text_structure.xml 36.9 KB

Edit Raw Blame History Permalink

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#JaremaMaciszewski">Dnia 16 stycznia 1985 r. Komisje Oświaty, Wychowania, Nauki i Postępu Technicznego oraz Prac Ustawodawczych, obradujące pod przewodnictwem posła Jaremy Maciszewskiego (PZPR), rozpatrzyły:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#JaremaMaciszewski">- sprawozdanie podkomisji o rządowym projekcie ustawy o znakach towarowych.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#JaremaMaciszewski">W obradach udział wzięli: prezes Urzędu Patentowego PRL Jacek Szomański, przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Urzędu Rady Ministrów, Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego i Lekkiego, Ministerstwa Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego, Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz eksperci.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#JaremaMaciszewski">Sprawozdanie podkomisji przedstawiła poseł Elżbieta Rutkowska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja pracowała nad projektem przedłożenia rządowego z udziałem ekspertów i przedstawicieli zainteresowanych organów rządowych i organizacji społecznych, a także korzystała z opinii Zespołu Doradców Sejmowych i Rady Legislacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#ElżbietaRutkowska">Projekt ustawy o znakach towarowych uwzględnia zmiany wprowadzone w systemie gospodarczym kraju. Wprowadzenie nowych rozwiązań w zakresie odnowy znaków towarowych podyktowane jest także koniecznością dostosowania obowiązujących u nas przepisów do potrzeb obrotu międzynarodowego, co reguluje tak zwany Akt Sztokholmski z 1975 r., który zmienił Konwencję Paryską o ochronie własności przemysłowej, jak również do wymogów innych umów międzynarodowych, których sygnatariuszami jest Polska.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#ElżbietaRutkowska">Reforma gospodarcza zakłada ustanowienie normalnych stosunków rynkowych oraz stworzenie na rynku większej niż dotychczas ilości podmiotów prawnych, współzawodniczących o względy klientów. Zachodzi naturalną konieczność pełnej regulacji sposobu, trybu, a także konsekwencji prawnych wynikających ze zgłoszenia, ochrony i używania znaków towarowych na terenie naszego kraju. Znak towarowy pozwala odróżnić towary lub usługi jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług tego samego rodzaju oferowanych przez inne przedsiębiorstwa. Znaki towarowe służą więc do identyfikacji towaru i jego producenta, pozbawiają go anonimowości, służą zarówno interesom producenta, który pozyskuje rynek dla swojego wyrobu, jak i interesom odbiorcy, który łatwo może ustalić, że nabywa towar cieszący się jego zaufaniem.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#ElżbietaRutkowska">W proponowanej ustawie znaki towarowe nie są utożsamiane ze znakami jakości, ale jednak faktycznie spełniają rolę gwaranta jakości. Producent nie może oznaczać gorszej jakości wyrobu znakiem towarowym bez obawy utraty renomy swego znaku. Znaki towarowe o ile zdobędą renomę na rynku, stają się wartościowym składnikiem majątku przedsiębiorstwa. Nowa ustawa służyć ma więc promocji naszych towarów na rynku wewnętrznym oraz na rynkach zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#ElżbietaRutkowska">Nie przypadkowo i nie bez przyczyny najwięcej swoich znaków towarowych chronią najwięksi światowi eksporterzy, jak: Japonia - 883 tys. znaków, USA - 583 tys. znaków, Francja -335 tys. znaków, RFN - 285 tys. znaków. Polska z 19 tys. znaków towarowych chronionych zajmuje 31 miejsce w świecie.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#ElżbietaRutkowska">W ostatnich miesiącach obserwuje się w Urzędzie Patentowym PRL zwiększony napływ zgłoszeń o rejestrację nowych znaków towarowych. Ich liczba wzrosłą w porównaniu z 1983 r. aż o ponad 16%. Jest to pewną oznaką normalizacji rynkowej, ale powoduje także konieczność wprowadzenia nowych rozwiązań ustawowych. Nowa ustawa nie będzie czynnikiem decydującym, ale z pewnością ułatwi kształtowanie się prawidłowego rynku i przyczyni się w sposób istotny co normalizacji gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#ElżbietaRutkowska">Projekt ustawy o znakach towarowych wprowadza szereg nowych rozwiązań, których nie zawierała obowiązująca dotychczas ustawa z 1963 r. Przede wszystkim uwzględnia treść umów międzynarodowych o których wspomniałam - oraz wprowadza ochronę znaków usługowych, co jest zgodne zarówno z treścią Konwencji Paryskiej, jak i zapotrzebowaniem społecznym. Odstąpiono od wymogów tak zwanej rejestracji macierzystej, która dotąd była warunkiem bezwzględnym dla udzielenia rejestracji. Wprowadza się ochronę znaków powszechnie znanych, co zgodne jest ze wspomnianą konwencją, jak i powszechną w święcie praktyką.