji prof. Bieli bon jest imienny. Ma więc ograniczoną płynność.</u>
<u xml:id="u-22.5" who="#WiesławKaczmarek">Nie sposób jest przeprowadzić dzisiaj odpowiednich obliczeń nie wiedząc, co jest przedmiotem operacji.</u>
<u xml:id="u-22.6" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł Borowik pytał również o gałęzie pozostające na trwałe w ręku państwa. Próbowaliśmy już nazwać te przedsiębiorstwa. Można je podzielić na kilka grup.</u>
<u xml:id="u-22.7" who="#WiesławKaczmarek">Należy się zastanowić, czy takie przedsiębiorstwa o niezwykłych dochodach, jak Telewizja Polska czy Polskie Radio, mają być spółką publiczną skarbu państwa czy też nie. Dzisiejsze ustawodawstwo jest tak skonstruowane, że nie ma takiej konieczności.</u>
<u xml:id="u-22.8" who="#WiesławKaczmarek">Pozostaje kwestia perspektywy czasowej. Czy określenie „trwale” to perspektywa 5, 10 czy 15 lat?</u>
<u xml:id="u-22.9" who="#WiesławKaczmarek">Do tej grupy można zakwalifikować takie przedsiębiorstwa jak: Monopol Loteryjny, Totalizator Sportowy, przedsiębiorstwa infrastrukturalne, czy przedsiębiorstwa zajmujące się rezerwami strategicznymi, Polskie Ratownictwo Okręgowe, przedsiębiorstwa mające charakter monopoli naturalnych.</u>
<u xml:id="u-22.10" who="#WiesławKaczmarek">Mamy tu negatywne doświadczenie z innych krajów. Z analiz wynika, że zdecydowanie odradza się prowadzenie procesów prywatyzacji przedsiębiorstw, które zajmują się dostarczaniem mediów w zakresie usług komunalnych. Chodzi o ciepło, wodociągi, nieczystości, gaz. To się nie sprawdziło. Jeżeli prywatyzuje się monopol naturalny, on nadal pozostaje monopolem. Niewiele się zmienia.</u>
<u xml:id="u-22.11" who="#WiesławKaczmarek">Tych przedsiębiorstw, które można by zakwalifikować jako trwale będących w rękach skarbu państwa, jest nie więcej niż 20–30. Niektóre będą wymuszone własnością skarbu państwa i do takiej grupy zaliczam węgiel kamienny, fragmenty przemysłu zbrojeniowego itp.</u>
<u xml:id="u-22.12" who="#WiesławKaczmarek">Nie chodzi o to, że skarb państwa nie będzie chciał oddać, lecz, że nie znajdzie się nabywca.</u>
<u xml:id="u-22.13" who="#WiesławKaczmarek">Pani poseł Błoch zadała dwa pytania związane ze skutkami referendum i skutkami porozumienia koalicyjnego.</u>
<u xml:id="u-22.14" who="#WiesławKaczmarek">Porozumienie koalicyjne jest potwierdzeniem stosowanych praktyk. Dotyczy to 1995 roku. Nie widzę żadnego zagrożenia wynikającego z tych umów. Nie wyrokują one źle dla procesu prywatyzacji w Polsce. Nie wyobrażam sobie podejmowania decyzji o prywatyzacji sektora energetyki bez dyskusji na Radzie Ministrów i określenia reguł gry. Dzisiaj jest to domeną ministra przemysłu i handlu.</u>
<u xml:id="u-22.15" who="#WiesławKaczmarek">Dzisiaj nie wiem, na czym miałaby polegać taka prywatyzacja. Tego typu zapis pozwala mi być obecnym w prywatyzacji tego sektora.</u>
<u xml:id="u-22.16" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli chodzi o skutki referendum, można opowiadać w dyskusjach, że bonami uwłaszczeniowymi będziemy spłacać np. kredyty hipoteczne. Nie wiem, czy jest to nowy model bankowości, czy herezja ekonomiczna?</u>
<u xml:id="u-22.17" who="#WiesławKaczmarek">Skutki referendum nie ograniczą się do prywatyzacji, ale również będą dotyczyć innych procesów. Jeżeli wynik będzie wiążący, może dojść do rozdźwięku góry z dołem.</u>
