text_structure.xml
11.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 23 grudnia 1988 r. Komisje: Nauki i Postępu Technicznego, Prac Ustawodawczych oraz Spraw Samorządowych, obradujące pod przewodnictwem posła Emila Kołodzieja (ZSL) rozpatrzyły:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- dodatkowy poprawkę do sprawozdania Komisji o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Przedmiotem obrad jest sprawa, która szczególnie długo była dyskutowana na naszym poprzednim posiedzeniu. Chodzi o art. 57 ustawy, dotyczący dodatków dla pracowników jednostek badawczo-rozwojowych, którzy posiadają stopnie specjalizacji zawodowej. Przypominam, że w toku naszych poprzednich obrad przedstawiciele rządu oponowali przeciwko temu rozwiązaniu, jednak ich opinii nie uwzględniliśmy, formułując ostateczną wersję projektu tej nowelizacji. Rząd zgłosił następnie zastrzeżenia do projektu, skierowane do marszałka Sejmu. Rozważamy tę kwestię niejako w trybie alarmowym, w przerwie obrad Sejmu, gdyż ustawa ma być dziś poddana pod głosowanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#ZbigniewPuzewicz">Pozwolę sobie zapoznać posłów z pismem, jakie do marszałka Sejmu R. Malinowskiego skierował wicepremier Ireneusz Sekuła. Przypomina on, że projekt nowelizacji ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych ma na celu dostosowanie tego aktu prawnego do aktualnych warunków prawno-gospodarczych i zrównanie niektórych uprawnień pracowniczych, jak nagrody jubileuszowe, z uprawnieniami, które są regulowane przez powszechnie obowiązujące przepisy. Proponowane zmiany mają też uwzględniać kierunki reformy gospodarczej przyjęte w rozpatrywanych obecnie przez Sejm innych rządowych projektach ustaw, zmierzających do zwiększenia samodzielności i inicjatywności podmiotów gospodarczych, przy zachowaniu pełnej ich równości.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#ZbigniewPuzewicz">Wicepremier zwraca uwagę, że w toku obrad komisji sejmowych do rządowego projektu ustawy wprowadzony został nowy przepis — art. 57 — zgodnie z którym pracownikom jednostek badawczo-rozwojowych posiadającym stopnie specjalizacji zawodowej przysługują dodatki na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Przepis w tym brzmieniu, wprowadzający obligatoryjnie dodatki za specjalizację zawodową, ingeruje w samodzielność finansową jednostek badawczo-rozwojowych, działających na zasadzie „trzech S”. Ponadto, pracownikom badawczo-technicznym przyznaje się w ten sposób uprawnienia do dwóch dodatków z tego samego tytułu: dodatku za specjalizację zawodową inżynierów obok przysługującego już dodatku kwalifikacyjnego. Omawiany przepis — wskazuje wicepremier — jest niezgodny z zasadą równości podmiotów gospodarczych i pozostaje w kolizji z kierunkami reformy znajdującymi wyraz m.in. w rządowych projektach innych ustaw rozpatrywanych przez komisje sejmowe, a także w zmodyfikowanej ustawie o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#ZbigniewPuzewicz">Wicepremier przypomina, że w odniesieniu do większości pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach — ok. 90% — stosowane są zakładowe systemy wynagradzania. W tych przedsiębiorstwach przepisy o dodatkach za specjalizację zawodową nie mają charakteru obligatoryjnego, zaś o prawie do dodatku decyduje samodzielnie zakład pracy.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#ZbigniewPuzewicz">Podkreślając, iż docenia wagę stosowania dodatków za specjalizację zawodową jako narzędzia stymulującego rozwój postępu technicznego i ekonomicznego — wicepremier wyraża pogląd, że uprawnienie to nie powinno być wprowadzane obligatoryjnie i proponuje odmienne brzmienie art. 57, które zapewniłoby zachowanie spójności w przepisach reformujących gospodarkę. W myśl propozycji wicepremiera I. Sekuły art. 57 miałby brzmieć: „Pracownikom jednostek badawczo-rozwojowych, posiadającym stopnie specjalizacji zawodowej mogą być przyznane dodatki na zasadach określonych w odrębnych przepisach”. W takim ujęciu — stwierdza w swym piśmie wicepremier — nastąpiłoby zrównanie uprawnień do dodatków za specjalizację zawodową pracowników jednostek badawczo-rozwojowych działających na zasadzie „trzech S” z uprawnieniami pracowników przedsiębiorstw stosujących zakładowe systemy wynagradzania.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#ZbigniewPuzewicz">Pragnę przypomnieć, że problem ten omawialiśmy na poprzednim posiedzeniu i mimo sprzeciwu przedstawicielki resortu pracy i polityki społecznej zdecydowaliśmy się nadać dodatkom za stopnie specjalizacji zawodowej charakter obligatoryjny. Dodatkowa uwaga przedstawicielki resortu w tej sprawie również została wówczas przez posłów odrzucona. Uważam, że proponowany przez nas zapis nie stanowi precedensu, ale raczej rozwija i normuje istniejącą już praktykę.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JanKaczmarek">Stopnie specjalizacji zawodowej są przyznawane za jednoznaczne osiągnięcia techniczne, wdrożone do produkcji. Osiągnięcia takie od strony ekonomicznej potwierdza główny księgowy przedsiębiorstwa, zaś od strony technicznej — dyrektor. Stopień specjalizacji zawodowej nadawany jest dożywotnio, zaś dodatek z tego tytułu jest wypłacany przez pięć lat w wysokości 2% efektów ekonomicznych, przy rozłożeniu na równe raty miesięczne. Są to więc dodatki za efekty opracowań wdrożonych do praktyki i tylko z racji uporu ówczesnego kierownictwa Biura Prawnego URM zapisano to tak, jakby były to dodatki kwalifikacyjne — gdy w istocie są to dywidendy od zysków przedsiębiorstwa.