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#ElżbietaRutkowska">Ograniczono terminem możliwość składania wniosku o unieważnienie rejestracji, w celu wprowadzenia stabilności i pewności w obrocie gospodarczym. Ustalono tzw. karencję przy rejestracji znaku w celu ochrony konsumenta. Wprowadzono obowiązek używania zarejestrowanego znaku towarowego, celem zwiększenia dbałości właścicieli znaków o jakość towarów i usług oraz uniemożliwienie tzw. blokady, to jest likwidacji zbędnej ochrony nie używanych już znaków towarowych. Odmiennie niż dotychczas uregulowano instytucję znaków wspólnych, poprzez wprowadzenie wymogu posiadania regulaminu używania znaku wspólnego określającego m. in. wspólne właściwości towarów, zasady kontroli tych właściwości oraz skutki naruszania postanowień regulaminu.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#ElżbietaRutkowska">Uregulowano ponadto szereg zagadnień proceduralnych, co dotyczy zwłaszcza określenia podstawowych wymogów zgłoszenia stanowiących podstawę do przyznania daty zgłoszenia, uregulowań postępowania kolizyjnego. Wprowadzono też instytucję rewizji nadzwyczajnej do Sądu Najwyższego na zasadach przewidzianych Kodeksem postępowania cywilnego. Wzmacnia to kontrolę prawidłowości orzecznictwa Urzędu Patentowego i komisji odwoławczej, działającej przy tym urzędzie w zakresie znaków towarów.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#ElżbietaRutkowska">Projekt ustawy przewiduje wydanie jedynie trzech aktów wykonawczych, które zastąpią 7 obowiązujących dotychczas aktów normatywnych w zakresie znaków towarowych.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja proponuje wnieść do projektu rządowego 52 poprawki, z których większość ma charakter czysto stylistyczny, bądź porządkowy. Zostały one przygotowane wspólnie z ekspertami i Biurem Prawnym Kancelarii Sejmu. Kilka poprawek ma jednak charakter merytoryczny i wymaga szczegółowego uzasadnienia.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#ElżbietaRutkowska">W rozdziale 3. dotyczącym powstania i treści prawa z rejestracji znaku towarowego, art.14 proponuje się uzupełnić nowym ustępem 2, w którym formułuje się możliwość żądania przez uprawnionego z rejestracji znaku towarowego wprowadzania stosownych zmian, które wyłączałyby niebezpieczeństwo wprowadzania w błąd odbiorców, co do pochodzenia towarów w przypadku rejestracji lub używania podobnego znaku dla towarów tego samego znaku przez inne przedsiębiorstwa. Jest to przepis, który naturalną koleją rzeczy sankcjonuje prawo wynikające z pierwszeństwa rejestracji.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja proponuje dodanie nowego art. 19, dotyczącego ochrony prawą z rejestracji znaku towarowego oraz prawa do znaku powszechnie znanego. Zapis ten formułuje w sposób jasny definicję naruszenia prawa wynikającego z rejestracji. Uznaliśmy takie sformułowanie, precyzujące co oznacza bezprawne używanie rejestrowanego znaku, za konieczne, zwłaszcza z punktu widzenia producentów.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#ElżbietaRutkowska">Przepisy artykułów 19 i 20 projektu rządowego podkomisja proponuje ująć w jednym artykule, który określi wszystkie rodzaje roszczeń, które mogą być dochodzone z tytułu naruszania prawa wynikającego z rejestracji. Proponuje się dodać w tym artykule nowy ustęp, który określa instytucję przedawnienia, formułując zasadę, że roszczenia z powodu naruszenia prawa z rejestracji znaku towarowego ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat, także w stosunkach między jednostkami gospodarki uspołecznionej.