text_structure.xml
46.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#TadeuszŁodykowski">Dnia 22 listopada 1984 r. Komisja Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej obradująca pod przewodnictwem posła Kazimierza Cupisza (PZPR), rozpatrzyła:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#TadeuszŁodykowski">- realizację ustaleń z rozmów delegacji partyjno-państwowych Polski i państw socjalistycznych na najwyższym szczeblu w zakresie współpracy gospodarczej.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#TadeuszŁodykowski">W posiedzeniu Komisji udział wzięli: wiceprzewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów Jerzy Gwiaździński, podsekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów Henryk Klimczak, wiceminister handlu zagranicznego Antoni Karaś, przewodniczący Głównego Komitetu Turystyki Jan Cisowski oraz przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministerstwa Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#TadeuszŁodykowski">Podsekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów Henryk Klimczak: Materiały omawiające wyniki wizyt i kontaktów na najwyższym szczeblu z władzami ZSRR, Czechosłowacji, Węgier, Rumunii, Bułgarii, NRD, KRLD oraz Kampuczy zostały przedstawione obywatelom posłom. Należy podkreślić duże znaczenie polityczne tych spotkań. W ich trakcie kładziono ogromny nacisk na współpracę gospodarczą. Postanowienia przyjęte w wyniku tych wizyt są wcielane w życie na podstawie harmonogramów zatwierdzonych przez Prezydium Rządu. Warunki wdrażania tych postanowień są ustalane przez międzyrządowe komisje dwustronne. Na odbytych już sesjach tych komisji podjęto wiele szczegółowych postanowień. W grudniu odbędą się trzy kolejne sesje komisji dwustronnych. Zakończymy w ten sposób pierwszą fazę prac związanych z realizacją postanowień.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#TadeuszŁodykowski">W rozmowach gospodarczych jakie prowadzimy z naszymi partnerami podkreślamy, że chcemy zwiększyć współpracę opartą na umowach długofalowych i występującej komplementarności naszych gospodarek. Przywracana jest pozycja Polski jako wiarygodnego partnera nadszarpnięta w wyniku załamania wewnętrznego w latach 1980–1982. Jednocześnie odchodzimy od wymiany towarowej wynikającej z tego załamania.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#TadeuszŁodykowski">Podejmowane decyzje wyznaczają zasadnicze kierunki naszej współpracy w ramach RWPG. Są to:</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#TadeuszŁodykowski">- rozszerzanie powiązań kooperacyjnych i naukowo-technicznych, - wypracowywanie wspólnych działań zmierzających do zmniejszenia naszej zależności od importu z krajów kapitalistycznych, - poprawa wykorzystania wolnych mocy produkcyjnych istniejących w Polsce, - zdynamizowanie obrotów towarowych, - opracowanie planów współpracy naukowo-technicznej do 2000 r.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#TadeuszŁodykowski">Wymienione kierunki działań odnoszą się przede wszystkim do grupy krajów socjalistycznych Europy Wschodniej.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#TadeuszŁodykowski">Ustalenia poczynione przez delegacje partyjno-państwowe stanowią ważną podstawę długofalowej polityki koordynacji współpracy gospodarczej w ramach RWPG. Chodzi nam obecnie o kompleksowe zacieśnianie więzi integracyjnych.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#TadeuszŁodykowski">Obroty towarowe z wymienionymi krajami ukształtują się w 1984 r. na poziomie 17 mld rubli. Oznacza to wzrost o 14% w porównaniu do ub.r. W 1984 r. realizujemy 156 umów specjalizacyjno-kooperacyjnych, w tym 111 o charakterze dwustronnym (ze Związkiem Radzieckim 22 umowy, z NRD 22, i z Czechosłowacją 21). W ramach umów produkowane są m.in.: ciągniki ciężkie, radiomagnetofony, autobusy, samochody osobowe, włókna chemiczne, statki i urządzenia okrętowe oraz wyposażenia statków, obrabiarki, wyroby farmaceutyczne, przemysł lotniczy i motoryzacyjny.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#TadeuszŁodykowski">Pracujemy nad zawarciem dalszych umów z NRD, Czechosłowacją, Rumunią, Węgrami i ZSRR. Zależy nam na rozszerzeniu asortymentu obrotów towarowych.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#TadeuszŁodykowski">Jak wynika z przedstawionych materiałów, rozmowy gospodarcze dotyczą zarówno pilnych problemów, takich jak zmniejszenie zależności od importu z krajów kapitalistycznych, czy dokończenie inwestycji w Polsce, jak też celów długofalowych. Realizację ustaleń podjętych na szczeblu partyjno-państwowym należy traktować jako pracę długofalową. Pierwszy krok tzn. spotkania na najwyższym szczeblu został już zrobiony. Teraz należy konkretyzować te ustalenia na niższych szczeblach.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#TadeuszŁodykowski">Dotychczasowy postęp w wymienionych obszarach nie następował samoczynnie. Nie da się przy tym ukryć, iż nie spełniły się w całości oczekiwania Polski dotyczące np. zaangażowania się krajów socjalistycznych w dokończenie inwestycji rozpoczętych w Polsce przed 1980 r. Dotychczas mamy zaledwie 4 takie porozumienia, 2 ze Związkiem Radzieckim i 2 z Czechosłowacją. Nasze oczekiwania były większe, jednak nasi partnerzy dysponują ograniczonymi środkami inwestycyjnymi - stąd ich ostrożność.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#TadeuszŁodykowski">Nie możemy być także w pełni zadowoleni z ustaleń dotyczących zastępowania importu z krajów kapitalistycznych importem z krajów socjalistycznych. Również wzrost obrotów towarowych nie jest zbyt duży, jeśli mierzyć go w cenach stałych.