text_structure.xml
23.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 22 marca 1989 r. Komisje: Nauki i Postępu Technicznego, Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów oraz Prac Ustawodawczych, obradujące pod przewodnictwem posła Zbigniewa Puzewicza (PZPR), rozpatrzyły w pierwszym czytaniu:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">rządowy projekt ustawy o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">W posiedzeniu uczestniczył minister - kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń Zbigniew Grabowski.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#ZbigniewPuzewicz">Rozpatrujemy wstępnie rządowy projekt ustawy o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki. Nie jest to temat nam obcy. Ostatnio, kiedy mówiliśmy o funduszu w związku z Centralnym Planem Rocznym na 1989 r., zwracaliśmy uwagę na niepokojące tendencje w tworzeniu tego funduszu. Mówiliśmy również o pewnych rozbieżnościach pomiędzy ustaleniami CPR a NPSG na lata 1986–1990. Rozbieżności te były przedmiotem poselskiej dyskusji. Ponieważ ponownie mówimy o centralnym funduszu chciałbym poznać stanowisko ministra - kierownika Urzędu w omawianych, kontrowersyjnych sprawach.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#ZbigniewPuzewicz">Obecnie zmieniają się zasady wpłat na Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki. W art. 3 i 4 projektu ustawy określa się zasady dokonywania tych wpłat. M.in. stawki wpłat mają być ustalane w wieloletnich planach społeczno-gospodarczych w stosunku do wartości sprzedaży wyrobów, robót i usług, po pomniejszeniu o podatek obrotowy. Chciałbym się dowiedzieć, czy te zasady nie doprowadzą do zmniejszenia wpływów na centralny fundusz?</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#ZbigniewPuzewicz">Minister - kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń Zbigniew Grabowski: Opracowanie rządowego projektu nowej ustawy o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki wynika ze zmian zachodzących w systemie funkcjonowania gospodarki narodowej i w ustawodawstwie gospodarczym. Zmiany te powodują konieczność dostosowania do nich przepisów dotyczących sfery nauki i techniki, w tym również systemu centralnego finansowania tej dziedziny, regulowanego dotychczas ustawą z 23 grudnia 1985 r. o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#ZbigniewPuzewicz">Celem rozwiązań przyjętych w projekcie ustawy jest przede wszystkim uproszczenie oraz uelastycznienie systemu centralnego finansowania rozwoju nauki i techniki. Wyraża się to tworzeniem jednego centralnego funduszu bez dzielenia go, jak dotychczas, na trzy fundusze: Centralny Fundusz Prac Badawczych i Rozwojowych, Centralny Fundusz Wspomagania Wdrożeń oraz Centralny Fundusz Dewizowy. Ponadto, rezygnuje się z ustawowego upoważnienia Rady Ministrów do regulacji w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad tworzenia funduszu oraz gospodarowania środkami znajdującymi się na nim.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#ZbigniewPuzewicz">Projekt ustawy zakłada, że Sejm upoważni Radę Ministrów do wydania rozporządzenia w sprawie nagród za szczególne osiągnięcia w dziedzinie nauki i postępu technicznego oraz stypendiów na rozwiązanie zadań badawczych i wdrożeniowych. Projekt tego rozporządzenia dołączony został do projektu ustawy jako materiał informacyjny dla posłów.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#ZbigniewPuzewicz">Zasady planowania i finansowania prac naukowych i badawczo-rozwojowych angażujących środki funduszu określone zostaną w projekcie zarządzenia przewodniczącego Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów. Projekt tego zarządzenia został również udostępniony posłom. Przepisy ustawy nie regulują niektórych zagadnień, które mogą być rozstrzygane postanowieniami umów cywilno-prawnych.