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#ElżbietaRutkowska">W rozdziale 7 dotyczącym rejestrów i opłat, w nowym art.38 proponuje się sformułować zasadę, że termin wniesienia odwołania od decyzji Urzędu Patentowego wynosi 2 miesiące, a wniesienie zażalenia na postanowienie Urzędu wynosi 1 miesiąc od dnia doręczenia stronie decyzji lub postanowienia. Podkomisja uznała, że terminy określone Kodeksem postępowania administracyjnego są w tym przypadku zbyt krótkie.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja proponuje w rozdz. 9 zmianę tytułu oraz dodanie nowego art. 58 określającego zmianę ustawy z dnia 31 maja 1962 r. o Urzędzie Patentowym. Podkomisja proponuje ponadto w nowym art. 63 termin wejścia w życie ustawy - 1 lipca 1985 r., dając tym samym odpowiednią ilość czasu do wydania niezbędnych aktów wykonawczych i przygotowania się przedsiębiorstw do stosowania przepisów ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#LidiaJackiewiczKozanecka">Uważam, o czym nie wspomniała poseł sprawozdawca, że wprowadzenie w art. 1 pojęcia znaków usługowych jest poprawką merytoryczną, zmieniającą istotnie treść projektu ustawy. Ta poprawka proponowana przez podkomisję jest, według mnie, zbędna, ponieważ w art. 4 projektu rządowego stwierdza się, że ilekroć w ustawie jest mowa o towarach rozumie się przez to i usługi. Czy zatem trzeba wprowadzać zapis proponowany przez podkomisję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#WitoldZakrzewski">Czy podkomisja zapoznała się z opinią Rady Legislacyjnej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja przez dodanie w art, 1 wyrazów „i znaków usługowych” nie traktowała tego jako zmiany merytorycznej, a jedynie jako podkreślenie już na wstępie, że jednym z elementów nowości wprowadzanych przepisów jest ochrona znaków usługowych.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja spożytkowała w trakcie dyskusji nad przedłożeniem rządowym część uwag zgłoszonych w opinii Rady Legislacyjnej, chociaż nie uwzględniła wszystkich propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JacekSzomański">Zgodziliśmy się na poprawkę podkomisji w art. 1 i argumentację, że już na wstępie należy określić, że usługi są równoważne w stosowaniu znaków towarowych z towarami.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#JacekSzomański">Przedstawiciel Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego prof. Klemens Białecki: Proponowany zapis, a właściwie jego uzupełnienie można by pominąć, tym bardziej, że niektóre usługi np. transportowe nie są równoznaczne z towarem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ElżbietaRutkowska">Proponuje utrzymać jednak poprawkę podkomisji, aby wyraźniej podkreślić, że ustawa ma służyć promocji wszystkich towarów i wszystkich usług.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#WitoldZakrzewski">Proponuję inne rozwiązanie uwzględniające wątpliwości i zgodne z intencją podkomisji. Do art.1 dodać słowa: „w odniesieniu do towarów i usług”. Unika się niebezpieczeństwa, że będzie się szukało odrębności pojęciowej znaku towarowego od znaku usługowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ElżbietaRutkowska">Uważam, że z tą propozycją można się zgodzić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WładysławKupiec">Czy jednak nie należy pozostawić zapisu projektu rządowego bez zmian? W art.4 mamy wyjaśnienie, że ilekroć mowa o towarach rozumie się przez to także usługi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#WitoldZakrzewski">Dodatkowe wyjaśnienie tego już w art.1 zachowuje pewną logikę prawną i wychodzi naprzeciw intencjom podkomisji.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#WitoldZakrzewski">Komisje przyjęły poprawkę podkomisji zredagowaną przez posła W. Zakrzewskiego.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#WitoldZakrzewski">Komisje przyjęły również propozycję włączenia art.5 z drobnymi poprawkami podkomisji do rozdziału 1-go - przepisy ogólne. Zgodnie z propozycją Biura Prawnego art.4 ust.1 nadano brzmienie: „Znakiem towarowym, w rozumieniu ustawy, może być znak nadający się do odróżniania towarów lub usług określonego przedsiębiorstwa od towarów lub usług tego samego rodzaju innych przedsiębiorstw”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#ElżbietaRutkowska">W art.9, ust.1, pkt 1 proponuje się wprowadzenie zapisu, iż „Niedopuszczalna jest rejestracja znaku dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli jest podobny w takim stopniu do znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz innego przedsiębiorstwa, że w zwykłych warunkach obrotu gospodarczego mógłby wprowadzać w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów”.