text_structure.xml 97.8 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 26 czerwca 1986 r. Komisja Administracji, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Boreckiego (PZPR), rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- sprawozdanie z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w częściach dotyczących: Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Prokuratury Generalnej PRL, Urzędu Rady Ministrów, Państwowego Arbitrażu Gospodarczego, Głównego Urzędu Kontroli Publikacji Widowisk.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z wiceministrem Zbigniewem Pudyszem, Prokuratury Generalnej PRL z zastępcą prokuratora generalnego Wiesławem Śliwą, Urzędu Rady Ministrów z ministrem Michałem Janiszewskim, Państwowego Arbitrażu Gospodarczego z prezesem Edwardem Zachajkiewiczem, Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk z prezesem Stanisławem Kosickim, Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem Janem Antosikiem oraz Ministerstwa Finansów.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Koreferat do sprawozdania z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w części dotyczącej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przedstawił poseł Stanisław Habczyk (PZPR): Materiały Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz Najwyższej Izby Kontroli są zwięzłe i treściwe; koncentrują się na problemach i zjawiskach najistotniejszych. Ze zrozumiałych względów obydwa opracowania różnią się podejściem do tego samego tematu. Dla MSW najważniejszy był stopień zabezpieczenia podległych jednostek pod względem kadrowym i materiałowo-technicznym. Na równi z tym potraktował resort problemy zapewnienia funkcjonariuszom, żołnierzom i pracownikom odpowiednich warunków płacowych, przeciwdziałania obniżaniu się standardu należnych im świadczeń socjalnych i łagodzenia trudności mieszkaniowych. Wyraźnie podkreślano zadania budżetowe, które z przyczyn od resortu niezależnych nie mogły być w całości wykonane oraz wskazano dziedziny, które nadal są niedoinwestowane. Nie jest to suche, sformalizowane sprawozdanie, ale wyselekcjonowana informacja merytoryczna.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Najwyższa Izba Kontroli skupiła się natomiast na ocenie przestrzegania przez MSW prawa budżetowego i przepisów wydanych na jego podstawie, a w szczególności na zagadnieniach rozdziału środków budżetu, korzystania z uprawnień do przeniesień budżetowych, przestrzegania dyscypliny budżetowej itp., co stanowi cenne dopełnienie obrazu gospodarki resortu spraw wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Lektura otrzymanych materiałów nasunęła mi kilka uwag, które chciałbym przedstawić. Problem pierwszy - to braki kadrowe w wojewódzkich urzędach spraw wewnętrznych w zestawieniu z zagrożeniem przestępczością poszczególnych obszarów kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">W 41 mniejszych województwach liczba wakujących stanowisk jest stosunkowo nieduża, ogranicza się bowiem łącznie do 2,2 % etatów. Zupełnie inaczej przedstawia się sytuacja w 8 największych województwach, do których zalicza się: Warszawa, Gdańsk, Katowice, Kraków, Łódź, Poznań, Szczecin i Wrocław. Tam braki w obsadzie wynoszą od 4,2 % we Wrocławiu, 10,3 % w Szczecinie, 10,5 % w Katowicach i aż 20,5 % w stolicy. W dużych miastach rynki pracy są najbardziej chłonne, a warunki oferowane przez przemysł na tyle atrakcyjne, że jednostkom resortu spraw wewnętrznych trudno z nimi konkurować.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Liczba przestępstw pospolitych w przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców wynosiła w ub. r. w skali kraju 1.462,2. Najwyższe zagrożenie, liczone tym samym wskaźnikiem, występowało w województwach: stołecznym. - 2.918,8, gdańskim - 2.146,8, szczecińskim - 2.113,7, legnickim - 2.099,4, lubelskim - 2.012,2, jeleniogórskim - 1.870,5 oraz elbląskim - 1.851,8. W okresie, o którym mowa, nastąpił gwałtowny wzrost przestępczości w dwóch województwach: woj. gdańskie przesunęło się z 6 na drugie miejsce w kraju, a w woj. lubelskim wskaźnik wzrósł z 1.575,5 do 2.012,2.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Do najbardziej zagrożonych przestępstwami kryminalnymi, według wskaźnika na 100 tys. mieszkańców, który wynosił dla całego kraju 999,8, należały w ub. r. województwa: warszawskie - 2.056,7, szczecińskie - 1.595,6, legnickie — 1.446,5, gdańskie — 1.377,1, jeleniogórskie - 1.323,2, łódzkie - 1.308,4, elbląskie - 1.264,5 oraz krakowskie — 1.201.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Jak z tego wynika, najtrudniej pracowało się funkcjonariuszom Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych. Obok innych przyczyn na braki w zatrudnieniu mają tu duży wpływ szczególnie trudne warunki mieszkaniowe.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Problem drugi - to fluktuacja kadr, a zwłaszcza „wykruszanie się młodzieży”. Praca w resorcie spraw wewnętrznych wymaga bardziej niż w innych zawodach dobrego zdrowia i sprawności fizycznej, a są to z reguły cechy ludzi młodych. Na tym tle niepokojąco przedstawiają się dane dotyczące wieku i stażu pracy osób odchodzących z resortu. 52 % zwolnionych - to osoby, które nie przekroczyły 40 roku życia, w tym ok. 27 % - to młodzież do lat 30. 20 % zwolnionych funkcjonariuszy nie przepracowała nawet 3-letniego okresu służby przygotowawczej. Wśród zwolnionych w okresie służby przygotowawczej 65 % odeszło na własną prośbę.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Zastanawiałem się, czy i co można zrobić, aby zahamować tę niekorzystną tendencję. Charakteru służby nie da się zmienić, nie można też obniżać wymagań. Pozostaje chyba tylko dążyć do maksymalnej poprawy warunków bytowych i socjalnych, ale - jak wiadomo - możliwości w tym względzie są poważnie ograniczone. Wśród zwolnień ze Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej znaczną pozycję zajmują zwolnienia dyscyplinarne - w ub.r. - 10 %. Stosunkowo najwięcej wykroczeń dyscyplinarnych i innych dyskwalifikujących uchybień popełniają funkcjonariusze młodzi, o krótkim stażu. Spośród zwolnionych w 1985 r. w okresie służby przygotowawczej wydalono dyscyplinarnie ponad 12 %, a ze względu na złą opinię odeszło dalszych 15 %. Oznacza to, że kierownicy jednostek, mimo odczuwalnych braków kadrowych, nie tolerują postaw nagannych. Selekcja funkcjonariuszy jest pod tym względem znacznie ostrzejsza niż pracowników w cywilnych zakładach pracy. Dla osób, które swoją postawą w służbie i poza służbą podrywają zaufanie do organów chroniących bezpieczeństwo państwa i porządek publiczny, nie może być miejsca w resorcie spraw wewnętrznych. Warto było natomiast dążyć do zatrzymania w nim przynajmniej części osób odchodzących na własną prośbę.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Ograniczenie fluktuacji spowodowałoby m.in., że jednostki rozporządzałyby kadrą bardziej doświadczoną, wypróbowaną i zahartowaną, a budżet ponosiłby mniejsze wydatki, gdyż nie szłyby na marne koszty szkolenia i doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy zwalnianych następnie z pracy i zmniejszyłyby się wypłaty przysługujących im odpraw.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Trzeci problem - to trudności z uzyskaniem odpowiedniego wyposażenia technicznego dla jednostek resortu. Dotyczy to niektórych środków transportu, aparatów fotograficznych, aparatury kontrolno-pomiarowej, sprzętu informatycznego, urządzeń szyfrujących, maszyn do pisania itp. Przyczyny tych trudności są różne - od zmiany profilu produkcji przez przemysł krajowy i konieczność przeznaczenia większej masy towarowej na rynek, niskiej jakości niektórych asortymentów wytwarzanych w kraju (np. urządzeń szyfrujących) poprzez skutki embarga nałożonego przez kraje kapitalistyczne, kłopoty z ulokowaniem niektórych dostaw w krajach socjalistycznych, aż do braku dostatecznej ilości środków płatniczych.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">W obecnej sytuacji gospodarczej i przy trudnościach płatniczych państwa problemy związane z zakupami za granicą są powszechnie znane. Nie zmienia to faktu, że powinniśmy je w miarę sił i możliwości rozwiązywać. Są zresztą już pewne symptomy poprawy. Pewne minimum dostaw z II obszaru płatniczego miało dostateczne zabezpieczenie dewizowe. Zupełnie natomiast zawiodły krajowe źródła zaopatrzenia w takie podstawkowe dla MSW rodzaje wyposażenia, jak samochody specjalne i szybkobieżne, aparaty fotograficzne itp. Ta nienormalna sytuacja powinna jak najszybciej ulec poprawie. Długie przerwy w wymianie wyposażenia jednostek mogą się odbić ujemnie na operatywności SB i MO, a ponadto spowodują narastanie potrzeb, którym trudno będzie sprostać w latach następnych.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Kolejny problem do niedorozwój bazy leczniczej i socjalnej. Nie jest to dla nas sprawa nowa, mówiliśmy o niej przy omawianiu budżetu resortu spraw wewnętrznych. W służbie zdrowia MSW występuje bardzo niski -wskaźnik liczby łóżek szpitalnych w przeliczeniu na 10 tys. podopiecznych. W 1985 r. miało miejsce dalsze jego zmniejszenie z 36,4 do 36,1. W tym czasie wskaźnik krajowy utrzymał się na poziomie niemal identycznym jak przed rokiem i wyniósł 56,4. W MSW nastąpiło unikalne zjawisko podwojenia się liczby podopiecznych służby zdrowia w ciągu 15 lat, podczas gdy możliwości inwestowania w rozwój bazy leczniczej były bardzo ograniczone.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Ok. 1/4 podopiecznych tej służby to osoby spoza resortu, przy czym tylko część z nich mc. ustawowe prawo do leczenia w zakładach MSW. Na uruchomianie znajdujących się obecnie w różnych fazach budowy szpitali, poliklinik i sanatoriów trzeba jeszcze poczekać. Są to bowiem obiekty o wieloletnim cyklu realizacji. Toteż dostęp do lecznictwa MSW będzie się prawdopodobnie w najbliższych latach pogarszał, choćby dlatego, że coraz więcej podopiecznych stanowią osoby w wleką starszym i renciści. Obecnie grupa ta stanowi 21 % ogółu pacjentów. Wydaje się, że w tej sytuacji kierownictwo resortu powinno zweryfikować uprawnienia do leczenia w służbie zdrowia MSW pod kątem wyeliminowania osób, które nie wywodzą się z tego resortu i powinny korzystać z zakładów społecznej służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Potrzeby ludzi w podeszłym wieku i inwalidów nie sprowadzają się tylko do leczenia. W środowisku emerytów i rencistów MSW, liczącym wraz z pobierającymi rentę rodzinami ok. 66 tys. osób narasta pilna potrzeba zorganizowania kilku resortowych domów weterana czy też domów spokojnej starości. Kierownictwo MSW zamierza tymczasowo, zanim wyłonią sio odpowiednie możliwości inwestycyjne, zaadaptować i przeznaczyć na ten cel dotychczasowe sanatorium w Głuchołazach. Będzie to jednak molliwe dopiero za kilka lat, po wybudowaniu nowego obiektu sanatoryjnego. Funkcjonariusze i emeryci niektórych jednostek zgłaszali gotowość opodatkowania się na budowę Domu Weterana MSW, ale byłoby to rozpraszaniem ofiarności społecznej wobec istnienia Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Tak więc kłopoty z poprawą świadczeń socjalnych będą jeszcze w MSW długo odczuwane, tym bardziej, że inwestowania wymaga również zbyt szczupła i w części wyeksploatowana baza wczasowa i kolonijna.