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JanKaczmarek">Wyłączono z tego uprawnienia określone grupy pracowników naukowych i naukowo-badawczych, właśnie w jednostkach badawczo-rozwojowych. Jest paradoksem, że z jednej strony namawia się pracowników naukowo-badawczych, by kierowali swe opracowania do wykorzystania w produkcji — a równocześnie wyłącza się ich z możliwości partycypowania w korzyściach materialnych uzyskanych dzięki zastosowaniu owych opracowań. Ma to całkiem swoisty posmak. Takie sprawy były nawet kierowane do Sądu Najwyższego i ten wydał orzeczenie, że dodatek przysługuje bez względu na charakter pracy. Również Rzecznik Praw Obywatelskich skierował do rządu pismo, domagając się uregulowania tej kwestii.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#JanKaczmarek">Zgodnie z przepisem art. 57, w brzmieniu proponowanym przez wicepremiera, likwiduje się dotychczasowe wyłączenie pracowników jednostek badawczo-rozwojowych ze wspomnianych dodatków, uważam jednak, że zamiast sformułowania „mogą być przyznane dodatki” powinno się użyć zwrotu „przysługują dodatki” — zaś dodać ust. 2, stwierdzający że w jednostkach, w których stosuje się zakładowe systemy wynagradzania — sprawę tę regulują ich własne przepisy. Uważam, że tylko te ostatnie podmioty gospodarcze mogą w tej sprawie decydować samodzielnie. Kategorycznie protestuję przeciwko zapisowi, że dodatki te pracownicy „mogą” dostawać — oni po prostu mają je dostawać.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#ZbigniewGrabowski">Poseł J. Kaczmarek stwierdził, że zapis proponowany przez wicepremiera I. Sekułę usuwa poprzednią nieprawidłowość. Rząd nie zamierza stosować żadnych wyłączeń od wypłacania dodatków za stopnie specjalizacji zawodowej i obawa, że fakultatywny zapis ustawowy może spowodować tu jakieś utrudnienia jest hipotezą nieprawdopodobną, gdyż rząd nie ma takich zamiarów. Pragniemy raczej rozszerzać tego rodzaju uprawnienia. Przepis w proponowanym brzmieniu zgodny jest z innymi przepisami, które także niczego nie przesądzają, ale jedynie stwarzają możliwości. W takim właśnie kierunku zmierzają prace rządu, który zamierza ujednolicić przepisy i stworzyć wszystkim podmiotom gospodarczym jednakowe możliwości.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#WalentyMaćkowiak">Jako pracownik jednostki badawczo-rozwojowej opowiadam się za przyjęciem poprawki rządowej. Uważam, że obligatoryjne stawianie sprawy nie zawsze musi być najbardziej korzystne. Trudno wyobrazić sobie, by w przypadku naprawdę wybitnego osiągnięcia dyrektor przedsiębiorstwa nie przyznał wspomnianego dodatku.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#EmilKołodziej">Nie bardzo rozumiem w takim razie, po co potrzebny jest zapis, że dodatki mogą być przyznawane, skoro i tak regulują to inne przepisy.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#ZbigniewGrabowski">Proponowany przez rząd zapis spełnia postulaty posła J. Kaczmarka, a także odpowiada intencji wniosków Rzecznika Praw Obywatelskich w tej sprawie — rozszerzając zasadę przyznawania dodatków za stopnie specjalizacji zawodowej na wszystkich pracowników. Wystąpienie posła J. Kaczmarka odbieram jako żądanie gwarancji — ale oświadczam, że wszystkim uprawnionym dodatki te będą wypłacane.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#MieczysławFrącki">Opowiadam się za brzmieniem art. 57 jak w propozycji rządowej. Wprowadzenie takiego zapisu ustawowego zezwoli przedsiębiorstwom państwowym na samodzielne kształtowanie wynagrodzeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JanKaczmarek">Podtrzymuję swój wniosek, by przyjąć proponowany przez rząd zapis art. 57 — jednak z zastąpieniem słów „mogą być przyznawane dodatki” sformułowaniem „przysługują dodatki”, a także by dodać ust. 2 stwierdzający, że w przedsiębiorstwach, w których obowiązują zakładowe systemy wynagradzania, dodatki te wypłacane są na podstawie odrębnych przepisów.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#EmilKołodziej">Proponuję przystąpić do głosowania — najpierw nad propozycją rządową, jako wcześniejszą.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#EmilKołodziej">W głosowaniu Komisje przyjęły propozycję rządową przy jednym głosie sprzeciwu i sześciu wstrzymujących się.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#EmilKołodziej">Przygotowano do druku dnia 29.12.1988 r.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#EmilKołodziej">Przedłożono do zatwierdzenia posłowi E. Kołodziejowi dn. 29.12.1988 r.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#EmilKołodziej">Zatwierdzono dnia 29.12.1988 r.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#EmilKołodziej">Oddano do druku dnia 30.12.1988 r.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#EmilKołodziej">Druk zakończono dnia: 21.01.1988 r.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>