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#ElżbietaRutkowska">Przedstawiciel Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego Klemens Białecki: Występują jednak dość znaczne podobieństwa między znakami towarowymi; niekiedy występują różnice tylko w wymowie wyrazów używanych jako znaki. Czy nie należałoby dokładniej sprecyzować warunków oznakowania towarów, aby uniknąć wprowadzenia w błąd odbiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#WitoldZakrzewski">Moim zdaniem nie możemy zawrzeć w ustawie przepisów szczegółowych o charakterze indywidualnym. W moim przekonaniu sformułowanie podkomisji jest poprawne i niedwuznaczne. Trudno wchodzić w szczegóły dotyczące liternictwa, cyfr lub ornamentyki używanej w znakach towarowych. To są kwestie o charakterze instruktażowo-szczegółowym i należą do uprawnień Urzędu Patentowego przyznającego prawo do używania danego znaku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#LidiaJackiewiczKozanecka">Poprawka proponowana przez podkomisję w art. 17 budzi wątpliwości. Chodzi o skreślenie w tym artykule fragmentu dotyczącego licencji wyłącznej i niewyłącznej. Jestem za utrzymaniem tego przepisu w brzmieniu przedłożenia rządowego. W przeciwnym razie wystąpi niespójność z przepisem zawartym w ustawie o wynalazczości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#ElżbietaRutkowska">Propozycja podkomisji zmierza do zachowania swobody przy zawieraniu umów licencyjnych i określania wynikających z tego konsekwencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#JacekSzomański">Precyzyjne określanie, czy znak dla towarów objętych rejestracją dotyczy takich, które objęte są umową licencyjną wyłączną czy niewyłączną, nie ma większego znaczenia. To regulują przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WitoldZakrzewski">Nie ma istotnie potrzeby wprowadzenia aż takiej precyzji, w tym przypadku zbędnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja proponuje nadać art. 19 brzmienie: „Kto bezprawnie używa zarejestrowanego lub podobnego do niego znaku towarowego dla towarów objętych rejestracją lub podobnych do nich w sposób, który stwarza niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców, co do pochodzenia towarów, ponosi odpowiedzialność stosownie do postanowień niniejszego działu”.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#ElżbietaRutkowska">Przedstawiciel Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego Klemens Białecki: Ta propozycja podkomisji nie jest trafna, ponieważ odpowiednie zapisy dotyczące odpowiedzialności karnej zawarte są w art. 56 projektu ustawy. Uważam, że należało pozostawić lepsze sformułowanie zawarte w przedłożeniu rządowym, w rozdziale o ochronie prawa z rejestracji znaku towarowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#RyszardSkubisz">Art. 19 dotyczy odpowiedzialności cywilnej, a art. 56 dotyczy odpowiedzialności karnej. W art. 19 i następnych nie ma mowy o ściganiu z urzędu a tylko o dochodzeniu roszczeń w drodze sądowej lub arbitrażu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzyWiszniewski">Propozycja podkomisji niewiele wnosi do meritum sprawy naruszania prawa z rejestracji znaku towarowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#ElżbietaRutkowska">Dyskusja podkomisji nad kwestią sformułowania art. 19 i 20 trwałą dość długo. Wartość tego artykułu należy rozpatrywać w pewnym sensie z punktu widzenia pedagogicznego. Jest to przepis formułujący istotę i zakres odpowiedzialności za naruszanie prawa z rejestracji znaku towarowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#WitoldZakrzewski">Sformułowanie zawarte w przedłożeniu rządowym nie budzi wątpliwości od strony odpowiedzialności cywilno-prawnej. Mam natomiast poważne wątpliwości, czy wychowawcze jest formułowanie przepisów z obszaru prawa cywilnego w stylu prawa karnego. Jest to nieprawidłowość również z punktu widzenia legislacyjnego. Czy w ogóle w tej ustawie należy wprowadzić odpowiedzialność karną? Powinna ona wynikać z odpowiednich obowiązujących