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Najtrudniejszy dla MSW jako pracodawcy jest problem mieszkaniowy. Wchodzą tu w grę co najmniej dwa aspekty, które nie występują w cywilnych zakładach pracy. Po pierwsze, funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje ustawowe prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę lub w jej pobliżu. Oznacza to, że pracodawca powinien zapewnić mieszkanie, a takiego obowiązku pracodawcy cywilni nie mają. Po drugie, żaden z pracodawców cywilnych nie ma pracowników rozsianych po całej Polsce. Natomiast Milicja Obywatelska i SB to jeden organizm obejmujący swoim zasięgiem obszar całego państwa. Oznacza to, że w razie potrzeby funkcjonariusz może być z urzędu przeniesiony do służby w innej miejscowości. Aby przeniesienie było możliwe, potrzebne są mieszkania. Ponieważ chodzi tu przede wszystkim o kierowanie wypróbowanych, doświadczonych i kompetentnych funkcjonariuszy na bardziej odpowiedzialne i trudniejsze odcinki pracy, MSW ma szczególne powody. aby problem mieszkaniowy uważać za najistotniejszy z punktu widzenia polityki kadrowej. W pewnych okolicznościach jest to problem ważniejszy niż sprawa płac. Wręcz alarmująco brzmi informacja o sytuacji w Warszawie, zwłaszcza jeżeli braki mieszkaniowe w stolicy zestawić z niedoborami kadrowymi SUSW i najwyższym w kraju zagrożeniem przestępczością.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Powinniśmy zaapelować do Komisji Planowania, aby wspólnie z władzami stolicy postarała się stworzyć resortowi spraw wewnętrznych możliwości uzyskania dodatkowej liczby mieszkań. Jest to nie tylko problem socjalny, ale i polityczny.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Ostatnim, nieco odmiennym problemem jest sprawa oszczędnego gospodarowania. W latach 1983 - 1985, podobnie jak w całej gospodarce uspołecznionej obowiązywała w MSW oszczędność w realizacji rocznych budżetów oraz planów zaopatrzenia materiałowo-technicznego. W okresie 3 lat jednostki tego resortu zaoszczędziły 1.700 mln zł, przekraczając znacznie, bo o 80 % pierwotne szacunki. Na 1985 r. przypada z tego kwota ok. 700 mln zł. Zaoszczędzone środki finansowe skierowano na działalność socjalną, opiekę medyczną oraz poprawę warunków pracy, a także wzbogacenie bazy materiałowo-technicznej. Ponadto MSW przekazało Ministerstwu Finansów dalsze oszczędności w wysokości ponad 132 mln zł. Można się spodziewać, że również w następnych okresach budżetowych resort spraw wewnętrznych potrafi osiągnąć podobne efekty oszczędnościowe bez uszczerbku dla realizacji zadań w zakresie ochrony porządku i bezpieczeństwa państwa.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Przedstawię obecnie niektóre zagadnienia dotyczące zaopatrzenia jednostek ochrony przeciwpożarowej. Ochrona przeciwpożarowa finansowana jest w przeważającej części z budżetów terenowych - w 1985 r. w 99 %.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Kontynuowano zadania w zakresie poprawy zaopatrzenia materiałowo-technicznego straży pożarnej. Nastąpił wzrost produkcji sprzętu pożarniczego. Określone uchwałą Rady Ministrów dostawy tego sprzętu dla straży zostały zrealizowane. Wyjątek stanowiły samochody śniegowe i proszkowe, których produkcję uruchamiają zakłady w Pruszczu Gdańskim i w Katowicach. Mimo znacznej poprawy w porównaniu z 1984 r., nadal występują braki w sprzęcie ratownictwa technicznego i ochrony osobistej.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Jedną z najważniejszych barier, utrudniających planowe rozmieszczenie sprzętu pożarniczego, stanowiły niewystarczające i zbyt późno przyznawane środki finansowe, przekazywane przez terenowe organa administracji państwowej na zakupy inwestycyjne. W rezultacie interwencji, podejmowanych przez Komendę Główną Straży Pożarnych, zakup wyprodukowanego sprzętu stał się ostatecznie możliwy, ale przekazywanie wojewódzkim komendom straży poważnych środków z nadwyżek budżetowych dopiero w listopadzie i grudniu spowodowało wiele trudności w produkcji i dystrybucji sprzętu. W 1985 r. prowadzono nadal prace nad jakościową poprawą wyposażenia straży pożarnych. W końcu ub. r. ze środków budżetów terenowych prowadzone były różnego rodzaju prace budowlane w 125 kompleksach obiektów ochrony przeciwpożarowej o wartości ok. 6.100 mln zł. Na ochronę przeciwpożarową wydatkowano w ub. r. z budżetów terenowych i centralnego łącznie 19.150 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Poseł koreferent postawił wniosek o przyjęcie sprawozdania z wykonania budżetu centralnego za 1985 r. w części dotyczącej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#TadeuszRut">Przedstawione przez NIK uwagi do sprawozdania MSW z wykonania budżetu w 1985 r. opracowane zostały w oparciu o szczegółowe wyniki przeprowadzonych kontroli:</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#TadeuszRut">- zasadności i prawidłowości opracowywania i realizacji planów finansowo-materiałowych i inwestycyjno-remontowych w odpowiednich służbach MSW oraz jednostek terenowych;</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#TadeuszRut">- stanu gospodarki magazynowe ja w tym prawidłowości naliczania, gromadzenia i gospodarowania w wybranych jednostkach zapasami normatywnymi oraz celowości zakupów pozaplanowych;</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#TadeuszRut">- stopnia zaopatrzenia WUSW i jednostek podległych w sprzęt, urządzenia i materiały w porównaniu z obowiązującymi normami;</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#TadeuszRut">- prawidłowości i terminowości rozliczania przeprowadzonych inwestycji, przyczyn powstawania strat i szkód oraz prawidłowości ich rozliczeń i likwidacji;</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#TadeuszRut">- stanu gospodarki transportowej, a w szczególności wyposażenia jednostek organizacyjnych w środki transportowe w stosunku do ustalonych norm oraz stanu technicznego pojazdów i stanu zaplecza naprawczo-obsługowego;</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#TadeuszRut">- kształtowania się strat i szkód w gospodarce transportowej oraz zapobieganie wypadkom drogowym.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#TadeuszRut">Zbadane zatem zostały podstawowe dziedziny działalności gospodarczej resortu spraw wewnętrznych. Dokonane ustalenia dały podstawę do stwierdzenia, że realizacja zadań rzeczowych odbywała się prawidłowo, a gospodarka środkami materiałowo-finansowymi prowadzona była w sposób racjonalny i oszczędny. Nie stwierdzono przypadków naruszeń dyscypliny budżetowej, a służba finansowa MSW prawidłowo realizowała nałożone na nią zadania.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#TadeuszRut">Budżet był ściśle związany z głównymi kierunkami działalności resortu. Dokonane w ciągu roku zmiany w budżecie były zasadne. Wskaźniki przeniesień kredytów, nie wykorzystanych środków budżetowych, nie uregulowanych zobowiązań oraz nie wyegzekwowanych należności w porównaniu do 1984 r. uległy znacznemu zmniejszeniu.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#TadeuszRut">Realizacja planu materiałowo-rzeczowego resortu przebiegała z dużym zaangażowaniem kadry wszystkich szczebli organizacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#TadeuszRut">Przy podejmowaniu decyzji gospodarczych obowiązywał ostry reżim oszczędnościowy. Osiągnięte efekty ekonomiczne wyniosły ponad 1700 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#TadeuszRut">Łączna wysokość szkód ujawnionych w 1985 r. w mieniu resortu spraw wewnętrznych w stosunku do 1984 r. wzrosła o 50 mln zł, tj. o 30,7% , a liczba strat o 246 mln zł, tj. o 2,1% . Najwyższe szkody zarejestrowano w służbie transportowej; stanowiły one 53,4% ogółu szkód. W wyniku niepełnej realizacji dostaw sprzętu MSW nie otrzymało w 1985 r. m.in. 31 różnego typu samochodów gaśniczych oraz drabin pożarniczych. Te niekorzystne zjawiska pogłębiły trudną sytuację w wyposażeniu jednostek straży pożarnej.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#TadeuszRut">Resort spraw wewnętrznych realizuje dziesiątki różnorodnych i odpowiedzialnych zadań w warunkach zwielokrotnionych trudności i braków. Niewątpliwie największym problemem są inwestycje budownictwa służbowego i mieszkaniowego. Rzutują one w podstawowej mierze na socjalno-bytowe warunki pracowników, występujące braki kadrowe, warunki utrzymania sprzętu, pracy oraz zakwaterowania wojsk. Pomimo że zadania budownictwa mieszkaniowego wynikające z uchwały nr 32/83 RM z 21.03.1983 r. w sprawie inwestycji specjalnych dla jednostek resortu spraw wewnętrznych na lata 1983–1985 zostały w ujęciu globalnym zrealizowane, sytuacja mieszkaniowa w resorcie nie uległa znaczącej poprawie. Nadal trudności występują w Gdańsku, Krakowie i Wrocławiu. Jednak szczególnie poważne niedobory mieszkań występują w Warszawie. Problem mieszkaniowy MSW badany jest corocznie przez NIK, a był także rozpatrywany na posiedzeniu komisji sejmowej. W oparciu o przedstawione materiały podjęta została uchwała nr 32/83 RM. Garnizon warszawski miał w wyniku jej realizacji otrzymać 1500 mieszkań. Tymczasem do końca 1985 r. zostało w Warszawie oddanych tylko 279 mieszkań, co stanowi zaledwie 20% przyjętej w uchwale wielkości. W lipcu 1985 r. sejmowa Komisja Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości po ponownym rozpatrzeniu spraw mieszkaniowych MSW skierowała do prezesa Rady Ministrów odpowiedni dezyderat. Mimo, iż posłowie konsekwentnie włączali się w rozwiązanie tego problemu, do chwili obecnej zakładane efekty nie zostały osiągnięte. Jednostki MSW garnizonu warszawskiego nie otrzymały w 1985 r. żadnego nowego mieszkania. Aktualnie na samodzielne mieszkania w Warszawie oczekuje 3.951 funkcjonariuszy MO i SB oraz żołnierzy zawodowych resortu.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#TadeuszRut">W zakresie budownictwa służbowego również nie zdołano uzyskać w pełni planowanych efektów. Głównymi tego przyczynami były uchybienia w planowaniu i przygotowaniu inwestycji, co w toku ich realizacji powodowało rozszerzanie zakresu robót, opóźnienia w rozpoczynaniu zadań oraz nieterminowe dostawy sprzętu, urządzeń i materiałów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#TadeuszRut">Czuję się w obowiązku podkreślić, że NIK od kilku już lat nie wnosi zasadniczych uwag do wykonania przez MSW budżetu i głównych zamierzeń gospodarczych. Brak negatywnych ustaleń wynika stąd, że gospodarka w tym resorcie na wszystkich szczeblach zarządzania doprowadzona została do należytego stanu i jest w dalszym ciągu doskonalona. Przekonali się o tym posłowie wizytujący w latach 1984 i 1985 jednostki Wojsk Ochrony Pogranicza i Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSW, a także uczelnie MSW i wojewódzkie urzędy spraw wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#TadeuszRut">Kierownictwo resortu spraw wewnętrznych i poszczególnych służb reaguje z bezwzględną konsekwencją na wszystkie najmniejsze przejawy niedopełniania obowiązków służbowych, marnotrawstwa i niegospodarności. Utrwalone tym samym zostały nawyki prowadzenia oszczędnej gospodarki środkami budżetowymi i dbałości o powierzony sprzęt i mienie.</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#TadeuszRut">Godzi się wziąć pod uwagę i to, że MSW dźwiga wyłącznie cię żar obowiązków i odpowiedzialności za utrzymanie ładu, porządku i bezpieczeństwa wewnętrznego kraju. Różnego rodzaju akcje porządkowo-zabezpieczające absorbują często duże siły zwarte, a przy tym wymagają dokonywania przerzutów różnego rodzaju sprzętu i wyposażenia. Utrzymanie w takich warunkach wysokich rygorów dyscypliny finansowej i dbałości o powierzone mienie jest godne wysokiego uznania.</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#TadeuszRut">Współpraca NIK z kierownictwem resortu układa się dobrze. Wszystkie uwagi i wnioski NIK są przyjmowane i w pełni realizowane. Reasumując, należy stwierdzić, że realizacja budżetu i głównych zamierzeń gospodarczych w resorcie spraw wewnętrznych przebiegała z dużym zaangażowaniem i aktywnością kierownictwa resortu i wszystkich pracowników. Przyznane w budżecie MSW na 1985 r. środki na realizację zadań zostały wykorzystane prawidłowo z zachowaniem kryteriów legalności, gospodarności, celowości i rzetelności.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#TadeuszRoszkowski">Chciałem zapytać ministra o sprawę budownictwa mieszkaniowego. W poprzedniej kadencji omawialiśmy ten problem. Okazuje się, że uchwała nr 32 Rady Ministrów nie zadziałała tak, aby resortowi pomóc. Sytuacja mieszkaniowa w jednostkach podległych MSW powoduje zbyt dużą fluktuację kadr.