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#TadeuszŁodykowski">Zależy nam szczególnie na współpracy z krajami socjalistycznymi, które mają wysoko rozwinięty przemysł - ze Związkiem Radzieckim, Czechosłowacją, NRD i Węgrami. Myślę, że mamy dobre perspektywy tej współpracy.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#TadeuszŁodykowski">Współpraca wielostronna będzie realizowana na podstawie ustaleń spotkania na szczycie w czerwcu br. w Moskwie oraz ostatniej sesji RWPG w Hawanie. Będziemy intensywnie rozszerzać współpracę wielostronną na podstawie ustaleń tam przyjętych. Powinno to pozwolić na:</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#TadeuszŁodykowski">- podniesienie efektywności produkcji, - bardziej racjonalne wykorzystanie bazy surowcowej i materiałowej, - zwiększenie udziału we współpracy gospodarczej sektora naukowo-technicznego, - poprawę nowoczesności i trwałości naszej produkcji, - rozbudowę powiązań specjalizacyjnych i kooperacyjnych.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#TadeuszŁodykowski">W trakcie sesji hawańskiej przyjęto m.in. wspólne przedsięwzięcia surowcowe krajów RWPG, głównie w Związku Radzieckim, Polsce (budowa kopalni siarki dla utrzymania produkcji siarki w latach następnych, budowa kopalni węgla w Zagłębiu Lubelskim), Wietnamie i Mongolii. Ponadto postanowiono wzmocnić koordynację polityki finansowej i kredytowej wobec krajów kapitalistycznych. Podjęto także decyzje, których celem jest zwiększenie efektywności pracy organów RWPG.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#TadeuszŁodykowski">Opracowuje się również wielostronny program postępu naukowo-technicznego na okres 15–20 lat. Najbardziej istotne elementy tego programu to: elektronizacja gospodarki, automatyzacja, intensywny rozwój energetyki atomowej, nowoczesne techniki wytwarzania, biotechnologia. Przyjęty program powinien doprowadzić do 2000 r. do osiągnięcia poziomu naukowo-technologicznego wysoko rozwiniętych krajów kapitalistycznych.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#TadeuszŁodykowski">Przyjęta przez nasz kraj polityka trwałej orientacji na pogłębienie współpracy z krajami RWPG przynosi konkretne rezultaty. Polska zajmuje trzecie miejsce wśród państw socjalistycznych pod względem udziału obrotów z krajami RWPG w obrotach handlu zagranicznego ogółem. Udział ten osiągnął w 1983 r. 68%. Udział obrotów z ZSRR w obrotach Polski ogółem wynosi prawie 43%, co daje nam również trzecie miejsce. W okresie pięciolecia 1978–1983 osiągnęliśmy najwyższy wśród krajów RWPG wzrost udziału obrotów z krajami Rady, wynoszący niemal 14%. Podobnie jest z udziałem eksportu do krajów RWPG w eksporcie ogółem. Udział ten w naszym eksporcie wyniósł w 1983 r. niemal 65%.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#TadeuszŁodykowski">W ramach specjalizacji i kooperacji produkcji, Polska rozwinęła produkcję i dostarcza do pozostałych krajów RWPG m.in. statki morskie i śródlądowe, wyposażenie okrętowe, maszyny budowlane i drogowe, elementy i podzespoły dla przemysłu motoryzacyjnego, peryferyjne urządzenia dla elektronicznej techniki obliczeniowej, urządzenia dla elektrowni atomowych, obrabiarki skrawające do metali i do obróbki drewna, wagony towarowe, ciągniki i maszyny rolnicze, maszyny włókiennicze, farby i lakiery, leki, kosmetyki, wyroby hutnicze i inne.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#JadwigaŁokkaj">Po raz pierwszy otrzymaliśmy kompleksowy materiał, obrazujący udział naszego kraju we współpracy w ramach RWPG. Z przyjemnością należy odnotować, że począwszy od 1978 r. zajmujemy 3 miejsce pod wzglądem wysokości obrotów z krajami Rady. Wzrost obrotów dobrze świadczy o działalności naszego handlu zagranicznego, ale także czy nawet przede wszystkim o poziomie naszego przemysłu. Utrzymanie tej pozycji stawia przed naszym przemysłem bardzo wysokie wymagania, zwłaszcza iż w ostatnim okresie mamy wiele sygnałów o pogarszającej się jakości naszych wyrobów. W związku z tym mam pytanie, jak ustalane są ceny na nasze towary eksportowe?</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#JadwigaŁokkaj">W przeszłości kupiliśmy od państw II obszaru płatniczego wiele licencji i technologii. Obecnie trzeba jednak zastępować je nowocześniejszymi rozwiązaniami. Czy nasze programy reorientacji handlu zagranicznego uwzględniają tę potrzebę?</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#RudolfBuchała">W materiałach dwukrotnie jest mowa o możliwościach zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza i wód w regionach przygranicznych. Dotychczasowa działalność dwustronnej, polsko-czechosłowackiej komisji w tym zakresie była jednak bardzo sformalizowana. Jakie są dalsze perspektywy w tej dziedzinie?</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#RudolfBuchała">Proszę o dokładniejsze omówienie możliwości współdziałania z Węgrami w modernizacji i produkcji nowych, oszczędnych typów samochodów.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#RudolfBuchała">Ze spraw pozagospodarczych interesuje mnie szczególnie problem ruchu osobowego między krajami socjalistycznymi. W odniesieniu do Czechosłowacji materiał stwierdza, że oczekuje się doprowadzenia do stanu z 1979 r. To nas oczywiście zadowala. Nie ma natomiast w materiale mowy o tym, jak będzie się układał ruch osobowy między Polską a NRD. W odniesieniu do Węgier stwierdza się w materiale wyraźnie, że ruch osobowy jest jednostronny. Notuje się duży wzrost ruchu turystycznego z naszego kraju do WRL, nie udało się natomiast ożywić przyjazdów z WRL do nas. Dlaczego tak się dzieje?