text_structure.xml 47.4 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">[BIULETYN]</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">[INFORMACJE]</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">KOMISJA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI (40)</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">[DATA]</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">06.11.1979 r.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">[SYGNATURA]</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">nr 677/VII kad.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">[TREŚĆ]</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Dnia 6 listopada 1979 r. Komisja Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości, obradująca pod przewodnictwem posła Franciszka Sadurskiego (ZSL), rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">- informację o szkoleniu aplikantów oraz o doskonaleniu kadr prawniczych w organach wymiaru sprawiedliwości, Prokuratury PRL oraz Państwowym Arbitrażu Gospodarczym.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Sprawiedliwości z wiceministrem Tadeuszem Skórą, Prokuratury Generalnej z zastępcą Prokuratora Generalnego PRL Romanem Stężewskim, Państwowego Arbitrażu Gospodarczego z wiceprezesem Witoldem Pawełko /Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Najwyższej Izby Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Podstawą dyskusji były materiały przedstawione na piśmie przez resort sprawiedliwości. Prokuraturę Generalną, Państwowy Arbitraż Gospodarczy oraz koreferat, który przedstawiła poseł Ewa Kwiatkowska (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Jak wynika z informacji przedstawionej przez resort sprawiedliwości wzrastają systematycznie zadania resortu sprawiedliwości, a w konsekwencji i wymagania w stosunku do kadr wymiaru sprawiedliwości, przede wszystkim sędziów. Doskonalenie tych kadr odbywa się przede wszystkim poprzez samokształcenie sterowane przez Instytut Badania Prawa Sądowego w zakresie inspiracji tematycznej, koordynacji i pomocy metodologicznej, a uzupełniane metodą kursową w formie: studiów podyplomowych, kursów specjalistycznych prowadzonych bezpośrednio przez Instytut, seminariów doktoranckich.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Wspólnym celem wszystkich form doskonalenia winno być:</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">- rozwijanie umiejętności myślenia kategoriami państwa i społeczeństwa oraz wzmacnianie poczucia odpowiedzialności za socjalistyczny rozwój kraju;</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">- rozwijanie umiejętności szerszych działań w kierunku umacniania praworządności ładu i porządku społecznego oraz podnoszenia społecznej świadomości i kultury prawnej;</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">- doskonalenie warsztatu prawniczego, podnoszenie jakości orzecznictwa i wykonawstwa oraz skuteczności profilaktyki.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Proponuje się, by jeden dzień w miesiącu poświęcony był w każdej jednostce podnoszeniu kwalifikacji społeczno-zawodowych w formie zorganizowanych seminariów informacyjno-dyskusyjnych. W sądach o dużej obsadzie można zorganizować seminaria wydziałowe lub międzywydziałowe (w zależności od tematyki), w sądach mniejszych - seminaria ogólnosądowe.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Będą one służyć zapoznaniu się i przedyskutowaniu ważnej problematyki ogólnospołecznej i politycznej, aktualnych problemów polityki orzeczniczej i wykonawczej resortu, orzecznictwa Sądu Najwyższego, literatury fachowej, a także rozważeniu trudniejszych problemów bieżącej praktyki danego sądu (wydziału). Na seminariach można zapraszać w charakterze uczestników lub referentów: prokuratorów, adwokatów, funkcjonariuszy MO, a także działaczy społecznych lub miejscowych pracowników nauki.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Z uwagi na wzrastające potrzeby, zwiększa się ilość studiów podyplomowych, przy czym ich działalność jest inspirowana i koordynowana przez IBPS zarówno w zakresie merytorycznym, jak i organizacyjnym. Dla ściślejszego związania studiów podyplomowych z potrzebami resortu, ich kierownicy każdego roku nadsyłają projekty programów, które po konsultacji z odpowiednimi departamentami są koordynowane i uzupełniane.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">W 1979 r. na wniosek Departamentu Spraw Rodzinnych i Nieletnich uruchomione zostaną w Warszawie i w Katowicach dwa studia podyplomowe dla kuratorów w sprawach rodzinnych.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Instytut zainspirował ponadto, by w ramach studiów podyplomowych jego uczestnicy przeprowadzali szereg wycinkowych badań lub dokonali opracowań na tematy ściśle określone, a wiążące się z poziomem i efektywnością funkcjonowania prawa sądowego.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Doskonaleniem specjalistycznym, które Instytut prowadzić będzie bezpośrednio, objęte zostaną te osoby, których poziom wiedzy społeczno-zawodowej, dokładna znajomość zasad polityki w zakresie orzecznictwa i wykonawstwa oraz form i metod podnoszenia świadomości i kultury prawnej, mają szczególne znaczenie dla realizacji wzrastających zadań społecznych wymiaru sprawiedliwości. Tego typu doskonaleniem powinni być w pierwszej kolejności objęci wizytatorzy w sprawach rodzinnych, cywilnych i karnych oraz te osoby (przewodniczący wydziałów w sądach wojewódzkich), które bezpośrednio sprawują nadzór wizytacyjny, a nadto sędziowie - wojewódzcy kierownicy szkolenia.