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#TadeuszRoszkowski">Czy zostały już wykorzystane wszystkie możliwości poprawy tej sytuacji? Choć jest to problem ogólnokrajowy, jednak resort MSW podobnie jak MON, powinien być traktowany w sprawach mieszkaniowych na specjalnych prawach. Dlatego uważam, że należy poprzeć wysiłki resortu zmierzające do rozwiązania tego niełatwego problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#MirosławSadowski">Z materiałów wynika, że zdecydowano się na zakup dla służb milicyjnych 1600 motocykli WSK. Do czego będą one służyć? Nie można ich przecież przeznaczyć dla „drogówki”, bo się ośmieszymy. Nawet młodzież wiejska nie chce już tych motocykli kupować, ponieważ są to po prostu buble. Potaniały ostatnio w handlu motocykle „Jawa”. Może należałoby się dogadać z Czechosłowacją i rozpocząć import tych motocykli dla potrzeb milicji, skoro nie możne już sprowadzać motocykli z NRD.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ZbigniewRudysz">Sprawa gospodarki mieszkaniowej powoduje niemożliwość obsadzania stanowisk i to w tych województwach, gdzie zagrożenie przestępczością jest największe. Była o tym mowa w koreferacie poselskim. W dzisiejszym posiedzeniu uczestniczą najbardziej kompetentni w tych sprawach pracownicy resortu. Proszę więc pozwolić, żeby zreferowali to zagadnienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#FranciszekJóźwiak">Wszystkie wnioski, z którymi występowaliśmy do rządu o zwiększenie wykorzystania środków finansowych na resortowe budownictwo mieszkaniowe, spotykały się z przychylnością i poparciem. Uchwała 137 Rady Ministrów przyznała nam 3.100 mln zł na budownictwo mieszkaniowe. Jest to też wynik poparcia nas przez sejmową komisję. Trudności wynikają jednak nie tyle z braku środków finansowych, ale z kłopotów z wykonawstwem. W Warszawie, gdzie panuje najtrudniejsza pod tym względem sytuacja, prowadzone przez nas budownictwo plombowe przynosi jedynie dwieście kilkadziesiąt mieszkań. Reszta pochodzi z zakupów. Jak jednak wygląda wykonawstwo planów w budownictwie mieszkaniowym, dobrze wiadomo.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#FranciszekJóźwiak">Kroki podejmowane przez nasze ministerstwo w celu poprawy Sytuacji mieszkaniowej dają jednak pewne rezultaty, choć liczba rodzin oczekujących na mieszkania nie maleje, lecz rośnie. W ub. r. wynosiła ona 19,5 tys. W tym roku zaś - 22,5 tys. Nastąpiło jednak pewne skrócenie czasu oczekiwania przez funkcjonariuszy na mieszkanie. Do niedawna okres ten wynosił 10 lat, teraz zaś waha się w granicach 5–7 lat. Poprawy sytuacji pod tym względem nie odnotowujemy jedynie w Warszawie.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#FranciszekJóźwiak">Z planów MSW wynika, że zamierzamy wybudować 7,5 tys. mieszkań. Uzyskamy ich jednak łącznie 13,5 tys., co wynika z niezwykle dla nas cennej pomocy władz wojewódzkich. Zamierzamy wykorzystać 22% wszystkich środków na budownictwo resortowe w Warszawie, aby w ten sposób wyrównać okres oczekiwania na mieszkania w stolicy do poziomu krajowego, czyli do 7–8 lat. Przyjmujemy na siebie część wykonawstwa. Zamierzamy mianowicie zająć się pracami wykończeniowymi, nie mamy bowiem odpowiednich możliwości prowadzenia budownictwa przemysłowego. Poziom zaspokojenia potrzeb będzie jednak głównie zależał od budownictwa spółdzielczego. 90% naszych potrzeb zaspokaja bowiem spółdzielczość.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#FranciszekJóźwiak">Jeśli chodzi o motocykle, to wytworzyło się obecnie w naszym zaopatrzeniu luka spowodowana tym, że w Polsce już się ich nie produkuje, a NRD, która dotychczas dostarczała nam ten niezbędny sprzęt, z nieznanych nam powodów czynić tego nadal już nie może. Kupiliśmy kilka motocykli „Jawa” i badamy ich przydatność. Czechosłowacja nie produkuje jednak motocykli przeznaczonych dla MO - takich, jak. np. MZ-250 z NRD. Zamiast motocykli, zamierzamy też wprowadzać do służby ruchu drogowego „Fiaty - 126p”. Spotyka się to z poparciem funkcjonariuszy ruchu drogowego, miałoby bowiem wpływ na poprawę warunków pracy. Motocykli WSK nie bylibyśmy skłonni określać tak dosadnie, jak to zostało tutaj uczynione. Przy bazie technicznej jaką posiadamy, mogą one spełniać pewną rolę - zwłaszcza w naszych posterunkach terenowych. Nie są natomiast przeznaczone dla milicji drogowej. Zdecydowaliśmy się kupić ich tak dużo, ponieważ kończy się już produkcja. Sądzę, że w przyszłości potrafimy tę lukę wypełnić importem. Zmiany profilu produkcji naszego przemysłu motoryzacyjnego, dotyczące przecież nie tylko WSK, zmuszają nas do prowadzenia prac nad adaptacją nowych modeli pojazdów do naszych celów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MieczysławBandurka">Nie jest to pocieszeniem, jednak nie lepsza sytuacja panuje w innych resortach. Np. sytuacja mieszkaniowa w Ministerstwie Sprawiedliwości wydaje się jeszcze gorsza. Istnieją w związku z tym duże kłopoty z kadrową obsadą wielu sądów. Podobnie źle dzieje się w służbie więziennej. Brakuje ok. 3 tys, mieszkań dla pracowników tej służby. Przyczyny są takie same: nie brak środków, lecz kłopoty z wykonawstwem. MSW nie jest więc w tych sprawach odosobnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#JózefBarecki">Dziękuję posłowi M. Bandurce za pocieszenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ZofiaKaczor">Czy stosowana jest praktyka przydzielania asygnat na zakup samochodów funkcjonariuszom - zwłaszcza tym, których charakter pracy wymaga poruszania się w terenie bądź dojazdu. Byłoby to znaczne ułatwienie ich pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#HelenaGalus">Chciałabym zapytać o sprawę szczegółową. Z materiałów wynika, że poprawiło się wyposażenie oddziałów zwartych w takie akcesoria, jak hełmy, kamizelki itp. Czy bierze się w wyposażeniu także pod uwagę ochronę kończyn dolnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ZbigniewPudysz">Liczba asygnat na samochody przydzielane naszym funkcjonariuszom w ostatnim okresie potroiła się. Preferujemy te działy służby, które wiążą się z używaniem środków lokomocji. Potrzeby są jednak znacznie większe od możliwości ich zaspokojenia. Funkcjonariusze, którzy używają własnych samochodów do celów służbowych mogą otrzymać zwrot kosztów. Jest to pewnym ułatwieniem w naszej pracy.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#ZbigniewPudysz">Istotnie zwiększyły się wydatki na, wyposażenie oddziałów zwartych. Obejmują one także nagolenniki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JózefBarecki">Rozpatrywaliśmy niedawno budżet MSW na 1986 r. Materiały dotyczące wykonania budżetu w 1985 r. rozszerzyły i naszą wiedzę o stanie zaopatrzenia jednostek resortu. Przebieg posiedzenia utwierdza nas w przekonaniu, że nasze wnioski są słuszne i trzeba zastanowić się, jak pomóc resortowi w rozwiązaniu jego kłopotów. Dziś wyłoniła się sprawa mieszkań. Jest to niewątpliwie kwestia podstawowa. Trudności występujące w budownictwie są ogólnie znane. Istnieją jednak pewne priorytety. Podobne trudności występują zresztą - będziemy jeszcze o tym mówić - w resorcie sprawiedliwości, Sądzie Najwyższym itd. Powinniśmy się zastanowić, do kogo wystąpić, aby osiągnąć pożądany efekt. W każdym razie problem ten powinniśmy stale pilotować. W przypadku funkcjonariuszy MSW i MO posiadanie mieszkania Wiąże się nie tylko ze stabilizacją życiową, ale i z bezpieczeństwem, a często wręcz z możliwością sprawowania niełatwych funkcji.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#JózefBarecki">Omawialiśmy niedawno na posiedzeniu problem zwalczania i ograniczania zjawisk patologii społecznej. Dyskusja ta pogłębiła nasz obraz działania MO. Dziś mówimy o gospodarowaniu i zabezpieczeniu technicznym tych służb. Przekonujemy się więc, że resort ma znacznie szersze pole działania, niż się na ogół sądzi, gdy mowa o zwalczaniu i przeciwdziałaniu przestępczości. Utarł się taki stereotyp, że w przypadku wszelkich deformacji naszego życia społecznego, wynikających niekiedy także z niewłaściwego działania administracji, zwracamy się w ostatecznej instancji o pomoc do MO. Utarło się też przekonanie, że MSW odpowiedzialne jest za opanowanie sytuacji w takich przypadkach. Trzeba jednak przy tym widzieć również drugą stronę medalu, a mianowicie brać pod uwagę możliwości resortu. Jak widać z przedłożonych nam materiałów, nie są one w całej pełni zabezpieczone. Resort deklaruje pełną gotowość działania, a jego potrzeby - według skromnych przecież norm - zaspokojone są w 80% . Łatwo sobie zdać sprawę, jakie powoduje to trudności.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#JózefBarecki">Myślę, że kierownictwo resortu rozumie powody tych trudności i ograniczeń. Powinniśmy jednak przekazać nasze stanowisko, że prawidłowo oceniając te potrzeby, będziemy dążyć do przezwyciężania trudności.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#JózefBarecki">Zwraca uwagę rzetelność MSW w gospodarowaniu powierzonymi mu środkami. Jedna z przyczyn tego stanu polega na dobrze zorganizowanej kontroli wewnętrznej. Co roku dokonuje się kontroli 30% jednostek resortu. Tak więc w ciągu trzech lat dokonuje się kontroli wszystkich jednostek.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#JózefBarecki">Podobne trudności do występujących w budownictwie mieszkaniowym sygnalizuje również kierownictwo MSW, jeśli chodzi o opiekę zdrowotną. Na te sprawy także powinniśmy zwrócić uwagę.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#JózefBarecki">Zgodnie z wnioskiem przyjmujemy sprawozdanie z wykonania budżetu, odnotowujemy przy tym dostrzeżone trudności. Jeśli będą jakieś dodatkowe potrzeby, prosimy kierownictwo resortu o ich sygnalizowanie, a będziemy się starali pomóc. To stanowisko zawrzemy w zbiorczej uchwale, jaką podejmiemy na zakończenie posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#ZbigniewPudysz">W imieniu kierownictwa ministerstwa pragnę podziękować za życzliwe ustosunkowanie się do problematyki związanej z wykonaniem budżetu. Podniesione w dyskusji i pytaniach poselskiej problemy świadczą o trosce związanej z zapewnieniem ładu i bezpieczeństwa publicznego w kraju. Stan tego ładu i bezpieczeństwa zależy od działania, ale także od odpowiedniego wyposażenia i technicznego zabezpieczenia jednostek naszego resortu.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#ZbigniewPudysz">Wielce cenimy wykonywanie funkcji kontrolnej przez Sejm nad pracą naszego resortu. Zgłoszone uwagi i wnioski będą szczegółowo przeanalizowane i wykorzystane w naszej pracy. Dziękuję również NIK za uwagi do sprawozdania z wykonania budżetu. NIK szczegółowo badała nasz aparat gospodarczo-finansowy. Wynikające stąd uwagi wykorzystamy w naszej pracy. Planując wydatki i związane z tym przedsięwzięcia, zawsze mamy na uwadze sytuację społeczno-ekonomiczną kraju.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#ZbigniewPudysz">W kolejnym punkcie porządku dziennego komisja rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu w 1985 r. w części dotyczącej Prokuratury Generalnej.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#ZbigniewPudysz">Koreferat przedstawiła poseł Emilia Pogonowska-Jucha (ZSL): Kierunki działalności prokuratury w 1985 r. wytyczał program działania opracowany w 1984 r. Program ten uwzględniał wytyczne Rady Państwa, zalecenia najwyższych władz partyjnych oraz aktualne zadania wynikające ze stanu przestrzegania prawa. Realizacja przyjętego programu przebiegała w warunkach postępującej stabilizacji politycznej, społecznej i gospodarczej, co sprzyjało osiąganiu pozytywnych wyników.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#ZbigniewPudysz">Wykonanie postawionych przed prokuraturą w 1985 r. zadań wymagało zaangażowania odpowiednich środków budżetowych. Plan dochodów budżetowych prokuratury na 1985 r. wynosił 26.955 tys. zł. Efektywne wpływy kasowe zamknęły się natomiast kwotą 28.891 tys. zł. Ponad 70% tych wpływów pochodzi z opłat od warunkowych umorzeń postępowań przygotowawczych (49,7% wpływów) oraz z kwot uzyskanych ze sprzedaży wyeksploatowanych składników majątkowych, zwłaszcza samochodów służbowych wycofanych z ruchu (20,4% wpływów). Pozostała część wpływów obejmuje kwoty z różnych tytułów.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#ZbigniewPudysz">Wymienione wyżej globalna kwota dochodów nie mogła wystarczyć na pokrycie wydatków niezbędnych dla realizacji zadań stawianych przed organami prokuratury w 1985 r. Plan tych wydatków został określony ustawą budżetową na 1985 r. na kwotę 3.049.310 tys. zł lecz w toku realizacji - na podstawie stosownych decyzji ministra finansów - został zwiększony do kwoty 3.668.692 tys. zł.</u>