</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#RudolfBuchała">W materiale mowa jest o projektowanym otwarciu nowego międzynarodowego korytarza powietrznego nad terytorium CSRS, który skróci wydatnie drogę przelotu na trasie północ - południe. Jest to bardzo cenne zamierzenie.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#ZdzisławPukorski">Na jednym z ostatnich spotkań z posłami, minister handlu zagranicznego T. Nestorowicz omówił pewne tematy będące przedmiotem naszych dzisiejszych obrad. Poruszył on m.in. sprawę współpracy naukowo-technicznej krajów RWPG. Spodziewam się, że w materiale resortu problem ten zostanie omówiony szerzej, ale niestety omówienia takiego nie znalazłem. Uważam, że powinniśmy przyjrzeć się bliżej tej sprawie, bowiem jeśli współpraca naukowo-techniczna z krajami RWPG nie będzie się rozwijać prawidłowo, luka technologiczna będzie się pogłębiać zwłaszcza w naszym kraju. Wiadomo, że nowoczesność i jakość nie są mocną stroną naszych wyrobów, toteż pogłębianie współpracy naukowo-technicznej z krajami RWPG i idącej w ślad za tym modernizacji gospodarki narodowej jest dla nas szczególnie istotne. Chciałbym usłyszeć odpowiedź na pytanie, jak będzie to się kształtować w praktyce. Wiadomo przecież, że żaden kraj nie ujawnia chętnie swoich osiągnięć i rozwiązań naukowo-technicznych. Na czym konkretnie będzie polegać nasza współpraca naukowo-techniczna ze Związkiem Radzieckim, Bułgarią i Rumunią?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#LonginCegielski">Materiał resortu wskazuje na konieczność poszerzenia umów specjalizacyjno-kooperacyjnych między krajami RWPG. Jest to, moim zdaniem, jak najbardziej słuszny kierunek.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#LonginCegielski">Niejasna jest sprawa ujmowania obrotów między krajami RWPG w cenach stałych. W przedstawionych nam materiałach obroty ze Związkiem Radzieckim, Węgrami i Bułgarią są wycenione w cenach bieżących, tj. cenach 1984 r. W odniesieniu do innych krajów nie wiadomo, o jakie ceny chodzi. Dla celów porównawczych często posługujemy się obrotami z 1979 r., a nie cenami stałymi. Ceny bieżące nie dają faktycznego obrazu wzrostu czy spadku obrotów. Wysuwam więc postulat, aby w toku dalszych prac dokonywać oceny obrotów w wielkościach porównywalnych.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#LonginCegielski">Interesuje mnie jakie postanowienia w sprawie współpracy wielostronnej zapadły na sesji RWPG w Hawanie. Gdybyśmy spojrzeli na dotychczasowy nasz udział w inwestycjach innych krajów RWPG i porównali go z partycypacją innych krajów w naszych inwestycjach, rachunek wypadłby dla nas niekorzystnie. Trudno oczywiście oczekiwać od naszych partnerów ulgowego traktowania, ale i my nie powinniśmy się kierować sentymentami w stosunku do partnerów. Uważam, że temat ten wymaga z naszej strony daleko posuniętej stanowczości.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#LonginCegielski">Wydaje mi się, że w materiale dlatego tak mało mówi się o współpracy naukowo-technicznej, że Polska nie ma z krajami RWPG szczegółowych ustaleń w tej dziedzinie. Dotyczy to m.in. elektronizacji, biotechniki, rozwoju energii atomowej itp. Trzeba stwierdzić, że mamy już duże opóźnienia w stosunku do Węgier, Czechosłowacji i NRD, a w niektórych dziedzinach nawet w stosunku do Bułgarii i Rumunii. Sądzę, że we wszystkich dalszych rozmowach i uzgodnieniach problem ten powinien być traktowany priorytetowo.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#LonginCegielski">W przedstawionych nam materiałach problem jakości naszych wyrobów kwituje się dosłownie jednym zdaniem. A przecież jest faktem, że niska jakość uniemożliwia rozwój eksportu niektórych naszych towarów.</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#LonginCegielski">Przyłączam się do oceny posłanki J. Łokkaj, że po raz pierwszy w tak kompleksowy sposób zostały nam przedstawione problemy współpracy gospodarczej z krajami RWPG. Należy oczekiwać, że w toku dalszej współpracy nastąpią korzystne ustalenia zarówno jedno-, jak i wielostronne.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#EugeniuszCzuliński">Podstawowym zagadnieniem dla naszej gospodarki jest stosunek importu do eksportu. Ostatni okres przekonał mnie całkowicie o słuszności reorientacji naszego handlu zagranicznego na kraje RWPG. Chciałbym jednak poruszyć kilka spraw szczegółowych.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#EugeniuszCzuliński">Z materiałów wynika, że wszystkie kraje stoją na stanowisku konieczności zbilansowania naszych obrotów z partnerami z RWPG. Nasze zadłużenie wobec tych krajów wynosi 4,6 mld rubli. Chciałbym więc zapytać w jakim tempie i zakresie zadłużenie to będzie malało. Wydaje mi się, że wzrost naszego eksportu do krajów RWPG możemy osiągnąć tylko poprzez poprawę jakości naszych wyrobów.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#EugeniuszCzuliński">W materiale stwierdza się, że nadal będą się utrzymywać trudności w zaopatrywaniu nas przez kraje z nami sąsiadujące w niezbędne materiały i surowce. Mówi się, że zaopatrzenie to będzie się kształtować na poziomie z lat 1983–1985. Wiemy tymczasem, że nasz przemysł odczuwa poważne trudności zaopatrzeniowe. Czy nie można oczekiwać większej od dotychczas zakładanej poprawy w tej dziedzinie?