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#ZbigniewPuzewicz">Projekt ustawy przewiduje również rozszerzenie liczby podmiotów zobowiązanych do dokonywania wpłat na rzecz funduszu. Chodzi o wszystkie osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, ale prowadzące działalność na podstawie ustawy o działalności gospodarczej, zobowiązane do płacenia podatku dochodowego. Nie są natomiast zobowiązane do dokonywania wpłat na fundusz podmioty prowadzące działalność na podstawie ustawy o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych, ani osoby prawne zwolnione od podatku dochodowego. Również osoby fizyczne nie zostały objęte obowiązkiem dokonywania wpłat na fundusz.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#ZbigniewPuzewicz">Z tytułu rozszerzenia obowiązku wnoszenia wpłat na fundusz na osoby prawne oraz państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, lecz płacące podatek dochodowy, nastąpi wzrost wpłat na fundusz. Szacuje się wstępnie, że wzrost ten w 1989 r. wyniesie ok. 96 mld zł. Wyłączenie z podstawy obliczania wpłat na fundusz z podatku obrotowego oraz zwolnienie z obowiązku wpłat tych podmiotów, które nie będą płaciły podatku dochodowego, spowoduje natomiast zmniejszenie wpływów na fundusz w 1989 r. o ok. 89 mld zł. Z powyższego zestawienia wynika więc, że skutki omówionych zmian będą się w zasadzie kompensować.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#ZbigniewPuzewicz">W projekcie ustawy określono zasady i tryb wnoszenia wpłat na fundusz oraz zasady obliczania ich wysokości, a także ich egzekwowanie. Przewidziano, że do tych wpłat, z ustawowo określonymi wyjątkami, znajdą zastosowanie przepisy o zobowiązaniach podatkowych. W świetle dotychczasowych doświadczeń przyjęcie takiego rozwiązania okazało się konieczne. Chodzi przede wszystkim o zdyscyplinowanie terminowego wnoszenia wpłat, a zarazem jednoznaczne określenie procedury ich egzekwowania.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#ZbigniewPuzewicz">Kolejne przepisy stwarzają możliwość przeznaczenia środków funduszu na działalność prowadzącą do jego powiększenia, w tym również uzyskiwania środków dewizowych. Projekt ustawy przewiduje możliwość przeznaczania środków funduszu na udział w spółkach, przedsiębiorstwach mieszanych i wspólnych. Taicie działania stworzą zapewne możliwość powiększania środków funduszu.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#ZbigniewPuzewicz">Nowym elementem zawartym w projekcie ustawy jest rozszerzenie kręgu dysponentów funduszu. Na podstawie decyzji prezydium Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, dysponentami funduszu będą oprócz ministrów również inne podmioty, m.in. wojewodowie. Sądzę, że będzie to miało duże znaczenie przypadku podejmowania i realizacji zadań rozwoju nauki i techniki w skali województwa bądź regionu. Wynika to jednoznacznie z przepisów ustawy. I tak, art. 8 stanowi, że gospodarkę funduszem prowadzi minister - kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń na podstawie rocznych planów uchwalanych przez Sejm. Ten sam przepis oraz art. 9 określają tryb przygotowania rocznych sprawozdań z gospodarki środkami funduszu i przedstawiania ich Sejmowi wraz z rocznym sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#ZbigniewPuzewicz">Projekt zarządzenia przewodniczącego Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów w sprawie szczegółowych zasad planowania i finansowania zadań pokrywanych z centralnego funduszu określa w rozwiniętej formie tryb sprawozdawczości i kontroli gospodarki środkami funduszu, przeznaczonymi na wykonanie prac naukowo-badawczych.