<u xml:id="u-22.18" who="#WiesławKaczmarek">Gdybym miał dzisiaj usiąść do negocjacji i powiedzieć ludziom pracującym w PaFaWagu, że ich zakład zostanie powszechnie uwłaszczony, to ta załoga wyprowadzi mnie z zakładu, łącznie ze Związkiem Zawodowym „Solidarność”. Bez wskazania inwestora strategicznego byłby to wyrok śmierci dla tego przedsiębiorstwa.</u>
<u xml:id="u-22.19" who="#WiesławKaczmarek">Dotyczy to wielu przedsiębiorstw. Staniemy więc przed dylematem, co zrobić z projektami, które już są w toku.</u>
<u xml:id="u-22.20" who="#WiesławKaczmarek">Mogę przedstawić całą listę przedsiębiorstw, które nie nadają się do takiego projektu. Jest to np. firma „Fomar” Marki, gdzie powszechne uwłaszczenie nie rozwiąże mi problemu azbestozy.</u>
<u xml:id="u-22.21" who="#WiesławKaczmarek">Patrząc na takie przykłady można stwierdzić, że myślenie elit nie zawsze jest zgodne z realiami ekonomicznymi.</u>
<u xml:id="u-22.22" who="#WiesławKaczmarek">Pozostaje pytanie o reakcje pracowników i przywileje pracownicze. Właściwie nie wiadomo co się proponuje przy uwłaszczeniu. Proponuje się bowiem nabywanie akcji metodą losową. Wiadomo, że po akcje firmy „Zelmer” będą stały kolejki, a po akcje innego przedsiębiorstwa nie zgłosi się nikt.</u>
<u xml:id="u-22.23" who="#WiesławKaczmarek">Mając trochę doświadczenia można spojrzeć, jak banalne jest pytanie o powszechne uwłaszczenie. Konfrontacja z rzeczywistością jest brutalna.</u>
<u xml:id="u-22.24" who="#WiesławKaczmarek">Każde polskie przedsiębiorstwo ma swoją strategię rozwoju. Została ona wymuszona zapowiedziami integracji z rynkiem europejskim itp. Postawienie im pewnej brutalnej tezy, że wszystko to jest nieważne i zrobimy inaczej, spotka się z oporem w samych przedsiębiorstwach.</u>
<u xml:id="u-22.25" who="#WiesławKaczmarek">Uwłaszczenie abstrahuje więc od realnie przebiegających procesów ekonomicznych.</u>
<u xml:id="u-22.26" who="#WiesławKaczmarek">Nie ma dzisiaj mądrych, którzy dysponowaliby precyzyjną strategią zachowań po referendum. Bez względu na wyniki referendum trzeba sprawnie załatwić problem emerytur, program rekompensat i reprywatyzacji. Wtedy można spróbować połączyć mechanizm prywatyzacji kapitałowej z elementami akcjonariatu obywatelskiego.</u>
<u xml:id="u-22.27" who="#WiesławKaczmarek">Pan poseł Bajołek zapytał mnie o rzecz, której nie rozumiem. Nigdy nie występowałem przeciwko funduszom emerytalnym. Naprawdę nie wiem, o co chodzi.</u>
<u xml:id="u-22.28" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli chodzi o stosunek do lokautu, pamiętam to wydarzenie dosyć dobrze. Pracowałem wówczas z panem prof. Zielińskim, który jest specjalistą od prawa pracy. Trudno go posądzić o brak logiki.</u>
<u xml:id="u-22.29" who="#WiesławKaczmarek">Problem sprowadzał się do problemu przyjęcia pakietu 3 ustaw: o rozstrzyganiu sporów zbiorowych, o pracodawcach i jeszcze jednej. Występowała tam asymetria pomiędzy uprawnieniami pracobiorców i pracodawców. Tam zapisany lokaut sprowadzał się wyłącznie do przypadku, kiedy mamy do czynienia ze strajkiem dzikim, czyli łamiącym wszelkie reguły. Sprowadzało się to do udzielenia urlopu bezpłatnego na czas strajku, aby pracodawca nie ponosił konkretnych kosztów.</u>