przepisów karnych. Mamy tendencje do dopisywania w ustawach przepisów w sprawach odpowiedzialności karnej i w konsekwencji ginie nam system kar. Wprowadza to pewien nieporządek do systemu prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WładysławKupiec">Podkomisji chodziło o znalezienie w tym przypadku właściwej definicji naruszania prawa. Jest kwestia, czy i w jakim zakresie powinno to być zaznaczone w przepisach tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#WitoldZakrzewski">Proponuję następujący kompromis: Przyjmijmy zapis z przedłożenia rządowego, ponieważ jest on z punktu widzenia cywilistycznego poprawny. Nad sprawą odpowiedzialności będziemy dyskutować przy omawianiu przepisów karnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JacekSzomański">Sprawy, o których dyskutujemy, są wyłożone precyzyjnie w art. 20 przedłożenia rządowego. Zawarte tam jest również określenie, co należy rozumieć przez przekroczenie w sprawach o naruszenie prawa z rejestracji znaku towarowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#JaremaMaciszewski">Musimy rozstrzygnąć, czy utrzymujemy brzmienie art. 19 proponowane w przedłożeniu rządowym, czy też dokonujemy zmian zgodnie z propozycjami podkomisji, a obejmujących art. 19 i 20.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#WładysławKupiec">Można by do propozycji podkomisji wprowadzić następującą poprawkę, aby zrezygnować ze słów „kto bezprawnie używa” i zastąpić je słowami: „bezprawnie używający”. Zachowuje to sens propozycji podkomisji, ale nie ma charakteru przepisu karnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#LidiaJackiewiczKozanecka">Mimo przedstawianych argumentacji uważam, że świadomość prawną społeczeństwa powinniśmy kształtować w inny sposób.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#LidiaJackiewiczKozanecka">W głosowaniu posłowie przyjęli propozycję zmian do art. 19 i 20 zgłoszone przez podkomisje przy 5 głosach sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#LidiaJackiewiczKozanecka">Do proponowanego przez podkomisję brzmienia art. 19 wprowadzono zmianę słowa „bezprawnie” na „bezpodstawnie”, zachowując charakter zapisu odnoszący się do zdefiniowania pojęcia naruszenia prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja proponuje autopoprawkę do art. 20 ust. 4 polegającą na skreśleniu dwóch ostatnich zdań dotyczących rozpoczęcia i zawieszenia biegu przedawnienia roszczeń. Obie te kwestie uregulowane są w sposób wyczerpujący w Kodeksie cywilnym.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#ElżbietaRutkowska">Komisje przyjęły art. 20 w wersji zaproponowanej przez podkomisję.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#ElżbietaRutkowska">W imieniu podkomisji proponuję autopoprawkę do art. 52 polegającą na połączeniu ust. 1 i 2 w jeden przepis o następującym brzmieniu: „Organizacja powołana do reprezentowania interesów przedsiębiorstwa, działająca na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, lub w jednym z państw członków Związku Paryskiego Ochrony Własności Przemysłowej, której istnienie nie jest sprzeczne z ustawodawstwem państwa, w którym działa, można uzyskać rejestrację wspólnego znaku towarowego zwanego dalej „znakiem wspólnym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#JerzyWiszniewski">Opowiadam się za autopoprawką zaproponowaną przez podkomisję. Chciałbym jednak zwrócić uwagę na jej dalej idące konsekwencje. Przypominam art. 6, w którym przyjęliśmy zasadę, że rejestracja znaku towarowego może być dokonana na rzecz przedsiębiorstwa. Czy nie byłoby konieczne przyjęcie wymogu posiadania osobowości prawnej. Kodeks cywilny wprowadza przecież zasadę, że prawa i obowiązki cywilne przysługują jedynie osobom fizycznym i osobom prawnym. Rozpatrywany dzisiaj projekt ustawy reguluje właśnie uprawnienia i obowiązki o charakterze cywilno-prawnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JaremaMaciszewski">Rozumiem, że popierając autopoprawkę podkomisji postuluje pan profesor przywrócenie wymogu posiadania osobowości prawnej przez jednostki powołane do reprezentowania interesów przedsiębiorstw działających na terytorium PRL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#WładysławKupiec">Propozycja zgłoszona przez eksperta zmierza w gruncie rzeczy do przywrócenia