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Czyni się również przygotowania do uruchomienia kursu w zakresie sądowej kontroli administracji dla sędziów, którzy sprawy te mieliby prowadzić, a następnie dla innych pracowników resortu, tak by wymiar sprawiedliwości odpowiednio wcześniej był dobrze przygotowany do podjęcia nowych obowiązków; a nadto by wyposażeni w odpowiednią wiedzę sędziowie mogli z kolei wziąć udział w przeszkoleniu pracowników terenowych organów administracji.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">W drugim etapie, doskonaleniem specjalistycznym objęci zostaną wizytatorzy w sprawach penitencjarnych, komorniczych i notarialnych oraz pewna część sędziów sądów wojewódzkich orzekających w pierwszej instancji w sprawach cywilnych i karnych.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">W roku bieżącym i latach następnych IBPS prowadzić będzie seminaria doktoranckie w zakresie prawa karnego materialnego i procesowego oraz kryminologii; prawa cywilnego materialnego i procesowego oraz prawa rodzinnego; prawa pracy i ubezpieczeń; prawa karnego wykonawczego. Rozważa się projekt uruchomienia w przyszłości także seminarium z zakresu socjologii prawa, w związku ze wzrostem zadań resortu w podnoszeniu poziomu świadomości prawnej społeczeństw.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Instytucji udzielać będzie nadal wszechstronnej pomocy także tym pracownikom resortu, który przygotowują rozprawy doktorskie w innych ośrodkach naukowych.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Szczególna funkcja wymiaru sprawiedliwości w realizacji strategii społeczno-gospodarczego rozwoju kraju uzasadnia celowość objęcia kadr centrali oraz wojewódzkiej kadry kierowniczej i rezerwowej doskonaleniem społeczno-politycznym na wysokim poziomie.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Jak wynika z materiałów Prokuratury Generalnej system przedsięwzięć szkoleniowo-wychowawczych ma na celu podnoszenie wiedzy teoretycznej i kwalifikacji praktycznych kadry pracowniczej, stałe pogłębianie znajomości problematyki politycznego, społecznego i ekonomicznego rozwoju kraju, kształtowanie wysokiej ideowości i nienagannych postaw moralnych.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Szkolenie kadry traktuje się jako proces ciągły, realizowany w formie kursów oraz ukierunkowanego samokształcenia. Realizując przyjęte programy zorganizowano 65 kursów obejmujących łącznie 2.967 prokuratorów powszechnych i wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury PRL.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Wychodząc z założenia, że szczególna rola i odpowiedzialność za funkcjonowanie prokuratury i realizację jej zadań spoczywa na kadrze kierowniczej, szkoleniem objęto przede wszystkim tę kadrę. Na 43 kursach, po raz pierwszy w działalności prokuratury, została m.in. przeszkolona cała kadra kierownicza. Nowe i rosnące zadania w pracy prokuratorskiej, na tle szybkiego społeczno-gospodarczego rozwoju kraju oraz dynamicznych postępów w nauce, wymagały zwiększenia stopnia wiedzy i specjalizacji kadr w niektórych dziedzinach prokuratorskiej działalności. Dotyczyło to zwłaszcza prokuratorskiej kontroli przestrzegania prawa, cywilnoprawnej ochrony interesów państwa i praw obywateli, prawa pracy, zwalczania przestępczości gospodarczej, wypadków w komunikacji, kryminalistyki, przyjmowania i załatwiania skarg obywateli oraz organizacji pracy. Tym problemom poświęcono 17 kursów, w których uczestniczyło 792 prokuratorów.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Zgodnie z obowiązującymi powszechnie zasadami w Prokuraturze PRL utworzono rezerwę kadrową na stanowiska kierownicze. Rezerwa ta jest systematycznie weryfikowana i uaktualniana, m.in. w systemie szkolenia rozumianego w szerokim tego słowa znaczeniu. Przygotowanie osób w rezerwy kadrowej do objęcia określonych stanowisk lub funkcji odbywa się głównie w trzech płaszczyznach: praktycznego wdrażania do pełnienia funkcji kierowniczych, kierowanego samokształcenia, podnoszenia wiedzy teoretycznej i umiejętności zawodowych przez udział w szkoleniu kursowym. Łącznie na kursach dla rezerwy kadrowej przeszkolono 150 prokuratorów.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">Cała kadra prokuratorska, w tym także kierownicza, rezerwa kadrowa i aplikanci, uczestniczy w permanentnym szkoleniu, którego podstawą jest ukierunkowane samokształcenie. Odbywa się ono w oparciu o centralnie określany corocznie program, wskazujący tematy do obowiązkowego przestudiowania. Do każdego tematu przekazywane są tezy, zawierające węzłowe problemy, na które należy zwrócić szczególną uwagę w związku z potrzebami zawodu, a także wykaz lektury i pytania kontrolne. Efekty samokształcenia sprawdzane są w toku comiesięcznych seminariów.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">Jedną z istotnych form podnoszenia ogólnego poziomu i kwalifikacji zawodowych kadry prokuratorskiej, jest uzyskiwanie stopni naukowych i doskonalenie na studiach podyplomowych. Stopień doktora posiada 41 prokuratorów, a 147 uczęszcza na studia doktoranckie. Podstawowa grupa prokuratorów doktorantów uczestniczy w seminarium doktoranckim przy Instytucie Problematyki Przestępczości.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">W odniesieniu do aplikantów głównym celem działalności szkoleniowej jest pogłębienie nabytej w czasie studiów wiedzy i powiązanie jej z praktyczną umiejętnością wykonywania zawodu oraz ukształtowanie cech koniecznych w prokuraturze. Aplikant odbywa praktyczną naukę zawodu na odpowiednio zorganizowanym stanowisku pracy w prokuraturze rejonowej pod kierunkiem wysoko kwalifikowanego i posiadającego umiejętności wychowawcze patrona. Praktyka wdrażania do zawodu wymaga codziennych, bezpośrednich - powstających na tle odpowiednio dobranych spraw - kontaktów patrona z aplikantem, w czasie których aplikant otrzymuje odpowiedni instruktaż w zakresie wykonywanych czynności oraz sporządzanych projektów decyzji, a także odpowiednie wyjaśnienie łączących się z tym problemów społecznych i prawnych.