          <u xml:id="u-13.6" who="#ZbigniewPudysz">Plan ten nie został w pełni wykonany, bowiem na dzień 31 grudnia 1985 r. realizacja wydatków wyniosła 3.518.346 tys. zł, co odpowiada 95,9% budżetu po zmianach.</u>
          <u xml:id="u-13.7" who="#ZbigniewPudysz">Analiza sprawozdania Prokuratury Generalnej z wykonania budżetu w 1985 r. wskazuje, że organ ten, podobne jak podległe mu organizacyjnie jednostki terenowe, podejmował liczne działania zmierzające do maksymalnie oszczędnego wydatkowania sum przyznanych z budżetu państwa bez uszczerbku dla realizacji zadań merytorycznych. Należy wyrazić przekonanie, że tendencja ta, ze wszech miar zasługująca na aprobatę, będzie utrwalana.</u>
          <u xml:id="u-13.8" who="#ZbigniewPudysz">Dotyczyć to powinno przede wszystkim tej części wydatków bieżących z zakresu działalności podstawowej, na których wysokość jednostki prokuratury mają bezpośredni wpływ (np. rezygnacja z zakupu wyposażenia o wysokim standardzie).</u>
          <u xml:id="u-13.9" who="#ZbigniewPudysz">Wysokość niektórych wydatków nie była zależna od działań organów prokuratury, wynikała bowiem z decyzji organów centralnych (np. podwyżka taryf osobowych PKP i PKS, zmiana zasad wynagradzania pracowników prokuratorskich), lub podjętych przez przedsiębiorstwa uprawnione do samodzielnego kształtowania cen wyrobów i usług. Konsekwencją tego była konieczność zwiększenia przez ministra finansów budżetu Prokuratury Generalnej w 1985 r. oraz konieczność oszczędnego dysponowania przez Prokuraturę Generalną środkami przyznanymi z budżetu na pokrycie całości wydatków w 1985 r.</u>
          <u xml:id="u-13.10" who="#ZbigniewPudysz">Sposób realizacji w 1985 r. budżetu Prokuratury Generalnej prowadzi do wniosku, że działalność prokuratury w omawianym okresie zasługuje na aprobatę. Zaangażowanie środków budżetowych pozwoliło na realizację ustawowych zadań tego organu oraz na doskonalenie form i metod jego pracy - zarówno w odniesieniu do zwalczania przestępczości, jak i zapobiegania wszelkim przejawom społecznego zła.</u>
          <u xml:id="u-13.11" who="#ZbigniewPudysz">W omawianymi okresie znaczącą poprawę uzyskano przede wszystkim w takich dziedzinach, jak:</u>
          <u xml:id="u-13.12" who="#ZbigniewPudysz">- usprawnienie toku postępowań przygotowawczych oraz zwiększenie liczby ujawnionych przestępstw i wykrywalności ich sprawców;</u>
          <u xml:id="u-13.13" who="#ZbigniewPudysz">- dostosowanie środków zapobiegawczych, w tym przede wszystkim tymczasowego aresztowania, do istniejącego zagrożenia przestępczością; szerzej stosowano inne niż areszt tymczasowy środki zapobiegawcze, np. poręczenia społeczne;</u>
          <u xml:id="u-13.14" who="#ZbigniewPudysz">- szersze wykorzystanie instytucji zabezpieczenia mienia, o czym świadczy wzrost postanowień o zabezpieczeniu z 13.753 w 1984 r. do 24.696 w 1985 r.;</u>
          <u xml:id="u-13.15" who="#ZbigniewPudysz">- wzrost wysokości kwot wpłacanych na żądanie prokuratora przez podejrzanych i inne osoby odpowiedzialna za wyrządzenie szkody - z kwoty 162 mln zł w 1984 r. do 285 mln zł w 1985 r.;</u>
          <u xml:id="u-13.16" who="#ZbigniewPudysz">- oddziaływanie na orzecznictwo sądowe w sprawach karnych przez wnoszenie rewizji w trybie zwykłym skutecznych w 61,7% oraz 487 rewizji nadzwyczajnych uwzględnionych w 94% ;</u>
          <u xml:id="u-13.17" who="#ZbigniewPudysz">- rozszerzenie zakresu kontroli przestrzegania prawa i wzrost udziału prokuratorów w postępowaniu cywilnym, a także wzmożenie ich aktywności i skuteczności w działalności profilaktycznej. Organa Prokuratury Generalnej doskonaliły w okresie minionego roku mechanizmy swojej działalności wewnętrznej, zwłaszcza w w dziedzinie planowania i dyscypliny realizacji zadań. Powołanie 4 nowych prokuratur rejonowych zakończyło prace zmierzające do ujednolicenia terytorialnego zakresu działania prokuratur rejonowych, sądów rejonowych i rejonowych urzędów spraw wewnętrznych. W 1985 r. uległa poprawie sytuacja kadrowa, zwłaszcza w prokuraturach rejonowych; jednak nadal 340 etatów w tych jednostkach pozostało nie obsadzonych.</u>
          <u xml:id="u-13.18" who="#ZbigniewPudysz">Efektem działań podejmowanych przez organa prokuratury w 1985 r. jest zahamowanie wzrostu przestępczości kryminalnej w skali całego roku o 1,6% , a w okresie II półrocza 1985 r. o 8% , w tym zwłaszcza spadek liczby niektórych rodzajów szczególnie niebezpiecznych przestępstw - takich, jak bójki i pobicia, zgwałcenia, rozboje, kradzieże z włamaniem do obiektów uspołecznionych i prywatnych, kradzieże mienia prywatnego i podpalenia.</u>
          <u xml:id="u-13.19" who="#ZbigniewPudysz">Mimo tych pozytywnych zmian, stan przestrzegania prawa nie może być uznany za zadowalający, zwłaszcza w odniesieniu do przestępstw niegospodarności, marnotrawstwa oraz niedoboru. Wypływa stąd konieczność koncentracji wysiłków ze strony organów prokuratury na ochronie przed tymi właśnie zagrożeniami.</u>
          <u xml:id="u-13.20" who="#ZbigniewPudysz">Przedstawione w sprawozdaniu Prokuratury Generalnej wyniki działalności tego organu w 1985 r., mimo że - co przyznają sami autorzy opracowania - nie odpowiadają w pełni społecznym potrzebom, to jednak generalnie zasługują na pozytywną ocenę. Działalność Prokuratury Generalnej w 1985 r. została pozytywnie oceniona przez Radę Państwa, która w dniu 11 kwietnia 1986 r. rozpatrzyła sprawozdanie przedłożone przez Prokuratora Generalnego PRL.</u>
          <u xml:id="u-13.21" who="#ZbigniewPudysz">Przeznaczone w budżecie państwa środki na sfinansowanie działalności prokuratury zostały w 1985 r. wykorzystane prawidłowo i przyniosły konkretne efekty w zakresie przestrzegania prawa oraz poprawy dyscypliny społecznej. Działania oszczędnościowe, które przedsięwzięto bez uszczerbku dla merytorycznej działalności, zasługują na szczególna aprobatę i upowszechnienie.</u>
          <u xml:id="u-13.22" who="#ZbigniewPudysz">Poseł Koreferent wniosła o zaakceptowanie przedłożonego sprawozdania z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w części dotyczącej Prokuratury Generalnej PRL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#TadeuszRut">Przedstawiliśmy komisji uwagi NIK do wykonania budżetu Prokuratury Generalnej w 1985 r. Pragnę dodać, że nasz ubiegłoroczny wniosek w sprawie uregulowania zasad sprzedaży wyeksploatowanych samochodów został w pełni zrealizowany. Z roku na rok obserwujemy dalsze doskonalenie działalności prokuratury. Kierownictwo przejawia duże zainteresowanie sprawami gospodarczymi, poświęcając im posiedzenia kolegium prokuratury. Budżet oceniany jest co kwartał. Nie stwierdziliśmy marnotrawstwa, niegospodarności, czy naruszenia dyscypliny budżetowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#JózefBarecki">Myślę, że kierownictwo Prokuratury Generalnej może być zadowolone z takiej oceny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#WiesławŚliwa">Tak, jak przedstawiła to poseł koreferent, Rada Państwa rozpatrując sprawozdanie z działalności prokuratury, pozytywnie oceniła jej funkcjonowanie w ub. r. Warto pamiętać, że mamy braki kadrowe wynoszące 348 nie obsadzonych etatów. Uzyskanie osiągniętych efektów było możliwe tylko dzięki dużemu zaangażowaniu naszej kadry. Występują trzy przyczyny kłopotów kadrowych. Po pierwsze - stawiamy kandydatom wysokie wymagania, jeśli chodzi o postawę społeczno-polityczną, wiedzę i przygotowanie do pracy w prokuraturze. W ub. r. nie przyjęliśmy 111 kandydatów. Po drugie - nie przyciągają kadr trudności mieszkaniowe. W odróżnieniu od MSW i resortu sprawiedliwości, Prokuratura Generalna nie ma środków na mieszkania. Ustawa o prokuraturze tworzy fundusz budownictwa mieszkaniowego dla prokuratorów. Przygotowaliśmy projekt uchwały Rady Państwa w tej sprawie; w świetle stanowiska resortu finansów stwierdzić można, że uchwała będzie mogła uruchomić fundusz dopiero od przyszłego roku. Obecnie 540 prokuratorów nie ma mieszkania. Po trzecie - niewielu jest chętnych do pracy w prokuraturze. Odstrasza dyscyplina i charakter pracy. Mamy inne zasady służbowe niż resort sprawiedliwości, inną intensywność pracy i wynagrodzenia niż radcowie prawni czy adwokaci. Sądzimy, że system stypendiów fundowanych dopomoże w pozyskaniu większej grupy aplikantów.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#WiesławŚliwa">Sytuacja wymagała od nas w minionym roku pracy poza godzinami służbowymi. W centrali brak 24% kadry. Prokuratura stołeczna ma największe braki kadrowe, nie ma więc możliwości przerzucenia kadry do centrali z tej prokuratury. Od 5 lat nie uzyskaliśmy ani jednego mieszkania w Warszawie. Delegujemy więc prokuratorów z terenu - zgodnie z ustawą - na okres do 6 miesięcy. Szczególnie trudną sytuację mają poza tym prokuratury w Szczecinie, Gdańsku, Radomiu i Nowym Sączu. Nawet w Zakopanem na 10 etatów pracuje tylko 5 prokuratorów. Liczymy, że fundusz mieszkaniowy przy współdziałaniu z resortem sprawiedliwości umożliwi poprawę naszej sytuacji poprzez realizowanie budownictwa mieszkaniowego siłami tego resortu.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#WiesławŚliwa">Borykamy się z tymi samymi kłopotami, których doświadcza całe społeczeństwo. Pracujemy w skromnych warunkach, korzystamy ze skromnego wyposażenia. Najbardziej skomplikowanym sprzętem w prokuraturach rejonowych jest maszyna do pisania. Jest tam też długopis i papier. Pieniądze wydatkujemy oszczędnie. 85% środków przeznaczamy na pokrycie wydatków od nas niezależnych, w tym 75% na płace, a 10% na potrzeby związane z przygotowywaniem postępowania karnego. Staramy się oszczędnie gospodarować przyznanymi środkami tak, by służyły one dobrze ludziom i sprawie.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#WiesławŚliwa">Dziękujemy za zainteresowanie i pomoc ze strony komisji. Sądzę, że brak dyskusji jest formą pozytywnego ustosunkowania się przez posłów do naszej działalności. Chciałbym również podziękować Najwyższej Izbie Kontroli za życzliwy i wymagający zarazem stosunek do naszej pracy, co pomaga nam w coraz lepszym wykonywaniu bieżących zadań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#JózefBarecki">Sprawy dotyczące działalności Prokuratury Generalnej rozpatrywaliśmy już przy dokonywaniu oceny ustaw dotyczących przestępczości i różnych form patologii społecznej. Materiał przedstawiony naszej komisji jest solidnie przygotowany.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#JózefBarecki">Nie dyskutujemy dziś o działalności prokuratury. Zaakceptowaliśmy tę działalność i sprawozdanie Prokuratury Generalnej. Każda nowa ustawa zwiększa obowiązki Prokuratury Generalnej. Nie spotykamy się jednak z argumentacją, że w związku tym prokuratura potrzebuje nowych etatów. Działalność merytoryczna prokuratury prowadzona jest w różnych nurtach. W coraz większym stopniu bierze się pod uwagę potrzebę kompleksowego traktowania problemów regulowanych w różnych ustawach. Spodziewamy się, że czeka nas dalsza działalność legislacyjna, a liczba obowiązujących ustaw nie ulegnie zmniejszeniu.