</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#ZdzisławPukorski">Wojewódzki Zespół Poselski w Białymi stoku interpelował w sprawie rozwoju budownictwa mieszkaniowego, stwierdzając, że jeśli budownictwo mieszkaniowe ma się prawidłowo rozwijać, trzeba zapewnić dostawy odpowiednich ilości ciężkiego sprzętu budowlanego. Pytaliśmy, co rząd zamierza zrobić, aby doposażyć przedsiębiorstwa budowlane w tego typu sprzęt. Jak wynika z otrzymanej na interpelację odpowiedzi, nie możemy liczyć na import jakiegokolwiek sprzętu budowlanego, i musimy opierać się wyłącznie na dostawach sprzętu krajowego. Tymczasem w otrzymanym na dzisiejsze posiedzenie materiale stwierdza się, że nadal jesteśmy zainteresowani eksportem maszyn budowlanych i drogowych i będziemy ten eksport rozwijać. Jak mamy to rozumieć w świetle scharakteryzowanej przeze mnie sytuacji w budownictwie i otrzymanej odpowiedzi na interpelację?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#ZdzisławMalicki">Podzielam zdanie moich przedmówców, że materiały przygotowane na dzisiejsze posiedzenie są obszerne i interesujące. Brakuje mi w nich jednak obrazu strategii, jaką rząd nasz przyjął przy planowaniu obrotów z krajami RWPG. Trudno było na podstawie otrzymanych materiałów wysnuć wnioski, do czego konkretnie dążymy w prowadzonych z krajami RWPG rozmowach.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#ZdzisławMalicki">Jeśli założymy konieczność spłaty kredytów zaciągniętych w krajach kapitalistycznych, a jednocześnie przyjmiemy zasadę wzrostu obrotów z krajami socjalistycznymi, będzie to oznaczało, że w najbliższym 5-leciu wzrost naszego eksportu powinien osiągnąć ok. 100%. Chcę więc zapytać, jaką faktyczną dynamikę eksportu zakłada się na lata 1986–1990 w całym handlu zagranicznym, a w tym w obrotach z krajami socjalistycznymi. Trzeba by też dowiedzieć się, jaki to będzie stanowić odsetek naszej produkcji i jaką trzeba będzie osiągnąć dynamikę produkcji, aby wzrost eksportu nie zubożył zaopatrzenia rynku wewnętrznego.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#ZdzisławMalicki">Bardzo ważnym problemem jest specjalizacja eksportowa. Odnoszę wrażenie, że zbyt dużo eksportowanych przez nas towarów zaliczamy do grupy eksportu w ramach specjalizacji. Uważam, że o specjalizacji w eksporcie można mówić tylko wtedy, gdy określony towar co najmniej w 50% zaspokaja potrzeby krajów RWPG. We wszystkich innych przypadkach jest to dla tych krajów import uzupełniający, więc nie można mówić o specjalizacji. Chciałbym przeto wiedzieć, jakie kierunki specjalizacji zaproponowaliśmy z naszej strony. Eksport nie może powodować zubożenia rynku krajowego. Eksport kosztem kraju - to żadna specjalizacja, żadna zmiana struktury produkcji. Pytam więc ponownie: w jakim zakresie i w jakich dziedzinach zamierzamy rozwijać produkcję specjalizowaną? Co zaproponowaliśmy naszym partnerom odnośnie ich produkcji i eksportu do nas? W ślad za takimi ustaleniami może i powinien dopiero pójść dynamiczny rozwój produkcji niektórych artykułów i zaniechania produkcji innych. Dotyczy to np. takich wyrobów, jak chłodziarki, zamrażarki itp.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#ZdzisławMalicki">Jednym z podstawowych kryteriów, jakimi kierują się kraje socjalistyczne przy programowaniu eksportu i importu, jest sytuacja rynkowa tych krajów. Podstawowym hamulcem rozwoju naszego eksportu jest więc to, że oferujemy głównie dobra inwestycyjne, a nie rynkowe. Specjalizacja w zakresie produkcji rynkowej powinna być głównym tematem w naszych rozmowach z krajami RWPG. Mówiąc o produkcji rynkowej, trzeba uwzględnić również produkty spożywcze, bo przecież - jak wiemy -marnuje się u nas dużo żywności, jak np. kapusta czy jabłka Powtarzam więc pytanie: jakie zwiększenie obrotów z krajami RWPG przewidujemy w zakresie artykułów rynkowych?</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#ZdzisławMalicki">W materiale zawarte jest stwierdzenie, że kraje socjalistyczne nie bardzo kwapią się do dokończenia rozpoczętych u nas wspólnych inwestycji. Uważam, że jest to niesłuszna pretensja. Przecież te kraje widzą, że część naszych zakładów wykorzystuje zaledwie 50% swoich zdolności produkcyjnych, m.in. z powodu braku pracowników. Dopóki więc nie będziemy wykorzystywać w pełni naszych mocy wytwórczych i będziemy korzystać z kredytów krajów socjalistycznych, nie możemy się dziwić, że kraje te nie spieszą się z realizowaniem u nas inwestycji. Uważam, natomiast za duży błąd, że nasz kraj nie uczestniczy w długofalowych inwestycjach w krajach RWPG. Należałoby rozważyć, czy nawet kosztem inwestycji krajowych nie należałoby zwiększyć naszej partycypacji w inwestycjach RWPG, gdyż byłaby to dla nas operacja bardzo korzystna.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#ZdzisławMalicki">Podsekretarz stanu w Urzędzie Rady Ministrów Henryk Klimczak: Potrzebny jest eksport, abyśmy mogli realizować import tych towarów, które pociągają za sobą duże dotacje; z drugiej jednak strony chcielibyśmy, aby dotowanych było najwyżej 25% towarów. Nie chcę i nie mogę przesądzić, jak tę sprawę zdecyduje się rozwiązać Prezydium Rządu. Bilans dopłat i obciążeń wskazuje, że te pierwsze są nieco większe. Obciążenia znajdują się jednak w gestii ministra finansów, który nie zgadza się z takim sposobem liczenia. Myślę, że z tym złem koniecznym trzeba się będzie jakiś czas godzić, uruchamiając jednak mechanizmy, które wymuszałyby na przedsiębiorstwach powolne obniżanie dopłat.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#ZdzisławMalicki">Rząd zajmuje bardzo twarde stanowisko w rozmowach nt. czystości wód w rejonach przygranicznych. Zablokowaliśmy m.in. projekt uchwały Komitetu Wykonawczego RWPG na ten temat. Rozumiemy stanowisko sąsiadów, ale nie jest nam obojętne, ile brudu z „dachu Europy Środkowej” do nas spływa. Problem ten dotyczy głównie CSRS i chcemy na tym kraju wymusić zwiększenie inwestycji chroniących czystość wód. Temat ten jest zapisany do rozmów międzypaństwowych na najwyższym szczeblu. Nie obserwujemy co prawda jakiegoś gwałtownego pogorszenia czystości wód, ale wg naszych, polskich pomiarów zanieczyszczenie wód przygranicznych rośnie powoli z roku na rok. Rozumiemy, że trudno temu przeciwdziałać, bo wymaga to ogromnych nakładów kapitałowych.