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">Jak wynika z informacji Państwowego Arbitrażu Gospodarczego, podstawową formą przygotowania zawodowego kadry orzeczniczej Państwowego Arbitrażu Gospodarczego jest aplikacja arbitrażowa, która trwa dwa lata.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">Program szkolenia aplikantów obejmuje zagadnienia prawa obrotu uspołecznionego, a także aktualną problematykę polityczną, społeczną i gospodarczą. O dopuszczeniu aplikanta do egzaminu decyduje Prezes Państwowego Arbitrażu Gospodarczego na podstawie wyników kolokwium. Po pomyślnym złożeniu egzaminu aplikant może być mianowany asesorem arbitrażu. Asesor po dwu latach może być mianowany arbitrem okręgowej komisji arbitrażowej.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">W latach 1976-1979 dopływ kadr orzeczniczych wynosi ok. 20 osób, tymczasem bieżące zaspokajanie potrzeb kadrowych, wynikających z naturalnego ruchu osobowego, wymagałoby zwiększenia liczby szkolonych aplikantów arbitrażowych do 30 osób.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">Systematycznym doskonaleniem zawodowym jest objęta kadra kierownicza Państwowego Arbitrażu Gospodarczego. Odbywa się to na kursach stacjonarnych organizowanych przy współudziale Instytutu Organizacji Zarządzania i Doskonalenia Kadr oraz na kursokonferencjach.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">Pracownicy departamentów orzeczniczych Głównej Komisji Arbitrażowej uczestniczą ponadto w okresowym szkoleniu specjalistycznym, mającym na celu ujednolicenie kierunków orzecznictwa. Tego rodzaju szkolenie prowadzą dyrektorzy departamentów i arbitrzy - główni specjaliści.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">Departamenty orzecznicze organizują narady instruktażowe, w których uczestniczą pracownicy orzecznictwa wybranych okręgowych komisji arbitrażowych, orzekający w danej specjalności.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">Doskonaleniu zawodowemu pracowników orzecznictwa służą również posiedzenia arbitrażowe bez udziału stron, organizowane w grupach specjalistycznych.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">Proces doskonalenia kadry orzeczniczej okręgowych komisji arbitrażowych odbywa się także pośrednio, w drodze wizytacji przeprowadzanych przez arbitrów Głównej Komisji Arbitrażowej.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">Państwowy Arbitraż Gospodarczy realizuje również zadania w zakresie przygotowania kadr obsługi prawnej jednostek gospodarki uspołecznionej, głównie przez prowadzenie pozaetatowej aplikacji radcowskiej. Ponadto są organizowane egzaminy uzupełniające na stanowisko radcy prawnego dla osób legitymujących się ukończoną aplikacją sądową lub prokuratorską, które nie nabyły uprawnień do wpisu na listę radców prawnych. Dotyczy to osób zatrudnionych w państwowych jednostkach administracyjnych i w jednostkach gospodarki uspołecznionej na stanowiskach referentów prawnych, bądź związanych z obsługą prawną. Muszą one spełniać następujące warunki: ukończone wyższe studia prawnicze, posiadać co najmniej 3-letni okres zatrudnienia, dawać rękojmię należytego wykonywania obowiązków radcy prawnego i posiadać zgodę zakładu pracy na odbywanie aplikacji.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">Mając na względzie potrzebę wyrównywania dysproporcji terytorialnych w obsadzie kadrowej radców prawnych Państwowy Arbitraż Gospodarczy od kilku lat stosuje priorytet przyjęć dla kandydatów rekrutujących się z regionów i miejscowości, w których występują niedobory radców prawnych.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">W latach 1974-1977 Państwowy Arbitraż Gospodarczy wydatnie zwiększył liczbę szkolonych aplikantów, przyjmując co roku średnio 650 osób, tj. o ca 80% więcej niż w poprzednim okresie. Począwszy od roku 1978, nastąpił pewien spadek przyjęć, co spowodowane jest niedoborem środków finansowych na szkolenie. Według oceny Państwowego Arbitrażu Gospodarczego, potrzeby kadrowe jednostek gospodarki uspołecznionej uzasadniają konieczność ustalenia limitu przyjęć na aplikację radcowską do ok. 600 osób i utrzymanie go przez okres 8-10 lat.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">Państwowy Arbitraż Gospodarczy inicjuje lub organizuje (bądź współdziała w organizacji) doskonalenie zawodowe radców prawnych w formie narad szkoleniowych, narad branżowych oraz studiów podyplomowych.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">W imieniu podkomisji koreferat przedstawiła poseł Ewa Kwiatkowska (PZPR). Podkomisja zapoznała się z systemem doskonalenia kadr sędziowskich oraz metodami szkolenia aplikantów sądowych, wizytując Sąd Wojewódzkie w Warszawie. W Łodzi podkomisja odbyła spotkanie z kierownictwem i pracownikami Okręgowej Komisji Arbitrażowej, poszerzając swoje zainteresowanie problematyką aplikacji radcowskiej i doskonaleniem zawodowym radców prawnych. Dokonano konfrontacji metod szkoleniowych, ich zakresu oraz przydatności w praktycznej działalności zawodowej poprzez wysłuchanie opinii dyrekcji, radców prawnych i aplikantów radcowskich w dwóch zakładach pracy na terenie Łodzi, w Fabryce Szlifierek „Ponar- Łódź” oraz Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Eskimo”.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">Pełnienie funkcji sędziego, prokuratora lub arbitra wymaga nie tylko ukończenia wyższych studiów prawniczych. Kandydaci do tych zawodów muszą posiadać obok odpowiednich walorów moralno-politycznych dodatkowe przygotowanie. I tak warunkiem powołania na stanowisko sędziego jest odbycie dwuletniej aplikacji sądowej zakończonej egzaminem, a następnie dwuletniego stażu asesorskiego, w czasie którego kandydat na sędziego wykonuje czynności sędziowskie. Po tym okresie dopiero Rada Państwa powołuje go na stanowisko sędziego. Warunkiem mianowania na stanowisko prokuratora jest dwuletnia aplikacja prokuratorska, warunkiem powołania na arbitra dwuletnia aplikacja arbitrażowa, na radcę prawnego - dwuletnie aplikacje radcowskie, na notariusza - dwuletnie aplikacje notarialne. Wszystkie te aplikacje kończą się egzaminem.