sformułowania zawartego w wersji rządowej. W kraju wymóg osobowości prawnej jest bowiem oczywisty, choć za granicą nie obowiązuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#JacekSzomański">Problem ten był już szczegółowo rozpatrywany przez Radę Legislacyjną. Zwracano uwagę, że niesłuszne i niezgodne z duchem reformy gospodarczej byłoby wprowadzanie jako bezwzględnie obowiązującego wymogu posiadania osobowości prawnej. Trudno dzisiaj przewidzieć, jakie instytucje i organizacje i na jakich zasadach będą uprawnione do reprezentowania interesów przedsiębiorstw działających na terytorium PRL. Ponadto wynikający z autopoprawki wymóg braku sprzeczności istnienia takiej organizacji z ustawodawstwem państwa, w którym działa, pochłania w kontekście obowiązującego w PRL porządku prawnego warunek osobowości prawnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#JaremaMaciszewski">Po tym wyjaśnieniu problem nie budzi już wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#JaremaMaciszewski">Komisje przyjęły art. 32 z autopoprawką podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#ElżbietaRutkowska">Podkomisja proponuje autopoprawkę do art. 35 ust. 3, polegającą na zaostrzeniu wymogu rejestracji znaku wspólnego. W nowej wersji ust. 3 art. 33 brzmiałby „Znak wspólny może być zarejestrowany po złożeniu do rejestru regulaminu, o którym mowa w ust. 1”.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#ElżbietaRutkowska">Komisje przyjęły art. 35 wraz z autopoprawką podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#JerzyLutomski">Mam wątpliwość czy zawarte w art.36 sformułowanie: „znak podobny do znaku wspólnego dla towarów tego samego rodzaju”, jest wystarczająco precyzyjne i w ogóle potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#JerzyLutomski">Prezes Urzędu Patentowego PRL Jacek Szomański: Znaki są przyznawane na poszczególne grupy towarów np. kosmetyki „Ewa”. Nie ma żadnych przeszkód, ażeby tym samym znakiem opatrywać np. samochody.</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#JerzyLutomski">Art. 36 został przyjęty w brzmieniu przedłożenia rządowego wraz z poprawką podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#ElżbietaRutkowska">W imieniu podkomisji proponuję autopoprawkę do art. 42, ust. 4 polegającą na skreśleniu słów „i wobec istnienia przeszkód do zarejestrowania znaku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#RyszardSkubisz">Wypowiadam się przeciwko ostatniej autopoprawce wychodząc z założenia, że przyjęte w niej rozwiązanie byłoby sprzeczne z interesem zgłaszającego znak towarowy.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#RyszardSkubisz">Art. 42 został przyjęty w wersji zaproponowanej przez podkomisję ze zgłoszoną autopoprawką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#JerzyLutomski">W art. 49 proponowałbym poprawkę o charakterze stylistycznym polegającą na zastąpieniu sformułowania „zażaleń na postanowienia tego urzędu” sformułowaniem „zażaleń dotyczących postanowień tego Urzędu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#WładysławKupiec">Sformułowanie zawarte w projekcie rządowym, a także w tekście podkomisji jest powszechnie stosowane w tekstach prawniczych.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#WładysławKupiec">Po tym wyjaśnieniu komisje przyjęły art. 49.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#JerzyLutomski">Mam wątpliwości czy proponowane przez podkomisję, sformułowanie art. 53 ust. 3: „Domniemywa się, że każdemu jest znana treść wpisów dokonanych w rejestrach znaków towarowych” jest wystarczająco precyzyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#ElżbietaRutkowska">Sformułowanie to miało właśnie na celu sprecyzowanie przepisu art. 53 ust. 3 w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#RyszardSkubisz">Chciałbym przypomnieć, że przed kilkoma miesiącami Sejm przyjął identyczne do dzisiaj proponowanego rozwiązanie w ustawie o wynalazczości.