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#ZbigniewPuzewicz">Decyzja o utrzymaniu Centralnego Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki w warunkach daleko posuniętego urynkowienia gospodarki narodowej wynika ze specyficznych cech omawianej dziedziny. Do tych cech zaliczyłbym przede wszystkim wykraczanie znacznej części procesów badawczo-rozwojowych i wdrożeniowych poza obszar możliwości. realizacyjnych oraz zainteresowań poszczególnych podmiotów gospodarczych. Dotyczy to zarówno nakładów na ten cel, jak i uzyskiwanych efektów. Cechą specyficzną jest również znaczna perspektywa czasowa, w jakiej realizuje się omawiane procesy i osiąga zamierzone efekty, a także skala ryzyka ekonomicznego związanego z tymi procesami.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#ZbigniewPuzewicz">Z tych właśnie względów właściwe centralne organa państwowe, powołane do koordynowania rozwoju nauki i techniki, muszą być wyposażone w odpowiednie środki umożliwiające im pełne finansowanie zadań (programów) o znaczeniu ogólnokrajowym oraz wspieranie finansowych inicjatyw zgłaszanych przez podmioty gospodarcze, gdy te inicjatywy mają szersze aniżeli jednostkowe znaczenie. Projekt planu Centralnego Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki na 1989 r. przewiduje, że wydatki z tego funduszu wyniosą ok. 687 mld zł.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#MieczysławSerwiński">Wyjaśnienia ministra Z. Grabowskiego, aczkolwiek bardzo klarowne, nie rozwiewają jednak wszystkich wątpliwości związanych z projektem ustawy o centralnym funduszu. Być może wynika to z faktu, że jest to dopiero pierwsze czytanie tego dokumentu.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#MieczysławSerwiński">Swoje uwagi rozpocznę od tytułu projektu ustawy. Czy rzeczywiście wszystko u nas musi być centralne? Proponuję, aby projektowana ustawa dotyczyła po prostu funduszu rozwoju nauki i techniki. Takie rozwiązanie będzie nam procentować w dłuższym czasie. Zgłaszam tę uwagę jako pedagog o długoletnim doświadczeniu. Uczy mnie ono, że tego rodzaju koniunkturalne określenia szybko się zużywają i wychodzą z użycia. Z moją propozycją koresponduje treść art. 11 projektu ustawy, który stwierdza, że w dniu wejścia w życie ustawy środki dotychczasowych centralnych funduszów rozwoju nauki i techniki staną się środkami funduszu.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#MieczysławSerwiński">Przechodząc do uwag szczegółowych, chciałbym zwrócić uwagę na wątpliwości, o których wspomniał już poseł Z. Puzewicz. Chodzi o treść art. 3 oraz związane z nim pytanie, co ostatecznie wliczamy do wpłat na Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki? Poseł Z. Puzewicz słusznie przypomniał nasze wątpliwości wynikające z pewnych rozbieżności pomiędzy CPR 1939 r. a wielkościami przewidywanymi w NPSG na lata 1986–1990. Obawiam się, że trochę w sposób sztuczny windujemy wskaźniki, podczas gdy faktyczne nakłady na centralny fundusz będą malały.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#MieczysławSerwiński">Kolejna uwaga dotyczy art. 4 projektu ustawy mówiącego o zastosowaniu przepisów o zobowiązaniach podatkowych. Gdyby chodziło np. o środki gromadzone na koncie Banku Gospodarki Mieszkaniowej, to sprawa byłaby dosyć prosta, a środki te byłyby wydatkowane głównie na budownictwo mieszkaniowe. Z Funduszem Rozwoju Nauki i Techniki sprawa jest bardziej złożona, co jednak niezbyt klarownie zostało uregulowane w projektowanej ustawie.