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">Przygotowanie młodej kadry pracowniczej do zawodu wymaga zaznajomienia jej przede wszystkim z przyszłym warsztatem pracy. Z materiałów dostarczonych posłom wynika, że dąży się do przekształcenia tej wstępnej fazy działalności zawodowej w system praktycznego wdrażania do zawodu, z tendencjami do eliminowania zajęć, które byłyby jedynie kontynuacją lub rozwinięciem wykładów uniwersyteckich. W prokuraturze i sądownictwie w szerszym zakresie, niż ma to miejsce przy aplikacji arbitrażowej lub radcowskiej, akcentuje się problematykę polityczno-społeczną przy czym przed powołaniem na stanowisko sędziego lub mianowaniem na stanowisko prokuratora kandydaci kończą studium nauk społeczno-politycznych. W arbitrażu zaś kładzie się większy nacisk na system zarządzania gospodarczego, przyjęto również zasadę, że aplikant sądowy odbywa część aplikacji w jednostce gospodarki uspołecznionej. Pożytecznym novum jest rozszerzanie pomijanej dotychczas wiedzy w zakresie psychologii, medycyny sądowej, kryminalistyki, a nawet retoryki. W okresie aplikacji aplikanci nie kończą w zasadzie studiów podyplomowych, a jedynie doskonalą swój poziom w drodze otwierania przewodów doktorskich. Mniej jednolity jest system doskonalenia kadry wykonującej już zawód sędziego, notariusza, prokuratora, arbitra lub radcy prawnego.</u>
          <u xml:id="u-1.50" who="#komentarz">W resorcie sprawiedliwości formami podnoszenia kwalifikacji zawodowej jest samokształcenie, szkolenie wewnątrzresortowe, studia podyplomowe oraz studia z zakresu organizacji i zarządzania. Podkreśla się, że niezbędnym warunkiem podnoszenia poziomu pracy jest samokształcenie, pozostałe zaś formy spełniają rolę służebną, ułatwiając samokształcenie i wpływając na jego ukierunkowanie. Szkolenie wewnątrzresortowe obejmuje zróżnicowane formy i jest organizowane bądź centralnie, bądź też przez poszczególne okręgi. Szkolenie centralne w swej dotychczasowej praktyce uwzględniało przede wszystkim potrzeby w zakresie ustalania zasad stosowania nowych przepisów prawnych lub też wiązało się z przygotowaniem kadr na nowe stanowiska powstałe w wyniku zmian organizacyjnych w systemie wymiaru sprawiedliwości. Formą szkolenia centralnego są konferencje sędziowskie i notarialne, mające na celu ujednolicenie praktyki i wyjaśnienie wątpliwości związanych ze stosowaniem i interpretacją określonych przepisów prawnych. Szkolenia te dość często organizowane były z udziałem przedstawicieli innych resortów.</u>
          <u xml:id="u-1.51" who="#komentarz">Zasadą jest prowadzenie dwutygodniowego szkolenia centralnego dla asesorów sądowych przed powołaniem ich na stanowiska sędziowskie. W pięciu ośrodkach uniwersyteckich prowadzone są studia podyplomowe dla sędziów i notariuszy z zakresu prawa karnego, cywilnego, prawa pracy i ubezpieczeń oraz problematyki notarialnej. Zmiany organizacyjne w Ministerstwie Sprawiedliwości dotyczące powierzenia Instytutowi Prawa Sądowego problematyki doszkalania kadry prawniczej stwarzają gwarancję, że charakter szkolenia i jego formy będą w dalszym ciągu doskonalone.</u>
          <u xml:id="u-1.52" who="#komentarz">Zwiększona rotacja kadr w Prokuraturze w stosunku do rotacji kadrowej w resorcie sprawiedliwości i Państwowym Arbitrażu Gospodarczym stwarza naturalną potrzebę większego zainteresowania problematyką dokształcania kadr prawniczych. Kierownictwo Prokuratury Generalnej problem ten dostrzega i proces doskonalenia kadry prokuratorskiej zalicza do podstawowych zadań służących podniesieniu jakości pracy w Prokuraturze. Cała kadra prokuratorska, w tym także kierownicza, kadra rezerwowa i aplikanci uczestniczą w permanentnym szkoleniu, którego podstawą jest ukierunkowane samokształcenie. Szczególną uwagę zwraca się na szkolenie kadry kierowniczej, przy czym nacisk położony jest na podnoszenie wiedzy politycznej, zawodowej oraz usprawnianie funkcji kierowniczych. Jedną z istotnych form podnoszenia kwalifikacji jest uzyskiwanie stopni naukowych i doskonalenie zawodowe na studiach podyplomowych.</u>
          <u xml:id="u-1.53" who="#komentarz">W Państwowym Arbitrażu Gospodarczym podstawową formą doskonalenia zawodowego kadry kierowniczej i rezerwowej są kursy kilkudniowe organizowane przy współudziale Instytutu Organizacji Zarządzania i Doskonalenia Kadr obejmujące problematykę polityczną i społeczno-gospodarczą, problematykę organizacji i zarządzania, funkcjonowania administracji gospodarczej oraz wybrane zagadnienia z prawa obrotu uspołecznionego, prawa pracy i prawa administracyjnego. W Głównej Komisji Arbitrażowej organizowane są też narady szkoleniowe, w których omawia się węzłowe problemy orzecznictwa arbitrażowego. Formą szkolenia, podobną zresztą jak w sądach prokuraturze są wizytacje przeprowadzane przez arbitrów Głównej Komisji Arbitrażowej. Program tych wizytacji obejmuje także udzielanie instruktażu w zakresie tych dziedzin orzecznictwa Okręgowej Komisji Arbitrażowej, które nasuwają krytyczne uwagi.</u>