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#RyszardSkubisz">Komisje przyjęły art. 53 wraz z poprawkami podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WitoldZakrzewski">Chciałbym zgłosić zastrzeżenie natury generalnej. Czy w rozpatrywanym dzisiaj projekcie powinny istotnie znajdować się przepisy karne? Czy rozdrobnienie przepisów karnych nie spowoduje załamania się naszego systemu prawa karnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#ElżbietaRutkowska">Polskie prawo karne nie reguluje przestępstw związanych z bezprawnym posługiwaniem się cudzymi znakami towarowymi. Ustawodawstwa innych państw regulują te kwestie i to bardziej wyczerpująco niż rozpatrywany dzisiaj projekt ustawy. Przy okazji chciałabym zaprezentować ostatnią autopoprawkę podkomisji polegającą na wyeliminowaniu z art. 56 ust. 2 spójnika „lub” co pozwoli na bardziej jednoznaczne określenie podmiotu ponoszącego odpowiedzialność karną za wprowadzanie do obrotu i wytwarzania towarów oznaczonych zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać. W nowej wersji art. 56 ust. 2 brzmiałby: „w jednostkach organizacyjnych odpowiedzialność przewidzianą w ust. 1 ponosi kierownik takiej jednostki, a jeżeli została wyznaczona w tej jednostce osoba odpowiedzialna za wytwarzanie lub wprowadzanie towarów do obrotu, albo za świadczone usługi - ta osoba”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#WładysławKupiec">Opowiadam się za utrzymaniem przepisów karnych w ustawie o znakach towarowych i zwracam uwagę, że dotychczas obowiązująca ustawa zawierała aż 4 przepisy o tym charakterze.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#WładysławKupiec">Wydaje się, że redakcja art. 56 ust. 2 w brzmieniu przedłożenia rządowego precyzyjniej ujmowała podmiotowy zakres odpowiedzialności z tytułu posługiwania się cudzym znakiem towarowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#WitoldZakrzewski">Z całą pewnością bardziej precyzyjna jest redakcja zawarta w autopoprawce podkomisji. Z dotychczasowej wersji ust. 2 art. 56 wynikałoby bowiem, że można dowolnie wybrać osobę, którą chciałoby się pociągnąć do odpowiedzialności karnej i że w każdym wypadku mógłby to być kierownik jednostki, która narusza wyłączne prawo do znaku towarowego, lub inna osoba odpowiedzialna za wytwarzanie lub wprowadzanie towaru do obrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#GenowefaRejman">Wydaje się, że art. 56 ust. 2 powinien nakładać odpowiedzialność karną wyłącznie na osobę odpowiedzialną za wytworzenie lub wprowadzenie do obrotu towarów oznaczonych cudzym znakiem towarowym. Kierownik jednostki, która dopuszcza się takiego bezprawnego działania, może odpowiadać na zasadach ogólnych i to raczej za brak nadzoru.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#GenowefaRejman">Dyskusyjna jest również kwestia sankcji za przestępstwa tego rodzaju. Wątpię, czy zasadne będzie wymierzenie kary ograniczenia wolności, dlatego też postulowałabym pozostawienie w ustawie, jako jedynej, kary grzywny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#JerzyWiszniewski">Z punktu widzenia prawa karnego mniej istotne wydaje się produkowanie towarów opatrzonych cudzym znakiem towarowym niż wprowadzanie takich towarów do obrotu. Odpowiedzialność karna powinna ograniczać się do osób odpowiedzialnych za wprowadzanie takich towarów do obrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#ElżbietaRutkowska">Trudno się zgodzić z takim poglądem. Często przecież sam wytwórca oznacza towar znakiem towarowym jeszcze przed wprowadzeniem go do obrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#WitoldZakrzewski">Problem sprowadza się jednak do tego, czy taki wytwórca ma ponieść odpowiedzialność karną i to zwłaszcza wtedy, gdy odbiorca narzucił mu posłużenie się cudzym znakiem towarowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#JacekSzotnański">Gdyby odpowiedzialność karna ulegała zawężeniu tylko do osób wprowadzających do obrotu towary oznaczone cudzym, zastrzeżonym znakiem towarowym to oznaczałoby to iż centrale handlu zagranicznego byłyby zobowiązane do badania zasadności używanych znaków towarowych. Nowe sformułowanie podkomisji wydaje się najlepszą wersją, gdyż obejmuję wszystkie możliwe sytuacje. Musimy pamiętać, że procesy tego typu mają charakter prywatno-skargowy i że jednostki poszkodowane nie zawsze wiedzą kto osobiście jest odpowiedzialny, za wprowadzenie do obrotu towarów opatrzonych bezpodstawnie cudzym zarejestrowanym znakiem towarowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#RyszardSkubisz">Wprowadzenie do obrotu jest jednoznaczne z