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#MieczysławSerwiński">Proponuję przestawić kolejność art. art. 8 i 9. Najpierw powinien znaleźć się przepis o tym, że minister - kierownik Urzędu opracowuje projekty rocznych planów gospodarki funduszem, a dopiero później powinno się powiedzieć, w jaki sposób odbywa się gospodarowanie tym funduszem. Proponuję również zmianę kolejności dwóch pierwszych ustępów art. 8. Kolejność pozostałych artykułów pozostałaby bez zmian.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#MieczysławSerwiński">Pragnę wyrazić zadowolenie z treści art. 10, który stanowi, że środki funduszu nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na następny rok. Dobrze wiemy, jakie były dotychczas kłopoty z pospiesznym pozbywaniem się środków finansowych pod koniec roku pod groźbą ich utraty bądź przepadnięcia.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#WalentyMaćkowiak">Placówki naukowo-badawcze ciągle borykają się z dużymi trudnościami, wynikającymi przede wszystkim z niedostatku środków finansowych na prace badawcze. Zjawisko to obserwuje się m.in. w placówkach naukowo-badawczych rolnictwa. Dlatego uważam, że wątpliwości wyrażone przez posła Z. Puzewicza zasługują na szczególną uwagę i wyjaśnienie ze strony ministra. Niedobór środków finansowych powodował niepotrzebną nerwowość przy prowadzeniu ważnych prac badawczych. Być może zmiana zasad tworzenia Centralnego Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki wpłynie na poprawę tej sytuacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#RudolfMichałek">Chciałbym poznać opinię ministra nt. roli państwowych gospodarstw rolnych w tworzeniu centralnego funduszu. Chodzi oczywiście o wpłaty na ten fundusz ze strony PGR. W tej sprawie panuje wiele niejasności - proszę o jej wyjaśnienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#JanPryszcz">Czy w związku z rozszerzeniem swobód gospodarczych, krąg podmiotów świadczących na centralny fundusz poszerzy się, czy pozostanie bez zmian?</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#DanutaGrzywaczewska">Mam wątpliwości co do treści art. 6 projektu ustawy. Przepis ten stanowi, że „dysponentem środków funduszu wyznacza prezydium Komitetu ds. Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, ustalając jednocześnie wysokość środków wydzielonych do ich dyspozycji”. Proszę o rozszerzenie interpretacji tego artykułu. Również chciałabym wiedzieć, jak wygląda dysponowanie środkami centralnego funduszu w ciągu roku. Chodzi o operatywność wydatkowania środków na pilne cele, które nie zawsze są uwzględnione w rocznych planach. Mówią o tym co prawda art. art. 8 i 9 projektu ustawy, ale ich treść nie jest wystarczająco klarowna.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#DanutaGrzywaczewska">Jak wygląda sprawa udziału środków centralnego funduszu przeznaczonych na wdrożenia? Jaki jest udział dotacji budżetowej w centralnym funduszu?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#MieczysławFrącki">Mam cztery uwagi do projektu ustawy. Pierwsza dotyczy zasad uiszczania wpłat na centralny fundusz. Proponuję, by wpłaty te były dokonywane nie w okresie miesięcznym, jak to jest zapisane w art. 3, ale w cyklu kwartalnym. Sądzę, że nie ma potrzeby uzasadniania tego wniosku.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#MieczysławFrącki">Podzielam niepokój poseł D. Grzywaczewskiej dotyczący udziału środków funduszu przeznaczonych na wdrożenia. Uważam, że poprzednie rozwiązanie tej sprawy było naszym poważnym sukcesem. Po raz pierwszy w historii PRL fundusz wdrożeniowy pozwolił wykorzystać pomysły i opracowania długo dotąd leżące na półkach. Przemysł bardzo pozytywnie odczuł poprzednie przepisy o funduszu wdrożeniowym. W omawianym projekcie nie jest jednoznacznie powiedziane, kto jest dysponentem środków na wdrożenia. Poprzednio dysponentem takim był minister - kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń. Proponuję więc, by ten poprzedni zapis zawrzeć w art. 6 projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#MieczysławFrącki">Kolejna uwaga dotyczy treści art. 7. mówiącego o źródłach dewiz gromadzonych na funduszu. Brakuje mi podstawowego źródła dopływu dewiz, jakim są dotacje budżetowe. Sądzę, że nie ma powodu pominąć tego źródła w projekcie ustawy. Ponieważ jest to główne źródło środków dewizowych, powinno być zapisane na samym początku art. 7.