          <u xml:id="u-1.54" who="#komentarz">Według informacji Głównej Komisji Arbitrażowej arbitraż inicjuje w doskonalenie zawodowe radców prawnych. Doskonalenie zawodowe radców prawnych sprowadza się do narad szkoleniowych, organizowanych bezpośrednio przez okręgowe komisje arbitrażowe, narad branżowych organizowanych przez właściwe jednostki nadrzędne przy współudziale organów państwowego arbitrażu gospodarczego, stałe konsultacje dla radców prawnych udzielane przez arbitrów i radców prawnych oraz studia podyplomowe. W czasie spotkań podkomisji z radcami prawnymi i aplikantami radcowskimi w Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Eskimo” w Łodzi i Fabryce Szlifierek „Ponar- Łódź” w Łodzi radcowie prawni wyrażali pogląd o stosunkowo małych możliwościach dokształcania zawodowego, podkreślając jednocześnie, że profil zagadnień leżący w sferze zainteresowania Państwowego Arbitrażu Gospodarz czego nie zawsze w pełni zaspokaja potrzeby wynikające z zakresu obowiązków i zainteresowań zawodowych radcy prawnego. Zwracano uwagę zwłaszcza na potrzebę objęcia szkoleniem problematyki prawa pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.55" who="#komentarz">W końcowych wnioskach koreferatu stwierdza się:</u>
          <u xml:id="u-1.56" who="#komentarz">- Nie wymagają zasadniczej korekty formy i zakres szkolenia kadr prawniczych w sądownictwie, prokuraturze i państwowym arbitrażu gospodarczym.</u>
          <u xml:id="u-1.57" who="#komentarz">- Zaleca się zachowanie dotychczasowego systemu i form szkolenia w sądzie, prokuraturze i arbitrażu gospodarczym, ze szczególnym podkreśleniem kontynuowania formy samokształceniowej jako najbardziej rozwijającej osobowość zawodową kadr prawniczych. W związku z tym niezbędne jest lepsze zaopatrzenie w bieżące publikacje prawnicze.</u>
          <u xml:id="u-1.58" who="#komentarz">- W zakresie szkolenia aplikantów zasługuję na kontynuowanie doskonalenie i rozszerzanie zajęć o charakterze warsztatowym, przy zachowaniu odpowiednich proporcji w stosunku do tematów o charakterze ogólnym i teoretycznym.</u>
          <u xml:id="u-1.59" who="#komentarz">- Za trafny należy uznać kierunek dokształcania aplikantów w zakresie Wiedzy politycznej i społecznej na wszelkiego rodzaju kursach, seminariach organizowanych przez Komitety Wojewódzkie PZPR.</u>
          <u xml:id="u-1.60" who="#komentarz">- W związku z projektem zmian Kodeksu postępowania administracyjnego i przewidywanym wprowadzeniem sądowej kontroli decyzji administracyjnych celowe byłoby przeszkolenie przyszłych kandydatów na sędziów Najwyższego Sądu Administracyjnego oraz grupy prokuratorów, którzy w swojej pracy zetkną się z problematyką administracyjno-sądową. Wymaga rozważenia czy w ograniczonym zakresie takie szkolenia nie powinny być prowadzone wspólnie.</u>
          <u xml:id="u-1.61" who="#komentarz">- Za niepokojące należy uznać zbyt mały dopływ etatowych aplikantów arbitrażowych. Zaleca się rozważenie możliwości powiększenia tej kadry.</u>
          <u xml:id="u-1.62" who="#komentarz">Podjęcie przez Komisję ważnego tematu oceny systemu doskonalenia kadr prawniczych w Polsce jest wyrazem uznania dla roli tej kadry w systemie rozwoju społeczno-gospodarczego kraju, zwłaszcza w zakresie kształtowania praworządności, postaw obywatelskich, poszanowania praw, ładu i porządku publicznego.</u>
          <u xml:id="u-1.63" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#FranciszekSadurski">Z dostarczonych materiałów wynika, że wysoce niepokojący jest stosunek ilości aplikantów do kadry zawodowej w Państwowym Arbitrażu Gospodarczym. Na 317 sędziów jest tylko 7 aplikantów. Sprawa ta jest przedmiotem naszej troski. Będziemy prosić przedstawicieli PAG o przedstawienie propozycji poprawy sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#StanisławAntoszewski">Mała ilość aplikantów jest rzeczywiście niepokojąca. Na sesji wiosennej zdało egzamin 19 aplikantów, a w czasie sesji jesiennej przystąpiło do niego zaledwie dwóch. W tym samym czasie na emerytury odeszło 19 sędziów. Do pracy w Państwowym Arbitrażu Gospodarczym przyjmuje się często ludzi niemających ukończonej aplikacji, co negatywnie wpływa na prawidłowość orzeczeń. Dlaczego z przyznaniem dodatkowych etatów dla PAG trzeba czekać aż do 1980 r.?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#JerzyZygmanowski">Występują znaczne luki w zakresie form kształcenia oraz możliwości późniejszego uzupełniania wiedzy przez radców prawnych. Opinie ich mają istotne znaczenie przy podejmowaniu przez kierowników poszczególnych instytucji decyzji w wielu ważnych sprawach. Dlatego też powinni stale podnosić swoje kwalifikacje. Czy są jakieś koncepcje udoskonalenia dotychczasowego modelu kształcenia tej grupy pracowników? Od strony organizacyjnej zagadnienie to jest trudne do rozwiązania, ale nie może ono ujść uwadze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#JaninaBanasik">Z rozmów przeprowadzonych w czasie wizytacji poselskiej w Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Łodzi wynika, iż wielu prawników po skończeniu aplikacji znajduje zatrudnienie w komórkach pozaprawnych, np. w administracji na stanowisku kierowników wydziałów kadr. Zapewne pozytywnie to wpływa na poziom pracy tych komórek, ale rodzi się pytanie czy posiadamy tak dobre nasycenie ściśle prawniczych instytucji wysoko kwalifikowanymi kadrami, że mogą one podejmować pracę w innych pionach?</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#JaninaBanasik">Obserwuje się, że duże nasycenie tą grupą specjalistów występuje głównie w dużych aglomeracjach miejskich, przy znacznym ich niedoborze na prowincji. Szczególnie dotkliwy jest brak radców prawnych w instytucjach związanych bezpośrednio z rolnictwem, np. SKR, GS. Zjawisko to spowodowane jest kilkoma przyczynami: oddalenie od centrów miejskich, niższe płace, znaczne trudności pracy w tych jednostkach spowodowane niedostatecznym przygotowaniem pracujących tam kadr, niedoskonałą organizację pracy. Nie można wykluczyć, że niektóre instytucje celowo unikają zatrudniania radców prawnych, którzy mogliby ujawnić niewłaściwy styl pracy, czy przejawy niegospodarności występujące w tych jednostkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#EwaKwiatkowska">W czasie rozmów przeprowadzonych w Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Łodzi wiele uwagi poświęcono zagadnieniu szkolenia radców prawnych. Godne upowszechnienia są inicjatywy doszkalania młodych, niedoświadczonych radców przez przydzielanie im patronów spośród starszych stażem kolegów.