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#JózefBarecki">Warto zwrócić uwagę na rozwój działalności profilaktycznej, mimo braków kadrowych. Budżet odzwierciedla najistotniejsze problemy działalności. Wydaje się, że prokuraturze brak odpowiednich warunków działania. Na pierwszym miejscu trzeba wymienić problem mieszkaniowy. Jeżeli będą mieszkania, rozwiązane zostaną problemy etatowe. Nie wiem w tej chwili, w jaki sposób będziemy mogli pomóc prokuraturze. Znamy sytuację w budownictwie i trudno przewidzieć, że nie zmieni się ona na lepsze. Cieszy nas, że prokuratura jest instytucją, w której centrali nikt nie narzeka na nadmiar chętnych do pracy. Ma to szczególną wymowę, choć istniejący stan utrudnia działalność prokuratury. Ocena tej działalności jest pozytywna. Cieszy nas, że nie wzbogaca się wystroju wnętrz w prokuraturze, choć o warunki pracy trzeba oczywiście dbać.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#JózefBarecki">Rozumiem, że brak dyskusji można uznać za przyjęcie sprawozdania przedstawionego przez prokuraturę. Nasze stanowisko zawrzemy w zbiorczej uchwale.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#JózefBarecki">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w części dotyczącej Prokuratury Generalnej PRL.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#JózefBarecki">Koreferat do sprawozdania z wykonania budżetu w 1985 r. w części dotyczącej Urzędu Rady Ministrów przedstawiła poseł Helena Całus (bezp.): Podstawowym zadaniem Urzędu Rady Ministrów jest zapewnienie merytorycznej, organizacyjno-prawnej, a także finansowej, technicznej i biurowej obsługi Rady Ministrów, prezesa i wiceprezesów Rady Ministrów oraz Prezydium Rządu. Przedłożona informacja o realizacji budżetu za 1985 r. oraz o działalności URM jest opracowana konkretnie, ilustrując w sposób syntetyczny całokształt gospodarki finansowej URM. Z satysfakcją trzeba też stwierdzić, w oparciu o coroczne rozpatrywanie projektów budżetu i sprawozdań z ich realizacji, że rząd obsługiwany jest coraz sprawniej, a koordynacyjne uprawnienia URM realizowane są coraz efektywniej. Na podstawie przedłożonej informacji można sformułować obiektywną ocenę realizacji zadań finansowych i merytorycznych URM w 1985 r.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#JózefBarecki">Zadania te nie były małe ani łatwe. W ub. r. miało miejsce wiele wydarzeń politycznych i gospodarczych, które bezpośrednio lub pośrednio wpływały na działalność urzędu, Należy tu wymienić m.in. wybory do Sejmu PRL i związane z tym prace nad reorganizacją administracji centralnej, organizacjo w Warszawie spotkania państw - Stron Układu Warszawskiego, organizację przez PRL 40 sesji Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, organizację Krajowej Narady Partyjno-Gospodarczej w Poznaniu, wizyty delegacji państwowej w Indiach, na Kubie, w ONZ, w krajach arabskich. Wydarzenia te, oprócz ogromu prac, organizatorskich, technicznych i gospodarczych, miały określone skutki finansowe.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#JózefBarecki">Przechodząc do szczegółowego skomentowania wykonania dochodów i wydatków budżetowych, pragnę stwierdzić, że budżet URM został w 1985 r. zrealizowany oszczędnie i prawidłowo. Również z uwag przekazanych naszej komisji przez NIK wynika, że działalność urzędu w zakresie realizacji budżetu w 1985 r. była właściwa. Szczegółowy podział części 05 budżetu centralnego z dnia 28 grudnia 1984 zakładał po stronie dochodów kwotę 729 mln zł, a po stronie wydatków 3102 mln zł. Zgodnie z prawem budżetowym, w ciągu 1985 r. decyzjami prezesa Rady Ministrów, ministerstwa finansów i szefa URM dokonane zostały zmiany pierwotnie uchwalonego budżetu. W wyniku podjętych działań oszczędnościowych i zaostrzenia dyscypliny finansowej uzyskano ponadplanowe dochody w kwocie 320 mln zł oraz oszczędności na wydatkach budżetowych w wysokości 300 mln zł. W sumie nastąpiło więc zmniejszenie zaangażowania budżetu państwa w części „0 5 - Urząd Rady Ministrów” o 620 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#JózefBarecki">Na osiągnięcie wyższych od. planowanych dochodów wpłynęły głównie działania wynikające z realizacji ogólnej polityki finansowej państwa, a więc zwiększenie wpływów z podatku dochodowego, podatku od płac oraz wpłat amortyzacji. Ponadplanowe dochody osiągnięto we wszystkich działach. Na zwiększenie wykonanych dochodów znaczny wpływ miała nieplanowana wpłata do budżetu nadwyżki funduszu obrotowego gospodarstwa pomocniczego URM, wygospodarowanej w 1984 r. dzięki poprawie efektywności gospodarowania.</u>
          <u xml:id="u-17.9" who="#JózefBarecki">Przy ocenie wydatków budżetowych na uwagę zasługują przejawy oszczędności występujące na każdym odcinku rozległej działalności URM. Wyrazem tego jest realizacja programu oszczędnościowego. Zaplanowane zadania oszczędnościowe w kwocie blisko 103 mln zł osiągnięte zostały w wysokości ponad 156 mln zł. W programie ujęto zarówno stosunkowo dobre oszczędności dnia codziennego, jak np. oszczędności w zużyciu papieru, ograniczenie rozmów telefonicznych itp., jak i bardziej istotne działania i przedsięwzięcia, jak np. oszczędności w zużyciu paliw i energii, ograniczenie zakupu materiałów i przedmiotów nietrwałych z importu, ograniczenie wydatków bezosobowego funduszu płac oraz wydatków na zagraniczne podróże służbowe.</u>
          <u xml:id="u-17.10" who="#JózefBarecki">Należy z satysfakcją stwierdzić, że realizacja zadań oszczędnościowych oraz wysoka dyscyplina gospodarowania' środkami budżetowymi nie miały ujemnego wpływu na sprawność działania URM, a zwłaszcza na wypełnianie jego funkcji na rzecz Rady Ministrów, prezesa i wiceprezesów Rady Ministrów oraz Prezydium Rządu. Wysoki poziom organizacyjny miały także spotkania i narady międzynarodowe, które odbyły się w Warszawie z udziałom najwyższych władz politycznych i państwowych.</u>
          <u xml:id="u-17.11" who="#JózefBarecki">Na tle omówionych wyżej efektów prawidłowej realizacji budżetu trzeba mieć świadomość, że wyniki te mogłyby być jeszcze lepsze, gdyby ich realizacja nie napotykała negatywnych zjawisk, które mają szersze uwarunkowania i występują w niektórych dziedzinach gospodarki narodowej. Przykładem tego jest niepełna realizacja programu budownictwa inwestycyjnego i remontów.</u>
          <u xml:id="u-17.12" who="#JózefBarecki">Z danych liczbowych wynika, że urzędowi nie udało się zrealizować w pełni zaplanowanych nakładów na budownictwo, gdyż z braku potencjału budowlanego nie zawarto odpowiednich umów z wykonawcami i nie podjęto realizacji wielu obiektów inwestycyjnych i remontowych, w tym budowy trzech budynków mieszkalnych. Pomijając fakt, że plany inwestycyjne oraz zamierzenia w zakresie kapitalnych remontów URM na 1985 r. były niezwykle ambitne (o ponad 80% wyższa niż w 1984 r.), co niewątpliwie miało wpływ na niepełne jego wykonanie, to jednak patrząc perspektywicznie wydaje się celowe rozważenie potrzeby powołania w przyszłości własnego przedsiębiorstwa budowlano-remontowego, podporządkowanego Urzędowi Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-17.13" who="#JózefBarecki">Niedostatek wykonawstwa budowlanego, zwłaszcza przedsiębiorstw budownictwa mieszkaniowego, jest bolączka powszechną. Odczuwa to nie tylko stolica, ale również my, w terenie. Każde więc nowe przedsiębiorstwo wykonujące roboty budowlano-montażowe oraz poprawa w zakresie zaopatrzeni a materiałowego łagodzi znane nam wszystkim trudności. Szczególnie pilne jest rozwiązanie problemu utrzymania i remontów obiektów zabytkowych będących w użytkowaniu URM. Należałoby zapewnić preferencje dla fachowych wykonawców, jakimi są przedsiębiorstwa konserwacji zabytków oraz dostawy potrzebnych materiałów.</u>
          <u xml:id="u-17.14" who="#JózefBarecki">W informacji URM stwierdza się, że z uwagi na ogólne trudności mieszkaniowe w kraju, spółdzielczość odmówiła zawarcia umów na wykup 10 mieszkań dla kadry kierowniczej. Sprawa ta może wydać się mało istotna. Nasuwa się jednak refleksja, że jeżeli taka instytucja, jak URN, nie może poprzez spółdzielczość uzyskać kilku mieszkań, to w jakiej sytuacji znajdują się władze terenowe. Myślę, że należałoby uregulować problem uzyskiwania przez administrację państwową mieszkań, dla których inwestorem jest spółdzielczość mieszkaniowa.</u>
          <u xml:id="u-17.15" who="#JózefBarecki">Od kilku lat w czasie analizy budżetu URM wiele zainteresowania wzbudzają dotacje podmiotowe dla Państwowego Przedsiębiorstwa Wydawniczego „ Rzeczpospolita”. Komisja systematycznie formułowała wnioski o zmniejszenie deficytu tego wydawnictwa. Cieszy zatem fakt, że planowany deficyt 100 mln zł, a po zmianach 83 mln zł, wykonany został w 48,2% czyli w granicach 40 mln zł. Taka realizacja pozwala sądzić, że podejmowane w ub. r. przedsięwzięcia w zakresie sprzedaży wydawnictw pozaprasowych są prawidłowe i w przyszłości przynosić będą jeszcze większe efekty.</u>
          <u xml:id="u-17.16" who="#JózefBarecki">Jestem pełna uznania dla szefa URM, który w sposób bardzo prawidłowy, z poczuciem ogromnej odpowiedzialności, po gospodarsku realizował powierzoną część budżetu, przyczyniając się tym samym do zmniejszenia deficytu budżetowego państwa. Reasumując, wnoszę o przyjęcie przedłożonej informacji o realizacji budżetu URM za 1985 r. i udzielenie urzędowi absolutorium.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JanAntosik">Poseł H. Galus wykorzystała w swoim koreferacie nasze ustalenia i wyniki kontroli. Nie dopatrzyliśmy się żadnych nieprawidłowości w realizowaniu gospodarki budżetowej przez URM. Wręcz przeciwnie, jest ona prowadzona niezwykle oszczędnie, nawet można by powiedzieć, że zbyt oszczędnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#ZofiaKaczor">W informacji NIK znalazło się stwierdzenie, że ośrodki wypoczynkowe URM w miesiącach wiosennych i zimowych nie są w pełni wykorzystywane. Czy w związku z tym posłowie nie mogliby korzystać z tych ośrodków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JózefBarecki">Czy poseł Z. Kaczor ma na myśli wszystkich posłów, czy też tylko członków naszej komisji? Jeżeli wszyscy mogliby korzystać z tych ośrodków, to powstałaby do nich ogromna kolejka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#StanisławHabczyk">Na str. 28 materiałów URM znajduje się szczegółowe rozliczenie wydatków na działalność Instytutu Organizacji Zarządzania i Doskonalenia Kadr. Podano tam także wykaz prac prowadzonych przez instytut. W większości są to prace o charakterze historycznym. Czy URM zleca również przeprowadzenie prac mających na celu opracowanie przyszłego kształtu administracji? Jakiego rodzaju są to prace?</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#StanisławHabczyk">Ciekaw jestem także, czy URM widzi potrzebę wprowadzenia nowoczesnych narzędzi pracy do działalności administracyjnej. Nie doszukałem się tego w przedstawionych nam materiałach. Tymczasem nowoczesne urządzenia elektroniczne wydatnie zwiększają wydajność pracy urzędnika. Z żalem możemy tylko czytać o wprowadzaniu takich udogodnień na Zachodzie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#MieczysławBandurka">Poseł H. Galus postulowała prawne uregulowanie możliwości przejmowania przez URM mieszkań budowanych przez spółdzielczość mieszkaniową. W zasadzie nie mam nic przeciwko temu, ale jako poseł przyjmuję liczne skargi obywateli na nieotrzymywanie mieszkań właśnie od spółdzielczości. Jeżeli URM otrzyma spółdzielcze mieszkania, to komuś trzeba będzie je zabrać i kolejka jeszcze bardziej się wydłuży. Jak już powiedziałem, nie mam nic przeciwko temu, o ile takie mieszkania są. Byłbym jednak przeciwny, żeby w ten sposób wykorzystywać rangę wysokiego urzędu i krzywdzić szeregowych obywateli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#EmiliaWcisło">Trzeci rok działa już studium podyplomowe kształcenia kadr administracji państwowej. Ta forma podnoszenia kwalifikacji pracowników niewątpliwie się sprawdziła. Czy resort przewiduje utworzenie stacjonarnych studiów administracji państwowej dla kadry pracowniczej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#FranciszekSocha">Jak minister M. Janiszewski ocenia realizację i przestrzeganie statusu pracownika państwowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#KrystynaKrzemińska">Przed chwilą przedstawiciele MSW i Prokuratury Generalnej skarżyli się na trudności kadrowe. Jedną z zasadniczych przyczyn takiego stanu rzeczy jest brak mieszkań. Ten sam problem wystąpił teraz, przy omawianiu problemów URM. Także tutaj problem mieszkaniowy stanął na przeszkodzie realizacji polityki kadrowej i całkowitego wykorzystania środków budżetowych. Uważam, że należałoby prawnie uregulować problem uzyskiwania mieszkań przez administrację państwową - zarówno w stolicy, jak i w terenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#ZdzisławDrozd">Wykorzystanie obiektów socjalnych i domów wczasowych spadło w porównaniu z 1984 r. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że w następnych latach tendencja spadkowa raczej się utrzyma. Przyczyną jest konieczność remontów poszczególnych domów wczasowych, co powoduje ich wyłączanie z użytkowania. Staramy się prowadzić te remonty między sezonami wypoczynkowymi, ale nie zawsze to się nam udaje. Druga przyczyna - to niechęć społeczeństwa do wyjeżdżania na wczasy poza okresem wakacji i ferii szkolnych. Staramy się różnymi drogami wpływać na tę sytuację, m.in, poprzez posezonowe obniżki cen oraz przekazywania miejsc innym instytucjom. Jeżeli posłowie wyrażają zainteresowanie tymi miejscami, to nic nie stoi na. przeszkodzie, by sprawa ta zostało szczegółowo przedyskutowana.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#ZdzisławDrozd">Musi istnieć możliwość uzyskiwania przez administrację państwową mieszkań dla kadry kierowniczej. Są one potrzebne choćby w celu sprowadzania do danej miejscowości niezbędnych fachowców. Od półtora roku istnieje formalna możliwość uzyskiwania mieszkań poprzez realizację budownictwa mieszkaniowego dla kadry kierowniczej. Jest to jednak okres zbyt krótki, by przy naszym cyklu inwestycyjnym można było mówić o widocznych efektach. Jednocześnie rozumiemy trudności spółdzielczości mieszkaniowej i dlatego nasze naciski na uzyskanie tych 10 mieszkań nie były zbyt silne. Muszę jednak stwierdzić, że nikt nikomu łaski nie robi i podpisana już była umowa o przejęciu tych mieszkań przez URM.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#ZdzisławDrozd">Szef URM minister Michał Janiszewski: Instytut Organizacji Zarządzania i Doskonalenia Kadr prowadzi także prace nt. przyszłej struktury aparatu administracyjnego. Ponieważ zakres działania URM zmienił się instytut rozszerzył plan badawczy na problemy administracji terenowej. Pracuje m.in. nad tematem porządkowania podziałów specjalnych oraz organizacji struktur kierowniczych na styku administracja państwowa - przedsiębiorstwa. W trakcie opracowywania jest nowy status dyrektora przedsiębiorstwa państwowego. Chodzi o to, by był on w sposób prawidłowy wmontowany w układ z organami założycielskimi. Przewidujemy nadanie dyrektorom przedsiębiorstw państwowych szerszych kompetencji i obowiązków oraz bardziej klarowne określenie sposobu ich powoływania i odwoływania. M.in. dotyczy to konkursów na stanowiska dyrektorów.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#ZdzisławDrozd">Ważne jest, żeby ocenić pracę dyrektora i stopień, w jakim nadaje się on na to stanowisko, według kryteriów zawodowych, ale równocześnie brać pod uwagę, jak funkcjonuje on jako szef zakładu gracy, od którego zależą stosunki międzyludzkie. Taki system oceny chcemy wdrożyć, przy czym rzutowałby on również na system płac dyrektorów.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#ZdzisławDrozd">W nowym ustawieniu prawnym minister - szef Urzędu Rady Ministrów odpowiada za sytuację kadrową w administracji. Chodzi tu już nie tylko o biuro kadrowe, które zajmuje się sprawami personalnymi urzędów naczelnych i centralnych, lecz także o system pracy kadrowej w administracji. Jest to cała litania spraw.związanych z naborem, awansowaniem, dokształcaniem i wykorzystaniem kadr. Swoistym odpowiednikiem tego biura jest komórka w instytucie, która bada te sprawy.</u>
          <u xml:id="u-26.5" who="#ZdzisławDrozd">Warny temat - to atestacja stanowisk pracy. Mamy w Polsce zjawisko znacznego niedostosowania pracowników do stanowisk pracy. Są stanowiska, na które jest wielu chętnych, na inne zaś nie ma nikogo. System płac również nie odpowiada wymogom racjonalnego dz 5. działania ani też poczucia sprawiedliwości. Także kształcenie kadr na poziomic wyższym nie odpowiada potrzebom. Zresztą nawet jeśli odpowiednie kadry są, to nie zawsze chcą się zatrudnić tam, gdzie występują potrzeby. Mamy więc do czynienia z taką sytuacją, że brak ludzi, a jednocześnie występuje pewna rozrzutność etatów. Chodzi więc o to, aby przeprowadzić powszechną kilkuletnią akcję oceny stanu organizacyjnego włażącego się z zatrudnieniem. Wyniki mogłyby być podane na kolejnej ogólnopolskiej naradzie aktywu partyjnego, a więc w połowie kadencji między zjazdami. Atestacja objęłaby zarówno stanowiska pracy fizycznej, jak i umysłowej. Miałaby służyć stwierdzeniu, czy stanowisko jest potrzebne i czy pracownik jest właściwie wykorzystany. W jej wyniku należałoby się zastanowić, jak udoskonalić struktury organizacyjne.</u>
          <u xml:id="u-26.6" who="#ZdzisławDrozd">Do tej wielkiej pracy związanej z atestacją trzeba opracować założenia teoretyczne i przeprowadzić eksperymenty. Takiemu eksperymentowi poddał się np. „Radoskór” z rewelacyjnymi zresztą wynikami. Instytut, którego zadaniem jest opracowanie założeń, a potem ich wypróbowanie, przystąpił już do tego zadania.</u>
          <u xml:id="u-26.7" who="#ZdzisławDrozd">Czy przymierzamy się do lepszego wyposażenia technicznego stanowisk pracy w administracji? Oczywiście. Jesteśmy pod tym względem bardzo zacofani. W spadku po byłym Ministerstwie Administracji przejęliśmy pion terenowy. Pion ten w Urzędzie Rady Ministrów podlega ministrowi Z. Rybickiemu. W ramach tego pionu działa Biuro Struktur i Metod Działania Administracji, do którego należą również sprawy techniki nitrowej, Koncepcję w tych sprawach już wypracowaliśmy. Jest to koncepcja wieloletnia. Środki przeznaczone na jej realizację są ogromne, zamierzamy jednak zacząć od spraw najprostszych i najmniej kosztowych, które mogą przynieść doraźne, znaczące efekty.</u>
          <u xml:id="u-26.8" who="#ZdzisławDrozd">Czy przewidujemy stworzenie stacjonarnych studiów wyższych w zakresie administracji państwowej? Działa Centrum Podyplomowe Kształcenia Kadr Administracji Państwowej. Trwa już 6 semestr. Są to kursy 3-semestralne. W trakcie I semestru uczestnicy tego szkolenia są zakwaterowani na miejscu, w II semestrze rozjeżdżają się na praktyki. Wielu z nich wybiera urzędy centralne, w tym URM, po czym w III semestrze powracają znowu na miejsce. W tym czasie, gdy są na praktykach, rozpoczyna się nowy cykl szkolenia. Baza lokalowa Centrum jest bardzo szczupła. Nie można więc już rozwijać tej formy szkolenia. Zamierzamy natomiast doskonalić jego profile. Zorganizujemy niebawem kurs dla rzeczników prasowych, a także pracowników izb skarbowych.</u>
          <u xml:id="u-26.9" who="#ZdzisławDrozd">Mamy zgodę rządu na powołanie Akademii Zarządzania i Administracji. Jest to jednak sprawa przyszłości. Być może akademia wchłonęłaby i ten instytut, o którym mówiłem i Centrum. Na razie sprawa rozbija się o brak gmachu. W Urzędzie Rady Ministrów, w administracji warszawskiej i w całym kraju była, jak wiadomo, przeprowadzona ogromna akcja przekazywania budynków i pomieszczeń zajmowanych dotychczas przez administrację. Nie ma co ukrywać, że odbiło się to na naszej obecnej sytuacji lokalowej. Nie wiem więc, jak problem ten rozwiążemy; być może zaczniemy budować gmach dla akademii. Studia o kierunku administracyjnym prowadzi obecnie 10 wyższych uczelni. Są to nie tylko uniwersytety, ale także akademie ekonomiczne, a nawet politechniki.</u>
          <u xml:id="u-26.10" who="#ZdzisławDrozd">Proszono mnie o ocenę funkcjonowania kodeksu powinności pracowników administracji i urzędników. Kodeks został wprowadzony w życie w 40-lecie PRL. Ma więc już 2 lata. Z jego wprowadzeniem wiązała się duża akcja i jak to zwykle bywa, sprawa potem nieco ucichła. We wszystkich urzędach wiszą jednak odpowiednie plakaty zawierające postanowienia kodeksu, co mam w zwyczaju zawsze skrupulatnie sprawdzać. Moją ocenę tego przedsięwzięcia, jakim było ustanowienie kodeksu powinności urzędników, cechuje ostrożny optymizm. Przyniosło to pewne korzyści, jednak nie należy spodziewać się zbyt wiele, bowiem mamy do czynienia z procesem długotrwałym polegającym na zmianie świadomości i mentalności warstwy urzędniczej. W dokonywanych niedawno przeglądach kadrowych jeden z punktów dotyczył przestrzegania kodeksu powinności. Można zaobserwować, że jego wskazówki powoli wchodzą w krew. Zaczyna się o tym mówić i powoływać na to. Również komisje dyscyplinarne posługują się tym kodeksem. Ludzie mówią, że „w urzędzie było to wywieszone, a urzędnik tego nie przestrzega”.</u>
          <u xml:id="u-26.11" who="#ZdzisławDrozd">Istnieje jednak potrzeba pogłębionej oceny funkcjonowania kodeksu powinności. Potrzebę taką dostrzegliśmy, zwróciło nam również na nią uwagę Biuro Polityczne KC PZPR w jednym ze swych dokumentów. Przewidzieliśmy więc to w harmonogramie pracy URM. Oceny takiej dokonują wojewodowie, a my - niezależnie od tego - dokonamy oceny własnej. Warto jeszcze dodać, że idea tego rodzaju aktów zaczyna się upowszechniać na inne układy. Słyszałem, że myślą o tym pracownicy bankowości, nauczyciele, pracownicy łączności i innych branż, wzorując się na kodeksie powinności urzędniczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#JózefBarecki">Po zwartym koreferacie rozwinęła się dyskusja. Dotyczyła ona urzędu i funkcjonowania administracji. Po dyskusji o patologii społecznej, którą mamy za sobą, wracamy do tematów bardziej - że tak powiem - normalnych. Myślę, że w II półroczu będziemy mieli więcej czasu dla tych spraw.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#JózefBarecki">Posłanka H. Galus bardzo trafnie w swym koreferacie podkreślała to, co nie zawsze jest dostrzegane w pracy URM. Na ogół działalność tego urzędu kojarzy się z obsługą gremiów rządowych. Nie zawsze pamięta się o tym, że urząd prowadzi wiele placówek, a wciąż powstają nowe. Na urzędzie spoczywa obowiązek organizowania bardzo ważnych dla państwa imprez - takich np., jak wybory, spotkania przywódców państw Układu Warszawskiego itp. Wiąże się to z wielką odpowiedzialnością, są to bowiem sprawy organizacyjnie bardzo trudne. Trzeba o tym pamiętać, gdy mówimy o realizacji budżetu URM.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#JózefBarecki">Urząd rozwija działalność związaną z likwidacją dualizmu, jeśli chodzi o działanie administracji państwowej, co budzi tak wiele nadziei u nas, petentów. W sprawozdaniu mówi się o tym, jak wiele uwagi i czasu poświęca urząd na problematykę prawną, w tym na opracowywanie aktów prawnych, z których wiele trafia do Sejmu, ocenę realizacji funkcjonowania przepisów prawnych, programy związane z dezyderatami, opiniami i ocenami poselskimi. W ub. r. oceniono funkcjonowanie 600 aktów prawnych. W dyskusji akcentowano tego rodzaju działalność.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#JózefBarecki">Wiceprezes NOK j. Antosik podkreślał „żelazną konsekwencję” w realizacji budżetu URM. Po raz pierwszy w ustach przedstawiciela NIK zabrzmiało to niemal jak dezaprobata.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#JózefBarecki">Do swych obowiązków URM dorzucił obowiązki organu założycielskiego dla wydawnictwa „Rzeczpospolita”, które powstało w szczególnie trudnym okresie. Wydawanie gazety tego typu na całym świecie jest deficytowe. Porównywalne gazety w kraju mają 400–500 mln zł deficytu, ale one wychodzą w wydawnictwach, które poza tym wydają jeszcze kilkaset innych tytułów. W Jugosławii dla wydawania tego rodzaju pisma powołano specjalne wydawnictwo dysponujące drukarnią i szerokim asortymentem wydawniczym. Pracujemy w warunkach, w których nie można ustabilizować kosztów. W ub. r. przyjęliśmy założenie wyjścia z deficytu. W kwietniu zostaliśmy zaskoczeni podwyżką cen druku i papieru, co z dnia na dzień spowodowało deficyt w wysokości 92 mln zł. Podobna gazeta na Węgrzech prowadzi 18 sklepów tekstylnych i tym pokrywa swój deficyt. Nas mogą ratować tylko wydawnictwa. Dochody z działalności „Rzeczpospolitej” wyniosły 43 mln zł, a dotacje - 40 mln zł. W sumie zatem budżet nie poniósł strat. Będąc jeszcze redaktorem naczelnym „Trybuny Ludu” mówiłem, że gdyby gazeta była solidnie czytana, warto by ją było dawać czytelnikom za darmo ze względu na treści, które zawiera.</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#JózefBarecki">Ocena realizacji budżetu URM wypada pozytywnie. Wynikły przy tej okazji również sprawy mieszkaniowe, podobnie jak w poprzednich punktach naszych dzisiejszych obrad. Sytuacja budownictwa jest dobrze znana, ale w pewnych sprawach muszą obowiązywać preferencje. Trzeba się zastanowić, jak te sprawy ująć w opinii i jak pomóc w ich załatwieniu. Nienadzwyczajna jest też baza lokalowa. Zemściła się tu akcja oddawania obiektów administracji innym użytkownikom.</u>