<u xml:id="u-22.30" who="#WiesławKaczmarek">To rozwiązanie zostało przyjęte przez lewicowy parlament tzw. starej koalicji, natomiast zostało zablokowane przez Senat, który był w 99% Senatem ze wskazania pana przewodniczącego Wałęsy.</u>
<u xml:id="u-22.31" who="#WiesławKaczmarek">Byłem posłem, który wprowadził to rozwiązanie do ustawy i Sejm to zaakceptował. Moim konsultantem był pan prof. Zieliński.</u>
<u xml:id="u-22.32" who="#WiesławKaczmarek">W tej kwestii stanowiska swojego nie zmienię. Prawo musi być symetryczne. Określona grupa nie może mieć przewagi z definicji.</u>
<u xml:id="u-22.33" who="#WiesławKaczmarek">Nie znam umowy dzierżawy „Europortu”. Została ona przygotowana przez departament i podpisana według pełnomocnictwa przez mojego wiceministra. Na tym etapie nie było żadnych przesłanek, które można byłoby zakwestionować. Wątpliwości pojawiły się później po fakcie. Zdefiniował je minister transportu.</u>
<u xml:id="u-22.34" who="#WiesławKaczmarek">Jeżeli chodzi o próbę przekazania nadzoru ministrowi transportu, to trzeba to zrobić w drodze ustawowej. Takie zasady obowiązują. Mając wcześniejsze doświadczenia przyjęliśmy zasadę, że do rad nadzorczych w tych 4 miejscach skarbu państwa trzech reprezentantów należy do Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej.</u>
<u xml:id="u-22.35" who="#WiesławKaczmarek">Nadzór właścicielski wykonuje się z poziomu urzędnika lub rady nadzorczej. Członkami tej ostatniej są przedstawiciele wydelegowani przez ministra transportu. Do momentu wejścia w życie ustawy mechanizm ten pozwolił przekazać nadzór właścicielski do właściwego ministra.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#BogusławKaczmarek">Mówi pan o drodze ustawowej. Proszę mi więc wyjaśnić fenomen Stoczni Gdańskiej SA, gdzie uprawnienia właścicielskie wykonuje wojewoda gdański?</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#WiesławKaczmarek">Stocznia Gdańska jest fenomenem i wiele rozwiązań jest odmiennych. Jest to także powodem nieszczęścia tego przedsiębiorstwa w wielu przypadkach.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#WiesławKaczmarek">Zastosowano tutaj pełnomocnictwo do reprezentowania skarbu państwa podpisane z osobą fizyczną. Pełni ona funkcję wojewody. Uważam to za błędne rozwiązanie i nie powinno być stosowane.</u>
<u xml:id="u-24.2" who="#WiesławKaczmarek">Była to decyzja ministra Lewandowskiego. Prywatyzacja była traktowana wówczas odrębną ustawą, w przypadku tej stoczni.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#BogdanPęk">Chcę złożyć wniosek formalny o przerwanie tej dyskusji. Składam wniosek o przejście do głosowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#MarekOlewiński">Chcę państwu przypomnieć, że mamy wyrazić opinię oceniającą czy minister przekształceń własnościowych zapewnia wykonanie przedstawionego Sejmowi programu działania rządu.</u>
<u xml:id="u-26.1" who="#MarekOlewiński">Kto jest za wyrażeniem pozytywnej opinii w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-26.2" who="#MarekOlewiński">W głosowaniu pozytywną opinię wyraziło 14 posłów, 11 było przeciwnego zdania, 4 posłów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam więc, że Komisja wyraziła pozytywną opinię dla pana ministra Wiesława Kaczmarka.</u>
<u xml:id="u-26.3" who="#MarekOlewiński">Zamykam posiedzenie.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>