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#EwaKwiatkowska">Radca prawny napotyka często na trudności wynikające z braku dostatecznego doświadczenia oraz niewłaściwej często jeszcze organizacji pracy w niektórych przedsiębiorstwach. Należałoby udzielić pomocy zwłaszcza tej grupie pracowników, która pracuje w terenie: w SKR-ach, PGR-ach itp. Celowe byłoby utworzenie zespołów radców przy prezesach sądów wojewódzkich i prezesach sądów ubezpieczeń społecznych.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#EwaKwiatkowska">Z przeprowadzonych rozmów wynika, że radcowie prawni mają poczucie braku stabilizacji zawodowej, co wynika m.in. z nieuregulowania statusu radcy. Wielu z nich, szczególnie starszych, odchodzi do innych zajęć, aby uzyskać uprawnienia do wyższej emerytury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#AntoniKorzycki">Rozwijanie różnorakich form szkolenia kadr prawniczych jest oczywiście konieczne. Zwracać trzeba jednak większą uwagę na pracę aparatu sądowego w terenie. Znamy przykłady występowania nieprawidłowości w tym zakresie. Łączenie doszkalania z procesem wychowania pozwoliłoby zapobiec zjawiskom nierzetelnego wykonywania zawodu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#FranciszekSadurski">Jakie są konkretne perspektywy uregulowania statusu radcy prawnego?</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#FranciszekSadurski">Od 1976 r. obserwujemy systematyczny spadek ilości aplikantów na radców prawnych. W przedstawionych materiałach zawarte jest stwierdzenie, iż wiele zakładów pracy niechętnie kieruje swych pracowników do odbywania aplikacji. Jakie są przyczyny tego stanu rzeczy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#TadeuszSkóra">Z koreferatu i dyskusji wynika, że Komisja akceptuje podstawowe kierunki kształcenia kadr prawniczych oraz zamierzenia perspektywiczne w tej dziedzinie. Resort będzie dążył do pełnej ich realizacji. Prawnicy, a szczególnie sędziowie, muszą nieustannie wzbogacać swoją wiedzę nie tylko z zakresu prawa, lecz również innych nauk społecznych. Np. znajomość zagadnień psychologii i pedagogiki jest niezbędna przy rozpatrywaniu spraw rodzinnych. Konieczne jest też pogłębienie znajomości problemów ekonomicznych. W tym kierunku będzie też zmierzać doskonalenie szkolenia.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#TadeuszSkóra">Jesteśmy zawsze gotowi współdziałać z Państwowym Arbitrażem Gospodarczym w zakresie rozwiązywania wszelkich spraw związanych z doskonaleniem kadr prawniczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WitoldPawełko">Jeszcze w 1974 r. Państwowy Arbitraż Gospodarczy miał 19 etatów aplikanckich i tylu aplikantów szkolił. Ustawa o PAG w sposób wydatny rozszerzyła zakres jego działań. Jednocześnie od około 1975 r. PAG - podobnie jak inne instytucje - zobowiązany został do corocznej redukcji etatów. Etaty zwalniane przez aplikantów, którzy zdali już egzamin, nie mogły być obsadzane przez nowych kandydatów. W roku ubiegłym i bieżącym występowaliśmy z wnioskami o zwiększenie liczby etatów. Jednak decyzje w tej sprawie jeszcze nie zapadły. Aktualnie oprócz 7 aplikantów etatowych, szkolimy w systemie pozaetatowym dwóch pracowników administracyjnych, którzy przygotowują się do zawodu arbitra.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#WitoldPawełko">Sprawom doskonalenia programu aplikacji kierownictwo Państwowego Arbitrażu Gospodarczego poświęca wiele uwagi. Dotyczy to również programu aplikacji radcowskiej, który jest już realizowany w formie udoskonalonej. W najbliższej przyszłości powinien ulec zmianie wymagany staż pracy dla kandydatów na aplikantów na radców prawnych z trzech lat do jednego roku. Kosztem zajęć teoretycznych powinien wzrosnąć wymiar zajęć praktycznych.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#WitoldPawełko">W Państwowym Arbitrażu Gospodarczym poświęcą się wiele uwagi szkoleniu radców prawnych dla potrzeb gospodarki narodowej. Staramy się w tym zakresie zacieśniać kontakty z poszczególnymi resortami, ażeby szkolenie to było jak najbardziej przystosowane do ich potrzeb. Stosunkowo najmniej zainteresowany jest tu resort rolnictwa, co jest jedną z przyczyn niedostatków obsługi prawnej jednostek tego resortu.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#WitoldPawełko">Proces aplikacji radcowskiej jest dziełem nie tylko arbitrażu, ale również sądów i prokuratury. Tam bowiem również odbywają praktykę aplikancką przyszli radcowie prawni. Na terenie każdego województwa istnieją punkty konsultacyjne obsługiwane zarówno przez arbitrów PAG, jaki przez sędziów i prokuratorów. Służą one pomocą i radom radcom prawnym.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#WitoldPawełko">Po złożeniu egzaminu radcowskiego około 80% aplikantów podejmuje pracę na stanowiskach radców prawnych. Pozostali obejmą te stanowiska w późniejszym terminie, po zwolnieniu się etatu. Część radców pracuje co prawda nie w komórkach prawnych lecz w innych działach, np. w dziale kadr. Nie stanowi to jednak straty społecznej, gdyż dobra znajomość prawa jest niezbędna również i w tej pracy.</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#WitoldPawełko">Słusznie podkreślano konieczność uruchomienia pewnych bodźców materialnego zainteresowania, zachęcających do podejmowania pracy na terenach gmin i małych miast. Wskazane byłoby ustalenie dodatków do wynagrodzenia, ale nie jest to jedyny sposób. Istotne znaczenie może mieć w wielu przypadkach zapewnienie mieszkania dla radcy prawnego.</u>