          <u xml:id="u-27.6" who="#JózefBarecki">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w części dotyczącej Urzędu Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-27.7" who="#JózefBarecki">Koreferat do sprawozdania z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w części dotyczącej Państwowego Arbitrażu Gospodarczego przedstawił poseł Marek Kabat (bezp. Pax): Członkowie naszej komisji otrzymali informacje o wykonaniu dochodów i wydatków budżetu Państwowego Arbitrażu Gospodarczego, czuję się zatem zwolniony z obowiązku szczegółowego referowania poszczególnych pozycji tego budżetu.</u>
          <u xml:id="u-27.8" who="#JózefBarecki">W swoim wystąpieniu chcę ustosunkować się do realizacji zadań merytorycznych arbitrażu, jak również do celowości ich finansowania w okresie sprawozdawczym.</u>
          <u xml:id="u-27.9" who="#JózefBarecki">Wśród wielu zadań wykonywanych przez Państwowy Arbitraż Gospodarczy na pierwsze miejsce wysuwa się orzecznictwo arbitrażowe. Rozpoznanie sporów między jednostkami gospodarki uspołecznionej o prawa majątkowe, bądź o zawarcie lub ustalenie treści umowy, dostarcza zarazem informacji o zjawiskach - z reguły negatywnych - występujących w obrocie uspołecznionym.</u>
          <u xml:id="u-27.10" who="#JózefBarecki">Organa Państwowego Arbitrażu Gospodarczego rozstrzygnęły w ub. r. ok. 90 tys. sporów. Niezależnie od tego arbitraż, w szerokim zakresie udzielał i udziela pomocy jednostkom gospodarki uspołecznionej w czynnościach zmierzających do ugodowego załatwienia sporów w trybie pozaprocesowym. Ze społecznego punktu widzenia jest to pożądana forma likwidacji konfliktów powstających na tle stosunków umownych.</u>
          <u xml:id="u-27.11" who="#JózefBarecki">Orzecznictwo arbitrażowe - jak można stwierdzić na podstawie orzeczeń publikowanych - spełnia pożyteczną rolę w zapobieganiu różnorodnym nieprawidłowościom w obrocie gospodarczym oraz w usuwaniu wątpliwości i luk interpretacyjnych w prawie gospodarczym.</u>
          <u xml:id="u-27.12" who="#JózefBarecki">Orzeczenia arbitrażu przyczyniają się do dyscyplinowania egzekwowania umów zawartych między inwestorami a wykonawcami, oddziałują w wielu przypadkach w kierunku ograniczenia kosztów inwestycji oraz likwidacji wad w obiektach budowlanych. Przez orzecznictwo arbitraż dąży do wzmocnienia odpowiedzialności przedsiębiorstw za wykonanie umów dostawy na rzecz zaopatrzenia rynku, zaopatrzenia materiałowo-technicznego oraz zobowiązań kooperacyjnych i zadań eksportowych. Szczególnie ważna rola przypada obecnie w egzekwowaniu należytej jakości towarów dostarczanych na rynek.</u>
          <u xml:id="u-27.13" who="#JózefBarecki">Obok działalności orzeczniczej, Państwowy Arbitraż Gospodarczy coraz szerzej rozwija działalność profilaktyczno-sygnalizacyjną. Bazą źródłową tej działalności są akta sporów oraz inne informacje uzyskane w toku rozpoznawania sporów.</u>
          <u xml:id="u-27.14" who="#JózefBarecki">Celem działalności profilaktyczno-sygnalizacyjnej jest usprawnienie obrotu uspołecznionego oraz zwiększenie efektywności gospodarowania w przedsiębiorstwach i w skali całej gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-27.15" who="#JózefBarecki">Jedną z form działalności profilaktycznej są sygnalizacje kierowane do dyrektorów i organów samorządu pracowniczego przedsiębiorstw, a także innych jednostek gospodarczych oraz do właściwych organów państwowych. Przedmiotem sygnalizacji jest każda istotna nieprawidłowość w obrocie gospodarczym ujawniona w toku postępowania arbitrażowego. Sygnalizacje oraz informacje dotyczą więc m.in, nieprawidłowości w zawieraniu umów, w tym także kontraktów zagranicznych, braku należytej ochrony mienia społecznego, niegospodarności, wadliwej produkcji, zawyżania cen, nieprawidłowości w zakresie przewozów oraz uchybień w pracy obsługi prawnej.</u>
          <u xml:id="u-27.16" who="#JózefBarecki">Do władz centralnych kierowane są Informacje i sygnalizacje uogólniające oraz analizy dotyczące problemów prawno-gospodarczych na tle rozpoznawanych sporów arbitrażowych. Jak wynika z przedstawionych materiałów, naczelne i centralne organa administracji państwowej pozytywnie oceniają informacje i analizy przedkładane przez Państwowy Arbitraż Gospodarczy.</u>
          <u xml:id="u-27.17" who="#JózefBarecki">Na uznanie zasługuje, moim zdaniem, forma działalności profilaktycznej polegająca na rozpoznawaniu sporów przez arbitraż na sesjach wyjazdowych odbywanych w zakładach pracy. Na posiedzeniach tych rozpoznawane są spory z udziałem przedstawicieli kierownictw przedsiębiorstw, organów samorządu pracowniczego oraz służb specjalistycznych. Sesje wyjazdowe arbitrażu dobrze służą sprawie edukacji prawnej załóg przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-27.18" who="#JózefBarecki">Działalność profilaktyczną rozwija arbitraż również w formie konferencji organizowanych z udziałem organów założycielskich oraz innych zainteresowanych jednostek organizacyjnych. Nie można pominąć także działalności arbitrażu w zakresie przygotowania kadr do obsługi prawnej jednostek gospodarki uspołecznionej. Jest to zadanie ważne na dziś i na lata najbliższe, ponieważ wiele jeszcze jednostek gospodarki uspołecznionej i terenowych organów administracji państwowej oczekuje na wykwalifikowaną kadrę pracowników.</u>
          <u xml:id="u-27.19" who="#JózefBarecki">Reasumując uwagi o merytorycznej działalności arbitrażu w 1985 r., pragnę stwierdzić, że wydatki budżetowe w okresie sprawozdawczym realizowane były prawidłowo i oszczędnie. Jak wynika z przedstawionych nam dokumentów, plan dochodów wynosił 480 mln zł, wykonano zaś ponad 618 mln zł, tj. 128,9% planu. Plan wydatków po dokonaniu poprawek wynosił ponad 326 mln zł, wydatkowano zaś 309 mln zł, co stanowi 94,8% .</u>
          <u xml:id="u-27.20" who="#JózefBarecki">Chcę podkreślić ten fakt, gdyż jakkolwiek zadaniem Arbitrażu Gospodarczego nie jest osiąganie zysków, to z zadowoleniem należy przyjąć blisko 300 mln zł dochodu. Jest to już licząca się w budżecie państwa kwota.</u>
          <u xml:id="u-27.21" who="#JózefBarecki">Niewykonanie pewnych kwot w poszczególnych działach wydatków rzeczowych nie wpłynęło ujemnie na działalność merytoryczną arbitrażu. Wydatki były dokonywane na zaspokojenie niezbędnych potrzeb wiążących się z wykonaniem zadań określonych w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-27.22" who="#JózefBarecki">Z zadowoleniem stwierdzam, że udostępnione nam uwagi Najwyższej Izby Kontroli nie wykazują uchybień w działalności gospodarczej Państwowego Arbitrażu Gospodarczego. Zalecenia z poprzedniej kontroli zostały w pełni wykonane.</u>
          <u xml:id="u-27.23" who="#JózefBarecki">W tym stanie rzeczy wnoszę o przyjęcie sprawozdania z wykonania budżetu za 1985 r. Państwowego Arbitrażu Gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-27.24" who="#JózefBarecki">Przyjmujemy wnioski zawarte w koreferacie posła M. Kabata, Na szczególne odnotowanie zasługuje nadwyżka 300 mln zł, jaką arbitraż osiągnął. Jest ona odzwierciedleniem sytuacji panującej w naszej gospodarce i powstających w związku z tym sporów. Uważam jednak, iż lepiej, by powstawały spory, niż gdyby tworzyły się stosunki pozaprawne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#EdwardZachajkiewicz">Chciałem podziękować za życzliwe podejście do naszych problemów oraz podziękować posłowi - koreferentowi za duży wkład pracy w przygotowanie oceny naszej działalności.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#EdwardZachajkiewicz">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu państwa w 1985 r. w części dotyczącej Państwowego Arbitrażu Gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#EdwardZachajkiewicz">W kolejnym punkcie porządku dziennego komisja rozpatrzyła sprawozdanie z wykonania budżetu w 1985 r. w części dotyczącej Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#EdwardZachajkiewicz">Koreferat poselski przedstawił poseł Władysław Fabian (PZPR): Przedłożone sprawozdanie w sposób syntetyczny przedstawia podstawowe wielkości budżetu Głównego Urzędu ustalone na 1985 r., realizację budżetu i stopień jego wykonania. Na działalność Głównego Urzędu, 15 urzędów okręgowych i 36 oddziałów w 1985 r. przeznaczono 224.240.000 zł i 458 etatów.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#EdwardZachajkiewicz">Wykonanie wydatków budżetowych w 98,4%, zatrudnienia średniorocznego - w 97,4% , dochodów budżetowych - w 308,9% przy dosyć rozczłonkowanej strukturze organizacyjnej Głównego Urzędu należy uznać za wysokie.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#EdwardZachajkiewicz">Organa kontroli publikacji i widowisk w 1985 r., podobnie jak w latach ubiegłych, prowadziły działalność, polegającą na przeciwdziałaniu naruszeniom przepisów prawa przez upowszechnianie znajomości ustawy o kontroli publikacji i widowisk wśród dziennikarzy, wydawców i organizatorów imprez widowiskowych, kształtowanie partnerskich stosunków z redakcjami, wydawnictwami i organizatorami imprez, ścisłą współpracę z właściwymi organami administracji państwowej.</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#EdwardZachajkiewicz">Realizując ustawowe zadania, Główny Urząd troszczył się jednocześnie o stałe podnoszenie wiedzy zawodowej, prawniczej i politycznej pracowników urzędu.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#EdwardZachajkiewicz">Chroniąc podstawowe wartości ustroju i socjalistycznego państwa oraz interes społeczny w publikacjach i widowiskach, organa kontroli w 1985 r. wydały 3.075 decyzji. Podobnie jak w latach ubiegłych, 88,7% ingerencji dokonano w publikacjach prasowych. Na ogólną liczbę 3.193 ukazujących się czasopism wkroczenia cenzorskie koncentrowały się w 233 tytułach. W książkach na 12.719 skontrolowanych tytułów wydano 99 decyzji. W widowiskach, radiu i telewizji oraz w pozostałych środkach przekazu ingerowano 139 razy.</u>
          <u xml:id="u-28.8" who="#EdwardZachajkiewicz">W wyniku rozlicznych działań urzędu w zakresie przeciwdziałania naruszeniom ustawy o kontroli publikacji i widowisk, mimo stałego liczbowego wzrostu rozpowszechnianych publikacji i widowisk oraz pojawiania się nowych środków przekazu - takich jak, wideokasety i programy komputerowe - od kilku lat utrzymuje się tendencja spadku ogólnej liczby wykroczeń cenzorskich. Spadkowi ingerencji sprzyja, obok profilaktycznej działalności urzędu, przede wszystkim dalsza normalizacja sytuacji społeczno-politycznej oraz dyscyplinujące działania prawa prasowego.</u>