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#ZdzisławMalicki">Współpraca z Węgrami w sprawie nowego samochodu ma na celu podjęcie produkcji samochodów, które byłyby następcami fiatów 125p i 126p. Rozważa się, czy współpraca z Węgrami i Bułgarią umożliwi stworzenie nowej generacji samochodów, odpowiadających najnowocześniejszym standardom światowym, oszczędnym, wygodnym, spełniającym ostre wymogi w zakresie ochrony środowiska. Rozmowy w tej sprawie będą zapewne długie, każdy z partnerów musi obliczyć swe potrzeby i możliwości.</u>
<u xml:id="u-8.8" who="#ZdzisławMalicki">Stworzenie nowych korytarzy powietrznych to sprawa drobna, którą załatwiano długo, z pozytywnym w końcu skutkiem. Szło o skrócenie tras przelotu samolotów i związane z tym oszczędności paliwowe.</u>
<u xml:id="u-8.9" who="#ZdzisławMalicki">Zgadzam się, że w dostarczonych posłom materiałach słabo naświetlony jest problem współpracy naukowo-technicznej z krajami socjalistycznymi. W latach siedemdziesiątych dokonały się w tej dziedzinie spustoszenia, gdyż nastawiano się wówczas głównie na partnerów zachodnich. W początkach lat sześćdziesiątych panowała dezorganizacja, nie było atmosfery ani czasu, by o tym myśleć. Temat został postawiony w formie zadania, które powinno być rozwiązane. Wymaga jednak czasu, by wątłe więzi współpracy naukowo-technicznej zostały wzmocnione, poszczególne placówki badawcze ustaliły plany, a te złożyły się na całościowy program. Sądzę, że temat ten mógłby stać się przedmiotem odrębnego posiedzenia Komisji, a referowałby go albo minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki, odpowiedzialny obecnie za współpracę naukowo-techniczną z zagranicą, albo też szef projektowanego Komitetu Nauki i Postępu Technicznego, który odpowiadałby za te sprawy w przyszłości. Na razie nasze działania w tym zakresie ograniczają się do drobnych kroków. Wkrótce przybędzie do Polski delegacja znakomitych uczonych radzieckich, których wizyta z pewnością przyczyni się do ożywienia kontaktów. Dokonano już selekcji głównych problemów badawczych, mogących stać się przedmiotem współpracy z krajami socjalistycznymi. Podzielam zainteresowanie obywateli posłów tym tematem, ale pełniejszej odpowiedzi dać nie mogę.</u>
<u xml:id="u-8.10" who="#ZdzisławMalicki">Bez wątpienia wiele tracimy z powodu niskiej jakości wyrobów. Na jakość produktu składa się z pewnością dobra robota wykonawców - ale również stopień nowoczesności parku maszynowego, technologii, jakość surowców i terminowość ich dostarczenia.</u>
<u xml:id="u-8.11" who="#ZdzisławMalicki">Do 1990 r. zamierzamy zlikwidować nasze zadłużenie w krajach socjalistycznych oprócz ZSRR. Będzie ono malało z roku na rok. Planujemy osiągnięcie równowagi obrotów z ZSRR w 1988 r. potem - przez rok - półtora utrzymanie równowagi, a następnie rozpoczęcie spłat. Na jakich warunkach i w jakim terminie - to zostanie ustalone w rozmowach. Sądzę jednak, że partner przyjmie dogodne dla nas warunki. Jednak na zlikwidowanie tego zadłużenia trzeba będzie wielu lat.</u>
<u xml:id="u-8.12" who="#ZdzisławMalicki">Pytanie dotyczące zaopatrzenia przedsiębiorstw krajowych w maszyny budowlane jest bardzo szczegółowe. Nie wiem, czy eksportujemy akurat te maszyny, które są potrzebne w województwie białostockim. Chcę jednak stwierdzić, że generalnie nie możemy z eksportu maszyn budowlanych zrezygnować, gdyż chodzi nam m.in. o utrzymanie rynków zbytu - z drugiej zaś strony nie ma możliwości zwiększenia produkcji tych maszyn. Kwestia ta dotyczy zresztą także wielu innych rodzajów maszyn, np. obrabiarek.</u>
<u xml:id="u-8.13" who="#ZdzisławMalicki">Strategia rozwoju współpracy w latach 1986–1990 będzie ujęta w dokumencie koordynującym plany na te lata. Podstawowe ustalenia zostaną zawarte w porozumieniach, które będą podpisane w przyszłym roku. Jednak - jak stwierdzili to pierwsi sekretarze - potrzebne są wieloletnie programy współpracy gospodarczej. Podpisaliśmy już takie programy z ZSRR, Bułgarią i CSRS; przygotowujemy je wspólnie z Rumunią, NRD i Węgrami. Po zakończeniu prac nad 5-leciem 1986–1990 naszym żądaniem będzie nakreślenie programu międzynarodowej współpracy gospodarczej w dłuższym horyzoncie czasowym.</u>
<u xml:id="u-8.14" who="#ZdzisławMalicki">Wiceminister handlu zagranicznego Antoni Karaś: W obrotach z krajami - członkami RWPG od 1975 r. obowiązuje nowa baza cen. Jest ona oparta o cenę średnią poprzednich 5 lat obowiązującą na rynkach kapitalistycznych. Nowa baza ma więc charakter kroczący, bowiem co rok zmienia się jej podstawa. Ten system ma być przedmiotem ponownej dyskusji w najwyższych organach RWPG. Istnieje oczywiście wiele koncepcji zmiany dotychczasowych zasad. Według niektórych chodzi o zbliżenie cen stosowanych w obrocie między krajami socjalistycznymi do cen na rynkach krajów kapitalistycznych, według innych chodzi o skrócenie podstawy do 3 lat, według jeszcze innych należałoby pozostawić obecny system bez zmian. Każdy kraj robi własny rachunek i lansuje swoje koncepcje. My też mamy nasze wyliczenia i chcemy przeforsować wariant dla nas najbardziej korzystny.</u>