          <u xml:id="u-10.6" who="#WitoldPawełko">Sygnalizowane są trudności z utrzymaniem w przedsiębiorstwach i instytucjach etatów radców prawnych. Z reguły ograniczenia etatowe w administracji sprowadzają się do likwidacji etatu referenta prawnego, niechętnie patrzy się również na konieczność zwalniania pracowników na 2 dni w tygodniu dla odbywania aplikacji poza instytucją. Należałoby postawić warunek, że na aplikację radcowską mogą być kierowani pracownicy, którzy przynajmniej rok zatrudnieni są już w danym przedsiębiorstwie, ażeby instytucja nie mogła odmówić zatrudnienia go po aplikacji.</u>
          <u xml:id="u-10.7" who="#WitoldPawełko">Dla umożliwienia szybszego uzupełnienia kadr pracowniczych na terenie gmin rozluźnia się warunki przyjęcia na aplikację. Przyjmuje się np. pracowników, którzy mają staż pracy mniejszy niż 3 lata, nie przestrzega się warunku zatrudnienia w komórce prawniczej. W przypadku, jeżeli liczba kandydatów przekracza liczbę miejsc na aplikację radcowską, pierwszeństwo przyznaje się kandydatom z terenów niezurbanizowanych.</u>
          <u xml:id="u-10.8" who="#WitoldPawełko">Chcielibyśmy zagwarantować odpowiednimi przepisami 7-dniowy urlop na zdawanie egzaminów radcowskich, a okres aplikacji wydłużyć do 2,5 lat, w celu zwiększenia ilości zajęć praktycznych.</u>
          <u xml:id="u-10.9" who="#WitoldPawełko">Wszystko wskazuje na to, że uzyskamy odpowiednie środki, ażeby w roku przyszłym zwiększyć nabór kandydatów na aplikację radcowską.</u>
          <u xml:id="u-10.10" who="#WitoldPawełko">Dążymy do ustawowego zapewnienia stabilizacji zawodowej radców prawnych, projekty przepisów w tej sprawie są opracowywane i będą przedstawione rządowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#RomanStężewski">Obecny stan zatrudnienia w prokuraturze wynoszący 3.130 etatów uznać można za niezbędne minimum do realizacji poważnych zadań prokuratury. Ilość etatów aplikanckich w prokuraturze jest bardzo mała (208), a biorąc pod uwagę, że rocznie odchodzi około 200 osób, deficyt doświadczonych kadr prokuratorskich będzie się pogłębiał. Trzeba również zdawać sobie sprawę, że 2-letni okres aplikacji prokuratorskiej nie daje gwarancji pełnego przygotowania do wykonywania trudnego zawodu. Potrzebne jest do tego, poza przygotowaniem teoretycznym, odpowiednie doświadczenie i praktyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#AdamŁopatka">Rozmieszczenie kadr prawniczych pozostawia nadal wiele do życzenia. Stale mówimy o niedoborze tych kadr na terenie ośrodków wiejskich, co przy założeniu, że gmina jest podstawową jednostką administracji państwowej, jest zjawiskiem wysoce niepokojącym. Niezbędne jest podjęcie przez rząd konkretnych działań na rzecz zmiany sytuacji. Oprócz wspomnianych już zachęt materialnych, trzeba wnioskować utworzenie „funduszu rozwoju kadry prawniczej” i przyznać bardziej odczuwalne korzyści tym, którzy podejmą pracę tam, gdzie są rzeczywiście potrzebni. Czy nie byłoby np. słuszne przyznanie odpowiednich zapomóg na zagospodarowanie w terenie, tak jak stosuje się to do lekarzy lub przydzielenie mieszkania prawnikowi podejmującemu pracę w terenie. Nie rozstrzygnie się tego tylko w resorcie sprawiedliwości, muszą się w to włączyć również resorty gospodarcze i administracja.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#AdamŁopatka">Różnice w programach szkolenia poszczególnych specjalistów prawniczych nie są aż tak duże, ażeby nie można było organizować wspólnego szkolenia. Pozwoliłoby to na lepszą organizację szkolenia i bardziej precyzyjne przygotowanie programu. Wnioskować trzeba ujednolicenie okresu aplikacji. Nie należy również uważać za zjawisko negatywne przepływu kadr prawniczych pomiędzy poszczególnymi instytucjami prawniczymi. Jest to zjawisko normalne, niebezpieczeństwo pojawia się tylko wtedy, jeżeli prawnik przechodzi do pracy w innymi zawodzie.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#AdamŁopatka">Stabilizację kadr prawniczych określają nie tylko warunki materialne, ale również względy natury prestiżowo-moralnej. Zwalczać trzeba poglądy, że praca prawnika w jednym resorcie jest ważniejsza niż w innym, a dążyć do tego, ażeby godność zawodu sędziego była zawsze najwyżej oceniana.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#AdamŁopatka">Nierozwiązanym dotychczas problemem jest dokształcanie prawników zatrudnionych w administracji państwowej. Nie jest to rzecz nowa, jak wiemy przed wojną prowadzone było stałe doszkalanie kadry prawniczej w administracji.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#AdamŁopatka">Nie ma potrzeby ustosunkowywania się do szczegółowych programów szkolenia przedstawionych nam przez resort sprawiedliwości, uznać należy natomiast, że idea prowadzenia centralnego podyplomowego szkolenia zawodowego prawników jest słuszna jak i projekt utworzenia centrum doszkalania kadry prawniczej, na wzór Centrum Szkolenia Kadr Lekarskich. W poszczególnych instytucjach prawniczych rolę wiodącą w zakresie szkolenia powinny mieć instytuty naukowe. Dla mniejszych organizacji, np. PAG można przewidzieć prowadzenie wspólnych akcji doszkalania. Rozważyć również można ideę zorganizowania kilku ośrodków systematycznego dokształcania we wszystkich zawodach prawniczych.