udostępnieniem towarów nieograniczonej liczbie odbiorców. Oznacza to więc, że producent, zbywając towar centrali handlowej, wprowadza go do obrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#JaremaMaciszewski">W ten sposób rozstrzygnęliśmy spór co do sformułowania art. 56 ust. 1. Po ostatnich wyjaśnieniach celowe wydaje się ograniczenie odpowiedzialności karnej do osób odpowiedzialnych za wprowadzanie do obrotu towarów lub usług oznaczonych bezprawnie cudzym zarejestrowanym znakiem towarowym. Proponowałbym tym samym przyjęcie ust. 2 w wersji zaproponowanej w autopoprawce podkomisji z wykreśleniem słów „osoba odpowiedzialna za wytwarzanie towarów”.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#JaremaMaciszewski">Pozostaje jeszcze kwestia określenia sankcji za przestępstwa tego rodzaju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#WitoldZakrzewski">Podzielam pogląd poseł G. Rejman, że stosowanie kary ograniczenia wolności wobec osób odpowiedzialnych za wprowadzanie do obrotu towarów oznaczonych bezprawnie zarejestrowanym znakiem towarowym byłoby bezzasadne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#WładysławKupiec">Możemy przyjąć jedno z dwóch rozwiązań: albo pozostawić wyłącznie karę grzywny, albo też utrzymać karę grzywny oraz karę pozbawienia i ograniczenia wolności. W myśl ogólnych zasad naszego prawą karnego kary pozbawienia i ograniczenia wolności przy przestępstwach o tej granicy zagrożenia traktowane są wymiennie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#SzczepanStyranowski">Opowiadam się za pozostawieniem kary grzywny i wyeliminowaniem kar pozbawienia i ograniczenia wolności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#RyszardSkubisz">Na całym świecie szerzy się zjawisko piractwa w posługiwaniu się znakami towarowymi. Ostatnie publikacje w „Polityce” świadczą o tym, że i u nas to zjawisko się nasila. Praktyka wykazuje, że piractwo w posługiwaniu się znakami towarowymi można zwalczyć tylko środkami prawnokarnymi. Chciałbym zwrócić uwagę, że nasz Kodeks wykroczeń przewiduje sankcje za posługiwanie się cudzym znakiem towarowym. Nie umiałbym w tej chwili dokładnie określić, jaka to jest konkretnie sankcja, ale z całą pewnością będzie to grzywna. Zachodzi więc obawa, że rezygnując z kar pozbawienia i ograniczenia wolności powielilibyśmy przepis przyjęty w prawie wykroczeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#JaremaMaciszewski">Bezprawne posługiwanie się cudzym znakiem towarowym jest występkiem o poważnych skutkach majątkowych i niekorzystnych reperkusjach społecznych. Pozostawienie tylko kary grzywny może spowodować, że występki takie staną się opłacalne. Pozostawmy w tej sytuacji wszystkie trzy rodzaje zagrożenia, wychodząc z założenia, że sądy będą wymierzać kary rozsądne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#FranciszekSadurski">Opowiadam się za pozostawieniem wszystkich trzech sankcji za przestępstwa określone w art.56 ust. 1. Musimy pamiętać, że grzywna najczęściej nie dotknie osoby odpowiedzialnej za występek polegający na wprowadzeniu do obrotu towarów określonych cudzym znakiem jakości. O ile taki występek będzie opłacalny dla firmy to zawsze znajdą się odpowiednie fundusze na zapłacenie grzywny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#GenowefaRejman">Nadmiernie ufamy w skuteczność prawa karnego, a zwłaszcza tej formy represji jaką jest kara pozbawienia wolności. Chciałabym zwrócić uwagę, że karę grzywny płaci się osobiście, a jeżeli grzywna nie zostanie uiszczona, to zamienia się ją w odpowiednim przeliczeniu na karę pozbawienia wolności. Mimo tych zastrzeżeń chciałabym wycofać swoją propozycję dotyczącą zmian sankcji za przestępstwa określone w art. 56 ust.1.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#GenowefaRejman">Komisje przyjęły art. 56 wraz z autopoprawką podkomisji z tym że zawężono zakres przedmiotowy przestępstwa do wprowadzenia do obrotu towarów lub usług oznaczonych bezprawnie zarejestrowanym znakiem towarowym.</u>
          <u xml:id="u-61.2" who="#GenowefaRejman">Komisje przyjęły projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-61.3" who="#GenowefaRejman">Na sprawozdawcę projektu komisje powołały poseł Elżbietę Rutkowską (PZPR):</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>