<u xml:id="u-8.15" who="#ZdzisławMalicki">Bieżącą opłacalność eksportu określa saldo wpłat i wypłat na rachunku handlu zagranicznego. W I półroczu dołożyliśmy do eksportu do I obszaru płatniczego 30,3 mld zł na ogólny poziom eksportu ok. 90 mld zł, a więc dopłaty wyniosły ok. 27%. Najwięcej dopłat wymagają wyroby hutnicze (6 mld zł), wyroby metali nieżelaznych (prawie 1,5 mld zł), środki, transportu (prawie 3 mld zł), wyroby chemiczne (1,2 mld zł), wyroby przemysłu spożywczego (prawie 4 mld zł) oraz ogrodnictwo (1 mld zł).</u>
<u xml:id="u-8.16" who="#ZdzisławMalicki">W stosunku do 1983 r. opłacalność uległa pewnemu pogorszeniu: z 73 do 76 zł za 1 rubla. Powyżej kursu średniego kształtuje się eksport w przemyśle lekkim, czy wyrobach hutniczych. Znaczne zróżnicowanie wykazuje kurs w odniesieniu do różnych krajów. Koszt uzyskania 1 rubla wyniósł od 74 zł w odniesieniu do Bułgarii do 78 zł w eksporcie Rumunii. Eksport opłacalny wyniósł zaledwie 72% całości naszego eksportu. W odniesieniu do II obszaru płatniczego tylko 66%.</u>
<u xml:id="u-8.17" who="#ZdzisławMalicki">Gdy chodzi o I obszar płatniczy to opłacalność wykazuje tendencję zniżkową; uzyskaliśmy wzrost opłacalności eksportu mniej istotnych kategorii towarów, np. w przemyśle drzewnym, chemicznym, mineralnym, spożywczym. Mimo zmiany kursu 1 marca br. nastąpił niewielki wzrost opłacalności, ponieważ dewaluacja złotego nastąpiła jednocześnie z podwyżką cen zaopatrzeniowych, co rzutowało na poziom cen krajowych oraz koszty produkcji towarów na eksport.</u>
<u xml:id="u-8.18" who="#ZdzisławMalicki">Dysponujemy obecnie instrumentami badania opłacalności eksportu do krajów socjalistycznych. Dysponuje nimi także RWPG. Jednak instrumenty Rady są dla nas bezużyteczne. Sprawa ta zostanie jednak w najbliższym czasie pozytywnie rozwiązana, ponieważ inne kraje RWPG również naciskają na wypracowanie takich instrumentów.</u>
<u xml:id="u-8.19" who="#ZdzisławMalicki">Dla poprawy jakości artykułów eksportowych kilka tygodni temu zostały podjęte odpowiednie decyzje przez Prezydium Rządu. W sprawę tę zostają zaangażowane wszystkie organy administracji państwowej, przedsiębiorstwa, instytucje kontroli i oceny. Można mieć nadzieję, że po pewnym czasie program ten przyniesie poprawę jakości. Minister handlu zagranicznego wydał zarządzenie o obowiązkowej przedwysyłkowej kontroli jakości tych grup wyrobów, które dotychczas były wiele razy reklamowane przez naszych partnerów zagranicznych. Werdykt negatywny będzie zobowiązywał do pokrycia kosztów badania jakości dane przedsiębiorstwo, zaś pozytywny spowoduje pokrycie tych kosztów przez ministerstwo. Powtarzające się wypadki werdyktów negatywnych na ten sam towar będą prowadzić do sankcji w postaci utraty licencji eksportowej.</u>
<u xml:id="u-8.20" who="#ZdzisławMalicki">Prawdą jest, że z tytułu złej jakości ponosimy ogromne straty dewizowe. Dotyczy to eksportu zarówno do I jak i II obszaru płatniczego. Rynki krajów RWPG stają się coraz bardziej wymagające. Dlatego też jakość musi ulegać stałej poprawie, a nie tylko stabilizacji. Nie będzie pociechą, jeśli powiem, że problem ten nie dotyczy tylko Polski. My też inkasujemy od partnerów niemałe kary, ale skala ich nie jest tak duża, jak w przypadku naszych wyrobów.</u>
<u xml:id="u-8.21" who="#ZdzisławMalicki">W obrotach z państwami socjalistycznymi, z wyjątkiem ZSRR, korzystamy z niewielkich kredytów, stosując rozliczenia clearingowe. Nasze zapotrzebowanie na kredyty zmniejsza się. Mamy nadal otwarte konto i możliwości uzyskiwania kredytu w ZSRR.</u>
<u xml:id="u-8.22" who="#ZdzisławMalicki">Zastępca przewodniczącego Komisji Planowania Jerzy Gwiaździński: Poseł Z. Malicki poruszył zagadnienie strategii ustalania obrotów z krajami socjalistycznymi w perspektywie do 1990 r. Prace nad NPSG na ten okres są obecnie prowadzone. Musimy się przy tym liczyć z uwarunkowaniami strategii jaką powinniśmy prowadzić do 1990 r. Te założenia stanowią wytyczne w rozmowach koordynacyjnych prowadzonych z krajami RWPG. W wyniku tych rozmów pewne założenia sprawdzają się i włączamy je do planu, inne trzeba korygować.</u>
<u xml:id="u-8.23" who="#ZdzisławMalicki">Podstawowym celem strategii jest przywrócenie pełnych możliwości rozwojowych naszej gospodarki. Do podstawowych uwarunkowań zaś należy po pierwsze ograniczony przyrost zasobów siły roboczej, oceniany na ok. kilkaset tysięcy osób, co nie w pełni wystarczy dla zapewnienia niezbędnego przyrostu siły roboczej w działach obsługi społeczeństwa. W związku z tym nie starczy tej siły roboczej dla produkcji, stąd wniosek iż cały wzrost produkcji musi pochodzić ze wzrostu efektywności gospodarowania, poprawy organizacji, postępu naukowo-technicznego, a więc krótko - ze wzrostu wydajności pracy. Wymaga to zwiększenia technicznego uzbrojenia pracy. To z kolei wymaga zwiększenia nakładów inwestycyjnych.</u>
<u xml:id="u-8.24" who="#ZdzisławMalicki">Po drugie, jak wynika z rozeznania opierającego się na pierwszych rozmowach z krajami socjalistycznymi i obliczeniach Komisji Planowania, trzeba liczyć się z ograniczeniem zasobów energii pierwotnej, surowców i materiałów. Mogą one za 5 lat wzrosnąć o 5–7%. W niektórych kategoriach surowców przyrostu może w ogóle nie być. Przyrost dostaw surowcowych z krajów socjalistycznych praktycznie nie będzie możliwy. Może z małym wyjątkiem gazu i energii z elektrowni chmielnickiej, ale będzie to również wymagać zwiększenia naszego eksportu koksu z tego tytułu. Oceniając nasze zasoby surowcowe musimy brać pod uwagę nasze możliwości eksportowe. Nie możemy zwiększyć naszego eksportu bez ograniczenia dostaw na rynek wewnętrzny. Dotyczy to zwłaszcza węgla. Wymaga to również znacznej oszczędności. Musimy w najbliższym czasie uzyskać dodatkowo ponad dwadzieścia mln ton paliwa umownego, bowiem w przeciwnym przypadku sami zablokujemy sobie możliwości rozwoju.</u>