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#MieczysławFrącki">Ostatnia uwaga dotyczy jednoznacznego określenia wpłat na centralny fundusz przez wszystkie podmioty gospodarcze. Podkreślam słowo „wszystkie”.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#BolesławStrużek">Dlaczego przedsiębiorstwa z udziałem kapitału zagranicznego są zwolnione od świadczeń na centralny fundusz? Powinny one dokonywać takich wpłat przynajmniej w części dotyczącej dochodów od kapitału krajowego.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZbigniewGrabowski">Ponieważ jest to pierwsze czytanie projektu ustawy, nie dziwi mnie duża liczba uwag i wątpliwości. Sądzę jednak, że wszystkie można rozstrzygnąć w trybie roboczym i uzgodnić kompromisowe rozwiązania.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#ZbigniewGrabowski">Poseł M. Serwiński proponował zrezygnować w nazwie z określenia „centralny”. Jest w tej propozycji dużo racji, chociaż uważam, że dokonanie takiej zmiany mogłoby wywołać niekorzystne wrażenie w środowisku pracowników naukowych. Mogliby to odczytać jako swego rodzaju obniżenie rangi funduszu. Ponadto, w innych ustawach takie sformułowanie jest już zawarte, ale oczywiście można dokonać takiej zmiany, jeśli posłowie podzielą pogląd posła M. Serwińskiego. Osobiście jestem jej przeciwny. Z własnego doświadczenia wiem, że najdłużej mogą trwać dyskusje związane z nazewnictwem, co nie byłoby obecnie wskazanej ustawa jest pilnie oczekiwana przez całe środowisko naukowe.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#ZbigniewGrabowski">Słusznie podniesiono sprawę środków na wdrożenia. Centralny fundusz, co zostało zapisane w dokumentach roboczych, jest dzielony m.in. na fundusz wspomagania wdrożeń.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#ZbigniewGrabowski">Wielu posłów wyraziło niepokój, czy dotychczasowe wielkości środków kierowanych na rozwój nauki i techniki nie zostaną pomniejszone. Chcemy rozwiać te wątpliwości. Dotychczasowe proporcje pomiędzy środkami przeznaczonymi w centralnym planie rocznym i NPSG na lata 1986–1990 zostaną zachowane. Ten ostatni plan przewidywał wydatkowanie na Centralny Fundusz Prac Badawczych i Rozwojowych 329 mld zł oraz 56 mld zł na Centralny Fundusz Wspomagania Wdrożeń. Pytano, dlaczego nastąpiła komasacja dotychczasowych funduszy, które składały się w sumie na Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki. Jest to zgodne z ogólnym stanowiskiem rządu co do potrzeby zmniejszania liczby funduszy celowych. Zasada ta jest konsekwentnie realizowana.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#ZbigniewGrabowski">Czy wszystkie podmioty gospodarcze będą objęte odpisami na centralny fundusz? Sprawa ta została jednoznacznie określona w projekcie ustawy, a art, 4 mówi, kto jest zwolniony z tego zobowiązania. Zwolnieniem tym objęte są m.in. PGR oraz podmioty gospodarcze z udziałem kapitału zagranicznego. Poseł B. Strużek sugerował co prawda, by również te ostatnie choćby częściowo objąć odpisami na centralny fundusz, ale nie wydaje się to zasadne. Przede wszystkim takich jednostek gospodarczych mamy ciągle bardzo mało, stąd występująca tendencja do przyznawania im znacznych ulg podatkowych. Proszę posłów, by uznali słuszność tej zasady. Nie oznacza to jednak, że w przyszłości nie zajdzie potrzeba dokonania korekty.