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#AdamŁopatka">Z uznaniem należy podkreślić podejmowanie przez prawników prac naukowych - doktorskich. Działania takie powinny spotkać się z poparciem i stanowić podstawę dla wyróżnienia i awansu. Może nawet w przyszłości należałoby dążyć do tego, ażeby sędziowie, prokuratorzy czy arbitrzy wojewódzcy posiadali stopnie doktorskie. Tworzyć trzeba w tym kierunku odpowiednią atmosferę i klimat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#RomanStężewski">Szkolenie „omnibusa prawniczego” w dzisiejszych warunkach nie jest możliwe. Specjalizacja jest potrzebna. Prokuratorzy muszą nieustannie nadzorować przebieg prac przygotowawczych w organach MO, rozszerza się prokuratorską kontrolę w dziedzinie przestrzegania prawa. Nie wydaje się konieczne obciążanie aplikanta prokuratorskiego znajomością niektórych przepisów notarialnych, czy też przepisów kodeksu prawa cywilnego, które potrzebne są sędziom czy notariuszom. W tym zakresie ujednolicenie programu szkolenia aplikantów nie jest potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#RomanStężewski">Podobnie zresztą przedstawia się propozycja stawiania wymogu uzyskiwania stopnia naukowego doktora dla prokuratorów wojewódzkich. Praca codzienna tych prokuratorów jest bardzo żmudna, a obciążenie obowiązkami służbowymi i społecznymi nie pozwala na równoczesne prowadzenie pracy naukowej. Dla właściwego wykonywania funkcji prokuratorskiej potrzebna jest duża wiedza praktyczna, a w mniejszym stopniu wiadomości teoretyczne.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#RomanStężewski">Przepływ kadr prawniczych jest na pewno nieunikniony, ale warunki pracy w poszczególnych instytucjach prawniczych jak i wymagania kwalifikacyjne są różne i dlatego konieczne jest utrzymanie odrębnych systemów szkolenia. Szkolenie podyplomowe jest dziś koniecznością, gdyż nasze wydziały prawa na uniwersytetach przygotowują prawników przede wszystkim z punktu widzenia teoretycznego, a nie przekazują wiedzy praktycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JadwigaGiżyckaKoprowska">Zgodzić należy się ze stanowiskiem zastępcy prokuratora na temat konieczności różnicowania systemów szkolenia prawników. Inne kwalifikacje potrzebne są do wykonywania zawodu prokuratorskiego, inne - zawodu sędziowskiego. Sędzia koncentrować się musi przede wszystkim na ferowaniu prawidłowego wyroku i na właściwym jego uzasadnieniu. Innych kwalifikacji natomiast wymaga się w procesie prokuratorskiego postępowania dochodzeniowego.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#JadwigaGiżyckaKoprowska">Sędzia wojewódzki jest bardzo obciążony obowiązkami. Musi na bieżąco śledzić zmiany przepisów prawnych, zapoznawać się z orzecznictwem Sądu Najwyższego, studiować monografie dotyczące sposobu rozstrzygnięcia niektórych ważnych spraw. Trudno więc od niego wymagać podejmowania pracy naukowej. Dotyczyć to może tylko wąskiej grupy osób o szczególnych zainteresowaniach i predyspozycjach naukowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#TadeuszSkóra">Resort przywiązuje wiele wagi do właściwego organizowania procesu dokształcania podyplomowego. Z dużym uznaniem w resorcie sprawiedliwości spotykają się zawsze ci, którzy przy tak dużym obciążeniu pracą zawodową, podejmują jeszcze pracę naukowo-badawczą. Rezultaty w tym zakresie są jednak bardzo skromne. Główną przyczyną tego jest bardzo duża ilość rozpatrywanych spraw, jak też pełnienie wielu funkcji pozaorzeczniczych, jak nadzór nad wykonaniem kary ograniczenia wolności i wykonanie środków probacji. Ponadto sędzia prowadzi działalność profilaktyczną, a często i społeczną.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#TadeuszSkóra">Poseł Ewa Kwiatkowska (PZPR) : Potwierdzeniem opinii wiceministra T. Skóry może być mój przykład. Obowiązki zawodowe, społeczne, no i rodzinne uniemożliwiły mi prowadzenie rozpoczętego przewodu doktorskiego. I dlatego chylić trzeba czoło przed tymi, którzy potrafią taką pracę doprowadzić do końca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#FranciszekSadurski">Profesor Łopatka w swej wypowiedzi nie proponował, by każdy sędzia wojewódzki miał obowiązek otwierania przewodu doktorskiego, ale postulował popieranie i nagradzanie osób, które doskonalą swoje kwalifikacje m.in. przez zdobywanie stopni naukowych. Takie dążenia są godne poparcia.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#FranciszekSadurski">Rozważenia wymaga również propozycja organizowania wspólnego szkolenia prawników. W przedstawionych nam na dzisiejsze posiedzenie programach wiele przedmiotów dotyczących problemów społeczno-politycznych powtarza się i stąd część teoretyczna szkolenia mogłaby obejmować zarówno prawników resortu wymiaru sprawiedliwości, jak i prokuratury i arbitrażu. Sprawa ta jest godna rozważenia.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#FranciszekSadurski">Trudno byłoby dzisiaj oceniać szczegółowe programy i zamierzenia resortów dotyczące szkolenia prawników. Ogólne kierunki zaprezentowane w materiałach uznać należy za słuszne, mając na uwadze, że warunkiem skutecznego wykonywania zawodu prawniczego jest systematyczne dokształcanie.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#FranciszekSadurski">Rozważenia wymaga również propozycja posła Łopatki dotycząca organizacji szkolenia prawników zatrudnionych w administracji. Problem ten nabiera szczególnego znaczenia w obliczu projektowanej nowelizacji Kodeksu Postępowania Administracyjnego.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#FranciszekSadurski">Komisja przyjęła do wiadomości przedstawione informacje i postanowiła opracować opinię w oparciu o przebieg posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#FranciszekSadurski">W kolejnym punkcie porządku dziennego Komisja uchwaliła opinie dotyczące udziału czynnika społecznego w wymiarze sprawiedliwości oraz ochrony własności społecznej.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#FranciszekSadurski">Komisja rozpatrzyła i przyjęła odpowiedzi na dezyderaty w sprawie działalności sądów rodzinnych, działalności profilaktyczno-sygnalizacyjnej Państwowego Arbitrażu Gospodarczego oraz w sprawie zwiększenia skuteczności kar umownych w gospodarce uspołecznionej.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>