<u xml:id="u-8.25" who="#ZdzisławMalicki">Związek Radziecki ma większość zasobów surowcowych zlokalizowanych w części azjatyckiej. Ich wykorzystanie wymaga angażowania ogromnych kapitałów, których obecnie nie posiadamy. Każdy przyrost dostaw surowców wymaga zwiększenia wkładu kapitałowego, bądź wzrostu eksportu naszych surowców. Oczywistym wnioskiem jaki wynika z tej sytuacji jest postulat przeznaczenia wielkich nakładów kapitałowych na uzyskiwanie surowców. Wymaga to również wielkich inwestycji towarzyszących (np. wymiana w parku transportowym silników na Diesla).</u>
<u xml:id="u-8.26" who="#ZdzisławMalicki">Po trzecie, istnieje konieczność przeciwstawienia się degradacji środowiska. Mamy obecnie 27 rejonów zagrożonych, możliwe są tam ogromne szkody ekologiczne. Dotyczy to zwłaszcza trzech wielkich aglomeracji: Śląsk, Kraków i wybrzeże gdańskie. Są one narażone na ekologiczne bariery wzrostu. Musimy ponieść ogromne nakłady kapitałowe na eliminację tych barier.</u>
<u xml:id="u-8.27" who="#ZdzisławMalicki">Po czwarte, istnieje konieczność odtwarzania majątku trwałego. Są gałęzie, gdzie nastąpiła wyjątkowo głęboka deprecjacja majątku trwałego w wyniku zaniechania reprodukcji prostej (np. obrabiarki, czy flota).</u>
<u xml:id="u-8.28" who="#ZdzisławMalicki">Po piąte, kolejne ograniczenie wynika z konieczności przeznaczania kilkunastu procent naszego eksportu na obsługę zadłużenia wobec krajów kapitalistycznych. Dochodzi do tego potrzeba wyrównania obrotów ze Związkiem Radzieckim ok. 1988–1989 r. Od tego czasu będziemy płacić obsługę odsetek. Dochód narodowy podzielony będzie więc rósł wolniej od dochodu narodowego wytworzonego. Musimy się liczyć z tym, że tempo wzrostu dochodu narodowego wytworzonego w najlepszym wypadku wyniesie 3,0–3,5% rocznie.</u>
<u xml:id="u-8.29" who="#ZdzisławMalicki">Jakie wynikają stąd wnioski dla praktycznych działań? Swoboda kształtowania nowej struktury eksportu jest o wiele za mała w stosunku do wyzwania przed jakim stanął nasz kraj. Struktura jaka nam się marzy jest niemożliwa. Musimy się liczyć z powyższymi uwarunkowaniami a także z wymogiem utrzymania takiego poziomu dochodu narodowego, który zapewniałby utrzymanie stopy życiowej przy zwiększającej się liczbie ludności.</u>
<u xml:id="u-8.30" who="#ZdzisławMalicki">Chcemy np. aby jednym z przemysłów proeksportowych był przemysł farmaceutyczny. W tym sektorze dewizy uzyskujemy najtaniej. Chcemy zwiększyć eksport wyrobów tego przemysłu z 300 mln rubli w 1984 r. do 900 mln rubli w 1990 r. Podobnie może być w przemyśle maszynowym, zwłaszcza gdy chodzi o maszyny budowlane, czy energetyczne. Na pewno możemy założyć, iż ograniczenia kapitałowe do 1990 r. nie pozwolą nam na realizowanie tak wysokiej dynamiki wzrostu, do jakiej przyzwyczailiśmy się w latach siedemdziesiątych.</u>
<u xml:id="u-8.31" who="#ZdzisławMalicki">Na tym tle pojawia się problem naszych inwestycji w krajach RWPG i inwestycji krajów socjalistycznych u nas. W przeszłości kraje socjalistyczne miały swój udział w inwestycjach w przemysł wydobycia siarki, czy miedzi, zaś obecnie np. w inwestycjach hutniczych. Stwarzamy naszym partnerom możliwość inwestowania w budowę Zagłębia Lubelskiego oraz w wydobycie siarki, co jest warunkiem utrzymania naszego eksportu.</u>
<u xml:id="u-8.32" who="#ZdzisławMalicki">My natomiast musimy inwestować za granicą, aby uzyskać gaz ziemny ze Związku Radzieckiego. Maleje bowiem wydobycie gazu ziemnego w kraju. Możemy wziąć udział w budowle nowych gazociągów, ale jest to olbrzymie przedsięwzięcie. Chodzi o gaz z północy, z Jamburga odległego o 5 tys. km. Jest to jednak dla nas opłacalne. Nie mamy innych możliwości pozyskania paliwa wysokometanowego. Chciałbym przy okazji rozwiać mity o możliwości zgazowania węgla. To nie ten gaz, a koszty są znacznie wyższe niż w przypadku gazociągu. Musimy też uczestniczyć w inwestycjach mających na celu zwiększenie wydobycia rudy żelaza. Być może także w innych przedsięwzięciach, ale w daleko mniejszej skali. Konieczność utrzymania bilansu paliwowo-energetycznego będzie ogromnym obciążeniem dla naszego dochodu narodowego. Jednak krajowe możliwości przyrostu energii pierwotnej kończą się. Trzeba przechodzić na energię atomową, a to w większej skali będzie możliwe dopiero po roku 1990. Uzyskanie klasycznych źródeł energii wymaga naszego zaangażowania kapitałowego w ZSRR.</u>
<u xml:id="u-8.33" who="#ZdzisławMalicki">Nasze możliwości eksportu towarów rynkowych oraz specjalizacji w tej dziedzinie są ograniczone ze względu na zlikwidowanie III zmiany w przemyśle lekkim. Zmniejszyło to możliwości produkcyjne tego przemysłu o ok. 1/3. Po drugie, mamy też mniejsze możliwości importu urządzeń dla tego przemysłu. Uzyskiwanie odpowiednich urządzeń z krajów socjalistycznych nie jest proste gdyż nie mają one ich tyle, ile my potrzebujemy. Występują też ograniczenia surowcowe. Wzrost produkcji włókien wymaga natomiast zwiększenia dostaw ropy, co napotyka na barierę bilansu płatniczego. Tak więc zwiększenie ekspansji proeksportowej w przemysłach produkujących na rynek nie jest możliwe. Nawet zapewnienie dostaw na rynek krajowy nie będzie proste z uwagi na rosnący popyt.</u>
<u xml:id="u-8.34" who="#ZdzisławMalicki">W pozostałych gałęziach przemysłu prorynkowego możliwości pojawią się dopiero w latach dziewięćdziesiątych. Mamy nadzieję przywrócić równowagę na rynku mebli, niektórych artykułów trwałego użytku, chemii gospodarczej. Zwłaszcza w przemyśle meblowym chcemy do 1990 r. zaspokoić potrzeby rynku oraz uzyskać nadwyżki, które moglibyśmy przeznaczyć na eksport do krajów socjalistycznych.</u>