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#ZbigniewGrabowski">Dysponentem funduszu wspomagania wdrożeń nadal pozostaje minister - kierownik UPNTiW. Zasadny jest wniosek, aby tego rodzaju stwierdzenie znalazło się w art. 6 projektowanej ustawy.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#ZbigniewGrabowski">Przyjmuję propozycję posła M. Frąckiego dotyczącą art. 7. Oczywiście dotacja budżetowa stanowi nadal poważne źródło centralnego funduszu, chociaż zgodnie z obecnymi tendencjami jej udział będzie się stale zmniejszał.</u>
<u xml:id="u-10.7" who="#ZbigniewGrabowski">Centralny fundusz dewizowy będzie ulegał likwidacji, ale ustawowo funkcjonować będzie jeszcze do końca bieżącej 5-latki. Fakt ten został uwzględniony w projekcie omawianej ustawy. W CPR na br. przewidziano ok. 100 mln dolarów na rozwój nauki i techniki właśnie z Centralnego Funduszu Dewizowego.</u>
<u xml:id="u-10.8" who="#ZbigniewGrabowski">Zamiana kolejności art. art. 8 i 9 jest możliwa.</u>
<u xml:id="u-10.9" who="#ZbigniewGrabowski">Na tle niedoboru środków na prace badawczo-rozwojowe, o czym mówił poseł W. Maćkowiak, mogą rodzić się niepokoje w środowisku naukowym. Trudno jednak pogodzić się z sugestią, że wielkość środków ulega pomniejszeniu. Nadal utrzymujemy parametry przyjęte w NPSG ha lata 1986–1990. Służyć temu będzie m.in. waloryzacja środków gromadzonych na centralnym funduszu, prowadzona zgodnie z zasadami uchwalonymi przez Sejm. Trudno jednak nie liczyć się z tym, że inflacja będzie miała szybsze tempo niż proponowany wskaźnik waloryzacji. Dlatego skutki inflacji może odczuć również środowisko naukowe. Aby temu przeciwdziałać, podczas spotkań z kierownikami programów i jednostek badawczo-rozwojowych proponujemy pewne działania o charakterze oszczędnościowym. Uważamy, że istnieją możliwości „oczyszczenia” merytorycznego niektórych tematów badawczych i na tej drodze osiągnięcie pewnych oszczędności. Są one niezbędne, ponieważ rzeczywiście środki na rozwój nauki i techniki w br. będą zapewne skromniejsze, nie tylko w stosunku do potrzeb, ale również możliwości gospodarki. Dlatego rzeczą tak pilną jest przyjęcie omawianej dzisiaj ustawy. Stworzenie centralnego funduszu w proponowanym kształcie przyczyni się do powiększenia środków, chociażby z tytułu waloryzacji. Posłużę się tu przykładem z lat ubiegłych. Otóż w 1987 r. budżet państwa pożyczył z centralnego funduszu 83 mld zł, które udało się nam odzyskać w styczniu 1989 r. Na skutek inflacji stanowi to jednak, pod względem wartościowym, nieco więcej niż połowę pożyczonej sumy. Ogólne wpływy funduszu wyniosą w br. 687 mld zł, z czego 99 mld zł stanowi dotacja budżetowa. Jest to wyjaśnienie, o które prosił poseł M. Frącki. Zwracam jednak uwagę, że od stycznia uzyskaliśmy zaledwie 65 mld zł na finansowanie rozwoju nauki i techniki, podczas gdy aż 34 mld zł nadal nie zostało uruchomionych i stanowi rezerwę rządu.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#ZbigniewPuzewicz">Sądzę, że wyjaśnienia przedstawione przez ministra mogą zadowolić w tej fazie dyskusji. Projekt ustawy będzie jeszcze omawiany przez podkomisję.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#ZbigniewPuzewicz">Komisje powołały podkomisję do szczegółowego rozpatrzenia projektu ustawy o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#ZbigniewPuzewicz">Słusznie zwrócił uwagę minister Z. Grabowski, że nie możemy zwlekać z uchwaleniem omawianej dzisiaj ustawy. Dlatego miejmy nadzieję, że do połowy kwietnia br. podkomisja zakończy pracę i można będzie przystąpić do rozpatrzenia projektu ustawy o Centralnym Funduszu Rozwoju Nauki i Techniki.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>