          <u xml:id="u-28.9" who="#EdwardZachajkiewicz">Zmniejsza się również liczba stwierdzonych naruszeń przepisów prawa w zakładach graficznych.</u>
          <u xml:id="u-28.10" who="#EdwardZachajkiewicz">Mała liczba odwołań od decyzji wydawanych w I instancji (31 w ub. r.) oraz mała liczba zaskarżeń decyzji urzędu do NSA (4 w ub. r.) może świadczyć o właściwej pracy organów kontroli publikacji i widowisk. Rada Państwa oceniła działalność tych organów jako zgodną z przepisami prawa.</u>
          <u xml:id="u-28.11" who="#EdwardZachajkiewicz">Wykonanie planowych dochodów w 1985 r. wyniosło 308,9% , na co złożyły się:</u>
          <u xml:id="u-28.12" who="#EdwardZachajkiewicz">- sprzedaż zużytych składników majątkowych takich jak samochody i dalekopis,</u>
          <u xml:id="u-28.13" who="#EdwardZachajkiewicz">- czynsz i świadczenia za pomieszczenia biurowe wynajmowane innym jednostkom,</u>
          <u xml:id="u-28.14" who="#EdwardZachajkiewicz">- inne wpływy.</u>
          <u xml:id="u-28.15" who="#EdwardZachajkiewicz">W wydatkach budżetowych Głównego Urzędu podstawową grupę stanowią wydatki osobowe, tj. wynagrodzenie oraz różne inne wydatki osobowe i świadczenia socjalne. Stanowią one 55,1% wykonania budżetu za 1985 r.</u>
          <u xml:id="u-28.16" who="#EdwardZachajkiewicz">O wzroście budżetu w omawianej grupie wydatków o 19,4% zadecydowały przede wszystkim dofinansowania związane ze zmianą z dniem 1 stycznia 1985 r. tabeli wynagrodzeń administracji państwowej (13.166.000 zł), podwyższeniem z dniem 31 lipca dodatków cenzorskich i ryczałtów za dyżury nocne (6.815.000 zł), uruchomieniem zawartych w rezerwie ministra finansów środków na odprawy emerytalne, nagrody jubileuszowe i przyrost dodatków stażowych (3.084.000zł). Wykonanie w tej grupie wydatków wyniosło 99,4% . Na nie wykorzystaną kwotę składają się głównie środki objęte obowiązkowymi blokadami i z tytułu nie obsadzonych etatów. Średnia płaca miesięczna wykonana została w wysokości 20.348 zł.</u>
          <u xml:id="u-28.17" who="#EdwardZachajkiewicz">Drugą podstawową grupą wydatków Głównego Urzędu, stanowiącą w strukturze wykonania budżetu 23,9% są różne składki i odpisy, w tym składki na ustawowe ubezpieczenia społeczne, komunikacyjne i odpisy na zakładowe fundusze: socjalny i mieszkaniowy. Wzrost budżetu w tej grupie wydatków jest pochodną zmiany wynagrodzeń. Wysokie wykonanie wydatków osiągnięto przeznaczając zgodnie z uprawnieniami wolne środki planowane na ubezpieczenia społeczne, odpowiadające pozostałościom funduszu płac, na pokrycie wyższych kosztów realizacji zadań rzeczowych. W 1985 r. nastąpiły istotne w skutkach dla budżetu Głównego Urzędu zmiany cen, m.in. prenumeraty, opłat telekomunikacyjnych i przeliczników dewizowych.</u>
          <u xml:id="u-28.18" who="#EdwardZachajkiewicz">Ogółem na realizację bieżących wydatków rzeczowych, stanowiących w strukturze budżetu według ustawy 19,4% , po zmianach budżetu 17,5% (wykonanie 17,3% ), przeznaczono w 1985 r. 39.295.000 zł, w tym 1.890.000 zł (4,8% ) w końcu roku na dofinansowanie skutków wzrostu cen.</u>
          <u xml:id="u-28.19" who="#EdwardZachajkiewicz">Z planowanej kwoty wydatkowano 38.178.000 zł, tj. 97,2% . Pozostała nie wykorzystana kwota 1.117.000 zł, z której 452.000 zł stanowią zobowiązania Głównego Urzędu na 31 grudnia 1985 r. Uwzględniając zobowiązania, wskaźnik wykonania wydatków rzeczowych wyniósł 98,3% , podobnie jak budżetu ogółem.</u>
          <u xml:id="u-28.20" who="#EdwardZachajkiewicz">Najistotniejsze w tej grupie wydatków pozycje dotyczą: opłat pocztowo-telekomunikacyjnych, czynszów i świadczeń z tym związanych za najem dla wszystkich urzędów okręgowych i oddziałów pomieszczeń biurowych, energii (c.o. i elektrycznej), prenumeraty, remontów bieżących własnej i wynajmowanej substancji lokalowej Głównego Urzędu; zakupu przedmiotów nietrwałych w związku z koniecznością zwrotu najmowanego na potrzeby Głównego Urzędu i niektórych urzędów okręgowych wyposażenia oraz koniecznością wymiany zużytego wyposażenia urzędu nabytego w latach 1950–1970.</u>
          <u xml:id="u-28.21" who="#EdwardZachajkiewicz">Gdy chodzi o wydatki dotyczące działalności inwestycyjnej Głównego Urzędu, to planowane na 1985 r. środki stanowią w strukturze budżetu urzędu według ustawy 2,5% , po zmianach 2,9% i w wykonaniu 2,9% . Z planowanej kwoty 6.500.000 zł wydatkowano 6.443.000 zł, tj. 99 realizując m.in. zakupy samochodów służbowych, magnetowidu, kopiarki, dalekopisu. Wszystkie zrealizowane zakupy dotyczą zabezpieczenia bieżącej działalności urzędu.</u>
          <u xml:id="u-28.22" who="#EdwardZachajkiewicz">Podjęcie w 1985 r. przez urząd realizacji 5-letniego programu poprawy warunków pracy jednostek kontroli publikacji i widowisk wymaga uzupełnienia sprawozdanie informacją o decyzji dotyczącej odstąpienia od planowanego remontu kapitalnego i podjęcia inwestycji polegającej na nadbudowie piętra.</u>
          <u xml:id="u-28.23" who="#EdwardZachajkiewicz">Biorąc pod uwagę stale rozwijające się dziedziny poddane kontroli Głównego Urzędu, zarówno co do ilości (nowe drukarnie, wydawnictwa i ośrodki działalności kulturalnej), jak i nowych form (programy wideo i komputerowe). Główny Urząd uznał za konieczne w nadchodzącej 5-latce zapewnienie odpowiedniej bazy dla realizacji swoich zadań - z jednej strony przez niewielkie zwiększenie zatrudnienia (19 etatów), z drugiej zaś przez zwiększenie nakładów na inwestycje. Szacuje się, że nakłady inwestycyjne w 5-latce w cenach z lat 1983–1985 wyniosą ok. 105 mln zł, w tym na inwestycję dotyczącą nadbudowy ok. 55 mln zł. Do podjęcia decyzji inwestycyjnej urząd zmuszony został potrzebą zabezpieczenia odpowiednich warunków pracy, przede wszystkim dla pracowników merytorycznych.</u>
          <u xml:id="u-28.24" who="#EdwardZachajkiewicz">Specyfika pracy cenzorskiej wymaga m.in. ciszy dla skupienia się nad analizą masowo czytanych różnego rodzaju kontrolowanych materiałów (prasa, inne publikacje i wideokasety), przedstawianych w większości do cenzurowania w odbitkach szczotkowych (materiały mało czytelne, wymagające szczególnej uwagi cenzora). Rozproszenie organizacyjne i zagęszczenie niektórych zespołów poważnie rzutuje na jakość pracy.</u>
          <u xml:id="u-28.25" who="#EdwardZachajkiewicz">Szczególnie od 1933 r., ze względu na zmiany organizacyjne w związku z przekazaniem Głównemu Urzędowi Ceł części zespołu publikacji zagranicznych i siedziby zespołu przy ul. Towarowej, sytuacja lokalowa systematycznie się pogarsza. Przyjęto do gmachu urzędu część pracowników przekazanego zespołu, a ponadto od br. urząd otrzymał dodatkowe 7 etatów z planowanego na najbliższe 2 lata przyrostu 19 etatów.</u>
          <u xml:id="u-28.26" who="#EdwardZachajkiewicz">W przypadku nieodzyskania pomieszczeń zajmowanych obecnie w gmachu urzędu przez przedsiębiorstwo projektowania i realizacji inwestycji przemysłu gumowego „Stomil” (30 pokoi o powierzchni 587 m) Główny Urząd zmuszony będzie realizować decyzję o nadbudowie dodatkowego piętra gmachu. Będzie się to wiązało ze znacznymi nakładami finansowymi w nadchodzącej 5-latce.</u>
          <u xml:id="u-28.27" who="#EdwardZachajkiewicz">Urząd zdaje sobie sprawę, że w aktualnej sytuacji gospodarczej państwa wprowadzenie takiej inwestycji nie byłoby wskazane. Mając to na uwadze, Główny Urząd podjął po raz wtóry w br. działania zmierzające do bezinwestycyjnego rozwiązania swoich potrzeb lokalowych występując do szefa Urzędu Rady Ministrów o spowodowanie wyprowadzenia Przedsiębiorstwa Projektowania i Realizacji Inwestycji Przemysłu Gumowego „Stomil” z gmachu urzędu. Uzyskana powierzchnia pozwoliłaby na sprowadzenie do gmachu urzędu zespołu publikacji nieperiodycznych, mającego siedzibę poza tym gmachem i zapewniłaby odpowiednie warunki pracy.</u>
          <u xml:id="u-28.28" who="#EdwardZachajkiewicz">W zakończeniu swego wystąpienia mówca podkreślił wysoki poziom i proporcjonalną realizację budżetu Głównego Urzędu za 1985 r., proponując przyjęcie przedłożonego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-28.29" who="#EdwardZachajkiewicz">Poseł koreferent zwrócił się do komisji, aby udzieliła poparcia staraniom Głównego Urzędu o poprawę warunków lokalowych, biorąc pod uwagę zakres realizowanych przez ten urząd zadań oraz fakt, że podejmuje on nowe zadania w związku z rozwijaniem się nowych form przekazu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#TadeuszRut">NIK stwierdza w toku kontroli wykonania budżetu, że nastąpiła dalsza poprawa w działalności gospodarczo-finansowej Głównego Urzędu. Nie odnotowano żadnych przypadków naruszenia dyscypliny budżetowej. Środki budżetowe zabezpieczały potrzeby jednostek organizacyjnych. Wnioski pokontrolne sformułowane w 1984 r. zostały wykonane. Obecne ustalenia kontroli w zakresie gospodarki materiałowo-finansowej nie dają podstaw do sformułowania jakichkolwiek uwag pod adresem Głównego Urzędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#JózefBarecki">W przedłożonej informacji dotyczącej wykonania budżetu stwierdzono, że minister finansów zmniejszył kredyty o 3,5 mln zł. Były to środki na wynagrodzenia, nagrody i podróże zagraniczne. Czy to ograniczenie środków wynika ze zmniejszenia obsady kadrowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#StanisławKosicki">Zmniejszenie nastąpiło jesienią ub. r. w odpowiedzi na apel ministra finansów dotyczący oszczędzania. Zaoszczędzone środki powstały w wyniku nieobsadzenia etatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JózefBarecki">Czy miało to wpływ na płace pracowników?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#StanisławKosicki">Występowanie vacatu jest oczywiście niekorzystne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#JózefBarecki">Myślę, że przyjmiemy tezy zawarte w koreferacie. Poseł Fabian zwrócił uwagę na trudności lokalowe Głównego Urzędu. Znam tę sytuację i popieram propozycję. Albo Główmy Urząd uzyska odpowiedni lokal, albo trzeba będzie podjąć sprawę nadbudowy. Nie wiem jeszcze, w jaki sposób wyrazimy nasze stanowisko w tej sprawie. Trzeba się zastanowić nad formą poparcia. Przedsiębiorstwo „Stomil” ma pomieszczenia znajdujące się trochę dalej od centrum. Nie przeniosło się tam dotychczas i władze miasta nie dopilnowały tej sprawy.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#JózefBarecki">Trzeba podkreślić, że budżet Głównego Urzędu zrealizowano prawidłowo. Wskazuje na to ocena NIK.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#JózefBarecki">Komisja przyjęła sprawozdanie z wykonania budżetu w 1985 r. w części dotyczącej Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk.</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#JózefBarecki">Prezes Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk Stanisław Kosicki podziękował komisji za wnikliwość i życzliwy stosunek do prac urzędu. Rozwiązanie problemu pomieszczeń ułatwiłoby działalność Głównego Urzędu.</u>
          <u xml:id="u-34.4" who="#JózefBarecki">Po zakończeniu tego punktu porządku dziennego poseł Józef Barecki (PZPR) przypomniał najbliższe zamierzenia komisji.</u>
          <u xml:id="u-34.5" who="#JózefBarecki">Poseł Mieczysław Bandurka (SD) zaapelował o wyznaczanie terminów posiedzeń komisji w taki sposób, by nie kolidowały one z terminami posiedzeń innych komisji, w których biorą udział członkowie Komisji Administracji, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-34.6" who="#JózefBarecki">Poseł Józef Barecki (PZPR) podkreślił trafność tego postulatu, stwierdzając równocześnie, że jego realizacja nie zawsze jest możliwa.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>