<u xml:id="u-8.35" who="#ZdzisławMalicki">Poseł Z. Malicki poruszył m.in. sprawę eksportu artykułów spożywczych. Z pewnością będziemy realizować wymianę tych artykułów z krajami RWPG. Jak zresztą wiadomo, wymiana ta już się odbywa. W br. wymieniliśmy m.in. ze Związkiem Radzieckim pewne ilości żyta na pszenicę. Musimy sobie uświadomić, że przy realizacji eksportu żywności niezbędne jest ponoszenie dużych nakładów inwestycyjnych na składowanie, magazynowanie i przechowalnictwo produktów rolnych, w tym zwłaszcza owoców i warzyw.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JanCisowski">Poseł R. Buchała pytał o stan rozwoju turystyki z krajami RWPG. Pragnę w związku z tym poinformować, że w 1977 r. w wyjazdach z Polski do krajów socjalistycznych brało udział ponad 11 mln osób, a w przyjazdach do Polski - 9,5 mln osób. W tej liczbie 6 mln osób stanowiła wymiana z NRD, a 3 mln - z Czechosłowacją. Był to jednak najlepszy rok w naszej turystyce zagranicznej. W 1982 r. spadek przekroczył 90% ruchu turystycznego zarówno w przyjazdach, jak i w wyjazdach. W br. w wyjazdach do krajów socjalistycznych weźmie udział 1,9 mln naszych obywateli, a w przyjazdach do nas - 2,1 mln osób. Tak znaczny spadek w porównaniu z latami sprzed 1980 r. spowodowany został znanymi powszechnie wydarzeniami w naszym kraju.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#JanCisowski">Pragnę zapewnić, że we wszystkich prowadzonych rozmowach i w ustaleniach na najwyższym szczeblu sprawy ruchu turystycznego w obrębie krajów RWPG znajdują należne miejsce. Może trzeba będzie istotnie uzupełnić zapis w materiałach przedstawionych na dzisiejsze posiedzenie o stwierdzenie, że sprawy wymiany turystycznej również z innymi krajami - nie tylko z Bułgarią, Węgrami i Czechosłowacją - pozostają w centrum zainteresowania najwyższych władz.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#JanCisowski">Pragnę przy tej okazji stwierdzić, że w masowej turystyce sprzed kilku lat występowało wiele negatywnych zjawisk. Stąd też nasi partnerzy z RWPG preferują obecnie turystykę zorganizowaną, zwłaszcza realizowaną za pośrednictwem organizacji zawałowych i biur turystycznych. Chcę też przypomnieć, że zgodnie z porozumieniem zawartym przez tow. tow. W. Jaruzelskiego i Ericha Honeckera w latach 1983–84 znaczna liczba naszej młodzieży przebywała na wypoczynku letnim w NRD, a młodzieży NRD u nas. Z rozmów przeprowadzonych przez tow. W. Jaruzelskiego w ostatnim okresie wynika, że w 1985 r. liczba młodzieży uczestniczącej w wymianie turystycznej z NRD osiągnie 500 tys.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#JanCisowski">Rozwój turystyki w ramach RWPG w latach 1986–1990, będzie nadal podlegał ograniczeniom zewnętrznym, tj. ze strony naszych partnerów, wynikającym z konieczności ochrony ich rynku wewnętrznego, a także ograniczeniom wewnętrznym, wynikającym z możliwości naszego bilansu płatniczego. Niewątpliwie utraciliśmy wiele na atrakcyjności jako partner dla turystów z krajów socjalistycznych. Reglamentacja artykułów spożywczych, niska podaż artykułów przemysłowych oraz duże strefy zagrożenia ekologicznego, pokrywające się często ze strefami turystycznymi - nie stanowią zachęty do odwiedzenia naszego kraju.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#JanCisowski">Mimo spadku ruchu turystycznego utrzymaliśmy dotychczasowy stan posiadania naszych agend turystycznych za granicą. Do uwarunkowań ekonomicznych naszej wymiany turystycznej z zagranicą należałoby dodać, że nasi partnerzy chcieliby, aby płatności za usługi turystyczne regulowane były dostawami niektórych surowców i towarów.</u>
<u xml:id="u-9.5" who="#JanCisowski">Wicedyrektor departamentu w Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki Wiktor Soboń: Trwają intensywne prace ekspertów nad uzgodnieniem tematyki współpracy naukowo-technicznej - zarówno w naszym kraju, jak i w krajach RWPG. Jest to najważniejszy etap przygotowań do dalszego rozwoju współpracy naukowo-technicznej. Szczególnie wysokie jest zaangażowanie prac i wstępnych rozmów ze Związkiem Radzieckim, Czechosłowacją, NRD, Węgrami i Rumunią. Warto podkreślić, że niektóre kraje socjalistyczne stają się dla nas atrakcyjnym partnerem w takich dziedzinach, w których dotychczas współpraca między nami nie była rozwinięta. Dotyczy to np. Bułgarii w zakresie elektroniki czy Rumunii - w zakresie produkcji ciągników. Chcę dodać, że w okresie tak zwanego naszego „otwarcia na Zachód”, współpraca z krajami socjalistycznymi była nie mniejsza niż dzisiaj.</u>
<u xml:id="u-9.6" who="#JanCisowski">Nawiązując do głosów w dyskusji, chciałbym wyrazić przekonanie, że celowe byłoby poświęcenie problematyce współpracy naukowo-technicznej z krajami RWPG odrębnego posiedzenia komisji.</u>
<u xml:id="u-9.7" who="#JanCisowski">Dyrektor Biura Stałego Przedstawiciela PRL w RWPG Zbigniew Dąbrowa: Poseł Z. Malicki pytał o strategię w sprawie ustaleń specjalizacyjnych. Chciałbym potwierdzić, że mamy wypracowaną taką strategię i wytyczono kierunki rozmów w sprawie specjalizacji z poszczególnymi krajami - członkami RWPG. W odniesieniu do ZSRR dotyczy to m.in. przemysłu okrętowego, aparatury pomiarowej i maszyn górniczych.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#KazimierzCupisz">Rozumiem, że posłowie uzyskali zadowalająca odpowiedzi na zadane pytania. Ponieważ nikt nie zgłasza zastrzeżeń, dziękuję przedstawicielom rządu za przedstawione materiały i udzielone posłem informacje.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>